Livre, Chapitre |
[1, 199] |
νόμων
ἐστὶ
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι
ὅδε?
|
δεῖ |
πᾶσαν
γυναῖκα
ἐπιχωρίην
ἱζομένην
ἐς |
[1, 27] |
ἐλπίσαντα
λέγειν
ἐκεῖνον
ἀληθέα
εἰπεῖν
|
αἲ |
γὰρ
τοῦτο
θεοὶ
ποιήσειαν
ἐπὶ |
[1, 149] |
Ἰάδες
πόλιες
εἰσί,
αἵδε
δὲ
|
αἱ |
Αἰολίδες,
Κύμη
ἡ
Φρικωνὶς
καλεομένη, |
[1, 149] |
Γρύνεια.
αὗται
ἕνδεκα
Αἰολέων
πόλιες
|
αἱ |
ἀρχαῖαι?
μία
γὰρ
σφέων
παρελύθη |
[1, 114] |
ταύτῃ
ἐν
τῇ
ἦσαν
καὶ
|
αἱ |
βουκολίαι
αὗται,
ἔπαιζε
δὲ
μετ? |
[1, 53] |
δὲ
μαντηίων
ἀμφοτέρων
ἐς
τὠυτὸ
|
αἱ |
γνῶμαι
συνέδραμον,
προλέγουσαι
Κροίσῳ,
ἢν |
[1, 206] |
ποιέῃ.
τῶν
δὲ
κατὰ
τὠυτὸ
|
αἱ |
γνῶμαι
συνεξέπιπτον
κελευόντων
ἐσδέκεσθαι
Τόμυρίν |
[1, 146] |
διὰ
τοῦτὸν
δὲ
τὸν
φόνον
|
αἱ |
γυναῖκες
αὗται
νόμον
θέμεναι
σφίσι |
[1, 31] |
ἐμακάριζον
τῶν
νεηνιέων
τὴν
ῥώμην,
|
αἱ |
δὲ
Ἀργεῖαι
τὴν
μητέρα
αὐτῶν, |
[1, 192] |
μὲν
ἀναβαίνοντες
τὰς
θηλέας
ὀκτακόσιοι,
|
αἱ |
δὲ
βαινόμεναι
ἑξακισχίλιαι
καὶ
μυρίαι? |
[1, 143] |
πολλοὶ
αὐτῶν
ἐπαισχύνεσθαι
τῷ
οὐνόματι?
|
αἱ |
δὲ
δυώδεκα
πόλιες
αὗται
τῷ |
[1, 166] |
γὰρ
τεσσεράκοντά
σφι
νέες
διεφθάρησαν,
|
αἱ |
δὲ
εἴκοσι
αἱ
περιεοῦσαι
ἦσαν |
[1, 176] |
πλὴν
ὀγδώκοντα
ἱστιέων,
εἰσὶ
ἐπήλυδες?
|
αἱ |
δὲ
ὀγδώκοντα
ἱστίαι
αὗται
ἔτυχον |
[1, 66] |
τὸ
πεδίον
τὸ
Τεγεητέων
ἐργάζοντο.
|
αἱ |
δὲ
πέδαι
αὗται
ἐν
τῇσι |
[1, 199] |
δέ
σφι
ὄπισθε
ἕπεται
πολλή.
|
αἱ |
δὲ
πλεῦνες
ποιεῦσι
ὧδε?
ἐν |
[1, 151] |
Ἴδῃ
οἰκημενέων?
κεχωρίδαται
γὰρ
αὗται.
|
αἱ |
δὲ
τὰς
νήσους
ἔχουσαι
πέντε |
[1, 110] |
γὰρ
κύνα
καλέουσι
σπάκα
Μῆδοι.
|
αἱ |
δὲ
ὑπώρεαί
εἰσὶ
τῶν
ὀρέων, |
[1, 142] |
τρεῖς
ὑπόλοιποι
Ἰάδες
πόλιες,
τῶν
|
αἱ |
δύο
μὲν
νήσους
οἰκέαται,
Σάμον |
[1, 149] |
ἦσαν
γὰρ
καὶ
αὗται
δυώδεκα
|
αἱ |
ἐν
τῆ
ἠπείρῳ.
οὗτοι
δὲ |
[1, 150] |
δὲ
ταῦτα
Σμυρναίων
ἐπιδιείλοντο
σφέας
|
αἱ |
ἕνδεκα
πόλιες
καὶ
ἐποιήσαντο
σφέων |
[1, 93] |
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
χειρώνακτες
καὶ
|
αἱ |
ἐνεργαζόμεναι
παιδίσκαι.
οὖροι
δὲ
πέντε |
[1, 180] |
ἐλήλαται?
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου
|
αἱ |
ἐπικαμπαὶ
παρὰ
χεῖλος
ἑκάτερον
τοῦ |
[1, 196] |
τῶν
εὐειδέων
παρθένων
καὶ
οὕτω
|
αἱ |
εὔμορφοι
τὰς
ἀμόρφους
καὶ
ἐμπήρους |
[1, 151] |
αὐτέων
πολιήτας.
~αὗται
μέν
νυν
|
αἱ |
ἠπειρώτιδες
Αἰολίδες
πόλιες,
ἔξω
τῶν |
[1, 93] |
τοῦ
γὰρ
δὴ
Λυδῶν
δήμου
|
αἱ |
θυγατέρες
πορνεύονται
πᾶσαι,
συλλέγουσαι
σφίσι |
[1, 149] |
Περσέων
τὰ
οὐνόματα.
~αὗται
μὲν
|
αἱ |
Ἰάδες
πόλιες
εἰσί,
αἵδε
δὲ |
[1, 148] |
Πανιώνια.
πεπόνθασι
δὲ
οὔτι
μοῦναι
|
αἱ |
Ἰώνων
ὁρταὶ
τοῦτο,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 180] |
ποταμὸν
πυλίδες
ἐπῆσαν,
ὅσαι
περ
|
αἱ |
λαῦραι,
τοσαῦται
ἀριθμόν?
ἦσαν
δὲ |
[1, 82] |
καὶ
ἡ
Κυθηρίη
νῆσος
καὶ
|
αἱ |
λοιπαὶ
τῶν
νήσων.
βοηθησάντων
δὲ |
[1, 166] |
τις
νίκη
τοῖσι
Φωκαιεῦσι
ἐγένετο?
|
αἱ |
μὲν
γὰρ
τεσσεράκοντά
σφι
νέες |
[1, 189] |
ἐγίνετο
ἐπὶ
Γύνδῃ
ποταμῷ,
τοῦ
|
αἱ |
μὲν
πηγαὶ
ἐν
Ματιηνοῖσι
ὄρεσι, |
[1, 166] |
κτῆσιν
ὅσην
οἷαι
τε
ἐγίνοντο
|
αἱ |
νέες
σφι
ἄγειν,
καὶ
ἔπειτα |
[1, 196] |
ἑκάστου
ἐποιέετο
τάδε?
ὡς
ἂν
|
αἱ |
παρθένοι
γενοίατο
γάμων
ὡραῖαι,
ταύτας |
[1, 144] |
τρίποδα.
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίην
|
αἱ |
πέντε
πόλιες,
Λίνδος
καὶ
Ἰήλυσός |
[1, 166] |
νέες
διεφθάρησαν,
αἱ
δὲ
εἴκοσι
|
αἱ |
περιεοῦσαι
ἦσαν
ἄχρηστοι?
ἀπεστράφατο
γὰρ |
[1, 142] |
Τέως
Κλαζομεναὶ
Φώκαια?
αὗται
δὲ
|
αἱ |
πόλιες
τῇσι
πρότερον
λεχθείσῃσι
ὁμολογέουσι |
[1, 92] |
αἱ
χρύσεαι
καὶ
τῶν
κιόνων
|
αἱ |
πολλαί,
ἐν
δὲ
Προνηίης
τῆς |
[1, 92] |
δὲ
Ἐφέσῳ
αἵ
τε
βόες
|
αἱ |
χρύσεαι
καὶ
τῶν
κιόνων
αἱ |
[1, 32] |
μηνὶ
μακρότερον
γίνεσθαι,
ἵνα
δὴ
|
αἱ |
ὧραι
συμβαίνωσι
παραγινόμεναι
ἐς
τὸ |
[1, 92] |
τῷ
Ἰσμηνίῳ,
ἐν
δὲ
Ἐφέσῳ
|
αἵ |
τε
βόες
αἱ
χρύσεαι
καὶ |
[1, 185] |
δὲ
ἐργάζετο
τῆς
χώρης
τῇ
|
αἵ |
τε
ἐσβολαὶ
ἦσαν
καὶ
τὰ |
[1, 199] |
γυναῖκες?
αἳ
μὲν
γὰρ
προσέρχονται,
|
αἳ |
δὲ
ἀπέρχονται.
σχοινοτενέες
δὲ
διέξοδοι |
[1, 199] |
κεφαλῇσι
ἔχουσαι
θώμιγγος
πολλαὶ
γυναῖκες?
|
αἳ |
μὲν
γὰρ
προσέρχονται,
αἳ
δὲ |
[1, 165] |
ἐβούλοντο
ὠνευμένοισι
πωλέειν,
δειμαίνοντες
μὴ
|
αἳ |
μὲν
ἐμπόριον
γένωνται,
ἡ
δὲ |
[1, 200] |
εἰσὶ
δὲ
αὐτῶν
πατριαὶ
τρεῖς
|
αἳ |
οὐδὲν
ἄλλο
σιτέονται
εἰ
μὴ |
[1, 189] |
Γύνδῃ
ποταμῷ,
τοῦ
αἱ
μὲν
|
πηγαὶ |
ἐν
Ματιηνοῖσι
ὄρεσι,
ῥέει
δὲ |
[1, 145] |
Σικυῶνος,
μετὰ
δὲ
Αἴγειρα
καὶ
|
Αἰγαί, |
ἐν
τῇ
Κρᾶθις
ποταμὸς
ἀείναος |
[1, 125] |
Πέρσαι,
Πασαργάδαι
Μαράφιοι
Μάσπιοι.
τούτων
|
Πασαργάδαι |
εἰσὶ
ἄριστοι,
ἐν
τοῖσι
καὶ |
[1, 125] |
ὧν
ὧλλοι
πάντες
ἀρτέαται
Πέρσαι,
|
Πασαργάδαι |
Μαράφιοι
Μάσπιοι.
τούτων
Πασαργάδαι
εἰσὶ |
[1, 14] |
δὴ
τυραννίδα
οὕτω
ἔσχον
οἱ
|
Μερμνάδαι |
τοὺς
Ἡρακλείδας
ἀπελόμενοι,
Γύγης
δὲ |
[1, 66] |
τὸ
Τεγεητέων
ἐργάζοντο.
αἱ
δὲ
|
πέδαι |
αὗται
ἐν
τῇσι
ἐδεδέατο
ἔτι |
[1, 7] |
πρότερον
Μηίων
καλεόμενος.
παρὰ
τούτων
|
Ἡρακλεῖδαι |
ἐπιτραφθέντες
ἔσχον
τὴν
ἀρχήν
ἐκ |
[1, 125] |
φρήτρη,
ἔνθεν
οἱ
βασιλέες
οἱ
|
Περσεῖδαι |
γεγόνασι.
ἄλλοι
δὲ
Πέρσαι
εἰσὶ |
[1, 125] |
εἰσὶ
ἄριστοι,
ἐν
τοῖσι
καὶ
|
Ἀχαιμενίδαι |
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν
οἱ
βασιλέες |
[1, 39] |
δὲ
αἰχμὴ
σιδηρέη
τὴν
σὺ
|
φοβέαι; |
εἰ
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
ὀδόντος |
[1, 71] |
βασιλεῦ,
ἐπ?
ἄνδρας
τοιούτους
στρατεύεσθαι
|
παρασκευάζεαι, |
οἳ
σκυτίνας
μὲν
ἀναξυρίδας
σκυτίνην |
[1, 179] |
ἐνεστᾶσι
πέριξ
τοῦ
τείχεος
ἑκατόν,
|
χάλκεαι |
πᾶσαι,
καὶ
σταθμοί
τε
καὶ |
[1, 180] |
ἀριθμόν?
ἦσαν
δὲ
καὶ
αὗται
|
χάλκεαι |
φέρουσαι
καὶ
αὐταὶ)
ἐς
αὐτὸν |
[1, 119] |
καὶ
αὐτῷ
Ἀστυάγεϊ
παρετιθέατο
τράπεζαι
|
ἐπίπλεαι |
μηλέων
κρεῶν,
Ἁρπάγῳ
δὲ
τοῦ |
[1, 206] |
τὴν
ἡμετέρην?
εἰ
δ?
ἡμέας
|
βούλεαι |
ἐσδέξασθαι
μᾶλλον
ἐς
τὴν
ὑμετέρην, |
[1, 124] |
σεῦ,
ἔστι
τοι
τὰ
σὺ
|
βούλεαι, |
ἤν
τε
τῶν
τις
δοκίμων |
[1, 108] |
δὲ
θάψον
τρόπῳ
ὅτεῳ
αὐτὸς
|
βούλεαι" |
ὁ
δὲ
ἀμείβεται
ὦ
βασιλεῦ, |
[1, 90] |
ἔπεα
ποιέειν,
αἰτέο
δόσιν
ἥντινα
|
βούλεαί |
τοι
γενέσθαι
παραυτίκα"
ὁ
δὲ |
[1, 11] |
παρεουσέων
Γύγη
δίδωμί
αἵρεσιν,
ὁκοτέρην
|
βούλεαι |
τραπέσθαι.
ἢ
γὰρ
Κανδαύλεα
ἀποκτείνας |
[1, 210] |
αὐτῷ
τοῦτο
ὅ
τι
σὺ
|
βούλεαι" |
~Ὑστάσπης
μὲν
τούτοισι
ἀμειψάμενος
καὶ |
[1, 206] |
εἶναι?
σὺ
δὴ
εἰ
μεγάλως
|
προθυμέαι |
Μασσαγετέων
πειρηθῆναι,
φέρε
μόχθον
μὲν |
[1, 27] |
φάναι
ὦ
βασιλεῦ,
προθύμως
μοι
|
φαίνεαι |
εὔξασθαι
νησιώτας
ἱππευομένους
λαβεῖν
ἐν |
[1, 32] |
δὲ
σὺ
καὶ
πλουτέειν
μέγα
|
φαίνεαι |
καὶ
βασιλεὺς
πολλῶν
εἶναι
ἀνθρώπων? |
[1, 188] |
ἀπεψημένου
πολλαὶ
κάρτα
ἅμαξαι
τετράκυκλοι
|
ἡμιόνεαι |
κομίζουσαι
ἐν
ἀγγηίοισι
ἀργυρέοισι
ἕπονται, |
[1, 41] |
τοι
χρεόν
ἐστι
ἰέναι
ἔνθα
|
ἀπολαμπρυνέαι |
τοῖσι
χρεόν
πατρώιόν
τε
γάρ |
[1, 90] |
δὲ
γελάσας
εἶπε
καὶ
τούτου
|
τεύξεαι |
παρ?
ἐμεῦ,
Κροῖσε,
καὶ
ἄλλου |
[1, 110] |
καλέουσι
σπάκα
Μῆδοι.
αἱ
δὲ
|
ὑπώρεαί |
εἰσὶ
τῶν
ὀρέων,
ἔνθα
τὰς |
[1, 8] |
ἀπιστότερα
ὀφθαλμῶν)
ποίεε
ὅκως
ἐκείνην
|
θεήσεαι |
γυμνήν"
ὃ
δ?
ἀμβώσας
εἶπε |
[1, 89] |
καὶ
σύ
τέ
σφι
οὐκ
|
ἀπεχθήσεαι |
βίῃ
ἀπαιρεόμενος
τὰ
χρήματα,
καὶ |
[1, 71] |
δή,
εἰ
νικήσεις,
τί
σφέας
|
ἀπαιρήσεαι, |
τοῖσί
γε
μὴ
ἔστι
μηδέν; |
[1, 92] |
Ἐφέσῳ
αἵ
τε
βόες
αἱ
|
χρύσεαι |
καὶ
τῶν
κιόνων
αἱ
πολλαί, |
[1, 112] |
τρέφωμεν.
καὶ
οὕτω
οὔτε
σὺ
|
ἁλώσεαι |
ἀδικέων
τοὺς
δεσπότας
οὔτε
ἡμῖν |
[1, 42] |
ταῦτα,
παῖδα
τε
σόν,
τὸν
|
διακελεύεαι |
φυλάσσειν,
ἀπήμονα
τοῦ
φυλάσσοντος
εἵνεκεν |
[1, 199] |
τί
οἱ
δώσεις
ὥς
μιν
|
λάμψεαι. |
ὅσσαι
μέν
νυν
εἴδεός
τε |
[1, 155] |
ὦ
βασιλεῦ
γυναῖκας
ἀντ?
ἀνδρῶν
|
ὄψεαι |
γεγονότας,
ὥστε
οὐδὲν
δεινοί
τοι |
[1, 119] |
ἄλλοισι
καὶ
αὐτῷ
Ἀστυάγεϊ
παρετιθέατο
|
τράπεζαι |
ἐπίπλεαι
μηλέων
κρεῶν,
Ἁρπάγῳ
δὲ |
[1, 172] |
ἔδοξέ
δὲ
τοῖσι
πατρίοισι
μοῦνον,
|
χέασθαι |
θεοῖσι,
ἐνδύντες
τὰ
ὅπλα
ἅπαντες |
[1, 24] |
θελῆσαι
ὀπίσω
ἐς
Κόρινθον
ἀπικέσθαι.
|
ὁρμᾶσθαι |
μέν
νυν
ἐκ
Τάραντος,
πιστεύοντα |
[1, 94] |
ἄκεα
δίζησθαι,
ἄλλον
δὲ
ἄλλο
|
ἐπιμηχανᾶσθαι |
αὐτῶν.
ἐξευρεθῆναι
δὴ
ὦν
τότε |
[1, 2] |
ἀπαιτέειν
τὴν
θυγατέρα.
τοὺς
δὲ
|
ὑποκρίνασθαι |
ὡς
οὐδὲ
ἐκεῖνοι
Ἰοῦς
τῆς |
[1, 86] |
Κροίσου.
καὶ
τοὺς
πειρωμένους
οὐ
|
δύνασθαι |
ἔτι
τοῦ
πυρὸς
ἐπικρατῆσαι.
~ἐνθαῦτα |
[1, 170] |
πυνθάνομαι
γνώμην
Βίαντα
ἄνδρα
Πριηνέα
|
ἀποδέξασθαι |
Ἴωσι
χρησιμωτάτην,
τῇ
εἰ
ἐπείθοντο, |
[1, 206] |
ἡμετέρην?
εἰ
δ?
ἡμέας
βούλεαι
|
ἐσδέξασθαι |
μᾶλλον
ἐς
τὴν
ὑμετέρην,
σὺ |
[1, 145] |
Ἴωνες
καὶ
οὐκ
ἐθελῆσαι
πλεῦνας
|
ἐσδέξασθαι |
τοῦδε
εἵνεκα,
ὅτι
καὶ
ὅτε |
[1, 207] |
ἢ
οὗτοι.
εἰ
γὰρ
ἐθελήσομεν
|
ἐσδέξασθαι |
τοὺς
πολεμίους
ἐς
τὴν
χώρην, |
[1, 144] |
ταύτης
καλεομένης,
φυλάσσονται
ὦν)
μηδαμοὺς
|
ἐσδέξασθαι |
τῶν
προσοίκων
Δωριέων
ἐς
τὸ |
[1, 98] |
αὐτῷ
ἐπιτρέπουσι
ἐκ
πάντων
Μήδων
|
καταλέξασθαι. |
ὁ
δὲ
ὡς
ἔσχε
τὴν |
[1, 27] |
ὦ
βασιλεῦ,
προθύμως
μοι
φαίνεαι
|
εὔξασθαι |
νησιώτας
ἱππευομένους
λαβεῖν
ἐν
ἠπείρῳ, |
[1, 59] |
οἱ
τυγχάνει
ἐὼν
παῖς,
τοῦτον
|
ἀπείπασθαι. |
οὔκων
ταῦτα
παραινέσαντος
Χίλωνος
πείθεσθαι |
[1, 132] |
ἰδίῃ
μούνῳ
οὔ
οἱ
ἐγγίνεται
|
ἀρᾶσθαι |
ἀγαθά,
ὁ
δὲ
τοῖσι
πᾶσι |
[1, 207] |
ὑπεξίωσι,
ἐνθεῦτεν
δὲ
τάδε
ποιεῦντας
|
πειρᾶσθαι |
ἐκείνων
περιγενέσθαι.
ὡς
γὰρ
ἐγὼ |
[1, 99] |
δι?
ἀγγέλων
δὲ
πάντα
χρᾶσθαι,
|
ὁρᾶσθαι |
τε
βασιλέα
ὑπὸ
μηδενός,
πρός |
[1, 206] |
ἄρχομεν.
οὔκων
ἐθελήσεις
ὑποθήκῃσι
τῇσιδε
|
χρᾶσθαι, |
ἀλλὰ
πάντως
μᾶλλον
ἢ
δι? |
[1, 210] |
περὶ
σέο,
ἐγώ
τοι
παραδίδωμι
|
χρᾶσθαι |
αὐτῷ
τοῦτο
ὅ
τι
σὺ |
[1, 21] |
πίνειν
τε
πάντας
καὶ
κώμῳ
|
χρᾶσθαι |
ἐς
ἀλλήλους.
~ταῦτα
δὲ
ἐποίεέ |
[1, 187] |
εἶναι
τῇσι
πύλῃσι
ταύτῃσι
μηδὲν
|
χρᾶσθαι, |
καὶ
χρημάτων
κειμένων
καὶ
αὐτῶν |
[1, 196] |
τῷ
καὶ
Ἰλλυριῶν
Ἐνετοὺς
πυνθάνομαι
|
χρᾶσθαι. |
κατὰ
κώμας
ἑκάστας
ἅπαξ
τοῦ |
[1, 157] |
τε
πάντες
καὶ
Αἰολέες
ἐώθεσαν
|
χρᾶσθαι. |
ὁ
δὲ
χῶρος
οὗτος
ἐστὶ |
[1, 99] |
μηδένα,
δι?
ἀγγέλων
δὲ
πάντα
|
χρᾶσθαι, |
ὁρᾶσθαι
τε
βασιλέα
ὑπὸ
μηδενός, |
[1, 153] |
οἱ
Πέρσαι
ἀγορῇσι
οὐδὲν
ἐώθασι
|
χρᾶσθαι, |
οὐδέ
σφι
ἐστὶ
τὸ
παράπαν |
[1, 171] |
πάντες
οἳ
περ
ἐώθεσαν
ἀσπίσι
|
χρᾶσθαι, |
τελαμῶσι
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
περὶ
τοῖσι |
[1, 47] |
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
ἑκατοστῇ
ἡμέρῃ
|
χρᾶσθαι |
τοῖσι
χρηστηρίοισι,
ἐπειρωτῶντας
ὅ
τι |
[1, 202] |
ὠμοὺς
σιτεομένους,
ἐσθῆτι
δὲ
νομίζοντας
|
χρᾶσθαι |
φωκέων
δέρμασι.
τὸ
δὲ
ἓν |
[1, 24] |
κελεύειν
τοὺς
πορθμέας
ἢ
αὐτὸν
|
διαχρᾶσθαί |
μιν,
ὡς
ἂν
ταφῆς
ἐν |
[1, 24] |
ἀεῖσαι?
ἀείσας
δὲ
ὑπεδέκετο
ἑωυτὸν
|
κατεργάσασθαι. |
καὶ
τοῖσι
ἐσελθεῖν
γὰρ
ἡδονὴν |
[1, 48] |
ἦν
ἀμήχανον
ἐξευρεῖν
τε
καὶ
|
ἐπιφράσασθαι, |
χελώνην
καὶ
ἄρνα
κατακόψας
ὁμοῦ |
[1, 167] |
Ἀγυλλαῖοι
ἐς
Δελφοὺς
ἔπεμπον
βουλόμενοι
|
ἀκέσασθαι |
τὴν
ἁμαρτάδα.
ἡ
δὲ
Πυθίη |
[1, 82] |
λόγους
συνελθόντες
ὥστε
τριηκοσίους
ἑκατέρων
|
μαχέσασθαι, |
ὁκότεροι
δ?
ἂν
περιγένωνται,
τούτων |
[1, 4] |
δύναμιν
κατελεῖν.
ἀπὸ
τούτου
αἰεὶ
|
ἡγήσασθαι |
τὸ
Ἑλληνικὸν
σφίσι
εἶναι
πολέμιον. |
[1, 2] |
τινάς
οὐ
γὰρ
ἔχουσι
τοὔνομα
|
ἀπηγήσασθαι) |
φασὶ
τῆς
Φοινίκης
ἐς
Τύρον |
[1, 8] |
κελεύων
με
δέσποιναν
τὴν
ἐμὴν
|
θεήσασθαι |
γυμνήν;
ἅμα
δὲ
κιθῶνι
ἐκδυομένῳ |
[1, 9] |
κατ?
ἡσυχίην
πολλὴν
παρέξει
τοι
|
θεήσασθαι. |
ἐπεὰν
δέ
ἀπὸ
τοῦ
θρόνου |
[1, 4] |
ἁρπαζομενέων
τῶν
γυναικῶν
λόγον
οὐδένα
|
ποιήσασθαι, |
Ἕλληνας
δὲ
Λακεδαιμονίης
εἵνεκεν
γυναικὸς |
[1, 21] |
κήρυκα
ἐς
Μίλητον
βουλόμενος
σπονδὰς
|
ποιήσασθαι |
Θρασυβούλῳ
τε
καὶ
Μιλησίοισι
χρόνον |
[1, 98] |
τοὺς
Μήδους
ἠνάγκασε
ἓν
πόλισμα
|
ποιήσασθαι |
καὶ
τοῦτο
περιστέλλοντας
τῶν
ἄλλων |
[1, 145] |
~δυώδεκα
δὲ
μοι
δοκέουσι
πόλιας
|
ποιήσασθαι |
οἱ
Ἴωνες
καὶ
οὐκ
ἐθελῆσαι |
[1, 68] |
τῇδε
θέλων
τῇ
αὐλῇ
φρέαρ
|
ποιήσασθαι, |
ὀρύσσων
ἐπέτυχον
σορῷ
ἑπταπήχεϊ?
ὑπὸ |
[1, 4] |
εἶναι,
τὸ
δὲ
ἁρπασθεισέων
σπουδήν
|
ποιήσασθαι |
τιμωρέειν
ἀνοήτων,
τὸ
δὲ
μηδεμίαν |
[1, 201] |
κατέργαστο,
ἐπεθύμησε
Μασσαγέτας
ὑπ?
ἑωυτῷ
|
ποιήσασθαι. |
τὸ
δὲ
ἔθνος
τοῦτο
καὶ |
[1, 94] |
χώρης
καταβῆναι
ἐς
Σμύρνην
καὶ
|
μηχανήσασθαι |
πλοῖα,
ἐς
τὰ
ἐσθεμένους
τὰ |
[1, 66] |
ὀρχήσασθαι
καὶ
καλὸν
πεδίον
σχοίνῳ
|
διαμετρήσασθαι" |
ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ |
[1, 69] |
χρυσὸν
ὠνέοντο,
ἐς
ἄγαλμα
βουλόμενοι
|
χρήσασθαι |
τοῦτο
τὸ
νῦν
τῆς
Λακωνικῆς |
[1, 82] |
αὐτοῦ
μιν
ἐν
τῇσι
Θυρέῃσι
|
καταχρήσασθαι |
ἑωυτόν.
~τοιούτων
δὲ
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι |
[1, 24] |
δὴ
τὸν
Ἀρίονα
ἐς
ἀπορίην
|
παραιτήσασθαι, |
ἐπειδή
σφι
οὕτω
δοκέοι,
περιιδεῖν |
[1, 73] |
τῶνδε
εἵνεκα,
καὶ
γῆς
ἱμέρῳ
|
προσκτήσασθαι |
πρὸς
τὴν
ἑωυτοῦ
μοῖραν
βουλόμενος, |
[1, 66] |
μεγαίρω?
δώσω
τοί
Τεγέην
ποσσίκροτον
|
ὀρχήσασθαι
|
καὶ
καλὸν
πεδίον
σχοίνῳ
διαμετρήσασθαι" |
[1, 155] |
ἔχοντες.
φροντίζω
μὴ
ἄριστον
ᾖ
|
ἐξανδραποδίσασθαι |
σφέας.
ὁμοίως
γὰρ
μοι
νῦν |
[1, 156] |
ὁ
Κροῖσος
ὑπετίθετο,
καὶ
πρὸς
|
ἐξανδραποδίσασθαι |
τοὺς
ἄλλους
πάντας
οἳ
μετὰ |
[1, 123] |
προσέκειτο
ὁ
Ἅρπαγος
δῶρα
πέμπων,
|
τίσασθαι |
Ἀστυάγεα
ἐπιθυμέων?
ἀπ?
ἑωυτοῦ
γὰρ |
[1, 73] |
τῷ
χρηστηρίῳ
πίσυνος
ἐὼν
καὶ
|
τίσασθαι |
θέλων
ὑπὲρ
Ἀστυάγεος
Κῦρον.
Ἀστυάγεα |
[1, 27] |
προσφυέως
γὰρ
δόξαι
λέγειν,
πειθόμενον
|
παύσασθαι |
τῆς
ναυπηγίης.
καὶ
οὕτω
τοῖσι |
[1, 164] |
ποιέειν,
ὅμως
δὲ
σφι
παριέναι
|
βουλεύσασθαι. |
ἐν
ᾧ
ὦν
ὁ
Ἅρπαγος |
[1, 164] |
περιημεκτέοντες
τῇ
δουλοσύνη
ἔφασαν
θέλειν
|
βουλεύσασθαι |
ἡμέρην
μίαν
καὶ
ἔπειτα
ὑποκρινέεσθαι? |
[1, 156] |
πρόφασιν
προτείνῃ,
οὐκ
ἀναπείσει
μιν
|
μεταβουλεύσασθαι, |
ἀρρωδέων
δὲ
μὴ
καὶ
ὕστερον |
[1, 204] |
οὓς
ὁ
Κῦρος
ἔσχε
προθυμίην
|
στρατεύσασθαι. |
πολλά
τε
γάρ
μιν
καὶ |
[1, 87] |
ἐξ
αὐτοῦ
ἐδωρήθη,
παραστῆναι
καὶ
|
ῥύσασθαι |
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ
παρεόντος
κακοῦ. |
[1, 94] |
ἀπικέσθαι
ἐς
Ὀμβρικούς,
ἔνθα
σφέας
|
ἐνιδρύσασθαι |
πόλιας
καὶ
οἰκέειν
τὸ
μέχρι |
[1, 87] |
πῦρ,
δυναμένους
δὲ
οὐκέτι
καταλαβεῖν,
|
ἐπιβώσασθαι |
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἐπικαλεόμενον,
εἴ
τί |
[1, 24] |
δὲ
οὐδαμοῖσι
μᾶλλον
ἢ
Κορινθίοισι
|
μισθώσασθαι |
πλοῖον
ἀνδρῶν
Κορινθίων.
τοὺς
δὲ |
[1, 61] |
παισί.
Ἱππίεω
δὲ
γνώμῃ
νικήσαντος
|
ἀνακτᾶσθαι |
ὀπίσω
τὴν
τυραννίδα,
ἐνθαῦτα
ἤγειρον |
[1, 202] |
ἐς
ὃ
ἐς
ὄρχησίν
τε
|
ἀνίστασθαι |
καὶ
ἐς
ἀοιδὴν
ἀπικνέεσθαι.
τούτων |
[1, 125] |
ὁ
Κῦρος
συνάλισε
καὶ
ἀνέπεισε
|
ἀπίστασθαι |
ἀπὸ
Μήδων.
ἔστι
δὲ
τάδε, |
[1, 95] |
πρῶτοι
ἀπ?
αὐτῶν
Μῆδοι
ἤρξαντο
|
ἀπίστασθαι, |
καὶ
κως
οὗτοι
περὶ
τῆς |
[1, 124] |
ἁπάσης
ἄρξεις.
Πέρσας
γὰρ
ἀναπείσας
|
ἀπίστασθαι |
στρατηλάτεε
ἐπὶ
Μήδους?
καὶ
ἤν |
[1, 141] |
αὐτοῦ
Κύρου
δεηθέντος
δι?
ἀγγέλων
|
ἀπίστασθαι |
σφέας
ἀπὸ
Κροίσου
οὐκ
ἐπείθοντο, |
[1, 125] |
ὅτεῳ
τρόπῳ
σοφωτάτῳ
Πέρσας
ἀναπείσει
|
ἀπίστασθαι, |
φροντίζων
δὲ
εὑρίσκεται
ταῦτα
καιριώτατα |
[1, 11] |
οὐδὲν
δοκέων
αὐτήν
τῶν
πρηχθέντων
|
ἐπίστασθαι |
ἦλθε
καλεόμενος?
ἐώθεε
γὰρ
καὶ |
[1, 122] |
πυθέσθαι
πᾶσαν
τὴν
ἑωυτοῦ
πάθην?
|
ἐπίστασθαι |
μὲν
γὰρ
ὡς
βουκόλου
τοῦ |
[1, 71] |
Κροῖσον.
Πέρσῃσι
γάρ,
πρὶν
Λυδοὺς
|
καταστρέψασθαι, |
ἦν
οὔτε
ἁβρὸν
οὔτε
ἀγαθὸν |
[1, 159] |
ἱκέτην
ἐκδιδόναι;
τὸν
δὲ
αὖτις
|
ἀμείψασθαι |
τοῖσιδε
ναὶ
κελεύω,
ἵνα
γε |
[1, 41] |
χρηστὰ
ἐς
σὲ
χρηστοῖσί
με
|
ἀμείβεσθαι) |
φύλακα
παιδός
σε
τοῦ
ἐμοῦ |
[1, 42] |
τοί
χαρίζεσθαι
ὀφείλω
γάρ
σε
|
ἀμείβεσθαι |
χρηστοῖσι)
ποιέειν
εἰμὶ
ἕτοιμος
ταῦτα, |
[1, 126] |
τύχῃ
γεγονὼς
τάδε
ἐς
χεῖρας
|
ἄγεσθαι, |
καὶ
ὑμέας
ἥγημαι
ἄνδρας
Μήδων |
[1, 59] |
Ἱπποκράτεϊ
πρῶτα
μὲν
γυναῖκα
μὴ
|
ἄγεσθαι |
τεκνοποιὸν
ἐς
τὰ
οἰκία,
εἰ |
[1, 65] |
βασιλεύοντος
δὲ
Σπαρτιητέων,
ἐκ
Κρήτης
|
ἀγαγέσθαι |
ταῦτα.
ὡς
γὰρ
ἐπετρόπευσε
τάχιστα, |
[1, 196] |
ἡ
μὲν
συνοικήσειν
αὐτῇ,
οὕτω
|
ἀπάγεσθαι. |
εἰ
δὲ
μὴ
συμφεροίατο,
ἀποφέρειν |
[1, 196] |
οὐκ
ἐξῆν,
οὐδὲ
ἄνευ
ἐγγυητέω
|
ἀπάγεσθαι |
τὴν
παρθένον
πριάμενον,
ἀλλ?
ἐγγυητὰς |
[1, 77] |
συμμαχίας
προερέοντας
ἐς
πέμπτον
μῆνα
|
συλλέγεσθαι |
ἐς
Σάρδις?
τὸν
δὲ
παρεόντα |
[1, 81] |
διεπέμποντο
ἐς
πέμπτον
μῆνα
προερέοντες
|
συλλέγεσθαι |
ἐς
Σάρδις,
τούτους
δὲ
ἐξέπεμπε |
[1, 199] |
πολλαὶ
δὲ
καὶ
οὐκ
ἀξιούμεναι
|
ἀναμίσγεσθαι |
τῇσι
ἄλλῃσι,
οἷα
πλούτῳ
ὑπερφρονέουσαι, |
[1, 138] |
ἔξεστι.
αἴσχιστον
δὲ
αὐτοῖσι
τὸ
|
ψεύδεσθαι |
νενόμισται,
δεύτερα
δὲ
τὸ
ὀφείλειν |
[1, 24] |
σὺν
τῇ
σκευῇ,
καὶ
ἀπικόμενον
|
ἀπηγέεσθαι |
πᾶν
τὸ
γεγονός.
Περίανδρον
δὲ |
[1, 86] |
εἶναι.
τὸν
μὲν
Κροῖσον
ταῦτα
|
ἀπηγέεσθαι, |
τῆς
δὲ
πυρῆς
ἤδη
ἁμμένης |
[1, 27] |
ἐπύθοντό
σε
μέλλοντα
ἐπὶ
σφίσι
|
ναυπηγέεσθαι |
νέας,
λαβεῖν
ἀρώμενοι
Λυδούς
ἐν |
[1, 8] |
καλλίστην,
καὶ
σέο
δέομαι
μὴ
|
δέεσθαι |
ἀνόμων"
~Ὃ
μὲν
δὴ
λέγων |
[1, 81] |
τούτους
δὲ
ἐξέπεμπε
τὴν
ταχίστην
|
δέεσθαι |
βοηθέειν
ὡς
πολιορκεομένου
Κροίσου.
~ἔς |
[1, 171] |
γὰρ
ἐπὶ
τὰ
κράνεα
λόφους
|
ἐπιδέεσθαι |
Κᾶρες
εἰσὶ
οἱ
καταδέξαντες
καὶ |
[1, 155] |
ὑποδύνειν
τοῖσι
εἵμασι
καὶ
κοθόρνους
|
ὑποδέεσθαι, |
πρόειπε
δ?
αὐτοῖσι
κιθαρίζειν
τε |
[1, 132] |
οὔ
σφι
νόμος
ἐστὶ
θυσίας
|
ποιέεσθαι. |
ἐπισχὼν
δὲ
ὀλίγον
χρόνον
ἀποφέρεται |
[1, 171] |
ἐπὶ
τὰς
ἀσπίδας
τὰ
σημήια
|
ποιέεσθαι, |
καὶ
ὄχανα
ἀσπίσι
οὗτοι
εἰσὶ |
[1, 160] |
ἀπολέσθαι
οὔτε
παρ?
ἑωυτοῖσι
ἔχοντες
|
πολιορκέεσθαι, |
ἐκπέμπουσι
αὐτὸν
ἐς
Μυτιλήνην.
οἱ |
[1, 87] |
παρεόντος
κακοῦ.
τὸν
μὲν
δακρύοντα
|
ἐπικαλέεσθαι |
τὸν
θεόν,
ἐκ
δὲ
αἰθρίης |
[1, 38] |
ἔσεσθαι?
ὑπὸ
γὰρ
αἰχμῆς
σιδηρέης
|
ἀπολέεσθαι. |
πρὸς
ὧν
τὴν
ὄψιν
ταύτην |
[1, 112] |
γὰρ
κατασκόπους
ἐξ
Ἁρπάγου
ἐποψομένους,
|
ἀπολέεσθαί |
τε
κάκιστα
ἢν
μὴ
σφεα |
[1, 60] |
σχῆμα
οἷόν
τι
ἔμελλε
εὐπρεπέστατον
|
φανέεσθαι |
ἔχουσα,
ἤλαυνον
ἐς
τὸ
ἄστυ, |
[1, 164] |
βουλεύσασθαι
ἡμέρην
μίαν
καὶ
ἔπειτα
|
ὑποκρινέεσθαι? |
ἐν
ᾧ
δὲ
βουλεύονται
αὐτοί, |
[1, 116] |
ἔφη
ἐπιθυμέοντα
ἐς
ἀνάγκας
μεγάλας
|
ἀπικνέεσθαι, |
ἅμα
τε
λέγων
ταῦτα
ἐσήμαινε |
[1, 202] |
τε
ἀνίστασθαι
καὶ
ἐς
ἀοιδὴν
|
ἀπικνέεσθαι. |
τούτων
μὲν
αὕτη
λέγεται
δίαιτᾳ |
[1, 1] |
καὶ
Ἀσσύρια
τῇ
τε
ἄλλῃ
|
ἐσαπικνέεσθαι |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐς
Ἄργος. |
[1, 24] |
ἐκπλαγέντας
οὐκ
ἔχειν
ἔτι
ἐλεγχομένους
|
ἀρνέεσθαι. |
ταῦτα
μέν
νυν
Κορίνθιοί
τε |
[1, 196] |
ἄλλης
ἐλθόντα
κώμης
τὸν
βουλόμενον
|
ὠνέεσθαι. |
ὁ
μέν
νυν
κάλλιστος
νόμος |
[1, 1] |
στάσας
κατά
πρύμνην
τῆς
νεὸς
|
ὠνέεσθαι |
τῶν
φορτίων
τῶν
σφι
ἦν |
[1, 24] |
δὲ
ἄρα
παρεῖναι
αὐτούς,
κληθέντας
|
ἱστορέεσθαι |
εἴ
τι
λέγοιεν
περὶ
Ἀρίονος. |
[1, 108] |
χρὴ
δὴ
τό
γε
ἐμὸν
|
ὑπηρετέεσθαι |
ἐπιτηδέως"
~τούτοισι
ἀμειψάμενος
ὁ
Ἅρπαγος, |
[1, 94] |
ζητέοιεν
σιτία,
τὴν
δὲ
ἑτέρην
|
σιτέεσθαι |
παυομένους
τῶν
παιγνιέων.
τοιούτῳ
τρόπῳ |
[1, 202] |
φορβὴν
κατατίθεσθαι
ὡραίους,
καὶ
τούτους
|
σιτέεσθαι |
τὴν
χειμερινήν.
ἄλλα
δέ
σφι |
[1, 17] |
τὴν
γῆν
σπείρειν
τε
καὶ
|
ἐργάζεσθαι |
οἱ
Μιλήσιοι,
αὐτὸς
δὲ
ἐκείνων |
[1, 94] |
κακὸν
ἀλλ?
ἔτι
ἐπὶ
μᾶλλον
|
βιάζεσθαι |
οὕτω
δὴ
τὸν
βασιλέα
αὐτῶν |
[1, 136] |
μοῦνα,
ἰχνεύειν
καὶ
τοξεύειν
καὶ
|
ἀληθίζεσθαι. |
πρὶν
δὲ
ἢ
πενταέτης
γένηται, |
[1, 73] |
δῆθεν,
δόντες
δὲ
τὴν
ταχίστην
|
κομίζεσθαι |
παρὰ
Ἀλυάττεα
τὸν
Σαδυάττεω
ἐς |
[1, 170] |
ἄλλας
πόλιας
οἰκεομένας
μηδὲν
ἧσσον
|
νομίζεσθαι |
κατά
περ
ἐς
δῆμοι
εἶεν? |
[1, 42] |
σὺ
σπεύδεις
καὶ
δεῖ
τοί
|
χαρίζεσθαι |
ὀφείλω
γάρ
σε
ἀμείβεσθαι
χρηστοῖσι) |
[1, 51] |
τῶν
τις
Δελφῶν
Λακεδαιμονίοισι
βουλόμενος
|
χαρίζεσθαι, |
τοῦ
ἐπιστάμενος
τὸ
οὔνομα
οὐκ |
[1, 126] |
ἔχουσι,
μὴ
βουλομένοισι
δὲ
ἐμέο
|
πείθεσθαι |
εἰσὶ
ὑμῖν
πόνοι
τῷ
χθιζῷ |
[1, 126] |
ὑμῖν
ἔχει.
βουλομένοισι
μὲν
ἐμέο
|
πείθεσθαί |
ἔστι
τάδε
τε
καὶ
ἄλλα |
[1, 59] |
ἀπείπασθαι.
οὔκων
ταῦτα
παραινέσαντος
Χίλωνος
|
πείθεσθαι |
θέλειν
τὸν
Ἱπποκράτεα?
γενέσθαι
οἱ |
[1, 156] |
ὑπεὶς
τῆς
ὀργῆς
ἔφη
οἱ
|
πείθεσθαι. |
καλέσας
δὲ
Μαζάρεα
ἄνδρα
Μῆδον, |
[1, 141] |
κατεργασμένων
τῶν
πρηγμάτων
ἦσαν
ἕτοιμοι
|
πείθεσθαι |
Κύρῳ.
ὃ
μὲν
δὴ
ὀργῇ |
[1, 8] |
Γύγη,
οὐ
γὰρ
σε
δοκέω
|
πείθεσθαι |
μοι
λέγοντι
περὶ
τοῦ
εἴδεος |
[1, 124] |
σύ
νυν,
ἢν
βούλῃ
ἐμοὶ
|
πείθεσθαι, |
τῆς
περ
Ἀστυάγης
ἄρχει
χώρης, |
[1, 1] |
νῦν
οἰκέουσι,
αὐτίκα
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι
|
ἐπιθέσθαι, |
ἀπαγινέοντας
δὲ
φορτία
Αἰγύπτιά
τε |
[1, 1] |
ἐς
δὴ
τὸ
Ἄργος
τοῦτο
|
διατίθεσθαι |
τὸν
φόρτον.
πέμπτῃ
δὲ
ἢ |
[1, 202] |
δενδρέων
ἐξευρημένους
σφι
ἐς
φορβὴν
|
κατατίθεσθαι |
ὡραίους,
καὶ
τούτους
σιτέεσθαι
τὴν |
[1, 90] |
ὑπερήδετο,
ὥς
οἱ
ἐδόκεε
εὖ
|
ὑποτίθεσθαι? |
αἰνέσας
δὲ
πολλά,
καὶ
ἐντειλάμενος |
[1, 133] |
πλέω
δαῖτα
τῶν
ἀλλέων
δικαιεῦσι
|
προτίθεσθαι? |
ἐν
τῇ
οἱ
εὐδαίμονες
αὐτῶν |
[1, 53] |
δυνατωτάτους
συνεβούλευόν
οἱ
ἐξευρόντα
φίλους
|
προσθέσθαι. |
~ἐπείτε
δὲ
ἀνενειχθέντα
τὰ
θεοπρόπια |
[1, 69] |
τοῦ
θεοῦ
τὸν
Ἕλληνα
φίλον
|
προσθέσθαι, |
ὑμέας
γὰρ
πυνθάνομαι
προεστάναι
τῆς |
[1, 122] |
ἡμαρτηκέναι
πλεῖστον,
κατ?
ὁδὸν
δὲ
|
πυθέσθαι |
πᾶσαν
τὴν
ἑωυτοῦ
πάθην?
ἐπίστασθαι |
[1, 122] |
τὸν
πάντα
λόγον
τῶν
πομπῶν
|
πυθέσθαι. |
τραφῆναι
δὲ
ἔλεγε
ὑπὸ
τῆς |
[1, 86] |
τῆς
δὲ
πυρῆς
ἤδη
ἁμμένης
|
καίεσθαι |
τὰ
περιέσχατα.
καὶ
τὸν
Κῦρον |
[1, 176] |
ὑπῆψαν
τὴν
ἀκρόπολιν
πᾶσαν
ταύτην
|
καίεσθαι. |
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
καὶ
συνομόσαντες |
[1, 63] |
συλλαβὼν
τὸ
χρηστήριον
καὶ
φὰς
|
δέκεσθαι |
τὸ
χρησθὲν
ἐπῆγε
τὴν
στρατιήν. |
[1, 206] |
τὠυτὸ
αἱ
γνῶμαι
συνεξέπιπτον
κελευόντων
|
ἐσδέκεσθαι |
Τόμυρίν
τε
καὶ
τὸν
στρατὸν |
[1, 89] |
ἂν
αὐτῶν
πλεῖστα
κατάσχῃ,
τοῦτον
|
προσδέκεσθαί |
τοι
ἐπαναστησόμενον.
νῦν
ὦν
ποίησον |
[1, 171] |
ἐγὼ
δυνατός
εἰμι
ἐπὶ
μακρότατον
|
ἐξικέσθαι |
ἀκοῇ?
οἳ
δέ,
ὅκως
Μίνως |
[1, 94] |
ἐς
ὃ
ἔθνεα
πολλὰ
παραμειψαμένους
|
ἀπικέσθαι |
ἐς
Ὀμβρικούς,
ἔνθα
σφέας
ἐνιδρύσασθαι |
[1, 2] |
~Οὕτω
μὲν
Ἰοῦν
ἐς
Αἴγυπτον
|
ἀπικέσθαι |
λέγουσι
Πέρσαι,
οὐκ
ὡς
Ἕλληνες, |
[1, 24] |
μεγάλα
θελῆσαι
ὀπίσω
ἐς
Κόρινθον
|
ἀπικέσθαι. |
ὁρμᾶσθαι
μέν
νυν
ἐκ
Τάραντος, |
[1, 202] |
δὲ
ἐπιβαλλομένου
τοῦ
καρποῦ
μᾶλλον
|
μεθύσκεσθαι, |
ἐς
ὃ
ἐς
ὄρχησίν
τε |
[1, 202] |
καταγιζομένου
τοῦ
καρποῦ
τοῦ
ἐπιβαλλομένου
|
μεθύσκεσθαι |
τῇ
ὀσμῇ
κατά
περ
Ἕλληνας |
[1, 174] |
γάρ
τι
καὶ
θειότερον
ἐφαίνοντο
|
τιτρώσκεσθαι |
οἱ
ἐργαζόμενοι
τοῦ
οἰκότος
τά |
[1, 163] |
αὔξοιτο,
ἐδίδου
σφι
χρήματα
τεῖχος
|
περιβαλέσθαι |
τὴν
πόλιν,
ἐδίδου
δὲ
ἀφειδέως? |
[1, 98] |
τοῦτο
περιστέλλοντας
τῶν
ἄλλων
ἧσσον
|
ἐπιμέλεσθαι. |
πειθομένων
δὲ
καὶ
ταῦτα
τῶν |
[1, 160] |
Κυμαῖοι,
οὐ
βουλόμενοι
οὔτε
ἐκδόντες
|
ἀπολέσθαι |
οὔτε
παρ?
ἑωυτοῖσι
ἔχοντες
πολιορκέεσθαι, |
[1, 42] |
εὖ
πρήσσοντας
ἰέναι,
οὔτε
τὸ
|
βούλεσθαι |
πάρα,
πολλαχῇ
τε
ἂν
ἶσχον |
[1, 78] |
οἱ
ἵπποι
μετιέντες
τὰς
νομὰς
|
νέμεσθαι |
φοιτέοντες
κατήσθιον.
ἰδόντι
δὲ
τοῦτο |
[1, 103] |
παῖς.
οὗτος
λέγεται
πολλὸν
ἔτι
|
γενέσθαι |
ἀλκιμώτερος
τῶν
προγόνων,
καὶ
πρῶτός |
[1, 21] |
~Μιλήσιοι
μέν
νυν
οὕτω
λέγουσι
|
γενέσθαι. |
Ἀλυάττης
δέ,
ὡς
οἱ
ταῦτα |
[1, 94] |
καὶ
Ἕλλησι
κατεστεώσας
ἑωυτῶν
ἐξεύρημα
|
γενέσθαι? |
ἅμα
δὲ
ταύτας
τε
ἐξευρεθῆναι |
[1, 3] |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
δι?
ἁρπαγῆς
|
γενέσθαι |
γυναῖκα,
ἐπιστάμενον
πάντως
ὅτι
οὐ |
[1, 90] |
ἀπ?
ἧς
οἱ
ἀκροθίνια
τοιαῦτα
|
γενέσθαι, |
δεικνύντας
τὰς
πέδας?
ταῦτά
τε |
[1, 129] |
γε,
εἰ
παρεὸν
αὐτῷ
βασιλέα
|
γενέσθαι, |
εἰ
δὴ
δι?
ἑωυτοῦ
γε |
[1, 61] |
τῶν
Ἀλκμεωνιδέων,
οὐ
βουλόμενός
οἱ
|
γενέσθαι |
ἐκ
τῆς
νεογάμου
γυναικὸς
τέκνα |
[1, 41] |
παιδός
σε
τοῦ
ἐμοῦ
χρηίζω
|
γενέσθαι |
ἐς
ἄγρην
ὁρμωμένου,
μή
τινες |
[1, 111] |
μήτε
ἰδεῖν
ὄφελον
μήτε
κοτὲ
|
γενέσθαι |
ἐς
δεσπότας
τοὺς
ἡμετέρους.
οἶκος |
[1, 74] |
καὶ
τὸ
ὅρκιον
οἱ
σπεύσαντες
|
γενέσθαι |
ἦσαν
καὶ
γάμων
ἐπαλλαγὴν
ἐποίησαν? |
[1, 196] |
ἄλλο
δέ
τι
ἐξευρήκασι
νεωστὶ
|
γενέσθαι |
ἵνα
μὴ
ἀδικοῖεν
αὐτὰς
μηδ? |
[1, 214] |
ἀνδρῶν
μάχαι
ἐγένοντο,
κρίνω
ἰσχυροτάτην
|
γενέσθαι, |
καὶ
δὴ
καὶ
πυνθάνομαι
οὕτω |
[1, 5] |
κεχωρίσθαι.
~Οὕτω
μὲν
Πέρσαι
λέγουσι
|
γενέσθαι, |
καὶ
διὰ
τὴν
Ἰλίου
ἅλωσιν |
[1, 109] |
τῶν
τινα
Ἀστυάγεος
αὐτοῦ
φονέα
|
γενέσθαι |
καὶ
μὴ
τῶν
ἐμῶν"
~ταῦτα |
[1, 69] |
χρηστήριον
προσκαλέομαι
φίλος
τε
θέλων
|
γενέσθαι |
καὶ
σύμμαχος
ἄνευ
τε
δόλου |
[1, 94] |
ἰσχυρὴν
ἀνὰ
τὴν
Λυδίην
πᾶσαν
|
γενέσθαι, |
καὶ
τοὺς
Λυδοὺς
τέως
μὲν |
[1, 34] |
τὴν
ἀληθείην
ἔφαινε
τῶν
μελλόντων
|
γενέσθαι |
κακῶν
κατὰ
τὸν
παῖδα.
ἦσαν |
[1, 8] |
πολλοῦ
διελθόντος
χρῆν
γὰρ
Κανδαύλῃ
|
γενέσθαι |
κακῶς)
ἔλεγε
πρὸς
τὸν
Γύγην |
[1, 2] |
Ἕλληνας
αἰτίους
τῆς
δευτέρης
ἀδικίης
|
γενέσθαι? |
καταπλώσαντας
γὰρ
μακρῇ
νηί
ἐς |
[1, 2] |
δὴ
ἴσα
πρὸς
ἴσα
σφι
|
γενέσθαι, |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Ἕλληνας
αἰτίους |
[1, 68] |
ὑπὸ
δὲ
ἀπιστίης
μὴ
μὲν
|
γενέσθαι |
μηδαμὰ
μέζονας
ἀνθρώπους
τῶν
νῦν |
[1, 20] |
~Δελφῶν
οἶδα
ἐγὼ
οὕτω
ἀκούσας
|
γενέσθαι? |
Μιλήσιοι
δὲ
τάδε
προστιθεῖσι
τούτοισι, |
[1, 187] |
ἡ
βασίλεια
τοιαύτη
τις
λέγεται
|
γενέσθαι. |
~ὁ
δὲ
δὴ
Κῦρος
ἐπὶ |
[1, 87] |
δαίμοσί
κου
φίλον
ἦν
οὕτω
|
γενέσθαι" |
~ὅ
μὲν
ταῦτα
ἔλεγε,
Κῦρος |
[1, 74] |
ἔσπευσαν
καὶ
ἀμφότεροι
εἰρήνην
ἑωυτοῖσι
|
γενέσθαι. |
οἱ
δὲ
συμβιβάσαντες
αὐτοὺς
ἦσαν |
[1, 59] |
Χίλωνος
πείθεσθαι
θέλειν
τὸν
Ἱπποκράτεα?
|
γενέσθαι |
οἱ
μετὰ
ταῦτα
τὸν
Πεισίστρατον |
[1, 89] |
τάδε
τοὶ
ἐξ
αὐτῶν
ἐπίδοξα
|
γενέσθαι. |
ὃς
ἂν
αὐτῶν
πλεῖστα
κατάσχῃ, |
[1, 171] |
δὴ
Κᾶρας
οὕτω
Κρῆτες
λέγουσι
|
γενέσθαι? |
οὐ
μέντοι
αὐτοί
γε
ὁμολογέουσι |
[1, 90] |
αἰτέο
δόσιν
ἥντινα
βούλεαί
τοι
|
γενέσθαι |
παραυτίκα"
ὁ
δὲ
εἶπε
ὦ |
[1, 19] |
τῆς
στρατιῆς
συνηνείχθη
τι
τοιόνδε
|
γενέσθαι |
πρῆγμα?
ὡς
ἅφθη
τάχιστα
τὸ |
[1, 4] |
τούτου
Ἕλληνας
δὴ
μεγάλως
αἰτίους
|
γενέσθαι? |
προτέρους
γὰρ
ἄρξαι
στρατεύεσθαι
ἐς |
[1, 74] |
συνεστεώσης
τὴν
ἡμέρην
ἐξαπίνης
νύκτα
|
γενέσθαι. |
τὴν
δὲ
μεταλλαγὴν
ταύτην
τῇ |
[1, 92] |
βασιλεῦσαι
ἀντιστασιώτης
κατεστήκεε,
συσπεύδων
Πανταλέοντι
|
γενέσθαι |
τὴν
Λυδῶν
ἀρχήν.
ὁ
δὲ |
[1, 1] |
οἱ
λόγιοι
Φοίνικας
αἰτίους
φασί
|
γενέσθαι |
τῆς
διαφορῆς.
τούτους
γὰρ
ἀπό |
[1, 46] |
εἴ
κως
δύναιτο,
πρὶν
μεγάλους
|
γενέσθαι |
τοὺς
Πέρσας,
καταλαβεῖν
αὐτῶν
αὐξανομένην |
[1, 159] |
λέγεται
φωνὴν
ἐκ
τοῦ
ἀδύτου
|
γενέσθαι |
φέρουσαν
μὲν
πρὸς
τὸν
Ἀριστόδικον, |
[1, 207] |
δὲ
τάδε
ποιεῦντας
πειρᾶσθαι
ἐκείνων
|
περιγενέσθαι. |
ὡς
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
Μασσαγέται |
[1, 37] |
ἀγορὴν
καὶ
ἐξ
ἀγορῆς
φοιτέοντα
|
φαίνεσθαι; |
κοῖος
μέν
τις
τοῖσι
πολιήτῃσι |
[1, 207] |
εἴη
πρῆγμα
γνώμας
ἐμὲ
σοὶ
|
ἀποφαίνεσθαι? |
εἰ
δ?
ἔγνωκας
ὅτι
ἄνθρωπος |
[1, 54] |
καὶ
ἐξεῖναι
τῷ
βουλομένῳ
αὐτῶν
|
γίνεσθαι |
Δελφὸν
ἐς
τὸν
αἰεὶ
χρόνον. |
[1, 32] |
τοὔτερον
τῶν
ἐτέων
μηνὶ
μακρότερον
|
γίνεσθαι, |
ἵνα
δὴ
αἱ
ὧραι
συμβαίνωσι |
[1, 132] |
τοῖσι
πᾶσι
Πέρσῃσι
κατεύχεται
εὖ
|
γίνεσθαι |
καὶ
τῷ
βασιλέι?
ἐν
γὰρ |
[1, 3] |
βουλοίατό
σφι
παρ?
ἄλλων
δίκας
|
γίνεσθαι. |
~Μέχρι
μὲν
ὦν
τούτου
ἁρπαγάς |
[1, 139] |
τόδε
ἄλλο
σφι
ὧδε
συμπέπτωκε
|
γίνεσθαι, |
τὸ
Πέρσας
μὲν
αὐτοὺς
λέληθε, |
[1, 108] |
εἲ
τοι
φίλον
τοῦτο
οὕτω
|
γίνεσθαι, |
χρὴ
δὴ
τό
γε
ἐμὸν |
[1, 172] |
ἡλικίην
τε
καὶ
φιλότητα
εἰλαδὸν
|
συγγίνεσθαι |
ἐς
πόσιν,
καὶ
ἀνδράσι
καὶ |
[1, 17] |
ἐκείνων
ἐργαζομένων
ἔχοι
τι
καὶ
|
σίνεσθαι |
ἐσβάλλων.
~ταῦτα
ποιέων
ἐπολέμεε
ἔτεα |
[1, 203] |
ἐγγράφειν?
τὰ
δὲ
ζῷα
οὐκ
|
ἐκπλύνεσθαι, |
ἀλλὰ
συγκαταγηράσκειν
τῷ
ἄλλῳ
εἰρίῳ |
[1, 143] |
φαίνονταί
μοι
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν
|
ἐπαισχύνεσθαι |
τῷ
οὐνόματι?
αἱ
δὲ
δυώδεκα |
[1, 11] |
Γύγη
δίδωμί
αἵρεσιν,
ὁκοτέρην
βούλεαι
|
τραπέσθαι. |
ἢ
γὰρ
Κανδαύλεα
ἀποκτείνας
ἐμέ |
[1, 151] |
λοιπῇσι
πόλισι
ἕαδε
κοινῇ
Ἴωσι
|
ἕπεσθαι |
τῇ
ἂν
οὗτοι
ἐξηγέωνται.
~ὡς |
[1, 80] |
Κροίσου
ἵππον,
τῇ
δὲ
καμήλῳ
|
ἕπεσθαι |
τὸν
πεζὸν
στρατὸν
ἐκέλευσε,
ὄπισθε |
[1, 32] |
τοῦτο
ὦ
βασιλεῦ
δίκαιος
ἐστὶ
|
φέρεσθαι. |
σκοπέειν
δὲ
χρὴ
παντὸς
χρήματος |
[1, 194] |
τοῦτο
ἀπιεῖσι
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
|
φέρεσθαι, |
φορτίων
πλήσαντες?
μάλιστα
δὲ
βίκους |
[1, 116] |
ὅ
τε
χαρακτὴρ
τοῦ
προσώπου
|
προσφέρεσθαι |
ἐδόκεε
ἐς
ἑωυτὸν
καὶ
ἡ |
[1, 87] |
καταβιβάσαντα
αὐτὸν
ἀπὸ
τῆς
πυρῆς
|
εἰρέσθαι |
τάδε.
Κροῖσε,
τίς
σε
ἀνθρώπων |
[1, 30] |
θεωρίης
εἵνεκεν
ἐπελήλυθας?
νῦν
ὦν
|
ἐπειρέσθαι |
με
ἵμερος
ἐπῆλθέ
σε
εἴ |
[1, 91] |
ταῦτα
χρῆν
εὖ
μέλλοντα
βουλεύεσθαι
|
ἐπειρέσθαι |
πέμψαντα
κότερα
τὴν
ἑωυτοῦ
ἢ |
[1, 90] |
τὸν
ἐγὼ
ἐτίμησα
θεῶν
μάλιστα,
|
ἐπειρέσθαι |
πέμψαντα
τάσδε
τὰς
πέδας,
εἰ |
[1, 19] |
αὐτῷ
ἔδοξε
πέμψαντα
τὸν
θεὸν
|
ἐπειρέσθαι |
περὶ
τῆς
νούσου.
τοῖσι
δὲ |
[1, 86] |
Κῦρον
ἀκούσαντα
κελεῦσαι
τοὺς
ἑρμηνέας
|
ἐπειρέσθαι |
τὸν
Κροῖσον
τίνα
τοῦτον
ἐπικαλέοιτο, |
[1, 153] |
εἰπόντος
τοῦ
κήρυκος,
λέγεται
Κῦρον
|
ἐπειρέσθαι |
τοὺς
παρεόντας
οἱ
Ἑλλήνων
τινες |
[1, 175] |
τοῖσι
ὅκως
τι
μέλλοι
ἀνεπιτήδεον
|
ἔσεσθαι, |
αὐτοῖσί
τε
καὶ
τοῖσι
περιοίκοισι, |
[1, 45] |
καὶ
πάλαι
προεσήμαινε
τὰ
μέλλοντα
|
ἔσεσθαι" |
Κροῖσος
μέν
νυν
ἔθαψε
ὡς |
[1, 74] |
ὁ
Μιλήσιος
τοῖσι
Ἴωσι
προηγόρευσε
|
ἔσεσθαι, |
οὖρον
προθέμενος
ἐνιαυτὸν
τοῦτον
ἐν |
[1, 81] |
δοκέων
οἱ
χρόνον
ἐπὶ
μακρὸν
|
ἔσεσθαι |
τὴν
πολιορκίην
ἔπεμπε
ἐκ
τοῦ |
[1, 38] |
ὕπνῳ
ἐπιστᾶσα
ἔφη
σε
ὀλιγοχρόνιον
|
ἔσεσθαι? |
ὑπὸ
γὰρ
αἰχμῆς
σιδηρέης
ἀπολέεσθαι. |
[1, 189] |
εὐπετέως
τὸ
γόνυ
οὐ
βρεχούσας
|
διαβήσεσθαι. |
μετὰ
δὲ
τὴν
ἀπειλὴν
μετεὶς |
[1, 29] |
γὰρ
μεγάλοισι
κατείχοντο
δέκα
ἔτεα
|
χρήσεσθαι |
νόμοισι
τοὺς
ἄν
σφι
Σόλων |
[1, 110] |
περιποιήσῃς,
ὀλέθρῳ
τῷ
κακίστῳ
σε
|
διαχρήσεσθαι. |
ἐπορᾶν
δὲ
ἐκκείμενον
τέταγμαι
ἐγώ" |
[1, 50] |
τὸν
θεὸν
μᾶλλον
τι
τούτοισι
|
ἀνακτήσεσθαι? |
Λυδοῖσι
τε
πᾶσι
προεῖπε
θύειν |
[1, 31] |
ἴδοι,
δοκέων
πάγχυ
δευτερεῖα
γῶν
|
οἴσεσθαι. |
ὃ
δ?
εἶπε
Κλέοβίν
τε |
[1, 10] |
ἔδοξε
μαθεῖν,
ἐν
νοῶ
ἔχουσα
|
τίσεσθαι |
τὸν
Κανδαύλεα.
παρὰ
γὰρ
τοῖσι |
[1, 82] |
τὸ
δὲ
πλῆθος
τοῦ
στρατοῦ
|
ἀπαλλάσσεσθαι |
ἑκάτερον
ἐς
τὴν
ἑωυτοῦ
μηδὲ |
[1, 24] |
χρήματα.
τὸν
δὲ
συνέντα
τοῦτο
|
λίσσεσθαι, |
χρήματα
μὲν
σφι
προϊέντα,
ψυχὴν |
[1, 56] |
αὐτὸς
οὐδὲ
οἱ
ἐξ
αὐτοῦ
|
παύσεσθαι |
κοτὲ
τῆς
ἀρχῆς.
μετὰ
δὲ |
[1, 141] |
τῇ
θαλάσσῃ
αὐλέειν,
δοκέοντα
σφέας
|
ἐξελεύσεσθαι |
ἐς
γῆν?
ὡς
δὲ
ψευσθῆναι |
[1, 24] |
ἐσελθεῖν
γὰρ
ἡδονὴν
εἰ
μέλλοιεν
|
ἀκούσεσθαι |
τοῦ
ἀρίστου
ἀνθρώπων
ἀοιδοῦ,
ἀναχωρῆσαι |
[1, 94] |
λιπαρέοντας,
μετὰ
δὲ
ὡς
οὐ
|
παύεσθαι, |
ἄκεα
δίζησθαι,
ἄλλον
δὲ
ἄλλο |
[1, 133] |
τι
παραφέροιτο,
ἐσθίοντας
ἂν
οὐ
|
παύεσθαι. |
οἴνῳ
δὲ
κάρτα
προσκέαται,
καί |
[1, 133] |
Πέρσαι
τοὺς
Ἕλληνας
σιτεομένους
πεινῶντας
|
παύεσθαι, |
ὅτι
σφι
ἀπὸ
δείπνου
παραφορέεται |
[1, 182] |
τε
ἐς
τὸν
νηὸν
καὶ
|
ἀμπαύεσθαι |
ἐπὶ
τῆς
κλίνης,
κατά
περ |
[1, 97] |
ταῦτά
κῃ
λέγοντες
πείθουσι
ἑωυτοὺς
|
βασιλεύεσθαι. |
~αὐτίκα
δὲ
προβαλλομένων
ὅντινα
στήσονται |
[1, 91] |
πρὸς
ταῦτα
χρῆν
εὖ
μέλλοντα
|
βουλεύεσθαι |
ἐπειρέσθαι
πέμψαντα
κότερα
τὴν
ἑωυτοῦ |
[1, 116] |
Ἀστυάγης
δὲ
μιν
οὐκ
εὖ
|
βουλεύεσθαι |
ἔφη
ἐπιθυμέοντα
ἐς
ἀνάγκας
μεγάλας |
[1, 133] |
οὕτω
φυλάσσεται,
μεθυσκόμενοι
δὲ
ἐώθασι
|
βουλεύεσθαι |
τὰ
σπουδαιέστατα
τῶν
πρηγμάτων?
τὸ |
[1, 79] |
ἐφόρεον
μεγάλα,
καὶ
αὐτοὶ
ἦσαν
|
ἱππεύεσθαι |
ἀγαθοί.
~ἐς
τὸ
πεδίον
δὲ |
[1, 62] |
ἐπύθοντο
ἐκ
τοῦ
Μαραθῶνος
αὐτὸν
|
πορεύεσθαι |
ἐπὶ
τὸ
ἄστυ,
οὕτω
δὴ |
[1, 105] |
λιτῇσι
ἀποτράπει
τὸ
προσωτέρω
μὴ
|
πορεύεσθαι. |
οἳ
δὲ
ἐπείτε
ἀναχωρέοντες
ὀπίσω |
[1, 154] |
ἐπιθαλασσίους
ἀνθρώπους
ἔπειθε
σὺν
ἑωυτῷ
|
στρατεύεσθαι. |
ἐλάσας
δὲ
ἐπὶ
τὰς
Σάρδις |
[1, 46] |
πέμπων
εἰ
ἐπιχειρέοι
ἐπὶ
Πέρσας
|
στρατεύεσθαι. |
~ἐντειλάμενος
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
τάδε |
[1, 209] |
οὐ
γὰρ
εἶχέ
κω
ἡλικίην
|
στρατεύεσθαι. |
ἐπεὶ
ὦν
δὴ
ἐξηγέρθη
ὁ |
[1, 71] |
οὐκ
ἐπὶ
νόον
ποιέουσι
Πέρσῃσι
|
στρατεύεσθαι |
ἐπὶ
Λυδούς"
ταῦτα
λέγων
οὐκ |
[1, 71] |
Περσέων
δύναμιν.
παρασκευαζομένου
δὲ
Κροίσου
|
στρατεύεσθαι |
ἐπὶ
Πέρσας,
τῶν
τις
Λυδῶν |
[1, 90] |
ἐπαισχύνεται
τοῖσι
μαντηίοισι
ἐπαείρας
Κροῖσον
|
στρατεύεσθαι |
ἐπὶ
Πέρσας
ὡς
καταπαύσοντα
τὴν |
[1, 4] |
αἰτίους
γενέσθαι?
προτέρους
γὰρ
ἄρξαι
|
στρατεύεσθαι |
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἢ
σφέας |
[1, 27] |
ἐπὶ
σὲ
ἐν
νόῳ
ἔχοντες
|
στρατεύεσθαι" |
Κροῖσον
δὲ
ἐλπίσαντα
λέγειν
ἐκεῖνον |
[1, 204] |
πολέμους
γενομένη?
ὅκῃ
γὰρ
ἰθύσειε
|
στρατεύεσθαι |
Κῦρος,
ἀμήχανον
ἦν
ἐκεῖνο
τὸ |
[1, 87] |
ὁ
Ἑλλήνων
θεὸς
ἐπαείρας
ἐμὲ
|
στρατεύεσθαι. |
οὐδεὶς
γὰρ
οὕτω
ἀνόητος
ἐστὶ |
[1, 71] |
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπ?
ἄνδρας
τοιούτους
|
στρατεύεσθαι |
παρασκευάζεαι,
οἳ
σκυτίνας
μὲν
ἀναξυρίδας |
[1, 131] |
βωμοὺς
οὐκ
ἐν
νόμῳ
ποιευμένους
|
ἱδρύεσθαι, |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖσι
ποιεῦσι
μωρίην |
[1, 116] |
τὸν
παῖδα
τὸν
σὸν
μηδὲν
|
ἐπιμέμφεσθαι" |
τὸν
μὲν
δὴ
Ἀρτεμβάρεα
πέμπει, |
[1, 136] |
δὲ
αὕτη
ἀποδέδεκται,
μετὰ
τὸ
|
μάχεσθαι |
εἶναι
ἀγαθόν,
ὃς
ἂν
πολλοὺς |
[1, 214] |
αἰχμῇσί
τε
καὶ
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι
|
συνέχεσθαι. |
χρόνον
τε
δὴ
ἐπὶ
πολλὸν |
[1, 134] |
ἄλλους
κατὰ
λόγον
τῆς
ἀρετῆς
|
ἀντέχεσθαι, |
τοὺς
δὲ
ἑκαστάτω
οἰκέοντας
ἀπὸ |
[1, 1] |
ἐσβαλομένους
δὲ
ἐς
τὴν
νέα
|
οἴχεσθαι |
ἀποπλέοντας
ἐπ?
Αἰγύπτου.
~Οὕτω
μὲν |
[1, 111] |
τὴν
ταχίστην
ἀναλαβόντα
τὸ
παιδίον
|
οἴχεσθαι |
φέροντα
καὶ
θεῖναι
ἔνθα
θηριωδέστατον |
[1, 127] |
πάλαι
δεινὸν
ποιεύμενοι
ὑπὸ
Μήδων
|
ἄρχεσθαι. |
Ἀστυάγης
δὲ
ὡς
ἐπύθετο
Κῦρον |
[1, 210] |
ἐλευθέρους
Πέρσας
εἶναι,
ἀντὶ
δὲ
|
ἄρχεσθαι |
ὑπ?
ἄλλων
ἄρχειν
ἁπάντων.
εἰ |
[1, 27] |
ἐλπίζων.
νησιώτας
δὲ
τί
δοκέεις
|
εὔχεσθαι |
ἄλλο
ἤ,
ἐπείτε
τάχιστα
ἐπύθοντό |
[1, 78] |
τὴν
χώρην,
ἀπικόμενον
δὲ
τοῦτον
|
καταστρέψεσθαι |
τοὺς
ἐπιχωρίους,
λέγοντες
ὄφιν
εἶναι |
[1, 80] |
τῷ
δή
τι
καὶ
ἐπεῖχε
|
ἐλλάμψεσθαι |
ὁ
Λυδός.
ὡς
δὲ
καὶ |
[1, 94] |
δὲ
ὡς
οὐ
παύεσθαι,
ἄκεα
|
δίζησθαι, |
ἄλλον
δὲ
ἄλλο
ἐπιμηχανᾶσθαι
αὐτῶν. |
[1, 202] |
τενάγεα
ἐκδιδοῖ?
ἐν
τοῖσι
ἀνθρώπους
|
κατοικῆσθαι |
λέγουσι
ἰχθῦς
ὠμοὺς
σιτεομένους,
ἐσθῆτι |
[1, 143] |
τὸ
οὔνομα,
οὐ
βουλόμενοι
Ἴωνες
|
κεκλῆσθαι, |
ἀλλὰ
καὶ
νῦν
φαίνονταί
μοι |
[1, 32] |
τὸν
σὺ
ζητέεις,
ὁ
ὄλβιος
|
κεκλῆσθαι |
ἄξιος
ἐστί?
πρὶν
δ?
ἂν |
[1, 202] |
τὴν
χειμερινήν.
ἄλλα
δέ
σφι
|
ἐξευρῆσθαι |
δένδρεα
καρποὺς
τοιούσδε
τινὰς
φέροντα, |
[1, 155] |
σφι
πέμψας
ὅπλα
ἀρήια
μὴ
|
ἐκτῆσθαι, |
κέλευε
δὲ
σφέας
κιθῶνάς
τε |
[1, 49] |
καὶ
τοῦτο
ἐνόμισε
μαντήιον
ἀψευδὲς
|
ἐκτῆσθαι. |
~μετὰ
δὲ
ταῦτα
θυσίῃσι
μεγάλῃσι |
[1, 170] |
ὃς
ἐκέλευε
ἓν
βουλευτήριον
Ἴωνας
|
ἐκτῆσθαι, |
τὸ
δὲ
εἶναι
ἐν
Τέῳ |
[1, 55] |
Ἕρμον
φεύγειν
μηδὲ
μένειν
μηδ?
|
αἰδεῖσθαι |
κακός
εἶναι.
~τούτοισι
ἐλθοῦσι
τοῖσι |
[1, 158] |
ὁκοῖόν
τι
ποιέοντες
θεοῖσι
μέλλοιεν
|
χαριεῖσθαι. |
ἐπειρωτῶσι
δέ
σφι
ταῦτα
χρηστήριον |
[1, 4] |
Εὐρώπην
καὶ
τὸ
Ἑλληνικόν
ἥγηνται
|
κεχωρίσθαι. |
~Οὕτω
μὲν
Πέρσαι
λέγουσι
γενέσθαι, |
[1, 11] |
ἀπολλύναι
ἢ
αὐτὸν
ὑπ?
ἄλλων
|
ἀπόλλυσθαι? |
αἱρέεται
αὐτὸς
περιεῖναι.
ἐπειρώτα
δὴ |
[1, 11] |
γε
τὸν
ταῦτα
βουλεύσαντα
δεῖ
|
ἀπόλλυσθαι, |
ἢ
σε
τὸν
ἐμὲ
γυμνήν |
[1, 120] |
αὐτοῖσι
ἡμῖν
περὶ
πολλοῦ
ἐστι
|
κατορθοῦσθαι |
ἀρχὴν
τὴν
σήν.
κείνως
μὲν |
[1, 22] |
τῇ
Μιλήτῳ
καὶ
τὸν
λεὼν
|
τετρῦσθαι |
ἐς
τὸ
ἔσχατον
κακοῦ,
ἤκουε |
[1, 105] |
ὥστε
ἅμα
λέγουσί
τε
οἱ
|
Σκύθαι |
διὰ
τοῦτο
σφέας
νοσέειν,
καὶ |
[1, 216] |
Σκύθας
φασὶ
Ἕλληνες
ποιέειν,
οὐ
|
Σκύθαι |
εἰσὶ
οἱ
ποιέοντες
ἀλλὰ
Μασσαγέται? |
[1, 105] |
διακέαται
τοὺς
καλέουσι
Ἐνάρεας
οἱ
|
Σκύθαι. |
~ἐπὶ
μέν
νυν
ὀκτὼ
καὶ |
[1, 106] |
βασιλεύσας
τεσσεράκοντα
ἔτεα
σὺν
τοῖσι
|
Σκύθαι |
ἦρξαν,
τελευτᾷ.
~ἐκδέκεται
δὲ
Ἀστυάγης |
[1, 130] |
δέοντα,
πάρεξ
ἢ
ὅσον
οἱ
|
Σκύθαι |
ἦρχον.
ὑστέρῳ
μέντοι
χρόνῳ
μετεμέλησέ |
[1, 106] |
ἔτεα
ἦρχον
τῆς
Ἀσίης
οἱ
|
Σκύθαι, |
καὶ
τὰ
πάντα
σφι
ὑπό |
[1, 73] |
κρεῶν
τούτων
ἐπάσαντο,
καὶ
οἱ
|
Σκύθαι |
ταῦτα
ποιήσαντες
Ἀλυάττεω
ἱκέται
ἐγένοντο. |
[1, 104] |
Μηδικῇ.
οὐ
μέντοι
οἵ
γε
|
Σκύθαι |
ταύτῃ
ἐσέβαλον,
ἀλλὰ
τὴν
κατύπερθε |
[1, 104] |
τῆς
ἀρχῆς
κατελύθησαν.
οἱ
δὲ
|
Σκύθαι |
τὴν
Ἀσίην
πᾶσαν
ἐπέσχον.
~ἐνθεῦτεν |
[1, 149] |
Τῆμνος,
Κίλλα,
Νότιον,
Αἰγιρόεσσα,
Πιτάνη,
|
Αἰγαῖαι, |
Μύρινα,
Γρύνεια.
αὗται
ἕνδεκα
Αἰολέων |
[1, 196] |
ἂν
αἱ
παρθένοι
γενοίατο
γάμων
|
ὡραῖαι, |
ταύτας
ὅκως
συναγάγοιεν
πάσας,
ἐς |
[1, 149] |
αὗται
ἕνδεκα
Αἰολέων
πόλιες
αἱ
|
ἀρχαῖαι? |
μία
γὰρ
σφέων
παρελύθη
Σμύρνη |
[1, 31] |
νεηνιέων
τὴν
ῥώμην,
αἱ
δὲ
|
Ἀργεῖαι |
τὴν
μητέρα
αὐτῶν,
οἵων
τέκνων |
[1, 32] |
δὲ
ἐκ
τῶν
μηνῶν
τούτων
|
χίλιαι |
πεντήκοντα.
τουτέων
τῶν
ἁπασέων
ἡμερέων |
[1, 192] |
θηλέας
ὀκτακόσιοι,
αἱ
δὲ
βαινόμεναι
|
ἑξακισχίλιαι |
καὶ
μυρίαι?
ἀνέβαινε
γὰρ
ἕκαστος |
[1, 114] |
ἐν
τῇ
ἦσαν
καὶ
αἱ
|
βουκολίαι |
αὗται,
ἔπαιζε
δὲ
μετ?
ἄλλων |
[1, 31] |
ἐν
αὐτῷ
τῷ
ἱρῷ
οἱ
|
νεηνίαι |
οὐκέτι
ἀνέστησαν
ἀλλ?
ἐν
τέλεϊ |
[1, 31] |
ἐκκληιόμενοι
δὲ
τῇ
ὥρῃ
οἱ
|
νεηνίαι |
ὑποδύντες
αὐτοὶ
ὑπὸ
τὴν
ζεύγλην |
[1, 166] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
κτῆσιν
ὅσην
|
οἷαι |
τε
ἐγίνοντο
αἱ
νέες
σφι |
[1, 39] |
φάναι
ἐμὲ
τελευτήσειν.
ὑὸς
δὲ
|
κοῖαι |
μὲν
εἰσὶ
χεῖρες,
κοίη
δὲ |
[1, 200] |
οὗτοι
κατεστᾶσι?
εἰσὶ
δὲ
αὐτῶν
|
πατριαὶ |
τρεῖς
αἳ
οὐδὲν
ἄλλο
σιτέονται |
[1, 192] |
αἱ
δὲ
βαινόμεναι
ἑξακισχίλιαι
καὶ
|
μυρίαι? |
ἀνέβαινε
γὰρ
ἕκαστος
τῶν
ἐρσένων |
[1, 69] |
συμμαχίης?
καὶ
γὰρ
τινὲς
αὐτοὺς
|
εὐεργεσίαι |
εἶχον
ἐκ
Κροίσου
πρότερον
ἔτι |
[1, 176] |
εἰσὶ
ἐπήλυδες?
αἱ
δὲ
ὀγδώκοντα
|
ἱστίαι |
αὗται
ἔτυχον
τηνικαῦτα
ἐκδημέουσι
καὶ |
[1, 69] |
εἶχον
ἐκ
Κροίσου
πρότερον
ἔτι
|
γεγονυῖαι. |
πέμψαντες
γὰρ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
ἐς |
[1, 120] |
καὶ
γὰρ
δορυφόρους
καὶ
θυρωροὺς
|
καὶ |
ἀγγελιηφόρους
καὶ
τὰ
λοιπὰ
πάντα |
[1, 88] |
τούτων
μέτα?
ἀλλὰ
φέρουσί
τε
|
καὶ |
ἄγουσι
τὰ
σά"
~Κύρῳ
δὲ |
[1, 167] |
καὶ
γὰρ
ἐναγίζουσί
σφι
μεγάλως
|
καὶ |
ἀγῶνα
γυμνικὸν
καὶ
ἱππικὸν
ἐπιστᾶσι. |
[1, 140] |
πλὴν
κυνὸς
καὶ
ἀνθρώπου
κτείνουσι,
|
καὶ |
ἀγώνισμα
μέγα
τοῦτο
ποιεῦνται,
κτείνοντες |
[1, 129] |
ἀπέφαινε
τῷ
λόγῳ
σκαιότατόν
τε
|
καὶ |
ἀδικώτατον
ἐόντα
πάντων
ἀνθρώπων,
σκαιότατον |
[1, 56] |
φίλους,
ἱστορέων
δὲ
εὕρισκε
Λακεδαιμονίους
|
καὶ |
Ἀθηναίους
προέχοντας
τοὺς
μὲν
τοῦ |
[1, 114] |
κώμῃ
ταύτῃ
ἐν
τῇ
ἦσαν
|
καὶ |
αἱ
βουκολίαι
αὗται,
ἔπαιζε
δὲ |
[1, 93] |
ἀγοραῖοι
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
χειρώνακτες
|
καὶ |
αἱ
ἐνεργαζόμεναι
παιδίσκαι.
οὖροι
δὲ |
[1, 82] |
χώρῇ
καὶ
ἡ
Κυθηρίη
νῆσος
|
καὶ |
αἱ
λοιπαὶ
τῶν
νήσων.
βοηθησάντων |
[1, 145] |
πρὸς
Σικυῶνος,
μετὰ
δὲ
Αἴγειρα
|
καὶ |
Αἰγαί,
ἐν
τῇ
Κρᾶθις
ποταμὸς |
[1, 145] |
Ἴωνες
ὑπὸ
Ἀχαιῶν
μάχῃ
ἑσσωθέντες,
|
καὶ |
Αἴγίον
καὶ
Ρύπες
καὶ
Πατρέες |
[1, 153] |
Βάκτριον
ἔθνος
καὶ
Σάκαι
τε
|
καὶ |
Αἰγύπτιοι,
ἐπ?
οὓς
ἐπεῖχέ
τε |
[1, 73] |
φοιτεόντων
τῶν
Σκυθέων
ἐπ?
ἄγρην
|
καὶ |
αἰεί
τι
φερόντων,
καὶ
κοτε |
[1, 73] |
τῶν
τόξων.
χρόνου
δὲ
γενομένου,
|
καὶ |
αἰεὶ
φοιτεόντων
τῶν
Σκυθέων
ἐπ? |
[1, 98] |
ὑπὸ
παντὸς
ἀνδρὸς
καὶ
προβαλλόμενος
|
καὶ |
αἰνεόμενος,
ἐς
ὃ
τοῦτον
καταινέουσι |
[1, 171] |
Λυκίους,
ἅμα
ἀγόμενος
καὶ
Ἴωνας
|
καὶ |
Αἰολέας.
εἰσὶ
δὲ
τούτων
Κᾶρες |
[1, 6] |
προσεποιήσατο.
κατεστρέψατο
μὲν
Ἴωνάς
τε
|
καὶ |
Αἰολέας
καὶ
Δωριέας
τοὺς
ἐν |
[1, 157] |
ἱδρυμένον,
τῷ
Ἴωνές
τε
πάντες
|
καὶ |
Αἰολέες
ἐώθεσαν
χρᾶσθαι.
ὁ
δὲ |
[1, 141] |
τὸν
πρότερον
λόγον.
~Ἴωνες
δὲ
|
καὶ |
Αἰολέες,
ὡς
οἱ
Λυδοὶ
τάχιστα |
[1, 26] |
ἐν
μέρεϊ
ἑκάστοισι
Ἰώνων
τε
|
καὶ |
Αἰολέων,
ἄλλοισι
ἄλλας
αἰτίας
ἐπιφέρων, |
[1, 152] |
ἐς
τὴν
Σπάρτην
τῶν
Ἰώνων
|
καὶ |
Αἰολέων
οἱ
ἄγγελοι
κατὰ
γὰρ |
[1, 196] |
οἳ
δ?
ἂν
χρήματά
τε
|
καὶ |
αἰσχίονας
παρθένους
ἐλάμβανον.
ὡς
γὰρ |
[1, 187] |
μὴ
ἄπληστός
τε
ἔας
χρημάτων
|
καὶ |
αἰσχροκερδής,
οὐκ
ἂν
νεκρῶν
θήκας |
[1, 52] |
σάκος
τε
χρύσεον
πᾶν
ὁμοίως
|
καὶ |
αἰχμὴν
στερεὴν
πᾶσαν
χρυσέην,
τὸ |
[1, 215] |
γὰρ
μετέχουσι)
καὶ
τοξόται
τε
|
καὶ |
αἰχμοφόροι,
σαγάρις
νομίζοντες
ἔχειν.
χρυσῷ |
[1, 119] |
τοῦ
ἑωυτοῦ,
πλὴν
κεφαλῆς
τε
|
καὶ |
ἄκρων
χειρῶν
τε
καὶ
ποδῶν, |
[1, 136] |
τρία
μοῦνα,
ἰχνεύειν
καὶ
τοξεύειν
|
καὶ |
ἀληθίζεσθαι.
πρὶν
δὲ
ἢ
πενταέτης |
[1, 201] |
τοῦτο
καὶ
μέγα
λέγεται
εἶναι
|
καὶ |
ἄλκιμον,
οἰκημένον
δὲ
πρὸς
ἠῶ |
[1, 59] |
γενομένῃ
στρατηγίῃ,
Νίσαιάν
τε
ἑλὼν
|
καὶ |
ἄλλα
ἀποδεξάμενος
μεγάλα
ἔργα.
ὁ |
[1, 129] |
Ἅρπαγος
κατέχαιρέ
τε
καὶ
κατεκερτόμεε,
|
καὶ |
ἄλλα
λέγων
ἐς
αὐτὸν
θυμαλγέα |
[1, 126] |
ἐμέο
πείθεσθαί
ἔστι
τάδε
τε
|
καὶ |
ἄλλα
μυρία
ἀγαθά,
οὐδένα
πόνον |
[1, 159] |
νηὸν
κύκλῳ
ἐξαίρεε
τοὺς
στρουθοὺς
|
καὶ |
ἄλλα
ὅσα
ἦν
νενοσσευμένα
ὀρνίθων |
[1, 178] |
δὲ
Ἀσσυρίης
ἐστὶ
μὲν
κου
|
καὶ |
ἄλλα
πολίσματα
μεγάλα
πολλά,
τὸ |
[1, 216] |
οἱ
πάντες
συνελθόντες
θύουσί
μιν
|
καὶ |
ἄλλα
πρόβατα
ἅμα
αὐτῷ,
ἑψήσαντες |
[1, 93] |
οὐ
μάλα
ἔχει,
οἷά
τε
|
καὶ |
ἄλλη
χώρη,
πάρεξ
τοῦ
ἐκ |
[1, 184] |
Βαβυλῶνος
ταύτης
πολλοὶ
μέν
κου
|
καὶ |
ἄλλοι
ἐγένοντο
βασιλέες,
τῶν
ἐν |
[1, 174] |
τὴν
χώρην
οἰκέουσι?
οἰκέουσι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλοι
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἄποικοι
Κνίδιοι. |
[1, 80] |
διὰ
δὲ
αὐτοῦ
ποταμοὶ
ῥέοντες
|
καὶ |
ἄλλοι
καὶ
Ὕλλος
συρρηγνῦσι
ἐς |
[1, 192] |
δύναμιν
τῶν
Βαβυλωνίων
πολλοῖσι
μὲν
|
καὶ |
ἄλλοισι
δηλώσω
ὅση
τις
ἐστί, |
[1, 183] |
βωμός
ἐστι
χρύσεος,
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλος
βωμὸς
μέγας,
ἐπ?
οὗ |
[1, 183] |
δὲ
τοῦ
ἐν
Βαβύλῶνι
ἱροῦ
|
καὶ |
ἄλλος
κάτω
νηός,
ἔνθα
ἄγαλμα |
[1, 188] |
ῥέοντος,
τοῦ
μούνου
πίνει
βασιλεὺς
|
καὶ |
ἄλλου
οὐδενὸς
ποταμοῦ.
τούτου
δὲ |
[1, 90] |
τούτου
τεύξεαι
παρ?
ἐμεῦ,
Κροῖσε,
|
καὶ |
ἄλλου
παντὸς
τοῦ
ἂν
ἑκάστοτε |
[1, 108] |
παραχρήσῃ,
μηδὲ
ἐμέ
τε
παραβάλῃ
|
καὶ |
ἄλλους
ἑλόμενος
ἐξ
ὑστέρης
σοὶ |
[1, 211] |
πολλῷ
δ?
ἔτι
πλεῦνας
ἐζώγρησαν
|
καὶ |
ἄλλους
καὶ
τὸν
τῆς
βασιλείης |
[1, 58] |
ἐθνέων,
Πελασγῶν
μάλιστα
προσκεχωρηκότων
αὐτῷ
|
καὶ |
ἄλλων
ἐθνέων
βαρβάρων
συχνῶν.
πρόσθε |
[1, 69] |
ἡμέας
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν
τε
|
καὶ |
ἄλλων
ἐθνέων
βασιλεύς,
λέγων
τάδε. |
[1, 53] |
λέγοντες
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν
τε
|
καὶ |
ἄλλων
ἐθνέων
βασιλεύς,
νομίσας
τάδε |
[1, 138] |
τὸ
ὀφείλειν
χρέος,
πολλῶν
μὲν
|
καὶ |
ἄλλων
εἵνεκα,
μάλιστα
δὲ
ἀναγκαίην |
[1, 60] |
τεσσέρων
πηχέων
ἀπολείπουσα
τρεῖς
δακτύλους
|
καὶ |
ἄλλως
εὐειδής?
ταύτην
τὴν
γυναῖκα |
[1, 169] |
ἑωυτοῦ
ἕκαστος
μαχόμενοι,
ἑσσωθέντες
δὲ
|
καὶ |
ἁλόντες
ἔμενον
κατὰ
χώρην
ἕκαστοι |
[1, 114] |
εἶχε
ἐλθὼν
παρὰ
τὸν
Ἀστυάγεα
|
καὶ |
ἅμα
ἀγόμενος
τὸν
παῖδα
ἀνάρσια |
[1, 84] |
γὰρ
ἐστι\
ταύτῃ
ἡ
ἀκρόπολις
|
καὶ |
ἄμαχος?
τῇ
οὐδὲ
Μήλης
ὁ |
[1, 182] |
φοιτᾶν
τε
ἐς
τὸν
νηὸν
|
καὶ |
ἀμπαύεσθαι
ἐπὶ
τῆς
κλίνης,
κατά |
[1, 140] |
καὶ
τἆλλα
ἑρπετὰ
καὶ
πετεινά.
|
καὶ |
ἀμφὶ
μὲν
τῷ
νόμῳ
τούτῳ |
[1, 52] |
ἐὸν
ὁμοίως
χρύσεον?
τὰ
ἔτι
|
καὶ |
ἀμφότερα
ἐς
ἐμὲ
ἦν
κείμενα |
[1, 102] |
δὲ
ἔχων
δύο
ταῦτα
ἔθνεα
|
καὶ |
ἀμφότερα
ἰσχυρά,
κατεστρέφετο
τὴν
Ἀσίην |
[1, 198] |
ποιέει,
ὄρθρου
δὲ
γενομένου
λοῦνται
|
καὶ |
ἀμφότεροι?
ἄγγεος
γὰρ
οὐδενὸς
ἅψονται |
[1, 74] |
ἐπαύσαντο
καὶ
μᾶλλόν
τι
ἔσπευσαν
|
καὶ |
ἀμφότεροι
εἰρήνην
ἑωυτοῖσι
γενέσθαι.
οἱ |
[1, 82] |
ἔριδος
συμπεσόντες
ἐμάχοντο,
πεσόντων
δὲ
|
καὶ |
ἀμφοτέρων
πολλῶν
ἐνίκων
Λακεδαιμόνιοι.
Ἀργεῖοι |
[1, 119] |
βασιλεὺς
ἔρδῃ.
τούτοισι
δὲ
ἀμειψάμενος
|
καὶ |
ἀναλαβὼν
τὰ
λοιπὰ
τῶν
κρεῶν |
[1, 111] |
ἐγώ"
~ταῦτα
ἀκούσας
ὁ
βουκόλος
|
καὶ |
ἀναλαβὼν
τὸ
παιδίον
ἤιε
τὴν |
[1, 86] |
μιν
προσστῆναι
τοῦτο,
ἀνενεικάμενόν
τε
|
καὶ |
ἀναστενάξαντα
ἐκ
πολλῆς
ἡσυχίης
ἐς |
[1, 123] |
δὲ
ἐπιτεχνᾶται
τοιόνδε?
λαγὸν
μηχανησάμενος,
|
καὶ |
ἀνασχίσας
τούτου
τὴν
γαστέρα
καὶ |
[1, 10] |
καὶ
παρὰ
τοῖσι
ἄλλοισι
βαρβάροισι
|
καὶ |
ἄνδρα
ὀφθῆναι
γυμνόν
ἐς
αἰσχύνην |
[1, 61] |
πλείστην
παρείχετο,
κομίσας
καὶ
χρήματα
|
καὶ |
ἄνδρας.
~ἐξ
Ἐρετρίης
δὲ
ὁρμηθέντες |
[1, 146] |
ὅτι
ἐφόνευσαν
σφέων
τοὺς
πατέρας
|
καὶ |
ἄνδρας
καὶ
παῖδας
καὶ
ἔπειτα |
[1, 172] |
φιλότητα
εἰλαδὸν
συγγίνεσθαι
ἐς
πόσιν,
|
καὶ |
ἀνδράσι
καὶ
γυναιξὶ
καὶ
παισί. |
[1, 169] |
Ἁρπάγῳ
κατά
περ
οἱ
ἐκλιπόντες,
|
καὶ |
ἄνδρες
ἐγένοντο
ἀγαθοὶ
περὶ
τῆς |
[1, 17] |
πηκτίδων
καὶ
αὐλοῦ
γυναικηίου
τε
|
καὶ |
ἀνδρηίου.
ὡς
δὲ
ἐς
τὴν |
[1, 183] |
τούτῳ
ἔτι
τὸν
χρόνον
ἐκεῖνον
|
καὶ |
ἀνδριὰς
δυώδεκα
πηχέων
χρύσεος
στερεός? |
[1, 84] |
καταβάντα
ἐπὶ
κυνέην
ἄνωθεν
κατακυλισθεῖσαν
|
καὶ |
ἀνελόμενον,
ἐφράσθη
καὶ
ἐς
θυμὸν |
[1, 131] |
γῇ
καὶ
πυρὶ
καὶ
ὕδατι
|
καὶ |
ἀνέμοισι.
τούτοισι
μὲν
δὴ
θύουσι |
[1, 125] |
μὲν
αὐτῶν
ὁ
Κῦρος
συνάλισε
|
καὶ |
ἀνέπεισε
ἀπίστασθαι
ἀπὸ
Μήδων.
ἔστι |
[1, 87] |
εἴη
ὁ
Κροῖσος
καὶ
θεοφιλὴς
|
καὶ |
ἀνὴρ
ἀγαθός,
καταβιβάσαντα
αὐτὸν
ἀπὸ |
[1, 167] |
ἀπόπληκτα,
ὁμοίως
πρόβατα
καὶ
ὑποζύγια
|
καὶ |
ἄνθρωποι.
οἱ
δὲ
Ἀγυλλαῖοι
ἐς |
[1, 140] |
Μάγοι
αὐτοχειρίῃ
πάντα
πλὴν
κυνὸς
|
καὶ |
ἀνθρώπου
κτείνουσι,
καὶ
ἀγώνισμα
μέγα |
[1, 32] |
ἔχῃ,
αὕτη
ἀρίστη.
ὣς
δὲ
|
καὶ |
ἀνθρώπου
σῶμα
ἓν
οὐδὲν
αὔταρκες |
[1, 215] |
δίαιταν
ἔχουσι,
ἱππόται
δὲ
εἰσὶ
|
καὶ |
ἄνιπποι
ἀμφοτέρων
γὰρ
μετέχουσι)
καὶ |
[1, 32] |
μοῦνον,
οὗτος
δὲ
τοῦ
πλουσίου
|
καὶ |
ἀνόλβου
πολλοῖσι?
ὃ
μὲν
ἐπιθυμίην |
[1, 97] |
ἡμέρης
δικάζειν.
ἐούσης
ὦν
ἁρπαγῆς
|
καὶ |
ἀνομίης
ἔτι
πολλῷ
μᾶλλον
ἀνὰ |
[1, 76] |
ἐπείθοντο.
Κῦρος
δὲ
ὡς
ἀπίκετο
|
καὶ |
ἀντεστρατοπεδεύσατο
Κροίσῳ,
ἐνθαῦτα
ἐν
τῇ |
[1, 62] |
ἀπικνέονται
ἐπὶ
Παλληνίδος
Ἀθηναίης
ἱρόν,
|
καὶ |
ἀντία
ἔθεντο
τὰ
ὅπλα.
ἐνθαῦτα |
[1, 99] |
τε
τούτοισι
ἔτι
γελᾶν
τε
|
καὶ |
ἀντίον
πτύειν
καὶ
ἅπασι
εἶναι |
[1, 177] |
οἱ
παρέσχε
τε
πόνον
πλεῖστον
|
καὶ |
ἀξιαπηγητότατα
ἐστί,
τούτων
ἐπιμνήσομαι.
~Κῦρος |
[1, 135] |
παντοδαπὰς
πυνθανόμενοι
ἐπιτηδεύουσι,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἀπ?
Ἑλλήνων
μαθόντες
παισὶ
μίσγονται. |
[1, 109] |
ὅτι
Ἀστυάγης
μὲν
ἐστὶ
γέρων
|
καὶ |
ἅπαις
ἔρσενος
γόνου?
εἰ
δ? |
[1, 2] |
αἰτέειν
τε
δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς
|
καὶ |
ἀπαιτέειν
τὴν
θυγατέρα.
τοὺς
δὲ |
[1, 99] |
γελᾶν
τε
καὶ
ἀντίον
πτύειν
|
καὶ |
ἅπασι
εἶναι
τοῦτό
γε
αἰσχρόν. |
[1, 187] |
~ἡ
δ?
αὐτὴ
αὕτη
βασίλεια
|
καὶ |
ἀπάτην
τοιήνδε
τινὰ
ἐμηχανήσατο?
ὕπερ |
[1, 69] |
καὶ
σύμμαχος
ἄνευ
τε
δόλου
|
καὶ |
ἀπάτης"
Κροῖσος
μὲν
δὴ
ταῦτα |
[1, 147] |
Ἴωνες
ὅσοι
ἀπ?
Ἀθηνέων
γεγόνασι
|
καὶ |
Ἀπατούρια
ἄγουσι
ὁρτήν.
ἄγουσι
δὲ |
[1, 68] |
σίδηρος
ἀνεύρηται.
συμβαλόμενος
δὲ
ταῦτα
|
καὶ |
ἀπελθὼν
ἐς
Σπάρτην
ἔφραζε
Λακεδαιμονίοσσι |
[1, 80] |
σκευοφόροι
κάμηλοι,
ταύτας
πάσας
ἁλίσας
|
καὶ |
ἀπελὼν
τὰ
ἄχθεα
ἄνδρας
ἐπ? |
[1, 130] |
μετεμέλησέ
τέ
σφι
ταῦτα
ποιήσασι
|
καὶ |
ἀπέστησαν
ἀπὸ
Δαρείου,
ἀποστάντες
δὲ |
[1, 91] |
οἳ
δὲ
ἀνήνεικαν
ἐς
Σάρδις
|
καὶ |
ἀπήγγειλαν
Κροίσῳ.
ὁ
δὲ
ἀκούσας |
[1, 63] |
ὑπὸ
Πεισιστράτου,
θαρσέειν
τε
κελεύοντες
|
καὶ |
ἀπιέναι
ἕκαστον
ἐπὶ
τὰ
ἑωυτοῦ. |
[1, 111] |
ἤιε
τὴν
αὐτὴν
ὀπίσω
ὁδὸν
|
καὶ |
ἀπικνέεται
ἐς
τὴν
ἔπαυλιν.
τῷ |
[1, 24] |
ἐς
Κόρινθον
σὺν
τῇ
σκευῇ,
|
καὶ |
ἀπικόμενον
ἀπηγέεσθαι
πᾶν
τὸ
γεγονός. |
[1, 75] |
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἀπικομένου
χρησμοῦ
κιβδήλου,
ἐλπίσας
πρὸς |
[1, 212] |
δεσπότην,
ἦ
μέν
σε
ἐγὼ
|
καὶ |
ἄπληστον
ἐόντα
αἵματος
κορέσω"
~Κῦρος |
[1, 68] |
συλλέξας
οἴχετο
φέρων
ἐς
Σπάρτην.
|
καὶ |
ἀπὸ
τούτου
τοῦ
χρόνου,
ὅκως |
[1, 119] |
αὐτῶν.
πειθόμενος
δὲ
ὁ
Ἅρπαγος
|
καὶ |
ἀποκαλύπτων
ὁρᾷ
τοῦ
παιδὸς
τὰ |
[1, 12] |
ταῦτα
ἀναπαυομένου
Κανδαύλεω
ὑπεκδύς
τε
|
καὶ |
ἀποκτείνας
αὐτὸν
ἔσχε
καὶ
τὴν |
[1, 209] |
εἶναι
ἡ
ὄψις,
καλέσας
Ὑστάσπεα
|
καὶ |
ἀπολαβὼν
μοῦνον
εἶπε
Ὕστασπες,
παῖς |
[1, 167] |
ἐκέατο,
ἐγίνετο
διάστροφα
καὶ
ἔμπηρα
|
καὶ |
ἀπόπληκτα,
ὁμοίως
πρόβατα
καὶ
ὑποζύγια |
[1, 208] |
Μασσαγέτας
μὴ
ὀρθωθῇ,
ταῦτα
ἐντειλάμενος
|
καὶ |
ἀποστείλας
τούτους
ἐς
Πέρσας,
αὐτὸς |
[1, 84] |
τοῦτο
ὡς
ἐὸν
ἄμαχόν
τε
|
καὶ |
ἀπότομον?
ἔστι
δὲ
πρὸς
τοῦ |
[1, 95] |
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι
ἐγένοντο
ἄνδρες
ἀγαθοί,
|
καὶ |
ἀπωσάμενοι
τὴν
δουλοσύνην
ἐλευθερώθησαν.
μετὰ |
[1, 198] |
ἂν
λούσωνται.
ταὐτὰ
δὲ
ταῦτα
|
καὶ |
Ἀράβιοι
ποιεῦσι.
~ὁ
δὲ
δὴ |
[1, 131] |
θύειν,
παρά
τε
Ἀσσυρίων
μαθόντες
|
καὶ |
Ἀραβίων.
καλέουσι
δὲ
Ἀσσύριοι
τὴν |
[1, 51] |
κρητῆρας
δύο
μεγάθεϊ
μεγάλους,
χρύσεον
|
καὶ |
ἀργύρεον,
τῶν
ὁ
μὲν
χρύσεος |
[1, 51] |
περιρραντήρια
δύο
ἀνέθηκε,
χρύσεόν
τε
|
καὶ |
ἀργύρεον,
τῶν
τῷ
χρυσέῳ
ἐπιγέγραπται |
[1, 94] |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
νόμισμα
χρυσοῦ
|
καὶ |
ἀργύρου
κοψάμενοι
ἐχρήσαντο,
πρῶτοι
δὲ |
[1, 215] |
ὅσα
μὲν
γὰρ
ἐς
αἰχμὰς
|
καὶ |
ἄρδις
καὶ
σαγάρις,
χαλκῷ
τὰ |
[1, 119] |
ὁ
δὲ
καὶ
γινώσκειν
ἔφη
|
καὶ |
ἀρεστὸν
εἶναι
πᾶν
τὸ
ἂν |
[1, 24] |
Κορίνθιοί
τε
καὶ
Λέσβιοι
λέγουσι,
|
καὶ |
Ἀρίονος
ἐστὶ
ἀνάθημα
~Ἡροδότου
Ἱστοριῶν |
[1, 158] |
ἐπειρησόμενοι
ἤισαν
ἄλλοι
θεοπρόποι,
τῶν
|
καὶ |
Ἀριστόδικος
ἦν.
~ἀπικομένων
δὲ
ἐς |
[1, 67] |
χρόνον
καὶ
τὴν
Ἀναξανδρίδεώ
τε
|
καὶ |
Ἀρίστωνος
βασιληίην
ἐν
Λακεδαίμονι
ἤδη |
[1, 146] |
καὶ
Φωκέες
ἀποδάσμιοι
καὶ
Μολοσσοὶ
|
καὶ |
Ἀρκάδες
Πελασγοὶ
καὶ
Δωριέες
Ἐπιδαύριοι, |
[1, 48] |
ἐξευρεῖν
τε
καὶ
ἐπιφράσασθαι,
χελώνην
|
καὶ |
ἄρνα
κατακόψας
ὁμοῦ
ἧψε
αὐτὸς |
[1, 174] |
χρησάσης
τοῦ
τε
ὀρύγματος
ἐπαύσαντο
|
καὶ |
Ἁρπάγῳ
ἐπιόντι
σὺν
τῷ
στρατῷ |
[1, 140] |
τῷ
νόμῳ
τούτῳ
ἐχέτω
ὡς
|
καὶ |
ἀρχὴν
ἐνομίσθη,
ἄνειμι
δὲ
ἐπὶ |
[1, 12] |
καὶ
τὴν
βασιληίην
Γύγης
τοῦ
|
καὶ |
Ἀρχίλοχος
ὁ
Πάριος
κατὰ
τὸν |
[1, 120] |
δ?
ἐνεστεῶτος
βασιλέος,
ἐόντος
πολιήτεω,
|
καὶ |
ἄρχομεν
τὸ
μέρος
καὶ
τιμὰς |
[1, 91] |
ὁ
δὲ
Πέρσης
τε
ἦν
|
καὶ |
ἀρχόμενος
ὑπ?
ἐκείνοισι
καὶ
ἔνερθε |
[1, 170] |
νήσων
τε
ἁπασέων
μεγίστην
νεμομένους
|
καὶ |
ἄρχοντας
ἄλλων?
μένουσι
δέ
σφι |
[1, 1] |
ἀπαγινέοντας
δὲ
φορτία
Αἰγύπτιά
τε
|
καὶ |
Ἀσσύρια
τῇ
τε
ἄλλῃ
ἐσαπικνέεσθαι |
[1, 102] |
ὃ
στρατευσάμενος
ἐπὶ
τοὺς
Ἀσσυρίους
|
καὶ |
Ἀσσυρίων,
τούτους
οἳ
Νίνον
εἶχον |
[1, 91] |
ἣ
μὲν
γὰρ
ἦν
Μηδὶς
|
καὶ |
Ἀστυάγεος
θυγάτηρ
τοῦ
Μήδων
βασιλέος, |
[1, 54] |
ἔδοσαν
Κροίσῳ
καὶ
Λυδοῖσι
προμαντηίην
|
καὶ |
ἀτελείην
καὶ
προεδρίην,
καὶ
ἐξεῖναι |
[1, 32] |
πολλοῖσι?
ὃ
μὲν
ἐπιθυμίην
ἐκτελέσαι
|
καί |
ἄτην
μεγάλην
προσπεσοῦσαν
ἐνεῖκαι
δυνατώτερος, |
[1, 17] |
ὑπὸ
συρίγγων
τε
καὶ
πηκτίδων
|
καὶ |
αὐλοῦ
γυναικηίου
τε
καὶ
ἀνδρηίου. |
[1, 180] |
δὲ
καὶ
αὗται
χάλκεαι
φέρουσαι
|
καὶ |
αὐταὶ)
ἐς
αὐτὸν
τὸν
ποταμόν. |
[1, 149] |
Σμύρνη
ὑπὸ
Ἰώνων?
ἦσαν
γὰρ
|
καὶ |
αὗται
δυώδεκα
αἱ
ἐν
τῆ |
[1, 180] |
λαῦραι,
τοσαῦται
ἀριθμόν?
ἦσαν
δὲ
|
καὶ |
αὗται
χάλκεαι
φέρουσαι
καὶ
αὐταὶ) |
[1, 110] |
μὴ
τῶν
ἐμῶν"
~ταῦτα
εἶπε
|
καὶ |
αὐτίκα
ἄγγελον
ἔπεμπε
ἐπὶ
τῶν |
[1, 113] |
παρεόντα
εὖ
λέγειν
ἡ
γυνή,
|
καὶ |
αὐτίκα
ἐποίεε
ταῦτα?
τὸν
μὲν |
[1, 75] |
ἐκτραπόμενος
ἐκ
τῶν
ἀρχαίων
ῥεέθρων,
|
καὶ |
αὖτις
παραμειβόμενος
τὸ
στρατόπεδον
ἐς |
[1, 96] |
ἄσμενοι,
ἐφοίτων
παρὰ
τὸν
Δηιόκεα
|
καὶ |
αὐτοὶ
δικασόμενοι,
τέλος
δὲ
οὐδενὶ |
[1, 164] |
τὰ
δὲ
ἄλλα
πάντα
ἐσθέντες
|
καὶ |
αὐτοὶ
εἰσβάντες
ἔπλεον
ἐπὶ
Χίου. |
[1, 191] |
ἐς
τὸν
ποταμὸν
πυλίδας
ἐχούσας
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἐπὶ
τὰς
αἱμασιὰς
ἀναβάντες |
[1, 155] |
Λυδοί,
ὡς
οἴκασι,
πρήγμάτα
παρέχοντες
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἔχοντες.
φροντίζω
μὴ
ἄριστον |
[1, 79] |
ἵππων,
δόρατά
τε
ἐφόρεον
μεγάλα,
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἦσαν
ἱππεύεσθαι
ἀγαθοί.
~ἐς |
[1, 97] |
οὕτω
ἥ
τε
χωρῇ
εὐνομήσεται
|
καὶ |
αὐτοὶ
πρὸς
ἔργα
τρεψόμεθα,
οὐδὲ |
[1, 166] |
ἑξήκόντα.
οἱ
δὲ
Φωκαιέες
πληρώσαντες
|
καὶ |
αὐτοὶ
τὰ
πλοῖα,
ἐόντα
ἀριθμὸν |
[1, 69] |
ἀγγέλων
ἐπεκηρυκεύετο,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἀκηκοότες
|
καὶ |
αὐτοὶ
τὸ
θεοπρόπιον
τὸ
Κροίσῳ |
[1, 120] |
ταῦτα
οἱ
Μάγοι
ὦ
βασιλεῦ,
|
καὶ |
αὐτοῖσι
ἡμῖν
περὶ
πολλοῦ
ἐστι |
[1, 82] |
καὶ
ἐς
Λακεδαίμονα.
τοῖσι
δὲ
|
καὶ |
αὐτοῖσι
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι
κατ?
αὐτὸν |
[1, 86] |
τάς
τε
δὴ
Σάρδις
ἔσχον
|
καὶ |
αὐτὸν
Κροῖσον
ἐζώγρησαν,
ἄρξαντα
ἔτεα |
[1, 78] |
τῶν
ἦν
περὶ
Σάρδις
τε
|
καὶ |
αὐτὸν
Κροῖσον.
~Κῦρος
δὲ
αὐτίκα |
[1, 86] |
μεταγνόντα
τε
καὶ
ἐννώσαντα
ὅτι
|
καὶ |
αὐτὸς
ἄνθρωπος
ἐὼν
ἄλλον
ἄνθρωπον, |
[1, 132] |
γὰρ
δὴ
τοῖσι
ἅπασι
Πέρσῃσι
|
καὶ |
αὐτὸς
γίνεται.
ἐπεὰν
δὲ
διαμιστύλας |
[1, 191] |
ἄλλος
οἱ
ἀπορέοντι
ὑπεθήκατο,
εἴτε
|
καὶ |
αὐτὸς
ἔμαθε
τὸ
ποιητέον
οἱ |
[1, 162] |
κατέβη
διάδοχος
τῆς
στρατηγίης,
γένος
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐὼν
Μῆδος,
τὸν
ὁ |
[1, 88] |
προμηθίῃ
εἶχε,
ἀπεθώμαζέ
τε
ὁρέων
|
καὶ |
αὐτὸς
καὶ
οἱ
περὶ
ἐκεῖνον |
[1, 214] |
αὐτοῦ
ταύτῃ
διεφθάρη
καὶ
δὴ
|
καὶ |
αὐτὸς
Κῦρος
τελευτᾷ,
βασιλεύσας
τὰ |
[1, 128] |
καὶ
συμβαλὼν
τοῖσι
Πέρῃσι
ἑσσώθη,
|
καὶ |
αὐτός
τε
Ἀστυάγης
ἐζωγρήθη
καὶ |
[1, 197] |
περὶ
τῆς
νούσου,
εἴ
τις
|
καὶ |
αὐτὸς
τοιοῦτο
ἔπαθε
ὁκοῖον
ἂν |
[1, 120] |
ἔρχεται"
ἀμείβεται
ὁ
Ἀστυάγης
τοῖσιδε.
|
καὶ |
αὐτὸς
ὦ
Μάγοι
ταύτῃ
πλεῖστος |
[1, 119] |
ὁ
Ἅρπαγος,
τοῖσι
μὲν
ἄλλοισι
|
καὶ |
αὐτῷ
Ἀστυάγεϊ
παρετιθέατο
τράπεζαι
ἐπίπλεαι |
[1, 19] |
εἴτε
δὴ
συμβουλεύσαντός
τευ,
εἴτε
|
καὶ |
αὐτῷ
ἔδοξε
πέμψαντα
τὸν
θεὸν |
[1, 111] |
τὴν
ἔπαυλιν.
τῷ
δ?
ἄρα
|
καὶ |
αὐτῷ
ἡ
γυνή,
ἐπίτεξ
ἐοῦσα |
[1, 187] |
μηδὲν
χρᾶσθαι,
καὶ
χρημάτων
κειμένων
|
καὶ |
αὐτῶν
τῶν
γραμμάτων
ἐπικαλεομένων,
μὴ |
[1, 142] |
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
θερμοῦ
τε
|
καὶ |
αὐχμώδεος.
γλῶσσαν
δὲ
οὐ
τὴν |
[1, 125] |
Πασαργάδαι
εἰσὶ
ἄριστοι,
ἐν
τοῖσι
|
καὶ |
Ἀχαιμενίδαι
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν
οἱ |
[1, 192] |
δὴ
καὶ
τὸ
κάρτα
ἐπύθοντο.
|
~καὶ |
Βαβυλὼν
μὲν
οὕτω
τότε
πρῶτον |
[1, 77] |
περ
πρὸς
Λακεδαιμονίους)
μεταπεμψάμενος
δὲ
|
καὶ |
Βαβυλωνίους
καὶ
γὰρ
πρὸς
τούτους |
[1, 180] |
δὲ
ἐξ
Ἀρμενίων,
ἐὼν
μέγας
|
καὶ |
βαθὺς
καὶ
ταχύς?
ἐξιεῖ
δὲ |
[1, 32] |
σὺ
καὶ
πλουτέειν
μέγα
φαίνεαι
|
καὶ |
βασιλεὺς
πολλῶν
εἶναι
ἀνθρώπων?
ἐκεῖνο |
[1, 28] |
Παφλαγόνες,
Θρήικες
οἱ
Θυνοί
τε
|
καὶ |
Βιθυνοί,
Κᾶρες,
Ἴωνες,
Δωριέες,
Αἰολέες, |
[1, 31] |
ὃ
δ?
εἶπε
Κλέοβίν
τε
|
καὶ |
Βίτωνα.
τούτοισι
γὰρ
ἐοῦσι
γένος |
[1, 31] |
τοῦ
ἀγάλματος
εὔχετο
Κλεόβι
τε
|
καὶ |
Βίτωνι
τοῖσι
ἑωυτῆς
τέκνοισι,
οἵ |
[1, 145] |
Ἰταλίῃ
ποταμὸς
τὸ
οὔνομα
ἔσχε,
|
καὶ |
Βοῦρα
καὶ
Ἑλίκη,
ἐς
τὴν |
[1, 131] |
χρεωμένους,
ἀγάλματα
μὲν
καὶ
νηοὺς
|
καὶ |
βωμοὺς
οὐκ
ἐν
νόμῳ
ποιευμένους |
[1, 74] |
ὅρκιον
οἱ
σπεύσαντες
γενέσθαι
ἦσαν
|
καὶ |
γάμων
ἐπαλλαγὴν
ἐποίησαν?
Ἀλυάττεα
γὰρ |
[1, 61] |
σφι
ἐξήρτυτο
ἐς
τὴν
κάτοδον?
|
καὶ |
γὰρ
Ἀργεῖοι
μισθωτοὶ
ἀπίκοντο
ἐκ |
[1, 182] |
τρόπον,
ὡς
λέγουσι
οἱ
Αἰγύπτιοι?
|
καὶ |
γὰρ
δὴ
ἐκεῖθι
κοιμᾶται
ἐν |
[1, 57] |
Ἕλληνας
καὶ
τὴν
γλῶσσαν
μετέμαθε.
|
καὶ |
γὰρ
δὴ
οὔτε
οἱ
Κρηστωνιῆται |
[1, 18] |
δὲ
τὸ
ὅμοιον
ἀνταποδιδόντες
ἐτιμώρεον?
|
καὶ |
γὰρ
δὴ
πρότερον
οἱ
Μιλήσιοι |
[1, 135] |
νόμαια
Πέρσαι
προσίενται
ἀνδρῶν
μάλιστα.
|
καὶ |
γὰρ
δὴ
τὴν
Μηδικὴν
ἐσθῆτα |
[1, 120] |
ἀληθέι
λόγῳ
βασιλέες
ἐτελέωσε
ποιήσας?
|
καὶ |
γὰρ
δορυφόρους
καὶ
θυρωροὺς
καὶ |
[1, 167] |
νῦν
οἱ
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι
ἐπιτελέουσι?
|
καὶ |
γὰρ
ἐναγίζουσί
σφι
μεγάλως
καὶ |
[1, 171] |
ἐγένετο,
τοῖσι
οἱ
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο?
|
καὶ |
γὰρ
ἐπὶ
τὰ
κράνεα
λόφους |
[1, 163] |
τὴν
πόλιν,
ἐδίδου
δὲ
ἀφειδέως?
|
καὶ |
γὰρ
καὶ
ἡ
περίοδος
τοῦ |
[1, 73] |
ἐς
Σάρδις.
ταῦτα
καὶ
ἐγένετο.
|
καὶ |
γὰρ
Κυαξάρης
καὶ
οἱ
παρεόντες |
[1, 176] |
δὲ
καὶ
τὴν
Καῦνον
ἔσχε?
|
καὶ |
γὰρ
οἱ
Καύνιοι
τοὺς
Λυκίους |
[1, 77] |
Λακεδαιμονίους)
μεταπεμψάμενος
δὲ
καὶ
Βαβυλωνίους
|
καὶ |
γὰρ
πρὸς
τούτους
αὐτῷ
ἐπεποίητο |
[1, 64] |
λαβὼν
καὶ
καταστήσας
ἐς
Νάξον
|
καὶ |
γὰρ
ταύτην
ὁ
Πεισίστρατος
κατεστρέψατο |
[1, 69] |
ὅρκια
ξεινίης
πέρι
καὶ
συμμαχίης?
|
καὶ |
γὰρ
τινὲς
αὐτοὺς
εὐεργεσίαι
εἶχον |
[1, 105] |
ἱρῶν
ὅσα
ταύτης
τῆς
θεοῦ?
|
καὶ |
γὰρ
τὸ
ἐν
Κύπρῳ
ἱρὸν |
[1, 199] |
οὐ
δυνάμεναι
τὸν
νόμον
ἐκπλῆσαι?
|
καὶ |
γὰρ
τριέτεα
καὶ
τετραέτεα
μετεξέτεραι |
[1, 37] |
πάτερ,
τὰ
κάλλιστα
πρότερον
κοτὲ
|
καὶ |
γενναιότατα
ἡμῖν
ἦν
ἔς
τε |
[1, 124] |
γὰρ
οὗτοι
ἀποστάντες
ἀπ?
ἐκείνου
|
καὶ |
γενόμενοι
πρὸς
σέο
Ἀστυάγεα
καταιρέειν |
[1, 65] |
πρός
τε
τούτοισι
τοὺς
ἐφόρους
|
καὶ |
γέροντας
ἔστησε
Λυκοῦργος.
~οὕτω
μὲν |
[1, 131] |
δὲ
ἡλίῳ
τε
καὶ
σελήνῃ
|
καὶ |
γῇ
καὶ
πυρὶ
καὶ
ὕδατι |
[1, 94] |
ἐπίπλοα,
ἀποπλέειν
κατὰ
βίου
τε
|
καὶ |
γῆς
ζήτησιν,
ἐς
ὃ
ἔθνεα |
[1, 73] |
ἐπὶ
τὴν
Καππαδοκίην
τῶνδε
εἵνεκα,
|
καὶ |
γῆς
ἱμέρῳ
προσκτήσασθαι
πρὸς
τὴν |
[1, 82] |
ὑπολειφθέντες
συνέβαλον.
μαχομένων
δὲ
σφέων
|
καὶ |
γινομένων
ἰσοπαλέων
ὑπελείποντο
ἐξ
ἀνδρῶν |
[1, 119] |
θηρίου
κρέα
βεβρώκοι.
ὁ
δὲ
|
καὶ |
γινώσκειν
ἔφη
καὶ
ἀρεστὸν
εἶναι |
[1, 187] |
μὲν
οὔ,
τὸν
δὲ
νεκρὸν
|
καὶ |
γράμματα
λέγοντα
τάδε?
εἰ
μὴ |
[1, 164] |
κατασπάσαντες
τὰς
πεντηκοντέρους,
ἐσθέμενοι
τέκνα
|
καὶ |
γυναῖκας
καὶ
ἔπιπλα
πάντα,
πρὸς |
[1, 189] |
ἀσθενέα
ποιήσειν
ὥστε
τοῦ
λοιποῦ
|
καὶ |
γυναῖκας
μιν
εὐπετέως
τὸ
γόνυ |
[1, 184] |
τὰ
ἱρά,
ἐν
δὲ
δὴ
|
καὶ |
γυναῖκες
δύο.
ἡ
μὲν
πρότερον |
[1, 51] |
χεύματα
ἀργύρεα
κυκλοτερέα,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
γυναικὸς
εἴδωλον
χρύσεον
τρίπηχυ,
τὸ |
[1, 172] |
συγγίνεσθαι
ἐς
πόσιν,
καὶ
ἀνδράσι
|
καὶ |
γυναιξὶ
καὶ
παισί.
ἱδρυθέντων
δέ |
[1, 69] |
Σπάρτην
ἀγγέλους
δῶρά
τε
φέροντας
|
καὶ |
δεησομένους
συμμαχίης,
ἐντειλάμενός
τε
τὰ |
[1, 42] |
νῦν
δέ,
ἐπείτε
σὺ
σπεύδεις
|
καὶ |
δεῖ
τοί
χαρίζεσθαι
ὀφείλω
γάρ |
[1, 187] |
περιῆλθε
ἡ
βασιληίη?
Δαρείῳ
δὲ
|
καὶ |
δεινὸν
ἐδόκεε
εἶναι
τῇσι
πύλῃσι |
[1, 119] |
παῖς
εἷς
μοῦνος
ἔτεα
τρία
|
καὶ |
δέκα
κου
μάλιστα
γεγονώς,
τοῦτον |
[1, 93] |
δὲ
εὖρος
ἐστὶ
πλέθρα
τρία
|
καὶ |
δέκα.
λίμνη
δὲ
ἔχεται
τοῦ |
[1, 203] |
ὕλης
ἀγρίης
ζώοντα?
ἐν
τοῖσι
|
καὶ |
δένδρεα
φύλλα
τοιῆσδε
ἰδέης
παρεχόμενα |
[1, 122] |
τὰ
οἰκία
ἐδέξαντο
οἱ
γεινάμενοι,
|
καὶ |
δεξάμενοι
ὡς
ἐπύθοντο,
μεγάλως
ἀσπάζοντο |
[1, 60] |
βαρβάρου
ἔθνεος
τὸ
Ἑλληνικὸν
ἐὸν
|
καὶ |
δεξιώτερον
καὶ
εὐηθείης
ἠλιθίου
ἀπηλλαγμένον |
[1, 135] |
εὐπαθείας
τε
παντοδαπὰς
πυνθανόμενοι
ἐπιτηδεύουσι,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἀπ?
Ἑλλήνων
μαθόντες |
[1, 75] |
ἔπεμπε
εἰ
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἀπικομένου
χρησμοῦ
κιβδήλου, |
[1, 214] |
Περσικῆς
στρατιῆς
αὐτοῦ
ταύτῃ
διεφθάρη
|
καὶ |
δὴ
καὶ
αὐτὸς
Κῦρος
τελευτᾷ, |
[1, 51] |
Κροῖσος,
καὶ
χεύματα
ἀργύρεα
κυκλοτερέα,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
γυναικὸς
εἴδωλον
χρύσεον |
[1, 129] |
λέγων
ἐς
αὐτὸν
θυμαλγέα
ἔπεα,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
εἴρετό
μιν
πρὸς |
[1, 1] |
Ἀσσύρια
τῇ
τε
ἄλλῃ
ἐσαπικνέεσθαι
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἐς
Ἄργος.
τὸ |
[1, 85] |
αὐτὸν
ἐπεποιήκεε,
ἄλλα
τε
ἐπιφραζόμενος,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἐς
Δελφοὺς
περὶ |
[1, 82] |
ὦν
τὰς
ἄλλας
ἔπεμπε
συμμαχίας
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἐς
Λακεδαίμονα.
τοῖσι |
[1, 30] |
ἐς
Αἴγυπτον
ἀπίκετο
παρὰ
Ἄμασιν
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ἐς
Σάρδις
παρὰ |
[1, 31] |
ἀεθλοφόροι
τε
ἀμφότεροι
ὁμοίως
ἦσαν,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
λέγεται
ὅδε
ὁ |
[1, 214] |
μάχαι
ἐγένοντο,
κρίνω
ἰσχυροτάτην
γενέσθαι,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
πυνθάνομαι
οὕτω
τοῦτο |
[1, 29] |
ἐόντες,
ὡς
ἕκαστος
αὐτῶν
ἀπικνέοιτο,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
Σόλων
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος, |
[1, 8] |
τῶν
πρηγμάτων
ὑπερετίθετο
ὁ
Κανδαύλης
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τὸ
εἶδος
τῆς |
[1, 1] |
θάλασσαν
γυναῖκας
ἄλλας
τε
πολλάς
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τοῦ
βασιλέος
θυγατέρα? |
[1, 188] |
ἐσκευασμένος
ἐξ
οἴκου
καὶ
προβάτοῖσι,
|
καὶ |
δὴ
καὶ
ὕδωρ
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 214] |
τῶν
χειρῶν
ἐκράτησε,
διεργάζεται
ἑωυτόν.
|
~καὶ |
δὴ
οὗτος
μὲν
τρόπῳ
τοιούτῳ |
[1, 174] |
ὁ
ἰσθμός
ἐστι
τὸν
ὤρυσσον.
|
καὶ |
δὴ
πολλῇ,
χειρὶ
ἐργαζομένων
τῶν |
[1, 66] |
τε
ἔδραμον
αὐτίκα
καὶ
εὐθηνήθησαν,
|
καὶ |
δή
σφι
οὐκέτι
ἀπέχρα
ἡσυχίην |
[1, 0] |
ἀκλεᾶ
γένηται,
τά
τε
ἄλλα
|
καὶ |
δι?
ἣν
αἰτίην
ἐπολέμησαν
ἀλλήλοισι. |
[1, 5] |
~Οὕτω
μὲν
Πέρσαι
λέγουσι
γενέσθαι,
|
καὶ |
διὰ
τὴν
Ἰλίου
ἅλωσιν
εὑρίσκουσι |
[1, 133] |
δὲ
πολλοῖσι
καὶ
οὐκ
ἁλέσι?
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
φασὶ
Πέρσαι
τοὺς |
[1, 179] |
δὲ
τέλματι
χρεώμενοι
ἀσφάλτῳ
θερμῇ
|
καὶ |
διὰ
τριήκοντα
δόμων
πλίνθου
ταρσοὺς |
[1, 211] |
βούλεαι"
~Ὑστάσπης
μὲν
τούτοισι
ἀμειψάμενος
|
καὶ |
διαβὰς
τὸν
Ἀράξεα
ἤιε
ἐς |
[1, 194] |
ἀπίκωνται
πλέοντες
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα
|
καὶ |
διαθέωνται
τὸν
φόρτον,
νομέας
μὲν |
[1, 215] |
τε
ὁμοίην
τῇ
Σκυθικῇ
φορέουσι
|
καὶ |
δίαιταν
ἔχουσι,
ἱππόται
δὲ
εἰσὶ |
[1, 36] |
καὶ
τὸ
κυνηγέσιον
πᾶν
συμπέμψω,
|
καὶ |
διακελεύσομαι
τοῖσι
ἰοῦσι
εἶναι
ὡς |
[1, 23] |
ἴδμεν
ποιήσαντά
τε
καὶ
ὀνομάσαντα
|
καὶ |
διδάξαντα
ἐν
Κορίνθῳ.
~τοῦτον
τὸν |
[1, 59] |
τὸ
μὲν
Ἀττικὸν
κατεχόμενόν
τε
|
καὶ |
διεσπασμένον
ἐπυνθάνετο
ὁ
Κροῖσος
ὑπὸ |
[1, 32] |
τὰ
ἑβδομήκοντα
ἔτεα,
ἐουσέων
πεντήκοντα
|
καὶ |
διηκοσιέων
καὶ
ἑξακισχιλιέων
καὶ
δισμυριέων, |
[1, 23] |
τῶν
τότε
ἐόντων
οὐδενὸς
δεύτερον,
|
καὶ |
διθύραμβον
πρῶτον
ἀνθρώπων
τῶν
ἡμεῖς |
[1, 96] |
οἷα
μνώμενος
ἀρχήν,
ἰθύς
τε
|
καὶ |
δίκαιος
ἦν,
ποιέων
τε
ταῦτα |
[1, 3] |
πέμψαντας
ἀγγέλους
ἀπαιτέειν
τε
Ἑλένην
|
καὶ |
δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς
αἰτέειν.
τοὺς |
[1, 123] |
δὲ
τοῦ
λαγοῦ
τὴν
γαστέρα,
|
καὶ |
δίκτυα
δοὺς
ἅτε
θηρευτῇ
τῶν |
[1, 86] |
Κροῖσόν
τε
ἐν
πέδῃσι
δεδεμένον
|
καὶ |
δὶς
ἑπτὰ
Λυδῶν
παρ?
αὐτὸν |
[1, 32] |
παρέχονται
ἡμέρας
διηκοσίας
καὶ
πεντακισχιλίας
|
καὶ |
δισμυρίας,
ἐμβολίμου
μηνὸς
μὴ
γινομένου? |
[1, 32] |
πεντήκοντα
καὶ
διηκοσιέων
καὶ
ἑξακισχιλιέων
|
καὶ |
δισμυριέων,
ἡ
ἑτέρη
αὐτέων
τῇ |
[1, 158] |
Κυμαίους,
ἀπιστέων
τε
τῷ
χρησμῷ
|
καὶ |
δοκέων
τοὺς
θεοπρόπους
οὐ
λέγειν |
[1, 34] |
τοιοῦτο
πρῆγμα
ἐξέπεμπε?
ἀκόντια
δὲ
|
καὶ |
δοράτια
καὶ
τά
τοιαῦτα
πάντα |
[1, 98] |
ἵνα
αὐτὸς
ἔφρασε
τῆς
χώρης,
|
καὶ |
δορυφόρους
αὐτῷ
ἐπιτρέπουσι
ἐκ
πάντων |
[1, 146] |
Ὀρχομένιοί
σφι
ἀναμεμίχαται
καὶ
Καδμεῖοι
|
καὶ |
Δρύοπες
καὶ
Φωκέες
ἀποδάσμιοι
καὶ |
[1, 145] |
τῷ
Πεῖρος
ποταμὸς
μέγας
ἐστί,
|
καὶ |
Δύμη
καὶ
Τριταιέες,
οἳ
μοῦνοι |
[1, 194] |
δὲ
ὑπό
τε
δύο
πλήκτρων
|
καὶ |
δύο
ἀνδρῶν
ὀρθῶν
ἑστεώτων,
καὶ |
[1, 93] |
τοῦ
σήματός
εἰσὶ
στάδιοι
ἓξ
|
καὶ |
δύο
πλέθρα,
τὸ
δὲ
εὖρος |
[1, 22] |
ξείνους
ἀλλήλοισι
εἶναι
καὶ
συμμάχους,
|
καὶ |
δύο
τε
ἀντὶ
ἑνὸς
νηοὺς |
[1, 6] |
μὲν
Ἴωνάς
τε
καὶ
Αἰολέας
|
καὶ |
Δωριέας
τοὺς
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ, |
[1, 146] |
καὶ
Μολοσσοὶ
καὶ
Ἀρκάδες
Πελασγοὶ
|
καὶ |
Δωριέες
Ἐπιδαύριοι,
ἄλλα
τε
ἔθνεα |
[1, 16] |
ἔτεα
ἐξεδέξατο
Σαδυάττης
ὁ
Ἄρδυος,
|
καὶ |
ἐβασίλευσε
ἔτεα
δυώδεκα,
Σαδυάττεω
δὲ |
[1, 130] |
Κῦρος
γενόμενός
τε
καὶ
τραφεὶς
|
καὶ |
ἐβασίλευσε
καὶ
Κροῖσον
ὕστερον
τούτων |
[1, 120] |
Μάγοι
εἰ
μὲν
περίεστί
τε
|
καὶ |
ἐβασίλευσε
ὁ
παῖς
μὴ
ἐκ |
[1, 13] |
ἀνεῖλέ
τε
δὴ
τὸ
χρηστήριον
|
καὶ |
ἐβασίλευσε
οὕτω
Γύγης.
τοσόνδε
μέντοι |
[1, 74] |
ἐνιαυτὸν
τοῦτον
ἐν
τῷ
δὴ
|
καὶ |
ἐγένετο
ἡ
μεταβολή.
οἱ
δὲ |
[1, 73] |
τὸν
Σαδυάττεω
ἐς
Σάρδις.
ταῦτα
|
καὶ |
ἐγένετο.
καὶ
γὰρ
Κυαξάρης
καὶ |
[1, 22] |
ἐόντας
ἀγγείλῃ
Ἀλυάττῃ?
τὰ
δὴ
|
καὶ |
ἐγένετο.
ὡς
γὰρ
δὴ
ἰδών |
[1, 111] |
ἀπειλήσας
εἰ
μή
σφεα
ποιήσαιμι.
|
καὶ |
ἐγὼ
ἀναλαβὼν
ἔφερον,
δοκέων
τῶν |
[1, 51] |
Θεοδώρου
τοῦ
Σαμίου
ἔργον
εἶναι,
|
καὶ |
ἐγὼ
δοκέω?
οὐ
γὰρ
τὸ |
[1, 171] |
φόρον
μὲν
οὐδένα
ὑποτελέοντες,
ὅσον
|
καὶ |
ἐγὼ
δυνατός
εἰμι
ἐπὶ
μακρότατον |
[1, 155] |
γὰρ
πρότερον
ἐγώ
τε
ἔπρηξα
|
καὶ |
ἐγὼ
κεφαλῇ
ἀναμάξας
φέρω?
τὰ |
[1, 155] |
παίδων
αὐτοῦ
φείσατο?
ὡς
δὲ
|
καὶ |
ἐγὼ
Λυδῶν
τὸν
μὲν
πλέον |
[1, 117] |
σοί
τε
ποιήσω
κατὰ
νόον,
|
καὶ |
ἐγὼ
πρὸς
σὲ
γινόμενος
ἀναμάρτητος |
[1, 112] |
ἀνάγκη
ὀφθῆναι
ἐκκείμενον.
τέτοκα
γὰρ
|
καὶ |
ἐγώ,
τέτοκα
δὲ
τεθνεός.
τοῦτο |
[1, 60] |
θεὸν
προσεύχοντό
τε
τὴν
ἄνθρωπον
|
καὶ |
ἐδέκοντο
Πεισίστρατον.
~ἀπολαβὼν
δὲ
τὴν |
[1, 97] |
συνελέχθησαν
οἱ
Μῆδοι
ἐς
τὠυτὸ
|
καὶ |
ἐδίδοσαν
σφίσι
λόγον,
λέγοντες
περὶ |
[1, 117] |
πιστοτάτους
καὶ
εἶδον
δι?
ἐκείνων
|
καὶ |
ἔθαψά
μιν.
οὕτω
ἔσχε
ὦ |
[1, 113] |
πιστοτάτους
εἶδέ
τε
διὰ
τούτων
|
καὶ |
ἔθαψε
τοῦ
βουκόλου
τὸ
παιδίον, |
[1, 90] |
τὰς
πέδας?
ταῦτά
τε
ἐπειρωτᾶν,
|
καὶ |
εἰ
ἀχαρίστοισι
νόμος
εἶναι
τοῖσι |
[1, 53] |
ἐπειρωτᾷ
εἰ
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας
|
καὶ |
εἴ
τινα
στρατὸν
ἀνδρῶν
προσθέοιτο |
[1, 53] |
εἰ
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας
Κροῖσος
|
καὶ |
εἴ
τινα
στρατὸν
ἀνδρῶν
προσθέοιτο |
[1, 59] |
ἔχων,
δευτέρα
τὴν
γυναῖκα
ἐκπέμπειν,
|
καὶ |
εἴ
τίς
οἱ
τυγχάνει
ἐὼν |
[1, 80] |
τάχιστα
τῶν
καμήλων
οἱ
ἵπποι
|
καὶ |
εἶδον
αὐτάς,
ὀπίσω
ἀνέστρεφον,
διέφθαρτό |
[1, 117] |
πέμψας
τῶν
εὐνούχων
τοὺς
πιστοτάτους
|
καὶ |
εἶδον
δι?
ἐκείνων
καὶ
ἔθαψά |
[1, 68] |
ἀνθρώπους
τῶν
νῦν
ἄνοιξα
αὐτὴν
|
καὶ |
εἶδον
τὸν
νεκρὸν
μήκεϊ
ἴσον |
[1, 21] |
δὲ
σαφέως
προπεπυσμένος
πάντα
λόγον,
|
καὶ |
εἰδὼς
τὰ
Ἀλυάττης
μέλλοι
ποιήσειν, |
[1, 7] |
ἄρξαντες
μὲν
ἐπὶ
δύο
τε
|
καὶ |
εἴκοσι
γενεᾶς
ἀνδρῶν
ἔτεα
πέντε |
[1, 106] |
Σκύθαι.
~ἐπὶ
μέν
νυν
ὀκτὼ
|
καὶ |
εἴκοσι
ἔτεα
ἦρχον
τῆς
Ἀσίης |
[1, 102] |
αὐτός
τε
διεφθάρη,
ἄρξας
δύο
|
καὶ |
εἴκοσι
ἔτεα,
καὶ
ὁ
στρατὸς |
[1, 76] |
φθείρων
τῶν
Συρίων
τοὺς
κλήρους?
|
καὶ |
εἷλε
μὲν
τῶν
Πτερίων
τὴν |
[1, 111] |
ἐθάμβεον
δὲ
ὁρέων
χρυσῷ
τε
|
καὶ |
εἵμασι
κεκοσμημένον,
πρὸς
δὲ
καὶ |
[1, 50] |
καὶ
ἐπαργύρους
καὶ
φιάλας
χρυσέας
|
καὶ |
εἵματα
πορφύρεα
καὶ
κιθῶνας,
νήσας |
[1, 22] |
ἰδών
τε
ἐκεῖνα
ὁ
κῆρυξ
|
καὶ |
εἶπας
πρὸς
Θρασύβουλον
τοῦ
Λυδοῦ |
[1, 129] |
αὐτὸν
θυμαλγέα
ἔπεα,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
εἴρετό
μιν
πρὸς
τὸ
ἑωυτοῦ |
[1, 75] |
ἀριστερῆς
χειρὸς
ῥέοντα
τοῦ
στρατοῦ
|
καὶ |
ἐκ
δεξιῆς
ῥέειν,
ποιῆσαι
δὲ |
[1, 56] |
αὖτις
ἐς
τὴν
Δρυοπίδα
μετέβη
|
καὶ |
ἐκ
τῆς
Δρυοπίδος
οὕτω
ἐς |
[1, 130] |
ποταμοῦ
Ἀσίης
ἐπ?
ἔτεα
τριήκοντα
|
καὶ |
ἑκατὸν
δυῶν
δέοντα,
πάρεξ
ἢ |
[1, 50] |
δὲ
παλαιστιαῖα.
ἀριθμὸν
δὲ
ἑπτακαίδεκα
|
καὶ |
ἑκατόν,
καὶ
τούτων
ἀπέφθου
χρυσοῦ |
[1, 189] |
κατέτεινε
σχοινοτενέας
ὑποδέξας
διώρυχας
ὀγδώκοντα
|
καὶ |
ἑκατὸν
παρ?
ἑκάτερον
τὸ
χεῖλος |
[1, 178] |
μέγαθος
ἐοῦσα
μέτωπον
ἕκαστον
εἴκοσι
|
καὶ |
ἑκατὸν
σταδίων,
ἐούσης
τετραγώνου?
οὗτοι |
[1, 163] |
ἔτεα,
ἐβίωσε
δὲ
πάντα
εἴκοσι
|
καὶ |
ἑκατόν.
τούτῳ
δὴ
τῷ
ἀνδρὶ |
[1, 89] |
ἀπεχθήσεαι
βίῃ
ἀπαιρεόμενος
τὰ
χρήματα,
|
καὶ |
ἐκεῖνοι
συγγνόντες
ποιέειν
σε
δίκαια |
[1, 100] |
γράφοντες
ἔσω
παρ?
ἐκεῖνον
ἐσπέμπεσκον,
|
καὶ |
ἐκεῖνος
διακρίνων
τὰς
ἐσφερομένας
ἐκπέμπεσκε. |
[1, 11] |
ἡ
ὁρμή
ἔσται
ὅθεν
περ
|
καὶ |
ἐκεῖνος
ἐμέ
ἐπεδέξατο
γυμνήν,
ὑπνωμένῳ |
[1, 112] |
δὲ
ταῦτα
ἔλεγε
ὁ
βουκόλος
|
καὶ |
ἐκκαλύψας
ἀπεδείκνυε.
ἣ
δὲ
ὡς |
[1, 150] |
Αἰολέες.
Κολοφωνίους
ἄνδρας
στάσι
ἑσσωθέντας
|
καὶ |
ἐκπεσόντας
ἐκ
τῆς
πατρίδος
ὑπεδέξαντο. |
[1, 100] |
ὁρῶσι.
~ἐπείτε
δὲ
ταῦτα
διεκόσμησε
|
καὶ |
ἐκράτυνε
ἑωυτὸν
τῇ
τυραννίδι,
ἦν |
[1, 13] |
ἐπεμνήσθη.
~ἔσχε
δὲ
τὴν
βασιληίην
|
καὶ |
ἐκρατύνθη
ἐκ
τοῦ
ἐν
Δελφοῖσι |
[1, 117] |
τὴν
ἀληθείην
ἐκφήναντος
λόγον
ἤδη
|
καὶ |
ἐλάσσω
ἐποιέετο,
Ἁρπάγῳ
δὲ
καὶ |
[1, 194] |
κάρτα
μεγάλα
ταῦτα
τὰ
πλοῖα
|
καὶ |
ἐλάσσω?
τὰ
δὲ
μέγιστα
αὐτῶν |
[1, 202] |
δὲ
Ἀράξης
λέγεται
καὶ
μέζων
|
καὶ |
ἐλάσσων
εἶναι
τοῦ
Ἴστρου?
νήσους |
[1, 35] |
τε
φίλων
τυγχάνεις
ἔκγονος
ἐὼν
|
καὶ |
ἐλήλυθας
ἐς
φίλους,
ἔνθα
ἀμηχανήσεις |
[1, 145] |
τὸ
οὔνομα
ἔσχε,
καὶ
Βοῦρα
|
καὶ |
Ἑλίκη,
ἐς
τὴν
κατέφυγον
Ἴωνες |
[1, 1] |
οὔνομα
εἶναι,
κατὰ
τὠυτὸ
τὸ
|
καὶ |
Ἕλληνές
λέγουσι,
Ἰοῦν
τὴν
Ἰνάχου? |
[1, 94] |
δὲ
νόμοισι
μὲν
παραπλησίοισι
χρέωνται
|
καὶ |
Ἕλληνές,
χωρὶς
ἢ
ὅτι
τὰ |
[1, 148] |
αἱ
Ἰώνων
ὁρταὶ
τοῦτο,
ἀλλὰ
|
καὶ |
Ἑλλήνων
πάντων
ὁμοίως
πᾶσαι
ἐς |
[1, 94] |
παιγνίας
τὰς
νῦν
σφίσι
τε
|
καὶ |
Ἕλλησι
κατεστεώσας
ἑωυτῶν
ἐξεύρημα
γενέσθαι? |
[1, 213] |
μιν
ὅ
τε
οἶνος
ἀνῆκε
|
καὶ |
ἔμαθε
ἵνα
ἦν
κακοῦ,
δεηθεὶς |
[1, 124] |
τὸ
δὲ
κατὰ
θεούς
τε
|
καὶ |
ἐμὲ
περίεις?
τά
σε
καὶ |
[1, 167] |
Φωκαιέες
καταλευσθέντες
ἐκέατο,
ἐγίνετο
διάστροφα
|
καὶ |
ἔμπηρα
καὶ
ἀπόπληκτα,
ὁμοίως
πρόβατα |
[1, 196] |
οὕτω
αἱ
εὔμορφοι
τὰς
ἀμόρφους
|
καὶ |
ἐμπήρους
ἐξεδίδοσαν.
ἐκδοῦναι
δὲ
τὴν |
[1, 191] |
χορεύειν
τε
τοῦτον
τὸν
χρόνον
|
καὶ |
ἐν
εὐπαθείῃσι
εἶναι,
ἐς
ὃ |
[1, 68] |
ἐς
χαλκήιον
ἐθηεῖτο
σίδηρον
ἐξελαυνόμενον,
|
καὶ |
ἐν
θώματι
ἦν
ὀρέων
τὸ |
[1, 18] |
Λιμενηίῳ
χώρης
τῆς
σφετέρης
μαχεσαμένων
|
καὶ |
ἐν
Μαιάνδρου
πεδίῳ.
τὰ
μέν |
[1, 13] |
δεινόν
ἐποιεῦντο
τὸ
Κανδαύλεω
πάθος
|
καὶ |
ἐν
ὅπλοισι
ἦσαν,
συνέβησαν
ἐς |
[1, 151] |
Τενέδῳ
δὲ
μία
οἴκηται
πόλις,
|
καὶ |
ἐν
τῇσι
Ἑκατὸν
νήσοισι
καλεομένῃσι |
[1, 185] |
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
κώμην
παραγίνονται
|
καὶ |
ἐν
τρισὶ
ἡμέρῃσι.
τοῦτο
μὲν |
[1, 91] |
ἦν
καὶ
ἀρχόμενος
ὑπ?
ἐκείνοισι
|
καὶ |
ἔνερθε
ἐὼν
τοῖσι
ἅπασι
δεσποίνῃ |
[1, 178] |
τὸ
δὲ
ὀνομαστότατον
καὶ
ἰσχυρότατον
|
καὶ |
ἔνθα
σφι
Νίνου
ἀναστάτου
γενομένης |
[1, 168] |
οἴχοντο
πλέοντες
ἐπὶ
τῆς
Θρηίκης,
|
καὶ |
ἐνθαῦτα
ἔκτισαν
πόλιν
Ἄβδηρα,
τὴν |
[1, 86] |
τὰ
Κροῖσος
εἶπε,
μεταγνόντα
τε
|
καὶ |
ἐννώσαντα
ὅτι
καὶ
αὐτὸς
ἄνθρωπος |
[1, 90] |
εὖ
ὑποτίθεσθαι?
αἰνέσας
δὲ
πολλά,
|
καὶ |
ἐντειλάμενος
τοῖσι
δορυφόροισι
τὰ
Κροῖσος |
[1, 37] |
χρὴ
ὄμμασι
ἔς
τε
ἀγορὴν
|
καὶ |
ἐξ
ἀγορῆς
φοιτέοντα
φαίνεσθαι;
κοῖος |
[1, 196] |
χρυσίον
ἔκειτο
νόμος.
ἐξῆν
δὲ
|
καὶ |
ἐξ
ἄλλης
ἐλθόντα
κώμης
τὸν |
[1, 32] |
ἔτεα,
ἐουσέων
πεντήκοντα
καὶ
διηκοσιέων
|
καὶ |
ἑξακισχιλιέων
καὶ
δισμυριέων,
ἡ
ἑτέρη |
[1, 54] |
προμαντηίην
καὶ
ἀτελείην
καὶ
προεδρίην,
|
καὶ |
ἐξεῖναι
τῷ
βουλομένῳ
αὐτῶν
γίνεσθαι |
[1, 141] |
τε
πλῆθος
πολλὸν
τῶν
ἰχθύων
|
καὶ |
ἐξειρύσαι,
ἰδόντα
δὲ
παλλομένους
εἰπεῖν |
[1, 190] |
ποταμὸν
ἐτίσατο
Κῦρος
ἐς
τριηκοσίας
|
καὶ |
ἑξήκοντα
διώρυχάς
μιν
διαλαβών,
καὶ |
[1, 65] |
ἐκ
κακῶν
τε
μεγάλων
πεφευγότας
|
καὶ |
ἐόντας
ἤδη
τῷ
πολέμῳ
κατυπερτέρους |
[1, 123] |
αὕτη
κεχώρηκε.
Κύρῳ
δὲ
ἀνδρευμένῳ
|
καὶ |
ἐόντι
τῶν
ἡλίκων
ἀνδρηιοτάτῳ
καὶ |
[1, 123] |
βασιληίης.
κατεργασμένου
δέ
οἱ
τούτου
|
καὶ |
ἐόντος
ἑτοίμου,
οὕτω
δὴ
τῷ |
[1, 50] |
τρισχίλια
ἔθυσε,
κλίνας
τε
ἐπιχρύσους
|
καὶ |
ἐπαργύρους
καὶ
φιάλας
χρυσέας
καὶ |
[1, 90] |
σεῦ
ἀνδρὸς
βασιλέος
χρηστὰ
ἔργα
|
καὶ |
ἔπεα
ποιέειν,
αἰτέο
δόσιν
ἥντινα |
[1, 30] |
θεράποντες
περιῆγον
κατὰ
τοὺς
θησαυρούς,
|
καὶ |
ἐπεδείκνυσαν
πάντα
ἐόντα
μεγάλα
τε |
[1, 47] |
οἱ
Λυδοὶ
χρησόμενοι
τῷ
θεῷ
|
καὶ |
ἐπειρώτων
τὸ
ἐντεταλμένον,
ἡ
Πυθίη |
[1, 166] |
ἐγίνοντο
αἱ
νέες
σφι
ἄγειν,
|
καὶ |
ἔπειτα
ἀπέντες
τὴν
Κύρνον
ἔπλεον |
[1, 4] |
εἵνεκεν
γυναικὸς
στόλον
μέγαν
συναγεῖραι
|
καὶ |
ἔπειτα
ἐλθόντας
ἐς
τὴν
Ἀσίην |
[1, 155] |
δὲ
Λυδοῖσι
τὴν
πόλιν
παρέδωκα,
|
καὶ |
ἔπειτα
θωμάζω
εἰ
μοι
ἀπεστᾶσι" |
[1, 170] |
Ἴωνας
ἀερθέντας
πλέειν
ἐς
Σαρδὼ
|
καὶ |
ἔπειτα
πόλιν
μίαν
κτίζειν
πάντων |
[1, 146] |
πατέρας
καὶ
ἄνδρας
καὶ
παῖδας
|
καὶ |
ἔπειτα
ταῦτα
ποιήσαντες
αὐτῇσι
συνοίκεον. |
[1, 32] |
ἂν
αὐτῶν
πλεῖστα
ἔχων
διατελέῃ
|
καὶ |
ἔπειτα
τελευτήσῃ
εὐχαρίστως
τὸν
βίον, |
[1, 176] |
τὰ
χρήματα
καὶ
τοὺς
οἰκέτας,
|
καὶ |
ἔπειτα
ὑπῆψαν
τὴν
ἀκρόπολιν
πᾶσαν |
[1, 164] |
ἔφασαν
θέλειν
βουλεύσασθαι
ἡμέρην
μίαν
|
καὶ |
ἔπειτα
ὑποκρινέεσθαι?
ἐν
ᾧ
δὲ |
[1, 105] |
~ἐνθεῦτεν
δὲ
ἤισαν
ἐπ?
Αἴγυπτον.
|
καὶ |
ἐπείτε
ἐγένοντο
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ |
[1, 80] |
τὸ
ἱππικόν,
τῷ
δή
τι
|
καὶ |
ἐπεῖχε
ἐλλάμψεσθαι
ὁ
Λυδός.
ὡς |
[1, 106] |
οὕτω
ἀνεσώσαντο
τὴν
ἀρχὴν
Μῆδοι
|
καὶ |
ἐπεκράτεον
τῶν
περ
καὶ
πρότερον, |
[1, 64] |
ταύτην
ὁ
Πεισίστρατος
κατεστρέψατο
πολέμῳ
|
καὶ |
ἐπέτρεψε
Λυγδάμι)
πρὸς
τε
ἔτι |
[1, 78] |
παῖδα,
ἵππον
δὲ
πολέμιόν
τε
|
καὶ |
ἐπήλυδα.
Τελμησσέες
μέν
νυν
ταῦτα |
[1, 94] |
ἐπὶ
ἐξόδῳ
ἐκ
τῆς
χώρης,
|
καὶ |
ἐπὶ
μὲν
τῇ
μένειν
αὐτοῦ |
[1, 27] |
συνωνέονται
μυρίην,
ἐς
Σάρδις
τε
|
καὶ |
ἐπὶ
σὲ
ἐν
νόῳ
ἔχοντες |
[1, 38] |
τε
γάμον
τοι
τοῦτον
ἔσπευσα
|
καὶ |
ἐπὶ
τὰ
παραλαμβανόμενα
οὐκ
ἀποπέμπω, |
[1, 171] |
ἐπιδέεσθαι
Κᾶρες
εἰσὶ
οἱ
καταδέξαντες
|
καὶ |
ἐπὶ
τὰς
ἀσπίδας
τὰ
σημήια |
[1, 195] |
τοιῇδε
χρέωνται,
κιθῶνι
ποδηνεκέι
λινέῳ,
|
καὶ |
ἐπὶ
τοῦτον
ἄλλον
εἰρίνεον
κιθῶνα |
[1, 181] |
τὸ
μῆκος
καὶ
τὸ
εὖρος,
|
καὶ |
ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
πύργῳ
ἄλλος |
[1, 2] |
ἐς
Αἶάν
τε
τὴν
Κολχίδα
|
καὶ |
ἐπὶ
Φᾶσιν
ποταμόν,
ἐνθεῦτεν,
διαπρηξαμένους |
[1, 99] |
οὐδὲ
ἐς
ἀνδραγαθίην
λειπόμενοι,
λυπεοίατο
|
καὶ |
ἐπιβουλεύοιεν,
ἀλλ?
ἑτεροῖός
σφι
δοκέοι |
[1, 32] |
τοῖσιδε
προέχει
ἐκείνου?
ἄτην
μὲν
|
καὶ |
ἐπιθυμίην
οὐκ
ὁμοίως
δυνατὸς
ἐκείνῳ |
[1, 125] |
μετὰ
δὲ
ἀναπτύξας
τὸ
βυβλίον
|
καὶ |
ἐπιλεγόμενος
ἔφη
Ἀστυάγεά
μιν
στρατηγὸν |
[1, 86] |
τε
τούτοισι
δείσαντα
τὴν
τίσιν
|
καὶ |
ἐπιλεξάμενον
ὡς
οὐδὲν
εἴη
τῶν |
[1, 164] |
πεντηκοντέρους,
ἐσθέμενοι
τέκνα
καὶ
γυναῖκας
|
καὶ |
ἔπιπλα
πάντα,
πρὸς
δὲ
καὶ |
[1, 134] |
δὴ
τὸ
ἔθνος
ἄρχον
τε
|
καὶ |
ἐπιτροπεῦον.
~ξεινικὰ
δὲ
νόμαια
Πέρσαι |
[1, 26] |
Ἀλυάττεω,
ἐτέων
ἐὼν
ἡλικίην
πέντε
|
καὶ |
ἐπιφανῆναί
σφι
τὸν
Ἀρίονα
ὥσπερ |
[1, 48] |
τὰ
ἦν
ἀμήχανον
ἐξευρεῖν
τε
|
καὶ |
ἐπιφράσασθαι,
χελώνην
καὶ
ἄρνα
κατακόψας |
[1, 79] |
ὡς
δέ
οἱ
ταῦτα
ἔδοξε,
|
καὶ |
ἐποίεε
κατὰ
τάχος?
ἐλάσας
γὰρ |
[1, 69] |
τε
τῇ
ἀπίξι
τῶν
Λυδῶν
|
καὶ |
ἐποιήσαντο
ὅρκια
ξεινίης
πέρι
καὶ |
[1, 150] |
ἐπιδιείλοντο
σφέας
αἱ
ἕνδεκα
πόλιες
|
καὶ |
ἐποιήσαντο
σφέων
αὐτέων
πολιήτας.
~αὗται |
[1, 204] |
μιν
καὶ
μεγάλα
τὰ
ἐπαείροντα
|
καὶ |
ἐποτρύνοντα
ἦν,
πρῶτον
μὲν
ἡ |
[1, 17] |
ὁρμώμενοι
τὴν
γῆν
σπείρειν
τε
|
καὶ |
ἐργάζεσθαι
οἱ
Μιλήσιοι,
αὐτὸς
δὲ |
[1, 142] |
ἵδρυται,
Ἐρυθραί.
Χῖοι
μέν
νυν
|
καὶ |
Ἐρυθραῖοι
κατὰ
τὠυτὸ
διαλέγονται,
Σάμιοι |
[1, 37] |
ἡμῖν
ἦν
ἔς
τε
πολέμους
|
καὶ |
ἐς
ἄγρας
φοιτέοντας
εὐδοκιμέειν?
νῦν |
[1, 202] |
ὃ
ἐς
ὄρχησίν
τε
ἀνίστασθαι
|
καὶ |
ἐς
ἀοιδὴν
ἀπικνέεσθαι.
τούτων
μὲν |
[1, 1] |
τε
ἄλλῃ
ἐσαπικνέεσθαι
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἐς
Ἄργος.
τὸ
δὲ
Ἄργος |
[1, 85] |
ἄλλα
τε
ἐπιφραζόμενος,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἐς
Δελφοὺς
περὶ
αὐτοῦ
ἐπεπόμφεε |
[1, 181] |
ἑτέρῳ
Διὸς
Βήλου
ἱρὸν
χαλκόπυλον,
|
καὶ |
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
τοῦτο
ἐόν, |
[1, 93] |
οὖροι
δὲ
πέντε
ἐόντες
ἔτι
|
καὶ |
ἐς
ἐμὲ
ἦσαν
ἐπὶ
τοῦ |
[1, 66] |
αὗται
ἐν
τῇσι
ἐδεδέατο
ἔτι
|
καὶ |
ἐς
ἐμὲ
ἦσαν
σόαι
ἐν |
[1, 84] |
ἄνωθεν
κατακυλισθεῖσαν
καὶ
ἀνελόμενον,
ἐφράσθη
|
καὶ |
ἐς
θυμὸν
ἐβάλετο?
τότε
δὲ |
[1, 104] |
τῆς
Μαιήτιδος
ἐπὶ
Φᾶσιν
ποταμὸν
|
καὶ |
ἐς
Κόλχους
τριήκοντα
ἡμερέων
εὐζώνῳ |
[1, 82] |
ἄλλας
ἔπεμπε
συμμαχίας
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἐς
Λακεδαίμονα.
τοῖσι
δὲ
καὶ |
[1, 30] |
ἀπίκετο
παρὰ
Ἄμασιν
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ἐς
Σάρδις
παρὰ
Κροῖσον.
ἀπικόμενος |
[1, 15] |
ἐπείτε
ἦρξε
ἔς
τε
Μίλητον
|
καὶ |
ἐς
Σμύρνην,
καὶ
Κολοφῶνος
τὸ |
[1, 108] |
οὐδέν,
φυλασσόμεθα
δὲ
ἐς
σὲ
|
καὶ |
ἐς
τὸν
μετέπειτα
χρόνον
μηδὲν |
[1, 92] |
μέν
νυν
ἔς
τε
Δελφοὺς
|
καὶ |
ἐς
τοῦ
Ἀμφιάρεω
ἀνέθηκε
οἰκήιά |
[1, 135] |
τῆς
ἑωυτῶν
εἶναι
καλλίω
φορέουσι,
|
καὶ |
ἐς
τοὺς
πολέμους
τοὺς
Αἰγυπτίους |
[1, 18] |
Ἄρδυος
ἔτι
Λυδῶν
ἦρχε,
ὁ
|
καὶ |
ἐσβάλλων
τηνικαῦτα
ἐς
τὴν
Μιλησίην |
[1, 111] |
καὶ
κραυγανόμενον,
κεκοσμημένον
χρυσῷ
τε
|
καὶ |
ἐσθῆτι
ποικίλῃ.
Ἅρπαγος
δὲ
ὡς |
[1, 190] |
πόλιος,
συνέβαλόν
τε
οἱ
Βαβυλώνιοι
|
καὶ |
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ
κατειλήθησαν
ἐς |
[1, 104] |
μὲν
Μῆδοι
συμβαλόντες
τοῖσι
Σκύθῃσι
|
καὶ |
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ
τῆς
ἀρχῆς |
[1, 35] |
ἐξεληλαμένος
τε
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
|
καὶ |
ἐστερημένος
πάντων"
Κροῖσος
δέ
μιν |
[1, 91] |
γυναικηίῳ
ἐπισπόμενος
ἐφόνευσε
τὸν
δεσπότεα
|
καὶ |
ἔσχε
τὴν
ἐκείνου
τιμὴν
οὐδέν |
[1, 75] |
τὰ
ἀρχαῖα
ἐσβάλλοι?
ὥστε
ἐπείτε
|
καὶ |
ἐσχίσθη
τάχιστα
ὁ
ποταμός,
ἀμφοτέρῃ |
[1, 44] |
εἴη
ἐκάλεε
δὲ
ἐπίστιόν
τε
|
καὶ |
ἑταιρήιον,
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
ὀνομάζων |
[1, 181] |
τῷ
πύργῳ
ἄλλος
πύργος
ἐπιβέβηκε,
|
καὶ |
ἕτερος
μάλα
ἐπὶ
τούτῳ,
μέχρι |
[1, 207] |
ὅτι
ἄνθρωπος
καὶ
σὺ
εἶς
|
καὶ |
ἑτέρων
τοιῶνδε
ἄρχεις,
ἐκεῖνο
πρῶτον |
[1, 51] |
θησαυρῷ,
ἕλκων
σταθμὸν
εἴνατον
ἡμιτάλαντον
|
καὶ |
ἔτι
δυώδεκα
μνέας,
ὁ
δὲ |
[1, 92] |
ἀσπὶς
χρυσέη
μεγάλη.
ταῦτα
μὲν
|
καὶ |
ἔτι
ἐς
ἐμὲ
ἦν
περιεόντα, |
[1, 30] |
ἔθαψαν
αὐτοῦ
τῇ
περ
ἔπεσε
|
καὶ |
ἐτίμησαν
μεγάλως"
~ὣς
δὲ
τὰ |
[1, 59] |
τὴν
πόλιν
κοσμέων
καλῶς
τε
|
καὶ |
εὖ.
~μετὰ
δὲ
οὐ
πολλὸν |
[1, 208] |
ἐντειλάμενὸς
οἱ
τιμᾶν
τε
αὐτὸν
|
καὶ |
εὖ
ποιέειν,
ἢν
ἡ
διάβασις |
[1, 163] |
τοῦτο
δὲ
πᾶν
λίθων
μεγάλων
|
καὶ |
εὖ
συναρμοσμένων.
~τὸ
μὲν
δὴ |
[1, 112] |
εἶδε
τὸ
παιδίον
μέγα
τε
|
καὶ |
εὐειδὲς
ἐόν,
δακρύσασα
καὶ
λαβομένη |
[1, 60] |
τὸ
Ἑλληνικὸν
ἐὸν
καὶ
δεξιώτερον
|
καὶ |
εὐηθείης
ἠλιθίου
ἀπηλλαγμένον
μᾶλλον,
εἰ |
[1, 66] |
ἀνδρῶν,
ἀνά
τε
ἔδραμον
αὐτίκα
|
καὶ |
εὐθηνήθησαν,
καὶ
δή
σφι
οὐκέτι |
[1, 135] |
τοὺς
πολέμους
τοὺς
Αἰγυπτίους
θώρηκας?
|
καὶ |
εὐπαθείας
τε
παντοδαπὰς
πυνθανόμενοι
ἐπιτηδεύουσι, |
[1, 178] |
μὲν
πρῶτά
μιν
βαθέα
τε
|
καὶ |
εὐρέα
καὶ
πλέη
ὕδατος
περιθέει, |
[1, 171] |
Μίνω
τε
κατεστραμμένου
γῆν
πολλὴν
|
καὶ |
εὐτυχέοντος
τῷ
πολέμῳ,
τὸ
Καρικὸν |
[1, 86] |
καταγιεῖν
θεῶν
ὅτεῳ
δή,
εἴτε
|
καὶ |
εὐχὴν
ἐπιτελέσαι
θέλων,
εἴτε
καὶ |
[1, 31] |
τὴν
εὐχὴν
ὡς
ἔθυσάν
τε
|
καὶ |
εὐωχήθησαν,
κατακοιμηθέντες
ἐν
αὐτῷ
τῷ |
[1, 93] |
γράμματα
ἐνεκεκόλαπτο
τὰ
ἕκαστοι
ἐξεργάσαντο,
|
καὶ |
ἐφαίνετο
μετρεόμενον
τὸ
τῶν
παιδισκέων |
[1, 172] |
μέχρι
οὔρων
τῶν
Καλυνδικῶν
εἵποντο,
|
καὶ |
ἔφασαν
ἐκβάλλειν
τοὺς
ξεινικοὺς
θεούς. |
[1, 166] |
ἐνιδρύσαντο.
καὶ
ἦγον
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
ἔφερον
τοὺς
περιοίκους
ἅπαντας,
στρατεύονται |
[1, 127] |
οἱ
δὲ
πλεῖστοι
ἐθελοκάκεόν
τε
|
καὶ |
ἔφευγον.
~διαλυθέντος
δὲ
τοῦ
Μηδικοῦ. |
[1, 65] |
τάχιστα,
μετέστησε
τὰ
νόμιμα
πάντα,
|
καὶ |
ἐφύλαξε
ταῦτα
μὴ
παραβαίνειν?
μετὰ |
[1, 91] |
δὲ
ἐνέδωκαν
αὗται,
ἤνυσέ
τε
|
καὶ |
ἐχαρίσατό
οἱ?
τρία
γὰρ
ἔτεα |
[1, 83] |
ἡλώκοι
τὸ
τεῖχος
τῶν
Λυδῶν
|
καὶ |
ἔχοιτο
Κροῖσος
ζωγρηθείς.
οὕτω
δὴ |
[1, 21] |
ἦν
ἐν
τῷ
ἄστεϊ
σῖτος
|
καὶ |
ἑωυτοῦ
καὶ
ἰδιωτικός,
τοῦτον
πάντα |
[1, 34] |
βληθέντα.
ὃ
δ?
ἐπείτε
ἐξηγέρθη
|
καὶ |
ἑωυτῷ
λόγον
ἔδωκε,
καταρρωδήσας
τὸν |
[1, 215] |
χρέωνται,
ὅσα
δὲ
περὶ
κεφαλὴν
|
καὶ |
ζωστῆρας
καὶ
μασχαλιστῆρας,
χρυσῷ
κοσμέονται. |
[1, 192] |
τῇ
δυνάμι
τῆς
ἄλλης
Ἀσίης.
|
καὶ |
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
χώρης
ταύτης, |
[1, 10] |
τὴν
κοίτην,
ὑπεκδὺς
ἐχώρεε
ἔξω,
|
καὶ |
ἡ
γυνὴ
ἐπορᾷ
μιν
ἐξιόντα. |
[1, 10] |
καὶ
μετὰ
ταῦτα
αὐτίκα
παρῆν
|
καὶ |
ἡ
γυνή.
ἐσελθοῦσαν
δὲ
καὶ |
[1, 9] |
μετὰ
δ?
ἐμὲ
ἐσελθόντα
παρέσται
|
καὶ |
ἡ
γυνὴ
ἡ
ἐμὴ
ἐς |
[1, 202] |
μὲν
γὰρ
Ἕλληνὲς
ναυτίλλονται
πᾶσα
|
καὶ |
ἡ
ἔξω
στηλέων
θάλασσα
ἡ |
[1, 202] |
στηλέων
θάλασσα
ἡ
Ἀτλαντὶς
καλεομένη
|
καὶ |
ἡ
Ἐρυθρὴ
μία
ἐοῦσα
τυγχάνει. |
[1, 82] |
τε
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
χώρῇ
|
καὶ |
ἡ
Κυθηρίη
νῆσος
καὶ
αἱ |
[1, 193] |
ἡ
Αἰγυπτίη,
κατατέτμηται
ἐς
διώρυχας?
|
καὶ |
ἡ
μεγίστη
τῶν
διωρύχων
ἐστὶ |
[1, 82] |
ἔσχον
οἱ
Λακεδαιμόνιοι.
ἦν
δὲ
|
καὶ |
ἡ
μέχρι
Μαλέων
ἡ
πρὸς |
[1, 163] |
ἐδίδου
δὲ
ἀφειδέως?
καὶ
γὰρ
|
καὶ |
ἡ
περίοδος
τοῦ
τείχεος
οὐκ |
[1, 68] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι?
ἤδη
δέ
σφι
|
καὶ |
ἡ
πολλὴ
τῆς
Πελοποννήσου
ἦν |
[1, 116] |
προσώπου
προσφέρεσθαι
ἐδόκεε
ἐς
ἑωυτὸν
|
καὶ |
ἡ
ὑπόκρισις
ἐλευθερωτέρη
εἶναι,
ὅ |
[1, 65] |
Τεγεητέων.
ἐπὶ
γὰρ
Λέοντος
βασιλεύοντος
|
καὶ |
Ἡγησικλέος
ἐν
Σπάρτῃ
τοὺς
ἄλλους |
[1, 166] |
ἔτεα
πέντε,
καὶ
ἱρὰ
ἐνιδρύσαντο.
|
καὶ |
ἦγον
γὰρ
δὴ
καὶ
ἔφερον |
[1, 111] |
εἶδόν
τε
ἐς
πόλιν
ἐλθὼν
|
καὶ |
ἤκουσα
τὸ
μήτε
ἰδεῖν
ὄφελον |
[1, 204] |
τὰ
δὲ
πρὸς
ἠῶ
τε
|
καὶ |
ἥλιον
ἀνατέλλοντα
πεδίον
ἐκδέκεται
πλῆθος |
[1, 201] |
οἰκημένον
δὲ
πρὸς
ἠῶ
τε
|
καὶ |
ἡλίου
ἀνατολάς,
πέρην
τοῦ
Ἀράξεω |
[1, 206] |
παυσάμενος
δὲ
βασίλευε
τῶν
σεωυτοῦ,
|
καὶ |
ἡμέας
ἀνέχευ
ὁρέων
ἄρχοντας
τῶν |
[1, 120] |
παῖδα
τοῦτον
περιιοῦσα
ἐόντα
Πέρσην,
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἐόντες
Μῆδοι
δουλούμεθά
τε |
[1, 207] |
πολλὰ
τρέψονταί
τε
πρὸς
αὐτὰ
|
καὶ |
ἡμῖν
τὸ
ἐνθεῦτεν
λείπεται
ἀπόδεξις |
[1, 59] |
μηχανᾶται
τοιάδε.
τρωματίσας
ἑωυτόν
τε
|
καὶ |
ἡμιόνους
ἤλασε
ἐς
τὴν
ἀγορὴν |
[1, 124] |
ἀναπείσας
ἀπίστασθαι
στρατηλάτεε
ἐπὶ
Μήδους?
|
καὶ |
ἤν
τε
ἐγὼ
ὑπὸ
Ἀστυάγεος |
[1, 133] |
ἐν
τοῦ
ἂν
ἐόντες
βουλεύωνται,
|
καὶ |
ἢν
μὲν
ἅδῃ
καὶ
νήφουσι, |
[1, 173] |
τῆς
μητρὸς
ἀνανεμέεται
τὰς
μητέρας.
|
καὶ |
ἢν
μέν
γε
γυνὴ
ἀστὴ |
[1, 78] |
ἰδόντι
δὲ
τοῦτο
Κροίσῳ,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἦν
ἔδοξε
τέρας
εἶναι?
αὐτίκα |
[1, 186] |
τοὔτερον
διαβῆναι,
χρῆν
πλοίῳ
διαβαίνειν,
|
καὶ |
ἦν,
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
ὀχληρὸν |
[1, 76] |
μὲν
τῶν
Πτερίων
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
ἠνδραποδίσατο,
εἷλε
δὲ
τὰς
περιοικίδας |
[1, 7] |
δούλης
τε
τῆς
Ἰαρδάνου
γεγονότες
|
καὶ |
Ἡρακλέος,
ἄρξαντες
μὲν
ἐπὶ
δύο |
[1, 134] |
ἐπὶ
δὲ
Μήδων
ἀρχὸν
τῶν
|
καὶ |
ἦρχε
τὰ
ἔθνεα
ἀλλήλων,
συναπάντων |
[1, 102] |
Ἀσσυρίων,
τούτους
οἳ
Νίνον
εἶχον
|
καὶ |
ἦρχον
πρότερον
πάντων,
τότε
δὲ |
[1, 86] |
ἀρχὴν
ὁ
Σόλων
ἐὼν
Ἀθηναῖος,
|
καὶ |
θεησάμενος
πάντα
τὸν
ἑωυτοῦ
ὄλβον |
[1, 59] |
Χίλων
δὲ
ὁ
Λακεδαιμόνιος
παρατυχὼν
|
καὶ |
θεησάμενος
τὸ
τέρας
συνεβούλευε
Ἱπποκράτεϊ |
[1, 111] |
ἀναλαβόντα
τὸ
παιδίον
οἴχεσθαι
φέροντα
|
καὶ |
θεῖναι
ἔνθα
θηριωδέστατον
εἴη
τῶν |
[1, 174] |
τῶν
Κνιδίων,
μᾶλλον
γάρ
τι
|
καὶ |
θειότερον
ἐφαίνοντο
τιτρώσκεσθαι
οἱ
ἐργαζόμενοι |
[1, 87] |
Κῦρον
ὡς
εἴη
ὁ
Κροῖσος
|
καὶ |
θεοφιλὴς
καὶ
ἀνὴρ
ἀγαθός,
καταβιβάσαντα |
[1, 91] |
πεπρωμένην
μοῖραν
ἀδύνατα
ἐστὶ
ἀποφυγεῖν
|
καὶ |
θεῷ?
Κροῖσος
δὲ
πέμπτου
γονέος |
[1, 59] |
Ἀθηναίων.
Ἱπποκράτεϊ
γὰρ
ἐόντι
ἰδιώτῃ
|
καὶ |
θεωρέοντι
τὰ
Ὀλύμπια
τέρας
ἐγένετο |
[1, 52] |
ἐμὲ
ἦν
κείμενα
ἐν
Θήβῃσι
|
καὶ |
Θηβέων
ἐν
τῳ
νηῷ
τοῦ |
[1, 22] |
μέν
τὸν
πρὸς
Μιλησίους
τε
|
καὶ |
Θρασύβουλον
πόλεμον
Ἀλυάττῃ
ὧδε
ἔσχε. |
[1, 118] |
τὸν
παῖδα
τοῦτον
ἔκαμνον
μεγάλως,
|
καὶ |
θυγατρὶ
τῇ
ἐμῇ
διαβεβλημένος
οὐκ |
[1, 120] |
τινός,
θάρσεέ
τε
τούτου
εἵνεκα
|
καὶ |
θυμὸν
ἔχε
ἀγαθόν?
οὐ
γὰρ |
[1, 120] |
ἐτελέωσε
ποιήσας?
καὶ
γὰρ
δορυφόρους
|
καὶ |
θυρωροὺς
καὶ
ἀγγελιηφόρους
καὶ
τὰ |
[1, 181] |
τῆς
ἀναβάσιος
ἐστὶ
καταγωγή
τε
|
καὶ |
θῶκοι
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
τοῖσι
κατίζοντες |
[1, 0] |
γένηται,
μήτε
ἔργα
μεγάλα
τε
|
καὶ |
θωμαστά,
τὰ
μὲν
Ἕλλησι
τὰ |
[1, 110] |
ἐστι
κάρτα
καὶ
ὑψηλή
τε
|
καὶ |
ἴδῃσι
συνηρεφής,
ἡ
δὲ
ἄλλη |
[1, 183] |
τοῦτο
οὕτω
κεκόσμηται,
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
ἴδια
ἀναθήματα
πολλά.
~τῆς
δὲ |
[1, 21] |
τῷ
ἄστεϊ
σῖτος
καὶ
ἑωυτοῦ
|
καὶ |
ἰδιωτικός,
τοῦτον
πάντα
συγκομίσας
ἐς |
[1, 88] |
ἦν?
μετὰ
δὲ
ἐπιστραφείς
τε
|
καὶ |
ἰδόμενος
τοὺς
Πέρσας
τὸ
τῶν |
[1, 115] |
παιδὸς
τοὺς
ὤμους.
~ἀκούσας
δὲ
|
καὶ |
ἰδὼν
Ἀστυάγης,
θέλων
τιμωρῆσαι
τῷ |
[1, 144] |
αἰτίην
αἱ
πέντε
πόλιες,
Λίνδος
|
καὶ |
Ἰήλυσός
τε
καὶ
Κάμειρος
καὶ |
[1, 196] |
κατὰ
γνώμην
τὴν
ἡμετέρην,
τῷ
|
καὶ |
Ἰλλυριῶν
Ἐνετοὺς
πυνθάνομαι
χρᾶσθαι.
κατὰ |
[1, 167] |
σφι
μεγάλως
καὶ
ἀγῶνα
γυμνικὸν
|
καὶ |
ἱππικὸν
ἐπιστᾶσι.
καὶ
οὗτοι
μὲν |
[1, 133] |
τῇ
οἱ
εὐδαίμονες
αὐτῶν
βοῦν
|
καὶ |
ἵππον
καὶ
κάμηλον
καὶ
ὄνον |
[1, 166] |
πρότερον
ἀπικομένων
ἐπ?
ἔτεα
πέντε,
|
καὶ |
ἱρὰ
ἐνιδρύσαντο.
καὶ
ἦγον
γὰρ |
[1, 143] |
αὗται
τῷ
τε
οὐνόματι
ἠγάλλοντο
|
καὶ |
ἱρὸν
ἱδρύσαντο
ἐπὶ
σφέων
αὐτέων, |
[1, 98] |
γὰρ
αὐτῷ
οἰκία
μεγάλα
τε
|
καὶ |
ἰσχυρά,
ἵνα
αὐτὸς
ἔφρασε
τῆς |
[1, 178] |
μεγάλα
πολλά,
τὸ
δὲ
ὀνομαστότατον
|
καὶ |
ἰσχυρότατον
καὶ
ἔνθα
σφι
Νίνου |
[1, 181] |
τὰ
βασιλήια
περιβόλῳ
μεγάλῳ
τε
|
καὶ |
ἰσχυρῷ,
ἐν
δὲ
τῷ
ἑτέρῳ |
[1, 216] |
οὐδέν,
ἀλλ?
ἀπὸ
κτηνέων
ζώουσι
|
καὶ |
ἰχθύων?
οἳ
δὲ
ἄφθονοί
σφι |
[1, 171] |
Καυνίους
καὶ
Λυκίους,
ἅμα
ἀγόμενος
|
καὶ |
Ἴωνας
καὶ
Αἰολέας.
εἰσὶ
δὲ |
[1, 171] |
χρόνῳ
ὕστερον
πολλῷ
Δωριέες
τε
|
καὶ |
Ἴωνες
ἐξανέστησαν
ἐκ
τῶν
νήσων, |
[1, 152] |
κατασκόπους
τῶν
τε
Κύρου
πρηγμάτων
|
καὶ |
Ἰωνίης.
ἀπικόμενοι
δὲ
οὗτοι
ἐς |
[1, 91] |
δὴ
τὴν
Κροίσου
τε
ἀρχὴν
|
καὶ |
Ἰωνίης
τὴν
πρώτην
καταστροφὴν
ἔσχε |
[1, 146] |
Μινύαι
δὲ
Ὀρχομένιοί
σφι
ἀναμεμίχαται
|
καὶ |
Καδμεῖοι
καὶ
Δρύοπες
καὶ
Φωκέες |
[1, 65] |
τὸ
δὲ
ἔτι
πρότερον
τούτων
|
καί |
κακονομώτατοι
ἦσαν
σχεδὸν
πάντων
Ἑλλήνων |
[1, 85] |
τὸν
Πέρσην,
ὑπὸ
δέους
τε
|
καὶ |
κακοῦ
ἔρρηξε
φωνήν,
εἶπε
δὲ |
[1, 194] |
ἀλλ?
ἀσπίδος
τρόπον
κυκλοτερέα
ποιήσαντες
|
καὶ |
καλάμης
πλήσαντες
πᾶν
τὸ
πλοῖον |
[1, 171] |
γὰρ
παλαιὸν
ἐόντες
Μίνω
κατήκοοι
|
καὶ |
καλεόμενοι
Λέλεγες
εἶχον
τὰς
νήσους, |
[1, 121] |
ταῦτα
ὁ
Ἀστυάγης
ἐχάρη
τε
|
καὶ |
καλέσας
τὸν
Κῦρον
ἔλεγέ
οἱ |
[1, 66] |
δώσω
τοί
Τεγέην
ποσσίκροτον
ὀρχήσασθαι
|
καὶ |
καλὸν
πεδίον
σχοίνῳ
διαμετρήσασθαι"
ταῦτα |
[1, 207] |
εἰσὶ
ἀγαθῶν
τε
Περσικῶν
ἄπειροι
|
καὶ |
καλῶν
μεγάλων
ἀπαθέες.
τούτοισι
ὦν |
[1, 111] |
εἴη
παῖς
τῆς
Ἀστυάγεος
θυγατρὸς
|
καὶ |
Καμβύσεω
τοῦ
Κύρου,
καί
μιν |
[1, 144] |
πόλιες,
Λίνδος
καὶ
Ἰήλυσός
τε
|
καὶ |
Κάμειρος
καὶ
Κῶς
τε
καὶ |
[1, 133] |
εὐδαίμονες
αὐτῶν
βοῦν
καὶ
ἵππον
|
καὶ |
κάμηλον
καὶ
ὄνον
προτιθέαται
ὅλους |
[1, 155] |
αὐτοῖσι
κιθαρίζειν
τε
καὶ
ψάλλειν
|
καὶ |
καπηλεύειν
παιδεύειν
τοὺς
παῖδας.
καὶ |
[1, 94] |
ἀργύρου
κοψάμενοι
ἐχρήσαντο,
πρῶτοι
δὲ
|
καὶ |
κάπηλοι
ἐγένοντο.
φασὶ
δὲ
αὐτοὶ |
[1, 88] |
λύσας
κατεῖσέ
τε
ἐγγὺς
ἑωυτοῦ
|
καὶ |
κάρτα
ἐν
πολλῇ
προμηθίῃ
εἶχε, |
[1, 119] |
τῇ
θοίνῃ.
φαμένου
δὲ
Ἁρπάγου
|
καὶ |
κάρτα
ἡσθῆναι,
παρέφερον
τοῖσι
προσέκειτο |
[1, 194] |
δὲ
ἔξω
ὠθέει.
ποιέεται
δὲ
|
καὶ |
κάρτα
μεγάλα
ταῦτα
τὰ
πλοῖα |
[1, 98] |
Μήδων
οἰκοδομέει
τείχεα
μεγάλα
τε
|
καὶ |
καρτερὰ
ταῦτα
τὰ
νῦν
Ἀγβάτανα |
[1, 166] |
αὐτοὺς
κοινῷ
λόγω
χρησάμενοι
Τυρσηνοὶ
|
καὶ |
Καρχηδόνιοι,
νηυσὶ
ἑκάτεροι
ἑξήκόντα.
οἱ |
[1, 172] |
πολλὸν
τῶν
τε
ἄλλων
ἀνθρώπων
|
καὶ |
Καρῶν.
τοῖσι
γὰρ
κάλλιστον
ἐστὶ |
[1, 84] |
δὲ
δὴ
αὐτός
τε
ἀναβεβήκεε
|
καὶ |
κατ?
αὐτὸν
ἄλλοι
Περσέων
ἀνέβαινον? |
[1, 9] |
κατὰ
ἕν
ἕκαστον
ἐκδύνουσα
θήσει,
|
καὶ |
κατ?
ἡσυχίην
πολλὴν
παρέξει
τοι |
[1, 119] |
ὁ
Ἁρπάγου
παῖς,
σφάξας
αὐτὸν
|
καὶ |
κατὰ
μέλεα
διελὼν
τὰ
μὲν |
[1, 182] |
ἀνδρῶν
οὐδαμῶν
ἐς
ὁμιλίην
φοιτᾶν?
|
καὶ |
κατά
περ
ἐν
Πατάροισι
τῆς |
[1, 191] |
πόλιν.
οὕτω
τε
δὴ
τάξας
|
καὶ |
κατὰ
ταῦτα
παραινέσας
ἀπήλαυνε
αὐτὸς |
[1, 191] |
ἐποίησε
κατά
τε
τὸν
ποταμὸν
|
καὶ |
κατὰ
τὴν
λίμνην,
ἐποίεε
καὶ |
[1, 86] |
τὴν
ταχίστην
τὸ
καιόμενον
πῦρ
|
καὶ |
καταβιβάζειν
Κροῖσόν
τε
καὶ
τοὺς |
[1, 183] |
ἐπὶ
δὲ
τοῦ
μέζονος
βωμοῦ
|
καὶ |
καταγίζουσι
λιβανωτοῦ
χίλια
τάλαντα
ἔτεος |
[1, 106] |
Κυαξάρης
τε
καὶ
Μῆδοι
ξεινίσαντες
|
καὶ |
καταμεθύσαντες
κατεφόνευσαν,
καὶ
οὕτω
ἀνεσώσαντο |
[1, 82] |
ἐπάναγκες
κομῶντες,
ἐποιήσαντο
νόμον
τε
|
καὶ |
κατάρην
μὴ
πρότερον
θρέψειν
κόμην |
[1, 152] |
ἂν
πυνθανόμενοι
πλεῖστοι
συνέλθοιεν
Σπαρτιητέων,
|
καὶ |
καταστὰς
ἔλεγε
πολλὰ
τιμωρέειν
ἑωυτοῖσι |
[1, 64] |
μὴ
αὐτίκα
φυγόντων
παῖδας
λαβὼν
|
καὶ |
καταστήσας
ἐς
Νάξον
καὶ
γὰρ |
[1, 89] |
ὦν
σὺ
τούτους
περιίδῃς
διαρπάσαντας
|
καὶ |
κατασχόντας
χρήματα
μεγάλα,
τάδε
τοὶ |
[1, 116] |
ἀρχῆς
διεξήιε
τῇ
ἀληθείῃ
χρεώμενος,
|
καὶ |
κατέβαινε
ἐς
λιτάς
τε
καὶ |
[1, 176] |
πολλοὺς
ἀρετᾶς
ἀπεδείκνυντο,
ἑσσωθέντες
δὲ
|
καὶ |
κατειληθέντες
ἐς
τὸ
ἄστυ
συνήλισαν |
[1, 129] |
προσστὰς
ὁ
Ἅρπαγος
κατέχαιρέ
τε
|
καὶ |
κατεκερτόμεε,
καὶ
ἄλλα
λέγων
ἐς |
[1, 28] |
ξεινίην
συνεθήκατο.
~χρόνου
δὲ
ἐπιγινομένου
|
καὶ |
κατεστραμμένων
σχεδὸν
πάντων
τῶν
ἐντὸς |
[1, 100] |
ἐδικαίευ,
καὶ
οἱ
κατάσκοποί
τε
|
καὶ |
κατήκοοι
ἦσαν
ἀνὰ
πᾶσαν
τὴν |
[1, 171] |
Ἰωνίην
ἐποιέετο
στρατηίην
ἐπὶ
Κᾶρας
|
καὶ |
Καυνίους
καὶ
Λυκίους,
ἅμα
ἀγόμενος |
[1, 193] |
τὰς
ἀρούρας,
ἀλλὰ
χερσί
τε
|
καὶ |
κηλωνηίοισι
ἀρδόμενος.
ἡ
γὰρ
Βαβυλωνίη |
[1, 50] |
φιάλας
χρυσέας
καὶ
εἵματα
πορφύρεα
|
καὶ |
κιθῶνας,
νήσας
πυρὴν
μεγάλην,
κατέκαιε, |
[1, 111] |
καὶ
εἵμασι
κεκοσμημένον,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
κλαυθμὸν
κατεστεῶτα
ἐμφανέα
ἐν
Ἁρπάγου. |
[1, 144] |
καὶ
Κάμειρος
καὶ
Κῶς
τε
|
καὶ |
Κνίδος
ἐξεκλήισαν
τῆς
μετοχῆς
τὴν |
[1, 35] |
τάδε?
ὤνθρωπε,
τίς
τε
ἐὼν
|
καὶ |
κόθεν
τῆς
Φρυγίης
ἥκων
ἐπίστιός |
[1, 155] |
κιθῶνάς
τε
ὑποδύνειν
τοῖσι
εἵμασι
|
καὶ |
κοθόρνους
ὑποδέεσθαι,
πρόειπε
δ?
αὐτοῖσι |
[1, 147] |
ἄγουσι
δὲ
πάντες
πλὴν
Ἐφεσίων
|
καὶ |
Κολοφωνίων?
οὗτοι
γὰρ
μοῦνοι
Ἰώνων |
[1, 15] |
τε
Μίλητον
καὶ
ἐς
Σμύρνην,
|
καὶ |
Κολοφῶνος
τὸ
ἄστυ
εἷλε?
ἀλλ? |
[1, 153] |
δέ
μιν
εἰπεῖν
ἄνθρωποι
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
κόσοι
οὐκ
ἔδεισά
κω
ἄνδρας |
[1, 153] |
Ἑλλήνων
τινες
ἐόντες
ἄνθρωποι
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
κόσοι
πλῆθος
ταῦτα
ἑωυτῷ
προαγορεύουσι? |
[1, 73] |
ἄγρην
καὶ
αἰεί
τι
φερόντων,
|
καὶ |
κοτε
συνήνεικε
ἑλεῖν
σφεας
μηδέν? |
[1, 98] |
ἑωυτῷ
ἄξια
τῆς
βασιληίης
οἰκοδομῆσαι
|
καὶ |
κρατῦναι
αὐτὸν
δορυφόροισι?
ποιεῦσι
δὴ |
[1, 111] |
ὁρέω
παιδίον
προκείμενον
ἀσπαῖρόν
τε
|
καὶ |
κραυγανόμενον,
κεκοσμημένον
χρυσῷ
τε
καὶ |
[1, 59] |
τὰ
ἱρὰ
οἱ
λέβητες
ἐπεστεῶτες
|
καὶ |
κρεῶν
τε
ἐόντες
ἔμπλεοι
καὶ |
[1, 207] |
τῷ
ἡμετέρῳ
δαῖτα,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
κρητῆρας
ἀφειδέως
οἴνου
ἀκρήτου
καὶ |
[1, 70] |
κρητῆρα,
ἐπυνθάνοντο
δὲ
Σάρδις
τε
|
καὶ |
Κροῖσον
ἡλωκέναι,
ἀπέδοντο
τὸν
κρητῆρα |
[1, 130] |
τε
καὶ
τραφεὶς
καὶ
ἐβασίλευσε
|
καὶ |
Κροῖσον
ὕστερον
τούτων
ἄρξαντα
ἀδικίης |
[1, 141] |
ἐπὶ
τοῖσι
αὐτοῖσι
εἶναι
τοῖσι
|
καὶ |
Κροίσῳ
ἦσαν
κατήκοοι.
ὁ
δὲ |
[1, 36] |
τὸν
παῖδα
καὶ
λογάδας
νεηνίας
|
καὶ |
κύνας
συμπέμψαι
ἡμῖν,
ὡς
ἄν |
[1, 154] |
ὁ
Πακτύης
ἀπό
τε
Ταβάλου
|
καὶ |
Κύρου,
καταβὰς
δὲ
ἐπὶ
θάλασσαν, |
[1, 43] |
ταῦτα
ἐξηρτυμένοι
λογάσι
τε
νεηνίῃσι
|
καὶ |
κυσί.
ἀπικόμενοι
δὲ
ἐς
τὸν |
[1, 21] |
σημήνῃ,
τότε
πίνειν
τε
πάντας
|
καὶ |
κώμῳ
χρᾶσθαι
ἐς
ἀλλήλους.
~ταῦτα |
[1, 95] |
ἀπ?
αὐτῶν
Μῆδοι
ἤρξαντο
ἀπίστασθαι,
|
καὶ |
κως
οὗτοι
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης |
[1, 144] |
καὶ
Ἰήλυσός
τε
καὶ
Κάμειρος
|
καὶ |
Κῶς
τε
καὶ
Κνίδος
ἐξεκλήισαν |
[1, 47] |
τ?
ἀριθμὸν
καὶ
μέτρα
θαλάσσης,
|
καὶ |
κωφοῦ
συνίημι,
καὶ
οὐ
φωνεῦντος |
[1, 119] |
δὲ
ἐκέλευον
προσστάντες
ἀποκαλύπτειν
τε
|
καὶ |
λαβεῖν
τὸ
βούλεται
αὐτῶν.
πειθόμενος |
[1, 112] |
τε
καὶ
εὐειδὲς
ἐόν,
δακρύσασα
|
καὶ |
λαβομένη
τῶν
γουνάτων
τοῦ
ἀνδρὸς |
[1, 24] |
ἐνδύντα
τε
πᾶσαν
τὴν
σκευὴν
|
καὶ |
λαβόντα
τὴν
κιθάρην,
στάντα
ἐν |
[1, 74] |
οἵδε,
Συέννεσίς
τε
ὁ
Κίλιξ
|
καὶ |
Λαβύνητος
ὁ
Βαβυλώνιος.
οὗτοί
σφι |
[1, 77] |
τῶν
Βαβυλωνίων
Λαβύνητος)
ἐπαγγείλας
δὲ
|
καὶ |
Λακεδαιμονίοισι
παρεῖναι
ἐς
χρόνον
ῥητόν |
[1, 174] |
οἰκέουσι?
οἰκέουσι
δὲ
καὶ
ἄλλοι
|
καὶ |
Λακεδαιμονίων
ἄποικοι
Κνίδιοι.
οἳ
τῆς |
[1, 45] |
ἐὼν
ἐν
κακῷ
οἰκηίῳ
τοσούτῳ
|
καὶ |
λέγει
πρὸς
αὐτόν
ἔχω
ὦ |
[1, 31] |
ἀμφότεροι
ὁμοίως
ἦσαν,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
λέγεται
ὅδε
ὁ
λόγος.
ἐούσης |
[1, 61] |
παίδων
τέ
οἱ
ὑπαρχόντων
νεηνιέων
|
καὶ |
λεγομένων
ἐναγέων
εἶναι
τῶν
Ἀλκμεωνιδέων, |
[1, 91] |
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
|
καὶ |
λέγουσι
τὰ
ἐντεταλμένα
τὴν
Πυθίην |
[1, 117] |
εἶναι
τὸν
κελεύοντα
ἀποκτεῖναι
αὐτό.
|
καὶ |
λέγων
τοῦτό
γε
οὐκ
ἐψευδόμην? |
[1, 200] |
ποιεῦσι
τάδε?
ἐσβάλλουσι
ἐς
ὅλμον
|
καὶ |
λεήναντες
ὑπέροισι
σῶσι
διὰ
σινδόνος, |
[1, 50] |
χρυσοῦ,
σταθμὸν
διτάλαντα.
ἐποιέετο
δὲ
|
καὶ |
λέοντος
εἰκόνα
χρυσοῦ
ἀπέφθου
ἕλκουσαν |
[1, 24] |
ταῦτα
μέν
νυν
Κορίνθιοί
τε
|
καὶ |
Λέσβιοι
λέγουσι,
καὶ
Ἀρίονος
ἐστὶ |
[1, 105] |
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
ἀντιάσας
δώροισί
τε
|
καὶ |
λιτῇσι
ἀποτράπει
τὸ
προσωτέρω
μὴ |
[1, 36] |
ὦν
προσδεόμεθά
σευ
τὸν
παῖδα
|
καὶ |
λογάδας
νεηνίας
καὶ
κύνας
συμπέμψαι |
[1, 115] |
ἐπετέλεον,
οὗτος
δὲ
ἀνηκούστεέ
τε
|
καὶ |
λόγον
εἶχε
οὐδένα,
ἐς
ὃ |
[1, 143] |
ἀσθενέστατον
τῶν
ἐθνέων
τὸ
Ἰωνικὸν
|
καὶ |
λόγου
ἐλαχίστου?
ὅτι
γὰρ
μὴ |
[1, 120] |
ἡμεῖς
ἐόντες
Μῆδοι
δουλούμεθά
τε
|
καὶ |
λόγου
οὐδενὸς
γινόμεθα
πρὸς
Περσέων, |
[1, 171] |
ἱρὸν
ἀρχαῖον,
τοῦ
Μυσοῖσι
μὲν
|
καὶ |
Λυδοῖσι
μέτεστι
ὡς
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι |
[1, 54] |
δὲ
ἀντὶ
τούτων
ἔδοσαν
Κροίσῳ
|
καὶ |
Λυδοῖσι
προμαντηίην
καὶ
ἀτελείην
καὶ |
[1, 171] |
στρατηίην
ἐπὶ
Κᾶρας
καὶ
Καυνίους
|
καὶ |
Λυκίους,
ἅμα
ἀγόμενος
καὶ
Ἴωνας |
[1, 28] |
ποταμοῦ
οἰκημένων?
πλὴν
γὰρ
Κιλίκων
|
καὶ |
Λυκίων
τοὺς
ἄλλους
πάντας
ὑπ? |
[1, 78] |
Τελμησσέων.
ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
θεοπρόποισι
|
καὶ |
μαθοῦσι
πρὸς
Τελμησσέων
τὸ
θέλει |
[1, 90] |
καὶ
τῶν
χρηστηρίων
τὰς
ὑποκρίσιας
|
καὶ |
μάλιστα
τὰ
ἀναθήματα,
καὶ
ὡς |
[1, 174] |
τά
τε
ἄλλα
τοῦ
σώματος
|
καὶ |
μάλιστα
τὰ
περὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς |
[1, 86] |
οὐκ
ἐς
ἅπαν
τὸ
ἀνθρώπινον
|
καὶ |
μάλιστα
τοὺς
παρὰ
σφίσι
αὐτοῖσι |
[1, 73] |
πρὸς
τὴν
ἑωυτοῦ
μοῖραν
βουλόμενος,
|
καὶ |
μάλιστα
τῷ
χρηστηρίῳ
πίσυνος
ἐὼν |
[1, 65] |
μαντεύσομαι
ἢ
ἄνθρωπον.
ἀλλ?
ἔτι
|
καὶ |
μᾶλλον
θεὸν
ἔλπομαι,
ὦ
Λυκόοργε" |
[1, 98] |
ὥστε
τοιοῦτο
εἶναι,
τὸ
δὲ
|
καὶ |
μᾶλλόν
τι
ἐπετηδεύθη.
κύκλων
δ? |
[1, 74] |
γενομένην,
τῆς
μάχης
τε
ἐπαύσαντο
|
καὶ |
μᾶλλόν
τι
ἔσπευσαν
καὶ
ἀμφότεροι |
[1, 96] |
ἑωυτοῦ
ἐὼν
καὶ
πρότερον
δόκιμος
|
καὶ |
μᾶλλόν
τι
καὶ
προθυμότερον
δικαιοσύνην |
[1, 109] |
Ἀστυάγης,
οὐδ?
εἰ
παραφρονήσει
τε
|
καὶ |
μανέεται
κάκιον
ἢ
νῦν
μαίνεται, |
[1, 215] |
δὲ
περὶ
κεφαλὴν
καὶ
ζωστῆρας
|
καὶ |
μασχαλιστῆρας,
χρυσῷ
κοσμέονται.
ὣς
δ? |
[1, 77] |
ἐς
Σάρδις?
τὸν
δὲ
παρεόντα
|
καὶ |
μαχεσάμενον
στρατὸν
Πέρσῃσι,
ὃς
ἦν |
[1, 176] |
ὁ
Ἅρπαγος
τὸν
στρατόν,
ἐπεξιόντες
|
καὶ |
μαχόμενοι
ὀλίγοι
πρὸς
πολλοὺς
ἀρετᾶς |
[1, 201] |
ποιήσασθαι.
τὸ
δὲ
ἔθνος
τοῦτο
|
καὶ |
μέγα
λέγεται
εἶναι
καὶ
ἄλκιμον, |
[1, 70] |
ἔξωθεν
πλήσαντες
περὶ
τὸ
χεῖλος
|
καὶ |
μεγάθεϊ
τριηκοσίους
ἀμφορέας
χωρέοντα
ἦγον, |
[1, 203] |
ἐὸν
ὀρέων
καὶ
πλήθεϊ
μέγιστον
|
καὶ |
μεγάθεϊ
ὑψηλότατον.
ἔθνεα
δὲ
ἀνθρώπων |
[1, 199] |
νυν
εἴδεός
τε
ἐπαμμέναι
εἰσὶ
|
καὶ |
μεγάθεος,
ταχὺ
ἀπαλλάσσονται,
ὅσαι
δὲ |
[1, 5] |
πρόσω
τοῦ
λόγου,
ὁμοίως
σμικρὰ
|
καὶ |
μεγάλα
ἄστεα
ἀνθρώπων
ἐπεξιών.
τὰ |
[1, 119] |
μὲν
ὡς
ἤκουσε
ταῦτα,
προσκυνήσας
|
καὶ |
μεγάλα
ποιησάμενος
ὅτι
τε
ἡ |
[1, 204] |
στρατεύσασθαι.
πολλά
τε
γάρ
μιν
|
καὶ |
μεγάλα
τὰ
ἐπαείροντα
καὶ
ἐποτρύνοντα |
[1, 117] |
καὶ
ἐλάσσω
ἐποιέετο,
Ἁρπάγῳ
δὲ
|
καὶ |
μεγάλως
μεμφόμενος
καλέειν
αὐτὸν
τοὺς |
[1, 137] |
λογισάμενος
ἢν
εὑρίσκῃ
πλέω
τε
|
καὶ |
μέζω
τὰ
ἀδικήματα
ἐόντα
τῶν |
[1, 202] |
εἶναι.
~ὁ
δὲ
Ἀράξης
λέγεται
|
καὶ |
μέζων
καὶ
ἐλάσσων
εἶναι
τοῦ |
[1, 193] |
τῶν
καὶ
σιτία
καὶ
οἶνον
|
καὶ |
μέλι
ποιεῦνται?
τοὺς
συκέων
τρόπον |
[1, 207] |
ἐς
τὴν
χώρην.
~παρεὼν
δὲ
|
καὶ |
μεμφόμενος
τὴν
γνώμην
ταύτην
Κροῖσος |
[1, 12] |
κατακρύπτει
ὑπὸ
τὴν
αὐτὴν
θύρην.
|
καὶ |
μετὰ
ταῦτα
ἀναπαυομένου
Κανδαύλεω
ὑπεκδύς |
[1, 10] |
τὸν
Γύγεα
ἐς
τὸ
οἴκημα.
|
καὶ |
μετὰ
ταῦτα
αὐτίκα
παρῆν
καὶ |
[1, 63] |
ἄριστον
τετραμμένοι
ἦσαν
δὴ
τηνικαῦτα,
|
καὶ |
μετὰ
τὸ
ἄριστον
μετεξέτεροι
αὐτῶν |
[1, 62] |
μὲν
Πεισίστρατος
τὰ
χρήματα
ἤγειρε,
|
καὶ |
μεταῦτις
ὡς
ἔσχε
Μαραθῶνα,
λόγον |
[1, 47] |
δ?
ἐγὼ
ψάμμου
τ?
ἀριθμὸν
|
καὶ |
μέτρα
θαλάσσης,
καὶ
κωφοῦ
συνίημι, |
[1, 120] |
χρῆν
τὸν
παῖδα,
εἰ
ἐπέζωσε
|
καὶ |
μὴ
ἀπέθανε
πρότερον.
ὁ
δὲ |
[1, 193] |
ὁ
ψὴν
τὴν
βάλανον
ἐσδύνων
|
καὶ |
μὴ
ἀπορρέῃ
ὁ
καρπὸς
τοῦ |
[1, 64] |
ὁμήρους
τε
τῶν
παραμεινάντων
Ἀθηναίων
|
καὶ |
μὴ
αὐτίκα
φυγόντων
παῖδας
λαβὼν |
[1, 129] |
περιθεῖναι
ἄλλῳ
τεῷ
τὴν
βασιληίην
|
καὶ |
μὴ
αὐτὸν
ἔχειν,
δικαιότερον
εἶναι |
[1, 91] |
Κροίσου
γένοιτο
τὸ
Σαρδίων
πάθος
|
καὶ |
μὴ
κατ?
αὐτὸν
Κροῖσον,
οὐκ |
[1, 109] |
τινα
Ἀστυάγεος
αὐτοῦ
φονέα
γενέσθαι
|
καὶ |
μὴ
τῶν
ἐμῶν"
~ταῦτα
εἶπε |
[1, 9] |
δ?
ἀμείβετο
τοῖσιδε.
θάρσεε,
Γύγη,
|
καὶ |
μὴ
φοβεῦ
μήτε
ἐμέ,
ὡς |
[1, 123] |
Κύρῳ
ἐπειπεῖν
αὐτοχειρίῃ
μιν
διελεῖν
|
καὶ |
μηδένα
οἱ
ταῦτα
ποιεῦντι
παρεῖναι. |
[1, 106] |
μὲν
τοὺς
πλεῦνας
Κυαξάρης
τε
|
καὶ |
Μῆδοι
ξεινίσαντες
καὶ
καταμεθύσαντες
κατεφόνευσαν, |
[1, 16] |
τε
τῷ
Δηιόκεω
ἀπογόνῳ
ἐπολέμησε
|
καὶ |
Μήδοισι,
Κιμμερίους
τε
ἐκ
τῆς |
[1, 121] |
ἐλθὼν
δὲ
ἐκεῖ
πατέρα
τε
|
καὶ |
μητέρα
εὑρήσεις
οὐ
κατὰ
Μιτραδάτην |
[1, 94] |
τῆς
χώρης
καταβῆναι
ἐς
Σμύρνην
|
καὶ |
μηχανήσασθαι
πλοῖα,
ἐς
τὰ
ἐσθεμένους |
[1, 14] |
Φρυγίης
βασιλέα.
ἀνέθηκε
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
Μίδης
τὸν
βασιλήιον
θρόνον
ἐς |
[1, 21] |
βουλόμενος
σπονδὰς
ποιήσασθαι
Θρασυβούλῳ
τε
|
καὶ |
Μιλησίοισι
χρόνον
ὅσον
ἂν
τὸν |
[1, 30] |
ποιήσας
τῶν
πολεμίων
ἀπέθανε
κάλλιστα,
|
καί |
μιν
Ἀθηναῖοι
δημοσίῃ
τε
ἔθαψαν |
[1, 111] |
θυγατρὸς
καὶ
Καμβύσεω
τοῦ
Κύρου,
|
καί |
μιν
Ἀστυάγης
ἐντέλλεται
ἀποκτεῖναι.
νῦν |
[1, 12] |
ἐς
τὸν
θάλαμον
τῇ
γυναικί,
|
καί |
μιν
ἐκείνη,
ἐγχειρίδιον
δοῦσα,
κατακρύπτει |
[1, 120] |
τε
ὁ
παῖς
καὶ
περίεστι,
|
καί |
μιν
ἐπ?
ἀγροῦ
διαιτώμενον
οἱ |
[1, 24] |
εἴη
τε
σῶς
περὶ
Ἰταλίην
|
καί |
μιν
εὖ
πρήσσοντα
λίποιεν
ἐν |
[1, 173] |
τῶν
Εὐρώπης
παίδων
Σαρπηδόνος
τε
|
καὶ |
Μίνω,
ὡς
ἐπεκράτησε
τῇ
στάσι |
[1, 209] |
ἐγὼ
σημανέω?
ἐμεῦ
θεοὶ
κήδονται
|
καί |
μοι
πάντα
προδεικνύουσι
τὰ
ἐπιφερόμενα. |
[1, 120] |
παιδὸς
ἐξήκειν
τε
τὸν
ὄνειρον
|
καί |
μοι
τὸν
παῖδα
τοῦτον
εἶναι |
[1, 146] |
καὶ
Δρύοπες
καὶ
Φωκέες
ἀποδάσμιοι
|
καὶ |
Μολοσσοὶ
καὶ
Ἀρκάδες
Πελασγοὶ
καὶ |
[1, 186] |
δέουσα
τοὺς
λίθους
σιδήρῳ
τε
|
καὶ |
μολύβδῳ.
ἐπιτείνεσκε
δὲ
ἐπ?
αὐτήν, |
[1, 165] |
τοῦ
στόλου,
πρὸς
δὲ
ταύτῃσι
|
καὶ |
μύδρον
σιδήρεον
κατεπόντωσαν
καὶ
ὤμοσαν |
[1, 192] |
ὀκτακόσιοι,
αἱ
δὲ
βαινόμεναι
ἑξακισχίλιαι
|
καὶ |
μυρίαι?
ἀνέβαινε
γὰρ
ἕκαστος
τῶν |
[1, 61] |
Ἀργεῖοι
μισθωτοὶ
ἀπίκοντο
ἐκ
Πελοποννήσου,
|
καὶ |
Νάξιός
σφι
ἀνὴρ
ἀπιγμένος
ἐθελοντής, |
[1, 83] |
βοηθέειν.
καί
σφι
ἤδη
παρεσκευασμένοισι
|
καὶ |
νεῶν
ἐουσέων
ἑτοίμων
ἦλθε
ἄλλη |
[1, 87] |
θεόν,
ἐκ
δὲ
αἰθρίης
τε
|
καὶ |
νηνεμίης
συνδραμεῖν
ἐξαπίνης
νέφεα
καὶ |
[1, 131] |
νόμοισι
τοιοῖσιδε
χρεωμένους,
ἀγάλματα
μὲν
|
καὶ |
νηοὺς
καὶ
βωμοὺς
οὐκ
ἐν |
[1, 133] |
βουλεύωνται,
καὶ
ἢν
μὲν
ἅδῃ
|
καὶ |
νήφουσι,
χρέωνται
αὐτῷ,
ἢν
δὲμὴ |
[1, 214] |
σὺ
μὲν
ἐμὲ
ζῶσάν
τε
|
καὶ |
νικῶσάν
σε
μάχῃ
ἀπώλεσας,
παῖδα |
[1, 146] |
τοῦ
πρυτανηίου
τοῦ
Ἀθηναίων
ὁρμηθέντες
|
καὶ |
νομίζοντες
γενναιότατοι
εἶναι
Ἰώνων,
οὗτοι |
[1, 74] |
Λυδοὶ
τοὺς
Μήδους,
ἐν
δὲ
|
καὶ |
νυκτομαχίην
τινὰ
ἐποιήσαντο?
διαφέρουσι
δέ |
[1, 120] |
τῆς
σῆς
ἀρχῆς
προοπτέον
ἐστί.
|
καὶ |
νῦν
εἰ
φοβερόν
τι
ἐνωρῶμεν, |
[1, 120] |
τὰ
λοιπὰ
πάντα
διατάξας
ἦρχε.
|
καὶ |
νῦν
ἐς
τί
ὑμῖν
ταῦτα |
[1, 173] |
τό
πέρ
τε
ἠνείκαντο
οὔνομα
|
καὶ |
νυν
ἔτι
καλέονται
ὑπὸ
τῶν |
[1, 50] |
ἡμιπλινθίων
ἐπὶ
γὰρ
τούτοισι
ἵδρυτο)
|
καὶ |
νῦν
κεῖται
ἐν
τῷ
Κορινθίων |
[1, 167] |
Πυθίη
σφέας
ἐκέλευσε
ποιέειν
τὰ
|
καὶ |
νῦν
οἱ
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι
ἐπιτελέουσι? |
[1, 185] |
τὴν
ἀπικνέεται
ὁ
Εὐφρήτης,
Ἀρδέρικκα.
|
καὶ |
νῦν
οἳ
ἂν
κομίζωνται
ἀπὸ |
[1, 1] |
οἰκήσαντας
τοῦτον
τὸν
χῶρον
τὸν
|
καὶ |
νῦν
οἰκέουσι,
αὐτίκα
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι |
[1, 53] |
ἄξια
δῶρα
ἔδωκε
τῶν
ἐξευρημάτων,
|
καὶ |
νῦν
ὑμέας
ἐπειρωτᾷ
εἰ
στρατεύηται |
[1, 143] |
οὐ
βουλόμενοι
Ἴωνες
κεκλῆσθαι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
νῦν
φαίνονταί
μοι
οἱ
πολλοὶ |
[1, 65] |
Ἑλλήνων
κατά
τε
σφέας
αὐτοὺς
|
καὶ |
ξείνοισι
ἀπρόσμικτοι?
μετέβαλον
δὲ
ὧδε |
[1, 14] |
κρητῆρες.
ὁ
δὲ
χρυσός
οὗτος
|
καὶ |
ὁ
ἄργυρος
τὸν
ὁ
Γύγης |
[1, 119] |
παρῆσαν
οἵ
τε
ἄλλοι
δαιτυμόνες
|
καὶ |
ὁ
Ἅρπαγος,
τοῖσι
μὲν
ἄλλοισι |
[1, 183] |
χρυσέη,
καὶ
τὸ
βάθρον
οἱ
|
καὶ |
ὁ
θρόνος
χρύσεος
ἐστί?
καὶ |
[1, 130] |
ἐπὶ
Ἀστυάγεος
οἱ
Πέρσαι
τε
|
καὶ |
ὁ
Κῦρος
ἐπαναστάντες
τοῖσι
Μήδοισι |
[1, 191] |
καὶ
κατὰ
τὴν
λίμνην,
ἐποίεε
|
καὶ |
ὁ
Κῦρος
ἕτερα
τοιαῦτα?
τὸν |
[1, 124] |
τε
δὴ
ὦν
ἐπιτελέα
ἐγίνετο
|
καὶ |
ὁ
Κῦρος
παραλαβὼν
τὸν
λαγὸν |
[1, 51] |
οὗτοι
ὑπὸ
τὸν
νηὸν
κατακαέντα
|
καὶ |
ὁ
μὲν
χρύσεος
κεῖται
ἐν |
[1, 112] |
γὰρ
τεθνεὼς
βασιληίης
ταφῆς
κυρήσει
|
καὶ |
ὁ
περιεὼν
οὐκ
ἀπολέει
τὴν |
[1, 173] |
νενόμισται?
ἢν
δὲ
ἀνὴρ
ἀστὸς
|
καὶ |
ὁ
πρῶτος
αὐτῶν
γυναῖκα
ξείνην |
[1, 208] |
Πέρσας,
αὐτὸς
διέβαινε
τὸν
ποταμὸν
|
καὶ |
ὁ
στρατὸς
αὐτοῦ.
~ἐπείτε
δὲ |
[1, 102] |
ἄρξας
δύο
καὶ
εἴκοσι
ἔτεα,
|
καὶ |
ὁ
στρατὸς
αὐτοῦ
ὁ
πολλός. |
[1, 103] |
ἡ
ἡμέρη
ἐγένετό
σφι
μαχομένοισι,
|
καὶ |
ὁ
τὴν
Ἅλυος
ποταμοῦ
ἄνω |
[1, 18] |
τὴν
στρατιήν?
Σαδυάττης
οὗτος
γὰρ
|
καὶ |
ὁ
τὸν
πόλεμον
ἦν
συνάψας? |
[1, 215] |
τῇ
χωρῇ,
ὁ
δὲ
χρυσὸς
|
καὶ |
ὁ
χαλκὸς
ἄπλετος.
~νόμοισι
δὲ |
[1, 194] |
καὶ
δύο
ἀνδρῶν
ὀρθῶν
ἑστεώτων,
|
καὶ |
ὃ
μὲν
ἔσω
ἕλκει
τὸ |
[1, 77] |
ἔαρι
στρατεύειν
ἐπὶ
τοὺς
Πέρσας.
|
καὶ |
ὃ
μὲν
ταῦτα
φρονέων,
ὡς |
[1, 115] |
ἐκ
τῆς
κώμης
παῖδες,
τῶν
|
καὶ |
ὅδε
ἦν,
παίζοντες
σφέων
αὐτῶν |
[1, 143] |
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι
Ἴωνες
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἔφυγον
τὸ
οὔνομα, |
[1, 62] |
πανστρατιῇ
ἤισαν
ἐπὶ
τοὺς
κατιόντας
|
καὶ |
οἱ
ἀμφὶ
Πεισίστρατον,
ὡς
ὁρμηθέντες |
[1, 70] |
τὸ
Ἥραιον.
τάχα
δὲ
ἂν
|
καὶ |
οἱ
ἀποδόμενοι
λέγοιεν
ἀπικόμενοι
ἐς |
[1, 13] |
τούτου
τοῦ
ἔπεος
Λυδοί
τε
|
καί |
οἱ
βασιλέες
αὐτῶν
λόγον
οὐδένα |
[1, 107] |
Ἀστυάγης
Κυαξάρεω
παῖς
τὴν
βασιληίην.
|
καὶ |
οἱ
ἐγένετο
θυγάτηρ
τῇ
οὔνομα |
[1, 60] |
ἀπίκετο
ὡς
Ἀθηναίη
Πεισίστρατον
κατάγει,
|
καὶ |
οἱ
ἐν
τῷ
ἄστεϊ
πειθόμενοι |
[1, 189] |
ποταμῷ
ὁ
Κῦρος
τοῦτο
ὑβρίσαντι,
|
καί |
οἱ
ἐπηπείλησε
οὕτω
δή
μιν |
[1, 98] |
τῷ
τελευταίῳ
τὰ
βασιλήια
ἔνεστι
|
καὶ |
οἱ
θησαυροί.
τὸ
δ?
αὐτῶν |
[1, 146] |
Ἰώνων
ἦν.
~τούτων
δὴ
εἵνεκα
|
καὶ |
οἱ
Ἴωνες
δυώδεκα
πόλιας
ἐποιήσαντο? |
[1, 147] |
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων,
ἔστωσαν
δὴ
|
καὶ |
οἱ
καθαρῶς
γεγονότες
Ἴωνες.
εἰσὶ |
[1, 100] |
κατ?
ἀξίην
ἑκάστου
ἀδικήματος
ἐδικαίευ,
|
καὶ |
οἱ
κατάσκοποί
τε
καὶ
κατήκοοι |
[1, 13] |
οἳ
τε
τοῦ
Γύγεω
στασιῶται
|
καί |
οἱ
λοιποὶ
Λυδοί,
ἤν
μὲν |
[1, 74] |
μεταβολή.
οἱ
δὲ
Λυδοί
τε
|
καὶ |
οἱ
Μῆδοι
ἐπείτε
εἶδον
νύκτα |
[1, 116] |
τὸν
Ἀστυάγεα
ἐσήιε
ἀνάγνωσις
αὐτοῦ,
|
καὶ |
οἱ
ὅ
τε
χαρακτὴρ
τοῦ |
[1, 114] |
μετ?
ἄλλων
ἡλίκων
ἐν
ὁδῷ.
|
καὶ |
οἱ
παῖδες
παίζοντες
εἵλοντο
ἑωυτῶν |
[1, 73] |
καὶ
ἐγένετο.
καὶ
γὰρ
Κυαξάρης
|
καὶ |
οἱ
παρεόντες
δαιτυμόνες
τῶν
κρεῶν |
[1, 88] |
ἀπεθώμαζέ
τε
ὁρέων
καὶ
αὐτὸς
|
καὶ |
οἱ
περὶ
ἐκεῖνον
ἐόντες
πάντες. |
[1, 134] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
δὴ
λόγον
|
καὶ |
οἱ
Πέρσαι
τιμῶσι?
προέβαινε
γὰρ |
[1, 185] |
εἴη
περὶ
καμπὰς
πολλὰς
ἀγνύμενος,
|
καὶ |
οἱ
πλόοι
ἔωσι
σκολιοὶ
ἐς |
[1, 27] |
τε
ἡσθῆναι
Κροῖσον
τῷ
ἐπιλόγῳ
|
καί |
οἱ,
προσφυέως
γὰρ
δόξαι
λέγειν, |
[1, 73] |
δαιτυμόνες
τῶν
κρεῶν
τούτων
ἐπάσαντο,
|
καὶ |
οἱ
Σκύθαι
ταῦτα
ποιήσαντες
Ἀλυάττεω |
[1, 60] |
οἵ
τε
τοῦ
Μεγακλέος
στασιῶται
|
καὶ |
οἱ
τοῦ
Λυκούργου
ἐξελαύνουσί
μιν. |
[1, 183] |
τοῦ
Διὸς
ἔνι
κατήμενον
χρύσεον,
|
καὶ |
οἱ
τράπεζα
μεγάλη
παρακέεται
χρυσέη, |
[1, 181] |
κλίνη
μεγάλη
κέεται
εὖ
ἐστρωμένη,
|
καὶ |
οἱ
τράπεζα
παρακέεται
χρυσέη.
ἄγαλμα |
[1, 167] |
τοὺς
ἄνδρας
οἱ
τε
Καρχηδόνιοι
|
καὶ |
οἱ
Τυρσηνοὶ
διέλαχον,
τῶν
δὲ |
[1, 93] |
δέ
μιν
οἱ
ἀγοραῖοι
ἄνθρωποι
|
καὶ |
οἱ
χειρώνακτες
καὶ
αἱ
ἐνεργαζόμεναι |
[1, 103] |
τὴν
πόλιν
ταύτην
θέλων
ἐξελεῖν.
|
καί |
οἱ,
ὡς
συμβαλὼν
ἐνίκησε
τοὺς |
[1, 124] |
τε
αὐτοῦ
περὶ
ὡς
ἐπρήχθη,
|
καὶ |
οἷα
ἐγὼ
ὑπὸ
Ἀστυάγεος
πέπονθα, |
[1, 94] |
Ὀμβρικούς,
ἔνθα
σφέας
ἐνιδρύσασθαι
πόλιας
|
καὶ |
οἰκέειν
τὸ
μέχρι
τοῦδε.
ἀντὶ |
[1, 164] |
ἕνα
μοῦνον
τοῦ
τείχεος
ἐρεῖψαι
|
καὶ |
οἴκημα
ἓν
κατιρῶσαι.
οἱ
δὲ |
[1, 1] |
ἀπικομένους
ἐπὶ
τήνδε
τὴν
θάλασσαν,
|
καὶ |
οἰκήσαντας
τοῦτον
τὸν
χῶρον
τὸν |
[1, 99] |
ὁμήλικες,
ἐόντες
σύντροφοί
τε
ἐκείνῳ
|
καὶ |
οἰκίης
οὐ
φλαυροτέρης
οὐδὲ
ἐς |
[1, 41] |
τήν
τοι
οὐκ
ὀνειδίζω,
ἐκάθηρα
|
καὶ |
οἰκίοισι
ὑποδεξάμενος
ἔχω,
παρέχων
πᾶσαν |
[1, 196] |
ἄγωνται)
ἐπείτε
γὰρ
ἁλόντες
ἐκακώθησαν
|
καὶ |
οἰκοφθορήθησαν,
πᾶς
τις
τοῦ
δήμου |
[1, 165] |
τῶν
ἀστῶν
ἔλαβε
πόθος
τε
|
καὶ |
οἶκτος
τῆς
πόλιος
καὶ
τῶν |
[1, 193] |
καρποφόροι,
ἐκ
τῶν
καὶ
σιτία
|
καὶ |
οἶνον
καὶ
μέλι
ποιεῦνται?
τοὺς |
[1, 211] |
κλιθέντες
ἐδαίνυντο,
πληρωθέντες
δὲ
φορβῆς
|
καὶ |
οἴνου
ηὗδον.
οἱ
δὲ
Πέρσαι |
[1, 31] |
τὸν
Κροῖσον
εἴπας
πολλά
τε
|
καὶ |
ὀλβία,
ἐπειρώτα
τίνα
δεύτερον
μετ? |
[1, 30] |
ἐπεδείκνυσαν
πάντα
ἐόντα
μεγάλα
τε
|
καὶ |
ὄλβια.
θεησάμενον
δέ
μιν
τὰ |
[1, 106] |
πάντα
σφι
ὑπό
τε
ὕβριος
|
καὶ |
ὀλιγωρίης
ἀνάστατα
ἦν?
χωρὶς
μὲν |
[1, 92] |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
ἴσα
τε
σταθμὸν
|
καὶ |
ὅμοια
τοῖσι
ἐν
Δελφοῖσι
τὰ |
[1, 60] |
τυραννίδι.
ἐνδεξαμένου
δὲ
τὸν
λόγον
|
καὶ |
ὁμολογήσαντος
ἐπὶ
τούτοισι
Πεισιστράτου,
μηχανῶνται |
[1, 23] |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
ποιήσαντά
τε
|
καὶ |
ὀνομάσαντα
καὶ
διδάξαντα
ἐν
Κορίνθῳ. |
[1, 133] |
βοῦν
καὶ
ἵππον
καὶ
κάμηλον
|
καὶ |
ὄνον
προτιθέαται
ὅλους
ὀπτοὺς
ἐν |
[1, 191] |
τῇ
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐσβάλλει,
|
καὶ |
ὄπισθε
αὖτις
τῆς
πόλιος
τάξας |
[1, 105] |
Σκύθαι
διὰ
τοῦτο
σφέας
νοσέειν,
|
καὶ |
ὁρᾶν
παρ?
ἑωυτοῖσι
τοὺς
ἀπικνεομένους |
[1, 110] |
ἠπίστατο
νομάς
τε
ἐπιτηδεοτάτας
νέμοντα
|
καὶ |
ὄρεα
θηριωδέστατα?
τῷ
οὔνομα
ἦν |
[1, 200] |
λεήναντες
ὑπέροισι
σῶσι
διὰ
σινδόνος,
|
καὶ |
ὃς
μὲν
ἂν
βούληται
αὐτῶν |
[1, 57] |
Ἑλλησπόντῳ,
οἳ
σύνοικοι
ἐγένοντο
Ἀθηναίοισι,
|
καὶ |
ὅσα
ἄλλα
Πελασγικὰ
ἐόντα
πολίσματα |
[1, 145] |
πλεῦνας
ἐσδέξασθαι
τοῦδε
εἵνεκα,
ὅτι
|
καὶ |
ὅτε
ἐν
Πελοποννήσῳ
οἴκεον,
δυώδεκα |
[1, 114] |
τι
καὶ
οὐ
Κῦρον
θεμένη.
|
~καὶ |
ὅτε
ἦν
δεκαέτης
ὁ
παῖς, |
[1, 109] |
μοι
συγγενής
ἐστὶ
ὁ
παῖς,
|
καὶ |
ὅτι
Ἀστυάγης
μὲν
ἐστὶ
γέρων |
[1, 109] |
δὲ
εἵνεκα
οὐ
φονεύσω
μιν,
|
καὶ |
ὅτι
αὐτῷ
μοι
συγγενής
ἐστὶ |
[1, 70] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
συμμαχίην
ἐδέξαντο,
|
καὶ |
ὅτι
ἐκ
πάντων
σφέας
προκρίνας |
[1, 119] |
ἁμαρτὰς
οἱ
ἐς
δέον
ἐγεγόνεε
|
καὶ |
ὅτι
ἐπὶ
τύχῃσι
χρηστῇσι
ἐπὶ |
[1, 35] |
τὰς
Σάρδις
ἀνὴρ
συμφορῇ
ἐχόμενος
|
καὶ |
οὐ
καθαρὸς
χεῖρας,
ἐὼν
Φρὺξ |
[1, 113] |
βουκόλου,
οὔνομα
ἄλλο
κού
τι
|
καὶ |
οὐ
Κῦρον
θεμένη.
~καὶ
ὅτε |
[1, 140] |
τάδε
μέντοι
ὡς
κρυπτόμενα
λέγεται
|
καὶ |
οὐ
σαφηνέως
περὶ
τοῦ
ἀποθανόντος, |
[1, 92] |
ἀναθήματα
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
πολλὰ
|
καὶ |
οὐ
τὰ
εἰρημένα
μοῦνα.
ἐν |
[1, 91] |
συνέγνω
ἑωυτοῦ
εἶναι
τὴν
ἁμαρτάδα
|
καὶ |
οὐ
τοῦ
θεοῦ.
κατὰ
μὲν |
[1, 47] |
μέτρα
θαλάσσης,
καὶ
κωφοῦ
συνίημι,
|
καὶ |
οὐ
φωνεῦντος
ἀκούω.
ὀδμή
μ? |
[1, 61] |
μετὰ
δὲ
εἴτε
ἱστορεύσῃ
εἴτε
|
καὶ |
οὒ
φράζει
τῇ
ἑωυτῆς
μητρί, |
[1, 173] |
ἓν
δὲ
τόδε
ἴδιον
νενομίκασι
|
καὶ |
οὐδαμοῖσι
ἄλλοισι
συμφέρονται
ἀνθρώπων?
καλέουσι |
[1, 123] |
καὶ
ἀνασχίσας
τούτου
τὴν
γαστέρα
|
καὶ |
οὐδὲν
ἀποτίλας,
ὡς
δὲ
εἶχε |
[1, 177] |
αὐτὸς
Κῦρος,
πᾶν
ἔθνος
καταστρεφόμενος
|
καὶ |
οὐδὲν
παριείς.
τὰ
μέν
νυν |
[1, 214] |
δὴ
ἐπὶ
πολλὸν
συνεστάναι
μαχομένους
|
καὶ |
οὐδετέρους
ἐθέλειν
φεύγειν.
τέλος
δὲ |
[1, 133] |
ὀλίγοισι
χρέωνται,
ἐπιφορήμασι
δὲ
πολλοῖσι
|
καὶ |
οὐκ
ἁλέσι?
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[1, 207] |
χωρίς
τε
τοῦ
ἀπηγημένου
αἰσχρὸν
|
καὶ |
οὐκ
ἀνασχετὸν
Κῦρόν
γε
τὸν |
[1, 80] |
τῶνδε
εἵνεκεν?
κάμηλον
ἵππος
φοβέεται,
|
καὶ |
οὐκ
ἀνέχεται
οὔτε
τὴν
ἰδέην |
[1, 199] |
μιχθῆναι
ἀνδρὶ
ξείνῳ.
πολλαὶ
δὲ
|
καὶ |
οὐκ
ἀξιούμεναι
ἀναμίσγεσθαι
τῇσι
ἄλλῃσι, |
[1, 185] |
Μήδων
ὁρῶσα
ἀρχὴν
μεγάλην
τε
|
καὶ |
οὐκ
ἀτρεμίζουσαν,
ἀλλ?
ἄλλα
τε |
[1, 145] |
δοκέουσι
πόλιας
ποιήσασθαι
οἱ
Ἴωνες
|
καὶ |
οὐκ
ἐθελῆσαι
πλεῦνας
ἐσδέξασθαι
τοῦδε |
[1, 194] |
τοῦ
ποταμοῦ?
διὰ
γὰρ
ταῦτα
|
καὶ |
οὐκ
ἐκ
ξύλων
ποιεῦνται
τὰ |
[1, 173] |
καλέουσι
ἀπὸ
τῶν
μητέρων
ἑωυτοὺς
|
καὶ |
οὐκὶ
ἀπὸ
τῶν
πατέρων?
εἰρομένου |
[1, 147] |
μοῦνοι
Ἰώνων
οὐκ
ἄγουσι
Ἀπατούρια,
|
καὶ |
οὗτοι
κατὰ
φόνου
τινὰ
σκῆψιν. |
[1, 173] |
ἔφασαν
ἐκβάλλειν
τοὺς
ξεινικοὺς
θεούς.
|
~καὶ |
οὗτοι
μὲν
τρόποισι
τοιούτοισι
χρέωνται, |
[1, 167] |
ἀγῶνα
γυμνικὸν
καὶ
ἱππικὸν
ἐπιστᾶσι.
|
καὶ |
οὗτοι
μὲν
τῶν
Φωκαιέων
τοιούτῳ |
[1, 62] |
οὕτω
δὴ
βοηθέουσι
ἐπ?
αὐτόν.
|
καὶ |
οὗτοί
τε
πανστρατιῇ
ἤισαν
ἐπὶ |
[1, 51] |
ἀργύρεος
ἐπ?
ἀριστερά.
μετεκινήθησαν
δὲ
|
καὶ |
οὗτοι
ὑπὸ
τὸν
νηὸν
κατακαέντα |
[1, 15] |
ἐπωνυμίην.
~ἐσέβαλε
μέν
νυν
στρατιὴν
|
καὶ |
οὗτος
ἐπείτε
ἦρξε
ἔς
τε |
[1, 209] |
ἐς
εἴκοσί
κου
μάλιστα
ἔτεα,
|
καὶ |
οὗτος
κατελέλειπτο
ἐν
Πέρσῃσι?
οὐ |
[1, 173] |
Ἀθηνέων
Λύκος
ὁ
Πανδίονος,
ἐξελασθεὶς
|
καὶ |
οὗτος
ὑπὸ
τοῦ
ἀδελφεοῦ
Αἰγέος, |
[1, 196] |
ἐγίνετο
ἀπὸ
τῶν
εὐειδέων
παρθένων
|
καὶ |
οὕτω
αἱ
εὔμορφοι
τὰς
ἀμόρφους |
[1, 106] |
Μῆδοι
ξεινίσαντες
καὶ
καταμεθύσαντες
κατεφόνευσαν,
|
καὶ |
οὕτω
ἀνεσώσαντο
τὴν
ἀρχὴν
Μῆδοι |
[1, 170] |
πόλιν
μίαν
κτίζειν
πάντων
Ἰώνων,
|
καὶ |
οὕτω
ἀπαλλαχθέντας
σφέας
δουλοσύνης
εὐδαιμονήσειν, |
[1, 171] |
Ἴωνες
ἐξανέστησαν
ἐκ
τῶν
νήσων,
|
καὶ |
οὕτω
ἐς
τὴν
ἤπειρον
ἀπίκοντο. |
[1, 97] |
φέρε
στήσωμεν
ἡμέων
αὐτῶν
βασιλέα?
|
καὶ |
οὕτω
ἥ
τε
χωρῇ
εὐνομήσεται |
[1, 112] |
ὡς
ἐξ
ἡμέων
ἐόντα
τρέφωμεν.
|
καὶ |
οὕτω
οὔτε
σὺ
ἁλώσεαι
ἀδικέων |
[1, 176] |
ἱστίαι
αὗται
ἔτυχον
τηνικαῦτα
ἐκδημέουσι
|
καὶ |
οὕτω
περιεγένοντο.
τὴν
μὲν
δὴ |
[1, 186] |
ῥέεθρα
ἐκ
τῆς
λίμνης
ἐξήγαγε,
|
καὶ |
οὕτω
τὸ
ὀρυχθὲν
ἕλος
γενόμενον |
[1, 27] |
λέγειν,
πειθόμενον
παύσασθαι
τῆς
ναυπηγίης.
|
καὶ |
οὕτω
τοῖσι
τὰς
νήσους
οἰκημένοισι |
[1, 31] |
ἱρόν.
ταῦτα
δέ
σφι
ποιήσασι
|
καὶ |
ὀφθεῖσι
ὑπὸ
τῆς
πανηγύριος
τελευτὴ |
[1, 140] |
ποιεῦνται,
κτείνοντες
ὁμοίως
μύρμηκάς
τε
|
καὶ |
ὄφις
καὶ
τἆλλα
ἑρπετὰ
καὶ |
[1, 171] |
τὰς
ἀσπίδας
τὰ
σημήια
ποιέεσθαι,
|
καὶ |
ὄχανα
ἀσπίσι
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ |
[1, 86] |
τὰ
λεγόμενα.
λιπαρεόντων
δὲ
αὐτῶν
|
καὶ |
ὄχλον
παρεχόντων,
ἔλεγε
δὴ
ὡς |
[1, 32] |
μή
τις
ἐθέλει,
πολλὰ
δὲ
|
καὶ |
παθεῖν.
ἐς
γὰρ
ἑβδομήκοντα
ἔτεα |
[1, 146] |
σφέων
τοὺς
πατέρας
καὶ
ἄνδρας
|
καὶ |
παῖδας
καὶ
ἔπειτα
ταῦτα
ποιήσαντες |
[1, 172] |
πόσιν,
καὶ
ἀνδράσι
καὶ
γυναιξὶ
|
καὶ |
παισί.
ἱδρυθέντων
δέ
σφι
ἱρῶν |
[1, 127] |
νυν
προστάτεω
ἐπιλαβόμενοι
ἄσμενοὶ
ἐλευθεροῦντο,
|
καὶ |
πάλαι
δεινὸν
ποιεύμενοι
ὑπὸ
Μήδων |
[1, 124] |
καὶ
ἐμὲ
περίεις?
τά
σε
|
καὶ |
πάλαι
δοκέω
πάντα
ἐκμεμαθηκέναι,
σέο |
[1, 45] |
θεῶν
κού
τις,
ὅς
μοι
|
καὶ |
πάλαι
προεσήμαινε
τὰ
μέλλοντα
ἔσεσθαι" |
[1, 84] |
οὕτω
δὴ
Σάρδιές
τε
ἡλώκεσαν
|
καὶ |
πᾶν
τὸ
ἄστυ
ἐπορθέετο.
~κατ? |
[1, 57] |
γλῶσσαν
ἱέντες.
εἰ
τοίνυν
ἦν
|
καὶ |
πᾶν
τοιοῦτο
τὸ
Πελασγικόν,
τὸ |
[1, 30] |
σφι
εἶδε
ἅπασι
τέκνα
ἐκγενόμενα
|
καὶ |
πάντα
παραμείναντα?
τοῦτο
δὲ
τοῦ |
[1, 61] |
πολλῷ
λόγῳ
εἰπεῖν,
χρόνος
διέφυ
|
καὶ |
πάντα
σφι
ἐξήρτυτο
ἐς
τὴν |
[1, 203] |
ὑψηλότατον.
ἔθνεα
δὲ
ἀνθρώπων
πολλὰ
|
καὶ |
παντοῖα
ἐν
ἑωυτῷ
ἔχει
ὁ |
[1, 108] |
οἰκήιον
καὶ
πιστότατόν
τε
Μήδων
|
καὶ |
πάντων
ἐπίτροπον
τῶν
ἑωυτοῦ,
ἔλεγὲ |
[1, 10] |
γὰρ
τοῖσι
Λυδοῖσι,
σχεδὸν
δὲ
|
καὶ |
παρὰ
τοῖσι
ἄλλοισι
βαρβάροισι
καὶ |
[1, 46] |
τινὲς
ἐπέμποντο
παρὰ
τε
Ἀμφιάρεων
|
καὶ |
παρὰ
Τροφώνιον,
οἳ
δὲ
τῆς |
[1, 193] |
ποταμοῦ
ἁδρύνεταί
τε
τὸ
λήιον
|
καὶ |
παραγίνεται
ὁ
σῖτος,
οὐ
κατὰ |
[1, 197] |
εἶδε
παθόντα,
ταῦτα
προσιόντες
συμβουλεύουσι
|
καὶ |
παραινέουσι
ἅσσα
αὐτὸς
ποιήσας
ἐξέφυγε |
[1, 76] |
δὲ
ἀγείρας
τὸν
ἑωυτοῦ
στρατὸν
|
καὶ |
παραλαβὼν
τοὺς
μεταξὺ
οἰκέοντας
πάντας |
[1, 117] |
θεῖναὶ
μιν
ἐς
ἔρημον
ὄρος
|
καὶ |
παραμένοντα
φυλάσσειν
ἄχρι
οὗ
τελευτήσῃ, |
[1, 203] |
εἶναι
λέγεται,
τὰ
τρίβοντάς
τε
|
καὶ |
παραμίσγοντας
ὕδωρ
ζῷα
ἑωυτοῖσι
ἐς |
[1, 146] |
θέμεναι
σφίσι
αὐτῇσι
ὅρκους
ἐπήλασαν
|
καὶ |
παρέδοσαν
τῇσι
θυγατράσι,
μή
κοτε |
[1, 126] |
πατρὸς
συναλίσας
ἐς
τὠυτὸ
ἔθυσε
|
καὶ |
παρεσκεύαζε
ὡς
δεξόμενος
τὸν
Περσέων |
[1, 65] |
ποτὶ
πίονα
νηόν
Ζηνὶ
φίλος
|
καὶ |
πᾶσιν
Ὀλύμπια
δώματ?
ἔχουσι.
δίζω |
[1, 145] |
ἑσσωθέντες,
καὶ
Αἴγίον
καὶ
Ρύπες
|
καὶ |
Πατρέες
καὶ
Φαρέες
καὶ
Ὤλενος, |
[1, 6] |
ἀπὸ
μεσαμβρίης
μεταξὺ
Συρίων
τε
|
καὶ |
Παφλαγόνων
ἐξιεῖ
πρὸς
βορέην
ἄνεμον |
[1, 64] |
ἐς
ἄλλον
χῶρον
τῆς
Δήλου.
|
καὶ |
Πεισίστρατος
μὲν
ἐτυράννευε
Ἀθηνέων,
Ἀθηναίων |
[1, 32] |
ἐνιαυτοὶ
ἑβδομήκοντα
παρέχονται
ἡμέρας
διηκοσίας
|
καὶ |
πεντακισχιλίας
καὶ
δισμυρίας,
ἐμβολίμου
μηνὸς |
[1, 194] |
ἐλάσσω?
τὰ
δὲ
μέγιστα
αὐτῶν
|
καὶ |
πεντακισχιλίων
ταλάντων
γόμον
ἔχει.
ἐν |
[1, 7] |
γενεᾶς
ἀνδρῶν
ἔτεα
πέντε
τε
|
καὶ |
πεντακόσια,
παῖς
παρὰ
πατρὸς
ἐκδεκόμενος |
[1, 95] |
ἄνω
Ἀσίης
ἐπ?
ἔτεα
εἴκοσι
|
καὶ |
πεντακόσια,
πρῶτοι
ἀπ?
αὐτῶν
Μῆδοι |
[1, 25] |
μετέπειτα
τελευτᾷ,
βασιλεύσας
ἔτεα
ἑπτὰ
|
καὶ |
πεντήκοντα.
ἀνέθηκε
δὲ
ἐκφυγὼν
τὴν |
[1, 102] |
ὃς
τελευτήσαντος
Δηιόκεω,
βασιλεύσαντος
τρία
|
καὶ |
πεντήκοντα
ἔτεα,
παρεδέξατο
τὴν
ἀρχήν, |
[1, 92] |
εἰρημένῳ
ἀνέθηκε
ἐς
τὰ
εἴρηται.
|
καὶ |
περὶ
μὲν
ἀναθημάτων
τοσαῦτα
εἰρήσθω. |
[1, 99] |
ὁ
Δηιόκης
ἑωυτῷ
τε
ἐτείχεε
|
καὶ |
περὶ
τὰ
ἑωυτοῦ
οἰκία,
τὸν |
[1, 141] |
ψευσθῆναι
τῆς
ἐλπίδος,
λαβεῖν
ἀμφίβληστρον
|
καὶ |
περιβαλεῖν
τε
πλῆθος
πολλὸν
τῶν |
[1, 120] |
τοῖσιδε.
ἔστι
τε
ὁ
παῖς
|
καὶ |
περίεστι,
καί
μιν
ἐπ?
ἀγροῦ |
[1, 51] |
ἐν
τῷ
Κορινθίων
θησαυρῷ
ἑστᾶσι,
|
καὶ |
περιρραντήρια
δύο
ἀνέθηκε,
χρύσεόν
τε |
[1, 43] |
ἐζήτεον
τὸ
θηρίον,
εὑρόντες
δὲ
|
καὶ |
περιστάντες
αὐτὸ
κύκλῳ
ἐσηκόντιζον.
ἔνθα |
[1, 211] |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Κύρου
τε
|
καὶ |
Περσέων
τοῦ
καθαροῦ
στρατοῦ
ἀπελάσαντος |
[1, 76] |
ἀλλήλων.
μάχης
δὲ
καρτερῆς
γενομένης
|
καὶ |
πεσόντων
ἀμφοτέρων
πολλῶν,
τέλος
οὐδέτεροι |
[1, 140] |
καὶ
ὄφις
καὶ
τἆλλα
ἑρπετὰ
|
καὶ |
πετεινά.
καὶ
ἀμφὶ
μὲν
τῷ |
[1, 17] |
ἐστρατεύετο
δὲ
ὑπὸ
συρίγγων
τε
|
καὶ |
πηκτίδων
καὶ
αὐλοῦ
γυναικηίου
τε |
[1, 67] |
ὑπ?
ἀνάγκης,
καὶ
τύπος
ἀντίτυπος,
|
καὶ |
πῆμ?
ἐπὶ
πήματι
κεῖται.
ἔνθ? |
[1, 51] |
συντυχὸν
φαίνεταί
μοι
ἔργον
εἶναι.
|
καὶ |
πίθους
τε
ἀργυρέους
τέσσερας
ἀπέπεμψε, |
[1, 108] |
Κῦρος,
καλέσας
Ἅρπαγον
ἄνδρα
οἰκήιον
|
καὶ |
πιστότατόν
τε
Μήδων
καὶ
πάντων |
[1, 30] |
καὶ
σοφίης
εἵνεκεν
τῆς
σῆς
|
καὶ |
πλάνης,
ὡς
φιλοσοφέων
γῆν
πολλὴν |
[1, 178] |
μιν
βαθέα
τε
καὶ
εὐρέα
|
καὶ |
πλέη
ὕδατος
περιθέει,
μετὰ
δὲ |
[1, 203] |
ὁ
Καύκασος
παρατείνει,
ἐὸν
ὀρέων
|
καὶ |
πλήθεϊ
μέγιστον
καὶ
μεγάθεϊ
ὑψηλότατον. |
[1, 66] |
δὲ
ἐν
τε
χώρῃ
ἀγαθῇ
|
καὶ |
πλήθεϊ
οὐκ
ὀλίγων
ἀνδρῶν,
ἀνά |
[1, 32] |
ἄνθρωπος
συμφορή.
ἐμοὶ
δὲ
σὺ
|
καὶ |
πλουτέειν
μέγα
φαίνεαι
καὶ
βασιλεὺς |
[1, 119] |
τε
καὶ
ἄκρων
χειρῶν
τε
|
καὶ |
ποδῶν,
τἄλλα
πάντα?
ταῦτα
δὲ |
[1, 124] |
γε
ἐνθάδε
ἐόντος,
ποίεε
ταῦτα
|
καὶ |
ποίεε
κατὰ
τάχος"
~ἀκούσας
ταῦτα |
[1, 209] |
ταχίστην
πορεύεο
ὀπίσω
ἐς
Πέρσας
|
καὶ |
ποίεε
ὅκως,
ἐπεὰν
ἐγὼ
τάδε |
[1, 119] |
ἰέναι
τε
κελεύων
ἐς
Ἀστυάγεος
|
καὶ |
ποιέειν
ὅ
τι
ἂν
ἐκεῖνος |
[1, 11] |
σε
τὸν
ἐμὲ
γυμνήν
θεησάμενον
|
καὶ |
ποιήσαντα
οὐ
νομιζόμενα"
ὁ
δὲ |
[1, 208] |
τῷ
περ
τὴν
βασιληίην
ἐδίδου,
|
καὶ |
πολλὰ
ἐντειλάμενὸς
οἱ
τιμᾶν
τε |
[1, 128] |
ἄστεϊ
τῶν
Μήδων,
νέους
τε
|
καὶ |
πρεσβύτας
ἄνδρας.
ἐξαγαγὼν
δὲ
τούτους |
[1, 175] |
μοῦνοί
τε
ἀντέσχον
χρόνον
Ἁρπάγῳ
|
καὶ |
πρήγματα
παρέσχον
πλεῖστα,
ὄρος
τειχίσαντες |
[1, 153] |
ὅτι
ἀγορὰς
στησάμενοι
ὠνῇ
τε
|
καὶ |
πρήσι
χρέωνται?
αὐτοὶ
γὰρ
οἱ |
[1, 142] |
μεσαμβρίην,
μετὰ
δὲ
Μυοῦς
τε
|
καὶ |
Πριήνη.
αὗται
μὲν
ἐν
τῇ |
[1, 170] |
διεφθαρμένοισι
Ἴωσι
γενομένη,
χρηστὴ
δὲ
|
καὶ |
πρὶν
ἢ
διαφθαρῆναι
Ἰωνίην
Θάλεω |
[1, 98] |
ἦν
πολλὸς
ὑπὸ
παντὸς
ἀνδρὸς
|
καὶ |
προβαλλόμενος
καὶ
αἰνεόμενος,
ἐς
ὃ |
[1, 188] |
σιτίοισι
εὖ
ἐσκευασμένος
ἐξ
οἴκου
|
καὶ |
προβάτοῖσι,
καὶ
δὴ
καὶ
ὕδωρ |
[1, 60] |
σκευάσαντες
πανοπλίῃ,
ἐς
ἅρμα
ἐσβιβάσαντες
|
καὶ |
προδέξαντες
σχῆμα
οἷόν
τι
ἔμελλε |
[1, 54] |
καὶ
Λυδοῖσι
προμαντηίην
καὶ
ἀτελείην
|
καὶ |
προεδρίην,
καὶ
ἐξεῖναι
τῷ
βουλομένῳ |
[1, 22] |
ἀλλήλους.
~ταῦτα
δὲ
ἐποίεέ
τε
|
καὶ |
προηγόρευε
Θρασύβουλος
τῶνδε
εἵνεκεν,
ὅκως |
[1, 96] |
πρότερον
δόκιμος
καὶ
μᾶλλόν
τι
|
καὶ |
προθυμότερον
δικαιοσύνην
ἐπιθέμενος
ἤσκεε?
καὶ |
[1, 111] |
κλαυθμὸν
κατεστεῶτα
ἐμφανέα
ἐν
Ἁρπάγου.
|
καὶ |
πρόκατε
δὴ
κατ?
ὁδὸν
πυνθάνομαι |
[1, 77] |
κατὰ
τὸ
ὅρκιον
ἐποιήσατο
γὰρ
|
καὶ |
πρὸς
Ἄμασιν
βασιλεύοντα
Αἰγύπτου
συμμαχίην |
[1, 156] |
Λυδοῖσι
τὰ
ὁ
Κροῖσος
ὑπετίθετο,
|
καὶ |
πρὸς
ἐξανδραποδίσασθαι
τοὺς
ἄλλους
πάντας |
[1, 110] |
βορέω
τε
ἀνέμου
τῶν
Ἀγβατάνων
|
καὶ |
πρὸς
τοῦ
πόντου
τοῦ
Εὐξείνου? |
[1, 74] |
ἔθνεα
τὰ
πέρ
τε
Ἕλληνες,
|
καὶ |
πρὸς
τούτοισι,
ἐπεὰν
τοὺς
βραχίονας |
[1, 31] |
Ἀργείοισι
βίος
τε
ἀρκέων
ὑπῆν,
|
καὶ |
πρὸς
τούτῳ
ῥώμη
σώματος
τοιήδε? |
[1, 48] |
Δελφῶν
ἤκουσε,
αὐτίκα
προσεύχετό
τε
|
καὶ |
προσεδέξατο,
νομίσας
μοῦνον
εἶναι
μαντήιον |
[1, 28] |
Αἰολέες,
Πάμφυλοι
κατεστραμμένων
δὲ
τούτων
|
καὶ |
προσεπικτωμένου
Κροίσου
Λυδοῖσι,
~ἀπικνέονται
ἐς |
[1, 41] |
πατρώιόν
τε
γάρ
τοι
ἐστὶ
|
καὶ |
προσέτι
ῥώμη
ὑπάρχει"
~ἀμείβεται
ὁ |
[1, 71] |
Πέρσας,
τῶν
τις
Λυδῶν
νομιζόμενος
|
καὶ |
πρόσθε
εἶναι
σοφός,
ἀπὸ
δὲ |
[1, 11] |
ἐπίστασθαι
ἦλθε
καλεόμενος?
ἐώθεε
γὰρ
|
καὶ |
πρόσθε,
ὅκως
ἡ
βασίλεια
καλέοι, |
[1, 123] |
καὶ
ἐόντι
τῶν
ἡλίκων
ἀνδρηιοτάτῳ
|
καὶ |
προσφιλεστάτῳ
προσέκειτο
ὁ
Ἅρπαγος
δῶρα |
[1, 82] |
Ὀθρυάδης
σκυλεύσας
τοὺς
Ἀργείων
νεκροὺς
|
καὶ |
προσφορήσας
τὰ
ὅπλα
πρὸς
τὸ |
[1, 96] |
κώμας,
ἐν
τῇ
ἑωυτοῦ
ἐὼν
|
καὶ |
πρότερον
δόκιμος
καὶ
μᾶλλόν
τι |
[1, 85] |
ἐγίνετο.
ἦν
οἱ
παῖς,
τοῦ
|
καὶ |
πρότερον
ἐπεμνήσθην,
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[1, 106] |
Μῆδοι
καὶ
ἐπεκράτεον
τῶν
περ
|
καὶ |
πρότερον,
καὶ
τήν
τε
Νίνον |
[1, 18] |
Σαδυάττεω
ἐπολέμεε,
ὃς
παραδεξάμενος,
ὡς
|
καὶ |
πρότερον
μοι
δεδήλωται,
παρὰ
τοῦ |
[1, 169] |
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον.
Μιλήσιοι
δέ,
ὡς
|
καὶ |
πρότερόν
μοι
ἔρηται,
αὐτῷ
Κύρῳ |
[1, 207] |
τάδε.
ὦ
βασιλεῦ,
εἶπον
μὲν
|
καὶ |
πρότερόν
τοι
ὅτι
ἐπεί
με |
[1, 62] |
διὰ
ἑνδεκάτου
ἔτεος
ἀπίκοντο
ὀπίσω,
|
καὶ |
πρῶτον
τῆς
Ἀττικῆς
ἴσχουσι
Μαραθῶνα. |
[1, 103] |
τέλεα
τοὺς
ἐν
τῇ,
Ἀσίῃ
|
καὶ |
πρῶτος
διέταξε
χωρὶς
ἑκάστους
εἶναι, |
[1, 103] |
ἔτι
γενέσθαι
ἀλκιμώτερος
τῶν
προγόνων,
|
καὶ |
πρῶτός
τε
ἐλόχισε
κατὰ
τέλεα |
[1, 102] |
Πέρσας
πρώτοισί
τε
τούτοισι
ἐπεθήκατο
|
καὶ |
πρώτους
Μήδων
ὑπηκόους
ἐποίησε.
μετὰ |
[1, 86] |
καὶ
εὐχὴν
ἐπιτελέσαι
θέλων,
εἴτε
|
καὶ |
πυθόμενος
τὸν
Κροῖσον
εἶναι
θεοσεβέα |
[1, 214] |
κρίνω
ἰσχυροτάτην
γενέσθαι,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
πυνθάνομαι
οὕτω
τοῦτο
γενόμενον.
πρῶτα |
[1, 202] |
ἐς
τὠυτὸ
συνέλθωσι
κατὰ
εἴλας
|
καὶ |
πῦρ
ἀνακαύσωνται
κύκλῳ
περιιζομένους
ἐπιβάλλειν |
[1, 205] |
τοῦ
ποταμοῦ
διάβασιν
τῷ
στρατῷ,
|
καὶ |
πύργους
ἐπὶ
πλοίων
τῶν
διαπορθμευόντων |
[1, 131] |
τε
καὶ
σελήνῃ
καὶ
γῇ
|
καὶ |
πυρὶ
καὶ
ὕδατι
καὶ
ἀνέμοισι. |
[1, 72] |
ἑτέρου
Φρύγας?
παραμειβόμενος
δὲ
τούτους
|
καὶ |
ῥέων
ἄνω
πρὸς
βορέην
ἄνεμον |
[1, 174] |
νότον
ἡ
κατὰ
Σύμην
τε
|
καὶ |
Ρόδον
θάλασσα)
τὸ
ὦν
δὴ |
[1, 145] |
Ἀχαιῶν
μάχῃ
ἑσσωθέντες,
καὶ
Αἴγίον
|
καὶ |
Ρύπες
καὶ
Πατρέες
καὶ
Φαρέες |
[1, 87] |
κεχαρισμένον
ἐξ
αὐτοῦ
ἐδωρήθη,
παραστῆναι
|
καὶ |
ῥύσασθαι
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ
παρεόντος |
[1, 215] |
γὰρ
ἐς
αἰχμὰς
καὶ
ἄρδις
|
καὶ |
σαγάρις,
χαλκῷ
τὰ
πάντα
χρέωνται, |
[1, 153] |
ἐμπόδιος
καὶ
τὸ
Βάκτριον
ἔθνος
|
καὶ |
Σάκαι
τε
καὶ
Αἰγύπτιοι,
ἐπ? |
[1, 15] |
ἐξαναστάντες
ἀπίκοντο
ἐς
τὴν
Ἀσίην
|
καὶ |
Σάρδις
πλὴν
τῆς
ἀκροπόλιος
εἷλον. |
[1, 41] |
φανέωσι
ὑμῖν.
πρὸς
δὲ
τούτῳ
|
καὶ |
σέ
τοι
χρεόν
ἐστι
ἰέναι |
[1, 131] |
καλέοντες?
θύουσι
δὲ
ἡλίῳ
τε
|
καὶ |
σελήνῃ
καὶ
γῇ
καὶ
πυρὶ |
[1, 8] |
ἐκείνην
εἶναι
πασέων
γυναικῶν
καλλίστην,
|
καὶ |
σέο
δέομαι
μὴ
δέεσθαι
ἀνόμων" |
[1, 193] |
εὐπετέως
δακτύλων.
ἐκ
δὲ
κέγχρου
|
καὶ |
σησάμου
ὅσον
τι
δένδρον
μέγαθος |
[1, 24] |
ἐπιθυμῆσαι
πλῶσαι
ἐς
Ἰταλίην
τε
|
καὶ |
Σικελίην,
ἐργασάμενον
δὲ
χρήματα
μεγάλα |
[1, 17] |
δὲ
ἐκείνων
ἐργαζομένων
ἔχοι
τι
|
καὶ |
σίνεσθαι
ἐσβάλλων.
~ταῦτα
ποιέων
ἐπολέμεε |
[1, 193] |
πλεῦνες
αὐτῶν
καρποφόροι,
ἐκ
τῶν
|
καὶ |
σιτία
καὶ
οἶνον
καὶ
μέλι |
[1, 207] |
καὶ
κρητῆρας
ἀφειδέως
οἴνου
ἀκρήτου
|
καὶ |
σιτία
παντοῖα?
ποιήσαντας
δὲ
ταῦτα, |
[1, 188] |
δὲ
δὴ
βασιλεὺς
ὁ
μέγας
|
καὶ |
σιτίοισι
εὖ
ἐσκευασμένος
ἐξ
οἴκου |
[1, 126] |
στρατόν,
πρὸς
δὲ
οἴνῳ
τε
|
καὶ |
σιτίοισι
ὡς
ἐπιτηδεοτάτοισι.
ἀπικομένους
δὲ |
[1, 207] |
τῶν
προβάτων
ἀφειδέως
πολλὰ
κατακόψαντας
|
καὶ |
σκευάσαντας
προθεῖναι
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ |
[1, 80] |
τῷ
ἑωυτοῦ
εἵποντο
σιτοφόροι
τε
|
καὶ |
σκευοφόροι
κάμηλοι,
ταύτας
πάσας
ἁλίσας |
[1, 30] |
θεησάμενον
δέ
μιν
τὰ
πάντα
|
καὶ |
σκεψάμενον
ὥς
οἱ
κατὰ
καιρὸν |
[1, 195] |
σῶμα.
σφρηγῖδα
δὲ
ἕκαστος
ἔχει
|
καὶ |
σκῆπτρον
χειροποίητον?
ἐπ?
ἑκάστῳ
δὲ |
[1, 201] |
Ἰσσηδόνων
ἀνδρῶν.
εἰσὶ
δὲ
οἵτινες
|
καὶ |
Σκυθικὸν
λέγουσι
τοῦτο
τὸ
ἔθνος |
[1, 57] |
καλεομένην)
καὶ
τῶν
Πλακίην
τε
|
καὶ |
Σκυλάκην
Πελασγῶν
οἰκησάντων
ἐν
Ἑλλησπόντῳ, |
[1, 82] |
πεφευγότας,
τὸν
δὲ
σφέτερον
παραμείναντα
|
καὶ |
σκυλεύσαντα
τοὺς
ἐκείνων
νεκρούς?
τέλος |
[1, 120] |
ἐς
φαῦλον,
αὐτοί
τε
θαρσέομεν
|
καὶ |
σοὶ
ἕτερα
τοιαῦτα
παρακελευόμεθα.
τὸν |
[1, 29] |
ἕκαστος
αὐτῶν
ἀπικνέοιτο,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
Σόλων
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος,
ὃς
Ἀθηναίοισι |
[1, 68] |
ἐν
Τεγέῃ
καὶ
συντυχίῃ
χρησάμενος
|
καὶ |
σοφίῃ.
ἐούσης
γὰρ
τοῦτον
τὸν |
[1, 30] |
περὶ
σέο
λόγος
ἀπῖκται
πολλὸς
|
καὶ |
σοφίης
εἵνεκεν
τῆς
σῆς
καὶ |
[1, 179] |
τοῦ
τείχεος
ἑκατόν,
χάλκεαι
πᾶσαι,
|
καὶ |
σταθμοί
τε
καὶ
ὑπέρθυρα
ὡσαύτως. |
[1, 215] |
τὰ
δὲ
περὶ
τοὺς
χαλινοὺς
|
καὶ |
στόμια
καὶ
φάλαρα
χρυσῷ.
σιδήρῳ |
[1, 127] |
Ἀστυάγης
Μήδους
τε
ὥπλισε
πάντας,
|
καὶ |
στρατηγὸν
αὐτῶν
ὥστε
θεοβλαβὴς
ἐὼν |
[1, 207] |
εἰ
μὲν
ἀθάνατος
δοκέεις
εἶναι
|
καὶ |
στρατιῆς
τοιαύτης
ἄρχειν,
οὐδὲν
ἂν |
[1, 207] |
εἰ
δ?
ἔγνωκας
ὅτι
ἄνθρωπος
|
καὶ |
σὺ
εἶς
καὶ
ἑτέρων
τοιῶνδε |
[1, 89] |
ἀναγκαίως
ἔχει
δεκατευθῆναι
τῷ
Διί.
|
καὶ |
σύ
τέ
σφι
οὐκ
ἀπεχθήσεαι |
[1, 116] |
καὶ
κατέβαινε
ἐς
λιτάς
τε
|
καὶ |
συγγνώμην
ἑωυτῷ
κελεύων
ἔχειν
αὐτόν. |
[1, 170] |
ἔδοσαν
Κύρῳ.
~κεκακωμένων
δὲ
Ἰώνων
|
καὶ |
συλλεγομένων
οὐδὲν
ἧσσον
ἐς
τὸ |
[1, 128] |
πρεσβύτας
ἄνδρας.
ἐξαγαγὼν
δὲ
τούτους
|
καὶ |
συμβαλὼν
τοῖσι
Πέρῃσι
ἑσσώθη,
καὶ |
[1, 69] |
καὶ
ἐποιήσαντο
ὅρκια
ξεινίης
πέρι
|
καὶ |
συμμαχίης?
καὶ
γὰρ
τινὲς
αὐτοὺς |
[1, 69] |
προσκαλέομαι
φίλος
τε
θέλων
γενέσθαι
|
καὶ |
σύμμαχος
ἄνευ
τε
δόλου
καὶ |
[1, 22] |
ᾧ
τε
ξείνους
ἀλλήλοισι
εἶναι
|
καὶ |
συμμάχους,
καὶ
δύο
τε
ἀντὶ |
[1, 147] |
Κόδρου
τοῦ
Μελάνθου,
οἳ
δὲ
|
καὶ |
συναμφοτέρους.
ἀλλὰ
γὰρ
περιέχονται
τοῦ |
[1, 141] |
πόλιας,
τείχεά
τε
περιεβάλοντο
ἕκαστοι
|
καὶ |
συνελέγοντο
ἐς
Πανιώνιον
οἱ
ἄλλοι, |
[1, 80] |
ἐλλάμψεσθαι
ὁ
Λυδός.
ὡς
δὲ
|
καὶ |
συνήισαν
ἐς
τὴν
μάχην,
ἐνθαῦτα |
[1, 176] |
ταύτην
καίεσθαι.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
|
καὶ |
συνομόσαντες
ὅρκους
δεινούς,
ἐπεξελθόντες
ἀπέθανον |
[1, 68] |
ἀνδρῶν
Λίχης
ἀνεῦρε
ἐν
Τεγέῃ
|
καὶ |
συντυχίῃ
χρησάμενος
καὶ
σοφίῃ.
ἐούσης |
[1, 65] |
πόλεμον
ἔχοντα,
ἐνωμοτίας
καὶ
τριηκάδας
|
καὶ |
συσσίτια,
πρός
τε
τούτοισι
τοὺς |
[1, 144] |
ἐς
τὸ
Τριοπικὸν
ἱρόν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
σφέων
αὐτῶν
τοὺς
περὶ
τὸ |
[1, 93] |
ἦσαν
ἐπὶ
τοῦ
σήματος
ἄνω,
|
καί |
σφι
γράμματα
ἐνεκεκόλαπτο
τὰ
ἕκαστοι |
[1, 30] |
παῖδες
ἦσαν
καλοί
τε
κἀγαθοί,
|
καί |
σφι
εἶδε
ἅπασι
τέκνα
ἐκγενόμενα |
[1, 83] |
ἐπύθοντο
τοῦ
κήρυκος,
ὁρμέατο
βοηθέειν.
|
καί |
σφι
ἤδη
παρεσκευασμένοισι
καὶ
νεῶν |
[1, 133] |
παύεσθαι.
οἴνῳ
δὲ
κάρτα
προσκέαται,
|
καί |
σφι
οὐκ
ἐμέσαι
ἔξεστι,
οὐκὶ |
[1, 171] |
ἅμα
τὸν
χρόνον
μακρῷ
μάλιστα.
|
καί |
σφι
τριξὰ
ἐξευρήματα
ἐγένετο,
τοῖσι |
[1, 66] |
τε
ἔχοντες
τὰς
ἐφέροντο
αὐτοὶ
|
καὶ |
σχοίνῳ
διαμετρησάμενοι
τὸ
πεδίον
τὸ |
[1, 164] |
καὶ
ἔπιπλα
πάντα,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τὰ
ἀγάλματα
τὰ
ἐν
τῶν |
[1, 164] |
ἀγάλματα
τὰ
ἐν
τῶν
ἱρῶν
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
ἀναθήματα,
χωρὶς
ὅ |
[1, 95] |
δουλοσύνην
ἐλευθερώθησαν.
μετὰ
δὲ
τούτους
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
ἔθνεα
ἐποίεε
τὠυτὸ |
[1, 126] |
τε
αἰπόλια
καὶ
τὰς
ποίμνας
|
καὶ |
τὰ
βουκόλια
ὁ
Κῦρος
πάντα |
[1, 120] |
τῶν
λογίων
ἡμῖν
ἔνια
κεχώρηκε,
|
καὶ |
τά
γε
τῶν
ὀνειράτων
ἐχόμενα |
[1, 193] |
ἀπιγμένοισι
ἐς
τὴν
Βαβυλωνίην
χώρην
|
καὶ |
τὰ
εἰρημένα
καρπῶν
ἐχόμενα
ἐς |
[1, 4] |
εἶναι
πολέμιον.
τὴν
γὰρ
Ἀσίην
|
καὶ |
τὰ
ἐνοικέοντα
ἔθνεα
βάρβαρα
οἰκηιεῦνται |
[1, 169] |
ἁλόντες
ἔμενον
κατὰ
χώρην
ἕκαστοι
|
καὶ |
τὰ
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον.
Μιλήσιοι
δέ, |
[1, 73] |
σκευάσαντες
δὲ
αὐτὸν
ὥσπερ
ἐώθεσαν
|
καὶ |
τὰ
θηρία
σκευάζειν,
Κυαξάρῃ
δοῦναι |
[1, 184] |
οἳ
τὰ
τείχεά
τε
ἐπεκόσμησαν
|
καὶ |
τὰ
ἱρά,
ἐν
δὲ
δὴ |
[1, 120] |
δορυφόρους
καὶ
θυρωροὺς
καὶ
ἀγγελιηφόρους
|
καὶ |
τὰ
λοιπὰ
πάντα
διατάξας
ἦρχε. |
[1, 125] |
ἔστι
δὲ
Πέρσεων
συχνὰ
γένεα,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
αὐτῶν
ὁ
Κῦρος |
[1, 203] |
ἐστὶ
αὐτὴ
ἑωυτῆς,
ὀκτὼ
ἡμερέων.
|
καὶ |
τὰ
μὲν
πρὸς
τὴν
ἑσπέρην |
[1, 76] |
οὐδέτεροι
νικήσαντες
διέστησαν
νυκτὸς
ἐπελθούσης.
|
καὶ |
τὰ
μὲν
στρατόπεδα
ἀμφότερα
οὕτω |
[1, 68] |
ἐνοικίσθη,
ἀνορύξας
δὲ
τὸν
τάφον
|
καὶ |
τὰ
ὀστέα
συλλέξας
οἴχετο
φέρων |
[1, 106] |
ἦρχον
τῆς
Ἀσίης
οἱ
Σκύθαι,
|
καὶ |
τὰ
πάντα
σφι
ὑπό
τε |
[1, 186] |
πλήρης
ἐγεγόνεε
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὴν
γέφυραν
ἐκεκόσμητο, |
[1, 212] |
τε
περὶ
τὴν
στρατιὴν
γεγονότα
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὸν
παῖδα,
πέμπουσα |
[1, 8] |
ἀρεσκόμενος
μάλιστα,
τούτῳ
τῷ
Γύγῃ
|
καὶ |
τὰ
σπουδαιέστερα
τῶν
πρηγμάτων
ὑπερετίθετο |
[1, 185] |
τῇ
αἵ
τε
ἐσβολαὶ
ἦσαν
|
καὶ |
τὰ
σύντομα
τῆς
ἐκ
Μήδων |
[1, 176] |
τὴν
ἀκρόπολιν
τάς
τε
γυναῖκας
|
καὶ |
τὰ
τέκνα
καὶ
τὰ
χρήματα |
[1, 34] |
ἐξέπεμπε?
ἀκόντια
δὲ
καὶ
δοράτια
|
καὶ |
τά
τοιαῦτα
πάντα
τοῖσι
χρέωνται |
[1, 46] |
καταιρεθεῖσα
ὑπὸ
Κύρου
τοῦ
Καμβύσεω
|
καὶ |
τὰ
τῶν
Περσέων
πρήγματα
αὐξανόμενα |
[1, 176] |
τε
γυναῖκας
καὶ
τὰ
τέκνα
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
καὶ
τοὺς
οἰκέτας, |
[1, 51] |
Κροῖσος
ταῦτα
ἀπέπεμπε
ἐς
Δελφούς,
|
καὶ |
τάδε
ἄλλα
ἅμα
τοῖσι,
κρητῆρας |
[1, 110] |
ὀρέων,
ὅκως
ἂν
τάχιστα
διαφθαρείη?
|
καὶ |
τάδε
τοὶ
ἐκέλευσε
εἰπεῖν,
ἢν |
[1, 2] |
ἐπὶ
Φᾶσιν
ποταμόν,
ἐνθεῦτεν,
διαπρηξαμένους
|
καὶ |
τἄλλα
τῶν
εἵνεκεν
ἀπίκατο,
ἁρπάσαι |
[1, 140] |
ὁμοίως
μύρμηκάς
τε
καὶ
ὄφις
|
καὶ |
τἆλλα
ἑρπετὰ
καὶ
πετεινά.
καὶ |
[1, 32] |
θεῖον
πᾶν
ἐὸν
φθονερόν
τε
|
καὶ |
ταραχῶδες
ἐπειρωτᾷς
ἀνθρωπηίων
πρηγμάτων
πέρι. |
[1, 166] |
τὴν
Ἀλαλίην
ἀνέλαβον
τὰ
τέκνα
|
καὶ |
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὴν
ἄλλην |
[1, 180] |
ὁδοὺς
ἰθέας
τάς
τε
ἄλλας
|
καὶ |
τὰς
ἐπικαρσίας
τὰς
ἐπὶ
τὸν |
[1, 51] |
τῆς
δειρῆς
ἀνέθηκε
ὁ
Κροῖσος
|
καὶ |
τὰς
ζώνας.
~ταῦτα
μὲν
ἐς |
[1, 186] |
τοῦ
ποταμοῦ
κατὰ
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
τὰς
καταβάσιας
τὰς
ἐκ
τῶν |
[1, 138] |
πολλοὶ
ἐξελαύνουσι
ἐκ
τῆς
χώρης,
|
καὶ |
τὰς
λευκὰς
περιστεράς,
τὴν
αὐτὴν |
[1, 94] |
ἐγένοντο.
φασὶ
δὲ
αὐτοὶ
Λυδοὶ
|
καὶ |
τὰς
παιγνίας
τὰς
νῦν
σφίσι |
[1, 126] |
δὲ
τούτῳ
τά
τε
αἰπόλια
|
καὶ |
τὰς
ποίμνας
καὶ
τὰ
βουκόλια |
[1, 100] |
ἦν
τὸ
δίκαιον
φυλάσσων
χαλεπός?
|
καὶ |
τάς
τε
δίκας
γράφοντες
ἔσω |
[1, 119] |
τὴν
κεφαλὴν
τοῦ
παιδὸς
κατακεκαλυμμένην
|
καὶ |
τὰς
χεῖρας
καὶ
τοὺς
πόδας, |
[1, 67] |
Τεγέης
ἐπιτάρροθος
ἔσσῃ"
ὡς
δὲ
|
καὶ |
ταῦτα
ἤκουσαν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι,
ἀπεῖχον |
[1, 96] |
καὶ
προθυμότερον
δικαιοσύνην
ἐπιθέμενος
ἤσκεε?
|
καὶ |
ταῦτα
μέντοι
ἐούσης
ἀνομίης
πολλῆς |
[1, 36] |
συμπέμψαιμι?
νεόγαμός
τε
γὰρ
ἐστὶ
|
καὶ |
ταῦτά
οἱ
νῦν
μέλει.
Λυδῶν |
[1, 98] |
ἄλλων
ἧσσον
ἐπιμέλεσθαι.
πειθομένων
δὲ
|
καὶ |
ταῦτα
τῶν
Μήδων
οἰκοδομέει
τείχεα |
[1, 196] |
εἴ
τις
αὐτέων
ἔμπηρος
εἴη,
|
καὶ |
ταύτην
ἂν
ἐκήρυσσε,
ὅστις
θέλοι |
[1, 155] |
καὶ
καπηλεύειν
παιδεύειν
τοὺς
παῖδας.
|
καὶ |
ταχέως
σφέας
ὦ
βασιλεῦ
γυναῖκας |
[1, 180] |
Ἀρμενίων,
ἐὼν
μέγας
καὶ
βαθὺς
|
καὶ |
ταχύς?
ἐξιεῖ
δὲ
οὗτος
ἐς |
[1, 202] |
πλὴν
ἑνὸς
ἐς
ἕλεά
τε
|
καὶ |
τενάγεα
ἐκδιδοῖ?
ἐν
τοῖσι
ἀνθρώπους |
[1, 151] |
ἄλλη
μία.
Λεσβίοισι
μέν
νῦν
|
καὶ |
Τενεδίοισι,
κατά
περ
Ἰώνων
τοῖσι |
[1, 31] |
ἡ
μήτηρ?
σταδίους
δὲ
πέντε
|
καὶ |
τεσσεράκοντα
διακομίσαντες
ἀπίκοντο
ἐς
τὸ |
[1, 86] |
Κροῖσον
ἐζώγρησαν,
ἄρξαντα
ἔτεα
τεσσερεσκαίδεκα
|
καὶ |
τεσσερεσκαίδεκα
ἡμέρας
πολιορκηθέντα,
κατὰ
τὸ |
[1, 199] |
νόμον
ἐκπλῆσαι?
καὶ
γὰρ
τριέτεα
|
καὶ |
τετραέτεα
μετεξέτεραι
χρόνον
μένουσι.
ἐνιαχῇ |
[1, 178] |
τῆς
πόλιος
γίνονται
συνάπαντες
ὀγδώκοντα
|
καὶ |
τετρακόσιοι,
τὸ
μέν
νυν
μέγαθος |
[1, 185] |
περίμετρον
αὐτοῦ
ποιεῦσα
εἴκοσί
τε
|
καὶ |
τετρακοσίων
σταδίων?
τὸν
δὲ
ὀρυσσόμενον |
[1, 180] |
αὐτό,
ἐὸν
πλῆρες
οἰκιέων
τριωρόφων
|
καὶ |
τετρωρόφων,
κατατέτμηται
τὰς
ὁδοὺς
ἰθέας |
[1, 209] |
παῖς
σὸς
ἐπιβουλεύων
ἐμοί
τε
|
καὶ |
τῇ
ἐμῇ
ἀρχῇ
ἑάλωκε.
ὡς |
[1, 139] |
σφι
ἐόντα
ὅμοια
τοῖσι
σώμασι
|
καὶ |
τῇ
μεγαλοπρεπείῃ
τελευτῶσι
πάντα
ἐς |
[1, 131] |
θύουσι
μούνοισι
ἀρχῆθεν,
ἐπιμεμαθήκασι
δὲ
|
καὶ |
τῇ
Οὐρανίῃ
θύειν,
παρά
τε |
[1, 31] |
περιχαρής
ἐοῦσα
τῷ
τε
ἔργῳ
|
καὶ |
τῇ
φήμῃ,
στᾶσα
ἀντίον
τοῦ |
[1, 168] |
οὕτω
ἔσχε
παραπλήσια
δὲ
τούτοισι
|
καὶ |
Τήιοι
ἐποίησαν.
ἐπείτε
γὰρ
σφέων |
[1, 8] |
ἅμα
δὲ
κιθῶνι
ἐκδυομένῳ
συνεκδύεται
|
καὶ |
τὴν
αἰδῶ
γυνή.
πάλαι
δὲ |
[1, 166] |
τὰ
τέκνα
καὶ
τὰς
γυναῖκας
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
κτῆσιν
ὅσην
οἷαι |
[1, 67] |
δὲ
τὸν
κατὰ
Κροῖσον
χρόνον
|
καὶ |
τὴν
Ἀναξανδρίδεώ
τε
καὶ
Ἀρίστωνος |
[1, 107] |
τὴν
ἑωυτοῦ
πόλιν,
ἐπικατακλύσαι
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Ἀσίην
πᾶσαν.
ὑπερθέμενος
δὲ |
[1, 188] |
πατρὸς
τοῦ
ἑωυτοῦ
τοὔνομα
Λαβυνήτου
|
καὶ |
τὴν
Ἀσσυρίων
ἀρχήν.
στρατεύεται
δὲ |
[1, 12] |
αὐτὸν
ἔσχε
καὶ
τὴν
γυναῖκα
|
καὶ |
τὴν
βασιληίην
Γύγης
τοῦ
καὶ |
[1, 11] |
γὰρ
Κανδαύλεα
ἀποκτείνας
ἐμέ
τε
|
καὶ |
τὴν
βασιληίην
ἔχε
τὴν
Λυδῶν, |
[1, 57] |
τῇ
μεταβολῇ
τῇ
ἐς
Ἕλληνας
|
καὶ |
τὴν
γλῶσσαν
μετέμαθε.
καὶ
γὰρ |
[1, 121] |
κατὰ
Μιτραδάτην
τε
τὸν
βουκόλον
|
καὶ |
τὴν
γυναῖκα
αὐτοῦ"
~ταῦτα
εἶπας |
[1, 12] |
τε
καὶ
ἀποκτείνας
αὐτὸν
ἔσχε
|
καὶ |
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τὴν
βασιληίην |
[1, 77] |
ῥητόν
ἁλίσας
τε
δὴ
τούτους
|
καὶ |
τὴν
ἑωυτοῦ
συλλέξας
στρατιὴν
ἐνένωτο |
[1, 163] |
τε
Ἀδρίην
καὶ
τὴν
Τυρσηνίην
|
καὶ |
τὴν
Ἰβηρίην
καὶ
τὸν
Ταρτησσὸν |
[1, 194] |
φόρτον,
νομέας
μὲν
τοῦ
πλοίου
|
καὶ |
τὴν
καλάμην
πᾶσαν
ἀπ?
ὦν |
[1, 176] |
ἔσχε
ὁ
Ἅρπαγος,
παραπλησίως
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Καῦνον
ἔσχε?
καὶ
γὰρ |
[1, 185] |
ἄστεα
αὐτοῖσι,
ἐν
δὲ
δὴ
|
καὶ |
τὴν
Νίνον,
προεφυλάξατο
ὅσα
ἐδύνατο |
[1, 52] |
πυθόμενος
αὐτοῦ
τήν
τε
ἀρετὴν
|
καὶ |
τὴν
πάθην,
ἀνέθηκε
σάκος
τε |
[1, 71] |
Καππαδοκίην,
ἐλπίσας
καταιρήσειν
Κῦρόν
τε
|
καὶ |
τὴν
Περσέων
δύναμιν.
παρασκευαζομένου
δὲ |
[1, 103] |
Νίνον,
τιμωρέων
τε
τῷ
πατρὶ
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ταύτην
θέλων
ἐξελεῖν. |
[1, 211] |
τῆς
Κύρου
στρατιῆς
ἐφόνευε
ἀλεξομένους
|
καὶ |
τὴν
προκειμένην
ἰδόντες
δαῖτα,
ὡς |
[1, 68] |
εὕρισκε
ἐόντας,
τὸν
δὲ
ἄκμονα
|
καὶ |
τὴν
σφῦραν
τόν
τε
τύπον |
[1, 106] |
ἐπεκράτεον
τῶν
περ
καὶ
πρότερον,
|
καὶ |
τήν
τε
Νίνον
εἷλον
ὡς |
[1, 116] |
ἐξ
ἑωυτοῦ
τε
ἔφη
γεγονέναι
|
καὶ |
τὴν
τεκοῦσαν
αὐτὸν
εἶναι
ἔτι |
[1, 73] |
παρέδωκε
τὴν
γλῶσσάν
τε
ἐκμαθεῖν
|
καὶ |
τὴν
τέχνην
τῶν
τόξων.
χρόνου |
[1, 60] |
Πεισίστρατος
ἔσχε
τὸ
πρῶτον
Ἀθήνας,
|
καὶ |
τὴν
τυραννίδα
οὔκω
κάρτα
ἐρριζωμένην |
[1, 163] |
ἐχρήσαντο,
καὶ
τὸν
τε
Ἀδρίην
|
καὶ |
τὴν
Τυρσηνίην
καὶ
τὴν
Ἰβηρίην |
[1, 51] |
εἰκόνα
λέγουσι
εἶναι.
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τῆς
ἑωυτοῦ
γυναικὸς
τὰ
ἀπὸ |
[1, 30] |
θῆται.
~αὐτῶν
δὴ
ὦν
τούτων
|
καὶ |
τῆς
θεωρίης
ἐκδημήσας
ὁ
Σόλων |
[1, 199] |
μετεξέτεραι
χρόνον
μένουσι.
ἐνιαχῇ
δὲ
|
καὶ |
τῆς
Κύπρου
ἐστὶ
παραπλήσιος
τούτῳ |
[1, 72] |
ἦν
τῆς
τε
Μηδικῆς
ἀρχῆς
|
καὶ |
τῆς
Λυδικῆς
ὁ
Ἅλυς
ποταμός, |
[1, 173] |
τίς
εἴη,
καταλέξει
ἑωυτὸν
μητρόθεν
|
καὶ |
τῆς
μητρὸς
ἀνανεμέεται
τὰς
μητέρας. |
[1, 120] |
οὕτω
ὦν
πάντως
ἡμῖν
σέο
|
καὶ |
τῆς
σῆς
ἀρχῆς
προοπτέον
ἐστί. |
[1, 192] |
μεγάλῳ
ἐς
τροφὴν
αὐτοῦ
τε
|
καὶ |
τῆς
στρατιῆς
διαραίρηται,
πάρεξ
τοῦ |
[1, 94] |
τῶν
κύβων
καὶ
τῶν
ἀστραγάλων
|
καὶ |
τῆς
σφαίρης
καὶ
τῶν
ἀλλέων |
[1, 138] |
ἀναγκαίην
φασὶ
εἶναι
τὸν
ὀφείλοντα
|
καί |
τι
ψεῦδος
λέγειν.
ὃς
ἂν |
[1, 10] |
καὶ
ἡ
γυνή.
ἐσελθοῦσαν
δὲ
|
καὶ |
τιθεῖσαν
τὰ
εἵματα
ἐθηεῖτο
ὁ |
[1, 120] |
πολιήτεω,
καὶ
ἄρχομεν
τὸ
μέρος
|
καὶ |
τιμὰς
πρὸς
σέο
μεγάλας
ἔχομεν. |
[1, 35] |
ὁ
Κροῖσος,
ἐπυνθάνετο
ὁκόθεν
τε
|
καὶ |
τίς
εἴη,
λέγων
τάδε?
ὤνθρωπε, |
[1, 116] |
Ἀστυάγεος,
κόθεν
λάβοι
τὸν
παῖδα
|
καὶ |
τίς
εἴη
ὁ
παραδούς.
ὁ |
[1, 73] |
μάλιστα
τῷ
χρηστηρίῳ
πίσυνος
ἐὼν
|
καὶ |
τίσασθαι
θέλων
ὑπὲρ
Ἀστυάγεος
Κῦρον. |
[1, 75] |
δὲ
καὶ
τὸ
παράπαν
λέγουσι
|
καὶ |
τὸ
ἀρχαῖον
ῥέεθρον
ἀποξηρανθῆναι.
ἀλλὰ |
[1, 183] |
οἱ
τράπεζα
μεγάλη
παρακέεται
χρυσέη,
|
καὶ |
τὸ
βάθρον
οἱ
καὶ
ὁ |
[1, 153] |
γὰρ
Βαβυλών
οἱ
ἦν
ἐμπόδιος
|
καὶ |
τὸ
Βάκτριον
ἔθνος
καὶ
Σάκαι |
[1, 118] |
ὡς
περίεστί
τε
ὁ
παῖς
|
καὶ |
τὸ
γεγονὸς
ἔχει
καλῶς?
τῷ |
[1, 190] |
καὶ
ἑξήκοντα
διώρυχάς
μιν
διαλαβών,
|
καὶ |
τὸ
δεύτερον
ἔαρ
ὑπέλαμπε,
οὕτω |
[1, 8] |
ὑπερετίθετο
ὁ
Κανδαύλης
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τὸ
εἶδος
τῆς
γυναικὸς
ὑπερεπαινέων. |
[1, 193] |
τῶν
Ἀσσυρίων
ὕεται
μὲν
ὀλίγῳ,
|
καὶ |
τὸ
ἐκτρέφον
τὴν
ῥίζαν
τοῦ |
[1, 4] |
οἱ
Πέρσαι,
τὴν
δὲ
Εὐρώπην
|
καὶ |
τὸ
Ἑλληνικόν
ἥγηνται
κεχωρίσθαι.
~Οὕτω |
[1, 105] |
ἐγένετο,
ὡς
αὐτοὶ
Κύπριοι
λέγουσι,
|
καὶ |
τὸ
ἐν
Κυθήροισι
Φοίνικές
εἰσὶ |
[1, 181] |
οἰκοδόμηται,
σταδίου
καὶ
τὸ
μῆκος
|
καὶ |
τὸ
εὖρος,
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ |
[1, 191] |
εὐπαθείῃσι
εἶναι,
ἐς
ὃ
δὴ
|
καὶ |
τὸ
κάρτα
ἐπύθοντο.
~καὶ
Βαβυλὼν |
[1, 71] |
ἀπὸ
δὲ
ταύτης
τῆς
γνώμης
|
καὶ |
τὸ
κάρτα
οὔνομα
ἐν
Λυδοῖσι |
[1, 36] |
νῦν
μέλει.
Λυδῶν
μέντοι
λογάδας
|
καὶ |
τὸ
κυνηγέσιον
πᾶν
συμπέμψω,
καὶ |
[1, 113] |
ἔθαψε
τοῦ
βουκόλου
τὸ
παιδίον,
|
καὶ |
τὸ
μὲν
ἐτέθαπτο,
τὸν
δὲ |
[1, 56] |
Πελασγικὸν
τὸ
δὲ
Ἑλληνικὸν
ἔθνος.
|
καὶ |
τὸ
μὲν
οὐδαμῇ
κω
ἐξεχώρησε, |
[1, 181] |
ἱροῦ
πύργος
στερεὸς
οἰκοδόμηται,
σταδίου
|
καὶ |
τὸ
μῆκος
καὶ
τὸ
εὖρος, |
[1, 74] |
Λαβύνητος
ὁ
Βαβυλώνιος.
οὗτοί
σφι
|
καὶ |
τὸ
ὅρκιον
οἱ
σπεύσαντες
γενέσθαι |
[1, 185] |
ταῦτα,
τόν
τε
ποταμὸν
σκολιὸν
|
καὶ |
τὸ
ὄρυγμα
πᾶν
ἕλος,
ὡς |
[1, 142] |
~οἱ
δὲ
Ἴωνες
οὗτοι,
τῶν
|
καὶ |
τὸ
Πανιώνιον
ἐστί,
τοῦ
μὲν |
[1, 75] |
ἀμφοτέρῃ
διαβατὸς
ἐγένετο,
οἳ
δὲ
|
καὶ |
τὸ
παράπαν
λέγουσι
καὶ
τὸ |
[1, 19] |
ἁφθεὶς
δὲ
ὁ
νηὸς
κατεκαύθη.
|
καὶ |
τὸ
παραυτίκα
μὲν
λόγος
οὐδεὶς |
[1, 179] |
τῆς
τάφρου
ἡ
γῆ
ἀναισιμώθη,
|
καὶ |
τὸ
τεῖχος
ὅντινα
τρόπον
ἔργαστο. |
[1, 91] |
ἐπανειρόμενος
ἑωυτὸν
αἴτιον
ἀποφαινέτω?
τῷ
|
καὶ |
τὸ
τελευταῖον
χρηστηριαζομένῳ
εἶπε
Λοξίης |
[1, 186] |
οἱ
ἦσαν
οἱ
λίθοι
ἕτοιμοι
|
καὶ |
τὸ
χωρίον
ὀρώρυκτο,
ἐκτρέψασα
τοῦ |
[1, 98] |
ὑψηλότερος.
τὸ
μέν
κού
τι
|
καὶ |
τὸ
χωρίον
συμμαχέει
κολωνὸς
ἐὼν |
[1, 139] |
περιορῶσι,
ἀλλὰ
σέβονται
ποταμοὺς
μάλιστα.
|
~καὶ |
τόδε
ἄλλο
σφι
ὧδε
συμπέπτωκε |
[1, 117] |
βασιλεῦ
περὶ
τοῦ
πρήγματος
τούτου,
|
καὶ |
τοιούτῳ
μόρῳ
ἐχρήσατο
ὁ
παῖς" |
[1, 141] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
τοῖσι
Ἴωσι
|
καὶ |
τοῖσι
Αἰολεῦσι
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε, |
[1, 171] |
οἰηκίζοντες,
περὶ
τοῖσι
αὐχέσι
τε
|
καὶ |
τοῖσι
ἀριστεροῖσι
ὤμοισι
περικείμενοι.
μετὰ |
[1, 214] |
ἐξετετόξευτο,
συμπεσόντας
τῇσι
αἰχμῇσί
τε
|
καὶ |
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
χρόνον
τε |
[1, 35] |
παραπλησίη
ἡ
κάθαρσις
τοῖσι
Λυδοῖσι
|
καὶ |
τοῖσι
Ἕλλησι.
ἐπείτε
δὲ
τὰ |
[1, 24] |
ἀείσας
δὲ
ὑπεδέκετο
ἑωυτὸν
κατεργάσασθαι.
|
καὶ |
τοῖσι
ἐσελθεῖν
γὰρ
ἡδονὴν
εἰ |
[1, 74] |
ἐξαιτέοντι
Κυαξάρῃ,
πόλεμος
τοῖσι
Λυδοῖσι
|
καὶ |
τοῖσι
Μήδοισι
ἐγεγόνεε
ἐπ?
ἔτεα |
[1, 175] |
μέλλοι
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι,
αὐτοῖσί
τε
|
καὶ |
τοῖσι
περιοίκοισι,
ἡ
ἱρείη
τῆς |
[1, 131] |
ἐν
νόμῳ
ποιευμένους
ἱδρύεσθαι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοῖσι
ποιεῦσι
μωρίην
ἐπιφέρουσι,
ὡς |
[1, 186] |
γενόμενον
ἐς
δέον
ἐδόκεε
γεγονέναι
|
καὶ |
τοῖσι
πολιήτῃσι
γέφυρα
ἦν
κατεσκευασμένη. |
[1, 105] |
τὸ
ἱρὸν
τὸ
ἐν
Ἀσκάλωνι
|
καὶ |
τοῖσι
τούτων
αἰεὶ
ἐκγόνοισι
ἐνέσκηψε |
[1, 68] |
τὴν
σφῦραν
τόν
τε
τύπον
|
καὶ |
τὸν
ἀντίτυπον,
τὸν
δὲ
ἐξελαυνόμενον |
[1, 183] |
Χέρξης
δὲ
ὁ
Δαρείου
ἔλαβε
|
καὶ |
τὸν
ἱρέα
ἀπέκτεινε
ἀπαγορεύοντα
μὴ |
[1, 17] |
ὁ
δὲ
τὰ
τε
δένδρεα
|
καὶ |
τὸν
καρπὸν
τὸν
ἐν
τῇ |
[1, 86] |
ἡσυχίης
ἐς
τρὶς
ὀνομάσαι
Σόλων"
|
καὶ |
τὸν
Κῦρον
ἀκούσαντα
κελεῦσαι
τοὺς |
[1, 86] |
ἤδη
ἁμμένης
καίεσθαι
τὰ
περιέσχατα.
|
καὶ |
τὸν
Κῦρον
ἀκούσαντα
τῶν
ἑρμηνέων |
[1, 22] |
εἶναι
ἰσχυρὴν
ἐν
τῇ
Μιλήτῳ
|
καὶ |
τὸν
λεὼν
τετρῦσθαι
ἐς
τὸ |
[1, 171] |
τοῖσι
Καρσί?
τὸν
γὰρ
Λυδὸν
|
καὶ |
τὸν
Μυσὸν
λέγουσι
εἶναι
Καρὸς |
[1, 56] |
τὴν
ὑπὸ
τὴν
Ὄσσαν
τε
|
καὶ |
τὸν
Ὄλυμπον
χώρην,
καλεομένην
δὲ |
[1, 115] |
εἵνεκα,
μετεπέμπετο
τόν
τε
βουκόλον
|
καὶ |
τὸν
παῖδα.
ἐπείτε
δὲ
παρῆσαν |
[1, 116] |
ἐγὼ
ταῦτα
ποιήσω
ὥστε
σὲ
|
καὶ |
τὸν
παῖδα
τὸν
σὸν
μηδὲν |
[1, 206] |
συνεξέπιπτον
κελευόντων
ἐσδέκεσθαι
Τόμυρίν
τε
|
καὶ |
τὸν
στρατὸν
αὐτῆς
ἐς
τὴν |
[1, 163] |
τὴν
Τυρσηνίην
καὶ
τὴν
Ἰβηρίην
|
καὶ |
τὸν
Ταρτησσὸν
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ |
[1, 163] |
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι
πρῶτοι
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
|
καὶ |
τὸν
τε
Ἀδρίην
καὶ
τὴν |
[1, 211] |
ἔτι
πλεῦνας
ἐζώγρησαν
καὶ
ἄλλους
|
καὶ |
τὸν
τῆς
βασιλείης
Τομύριος
παῖδα |
[1, 43] |
τὰς
Σάρδις
τὴν
τε
μάχην
|
καὶ |
τὸν
τοῦ
παιδὸς
μόρον
ἐσήμηνέ |
[1, 153] |
δὲ
χρυσὸν
τόν
τε
Κροίσου
|
καὶ |
τὸν
τῶν
ἄλλων
Λυδῶν
Πακτύῃ |
[1, 137] |
τόνδε
τὸν
νόμον,
αἰνέω
δὲ
|
καὶ |
τόνδε,
τὸ
μὴ
μιῆς
αἰτίης |
[1, 136] |
μέχρι
εἰκοσαέτεος
τρία
μοῦνα,
ἰχνεύειν
|
καὶ |
τοξεύειν
καὶ
ἀληθίζεσθαι.
πρὶν
δὲ |
[1, 215] |
καὶ
ἄνιπποι
ἀμφοτέρων
γὰρ
μετέχουσι)
|
καὶ |
τοξόται
τε
καὶ
αἰχμοφόροι,
σαγάρις |
[1, 145] |
δυώδεκα
μέρεα
νῦν
Ἀχαιῶν
ἐστὶ
|
καὶ |
τότε
γε
Ἰώνων
ἦν.
~τούτων |
[1, 60] |
εὐηθείης
ἠλιθίου
ἀπηλλαγμένον
μᾶλλον,
εἰ
|
καὶ |
τότε
γε
οὗτοι
ἐν
Ἀθηναίοισι |
[1, 55] |
ὅταν
ἡμίονος
βασιλεὺς
Μήδοισι
γένηται,
|
καὶ |
τότε,
Λυδὲ
ποδαβρέ,
πολυψήφιδα
παρ? |
[1, 1] |
ἄλλας
τε
πολλάς
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τοῦ
βασιλέος
θυγατέρα?
τὸ
δέ |
[1, 46] |
μαντείων
τῶν
τε
ἐν
Ἕλλησι
|
καὶ |
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ,
διαπέμψας
ἄλλους |
[1, 14] |
χρυσὸν
ἄπλετον
ἀνέθηκε
ἄλλον
τε
|
καὶ |
τοῦ
μάλιστα
μνήμην
ἄξιον
ἔχειν |
[1, 26] |
παλαιῆς
πόλιος,
ἣ
τότε
ἐπολιορκέετο,
|
καὶ |
τοῦ
νηοῦ
ἑπτὰ
στάδιοι.
πρώτοισι |
[1, 22] |
τε
σωρὸν
μέγαν
σίτου
κεχυμένον
|
καὶ |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐν
εὐπαθείῃσι
ἐόντας |
[1, 106] |
εἷλον
ἐν
ἑτέροισι
λόγοισι
δηλώσω)
|
καὶ |
τοὺς
Ἀσσυρίους
ὑποχειρίους
ἐποιήσαντο
πλὴν |
[1, 120] |
ὀφθαλμῶν
ἀπόπεμψαι
ἐς
Πέρσας
τε
|
καὶ |
τοὺς
γειναμένους"
~ἀκούσας
ταῦτα
ὁ |
[1, 24] |
τὸν
Ἀρίονα
ὥσπερ
ἔχων
ἐξεπήδησε?
|
καὶ |
τοὺς
ἐκπλαγέντας
οὐκ
ἔχειν
ἔτι |
[1, 128] |
καὶ
αὐτός
τε
Ἀστυάγης
ἐζωγρήθη
|
καὶ |
τοὺς
ἐξήγαγε
τῶν
Μήδων
ἀπέβαλε. |
[1, 154] |
τῶν
Σαρδίων,
ἐπικούρους
τε
ἐμισθοῦτο
|
καὶ |
τοὺς
ἐπιθαλασσίους
ἀνθρώπους
ἔπειθε
σὺν |
[1, 103] |
τε
αἰχμοφόρους
καὶ
τοὺς
τοξοφόρους
|
καὶ |
τοὺς
ἱππέας?
πρὸ
τοῦ
δὲ |
[1, 153] |
Ἀγβάτανα,
Κροῖσόν
τε
ἅμα
ἀγόμενος
|
καὶ |
τοὺς
Ἴωνας
ἐν
οὐδενὶ
λόγῳ |
[1, 94] |
ἀνὰ
τὴν
Λυδίην
πᾶσαν
γενέσθαι,
|
καὶ |
τοὺς
Λυδοὺς
τέως
μὲν
διάγειν |
[1, 24] |
εἶχε
σὺν
τῇ
σκευῇ
πάσῃ.
|
καὶ |
τοὺς
μὲν
ἀποπλέειν
ἐς
Κόρινθον, |
[1, 86] |
πῦρ
καὶ
καταβιβάζειν
Κροῖσόν
τε
|
καὶ |
τοὺς
μετὰ
Κροίσου.
καὶ
τοὺς |
[1, 176] |
τὰ
τέκνα
καὶ
τὰ
χρήματα
|
καὶ |
τοὺς
οἰκέτας,
καὶ
ἔπειτα
ὑπῆψαν |
[1, 86] |
τε
καὶ
τοὺς
μετὰ
Κροίσου.
|
καὶ |
τοὺς
πειρωμένους
οὐ
δύνασθαι
ἔτι |
[1, 95] |
ἐὼν
τὴν
Κροίσου
ἀρχὴν
κατεῖλε,
|
καὶ |
τοὺς
Πέρσας
ὅτεῳ
τρόπῳ
ἡγήσαντο |
[1, 119] |
παιδὸς
κατακεκαλυμμένην
καὶ
τὰς
χεῖρας
|
καὶ |
τοὺς
πόδας,
Ἅρπαγον
δὲ
ἐκέλευον |
[1, 86] |
τὸν
Κροῖσον
τίνα
τοῦτον
ἐπικαλέοιτο,
|
καὶ |
τοὺς
προσελθόντας
ἐπειρωτᾶν?
Κροῖσον
δὲ |
[1, 173] |
Μίνως,
ἐξήλασε
αὐτόν
τε
Σαρπηδόνα
|
καὶ |
τοὺς
στασιώτας
αὐτοῦ,
οἳ
δὲ |
[1, 103] |
ἑκάστους
εἶναι,
τούς
τε
αἰχμοφόρους
|
καὶ |
τοὺς
τοξοφόρους
καὶ
τοὺς
ἱππέας? |
[1, 1] |
τῶν
σφι
ἦν
θυμός
μάλιστα?
|
καὶ |
τοὺς
Φοίνικας
διακελευσαμένους
ὁρμῆσαι
ἐπ? |
[1, 209] |
ἔχοντα
ἐπὶ
τῶν
ὤμων
πτέρυγας
|
καὶ |
τουτέων
τῇ
μὲν
τὴν
Ἀσίην |
[1, 209] |
ἔχοντα
ἐπὶ
τῶν
ὤμων
πτέρυγας
|
καὶ |
τουτέων
τῇ
μὲν
τὴν
Ἀσίην |
[1, 49] |
λέγεται)
ἄλλο
γε
ἢ
ὅτι
|
καὶ |
τοῦτο
ἐνόμισε
μαντήιον
ἀψευδὲς
ἐκτῆσθαι. |
[1, 91] |
ἔτεα
ἐπανεβάλετο
τὴν
Σαρδίων
ἅλωσιν,
|
καὶ |
τοῦτο
ἐπιστάσθω
Κροῖσος
ὡς
ὕστερον |
[1, 51] |
οὐκ
ὀρθῶς
λέγοντες?
ἔστι
γὰρ
|
καὶ |
τοῦτο
Κροίσου,
ἐπέγραψε
δὲ
τῶν |
[1, 70] |
σφέας
προκρίνας
Ἑλλήνων
αἱρέετο
φίλους.
|
καὶ |
τοῦτο
μὲν
αὐτοὶ
ἦσαν
ἕτοιμοι |
[1, 161] |
ἐστρατεύετο
ἐπὶ
τοὺς
συμπολιορκήσαντας
Τάβαλον,
|
καὶ |
τοῦτο
μὲν
Πριηνέας
ἐξηνδραποδίσατο,
τοῦτο |
[1, 98] |
Μήδους
ἠνάγκασε
ἓν
πόλισμα
ποιήσασθαι
|
καὶ |
τοῦτο
περιστέλλοντας
τῶν
ἄλλων
ἧσσον |
[1, 186] |
δοκέω,
ὀχληρὸν
τοῦτο.
αὕτη
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο
προεῖδε.
ἐπείτε
γὰρ
ὤρυσσε |
[1, 201] |
ὀπτήσας.
~ὡς
δὲ
τῷ
Κύρῳ
|
καὶ |
τοῦτο
τὸ
ἔθνος
κατέργαστο,
ἐπεθύμησε |
[1, 101] |
τὸ
Μηδικὸν
ἔθνος
συνέστρεψε
μοῦνον
|
καὶ |
τοῦτον
ἦρξε?
ἔστι
δὲ
Μήδων |
[1, 90] |
ὀνειδίσαι.
Κῦρος
δὲ
γελάσας
εἶπε
|
καὶ |
τούτου
τεύξεαι
παρ?
ἐμεῦ,
Κροῖσε, |
[1, 167] |
ἔλαχόν
τε
αὐτῶν
πολλῷ
πλείστους
|
καὶ |
τούτους
ἐξαγαγόντες
κατέλευσαν.
μετὰ
δὲ |
[1, 202] |
σφι
ἐς
φορβὴν
κατατίθεσθαι
ὡραίους,
|
καὶ |
τούτους
σιτέεσθαι
τὴν
χειμερινήν.
ἄλλα |
[1, 144] |
πάλαι
τρίποδας
χαλκέους
τοῖσι
νικῶσι,
|
καὶ |
τούτους
χρῆν
τοὺς
λαμβάνοντας
ἐκ |
[1, 50] |
ἀριθμὸν
δὲ
ἑπτακαίδεκα
καὶ
ἑκατόν,
|
καὶ |
τούτων
ἀπέφθου
χρυσοῦ
τέσσερα,
τρίτον |
[1, 106] |
τοῦτο
ὅ
τι
ἔχοιεν
ἕκαστοι.
|
καὶ |
τούτων
μὲν
τοὺς
πλεῦνας
Κυαξάρης |
[1, 130] |
Οὕτω
δὴ
Κῦρος
γενόμενός
τε
|
καὶ |
τραφεὶς
καὶ
ἐβασίλευσε
καὶ
Κροῖσον |
[1, 65] |
τὰ
ἐς
πόλεμον
ἔχοντα,
ἐνωμοτίας
|
καὶ |
τριηκάδας
καὶ
συσσίτια,
πρός
τε |
[1, 130] |
νυν
βασιλεύσας
ἐπ?
ἔτεα
πέντε
|
καὶ |
τριήκοντα
οὕτω
τῆς
βασιληίης
κατεπαύσθη, |
[1, 202] |
τὰς
διώρυχας
τὰς
ἑξήκοντά
τε
|
καὶ |
τριηκοσίας
διέλαβε
ὁ
Κῦρος,
στόμασι |
[1, 145] |
ποταμὸς
μέγας
ἐστί,
καὶ
Δύμη
|
καὶ |
Τριταιέες,
οἳ
μοῦνοι
τούτων
μεσόγαιοι |
[1, 95] |
ταῦτα
γράψω,
ἐπιστάμενος
περὶ
Κύρου
|
καὶ |
τριφασίας
ἄλλας
λόγων
ὁδοὺς
φῆναι. |
[1, 30] |
τοὺς
ἀστυγείτονας
ἐν
Ἐλευσῖνι,
βοηθήσας
|
καὶ |
τροπὴν
ποιήσας
τῶν
πολεμίων
ἀπέθανε |
[1, 11] |
οὐκ
ἐθέλοντα,
φέρε
ἀκούσω
τέῳ
|
καὶ |
τρόπῳ
ἐπιχειρήσομεν
αὐτῷ"
ἣ
δὲ |
[1, 67] |
πνείουσι
δύω
κρατερῆς
ὑπ?
ἀνάγκης,
|
καὶ |
τύπος
ἀντίτυπος,
καὶ
πῆμ?
ἐπὶ |
[1, 94] |
τε
ἐξευρεθῆναι
παρὰ
σφίσι
λέγουσι
|
καὶ |
Τυρσηνίην
ἀποικίσαι,
ὧδε
περὶ
αὐτῶν |
[1, 132] |
πᾶσι
Πέρσῃσι
κατεύχεται
εὖ
γίνεσθαι
|
καὶ |
τῷ
βασιλέι?
ἐν
γὰρ
δὴ |
[1, 59] |
τρίτην
στάσιν?
συλλέξας
δὲ
στασιώτας
|
καὶ |
τῷ
λόγῳ
τῶν
ὑπερακρίων
προστὰς |
[1, 171] |
αὐτοὶ
ἑωυτοὺς
εἶναι
αὐτόχθονας
ἠπειρώτας,
|
καὶ |
τῷ
οὐνόματι
τῷ
αὐτῷ
αἰεὶ |
[1, 179] |
ἐστὶ
ποταμὸς
οὐ
μέγας?
Ἲς
|
καὶ |
τῷ
ποταμῷ
τὸ
οὔνομα?
ἐσβάλλει |
[1, 192] |
τις
ἐστί,
ἐν
δὲ
δὴ
|
καὶ |
τῷδε.
βασιλέι
τῷ
μεγάλῳ
ἐς |
[1, 134] |
ἔθνεα
ἀλλήλων,
συναπάντων
μὲν
Μῆδοι
|
καὶ |
τῶν
ἄγχιστα
οἰκεόντων
σφίσι,
οὗτοι |
[1, 2] |
λέγουσι
Πέρσαι,
οὐκ
ὡς
Ἕλληνες,
|
καὶ |
τῶν
ἀδικημάτων
πρῶτον
τοῦτο
ἄρξαι? |
[1, 94] |
τῶν
ἀστραγάλων
καὶ
τῆς
σφαίρης
|
καὶ |
τῶν
ἀλλέων
πασέων
παιγνιέων
τὰ |
[1, 94] |
ὦν
τότε
καὶ
τῶν
κύβων
|
καὶ |
τῶν
ἀστραγάλων
καὶ
τῆς
σφαίρης |
[1, 93] |
χωρὶς
τῶν
τε
Αἰγυπτίων
ἔργων
|
καὶ |
τῶν
Βαβυλωνίων?
ἔστι
αὐτόθι
Ἀλυάττεω |
[1, 59] |
τοῦτον,
ὃς
στασιαζόντων
τῶν
παράλων
|
καὶ |
τῶν
ἐκ
τοῦ
πεδίου
Ἀθηναίων, |
[1, 140] |
πολλὸν
τῶν
τε
ἄλλων
ἀνθρώπων
|
καὶ |
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἱρέων.
οἳ |
[1, 165] |
τε
καὶ
οἶκτος
τῆς
πόλιος
|
καὶ |
τῶν
ἠθέων
τῆς
χώρης,
ψευδόρκιοι |
[1, 92] |
αἵ
τε
βόες
αἱ
χρύσεαι
|
καὶ |
τῶν
κιόνων
αἱ
πολλαί,
ἐν |
[1, 193] |
φύλλα
αὐτόθι
τῶν
τε
πυρῶν
|
καὶ |
τῶν
κριθέων
τὸ
πλάτος
γίνεται |
[1, 94] |
αὐτῶν.
ἐξευρεθῆναι
δὴ
ὦν
τότε
|
καὶ |
τῶν
κύβων
καὶ
τῶν
ἀστραγάλων |
[1, 120] |
δεύτερον
ἄρχει.
παρὰ
σμικρὰ
γὰρ
|
καὶ |
τῶν
λογίων
ἡμῖν
ἔνια
κεχώρηκε, |
[1, 59] |
τῶν
ἐκ
τοῦ
πεδίου
Ἀθηναίων,
|
καὶ |
τῶν
μὲν
προεστεῶτος
Μεγακλέος
τοῦ |
[1, 155] |
ἀναμάρτητον
ἐοῦσαν
καὶ
τῶν
πρότερον
|
καὶ |
τῶν
νῦν
ἑστεώτων.
τὰ
μὲν |
[1, 134] |
ἄγχιστα
οἰκεόντων
σφίσι,
οὗτοι
δὲ
|
καὶ |
τῶν
ὁμούρων,
οἳ
δὲ
μάλα |
[1, 92] |
Ἀμφιάρεω
ἀνέθηκε
οἰκήιά
τε
ἐόντα
|
καὶ |
τῶν
πατρωίων
χρημάτων
ἀπαρχήν?
τὰ |
[1, 57] |
γῆν
τὴν
νῦν
Θεσσαλιῶτιν
καλεομένην)
|
καὶ |
τῶν
Πλακίην
τε
καὶ
Σκυλάκην |
[1, 155] |
πόλιν
ἀρχαίην
ἐξαναστήσῃς
ἀναμάρτητον
ἐοῦσαν
|
καὶ |
τῶν
πρότερον
καὶ
τῶν
νῦν |
[1, 213] |
ὡς
δὲ
ἐλύθη
τε
τάχιστα
|
καὶ |
τῶν
χειρῶν
ἐκράτησε,
διεργάζεται
ἑωυτόν. |
[1, 90] |
ἐπαλιλλόγησε
πᾶσαν
τὴν
ἑωυτοῦ
διάνοιαν
|
καὶ |
τῶν
χρηστηρίων
τὰς
ὑποκρίσιας
καὶ |
[1, 142] |
Πανιώνιον
ἐστί,
τοῦ
μὲν
οὐρανοῦ
|
καὶ |
τῶν
ὡρέων
ἐν
τῷ
καλλίστῳ |
[1, 199] |
θεῷ
ἀπαλλάσσεται
ἐς
τὰ
οἰκία,
|
καὶ |
τὠπὸ
τούτου
οὐκ
οὕτω
μέγα |
[1, 142] |
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
τε
|
καὶ |
ὑγροῦ
πιεζόμενα,
τὰ
δὲ
ὑπὸ |
[1, 131] |
σελήνῃ
καὶ
γῇ
καὶ
πυρὶ
|
καὶ |
ὕδατι
καὶ
ἀνέμοισι.
τούτοισι
μὲν |
[1, 59] |
καὶ
κρεῶν
τε
ἐόντες
ἔμπλεοι
|
καὶ |
ὕδατος
ἄνευ
πυρὸς
ἔζεσαν
καὶ |
[1, 188] |
οἴκου
καὶ
προβάτοῖσι,
καὶ
δὴ
|
καὶ |
ὕδωρ
ἀπὸ
τοῦ
Χοάσπεω
ποταμοῦ |
[1, 80] |
αὐτοῦ
ποταμοὶ
ῥέοντες
καὶ
ἄλλοι
|
καὶ |
Ὕλλος
συρρηγνῦσι
ἐς
τὸν
μέγιστον, |
[1, 126] |
γεγονὼς
τάδε
ἐς
χεῖρας
ἄγεσθαι,
|
καὶ |
ὑμέας
ἥγημαι
ἄνδρας
Μήδων
εἶναι |
[1, 120] |
εἶναι
οἴκῳ
τε
τῷ
ἐμῷ
|
καὶ |
ὑμῖν"
εἶπαν
πρὸς
ταῦτα
οἱ |
[1, 156] |
Κῦρος
δὲ
ἡσθεὶς
τῇ
ὑποθήκῃ
|
καὶ |
ὑπεὶς
τῆς
ὀργῆς
ἔφη
οἱ |
[1, 59] |
καὶ
ὕδατος
ἄνευ
πυρὸς
ἔζεσαν
|
καὶ |
ὑπερέβαλον.
Χίλων
δὲ
ὁ
Λακεδαιμόνιος |
[1, 108] |
Ἀσίην
πᾶσαν.
ἰδὼν
δὲ
τοῦτο
|
καὶ |
ὑπερθέμενος
τοῖσι
ὀνειροπόλοισι,
μετεπέμψατο
ἐκ |
[1, 179] |
χάλκεαι
πᾶσαι,
καὶ
σταθμοί
τε
|
καὶ |
ὑπέρθυρα
ὡσαύτως.
ἔστι
δὲ
ἄλλη |
[1, 167] |
ἔμπηρα
καὶ
ἀπόπληκτα,
ὁμοίως
πρόβατα
|
καὶ |
ὑποζύγια
καὶ
ἄνθρωποι.
οἱ
δὲ |
[1, 25] |
Δελφοὺς
κρητῆρά
τε
ἀργύρεον
μέγαν
|
καὶ |
ὑποκρητηρίδιον
σιδήρεον
κολλητόν,
θέης
ἄξιον |
[1, 87] |
νέφεα
καὶ
χειμῶνά
τε
καταρραγῆναι
|
καὶ |
ὗσαι
ὕδατι
λαβροτάτῳ,
κατασβεσθῆναί
τε |
[1, 156] |
μιν
μεταβουλεύσασθαι,
ἀρρωδέων
δὲ
μὴ
|
καὶ |
ὕστερον
κοτὲ
οἱ
Λυδοί,
ἢν |
[1, 110] |
πρὸς
Σασπείρων
ὀρεινή
ἐστι
κάρτα
|
καὶ |
ὑψηλή
τε
καὶ
ἴδῃσι
συνηρεφής, |
[1, 185] |
τὸ
χεῖλος
ἄξιον
θώματος
μέγαθος
|
καὶ |
ὕψος
ὅσον
τι
ἐστί.
κατύπερθε |
[1, 215] |
περὶ
τοὺς
χαλινοὺς
καὶ
στόμια
|
καὶ |
φάλαρα
χρυσῷ.
σιδήρῳ
δὲ
οὐδ? |
[1, 145] |
Αἴγίον
καὶ
Ρύπες
καὶ
Πατρέες
|
καὶ |
Φαρέες
καὶ
Ὤλενος,
ἐν
τῷ |
[1, 63] |
Πεισίστρατος
δὲ
συλλαβὼν
τὸ
χρηστήριον
|
καὶ |
φὰς
δέκεσθαι
τὸ
χρησθὲν
ἐπῆγε |
[1, 26] |
μέζονα
ἐπαιτιώμενος,
τοῖσι
δὲ
αὐτῶν
|
καὶ |
φαῦλα
ἐπιφέρων.
~ὡς
δὲ
ἄρα |
[1, 50] |
κλίνας
τε
ἐπιχρύσους
καὶ
ἐπαργύρους
|
καὶ |
φιάλας
χρυσέας
καὶ
εἵματα
πορφύρεα |
[1, 172] |
κάλλιστον
ἐστὶ
κατ?
ἡλικίην
τε
|
καὶ |
φιλότητα
εἰλαδὸν
συγγίνεσθαι
ἐς
πόσιν, |
[1, 5] |
ταῦτα
μέν
νυν
Πέρσαι
τε
|
καὶ |
Φοίνικες
λέγουσι?
ἐγὼ
δὲ
περὶ |
[1, 193] |
τρόπον
θεραπεύουσι
τά
τε
ἄλλα
|
καὶ |
φοινίκων
τοὺς
ἔρσενας
Ἕλληνὲς
καλέουσι, |
[1, 68] |
ὁ
δὲ
ἀπικόμενος
ἐς
Τεγέην
|
καὶ |
φράζων
τὴν
ἑωυτοῦ
συμφορὴν
πρὸς |
[1, 65] |
δή
τινες
πρὸς
τούτοισι
λέγουσι
|
καὶ |
φράσαι
αὐτῷ
τὴν
Πυθίην
τὸν |
[1, 146] |
ἀναμεμίχαται
καὶ
Καδμεῖοι
καὶ
Δρύοπες
|
καὶ |
Φωκέες
ἀποδάσμιοι
καὶ
Μολοσσοὶ
καὶ |
[1, 215] |
σαγάρις
νομίζοντες
ἔχειν.
χρυσῷ
δὲ
|
καὶ |
χαλκῷ
τὰ
πάντα
χρέωνται?
ὅσα |
[1, 87] |
καὶ
νηνεμίης
συνδραμεῖν
ἐξαπίνης
νέφεα
|
καὶ |
χειμῶνά
τε
καταρραγῆναι
καὶ
ὗσαι |
[1, 51] |
ἀπέπεμψε
ἅμα
τούτοισι
ὁ
Κροῖσος,
|
καὶ |
χεύματα
ἀργύρεα
κυκλοτερέα,
καὶ
δὴ |
[1, 142] |
μὲν
νήσους
οἰκέαται,
Σάμον
τε
|
καὶ |
Χίον,
ἡ
δὲ
μία
ἐν |
[1, 195] |
τοῦτον
ἄλλον
εἰρίνεον
κιθῶνα
ἐπενδύνει
|
καὶ |
χλανίδιον
λευκὸν
περιβαλλόμενος,
ὑποδήματα
ἔχων |
[1, 132] |
ἀποφέρεται
ὁ
θύσας
τὰ
κρέα
|
καὶ |
χρᾶται
ὅ
τι
μιν
λόγος |
[1, 61] |
Λύγδαμις,
προθυμίην
πλείστην
παρείχετο,
κομίσας
|
καὶ |
χρήματα
καὶ
ἄνδρας.
~ἐξ
Ἐρετρίης |
[1, 88] |
πόλιν
τε
τὴν
σὴν
διαρπάζει
|
καὶ |
χρήματα
τὰ
σὰ
διαφορέει"
Κροῖσος |
[1, 187] |
τῇσι
πύλῃσι
ταύτῃσι
μηδὲν
χρᾶσθαι,
|
καὶ |
χρημάτων
κειμένων
καὶ
αὐτῶν
τῶν |
[1, 64] |
τὴν
τυραννίδα
ἐπικούροισί
τε
πολλοῖσι
|
καὶ |
χρημάτων
συνόδοισι,
τῶν
μὲν
αὐτόθεν |
[1, 82] |
τρεῖς,
Ἀργείων
μὲν
Ἀλκήνωρ
τε
|
καὶ |
Χρομίος,
Λακεδαιμονίων
δὲ
Ὀθρυάδης?
ὑπελείφθησαν |
[1, 155] |
πρόειπε
δ?
αὐτοῖσι
κιθαρίζειν
τε
|
καὶ |
ψάλλειν
καὶ
καπηλεύειν
παιδεύειν
τοὺς |
[1, 80] |
τοῦ
Σαρδιηνοῦ,
ἐὸν
μέγα
τε
|
καὶ |
ψιλὸν
διὰ
δὲ
αὐτοῦ
ποταμοὶ |
[1, 145] |
Ρύπες
καὶ
Πατρέες
καὶ
Φαρέες
|
καὶ |
Ὤλενος,
ἐν
τῷ
Πεῖρος
ποταμὸς |
[1, 48] |
ἐς
τὰς
Σάρδις.
ὡς
δὲ
|
καὶ |
ὧλλοι
οἱ
περιπεμφθέντες
παρῆσαν
φέροντες |
[1, 165] |
ταύτῃσι
καὶ
μύδρον
σιδήρεον
κατεπόντωσαν
|
καὶ |
ὤμοσαν
μὴ
πρὶν
ἐς
Φωκαίην |
[1, 183] |
καὶ
ὁ
θρόνος
χρύσεος
ἐστί?
|
καὶ |
ὡς
ἔλεγον
οἱ
Χαλδαῖοι,
ταλάντων |
[1, 45] |
τήν
τε
προτέρην
ἑωυτοῦ
συμφορήν,
|
καὶ |
ὡς
ἐπ?
ἐκείνῃ
τὸν
καθήραντα |
[1, 90] |
ὑποκρίσιας
καὶ
μάλιστα
τὰ
ἀναθήματα,
|
καὶ |
ὡς
ἐπαερθεὶς
τῷ
μαντηίῳ
ἐστρατεύσατο |
[1, 153] |
καὶ
τὸ
Βάκτριον
ἔθνος
καὶ
|
Σάκαι |
τε
καὶ
Αἰγύπτιοι,
ἐπ?
οὓς |
[1, 32] |
ἐκτελέσαι
καί
ἄτην
μεγάλην
προσπεσοῦσαν
|
ἐνεῖκαι |
δυνατώτερος,
ὁ
δὲ
τοῖσιδε
προέχει |
[1, 32] |
ἐπιθυμίην
οὐκ
ὁμοίως
δυνατὸς
ἐκείνῳ
|
ἐνεῖκαι, |
ταῦτα
δὲ
ἡ
εὐτυχίη
οἱ |
[1, 24] |
τὸν
δὲ
δελφῖνα
λέγουσι
ὑπολαβόντα
|
ἐξενεῖκαι |
ἐπὶ
Ταίναρον.
ἀποβάντα
δέ
αὐτὸν |
[1, 72] |
οὔτε
ἀγαθὸν
οὐδέν.
~οἱ
δὲ
|
Καππαδόκαι |
ὑπὸ
Ἑλλήνων
Σύριοι
ὀνομάζονται?
ἦσαν |
[1, 93] |
οἱ
χειρώνακτες
καὶ
αἱ
ἐνεργαζόμεναι
|
παιδίσκαι. |
οὖροι
δὲ
πέντε
ἐόντες
ἔτι |
[1, 192] |
τῶν
ἐν
τῷ
πεδίῳ
κῶμαι
|
μεγάλαι, |
τῶν
ἄλλων
ἐοῦσαι
ἀτελέες,
τοῖσι |
[1, 8] |
συνεκδύεται
καὶ
τὴν
αἰδῶ
γυνή.
|
πάλαι |
δὲ
τὰ
καλὰ
ἀνθρώποισι
ἐξεύρηται, |
[1, 127] |
προστάτεω
ἐπιλαβόμενοι
ἄσμενοὶ
ἐλευθεροῦντο,
καὶ
|
πάλαι |
δεινὸν
ποιεύμενοι
ὑπὸ
Μήδων
ἄρχεσθαι. |
[1, 124] |
ἐμὲ
περίεις?
τά
σε
καὶ
|
πάλαι |
δοκέω
πάντα
ἐκμεμαθηκέναι,
σέο
τε |
[1, 5] |
ἀνθρώπων
ἐπεξιών.
τὰ
γὰρ
τὸ
|
πάλαι |
μεγάλα
ἦν,
τὰ
πολλὰ
σμικρὰ |
[1, 45] |
κού
τις,
ὅς
μοι
καὶ
|
πάλαι |
προεσήμαινε
τὰ
μέλλοντα
ἔσεσθαι"
Κροῖσος |
[1, 144] |
τοῦ
Τριοπίου
Ἀπόλλωνος
ἐτίθεσαν
τὸ
|
πάλαι |
τρίποδας
χαλκέους
τοῖσι
νικῶσι,
καὶ |
[1, 78] |
τὸ
τέρας,
οὐκ
ἐξεγένετο
Κροίσῳ
|
ἀπαγγεῖλαι? |
πρὶν
γὰρ
ἢ
ὀπίσω
σφέας |
[1, 173] |
ὑπὸ
τῶν
περιοίκων
οἱ
Λύκιοι
|
Τερμίλαι? |
ὡς
δὲ
ἐξ
Ἀθηνέων
Λύκος |
[1, 199] |
περὶ
τῇσι
κεφαλῇσι
ἔχουσαι
θώμιγγος
|
πολλαὶ |
γυναῖκες?
αἳ
μὲν
γὰρ
προσέρχονται, |
[1, 199] |
τῇ
ζόῃ
μιχθῆναι
ἀνδρὶ
ξείνῳ.
|
πολλαὶ |
δὲ
καὶ
οὐκ
ἀξιούμεναι
ἀναμίσγεσθαι |
[1, 92] |
χρύσεαι
καὶ
τῶν
κιόνων
αἱ
|
πολλαί, |
ἐν
δὲ
Προνηίης
τῆς
ἐν |
[1, 188] |
τοῦ
Χοάσπεω
τοῦ
ὕδατος
ἀπεψημένου
|
πολλαὶ |
κάρτα
ἅμαξαι
τετράκυκλοι
ἡμιόνεαι
κομίζουσαι |
[1, 185] |
τῆς
χώρης
τῇ
αἵ
τε
|
ἐσβολαὶ |
ἦσαν
καὶ
τὰ
σύντομα
τῆς |
[1, 179] |
τῶν
οἰκημάτων
ἔλιπον
τεθρίππῳ
περιέλασιν.
|
πύλαι |
δὲ
ἐνεστᾶσι
πέριξ
τοῦ
τείχεος |
[1, 112] |
γυνὴ
τάδε.
ἐπεὶ
τοίνυν
οὐ
|
δύναμαί |
σε
πείθειν
μὴ
ἐκθεῖναι,
σὺ |
[1, 110] |
σε
διαχρήσεσθαι.
ἐπορᾶν
δὲ
ἐκκείμενον
|
τέταγμαι |
ἐγώ"
~ταῦτα
ἀκούσας
ὁ
βουκόλος |
[1, 75] |
ἀποξηρανθῆναι.
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
οὐ
|
προσίεμαι? |
κῶς
γὰρ
ὀπίσω
πορευόμενοι
διέβησαν |
[1, 126] |
ἐς
χεῖρας
ἄγεσθαι,
καὶ
ὑμέας
|
ἥγημαι |
ἄνδρας
Μήδων
εἶναι
οὐ
φαυλοτέρους |
[1, 8] |
πασέων
γυναικῶν
καλλίστην,
καὶ
σέο
|
δέομαι |
μὴ
δέεσθαι
ἀνόμων"
~Ὃ
μὲν |
[1, 69] |
ὑμέας
ὦν
κατὰ
τὸ
χρηστήριον
|
προσκαλέομαι |
φίλος
τε
θέλων
γενέσθαι
καὶ |
[1, 35] |
μὲν
τοῦ
Μίδεω
εἰμὶ
παῖς,
|
ὀνομάζομαι |
δὲ
Ἄδρηστος,
φονεύσας
δὲ
ἀδελφεὸν |
[1, 38] |
τὴν
ἀκοὴν
οὐκ
εἶναί
μοι
|
λογίζομαι" |
~ἀμείβεται
ὁ
νεηνίης
τοῖσιδε.
συγγνώμη |
[1, 8] |
τινὰ
τὰ
ἑωυτοῦ.
ἐγὼ
δὲ
|
πείθομαι |
ἐκείνην
εἶναι
πασέων
γυναικῶν
καλλίστην, |
[1, 170] |
οὐδὲν
ἧσσον
ἐς
τὸ
Πανιώνιον,
|
πυνθάνομαι |
γνώμην
Βίαντα
ἄνδρα
Πριηνέα
ἀποδέξασθαι |
[1, 22] |
ἐς
τὰς
Σάρδις,
ὡς
ἐγὼ
|
πυνθάνομαι, |
δι?
οὐδὲν
ἄλλο
ἐγένετο
ἡ |
[1, 92] |
Μιλησίων
ἀναθήματα
Κροίσῳ,
ὡς
ἐγὼ
|
πυνθάνομαι, |
ἴσα
τε
σταθμὸν
καὶ
ὅμοια |
[1, 207] |
ἐκείνων
περιγενέσθαι.
ὡς
γὰρ
ἐγὼ
|
πυνθάνομαι, |
Μασσαγέται
εἰσὶ
ἀγαθῶν
τε
Περσικῶν |
[1, 214] |
ἰσχυροτάτην
γενέσθαι,
καὶ
δὴ
καὶ
|
πυνθάνομαι |
οὕτω
τοῦτο
γενόμενον.
πρῶτα
μὲν |
[1, 69] |
Ἕλληνα
φίλον
προσθέσθαι,
ὑμέας
γὰρ
|
πυνθάνομαι |
προεστάναι
τῆς
Ἑλλάδος,
ὑμέας
ὦν |
[1, 111] |
καὶ
πρόκατε
δὴ
κατ?
ὁδὸν
|
πυνθάνομαι |
τὸν
πάντα
λόγον
θεράποντος,
ὃς |
[1, 196] |
ἡμετέρην,
τῷ
καὶ
Ἰλλυριῶν
Ἐνετοὺς
|
πυνθάνομαι |
χρᾶσθαι.
κατὰ
κώμας
ἑκάστας
ἅπαξ |
[1, 155] |
ὁμοίως
γὰρ
μοι
νῦν
γε
|
φαίνομαι |
πεποιηκέναι
ὡς
εἴ
τις
πατέρα |
[1, 65] |
ἀλλ?
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
θεὸν
|
ἔλπομαι, |
ὦ
Λυκόοργε"
οἳ
μὲν
δή |
[1, 5] |
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας,
τοῦτον
σημήνας
|
προβήσομαι |
ἐς
τὸ
πρόσω
τοῦ
λόγου, |
[1, 185] |
μὲν
μνημόσυνα
ἐλίπετο
τὰ
ἐγὼ
|
ἀπηγήσομαι, |
τοῦτο
δὲ
τὴν
Μήδων
ὁρῶσα |
[1, 109] |
νῦν
μαίνεται,
οὔ
οἱ
ἔγωγε
|
προσθήσομαι |
τῇ
γνώμῃ
οὐδὲ
ἐς
φόνον |
[1, 193] |
μέγαθος
γίνεται,
ἐξεπιστάμενος
μνήμην
οὐ
|
ποιήσομαι, |
εὖ
εἰδὼς
ὅτι
τοῖσι
μὴ |
[1, 184] |
ἐν
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι
λόγοισι
μνήμην
|
ποιήσομαι, |
οἳ
τὰ
τείχεά
τε
ἐπεκόσμησαν |
[1, 15] |
Γύγεω
μετὰ
Γύγην
βασιλεύσαντος
μνήμην
|
ποιήσομαι. |
οὗτος
δὲ
Πριηνέας
τε
εἷλε |
[1, 9] |
γένηται
βλάβος.
ἀρχήν
γὰρ
ἐγὼ
|
μηχανήσομαι |
οὕτω
ὥστε
μηδέ
μαθεῖν
μιν |
[1, 51] |
τοῦ
ἐπιστάμενος
τὸ
οὔνομα
οὐκ
|
ἐπιμνήσομαι. |
ἀλλ?
ὁ
μὲν
παῖς,
δι? |
[1, 5] |
εὐδαιμονίην
οὐδαμὰ
ἐν
τὠυτῷ
μένουσαν,
|
ἐπιμνήσομαι |
ἀμφοτέρων
ὁμοίως.
~Κροῖσος
ἦν
Λυδὸς |
[1, 177] |
πλεῖστον
καὶ
ἀξιαπηγητότατα
ἐστί,
τούτων
|
ἐπιμνήσομαι. |
~Κῦρος
ἐπείτε
τὰ
πάντα
τῆς |
[1, 36] |
τὸ
κυνηγέσιον
πᾶν
συμπέμψω,
καὶ
|
διακελεύσομαι |
τοῖσι
ἰοῦσι
εἶναι
ὡς
προθυμοτάτοισι |
[1, 65] |
ἔχουσι.
δίζω
ἤ
σε
θεὸν
|
μαντεύσομαι |
ἢ
ἄνθρωπον.
ἀλλ?
ἔτι
καὶ |
[1, 5] |
δὲ
περὶ
μὲν
τούτων
οὐκ
|
ἔρχομαι |
ἐρέων
ὡς
οὕτω
ἢ
ἄλλως |
[1, 194] |
μετά
γε
αὐτὴν
τὴν
πόλιν,
|
ἔρχομαι |
φράσων?
τὰ
πλοῖα
αὐτοῖσι
ἐστὶ |
[1, 32] |
πρὶν
τελευτήσαντα
καλῶς
τὸν
αἰῶνα
|
πύθωμαι. |
οὐ
γάρ
τι
ὁ
μέγα |
[1, 192] |
τέσσερες
τῶν
ἐν
τῷ
πεδίῳ
|
κῶμαι |
μεγάλαι,
τῶν
ἄλλων
ἐοῦσαι
ἀτελέες, |
[1, 208] |
ἐνθεῦτεν
λείπεται
ἀπόδεξις
ἔργων
μεγάλων"
|
~γνῶμαι |
μὲν
αὗται
συνέστασαν?
Κῦρος
δὲ |
[1, 53] |
μαντηίων
ἀμφοτέρων
ἐς
τὠυτὸ
αἱ
|
γνῶμαι |
συνέδραμον,
προλέγουσαι
Κροίσῳ,
ἢν
στρατεύηται |
[1, 206] |
τῶν
δὲ
κατὰ
τὠυτὸ
αἱ
|
γνῶμαι |
συνεξέπιπτον
κελευόντων
ἐσδέκεσθαι
Τόμυρίν
τε |
[1, 159] |
τὸν
δὲ
αὖτις
ἀμείψασθαι
τοῖσιδε
|
ναὶ |
κελεύω,
ἵνα
γε
ἀσεβήσαντες
θᾶσσον |
[1, 31] |
θεὸς
ὡς
ἄμεινον
εἴη
ἀνθρώπῳ
|
τεθνάναι |
μᾶλλον
ἢ
ζώειν.
Ἀργεῖοι
μὲν |
[1, 17] |
ἀπέσπα,
ἔα
δὲ
κατὰ
χώρην
|
ἑστάναι? |
ὁ
δὲ
τὰ
τε
δένδρεα |
[1, 214] |
χρόνον
τε
δὴ
ἐπὶ
πολλὸν
|
συνεστάναι |
μαχομένους
καὶ
οὐδετέρους
ἐθέλειν
φεύγειν. |
[1, 69] |
φίλον
προσθέσθαι,
ὑμέας
γὰρ
πυνθάνομαι
|
προεστάναι |
τῆς
Ἑλλάδος,
ὑμέας
ὦν
κατὰ |
[1, 76] |
Ἴωνας
ἐπειρᾶτο
σφέας
ἀπὸ
Κροίσου
|
ἀπιστάναι. |
Ἴωνες
μέν
νυν
οὐκ
ἐπείθοντο. |
[1, 39] |
τὸ
ὄνειρον
ὑπὸ
αἰχμῆς
σιδηρέης
|
φάναι |
ἐμὲ
τελευτήσειν.
ὑὸς
δὲ
κοῖαι |
[1, 27] |
σὺν
ἵπποισι.
τὸν
δὲ
ὑπολαβόντα
|
φάναι |
ὦ
βασιλεῦ,
προθύμως
μοι
φαίνεαι |
[1, 122] |
φὰς
πρὸ
τοῦ
μὲν
οὐκ
|
εἰδέναι |
ἀλλ?
ἡμαρτηκέναι
πλεῖστον,
κατ?
ὁδὸν |
[1, 86] |
ἀνεβίβασε
ἐπὶ
τὴν
πυρήν,
βουλόμενος
|
εἰδέναι |
εἴ
τίς
μιν
δαιμόνων
ῥύσεται |
[1, 164] |
τείχεος.
ὁ
δ?
Ἅρπαγος
ἔφη
|
εἰδέναι |
μὲν
εὖ
τὰ
ἐκεῖνοι
μέλλοιεν |
[1, 144] |
ἱροῦ
μὴ
ἐκφέρειν
ἀλλ?
αὐτοῦ
|
ἀνατιθέναι |
τῷ
θεῷ.
ἀνὴρ
ὦν
Ἁλικαρνησσεύς, |
[1, 114] |
τὸν
παῖδα
ἀνάρσια
πρήγματα
ἔφη
|
πεπονθέναι, |
λέγων
ὦ
βασιλεῦ,
ὑπὸ
τοῦ |
[1, 41] |
καὶ
σέ
τοι
χρεόν
ἐστι
|
ἰέναι |
ἔνθα
ἀπολαμπρυνέαι
τοῖσι
χρεόν
πατρώιόν |
[1, 40] |
σέο
μεταγινώσκω,
μετίημί
τε
σὲ
|
ἰέναι |
ἐπὶ
τὴν
ἄγρην"
~εἴπας
δὲ |
[1, 37] |
ἐμὲ
ὦν
σὺ
ἢ
μέτες
|
ἰέναι |
ἐπὶ
τὴν
θήρην,
ἢ
λόγῳ |
[1, 42] |
ἐστι
ἐς
ὁμήλικας
εὖ
πρήσσοντας
|
ἰέναι, |
οὔτε
τὸ
βούλεσθαι
πάρα,
πολλαχῇ |
[1, 119] |
κου
μάλιστα
γεγονώς,
τοῦτον
ἐκπέμπεν
|
ἰέναι |
τε
κελεύων
ἐς
Ἀστυάγεος
καὶ |
[1, 46] |
ἄλλῃ,
τοὺς
μὲν
ἐς
Δελφοὺς
|
ἰέναι, |
τοὺς
δὲ
ἐς
Ἄβας
τὰς |
[1, 94] |
δέοντα
εἴκοσι.
ἐπείτε
δὲ
οὐκ
|
ἀνιέναι |
τὸ
κακὸν
ἀλλ?
ἔτι
ἐπὶ |
[1, 94] |
λαχόντας
δὲ
αὐτῶν
τοὺς
ἑτέρους
|
ἐξιέναι |
ἐκ
τῆς
χώρης
καταβῆναι
ἐς |
[1, 80] |
αὐτοὺς
προσέταξε
τῆς
ἄλλης
στρατιῆς
|
προϊέναι |
πρὸς
τὴν
Κροίσου
ἵππον,
τῇ |
[1, 63] |
Πεισιστράτου,
θαρσέειν
τε
κελεύοντες
καὶ
|
ἀπιέναι |
ἕκαστον
ἐπὶ
τὰ
ἑωυτοῦ.
~πειθομένων |
[1, 164] |
μέλλοιεν
ποιέειν,
ὅμως
δὲ
σφι
|
παριέναι |
βουλεύσασθαι.
ἐν
ᾧ
ὦν
ὁ |
[1, 99] |
πρῶτος
ἐστὶ
ὁ
καταστησάμενος,
μήτε
|
ἐσιέναι |
παρὰ
βασιλέα
μηδένα,
δι?
ἀγγέλων |
[1, 191] |
διαβατὸν
τὸ
ῥέεθρον
ἴδωνται
γενόμενον,
|
ἐσιέναι |
ταύτῃ
ἐς
τὴν
πόλιν.
οὕτω |
[1, 124] |
σε
καὶ
πάλαι
δοκέω
πάντα
|
ἐκμεμαθηκέναι, |
σέο
τε
αὐτοῦ
περὶ
ὡς |
[1, 155] |
γὰρ
μοι
νῦν
γε
φαίνομαι
|
πεποιηκέναι |
ὡς
εἴ
τις
πατέρα
ἀποκτείνας |
[1, 122] |
τοῦ
μὲν
οὐκ
εἰδέναι
ἀλλ?
|
ἡμαρτηκέναι |
πλεῖστον,
κατ?
ὁδὸν
δὲ
πυθέσθαι |
[1, 70] |
δὲ
Σάρδις
τε
καὶ
Κροῖσον
|
ἡλωκέναι, |
ἀπέδοντο
τὸν
κρητῆρα
ἐν
Σάμῳ, |
[1, 12] |
οὐδεμία,
ἀλλ?
ἔδεε
ἤ
αὐτὸν
|
ἀπολωλέναι |
ἢ
Κανδαύλεα)
εἵπετο
ἐς
τὸν |
[1, 66] |
τὸν
νηὸν
τῆς
Ἀλέης
Ἀθηναίης
|
κρεμάμεναι. |
~κατὰ
μὲν
δὴ
τὸν
πρότερον |
[1, 199] |
εἰσί,
χρόνον
πολλὸν
προσμένουσι
οὐ
|
δυνάμεναι |
τὸν
νόμον
ἐκπλῆσαι?
καὶ
γὰρ |
[1, 146] |
φόνον
αἱ
γυναῖκες
αὗται
νόμον
|
θέμεναι |
σφίσι
αὐτῇσι
ὅρκους
ἐπήλασαν
καὶ |
[1, 199] |
ὅσσαι
μέν
νυν
εἴδεός
τε
|
ἐπαμμέναι |
εἰσὶ
καὶ
μεγάθεος,
ταχὺ
ἀπαλλάσσονται, |
[1, 85] |
δέ
σοι
πολὺ
λώιον
ἀμφὶς
|
ἔμμεναι? |
αὐδήσει
γὰρ
ἐν
ἤματι
πρῶτον |
[1, 142] |
τῇ
Καρίῃ
κατοίκηνται
κατὰ
ταὐτὰ
|
διαλεγόμεναι |
σφίσι,
αἵδε
δὲ
ἐν
τῇ |
[1, 93] |
καὶ
οἱ
χειρώνακτες
καὶ
αἱ
|
ἐνεργαζόμεναι |
παιδίσκαι.
οὖροι
δὲ
πέντε
ἐόντες |
[1, 142] |
Λυδίῃ,
Ἔφεσος
Κολοφὼν
Λέβεδος
Τέως
|
Κλαζομεναὶ |
Φώκαια?
αὗται
δὲ
αἱ
πόλιες |
[1, 192] |
τὰς
θηλέας
ὀκτακόσιοι,
αἱ
δὲ
|
βαινόμεναι |
ἑξακισχίλιαι
καὶ
μυρίαι?
ἀνέβαινε
γὰρ |
[1, 32] |
ἵνα
δὴ
αἱ
ὧραι
συμβαίνωσι
|
παραγινόμεναι |
ἐς
τὸ
δέον,
μῆνες
μὲν |
[1, 199] |
ξείνῳ.
πολλαὶ
δὲ
καὶ
οὐκ
|
ἀξιούμεναι |
ἀναμίσγεσθαι
τῇσι
ἄλλῃσι,
οἷα
πλούτῳ |
[1, 129] |
ἐόντας
τὸ
πρὶν
Μήδων
νῦν
|
γεγονέναι |
δεσπότας.
~Ἀστυάγης
μέν
νυν
βασιλεύσας |
[1, 116] |
δὲ
ἐξ
ἑωυτοῦ
τε
ἔφη
|
γεγονέναι |
καὶ
τὴν
τεκοῦσαν
αὐτὸν
εἶναι |
[1, 186] |
ἕλος
γενόμενον
ἐς
δέον
ἐδόκεε
|
γεγονέναι |
καὶ
τοῖσι
πολιήτῃσι
γέφυρα
ἦν |
[1, 129] |
τούτου
ἐόντας
δούλους
ἀντὶ
δεσποτέων
|
γεγονέναι, |
Πέρσας
δὲ
δούλους
ἐόντας
τὸ |
[1, 186] |
τοῦ
ἑτέρου
φάρσεος
ἐς
τοὔτερον
|
διαβῆναι, |
χρῆν
πλοίῳ
διαβαίνειν,
καὶ
ἦν, |
[1, 109] |
τελευτήσαντος
ἐς
τὴν
θυγατέρα
ταύτην
|
ἀναβῆναι |
ἡ
τυραννίς,
τῆς
νῦν
τὸν |
[1, 94] |
ἑτέρους
ἐξιέναι
ἐκ
τῆς
χώρης
|
καταβῆναι |
ἐς
Σμύρνην
καὶ
μηχανήσασθαι
πλοῖα, |
[1, 104] |
δὲ
τῆς
Κολχίδος
οὐ
πολλὸν
|
ὑπερβῆναι |
ἐς
τὴν
Μηδικήν,
ἀλλ?
ἓν |
[1, 87] |
ἐξαπίνης
νέφεα
καὶ
χειμῶνά
τε
|
καταρραγῆναι |
καὶ
ὗσαι
ὕδατι
λαβροτάτῳ,
κατασβεσθῆναί |
[1, 143] |
λόγου
ἐλαχίστου?
ὅτι
γὰρ
μὴ
|
Ἀθῆναι, |
ἦν
οὐδὲν
ἄλλο
πόλισμα
λόγιμον. |
[1, 137] |
πᾶσαν
ἀνάγκην
φασὶ
ἀναζητεόμενα
ταῦτα
|
ἀνευρεθῆναι |
ἤτοι
ὑποβολιμαῖα
ἐόντα
ἢ
μοιχίδια? |
[1, 94] |
ἄλλον
δὲ
ἄλλο
ἐπιμηχανᾶσθαι
αὐτῶν.
|
ἐξευρεθῆναι |
δὴ
ὦν
τότε
καὶ
τῶν |
[1, 94] |
γενέσθαι?
ἅμα
δὲ
ταύτας
τε
|
ἐξευρεθῆναι |
παρὰ
σφίσι
λέγουσι
καὶ
Τυρσηνίην |
[1, 58] |
ἔθνος,
ἐὸν
βάρβαρον,
οὐδαμὰ
μεγάλως
|
αὐξηθῆναι. |
~τούτων
δὴ
ὦν
τῶν
ἐθνέων |
[1, 206] |
δὴ
εἰ
μεγάλως
προθυμέαι
Μασσαγετέων
|
πειρηθῆναι, |
φέρε
μόχθον
μὲν
τὸν
ἔχεις |
[1, 156] |
ταῦτα
εὑρίσκων
Λυδοῖσι
ἢ
ἀνδραποδισθέντας
|
πρηθῆναι |
σφέας,
ἐπιστάμενος
ὅτι
ἢν
μὴ |
[1, 75] |
λέγουσι
καὶ
τὸ
ἀρχαῖον
ῥέεθρον
|
ἀποξηρανθῆναι. |
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
οὐ
προσίεμαι? |
[1, 94] |
ἐπὶ
τούτου
τὴν
ἐπωνυμίην
ποιευμένους
|
ὀνομασθῆναι |
Τυρσηνούς.
Λυδοὶ
μὲν
δὴ
ὑπὸ |
[1, 94] |
μέχρι
τοῦδε.
ἀντὶ
δὲ
Λυδῶν
|
μετονομασθῆναι |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τοῦ
βασιλέος
τοῦ |
[1, 1] |
τὴν
δὲ
Ἰοῦν
σὺν
ἄλλῃσι
|
ἁρπασθῆναι. |
ἐσβαλομένους
δὲ
ἐς
τὴν
νέα |
[1, 87] |
καταρραγῆναι
καὶ
ὗσαι
ὕδατι
λαβροτάτῳ,
|
κατασβεσθῆναί |
τε
τὴν
πυρήν.
οὕτω
δὴ |
[1, 27] |
σὺ
δουλώσας
ἔχεις;
κάρτα
τε
|
ἡσθῆναι |
Κροῖσον
τῷ
ἐπιλόγῳ
καί
οἱ, |
[1, 119] |
φαμένου
δὲ
Ἁρπάγου
καὶ
κάρτα
|
ἡσθῆναι, |
παρέφερον
τοῖσι
προσέκειτο
τὴν
κεφαλὴν |
[1, 79] |
Σάρδις,
πρὶν
ἢ
τὸ
δεύτερον
|
ἁλισθῆναι |
τῶν
Λυδῶν
τὴν
δύναμιν.
ὡς |
[1, 31] |
πάντως
τὴν
μητέρα
αὐτῶν
ζεύγεϊ
|
κομισθῆναι |
ἐς
τὸ
ἱρόν,
οἱ
δέ |
[1, 141] |
ἐξελεύσεσθαι
ἐς
γῆν?
ὡς
δὲ
|
ψευσθῆναι |
τῆς
ἐλπίδος,
λαβεῖν
ἀμφίβληστρον
καὶ |
[1, 86] |
δαιμόνων
ῥύσεται
τοῦ
μὴ
ζῶντα
|
κατακαυθῆναι. |
τὸν
μὲν
δὴ
ποιέειν
ταῦτα? |
[1, 89] |
ἀπαιρεόμενοι
ὡς
σφέα
ἀναγκαίως
ἔχει
|
δεκατευθῆναι |
τῷ
Διί.
καὶ
σύ
τέ |
[1, 213] |
δεηθεὶς
Κύρου
ἐκ
τῶν
δεσμῶν
|
λυθῆναι |
ἔτυχε,
ὡς
δὲ
ἐλύθη
τε |
[1, 216] |
ὅτι
οὐκ
ἵκετο
ἐς
τὸ
|
τυθῆναι. |
σπείρουσι
δὲ
οὐδέν,
ἀλλ?
ἀπὸ |
[1, 10] |
τοῖσι
ἄλλοισι
βαρβάροισι
καὶ
ἄνδρα
|
ὀφθῆναι |
γυμνόν
ἐς
αἰσχύνην
μεγάλην
φέρει. |
[1, 112] |
ποίησον,
εἰ
δὴ
πᾶσα
ἀνάγκη
|
ὀφθῆναι |
ἐκκείμενον.
τέτοκα
γὰρ
καὶ
ἐγώ, |
[1, 199] |
Ἀφροδίτης
ἅπαξ
ἐν
τῇ
ζόῃ
|
μιχθῆναι |
ἀνδρὶ
ξείνῳ.
πολλαὶ
δὲ
καὶ |
[1, 165] |
πρὶν
ἢ
τὸν
μύδρον
τοῦτον
|
ἀναφανῆναι. |
στελλομένων
δὲ
αὐτῶν
ἐπὶ
τὴν |
[1, 24] |
ἐτέων
ἐὼν
ἡλικίην
πέντε
καὶ
|
ἐπιφανῆναί |
σφι
τὸν
Ἀρίονα
ὥσπερ
ἔχων |
[1, 170] |
χρηστὴ
δὲ
καὶ
πρὶν
ἢ
|
διαφθαρῆναι |
Ἰωνίην
Θάλεω
ἀνδρὸς
Μιλησίου
ἐγένετο, |
[1, 23] |
ἐν
τῷ
βίῳ
θῶμα
μέγιστον
|
παραστῆναι, |
Ἀρίονα
τὸν
Μηθυμναῖον
ἐπὶ
δελφῖνος |
[1, 87] |
οἱ
κεχαρισμένον
ἐξ
αὐτοῦ
ἐδωρήθη,
|
παραστῆναι |
καὶ
ῥύσασθαι
αὐτὸν
ἐκ
τοῦ |
[1, 87] |
στρατευσάμενον
πολέμιον
ἀντὶ
φίλου
ἐμοὶ
|
καταστῆναι; |
ὁ
δὲ
εἶπε
ὦ
βασιλεῦ, |
[1, 86] |
ὄλβιον.
ὡς
δὲ
ἄρα
μιν
|
προσστῆναι |
τοῦτο,
ἀνενεικάμενόν
τε
καὶ
ἀναστενάξαντα |
[1, 95] |
καὶ
τριφασίας
ἄλλας
λόγων
ὁδοὺς
|
φῆναι. |
Ἀσσυρίων
ἀρχόντων
τῆς
ἄνω
Ἀσίης |
[1, 122] |
πάντα
λόγον
τῶν
πομπῶν
πυθέσθαι.
|
τραφῆναι |
δὲ
ἔλεγε
ὑπὸ
τῆς
τοῦ |
[1, 136] |
αὕτη
ἀποδέδεκται,
μετὰ
τὸ
μάχεσθαι
|
εἶναι |
ἀγαθόν,
ὃς
ἂν
πολλοὺς
ἀποδέξῃ |
[1, 112] |
δὲ
οὐκ
ἔφη
οἷός
τ?
|
εἶναι |
ἄλλως
αὐτὰ
ποιέειν?
ἐπιφοιτήσειν
γὰρ |
[1, 51] |
τῷ
χρυσέῳ
ἐπιγέγραπται
Λακεδαιμονίων
φαμένων
|
εἶναι |
ἀνάθημα,
οὐκ
ὀρθῶς
λέγοντες?
ἔστι |
[1, 204] |
γένεσις,
τὸ
δοκέειν
πλέον
τι
|
εἶναι |
ἀνθρώπου,
δευτέρα
δὲ
ἡ
εὐτυχίη |
[1, 34] |
ὡς
εἰκάσαι,
ὅτι
ἐνόμισε
ἑωυτὸν
|
εἶναι |
ἀνθρώπων
ἁπάντων
ὀλβιώτατον.
αὐτίκα
δέ |
[1, 32] |
μέγα
φαίνεαι
καὶ
βασιλεὺς
πολλῶν
|
εἶναι |
ἀνθρώπων?
ἐκεῖνο
δὲ
τὸ
εἴρεό |
[1, 134] |
ἐν
τιμῇ
ἄγονται,
νομίζοντες
ἑωυτοὺς
|
εἶναι |
ἀνθρώπων
μακρῷ
τὰ
πάντα
ἀρίστους, |
[1, 30] |
εἶδες
ὀλβιώτατον"
ὃ
μὲν
ἐλπίζων
|
εἶναι |
ἀνθρώπων
ὀλβιώτατος
ταῦτα
ἐπειρώτα?
Σόλων |
[1, 210] |
μὲν
δούλων
ἐποίησας
ἐλευθέρους
Πέρσας
|
εἶναι, |
ἀντὶ
δὲ
ἄρχεσθαι
ὑπ?
ἄλλων |
[1, 58] |
αὐτῇ
διαχρᾶται,
ὡς
ἐμοὶ
καταφαίνεται
|
εἶναι? |
ἀποσχισθὲν
μέντοι
ἀπὸ
τοῦ
Πελασγικοῦ |
[1, 129] |
τὸ
πρῆγμα
ἑωυτοῦ
δὴ
δικαίως
|
εἶναι. |
Ἀστυάγης
δέ
μιν
ἀπέφαινε
τῷ |
[1, 60] |
τῷ
ἄστεϊ
πειθόμενοι
τὴν
γυναῖκα
|
εἶναι |
αὐτὴν
τὴν
θεὸν
προσεύχοντό
τε |
[1, 78] |
ὥσπερ
καὶ
ἦν
ἔδοξε
τέρας
|
εἶναι? |
αὐτίκα
δὲ
ἔπεμπε
θεοπρόπους
ἐς |
[1, 171] |
Κᾶρες,
ἀλλὰ
νομίζουσι
αὐτοὶ
ἑωυτοὺς
|
εἶναι |
αὐτόχθονας
ἠπειρώτας,
καὶ
τῷ
οὐνόματι |
[1, 126] |
αἱρετώτερα.
οἳ
δὲ
ἔφασαν
πολλὸν
|
εἶναι |
αὐτῶν
τὸ
μέσον?
τὴν
μὲν |
[1, 78] |
καταστρέψεσθαι
τοὺς
ἐπιχωρίους,
λέγοντες
ὄφιν
|
εἶναι |
γῆς
παῖδα,
ἵππον
δὲ
πολέμιόν |
[1, 8] |
γυναικός,
ἐρασθεὶς
δὲ
ἐνόμιζέ
οἱ
|
εἶναι |
γυναῖκα
πολλὸν
πασέων
καλλίστην.
ὥστε |
[1, 120] |
καί
μοι
τὸν
παῖδα
τοῦτον
|
εἶναι |
δεινὸν
ἔτι
οὐδέν.
ὅμως
μέν |
[1, 79] |
στρατόν,
βουλευόμενος
εὕρισκε
πρῆγμά
οἷ
|
εἶναι |
ἐλαύνειν
ὡς
δύναιτο
τάχιστα
ἐπὶ |
[1, 60] |
ἐν
Ἀθηναίοισι
τοῖσι
πρώτοισι
λεγομένοισι
|
εἶναι |
Ἑλλήνων
σοφίην
μηχανῶνται
τοιάδε.
ἐν |
[1, 203] |
μῖξιν
δὲ
τούτων
τῶν
ἀνθρώπων
|
εἶναι |
ἐμφανέα
κατὰ
περ
τοῖσι
προβάτοισι. |
[1, 202] |
Λέσβῳ
μεγάθεα
παραπλησίας
συχνάς
φασι
|
εἶναι, |
ἐν
δὲ
αὐτῇσι
ἀνθρώπους
οἳ |
[1, 170] |
βουλευτήριον
Ἴωνας
ἐκτῆσθαι,
τὸ
δὲ
|
εἶναι |
ἐν
Τέῳ
Τέων
γὰρ
μέσον |
[1, 104] |
ἐστι,
Σάσπειρες,
τοῦτο
δὲ
παραμειβομένοισι
|
εἶναι |
ἐν
τῇ
Μηδικῇ.
οὐ
μέντοι |
[1, 134] |
ἑκαστάτω
οἰκέοντας
ἀπὸ
ἑωυτῶν
κακίστους
|
εἶναι. |
ἐπὶ
δὲ
Μήδων
ἀρχὸν
τῶν |
[1, 125] |
φροντίζων
δὲ
εὑρίσκεται
ταῦτα
καιριώτατα
|
εἶναι? |
ἐποίεε
δὴ
ταῦτα.
γράψας
ἐς |
[1, 191] |
ἕλος,
τὸ
ἀρχαῖον
ῥέεθρον
διαβατὸν
|
εἶναι |
ἐποίησε,
ὑπονοστήσαντος
τοῦ
ποταμοῦ.
γενομένου |
[1, 17] |
Μιλήσιοι
ἐπεκράτεον,
ὥστε
ἐπέδρης
μὴ
|
εἶναι |
ἔργον
τῇ
στρατιῇ.
τὰς
δὲ |
[1, 191] |
τὸν
χρόνον
καὶ
ἐν
εὐπαθείῃσι
|
εἶναι, |
ἐς
ὃ
δὴ
καὶ
τὸ |
[1, 115] |
ἐστήσαντο
βασιλέα?
ἐδόκεον
γὰρ
σφι
|
εἶναι |
ἐς
τοῦτο
ἐπιτηδεότατος.
οἱ
μέν |
[1, 75] |
ἐλπίσας
πρὸς
ἑωυτοῦ
τὸν
χρησμὸν
|
εἶναι, |
ἐστρατεύετο
ἐς
τὴν
Περσέων
μοῖραν. |
[1, 116] |
γεγονέναι
καὶ
τὴν
τεκοῦσαν
αὐτὸν
|
εἶναι |
ἔτι
παρ?
ἑωυτῷ.
Ἀστυάγης
δὲ |
[1, 66] |
ἄγειν,
ἀλλὰ
καταφρονήσαντες
Ἀρκάδων
κρέσσονες
|
εἶναι |
ἐχρηστηριάζοντο
ἐν
Δελφοῖσι
ἐπὶ
πάσῃ |
[1, 209] |
ὡς
δέ
οἱ
ἐδόκεε
μεγάλη
|
εἶναι |
ἡ
ὄψις,
καλέσας
Ὑστάσπεα
καὶ |
[1, 153] |
οὐδενὶ
λόγῳ
ποιησάμενος
τὴν
πρώτην
|
εἶναι. |
ἡ
τε
γὰρ
Βαβυλών
οἱ |
[1, 10] |
ἐπεὶ
ἐδόκεε
ὥρη
τῆς
κοίτης
|
εἶναι, |
ἤγαγε
τὸν
Γύγεα
ἐς
τὸ |
[1, 86] |
εἴτε
καὶ
πυθόμενος
τὸν
Κροῖσον
|
εἶναι |
θεοσεβέα
τοῦδε
εἵνεκεν
ἀνεβίβασε
ἐπὶ |
[1, 22] |
γὰρ
ὁ
Ἀλυάττης
σιτοδείην
τε
|
εἶναι |
ἰσχυρὴν
ἐν
τῇ
Μιλήτῳ
καὶ |
[1, 170] |
ἐν
Τέῳ
Τέων
γὰρ
μέσον
|
εἶναι |
Ἰωνίης)
τὰς
δὲ
ἄλλας
πόλιας |
[1, 146] |
Ἀθηναίων
ὁρμηθέντες
καὶ
νομίζοντες
γενναιότατοι
|
εἶναι |
Ἰώνων,
οὗτοι
δὲ
οὐ
γυναῖκας |
[1, 201] |
ἔθνος
τοῦτο
καὶ
μέγα
λέγεται
|
εἶναι |
καὶ
ἄλκιμον,
οἰκημένον
δὲ
πρὸς |
[1, 51] |
Δελφοὶ
Θεοδώρου
τοῦ
Σαμίου
ἔργον
|
εἶναι, |
καὶ
ἐγὼ
δοκέω?
οὐ
γὰρ |
[1, 51] |
τὸ
συντυχὸν
φαίνεταί
μοι
ἔργον
|
εἶναι. |
καὶ
πίθους
τε
ἀργυρέους
τέσσερας |
[1, 207] |
γέγονε.
εἰ
μὲν
ἀθάνατος
δοκέεις
|
εἶναι |
καὶ
στρατιῆς
τοιαύτης
ἄρχειν,
οὐδὲν |
[1, 22] |
ἐπ?
ᾧ
τε
ξείνους
ἀλλήλοισι
|
εἶναι |
καὶ
συμμάχους,
καὶ
δύο
τε |
[1, 93] |
μεγάλη,
τὴν
λέγουσι
Λυδοὶ
ἀείναον
|
εἶναι? |
καλέεται
δὲ
αὕτη
Γυγαίη.
τοῦτο |
[1, 135] |
Μηδικὴν
ἐσθῆτα
νομίσαντες
τῆς
ἑωυτῶν
|
εἶναι |
καλλίω
φορέουσι,
καὶ
ἐς
τοὺς |
[1, 171] |
Λυδὸν
καὶ
τὸν
Μυσὸν
λέγουσι
|
εἶναι |
Καρὸς
ἀδελφεούς.
τούτοισι
μὲν
δὴ |
[1, 1] |
θυγατέρα?
τὸ
δέ
οἱ
οὔνομα
|
εἶναι, |
κατὰ
τὠυτὸ
τὸ
καὶ
Ἕλληνές |
[1, 37] |
μέν
τις
τοῖσι
πολιήτῃσι
δόξω
|
εἶναι, |
κοῖος
δέ
τις
τῇ
νεογάμῳ |
[1, 78] |
τάδε
ἔγνωσαν,
στρατὸν
ἀλλόθροον
προσδόκιμον
|
εἶναι |
Κροίσῳ
ἐπὶ
τὴν
χώρην,
ἀπικόμενον |
[1, 75] |
ὁ
στρατός
οὐ
γὰρ
δὴ
|
εἶναι |
κω
τοῦτον
τὸν
χρόνον
τὰς |
[1, 203] |
δένδρεα
φύλλα
τοιῆσδε
ἰδέης
παρεχόμενα
|
εἶναι |
λέγεται,
τὰ
τρίβοντάς
τε
καὶ |
[1, 13] |
τὸ
χρηστήριον
ἀνέλῃ
μιν
βασιλέα
|
εἶναι |
Λυδῶν,
τόν
δὲ
βασιλεύειν,
ἤν |
[1, 48] |
τε
καὶ
προσεδέξατο,
νομίσας
μοῦνον
|
εἶναι |
μαντήιον
τὸ
ἐν
Δελφοῖσι,
ὅτι |
[1, 99] |
ἐπιβουλεύοιεν,
ἀλλ?
ἑτεροῖός
σφι
δοκέοι
|
εἶναι |
μὴ
ὁρῶσι.
~ἐπείτε
δὲ
ταῦτα |
[1, 129] |
καὶ
μὴ
αὐτὸν
ἔχειν,
δικαιότερον
|
εἶναι |
Μήδων
τεῷ
περιβαλεῖν
τοῦτο
τὸ |
[1, 38] |
ἕτερον
διεφθαρμένον
τὴν
ἀκοὴν
οὐκ
|
εἶναί |
μοι
λογίζομαι"
~ἀμείβεται
ὁ
νεηνίης |
[1, 53] |
ἐθνέων
βασιλεύς,
νομίσας
τάδε
μαντήια
|
εἶναι |
μοῦνα
ἐν
ἀνθρώποισι,
ὑμῖν
τε |
[1, 201] |
Σκυθικὸν
λέγουσι
τοῦτο
τὸ
ἔθνος
|
εἶναι. |
~ὁ
δὲ
Ἀράξης
λέγεται
καὶ |
[1, 202] |
τούτων
μὲν
αὕτη
λέγεται
δίαιτᾳ
|
εἶναι. |
ὁ
δὲ
Ἀράξης
ποταμὸς
ῥέει |
[1, 116] |
ἑωυτὸν
καὶ
ἡ
ὑπόκρισις
ἐλευθερωτέρη
|
εἶναι, |
ὅ
τε
χρόνος
τῆς
ἐκθέσιος |
[1, 98] |
ὃ
τοῦτον
καταινέουσι
βασιλέα
σφίσι
|
εἶναι. |
ὃ
δ?
ἐκέλευε
αὐτοὺς
οἰκία |
[1, 176] |
δὲ
νῦν
Λυκίων
φαμένων
Ξανθίων
|
εἶναι |
οἱ
πολλοί,
πλὴν
ὀγδώκοντα
ἱστιέων, |
[1, 131] |
θεοὺς
κατά
περ
οἱ
Ἕλληνες
|
εἶναι? |
οἳ
δὲ
νομίζουσι
Διὶ
μὲν |
[1, 120] |
εὖ
περισκεψάμενοι
τὰ
μέλλει
ἀσφαλέστατα
|
εἶναι |
οἴκῳ
τε
τῷ
ἐμῷ
καὶ |
[1, 30] |
ἐπιστρεφέως?
κοίῃ
δὴ
κρίνεις
Τέλλον
|
εἶναι |
ὀλβιώτατον;
ὁ
δὲ
εἶπε
Τέλλῳ |
[1, 33] |
οὐδενὸς
ἀποπέμπεται,
κάρτα
δόξας
ἀμαθέα
|
εἶναι, |
ὃς
τὰ
παρεόντα
ἀγαθὰ
μετεὶς |
[1, 111] |
ἔφερον,
δοκέων
τῶν
τινος
οἰκετέων
|
εἶναι? |
οὐ
γὰρ
ἂν
κοτὲ
κατέδοξα |
[1, 126] |
καὶ
ὑμέας
ἥγημαι
ἄνδρας
Μήδων
|
εἶναι |
οὐ
φαυλοτέρους
οὔτε
τἄλλα
οὔτε |
[1, 136] |
τὸ
πολλὸν
δ?
ἡγέαται
ἰσχυρὸν
|
εἶναι. |
παιδεύουσι
δὲ
τοὺς
παῖδας
ἀπὸ |
[1, 119] |
καὶ
γινώσκειν
ἔφη
καὶ
ἀρεστὸν
|
εἶναι |
πᾶν
τὸ
ἂν
βασιλεὺς
ἔρδῃ. |
[1, 4] |
μὲν
ὦν
τούτου
ἁρπαγάς
μούνας
|
εἶναι |
παρ?
ἀλλήλων,
τὸ
δὲ
ἀπὸ |
[1, 8] |
ἑωυτοῦ.
ἐγὼ
δὲ
πείθομαι
ἐκείνην
|
εἶναι |
πασέων
γυναικῶν
καλλίστην,
καὶ
σέο |
[1, 4] |
αἰεὶ
ἡγήσασθαι
τὸ
Ἑλληνικὸν
σφίσι
|
εἶναι |
πολέμιον.
τὴν
γὰρ
Ἀσίην
καὶ |
[1, 51] |
ἀρτοκόπου
τῆς
Κροίσου
εἰκόνα
λέγουσι
|
εἶναι. |
πρὸς
δὲ
καὶ
τῆς
ἑωυτοῦ |
[1, 172] |
αὐτοὶ
μέντοι
ἐκ
Κρήτης
φασὶ
|
εἶναι. |
προσκεχωρήκασι
δὲ
γλῶσσαν
μὲν
πρὸς |
[1, 71] |
τις
Λυδῶν
νομιζόμενος
καὶ
πρόσθε
|
εἶναι |
σοφός,
ἀπὸ
δὲ
ταύτης
τῆς |
[1, 157] |
Περσέων,
Πακτύης
δὲ
πυθόμενος
ἀγχοῦ
|
εἶναι |
στρατὸν
ἐπ?
ἑωυτὸν
ἰόντα
δείσας |
[1, 206] |
πάντως
μᾶλλον
ἢ
δι?
ἡσυχίης
|
εἶναι? |
σὺ
δὴ
εἰ
μεγάλως
προθυμέαι |
[1, 68] |
Ὀρέστεα
κατὰ
τὸ
θεοπρόπιον
τοῦτον
|
εἶναι, |
τῇδε
συμβαλλόμενος?
τοῦ
χαλκέος
δύο |
[1, 91] |
ὁ
δὲ
ἀκούσας
συνέγνω
ἑωυτοῦ
|
εἶναι |
τὴν
ἁμαρτάδα
καὶ
οὐ
τοῦ |
[1, 132] |
θεογονίην,
οἵην
δὴ
ἐκεῖνοι
λέγουσι
|
εἶναι |
τὴν
ἐπαοιδήν?
ἄνευ
γὰρ
δὴ |
[1, 187] |
Δαρείῳ
δὲ
καὶ
δεινὸν
ἐδόκεε
|
εἶναι |
τῇσι
πύλῃσι
ταύτῃσι
μηδὲν
χρᾶσθαι, |
[1, 4] |
γυναῖκας
ἀνδρῶν
ἀδίκων
νομίζειν
ἔργον
|
εἶναι, |
τὸ
δὲ
ἁρπασθεισέων
σπουδήν
ποιήσασθαι |
[1, 98] |
συμμαχέει
κολωνὸς
ἐὼν
ὥστε
τοιοῦτο
|
εἶναι, |
τὸ
δὲ
καὶ
μᾶλλόν
τι |
[1, 90] |
ἐπειρωτᾶν,
καὶ
εἰ
ἀχαρίστοισι
νόμος
|
εἶναι |
τοῖσι
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ |
[1, 141] |
Κῦρον,
ἐθέλοντες
ἐπὶ
τοῖσι
αὐτοῖσι
|
εἶναι |
τοῖσι
καὶ
Κροίσῳ
ἦσαν
κατήκοοι. |
[1, 137] |
οὐ
γὰρ
δή
φασι
οἰκὸς
|
εἶναι |
τόν
γε
ἀληθέως
τοκέα
ὑπὸ |
[1, 114] |
οἰκίας
οἰκοδομέειν,
τοὺς
δὲ
δορυφόρους
|
εἶναι, |
τὸν
δέ
κου
τινὰ
αὐτῶν |
[1, 117] |
τὸ
παιδίον,
φὰς
σέ
τε
|
εἶναι |
τὸν
κελεύοντα
ἀποκτεῖναι
αὐτό.
καὶ |
[1, 86] |
παρὰ
σφίσι
αὐτοῖσι
ὀλβίους
δοκέοντας
|
εἶναι. |
τὸν
μὲν
Κροῖσον
ταῦτα
ἀπηγέεσθαι, |
[1, 138] |
εἵνεκα,
μάλιστα
δὲ
ἀναγκαίην
φασὶ
|
εἶναι |
τὸν
ὀφείλοντα
καί
τι
ψεῦδος |
[1, 111] |
εἴη
τῶν
ὀρέων,
φὰς
Ἀστυάγεα
|
εἶναι |
τὸν
ταῦτα
ἐπιθέμενόν
μοι,
πόλλ? |
[1, 82] |
ὁκότεροι
δ?
ἂν
περιγένωνται,
τούτων
|
εἶναι |
τὸν
χῶρον?
τὸ
δὲ
πλῆθος |
[1, 202] |
λέγεται
καὶ
μέζων
καὶ
ἐλάσσων
|
εἶναι |
τοῦ
Ἴστρου?
νήσους
δὲ
ἐν |
[1, 113] |
τοῦ
Ἁρπάγου
ἀποδεικνύναι
ἔφη
ἕτοιμος
|
εἶναι |
τοῦ
παιδίου
τὸν
νέκυν.
πέμψας |
[1, 103] |
καὶ
πρῶτος
διέταξε
χωρὶς
ἑκάστους
|
εἶναι, |
τούς
τε
αἰχμοφόρους
καὶ
τοὺς |
[1, 99] |
καὶ
ἀντίον
πτύειν
καὶ
ἅπασι
|
εἶναι |
τοῦτό
γε
αἰσχρόν.
ταῦτα
δὲ |
[1, 55] |
μηδὲ
μένειν
μηδ?
αἰδεῖσθαι
κακός
|
εἶναι. |
~τούτοισι
ἐλθοῦσι
τοῖσι
ἔπεσι
ὁ |
[1, 114] |
παῖδες
παίζοντες
εἵλοντο
ἑωυτῶν
βασιλέα
|
εἶναι |
τοῦτον
δὴ
τὸν
τοῦ
βουκόλου |
[1, 94] |
τὸν
ἑωυτοῦ
παῖδα,
τῷ
οὔνομα
|
εἶναι |
Τυρσηνόν.
λαχόντας
δὲ
αὐτῶν
τοὺς |
[1, 114] |
κου
τινὰ
αὐτῶν
ὀφθαλμὸν
βασιλέος
|
εἶναι, |
τῷ
δὲ
τινὶ
τὰς
ἀγγελίας |
[1, 61] |
ὑπαρχόντων
νεηνιέων
καὶ
λεγομένων
ἐναγέων
|
εἶναι |
τῶν
Ἀλκμεωνιδέων,
οὐ
βουλόμενός
οἱ |
[1, 45] |
περὶ
τὸ
σῆμα,
συγγινωσκόμενος
ἀνθρώπων
|
εἶναι |
τῶν
αὐτὸς
ᾔδεε
βαρυσυμφορώτατος,
ἐπικατασφάζει |
[1, 86] |
σὺν
θεῷ
εἰρημένον,
τὸ
μηδένα
|
εἶναι |
τῶν
ζωόντων
ὄλβιον.
ὡς
δὲ |
[1, 36] |
συμπέμψω,
καὶ
διακελεύσομαι
τοῖσι
ἰοῦσι
|
εἶναι |
ὡς
προθυμοτάτοισι
συνεξελεῖν
ὑμῖν
τὸ |
[1, 111] |
τὸ
παιδίον
οἴχεσθαι
φέροντα
καὶ
|
θεῖναι |
ἔνθα
θηριωδέστατον
εἴη
τῶν
ὀρέων, |
[1, 110] |
Ἀστυάγης
τὸ
παιδίον
τοῦτο
λαβόντα
|
θεῖναι |
ἐς
τὸ
ἐρημότατον
τῶν
ὀρέων, |
[1, 117] |
μέντοι
τῷδε
κατὰ
τάδε
ἐντειλάμενος,
|
θεῖναὶ |
μιν
ἐς
ἔρημον
ὄρος
καὶ |
[1, 70] |
Σάμῳ,
ἰδιώτας
δὲ
ἄνδρας
πριαμένους
|
ἀναθεῖναί |
μιν
ἐς
τὸ
Ἥραιον.
τάχα |
[1, 129] |
εἰ
γὰρ
δὴ
δεῖν
πάντως
|
περιθεῖναι |
ἄλλῳ
τεῷ
τὴν
βασιληίην
καὶ |
[1, 112] |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐχρήιζε
μηδεμιῇ
τέχνῃ
|
ἐκθεῖναί |
μιν.
ὁ
δὲ
οὐκ
ἔφη |
[1, 112] |
οὐ
δύναμαί
σε
πείθειν
μὴ
|
ἐκθεῖναι, |
σὺ
δὲ
ὧδε
ποίησον,
εἰ |
[1, 207] |
ἀφειδέως
πολλὰ
κατακόψαντας
καὶ
σκευάσαντας
|
προθεῖναι |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
τῷ
ἡμετέρῳ |
[1, 11] |
ὑπ?
ἄλλων
ἀπόλλυσθαι?
αἱρέεται
αὐτὸς
|
περιεῖναι. |
ἐπειρώτα
δὴ
λέγων
τάδε.
ἐπεί |
[1, 122] |
ἵνα
θειοτέρως
δοκέῃ
τοῖσι
Πέρσῃσι
|
περιεῖναί |
σφι
ὁ
παῖς,
κατέβαλον
φάτιν |
[1, 54] |
καὶ
ἀτελείην
καὶ
προεδρίην,
καὶ
|
ἐξεῖναι |
τῷ
βουλομένῳ
αὐτῶν
γίνεσθαι
Δελφὸν |
[1, 159] |
Περσέων?
οἳ
δέ
μιν
ἐξαιτέονται,
|
προεῖναι |
Κυμαίους
κελεύοντες.
ἡμεῖς
δὲ
δειμαίνοντες |
[1, 90] |
δὲ
ταῦτα
κατέβαινε
αὖτις
παραιτεόμενος
|
ἐπεῖναί |
οἱ
τῷ
θεῷ
τοῦτο
ὀνειδίσαι. |
[1, 24] |
τῶν
πορθμέων.
ὡς
δὲ
ἄρα
|
παρεῖναι |
αὐτούς,
κληθέντας
ἱστορέεσθαι
εἴ
τι |
[1, 125] |
λέγων,
ὦ
Πέρσαι,
προαγορεύω
ὑμῖν
|
παρεῖναι |
ἕκαστον
ἔχοντα
δρέπανον.
Κῦρος
μὲν |
[1, 77] |
Λαβύνητος)
ἐπαγγείλας
δὲ
καὶ
Λακεδαιμονίοισι
|
παρεῖναι |
ἐς
χρόνον
ῥητόν
ἁλίσας
τε |
[1, 126] |
σφι
προεῖπε
ἐς
τὴν
ὑστεραίην
|
παρεῖναι |
λελουμένους.
ἐν
δὲ
τούτῳ
τά |
[1, 123] |
καὶ
μηδένα
οἱ
ταῦτα
ποιεῦντι
|
παρεῖναι. |
~ταῦτά
τε
δὴ
ὦν
ἐπιτελέα |
[1, 128] |
τοὺς
ὀνειροπόλους,
οἵ
μιν
ἀνέγνωσαν
|
μετεῖναι |
τὸν
Κῦρον,
τούτους
ἀνεσκολόπισε,
μετὰ |
[1, 117] |
σέ
τε
εἶναι
τὸν
κελεύοντα
|
ἀποκτεῖναι |
αὐτό.
καὶ
λέγων
τοῦτό
γε |
[1, 137] |
ὑπουργημάτων,
οὕτω
τῷ
θυμῷ
χρᾶται.
|
ἀποκτεῖναι |
δὲ
οὐδένα
κω
λέγουσι
τὸν |
[1, 111] |
Κύρου,
καί
μιν
Ἀστυάγης
ἐντέλλεται
|
ἀποκτεῖναι. |
νῦν
τε
ὅδε
ἐστί"
~ἅμα |
[1, 172] |
τοῦτο
γὰρ
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
|
διακρῖναι) |
νόμοισι
δὲ
χρέωνται
κεχωρισμένοισι
πολλὸν |
[1, 11] |
ἱκέτευε
μὴ
μιν
ἀναγκαίῃ
ἐνδέειν
|
διακρῖναι |
τοιαύτην
αἵρεσιν.
οὔκων
δὴ
ἔπειθε, |
[1, 3] |
δώσει
δίκας?
οὐδὲ
γὰρ
ἐκείνους
|
διδόναι. |
οὕτω
δὴ
ἁρπάσαντος
αὐτοῦ
Ἑλένην, |
[1, 157] |
ἔπεμπε
ἐς
τὴν
Κύμην
ἀγγέλους
|
ἐκδιδόναι |
κελεύων
Πακτύην.
οἱ
δὲ
Κυμαῖοι |
[1, 158] |
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
Κυμαῖοι,
ὁρμέατο
|
ἐκδιδόναι? |
ὁρμημένου
δὲ
ταύτῃ
τοῦ
πλήθεος, |
[1, 159] |
αὐτόν
σφι
χρησμὸν
ἔφαινε,
κελεύων
|
ἐκδιδόναι |
Πακτύην
Πέρσῃσι.
πρὸς
ταῦτα
ὁ |
[1, 158] |
δέ
σφι
ταῦτα
χρηστήριον
ἐγένετο
|
ἐκδιδόναι |
Πακτύην
Πέρσῃσι.
ταῦτα
δὲ
ὡς |
[1, 159] |
ἱκέτην
ἐς
τόδε
οὐ
τετολμήκαμεν
|
ἐκδιδόναι, |
πρὶν
ἂν
τὸ
ἀπὸ
σεῦ |
[1, 159] |
Κυμαίους
δὲ
κελεύεις
τὸν
ἱκέτην
|
ἐκδιδόναι; |
τὸν
δὲ
αὖτις
ἀμείψασθαι
τοῖσιδε |
[1, 160] |
Μυτιληναῖοι
ἐπιπέμποντος
τοῦ
Μαζάρεος
ἀγγελίας
|
ἐκδιδόναι |
τὸν
Πακτύην
παρεσκευάζοντο
ἐπὶ
μισθῷ |
[1, 111] |
μετεπέμψατο.
ὁ
δὲ
εἶπε
ὤ
|
γύναι, |
εἶδόν
τε
ἐς
πόλιν
ἐλθὼν |
[1, 11] |
ἀληθέως
προκειμένην
ἢ
τὸν
δεσπότεα
|
ἀπολλύναι |
ἢ
αὐτὸν
ὑπ?
ἄλλων
ἀπόλλυσθαι? |
[1, 113] |
ἐλθὼν
δὲ
ἐς
τοῦ
Ἁρπάγου
|
ἀποδεικνύναι |
ἔφη
ἕτοιμος
εἶναι
τοῦ
παιδίου |
[1, 125] |
ἔφη
Ἀστυάγεά
μιν
στρατηγὸν
Περσέων
|
ἀποδεικνύναι. |
νῦν
τε,
ἔφη
λέγων,
ὦ |
[1, 86] |
ἐν
ἀνθρώποισι
ἀσφαλέως
ἔχον,
κελεύειν
|
σβεννύναι |
τὴν
ταχίστην
τὸ
καιόμενον
πῦρ |
[1, 74] |
ἐπαλλαγὴν
ἐποίησαν?
Ἀλυάττεα
γὰρ
ἔγνωσαν
|
δοῦναι |
τὴν
θυγατέρα
Ἀρύηνιν
Ἀστυάγεϊ
τῷ |
[1, 31] |
μιν
ἐτίμησαν
μεγάλως,
τὴν
θεὸν
|
δοῦναι |
τὸ
ἀνθρώπῳ
τυχεῖν
ἄριστον
ἐστί. |
[1, 73] |
καὶ
τὰ
θηρία
σκευάζειν,
Κυαξάρῃ
|
δοῦναι |
φέροντες
ὡς
ἄγρην
δῆθεν,
δόντες |
[1, 143] |
ἔθεντο
Πανιώνιον,
ἐβουλεύσαντο
δὲ
αὐτοῦ
|
μεταδοῦναι |
μηδαμοῖσι
ἄλλοισι
Ἰώνων
οὐδ?
ἐδεήθησαν |
[1, 70] |
ἀμφορέας
χωρέοντα
ἦγον,
δῶρον
βουλόμενοι
|
ἀντιδοῦναι |
Κροίσῳ.
οὗτος
ὁ
κρητὴρ
οὐκ |
[1, 196] |
τὰς
ἀμόρφους
καὶ
ἐμπήρους
ἐξεδίδοσαν.
|
ἐκδοῦναι |
δὲ
τὴν
ἑωυτοῦ
θυγατέρα
ὅτεῳ |
[1, 13] |
δὲ
βασιλεύειν,
ἤν
δὲ
μή,
|
ἀποδοῦναι |
ὀπίσω
ἐς
Ἡρακλείδας
τὴν
ἀρχήν. |
[1, 148] |
οὔνομα
Πανιώνια.
πεπόνθασι
δὲ
οὔτι
|
μοῦναι |
αἱ
Ἰώνων
ὁρταὶ
τοῦτο,
ἀλλὰ |
[1, 98] |
ἄξια
τῆς
βασιληίης
οἰκοδομῆσαι
καὶ
|
κρατῦναι |
αὐτὸν
δορυφόροισι?
ποιεῦσι
δὴ
ταῦτα |
[1, 108] |
τῶν
αἰδοίων
τῆς
θυγατρὸς
ταύτης
|
φῦναι |
ἄμπελον,
τὴν
δὲ
ἄμπελον
ἐπισχεῖν |
[1, 188] |
τοῦ
ὕδατος
ἀπεψημένου
πολλαὶ
κάρτα
|
ἅμαξαι |
τετράκυκλοι
ἡμιόνεαι
κομίζουσαι
ἐν
ἀγγηίοισι |
[1, 45] |
ἑωυτὸν
Κροίσῳ
προτείνων
τὰς
χεῖρας,
|
ἐπικατασφάξαι |
μιν
κελεύων
τῷ
νεκρῷ,
λέγων |
[1, 160] |
εἶχον
ἐν
φυλακῇ,
θέλοντες
Κύρῳ
|
ἀποδέξαι. |
ἦν
δὲ
χρόνος
οὗτος
οὐκ |
[1, 27] |
ἐπιλόγῳ
καί
οἱ,
προσφυέως
γὰρ
|
δόξαι |
λέγειν,
πειθόμενον
παύσασθαι
τῆς
ναυπηγίης. |
[1, 3] |
ἁρπάσαντος
αὐτοῦ
Ἑλένην,
τοῖσι
Ἕλλησι
|
δόξαι |
πρῶτον
πέμψαντας
ἀγγέλους
ἀπαιτέειν
τε |
[1, 2] |
καὶ
τῶν
ἀδικημάτων
πρῶτον
τοῦτο
|
ἄρξαι? |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Ἑλλήνων
τινάς |
[1, 72] |
τὸ
μὲν
πρότερον
ἢ
Πέρσας
|
ἄρξαι |
Μήδων
κατήκοοι,
τότε
δὲ
Κύρου. |
[1, 4] |
μεγάλως
αἰτίους
γενέσθαι?
προτέρους
γὰρ
|
ἄρξαι |
στρατεύεσθαι
ἐς
τὴν
Ἀσίην
ἢ |
[1, 66] |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦσαν
|
σόαι |
ἐν
Τεγέῃ
περὶ
τὸν
νηὸν |
[1, 40] |
μέτες
με"
~ἀμείβεται
Κροῖσος
ὦ
|
παῖ, |
ἔστι
τῇ
με
νικᾷς
γνώμην |
[1, 124] |
δὲ
γράμματα
ἔλεγε
τάδε.
ὦ
|
παῖ |
Καμβύσεω,
σὲ
γὰρ
θεοὶ
ἐπορῶσι? |
[1, 38] |
ποιεόμενα"
~ἀμείβεται
Κροῖσος
τοῖσιδε.
ὦ
|
παῖ, |
οὔτε
δειλίην
οὔτε
ἄλλο
οὐδὲν |
[1, 121] |
Κῦρον
ἔλεγέ
οἱ
τάδε.
ὦ
|
παῖ, |
σὲ
γὰρ
ἐγὼ
δι?
ὄψιν |
[1, 82] |
ἡ
Κυθηρίη
νῆσος
καὶ
αἱ
|
λοιπαὶ |
τῶν
νήσων.
βοηθησάντων
δὲ
Ἀργείων |
[1, 180] |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου
αἱ
|
ἐπικαμπαὶ |
παρὰ
χεῖλος
ἑκάτερον
τοῦ
ποταμοῦ |
[1, 72] |
μῆκος
ὁδοῦ
εὐζώνῳ
ἀνδρὶ
πέντε
|
ἡμέραι |
ἀναισιμοῦνται.
~ἐστρατεύετο
δὲ
ὁ
Κροῖσος |
[1, 32] |
οἱ
ἐμβόλιμοι
γίνονται
τριήκοντα
πέντε,
|
ἡμέραι |
δὲ
ἐκ
τῶν
μηνῶν
τούτων |
[1, 199] |
καὶ
γὰρ
τριέτεα
καὶ
τετραέτεα
|
μετεξέτεραι |
χρόνον
μένουσι.
ἐνιαχῇ
δὲ
καὶ |
[1, 182] |
τοῦ
Διὸς
τοῦ
Θηβαιέος
γυνή,
|
ἀμφότεραι |
δὲ
αὗται
λέγονται
ἀνδρῶν
οὐδαμῶν |
[1, 142] |
μία
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
ἵδρυται,
|
Ἐρυθραί. |
Χῖοι
μέν
νυν
καὶ
Ἐρυθραῖοι |
[1, 4] |
Λακεδαιμονίης
εἵνεκεν
γυναικὸς
στόλον
μέγαν
|
συναγεῖραι |
καὶ
ἔπειτα
ἐλθόντας
ἐς
τὴν |
[1, 108] |
βουλόμενος
τὸ
γενόμενον
ἐξ
αὐτῆς
|
διαφθεῖραι? |
ἐκ
γάρ
οἱ
τῆς
ὄψιος |
[1, 180] |
πυλίδες
ἐπῆσαν,
ὅσαι
περ
αἱ
|
λαῦραι, |
τοσαῦται
ἀριθμόν?
ἦσαν
δὲ
καὶ |
[1, 74] |
ἄνευ
γὰρ
ἀναγκαίης
ἰσχυρῆς
συμβάσιες
|
ἰσχυραὶ |
οὐκ
ἐθέλουσι
συμμένειν.
ὅρκια
δὲ |
[1, 32] |
μακρότερον
γίνεσθαι,
ἵνα
δὴ
αἱ
|
ὧραι |
συμβαίνωσι
παραγινόμεναι
ἐς
τὸ
δέον, |
[1, 34] |
θεοῦ
νέμεσις
μεγάλη
Κροῖσον,
ὡς
|
εἰκάσαι, |
ὅτι
ἐνόμισε
ἑωυτὸν
εἶναι
ἀνθρώπων |
[1, 86] |
ἐκ
πολλῆς
ἡσυχίης
ἐς
τρὶς
|
ὀνομάσαι |
Σόλων"
καὶ
τὸν
Κῦρον
ἀκούσαντα |
[1, 148] |
ἀλλὰ
καὶ
Ἑλλήνων
πάντων
ὁμοίως
|
πᾶσαι |
ἐς
τὠυτὸ
γράμμα
τελευτῶσι,
κατά |
[1, 179] |
πέριξ
τοῦ
τείχεος
ἑκατόν,
χάλκεαι
|
πᾶσαι, |
καὶ
σταθμοί
τε
καὶ
ὑπέρθυρα |
[1, 93] |
Λυδῶν
δήμου
αἱ
θυγατέρες
πορνεύονται
|
πᾶσαι, |
συλλέγουσαι
σφίσι
φερνάς,
ἐς
ὃ |
[1, 2] |
τῆς
Φοινίκης
ἐς
Τύρον
προσσχόντας
|
ἁρπάσαι |
τοῦ
βασιλέος
τὴν
θυγατέρα
Εὐρώπην. |
[1, 2] |
καὶ
τἄλλα
τῶν
εἵνεκεν
ἀπίκατο,
|
ἁρπάσαι |
τοῦ
βασιλέος
τὴν
θυγατέρα
Μηδείην. |
[1, 65] |
τινες
πρὸς
τούτοισι
λέγουσι
καὶ
|
φράσαι |
αὐτῷ
τὴν
Πυθίην
τὸν
νῦν |
[1, 179] |
δή
με
πρὸς
τούτοισι
ἔτι
|
φράσαι |
ἵνα
τε
ἐκ
τῆς
τάφρου |
[1, 199] |
ὑπερφρονέουσαι,
ἐπὶ
ζευγέων
ἐν
καμάρῃσι
|
ἐλάσασαι |
πρὸς
τὸ
ἱρὸν
ἑστᾶσι?
θεραπηίη |
[1, 86] |
ὅτεῳ
δή,
εἴτε
καὶ
εὐχὴν
|
ἐπιτελέσαι |
θέλων,
εἴτε
καὶ
πυθόμενος
τὸν |
[1, 32] |
ἀνόλβου
πολλοῖσι?
ὃ
μὲν
ἐπιθυμίην
|
ἐκτελέσαι |
καί
ἄτην
μεγάλην
προσπεσοῦσαν
ἐνεῖκαι |
[1, 59] |
μιν
ἐλαύνοντα
ἐς
ἀγρὸν
ἠθέλησαν
|
ἀπολέσαι |
δῆθεν,
ἐδέετό
τε
τοῦ
δήμου |
[1, 133] |
κάρτα
προσκέαται,
καί
σφι
οὐκ
|
ἐμέσαι |
ἔξεστι,
οὐκὶ
οὐρῆσαι
ἀντίον
ἄλλου. |
[1, 29] |
οὐκ
οἷοί
τε
ἦσαν
αὐτὸ
|
ποιῆσαι |
Ἀθηναῖοι?
ὁρκίοισι
γὰρ
μεγάλοισι
κατείχοντο |
[1, 75] |
τὸν
Θαλῆν
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
|
ποιῆσαι |
αὐτῷ
τὸν
ποταμὸν
ἐξ
ἀριστερῆς |
[1, 75] |
στρατοῦ
καὶ
ἐκ
δεξιῆς
ῥέειν,
|
ποιῆσαι |
δὲ
ὧδε?
ἄνωθεν
τοῦ
στρατοπέδου |
[1, 174] |
κατεστρέφετο,
βουλόμενοι
νῆσον
τὴν
χώρην
|
ποιῆσαι. |
ἐντὸς
δὲ
πᾶσά
σφι
ἐγίνετο? |
[1, 158] |
ἀστῶν
ἐὼν
δόκιμος
ἔσχε
μὴ
|
ποιῆσαι |
ταῦτα
Κυμαίους,
ἀπιστέων
τε
τῷ |
[1, 163] |
Ἰωνίην
ἐκέλευε
τῆς
ἑωυτοῦ
χώρης
|
οἰκῆσαι |
ὅκου
βούλονται?
μετὰ
δέ,
ὡς |
[1, 24] |
Σικελίην,
ἐργασάμενον
δὲ
χρήματα
μεγάλα
|
θελῆσαι |
ὀπίσω
ἐς
Κόρινθον
ἀπικέσθαι.
ὁρμᾶσθαι |
[1, 3] |
Ἀλέξανδρον
τὸν
Πριάμου,
ἀκηκοότα
ταῦτα,
|
ἐθελῆσαί |
οἱ
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
δι? |
[1, 145] |
ποιήσασθαι
οἱ
Ἴωνες
καὶ
οὐκ
|
ἐθελῆσαι |
πλεῦνας
ἐσδέξασθαι
τοῦδε
εἵνεκα,
ὅτι |
[1, 107] |
τῷ
ὕπνῳ
οὐρῆσαι
τοσοῦτον
ὥστε
|
πλῆσαι |
μὲν
τὴν
ἑωυτοῦ
πόλιν,
ἐπικατακλύσαι |
[1, 199] |
προσμένουσι
οὐ
δυνάμεναι
τὸν
νόμον
|
ἐκπλῆσαι? |
καὶ
γὰρ
τριέτεα
καὶ
τετραέτεα |
[1, 98] |
τε
ἑωυτῷ
ἄξια
τῆς
βασιληίης
|
οἰκοδομῆσαι |
καὶ
κρατῦναι
αὐτὸν
δορυφόροισι?
ποιεῦσι |
[1, 1] |
μάλιστα?
καὶ
τοὺς
Φοίνικας
διακελευσαμένους
|
ὁρμῆσαι |
ἐπ?
αὐτάς.
τὰς
μὲν
δὴ |
[1, 76] |
ἠντιοῦτο
Κροίσῳ.
πρὶν
δὲ
ἐξελαύνειν
|
ὁρμῆσαι |
τὸν
στρατόν,
πέμψας
κήρυκας
ἐς |
[1, 24] |
τοῦ
χρόνου
διατρίβοντα
παρὰ
Περιάνδρῳ
|
ἐπιθυμῆσαι |
πλῶσαι
ἐς
Ἰταλίην
τε
καὶ |
[1, 35] |
νόμους
τοὺς
ἐπιχωρίους
καθαρσίου
ἐδέετο
|
κυρῆσαι, |
Κροῖσος
δέ
μιν
ἐκάθηρε.
ἔστι |
[1, 59] |
δήμου
φυλακῆς
τινος
πρὸς
αὐτοῦ
|
κυρῆσαι, |
πρότερον
εὐδοκιμήσας
ἐν
τῇ
πρὸς |
[1, 133] |
σφι
οὐκ
ἐμέσαι
ἔξεστι,
οὐκὶ
|
οὐρῆσαι |
ἀντίον
ἄλλου.
ταῦτα
μέν
νυν |
[1, 107] |
ἐδόκεε
Ἀστυάγης
ἐν
τῷ
ὕπνῳ
|
οὐρῆσαι |
τοσοῦτον
ὥστε
πλῆσαι
μὲν
τὴν |
[1, 115] |
δὲ
καὶ
ἰδὼν
Ἀστυάγης,
θέλων
|
τιμωρῆσαι |
τῷ
παιδὶ
τιμῆς
τῆς
Ἀρτεμβάρεος |
[1, 24] |
ἀκούσεσθαι
τοῦ
ἀρίστου
ἀνθρώπων
ἀοιδοῦ,
|
ἀναχωρῆσαι |
ἐκ
τῆς
πρύμνης
ἐς
μέσην |
[1, 207] |
γε
τὸν
Καμβύσεω
γυναικὶ
εἴξαντα
|
ὑποχωρῆσαι |
τῆς
χώρης.
νῦν
ὦν
μοι |
[1, 86] |
οὐ
δύνασθαι
ἔτι
τοῦ
πυρὸς
|
ἐπικρατῆσαι. |
~ἐνθαῦτα
λέγεται
ὑπὸ
Λυδῶν
Κροῖσον |
[1, 146] |
παρέδοσαν
τῇσι
θυγατράσι,
μή
κοτε
|
ὁμοσιτῆσαι |
τοῖσι
ἀνδράσι
μηδὲ
οὐνόματι
βῶσαι |
[1, 122] |
οἷα
δὴ
ἐπιστάμενοι
αὐτίκα
τότε
|
τελευτῆσαι, |
ἱστόρεόν
τε
ὅτεῳ
τρόπῳ
περιγένοιτο. |
[1, 32] |
ἐπίσποιτο
πάντα
καλὰ
ἔχοντα
εὖ
|
τελευτῆσαὶ |
τὸν
βίον.
πολλοὶ
μὲν
γὰρ |
[1, 90] |
ἐπεῖναί
οἱ
τῷ
θεῷ
τοῦτο
|
ὀνειδίσαι. |
Κῦρος
δὲ
γελάσας
εἶπε
καὶ |
[1, 24] |
πάσῃ
στάντα
ἐν
τοῖσι
ἑδωλίοισι
|
ἀεῖσαι? |
ἀείσας
δὲ
ὑπεδέκετο
ἑωυτὸν
κατεργάσασθαι. |
[1, 94] |
παρὰ
σφίσι
λέγουσι
καὶ
Τυρσηνίην
|
ἀποικίσαι, |
ὧδε
περὶ
αὐτῶν
λέγοντες.
ἐπὶ |
[1, 157] |
ἔγνωσαν
συμβουλῆς
περὶ
ἐς
θεὸν
|
ἀνοῖσαι |
τὸν
ἐν
Βραγχίδῃσι?
ἦν
γὰρ |
[1, 149] |
Αἰολίδες,
Κύμη
ἡ
Φρικωνὶς
καλεομένη,
|
Λήρισαι, |
Νέον
τεῖχος,
Τῆμνος,
Κίλλα,
Νότιον, |
[1, 124] |
νυν
Ἀστυάγεα
τὸν
σεωυτοῦ
φονέα
|
τῖσαι. |
κατὰ
μὲν
γὰρ
τὴν
τούτου |
[1, 167] |
Κύρνον
σφι
ἡ
Πυθίη
ἔχρησε
|
κτίσαι |
ἥρων
ἐόντα,
ἀλλ?
οὐ
τὴν |
[1, 199] |
εἰσὶ
καὶ
μεγάθεος,
ταχὺ
ἀπαλλάσσονται,
|
ὅσαι |
δὲ
ἄμορφοι
αὐτέων
εἰσί,
χρόνον |
[1, 214] |
συνέβαλε
Κύρῳ.
ταύτην
τὴν
μάχην,
|
ὅσαι |
δὴ
βαρβάρων
ἀνδρῶν
μάχαι
ἐγένοντο, |
[1, 180] |
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
πυλίδες
ἐπῆσαν,
|
ὅσαι |
περ
αἱ
λαῦραι,
τοσαῦται
ἀριθμόν? |
[1, 80] |
Ἁρπάγου
ὑποθεμένου
ἀνδρὸς
Μήδου
τοιόνδε?
|
ὅσαι |
τῷ
στρατῷ
τῷ
ἑωυτοῦ
εἵποντο |
[1, 153] |
πρήσι
χρέωνται?
αὐτοὶ
γὰρ
οἱ
|
Πέρσαι |
ἀγορῇσι
οὐδὲν
ἐώθασι
χρᾶσθαι,
οὐδέ |
[1, 4] |
τοὺς
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
λέγουσι
|
Πέρσαι |
ἁρπαζομενέων
τῶν
γυναικῶν
λόγον
οὐδένα |
[1, 140] |
κατακηρώσαντες
δὲ
ὦν
τὸν
νέκυν
|
Πέρσαι |
γῆ
κρύπτουσι.
Μάγοι
δὲ
κεχωρίδαται |
[1, 131] |
Ἀφροδίτην
Μύλιττα,
Ἀράβιοι
δὲ
Ἀλιλάτ,
|
Πέρσαι |
δὲ
Μίτραν.
~θυσίη
δὲ
τοῖσι |
[1, 125] |
οἱ
Περσεῖδαι
γεγόνασι.
ἄλλοι
δὲ
|
Πέρσαι |
εἰσὶ
οἵδε,
Πανθιαλαῖοι
Δηρουσιαῖοι
Γερμάνιοι. |
[1, 160] |
Πακτύην
μέν
νυν
παραδεξάμενοι
οἱ
|
Πέρσαι |
εἶχον
ἐν
φυλακῇ,
θέλοντες
Κύρῳ |
[1, 211] |
καὶ
οἴνου
ηὗδον.
οἱ
δὲ
|
Πέρσαι |
ἐπελθόντες
πολλοὺς
μὲν
σφέων
ἐφόνευσαν, |
[1, 86] |
ἀρχήν.
λαβόντες
δὲ
αὐτὸν
οἱ
|
Πέρσαι |
ἤγαγον
παρὰ
Κῦρον.
ὁ
δὲ |
[1, 5] |
Ἑλληνικόν
ἥγηνται
κεχωρίσθαι.
~Οὕτω
μὲν
|
Πέρσαι |
λέγουσι
γενέσθαι,
καὶ
διὰ
τὴν |
[1, 127] |
ἀπίστασθε
ἀπ?
Ἀστυάγεος
τὴν
ταχίστην"
|
~Πέρσαι |
μέν
νυν
προστάτεω
ἐπιλαβόμενοι
ἄσμενοὶ |
[1, 143] |
Περσέων
κατήκοοι
οὔτε
αὐτοὶ
οἱ
|
Πέρσαι |
ναυβάται.
ἀπεσχίσθησαν
δὲ
ἀπὸ
τῶν |
[1, 164] |
Φωκαίην
ἐρημωθεῖσαν
ἀνδρῶν
ἔσχον
οἱ
|
Πέρσαι. |
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες,
ἐπείτε
σφι |
[1, 191] |
γενομένου
δὲ
τούτου
τοιούτου,
οἱ
|
Πέρσαι |
οἵ
περ
ἐτετάχατο
ἐπ?
αὐτῷ |
[1, 2] |
Ἰοῦν
ἐς
Αἴγυπτον
ἀπικέσθαι
λέγουσι
|
Πέρσαι, |
οὐκ
ὡς
Ἕλληνες,
καὶ
τῶν |
[1, 126] |
τὸν
πάντα
λόγον,
λέγων
ἄνδρες
|
Πέρσαι, |
οὕτω
ὑμῖν
ἔχει.
βουλομένοισι
μὲν |
[1, 125] |
ἐξ
ὧν
ὧλλοι
πάντες
ἀρτέαται
|
Πέρσαι, |
Πασαργάδαι
Μαράφιοι
Μάσπιοι.
τούτων
Πασαργάδαι |
[1, 125] |
νῦν
τε,
ἔφη
λέγων,
ὦ
|
Πέρσαι, |
προαγορεύω
ὑμῖν
παρεῖναι
ἕκαστον
ἔχοντα |
[1, 135] |
καὶ
ἐπιτροπεῦον.
~ξεινικὰ
δὲ
νόμαια
|
Πέρσαι |
προσίενται
ἀνδρῶν
μάλιστα.
καὶ
γὰρ |
[1, 192] |
τῆς
χώρης
ταύτης,
τὴν
οἱ
|
Πέρσαι |
σατραπηίην
καλέουσι,
ἐστὶ
ἁπασέων
τῶν |
[1, 86] |
χρόνον
τῆς
ζόης.
~οἱ
δὲ
|
Πέρσαι |
τάς
τε
δὴ
Σάρδις
ἔσχον |
[1, 130] |
τότε
δὲ
ἐπὶ
Ἀστυάγεος
οἱ
|
Πέρσαι |
τε
καὶ
ὁ
Κῦρος
ἐπαναστάντες |
[1, 5] |
κατάδηλος
γένηται.
ταῦτα
μέν
νυν
|
Πέρσαι |
τε
καὶ
Φοίνικες
λέγουσι?
ἐγὼ |
[1, 4] |
ἐνοικέοντα
ἔθνεα
βάρβαρα
οἰκηιεῦνται
οἱ
|
Πέρσαι, |
τὴν
δὲ
Εὐρώπην
καὶ
τὸ |
[1, 134] |
αὐτὸν
δὴ
λόγον
καὶ
οἱ
|
Πέρσαι |
τιμῶσι?
προέβαινε
γὰρ
δὴ
τὸ |
[1, 133] |
ἁλέσι?
καὶ
διὰ
τοῦτο
φασὶ
|
Πέρσαι |
τοὺς
Ἕλληνας
σιτεομένους
πεινῶντας
παύεσθαι, |
[1, 191] |
ἐξ
ἀπροσδοκήτου
σφι
παρέστησαν
οἱ
|
Πέρσαι. |
ὑπὸ
δὲ
μεγάθεος
τῆς
πόλιος, |
[1, 89] |
τι
ἐνορέω
πλέον,
σημαίνειν
σοί.
|
Πέρσαι |
φύσιν
ἐόντες
ὑβρισταὶ
εἰσὶ
ἀχρήματοι. |
[1, 199] |
οἱ
δώσεις
ὥς
μιν
λάμψεαι.
|
ὅσσαι |
μέν
νυν
εἴδεός
τε
ἐπαμμέναι |
[1, 87] |
καὶ
χειμῶνά
τε
καταρραγῆναι
καὶ
|
ὗσαι |
ὕδατι
λαβροτάτῳ,
κατασβεσθῆναί
τε
τὴν |
[1, 206] |
ἔλεγε
τάδε.
ὦ
βασιλεῦ
Μήδων,
|
παῦσαι |
σπεύδων
τὰ
σπεύδεις?
οὐ
γὰρ |
[1, 123] |
ὡς
χρὴ
Κῦρον
προστησαμένους
Ἀστυάγεα
|
παῦσαι |
τῆς
βασιληίης.
κατεργασμένου
δέ
οἱ |
[1, 27] |
περὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
εἰπόντα
τάδε
|
καταπαῦσαι |
τὴν
ναυπηγίην?
ὦ
βασιλεῦ,
νησιῶται |
[1, 86] |
Σόλων"
καὶ
τὸν
Κῦρον
ἀκούσαντα
|
κελεῦσαι |
τοὺς
ἑρμηνέας
ἐπειρέσθαι
τὸν
Κροῖσον |
[1, 92] |
ἐχθροῦ,
ὅς
οἱ
πρὶν
ἢ
|
βασιλεῦσαι |
ἀντιστασιώτης
κατεστήκεε,
συσπεύδων
Πανταλέοντι
γενέσθαι |
[1, 120] |
κατὰ
ταὐτὰ
εἶπαν
λέγοντες
ὡς
|
βασιλεῦσαι |
χρῆν
τὸν
παῖδα,
εἰ
ἐπέζωσε |
[1, 29] |
μή
τινα
τῶν
νόμων
ἀναγκασθῇ,
|
λῦσαι |
τῶν
ἔθετο.
αὐτοὶ
γὰρ
οὐκ |
[1, 107] |
πλῆσαι
μὲν
τὴν
ἑωυτοῦ
πόλιν,
|
ἐπικατακλύσαι |
δὲ
καὶ
τὴν
Ἀσίην
πᾶσαν. |
[1, 101] |
ἔστι
δὲ
Μήδων
τοσάδε
γένεα,
|
Βοῦσαι |
Παρητακηνοὶ
Στρούχατες
Ἀριζαντοὶ
Βούδιοι
Μάγοι. |
[1, 93] |
δήμου
αἱ
θυγατέρες
πορνεύονται
πᾶσαι,
|
συλλέγουσαι |
σφίσι
φερνάς,
ἐς
ὃ
ἂν |
[1, 53] |
ἐς
τὠυτὸ
αἱ
γνῶμαι
συνέδραμον,
|
προλέγουσαι |
Κροίσῳ,
ἢν
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας, |
[1, 192] |
πεδίῳ
κῶμαι
μεγάλαι,
τῶν
ἄλλων
|
ἐοῦσαι |
ἀτελέες,
τοῖσι
κυσὶ
προσετετάχατο
σιτία |
[1, 93] |
ἐς
ὃ
ἂν
συνοικήσωσι
τοῦτο
|
ποιέουσαι? |
ἐκδιδοῦσι
δὲ
αὐταὶ
ἑωυτάς.
ἡ |
[1, 166] |
διεφθάρησαν,
αἱ
δὲ
εἴκοσι
αἱ
|
περιεοῦσαι |
ἦσαν
ἄχρηστοι?
ἀπεστράφατο
γὰρ
τοὺς |
[1, 199] |
ἀναμίσγεσθαι
τῇσι
ἄλλῃσι,
οἷα
πλούτῳ
|
ὑπερφρονέουσαι, |
ἐπὶ
ζευγέων
ἐν
καμάρῃσι
ἐλάσασαι |
[1, 188] |
πολλαὶ
κάρτα
ἅμαξαι
τετράκυκλοι
ἡμιόνεαι
|
κομίζουσαι |
ἐν
ἀγγηίοισι
ἀργυρέοισι
ἕπονται,
ὅκῃ |
[1, 180] |
ἦσαν
δὲ
καὶ
αὗται
χάλκεαι
|
φέρουσαι |
καὶ
αὐταὶ)
ἐς
αὐτὸν
τὸν |
[1, 199] |
κατέαται
στέφανον
περὶ
τῇσι
κεφαλῇσι
|
ἔχουσαι |
θώμιγγος
πολλαὶ
γυναῖκες?
αἳ
μὲν |
[1, 151] |
αὗται.
αἱ
δὲ
τὰς
νήσους
|
ἔχουσαι |
πέντε
μὲν
πόλιες
τὴν
Λέσβον |
[1, 141] |
πλῆθος
πολλὸν
τῶν
ἰχθύων
καὶ
|
ἐξειρύσαι, |
ἰδόντα
δὲ
παλλομένους
εἰπεῖν
ἄρα |
[1, 146] |
ὁμοσιτῆσαι
τοῖσι
ἀνδράσι
μηδὲ
οὐνόματι
|
βῶσαι |
τὸν
ἑωυτῆς
ἄνδρα,
τοῦδε
εἵνεκα |
[1, 123] |
διαιτωμένῳ
ἐν
Πέρσῃσι
βουλόμενος
Ἅρπαγος
|
δηλῶσαι |
τὴν
ἑωυτοῦ
γνώμην
ἄλλως
μὲν |
[1, 24] |
χρόνου
διατρίβοντα
παρὰ
Περιάνδρῳ
ἐπιθυμῆσαι
|
πλῶσαι |
ἐς
Ἰταλίην
τε
καὶ
Σικελίην, |
[1, 78] |
πρὶν
γὰρ
ἢ
ὀπίσω
σφέας
|
ἀναπλῶσαι |
ἐς
τὰς
Σάρδις
ἥλω
ὁ |
[1, 5] |
δὴ
ἐθελοντὴν
αὐτὴν
τοῖσι
Φοίνιξι
|
συνεκπλῶσαι, |
ὡς
ἂν
μὴ
κατάδηλος
γένηται. |
[1, 126] |
τοῦτον
σφι
τὸν
χῶρον
προεῖπε
|
ἐξημερῶσαι |
ἐν
ἡμέρῃ.
ἐπιτελεσάντων
δὲ
τῶν |
[1, 94] |
δύο
μοίρας
διελόντα
Λυδῶν
πάντων
|
κληρῶσαι |
τὴν
μὲν
ἐπὶ
μόνῃ
τὴν |
[1, 164] |
τείχεος
ἐρεῖψαι
καὶ
οἴκημα
ἓν
|
κατιρῶσαι. |
οἱ
δὲ
Φωκαιέες
περιημεκτέοντες
τῇ |
[1, 143] |
κατήκοοι
οὔτε
αὐτοὶ
οἱ
Πέρσαι
|
ναυβάται. |
ἀπεσχίσθησαν
δὲ
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων |
[1, 151] |
τῶν
ἐν
τῇ
Ἴδῃ
οἰκημενέων?
|
κεχωρίδαται |
γὰρ
αὗται.
αἱ
δὲ
τὰς |
[1, 140] |
Πέρσαι
γῆ
κρύπτουσι.
Μάγοι
δὲ
|
κεχωρίδαται |
πολλὸν
τῶν
τε
ἄλλων
ἀνθρώπων |
[1, 136] |
πᾶν
ἔτος.
τὸ
πολλὸν
δ?
|
ἡγέαται |
ἰσχυρὸν
εἶναι.
παιδεύουσι
δὲ
τοὺς |
[1, 133] |
ἵππον
καὶ
κάμηλον
καὶ
ὄνον
|
προτιθέαται |
ὅλους
ὀπτοὺς
ἐν
καμίνοισι,
οἱ |
[1, 133] |
αὐτῶν
τὰ
λεπτὰ
τῶν
προβάτων
|
προτιθέαται. |
σίτοισι
δὲ
ὀλίγοισι
χρέωνται,
ἐπιφορήμασι |
[1, 105] |
ἐς
τὴν
Σκυθικὴν
χώρην
ὡς
|
διακέαται |
τοὺς
καλέουσι
Ἐνάρεας
οἱ
Σκύθαι. |
[1, 14] |
κρητῆρες
οἱ
ἀριθμὸν
ἓξ
χρύσεοι
|
ἀνακέαται. |
ἑστᾶσι
δὲ
οὗτοι
ἐν
τῷ |
[1, 142] |
τῶν
αἱ
δύο
μὲν
νήσους
|
οἰκέαται, |
Σάμον
τε
καὶ
Χίον,
ἡ |
[1, 133] |
οὐ
παύεσθαι.
οἴνῳ
δὲ
κάρτα
|
προσκέαται, |
καί
σφι
οὐκ
ἐμέσαι
ἔξεστι, |
[1, 199] |
ποιεῦσι
ὧδε?
ἐν
τεμένεϊ
Ἀφροδίτης
|
κατέαται |
στέφανον
περὶ
τῇσι
κεφαλῇσι
ἔχουσαι |
[1, 125] |
τάδε,
ἐξ
ὧν
ὧλλοι
πάντες
|
ἀρτέαται |
Πέρσαι,
Πασαργάδαι
Μαράφιοι
Μάσπιοι.
τούτων |
[1, 180] |
τοὺς
ἀγκῶνας
ἐς
τὸν
ποταμὸν
|
ἐλήλαται? |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου
αἱ |
[1, 182] |
Αἰγύπτιοι?
καὶ
γὰρ
δὴ
ἐκεῖθι
|
κοιμᾶται |
ἐν
τῷ
τοῦ
Διὸς
τοῦ |
[1, 21] |
εἰδὼς
τὰ
Ἀλυάττης
μέλλοι
ποιήσειν,
|
μηχανᾶται |
τοιάδε?
ὅσος
ἦν
ἐν
τῷ |
[1, 59] |
τῷ
λόγῳ
τῶν
ὑπερακρίων
προστὰς
|
μηχανᾶται |
τοιάδε.
τρωματίσας
ἑωυτόν
τε
καὶ |
[1, 51] |
τῆς
γωνίης,
χωρέων
ἀμφορέας
ἑξακοσίους?
|
ἐπικίρναται |
γὰρ
ὑπὸ
Δελφῶν
Θεοφανίοισι.
φασὶ |
[1, 63] |
τούτων
βουλὴν
ἐνθαῦτα
σοφωτάτην
Πεισίστρατος
|
ἐπιτεχνᾶται, |
ὅκως
μήτε
ἁλισθεῖεν
ἔτι
οἱ |
[1, 123] |
τῶν
ὁδῶν
φυλασσομενέων,
ὁ
δὲ
|
ἐπιτεχνᾶται |
τοιόνδε?
λαγὸν
μηχανησάμενος,
καὶ
ἀνασχίσας |
[1, 193] |
γὰρ
δὴ
ἄλλα
δένδρεα
οὐδὲ
|
πειρᾶται |
ἀρχὴν
φέρειν,
οὔτε
συκέην
οὔτε |
[1, 137] |
τῶν
ὑπουργημάτων,
οὕτω
τῷ
θυμῷ
|
χρᾶται. |
ἀποκτεῖναι
δὲ
οὐδένα
κω
λέγουσι |
[1, 132] |
ὁ
θύσας
τὰ
κρέα
καὶ
|
χρᾶται |
ὅ
τι
μιν
λόγος
αἱρέει. |
[1, 58] |
ἐγένετο
αἰεί
κοτε
τῇ
αὐτῇ
|
διαχρᾶται, |
ὡς
ἐμοὶ
καταφαίνεται
εἶναι?
ἀποσχισθὲν |
[1, 62] |
ὅπλα.
ἐνθαῦτα
θείῃ
πομπῇ
χρεώμενος
|
παρίσταται |
Πεισιστράτῳ
Ἀμφίλυτος
ὁ
Ἀκαρνὰν
χρησμολόγος |
[1, 146] |
οὐδέν,
Μινύαι
δὲ
Ὀρχομένιοί
σφι
|
ἀναμεμίχαται |
καὶ
Καδμεῖοι
καὶ
Δρύοπες
καὶ |
[1, 146] |
Ἐπιδαύριοι,
ἄλλα
τε
ἔθνεα
πολλὰ
|
ἀναμεμίχαται? |
οἱ
δὲ
αὐτῶν
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 120] |
μὴ
ἀπέθανε
πρότερον.
ὁ
δὲ
|
ἀμείβεται |
αὐτοὺς
τοῖσιδε.
ἔστι
τε
ὁ |
[1, 210] |
βασιληίη
αὐτοῦ
περιχωρέοι
ἐς
Δαρεῖον.
|
ἀμείβεται |
δὴ
ὦν
ὁ
Ὑστάσπης
τοῖσιδε. |
[1, 38] |
ἀμείνω
ἐστὶ
ταῦτα
οὕτω
ποιεόμενα"
|
~ἀμείβεται |
Κροῖσος
τοῖσιδε.
ὦ
παῖ,
οὔτε |
[1, 40] |
γίνεται
ἡ
μάχη,
μέτες
με"
|
~ἀμείβεται |
Κροῖσος
ὦ
παῖ,
ἔστι
τῇ |
[1, 42] |
ἐστὶ
καὶ
προσέτι
ῥώμη
ὑπάρχει"
|
~ἀμείβεται |
ὁ
Ἄδρηστος
ὦ
βασιλεῦ,
ἄλλως |
[1, 120] |
ἐχόμενα
τελέως
ἐς
ἀσθενὲς
ἔρχεται"
|
ἀμείβεται |
ὁ
Ἀστυάγης
τοῖσιδε.
καὶ
αὐτὸς |
[1, 39] |
ἀκοὴν
οὐκ
εἶναί
μοι
λογίζομαι"
|
~ἀμείβεται |
ὁ
νεηνίης
τοῖσιδε.
συγγνώμη
μὲν |
[1, 109] |
νόῳ
ἐστὶ
ποιέειν;
ὁ
δὲ
|
ἀμείβεται |
οὐ
τῇ
ἐνετέλλετο
Ἀστυάγης,
οὐδ? |
[1, 108] |
ὅτεῳ
αὐτὸς
βούλεαι"
ὁ
δὲ
|
ἀμείβεται |
ὦ
βασιλεῦ,
οὔτε
ἄλλοτε
κω |
[1, 34] |
λόγον
ἔδωκε,
καταρρωδήσας
τὸν
ὄνειρον
|
ἄγεται |
μὲν
τῷ
παιδὶ
γυναῖκα,
ἐωθότα |
[1, 188] |
ἀπὸ
τοῦ
Χοάσπεω
ποταμοῦ
ἅμα
|
ἄγεται |
τοῦ
παρὰ
Σοῦσα
ῥέοντος,
τοῦ |
[1, 215] |
ὅδε
μοι
ὁ
πιθανώτατος
εἴρηται.
|
~Μασσαγέται |
δὲ
ἐσθῆτά
τε
ὁμοίην
τῇ |
[1, 207] |
περιγενέσθαι.
ὡς
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
|
Μασσαγέται |
εἰσὶ
ἀγαθῶν
τε
Περσικῶν
ἄπειροι |
[1, 204] |
οὐκ
ἐλαχίστην
μοῖραν
μετέχουσι
οἱ
|
Μασσαγέται, |
ἐπ?
οὓς
ὁ
Κῦρος
ἔσχε |
[1, 207] |
δῆλα
γὰρ
δὴ
ὅτι
νικῶντες
|
Μασσαγέται |
οὐ
τὸ
ὀπίσω
φεύξονται
ἀλλ? |
[1, 214] |
ἐθέλειν
φεύγειν.
τέλος
δὲ
οἱ
|
Μασσαγέται |
περιεγένοντο,
ἥ
τε
δὴ
πολλὴ |
[1, 216] |
Σκύθαι
εἰσὶ
οἱ
ποιέοντες
ἀλλὰ
|
Μασσαγέται? |
τῆς
γὰρ
ἐπιθυμήσῃ
γυναικὸς
Μασσαγέτης |
[1, 49] |
οὐ
γὰρ
ὦν
οὐδὲ
τοῦτο
|
λέγεται) |
ἄλλο
γε
ἢ
ὅτι
καὶ |
[1, 214] |
τοῦτο
γενόμενον.
πρῶτα
μὲν
γὰρ
|
λέγεται |
αὐτοὺς
διαστάντας
ἐς
ἀλλήλους
τοξεύειν, |
[1, 187] |
νυν
ἡ
βασίλεια
τοιαύτη
τις
|
λέγεται |
γενέσθαι.
~ὁ
δὲ
δὴ
Κῦρος |
[1, 202] |
ἀοιδὴν
ἀπικνέεσθαι.
τούτων
μὲν
αὕτη
|
λέγεται |
δίαιτᾳ
εἶναι.
ὁ
δὲ
Ἀράξης |
[1, 201] |
δὲ
ἔθνος
τοῦτο
καὶ
μέγα
|
λέγεται |
εἶναι
καὶ
ἄλκιμον,
οἰκημένον
δὲ |
[1, 91] |
λέγουσι
τὰ
ἐντεταλμένα
τὴν
Πυθίην
|
λέγεται |
εἰπεῖν
τάδε.
τὴν
πεπρωμένην
μοῖραν |
[1, 202] |
ἔθνος
εἶναι.
~ὁ
δὲ
Ἀράξης
|
λέγεται |
καὶ
μέζων
καὶ
ἐλάσσων
εἶναι |
[1, 140] |
εἰπεῖν?
τάδε
μέντοι
ὡς
κρυπτόμενα
|
λέγεται |
καὶ
οὐ
σαφηνέως
περὶ
τοῦ |
[1, 153] |
περιοψομένων.
~ταῦτα
εἰπόντος
τοῦ
κήρυκος,
|
λέγεται |
Κῦρον
ἐπειρέσθαι
τοὺς
παρεόντας
οἱ |
[1, 31] |
ὁμοίως
ἦσαν,
καὶ
δὴ
καὶ
|
λέγεται |
ὅδε
ὁ
λόγος.
ἐούσης
ὁρτῆς |
[1, 75] |
τὸν
χρόνον
τὰς
γεφύρας
ταύτας)
|
λέγεται |
παρεόντα
τὸν
Θαλῆν
ἐν
τῷ |
[1, 103] |
Φραόρτεω
τοῦ
Δηιόκεω
παῖς.
οὗτος
|
λέγεται |
πολλὸν
ἔτι
γενέσθαι
ἀλκιμώτερος
τῶν |
[1, 47] |
λοιπὰ
τῶν
χρηστηρίων
ἐθέσπισε,
οὐ
|
λέγεται |
πρὸς
οὐδαμῶν?
ἐν
δὲ
Δελφοῖσι |
[1, 203] |
φύλλα
τοιῆσδε
ἰδέης
παρεχόμενα
εἶναι
|
λέγεται, |
τὰ
τρίβοντάς
τε
καὶ
παραμίσγοντας |
[1, 87] |
ἔτι
τοῦ
πυρὸς
ἐπικρατῆσαι.
~ἐνθαῦτα
|
λέγεται |
ὑπὸ
Λυδῶν
Κροῖσον
μαθόντα
τὴν |
[1, 191] |
δὲ
μεγάθεος
τῆς
πόλιος,
ὡς
|
λέγεται |
ὑπὸ
τῶν
ταύτῃ
οἰκημένων,
τῶν |
[1, 183] |
μιν
οὐκ
εἶδον,
τὰ
δὲ
|
λέγεται |
ὑπὸ
Χαλδαίων,
ταῦτα
λέγω.
τούτῳ |
[1, 159] |
νηῷ.
ποιέοντος
δὲ
αὐτοῦ
ταῦτα
|
λέγεται |
φωνὴν
ἐκ
τοῦ
ἀδύτου
γενέσθαι |
[1, 216] |
φαρετρεῶνα
ἀποκρεμάσας
πρὸ
τῆς
ἁμάξης
|
μίσγεται |
ἀδεῶς.
οὖρος
δὲ
ἡλικίης
σφι |
[1, 138] |
πόλιν
οὗτος
οὐ
κατέρχεται
οὐδὲ
|
συμμίσγεται |
τοῖσι
ἄλλοισι
Πέρσῃσι?
φασὶ
δέ |
[1, 202] |
διέλαβε
ὁ
Κῦρος,
στόμασι
δὲ
|
ἐξερεύγεται |
τεσσεράκοντα,
τῶν
τὰ
πάντα
πλὴν |
[1, 80] |
ἵππου
τῶνδε
εἵνεκεν?
κάμηλον
ἵππος
|
φοβέεται, |
καὶ
οὐκ
ἀνέχεται
οὔτε
τὴν |
[1, 32] |
ἄλλο
μὲν
ἔχει
ἑτέρου
δὲ
|
ἐπιδέεται? |
ἣ
δὲ
ἂν
τὰ
πλεῖστα |
[1, 194] |
πλῆκτρον
ὁ
δὲ
ἔξω
ὠθέει.
|
ποιέεται |
δὲ
καὶ
κάρτα
μεγάλα
ταῦτα |
[1, 136] |
τοῦδε
δὲ
εἵνεκα
τοῦτο
οὕτω
|
ποιέεται, |
ἵνα
ἢν
ἀποθάνῃ
τρεφόμενος,
μηδεμίαν |
[1, 74] |
οὐκ
ἐθέλουσι
συμμένειν.
ὅρκια
δὲ
|
ποιέεται |
ταῦτα
τὰ
ἔθνεα
τὰ
πέρ |
[1, 129] |
μιν
προσιδὼν
ἀντείρετο
εἰ
ἑωυτοῦ
|
ποιέεται |
τὸ
Κύρου
ἔργον.
Ἅρπαγος
δὲ |
[1, 178] |
ἐοῦσα
τοιαύτη
δή
τις
πόλις.
|
κέεται |
ἐν
πεδίῳ
μεγάλῳ,
μέγαθος
ἐοῦσα |
[1, 181] |
δὲ
τῷ
νηῷ
κλίνη
μεγάλη
|
κέεται |
εὖ
ἐστρωμένη,
καὶ
οἱ
τράπεζα |
[1, 142] |
παραγωγέων.
Μίλητος
μὲν
αὐτέων
πρώτη
|
κέεται |
πόλις
πρὸς
μεσαμβρίην,
μετὰ
δὲ |
[1, 181] |
εὖ
ἐστρωμένη,
καὶ
οἱ
τράπεζα
|
παρακέεται |
χρυσέη.
ἄγαλμα
δὲ
οὐκ
ἔνι |
[1, 183] |
χρύσεον,
καὶ
οἱ
τράπεζα
μεγάλη
|
παρακέεται |
χρυσέη,
καὶ
τὸ
βάθρον
οἱ |
[1, 118] |
θύειν
τοῖσι
θεῶν
τιμὴ
αὕτη
|
προσκέεται) |
πάρισθί
μοι
ἐπὶ
δεῖπνον"
~Ἅρπαγος |
[1, 174] |
ἐς
πόντον,
τὸ
δὴ
Τριόπιον
|
καλέεται, |
ἀργμένης
δὲ
ἐκ
τῆς
Χερσονήσου |
[1, 14] |
ὁ
Γύγης
ἀνέθηκε,
ὑπὸ
Δελφῶν
|
καλέεται |
Γυγάδας
ἐπὶ
τοῦ
ἀναθέντος
ἐπωνυμίην. |
[1, 93] |
τὴν
λέγουσι
Λυδοὶ
ἀείναον
εἶναι?
|
καλέεται |
δὲ
αὕτη
Γυγαίη.
τοῦτο
μὲν |
[1, 167] |
Οἰνωτπίης
ταύτην
ἥτις
νῦν
Ὑέλη
|
καλέεται? |
ἔκτισαν
δὲ
ταύτην
πρὸς
ἀνδρὸς |
[1, 173] |
ἑωυτὸν
μητρόθεν
καὶ
τῆς
μητρὸς
|
ἀνανεμέεται |
τὰς
μητέρας.
καὶ
ἢν
μέν |
[1, 109] |
οὐδ?
εἰ
παραφρονήσει
τε
καὶ
|
μανέεται |
κάκιον
ἢ
νῦν
μαίνεται,
οὔ |
[1, 136] |
δὲ
ἢ
πενταέτης
γένηται,
οὐκ
|
ἀπικνέεται |
ἐς
ὄψιν
τῷ
πατρί,
ἀλλὰ |
[1, 35] |
χερσὶ
τοῦ
παιδὸς
τὸν
γάμον,
|
ἀπικνέεται |
ἐς
τὰς
Σάρδις
ἀνὴρ
συμφορῇ |
[1, 111] |
τὴν
αὐτὴν
ὀπίσω
ὁδὸν
καὶ
|
ἀπικνέεται |
ἐς
τὴν
ἔπαυλιν.
τῷ
δ? |
[1, 185] |
κώμῃ
οὔνομα
ἐστί,
ἐς
τὴν
|
ἀπικνέεται |
ὁ
Εὐφρήτης,
Ἀρδέρικκα.
καὶ
νῦν |
[1, 185] |
κωμέων
τῶν
ἐν
τῇ
Ἀσσυρίῃ
|
ἀπικνέεται |
ῥέων?
τῇ
δὲ
κώμῃ
οὔνομα |
[1, 11] |
ἢ
αὐτὸν
ὑπ?
ἄλλων
ἀπόλλυσθαι?
|
αἱρέεται |
αὐτὸς
περιεῖναι.
ἐπειρώτα
δὴ
λέγων |
[1, 87] |
ἐστὶ
ὅστις
πόλεμον
πρὸ
εἰρήνης
|
αἱρέεται? |
ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ
οἱ |
[1, 133] |
παύεσθαι,
ὅτι
σφι
ἀπὸ
δείπνου
|
παραφορέεται |
οὐδὲν
λόγου
ἄξιον?
εἰ
δέ |
[1, 54] |
πέμψας
αὖτις
ἐς
Πυθὼ
Δελφοὺς
|
δωρέεται, |
πυθόμενος
αὐτῶν
τὸ
πλῆθος,
κατ? |
[1, 88] |
ὅμιλος
τί
ταῦτα
πολλῇ
σπουδῇ
|
ἐργάζεται; |
ὁ
δὲ
εἶπε
πόλιν
τε |
[1, 213] |
τάχιστα
καὶ
τῶν
χειρῶν
ἐκράτησε,
|
διεργάζεται |
ἑωυτόν.
~καὶ
δὴ
οὗτος
μὲν |
[1, 181] |
αὐτόθι
ἐνιδρυμένον,
οὐδὲ
νύκτα
οὐδεὶς
|
ἐναυλίζεται |
ἀνθρώπων
ὅτι
μὴ
γυνὴ
μούνη |
[1, 182] |
ἐπεὰν
δὲ
γένηται
τότε
ὦν
|
συγκατακληίεται |
τὰς
νύκτας
ἔσω
ἐν
τῷ |
[1, 107] |
σὺν
τοῖσι
Σκύθαι
ἦρξαν,
τελευτᾷ.
|
~ἐκδέκεται |
δὲ
Ἀστυάγης
Κυαξάρεω
παῖς
τὴν |
[1, 204] |
τε
καὶ
ἥλιον
ἀνατέλλοντα
πεδίον
|
ἐκδέκεται |
πλῆθος
ἄπειρον
ἐς
ἄποψιν.
τοῦ |
[1, 73] |
οἱ
Σκύθαι
ταῦτα
ποιήσαντες
Ἀλυάττεω
|
ἱκέται |
ἐγένοντο.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα,
οὐ |
[1, 125] |
Πέρσας
ἀναπείσει
ἀπίστασθαι,
φροντίζων
δὲ
|
εὑρίσκεται |
ταῦτα
καιριώτατα
εἶναι?
ἐποίεε
δὴ |
[1, 111] |
τοῦ
Κύρου,
καί
μιν
Ἀστυάγης
|
ἐντέλλεται |
ἀποκτεῖναι.
νῦν
τε
ὅδε
ἐστί" |
[1, 119] |
ἀποκαλύπτειν
τε
καὶ
λαβεῖν
τὸ
|
βούλεται |
αὐτῶν.
πειθόμενος
δὲ
ὁ
Ἅρπαγος |
[1, 187] |
ἀνοίξας
τὸν
τάφον
λαβέτω
ὁκόσα
|
βούλεται |
χρήματα?
μὴ
μέντοι
γε
μὴ |
[1, 109] |
καὶ
μανέεται
κάκιον
ἢ
νῦν
|
μαίνεται, |
οὔ
οἱ
ἔγωγε
προσθήσομαι
τῇ |
[1, 51] |
δοκέω?
οὐ
γὰρ
τὸ
συντυχὸν
|
φαίνεταί |
μοι
ἔργον
εἶναι.
καὶ
πίθους |
[1, 120] |
νῦν
ἐς
τί
ὑμῖν
ταῦτα
|
φαίνεται |
φέρειν;
εἶπαν
οἱ
Μάγοι
εἰ |
[1, 58] |
τῇ
αὐτῇ
διαχρᾶται,
ὡς
ἐμοὶ
|
καταφαίνεται |
εἶναι?
ἀποσχισθὲν
μέντοι
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 199] |
οὐ
γάρ
οἱ
θέμις
ἐστί?
|
γίνεται |
γὰρ
ἱρὸν
τοῦτο
τὸ
ἀργύριον. |
[1, 119] |
οὔτε
ἐξεπλάγη
ἐντός
τε
ἑωυτοῦ
|
γίνεται. |
εἴρετο
δὲ
αὐτὸν
ὁ
Ἀστυάγης |
[1, 193] |
σησάμου
ὅσον
τι
δένδρον
μέγαθος
|
γίνεται, |
ἐξεπιστάμενος
μνήμην
οὐ
ποιήσομαι,
εὖ |
[1, 132] |
τοῖσι
ἅπασι
Πέρσῃσι
καὶ
αὐτὸς
|
γίνεται. |
ἐπεὰν
δὲ
διαμιστύλας
κατὰ
μέλεα |
[1, 39] |
ὦν
οὐ
πρὸς
ἄνδρας
ἡμῖν
|
γίνεται |
ἡ
μάχη,
μέτες
με"
~ἀμείβεται |
[1, 36] |
τῷ
Μυσίῳ
Ὀλύμπῳ
ὑὸς
χρῆμα
|
γίνεται |
μέγα?
ὁρμώμενος
δὲ
οὗτος
ἐκ |
[1, 173] |
παλλακὴν
ἔχῃ,
ἄτιμα
τὰ
τέκνα
|
γίνεται. |
~οἱ
μέν
νυν
Κᾶρες
οὐδὲν |
[1, 193] |
καὶ
τῶν
κριθέων
τὸ
πλάτος
|
γίνεται |
τεσσέρων
εὐπετέως
δακτύλων.
ἐκ
δὲ |
[1, 102] |
ἐστὶ
τοσάδε.
~Δηιόκεω
δὲ
παῖς
|
γίνεται |
Φραόρτης,
ὃς
τελευτήσαντος
Δηιόκεω,
βασιλεύσαντος |
[1, 193] |
ἁδρύνεταί
τε
τὸ
λήιον
καὶ
|
παραγίνεται |
ὁ
σῖτος,
οὐ
κατὰ
περ |
[1, 132] |
θύοντι
ἰδίῃ
μούνῳ
οὔ
οἱ
|
ἐγγίνεται |
ἀρᾶσθαι
ἀγαθά,
ὁ
δὲ
τοῖσι |
[1, 194] |
βίκους
φοινικηίους
κατάγουσι
οἴνου
πλέους.
|
ἰθύνεται |
δὲ
ὑπό
τε
δύο
πλήκτρων |
[1, 193] |
ἀρδόμενον
μέντοι
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ
|
ἁδρύνεταί |
τε
τὸ
λήιον
καὶ
παραγίνεται |
[1, 90] |
οὐδὸν
εἰρωτᾶν
εἰ
οὔ
τι
|
ἐπαισχύνεται |
τοῖσι
μαντηίοισι
ἐπαείρας
Κροῖσον
στρατεύεσθαι |
[1, 199] |
ἀργύριον.
τῷ
δὲ
πρώτῳ
ἐμβαλόντι
|
ἕπεται |
οὐδὲ
ἀποδοκιμᾷ
οὐδένα.
ἐπεὰν
δὲ |
[1, 199] |
ἑστᾶσι?
θεραπηίη
δέ
σφι
ὄπισθε
|
ἕπεται |
πολλή.
αἱ
δὲ
πλεῦνες
ποιεῦσι |
[1, 117] |
τὸν
βουκόλον
ἔνδον
ἐόντα,
οὐ
|
τρέπεται |
ἐπὶ
ψευδέα
ὁδόν,
ἵνα
μὴ |
[1, 207] |
αὐτὰ
καὶ
ἡμῖν
τὸ
ἐνθεῦτεν
|
λείπεται |
ἀπόδεξις
ἔργων
μεγάλων"
~γνῶμαι
μὲν |
[1, 109] |
δι?
ἐμεῦ,
ἄλλο
τι
ἢ
|
λείπεται |
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἐμοὶ
κινδύνων
ὁ |
[1, 41] |
~εἴπας
δὲ
ταῦτα
ὁ
Κροῖσος
|
μεταπέμπεται |
τὸν
Φρύγα
Ἄδρηστον,
ἀπικομένῳ
δέ |
[1, 33] |
οὔτε
λόγου
μιν
ποιησάμενος
οὐδενὸς
|
ἀποπέμπεται, |
κάρτα
δόξας
ἀμαθέα
εἶναι,
ὃς |
[1, 132] |
ποιέεσθαι.
ἐπισχὼν
δὲ
ὀλίγον
χρόνον
|
ἀποφέρεται |
ὁ
θύσας
τὰ
κρέα
καὶ |
[1, 75] |
ἀπορέοντος
γὰρ
Κροίσου
ὅκως
οἱ
|
διαβήσεται |
τὸν
ποταμὸν
ὁ
στρατός
οὐ |
[1, 32] |
παντὸς
χρήματος
τὴν
τελευτήν,
κῇ
|
ἀποβήσεται? |
πολλοῖσι
γὰρ
δὴ
ὑποδέξας
ὄλβον |
[1, 127] |
παρ?
ἐκεῖνον
ἢ
Ἀστυάγης
αὐτὸς
|
βουλήσεται. |
ἀκούσας
δὲ
ταῦτα
ὁ
Ἀστυάγης |
[1, 97] |
καὶ
οὕτω
ἥ
τε
χωρῇ
|
εὐνομήσεται |
καὶ
αὐτοὶ
πρὸς
ἔργα
τρεψόμεθα, |
[1, 199] |
ἐπεὰν
ἵζηται
γυνή,
οὐ
πρότερον
|
ἀπαλλάσσεται |
ἐς
τὰ
οἰκία
ἤ
τίς |
[1, 199] |
δὲ
μιχθῇ,
ἀποσιωσαμένη
τῇ
θεῷ
|
ἀπαλλάσσεται |
ἐς
τὰ
οἰκία,
καὶ
τὠπὸ |
[1, 133] |
ἄλλου.
ταῦτα
μέν
νυν
οὕτω
|
φυλάσσεται, |
μεθυσκόμενοι
δὲ
ἐώθασι
βουλεύεσθαι
τὰ |
[1, 86] |
εἰδέναι
εἴ
τίς
μιν
δαιμόνων
|
ῥύσεται |
τοῦ
μὴ
ζῶντα
κατακαυθῆναι.
τὸν |
[1, 140] |
τοῦ
ἀποθανόντος,
ὡς
οὐ
πρότερον
|
θάπτεται |
ἀνδρὸς
Πέρσεω
ὁ
νέκυς
πρὶν |
[1, 193] |
~ἡ
δὲ
γῆ
τῶν
Ἀσσυρίων
|
ὕεται |
μὲν
ὀλίγῳ,
καὶ
τὸ
ἐκτρέφον |
[1, 8] |
γυμνήν;
ἅμα
δὲ
κιθῶνι
ἐκδυομένῳ
|
συνεκδύεται |
καὶ
τὴν
αἰδῶ
γυνή.
πάλαι |
[1, 188] |
Λαβυνήτου
καὶ
τὴν
Ἀσσυρίων
ἀρχήν.
|
στρατεύεται |
δὲ
δὴ
βασιλεὺς
ὁ
μέγας |
[1, 183] |
ἄλλος
βωμὸς
μέγας,
ἐπ?
οὗ
|
θύεται |
τὰ
τέλεα
τῶν
προβάτων?
ἐπὶ |
[1, 91] |
τὸ
γενόμενον
οὐκ
ὀρθῶς
Κροῖσος
|
μέμφεται. |
προηγόρευε
γὰρ
οἱ
Λοξίης,
ἢν |
[1, 93] |
τρία
καὶ
δέκα.
λίμνη
δὲ
|
ἔχεται |
τοῦ
σήματος
μεγάλη,
τὴν
λέγουσι |
[1, 80] |
κάμηλον
ἵππος
φοβέεται,
καὶ
οὐκ
|
ἀνέχεται |
οὔτε
τὴν
ἰδέην
αὐτοῦ
ὁρέων |
[1, 93] |
ἓν
δὲ
ἔργον
πολλὸν
μέγιστον
|
παρέχεται |
χωρὶς
τῶν
τε
Αἰγυπτίων
ἔργων |
[1, 120] |
ὀνειράτων
ἐχόμενα
τελέως
ἐς
ἀσθενὲς
|
ἔρχεται" |
ἀμείβεται
ὁ
Ἀστυάγης
τοῖσιδε.
καὶ |
[1, 37] |
ἀποχρεωμένων
δὲ
τούτοισι
τῶν
Μυσῶν,
|
ἐπεσέρχεται |
ὁ
τοῦ
Κροίσου
παῖς
ἀκηκοὼς |
[1, 138] |
ἔχῃ,
ἐς
πόλιν
οὗτος
οὐ
|
κατέρχεται |
οὐδὲ
συμμίσγεται
τοῖσι
ἄλλοισι
Πέρσῃσι? |
[1, 132] |
ὁ
δὲ
τοῖσι
πᾶσι
Πέρσῃσι
|
κατεύχεται |
εὖ
γίνεσθαι
καὶ
τῷ
βασιλέι? |
[1, 9] |
τὸ
ἐνθεῦτεν
ὅκως
μὴ
σε
|
ὄψεται |
ἰόντα
διὰ
θυρέων"
~Ὃ
μὲν |
[1, 199] |
ξεῖνοι
διεξιόντες
ἐκλέγονται?
ἔνθα
ἐπεὰν
|
ἵζηται |
γυνή,
οὐ
πρότερον
ἀπαλλάσσεται
ἐς |
[1, 95] |
μὲν
δὴ
ὑπὸ
Πέρσῃσι
ἐδεδούλωντο.
|
~ἐπιδίζηται |
δὲ
δὴ
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἡμῖν |
[1, 29] |
νόμοισι
τοὺς
ἄν
σφι
Σόλων
|
θῆται. |
~αὐτῶν
δὴ
ὦν
τούτων
καὶ |
[1, 57] |
καὶ
γὰρ
δὴ
οὔτε
οἱ
|
Κρηστωνιῆται |
οὐδαμοῖσι
τῶν
νῦν
σφέας
περιοικεόντων |
[1, 181] |
περὶ
πάντας
τοὺς
πύργους
ἔχουσα
|
πεποίηται. |
μεσοῦντι
δέ
κου
τῆς
ἀναβάσιος |
[1, 183] |
οἱ
Χαλδαῖοι,
ταλάντων
ὀκτακοσίων
χρυσίου
|
πεποίηται |
ταῦτα.
ἔξω
δὲ
τοῦ
νηοῦ |
[1, 67] |
βασιληίην
ἐν
Λακεδαίμονι
ἤδη
οἱ
|
Σπαρτιῆται |
κατυπέρτεροι
τῷ
πολέμῳ
ἐγεγόνεσαν,
τρόπῳ |
[1, 185] |
Βαβυλῶνα,
ἔκ
τε
τῶν
πλόων
|
ἐκδέκηται |
περίοδος
τῆς
λίμνης
μακρή.
κατὰ |
[1, 151] |
ὁμαίμους)
ἐν
Τενέδῳ
δὲ
μία
|
οἴκηται |
πόλις,
καὶ
ἐν
τῇσι
Ἑκατὸν |
[1, 117] |
ψευδέα
ὁδόν,
ἵνα
μὴ
ἐλεγχόμενος
|
ἁλίσκηται, |
ἀλλὰ
λέγει
τάδε.
ὦ
βασιλεῦ, |
[1, 181] |
ἐπιχωρίων,
τὴν
ἂν
ὁ
θεὸς
|
ἕληται |
ἐκ
πασέων,
ὡς
λέγουσι
οἱ |
[1, 98] |
καρτερὰ
ταῦτα
τὰ
νῦν
Ἀγβάτανα
|
κέκληται, |
ἕτερον
ἑτέρῳ
κύκλῳ
ἐνεστεῶτα.
μεμηχάνηται |
[1, 200] |
σινδόνος,
καὶ
ὃς
μὲν
ἂν
|
βούληται |
αὐτῶν
ἅτε
μᾶζαν
μαξάμενος
ἔχει, |
[1, 181] |
δὲ
τοῦ
ἱροῦ
πύργος
στερεὸς
|
οἰκοδόμηται, |
σταδίου
καὶ
τὸ
μῆκος
καὶ |
[1, 183] |
μὲν
δὴ
ἱρὸν
τοῦτο
οὕτω
|
κεκόσμηται, |
ἔστι
δὲ
καὶ
ἴδια
ἀναθήματα |
[1, 193] |
πᾶσα,
κατά
περ
ἡ
Αἰγυπτίη,
|
κατατέτμηται |
ἐς
διώρυχας?
καὶ
ἡ
μεγίστη |
[1, 180] |
πλῆρες
οἰκιέων
τριωρόφων
καὶ
τετρωρόφων,
|
κατατέτμηται |
τὰς
ὁδοὺς
ἰθέας
τάς
τε |
[1, 98] |
κέκληται,
ἕτερον
ἑτέρῳ
κύκλῳ
ἐνεστεῶτα.
|
μεμηχάνηται |
δὲ
οὕτω
τοῦτο
τὸ
τεῖχος |
[1, 9] |
μὴ
τὶ
τοι
ἐξ
αὐτῆς
|
γένηται |
βλάβος.
ἀρχήν
γὰρ
ἐγὼ
μηχανήσομαι |
[1, 55] |
ἀλλ?
ὅταν
ἡμίονος
βασιλεὺς
Μήδοισι
|
γένηται, |
καὶ
τότε,
Λυδὲ
ποδαβρέ,
πολυψήφιδα |
[1, 9] |
μὴ
τί
οἱ
ἐξ
αὐτῶν
|
γένηται |
κακόν,
ὃ
δ?
ἀμείβετο
τοῖσιδε. |
[1, 216] |
μὲν
οὐδείς?
ἐπεὰν
δὲ
γέρων
|
γένηται |
κάρτα,
οἱ
προσήκοντές
οἱ
πάντες |
[1, 0] |
ἐξ
ἀνθρώπων
τῷ
χρόνῳ
ἐξίτηλα
|
γένηται, |
μήτε
ἔργα
μεγάλα
τε
καὶ |
[1, 182] |
ἡ
πρόμαντις
τοῦ
θεοῦ,
ἐπεὰν
|
γένηται? |
οὐ
γὰρ
ὦν
αἰεί
ἐστι |
[1, 136] |
ἀληθίζεσθαι.
πρὶν
δὲ
ἢ
πενταέτης
|
γένηται, |
οὐκ
ἀπικνέεται
ἐς
ὄψιν
τῷ |
[1, 0] |
τὰ
δὲ
βαρβάροισι
ἀποδεχθέντα,
ἀκλεᾶ
|
γένηται, |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
δι? |
[1, 5] |
συνεκπλῶσαι,
ὡς
ἂν
μὴ
κατάδηλος
|
γένηται. |
ταῦτα
μέν
νυν
Πέρσαι
τε |
[1, 182] |
ἐστι
χρηστήριον
αὐτόθι?
ἐπεὰν
δὲ
|
γένηται |
τότε
ὦν
συγκατακληίεται
τὰς
νύκτας |
[1, 80] |
μὴ
κτείνειν,
μηδὲ
ἢν
συλλαμβανόμενος
|
ἀμύνηται. |
ταῦτα
μὲν
παραίνεσε,
τὰς
δὲ |
[1, 58] |
σμικροῦ
τεο
τὴν
ἀρχὴν
ὁρμώμενον
|
αὔξηται |
ἐς
πλῆθος
τῶν
ἐθνέων,
Πελασγῶν |
[1, 169] |
δέ,
ὡς
καὶ
πρότερόν
μοι
|
ἔρηται, |
αὐτῷ
Κύρῳ
ὅρκιον
ποιησάμενοι
ἡσυχίην |
[1, 192] |
αὐτοῦ
τε
καὶ
τῆς
στρατιῆς
|
διαραίρηται, |
πάρεξ
τοῦ
φόρου,
γῆ
πᾶσα |
[1, 92] |
τῷ
εἰρημένῳ
ἀνέθηκε
ἐς
τὰ
|
εἴρηται. |
καὶ
περὶ
μὲν
ἀναθημάτων
τοσαῦτα |
[1, 214] |
λεγομένων,
ὅδε
μοι
ὁ
πιθανώτατος
|
εἴρηται. |
~Μασσαγέται
δὲ
ἐσθῆτά
τε
ὁμοίην |
[1, 130] |
τούτων
ἄρξαντα
ἀδικίης
κατεστρέψατο,
ὡς
|
εἴρηταί |
μοι
πρότερον.
Τοῦτον
δὲ
καταστρεψάμενος |
[1, 197] |
οὔ
σφι
ἔξεστι,
πρὶν
ἂν
|
ἐπείρηται |
ἥντινα
νοῦσον
ἔχει.
~ταφαὶ
δέ |
[1, 46] |
εἰ
φρονέοντα
τὴν
ἀληθείην
εὑρεθείη,
|
ἐπείρηται |
σφέα
δεύτερα
πέμπων
εἰ
ἐπιχειρέοι |
[1, 68] |
ὡς
ἐπὶ
κακῷ
ἀνθρώπου
σίδηρος
|
ἀνεύρηται. |
συμβαλόμενος
δὲ
ταῦτα
καὶ
ἀπελθὼν |
[1, 8] |
πάλαι
δὲ
τὰ
καλὰ
ἀνθρώποισι
|
ἐξεύρηται, |
ἐκ
τῶν
μανθάνειν
δεῖ?
ἐν |
[1, 199] |
ὅσον
ὦν?
οὐ
γὰρ
μὴ
|
ἀπώσηται? |
οὐ
γάρ
οἱ
θέμις
ἐστί? |
[1, 20] |
τι
προειδὼς
πρὸς
τὸ
παρεὸν
|
βουλεύηται. |
~Μιλήσιοι
μέν
νυν
οὕτω
λέγουσι |
[1, 75] |
τε
τὰ
χρηστήρια
ἔπεμπε
εἰ
|
στρατεύηται |
ἐπὶ
Πέρσας,
καὶ
δὴ
καὶ |
[1, 53] |
καὶ
νῦν
ὑμέας
ἐπειρωτᾷ
εἰ
|
στρατεύηται |
ἐπὶ
Πέρσας
καὶ
εἴ
τινα |
[1, 53] |
Κροῖσος
ἐπειρωτᾶν
τὰ
χρηστήρια
εἰ
|
στρατεύηται |
ἐπὶ
Πέρσας
Κροῖσος
καὶ
εἴ |
[1, 91] |
προηγόρευε
γὰρ
οἱ
Λοξίης,
ἢν
|
στρατεύηται |
ἐπὶ
Πέρσας,
μεγάλην
ἀρχὴν
αὐτὸν |
[1, 53] |
γνῶμαι
συνέδραμον,
προλέγουσαι
Κροίσῳ,
ἢν
|
στρατεύηται |
ἐπὶ
Πέρσας,
μεγάλην
ἀρχὴν
μιν |
[1, 9] |
γυνὴ
ἡ
ἐμὴ
ἐς
κοῖτον.
|
κεῖται |
δὲ
ἀγχοῦ
τῆς
ἐσόδου
θρόνος? |
[1, 14] |
τὸν
προκατίζων
ἐδίκαζε,
ἐόντα
ἀξιοθέητον?
|
κεῖται |
δὲ
ὁ
θρόνος
οὗτος
ἔνθα |
[1, 51] |
κατακαέντα
καὶ
ὁ
μὲν
χρύσεος
|
κεῖται |
ἐν
τῷ
Κλαζομενίων
θησαυρῷ,
ἕλκων |
[1, 50] |
γὰρ
τούτοισι
ἵδρυτο)
καὶ
νῦν
|
κεῖται |
ἐν
τῷ
Κορινθίων
θησαυρῷ,
ἕλκων |
[1, 67] |
ἀντίτυπος,
καὶ
πῆμ?
ἐπὶ
πήματι
|
κεῖται. |
ἔνθ?
Ἀγαμεμνονίδην
κατέχει
φυσίζοος
αἶα, |
[1, 216] |
ἀδεῶς.
οὖρος
δὲ
ἡλικίης
σφι
|
πρόκειται |
ἄλλος
μὲν
οὐδείς?
ἐπεὰν
δὲ |
[1, 136] |
παλλακὰς
κτῶνται.
~ἀνδραγαθίη
δὲ
αὕτη
|
ἀποδέδεκται, |
μετὰ
τὸ
μάχεσθαι
εἶναι
ἀγαθόν, |
[1, 30] |
ἡμέας
γὰρ
περὶ
σέο
λόγος
|
ἀπῖκται |
πολλὸς
καὶ
σοφίης
εἵνεκεν
τῆς |
[1, 193] |
καρπῶν
ἐχόμενα
ἐς
ἀπιστίην
πολλὴν
|
ἀπῖκται. |
χρέωνται
δὲ
οὐδὲν
ἐλαίῳ
ἀλλ? |
[1, 135] |
ἐπιτροπεῦον.
~ξεινικὰ
δὲ
νόμαια
Πέρσαι
|
προσίενται |
ἀνδρῶν
μάλιστα.
καὶ
γὰρ
δὴ |
[1, 4] |
δὲ
Εὐρώπην
καὶ
τὸ
Ἑλληνικόν
|
ἥγηνται |
κεχωρίσθαι.
~Οὕτω
μὲν
Πέρσαι
λέγουσι |
[1, 142] |
αὗται
μὲν
ἐν
τῇ
Καρίῃ
|
κατοίκηνται |
κατὰ
ταὐτὰ
διαλεγόμεναι
σφίσι,
αἵδε |
[1, 66] |
δὲ
Λυκούργῳ
τελευτήσαντι
ἱρὸν
εἱσάμενοι
|
σέβονται |
μεγάλως.
οἷα
δὲ
ἐν
τε |
[1, 138] |
οὐδὲ
ἄλλον
οὐδένα
περιορῶσι,
ἀλλὰ
|
σέβονται |
ποταμοὺς
μάλιστα.
~καὶ
τόδε
ἄλλο |
[1, 216] |
εἰσί.
θεῶν
δὲ
μοῦνον
ἥλιον
|
σέβονται, |
τῷ
θύουσι
ἵππους.
νόος
δὲ |
[1, 134] |
ἑωυτῶν
ἑκαστάτω
οἰκημένους
ἐν
τιμῇ
|
ἄγονται, |
νομίζοντες
ἑωυτοὺς
εἶναι
ἀνθρώπων
μακρῷ |
[1, 182] |
Θηβαιέος
γυνή,
ἀμφότεραι
δὲ
αὗται
|
λέγονται |
ἀνδρῶν
οὐδαμῶν
ἐς
ὁμιλίην
φοιτᾶν? |
[1, 142] |
νυν
καὶ
Ἐρυθραῖοι
κατὰ
τὠυτὸ
|
διαλέγονται, |
Σάμιοι
δὲ
ἐπ?
ἑωυτῶν
μοῦνοι. |
[1, 199] |
δι?
ὧν
οἱ
ξεῖνοι
διεξιόντες
|
ἐκλέγονται? |
ἔνθα
ἐπεὰν
ἵζηται
γυνή,
οὐ |
[1, 135] |
καὶ
ἀπ?
Ἑλλήνων
μαθόντες
παισὶ
|
μίσγονται. |
γαμέουσι
δὲ
ἕκαστος
αὐτῶν
πολλὰς |
[1, 209] |
οἶδα,
ἐγὼ
σημανέω?
ἐμεῦ
θεοὶ
|
κήδονται |
καί
μοι
πάντα
προδεικνύουσι
τὰ |
[1, 195] |
κομῶντες
δὲ
τὰς
κεφαλὰς
μίτρῃσι
|
ἀναδέονται, |
μεμυρισμένοι
πᾶν
τὸ
σῶμα.
σφρηγῖδα |
[1, 173] |
ἠνείκαντο
οὔνομα
καὶ
νυν
ἔτι
|
καλέονται |
ὑπὸ
τῶν
περιοίκων
οἱ
Λύκιοι |
[1, 134] |
οὕτερος
ὑποδεέστερος
ὀλίγῳ,
τὰς
παρειὰς
|
φιλέονται? |
ἢν
δὲ
πολλῷ
ᾖ
οὕτερος |
[1, 215] |
καὶ
ζωστῆρας
καὶ
μασχαλιστῆρας,
χρυσῷ
|
κοσμέονται. |
ὣς
δ?
αὕτως
τῶν
ἵππων |
[1, 62] |
τὸ
ἄστυ,
ἐς
τὠυτὸ
συνιόντες
|
ἀπικνέονται |
ἐπὶ
Παλληνίδος
Ἀθηναίης
ἱρόν,
καὶ |
[1, 29] |
τούτων
καὶ
προσεπικτωμένου
Κροίσου
Λυδοῖσι,
|
~ἀπικνέονται |
ἐς
Σάρδις
ἀκμαζούσας
πλούτῳ
ἄλλοι |
[1, 27] |
ναυπηγίην?
ὦ
βασιλεῦ,
νησιῶται
ἵππον
|
συνωνέονται |
μυρίην,
ἐς
Σάρδις
τε
καὶ |
[1, 216] |
πάντων
τῶν
θνητῶν
τὸ
τάχιστον
|
δατέονται. |
|
[1, 159] |
πρὸς
Περσέων?
οἳ
δέ
μιν
|
ἐξαιτέονται, |
προεῖναι
Κυμαίους
κελεύοντες.
ἡμεῖς
δὲ |
[1, 71] |
δὲ
τὴν
ἄλλην
ἐσθῆτα
φορέουσι,
|
σιτέονται |
δὲ
οὐκ
ὅσα
ἐθέλουσι
ἀλλ? |
[1, 200] |
πατριαὶ
τρεῖς
αἳ
οὐδὲν
ἄλλο
|
σιτέονται |
εἰ
μὴ
ἰχθὺς
μοῦνον,
τοὺς |
[1, 202] |
ἐν
δὲ
αὐτῇσι
ἀνθρώπους
οἳ
|
σιτέονται |
μὲν
ῥίζας
τὸ
θέρος
ὀρύσσοντες |
[1, 216] |
τὸν
δὲ
νούσῳ
τελευτήσαντα
οὐ
|
κατασιτέονται |
ἀλλ?
γῇ
κρύπτουσι,
συμφορὴν
ποιεύμενοι |
[1, 216] |
αὐτῷ,
ἑψήσαντες
δὲ
τὰ
κρέα
|
κατευωχέονται. |
ταῦτα
μὲν
τὰ
ὀλβιώτατά
σφι |
[1, 72] |
δὲ
Καππαδόκαι
ὑπὸ
Ἑλλήνων
Σύριοι
|
ὀνομάζονται? |
ἦσαν
δὲ
οἱ
Σύριοι
οὗτοι |
[1, 138] |
ἐνουρέουσι
οὔτε
ἐμπτύουσι,
οὐ
χεῖρας
|
ἐναπονίζονται, |
οὐδὲ
ἄλλον
οὐδένα
περιορῶσι,
ἀλλὰ |
[1, 202] |
θαλάσσῃ.
τὴν
μὲν
γὰρ
Ἕλληνὲς
|
ναυτίλλονται |
πᾶσα
καὶ
ἡ
ἔξω
στηλέων |
[1, 163] |
τῆς
ἑωυτοῦ
χώρης
οἰκῆσαι
ὅκου
|
βούλονται? |
μετὰ
δέ,
ὡς
τοῦτό
γε |
[1, 164] |
ἔπεα
ὥς
οἱ
καταχρᾷ
εἰ
|
βούλονται |
Φωκαιέες
προμαχεῶνα
ἕνα
μοῦνον
τοῦ |
[1, 173] |
Μιλυάδα?
τὴν
γὰρ
νῦν
Λύκιοι
|
νέμονται, |
αὕτη
τὸ
παλαιὸν
ἦν
Μιλυάς, |
[1, 151] |
πέντε
μὲν
πόλιες
τὴν
Λέσβον
|
νέμονται |
τὴν
γὰρ
ἕκτην
ἐν
τῇ |
[1, 143] |
Ἴωνες
κεκλῆσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
νῦν
|
φαίνονταί |
μοι
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν
ἐπαισχύνεσθαι |
[1, 178] |
στάδιοι
τῆς
περιόδου
τῆς
πόλιος
|
γίνονται |
συνάπαντες
ὀγδώκοντα
καὶ
τετρακόσιοι,
τὸ |
[1, 142] |
μοῦνοι.
οὗτοι
χαρακτῆρες
γλώσσης
τέσσερες
|
γίνονται. |
~τούτων
δὴ
ὦν
τῶν
Ἰώνων |
[1, 32] |
τὰ
ἑβδομήκοντα
ἔτεα
οἱ
ἐμβόλιμοι
|
γίνονται |
τριήκοντα
πέντε,
ἡμέραι
δὲ
ἐκ |
[1, 216] |
σφι
ἐκ
τοῦ
Ἀράξεω
ποταμοῦ
|
παραγίνονται? |
γαλακτοπόται
δ?
εἰσί.
θεῶν
δὲ |
[1, 185] |
ἐς
τὴν
αὐτὴν
ταύτην
κώμην
|
παραγίνονται |
καὶ
ἐν
τρισὶ
ἡμέρῃσι.
τοῦτο |
[1, 71] |
γευσάμενοι
γὰρ
τῶν
ἡμετέρων
ἀγαθῶν
|
περιέξονται |
οὐδὲ
ἀπωστοὶ
ἔσονται.
ἐγὼ
μέν |
[1, 207] |
νικῶντες
Μασσαγέται
οὐ
τὸ
ὀπίσω
|
φεύξονται |
ἀλλ?
ἐπ?
ἀρχὰς
τὰς
σὰς |
[1, 188] |
ἡμιόνεαι
κομίζουσαι
ἐν
ἀγγηίοισι
ἀργυρέοισι
|
ἕπονται, |
ὅκῃ
ἂν
ἐλαύνῃ
ἑκάστοτε.
~ἐπείτε |
[1, 173] |
ἴδιον
νενομίκασι
καὶ
οὐδαμοῖσι
ἄλλοισι
|
συμφέρονται |
ἀνθρώπων?
καλέουσι
ἀπὸ
τῶν
μητέρων |
[1, 71] |
ἡμετέρων
ἀγαθῶν
περιέξονται
οὐδὲ
ἀπωστοὶ
|
ἔσονται. |
ἐγὼ
μέν
νυν
θεοῖσι
ἔχω |
[1, 155] |
γεγονότας,
ὥστε
οὐδὲν
δεινοί
τοι
|
ἔσονται |
μὴ
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος
μὲν
δὴ |
[1, 84] |
περιενειχθέντος
τοῦ
λέοντος
τὸ
τεῖχος
|
ἔσονται |
Σάρδιες
ἀνάλωτοι.
ὁ
δὲ
Μήλης |
[1, 124] |
γενόμενοι
πρὸς
σέο
Ἀστυάγεα
καταιρέειν
|
πειρήσονται. |
ὡς
ὦν
ἑτοίμου
τοῦ
γε |
[1, 98] |
βασιλεύεσθαι.
~αὐτίκα
δὲ
προβαλλομένων
ὅντινα
|
στήσονται |
βασιλέα,
ὁ
Δηιόκης
ἦν
πολλὸς |
[1, 199] |
ἐπαμμέναι
εἰσὶ
καὶ
μεγάθεος,
ταχὺ
|
ἀπαλλάσσονται, |
ὅσαι
δὲ
ἄμορφοι
αὐτέων
εἰσί, |
[1, 144] |
ἑξαπόλιος
τῆς
αὐτῆς
ταύτης
καλεομένης,
|
φυλάσσονται |
ὦν)
μηδαμοὺς
ἐσδέξασθαι
τῶν
προσοίκων |
[1, 155] |
τῶν
γινομένων
τούτων
ἐμοί;
οὐ
|
παύσονται |
Λυδοί,
ὡς
οἴκασι,
πρήγμάτα
παρέχοντες |
[1, 181] |
θῶκοι
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
τοῖσι
κατίζοντες
|
ἀμπαύονται |
οἱ
ἀναβαίνοντες.
ἐν
δὲ
τῷ |
[1, 164] |
ἔπειτα
ὑποκρινέεσθαι?
ἐν
ᾧ
δὲ
|
βουλεύονται |
αὐτοί,
ἀπαγαγεῖν
ἐκεῖνον
ἐκέλευον
τὴν |
[1, 93] |
δὴ
Λυδῶν
δήμου
αἱ
θυγατέρες
|
πορνεύονται |
πᾶσαι,
συλλέγουσαι
σφίσι
φερνάς,
ἐς |
[1, 166] |
καὶ
ἔφερον
τοὺς
περιοίκους
ἅπαντας,
|
στρατεύονται |
ὦν
ἐπ?
αὐτοὺς
κοινῷ
λόγω |
[1, 147] |
δὲ
καὶ
συναμφοτέρους.
ἀλλὰ
γὰρ
|
περιέχονται |
τοῦ
οὐνόματος
μᾶλλόν
τι
τῶν |
[1, 32] |
προτίθημι.
οὗτοι
ἐόντες
ἐνιαυτοὶ
ἑβδομήκοντα
|
παρέχονται |
ἡμέρας
διηκοσίας
καὶ
πεντακισχιλίας
καὶ |
[1, 199] |
μὲν
γὰρ
προσέρχονται,
αἳ
δὲ
|
ἀπέρχονται. |
σχοινοτενέες
δὲ
διέξοδοι
πάντα
τρόπον |
[1, 199] |
πολλαὶ
γυναῖκες?
αἳ
μὲν
γὰρ
|
προσέρχονται, |
αἳ
δὲ
ἀπέρχονται.
σχοινοτενέες
δὲ |
[1, 198] |
καὶ
ἀμφότεροι?
ἄγγεος
γὰρ
οὐδενὸς
|
ἅψονται |
πρὶν
ἂν
λούσωνται.
ταὐτὰ
δὲ |
[1, 207] |
ἁμάρτω,
κεῖνοι
ἰδόμενοι
ἀγαθὰ
πολλὰ
|
τρέψονταί |
τε
πρὸς
αὐτὰ
καὶ
ἡμῖν |
[1, 4] |
καὶ
τὰ
ἐνοικέοντα
ἔθνεα
βάρβαρα
|
οἰκηιεῦνται |
οἱ
Πέρσαι,
τὴν
δὲ
Εὐρώπην |
[1, 140] |
κτείνουσι,
καὶ
ἀγώνισμα
μέγα
τοῦτο
|
ποιεῦνται, |
κτείνοντες
ὁμοίως
μύρμηκάς
τε
καὶ |
[1, 132] |
θεοὺς
ἥδε
κατέστηκε?
οὔτε
βωμοὺς
|
ποιεῦνται |
οὔτε
πῦρ
ἀνακαίουσι
μέλλοντες
θύειν, |
[1, 194] |
Ἀρμενίους,
ἄλλα
τρόπῳ
τῷ
αὐτῷ
|
ποιεῦνται |
πλοῖα.
~τὰ
μὲν
δὴ
πλοῖα |
[1, 194] |
ταῦτα
καὶ
οὐκ
ἐκ
ξύλων
|
ποιεῦνται |
τὰ
πλοῖα
ἀλλ?
ἐκ
διφθερέων. |
[1, 193] |
σιτία
καὶ
οἶνον
καὶ
μέλι
|
ποιεῦνται? |
τοὺς
συκέων
τρόπον
θεραπεύουσι
τά |
[1, 94] |
γὰρ
ὦν
τὴν
ἐξεύρεσιν
οὐκ
|
οἰκηιοῦνται |
Λυδοί.
ποιέειν
δὲ
ὧδε
πρὸς |
[1, 198] |
τοῦτο
ποιέει,
ὄρθρου
δὲ
γενομένου
|
λοῦνται |
καὶ
ἀμφότεροι?
ἄγγεος
γὰρ
οὐδενὸς |
[1, 72] |
ὁδοῦ
εὐζώνῳ
ἀνδρὶ
πέντε
ἡμέραι
|
ἀναισιμοῦνται. |
~ἐστρατεύετο
δὲ
ὁ
Κροῖσος
ἐπὶ |
[1, 196] |
αὐτὰς
μηδ?
εἰς
ἑτέραν
πόλιν
|
ἄγωνται) |
ἐπείτε
γὰρ
ἁλόντες
ἐκακώθησαν
καὶ |
[1, 191] |
στρατῷ,
ὅταν
διαβατὸν
τὸ
ῥέεθρον
|
ἴδωνται |
γενόμενον,
ἐσιέναι
ταύτῃ
ἐς
τὴν |
[1, 151] |
Ἴωσι
ἕπεσθαι
τῇ
ἂν
οὗτοι
|
ἐξηγέωνται. |
~ὡς
δὲ
ἀπίκοντο
ἐς
τὴν |
[1, 194] |
πλέοντες
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα
καὶ
|
διαθέωνται |
τὸν
φόρτον,
νομέας
μὲν
τοῦ |
[1, 153] |
στησάμενοι
ὠνῇ
τε
καὶ
πρήσι
|
χρέωνται? |
αὐτοὶ
γὰρ
οἱ
Πέρσαι
ἀγορῇσι |
[1, 133] |
ἢν
μὲν
ἅδῃ
καὶ
νήφουσι,
|
χρέωνται |
αὐτῷ,
ἢν
δὲμὴ
ἅδῃ,
μετιεῖσι. |
[1, 193] |
ἐχόμενα
ἐς
ἀπιστίην
πολλὴν
ἀπῖκται.
|
χρέωνται |
δὲ
οὐδὲν
ἐλαίῳ
ἀλλ?
ἢ |
[1, 173] |
μὲν
Κρητικοῖσι
τὰ
δὲ
Καρικοῖσι
|
χρέωνται. |
ἓν
δὲ
τόδε
ἴδιον
νενομίκασι |
[1, 133] |
προβάτων
προτιθέαται.
σίτοισι
δὲ
ὀλίγοισι
|
χρέωνται, |
ἐπιφορήμασι
δὲ
πολλοῖσι
καὶ
οὐκ |
[1, 34] |
καὶ
τά
τοιαῦτα
πάντα
τοῖσι
|
χρέωνται |
ἐς
πόλεμον
ἄνθρωποι,
ἐκ
τῶν |
[1, 197] |
ἀγορὴν
ἐκφορέουσι?
οὐ
γὰρ
δὴ
|
χρέωνται |
ἰητροῖσι.
προσιόντες
ὦν
πρὸς
τὸν |
[1, 94] |
~Λυδοὶ
δὲ
νόμοισι
μὲν
παραπλησίοισι
|
χρέωνται |
καὶ
Ἕλληνές,
χωρὶς
ἢ
ὅτι |
[1, 172] |
ἔχω
ἀτρεκέως
διακρῖναι)
νόμοισι
δὲ
|
χρέωνται |
κεχωρισμένοισι
πολλὸν
τῶν
τε
ἄλλων |
[1, 195] |
ἐστὶ
τοιαῦτα?
ἐσθῆτι
δὲ
τοιῇδε
|
χρέωνται, |
κιθῶνι
ποδηνεκέι
λινέῳ,
καὶ
ἐπὶ |
[1, 173] |
~καὶ
οὗτοι
μὲν
τρόποισι
τοιούτοισι
|
χρέωνται, |
οἱ
δὲ
Λύκιοι
ἐκ
Κρήτης |
[1, 215] |
καὶ
σαγάρις,
χαλκῷ
τὰ
πάντα
|
χρέωνται, |
ὅσα
δὲ
περὶ
κεφαλὴν
καὶ |
[1, 215] |
δὲ
καὶ
χαλκῷ
τὰ
πάντα
|
χρέωνται? |
ὅσα
μὲν
γὰρ
ἐς
αἰχμὰς |
[1, 215] |
χρυσῷ.
σιδήρῳ
δὲ
οὐδ?
ἀργύρῳ
|
χρέωνται |
οὐδέν?
οὐδὲ
γὰρ
οὐδέ
σφι |
[1, 132] |
ἀνακαίουσι
μέλλοντες
θύειν,
οὐ
σπονδῇ
|
χρέωνται, |
οὐκὶ
αὐλῷ,
οὐ
στέμμασι,
οὐκὶ |
[1, 216] |
γαμέει
ἕκαστος,
ταύτῃσι
δὲ
ἐπίκοινα
|
χρέωνται? |
τὸ
γὰρ
Σκύθας
φασὶ
Ἕλληνες |
[1, 216] |
ὁ
χαλκὸς
ἄπλετος.
~νόμοισι
δὲ
|
χρέωνται |
τοιοῖσιδε.
γυναῖκα
μὲν
γαμέει
ἕκαστος, |
[1, 71] |
τρηχέαν.
πρὸς
δὲ
οὐκ
οἴνῳ
|
διαχρέωνται |
ἀλλὰ
ὑδροποτέουσι,
οὐ
σῦκα
δὲ |
[1, 185] |
Ἀρδέρικκα.
καὶ
νῦν
οἳ
ἂν
|
κομίζωνται |
ἀπὸ
τῆσδε
τῆς
θαλάσσης
ἐς |
[1, 194] |
ἐπεὰν
δὲ
τοὺς
ὄνους
ἐλαύνοντες
|
ἀπίκωνται |
ὀπίσω
ἐς
τοὺς
Ἀρμενίους,
ἄλλα |
[1, 194] |
τοῖσι
μέζοσι
πλεῦνες.
ἐπεὰν
ὦν
|
ἀπίκωνται |
πλέοντες
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα
καὶ |
[1, 156] |
ὑπεκδράμωσι,
ἀποστάντες
ἀπὸ
τῶν
Περσέων
|
ἀπόλωνται. |
Κῦρος
δὲ
ἡσθεὶς
τῇ
ὑποθήκῃ |
[1, 74] |
πρὸς
τούτοισι,
ἐπεὰν
τοὺς
βραχίονας
|
ἐπιτάμωνται |
ἐς
τὴν
ὁμοχροίην,
τὸ
αἷμα |
[1, 60] |
καὶ
ὁμολογήσαντος
ἐπὶ
τούτοισι
Πεισιστράτου,
|
μηχανῶνται |
δὴ
ἐπὶ
τῇ
κατόδῳ
πρῆγμα |
[1, 60] |
πρώτοισι
λεγομένοισι
εἶναι
Ἑλλήνων
σοφίην
|
μηχανῶνται |
τοιάδε.
ἐν
τῷ
δήμῳ
τῷ |
[1, 165] |
δειμαίνοντες
μὴ
αἳ
μὲν
ἐμπόριον
|
γένωνται, |
ἡ
δὲ
αὐτῶν
νῆσος
ἀποκληισθῇ |
[1, 82] |
ἑκατέρων
μαχέσασθαι,
ὁκότεροι
δ?
ἂν
|
περιγένωνται, |
τούτων
εἶναι
τὸν
χῶρον?
τὸ |
[1, 194] |
Ἀσσυρίων
οἰκημένοισι
νομέας
ἰτέης
ταμόμενοι
|
ποιήσωνται, |
περιτείνουσι
τούτοισι
διφθέρας
στεγαστρίδας
ἔξωθεν |
[1, 27] |
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
οἰκημένων
Ἑλλήνων
|
τίσωνταί |
σε,
τοὺς
σὺ
δουλώσας
ἔχεις; |
[1, 202] |
συνέλθωσι
κατὰ
εἴλας
καὶ
πῦρ
|
ἀνακαύσωνται |
κύκλῳ
περιιζομένους
ἐπιβάλλειν
ἐπὶ
τὸ |
[1, 133] |
μετιεῖσι.
τὰ
δ?
ἂν
νήφοντες
|
προβουλεύσωνται, |
μεθυσκόμενοι
ἐπιδιαγινώσκουσι.
~ἐντυγχάνοντες
δ?
ἀλλήλοισι |
[1, 198] |
γὰρ
οὐδενὸς
ἅψονται
πρὶν
ἂν
|
λούσωνται. |
ταὐτὰ
δὲ
ταῦτα
καὶ
Ἀράβιοι |
[1, 82] |
γυναῖκάς
σφι
χρυσοφορήσειν,
πρὶν
Θυρέας
|
ἀνασώσωνται. |
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
τὰ
ἐναντία
τούτων |
[1, 135] |
πολλῷ
δ?
ἔτι
πλεῦνας
παλλακὰς
|
κτῶνται. |
~ἀνδραγαθίη
δὲ
αὕτη
ἀποδέδεκται,
μετὰ |
[1, 133] |
στέγαρχος,
ἐν
τοῦ
ἂν
ἐόντες
|
βουλεύωνται, |
καὶ
ἢν
μὲν
ἅδῃ
καὶ |
[1, 215] |
ἄνιπποι
ἀμφοτέρων
γὰρ
μετέχουσι)
καὶ
|
τοξόται |
τε
καὶ
αἰχμοφόροι,
σαγάρις
νομίζοντες |
[1, 216] |
ἐκ
τοῦ
Ἀράξεω
ποταμοῦ
παραγίνονται?
|
γαλακτοπόται |
δ?
εἰσί.
θεῶν
δὲ
μοῦνον |
[1, 215] |
Σκυθικῇ
φορέουσι
καὶ
δίαιταν
ἔχουσι,
|
ἱππόται |
δὲ
εἰσὶ
καὶ
ἄνιπποι
ἀμφοτέρων |
[1, 51] |
καὶ
ἀργύρεον,
τῶν
τῷ
χρυσέῳ
|
ἐπιγέγραπται |
Λακεδαιμονίων
φαμένων
εἶναι
ἀνάθημα,
οὐκ |
[1, 62] |
ἐν
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ
τάδε
λέγων?
|
ἔρριπται |
δ?
ὁ
βόλος,
τὸ
δὲ |
[1, 32] |
δ?
ἡμετέρη
εὐδαιμονίη
οὕτω
τοι
|
ἀπέρριπται |
ἐς
τὸ
μηδὲν
ὥστε
οὐδὲ |
[1, 148] |
δὲ
οὔτι
μοῦναι
αἱ
Ἰώνων
|
ὁρταὶ |
τοῦτο,
ἀλλὰ
καὶ
Ἑλλήνων
πάντων |
[1, 62] |
ὁ
βόλος,
τὸ
δὲ
δίκτυον
|
ἐκπεπέτασται, |
θύννοι
δ?
οἰμήσουσι
σεληναίης
διὰ |
[1, 153] |
ὑγιαίνω,
οὐ
τὰ
Ἰώνων
πάθεα
|
ἔσται |
ἔλλεσχα
ἀλλὰ
τὰ
οἰκήια"
ταῦτα |
[1, 55] |
τάδε
χρηστηριαζόμενος,
εἴ
οἱ
πολυχρόνιος
|
ἔσται |
ἡ
μουναρχίη.
ἡ
δὲ
Πυθίη |
[1, 112] |
δεσπότας
οὔτε
ἡμῖν
κακῶς
βεβουλευμένα
|
ἔσται? |
ὅ
τε
γὰρ
τεθνεὼς
βασιληίης |
[1, 11] |
αὐτοῦ
μὲν
χωρίου
ἡ
ὁρμή
|
ἔσται |
ὅθεν
περ
καὶ
ἐκεῖνος
ἐμέ |
[1, 206] |
εἰδείης
εἴ
τοι
ἐς
καιρὸν
|
ἔσται |
ταῦτα
τελεόμενα?
παυσάμενος
δὲ
βασίλευε |
[1, 155] |
πρὸς
Κροῖσον
τάδε.
Κροῖσε,
τί
|
ἔσται |
τέλος
τῶν
γινομένων
τούτων
ἐμοί; |
[1, 11] |
γυμνήν,
ὑπνωμένῳ
δὲ
ἡ
ἐπιχείρησις
|
ἔσται" |
~ὡς
δὲ
ἤρτυσαν
τὴν
ἐπιβουλήν, |
[1, 47] |
χαλκὸς
μὲν
ὑπέστρωται,
χαλκὸν
δ?
|
ἐπιέσται. |
~ταῦτα
οἱ
Λυδοὶ
θεσπισάσης
τῆς |
[1, 9] |
στήσω.
μετὰ
δ?
ἐμὲ
ἐσελθόντα
|
παρέσται |
καὶ
ἡ
γυνὴ
ἡ
ἐμὴ |
[1, 138] |
αἴσχιστον
δὲ
αὐτοῖσι
τὸ
ψεύδεσθαι
|
νενόμισται, |
δεύτερα
δὲ
τὸ
ὀφείλειν
χρέος, |
[1, 173] |
δούλῳ
συνοικήσῃ,
γενναῖα
τὰ
τέκνα
|
νενόμισται? |
ἢν
δὲ
ἀνὴρ
ἀστὸς
καὶ |
[1, 216] |
ταῦτα
μὲν
τὰ
ὀλβιώτατά
σφι
|
νενόμισται, |
τὸν
δὲ
νούσῳ
τελευτήσαντα
οὐ |
[1, 89] |
σημαίνειν
σοί.
Πέρσαι
φύσιν
ἐόντες
|
ὑβρισταὶ |
εἰσὶ
ἀχρήματοι.
ἢν
ὦν
σὺ |
[1, 29] |
οἱ
πάντες
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
|
σοφισταί, |
οἳ
τοῦτον
τὸν
χρόνον
ἐτύγχανον |
[1, 4] |
γὰρ
δὴ
ὅτι,
εἰ
μὴ
|
αὐταὶ |
ἐβούλοντο,
οὐκ
ἂν
ἡρπάζοντο.
σφέας |
[1, 180] |
καὶ
αὗται
χάλκεαι
φέρουσαι
καὶ
|
αὐταὶ) |
ἐς
αὐτὸν
τὸν
ποταμόν.
~τοῦτο |
[1, 93] |
συνοικήσωσι
τοῦτο
ποιέουσαι?
ἐκδιδοῦσι
δὲ
|
αὐταὶ |
ἑωυτάς.
ἡ
μὲν
δὴ
περίοδος |
[1, 151] |
τῇ
Ἴδῃ
οἰκημενέων?
κεχωρίδαται
γὰρ
|
αὗται. |
αἱ
δὲ
τὰς
νήσους
ἔχουσαι |
[1, 142] |
Κολοφὼν
Λέβεδος
Τέως
Κλαζομεναὶ
Φώκαια?
|
αὗται |
δὲ
αἱ
πόλιες
τῇσι
πρότερον |
[1, 149] |
ὑπὸ
Ἰώνων?
ἦσαν
γὰρ
καὶ
|
αὗται |
δυώδεκα
αἱ
ἐν
τῆ
ἠπείρῳ. |
[1, 66] |
Τεγεητέων
ἐργάζοντο.
αἱ
δὲ
πέδαι
|
αὗται |
ἐν
τῇσι
ἐδεδέατο
ἔτι
καὶ |
[1, 149] |
Αἰγιρόεσσα,
Πιτάνη,
Αἰγαῖαι,
Μύρινα,
Γρύνεια.
|
αὗται |
ἕνδεκα
Αἰολέων
πόλιες
αἱ
ἀρχαῖαι? |
[1, 114] |
τῇ
ἦσαν
καὶ
αἱ
βουκολίαι
|
αὗται, |
ἔπαιζε
δὲ
μετ?
ἄλλων
ἡλίκων |
[1, 176] |
ἐπήλυδες?
αἱ
δὲ
ὀγδώκοντα
ἱστίαι
|
αὗται |
ἔτυχον
τηνικαῦτα
ἐκδημέουσι
καὶ
οὕτω |
[1, 91] |
παραγαγεῖν
μοίρας.
ὅσον
δὲ
ἐνέδωκαν
|
αὗται, |
ἤνυσέ
τε
καὶ
ἐχαρίσατό
οἱ? |
[1, 182] |
τοῦ
Θηβαιέος
γυνή,
ἀμφότεραι
δὲ
|
αὗται |
λέγονται
ἀνδρῶν
οὐδαμῶν
ἐς
ὁμιλίην |
[1, 149] |
περ
τῶν
Περσέων
τὰ
οὐνόματα.
|
~αὗται |
μὲν
αἱ
Ἰάδες
πόλιες
εἰσί, |
[1, 142] |
δὲ
Μυοῦς
τε
καὶ
Πριήνη.
|
αὗται |
μὲν
ἐν
τῇ
Καρίῃ
κατοίκηνται |
[1, 151] |
καὶ
ἐποιήσαντο
σφέων
αὐτέων
πολιήτας.
|
~αὗται |
μέν
νυν
αἱ
ἠπειρώτιδες
Αἰολίδες |
[1, 146] |
δὲ
τὸν
φόνον
αἱ
γυναῖκες
|
αὗται |
νόμον
θέμεναι
σφίσι
αὐτῇσι
ὅρκους |
[1, 208] |
ἀπόδεξις
ἔργων
μεγάλων"
~γνῶμαι
μὲν
|
αὗται |
συνέστασαν?
Κῦρος
δὲ
μετεὶς
τὴν |
[1, 143] |
οὐνόματι?
αἱ
δὲ
δυώδεκα
πόλιες
|
αὗται |
τῷ
τε
οὐνόματι
ἠγάλλοντο
καὶ |
[1, 180] |
τοσαῦται
ἀριθμόν?
ἦσαν
δὲ
καὶ
|
αὗται |
χάλκεαι
φέρουσαι
καὶ
αὐταὶ)
ἐς |
[1, 180] |
ἐπῆσαν,
ὅσαι
περ
αἱ
λαῦραι,
|
τοσαῦται |
ἀριθμόν?
ἦσαν
δὲ
καὶ
αὗται |
[1, 120] |
τὴν
σήν.
κείνως
μὲν
γὰρ
|
ἀλλοτριοῦται |
ἐς
τὸν
παῖδα
τοῦτον
περιιοῦσα |
[1, 69] |
νῦν
τῆς
Λακωνικῆς
ἐν
Θόρνακι
|
ἵδρυται |
Ἀπόλλωνος?
Κροῖσος
δέ
σφι
ὠνεομένοισι |
[1, 142] |
δὲ
μία
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
|
ἵδρυται, |
Ἐρυθραί.
Χῖοι
μέν
νυν
καὶ |
[1, 62] |
οἵ
τε
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
|
στασιῶται |
ἀπίκοντο
ἄλλοι
τε
ἐκ
τῶν |
[1, 13] |
τὠυτὸ
οἳ
τε
τοῦ
Γύγεω
|
στασιῶται |
καί
οἱ
λοιποὶ
Λυδοί,
ἤν |
[1, 60] |
φρονήσαντες
οἵ
τε
τοῦ
Μεγακλέος
|
στασιῶται |
καὶ
οἱ
τοῦ
Λυκούργου
ἐξελαύνουσί |
[1, 27] |
καταπαῦσαι
τὴν
ναυπηγίην?
ὦ
βασιλεῦ,
|
νησιῶται |
ἵππον
συνωνέονται
μυρίην,
ἐς
Σάρδις |
[1, 18] |
παραδεξάμενος,
ὡς
καὶ
πρότερον
μοι
|
δεδήλωται, |
παρὰ
τοῦ
πατρὸς
τὸν
πόλεμον |
[1, 47] |
ἀρνείοισι
κρέεσσιν,
ᾗ
χαλκὸς
μὲν
|
ὑπέστρωται, |
χαλκὸν
δ?
ἐπιέσται.
~ταῦτα
οἱ |
[1, 173] |
παλαιὸν
ἦν
Μιλυάς,
οἱ
δὲ
|
Μιλύαι |
τότε
Σόλυμοι
ἐκαλέοντο.
ἕως
μὲν |
[1, 146] |
μέτα
οὐδὲ
τοῦ
οὐνόματος
οὐδέν,
|
Μινύαι |
δὲ
Ὀρχομένιοί
σφι
ἀναμεμίχαται
καὶ |
[1, 198] |
ἂν
ἐπείρηται
ἥντινα
νοῦσον
ἔχει.
|
~ταφαὶ |
δέ
σφι
ἐν
μέλιτι,
θρῆνοι |
[1, 214] |
μάχην,
ὅσαι
δὴ
βαρβάρων
ἀνδρῶν
|
μάχαι |
ἐγένοντο,
κρίνω
ἰσχυροτάτην
γενέσθαι,
καὶ |
[1, 129] |
Ἅρπαγος
δὲ
ἔφη,
αὐτὸς
γὰρ
|
γράψαι, |
τὸ
πρῆγμα
ἑωυτοῦ
δὴ
δικαίως |
[1, 38] |
ἐπὶ
τῆς
ἐμῆς
σε
ζόης
|
διακλέψαι. |
εἷς
γὰρ
μοι
μοῦνος
τυγχάνεις |
[1, 164] |
προμαχεῶνα
ἕνα
μοῦνον
τοῦ
τείχεος
|
ἐρεῖψαι |
καὶ
οἴκημα
ἓν
κατιρῶσαι.
οἱ |
[1, 24] |
ὄρθιον,
τελευτῶντος
δὲ
τοῦ
νόμου
|
ῥῖψαί |
μιν
ἐς
τὴν
θάλασσαν
ἑωυτὸν |
[1, 116] |
δή
κοτε
ἀνενειχθεὶς
εἶπε,
θέλων
|
ἐκπέμψαι |
τὸν
Ἀρτεμβάρεα,
ἵνα
τὸν
βουκόλον |
[1, 36] |
καὶ
λογάδας
νεηνίας
καὶ
κύνας
|
συμπέμψαι |
ἡμῖν,
ὡς
ἄν
μιν
ἐξέλωμεν |
[1, 120] |
δὲ
παῖδα
τοῦτον
ἐξ
ὀφθαλμῶν
|
ἀπόπεμψαι |
ἐς
Πέρσας
τε
καὶ
τοὺς |
[1, 73] |
παρὰ
σφίσι
διδασκομένων
παίδων
ἕνα
|
κατακόψαι, |
σκευάσαντες
δὲ
αὐτὸν
ὥσπερ
ἐώθεσαν |
[1, 31] |
στᾶσα
ἀντίον
τοῦ
ἀγάλματος
εὔχετο
|
Κλεόβι |
τε
καὶ
Βίτωνι
τοῖσι
ἑωυτῆς |
[1, 141] |
Ἴωνες
πρότερον
αὐτοῦ
Κύρου
δεηθέντος
|
δι? |
ἀγγέλων
ἀπίστασθαι
σφέας
ἀπὸ
Κροίσου |
[1, 99] |
μήτε
ἐσιέναι
παρὰ
βασιλέα
μηδένα,
|
δι? |
ἀγγέλων
δὲ
πάντα
χρᾶσθαι,
ὁρᾶσθαι |
[1, 69] |
ἀπάτης"
Κροῖσος
μὲν
δὴ
ταῦτα
|
δι? |
ἀγγέλων
ἐπεκηρυκεύετο,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἀκηκοότες |
[1, 70] |
κρητὴρ
οὐκ
ἀπίκετο
ἐς
Σάρδις
|
δι? |
αἰτίας
διφασίας
λεγομένας
τάσδε?
οἱ |
[1, 75] |
ἐόντα
ἑωυτοῦ
μητροπάτορα
καταστρεψάμενος
ἔσχε
|
δι? |
αἰτίην
τὴν
ἐγὼ
ἐν
τοῖσι |
[1, 3] |
ἐθελῆσαί
οἱ
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
|
δι? |
ἁρπαγῆς
γενέσθαι
γυναῖκα,
ἐπιστάμενον
πάντως |
[1, 117] |
εὐνούχων
τοὺς
πιστοτάτους
καὶ
εἶδον
|
δι? |
ἐκείνων
καὶ
ἔθαψά
μιν.
οὕτω |
[1, 109] |
τῆς
νῦν
τὸν
υἱὸν
κτείνει
|
δι? |
ἐμεῦ,
ἄλλο
τι
ἢ
λείπεται |
[1, 129] |
αὐτῷ
βασιλέα
γενέσθαι,
εἰ
δὴ
|
δι? |
ἑωυτοῦ
γε
ἐπρήχθη
τὰ
παρεόντα, |
[1, 97] |
τῶν
ἑωυτοῦ
ἐξημεληκότα
τοῖσι
πέλας
|
δι? |
ἡμέρης
δικάζειν.
ἐούσης
ὦν
ἁρπαγῆς |
[1, 0] |
γένηται,
τά
τε
ἄλλα
καὶ
|
δι? |
ἣν
αἰτίην
ἐπολέμησαν
ἀλλήλοισι.
~Περσέων |
[1, 206] |
χρᾶσθαι,
ἀλλὰ
πάντως
μᾶλλον
ἢ
|
δι? |
ἡσυχίης
εἶναι?
σὺ
δὴ
εἰ |
[1, 51] |
ἐπιμνήσομαι.
ἀλλ?
ὁ
μὲν
παῖς,
|
δι? |
οὗ
τῆς
χειρὸς
ῥέει
τὸ |
[1, 22] |
τὰς
Σάρδις,
ὡς
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
|
δι? |
οὐδὲν
ἄλλο
ἐγένετο
ἡ
διαλλαγή. |
[1, 121] |
ὦ
παῖ,
σὲ
γὰρ
ἐγὼ
|
δι? |
ὄψιν
ὀνείρου
οὐ
τελέην
ἠδίκεον, |
[1, 199] |
ὁδῶν
ἔχουσι
διὰ
τῶν
γυναικῶν,
|
δι? |
ὧν
οἱ
ξεῖνοι
διεξιόντες
ἐκλέγονται? |
[1, 1] |
ἅπασι
τῶν
ἐν
τῇ
νῦν
|
Ἑλλάδι |
καλεομένῃ
χωρῇ.
ἀπικομένους
δὲ
τούς |
[1, 92] |
ἐστὶ
ἄλλα
ἀναθήματα
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
πολλὰ
καὶ
οὐ
τὰ
εἰρημένα |
[1, 74] |
θυγατέρα
Ἀρύηνιν
Ἀστυάγεϊ
τῷ
Κυαξάρεω
|
παιδί? |
ἄνευ
γὰρ
ἀναγκαίης
ἰσχυρῆς
συμβάσιες |
[1, 34] |
τὸν
ὄνειρον
ἄγεται
μὲν
τῷ
|
παιδὶ |
γυναῖκα,
ἐωθότα
δὲ
στρατηγέειν
μιν |
[1, 34] |
μή
τί
οἱ
κρεμάμενον
τῷ
|
παιδὶ |
ἐμπέσῃ.
~ἔχοντι
δέ
οἱ
ἐν |
[1, 208] |
τὰς
χεῖρας
ἐσθεὶς
τῷ
ἑωυτοῦ
|
παιδὶ |
Καμβύσῃ,
τῷ
περ
τὴν
βασιληίην |
[1, 115] |
ἰδὼν
Ἀστυάγης,
θέλων
τιμωρῆσαι
τῷ
|
παιδὶ |
τιμῆς
τῆς
Ἀρτεμβάρεος
εἵνεκα,
μετεπέμπετο |
[1, 26] |
αὐτοῦ
ἀνέθεσαν
τὴν
πόλιν
τῇ
|
Ἀρτέμιδι, |
ἐξάψαντες
ἐκ
τοῦ
νηοῦ
σχοινίον |
[1, 60] |
θυγατέρα
ἔχειν
γυναῖκα
ἐπὶ
τῇ
|
τυραννίδι. |
ἐνδεξαμένου
δὲ
τὸν
λόγον
καὶ |
[1, 100] |
διεκόσμησε
καὶ
ἐκράτυνε
ἑωυτὸν
τῇ
|
τυραννίδι, |
ἦν
τὸ
δίκαιον
φυλάσσων
χαλεπός? |
[1, 212] |
τῆσδε
τῆς
χώρης
ἀζήμιος,
Μασσαγετέων
|
τριτημορίδι |
τοῦ
στρατοῦ
κατυβρίσας.
εἰ
δὲ |
[1, 111] |
ἐς
πόλιν.
ἦσαν
δὲ
ἐν
|
φροντίδι |
ἀμφότεροι
ἀλλήλων
πέρι,
ὃ
μὲν |
[1, 212] |
ἐπαερθῇς
τῷ
γεγονότι
τῷδε
πρήγματι,
|
εἰ |
ἀμπελίνῳ
καρπῷ,
τῷ
περ
αὐτοὶ |
[1, 90] |
πέδας?
ταῦτά
τε
ἐπειρωτᾶν,
καὶ
|
εἰ |
ἀχαρίστοισι
νόμος
εἶναι
τοῖσι
Ἑλληνικοῖσι |
[1, 60] |
στάσι
ὁ
Μεγακλέης
ἐπεκηρυκεύετο
Πεισιστράτῳ,
|
εἰ |
βούλοιτό
οἱ
τὴν
θυγατέρα
ἔχειν |
[1, 164] |
προισχόμενος
ἔπεα
ὥς
οἱ
καταχρᾷ
|
εἰ |
βούλονται
Φωκαιέες
προμαχεῶνα
ἕνα
μοῦνον |
[1, 129] |
τοῦ
δείπνου
εἵνεκεν
Μήδους
κατεδούλωσε.
|
εἰ |
γὰρ
δὴ
δεῖν
πάντως
περιθεῖναι |
[1, 207] |
πρήγματος
τὰ
ἔμπαλιν
ἢ
οὗτοι.
|
εἰ |
γὰρ
ἐθελήσομεν
ἐσδέξασθαι
τοὺς
πολεμίους |
[1, 119] |
εἴρετο
δὲ
αὐτὸν
ὁ
Ἀστυάγης
|
εἰ |
γινώσκοι
ὅτευ
θηρίου
κρέα
βεβρώκοι. |
[1, 207] |
πρῆγμα
γνώμας
ἐμὲ
σοὶ
ἀποφαίνεσθαι?
|
εἰ |
δ?
ἔγνωκας
ὅτι
ἄνθρωπος
καὶ |
[1, 109] |
γέρων
καὶ
ἅπαις
ἔρσενος
γόνου?
|
εἰ |
δ?
ἐθελήσει
τούτου
τελευτήσαντος
ἐς |
[1, 210] |
Πέρσης
γεγονὼς
ὅστις
τοὶ
ἐπιβουλεύσειε,
|
εἰ |
δ?
ἐστί,
ἀπόλοιτο
ὡς
τάχιστα? |
[1, 206] |
ὁδὸν
διάβαινε
ἐς
τὴν
ἡμετέρην?
|
εἰ |
δ?
ἡμέας
βούλεαι
ἐσδέξασθαι
μᾶλλον |
[1, 32] |
δισμυρίας,
ἐμβολίμου
μηνὸς
μὴ
γινομένου?
|
εἰ |
δὲ
δὴ
ἐθελήσει
τοὔτερον
τῶν |
[1, 196] |
μὲν
συνοικήσειν
αὐτῇ,
οὕτω
ἀπάγεσθαι.
|
εἰ |
δὲ
μὴ
συμφεροίατο,
ἀποφέρειν
τὸ |
[1, 32] |
ἄνουσος,
ἀπαθὴς
κακῶν,
εὔπαις,
εὐειδής.
|
εἰ |
δὲ
πρὸς
τούτοισι
ἔτι
τελευτήσῃ |
[1, 212] |
Μασσαγετέων
τριτημορίδι
τοῦ
στρατοῦ
κατυβρίσας.
|
εἰ |
δὲ
ταῦτα
οὐ
ποιήσεις,
ἥλιον |
[1, 133] |
δείπνου
παραφορέεται
οὐδὲν
λόγου
ἄξιον?
|
εἰ |
δέ
τι
παραφέροιτο,
ἐσθίοντας
ἂν |
[1, 210] |
ἄρχεσθαι
ὑπ?
ἄλλων
ἄρχειν
ἁπάντων.
|
εἰ |
δέ
τις
τοὶ
ὄψις
ἀπαγγέλλει |
[1, 59] |
ἄγεσθαι
τεκνοποιὸν
ἐς
τὰ
οἰκία,
|
εἰ |
δὲ
τυγχάνει
ἔχων,
δευτέρα
τὴν |
[1, 57] |
Πελασγοί,
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
εἰπεῖν.
|
εἰ |
δὲ
χρεόν
ἐστι
τεκμαιρόμενον
λέγειν |
[1, 129] |
εἰ
παρεὸν
αὐτῷ
βασιλέα
γενέσθαι,
|
εἰ |
δὴ
δι?
ἑωυτοῦ
γε
ἐπρήχθη |
[1, 112] |
ἐκθεῖναι,
σὺ
δὲ
ὧδε
ποίησον,
|
εἰ |
δὴ
πᾶσα
ἀνάγκη
ὀφθῆναι
ἐκκείμενον. |
[1, 207] |
δὲ
οὐ
νικᾷς
τοσοῦτον
ὅσον
|
εἰ |
διαβὰς
ἐς
τὴν
ἐκείνων,
νικῶν |
[1, 90] |
ἐπειρέσθαι
πέμψαντα
τάσδε
τὰς
πέδας,
|
εἰ |
ἐξαπατᾶν
τοὺς
εὖ
ποιεῦντας
νόμος |
[1, 120] |
ὡς
βασιλεῦσαι
χρῆν
τὸν
παῖδα,
|
εἰ |
ἐπέζωσε
καὶ
μὴ
ἀπέθανε
πρότερον. |
[1, 170] |
Πριηνέα
ἀποδέξασθαι
Ἴωσι
χρησιμωτάτην,
τῇ
|
εἰ |
ἐπείθοντο,
παρεῖχε
ἂν
σφι
εὐδαιμονέειν |
[1, 46] |
εὑρεθείη,
ἐπείρηται
σφέα
δεύτερα
πέμπων
|
εἰ |
ἐπιχειρέοι
ἐπὶ
Πέρσας
στρατεύεσθαι.
~ἐντειλάμενος |
[1, 129] |
ὁ
δέ
μιν
προσιδὼν
ἀντείρετο
|
εἰ |
ἑωυτοῦ
ποιέεται
τὸ
Κύρου
ἔργον. |
[1, 119] |
τῆς
βορῆς,
Ἀστυάγης
εἴρετό
μιν
|
εἰ |
ἡσθείη
τι
τῇ
θοίνῃ.
φαμένου |
[1, 60] |
καὶ
εὐηθείης
ἠλιθίου
ἀπηλλαγμένον
μᾶλλον,
|
εἰ |
καὶ
τότε
γε
οὗτοι
ἐν |
[1, 206] |
δι?
ἡσυχίης
εἶναι?
σὺ
δὴ
|
εἰ |
μεγάλως
προθυμέαι
Μασσαγετέων
πειρηθῆναι,
φέρε |
[1, 24] |
καὶ
τοῖσι
ἐσελθεῖν
γὰρ
ἡδονὴν
|
εἰ |
μέλλοιεν
ἀκούσεσθαι
τοῦ
ἀρίστου
ἀνθρώπων |
[1, 207] |
παθήματα
ἐόντα
ἀχάριτα
μαθήματα
γέγονε.
|
εἰ |
μὲν
ἀθάνατος
δοκέεις
εἶναι
καὶ |
[1, 39] |
αἰχμὴ
σιδηρέη
τὴν
σὺ
φοβέαι;
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
ὀδόντος
τοι |
[1, 191] |
τοῦτο
ἐσήισαν
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα.
|
εἰ |
μέν
νυν
προεπύθοντο
ἢ
ἔμαθον |
[1, 120] |
φαίνεται
φέρειν;
εἶπαν
οἱ
Μάγοι
|
εἰ |
μὲν
περίεστί
τε
καὶ
ἐβασίλευσε |
[1, 187] |
νεκρὸν
καὶ
γράμματα
λέγοντα
τάδε?
|
εἰ |
μὴ
ἄπληστός
τε
ἔας
χρημάτων |
[1, 4] |
σωφρόνων?
δῆλα
γὰρ
δὴ
ὅτι,
|
εἰ |
μὴ
αὐταὶ
ἐβούλοντο,
οὐκ
ἂν |
[1, 200] |
τρεῖς
αἳ
οὐδὲν
ἄλλο
σιτέονται
|
εἰ |
μὴ
ἰχθὺς
μοῦνον,
τοὺς
ἐπείτε |
[1, 32] |
ἐπ?
ἡμέρην
ἔχοντος
ὀλβιώτερος
ἐστί,
|
εἰ |
μή
οἱ
τύχη
ἐπίσποιτο
πάντα |
[1, 140] |
γὰρ
ἁγνεύουσι
ἔμψυχον
μηδὲν
κτείνειν,
|
εἰ |
μὴ
ὅσα
θύουσι?
οἱ
δὲ |
[1, 45] |
μοι
τοῦδε
τοῦ
κακοῦ
αἴτιος,
|
εἰ |
μὴ
ὅσον
ἀέκων
ἐξεργάσαο,
ἀλλὰ |
[1, 111] |
ταῦτα
ἐπιθέμενόν
μοι,
πόλλ?
ἀπειλήσας
|
εἰ |
μή
σφεα
ποιήσαιμι.
καὶ
ἐγὼ |
[1, 155] |
πόλιν
παρέδωκα,
καὶ
ἔπειτα
θωμάζω
|
εἰ |
μοι
ἀπεστᾶσι"
ὃ
μὲν
δὴ |
[1, 71] |
ἀγαθὸν
οὐδέν.
τοῦτο
μὲν
δή,
|
εἰ |
νικήσεις,
τί
σφέας
ἀπαιρήσεαι,
τοῖσί |
[1, 134] |
ὁδοῖσι,
τῷδε
ἄν
τις
διαγνοίη
|
εἰ |
ὅμοιοί
εἰσὶ
οἱ
συντυγχάνοντες?
ἀντὶ |
[1, 90] |
τοῦ
νηοῦ
τὸν
οὐδὸν
εἰρωτᾶν
|
εἰ |
οὔ
τι
ἐπαισχύνεται
τοῖσι
μαντηίοισι |
[1, 109] |
οὐ
τῇ
ἐνετέλλετο
Ἀστυάγης,
οὐδ?
|
εἰ |
παραφρονήσει
τε
καὶ
μανέεται
κάκιον |
[1, 129] |
πάντων
ἀνθρώπων,
σκαιότατον
μέν
γε,
|
εἰ |
παρεὸν
αὐτῷ
βασιλέα
γενέσθαι,
εἰ |
[1, 75] |
ἔς
τε
τὰ
χρηστήρια
ἔπεμπε
|
εἰ |
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας,
καὶ
δὴ |
[1, 53] |
ἐξευρημάτων,
καὶ
νῦν
ὑμέας
ἐπειρωτᾷ
|
εἰ |
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας
καὶ
εἴ |
[1, 53] |
ὁ
Κροῖσος
ἐπειρωτᾶν
τὰ
χρηστήρια
|
εἰ |
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας
Κροῖσος
καὶ |
[1, 57] |
οἱ
Πελασγοὶ
βάρβαρον
γλῶσσαν
ἱέντες.
|
εἰ |
τοίνυν
ἦν
καὶ
πᾶν
τοιοῦτο |
[1, 57] |
ἐόντα
πολίσματα
τὸ
οὔνομα
μετέβαλε?
|
εἰ |
τούτοισι
τεκμαιρόμενον
δεῖ
λέγειν,
ἦσαν |
[1, 120] |
ἀρχῆς
προοπτέον
ἐστί.
καὶ
νῦν
|
εἰ |
φοβερόν
τι
ἐνωρῶμεν,
πᾶν
ἂν |
[1, 46] |
μαντηίων
ὅ
τι
φρονέοιεν,
ὡς
|
εἰ |
φρονέοντα
τὴν
ἀληθείην
εὑρεθείη,
ἐπείρηται |
[1, 115] |
ἐς
ὃ
ἔλαβὲ
τὴν
δίκην.
|
εἰ |
ὦν
δὴ
τοῦδε
εἵνεκα
ἄξιός |
[1, 174] |
Ζεὺς
γάρ
κ?
ἔθηκε
νῆσον,
|
εἴ |
κ?
ἐβούλετο.
Κνίδιοι
μὲν
ταῦτα |
[1, 38] |
παραλαμβανόμενα
οὐκ
ἀποπέμπω,
φυλακὴν
ἔχων,
|
εἴ |
κως
δυναίμην
ἐπὶ
τῆς
ἐμῆς |
[1, 46] |
ἀπέπαυσε,
ἐνέβησε
δὲ
ἐς
φροντίδα,
|
εἴ |
κως
δύναιτο,
πρὶν
μεγάλους
γενέσθαι |
[1, 55] |
αὐτοῦ.
ἐπειρώτα
δὲ
τάδε
χρηστηριαζόμενος,
|
εἴ |
οἱ
πολυχρόνιος
ἔσται
ἡ
μουναρχίη. |
[1, 68] |
κου
ἄν,
ὦ
ξεῖνε
Λάκων
|
εἴ |
περ
εἶδες
τό
περ
ἐγώ, |
[1, 27] |
Πιττακὸν
τὸν
Μυτιληναῖον,
εἰρομένου
Κροίσου
|
εἴ |
τι
εἴη
νεώτερον
περὶ
τὴν |
[1, 89] |
θεοὶ
ἔδωκαν
δοῦλον
σοί,
δικαιῶ,
|
εἴ |
τι
ἐνορέω
πλέον,
σημαίνειν
σοί. |
[1, 24] |
ἄρα
παρεῖναι
αὐτούς,
κληθέντας
ἱστορέεσθαι
|
εἴ |
τι
λέγοιεν
περὶ
Ἀρίονος.
φαμένων |
[1, 87] |
καταλαβεῖν,
ἐπιβώσασθαι
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἐπικαλεόμενον,
|
εἴ |
τί
οἱ
κεχαρισμένον
ἐξ
αὐτοῦ |
[1, 30] |
ἐπειρέσθαι
με
ἵμερος
ἐπῆλθέ
σε
|
εἴ |
τινα
ἤδη
πάντων
εἶδες
ὀλβιώτατον" |
[1, 100] |
τάδε
δὲ
ἄλλα
ἐκεκοσμέατὸ
οἱ?
|
εἴ |
τινα
πυνθάνοιτο
ὑβρίζοντα,
τοῦτον
ὅκως |
[1, 53] |
εἰ
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας
καὶ
|
εἴ |
τινα
στρατὸν
ἀνδρῶν
προσθέοιτο
σύμμαχον" |
[1, 53] |
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας
Κροῖσος
καὶ
|
εἴ |
τινα
στρατὸν
ἀνδρῶν
προσθέοιτο
φίλον, |
[1, 196] |
ἀνίστη
ἂν
τὴν
ἀμορφεστάτην,
ἢ
|
εἴ |
τις
αὐτέων
ἔμπηρος
εἴη,
καὶ |
[1, 197] |
κάμνοντα
συμβουλεύουσι
περὶ
τῆς
νούσου,
|
εἴ |
τις
καὶ
αὐτὸς
τοιοῦτο
ἔπαθε |
[1, 86] |
ἐπὶ
τὴν
πυρήν,
βουλόμενος
εἰδέναι
|
εἴ |
τίς
μιν
δαιμόνων
ῥύσεται
τοῦ |
[1, 59] |
δευτέρα
τὴν
γυναῖκα
ἐκπέμπειν,
καὶ
|
εἴ |
τίς
οἱ
τυγχάνει
ἐὼν
παῖς, |
[1, 155] |
νῦν
γε
φαίνομαι
πεποιηκέναι
ὡς
|
εἴ |
τις
πατέρα
ἀποκτείνας
τῶν
παίδων |
[1, 206] |
σπεύδεις?
οὐ
γὰρ
ἂν
εἰδείης
|
εἴ |
τοι
ἐς
καιρὸν
ἔσται
ταῦτα |
[1, 89] |
ἐπαναστησόμενον.
νῦν
ὦν
ποίησον
ὧδε,
|
εἲ |
τοι
ἀρέσκει
τὰ
ἐγὼ
λέγω? |
[1, 108] |
μετέπειτα
χρόνον
μηδὲν
ἐξαμαρτεῖν.
ἀλλ?
|
εἲ |
τοι
φίλον
τοῦτο
οὕτω
γίνεσθαι, |
[1, 24] |
Κορινθίων.
τοὺς
δὲ
ἐν
τῷ
|
πελάγεϊ |
ἐπιβουλεύειν
τὸν
Ἀρίονα
ἐκβαλόντας
ἔχειν |
[1, 32] |
ἡμέρῃ
τὸ
παράπαν
οὐδὲν
ὅμοιον
|
προσάγει |
πρῆγμα.
οὕτω
ὦν
Κροῖσε
πᾶν |
[1, 60] |
ἡ
Ἀηθναίη
τιμήσασα
ἀνθρώπων
μάλιστα
|
κατάγει |
ἐς
τὴν
ἑωυτῆς
ἀκρόπολιν.
οἳ |
[1, 60] |
φάτις
ἀπίκετο
ὡς
Ἀθηναίη
Πεισίστρατον
|
κατάγει, |
καὶ
οἱ
ἐν
τῷ
ἄστεϊ |
[1, 119] |
τοῖσι
μὲν
ἄλλοισι
καὶ
αὐτῷ
|
Ἀστυάγεϊ |
παρετιθέατο
τράπεζαι
ἐπίπλεαι
μηλέων
κρεῶν, |
[1, 129] |
ἀπέβαλε.
~ἐόντι
δὲ
αἰχμαλώτῳ
τῷ
|
Ἀστυάγεϊ |
προσστὰς
ὁ
Ἅρπαγος
κατέχαιρέ
τε |
[1, 74] |
ἔγνωσαν
δοῦναι
τὴν
θυγατέρα
Ἀρύηνιν
|
Ἀστυάγεϊ |
τῷ
Κυαξάρεω
παιδί?
ἄνευ
γὰρ |
[1, 112] |
ἔπειθε
ἄρα
τὸν
ἄνδρα,
δευτέρα
|
λέγει |
ἡ
γυνὴ
τάδε.
ἐπεὶ
τοίνυν |
[1, 67] |
εἰρωτῶσι
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
θεοπρόποισι
|
λέγει |
ἡ
Πυθίη
τάδε.
ἔστι
τις |
[1, 109] |
λόγον.
ἣ
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
|
λέγει |
νῦν
ὦν
τί
σοὶ
ἐν |
[1, 45] |
ἐν
κακῷ
οἰκηίῳ
τοσούτῳ
καὶ
|
λέγει |
πρὸς
αὐτόν
ἔχω
ὦ
ξεῖνε |
[1, 37] |
τόν
γε
παῖδά
σφι
συμπέμψειν,
|
λέγει |
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
νεηνίης
τάδε. |
[1, 41] |
Φρύγα
Ἄδρηστον,
ἀπικομένῳ
δέ
οἱ
|
λέγει |
τάδε.
Ἄδρηστε,
ἐγώ
σε
συμφορῇ, |
[1, 65] |
τὸ
μέγαρον,
εὐθὺς
ἡ
Πυθίη
|
λέγει |
τάδε.
ἥκεις
ὦ
Λυκόοργε
ἐμὸν |
[1, 47] |
ἡ
Πυθίη
ἐν
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ
|
λέγει |
τάδε.
οἶδα
δ?
ἐγὼ
ψάμμου |
[1, 117] |
ἵνα
μὴ
ἐλεγχόμενος
ἁλίσκηται,
ἀλλὰ
|
λέγει |
τάδε.
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπείτε
παρέλαβον |
[1, 30] |
ὑποθωπεύσας
ἀλλὰ
τῷ
ἐόντι
χρησάμενος
|
λέγει |
ὦ
βασιλεῦ,
Τέλλον
Ἀθηναῖον"
ἀποθωμάσας |
[1, 5] |
Αἴγυπτον,
ἀλλ?
ὡς
ἐν
τῷ
|
Ἄργει |
ἐμίσγετο
τῷ
ναυκλήρῳ
τῆς
νέος? |
[1, 180] |
τὸ
γὰρ
μέσον
αὐτῆς
ποταμὸς
|
διέργει, |
τῷ
οὔνομα
ἐστὶ
Εὐφρήτης?
ῥέει |
[1, 72] |
ἄνεμον
ἔνθεν
μὲν
Συρίους
Καππαδόκας
|
ἀπέργει, |
ἐξ
εὐωνύμου
δὲ
Παφλαγόνας.
οὕτω |
[1, 204] |
τῆς
Κασπίης
καλεομένης
ὁ
Καύκασος
|
ἀπέργει, |
τὰ
δὲ
πρὸς
ἠῶ
τε |
[1, 174] |
βορέην
ἄνεμον
ὁ
Κεραμεικὸς
κόλπος
|
ἀπέργει, |
τὰ
δὲ
πρὸς
νότον
ἡ |
[1, 31] |
ἔδεε
πάντως
τὴν
μητέρα
αὐτῶν
|
ζεύγεϊ |
κομισθῆναι
ἐς
τὸ
ἱρόν,
οἱ |
[1, 11] |
λοιποῦ
ἴδῃς
τὰ
μὴ
σε
|
δεῖ. |
ἀλλ?
ἤτοι
κεῖνόν
γε
τὸν |
[1, 11] |
κεῖνόν
γε
τὸν
ταῦτα
βουλεύσαντα
|
δεῖ |
ἀπόλλυσθαι,
ἢ
σε
τὸν
ἐμὲ |
[1, 179] |
ἐστὶ
πήχεος
μέζων
τρισὶ
δακτύλοισι.
|
~δεῖ |
δή
με
πρὸς
τούτοισι
ἔτι |
[1, 199] |
ἔξω
τοῦ
ἱροῦ?
ἐμβαλόντα
δὲ
|
δεῖ |
εἰπεῖν
τοσόνδε?
ἐπικαλέω
τοι
τὴν |
[1, 8] |
ἀνθρώποισι
ἐξεύρηται,
ἐκ
τῶν
μανθάνειν
|
δεῖ? |
ἐν
τοῖσι
ἓν
τόδε
ἐστί, |
[1, 57] |
οὔνομα
μετέβαλε?
εἰ
τούτοισι
τεκμαιρόμενον
|
δεῖ |
λέγειν,
ἦσαν
οἱ
Πελασγοὶ
βάρβαρον |
[1, 109] |
δεῖ
τοῦτον
τελευτᾶν
τὸν
παῖδα,
|
δεῖ |
μέντοι
τῶν
τινα
Ἀστυάγεος
αὐτοῦ |
[1, 42] |
δέ,
ἐπείτε
σὺ
σπεύδεις
καὶ
|
δεῖ |
τοί
χαρίζεσθαι
ὀφείλω
γάρ
σε |
[1, 109] |
τοῦ
μὲν
ἀσφαλέος
εἵνεκα
ἐμοὶ
|
δεῖ |
τοῦτον
τελευτᾶν
τὸν
παῖδα,
δεῖ |
[1, 67] |
πρεσβύτατοι,
πέντε
ἔτεος
ἑκάστου?
τοὺς
|
δεῖ |
τοῦτὸν
τὸν
ἐνιαυτόν,
τὸν
ἂν |
[1, 11] |
αὐτόν
σε
αὐτίκα
οὕτω
ἀποθνήσκειν
|
δεῖ, |
ὡς
ἂν
μὴ
πάντα
πειθόμενος |
[1, 132] |
δὲ
αὐτοῦ
Μάγος
ἀνὴρ
παρεστεὼς
|
ἐπαείδει |
θεογονίην,
οἵην
δὴ
ἐκεῖνοι
λέγουσι |
[1, 178] |
καὶ
εὐρέα
καὶ
πλέη
ὕδατος
|
περιθέει, |
μετὰ
δὲ
τεῖχος
πεντήκοντα
μὲν |
[1, 181] |
ἐστί,
ἕτερον
δὲ
ἔσωθεν
τεῖχος
|
περιθέει, |
οὐ
πολλῷ
τεῳ
ἀσθενέστερον
τοῦ |
[1, 194] |
τὸ
πλῆκτρον
ὁ
δὲ
ἔξω
|
ὠθέει. |
ποιέεται
δὲ
καὶ
κάρτα
μεγάλα |
[1, 198] |
δὲ
ἡ
γυνὴ
τὠυτὸ
τοῦτο
|
ποιέει, |
ὄρθρου
δὲ
γενομένου
λοῦνται
καὶ |
[1, 142] |
τὰ
ἄνω
αὐτῆς
χωρία
τὠυτὸ
|
ποιέει |
τῇ
Ἰωνίῃ
οὔτε
τὰ
κάτω |
[1, 207] |
τῆς
χώρης.
νῦν
ὦν
μοι
|
δοκέει |
διαβάντας
προελθεῖν
ὅσον
ἂν
ἐκεῖνοι |
[1, 152] |
πεντηκοντέρῳ
ἄνδρας,
ὡς
μὲν
ἐμοὶ
|
δοκέει, |
κατασκόπους
τῶν
τε
Κύρου
πρηγμάτων |
[1, 58] |
συχνῶν.
πρόσθε
δὲ
ὦν
ἔμοιγε
|
δοκέει |
οὐδὲ
τὸ
Πελασγικὸν
ἔθνος,
ἐὸν |
[1, 32] |
ἀδύνατον
ἐστί,
ὥσπερ
χωρῇ
οὐδεμία
|
καταρκέει |
πάντα
ἑωυτῇ
παρέχουσα,
ἀλλὰ
ἄλλο |
[1, 132] |
χῶρον
καθαρὸν
ἀγαγὼν
τὸ
κτῆνος
|
καλέει |
τὸν
θεόν,
ἐστεφανωμένος
τὸν
τιάραν |
[1, 196] |
ἦν,
οὐ
μέντοι
νῦν
γε
|
διατελέει |
ἐών,
ἄλλο
δέ
τι
ἐξευρήκασι |
[1, 34] |
τῷ
Κροίσῳ
ὁ
ὄνειρος,
ὡς
|
ἀπολέει |
μιν
αἰχμῇ
σιδηρέῃ
βληθέντα.
ὃ |
[1, 112] |
κυρήσει
καὶ
ὁ
περιεὼν
οὐκ
|
ἀπολέει |
τὴν
ψυχήν"
~κάρτα
τε
ἔδοξε |
[1, 216] |
δὲ
χρέωνται
τοιοῖσιδε.
γυναῖκα
μὲν
|
γαμέει |
ἕκαστος,
ταύτῃσι
δὲ
ἐπίκοινα
χρέωνται? |
[1, 61] |
ὁμολογίην
τὴν
πρὸς
Μεγακλέα
γενομένην
|
γαμέει |
τοῦ
Μεγακλέος
τὴν
θυγατέρα.
οἷα |
[1, 98] |
δὲ
καὶ
ταῦτα
τῶν
Μήδων
|
οἰκοδομέει |
τείχεα
μεγάλα
τε
καὶ
καρτερὰ |
[1, 134] |
πολλῷ
ᾖ
οὕτερος
ἀγεννέστερος,
προσπίπτων
|
προσκυνέει |
τὸν
ἕτερον.
τιμῶσι
δὲ
ἐκ |
[1, 189] |
μὲν
πηγαὶ
ἐν
Ματιηνοῖσι
ὄρεσι,
|
ῥέει |
δὲ
διὰ
Δαρδανέων,
ἐκδιδοῖ
δὲ |
[1, 180] |
διέργει,
τῷ
οὔνομα
ἐστὶ
Εὐφρήτης?
|
ῥέει |
δὲ
ἐξ
Ἀρμενίων,
ἐὼν
μέγας |
[1, 202] |
ἓν
τῶν
στομάτων
τοῦ
Ἀράξεω
|
ῥέει |
διὰ
καθαροῦ
ἐς
τὴν
Κασπίην |
[1, 72] |
Λυδικῆς
ὁ
Ἅλυς
ποταμός,
ὃς
|
ῥέει |
ἐξ
Ἀρμενίου
ὄρεος
διὰ
Κιλίκων, |
[1, 202] |
εἶναι.
ὁ
δὲ
Ἀράξης
ποταμὸς
|
ῥέει |
μὲν
ἐκ
Ματιηνῶν,
ὅθεν
περ |
[1, 51] |
παῖς,
δι?
οὗ
τῆς
χειρὸς
|
ῥέει |
τὸ
ὕδωρ,
Λακεδαιμονίων
ἐστί,
οὐ |
[1, 185] |
σφι
διὰ
τῆς
πόλιος
μέσης
|
ῥέει, |
τοῦτον
ἄνωθεν
διώρυχας
ὀρύξασα
οὕτω |
[1, 132] |
χρᾶται
ὅ
τι
μιν
λόγος
|
αἱρέει. |
~ἡμέρην
δὲ
ἁπασέων
μάλιστα
ἐκείνην |
[1, 88] |
διαρπάζει
καὶ
χρήματα
τὰ
σὰ
|
διαφορέει" |
Κροῖσος
δὲ
ἀμείβετο
οὔτε
πόλιν |
[1, 192] |
δὲ
ἀρτάβη,
μέτρον
ἐὸν
Περσικόν,
|
χωρέει |
μεδίμνου
Ἀττικοῦ
πλέον
χοίνιξι
τρισὶ |
[1, 98] |
κού
τι
καὶ
τὸ
χωρίον
|
συμμαχέει |
κολωνὸς
ἐὼν
ὥστε
τοιοῦτο
εἶναι, |
[1, 88] |
εἶπε
πόλιν
τε
τὴν
σὴν
|
διαρπάζει |
καὶ
χρήματα
τὰ
σὰ
διαφορέει" |
[1, 88] |
ἐμὴν
οὔτε
χρήματα
τὰ
ἐμὰ
|
διαρπάζει? |
οὐδὲν
γὰρ
ἐμοὶ
ἔτι
τούτων |
[1, 119] |
κελεύῃ,
αὐτὸς
δὲ
περιχαρὴς
ἐὼν
|
φράζει |
τῇ
γυναικὶ
τὰ
συγκυρήσαντα.
Ἀστυάγης |
[1, 61] |
εἴτε
ἱστορεύσῃ
εἴτε
καὶ
οὒ
|
φράζει |
τῇ
ἑωυτῆς
μητρί,
ἣ
δὲ |
[1, 45] |
εἶναι
τῶν
αὐτὸς
ᾔδεε
βαρυσυμφορώτατος,
|
ἐπικατασφάζει |
τῷ
τύμβῳ
ἑωυτόν.
~Κροῖσος
δὲ |
[1, 198] |
ἀνὴρ
Βαβυλώνιος,
περὶ
θυμίημα
καταγιζόμενον
|
ἵζει, |
ἑτέρωθι
δὲ
ἡ
γυνὴ
τὠυτὸ |
[1, 51] |
ἄλλα
ἅμα
τοῖσι,
κρητῆρας
δύο
|
μεγάθεϊ |
μεγάλους,
χρύσεον
καὶ
ἀργύρεον,
τῶν |
[1, 70] |
πλήσαντες
περὶ
τὸ
χεῖλος
καὶ
|
μεγάθεϊ |
τριηκοσίους
ἀμφορέας
χωρέοντα
ἦγον,
δῶρον |
[1, 203] |
ὀρέων
καὶ
πλήθεϊ
μέγιστον
καὶ
|
μεγάθεϊ |
ὑψηλότατον.
ἔθνεα
δὲ
ἀνθρώπων
πολλὰ |
[1, 14] |
θησαυρῷ,
σταθμὸν
ἔχοντες
τριήκοντα
τάλαντα?
|
ἀληθέι |
δὲ
λόγῳ
χρεωμένῳ
οὐ
Κορινθίων |
[1, 120] |
δὲ
πάντα
ὅσα
περ
οἱ
|
ἀληθέι |
λόγῳ
βασιλέες
ἐτελέωσε
ποιήσας?
καὶ |
[1, 203] |
Καύκασος
παρατείνει,
ἐὸν
ὀρέων
καὶ
|
πλήθεϊ |
μέγιστον
καὶ
μεγάθεϊ
ὑψηλότατον.
ἔθνεα |
[1, 66] |
ἐν
τε
χώρῃ
ἀγαθῇ
καὶ
|
πλήθεϊ |
οὐκ
ὀλίγων
ἀνδρῶν,
ἀνά
τε |
[1, 113] |
ἐς
τὸ
ἐρημότατον
τῶν
ὀρέων
|
τίθει. |
ὡς
δὲ
τρίτη
ἡμέρη
τῷ |
[1, 133] |
βουλευομένοισι,
τοῦτο
τῇ
ὑστεραίῃ
νήφουσι
|
προτιθεῖ |
ὁ
στέγαρχος,
ἐν
τοῦ
ἂν |
[1, 46] |
δὲ
ἐπὶ
δύο
ἔτεα
ἐν
|
πένθεϊ |
μεγάλῳ
κατῆστο
τοῦ
παιδὸς
ἐστερημένος. |
[1, 97] |
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἐπετράποντο.
~πλεῦνος
δὲ
|
αἰεὶ |
γινομένου
τοῦ
ἐπιφοιτέοντος,
οἷα
πυνθανομένων |
[1, 171] |
καὶ
τῷ
οὐνόματι
τῷ
αὐτῷ
|
αἰεὶ |
διαχρεωμένους
τῷ
περ
νῦν.
ἀποδείκνῦσι |
[1, 105] |
ἐν
Ἀσκάλωνι
καὶ
τοῖσι
τούτων
|
αἰεὶ |
ἐκγόνοισι
ἐνέσκηψε
ὁ
θεὸς
θήλεαν |
[1, 182] |
ἐπεὰν
γένηται?
οὐ
γὰρ
ὦν
|
αἰεί |
ἐστι
χρηστήριον
αὐτόθι?
ἐπεὰν
δὲ |
[1, 4] |
Πριάμου
δύναμιν
κατελεῖν.
ἀπὸ
τούτου
|
αἰεὶ |
ἡγήσασθαι
τὸ
Ἑλληνικὸν
σφίσι
εἶναι |
[1, 67] |
δὴ
τὸν
πρότερον
πόλεμον
συνεχέως
|
αἰεὶ |
κακῶς
ἀέθλεον
πρὸς
τοὺς
Τεγεήτας, |
[1, 58] |
Ἑλληνικὸν
γλώσσῃ
μὲν
ἐπείτε
ἐγένετο
|
αἰεί |
κοτε
τῇ
αὐτῇ
διαχρᾶται,
ὡς |
[1, 67] |
ἀστῶν,
ἐξιόντες
ἐκ
τῶν
ἱππέων
|
αἰεὶ |
οἱ
πρεσβύτατοι,
πέντε
ἔτεος
ἑκάστου? |
[1, 185] |
βάθος
μὲν
ἐς
τὸ
ὕδωρ
|
αἰεὶ |
ὀρύσσουσα,
εὖρος
δὲ
τὸ
περίμετρον |
[1, 73] |
τῶν
Σκυθέων
ἐπ?
ἄγρην
καὶ
|
αἰεί |
τι
φερόντων,
καὶ
κοτε
συνήνεικε |
[1, 207] |
πρηγμάτων,
περιφερόμενος
δὲ
οὐκ
ἐᾷ
|
αἰεὶ |
τοὺς
αὐτοὺς;
εὐτυχέειν.
ἤδη
ὦν |
[1, 67] |
ἐγεγόνεσαν,
τρόπῳ
τοιῷδε
γενόμενοι.
ἐπειδὴ
|
αἰεὶ |
τῷ
πολέμῳ
ἑσσοῦντο
ὑπὸ
Τεγεητέων, |
[1, 73] |
τόξων.
χρόνου
δὲ
γενομένου,
καὶ
|
αἰεὶ |
φοιτεόντων
τῶν
Σκυθέων
ἐπ?
ἄγρην |
[1, 54] |
αὐτῶν
γίνεσθαι
Δελφὸν
ἐς
τὸν
|
αἰεὶ |
χρόνον.
~δωρησάμενος
δὲ
τοὺς
Δελφοὺς |
[1, 60] |
τοιάδε.
ἐν
τῷ
δήμῳ
τῷ
|
Παιανιέι |
ἦν
γυνὴ
τῇ
οὔνομα
ἦν |
[1, 180] |
μέγας
καὶ
βαθὺς
καὶ
ταχύς?
|
ἐξιεῖ |
δὲ
οὗτος
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν |
[1, 191] |
τῆς
πόλιος
τάξας
ἑτέρους,
τῇ
|
ἐξιεῖ |
ἐκ
τῆς
πόλιος
ὁ
ποταμός, |
[1, 6] |
μεταξὺ
Συρίων
τε
καὶ
Παφλαγόνων
|
ἐξιεῖ |
πρὸς
βορέην
ἄνεμον
ἐς
τὸν |
[1, 90] |
εἶπε
ὦ
δέσποτα,
ἐάσας
με
|
χαριεῖ |
μάλιστα
τὸν
θεὸν
τῶν
Ἑλλήνων, |
[1, 121] |
ἐγὼ
ἅμα
πέμψω.
ἐλθὼν
δὲ
|
ἐκεῖ |
πατέρα
τε
καὶ
μητέρα
εὑρήσεις |
[1, 209] |
ἐπεὰν
ἐγὼ
τάδε
καταστρεψάμενος
ἔλθω
|
ἐκεῖ, |
ὥς
μοι
καταστήσεις
τὸν
παῖδα |
[1, 195] |
ἐσθῆτι
δὲ
τοιῇδε
χρέωνται,
κιθῶνι
|
ποδηνεκέι |
λινέῳ,
καὶ
ἐπὶ
τοῦτον
ἄλλον |
[1, 68] |
αὐτὴν
καὶ
εἶδον
τὸν
νεκρὸν
|
μήκεϊ |
ἴσον
ἐόντα
τῇ
σορῷ?
μετρήσας |
[1, 194] |
ἑστεώτων,
καὶ
ὃ
μὲν
ἔσω
|
ἕλκει |
τὸ
πλῆκτρον
ὁ
δὲ
ἔξω |
[1, 89] |
ὦν
ποίησον
ὧδε,
εἲ
τοι
|
ἀρέσκει |
τὰ
ἐγὼ
λέγω?
κάτισον
τῶν |
[1, 32] |
ταῦτα
δὲ
ἡ
εὐτυχίη
οἱ
|
ἀπερύκει, |
ἄπηρος
δὲ
ἐστί,
ἄνουσος,
ἀπαθὴς |
[1, 78] |
καὶ
μαθοῦσι
πρὸς
Τελμησσέων
τὸ
|
θέλει |
σημαίνειν
τὸ
τέρας,
οὐκ
ἐξεγένετο |
[1, 32] |
ἐστὶ
ἰδεῖν
τὰ
μή
τις
|
ἐθέλει, |
πολλὰ
δὲ
καὶ
παθεῖν.
ἐς |
[1, 36] |
ἐστὶ
καὶ
ταῦτά
οἱ
νῦν
|
μέλει. |
Λυδῶν
μέντοι
λογάδας
καὶ
τὸ |
[1, 31] |
νεηνίαι
οὐκέτι
ἀνέστησαν
ἀλλ?
ἐν
|
τέλεϊ |
τούτῳ
ἔσχοντο.
Ἀργεῖοι
δὲ
σφέων |
[1, 132] |
κατεύχεται
εὖ
γίνεσθαι
καὶ
τῷ
|
βασιλέι? |
ἐν
γὰρ
δὴ
τοῖσι
ἅπασι |
[1, 192] |
ἐν
δὲ
δὴ
καὶ
τῷδε.
|
βασιλέι |
τῷ
μεγάλῳ
ἐς
τροφὴν
αὐτοῦ |
[1, 163] |
τὸν
Ταρτησσὸν
προσφιλέες
ἐγένοντο
τῷ
|
βασιλέι |
τῶν
Ταρτησσίων,
τῷ
οὔνομα
μὲν |
[1, 179] |
καὶ
τῷ
ποταμῷ
τὸ
οὔνομα?
|
ἐσβάλλει |
δὲ
οὗτος
ἐς
τὸν
Εὐφρήτην |
[1, 191] |
ποταμοῦ,
τῇ
ἐς
τὴν
πόλιν
|
ἐσβάλλει, |
καὶ
ὄπισθε
αὖτις
τῆς
πόλιος |
[1, 210] |
εἰ
δέ
τις
τοὶ
ὄψις
|
ἀπαγγέλλει |
παῖδα
τὸν
ἐμὸν
νεώτερα
βουλεύειν |
[1, 120] |
συμβουλεύσατέ
μοι
εὖ
περισκεψάμενοι
τὰ
|
μέλλει |
ἀσφαλέστατα
εἶναι
οἴκῳ
τε
τῷ |
[1, 43] |
ἀκοντίζων
τὸν
ὗν
τοῦ
μὲν
|
ἁμαρτάνει, |
τυγχάνει
δὲ
τοῦ
Κροίσου
παιδός. |
[1, 8] |
εἴδεος
τῆς
γυναικός
ὦτα
γὰρ
|
τυγχάνει |
ἀνθρώποισι
ἐόντα
ἀπιστότερα
ὀφθαλμῶν)
ποίεε |
[1, 43] |
τὸν
ὗν
τοῦ
μὲν
ἁμαρτάνει,
|
τυγχάνει |
δὲ
τοῦ
Κροίσου
παιδός.
ὃ |
[1, 59] |
ἐς
τὰ
οἰκία,
εἰ
δὲ
|
τυγχάνει |
ἔχων,
δευτέρα
τὴν
γυναῖκα
ἐκπέμπειν, |
[1, 59] |
ἐκπέμπειν,
καὶ
εἴ
τίς
οἱ
|
τυγχάνει |
ἐὼν
παῖς,
τοῦτον
ἀπείπασθαι.
οὔκων |
[1, 202] |
καὶ
ἡ
Ἐρυθρὴ
μία
ἐοῦσα
|
τυγχάνει. |
~ἡ
δὲ
Κασπίη
ἐστὶ
ἑτέρη |
[1, 199] |
δὲ
πλεῦνες
ποιεῦσι
ὧδε?
ἐν
|
τεμένεϊ |
Ἀφροδίτης
κατέαται
στέφανον
περὶ
τῇσι |
[1, 183] |
τούτῳ.
ἦν
δὲ
ἐν
τῷ
|
τεμένεϊ |
τούτῳ
ἔτι
τὸν
χρόνον
ἐκεῖνον |
[1, 190] |
ἀτρεμίζοντα,
ἀλλ?
ὁρέοντες
αὐτὸν
παντὶ
|
ἔθνεϊ |
ὁμοίως
ἐπιχειρέοντα,
προεσάξαντο
σιτία
ἐτέων |
[1, 34] |
τοῦτον
δὴ
ὦν
τὸν
Ἄτυν
|
σημαίνει |
τῷ
Κροίσῳ
ὁ
ὄνειρος,
ὡς |
[1, 203] |
τῆς
θαλάσσης
ταύτης
ὁ
Καύκασος
|
παρατείνει, |
ἐὸν
ὀρέων
καὶ
πλήθεϊ
μέγιστον |
[1, 180] |
τοῦ
ποταμοῦ
αἱμασιὴ
πλίνθων
ὀπτέων
|
παρατείνει. |
τὸ
δὲ
ἄστυ
αὐτό,
ἐὸν |
[1, 109] |
τυραννίς,
τῆς
νῦν
τὸν
υἱὸν
|
κτείνει |
δι?
ἐμεῦ,
ἄλλο
τι
ἢ |
[1, 188] |
παρὰ
Σοῦσα
ῥέοντος,
τοῦ
μούνου
|
πίνει |
βασιλεὺς
καὶ
ἄλλου
οὐδενὸς
ποταμοῦ. |
[1, 72] |
Παφλαγόνας.
οὕτω
ὁ
Ἅλυς
ποταμὸς
|
ἀποτάμνει |
σχεδὸν
πάντα
τῆς
Ἀσίης
τὰ |
[1, 160] |
δὲ
οἱ
Χῖοι
ἐπὶ
τῷ
|
Ἀταρνέι |
μισθῷ?
τοῦ
δὲ
Ἀταρνέος
τούτου |
[1, 195] |
ἐπὶ
τοῦτον
ἄλλον
εἰρίνεον
κιθῶνα
|
ἐπενδύνει |
καὶ
χλανίδιον
λευκὸν
περιβαλλόμενος,
ὑποδήματα |
[1, 173] |
ἑτέρου
τὸν
πλησίον
τίς
εἴη,
|
καταλέξει |
ἑωυτὸν
μητρόθεν
καὶ
τῆς
μητρὸς |
[1, 9] |
θήσει,
καὶ
κατ?
ἡσυχίην
πολλὴν
|
παρέξει |
τοι
θεήσασθαι.
ἐπεὰν
δέ
ἀπὸ |
[1, 13] |
ἡ
Πυθίη,
ὡς
Ἡρακλείδῃσι
τίσις
|
ἥξει |
ἐς
τὸν
πέμπτον
ἀπόγονον
Γύγεω. |
[1, 37] |
νεογάμῳ
γυναικί;
κοίῳ
δὲ
ἐκείνη
|
δόξει |
ἀνδρὶ
συνοικέειν;
ἐμὲ
ὦν
σὺ |
[1, 105] |
ἀντιάσας
δώροισί
τε
καὶ
λιτῇσι
|
ἀποτράπει |
τὸ
προσωτέρω
μὴ
πορεύεσθαι.
οἳ |
[1, 60] |
εὐηθέστατον,
ὡς
ἐγὼ
εὑρίσκω,
μακρῷ,
|
ἐπεί |
γε
ἀπεκρίθη
ἐκ
παλαιτέρου
τοῦ |
[1, 5] |
ἐμίσγετο
τῷ
ναυκλήρῳ
τῆς
νέος?
|
ἐπεὶ |
δ?
ἔμαθε
ἔγκυος
ἐοῦσα,
αἰδεομένη |
[1, 190] |
δὲ
Βαβυλώνιοι
ἐκστρατευσάμενοι
ἔμενον
αὐτόν.
|
ἐπεὶ |
δὲ
ἐγένετο
ἐλαύνων
ἀγχοῦ
τῆς |
[1, 116] |
οἱ
θεράποντες
κελεύσαντος
τοῦ
Ἀστυάγεος,
|
ἐπεὶ |
δὲ
ὑπελέλειπτο
ὁ
βουκόλος
μοῦνος |
[1, 10] |
ἦν
ἕτοιμος?
ὁ
δὲ
Κανδαύλης,
|
ἐπεὶ |
ἐδόκεε
ὥρη
τῆς
κοίτης
εἶναι, |
[1, 11] |
περιεῖναι.
ἐπειρώτα
δὴ
λέγων
τάδε.
|
ἐπεί |
με
ἀναγκάζεις
δεσπότεα
τὸν
ἐμὸν |
[1, 207] |
μὲν
καὶ
πρότερόν
τοι
ὅτι
|
ἐπεί |
με
Ζεὺς
ἔδωκέ
τοι,
τὸ |
[1, 141] |
τοὺς
ἰχθῦς
παύεσθέ
μοι
ὀρχεόμενοι,
|
ἐπεῖ |
οὐδ?
ἐμέο
αὐλέοντος
ἠθέλετε
ἐκβαίνειν |
[1, 112] |
δευτέρα
λέγει
ἡ
γυνὴ
τάδε.
|
ἐπεὶ |
τοίνυν
οὐ
δύναμαί
σε
πείθειν |
[1, 209] |
γὰρ
εἶχέ
κω
ἡλικίην
στρατεύεσθαι.
|
ἐπεὶ |
ὦν
δὴ
ἐξηγέρθη
ὁ
Κῦρος, |
[1, 110] |
Μηδικὴ
χωρῇ
ἐστὶ
πᾶσα
ἄπεδος.
|
ἐπεὶ |
ὦν
ὁ
βουκόλος
σπουδῇ
πολλῇ |
[1, 146] |
οἱ
Ἴωνες
δυώδεκα
πόλιας
ἐποιήσαντο?
|
ἐπεὶ |
ὥς
γέ
τι
μᾶλλον
οὗτοι |
[1, 19] |
δέ
οἱ
γινομένης
τῆς
νούσου
|
πέμπει |
ἐς
Δελφοὺς
θεοπρόπους,
εἴτε
δὴ |
[1, 116] |
ἐπιμέμφεσθαι"
τὸν
μὲν
δὴ
Ἀρτεμβάρεα
|
πέμπει, |
τὸν
δὲ
Κῦρον
ἦγον
ἔσω |
[1, 136] |
δὲ
τοὺς
πλείστους
ἀποδεικνύντι
δῶρα
|
ἐκπέμπει |
βασιλεὺς
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος.
τὸ |
[1, 122] |
αὐτοῦ"
~ταῦτα
εἶπας
ὁ
Ἀστυάγης
|
ἀποπέμπει |
τὸν
Κῦρον.
νοστήσαντα
δέ
μιν |
[1, 209] |
τῇ
δὲ
τὴν
Εὐρώπην
ἐπισκιάζειν.
|
Ὑστάσπεϊ |
δὲ
τῷ
Ἀρσάμεος
ἐόντι
ἀνδρὶ |
[1, 26] |
ὁ
Κροῖσος,
μετὰ
δὲ
ἐν
|
μέρεϊ |
ἑκάστοισι
Ἰώνων
τε
καὶ
Αἰολέων, |
[1, 10] |
ὀφθῆναι
γυμνόν
ἐς
αἰσχύνην
μεγάλην
|
φέρει. |
~τότε
μὲν
δὴ
οὕτω
οὐδέν |
[1, 193] |
αὐτὴ
ἑωυτῆς
ἐνείκῃ,
ἐπὶ
τριηκόσια
|
ἐκφέρει. |
τὰ
δὲ
φύλλα
αὐτόθι
τῶν |
[1, 36] |
τῇ
χώρῃ,
ὃς
τὰ
ἔργα
|
διαφθείρει. |
τοῦτον
προθυμεόμενοι
ἑλεῖν
οὐ
δυνάμεθα. |
[1, 45] |
τούτων
ἀκούσας
τόν
τε
Ἄδρηστον
|
κατοικτείρει, |
καίπερ
ἐὼν
ἐν
κακῷ
οἰκηίῳ |
[1, 85] |
σοι
πολὺ
λώιον
ἀμφὶς
ἔμμεναι?
|
αὐδήσει |
γὰρ
ἐν
ἤματι
πρῶτον
ἀνόλβῳ. |
[1, 9] |
ἱματίων
κατὰ
ἕν
ἕκαστον
ἐκδύνουσα
|
θήσει, |
καὶ
κατ?
ἡσυχίην
πολλὴν
παρέξει |
[1, 32] |
μὴ
γινομένου?
εἰ
δὲ
δὴ
|
ἐθελήσει |
τοὔτερον
τῶν
ἐτέων
μηνὶ
μακρότερον |
[1, 109] |
ἅπαις
ἔρσενος
γόνου?
εἰ
δ?
|
ἐθελήσει |
τούτου
τελευτήσαντος
ἐς
τὴν
θυγατέρα |
[1, 109] |
τῇ
ἐνετέλλετο
Ἀστυάγης,
οὐδ?
εἰ
|
παραφρονήσει |
τε
καὶ
μανέεται
κάκιον
ἢ |
[1, 128] |
ἀλλ?
οὐδ?
ὣς
Κῦρός
γε
|
χαιρήσει" |
τοσαῦτα
εἶπας
πρῶτον
μὲν
τῶν |
[1, 112] |
τε
γὰρ
τεθνεὼς
βασιληίης
ταφῆς
|
κυρήσει |
καὶ
ὁ
περιεὼν
οὐκ
ἀπολέει |
[1, 125] |
ἐφρόντιζε
ὅτεῳ
τρόπῳ
σοφωτάτῳ
Πέρσας
|
ἀναπείσει |
ἀπίστασθαι,
φροντίζων
δὲ
εὑρίσκεται
ταῦτα |
[1, 156] |
μὴ
ἀξιόχρεον
πρόφασιν
προτείνῃ,
οὐκ
|
ἀναπείσει |
μιν
μεταβουλεύσασθαι,
ἀρρωδέων
δὲ
μὴ |
[1, 181] |
τείχεος,
στεινότερον
δέ.
ἐν
δὲ
|
φάρσεϊ |
ἑκατέρῳ
τῆς
πόλιος
ἐτετείχιστο
ἐν |
[1, 3] |
γυναῖκα,
ἐπιστάμενον
πάντως
ὅτι
οὐ
|
δώσει |
δίκας?
οὐδὲ
γὰρ
ἐκείνους
διδόναι. |
[1, 59] |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
τυραννεύοντος
Ἀθηναίων.
|
Ἱπποκράτεϊ |
γὰρ
ἐόντι
ἰδιώτῃ
καὶ
θεωρέοντι |
[1, 59] |
καὶ
θεησάμενος
τὸ
τέρας
συνεβούλευε
|
Ἱπποκράτεϊ |
πρῶτα
μὲν
γυναῖκα
μὴ
ἄγεσθαι |
[1, 108] |
Μανδάνης,
ὁ
Ἀστυάγης
τῷ
πρώτῳ
|
ἔτεϊ |
εἶδε
ἄλλην
ὄψιν,
ἐδόκεε
δέ |
[1, 19] |
πόλεμον
συνδιήνεικαν.
~τῷ
δὲ
δυωδεκάτῳ
|
ἔτεϊ |
ληίου
ἐμπιπραμένου
ὑπὸ
τῆς
στρατιῆς |
[1, 74] |
ἴσης
τὸν
πόλεμον
τῷ
ἕκτῳ
|
ἔτεϊ |
συμβολῆς
γενομένης
συνήνεικε
ὥστε
τῆς |
[1, 111] |
ἡμέρην,
τότε
κως
κατὰ
δαίμονα
|
τίκτει |
οἰχομένου
τοῦ
βουκόλου
ἐς
πόλιν. |
[1, 12] |
καί
μιν
ἐκείνη,
ἐγχειρίδιον
δοῦσα,
|
κατακρύπτει |
ὑπὸ
τὴν
αὐτὴν
θύρην.
καὶ |
[1, 60] |
κατάγει,
καὶ
οἱ
ἐν
τῷ
|
ἄστεϊ |
πειθόμενοι
τὴν
γυναῖκα
εἶναι
αὐτὴν |
[1, 21] |
τοιάδε?
ὅσος
ἦν
ἐν
τῷ
|
ἄστεϊ |
σῖτος
καὶ
ἑωυτοῦ
καὶ
ἰδιωτικός, |
[1, 128] |
ὥπλισε
τοὺς
ὑπολειφθέντας
ἐν
τῷ
|
ἄστεϊ |
τῶν
Μήδων,
νέους
τε
καὶ |
[1, 110] |
ἀπίκετο,
ἔλεγε
ὁ
Ἅρπαγος
τάδε.
|
κελεύει |
σε
Ἀστυάγης
τὸ
παιδίον
τοῦτο |
[1, 196] |
τις
τοῦ
δήμου
βίου
σπανίζων
|
καταπορνεύει |
τὰ
θήλεα
τέκνα.
~δεύτερος
δὲ |
[1, 192] |
τὸν
ἐνιαυτὸν
τοὺς
τέσσερας
μῆνας
|
τρέφει |
μιν
ἡ
Βαβυλωνίη
χωρῇ,
τοὺς |
[1, 32] |
αὔταρκες
ἐστί?
τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἔχει, |
ἄλλου
δὲ
ἐνδεές
ἐστι?
ὃς |
[1, 126] |
λέγων
ἄνδρες
Πέρσαι,
οὕτω
ὑμῖν
|
ἔχει. |
βουλομένοισι
μὲν
ἐμέο
πείθεσθαί
ἔστι |
[1, 89] |
χρήματα
ἀπαιρεόμενοι
ὡς
σφέα
ἀναγκαίως
|
ἔχει |
δεκατευθῆναι
τῷ
Διί.
καὶ
σύ |
[1, 194] |
αὐτῶν
καὶ
πεντακισχιλίων
ταλάντων
γόμον
|
ἔχει. |
ἐν
ἑκάστῳ
δὲ
πλοίῳ
ὄνος |
[1, 32] |
ἑωυτῇ
παρέχουσα,
ἀλλὰ
ἄλλο
μὲν
|
ἔχει |
ἑτέρου
δὲ
ἐπιδέεται?
ἣ
δὲ |
[1, 195] |
τὸ
σῶμα.
σφρηγῖδα
δὲ
ἕκαστος
|
ἔχει |
καὶ
σκῆπτρον
χειροποίητον?
ἐπ?
ἑκάστῳ |
[1, 118] |
ὁ
παῖς
καὶ
τὸ
γεγονὸς
|
ἔχει |
καλῶς?
τῷ
τε
γὰρ
πεποιημένῳ" |
[1, 200] |
βούληται
αὐτῶν
ἅτε
μᾶζαν
μαξάμενος
|
ἔχει, |
ὁ
δὲ
ἄρτου
τρόπον
ὀπτήσας. |
[1, 203] |
πολλὰ
καὶ
παντοῖα
ἐν
ἑωυτῷ
|
ἔχει |
ὁ
Καύκασος,
τὰ
πολλὰ
πάντα |
[1, 93] |
Λυδίη
ἐς
συγγραφὴν
οὐ
μάλα
|
ἔχει, |
οἷά
τε
καὶ
ἄλλη
χώρη, |
[1, 168] |
τῶν
ἐν
Ἀβδήροισι
ὡς
ἥρως
|
ἔχει. |
~οὗτοὶ
μέν
νυν
Ἰώνων
μοῦνοι |
[1, 72] |
δὲ
Ματιηνοὺς
μὲν
ἐν
δεξιῇ
|
ἔχει |
ῥέων,
ἐκ
δὲ
τοῦ
ἑτέρου |
[1, 197] |
πρὶν
ἂν
ἐπείρηται
ἥντινα
νοῦσον
|
ἔχει. |
~ταφαὶ
δέ
σφι
ἐν
μέλιτι, |
[1, 136] |
ἀλλὰ
παρὰ
τῇσι
γυναιξὶ
δίαιταν
|
ἔχει. |
τοῦδε
δὲ
εἵνεκα
τοῦτο
οὕτω |
[1, 32] |
ἐνεῖκαι
δυνατώτερος,
ὁ
δὲ
τοῖσιδε
|
προέχει |
ἐκείνου?
ἄτην
μὲν
καὶ
ἐπιθυμίην |
[1, 32] |
μέγα
πλούσιος
ἀνόλβιος
δὲ
δυοῖσι
|
προέχει |
τοῦ
εὐτυχέος
μοῦνον,
οὗτος
δὲ |
[1, 193] |
πρὸς
ἥλιον
τετραμμένη
τὸν
χειμερινόν,
|
ἐσέχει |
δὲ
ἐς
ἄλλον
ποταμὸν
ἐκ |
[1, 67] |
ἐπὶ
πήματι
κεῖται.
ἔνθ?
Ἀγαμεμνονίδην
|
κατέχει |
φυσίζοος
αἶα,
τὸν
σὺ
κομισσάμενος |
[1, 68] |
φρέαρ
ποιήσασθαι,
ὀρύσσων
ἐπέτυχον
σορῷ
|
ἑπταπήχεϊ? |
ὑπὸ
δὲ
ἀπιστίης
μὴ
μὲν |
[1, 186] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
τῷ
|
τείχεϊ, |
τοῦτο
δὲ
κατὰ
μέσην
κου |
[1, 192] |
τοῦ
φόρου,
γῆ
πᾶσα
ὅσης
|
ἄρχει? |
δυώδεκα
ὦν
μηνῶν
ἐόντων
ἐς |
[1, 120] |
οὐ
γὰρ
ἔτι
τὸ
δεύτερον
|
ἄρχει. |
παρὰ
σμικρὰ
γὰρ
καὶ
τῶν |
[1, 124] |
ἐμοὶ
πείθεσθαι,
τῆς
περ
Ἀστυάγης
|
ἄρχει |
χώρης,
ταύτης
ἁπάσης
ἄρξεις.
Πέρσας |
[1, 41] |
τοι
ἐστὶ
καὶ
προσέτι
ῥώμη
|
ὑπάρχει" |
~ἀμείβεται
ὁ
Ἄδρηστος
ὦ
βασιλεῦ, |
[1, 2] |
ἀδικίης
γενέσθαι?
καταπλώσαντας
γὰρ
μακρῇ
|
νηί |
ἐς
Αἶάν
τε
τὴν
Κολχίδα |
[1, 121] |
δὲ
μοίρῃ
περίεις?
νῦν
ὦν
|
ἴθι |
χαίρων
ἐς
Πέρσας,
πομποὺς
δὲ |
[1, 182] |
οἱ
Αἰγύπτιοι?
καὶ
γὰρ
δὴ
|
ἐκεῖθι |
κοιμᾶται
ἐν
τῷ
τοῦ
Διὸς |
[1, 212] |
λόγον?
ἀποδούς
μοι
τὸν
παῖδα
|
ἄπιθι |
ἐκ
τῆσδε
τῆς
χώρης
ἀζήμιος, |
[1, 93] |
ἔργων
καὶ
τῶν
Βαβυλωνίων?
ἔστι
|
αὐτόθι |
Ἀλυάττεω
τοῦ
Κροίσου
πατρὸς
σῆμα, |
[1, 181] |
ἄγαλμα
δὲ
οὐκ
ἔνι
οὐδὲν
|
αὐτόθι |
ἐνιδρυμένον,
οὐδὲ
νύκτα
οὐδεὶς
ἐναυλίζεται |
[1, 182] |
γὰρ
ὦν
αἰεί
ἐστι
χρηστήριον
|
αὐτόθι? |
ἐπεὰν
δὲ
γένηται
τότε
ὦν |
[1, 157] |
τὸν
ἐν
Βραγχίδῃσι?
ἦν
γὰρ
|
αὐτόθι |
μαντήιον
ἐκ
παλαιοῦ
ἱδρυμένον,
τῷ |
[1, 193] |
τριηκόσια
ἐκφέρει.
τὰ
δὲ
φύλλα
|
αὐτόθι |
τῶν
τε
πυρῶν
καὶ
τῶν |
[1, 118] |
τοῖσι
θεῶν
τιμὴ
αὕτη
προσκέεται)
|
πάρισθί |
μοι
ἐπὶ
δεῖπνον"
~Ἅρπαγος
μὲν |
[1, 198] |
Βαβυλώνιος,
περὶ
θυμίημα
καταγιζόμενον
ἵζει,
|
ἑτέρωθι |
δὲ
ἡ
γυνὴ
τὠυτὸ
τοῦτο |
[1, 89] |
σφέα
ἀναγκαίως
ἔχει
δεκατευθῆναι
τῷ
|
Διί. |
καὶ
σύ
τέ
σφι
οὐκ |
[1, 131] |
Ἕλληνες
εἶναι?
οἳ
δὲ
νομίζουσι
|
Διὶ |
μὲν
ἐπὶ
τὰ
ὑψηλότατα
τῶν |
[1, 69] |
τὸ
νῦν
τῆς
Λακωνικῆς
ἐν
|
Θόρνακι |
ἵδρυται
Ἀπόλλωνος?
Κροῖσος
δέ
σφι |
[1, 207] |
ἀνασχετὸν
Κῦρόν
γε
τὸν
Καμβύσεω
|
γυναικὶ |
εἴξαντα
ὑποχωρῆσαι
τῆς
χώρης.
νῦν |
[1, 110] |
ἑωυτοῦ
συνδούλῃ,
οὔνομα
δὲ
τῇ
|
γυναικὶ |
ἦν
τῇ
συνοίκεε
Κυνὼ
κατὰ |
[1, 12] |
εἵπετο
ἐς
τὸν
θάλαμον
τῇ
|
γυναικί, |
καί
μιν
ἐκείνη,
ἐγχειρίδιον
δοῦσα, |
[1, 37] |
κοῖος
δέ
τις
τῇ
νεογάμῳ
|
γυναικί; |
κοίῳ
δὲ
ἐκείνη
δόξει
ἀνδρὶ |
[1, 119] |
δὲ
περιχαρὴς
ἐὼν
φράζει
τῇ
|
γυναικὶ |
τὰ
συγκυρήσαντα.
Ἀστυάγης
δέ,
ὥς |
[1, 198] |
Αἰγύπτῳ.
ὁσάκις
δ?
ἂν
μιχθῇ
|
γυναικὶ |
τῇ
ἑωυτοῦ
ἀνὴρ
Βαβυλώνιος,
περὶ |
[1, 113] |
τοῦτον
μὲν
παραδιδοῖ
τῇ
ἑωυτοῦ
|
γυναικί, |
τὸν
δὲ
ἑωυτοῦ
ἐόντα
νεκρὸν |
[1, 109] |
παρελθὼν
δὲ
ἔφραζε
τῇ
ἑωυτοῦ
|
γυναικὶ |
τὸν
πάντα
Ἀστυάγεος
ῥηθέντα
λόγον. |
[1, 173] |
ἀπὸ
τῶν
μητέρων
ἑωυτοὺς
καὶ
|
οὐκὶ |
ἀπὸ
τῶν
πατέρων?
εἰρομένου
δὲ |
[1, 132] |
μέλλοντες
θύειν,
οὐ
σπονδῇ
χρέωνται,
|
οὐκὶ |
αὐλῷ,
οὐ
στέμμασι,
οὐκὶ
οὐλῇσι? |
[1, 132] |
χρέωνται,
οὐκὶ
αὐλῷ,
οὐ
στέμμασι,
|
οὐκὶ |
οὐλῇσι?
τῶν
δὲ
ὡς
ἑκάστῳ |
[1, 133] |
καί
σφι
οὐκ
ἐμέσαι
ἔξεστι,
|
οὐκὶ |
οὐρῆσαι
ἀντίον
ἄλλου.
ταῦτα
μέν |
[1, 193] |
καὶ
σιτία
καὶ
οἶνον
καὶ
|
μέλι |
ποιεῦνται?
τοὺς
συκέων
τρόπον
θεραπεύουσι |
[1, 153] |
ἐστι
χῶρος
ἐν
μέση
τῇ
|
πόλι |
ἀποδεδεγμένος
ἐς
τὸν
συλλεγόμενοι
ἀλλήλους |
[1, 105] |
ἐγένοντο
τῆς
Συρίης
ἐν
Ἀσκάλωνι
|
πόλι, |
τῶν
πλεόνων
Σκυθέων
παρεξελθόντων
ἀσινέων, |
[1, 154] |
ἐπολιόρκεε
Τάβαλον
ἀπεργμένον
ἐν
τῇ
|
ἀκροπόλι. |
~πυθόμενος
δὲ
κατ?
ὁδὸν
ταῦτα |
[1, 64] |
Πεισίστρατος
κατεστρέψατο
πολέμῳ
καὶ
ἐπέτρεψε
|
Λυγδάμι) |
πρὸς
τε
ἔτι
τούτοισι
τὴν |
[1, 192] |
τριτημορίη
ἡ
Ἀσσυρίη
χώρη
τῇ
|
δυνάμι |
τῆς
ἄλλης
Ἀσίης.
καὶ
ἡ |
[1, 32] |
ἔτεα
οὖρον
τῆς
ζόης
ἀνθρώπῳ
|
προτίθημι. |
οὗτοι
ἐόντες
ἐνιαυτοὶ
ἑβδομήκοντα
παρέχονται |
[1, 47] |
καὶ
μέτρα
θαλάσσης,
καὶ
κωφοῦ
|
συνίημι, |
καὶ
οὐ
φωνεῦντος
ἀκούω.
ὀδμή |
[1, 40] |
ὦν
νενικημένος
ὑπὸ
σέο
μεταγινώσκω,
|
μετίημί |
τε
σὲ
ἰέναι
ἐπὶ
τὴν |
[1, 111] |
πόλλ?
ἀπειλήσας
εἰ
μή
σφεα
|
ποιήσαιμι. |
καὶ
ἐγὼ
ἀναλαβὼν
ἔφερον,
δοκέων |
[1, 36] |
ἔτι?
οὐ
γὰρ
ἂν
ὑμῖν
|
συμπέμψαιμι? |
νεόγαμός
τε
γὰρ
ἐστὶ
καὶ |
[1, 120] |
ὦ
Μάγοι
ταύτῃ
πλεῖστος
γνώμην
|
εἰμί, |
βασιλέος
ὀνομασθέντος
τοῦ
παιδὸς
ἐξήκειν |
[1, 171] |
ὑποτελέοντες,
ὅσον
καὶ
ἐγὼ
δυνατός
|
εἰμι |
ἐπὶ
μακρότατον
ἐξικέσθαι
ἀκοῇ?
οἳ |
[1, 42] |
γάρ
σε
ἀμείβεσθαι
χρηστοῖσι)
ποιέειν
|
εἰμὶ |
ἕτοιμος
ταῦτα,
παῖδα
τε
σόν, |
[1, 115] |
τοῦδε
εἵνεκα
ἄξιός
τευ
κακοῦ
|
εἰμί, |
ὅδε
τοὶ
πάρειμι"
~ταῦτα
λέγοντος |
[1, 35] |
βασιλεῦ,
Γορδίεω
μὲν
τοῦ
Μίδεω
|
εἰμὶ |
παῖς,
ὀνομάζομαι
δὲ
Ἄδρηστος,
φονεύσας |
[1, 140] |
ἐχέτω
ὡς
καὶ
ἀρχὴν
ἐνομίσθη,
|
ἄνειμι |
δὲ
ἐπὶ
τὸν
πρότερον
λόγον. |
[1, 35] |
φονεύσας
δὲ
ἀδελφεὸν
ἐμεωυτοῦ
ἀέκων
|
πάρειμι |
ἐξεληλαμένος
τε
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς |
[1, 115] |
τευ
κακοῦ
εἰμί,
ὅδε
τοὶ
|
πάρειμι" |
~ταῦτα
λέγοντος
τοῦ
παιδὸς
τὸν |
[1, 212] |
δὲ
ταῦτα
οὐ
ποιήσεις,
ἥλιον
|
ἐπόμνυμί |
τοι
τὸν
Μασσαγετέων
δεσπότην,
ἦ |
[1, 11] |
τοί
δυῶν
ὁδῶν
παρεουσέων
Γύγη
|
δίδωμί |
αἵρεσιν,
ὁκοτέρην
βούλεαι
τραπέσθαι.
ἢ |
[1, 117] |
ἐψευδόμην?
σὺ
γὰρ
ἐνετέλλεο
οὕτω.
|
παραδίδωμι |
μέντοι
τῷδε
κατὰ
τάδε
ἐντειλάμενος, |
[1, 117] |
ὧδε?
καλέσας
τὸν
βουκόλον
τόνδε
|
παραδίδωμι |
τὸ
παιδίον,
φὰς
σέ
τε |
[1, 210] |
βουλεύειν
περὶ
σέο,
ἐγώ
τοι
|
παραδίδωμι |
χρᾶσθαι
αὐτῷ
τοῦτο
ὅ
τι |
[1, 67] |
ἔστι
τις
Ἀρκαδίης
Τεγέη
λευρῷ
|
ἐνὶ |
χώρῳ,
ἔνθ?
ἄνεμοι
πνείουσι
δύω |
[1, 207] |
ὅδε
τοι
ἐν
αὐτῷ
κίνδυνος
|
ἔνι? |
ἑσσωθεὶς
μὲν
προσαπολλύεις
πᾶσαν
τὴν |
[1, 183] |
ἔνθα
ἄγαλμα
μέγα
τοῦ
Διὸς
|
ἔνι |
κατήμενον
χρύσεον,
καὶ
οἱ
τράπεζα |
[1, 181] |
παρακέεται
χρυσέη.
ἄγαλμα
δὲ
οὐκ
|
ἔνι |
οὐδὲν
αὐτόθι
ἐνιδρυμένον,
οὐδὲ
νύκτα |
[1, 123] |
πικροῦ
ἐς
τοὺς
Μήδους,
συμμίσγων
|
ἑνὶ |
ἑκάστῳ
ὁ
Ἅρπαγος
τῶν
πρώτων |
[1, 96] |
καὶ
αὐτοὶ
δικασόμενοι,
τέλος
δὲ
|
οὐδενὶ |
ἄλλῳ
ἐπετράποντο.
~πλεῦνος
δὲ
αἰεὶ |
[1, 107] |
Μήδων
μὲν
τῶν
ἑωυτοῦ
ἀξίων
|
οὐδενὶ |
διδοῖ
γυναῖκα,
δεδοικὼς
τὴν
ὄψιν? |
[1, 153] |
ἀγόμενος
καὶ
τοὺς
Ἴωνας
ἐν
|
οὐδενὶ |
λόγῳ
ποιησάμενος
τὴν
πρώτην
εἶναι. |
[1, 160] |
οὐλὰς
κριθέων
πρόχυσιν
ἐποιέετο
θεῶν
|
οὐδενὶ |
οὔτε
πέμματα
ἐπέσσετο
καρποῦ
τοῦ |
[1, 194] |
οὐκ
οἷά
τε
ἐστὶ
πλέειν
|
οὐδενὶ |
τρόπῳ
ὑπὸ
τάχεος
τοῦ
ποταμοῦ? |
[1, 65] |
Λυκόοργε
ἐμὸν
ποτὶ
πίονα
νηόν
|
Ζηνὶ |
φίλος
καὶ
πᾶσιν
Ὀλύμπια
δώματ? |
[1, 32] |
δὴ
ἐθελήσει
τοὔτερον
τῶν
ἐτέων
|
μηνὶ |
μακρότερον
γίνεσθαι,
ἵνα
δὴ
αἱ |
[1, 30] |
μάχης
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας
ἐν
|
Ἐλευσῖνι, |
βοηθήσας
καὶ
τροπὴν
ποιήσας
τῶν |
[1, 114] |
ὀφθαλμὸν
βασιλέος
εἶναι,
τῷ
δὲ
|
τινὶ |
τὰς
ἀγγελίας
φέρειν
ἐδίδου
γέρας, |
[1, 67] |
τε
καὶ
Ἀρίστωνος
βασιληίην
ἐν
|
Λακεδαίμονι |
ἤδη
οἱ
Σπαρτιῆται
κατυπέρτεροι
τῷ |
[1, 144] |
τῆς
μετοχῆς,
ἐν
γὰρ
τῷ
|
ἀγῶνι |
τοῦ
Τριοπίου
Ἀπόλλωνος
ἐτίθεσαν
τὸ |
[1, 148] |
τετραμμένος,
κοινῇ
ἐξαραιρημένος
ὑπὸ
Ἰώνων
|
Ποσειδέωνι |
Ἑλικωνίῳ.
ἡ
δὲ
Μυκάλη
ἐστὶ |
[1, 8] |
ἐμὴν
θεήσασθαι
γυμνήν;
ἅμα
δὲ
|
κιθῶνι |
ἐκδυομένῳ
συνεκδύεται
καὶ
τὴν
αἰδῶ |
[1, 195] |
τοιαῦτα?
ἐσθῆτι
δὲ
τοιῇδε
χρέωνται,
|
κιθῶνι |
ποδηνεκέι
λινέῳ,
καὶ
ἐπὶ
τοῦτον |
[1, 105] |
συλήσασι
τὸ
ἱρὸν
τὸ
ἐν
|
Ἀσκάλωνι |
καὶ
τοῖσι
τούτων
αἰεὶ
ἐκγόνοισι |
[1, 105] |
ὀπίσω
ἐγένοντο
τῆς
Συρίης
ἐν
|
Ἀσκάλωνι |
πόλι,
τῶν
πλεόνων
Σκυθέων
παρεξελθόντων |
[1, 92] |
τρίπους
χρύσεος,
τὸν
ἀνέθηκέ
τῷ
|
Ἀπόλλωνι |
τῷ
Ἰσμηνίῳ,
ἐν
δὲ
Ἐφέσῳ |
[1, 183] |
νηῷ.
~ἔστι
δὲ
τοῦ
ἐν
|
Βαβύλῶνι |
ἱροῦ
καὶ
ἄλλος
κάτω
νηός, |
[1, 179] |
ἡ
ἄσφαλτος
ἐς
τὸ
ἐν
|
Βαβυλῶνι |
τεῖχος
ἐκομίσθη.
~ἐτετείχιστο
μέν
νυν |
[1, 31] |
ἀγάλματος
εὔχετο
Κλεόβι
τε
καὶ
|
Βίτωνι |
τοῖσι
ἑωυτῆς
τέκνοισι,
οἵ
μιν |
[1, 82] |
τὸ
ἑωυτοῦ
στρατόπεδον
ἐν
τῇ
|
τάξι |
εἶχε
ἑωυτόν.
ἡμέρῃ
δὲ
δευτέρῃ |
[1, 136] |
τῷ
πατρί,
ἀλλὰ
παρὰ
τῇσι
|
γυναιξὶ |
δίαιταν
ἔχει.
τοῦδε
δὲ
εἵνεκα |
[1, 172] |
ἐς
πόσιν,
καὶ
ἀνδράσι
καὶ
|
γυναιξὶ |
καὶ
παισί.
ἱδρυθέντων
δέ
σφι |
[1, 5] |
οὕτω
δὴ
ἐθελοντὴν
αὐτὴν
τοῖσι
|
Φοίνιξι |
συνεκπλῶσαι,
ὡς
ἂν
μὴ
κατάδηλος |
[1, 192] |
Περσικόν,
χωρέει
μεδίμνου
Ἀττικοῦ
πλέον
|
χοίνιξι |
τρισὶ
Ἀττικῇσι,
ἵπποι
δὲ
οἱ |
[1, 69] |
Κροίσῳ
γενόμενον
ἥσθησάν
τε
τῇ
|
ἀπίξι |
τῶν
Λυδῶν
καὶ
ἐποιήσαντο
ὅρκια |
[1, 129] |
ἑωυτοῦ
δεῖπνον,
τὸ
μιν
ἐκεῖνος
|
σαρξὶ |
τοῦ
παιδὸς
ἐθοίνησε,
ὅ
τι |
[1, 152] |
Σπάρτην
τῶν
Ἰώνων
καὶ
Αἰολέων
|
οἱ |
ἄγγελοι
κατὰ
γὰρ
δὴ
τάχος |
[1, 70] |
Σάμιοι
λέγουσι
ὡς
ἐπείτε
ὑστέρησαν
|
οἱ |
ἄγοντες
τῶν
Λακεδαιμονίων
τὸν
κρητῆρα, |
[1, 93] |
χῶμα
γῆς.
ἐξεργάσαντο
δέ
μιν
|
οἱ |
ἀγοραῖοι
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
χειρώνακτες |
[1, 167] |
Τυρσηνοὶ
διέλαχον,
τῶν
δὲ
Τυρσηνῶν
|
οἱ |
Ἀγυλλαῖοι)
ἔλαχόν
τε
αὐτῶν
πολλῷ |
[1, 167] |
ἐκέλευσε
ποιέειν
τὰ
καὶ
νῦν
|
οἱ |
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι
ἐπιτελέουσι?
καὶ
γὰρ |
[1, 63] |
ἐπιτεχνᾶται,
ὅκως
μήτε
ἁλισθεῖεν
ἔτι
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
διεσκεδασμένοι
τε
εἶεν?
ἀναβιβάσας |
[1, 143] |
μέν
νυν
ἄλλοι
Ἴωνες
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἔφυγον
τὸ
οὔνομα,
οὐ |
[1, 182] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὡς
λέγουσι
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι?
καὶ
γὰρ
δὴ
ἐκεῖθι |
[1, 149] |
ἐν
τῆ
ἠπείρῳ.
οὗτοι
δὲ
|
οἱ |
Αἰολέες
χώρην
μὲν
ἔτυχον
κτίσαντες |
[1, 68] |
δὲ
ἐκ
λόγου
πλαστοῦ
ἐπενείκαντὲς
|
οἱ |
αἰτίην
ἐδίωξαν.
ὁ
δὲ
ἀπικόμενος |
[1, 90] |
τὴν
Κύρου
δύναμιν,
ἀπ?
ἧς
|
οἱ |
ἀκροθίνια
τοιαῦτα
γενέσθαι,
δεικνύντας
τὰς |
[1, 120] |
ὁ
δὲ
πάντα
ὅσα
περ
|
οἱ |
ἀληθέι
λόγῳ
βασιλέες
ἐτελέωσε
ποιήσας? |
[1, 141] |
ἕκαστοι
καὶ
συνελέγοντο
ἐς
Πανιώνιον
|
οἱ |
ἄλλοι,
πλὴν
Μιλησίων?
πρὸς
μούνους |
[1, 62] |
ἤισαν
ἐπὶ
τοὺς
κατιόντας
καὶ
|
οἱ |
ἀμφὶ
Πεισίστρατον,
ὡς
ὁρμηθέντες
ἐκ |
[1, 181] |
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
τοῖσι
κατίζοντες
ἀμπαύονται
|
οἱ |
ἀναβαίνοντες.
ἐν
δὲ
τῷ
τελευταίῳ |
[1, 32] |
ἐνεῖκαι,
ταῦτα
δὲ
ἡ
εὐτυχίη
|
οἱ |
ἀπερύκει,
ἄπηρος
δὲ
ἐστί,
ἄνουσος, |
[1, 119] |
τὰ
συγκυρήσαντα.
Ἀστυάγης
δέ,
ὥς
|
οἱ |
ἀπίκετο
ὁ
Ἁρπάγου
παῖς,
σφάξας |
[1, 123] |
ἀπέστελλε
ἐς
τοὺς
Πέρσας,
ἐντειλάμενὸς
|
οἱ |
ἀπὸ
γλώσσης
διδόντα
τὸν
λαγὸν |
[1, 70] |
Ἥραιον.
τάχα
δὲ
ἂν
καὶ
|
οἱ |
ἀποδόμενοι
λέγοιεν
ἀπικόμενοι
ἐς
Σπάρτην |
[1, 191] |
προκοπτομένων.
~εἴτε
δὴ
ὦν
ἄλλος
|
οἱ |
ἀπορέοντι
ὑπεθήκατο,
εἴτε
καὶ
αὐτὸς |
[1, 14] |
μνήμην
ἄξιον
ἔχειν
ἐστί,
κρητῆρες
|
οἱ |
ἀριθμὸν
ἓξ
χρύσεοι
ἀνακέαται.
ἑστᾶσι |
[1, 182] |
τούτου
τοῦ
θεοῦ.
~φασὶ
δὲ
|
οἱ |
αὐτοὶ
οὗτοι,
ἐμοὶ
μὲν
οὐ |
[1, 192] |
χοίνιξι
τρισὶ
Ἀττικῇσι,
ἵπποι
δὲ
|
οἱ |
αὐτοῦ
ἦσαν
ἰδίῃ,
πάρεξ
τῶν |
[1, 190] |
ἀγχοῦ
τῆς
πόλιος,
συνέβαλόν
τε
|
οἱ |
Βαβυλώνιοι
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ |
[1, 186] |
ἐπ?
ὧν
τὴν
διάβασιν
ἐποιεῦντο
|
οἱ |
Βαβυλώνιοι?
τὰς
δὲ
νύκτας
τὰ |
[1, 191] |
μέν
νυν
προεπύθοντο
ἢ
ἔμαθον
|
οἱ |
Βαβυλώνιοι
τὸ
ἐκ
τοῦ
Κύρου |
[1, 13] |
τοῦ
ἔπεος
Λυδοί
τε
καί
|
οἱ |
βασιλέες
αὐτῶν
λόγον
οὐδένα
ἐποιεῦντο, |
[1, 125] |
καὶ
Ἀχαιμενίδαι
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν
|
οἱ |
βασιλέες
οἱ
Περσεῖδαι
γεγόνασι.
ἄλλοι |
[1, 115] |
ταῦτα
τοῦτον
ἐποίησα
σὺν
δίκῃ.
|
οἱ |
γάρ
με
ἐκ
τῆς
κώμης |
[1, 122] |
τοῦ
Καμβύσεω
τὰ
οἰκία
ἐδέξαντο
|
οἱ |
γεινάμενοι,
καὶ
δεξάμενοι
ὡς
ἐπύθοντο, |
[1, 61] |
εἶναι
τῶν
Ἀλκμεωνιδέων,
οὐ
βουλόμενός
|
οἱ |
γενέσθαι
ἐκ
τῆς
νεογάμου
γυναικὸς |
[1, 19] |
ἐνόσησε
ὁ
Ἀλυάττης.
μακροτέρης
δέ
|
οἱ |
γινομένης
τῆς
νούσου
πέμπει
ἐς |
[1, 169] |
οὐκ
ἀνεχόμενοι
ἐξέλιπον
τὰς
πατρίδας?
|
οἱ |
δ?
ἄλλοι
Ἴωνες
πλὴν
Μιλησίων |
[1, 96] |
δικαίῳ
τὸ
ἄδικον
πολέμιον
ἐστί.
|
οἱ |
δ?
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
κώμης |
[1, 210] |
ἐς
ἔλεγχον"
~Κῦρος
μὲν
δοκέων
|
οἱ |
Δαρεῖον
ἐπιβουλεύειν
ἔλεγε
τάδε?
τῷ |
[1, 67] |
τῶν
ἀγαθοεργῶν
καλεομένων
Σπαρτιητέων
ἀνεῦρε,
|
οἱ |
δὲ
ἀγαθοεργοὶ
εἰσὶ
τῶν
ἀστῶν, |
[1, 167] |
πρόβατα
καὶ
ὑποζύγια
καὶ
ἄνθρωποι.
|
οἱ |
δὲ
Ἀγυλλαῖοι
ἐς
Δελφοὺς
ἔπεμπον |
[1, 125] |
οὗτοι
μὲν
πάντες
ἀροτῆρες
εἰσί,
|
οἱ |
δὲ
ἄλλοι
νομάδες,
Δάοι
Μάρδοι |
[1, 63] |
κύβους
οἳ
δὲ
πρὸς
ὕπνον.
|
οἱ |
δὲ
ἀμφὶ
Πεισίστρατον
ἐσπεσόντες
τοὺς |
[1, 146] |
ἄλλα
τε
ἔθνεα
πολλὰ
ἀναμεμίχαται?
|
οἱ |
δὲ
αὐτῶν
ἀπὸ
τοῦ
πρυτανηίου |
[1, 167] |
τῶν
Φωκαιέων
τοιούτῳ
μόρῳ
διεχρήσαντο,
|
οἱ |
δὲ
αὐτῶν
ἐς
τὸ
Ρήγιον |
[1, 190] |
δὴ
ἤλαυνε
ἐπὶ
τὴν
Βαβυλῶνα.
|
οἱ |
δὲ
Βαβυλώνιοι
ἐκστρατευσάμενοι
ἔμενον
αὐτόν. |
[1, 140] |
κτείνειν,
εἰ
μὴ
ὅσα
θύουσι?
|
οἱ |
δὲ
δὴ
Μάγοι
αὐτοχειρίῃ
πάντα |
[1, 142] |
ἐς
Σπάρτην
δεησομένους
Ἴωσι
τιμωρέειν.
|
~οἱ |
δὲ
Ἴωνες
οὗτοι,
τῶν
καὶ |
[1, 72] |
οὔτε
ἁβρὸν
οὔτε
ἀγαθὸν
οὐδέν.
|
~οἱ |
δὲ
Καππαδόκαι
ὑπὸ
Ἑλλήνων
Σύριοι |
[1, 172] |
ἐγένοντο,
τούτοισι
δὲ
οὐ
μέτα.
|
~οἱ |
δὲ
Καύνιοι
αὐτόχθονες
δοκέειν
ἐμοὶ |
[1, 157] |
Κύμην
ἀγγέλους
ἐκδιδόναι
κελεύων
Πακτύην.
|
οἱ |
δὲ
Κυμαῖοι
ἔγνωσαν
συμβουλῆς
περὶ |
[1, 74] |
δὴ
καὶ
ἐγένετο
ἡ
μεταβολή.
|
οἱ |
δὲ
Λυδοί
τε
καὶ
οἱ |
[1, 173] |
οὗτοι
μὲν
τρόποισι
τοιούτοισι
χρέωνται,
|
οἱ |
δὲ
Λύκιοι
ἐκ
Κρήτης
τὠρχαῖον |
[1, 173] |
αὕτη
τὸ
παλαιὸν
ἦν
Μιλυάς,
|
οἱ |
δὲ
Μιλύαι
τότε
Σόλυμοι
ἐκαλέοντο. |
[1, 160] |
πολιορκέεσθαι,
ἐκπέμπουσι
αὐτὸν
ἐς
Μυτιλήνην.
|
οἱ |
δὲ
Μυτιληναῖοι
ἐπιπέμποντος
τοῦ
Μαζάρεος |
[1, 133] |
προτιθέαται
ὅλους
ὀπτοὺς
ἐν
καμίνοισι,
|
οἱ |
δὲ
πένητες
αὐτῶν
τὰ
λεπτὰ |
[1, 211] |
δὲ
φορβῆς
καὶ
οἴνου
ηὗδον.
|
οἱ |
δὲ
Πέρσαι
ἐπελθόντες
πολλοὺς
μὲν |
[1, 86] |
τὸν
πάντα
χρόνον
τῆς
ζόης.
|
~οἱ |
δὲ
Πέρσαι
τάς
τε
δὴ |
[1, 127] |
δὲ
αὐτομόλεον
πρὸς
τοὺς
Πέρσας,
|
οἱ |
δὲ
πλεῖστοι
ἐθελοκάκεόν
τε
καὶ |
[1, 7] |
Κανδαύλης
δὲ
ὁ
Μύρσου
ὕστατος.
|
οἱ |
δὲ
πρότερον
Ἄγρωνος
βασιλεύσαντες
ταύτης |
[1, 104] |
τῇ
μάχῃ
τῆς
ἀρχῆς
κατελύθησαν.
|
οἱ |
δὲ
Σκύθαι
τὴν
Ἀσίην
πᾶσαν |
[1, 74] |
καὶ
ἀμφότεροι
εἰρήνην
ἑωυτοῖσι
γενέσθαι.
|
οἱ |
δὲ
συμβιβάσαντες
αὐτοὺς
ἦσαν
οἵδε, |
[1, 31] |
ζεύγεϊ
κομισθῆναι
ἐς
τὸ
ἱρόν,
|
οἱ |
δέ
σφι
βόες
ἐκ
τοῦ |
[1, 122] |
λόγῳ
τὰ
πάντα
ἡ
Κυνώ.
|
οἱ |
δὲ
τοκέες
παραλαβόντες
τὸ
οὔνομα |
[1, 165] |
ἐρημωθεῖσαν
ἀνδρῶν
ἔσχον
οἱ
Πέρσαι.
|
~οἱ |
δὲ
Φωκαιέες,
ἐπείτε
σφι
Χῖοι |
[1, 163] |
πρώτῃ
δὲ
Φωκαίῃ
Ἰωνίης
ἐπεχείρησε.
|
~οἱ |
δὲ
Φωκαιέες
οὗτοι
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι |
[1, 164] |
ἐρεῖψαι
καὶ
οἴκημα
ἓν
κατιρῶσαι.
|
οἱ |
δὲ
Φωκαιέες
περιημεκτέοντες
τῇ
δουλοσύνη |
[1, 166] |
καὶ
Καρχηδόνιοι,
νηυσὶ
ἑκάτεροι
ἑξήκόντα.
|
οἱ |
δὲ
Φωκαιέες
πληρώσαντες
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 75] |
διεβίβασε.
ἀπορέοντος
γὰρ
Κροίσου
ὅκως
|
οἱ |
διαβήσεται
τὸν
ποταμὸν
ὁ
στρατός |
[1, 85] |
παρεούσης
συμφορῆς
παρημελήκεε,
οὐδὲ
τί
|
οἱ |
διέφερε
πληγέντι
ἀποθανεῖν?
ὁ
δὲ |
[1, 205] |
Κῦρος
δὲ
μετὰ
τοῦτο,
ὥς
|
οἱ |
δόλῳ
οὐ
προεχώρεε,
ἐλάσας
ἐπὶ |
[1, 199] |
τούτου
οὐκ
οὕτω
μέγα
τί
|
οἱ |
δώσεις
ὥς
μιν
λάμψεαι.
ὅσσαι |
[1, 107] |
Κυαξάρεω
παῖς
τὴν
βασιληίην.
καὶ
|
οἱ |
ἐγένετο
θυγάτηρ
τῇ
οὔνομα
ἔθετο |
[1, 187] |
τοῦδε
εἵνεκα,
ὅτι
ὕπερ
κεφαλῆς
|
οἱ |
ἐγίνετο
ὁ
νεκρὸς
διεξελαύνοντι.
ἀνοίξας |
[1, 123] |
οὕτω
ἐσέθηκε
βυβλίον,
γράψας
τά
|
οἱ |
ἐδόκεε?
ἀπορράψας
δὲ
τοῦ
λαγοῦ |
[1, 90] |
ἀκούων
ὁ
Κῦρος
ὑπερήδετο,
ὥς
|
οἱ |
ἐδόκεε
εὖ
ὑποτίθεσθαι?
αἰνέσας
δὲ |
[1, 209] |
περὶ
τῆς
ὄψιος.
ὡς
δέ
|
οἱ |
ἐδόκεε
μεγάλη
εἶναι
ἡ
ὄψις, |
[1, 100] |
ἐποίεε,
τάδε
δὲ
ἄλλα
ἐκεκοσμέατὸ
|
οἱ? |
εἴ
τινα
πυνθάνοιτο
ὑβρίζοντα,
τοῦτον |
[1, 45] |
τὸν
καθήραντα
ἀπολωλεκὼς
εἴη,
οὐδέ
|
οἱ |
εἴη
βιώσιμον.
Κροῖσος
δὲ
τούτων |
[1, 86] |
τοσούτῳ,
τὸ
τοῦ
Σόλωνος
ὥς
|
οἱ |
εἴη
σὺν
θεῷ
εἰρημένον,
τὸ |
[1, 8] |
ἑωυτοῦ
γυναικός,
ἐρασθεὶς
δὲ
ἐνόμιζέ
|
οἱ |
εἶναι
γυναῖκα
πολλὸν
πασέων
καλλίστην. |
[1, 85] |
ἐπεπόμφεε
χρησομένους.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
οἱ |
εἶπε
τάδε.
Λυδὲ
γένος,
πολλῶν |
[1, 3] |
τὸν
Πριάμου,
ἀκηκοότα
ταῦτα,
ἐθελῆσαί
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
δι?
ἁρπαγῆς |
[1, 120] |
καί
μιν
ἐπ?
ἀγροῦ
διαιτώμενον
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
κώμης
παῖδες
ἐστήσαντο |
[1, 144] |
ὅτι
μὴ
Σμυρναῖοι)
~κατά
περ
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
πενταπόλιος
νῦν
χώρης |
[1, 62] |
μὲν
δὴ
συνηλίζοντο,
Ἀθηναίων
δὲ
|
οἱ |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος,
ἕως
μὲν |
[1, 63] |
ἐπῆγε
τὴν
στρατιήν.
Ἀθηναῖοι
δὲ
|
οἱ |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
πρὸς
ἄριστον |
[1, 108] |
εἶδε
ἄλλην
ὄψιν,
ἐδόκεε
δέ
|
οἱ |
ἐκ
τῶν
αἰδοίων
τῆς
θυγατρὸς |
[1, 169] |
μὲν
ἀπίκοντο
Ἁρπάγῳ
κατά
περ
|
οἱ |
ἐκλιπόντες,
καὶ
ἄνδρες
ἐγένοντο
ἀγαθοὶ |
[1, 68] |
συνέχωσα
ὀπίσω"
ὃ
μὲν
δή
|
οἱ |
ἔλεγε
τά
περ
ὀπώπεε,
ὁ |
[1, 131] |
ἐνόμισαν
τοὺς
θεοὺς
κατά
περ
|
οἱ |
Ἕλληνες
εἶναι?
οἳ
δὲ
νομίζουσι |
[1, 171] |
σφι
τριξὰ
ἐξευρήματα
ἐγένετο,
τοῖσι
|
οἱ |
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο?
καὶ
γὰρ
ἐπὶ |
[1, 7] |
δὲ
Μερμνάδας.
ἦν
Κανδαύλης,
τὸν
|
οἱ |
Ἕλληνές
Μυρσίλον
ὀνομάζουσι,
τύραννος
Σαρδίων, |
[1, 153] |
λέγεται
Κῦρον
ἐπειρέσθαι
τοὺς
παρεόντας
|
οἱ |
Ἑλλήνων
τινες
ἐόντες
ἄνθρωποι
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 32] |
μὲν
παρὰ
τὰ
ἑβδομήκοντα
ἔτεα
|
οἱ |
ἐμβόλιμοι
γίνονται
τριήκοντα
πέντε,
ἡμέραι |
[1, 27] |
φαῦλα
ἐπιφέρων.
~ὡς
δὲ
ἄρα
|
οἱ |
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ
Ἕλληνες
κατεστράφατο |
[1, 96] |
τῶν
πολιητέων,
οὕτω
ὥστε
πυνθανόμενοι
|
οἱ |
ἐν
τῇσι
ἄλλῃσι
κώμῃσι
ὡς |
[1, 60] |
ὡς
Ἀθηναίη
Πεισίστρατον
κατάγει,
καὶ
|
οἱ |
ἐν
τῷ
ἄστεϊ
πειθόμενοι
τὴν |
[1, 122] |
αἰνέων
διὰ
παντός,
ἦν
τέ
|
οἱ |
ἐν
τῷ
λόγῳ
τὰ
πάντα |
[1, 35] |
τῷ
παιδὶ
ἐμπέσῃ.
~ἔχοντι
δέ
|
οἱ |
ἐν
χερσὶ
τοῦ
παιδὸς
τὸν |
[1, 118] |
λόγον?
Ἀστυάγης
δὲ
κρύπτων
τὸν
|
οἱ |
ἐνεῖχε
χόλον
διὰ
τὸ
γεγονός, |
[1, 156] |
Μαζάρεα
ἄνδρα
Μῆδον,
ταῦτά
τέ
|
οἱ |
ἐνετείλατο
προειπεῖν
Λυδοῖσι
τὰ
ὁ |
[1, 63] |
διὰ
νυκτός"
~ὃ
μὲν
δή
|
οἱ |
ἐνθεάζων
χρᾷ
τάδε,
Πεισίστρατος
δὲ |
[1, 89] |
ἄλλους,
εἴρετο
Κροῖσον
ὅ
τι
|
οἱ |
ἐνορῴη
ἐν
τοῖσι
ποιευμένοισι.
ὁ |
[1, 56] |
Μήδων,
οὐδ?
ὦν
αὐτὸς
οὐδὲ
|
οἱ |
ἐξ
αὐτοῦ
παύσεσθαι
κοτὲ
τῆς |
[1, 9] |
τοιαῦτα
ἀπεμάχετο,
ἀρρωδέων
μὴ
τί
|
οἱ |
ἐξ
αὐτῶν
γένηται
κακόν,
ὃ |
[1, 48] |
μαντήιον
τὸ
ἐν
Δελφοῖσι,
ὅτι
|
οἱ |
ἐξευρήκεε
τὰ
αὐτὸς
ἐποίησε.
ἐπείτε |
[1, 53] |
τοὺς
δὲ
Ἑλλήνων
δυνατωτάτους
συνεβούλευόν
|
οἱ |
ἐξευρόντα
φίλους
προσθέσθαι.
~ἐπείτε
δὲ |
[1, 90] |
τοῦτο
ἐπηγορέων
παραιτέοιτο.
Κροῖσος
δέ
|
οἱ |
ἐπαλιλλόγησε
πᾶσαν
τὴν
ἑωυτοῦ
διάνοιαν |
[1, 118] |
τῷ
Ἁρπάγῳ,
μετὰ
δὲ
ὣς
|
οἱ |
ἐπαλιλλόγητο,
κατέβαινε
λέγων
ὡς
περίεστί |
[1, 189] |
ὁ
Κῦρος
τοῦτο
ὑβρίσαντι,
καί
|
οἱ |
ἐπηπείλησε
οὕτω
δή
μιν
ἀσθενέα |
[1, 174] |
τι
καὶ
θειότερον
ἐφαίνοντο
τιτρώσκεσθαι
|
οἱ |
ἐργαζόμενοι
τοῦ
οἰκότος
τά
τε |
[1, 193] |
δὴ
φέρουσι
ἐν
τῷ
καρπῷ
|
οἱ |
ἔρσενες
κατά
περ
δὴ
οἱ |
[1, 119] |
ποιησάμενος
ὅτι
τε
ἡ
ἁμαρτὰς
|
οἱ |
ἐς
δέον
ἐγεγόνεε
καὶ
ὅτι |
[1, 82] |
μὴ
παρεόντων
τῶν
στρατοπέδων
ὁρῶντες
|
οἱ |
ἕτεροι
ἑσσουμένους
τοὺς
σφετέρους
ἀπαμύνοιεν. |
[1, 133] |
ἀλλέων
δικαιεῦσι
προτίθεσθαι?
ἐν
τῇ
|
οἱ |
εὐδαίμονες
αὐτῶν
βοῦν
καὶ
ἵππον |
[1, 34] |
ἀνθρώπων
ἁπάντων
ὀλβιώτατον.
αὐτίκα
δέ
|
οἱ |
εὕδοντι
ἐπέστη
ὄνειρος,
ὅς
οἱ |
[1, 26] |
πρώτοισι
ἐπεθήκατο
Ἐφεσίοισι.
ἔνθα
δὴ
|
οἱ |
Ἐφέσιοι
πολιορκεόμενοι
ὑπ?
αὐτοῦ
ἀνέθεσαν |
[1, 84] |
οὐ
περιήνεικε
τὸν
λέοντα
τὸν
|
οἱ |
ἡ
παλλακὴ
ἔτεκε,
Τελμησσέων
δικασάντων |
[1, 12] |
γὰρ
ἐμετίετο
ὁ
Γύγης,
οὐδέ
|
οἱ |
ἦν
ἀπαλλαγὴ
οὐδεμία,
ἀλλ?
ἔδεε |
[1, 34] |
τὰ
πάντα
πρῶτος?
οὔνομα
δέ
|
οἱ |
ἦν
Ἄτυς.
τοῦτον
δὴ
ὦν |
[1, 153] |
εἶναι.
ἡ
τε
γὰρ
Βαβυλών
|
οἱ |
ἦν
ἐμπόδιος
καὶ
τὸ
Βάκτριον |
[1, 191] |
καὶ
αὐτὸς
ἔμαθε
τὸ
ποιητέον
|
οἱ |
ἦν,
ἐποίεε
δὴ
τοιόνδε.
τάξας |
[1, 205] |
γυνὴ
τῶν
Μασσαγετέων
βασίλεια.
Τόμυρίς
|
οἱ |
ἦν
οὔνομα.
ταύτην
πέμπων
ὁ |
[1, 71] |
ἔχων,
συνεβούλευσε
Κροίσῳ
τάδε?
οὔνομά
|
οἱ |
ἦν
Σάνδανις.
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπ? |
[1, 186] |
ἐτάμνετο
λίθους
περιμήκεας,
ὡς
δέ
|
οἱ |
ἦσαν
οἱ
λίθοι
ἕτοιμοι
καὶ |
[1, 199] |
γὰρ
μὴ
ἀπώσηται?
οὐ
γάρ
|
οἱ |
θέμις
ἐστί?
γίνεται
γὰρ
ἱρὸν |
[1, 116] |
τὸν
δὲ
Κῦρον
ἦγον
ἔσω
|
οἱ |
θεράποντες
κελεύσαντος
τοῦ
Ἀστυάγεος,
ἐπεὶ |
[1, 98] |
τελευταίῳ
τὰ
βασιλήια
ἔνεστι
καὶ
|
οἱ |
θησαυροί.
τὸ
δ?
αὐτῶν
μέγιστον |
[1, 28] |
Μυσοί,
Μαριανδυνοί,
Χάλυβες,
Παφλαγόνες,
Θρήικες
|
οἱ |
Θυνοί
τε
καὶ
Βιθυνοί,
Κᾶρες, |
[1, 105] |
τὸ
ἐν
Κυθήροισι
Φοίνικές
εἰσὶ
|
οἱ |
ἱδρυσάμενοι
ἐκ
ταύτης
τῆς
Συρίης |
[1, 80] |
ὡς
ὤσφροντο
τάχιστα
τῶν
καμήλων
|
οἱ |
ἵπποι
καὶ
εἶδον
αὐτάς,
ὀπίσω |
[1, 78] |
ὀφίων
ἐνεπλήσθη?
φανέντων
δὲ
αὐτῶν
|
οἱ |
ἵπποι
μετιέντες
τὰς
νομὰς
νέμεσθαι |
[1, 146] |
ἦν.
~τούτων
δὴ
εἵνεκα
καὶ
|
οἱ |
Ἴωνες
δυώδεκα
πόλιας
ἐποιήσαντο?
ἐπεὶ |
[1, 145] |
δὲ
μοι
δοκέουσι
πόλιας
ποιήσασθαι
|
οἱ |
Ἴωνες
καὶ
οὐκ
ἐθελῆσαι
πλεῦνας |
[1, 141] |
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε,
ὅτι
δὴ
|
οἱ |
Ἴωνες
πρότερον
αὐτοῦ
Κύρου
δεηθέντος |
[1, 147] |
ἄλλων
Ἰώνων,
ἔστωσαν
δὴ
καὶ
|
οἱ |
καθαρῶς
γεγονότες
Ἴωνες.
εἰσὶ
δὲ |
[1, 183] |
παρακέεται
χρυσέη,
καὶ
τὸ
βάθρον
|
οἱ |
καὶ
ὁ
θρόνος
χρύσεος
ἐστί? |
[1, 171] |
μέντοι
αὐτοί
γε
ὁμολογέουσι
τούτοισι
|
οἱ |
Κᾶρες,
ἀλλὰ
νομίζουσι
αὐτοὶ
ἑωυτοὺς |
[1, 174] |
ἐδουλώθησαν
ὑπὸ
Ἁρπάγου,
οὔτε
αὐτοὶ
|
οἱ |
Κᾶρες
ἀποδεξάμενοι
οὐδέν,
οὔτε
ὅσοι |
[1, 172] |
πρὸς
τὸ
Καρικὸν
ἔθνος,
ἢ
|
οἱ |
Κᾶρες
πρὸς
τὸ
Καυνικόν
τοῦτο |
[1, 30] |
τὰ
πάντα
καὶ
σκεψάμενον
ὥς
|
οἱ |
κατὰ
καιρὸν
ἦν,
εἴρετο
ὁ |
[1, 163] |
καὶ
τὸν
Ταρτησσὸν
οὗτοι
εἰσὶ
|
οἱ |
καταδέξαντες?
ἐναυτίλλοντο
δὲ
οὐ
στρογγύλῃσι |
[1, 171] |
κράνεα
λόφους
ἐπιδέεσθαι
Κᾶρες
εἰσὶ
|
οἱ |
καταδέξαντες
καὶ
ἐπὶ
τὰς
ἀσπίδας |
[1, 100] |
ἀξίην
ἑκάστου
ἀδικήματος
ἐδικαίευ,
καὶ
|
οἱ |
κατάσκοποί
τε
καὶ
κατήκοοι
ἦσαν |
[1, 164] |
ἐπολιόρκεε
αὐτούς,
προισχόμενος
ἔπεα
ὥς
|
οἱ |
καταχρᾷ
εἰ
βούλονται
Φωκαιέες
προμαχεῶνα |
[1, 123] |
πρὸ
δ?
ἔτι
τούτου
τάδε
|
οἱ |
κατέργαστο?
ἐόντος
τοῦ
Ἀστυάγεος
πικροῦ |
[1, 176] |
τὴν
Καῦνον
ἔσχε?
καὶ
γὰρ
|
οἱ |
Καύνιοι
τοὺς
Λυκίους
ἐμιμήσαντο
τὰ |
[1, 87] |
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἐπικαλεόμενον,
εἴ
τί
|
οἱ |
κεχαρισμένον
ἐξ
αὐτοῦ
ἐδωρήθη,
παραστῆναι |
[1, 174] |
τε
ἐπὶ
πέντε
στάδια,
ὤρυσσον
|
οἱ |
Κνίδιοι
ἐν
ὅσῳ
Ἅρπαγος
τὴν |
[1, 34] |
τοὺς
θαλάμους
συνένησε,
μή
τί
|
οἱ |
κρεμάμενον
τῷ
παιδὶ
ἐμπέσῃ.
~ἔχοντι |
[1, 57] |
μετέμαθε.
καὶ
γὰρ
δὴ
οὔτε
|
οἱ |
Κρηστωνιῆται
οὐδαμοῖσι
τῶν
νῦν
σφέας |
[1, 158] |
ὑπὲρ
Πανόρμου
λιμένος.
~πέμψαντες
ὦν
|
οἱ |
Κυμαῖοι
ἐς
τοὺς
Βραγχίδας
θεοπρόπους |
[1, 158] |
ταῦτα
δὲ
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Κυμαῖοι,
ὁρμέατο
ἐκδιδόναι?
ὁρμημένου
δὲ |
[1, 160] |
χρηστήριον"
~ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Κυμαῖοι,
οὐ
βουλόμενοι
οὔτε
ἐκδόντες |
[1, 90] |
τοὺς
εὖ
ποιεῦντας
νόμος
ἐστί
|
οἱ" |
Κῦρος
δὲ
εἴρετο
ὅ
τι |
[1, 214] |
τοιούτῳ
τελευτᾷ?
Τόμυρις
δέ,
ὥς
|
οἱ |
Κῦρος
οὐκ
ἐσήκουσε,
συλλέξασα
πᾶσαν |
[1, 67] |
ὡς
δὲ
καὶ
ταῦτα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι,
ἀπεῖχον
τῆς
ἐξευρέσιος
οὐδὲν |
[1, 66] |
διαμετρήσασθαι"
ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι,
Ἀρκάδων
μὲν
τῶν
ἄλλων |
[1, 69] |
πρότερον
ἔτι
γεγονυῖαι.
πέμψαντες
γὰρ
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
ἐς
Σάρδις
χρυσὸν
ὠνέοντο, |
[1, 68] |
πολλῷ
κατυπέρτεροι
τῷ
πολέμῳ
ἐγίνοντο
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι?
ἤδη
δέ
σφι
καὶ |
[1, 82] |
τῆς
Ἀργολίδος
μοίρης
ἀποταμόμενοι
ἔσχον
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι.
ἦν
δὲ
καὶ
ἡ |
[1, 65] |
Σπάρτῃ
τοὺς
ἄλλους
πολέμους
εὐτυχέοντες
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
πρὸς
Τεγεήτας
μούνους
προσέπταιον. |
[1, 70] |
δωτίνην.
~τούτων
τε
ὦν
εἵνεκεν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
συμμαχίην
ἐδέξαντο,
καὶ |
[1, 59] |
θύσαντος
γὰρ
αὐτοῦ
τὰ
ἱρὰ
|
οἱ |
λέβητες
ἐπεστεῶτες
καὶ
κρεῶν
τε |
[1, 41] |
τὸν
Φρύγα
Ἄδρηστον,
ἀπικομένῳ
δέ
|
οἱ |
λέγει
τάδε.
Ἄδρηστε,
ἐγώ
σε |
[1, 186] |
περιμήκεας,
ὡς
δέ
οἱ
ἦσαν
|
οἱ |
λίθοι
ἕτοιμοι
καὶ
τὸ
χωρίον |
[1, 1] |
ἐπολέμησαν
ἀλλήλοισι.
~Περσέων
μέν
νυν
|
οἱ |
λόγιοι
Φοίνικας
αἰτίους
φασί
γενέσθαι |
[1, 13] |
τε
τοῦ
Γύγεω
στασιῶται
καί
|
οἱ |
λοιποὶ
Λυδοί,
ἤν
μὲν
τὸ |
[1, 91] |
ὀρθῶς
Κροῖσος
μέμφεται.
προηγόρευε
γὰρ
|
οἱ |
Λοξίης,
ἢν
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας, |
[1, 53] |
δὲ
ἀπικόμενοι
ἐς
τὰ
ἀπεπέμφθησαν,
|
οἱ |
Λυδοὶ
ἀνέθεσαν
τὰ
ἀναθήματα,
ἐχρέωντο |
[1, 13] |
Δελφοῖσι
χρηστηρίου.
ὡς
γὰρ
δὴ
|
οἱ |
Λυδοὶ
δεινόν
ἐποιεῦντο
τὸ
Κανδαύλεω |
[1, 156] |
δὲ
μὴ
καὶ
ὕστερον
κοτὲ
|
οἱ |
Λυδοί,
ἢν
τὸ
παρεὸν
ὑπεκδράμωσι, |
[1, 48] |
ὑπέστρωται,
χαλκὸν
δ?
ἐπιέσται.
~ταῦτα
|
οἱ |
Λυδοὶ
θεσπισάσης
τῆς
Πυθίης
συγγραψάμενοι |
[1, 80] |
δὲ
πεσόντων
ἀμφοτέρων
πολλῶν
ἐτράποντο
|
οἱ |
Λυδοί,
κατειληθέντες
δὲ
ἐς
τὸ |
[1, 141] |
~Ἴωνες
δὲ
καὶ
Αἰολέες,
ὡς
|
οἱ |
Λυδοὶ
τάχιστα
κατεστράφατο
ὑπὸ
Περσέων, |
[1, 74] |
τοὺς
Λυδοὺς
ἐνίκησαν,
πολλάκις
δὲ
|
οἱ |
Λυδοὶ
τοὺς
Μήδους,
ἐν
δὲ |
[1, 45] |
πολεμιώτατον.
~παρῆσαν
δὲ
μετὰ
τοῦτο
|
οἱ |
Λυδοὶ
φέροντες
τὸν
νεκρόν,
ὄπισθε |
[1, 47] |
ἐσῆλθον
τάχιστα
ἐς
τὸ
μέγαρον
|
οἱ |
Λυδοὶ
χρησόμενοι
τῷ
θεῷ
καὶ |
[1, 173] |
ἔτι
καλέονται
ὑπὸ
τῶν
περιοίκων
|
οἱ |
Λύκιοι
Τερμίλαι?
ὡς
δὲ
ἐξ |
[1, 97] |
ἔφη
δίκαν
ἔτι?
οὐ
γὰρ
|
οἱ |
λυσιτελέειν
τῶν
ἑωυτοῦ
ἐξημεληκότα
τοῖσι |
[1, 120] |
ὑμῖν
ταῦτα
φαίνεται
φέρειν;
εἶπαν
|
οἱ |
Μάγοι
εἰ
μὲν
περίεστί
τε |
[1, 120] |
καὶ
ὑμῖν"
εἶπαν
πρὸς
ταῦτα
|
οἱ |
Μάγοι
ὦ
βασιλεῦ,
καὶ
αὐτοῖσι |
[1, 204] |
μεγάλου
οὐκ
ἐλαχίστην
μοῖραν
μετέχουσι
|
οἱ |
Μασσαγέται,
ἐπ?
οὓς
ὁ
Κῦρος |
[1, 214] |
οὐδετέρους
ἐθέλειν
φεύγειν.
τέλος
δὲ
|
οἱ |
Μασσαγέται
περιεγένοντο,
ἥ
τε
δὴ |
[1, 192] |
ἦσαν
ἰδίῃ,
πάρεξ
τῶν
πολεμιστηρίων,
|
οἱ |
μὲν
ἀναβαίνοντες
τὰς
θηλέας
ὀκτακόσιοι, |
[1, 81] |
ἄλλους
ἀγγέλους
ἐς
τὰς
συμμαχίας.
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
πρότεροι
διεπέμποντο
ἐς |
[1, 82] |
ὑπελείφθησαν
δὲ
οὗτοι
νυκτὸς
ἐπελθούσης.
|
οἱ |
μὲν
δὴ
δύο
τῶν
Ἀργείων |
[1, 70] |
δι?
αἰτίας
διφασίας
λεγομένας
τάσδε?
|
οἱ |
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι
ὡς
ἐπείτε |
[1, 104] |
ἔχοντες
τὸ
Καυκάσιον
ὄρος.
ἐνθαῦτα
|
οἱ |
μὲν
Μῆδοι
συμβαλόντες
τοῖσι
Σκύθῃσι |
[1, 143] |
ἦν
οὐδὲν
ἄλλο
πόλισμα
λόγιμον.
|
οἱ |
μέν
νυν
ἄλλοι
Ἴωνες
καὶ |
[1, 115] |
σφι
εἶναι
ἐς
τοῦτο
ἐπιτηδεότατος.
|
οἱ |
μέν
νυν
ἄλλοι
παῖδες
τὰ |
[1, 174] |
ἔχῃ,
ἄτιμα
τὰ
τέκνα
γίνεται.
|
~οἱ |
μέν
νυν
Κᾶρες
οὐδὲν
λαμπρὸν |
[1, 14] |
μὲν
δὴ
τυραννίδα
οὕτω
ἔσχον
|
οἱ |
Μερμνάδαι
τοὺς
Ἡρακλείδας
ἀπελόμενοι,
Γύγης |
[1, 59] |
πείθεσθαι
θέλειν
τὸν
Ἱπποκράτεα?
γενέσθαι
|
οἱ |
μετὰ
ταῦτα
τὸν
Πεισίστρατον
τοῦτον, |
[1, 95] |
ὡς
ὦν
Περσέων
μετεξέτεροι
λέγουσι,
|
οἱ |
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν
τὰ
περὶ |
[1, 185] |
Μήδων
ὁδοῦ,
ἵνα
μὴ
ἐπιμισγόμενοι
|
οἱ |
Μῆδοι
ἐκμανθάνοιεν
αὐτῆς
τὰ
πρήγματα. |
[1, 74] |
οἱ
δὲ
Λυδοί
τε
καὶ
|
οἱ |
Μῆδοι
ἐπείτε
εἶδον
νύκτα
ἀντὶ |
[1, 97] |
κώμας
ἢ
πρότερον
ἦν,
συνελέχθησαν
|
οἱ |
Μῆδοι
ἐς
τὠυτὸ
καὶ
ἐδίδοσαν |
[1, 98] |
αὐτὸν
δορυφόροισι?
ποιεῦσι
δὴ
ταῦτα
|
οἱ |
Μῆδοι.
οἰκοδομέουσί
τε
γὰρ
αὐτῷ |
[1, 127] |
τά
μιν
ἐόργεε.
ὡς
δὲ
|
οἱ |
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
τοῖσι
Πέρσῃσι
συνέμισγον, |
[1, 74] |
πέντε,
ἐν
τοῖσι
πολλάκις
μὲν
|
οἱ |
Μῆδοι
τοὺς
Λυδοὺς
ἐνίκησαν,
πολλάκις |
[1, 17] |
γῆν
σπείρειν
τε
καὶ
ἐργάζεσθαι
|
οἱ |
Μιλήσιοι,
αὐτὸς
δὲ
ἐκείνων
ἐργαζομένων |
[1, 17] |
ἀπαλλάσσετο
ὀπίσω.
τῆς
γὰρ
θαλάσσης
|
οἱ |
Μιλήσιοι
ἐπεκράτεον,
ὥστε
ἐπέδρης
μὴ |
[1, 143] |
~τούτων
δὴ
ὦν
τῶν
Ἰώνων
|
οἱ |
Μιλήσιοι
μὲν
ἦσαν
ἐν
σκέπῃ |
[1, 18] |
ἐτιμώρεον?
καὶ
γὰρ
δὴ
πρότερον
|
οἱ |
Μιλήσιοι
τοῖσι
Χίοισι
τὸν
πρὸς |
[1, 36] |
Μυσῶν
ἔργα
διαφθείρεσκε.
πολλάκις
δὲ
|
οἱ |
Μυσοὶ
ἐπ?
αὐτὸν
ἐξελθόντες
ποιέεσκον |
[1, 37] |
Κροίσου
παῖς
ἀκηκοὼς
τῶν
ἐδέοντο
|
οἱ |
Μυσοί.
οὐ
φαμένου
δὲ
τοῦ |
[1, 31] |
κατακοιμηθέντες
ἐν
αὐτῷ
τῷ
ἱρῷ
|
οἱ |
νεηνίαι
οὐκέτι
ἀνέστησαν
ἀλλ?
ἐν |
[1, 31] |
ὥρῃ?
ἐκκληιόμενοι
δὲ
τῇ
ὥρῃ
|
οἱ |
νεηνίαι
ὑποδύντες
αὐτοὶ
ὑπὸ
τὴν |
[1, 36] |
τε
γὰρ
ἐστὶ
καὶ
ταῦτά
|
οἱ |
νῦν
μέλει.
Λυδῶν
μέντοι
λογάδας |
[1, 199] |
διὰ
τῶν
γυναικῶν,
δι?
ὧν
|
οἱ |
ξεῖνοι
διεξιόντες
ἐκλέγονται?
ἔνθα
ἐπεὰν |
[1, 199] |
ἐς
τὰ
οἰκία
ἤ
τίς
|
οἱ |
ξείνων
ἀργύριον
ἐμβαλὼν
ἐς
τὰ |
[1, 43] |
τὸν
τοῦ
παιδὸς
μόρον
ἐσήμηνέ
|
οἱ. |
~ὁ
δὲ
Κροῖσος
τῳ
θανάτῳ |
[1, 75] |
ὁ
πολλὸς
λόγος
Ἑλλήνων,
Θαλῆς
|
οἱ |
ὁ
Μιλήσιος
διεβίβασε.
ἀπορέοντος
γὰρ |
[1, 77] |
τὸ
ἑωυτοῦ
στράτευμα
ἦν
γάρ
|
οἱ |
ὁ
συμβαλὼν
στρατὸς
πολλὸν
ἐλάσσων |
[1, 45] |
τὸν
νεκρόν,
ὄπισθε
δὲ
εἵπετό
|
οἱ |
ὁ
φονεύς.
στὰς
δὲ
οὗτος |
[1, 116] |
Ἀστυάγεα
ἐσήιε
ἀνάγνωσις
αὐτοῦ,
καὶ
|
οἱ |
ὅ
τε
χαρακτὴρ
τοῦ
προσώπου |
[1, 193] |
οἱ
ἔρσενες
κατά
περ
δὴ
|
οἱ |
ὄλυνθοι.
~τὸ
δὲ
ἁπάντων
θῶμα |
[1, 99] |
εἵνεκεν,
ὅκως
ἂν
μὴ
ὁρῶντες
|
οἱ |
ὁμήλικες,
ἐόντες
σύντροφοί
τε
ἐκείνῳ |
[1, 59] |
ξύλων
γὰρ
κορύνας
ἔχοντες
εἵποντό
|
οἱ |
ὄπισθε.
συνεπαναστάντες
δὲ
οὗτοι
ἅμα |
[1, 185] |
τοῦ
ποταμοῦ
παραχέουσα.
ἐπείτε
δέ
|
οἱ |
ὀρώρυκτο,
λίθους
ἀγαγομένη
κρηπῖδα
κύκλῳ |
[1, 61] |
τῆς
νεογάμου
γυναικὸς
τέκνα
ἐμίσγετό
|
οἱ |
οὐ
κατὰ
νόμον.
τὰ
μέν |
[1, 1] |
τοῦ
βασιλέος
θυγατέρα?
τὸ
δέ
|
οἱ |
οὔνομα
εἶναι,
κατὰ
τὠυτὸ
τὸ |
[1, 114] |
ἄλλων
ἡλίκων
ἐν
ὁδῷ.
καὶ
|
οἱ |
παῖδες
παίζοντες
εἵλοντο
ἑωυτῶν
βασιλέα |
[1, 87] |
αἱρέεται?
ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ
|
οἱ |
παῖδες
τοὺς
πατέρας
θάπτουσι,
ἐν |
[1, 119] |
δὲ
τὴν
ταχίστην,
ἦν
γὰρ
|
οἱ |
παῖς
εἷς
μοῦνος
ἔτεα
τρία |
[1, 85] |
δὲ
Κροῖσον
τάδε
ἐγίνετο.
ἦν
|
οἱ |
παῖς,
τοῦ
καὶ
πρότερον
ἐπεμνήσθην, |
[1, 80] |
τὴν
πᾶσαν
ἵππον.
ὡς
δέ
|
οἱ |
πάντες
διετετάχατο,
παραίνεσε
τῶν
μὲν |
[1, 29] |
Σάρδις
ἀκμαζούσας
πλούτῳ
ἄλλοι
τε
|
οἱ |
πάντες
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
σοφισταί, |
[1, 216] |
γέρων
γένηται
κάρτα,
οἱ
προσήκοντές
|
οἱ |
πάντες
συνελθόντες
θύουσί
μιν
καὶ |
[1, 27] |
ἐπιχειρέειν
τοῖσι
νησιώτῃσι.
ἐόντων
δέ
|
οἱ |
πάντων
ἑτοίμων
ἐς
τὴν
ναυπηγίην, |
[1, 79] |
ἐς
ἀπορίην
πολλὴν
ἀπιγμένος,
ὥς
|
οἱ |
παρὰ
δόξαν
ἔσχε
τὰ
πρήγματα |
[1, 109] |
~τούτοισι
ἀμειψάμενος
ὁ
Ἅρπαγος,
ὥς
|
οἱ |
παρεδόθη
τὸ
παιδίον
κεκοσμημένον
τὴν |
[1, 73] |
ἐγένετο.
καὶ
γὰρ
Κυαξάρης
καὶ
|
οἱ |
παρεόντες
δαιτυμόνες
τῶν
κρεῶν
τούτων |
[1, 177] |
αὐτῶν
πλέω
παρήσομεν?
τὰ
δὲ
|
οἱ |
παρέσχε
τε
πόνον
πλεῖστον
καὶ |
[1, 117] |
τοὺς
δορυφόρους
ἐκέλευε.
ὡς
δέ
|
οἱ |
παρῆν
ὁ
Ἅρπαγος,
εἴρετό
μιν |
[1, 87] |
πατέρας
θάπτουσι,
ἐν
δὲ
τῷ
|
οἱ |
πατέρες
τοὺς
παῖδας.
ἀλλὰ
ταῦτα |
[1, 156] |
καὶ
ὑπεὶς
τῆς
ὀργῆς
ἔφη
|
οἱ |
πείθεσθαι.
καλέσας
δὲ
Μαζάρεα
ἄνδρα |
[1, 57] |
τούτοισι
τεκμαιρόμενον
δεῖ
λέγειν,
ἦσαν
|
οἱ |
Πελασγοὶ
βάρβαρον
γλῶσσαν
ἱέντες.
εἰ |
[1, 57] |
ἐκλήθη.
~ἥντινα
δὲ
γλῶσσαν
ἵεσαν
|
οἱ |
Πελασγοί,
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
εἰπεῖν. |
[1, 88] |
τε
ὁρέων
καὶ
αὐτὸς
καὶ
|
οἱ |
περὶ
ἐκεῖνον
ἐόντες
πάντες.
ὁ |
[1, 48] |
Σάρδις.
ὡς
δὲ
καὶ
ὧλλοι
|
οἱ |
περιπεμφθέντες
παρῆσαν
φέροντες
τοὺς
χροησμούς, |
[1, 153] |
καὶ
πρήσι
χρέωνται?
αὐτοὶ
γὰρ
|
οἱ |
Πέρσαι
ἀγορῇσι
οὐδὲν
ἐώθασι
χρᾶσθαι, |
[1, 160] |
ἀντίος.
Πακτύην
μέν
νυν
παραδεξάμενοι
|
οἱ |
Πέρσαι
εἶχον
ἐν
φυλακῇ,
θέλοντες |
[1, 86] |
μεγάλην
ἀρχήν.
λαβόντες
δὲ
αὐτὸν
|
οἱ |
Πέρσαι
ἤγαγον
παρὰ
Κῦρον.
ὁ |
[1, 143] |
κω
Περσέων
κατήκοοι
οὔτε
αὐτοὶ
|
οἱ |
Πέρσαι
ναυβάται.
ἀπεσχίσθησαν
δὲ
ἀπὸ |
[1, 164] |
δὲ
Φωκαίην
ἐρημωθεῖσαν
ἀνδρῶν
ἔσχον
|
οἱ |
Πέρσαι.
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες,
ἐπείτε |
[1, 191] |
ποταμοῦ.
γενομένου
δὲ
τούτου
τοιούτου,
|
οἱ |
Πέρσαι
οἵ
περ
ἐτετάχατο
ἐπ? |
[1, 192] |
ἀρχὴ
τῆς
χώρης
ταύτης,
τὴν
|
οἱ |
Πέρσαι
σατραπηίην
καλέουσι,
ἐστὶ
ἁπασέων |
[1, 130] |
νικηθέντες.
τότε
δὲ
ἐπὶ
Ἀστυάγεος
|
οἱ |
Πέρσαι
τε
καὶ
ὁ
Κῦρος |
[1, 4] |
τὰ
ἐνοικέοντα
ἔθνεα
βάρβαρα
οἰκηιεῦνται
|
οἱ |
Πέρσαι,
τὴν
δὲ
Εὐρώπην
καὶ |
[1, 134] |
τὸν
αὐτὸν
δὴ
λόγον
καὶ
|
οἱ |
Πέρσαι
τιμῶσι?
προέβαινε
γὰρ
δὴ |
[1, 191] |
δὲ
ἐξ
ἀπροσδοκήτου
σφι
παρέστησαν
|
οἱ |
Πέρσαι.
ὑπὸ
δὲ
μεγάθεος
τῆς |
[1, 125] |
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν
οἱ
βασιλέες
|
οἱ |
Περσεῖδαι
γεγόνασι.
ἄλλοι
δὲ
Πέρσαι |
[1, 57] |
σφέας
περιοικεόντων
εἰσὶ
ὁμόγλωσσοι
οὔτε
|
οἱ |
Πλακιηνοί,
σφίσι
δὲ
ὁμόγλωσσοι?
δηλοῦσί |
[1, 14] |
ὅσα
μὲν
ἀργύρου
ἀναθήματα,
ἔστι
|
οἱ |
πλεῖστα
ἐν
Δελφοῖσι,
πάρεξ
δὲ |
[1, 193] |
πεφυκότες
ἀνὰ
πᾶν
τὸ
πεδίον,
|
οἱ |
πλεῦνες
αὐτῶν
καρποφόροι,
ἐκ
τῶν |
[1, 185] |
περὶ
καμπὰς
πολλὰς
ἀγνύμενος,
καὶ
|
οἱ |
πλόοι
ἔωσι
σκολιοὶ
ἐς
τὴν |
[1, 216] |
Ἕλληνες
ποιέειν,
οὐ
Σκύθαι
εἰσὶ
|
οἱ |
ποιέοντες
ἀλλὰ
Μασσαγέται?
τῆς
γὰρ |
[1, 171] |
καὶ
ὄχανα
ἀσπίσι
οὗτοι
εἰσὶ
|
οἱ |
ποιησάμενοι
πρῶτοι?
τέως
δὲ
ἄνευ |
[1, 143] |
ἀλλὰ
καὶ
νῦν
φαίνονταί
μοι
|
οἱ |
πολλοὶ
αὐτῶν
ἐπαισχύνεσθαι
τῷ
οὐνόματι? |
[1, 176] |
νῦν
Λυκίων
φαμένων
Ξανθίων
εἶναι
|
οἱ |
πολλοί,
πλὴν
ὀγδώκοντα
ἱστιέων,
εἰσὶ |
[1, 55] |
ἐπειρώτα
δὲ
τάδε
χρηστηριαζόμενος,
εἴ
|
οἱ |
πολυχρόνιος
ἔσται
ἡ
μουναρχίη.
ἡ |
[1, 67] |
ἐξιόντες
ἐκ
τῶν
ἱππέων
αἰεὶ
|
οἱ |
πρεσβύτατοι,
πέντε
ἔτεος
ἑκάστου?
τοὺς |
[1, 92] |
ἀνδρὸς
ἐγένετο
οὐσίης
ἐχθροῦ,
ὅς
|
οἱ |
πρὶν
ἢ
βασιλεῦσαι
ἀντιστασιώτης
κατεστήκεε, |
[1, 98] |
τοῦ
μὲν
δὴ
πρώτου
κύκλου
|
οἱ |
προμαχεῶνες
εἰσὶ
λευκοί,
τοῦ
δὲ |
[1, 98] |
σανδαράκινοι.
οὕτω
τῶν
πέντε
κύκλων
|
οἱ |
προμαχεῶνες
ἠνθισμένοι
εἰσὶ
φαρμάκοισι?
δύο |
[1, 216] |
ἐπεὰν
δὲ
γέρων
γένηται
κάρτα,
|
οἱ |
προσήκοντές
οἱ
πάντες
συνελθόντες
θύουσί |
[1, 91] |
ἔσχε
τὴν
ἐκείνου
τιμὴν
οὐδέν
|
οἱ |
προσήκουσαν.
προθυμεομένου
δὲ
Λοξίεω
ὅκως |
[1, 62] |
ὁ
Ἀκαρνὰν
χρησμολόγος
ἀνήρ,
ὅς
|
οἱ |
προσιὼν
χρᾷ
ἐν
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ |
[1, 27] |
ἡσθῆναι
Κροῖσον
τῷ
ἐπιλόγῳ
καί
|
οἱ, |
προσφυέως
γὰρ
δόξαι
λέγειν,
πειθόμενον |
[1, 105] |
νοῦσον?
ὥστε
ἅμα
λέγουσί
τε
|
οἱ |
Σκύθαι
διὰ
τοῦτο
σφέας
νοσέειν, |
[1, 105] |
ὡς
διακέαται
τοὺς
καλέουσι
Ἐνάρεας
|
οἱ |
Σκύθαι.
~ἐπὶ
μέν
νυν
ὀκτὼ |
[1, 130] |
δυῶν
δέοντα,
πάρεξ
ἢ
ὅσον
|
οἱ |
Σκύθαι
ἦρχον.
ὑστέρῳ
μέντοι
χρόνῳ |
[1, 106] |
εἴκοσι
ἔτεα
ἦρχον
τῆς
Ἀσίης
|
οἱ |
Σκύθαι,
καὶ
τὰ
πάντα
σφι |
[1, 73] |
τῶν
κρεῶν
τούτων
ἐπάσαντο,
καὶ
|
οἱ |
Σκύθαι
ταῦτα
ποιήσαντες
Ἀλυάττεω
ἱκέται |
[1, 67] |
Ἀρίστωνος
βασιληίην
ἐν
Λακεδαίμονι
ἤδη
|
οἱ |
Σπαρτιῆται
κατυπέρτεροι
τῷ
πολέμῳ
ἐγεγόνεσαν, |
[1, 74] |
οὗτοί
σφι
καὶ
τὸ
ὅρκιον
|
οἱ |
σπεύσαντες
γενέσθαι
ἦσαν
καὶ
γάμων |
[1, 82] |
αἰσχυνόμενον
ἀπονοστέειν
ἐς
Σπάρτην
τῶν
|
οἱ |
συλλοχιτέων
διεφθαρμένων,
αὐτοῦ
μιν
ἐν |
[1, 134] |
τις
διαγνοίη
εἰ
ὅμοιοί
εἰσὶ
|
οἱ |
συντυγχάνοντες?
ἀντὶ
γὰρ
τοῦ
προσαγορεύειν |
[1, 72] |
Ἑλλήνων
Σύριοι
ὀνομάζονται?
ἦσαν
δὲ
|
οἱ |
Σύριοι
οὗτοι
τὸ
μὲν
πρότερον |
[1, 121] |
καὶ
καλέσας
τὸν
Κῦρον
ἔλεγέ
|
οἱ |
τάδε.
ὦ
παῖ,
σὲ
γὰρ |
[1, 171] |
δέ,
ὅκως
Μίνως
δέοιτο,
ἐπλήρουν
|
οἱ |
τὰς
νέας.
ἅτε
δὴ
Μίνω |
[1, 169] |
τῇ
ἠπείρῳ
Ἴωνας
ἐχειρώσατο
Ἅρπαγος,
|
οἱ |
τὰς
νήσους
ἔχοντες
Ἴωνες
καταρρωδήσαντες |
[1, 79] |
Λυδῶν
τὴν
δύναμιν.
ὡς
δέ
|
οἱ |
ταῦτα
ἔδοξε,
καὶ
ἐποίεε
κατὰ |
[1, 21] |
λέγουσι
γενέσθαι.
Ἀλυάττης
δέ,
ὡς
|
οἱ |
ταῦτα
ἐξαγγέλθη,
αὐτίκα
ἔπεμπε
κήρυκα |
[1, 123] |
αὐτοχειρίῃ
μιν
διελεῖν
καὶ
μηδένα
|
οἱ |
ταῦτα
ποιεῦντι
παρεῖναι.
~ταῦτά
τε |
[1, 120] |
τῶν
Μάγων
οἳ
τὸ
ἐνύπνιὸν
|
οἱ |
ταύτῃ
ἔκριναν.
ἀπικομένους
δὲ
εἴρετο |
[1, 167] |
δὲ
διαφθαρεισέων
νεῶν
τοὺς
ἄνδρας
|
οἱ |
τε
Καρχηδόνιοι
καὶ
οἱ
Τυρσηνοὶ |
[1, 98] |
ἠνθισμένοι
εἰσὶ
φαρμάκοισι?
δύο
δὲ
|
οἱ |
τελευταῖοί
εἰσὶ
ὃ
μὲν
καταργυρωμένους |
[1, 34] |
οἱ
εὕδοντι
ἐπέστη
ὄνειρος,
ὅς
|
οἱ |
τὴν
ἀληθείην
ἔφαινε
τῶν
μελλόντων |
[1, 60] |
Μεγακλέης
ἐπεκηρυκεύετο
Πεισιστράτῳ,
εἰ
βούλοιτό
|
οἱ |
τὴν
θυγατέρα
ἔχειν
γυναῖκα
ἐπὶ |
[1, 120] |
εἴρετο
ὁ
Ἁστυάγης
τῇ
ἔκρινάν
|
οἱ |
τὴν
ὄψιν.
οἳ
δὲ
κατὰ |
[1, 108] |
ἐξ
αὐτῆς
διαφθεῖραι?
ἐκ
γάρ
|
οἱ |
τῆς
ὄψιος
οἱ
τῶν
Μάγων |
[1, 208] |
βασιληίην
ἐδίδου,
καὶ
πολλὰ
ἐντειλάμενὸς
|
οἱ |
τιμᾶν
τε
αὐτὸν
καὶ
εὖ |
[1, 108] |
πάντων
ἐπίτροπον
τῶν
ἑωυτοῦ,
ἔλεγὲ
|
οἱ |
τοιάδε.
Ἅρπαγε,
πρῆγμα
τὸ
ἄν |
[1, 14] |
ὁ
θρόνος
οὗτος
ἔνθα
περ
|
οἱ |
τοῦ
Γύγεω
κρητῆρες.
ὁ
δὲ |
[1, 97] |
δ?
ἐγὼ
δοκέω,
μάλιστα
ἔλεγον
|
οἱ |
τοῦ
Δηιόκεω
φίλοι
οὐ
γὰρ |
[1, 60] |
τε
τοῦ
Μεγακλέος
στασιῶται
καὶ
|
οἱ |
τοῦ
Λυκούργου
ἐξελαύνουσί
μιν.
οὕτω |
[1, 90] |
Κῦρος
δὲ
εἴρετο
ὅ
τι
|
οἱ |
τοῦτο
ἐπηγορέων
παραιτέοιτο.
Κροῖσος
δέ |
[1, 206] |
τὸν
ποταμὸν
οἰκοδομεόμενος.
~ἔχοντι
δέ
|
οἱ |
τοῦτον
τὸν
πόνον
πέμψασα
ἡ |
[1, 123] |
παῦσαι
τῆς
βασιληίης.
κατεργασμένου
δέ
|
οἱ |
τούτου
καὶ
ἐόντος
ἑτοίμου,
οὕτω |
[1, 183] |
Διὸς
ἔνι
κατήμενον
χρύσεον,
καὶ
|
οἱ |
τράπεζα
μεγάλη
παρακέεται
χρυσέη,
καὶ |
[1, 181] |
μεγάλη
κέεται
εὖ
ἐστρωμένη,
καὶ
|
οἱ |
τράπεζα
παρακέεται
χρυσέη.
ἄγαλμα
δὲ |
[1, 91] |
αὗται,
ἤνυσέ
τε
καὶ
ἐχαρίσατό
|
οἱ? |
τρία
γὰρ
ἔτεα
ἐπανεβάλετο
τὴν |
[1, 59] |
γυναῖκα
ἐκπέμπειν,
καὶ
εἴ
τίς
|
οἱ |
τυγχάνει
ἐὼν
παῖς,
τοῦτον
ἀπείπασθαι. |
[1, 167] |
ἄνδρας
οἱ
τε
Καρχηδόνιοι
καὶ
|
οἱ |
Τυρσηνοὶ
διέλαχον,
τῶν
δὲ
Τυρσηνῶν |
[1, 32] |
ἔχοντος
ὀλβιώτερος
ἐστί,
εἰ
μή
|
οἱ |
τύχη
ἐπίσποιτο
πάντα
καλὰ
ἔχοντα |
[1, 90] |
ταῦτα
κατέβαινε
αὖτις
παραιτεόμενος
ἐπεῖναί
|
οἱ |
τῷ
θεῷ
τοῦτο
ὀνειδίσαι.
Κῦρος |
[1, 8] |
δὲ
ταῦτα
νομίζων,
ἦν
γάρ
|
οἱ |
τῶν
αἰχμοφόρων
Γύγης
ὁ
Δασκύλου |
[1, 59] |
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
ἐξαπατηθεὶς
ἔδωκέ
|
οἱ |
τῶν
ἀστῶν
καταλέξας
ἄνδρας
τούτους |
[1, 108] |
ἐκ
γάρ
οἱ
τῆς
ὄψιος
|
οἱ |
τῶν
Μάγων
ὀνειροπόλοι
ἐσήμαινον
ὅτι |
[1, 189] |
ὁ
Κῦρος
ἐόντα
νηυσιπέρητον,
ἐνθαῦτά
|
οἱ |
τῶν
τις
ἱρῶν
ἵππων
τῶν |
[1, 61] |
θυγατέρα.
οἷα
δὲ
παίδων
τέ
|
οἱ |
ὑπαρχόντων
νεηνιέων
καὶ
λεγομένων
ἐναγέων |
[1, 156] |
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος
μὲν
δὴ
ταῦτά
|
οἱ |
ὑπετίθετο,
αἱρετώτερα
ταῦτα
εὑρίσκων
Λυδοῖσι |
[1, 150] |
τῆς
πατρίδος
ὑπεδέξαντο.
μετὰ
δὲ
|
οἱ |
φυγάδες
τῶν
Κολοφωνίων
φυλάξαντες
τοὺς |
[1, 164] |
τοῦ
τείχεος
ἀπήγαγε
τὴν,
στρατιήν,
|
οἱ |
Φωκαιέες
ἐν
τούτῳ
κατασπάσαντες
τὰς |
[1, 167] |
παριόντα
τὸν
χῶρον,
ἐν
τῶ
|
οἱ |
Φωκαιέες
καταλευσθέντες
ἐκέατο,
ἐγίνετο
διάστροφα |
[1, 163] |
τούτῳ
δὴ
τῷ
ἀνδρὶ
προσφιλέες
|
οἱ |
Φωκαιέες
οὕτω
δή
τι
ἐγένοντο |
[1, 165] |
ἀποκληισθῇ
τούτου
εἵνεκα,
πρὸς
ταῦτα
|
οἱ |
Φωκαίες
ἐστέλλοντο
ἐς
Κύρνον?
ἐν |
[1, 181] |
ἕληται
ἐκ
πασέων,
ὡς
λέγουσι
|
οἱ |
Χαλδαῖοι
ἐόντες
ἱρέες
τούτου
τοῦ |
[1, 183] |
χρύσεος
ἐστί?
καὶ
ὡς
ἔλεγον
|
οἱ |
Χαλδαῖοι,
ταλάντων
ὀκτακοσίων
χρυσίου
πεποίηται |
[1, 183] |
λιβανωτοῦ
χίλια
τάλαντα
ἔτεος
ἑκάστου
|
οἱ |
Χαλδαῖοι
τότε
ἐπεὰν
τὴν
ὁρτὴν |
[1, 93] |
μιν
οἱ
ἀγοραῖοι
ἄνθρωποι
καὶ
|
οἱ |
χειρώνακτες
καὶ
αἱ
ἐνεργαζόμεναι
παιδίσκαι. |
[1, 160] |
ὑπὸ
Χίων
ἐξεδόθη?
ἐξέδοσαν
δὲ
|
οἱ |
Χῖοι
ἐπὶ
τῷ
Ἀταρνέι
μισθῷ? |
[1, 55] |
ἡ
μουναρχίη.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
οἱ |
χρᾷ
τάδε.
ἀλλ?
ὅταν
ἡμίονος |
[1, 81] |
κατεστήκεε
πολιορκίη.
Κροῖσος
δὲ
δοκέων
|
οἱ |
χρόνον
ἐπὶ
μακρὸν
ἔσεσθαι
τὴν |
[1, 103] |
πόλιν
ταύτην
θέλων
ἐξελεῖν.
καί
|
οἱ, |
ὡς
συμβαλὼν
ἐνίκησε
τοὺς
Ἀσσυρίους, |
[1, 80] |
Κροίσῳ
ἡ
ἐλπίς.
οὐ
μέντοι
|
οἵ |
γε
Λυδοὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν
δειλοὶ |
[1, 104] |
ἐν
τῇ
Μηδικῇ.
οὐ
μέντοι
|
οἵ |
γε
Σκύθαι
ταύτῃ
ἐσέβαλον,
ἀλλὰ |
[1, 128] |
μὲν
τῶν
Μάγων
τοὺς
ὀνειροπόλους,
|
οἵ |
μιν
ἀνέγνωσαν
μετεῖναι
τὸν
Κῦρον, |
[1, 59] |
ζεῦγος
ὡς
ἐκπεφευγὼς
τοὺς
ἐχθρούς,
|
οἵ |
μιν
ἐλαύνοντα
ἐς
ἀγρὸν
ἠθέλησαν |
[1, 31] |
καὶ
Βίτωνι
τοῖσι
ἑωυτῆς
τέκνοισι,
|
οἵ |
μιν
ἐτίμησαν
μεγάλως,
τὴν
θεὸν |
[1, 191] |
δὲ
τούτου
τοιούτου,
οἱ
Πέρσαι
|
οἵ |
περ
ἐτετάχατο
ἐπ?
αὐτῷ
τούτῳ |
[1, 66] |
ἐν
Ἀρκαδίῃ
βαλανηφάγοι
ἄνδρες
ἔασιν,
|
οἵ |
σ?
ἀποκωλύσουσιν.
ἐγὼ
δὲ
τοι |
[1, 119] |
ὥρης
γινομένης
τοῦ
δείπνου
παρῆσαν
|
οἵ |
τε
ἄλλοι
δαιτυμόνες
καὶ
ὁ |
[1, 62] |
τούτῳ
τῷ
χώρῳ
σφι
στρατοπεδευομένοισι
|
οἵ |
τε
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
στασιῶται |
[1, 60] |
οὐ
πολλὸν
χρόνον
τὠυτὸ
φρονήσαντες
|
οἵ |
τε
τοῦ
Μεγακλέος
στασιῶται
καὶ |
[1, 185] |
ὁ
Εὐφρήτης,
Ἀρδέρικκα.
καὶ
νῦν
|
οἳ |
ἂν
κομίζωνται
ἀπὸ
τῆσδε
τῆς |
[1, 191] |
τὸ
ἐκ
τοῦ
Κύρου
ποιεύμενον,
|
οἳ |
δ?
ἂν
περιιδόντες
τοὺς
Πέρσας |
[1, 196] |
εἴδεος
μὲν
οὐδὲν
ἐδέοντο
χρηστοῦ,
|
οἳ |
δ?
ἂν
χρήματά
τε
καὶ |
[1, 91] |
ἡ
Πυθίη
ὑπεκρίνατο
τοῖσι
Λυδοῖσι,
|
οἳ |
δὲ
ἀνήνεικαν
ἐς
Σάρδις
καὶ |
[1, 173] |
Σαρπηδόνα
καὶ
τοὺς
στασιώτας
αὐτοῦ,
|
οἳ |
δὲ
ἀπωσθέντες
ἀπίκοντο
τῆς
Ἀσίης |
[1, 127] |
ὅσοι
μὴ
τοῦ
λόγου
μετέσχον,
|
οἳ |
δὲ
αὐτομόλεον
πρὸς
τοὺς
Πέρσας, |
[1, 64] |
μὲν
ἐν
τῇ
μάχη
ἐπεπτώκεσαν,
|
οἳ |
δὲ
αὐτῶν
μετ?
Ἀλκμεωνιδέων
ἔφευγον |
[1, 165] |
ἀπέπλεον
ὀπίσω
ἐς
τὴν
Φωκαίην.
|
οἳ |
δὲ
αὐτῶν
τὸ
ὅρκιον
ἐφύλασσον, |
[1, 216] |
ἀπὸ
κτηνέων
ζώουσι
καὶ
ἰχθύων?
|
οἳ |
δὲ
ἄφθονοί
σφι
ἐκ
τοῦ |
[1, 68] |
ἔφραζε
Λακεδαιμονίοσσι
πᾶν
τὸ
πρῆγμα.
|
οἳ |
δὲ
ἐκ
λόγου
πλαστοῦ
ἐπενείκαντὲς |
[1, 173] |
μὲν
δὴ
αὐτῶν
Σαρπηδὼν
ἦρχε,
|
οἳ |
δὲ
ἐκαλέοντο
τό
πέρ
τε |
[1, 69] |
ἐντειλάμενός
τε
τὰ
λέγειν
χρῆν.
|
οἳ |
δὲ
ἐλθόντες
ἔλεγον
ἔπεμψε
ἡμέας |
[1, 60] |
οὔκω
κάρτα
ἐρριζωμένην
ἔχων
ἀπέβαλε.
|
οἳ |
δὲ
ἐξελάσαντες
Πεισίστρατον
αὖτις
ἐκ |
[1, 105] |
ἀποτράπει
τὸ
προσωτέρω
μὴ
πορεύεσθαι.
|
οἳ |
δὲ
ἐπείτε
ἀναχωρέοντες
ὀπίσω
ἐγένοντο |
[1, 126] |
τὰ
παρεόντα
σφι
εἴη
αἱρετώτερα.
|
οἳ |
δὲ
ἔφασαν
πολλὸν
εἶναι
αὐτῶν |
[1, 147] |
Πυλίους
ἀπὸ
Κόδρου
τοῦ
Μελάνθου,
|
οἳ |
δὲ
καὶ
συναμφοτέρους.
ἀλλὰ
γὰρ |
[1, 75] |
ὁ
ποταμός,
ἀμφοτέρῃ
διαβατὸς
ἐγένετο,
|
οἳ |
δὲ
καὶ
τὸ
παράπαν
λέγουσι |
[1, 120] |
τῇ
ἔκρινάν
οἱ
τὴν
ὄψιν.
|
οἳ |
δὲ
κατὰ
ταὐτὰ
εἶπαν
λέγοντες |
[1, 63] |
τοὺς
παῖδας
ἐπὶ
ἵππους
προέπεμπε,
|
οἳ |
δὲ
καταλαμβάνοντες
τοὺς
φεύγοντας
ἔλεγον |
[1, 147] |
ἀπὸ
Γλαύκου
τοῦ
Ἱππολόχου
γεγονότας,
|
οἳ |
δὲ
Καύκωνας
Πυλίους
ἀπὸ
Κόδρου |
[1, 134] |
οὗτοι
δὲ
καὶ
τῶν
ὁμούρων,
|
οἳ |
δὲ
μάλα
τῶν
ἐχομένων,
κατὰ |
[1, 159] |
φεύγων
θάνατον
βίαιον
πρὸς
Περσέων?
|
οἳ |
δέ
μιν
ἐξαιτέονται,
προεῖναι
Κυμαίους |
[1, 131] |
κατά
περ
οἱ
Ἕλληνες
εἶναι?
|
οἳ |
δὲ
νομίζουσι
Διὶ
μὲν
ἐπὶ |
[1, 171] |
εἰμι
ἐπὶ
μακρότατον
ἐξικέσθαι
ἀκοῇ?
|
οἳ |
δέ,
ὅκως
Μίνως
δέοιτο,
ἐπλήρουν |
[1, 83] |
κῆρυξ
δεόμενος
Κροίσῳ
βοηθέειν
πολιορκεομένῳ.
|
οἳ |
δὲ
ὅμως,
ἐπείτε
ἐπύθοντο
τοῦ |
[1, 66] |
Ἀρκάδων
μὲν
τῶν
ἄλλων
ἀπείχοντο,
|
οἳ |
δὲ
πέδας
φερόμενοι
ἐπὶ
Τεγεήτας |
[1, 27] |
τὸν
Πριηνέα
ἀπικόμενον
ἐς
Σάρδις,
|
οἳ |
δὲ
Πιττακὸν
τὸν
Μυτιληναῖον,
εἰρομένου |
[1, 63] |
αὐτῶν
οἳ
μὲν
πρὸς
κύβους
|
οἳ |
δὲ
πρὸς
ὕπνον.
οἱ
δὲ |
[1, 73] |
ἄκρος)
τρηχέως
κάρτα
περιέσπε
ἀεικείῃ.
|
οἳ |
δὲ
ταῦτα
πρὸς
Κυαξάρεω
παθόντες, |
[1, 46] |
τε
Ἀμφιάρεων
καὶ
παρὰ
Τροφώνιον,
|
οἳ |
δὲ
τῆς
Μιλησίης
ἐς
Βραγχίδας. |
[1, 46] |
Φωκέων,
τοὺς
δὲ
ἐς
Δωδώνην?
|
οἳ |
δὲ
τινὲς
ἐπέμποντο
παρὰ
τε |
[1, 82] |
μὲν
ὡς
ἑωυτῶν
πλεῦνες
περιγεγόνασι,
|
οἳ |
δὲ
τοὺς
μὲν
ἀποφαίνοντες
πεφευγότας, |
[1, 59] |
τῶν
ἀστῶν
καταλέξας
ἄνδρας
τούτους
|
οἳ |
δορυφόροι
μὲν
οὐκ
ἐγένοντο
Πεισιστράτου, |
[1, 51] |
πίθους
τε
ἀργυρέους
τέσσερας
ἀπέπεμψε,
|
οἳ |
ἐν
τῷ
Κορινθίων
θησαυρῷ
ἑστᾶσι, |
[1, 103] |
ὁ
Σκυθέων
Μαδύης
Προτοθύεω
παῖς?
|
οἳ |
ἐσέβαλον
μὲν
ἐς
τὴν
Ἀσίην |
[1, 89] |
ἐπὶ
πάσῃσι
τῇσι
πύλῃσι
φυλάκους,
|
οἳ |
λεγόντων
πρὸς
τοὺς
ἐκφέροντας
τὰ |
[1, 147] |
ἐν
Μιλήτῳ.
βασιλέας
δὲ
ἐστήσαντο
|
οἳ |
μὲν
αὐτῶν
Λυκίους
ἀπὸ
Γλαύκου |
[1, 27] |
πάντων
ἑτοίμων
ἐς
τὴν
ναυπηγίην,
|
οἳ |
μὲν
Βίαντα
λέγουσι
τὸν
Πριηνέα |
[1, 140] |
καὶ
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἱρέων.
|
οἳ |
μὲν
γὰρ
ἁγνεύουσι
ἔμψυχον
μηδὲν |
[1, 152] |
ἀπέδοξέ
σφι
μὴ
τιμωρέειν
Ἴωσι.
|
οἳ |
μὲν
δὴ
ἀπαλλάσσοντο,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ |
[1, 60] |
κατάγει
ἐς
τὴν
ἑωυτῆς
ἀκρόπολιν.
|
οἳ |
μὲν
δὴ
ταῦτα
διαφοιτέοντες
ἔλεγον? |
[1, 65] |
μᾶλλον
θεὸν
ἔλπομαι,
ὦ
Λυκόοργε"
|
οἳ |
μὲν
δή
τινες
πρὸς
τούτοισι |
[1, 36] |
μιν
ἐξέλωμεν
ἐκ
τῆς
χώρης"
|
οἳ |
μὲν
δὴ
τούτων
ἐδέοντο,
Κροῖσος |
[1, 64] |
μὲν
ἐτυράννευε
Ἀθηνέων,
Ἀθηναίων
δὲ
|
οἳ |
μὲν
ἐν
τῇ
μάχη
ἐπεπτώκεσαν, |
[1, 63] |
μετὰ
τὸ
ἄριστον
μετεξέτεροι
αὐτῶν
|
οἳ |
μὲν
πρὸς
κύβους
οἳ
δὲ |
[1, 53] |
τινα
στρατὸν
ἀνδρῶν
προσθέοιτο
σύμμαχον"
|
οἳ |
μὲν
ταῦτα
ἐπειρώτων,
τῶν
δὲ |
[1, 127] |
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
τοῖσι
Πέρσῃσι
συνέμισγον,
|
οἳ |
μέν
τινὲς
αὐτῶν
ἐμάχοντο,
ὅσοι |
[1, 82] |
αὐτοὶ
ἑκάτεροι
ἔφασαν
νικᾶν,
λέγοντες
|
οἳ |
μὲν
ὡς
ἑωυτῶν
πλεῦνες
περιγεγόνασι, |
[1, 156] |
πρὸς
ἐξανδραποδίσασθαι
τοὺς
ἄλλους
πάντας
|
οἳ |
μετὰ
Λυδῶν
ἐπὶ
Σάρδις
ἐστρατεύσαντο, |
[1, 145] |
ἐστί,
καὶ
Δύμη
καὶ
Τριταιέες,
|
οἳ |
μοῦνοι
τούτων
μεσόγαιοι
οἰκέουσι.
ταῦτα |
[1, 102] |
τοὺς
Ἀσσυρίους
καὶ
Ἀσσυρίων,
τούτους
|
οἳ |
Νίνον
εἶχον
καὶ
ἦρχον
πρότερον |
[1, 57] |
ὑπὲρ
Τυρσηνῶν
Κρηστῶνα
πόλιν
οἰκεόντων,
|
οἳ |
ὅμουροι
κοτὲ
ἦσαν
τοῖσι
νῦν |
[1, 71] |
μέν
νυν
θεοῖσι
ἔχω
χάριν,
|
οἳ |
οὐκ
ἐπὶ
νόον
ποιέουσι
Πέρσῃσι |
[1, 171] |
ὀχάνων
ἐφόρεον
τὰς
ἀσπίδας
πάντες
|
οἳ |
περ
ἐώθεσαν
ἀσπίσι
χρᾶσθαι,
τελαμῶσι |
[1, 202] |
εἶναι,
ἐν
δὲ
αὐτῇσι
ἀνθρώπους
|
οἳ |
σιτέονται
μὲν
ῥίζας
τὸ
θέρος |
[1, 71] |
ἐπ?
ἄνδρας
τοιούτους
στρατεύεσθαι
παρασκευάζεαι,
|
οἳ |
σκυτίνας
μὲν
ἀναξυρίδας
σκυτίνην
δὲ |
[1, 57] |
Σκυλάκην
Πελασγῶν
οἰκησάντων
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
|
οἳ |
σύνοικοι
ἐγένοντο
Ἀθηναίοισι,
καὶ
ὅσα |
[1, 60] |
τὸ
ἄστυ,
προδρόμους
κήρυκας
προπέμψαντες?
|
οἳ |
τὰ
ἐντεταλμένα
ἠγόρευον
ἀπικόμενοι
ἐς |
[1, 184] |
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι
λόγοισι
μνήμην
ποιήσομαι,
|
οἳ |
τὰ
τείχεά
τε
ἐπεκόσμησαν
καὶ |
[1, 13] |
ὅπλοισι
ἦσαν,
συνέβησαν
ἐς
τὠυτὸ
|
οἳ |
τε
τοῦ
Γύγεω
στασιῶται
καί |
[1, 174] |
ἄλλοι
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἄποικοι
Κνίδιοι.
|
οἳ |
τῆς
χώρης
τῆς
σφετέρης
τετραμμένης |
[1, 120] |
ἐκάλεε
τοὺς
αὐτοὺς
τῶν
Μάγων
|
οἳ |
τὸ
ἐνύπνιὸν
οἱ
ταύτῃ
ἔκριναν. |
[1, 29] |
πάντες
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
σοφισταί,
|
οἳ |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
ἐτύγχανον
ἐόντες, |
[1, 79] |
τὸν
στρατόν,
βουλευόμενος
εὕρισκε
πρῆγμά
|
οἷ |
εἶναι
ἐλαύνειν
ὡς
δύναιτο
τάχιστα |
[1, 125] |
εἰσί,
οἱ
δὲ
ἄλλοι
νομάδες,
|
Δάοι |
Μάρδοι
Δροπικοὶ
Σαγάρτιοι.
~ὡς
δὲ |
[1, 75] |
τὸ
στρατόπεδον
ἱδρυμένον
κατὰ
νώτου
|
λάβοι, |
ταύτῃ
κατὰ
τὴν
διώρυχα
ἐκτραπόμενος |
[1, 116] |
αὐτὸν
εἴρετο
ὁ
Ἀστυάγεος,
κόθεν
|
λάβοι |
τὸν
παῖδα
καὶ
τίς
εἴη |
[1, 140] |
ὅσα
θύουσι?
οἱ
δὲ
δὴ
|
Μάγοι |
αὐτοχειρίῃ
πάντα
πλὴν
κυνὸς
καὶ |
[1, 101] |
Βοῦσαι
Παρητακηνοὶ
Στρούχατες
Ἀριζαντοὶ
Βούδιοι
|
Μάγοι. |
γένεα
μὲν
δὴ
Μήδων
ἐστὶ |
[1, 140] |
τὸν
νέκυν
Πέρσαι
γῆ
κρύπτουσι.
|
Μάγοι |
δὲ
κεχωρίδαται
πολλὸν
τῶν
τε |
[1, 120] |
ταῦτα
φαίνεται
φέρειν;
εἶπαν
οἱ
|
Μάγοι |
εἰ
μὲν
περίεστί
τε
καὶ |
[1, 120] |
Ἀστυάγης
τοῖσιδε.
καὶ
αὐτὸς
ὦ
|
Μάγοι |
ταύτῃ
πλεῖστος
γνώμην
εἰμί,
βασιλέος |
[1, 120] |
ὑμῖν"
εἶπαν
πρὸς
ταῦτα
οἱ
|
Μάγοι |
ὦ
βασιλεῦ,
καὶ
αὐτοῖσι
ἡμῖν |
[1, 66] |
τοι
δώσω.
πολλοὶ
ἐν
Ἀρκαδίῃ
|
βαλανηφάγοι |
ἄνδρες
ἔασιν,
οἵ
σ?
ἀποκωλύσουσιν. |
[1, 91] |
τὴν
ἑωυτοῦ
ἢ
τὴν
Κύρου
|
λέγοι |
ἀρχήν.
οὐ
συλλαβὼν
δὲ
τὸ |
[1, 176] |
τὸν
στρατόν,
ἐπεξιόντες
καὶ
μαχόμενοι
|
ὀλίγοι |
πρὸς
πολλοὺς
ἀρετᾶς
ἀπεδείκνυντο,
ἑσσωθέντες |
[1, 163] |
ἡ
περίοδος
τοῦ
τείχεος
οὐκ
|
ὀλίγοι |
στάδιοι
εἰσί,
τοῦτο
δὲ
πᾶν |
[1, 105] |
τῶν
πλεόνων
Σκυθέων
παρεξελθόντων
ἀσινέων,
|
ὀλίγοι |
τινὲς
αὐτῶν
ὑπολειφθέντες
ἐσύλησαν
τῆς |
[1, 67] |
καλεομένων
Σπαρτιητέων
ἀνεῦρε,
οἱ
δὲ
|
ἀγαθοεργοὶ |
εἰσὶ
τῶν
ἀστῶν,
ἐξιόντες
ἐκ |
[1, 41] |
μή
τινες
κατ?
ὁδὸν
κλῶπες
|
κακοῦργοι |
ἐπὶ
δηλήσι
φανέωσι
ὑμῖν.
πρὸς |
[1, 57] |
τεκμαιρόμενον
δεῖ
λέγειν,
ἦσαν
οἱ
|
Πελασγοὶ |
βάρβαρον
γλῶσσαν
ἱέντες.
εἰ
τοίνυν |
[1, 146] |
ἀποδάσμιοι
καὶ
Μολοσσοὶ
καὶ
Ἀρκάδες
|
Πελασγοὶ |
καὶ
Δωριέες
Ἐπιδαύριοι,
ἄλλα
τε |
[1, 57] |
~ἥντινα
δὲ
γλῶσσαν
ἵεσαν
οἱ
|
Πελασγοί, |
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
εἰπεῖν.
εἰ |
[1, 110] |
τὴν
γὰρ
κύνα
καλέουσι
σπάκα
|
Μῆδοι. |
αἱ
δὲ
ὑπώρεαί
εἰσὶ
τῶν |
[1, 130] |
τριήκοντα
οὕτω
τῆς
βασιληίης
κατεπαύσθη,
|
Μῆδοι |
δὲ
ὑπέκυψαν
Πέρσῃσι
διὰ
τὴν |
[1, 120] |
ἐόντα
Πέρσην,
καὶ
ἡμεῖς
ἐόντες
|
Μῆδοι |
δουλούμεθά
τε
καὶ
λόγου
οὐδενὸς |
[1, 185] |
ὁδοῦ,
ἵνα
μὴ
ἐπιμισγόμενοι
οἱ
|
Μῆδοι |
ἐκμανθάνοιεν
αὐτῆς
τὰ
πρήγματα.
~ταῦτα |
[1, 74] |
δὲ
Λυδοί
τε
καὶ
οἱ
|
Μῆδοι |
ἐπείτε
εἶδον
νύκτα
ἀντὶ
ἡμέρης |
[1, 97] |
ἢ
πρότερον
ἦν,
συνελέχθησαν
οἱ
|
Μῆδοι |
ἐς
τὠυτὸ
καὶ
ἐδίδοσαν
σφίσι |
[1, 95] |
καὶ
πεντακόσια,
πρῶτοι
ἀπ?
αὐτῶν
|
Μῆδοι |
ἤρξαντο
ἀπίστασθαι,
καὶ
κως
οὗτοι |
[1, 106] |
καὶ
οὕτω
ἀνεσώσαντο
τὴν
ἀρχὴν
|
Μῆδοι |
καὶ
ἐπεκράτεον
τῶν
περ
καὶ |
[1, 134] |
τὰ
ἔθνεα
ἀλλήλων,
συναπάντων
μὲν
|
Μῆδοι |
καὶ
τῶν
ἄγχιστα
οἰκεόντων
σφίσι, |
[1, 106] |
τοὺς
πλεῦνας
Κυαξάρης
τε
καὶ
|
Μῆδοι |
ξεινίσαντες
καὶ
καταμεθύσαντες
κατεφόνευσαν,
καὶ |
[1, 98] |
δορυφόροισι?
ποιεῦσι
δὴ
ταῦτα
οἱ
|
Μῆδοι. |
οἰκοδομέουσί
τε
γὰρ
αὐτῷ
οἰκία |
[1, 96] |
δ?
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
κώμης
|
Μῆδοι |
ὁρῶντες
αὐτοῦ
τοὺς
τρόπους
δικαστήν |
[1, 127] |
μιν
ἐόργεε.
ὡς
δὲ
οἱ
|
Μῆδοι |
στρατευσάμενοι
τοῖσι
Πέρσῃσι
συνέμισγον,
οἳ |
[1, 104] |
Καυκάσιον
ὄρος.
ἐνθαῦτα
οἱ
μὲν
|
Μῆδοι |
συμβαλόντες
τοῖσι
Σκύθῃσι
καὶ
ἑσσωθέντες |
[1, 74] |
ἐν
τοῖσι
πολλάκις
μὲν
οἱ
|
Μῆδοι |
τοὺς
Λυδοὺς
ἐνίκησαν,
πολλάκις
δὲ |
[1, 31] |
ἐπειρώτα
τίνα
δεύτερον
μετ?
ἐκεῖνον
|
ἴδοι, |
δοκέων
πάγχυ
δευτερεῖα
γῶν
οἴσεσθαι. |
[1, 107] |
μὲν
τῶν
ἑωυτοῦ
ἀξίων
οὐδενὶ
|
διδοῖ |
γυναῖκα,
δεδοικὼς
τὴν
ὄψιν?
ὁ |
[1, 107] |
τὴν
ὄψιν?
ὁ
δὲ
Πέρσῃ
|
διδοῖ |
τῷ
οὔνομα
ἦν
Καμβύσης,
τὸν |
[1, 179] |
ἅμα
τῷ,
ὕδατι
θρόμβους
ἀσφάλτου
|
ἀναδιδοῖ |
πολλούς,
ἔνθεν
ἡ
ἄσφαλτος
ἐς |
[1, 113] |
ἔφερε
θανατώσων
παῖδα,
τοῦτον
μὲν
|
παραδιδοῖ |
τῇ
ἑωυτοῦ
γυναικί,
τὸν
δὲ |
[1, 189] |
ὄρεσι,
ῥέει
δὲ
διὰ
Δαρδανέων,
|
ἐκδιδοῖ |
δὲ
ἐς
ἕτερον
ποταμὸν
Τίγρην, |
[1, 202] |
ἐς
ἕλεά
τε
καὶ
τενάγεα
|
ἐκδιδοῖ? |
ἐν
τοῖσι
ἀνθρώπους
κατοικῆσθαι
λέγουσι |
[1, 80] |
ὄρεος
ἱροῦ
μητρὸς
Δινδυμήνης
ῥέων
|
ἐκδιδοῖ |
ἐς
θάλασσαν
κατὰ
Φωκαίην
πόλιν) |
[1, 189] |
ῥέων
ἐς
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν
|
ἐκδιδοῖ, |
τοῦτον
δὴ
τὸν
Γύνδην
ποταμὸν |
[1, 193] |
ἐπὶ
διηκόσια
μὲν
τὸ
παράπαν
|
ἀποδιδοῖ, |
ἐπειδὰν
δὲ
ἄριστα
αὐτὴ
ἑωυτῆς |
[1, 199] |
αἳ
δὲ
ἀπέρχονται.
σχοινοτενέες
δὲ
|
διέξοδοι |
πάντα
τρόπον
ὁδῶν
ἔχουσι
διὰ |
[1, 125] |
οἱ
δὲ
ἄλλοι
νομάδες,
Δάοι
|
Μάρδοι |
Δροπικοὶ
Σαγάρτιοι.
~ὡς
δὲ
παρῆσαν |
[1, 93] |
τοῦ
σήματος
μεγάλη,
τὴν
λέγουσι
|
Λυδοὶ |
ἀείναον
εἶναι?
καλέεται
δὲ
αὕτη |
[1, 53] |
ἀπικόμενοι
ἐς
τὰ
ἀπεπέμφθησαν,
οἱ
|
Λυδοὶ |
ἀνέθεσαν
τὰ
ἀναθήματα,
ἐχρέωντο
τοῖσι |
[1, 94] |
τοῦτο
μὲν
δὴ
τοιοῦτο
ἐστί.
|
~Λυδοὶ |
δὲ
νόμοισι
μὲν
παραπλησίοισι
χρέωνται |
[1, 13] |
χρηστηρίου.
ὡς
γὰρ
δὴ
οἱ
|
Λυδοὶ |
δεινόν
ἐποιεῦντο
τὸ
Κανδαύλεω
πάθος |
[1, 13] |
Γύγεω
στασιῶται
καί
οἱ
λοιποὶ
|
Λυδοί, |
ἤν
μὲν
τὸ
χρηστήριον
ἀνέλῃ |
[1, 156] |
μὴ
καὶ
ὕστερον
κοτὲ
οἱ
|
Λυδοί, |
ἢν
τὸ
παρεὸν
ὑπεκδράμωσι,
ἀποστάντες |
[1, 48] |
χαλκὸν
δ?
ἐπιέσται.
~ταῦτα
οἱ
|
Λυδοὶ |
θεσπισάσης
τῆς
Πυθίης
συγγραψάμενοι
οἴχοντο |
[1, 94] |
κάπηλοι
ἐγένοντο.
φασὶ
δὲ
αὐτοὶ
|
Λυδοὶ |
καὶ
τὰς
παιγνίας
τὰς
νῦν |
[1, 80] |
πεσόντων
ἀμφοτέρων
πολλῶν
ἐτράποντο
οἱ
|
Λυδοί, |
κατειληθέντες
δὲ
ἐς
τὸ
τεῖχος |
[1, 94] |
τὴν
ἐπωνυμίην
ποιευμένους
ὀνομασθῆναι
Τυρσηνούς.
|
Λυδοὶ |
μὲν
δὴ
ὑπὸ
Πέρσῃσι
ἐδεδούλωντο. |
[1, 94] |
ὦν
τὴν
ἐξεύρεσιν
οὐκ
οἰκηιοῦνται
|
Λυδοί. |
ποιέειν
δὲ
ὧδε
πρὸς
τὸν |
[1, 141] |
δὲ
καὶ
Αἰολέες,
ὡς
οἱ
|
Λυδοὶ |
τάχιστα
κατεστράφατο
ὑπὸ
Περσέων,
ἔπεμπον |
[1, 13] |
ἀπόγονον
Γύγεω.
τούτου
τοῦ
ἔπεος
|
Λυδοί |
τε
καί
οἱ
βασιλέες
αὐτῶν |
[1, 74] |
ἐγένετο
ἡ
μεταβολή.
οἱ
δὲ
|
Λυδοί |
τε
καὶ
οἱ
Μῆδοι
ἐπείτε |
[1, 157] |
ἐπιτελέειν,
ἐκ
τούτου
δὲ
κελευσμοσύνης
|
Λυδοὶ |
τὴν
πᾶσαν
δίαιταν
τῆς
ζόης |
[1, 80] |
ἐλπίς.
οὐ
μέντοι
οἵ
γε
|
Λυδοὶ |
τὸ
ἐνθεῦτεν
δειλοὶ
ἦσαν,
ἀλλ? |
[1, 74] |
Λυδοὺς
ἐνίκησαν,
πολλάκις
δὲ
οἱ
|
Λυδοὶ |
τοὺς
Μήδους,
ἐν
δὲ
καὶ |
[1, 45] |
~παρῆσαν
δὲ
μετὰ
τοῦτο
οἱ
|
Λυδοὶ |
φέροντες
τὸν
νεκρόν,
ὄπισθε
δὲ |
[1, 28] |
ὁ
Κροῖσος.
εἰσὶ
δὲ
οἵδε,
|
Λυδοί, |
Φρύγες,
Μυσοί,
Μαριανδυνοί,
Χάλυβες,
Παφλαγόνες, |
[1, 47] |
τάχιστα
ἐς
τὸ
μέγαρον
οἱ
|
Λυδοὶ |
χρησόμενοι
τῷ
θεῷ
καὶ
ἐπειρώτων |
[1, 155] |
γινομένων
τούτων
ἐμοί;
οὐ
παύσονται
|
Λυδοί, |
ὡς
οἴκασι,
πρήγμάτα
παρέχοντες
καὶ |
[1, 89] |
ὁ
δὲ
εἶπε
ἐπείτε
με
|
θεοὶ |
ἔδωκαν
δοῦλον
σοί,
δικαιῶ,
εἴ |
[1, 124] |
ὦ
παῖ
Καμβύσεω,
σὲ
γὰρ
|
θεοὶ |
ἐπορῶσι?
οὐ
γὰρ
ἂν
κοτὲ |
[1, 209] |
ἀτρεκέως
οἶδα,
ἐγὼ
σημανέω?
ἐμεῦ
|
θεοὶ |
κήδονται
καί
μοι
πάντα
προδεικνύουσι |
[1, 27] |
ἀληθέα
εἰπεῖν
αἲ
γὰρ
τοῦτο
|
θεοὶ |
ποιήσειαν
ἐπὶ
νόον
νησιώτῃσι,
ἐλθεῖν |
[1, 98] |
δευτέρου
μέλανες,
τρίτου
δὲ
κύκλου
|
φοινίκεοι, |
τετάρτου
δὲ
κυάνεοι,
πέμπτου
δὲ |
[1, 99] |
καὶ
ἐπιβουλεύοιεν,
ἀλλ?
ἑτεροῖός
σφι
|
δοκέοι |
εἶναι
μὴ
ὁρῶσι.
~ἐπείτε
δὲ |
[1, 24] |
ἀπορίην
παραιτήσασθαι,
ἐπειδή
σφι
οὕτω
|
δοκέοι, |
περιιδεῖν
αὐτὸν
ἐν
τῇ
σκευῇ |
[1, 11] |
καὶ
πρόσθε,
ὅκως
ἡ
βασίλεια
|
καλέοι, |
φοιτᾶν.
ὡς
δὲ
ὁ
Γύγης |
[1, 59] |
ἐπεστεῶτες
καὶ
κρεῶν
τε
ἐόντες
|
ἔμπλεοι |
καὶ
ὕδατος
ἄνευ
πυρὸς
ἔζεσαν |
[1, 98] |
δὲ
κύκλου
φοινίκεοι,
τετάρτου
δὲ
|
κυάνεοι, |
πέμπτου
δὲ
σανδαράκινοι.
οὕτω
τῶν |
[1, 46] |
ἐπείρηται
σφέα
δεύτερα
πέμπων
εἰ
|
ἐπιχειρέοι |
ἐπὶ
Πέρσας
στρατεύεσθαι.
~ἐντειλάμενος
δὲ |
[1, 210] |
μέλλοι,
ἡ
δὲ
βασιληίη
αὐτοῦ
|
περιχωρέοι |
ἐς
Δαρεῖον.
ἀμείβεται
δὴ
ὦν |
[1, 14] |
ἐστί,
κρητῆρες
οἱ
ἀριθμὸν
ἓξ
|
χρύσεοι |
ἀνακέαται.
ἑστᾶσι
δὲ
οὗτοι
ἐν |
[1, 80] |
γινόμενον,
ἀποθορόντες
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
|
πεζοὶ |
τοῖσι
Πέρσῃσι
συνέβαλλον.
χρόνῳ
δὲ |
[1, 79] |
μεγάλα,
καὶ
αὐτοὶ
ἦσαν
ἱππεύεσθαι
|
ἀγαθοί. |
~ἐς
τὸ
πεδίον
δὲ
συνελθόντων |
[1, 95] |
μαχεσάμενοι
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι
ἐγένοντο
ἄνδρες
|
ἀγαθοί, |
καὶ
ἀπωσάμενοι
τὴν
δουλοσύνην
ἐλευθερώθησαν. |
[1, 169] |
οἱ
ἐκλιπόντες,
καὶ
ἄνδρες
ἐγένοντο
|
ἀγαθοὶ |
περὶ
τῆς
ἑωυτοῦ
ἕκαστος
μαχόμενοι, |
[1, 30] |
ἡκούσης
παῖδες
ἦσαν
καλοί
τε
|
κἀγαθοί, |
καί
σφι
εἶδε
ἅπασι
τέκνα |
[1, 186] |
ὡς
δέ
οἱ
ἦσαν
οἱ
|
λίθοι |
ἕτοιμοι
καὶ
τὸ
χωρίον
ὀρώρυκτο, |
[1, 196] |
παρθένους
ἐλάμβανον.
ὡς
γὰρ
δὴ
|
διεξέλθοι |
ὁ
κῆρυξ
πωλέων
τὰς
εὐειδεστάτας |
[1, 193] |
ἔρσενες
κατά
περ
δὴ
οἱ
|
ὄλυνθοι. |
~τὸ
δὲ
ἁπάντων
θῶμα
μέγιστόν |
[1, 61] |
πολλῶν
δὲ
μεγάλα
παρασχόντων
χρήματα,
|
Θηβαῖοι |
ὑπερεβάλοντο
τῇ
δόσι
τῶν
χρημάτων. |
[1, 145] |
καὶ
Τριταιέες,
οἳ
μοῦνοι
τούτων
|
μεσόγαιοι |
οἰκέουσι.
ταῦτα
δυώδεκα
μέρεα
νῦν |
[1, 181] |
ἐκ
πασέων,
ὡς
λέγουσι
οἱ
|
Χαλδαῖοι |
ἐόντες
ἱρέες
τούτου
τοῦ
θεοῦ. |
[1, 183] |
ἐστί?
καὶ
ὡς
ἔλεγον
οἱ
|
Χαλδαῖοι, |
ταλάντων
ὀκτακοσίων
χρυσίου
πεποίηται
ταῦτα. |
[1, 183] |
χίλια
τάλαντα
ἔτεος
ἑκάστου
οἱ
|
Χαλδαῖοι |
τότε
ἐπεὰν
τὴν
ὁρτὴν
ἄγωσι |
[1, 125] |
δὲ
Πέρσαι
εἰσὶ
οἵδε,
Πανθιαλαῖοι
|
Δηρουσιαῖοι |
Γερμάνιοι.
οὗτοι
μὲν
πάντες
ἀροτῆρες |
[1, 125] |
ἄλλοι
δὲ
Πέρσαι
εἰσὶ
οἵδε,
|
Πανθιαλαῖοι |
Δηρουσιαῖοι
Γερμάνιοι.
οὗτοι
μὲν
πάντες |
[1, 167] |
διέλαχον,
τῶν
δὲ
Τυρσηνῶν
οἱ
|
Ἀγυλλαῖοι) |
ἔλαχόν
τε
αὐτῶν
πολλῷ
πλείστους |
[1, 167] |
ὑποζύγια
καὶ
ἄνθρωποι.
οἱ
δὲ
|
Ἀγυλλαῖοι |
ἐς
Δελφοὺς
ἔπεμπον
βουλόμενοι
ἀκέσασθαι |
[1, 167] |
ποιέειν
τὰ
καὶ
νῦν
οἱ
|
Ἀγυλλαῖοι |
ἔτι
ἐπιτελέουσι?
καὶ
γὰρ
ἐναγίζουσί |
[1, 160] |
εἰπεῖν
ἀτρεκέως?
οὐ
γὰρ
ἐτελεώθη.
|
Κυμαῖοι |
γὰρ
ὡς
ἔμαθον
ταῦτα
πρησσόμενα |
[1, 157] |
ἐκδιδόναι
κελεύων
Πακτύην.
οἱ
δὲ
|
Κυμαῖοι |
ἔγνωσαν
συμβουλῆς
περὶ
ἐς
θεὸν |
[1, 158] |
Πανόρμου
λιμένος.
~πέμψαντες
ὦν
οἱ
|
Κυμαῖοι |
ἐς
τοὺς
Βραγχίδας
θεοπρόπους
εἰρώτευν |
[1, 158] |
δὲ
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
|
Κυμαῖοι, |
ὁρμέατο
ἐκδιδόναι?
ὁρμημένου
δὲ
ταύτῃ |
[1, 160] |
~ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
|
Κυμαῖοι, |
οὐ
βουλόμενοι
οὔτε
ἐκδόντες
ἀπολέσθαι |
[1, 63] |
τὸ
χρησθὲν
ἐπῆγε
τὴν
στρατιήν.
|
Ἀθηναῖοι |
δὲ
οἱ
ἐκ
τοῦ
ἄστεος |
[1, 60] |
τὸ
ἄστυ,
λέγοντες
τοιάδε?
ὦ
|
Ἀθηναῖοι, |
δέκεσθε
ἀγαθῷ
νόῳ
Πεισίστρατον,
τὸν |
[1, 30] |
πολεμίων
ἀπέθανε
κάλλιστα,
καί
μιν
|
Ἀθηναῖοι |
δημοσίῃ
τε
ἔθαψαν
αὐτοῦ
τῇ |
[1, 63] |
ὅκως
μήτε
ἁλισθεῖεν
ἔτι
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
διεσκεδασμένοι
τε
εἶεν?
ἀναβιβάσας
τοὺς |
[1, 143] |
νυν
ἄλλοι
Ἴωνες
καὶ
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
ἔφυγον
τὸ
οὔνομα,
οὐ
βουλόμενοι |
[1, 29] |
οἷοί
τε
ἦσαν
αὐτὸ
ποιῆσαι
|
Ἀθηναῖοι? |
ὁρκίοισι
γὰρ
μεγάλοισι
κατείχοντο
δέκα |
[1, 160] |
αὐτὸν
ἐς
Μυτιλήνην.
οἱ
δὲ
|
Μυτιληναῖοι |
ἐπιπέμποντος
τοῦ
Μαζάρεος
ἀγγελίας
ἐκδιδόναι |
[1, 151] |
τῇ
Λέσβῳ
οἰκημένην
Ἀρίσβαν
ἠνδραπόδισαν
|
Μηθυμναῖοι |
ἐόντας
ὁμαίμους)
ἐν
Τενέδῳ
δὲ |
[1, 143] |
δὲ
οὐδαμοὶ
μετασχεῖν
ὅτι
μὴ
|
Σμυρναῖοι) |
~κατά
περ
οἱ
ἐκ
τῆς |
[1, 142] |
Ἐρυθραί.
Χῖοι
μέν
νυν
καὶ
|
Ἐρυθραῖοι |
κατὰ
τὠυτὸ
διαλέγονται,
Σάμιοι
δὲ |
[1, 93] |
γῆς.
ἐξεργάσαντο
δέ
μιν
οἱ
|
ἀγοραῖοι |
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
χειρώνακτες
καὶ |
[1, 98] |
εἰσὶ
φαρμάκοισι?
δύο
δὲ
οἱ
|
τελευταῖοί |
εἰσὶ
ὃ
μὲν
καταργυρωμένους
ὁ |
[1, 131] |
δὲ
Ἀσσύριοι
τὴν
Ἀφροδίτην
Μύλιττα,
|
Ἀράβιοι |
δὲ
Ἀλιλάτ,
Πέρσαι
δὲ
Μίτραν. |
[1, 198] |
λούσωνται.
ταὐτὰ
δὲ
ταῦτα
καὶ
|
Ἀράβιοι |
ποιεῦσι.
~ὁ
δὲ
δὴ
αἴσχιστος |
[1, 32] |
πολλοὶ
μὲν
γὰρ
ζάπλουτοι
ἀνθρώπων
|
ἀνόλβιοι |
εἰσί,
πολλοὶ
δὲ
μετρίως
ἔχοντες |
[1, 23] |
λέγουσι
Κορίνθιοι
ὁμολογέουσι
δέ
σφι
|
Λέσβιοι) |
ἐν
τῷ
βίῳ
θῶμα
μέγιστον |
[1, 24] |
μέν
νυν
Κορίνθιοί
τε
καὶ
|
Λέσβιοι |
λέγουσι,
καὶ
Ἀρίονος
ἐστὶ
ἀνάθημα |
[1, 1] |
ἀλλήλοισι.
~Περσέων
μέν
νυν
οἱ
|
λόγιοι |
Φοίνικας
αἰτίους
φασί
γενέσθαι
τῆς |
[1, 163] |
περίοδος
τοῦ
τείχεος
οὐκ
ὀλίγοι
|
στάδιοι |
εἰσί,
τοῦτο
δὲ
πᾶν
λίθων |
[1, 93] |
δὴ
περίοδος
τοῦ
σήματός
εἰσὶ
|
στάδιοι |
ἓξ
καὶ
δύο
πλέθρα,
τὸ |
[1, 26] |
ἐπολιορκέετο,
καὶ
τοῦ
νηοῦ
ἑπτὰ
|
στάδιοι. |
πρώτοισι
μὲν
δὴ
τούτοισι
ἐπεχείρησε |
[1, 178] |
ἑκατὸν
σταδίων,
ἐούσης
τετραγώνου?
οὗτοι
|
στάδιοι |
τῆς
περιόδου
τῆς
πόλιος
γίνονται |
[1, 174] |
ἐπὶ
πέντε
στάδια,
ὤρυσσον
οἱ
|
Κνίδιοι |
ἐν
ὅσῳ
Ἅρπαγος
τὴν
Ἰωνίην |
[1, 174] |
δὲ
Πυθίη
σφι,
ὡς
αὐτοὶ
|
Κνίδιοι |
λέγουσι,
χρᾷ
ἐν
τριμέτρῳ
τόνῳ |
[1, 174] |
ἔθηκε
νῆσον,
εἴ
κ?
ἐβούλετο.
|
Κνίδιοι |
μὲν
ταῦτα
τῆς
Πυθίης
χρησάσης |
[1, 174] |
καὶ
ἄλλοι
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἄποικοι
|
Κνίδιοι. |
οἳ
τῆς
χώρης
τῆς
σφετέρης |
[1, 101] |
γένεα,
Βοῦσαι
Παρητακηνοὶ
Στρούχατες
Ἀριζαντοὶ
|
Βούδιοι |
Μάγοι.
γένεα
μὲν
δὴ
Μήδων |
[1, 31] |
ἀλλ?
ἐν
τέλεϊ
τούτῳ
ἔσχοντο.
|
Ἀργεῖοι |
δὲ
σφέων
εἰκόνας
ποιησάμενοι
ἀνέθεσαν |
[1, 31] |
ἀνθρώπῳ
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζώειν.
|
Ἀργεῖοι |
μὲν
γὰρ
περιστάντες
ἐμακάριζον
τῶν |
[1, 82] |
καὶ
ἀμφοτέρων
πολλῶν
ἐνίκων
Λακεδαιμόνιοι.
|
Ἀργεῖοι |
μέν
νυν
ἀπὸ
τούτου
τοῦ |
[1, 61] |
ἐς
τὴν
κάτοδον?
καὶ
γὰρ
|
Ἀργεῖοι |
μισθωτοὶ
ἀπίκοντο
ἐκ
Πελοποννήσου,
καὶ |
[1, 146] |
δὲ
Ὀρχομένιοί
σφι
ἀναμεμίχαται
καὶ
|
Καδμεῖοι |
καὶ
Δρύοπες
καὶ
Φωκέες
ἀποδάσμιοι |
[1, 168] |
ἔσχε
παραπλήσια
δὲ
τούτοισι
καὶ
|
Τήιοι |
ἐποίησαν.
ἐπείτε
γὰρ
σφέων
εἷλε |
[1, 176] |
ὅρκους
δεινούς,
ἐπεξελθόντες
ἀπέθανον
πάντες
|
Ξάνθιοι |
μαχόμενοι.
τῶν
δὲ
νῦν
Λυκίων |
[1, 23] |
Περίανδρος
Κορίνθου?
τῷ
δὴ
λέγουσι
|
Κορίνθιοι |
ὁμολογέουσι
δέ
σφι
Λέσβιοι)
ἐν |
[1, 24] |
ἐλεγχομένους
ἀρνέεσθαι.
ταῦτα
μέν
νυν
|
Κορίνθιοί |
τε
καὶ
Λέσβιοι
λέγουσι,
καὶ |
[1, 165] |
καὶ
τῶν
ἠθέων
τῆς
χώρης,
|
ψευδόρκιοι |
δὲ
γενόμενοι
ἀπέπλεον
ὀπίσω
ἐς |
[1, 173] |
κατὰ
τοῦ
Λύκου
τὴν
ἐπωνυμίην
|
Λύκιοι |
ἀνὰ
χρόνον
ἐκλήθησαν.
νόμοισι
δὲ |
[1, 176] |
~Πηδασέες
μέν
νυν
χρόνῳ
ἐξαιρέθησαν.
|
Λύκιοι |
δέ,
ὡς
ἐς
τὸ
Ξάνθιον |
[1, 173] |
τρόποισι
τοιούτοισι
χρέωνται,
οἱ
δὲ
|
Λύκιοι |
ἐκ
Κρήτης
τὠρχαῖον
γεγόνασι
τὴν |
[1, 173] |
τὴν
Μιλυάδα?
τὴν
γὰρ
νῦν
|
Λύκιοι |
νέμονται,
αὕτη
τὸ
παλαιὸν
ἦν |
[1, 173] |
καλέονται
ὑπὸ
τῶν
περιοίκων
οἱ
|
Λύκιοι |
Τερμίλαι?
ὡς
δὲ
ἐξ
Ἀθηνέων |
[1, 185] |
ἀγνύμενος,
καὶ
οἱ
πλόοι
ἔωσι
|
σκολιοὶ |
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα,
ἔκ
τε |
[1, 70] |
ἐγίνετο
κατὰ
τὴν
Σαμίην,
πυθόμενοι
|
Σάμιοι |
ἀπελοίατο
αὐτὸν
νηυσὶ
μακρῇσι
ἐπιπλώσαντες? |
[1, 142] |
καὶ
Ἐρυθραῖοι
κατὰ
τὠυτὸ
διαλέγονται,
|
Σάμιοι |
δὲ
ἐπ?
ἑωυτῶν
μοῦνοι.
οὗτοι |
[1, 70] |
νηυσὶ
μακρῇσι
ἐπιπλώσαντες?
αὐτοὶ
δὲ
|
Σάμιοι |
λέγουσι
ὡς
ἐπείτε
ὑστέρησαν
οἱ |
[1, 146] |
Καδμεῖοι
καὶ
Δρύοπες
καὶ
Φωκέες
|
ἀποδάσμιοι |
καὶ
Μολοσσοὶ
καὶ
Ἀρκάδες
Πελασγοὶ |
[1, 125] |
Πέρσαι
εἰσὶ
οἵδε,
Πανθιαλαῖοι
Δηρουσιαῖοι
|
Γερμάνιοι. |
οὗτοι
μὲν
πάντες
ἀροτῆρες
εἰσί, |
[1, 146] |
τοῦ
οὐνόματος
οὐδέν,
Μινύαι
δὲ
|
Ὀρχομένιοί |
σφι
ἀναμεμίχαται
καὶ
Καδμεῖοι
καὶ |
[1, 167] |
νεῶν
τοὺς
ἄνδρας
οἱ
τε
|
Καρχηδόνιοι |
καὶ
οἱ
Τυρσηνοὶ
διέλαχον,
τῶν |
[1, 166] |
κοινῷ
λόγω
χρησάμενοι
Τυρσηνοὶ
καὶ
|
Καρχηδόνιοι, |
νηυσὶ
ἑκάτεροι
ἑξήκόντα.
οἱ
δὲ |
[1, 67] |
δὲ
καὶ
ταῦτα
ἤκουσαν
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι, |
ἀπεῖχον
τῆς
ἐξευρέσιος
οὐδὲν
ἔλασσον, |
[1, 82] |
δὲ
καὶ
ἀμφοτέρων
πολλῶν
ἐνίκων
|
Λακεδαιμόνιοι. |
Ἀργεῖοι
μέν
νυν
ἀπὸ
τούτου |
[1, 66] |
ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι, |
Ἀρκάδων
μὲν
τῶν
ἄλλων
ἀπείχοντο, |
[1, 69] |
δὴ
ταῦτα
δι?
ἀγγέλων
ἐπεκηρυκεύετο,
|
Λακεδαιμόνιοι |
δὲ
ἀκηκοότες
καὶ
αὐτοὶ
τὸ |
[1, 152] |
Ἴωσι.
οἳ
μὲν
δὴ
ἀπαλλάσσοντο,
|
Λακεδαιμόνιοι |
δὲ
ἀπωσάμενοι
τῶν
Ἰώνων
τοὺς |
[1, 152] |
ἔλεγε
πολλὰ
τιμωρέειν
ἑωυτοῖσι
χρηίζων.
|
Λακεδαιμόνιοι |
δὲ
οὔ
κως
ἐσήκουον,
ἀλλ? |
[1, 82] |
σφι
χρυσοφορήσειν,
πρὶν
Θυρέας
ἀνασώσωνται.
|
Λακεδαιμόνιοι |
δὲ
τὰ
ἐναντία
τούτων
ἔθεντο |
[1, 69] |
ἔτι
γεγονυῖαι.
πέμψαντες
γὰρ
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι |
ἐς
Σάρδις
χρυσὸν
ὠνέοντο,
ἐς |
[1, 68] |
κατυπέρτεροι
τῷ
πολέμῳ
ἐγίνοντο
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι? |
ἤδη
δέ
σφι
καὶ
ἡ |
[1, 82] |
Ἀργολίδος
μοίρης
ἀποταμόμενοι
ἔσχον
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι. |
ἦν
δὲ
καὶ
ἡ
μέχρι |
[1, 153] |
πυνθανόμενον
δέ
μιν
εἰπεῖν
ἄνθρωποι
|
Λακεδαιμόνιοι |
καὶ
κόσοι
οὐκ
ἔδεισά
κω |
[1, 153] |
οἱ
Ἑλλήνων
τινες
ἐόντες
ἄνθρωποι
|
Λακεδαιμόνιοι |
καὶ
κόσοι
πλῆθος
ταῦτα
ἑωυτῷ |
[1, 65] |
κόσμον
Σπαρτιήτῃσι.
ὡς
δ?
αὐτοὶ
|
Λακεδαιμόνιοι |
λέγουσι,
Λυκοῦργον
ἐπιτροπεύσαντα
Λεωβώτεω,
ἀδελφιδέου |
[1, 70] |
διφασίας
λεγομένας
τάσδε?
οἱ
μὲν
|
Λακεδαιμόνιοι |
λέγουσι
ὡς
ἐπείτε
ἀγόμενος
ἐς |
[1, 65] |
τοὺς
ἄλλους
πολέμους
εὐτυχέοντες
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι |
πρὸς
Τεγεήτας
μούνους
προσέπταιον.
τὸ |
[1, 70] |
~τούτων
τε
ὦν
εἵνεκεν
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι |
τὴν
συμμαχίην
ἐδέξαντο,
καὶ
ὅτι |
[1, 69] |
ἐθνέων
βασιλεύς,
λέγων
τάδε.
ὦ
|
Λακεδαιμόνιοι, |
χρήσαντος
τοῦ
θεοῦ
τὸν
Ἕλληνα |
[1, 172] |
δὲ
οὐ
μέτα.
~οἱ
δὲ
|
Καύνιοι |
αὐτόχθονες
δοκέειν
ἐμοὶ
εἰσί,
αὐτοὶ |
[1, 172] |
θεοῖσι,
ἐνδύντες
τὰ
ὅπλα
ἅπαντες
|
Καύνιοι |
ἡβηδόν,
τύπτοντες
δόρασι
τὸν
ἠέρα, |
[1, 176] |
Καῦνον
ἔσχε?
καὶ
γὰρ
οἱ
|
Καύνιοι |
τοὺς
Λυκίους
ἐμιμήσαντο
τὰ
πλέω. |
[1, 190] |
ἐπὶ
τὴν
Βαβυλῶνα.
οἱ
δὲ
|
Βαβυλώνιοι |
ἐκστρατευσάμενοι
ἔμενον
αὐτόν.
ἐπεὶ
δὲ |
[1, 190] |
τῆς
πόλιος,
συνέβαλόν
τε
οἱ
|
Βαβυλώνιοι |
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ
κατειλήθησαν |
[1, 186] |
ὧν
τὴν
διάβασιν
ἐποιεῦντο
οἱ
|
Βαβυλώνιοι? |
τὰς
δὲ
νύκτας
τὰ
ξύλα |
[1, 191] |
νυν
προεπύθοντο
ἢ
ἔμαθον
οἱ
|
Βαβυλώνιοι |
τὸ
ἐκ
τοῦ
Κύρου
ποιεύμενον, |
[1, 67] |
ἐπαγαγομένους.
ὡς
δὲ
ἀνευρεῖν
οὐκ
|
οἷοί |
τε
ἐγίνοντο
τὴν
θήκην
τοῦ |
[1, 29] |
τῶν
ἔθετο.
αὐτοὶ
γὰρ
οὐκ
|
οἷοί |
τε
ἦσαν
αὐτὸ
ποιῆσαι
Ἀθηναῖοι? |
[1, 134] |
τῷδε
ἄν
τις
διαγνοίη
εἰ
|
ὅμοιοί |
εἰσὶ
οἱ
συντυγχάνοντες?
ἀντὶ
γὰρ |
[1, 125] |
πάντες
ἀρτέαται
Πέρσαι,
Πασαργάδαι
Μαράφιοι
|
Μάσπιοι. |
τούτων
Πασαργάδαι
εἰσὶ
ἄριστοι,
ἐν |
[1, 15] |
ἐπὶ
τούτου
τε
τυραννεύοντος
Σαρδίων
|
Κιμμέριοι |
ἐξ
ἠθέων
ὑπὸ
Σκυθέων
τῶν |
[1, 181] |
ἐστὶ
καταγωγή
τε
καὶ
θῶκοι
|
ἀμπαυστήριοι, |
ἐν
τοῖσι
κατίζοντες
ἀμπαύονται
οἱ |
[1, 105] |
ἱρὸν
ἐνθεῦτεν
ἐγένετο,
ὡς
αὐτοὶ
|
Κύπριοι |
λέγουσι,
καὶ
τὸ
ἐν
Κυθήροισι |
[1, 146] |
καὶ
Ἀρκάδες
Πελασγοὶ
καὶ
Δωριέες
|
Ἐπιδαύριοι, |
ἄλλα
τε
ἔθνεα
πολλὰ
ἀναμεμίχαται? |
[1, 72] |
~οἱ
δὲ
Καππαδόκαι
ὑπὸ
Ἑλλήνων
|
Σύριοι |
ὀνομάζονται?
ἦσαν
δὲ
οἱ
Σύριοι |
[1, 72] |
Σύριοι
ὀνομάζονται?
ἦσαν
δὲ
οἱ
|
Σύριοι |
οὗτοι
τὸ
μὲν
πρότερον
ἢ |
[1, 131] |
μαθόντες
καὶ
Ἀραβίων.
καλέουσι
δὲ
|
Ἀσσύριοι |
τὴν
Ἀφροδίτην
Μύλιττα,
Ἀράβιοι
δὲ |
[1, 199] |
Μύλιττα
δὲ
καλέουσι
τὴν
Ἀφροδίτην
|
Ἀσσύριοι. |
τὸ
δὲ
ἀργύριον
μέγαθος
ἐστὶ |
[1, 26] |
ἐπεθήκατο
Ἐφεσίοισι.
ἔνθα
δὴ
οἱ
|
Ἐφέσιοι |
πολιορκεόμενοι
ὑπ?
αὐτοῦ
ἀνέθεσαν
τὴν |
[1, 17] |
σπείρειν
τε
καὶ
ἐργάζεσθαι
οἱ
|
Μιλήσιοι, |
αὐτὸς
δὲ
ἐκείνων
ἐργαζομένων
ἔχοι |
[1, 20] |
οἶδα
ἐγὼ
οὕτω
ἀκούσας
γενέσθαι?
|
Μιλήσιοι |
δὲ
τάδε
προστιθεῖσι
τούτοισι,
Περίανδρον |
[1, 169] |
ἕκαστοι
καὶ
τὰ
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον.
|
Μιλήσιοι |
δέ,
ὡς
καὶ
πρότερόν
μοι |
[1, 17] |
ὀπίσω.
τῆς
γὰρ
θαλάσσης
οἱ
|
Μιλήσιοι |
ἐπεκράτεον,
ὥστε
ἐπέδρης
μὴ
εἶναι |
[1, 143] |
δὴ
ὦν
τῶν
Ἰώνων
οἱ
|
Μιλήσιοι |
μὲν
ἦσαν
ἐν
σκέπῃ
τοῦ |
[1, 21] |
προειδὼς
πρὸς
τὸ
παρεὸν
βουλεύηται.
|
~Μιλήσιοι |
μέν
νυν
οὕτω
λέγουσι
γενέσθαι. |
[1, 18] |
καὶ
γὰρ
δὴ
πρότερον
οἱ
|
Μιλήσιοι |
τοῖσι
Χίοισι
τὸν
πρὸς
Ἐρυθραίους |
[1, 126] |
εἰσὶ
ὑμῖν
πόνοι
τῷ
χθιζῷ
|
παραπλήσιοι |
ἀναρίθμητοι.
νῦν
ὦν
ἐμέο
πειθόμενοι |
[1, 198] |
σφι
ἐν
μέλιτι,
θρῆνοι
δὲ
|
παραπλήσιοι |
τοῖσι
ἐν
Αἰγύπτῳ.
ὁσάκις
δ? |
[1, 178] |
πόλιος
γίνονται
συνάπαντες
ὀγδώκοντα
καὶ
|
τετρακόσιοι, |
τὸ
μέν
νυν
μέγαθος
τοσοῦτον |
[1, 192] |
οἱ
μὲν
ἀναβαίνοντες
τὰς
θηλέας
|
ὀκτακόσιοι, |
αἱ
δὲ
βαινόμεναι
ἑξακισχίλιαι
καὶ |
[1, 153] |
ἔθνος
καὶ
Σάκαι
τε
καὶ
|
Αἰγύπτιοι, |
ἐπ?
οὓς
ἐπεῖχέ
τε
στρατηλατέειν |
[1, 182] |
αὐτὸν
τρόπον,
ὡς
λέγουσι
οἱ
|
Αἰγύπτιοι? |
καὶ
γὰρ
δὴ
ἐκεῖθι
κοιμᾶται |
[1, 125] |
ἄλλοι
νομάδες,
Δάοι
Μάρδοι
Δροπικοὶ
|
Σαγάρτιοι. |
~ὡς
δὲ
παρῆσαν
ἅπαντες
ἔχοντες |
[1, 125] |
ὧλλοι
πάντες
ἀρτέαται
Πέρσαι,
Πασαργάδαι
|
Μαράφιοι |
Μάσπιοι.
τούτων
Πασαργάδαι
εἰσὶ
ἄριστοι, |
[1, 160] |
Χίων
ἐξεδόθη?
ἐξέδοσαν
δὲ
οἱ
|
Χῖοι |
ἐπὶ
τῷ
Ἀταρνέι
μισθῷ?
τοῦ |
[1, 142] |
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
ἵδρυται,
Ἐρυθραί.
|
Χῖοι |
μέν
νυν
καὶ
Ἐρυθραῖοι
κατὰ |
[1, 161] |
ἐκ
τῆς
χώρης
ταύτης
γινόμενα.
|
~Χῖοι |
μέν
νυν
Πακτύην
ἐξέδοσαν.
Μαζάρης |
[1, 18] |
πόλεμον
τοῦτον
συνεπελάφρυνον
ὅτι
μὴ
|
Χῖοι |
μοῦνοι.
οὗτοι
δὲ
τὸ
ὅμοιον |
[1, 165] |
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες,
ἐπείτε
σφι
|
Χῖοι |
τὰς
νήσους
τὰς
Οἰνούσσας
καλεομένας |
[1, 86] |
εἶπας,
ὥς
τε
αὐτῷ
πάντα
|
ἀποβεβήκοι |
τῇ
περ
ἐκεῖνος
εἶπε,
οὐδέν |
[1, 44] |
ἑταιρήιον,
ὡς
φύλακα
συμπέμψας
αὐτὸν
|
εὑρήκοι |
πολεμιώτατον.
~παρῆσαν
δὲ
μετὰ
τοῦτο |
[1, 57] |
Πελασγῶν
οἰκησάντων
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
οἳ
|
σύνοικοι |
ἐγένοντο
Ἀθηναίοισι,
καὶ
ὅσα
ἄλλα |
[1, 174] |
δὲ
καὶ
ἄλλοι
καὶ
Λακεδαιμονίων
|
ἄποικοι |
Κνίδιοι.
οἳ
τῆς
χώρης
τῆς |
[1, 125] |
δὲ
ἄλλοι
νομάδες,
Δάοι
Μάρδοι
|
Δροπικοὶ |
Σαγάρτιοι.
~ὡς
δὲ
παρῆσαν
ἅπαντες |
[1, 119] |
δὲ
αὐτὸν
ὁ
Ἀστυάγης
εἰ
|
γινώσκοι |
ὅτευ
θηρίου
κρέα
βεβρώκοι.
ὁ |
[1, 98] |
πρώτου
κύκλου
οἱ
προμαχεῶνες
εἰσὶ
|
λευκοί, |
τοῦ
δὲ
δευτέρου
μέλανες,
τρίτου |
[1, 181] |
ἀναβάσιος
ἐστὶ
καταγωγή
τε
καὶ
|
θῶκοι |
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
τοῖσι
κατίζοντες
ἀμπαύονται |
[1, 83] |
ἑτοίμων
ἦλθε
ἄλλη
ἀγγελίη,
ὡς
|
ἡλώκοι |
τὸ
τεῖχος
τῶν
Λυδῶν
καὶ |
[1, 119] |
εἰ
γινώσκοι
ὅτευ
θηρίου
κρέα
|
βεβρώκοι. |
ὁ
δὲ
καὶ
γινώσκειν
ἔφη |
[1, 30] |
πόλιος
εὖ
ἡκούσης
παῖδες
ἦσαν
|
καλοί |
τε
κἀγαθοί,
καί
σφι
εἶδε |
[1, 36] |
παρὰ
τὸν
Κροῖσον
τῶν
Μυσῶν
|
ἄγγελοι |
ἔλεγον
τάδε.
ὦ
βασιλεῦ,
ὑὸς |
[1, 152] |
τῶν
Ἰώνων
καὶ
Αἰολέων
οἱ
|
ἄγγελοι |
κατὰ
γὰρ
δὴ
τάχος
ἦν |
[1, 196] |
καὶ
ταύτην
ἂν
ἐκήρυσσε,
ὅστις
|
θέλοι |
ἐλάχιστον
χρυσίον
λαβὼν
συνοικέειν
αὐτῇ, |
[1, 186] |
τῶν
πρότερον
βασιλέων
ὅκως
τις
|
ἐθέλοι |
ἐκ
τοῦ
ἑτέρου
φάρσεος
ἐς |
[1, 80] |
εἵποντο
σιτοφόροι
τε
καὶ
σκευοφόροι
|
κάμηλοι, |
ταύτας
πάσας
ἁλίσας
καὶ
ἀπελὼν |
[1, 94] |
κοψάμενοι
ἐχρήσαντο,
πρῶτοι
δὲ
καὶ
|
κάπηλοι |
ἐγένοντο.
φασὶ
δὲ
αὐτοὶ
Λυδοὶ |
[1, 80] |
οἵ
γε
Λυδοὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν
|
δειλοὶ |
ἦσαν,
ἀλλ?
ὡς
ἔμαθον
τὸ |
[1, 97] |
μάλιστα
ἔλεγον
οἱ
τοῦ
Δηιόκεω
|
φίλοι |
οὐ
γὰρ
δὴ
τρόπῳ
τῷ |
[1, 188] |
ὕδατος
ἀπεψημένου
πολλαὶ
κάρτα
ἅμαξαι
|
τετράκυκλοι |
ἡμιόνεαι
κομίζουσαι
ἐν
ἀγγηίοισι
ἀργυρέοισι |
[1, 119] |
τοῦ
δείπνου
παρῆσαν
οἵ
τε
|
ἄλλοι |
δαιτυμόνες
καὶ
ὁ
Ἅρπαγος,
τοῖσι |
[1, 125] |
οἱ
βασιλέες
οἱ
Περσεῖδαι
γεγόνασι.
|
ἄλλοι |
δὲ
Πέρσαι
εἰσὶ
οἵδε,
Πανθιαλαῖοι |
[1, 184] |
ταύτης
πολλοὶ
μέν
κου
καὶ
|
ἄλλοι |
ἐγένοντο
βασιλέες,
τῶν
ἐν
τοῖσι |
[1, 158] |
δεύτερον
περὶ
Πακτύεω
ἐπειρησόμενοι
ἤισαν
|
ἄλλοι |
θεοπρόποι,
τῶν
καὶ
Ἀριστόδικος
ἦν. |
[1, 143] |
πόλισμα
λόγιμον.
οἱ
μέν
νυν
|
ἄλλοι |
Ἴωνες
καὶ
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἔφυγον |
[1, 169] |
ἐξέλιπον
τὰς
πατρίδας?
οἱ
δ?
|
ἄλλοι |
Ἴωνες
πλὴν
Μιλησίων
διὰ
μάχης |
[1, 174] |
χώρην
οἰκέουσι?
οἰκέουσι
δὲ
καὶ
|
ἄλλοι |
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἄποικοι
Κνίδιοι.
οἳ |
[1, 80] |
δὲ
αὐτοῦ
ποταμοὶ
ῥέοντες
καὶ
|
ἄλλοι |
καὶ
Ὕλλος
συρρηγνῦσι
ἐς
τὸν |
[1, 125] |
πάντες
ἀροτῆρες
εἰσί,
οἱ
δὲ
|
ἄλλοι |
νομάδες,
Δάοι
Μάρδοι
Δροπικοὶ
Σαγάρτιοι. |
[1, 115] |
τοῦτο
ἐπιτηδεότατος.
οἱ
μέν
νυν
|
ἄλλοι |
παῖδες
τὰ
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον,
οὗτος |
[1, 84] |
τε
ἀναβεβήκεε
καὶ
κατ?
αὐτὸν
|
ἄλλοι |
Περσέων
ἀνέβαινον?
προσβάντων
δὲ
συχνῶν |
[1, 141] |
καὶ
συνελέγοντο
ἐς
Πανιώνιον
οἱ
|
ἄλλοι, |
πλὴν
Μιλησίων?
πρὸς
μούνους
γὰρ |
[1, 62] |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
στασιῶται
ἀπίκοντο
|
ἄλλοι |
τε
ἐκ
τῶν
δήμων
προσέρρεον, |
[1, 29] |
~ἀπικνέονται
ἐς
Σάρδις
ἀκμαζούσας
πλούτῳ
|
ἄλλοι |
τε
οἱ
πάντες
ἐκ
τῆς |
[1, 75] |
τὸ
στρατόπεδον
ἐς
τὰ
ἀρχαῖα
|
ἐσβάλλοι? |
ὥστε
ἐπείτε
καὶ
ἐσχίσθη
τάχιστα |
[1, 175] |
Ἁλικαρνησσοῦ
μεσόγαιαν?
τοῖσι
ὅκως
τι
|
μέλλοι |
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι,
αὐτοῖσί
τε
καὶ |
[1, 210] |
αὐτὸς
μὲν
τελευτήσειν
αὐτοῦ
ταύτῃ
|
μέλλοι, |
ἡ
δὲ
βασιληίη
αὐτοῦ
περιχωρέοι |
[1, 79] |
τῇ
Πτερίῃ,
μαθὼν
ὡς
ἀπελάσας
|
μέλλοι |
Κροῖσος
διασκεδᾶν
τὸν
στρατόν,
βουλευόμενος |
[1, 108] |
τῶν
Μάγων
ὀνειροπόλοι
ἐσήμαινον
ὅτι
|
μέλλοι |
ὁ
τῆς
θυγατρὸς
αὐτοῦ
γόνος |
[1, 21] |
λόγον,
καὶ
εἰδὼς
τὰ
Ἀλυάττης
|
μέλλοι |
ποιήσειν,
μηχανᾶται
τοιάδε?
ὅσος
ἦν |
[1, 143] |
καὶ
νῦν
φαίνονταί
μοι
οἱ
|
πολλοὶ |
αὐτῶν
ἐπαισχύνεσθαι
τῷ
οὐνόματι?
αἱ |
[1, 32] |
γὰρ
ζάπλουτοι
ἀνθρώπων
ἀνόλβιοι
εἰσί,
|
πολλοὶ |
δὲ
μετρίως
ἔχοντες
βίου
εὐτυχέες. |
[1, 66] |
μ?
αἰτεῖς?
οὐ
τοι
δώσω.
|
πολλοὶ |
ἐν
Ἀρκαδίῃ
βαλανηφάγοι
ἄνδρες
ἔασιν, |
[1, 138] |
πάντα
τὸν
λαμβανόμενον
ὑπὸ
τουτέων
|
πολλοὶ |
ἐξελαύνουσι
ἐκ
τῆς
χώρης,
καὶ |
[1, 32] |
ἔχοντα
εὖ
τελευτῆσαὶ
τὸν
βίον.
|
πολλοὶ |
μὲν
γὰρ
ζάπλουτοι
ἀνθρώπων
ἀνόλβιοι |
[1, 184] |
πολλά.
~τῆς
δὲ
Βαβυλῶνος
ταύτης
|
πολλοὶ |
μέν
κου
καὶ
ἄλλοι
ἐγένοντο |
[1, 176] |
Λυκίων
φαμένων
Ξανθίων
εἶναι
οἱ
|
πολλοί, |
πλὴν
ὀγδώκοντα
ἱστιέων,
εἰσὶ
ἐπήλυδες? |
[1, 48] |
τὰς
Σάρδις.
ὡς
δὲ
καὶ
|
ὧλλοι |
οἱ
περιπεμφθέντες
παρῆσαν
φέροντες
τοὺς |
[1, 125] |
ἔστι
δὲ
τάδε,
ἐξ
ὧν
|
ὧλλοι |
πάντες
ἀρτέαται
Πέρσαι,
Πασαργάδαι
Μαράφιοι |
[1, 108] |
τῆς
ὄψιος
οἱ
τῶν
Μάγων
|
ὀνειροπόλοι |
ἐσήμαινον
ὅτι
μέλλοι
ὁ
τῆς |
[1, 28] |
Βιθυνοί,
Κᾶρες,
Ἴωνες,
Δωριέες,
Αἰολέες,
|
Πάμφυλοι |
κατεστραμμένων
δὲ
τούτων
καὶ
προσεπικτωμένου |
[1, 37] |
θήρην,
ἢ
λόγῳ
ἀνάπεισον
ὅκως
|
μοι |
ἀμείνω
ἐστὶ
ταῦτα
οὕτω
ποιεόμενα" |
[1, 155] |
παρέδωκα,
καὶ
ἔπειτα
θωμάζω
εἰ
|
μοι |
ἀπεστᾶσι"
ὃ
μὲν
δὴ
τά |
[1, 18] |
ὃς
παραδεξάμενος,
ὡς
καὶ
πρότερον
|
μοι |
δεδήλωται,
παρὰ
τοῦ
πατρὸς
τὸν |
[1, 207] |
ὑποχωρῆσαι
τῆς
χώρης.
νῦν
ὦν
|
μοι |
δοκέει
διαβάντας
προελθεῖν
ὅσον
ἂν |
[1, 145] |
τὴν
ζημίην
ἐπέθηκαν.
~δυώδεκα
δὲ
|
μοι |
δοκέουσι
πόλιας
ποιήσασθαι
οἱ
Ἴωνες |
[1, 35] |
κόθεν
τῆς
Φρυγίης
ἥκων
ἐπίστιός
|
μοι |
ἐγένεο;
τίνα
τε
ἀνδρῶν
ἢ |
[1, 118] |
θεῶν
τιμὴ
αὕτη
προσκέεται)
πάρισθί
|
μοι |
ἐπὶ
δεῖπνον"
~Ἅρπαγος
μὲν
ὡς |
[1, 51] |
οὐ
γὰρ
τὸ
συντυχὸν
φαίνεταί
|
μοι |
ἔργον
εἶναι.
καὶ
πίθους
τε |
[1, 169] |
Μιλήσιοι
δέ,
ὡς
καὶ
πρότερόν
|
μοι |
ἔρηται,
αὐτῷ
Κύρῳ
ὅρκιον
ποιησάμενοι |
[1, 194] |
~τὸ
δὲ
ἁπάντων
θῶμα
μέγιστόν
|
μοι |
ἐστὶ
τῶν
ταύτῃ
μετά
γε |
[1, 120] |
ὅμως
μέν
γέ
τοι
συμβουλεύσατέ
|
μοι |
εὖ
περισκεψάμενοι
τὰ
μέλλει
ἀσφαλέστατα |
[1, 45] |
ἀλλὰ
θεῶν
κού
τις,
ὅς
|
μοι |
καὶ
πάλαι
προεσήμαινε
τὰ
μέλλοντα |
[1, 209] |
τάδε
καταστρεψάμενος
ἔλθω
ἐκεῖ,
ὥς
|
μοι |
καταστήσεις
τὸν
παῖδα
ἐς
ἔλεγχον" |
[1, 8] |
οὐ
γὰρ
σε
δοκέω
πείθεσθαι
|
μοι |
λέγοντι
περὶ
τοῦ
εἴδεος
τῆς |
[1, 38] |
διεφθαρμένον
τὴν
ἀκοὴν
οὐκ
εἶναί
|
μοι |
λογίζομαι"
~ἀμείβεται
ὁ
νεηνίης
τοῖσιδε. |
[1, 38] |
σε
ζόης
διακλέψαι.
εἷς
γὰρ
|
μοι |
μοῦνος
τυγχάνεις
ἐὼν
παῖς?
τὸν |
[1, 155] |
ᾖ
ἐξανδραποδίσασθαι
σφέας.
ὁμοίως
γὰρ
|
μοι |
νῦν
γε
φαίνομαι
πεποιηκέναι
ὡς |
[1, 214] |
βίου,
πολλῶν
λόγων
λεγομένων,
ὅδε
|
μοι |
ὁ
πιθανώτατος
εἴρηται.
~Μασσαγέται
δὲ |
[1, 143] |
κεκλῆσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
νῦν
φαίνονταί
|
μοι |
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν
ἐπαισχύνεσθαι
τῷ |
[1, 141] |
αὐτὸν
πρὸς
τοὺς
ἰχθῦς
παύεσθέ
|
μοι |
ὀρχεόμενοι,
ἐπεῖ
οὐδ?
ἐμέο
αὐλέοντος |
[1, 38] |
παριδών,
τοι
ποιέω
ταῦτα,
ἀλλά
|
μοι |
ὄψις
ὀνείρου
ἐν
τῷ
ὕπνῳ |
[1, 207] |
κατὰ
δύναμιν
ἀποτρέψειν?
τὰ
δὲ
|
μοι |
παθήματα
ἐόντα
ἀχάριτα
μαθήματα
γέγονε. |
[1, 209] |
σημανέω?
ἐμεῦ
θεοὶ
κήδονται
καί
|
μοι |
πάντα
προδεικνύουσι
τὰ
ἐπιφερόμενα.
ἤδη |
[1, 37] |
ἀποκληίσας
ἔχεις,
οὔτε
τινὰ
δειλίην
|
μοι |
παριδὼν
οὔτε
ἀθυμίην
νῦν
τε |
[1, 111] |
Ἀστυάγεα
εἶναι
τὸν
ταῦτα
ἐπιθέμενόν
|
μοι, |
πόλλ?
ἀπειλήσας
εἰ
μή
σφεα |
[1, 130] |
ἄρξαντα
ἀδικίης
κατεστρέψατο,
ὡς
εἴρηταί
|
μοι |
πρότερον.
Τοῦτον
δὲ
καταστρεψάμενος
οὕτῳ |
[1, 109] |
φονεύσω
μιν,
καὶ
ὅτι
αὐτῷ
|
μοι |
συγγενής
ἐστὶ
ὁ
παῖς,
καὶ |
[1, 212] |
παραινεούσης
ὑπόλαβε
τὸν
λόγον?
ἀποδούς
|
μοι |
τὸν
παῖδα
ἄπιθι
ἐκ
τῆσδε |
[1, 120] |
ἐξήκειν
τε
τὸν
ὄνειρον
καί
|
μοι |
τὸν
παῖδα
τοῦτον
εἶναι
δεινὸν |
[1, 45] |
θάνατον.
εἶς
δὲ
οὐ
σύ
|
μοι |
τοῦδε
τοῦ
κακοῦ
αἴτιος,
εἰ |
[1, 27] |
ὑπολαβόντα
φάναι
ὦ
βασιλεῦ,
προθύμως
|
μοι |
φαίνεαι
εὔξασθαι
νησιώτας
ἱππευομένους
λαβεῖν |
[1, 196] |
ὅσοι
δὲ
τοῦ
δήμου
ἔσκον
|
ἐπίγαμοι, |
οὗτοι
δὲ
εἴδεος
μὲν
οὐδὲν |
[1, 196] |
δὴ
ἔσκον
εὐδαίμονες
τῶν
Βαβυλωνίων
|
ἐπίγαμοι, |
ὑπερβάλλοντες
ἀλλήλους
ἐξωνέοντο
τὰς
καλλιστευούσας? |
[1, 18] |
προσεῖχε
ἐντεταμένως.
τοῖσι
δὲ
Μιλησίοισι
|
οὐδαμοὶ |
Ἰώνων
τὸν
πόλεμον
τοῦτον
συνεπελάφρυνον |
[1, 143] |
ἄλλοισι
Ἰώνων
οὐδ?
ἐδεήθησαν
δὲ
|
οὐδαμοὶ |
μετασχεῖν
ὅτι
μὴ
Σμυρναῖοι)
~κατά |
[1, 80] |
καὶ
ψιλὸν
διὰ
δὲ
αὐτοῦ
|
ποταμοὶ |
ῥέοντες
καὶ
ἄλλοι
καὶ
Ὕλλος |
[1, 115] |
τοῦδε
παῖδα
ἐόντος
πρώτου
παρ?
|
ἐμοὶ |
ἀεικείῃ
τοιῇδε
περισπεῖν;
ὁ
δὲ |
[1, 32] |
Κροῖσε
πᾶν
ἐστὶ
ἄνθρωπος
συμφορή.
|
ἐμοὶ |
δὲ
σὺ
καὶ
πλουτέειν
μέγα |
[1, 109] |
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
ἀσφαλέος
εἵνεκα
|
ἐμοὶ |
δεῖ
τοῦτον
τελευτᾶν
τὸν
παῖδα, |
[1, 152] |
ἀπέστειλαν
πεντηκοντέρῳ
ἄνδρας,
ὡς
μὲν
|
ἐμοὶ |
δοκέει,
κατασκόπους
τῶν
τε
Κύρου |
[1, 131] |
ποιεῦσι
μωρίην
ἐπιφέρουσι,
ὡς
μὲν
|
ἐμοὶ |
δοκέειν,
ὅτι
οὐκ
ἀνθρωποφυέας
ἐνόμισαν |
[1, 172] |
~οἱ
δὲ
Καύνιοι
αὐτόχθονες
δοκέειν
|
ἐμοὶ |
εἰσί,
αὐτοὶ
μέντοι
ἐκ
Κρήτης |
[1, 88] |
τὰ
ἐμὰ
διαρπάζει?
οὐδὲν
γὰρ
|
ἐμοὶ |
ἔτι
τούτων
μέτα?
ἀλλὰ
φέρουσί |
[1, 87] |
ἐμὴν
στρατευσάμενον
πολέμιον
ἀντὶ
φίλου
|
ἐμοὶ |
καταστῆναι;
ὁ
δὲ
εἶπε
ὦ |
[1, 58] |
κοτε
τῇ
αὐτῇ
διαχρᾶται,
ὡς
|
ἐμοὶ |
καταφαίνεται
εἶναι?
ἀποσχισθὲν
μέντοι
ἀπὸ |
[1, 109] |
τι
ἢ
λείπεται
τὸ
ἐνθεῦτεν
|
ἐμοὶ |
κινδύνων
ὁ
μέγιστος;
ἀλλὰ
τοῦ |
[1, 182] |
~φασὶ
δὲ
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι,
|
ἐμοὶ |
μὲν
οὐ
πιστὰ
λέγοντες,
τὸν |
[1, 155] |
ἔσται
τέλος
τῶν
γινομένων
τούτων
|
ἐμοί; |
οὐ
παύσονται
Λυδοί,
ὡς
οἴκασι, |
[1, 124] |
βουκόλῳ.
σύ
νυν,
ἢν
βούλῃ
|
ἐμοὶ |
πείθεσθαι,
τῆς
περ
Ἀστυάγης
ἄρχει |
[1, 209] |
οὐδεμία
τὸ
μὴ
ἐκεῖνον
ἐπιβουλεύειν
|
ἐμοί? |
σύ
νυν
τὴν
ταχίστην
πορεύεο |
[1, 209] |
εἶπε
Ὕστασπες,
παῖς
σὸς
ἐπιβουλεύων
|
ἐμοί |
τε
καὶ
τῇ
ἐμῇ
ἀρχῇ |
[1, 32] |
εὐχαρίστως
τὸν
βίον,
οὗτος
παρ?
|
ἐμοὶ |
τὸ
οὔνομα
τοῦτο
ὦ
βασιλεῦ |
[1, 67] |
Τεγέη
λευρῷ
ἐνὶ
χώρῳ,
ἔνθ?
|
ἄνεμοι |
πνείουσι
δύω
κρατερῆς
ὑπ?
ἀνάγκης, |
[1, 170] |
ἧσσον
νομίζεσθαι
κατά
περ
ἐς
|
δῆμοι |
εἶεν?
οὗτοι
μὲν
δή
σφι |
[1, 179] |
τείχεος
ἑκατόν,
χάλκεαι
πᾶσαι,
καὶ
|
σταθμοί |
τε
καὶ
ὑπέρθυρα
ὡσαύτως.
ἔστι |
[1, 32] |
παρὰ
τὰ
ἑβδομήκοντα
ἔτεα
οἱ
|
ἐμβόλιμοι |
γίνονται
τριήκοντα
πέντε,
ἡμέραι
δὲ |
[1, 70] |
καὶ
τοῦτο
μὲν
αὐτοὶ
ἦσαν
|
ἕτοιμοι |
ἐπαγγείλαντι,
τοῦτο
δὲ
ποιησάμενοι
κρητῆρα |
[1, 186] |
δέ
οἱ
ἦσαν
οἱ
λίθοι
|
ἕτοιμοι |
καὶ
τὸ
χωρίον
ὀρώρυκτο,
ἐκτρέψασα |
[1, 141] |
δὲ
κατεργασμένων
τῶν
πρηγμάτων
ἦσαν
|
ἕτοιμοι |
πείθεσθαι
Κύρῳ.
ὃ
μὲν
δὴ |
[1, 196] |
ἄρτισις
περὶ
τὸ
σῶμα
ἐστί?
|
νόμοι |
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
κατεστᾶσι,
ὁ |
[1, 200] |
Κύπρου
ἐστὶ
παραπλήσιος
τούτῳ
νόμος.
|
~νόμοι |
μὲν
δὴ
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι
οὗτοι |
[1, 173] |
Μιλυάς,
οἱ
δὲ
Μιλύαι
τότε
|
Σόλυμοι |
ἐκαλέοντο.
ἕως
μὲν
δὴ
αὐτῶν |
[1, 47] |
χρηστηρίοισι,
ἐπειρωτῶντας
ὅ
τι
ποιέων
|
τυγχάνοι |
ὁ
Λυδῶν
βασιλεὺς
Κροῖσος
ὁ |
[1, 196] |
ἐποιέετο
τάδε?
ὡς
ἂν
αἱ
|
παρθένοι |
γενοίατο
γάμων
ὡραῖαι,
ταύτας
ὅκως |
[1, 212] |
ἀμπελίνῳ
καρπῷ,
τῷ
περ
αὐτοὶ
|
ἐμπιπλάμενοι |
μαίνεσθε
οὕτω
ὥστε
κατιόντος
τοῦ |
[1, 122] |
Καμβύσεω
τὰ
οἰκία
ἐδέξαντο
οἱ
|
γεινάμενοι, |
καὶ
δεξάμενοι
ὡς
ἐπύθοντο,
μεγάλως |
[1, 122] |
οἰκία
ἐδέξαντο
οἱ
γεινάμενοι,
καὶ
|
δεξάμενοι |
ὡς
ἐπύθοντο,
μεγάλως
ἀσπάζοντο
οἷα |
[1, 160] |
Λέσβου
ἀντίος.
Πακτύην
μέν
νυν
|
παραδεξάμενοι |
οἱ
Πέρσαι
εἶχον
ἐν
φυλακῇ, |
[1, 174] |
νυν
Κᾶρες
οὐδὲν
λαμπρὸν
ἔργον
|
ἀποδεξάμενοι |
ἐδουλώθησαν
ὑπὸ
Ἁρπάγου,
οὔτε
αὐτοὶ |
[1, 174] |
Ἁρπάγου,
οὔτε
αὐτοὶ
οἱ
Κᾶρες
|
ἀποδεξάμενοι |
οὐδέν,
οὔτε
ὅσοι
Ἑλλήνων
ταύτην |
[1, 136] |
δὲ
τοὺς
παῖδας
ἀπὸ
πενταέτεος
|
ἀρξάμενοι |
μέχρι
εἰκοσαέτεος
τρία
μοῦνα,
ἰχνεύειν |
[1, 82] |
νυν
ἀπὸ
τούτου
τοῦ
χρόνου
|
κατακειράμενοι |
τὰς
κεφαλάς,
πρότερον
ἐπάναγκες
κομῶντες, |
[1, 67] |
Δελφοὺς
ἐπειρώτων
τίνα
ἂν
θεῶν
|
ἱλασάμενοι |
κατύπερθε
τῷ
πολέμῳ
Τεγεητέων
γενοίατο. |
[1, 95] |
κως
οὗτοι
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης
|
μαχεσάμενοι |
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι
ἐγένοντο
ἄνδρες
ἀγαθοί, |
[1, 31] |
ἔσχοντο.
Ἀργεῖοι
δὲ
σφέων
εἰκόνας
|
ποιησάμενοι |
ἀνέθεσαν
ἐς
Δελφοὺς
ὡς
ἀριστῶν |
[1, 169] |
μοι
ἔρηται,
αὐτῷ
Κύρῳ
ὅρκιον
|
ποιησάμενοι |
ἡσυχίην
ἦγον.
οὕτω
δὴ
τὸ |
[1, 70] |
ἦσαν
ἕτοιμοι
ἐπαγγείλαντι,
τοῦτο
δὲ
|
ποιησάμενοι |
κρητῆρα
χάλκεον
ζῳδίων
τε
ἔξωθεν |
[1, 83] |
οὕτω
δὴ
οὗτοι
μὲν
συμφορὴν
|
ποιησάμενοι |
μεγάλην
ἐπέπαυντο.
~Σάρδιες
δὲ
ἥλωσαν |
[1, 171] |
ὄχανα
ἀσπίσι
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ
|
ποιησάμενοι |
πρῶτοι?
τέως
δὲ
ἄνευ
ὀχάνων |
[1, 143] |
ἐν
σκέπῃ
τοῦ
φόβου,
ὅρκιον
|
ποιησάμενοι, |
τοῖσι
δὲ
αὐτῶν
νησιώτῃσι
ἦν |
[1, 66] |
τὰς
ἐφέροντο
αὐτοὶ
καὶ
σχοίνῳ
|
διαμετρησάμενοι |
τὸ
πεδίον
τὸ
Τεγεητέων
ἐργάζοντο. |
[1, 166] |
ὦν
ἐπ?
αὐτοὺς
κοινῷ
λόγω
|
χρησάμενοι |
Τυρσηνοὶ
καὶ
Καρχηδόνιοι,
νηυσὶ
ἑκάτεροι |
[1, 153] |
Κῦρος
τὰ
ἔπεα,
ὅτι
ἀγορὰς
|
στησάμενοι |
ὠνῇ
τε
καὶ
πρήσι
χρέωνται? |
[1, 66] |
τῷ
δὲ
Λυκούργῳ
τελευτήσαντι
ἱρὸν
|
εἱσάμενοι |
σέβονται
μεγάλως.
οἷα
δὲ
ἐν |
[1, 71] |
νικηθῇς,
μάθε
ὅσα
ἀγαθὰ
ἀποβαλέεις?
|
γευσάμενοι |
γὰρ
τῶν
ἡμετέρων
ἀγαθῶν
περιέξονται |
[1, 127] |
ἐόργεε.
ὡς
δὲ
οἱ
Μῆδοι
|
στρατευσάμενοι |
τοῖσι
Πέρσῃσι
συνέμισγον,
οἳ
μέν |
[1, 190] |
τὴν
Βαβυλῶνα.
οἱ
δὲ
Βαβυλώνιοι
|
ἐκστρατευσάμενοι |
ἔμενον
αὐτόν.
ἐπεὶ
δὲ
ἐγένετο |
[1, 105] |
ἐν
Κυθήροισι
Φοίνικές
εἰσὶ
οἱ
|
ἱδρυσάμενοι |
ἐκ
ταύτης
τῆς
Συρίης
ἐόντες. |
[1, 142] |
ὡρέων
ἐν
τῷ
καλλίστῳ
ἐτύγχανον
|
ἱδρυσάμενοι |
πόλιας
πάντων
ἀνθρώπων
τῶν
ἡμεῖς |
[1, 95] |
Ἀσσυρίοισι
ἐγένοντο
ἄνδρες
ἀγαθοί,
καὶ
|
ἀπωσάμενοι |
τὴν
δουλοσύνην
ἐλευθερώθησαν.
μετὰ
δὲ |
[1, 152] |
μὲν
δὴ
ἀπαλλάσσοντο,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
|
ἀπωσάμενοι |
τῶν
Ἰώνων
τοὺς
ἀγγέλους
ὅμως |
[1, 122] |
ἐπύθοντο,
μεγάλως
ἀσπάζοντο
οἷα
δὴ
|
ἐπιστάμενοι |
αὐτίκα
τότε
τελευτῆσαι,
ἱστόρεόν
τε |
[1, 190] |
ἐς
τὸ
ἄστυ.
οἷα
δὲ
|
ἐξεπιστάμενοι |
ἔτι
πρότερον
τὸν
Κῦρον
οὐκ |
[1, 48] |
οἱ
Λυδοὶ
θεσπισάσης
τῆς
Πυθίης
|
συγγραψάμενοι |
οἴχοντο
ἀπιόντες
ἐς
τὰς
Σάρδις. |
[1, 120] |
γέ
τοι
συμβουλεύσατέ
μοι
εὖ
|
περισκεψάμενοι |
τὰ
μέλλει
ἀσφαλέστατα
εἶναι
οἴκῳ |
[1, 94] |
ἴδμεν
νόμισμα
χρυσοῦ
καὶ
ἀργύρου
|
κοψάμενοι |
ἐχρήσαντο,
πρῶτοι
δὲ
καὶ
κάπηλοι |
[1, 171] |
εἰσὶ
δὲ
τούτων
Κᾶρες
μὲν
|
ἀπιγμένοι |
ἐς
τὴν
ἤπειρον
ἐκ
τῶν |
[1, 82] |
ἕτεροι
ἑσσουμένους
τοὺς
σφετέρους
ἀπαμύνοιεν.
|
συνθέμενοι |
ταῦτα
ἀπαλλάσσοντο,
λογάδες
δὲ
ἑκατέρων |
[1, 164] |
ἐν
τούτῳ
κατασπάσαντες
τὰς
πεντηκοντέρους,
|
ἐσθέμενοι |
τέκνα
καὶ
γυναῖκας
καὶ
ἔπιπλα |
[1, 67] |
τῆς
ἐξευρέσιος
οὐδὲν
ἔλασσον,
πάντα
|
διζήμενοι, |
ἐς
οὗ
δὴ
Λίχης
τῶν |
[1, 171] |
τε
καὶ
τοῖσι
ἀριστεροῖσι
ὤμοισι
|
περικείμενοι. |
μετὰ
δὲ
τοὺς
Κᾶρας
χρόνῳ |
[1, 63] |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
πρὸς
ἄριστον
|
τετραμμένοι |
ἦσαν
δὴ
τηνικαῦτα,
καὶ
μετὰ |
[1, 127] |
ταχίστην"
~Πέρσαι
μέν
νυν
προστάτεω
|
ἐπιλαβόμενοι |
ἄσμενοὶ
ἐλευθεροῦντο,
καὶ
πάλαι
δεινὸν |
[1, 153] |
τῇ
πόλι
ἀποδεδεγμένος
ἐς
τὸν
|
συλλεγόμενοι |
ἀλλήλους
ὀμνύντες
ἐξαπατῶσι?
τοῖσι,
ἢν |
[1, 148] |
κατήκουσα
Σάμῳ
καταντίον,
ἐς
τὴν
|
συλλεγόμενοι |
ἀπὸ
τῶν
πολίων
Ἴωνες
ἄγεσκον |
[1, 185] |
ἐκ
Μήδων
ὁδοῦ,
ἵνα
μὴ
|
ἐπιμισγόμενοι |
οἱ
Μῆδοι
ἐκμανθάνοιεν
αὐτῆς
τὰ |
[1, 207] |
ἐγὼ
γνώμης
μὴ
ἁμάρτω,
κεῖνοι
|
ἰδόμενοι |
ἀγαθὰ
πολλὰ
τρέψονταί
τε
πρὸς |
[1, 70] |
τάχα
δὲ
ἂν
καὶ
οἱ
|
ἀποδόμενοι |
λέγοιεν
ἀπικόμενοι
ἐς
Σπάρτην
ὡς |
[1, 26] |
Ἐφεσίοισι.
ἔνθα
δὴ
οἱ
Ἐφέσιοι
|
πολιορκεόμενοι |
ὑπ?
αὐτοῦ
ἀνέθεσαν
τὴν
πόλιν |
[1, 171] |
παλαιὸν
ἐόντες
Μίνω
κατήκοοι
καὶ
|
καλεόμενοι |
Λέλεγες
εἶχον
τὰς
νήσους,
φόρον |
[1, 36] |
ὃς
τὰ
ἔργα
διαφθείρει.
τοῦτον
|
προθυμεόμενοι |
ἑλεῖν
οὐ
δυνάμεθα.
νῦν
ὦν |
[1, 89] |
πρὸς
τοὺς
ἐκφέροντας
τὰ
χρήματα
|
ἀπαιρεόμενοι |
ὡς
σφέα
ἀναγκαίως
ἔχει
δεκατευθῆναι |
[1, 141] |
πρὸς
τοὺς
ἰχθῦς
παύεσθέ
μοι
|
ὀρχεόμενοι, |
ἐπεῖ
οὐδ?
ἐμέο
αὐλέοντος
ἠθέλετε |
[1, 141] |
οὐδ?
ἐμέο
αὐλέοντος
ἠθέλετε
ἐκβαίνειν
|
ὀρχεόμενοι" |
Κῦρος
μὲν
τοῦτον
τὸν
λόγον |
[1, 174] |
καὶ
θειότερον
ἐφαίνοντο
τιτρώσκεσθαι
οἱ
|
ἐργαζόμενοι |
τοῦ
οἰκότος
τά
τε
ἄλλα |
[1, 189] |
θερείην
πᾶσαν
αὐτοῦ
ταύτῃ
διέτριψαν
|
ἐργαζόμενοι. |
~ὡς
δὲ
τὸν
Γύνδην
ποταμὸν |
[1, 126] |
παραπλήσιοι
ἀναρίθμητοι.
νῦν
ὦν
ἐμέο
|
πειθόμενοι |
γίνεσθε
ἐλεύθεροι.
αὐτός
τε
γὰρ |
[1, 60] |
καὶ
οἱ
ἐν
τῷ
ἄστεϊ
|
πειθόμενοι |
τὴν
γυναῖκα
εἶναι
αὐτὴν
τὴν |
[1, 70] |
κρητὴρ
ἐγίνετο
κατὰ
τὴν
Σαμίην,
|
πυθόμενοι |
Σάμιοι
ἀπελοίατο
αὐτὸν
νηυσὶ
μακρῇσι |
[1, 31] |
ἀγροῦ
οὐ
παρεγίνοντο
ἐν
ὥρῃ?
|
ἐκκληιόμενοι |
δὲ
τῇ
ὥρῃ
οἱ
νεηνίαι |
[1, 43] |
λογάσι
τε
νεηνίῃσι
καὶ
κυσί.
|
ἀπικόμενοι |
δὲ
ἐς
τὸν
Ὄλυμπον
τὸ |
[1, 163] |
οὐ
στρογγύλῃσι
νηυσὶ
ἀλλὰ
πεντηκοντέροισι.
|
ἀπικόμενοι |
δὲ
ἐς
τὸν
Ταρτησσὸν
προσφιλέες |
[1, 152] |
τε
Κύρου
πρηγμάτων
καὶ
Ἰωνίης.
|
ἀπικόμενοι |
δὲ
οὗτοι
ἐς
Φώκαιαν
ἔπεμπον |
[1, 70] |
ἂν
καὶ
οἱ
ἀποδόμενοι
λέγοιεν
|
ἀπικόμενοι |
ἐς
Σπάρτην
ὡς
ἀπαιρεθείησαν
ὑπὸ |
[1, 53] |
ἀνδρῶν
προσθέοιτο
φίλον,
ὡς
δὲ
|
ἀπικόμενοι |
ἐς
τὰ
ἀπεπέμφθησαν,
οἱ
Λυδοὶ |
[1, 60] |
προπέμψαντες?
οἳ
τὰ
ἐντεταλμένα
ἠγόρευον
|
ἀπικόμενοι |
ἐς
τὸ
ἄστυ,
λέγοντες
τοιάδε? |
[1, 36] |
δὲ
πρὸς
αὐτοῦ.
τέλος
δὲ
|
ἀπικόμενοι |
παρὰ
τὸν
Κροῖσον
τῶν
Μυσῶν |
[1, 133] |
ταῦτα
μέν
νυν
οὕτω
φυλάσσεται,
|
μεθυσκόμενοι |
δὲ
ἐώθασι
βουλεύεσθαι
τὰ
σπουδαιέστατα |
[1, 133] |
τὰ
δ?
ἂν
νήφοντες
προβουλεύσωνται,
|
μεθυσκόμενοι |
ἐπιδιαγινώσκουσι.
~ἐντυγχάνοντες
δ?
ἀλλήλοισι
ἐν |
[1, 14] |
ἔσχον
οἱ
Μερμνάδαι
τοὺς
Ἡρακλείδας
|
ἀπελόμενοι, |
Γύγης
δὲ
τυραννεύσας
ἀπέπεμψε
ἀναθήματα |
[1, 165] |
Ἀργανθώνιος
δὲ
τηνικαῦτα
ἤδη
τετελευτήκεε.
|
στελλόμενοι |
δὲ
ἐπὶ
τὴν
Κύρνον,
πρῶτα |
[1, 167] |
δὲ
Ἀγυλλαῖοι
ἐς
Δελφοὺς
ἔπεμπον
|
βουλόμενοι |
ἀκέσασθαι
τὴν
ἁμαρτάδα.
ἡ
δὲ |
[1, 70] |
τριηκοσίους
ἀμφορέας
χωρέοντα
ἦγον,
δῶρον
|
βουλόμενοι |
ἀντιδοῦναι
Κροίσῳ.
οὗτος
ὁ
κρητὴρ |
[1, 143] |
Ἀθηναῖοι
ἔφυγον
τὸ
οὔνομα,
οὐ
|
βουλόμενοι |
Ἴωνες
κεκλῆσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
νῦν |
[1, 174] |
ὅσῳ
Ἅρπαγος
τὴν
Ἰωνίην
κατεστρέφετο,
|
βουλόμενοι |
νῆσον
τὴν
χώρην
ποιῆσαι.
ἐντὸς |
[1, 160] |
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
Κυμαῖοι,
οὐ
|
βουλόμενοι |
οὔτε
ἐκδόντες
ἀπολέσθαι
οὔτε
παρ? |
[1, 95] |
Περσέων
μετεξέτεροι
λέγουσι,
οἱ
μὴ
|
βουλόμενοι |
σεμνοῦν
τὰ
περὶ
Κῦρον
ἀλλὰ |
[1, 69] |
Σάρδις
χρυσὸν
ὠνέοντο,
ἐς
ἄγαλμα
|
βουλόμενοι |
χρήσασθαι
τοῦτο
τὸ
νῦν
τῆς |
[1, 194] |
κατύπερθε
Ἀσσυρίων
οἰκημένοισι
νομέας
ἰτέης
|
ταμόμενοι |
ποιήσωνται,
περιτείνουσι
τούτοισι
διφθέρας
στεγαστρίδας |
[1, 82] |
ταύτας
ἐοῦσα
τῆς
Ἀργολίδος
μοίρης
|
ἀποταμόμενοι |
ἔσχον
οἱ
Λακεδαιμόνιοι.
ἦν
δὲ |
[1, 82] |
ἑωυτόν.
ἡμέρῃ
δὲ
δευτέρῃ
παρῆσαν
|
πυνθανόμενοι |
ἀμφότεροι.
τέως
μὲν
δὴ
αὐτοὶ |
[1, 135] |
θώρηκας?
καὶ
εὐπαθείας
τε
παντοδαπὰς
|
πυνθανόμενοι |
ἐπιτηδεύουσι,
καὶ
δὴ
καὶ
ἀπ? |
[1, 96] |
πρὸς
τῶν
πολιητέων,
οὕτω
ὥστε
|
πυνθανόμενοι |
οἱ
ἐν
τῇσι
ἄλλῃσι
κώμῃσι |
[1, 152] |
τε
εἷμα
περιβαλόμενος,
ὡς
ἂν
|
πυνθανόμενοι |
πλεῖστοι
συνέλθοιεν
Σπαρτιητέων,
καὶ
καταστὰς |
[1, 165] |
ἠθέων
τῆς
χώρης,
ψευδόρκιοι
δὲ
|
γενόμενοι |
ἀπέπλεον
ὀπίσω
ἐς
τὴν
Φωκαίην. |
[1, 67] |
τῷ
πολέμῳ
ἐγεγόνεσαν,
τρόπῳ
τοιῷδε
|
γενόμενοι. |
ἐπειδὴ
αἰεὶ
τῷ
πολέμῳ
ἑσσοῦντο |
[1, 124] |
οὗτοι
ἀποστάντες
ἀπ?
ἐκείνου
καὶ
|
γενόμενοι |
πρὸς
σέο
Ἀστυάγεα
καταιρέειν
πειρήσονται. |
[1, 104] |
τὴν
κατύπερθε
ὁδὸν
πολλῷ
μακροτέρην
|
ἐκτραπόμενοι, |
ἐν
δεξιῇ
ἔχοντες
τὸ
Καυκάσιον |
[1, 99] |
οὐ
φλαυροτέρης
οὐδὲ
ἐς
ἀνδραγαθίην
|
λειπόμενοι, |
λυπεοίατο
καὶ
ἐπιβουλεύοιεν,
ἀλλ?
ἑτεροῖός |
[1, 103] |
ἐκ
τῆς
Εὐρώπης,
τούτοισι
δὲ
|
ἐπισπόμενοι |
φεύγουσι
οὕτω
ἐς
τὴν
Μηδικὴν |
[1, 66] |
ἄλλων
ἀπείχοντο,
οἳ
δὲ
πέδας
|
φερόμενοι |
ἐπὶ
Τεγεήτας
ἐστρατεύοντο,
χρησμῷ
κιβδήλῳ |
[1, 96] |
παρὰ
τὸν
Δηιόκεα
καὶ
αὐτοὶ
|
δικασόμενοι, |
τέλος
δὲ
οὐδενὶ
ἄλλῳ
ἐπετράποντο. |
[1, 158] |
ὃ
τὸ
δεύτερον
περὶ
Πακτύεω
|
ἐπειρησόμενοι |
ἤισαν
ἄλλοι
θεοπρόποι,
τῶν
καὶ |
[1, 47] |
ἐς
τὸ
μέγαρον
οἱ
Λυδοὶ
|
χρησόμενοι |
τῷ
θεῷ
καὶ
ἐπειρώτων
τὸ |
[1, 75] |
οὐ
προσίεμαι?
κῶς
γὰρ
ὀπίσω
|
πορευόμενοι |
διέβησαν
αὐτόν;
~Κροῖσος
δὲ
ἐπείτε |
[1, 169] |
ἀγαθοὶ
περὶ
τῆς
ἑωυτοῦ
ἕκαστος
|
μαχόμενοι, |
ἑσσωθέντες
δὲ
καὶ
ἁλόντες
ἔμενον |
[1, 176] |
Ἅρπαγος
τὸν
στρατόν,
ἐπεξιόντες
καὶ
|
μαχόμενοι |
ὀλίγοι
πρὸς
πολλοὺς
ἀρετᾶς
ἀπεδείκνυντο, |
[1, 176] |
δεινούς,
ἐπεξελθόντες
ἀπέθανον
πάντες
Ξάνθιοι
|
μαχόμενοι. |
τῶν
δὲ
νῦν
Λυκίων
φαμένων |
[1, 169] |
Ἰώνων
μοῦνοι
τὴν
δουλοσύνην
οὐκ
|
ἀνεχόμενοι |
ἐξέλιπον
τὰς
πατρίδας?
οἱ
δ? |
[1, 127] |
~Πέρσαι
μέν
νυν
προστάτεω
ἐπιλαβόμενοι
|
ἄσμενοὶ |
ἐλευθεροῦντο,
καὶ
πάλαι
δεινὸν
ποιεύμενοι |
[1, 96] |
ἀδίκοισι
γνώμῃσι,
τότε
ἐπείτε
ἤκουσαν
|
ἄσμενοι, |
ἐφοίτων
παρὰ
τὸν
Δηιόκεα
καὶ |
[1, 63] |
μήτε
ἁλισθεῖεν
ἔτι
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
διεσκεδασμένοι |
τε
εἶεν?
ἀναβιβάσας
τοὺς
παῖδας |
[1, 98] |
τῶν
πέντε
κύκλων
οἱ
προμαχεῶνες
|
ἠνθισμένοι |
εἰσὶ
φαρμάκοισι?
δύο
δὲ
οἱ |
[1, 195] |
δὲ
τὰς
κεφαλὰς
μίτρῃσι
ἀναδέονται,
|
μεμυρισμένοι |
πᾶν
τὸ
σῶμα.
σφρηγῖδα
δὲ |
[1, 216] |
κατασιτέονται
ἀλλ?
γῇ
κρύπτουσι,
συμφορὴν
|
ποιεύμενοι |
ὅτι
οὐκ
ἵκετο
ἐς
τὸ |
[1, 127] |
ἄσμενοὶ
ἐλευθεροῦντο,
καὶ
πάλαι
δεινὸν
|
ποιεύμενοι |
ὑπὸ
Μήδων
ἄρχεσθαι.
Ἀστυάγης
δὲ |
[1, 66] |
χρησμῷ
κιβδήλῳ
πίσυνοι,
ὡς
δὴ
|
ἐξανδραποδιούμενοι |
τοὺς
Τεγεήτας.
ἑσσωθέντες
δὲ
τῇ |
[1, 43] |
ἀμείψατο
Κροῖσον,
ἤισαν
μετὰ
ταῦτα
|
ἐξηρτυμένοι |
λογάσι
τε
νεηνίῃσι
καὶ
κυσί. |
[1, 179] |
ἐν
καμίνοισι?
μετὰ
δὲ
τέλματι
|
χρεώμενοι |
ἀσφάλτῳ
θερμῇ
καὶ
διὰ
τριήκοντα |
[1, 97] |
γὰρ
δὴ
τρόπῳ
τῷ
παρεόντι
|
χρεώμενοι |
δυνατοὶ
εἰμὲν
οἰκέειν
τὴν
χώρην, |
[1, 167] |
ἐς
τὸ
Ρήγιον
καταφυγόντες
ἐνθεῦτεν
|
ὁρμώμενοι |
ἐκτήσαντο
πόλιν
γῆς
τῆς
Οἰνωτπίης |
[1, 17] |
τῶνδε
εἵνεκα,
ὅκως
ἔχοιεν
ἐνθεῦτεν
|
ὁρμώμενοι |
τὴν
γῆν
σπείρειν
τε
καὶ |
[1, 102] |
πρότερον
πάντων,
τότε
δὲ
ἦσαν
|
μεμουνωμένοι |
μὲν
συμμάχων
ἅτε
ἀπεστεώτων,
ἄλλως |
[1, 27] |
ἐπὶ
σφίσι
ναυπηγέεσθαι
νέας,
λαβεῖν
|
ἀρώμενοι |
Λυδούς
ἐν
θαλάσσῃ,
ἵνα
ὓπερ |
[1, 57] |
περιοικεόντων
εἰσὶ
ὁμόγλωσσοι
οὔτε
οἱ
|
Πλακιηνοί, |
σφίσι
δὲ
ὁμόγλωσσοι?
δηλοῦσί
τε |
[1, 101] |
δὲ
Μήδων
τοσάδε
γένεα,
Βοῦσαι
|
Παρητακηνοὶ |
Στρούχατες
Ἀριζαντοὶ
Βούδιοι
Μάγοι.
γένεα |
[1, 198] |
~ταφαὶ
δέ
σφι
ἐν
μέλιτι,
|
θρῆνοι |
δὲ
παραπλήσιοι
τοῖσι
ἐν
Αἰγύπτῳ. |
[1, 167] |
οἱ
τε
Καρχηδόνιοι
καὶ
οἱ
|
Τυρσηνοὶ |
διέλαχον,
τῶν
δὲ
Τυρσηνῶν
οἱ |
[1, 166] |
ἐπ?
αὐτοὺς
κοινῷ
λόγω
χρησάμενοι
|
Τυρσηνοὶ |
καὶ
Καρχηδόνιοι,
νηυσὶ
ἑκάτεροι
ἑξήκόντα. |
[1, 155] |
ἀνδρῶν
ὄψεαι
γεγονότας,
ὥστε
οὐδὲν
|
δεινοί |
τοι
ἔσονται
μὴ
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος |
[1, 155] |
ἐπίταξον,
ὡς
μήτε
ἀποστέωσι
μήτε
|
δεινοί |
τοι
ἔωσι?
ἄπειπε
μέν
σφι |
[1, 207] |
γὰρ
ἐγὼ
γνώμης
μὴ
ἁμάρτω,
|
κεῖνοι |
ἰδόμενοι
ἀγαθὰ
πολλὰ
τρέψονταί
τε |
[1, 2] |
τοὺς
δὲ
ὑποκρίνασθαι
ὡς
οὐδὲ
|
ἐκεῖνοι |
Ἰοῦς
τῆς
Ἀργείης
ἔδοσάν
σφι |
[1, 132] |
παρεστεὼς
ἐπαείδει
θεογονίην,
οἵην
δὴ
|
ἐκεῖνοι |
λέγουσι
εἶναι
τὴν
ἐπαοιδήν?
ἄνευ |
[1, 164] |
ἔφη
εἰδέναι
μὲν
εὖ
τὰ
|
ἐκεῖνοι |
μέλλοιεν
ποιέειν,
ὅμως
δὲ
σφι |
[1, 89] |
βίῃ
ἀπαιρεόμενος
τὰ
χρήματα,
καὶ
|
ἐκεῖνοι |
συγγνόντες
ποιέειν
σε
δίκαια
ἑκόντες |
[1, 207] |
δοκέει
διαβάντας
προελθεῖν
ὅσον
ἂν
|
ἐκεῖνοι |
ὑπεξίωσι,
ἐνθεῦτεν
δὲ
τάδε
ποιεῦντας |
[1, 199] |
τῶν
γυναικῶν,
δι?
ὧν
οἱ
|
ξεῖνοι |
διεξιόντες
ἐκλέγονται?
ἔνθα
ἐπεὰν
ἵζηται |
[1, 120] |
οὐδενὸς
γινόμεθα
πρὸς
Περσέων,
ἐόντες
|
ξεῖνοι? |
σέο
δ?
ἐνεστεῶτος
βασιλέος,
ἐόντος |
[1, 98] |
τετάρτου
δὲ
κυάνεοι,
πέμπτου
δὲ
|
σανδαράκινοι. |
οὕτω
τῶν
πέντε
κύκλων
οἱ |
[1, 62] |
βόλος,
τὸ
δὲ
δίκτυον
ἐκπεπέτασται,
|
θύννοι |
δ?
οἰμήσουσι
σεληναίης
διὰ
νυκτός" |
[1, 7] |
βασιλεύσαντες
ταύτης
τῆς
χώρης
ἦσαν
|
ἀπόγονοὶ |
Λυδοῦ
τοῦ
Ἄτυος,
ἀπ?
ὅτευ |
[1, 216] |
ζώουσι
καὶ
ἰχθύων?
οἳ
δὲ
|
ἄφθονοί |
σφι
ἐκ
τοῦ
Ἀράξεω
ποταμοῦ |
[1, 126] |
δὲ
ἐμέο
πείθεσθαι
εἰσὶ
ὑμῖν
|
πόνοι |
τῷ
χθιζῷ
παραπλήσιοι
ἀναρίθμητοι.
νῦν |
[1, 28] |
δὲ
οἵδε,
Λυδοί,
Φρύγες,
Μυσοί,
|
Μαριανδυνοί, |
Χάλυβες,
Παφλαγόνες,
Θρήικες
οἱ
Θυνοί |
[1, 28] |
Μαριανδυνοί,
Χάλυβες,
Παφλαγόνες,
Θρήικες
οἱ
|
Θυνοί |
τε
καὶ
Βιθυνοί,
Κᾶρες,
Ἴωνες, |
[1, 28] |
Θρήικες
οἱ
Θυνοί
τε
καὶ
|
Βιθυνοί, |
Κᾶρες,
Ἴωνες,
Δωριέες,
Αἰολέες,
Πάμφυλοι |
[1, 147] |
Ἐφεσίων
καὶ
Κολοφωνίων?
οὗτοι
γὰρ
|
μοῦνοι |
Ἰώνων
οὐκ
ἄγουσι
Ἀπατούρια,
καὶ |
[1, 18] |
τοῦτον
συνεπελάφρυνον
ὅτι
μὴ
Χῖοι
|
μοῦνοι. |
οὗτοι
δὲ
τὸ
ὅμοιον
ἀνταποδιδόντες |
[1, 142] |
διαλέγονται,
Σάμιοι
δὲ
ἐπ?
ἑωυτῶν
|
μοῦνοι. |
οὗτοι
χαρακτῆρες
γλώσσης
τέσσερες
γίνονται. |
[1, 175] |
οὗτοι
τῶν
περὶ
Καρίην
ἀνδρῶν
|
μοῦνοί |
τε
ἀντέσχον
χρόνον
Ἁρπάγῳ
καὶ |
[1, 169] |
ἔχει.
~οὗτοὶ
μέν
νυν
Ἰώνων
|
μοῦνοι |
τὴν
δουλοσύνην
οὐκ
ἀνεχόμενοι
ἐξέλιπον |
[1, 145] |
καὶ
Δύμη
καὶ
Τριταιέες,
οἳ
|
μοῦνοι |
τούτων
μεσόγαιοι
οἰκέουσι.
ταῦτα
δυώδεκα |
[1, 66] |
ἐπὶ
Τεγεήτας
ἐστρατεύοντο,
χρησμῷ
κιβδήλῳ
|
πίσυνοι, |
ὡς
δὴ
ἐξανδραποδιούμενοι
τοὺς
Τεγεήτας. |
[1, 127] |
τὸν
ἄγγελον
ἀπαγγέλλειν
ὅτι
πρότερον
|
ἥξοι |
παρ?
ἐκεῖνον
ἢ
Ἀστυάγης
αὐτὸς |
[1, 100] |
καὶ
οἱ
κατάσκοποί
τε
καὶ
|
κατήκοοι |
ἦσαν
ἀνὰ
πᾶσαν
τὴν
χώρην |
[1, 171] |
τὸ
γὰρ
παλαιὸν
ἐόντες
Μίνω
|
κατήκοοι |
καὶ
καλεόμενοι
Λέλεγες
εἶχον
τὰς |
[1, 141] |
εἶναι
τοῖσι
καὶ
Κροίσῳ
ἦσαν
|
κατήκοοι. |
ὁ
δὲ
ἀκούσας
αὐτῶν
τὰ |
[1, 143] |
γὰρ
Φοίνικες
ἦσαν
κω
Περσέων
|
κατήκοοι |
οὔτε
αὐτοὶ
οἱ
Πέρσαι
ναυβάται. |
[1, 72] |
πρότερον
ἢ
Πέρσας
ἄρξαι
Μήδων
|
κατήκοοι, |
τότε
δὲ
Κύρου.
ὁ
γὰρ |
[1, 185] |
καμπὰς
πολλὰς
ἀγνύμενος,
καὶ
οἱ
|
πλόοι |
ἔωσι
σκολιοὶ
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα, |
[1, 13] |
τοῦ
Γύγεω
στασιῶται
καί
οἱ
|
λοιποὶ |
Λυδοί,
ἤν
μὲν
τὸ
χρηστήριον |
[1, 142] |
δὲ
ὁμοφωνέουσι.
ἔτι
δὲ
τρεῖς
|
ὑπόλοιποι |
Ἰάδες
πόλιες,
τῶν
αἱ
δύο |
[1, 100] |
ἑκάστου
ἀδικήματος
ἐδικαίευ,
καὶ
οἱ
|
κατάσκοποί |
τε
καὶ
κατήκοοι
ἦσαν
ἀνὰ |
[1, 158] |
περὶ
Πακτύεω
ἐπειρησόμενοι
ἤισαν
ἄλλοι
|
θεοπρόποι, |
τῶν
καὶ
Ἀριστόδικος
ἦν.
~ἀπικομένων |
[1, 192] |
Ἀττικοῦ
πλέον
χοίνιξι
τρισὶ
Ἀττικῇσι,
|
ἵπποι |
δὲ
οἱ
αὐτοῦ
ἦσαν
ἰδίῃ, |
[1, 80] |
ὤσφροντο
τάχιστα
τῶν
καμήλων
οἱ
|
ἵπποι |
καὶ
εἶδον
αὐτάς,
ὀπίσω
ἀνέστρεφον, |
[1, 78] |
ἐνεπλήσθη?
φανέντων
δὲ
αὐτῶν
οἱ
|
ἵπποι |
μετιέντες
τὰς
νομὰς
νέμεσθαι
φοιτέοντες |
[1, 215] |
ἔχουσι,
ἱππόται
δὲ
εἰσὶ
καὶ
|
ἄνιπποι |
ἀμφοτέρων
γὰρ
μετέχουσι)
καὶ
τοξόται |
[1, 34] |
πάντα
τοῖσι
χρέωνται
ἐς
πόλεμον
|
ἄνθρωποι, |
ἐκ
τῶν
ἀνδρεώνων
ἐκκομίσας
ἐς |
[1, 93] |
ἐξεργάσαντο
δέ
μιν
οἱ
ἀγοραῖοι
|
ἄνθρωποι |
καὶ
οἱ
χειρώνακτες
καὶ
αἱ |
[1, 153] |
προαγορεύουσι?
πυνθανόμενον
δέ
μιν
εἰπεῖν
|
ἄνθρωποι |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
κόσοι
οὐκ
ἔδεισά |
[1, 153] |
παρεόντας
οἱ
Ἑλλήνων
τινες
ἐόντες
|
ἄνθρωποι |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
κόσοι
πλῆθος
ταῦτα |
[1, 167] |
ὁμοίως
πρόβατα
καὶ
ὑποζύγια
καὶ
|
ἄνθρωποι. |
οἱ
δὲ
Ἀγυλλαῖοι
ἐς
Δελφοὺς |
[1, 173] |
Κρήτην
εἶχον
τὸ
παλαιὸν
πᾶσαν
|
βάρβαροι) |
διενειχθέντων
δὲ
ἐν
Κρήτῃ
περὶ |
[1, 126] |
νῦν
ὦν
ἐμέο
πειθόμενοι
γίνεσθε
|
ἐλεύθεροι. |
αὐτός
τε
γὰρ
δοκέω
θείῃ |
[1, 6] |
Κροίσου
ἀρχῆς
πάντες
Ἕλληνες
ἦσαν
|
ἐλεύθεροι? |
τὸ
γὰρ
Κιμμερίων
στράτευμα
τὸ |
[1, 166] |
χρησάμενοι
Τυρσηνοὶ
καὶ
Καρχηδόνιοι,
νηυσὶ
|
ἑκάτεροι |
ἑξήκόντα.
οἱ
δὲ
Φωκαιέες
πληρώσαντες |
[1, 82] |
ἀμφότεροι.
τέως
μὲν
δὴ
αὐτοὶ
|
ἑκάτεροι |
ἔφασαν
νικᾶν,
λέγοντες
οἳ
μὲν |
[1, 82] |
παρεόντων
τῶν
στρατοπέδων
ὁρῶντες
οἱ
|
ἕτεροι |
ἑσσουμένους
τοὺς
σφετέρους
ἀπαμύνοιεν.
συνθέμενοι |
[1, 76] |
καὶ
πεσόντων
ἀμφοτέρων
πολλῶν,
τέλος
|
οὐδέτεροι |
νικήσαντες
διέστησαν
νυκτὸς
ἐπελθούσης.
καὶ |
[1, 63] |
τηνικαῦτα,
καὶ
μετὰ
τὸ
ἄριστον
|
μετεξέτεροι |
αὐτῶν
οἳ
μὲν
πρὸς
κύβους |
[1, 95] |
τῆς
Ἀσίης.
ὡς
ὦν
Περσέων
|
μετεξέτεροι |
λέγουσι,
οἱ
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν |
[1, 82] |
συνελθόντες
ὥστε
τριηκοσίους
ἑκατέρων
μαχέσασθαι,
|
ὁκότεροι |
δ?
ἂν
περιγένωνται,
τούτων
εἶναι |
[1, 81] |
τὰς
συμμαχίας.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
πρότεροι |
διεπέμποντο
ἐς
πέμπτον
μῆνα
προερέοντες |
[1, 198] |
ὄρθρου
δὲ
γενομένου
λοῦνται
καὶ
|
ἀμφότεροι? |
ἄγγεος
γὰρ
οὐδενὸς
ἅψονται
πρὶν |
[1, 111] |
πόλιν.
ἦσαν
δὲ
ἐν
φροντίδι
|
ἀμφότεροι |
ἀλλήλων
πέρι,
ὃ
μὲν
τοῦ |
[1, 115] |
τὸν
παῖδα.
ἐπείτε
δὲ
παρῆσαν
|
ἀμφότεροι, |
βλέψας
πρὸς
τὸν
Κῦρον
ὁ |
[1, 74] |
καὶ
μᾶλλόν
τι
ἔσπευσαν
καὶ
|
ἀμφότεροι |
εἰρήνην
ἑωυτοῖσι
γενέσθαι.
οἱ
δὲ |
[1, 31] |
ῥώμη
σώματος
τοιήδε?
ἀεθλοφόροι
τε
|
ἀμφότεροι |
ὁμοίως
ἦσαν,
καὶ
δὴ
καὶ |
[1, 82] |
ἡμέρῃ
δὲ
δευτέρῃ
παρῆσαν
πυνθανόμενοι
|
ἀμφότεροι. |
τέως
μὲν
δὴ
αὐτοὶ
ἑκάτεροι |
[1, 67] |
ἐν
Λακεδαίμονι
ἤδη
οἱ
Σπαρτιῆται
|
κατυπέρτεροι |
τῷ
πολέμῳ
ἐγεγόνεσαν,
τρόπῳ
τοιῷδε |
[1, 68] |
χρόνου,
ὅκως
πειρῴατο
ἀλλήλων,
πολλῷ
|
κατυπέρτεροι |
τῷ
πολέμῳ
ἐγίνοντο
οἱ
Λακεδαιμόνιοι? |
[1, 207] |
Μασσαγέται
εἰσὶ
ἀγαθῶν
τε
Περσικῶν
|
ἄπειροι |
καὶ
καλῶν
μεγάλων
ἀπαθέες.
τούτοισι |
[1, 59] |
δορυφόροι
μὲν
οὐκ
ἐγένοντο
Πεισιστράτου,
|
κορυνηφόροι |
δέ?
ξύλων
γὰρ
κορύνας
ἔχοντες |
[1, 31] |
πρὸς
τούτῳ
ῥώμη
σώματος
τοιήδε?
|
ἀεθλοφόροι |
τε
ἀμφότεροι
ὁμοίως
ἦσαν,
καὶ |
[1, 215] |
μετέχουσι)
καὶ
τοξόται
τε
καὶ
|
αἰχμοφόροι, |
σαγάρις
νομίζοντες
ἔχειν.
χρυσῷ
δὲ |
[1, 193] |
τὸ
πεδίον,
οἱ
πλεῦνες
αὐτῶν
|
καρποφόροι, |
ἐκ
τῶν
καὶ
σιτία
καὶ |
[1, 80] |
τῷ
στρατῷ
τῷ
ἑωυτοῦ
εἵποντο
|
σιτοφόροι |
τε
καὶ
σκευοφόροι
κάμηλοι,
ταύτας |
[1, 80] |
ἑωυτοῦ
εἵποντο
σιτοφόροι
τε
καὶ
|
σκευοφόροι |
κάμηλοι,
ταύτας
πάσας
ἁλίσας
καὶ |
[1, 59] |
ἀστῶν
καταλέξας
ἄνδρας
τούτους
οἳ
|
δορυφόροι |
μὲν
οὐκ
ἐγένοντο
Πεισιστράτου,
κορυνηφόροι |
[1, 98] |
τὰ
βασιλήια
ἔνεστι
καὶ
οἱ
|
θησαυροί. |
τὸ
δ?
αὐτῶν
μέγιστον
ἐστὶ |
[1, 93] |
χειρώνακτες
καὶ
αἱ
ἐνεργαζόμεναι
παιδίσκαι.
|
οὖροι |
δὲ
πέντε
ἐόντες
ἔτι
καὶ |
[1, 57] |
Τυρσηνῶν
Κρηστῶνα
πόλιν
οἰκεόντων,
οἳ
|
ὅμουροι |
κοτὲ
ἦσαν
τοῖσι
νῦν
Δωριεῦσι |
[1, 207] |
ἂν
εἴη
πρῆγμα
γνώμας
ἐμὲ
|
σοὶ |
ἀποφαίνεσθαι?
εἰ
δ?
ἔγνωκας
ὅτι |
[1, 108] |
καὶ
ἄλλους
ἑλόμενος
ἐξ
ὑστέρης
|
σοὶ |
αὐτῷ
περιπέσῃς?
λάβε
τὸν
Μανδάνη |
[1, 89] |
ἐπείτε
με
θεοὶ
ἔδωκαν
δοῦλον
|
σοί, |
δικαιῶ,
εἴ
τι
ἐνορέω
πλέον, |
[1, 117] |
θυγατρὶ
τῇ
σῇ
μήτε
αὐτῷ
|
σοὶ |
εἴην
αὐθέντης.
ποιέω
δὴ
ὧδε? |
[1, 109] |
αὐτὸν
λέγει
νῦν
ὦν
τί
|
σοὶ |
ἐν
νόῳ
ἐστὶ
ποιέειν;
ὁ |
[1, 120] |
φαῦλον,
αὐτοί
τε
θαρσέομεν
καὶ
|
σοὶ |
ἕτερα
τοιαῦτα
παρακελευόμεθα.
τὸν
δὲ |
[1, 9] |
κατὰ
νώτου
τε
αὐτῆς
γένῃ,
|
σοὶ |
μελέτω
τὸ
ἐνθεῦτεν
ὅκως
μὴ |
[1, 89] |
εἴ
τι
ἐνορέω
πλέον,
σημαίνειν
|
σοί. |
Πέρσαι
φύσιν
ἐόντες
ὑβρισταὶ
εἰσὶ |
[1, 85] |
ἀκούειν
παιδὸς
φθεγγομένου.
τὸ
δέ
|
σοι |
πολὺ
λώιον
ἀμφὶς
ἔμμεναι?
αὐδήσει |
[1, 120] |
φοβερόν
τι
ἐνωρῶμεν,
πᾶν
ἂν
|
σοὶ |
προεφράζομεν.
νῦν
δὲ
ἀποσκήψαντος
τοῦ |
[1, 117] |
τὸ
παιδίον,
ἐβούλευον
σκοπέων
ὅκως
|
σοί |
τε
ποιήσω
κατὰ
νόον,
καὶ |
[1, 147] |
Ἴωνες.
εἰσὶ
δὲ
πάντες
Ἴωνες
|
ὅσοι |
ἀπ?
Ἀθηνέων
γεγόνασι
καὶ
Ἀπατούρια |
[1, 66] |
Τεγεήτας.
ἑσσωθέντες
δὲ
τῇ
συμβολῇ,
|
ὅσοι |
αὐτῶν
ἐζωγρήθησαν,
πέδας
τε
ἔχοντες |
[1, 171] |
ἀδελφεούς.
τούτοισι
μὲν
δὴ
μέτεστι,
|
ὅσοι |
δὲ
ἐόντες
ἄλλου
ἔθνεος
ὁμόγλωσσοι |
[1, 196] |
ὑπερβάλλοντες
ἀλλήλους
ἐξωνέοντο
τὰς
καλλιστευούσας?
|
ὅσοι |
δὲ
τοῦ
δήμου
ἔσκον
ἐπίγαμοι, |
[1, 174] |
οἱ
Κᾶρες
ἀποδεξάμενοι
οὐδέν,
οὔτε
|
ὅσοι |
Ἑλλήνων
ταύτην
τὴν
χώρην
οἰκέουσι? |
[1, 196] |
εὐειδεστάτη?
ἐπωλέοντο
δὲ
ἐπὶ
συνοικήσι.
|
ὅσοι |
μὲν
δὴ
ἔσκον
εὐδαίμονες
τῶν |
[1, 127] |
οἳ
μέν
τινὲς
αὐτῶν
ἐμάχοντο,
|
ὅσοι |
μὴ
τοῦ
λόγου
μετέσχον,
οἳ |
[1, 153] |
μιν
εἰπεῖν
ἄνθρωποι
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
|
κόσοι |
οὐκ
ἔδεισά
κω
ἄνδρας
τοιούτους, |
[1, 153] |
τινες
ἐόντες
ἄνθρωποι
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
|
κόσοι |
πλῆθος
ταῦτα
ἑωυτῷ
προαγορεύουσι?
πυνθανόμενον |
[1, 146] |
Δρύοπες
καὶ
Φωκέες
ἀποδάσμιοι
καὶ
|
Μολοσσοὶ |
καὶ
Ἀρκάδες
Πελασγοὶ
καὶ
Δωριέες |
[1, 57] |
οὔτε
οἱ
Πλακιηνοί,
σφίσι
δὲ
|
ὁμόγλωσσοι? |
δηλοῦσί
τε
ὅτι
τὸν
ἠνείκαντο |
[1, 57] |
τῶν
νῦν
σφέας
περιοικεόντων
εἰσὶ
|
ὁμόγλωσσοι |
οὔτε
οἱ
Πλακιηνοί,
σφίσι
δὲ |
[1, 171] |
ὅσοι
δὲ
ἐόντες
ἄλλου
ἔθνεος
|
ὁμόγλωσσοι |
τοῖσι
Καρσὶ
ἐγένοντο,
τούτοισι
δὲ |
[1, 36] |
ἔργα
διαφθείρεσκε.
πολλάκις
δὲ
οἱ
|
Μυσοὶ |
ἐπ?
αὐτὸν
ἐξελθόντες
ποιέεσκον
μὲν |
[1, 28] |
εἰσὶ
δὲ
οἵδε,
Λυδοί,
Φρύγες,
|
Μυσοί, |
Μαριανδυνοί,
Χάλυβες,
Παφλαγόνες,
Θρήικες
οἱ |
[1, 37] |
παῖς
ἀκηκοὼς
τῶν
ἐδέοντο
οἱ
|
Μυσοί. |
οὐ
φαμένου
δὲ
τοῦ
Κροίσου |
[1, 32] |
ἡ
δ?
ἡμετέρη
εὐδαιμονίη
οὕτω
|
τοι |
ἀπέρριπται
ἐς
τὸ
μηδὲν
ὥστε |
[1, 42] |
ἀπήμονα
τοῦ
φυλάσσοντος
εἵνεκεν
προσδόκα
|
τοι |
ἀπονοστήσειν"
~τοιούτοισι
ἐπείτε
οὗτος
ἀμείψατο |
[1, 89] |
νῦν
ὦν
ποίησον
ὧδε,
εἲ
|
τοι |
ἀρέσκει
τὰ
ἐγὼ
λέγω?
κάτισον |
[1, 90] |
ποιέειν,
αἰτέο
δόσιν
ἥντινα
βούλεαί
|
τοι |
γενέσθαι
παραυτίκα"
ὁ
δὲ
εἶπε |
[1, 39] |
λέληθέ
σε
τὸ
ὄνειρον,
ἐμέ
|
τοί |
δίκαιον
ἐστί
φράζειν.
φής
τοι |
[1, 155] |
σὺ
ἐπέτρεψας
Σάρδις,
οὗτος
δότω
|
τοι |
δίκην.
Λυδοῖσι
δὲ
συγγνώμην
ἔχων |
[1, 11] |
ἔλεγε
ἡ
γυνὴ
τάδε.
νῦν
|
τοί |
δυῶν
ὁδῶν
παρεουσέων
Γύγη
δίδωμί |
[1, 66] |
αἰτεῖς?
μέγα
μ?
αἰτεῖς?
οὐ
|
τοι |
δώσω.
πολλοὶ
ἐν
Ἀρκαδίῃ
βαλανηφάγοι |
[1, 39] |
εἰ
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
ὀδόντος
|
τοι |
εἶπε
τελευτήσειν
με,
ἢ
ἄλλου |
[1, 110] |
ἂν
τάχιστα
διαφθαρείη?
καὶ
τάδε
|
τοὶ |
ἐκέλευσε
εἰπεῖν,
ἢν
μὴ
ἀποκτείνῃς |
[1, 207] |
πολεμίους
ἐς
τὴν
χώρην,
ὅδε
|
τοι |
ἐν
αὐτῷ
κίνδυνος
ἔνι?
ἑσσωθεὶς |
[1, 9] |
γυναῖκα
τὴν
ἐμήν,
μὴ
τὶ
|
τοι |
ἐξ
αὐτῆς
γένηται
βλάβος.
ἀρχήν |
[1, 89] |
καὶ
κατασχόντας
χρήματα
μεγάλα,
τάδε
|
τοὶ |
ἐξ
αὐτῶν
ἐπίδοξα
γενέσθαι.
ὃς |
[1, 89] |
αὐτῶν
πλεῖστα
κατάσχῃ,
τοῦτον
προσδέκεσθαί
|
τοι |
ἐπαναστησόμενον.
νῦν
ὦν
ποίησον
ὧδε, |
[1, 210] |
εἴη
ἀνὴρ
Πέρσης
γεγονὼς
ὅστις
|
τοὶ |
ἐπιβουλεύσειε,
εἰ
δ?
ἐστί,
ἀπόλοιτο |
[1, 206] |
οὐ
γὰρ
ἂν
εἰδείης
εἴ
|
τοι |
ἐς
καιρὸν
ἔσται
ταῦτα
τελεόμενα? |
[1, 155] |
ὄψεαι
γεγονότας,
ὥστε
οὐδὲν
δεινοί
|
τοι |
ἔσονται
μὴ
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος
μὲν |
[1, 41] |
τοῖσι
χρεόν
πατρώιόν
τε
γάρ
|
τοι |
ἐστὶ
καὶ
προσέτι
ῥώμη
ὑπάρχει" |
[1, 155] |
ὡς
μήτε
ἀποστέωσι
μήτε
δεινοί
|
τοι |
ἔωσι?
ἄπειπε
μέν
σφι
πέμψας |
[1, 9] |
καὶ
κατ?
ἡσυχίην
πολλὴν
παρέξει
|
τοι |
θεήσασθαι.
ἐπεὰν
δέ
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 39] |
τοῖσιδε.
συγγνώμη
μὲν
ὦ
πάτερ
|
τοι, |
ἰδόντι
γε
ὄψιν
τοιαύτην,
περὶ |
[1, 207] |
βασιλεῦ,
εἶπον
μὲν
καὶ
πρότερόν
|
τοι |
ὅτι
ἐπεί
με
Ζεὺς
ἔδωκέ |
[1, 41] |
σε
συμφορῇ,
πεπληγμένον
ἀχάρι,
τήν
|
τοι |
οὐκ
ὀνειδίζω,
ἐκάθηρα
καὶ
οἰκίοισι |
[1, 66] |
οἵ
σ?
ἀποκωλύσουσιν.
ἐγὼ
δὲ
|
τοι |
οὔτι
μεγαίρω?
δώσω
τοί
Τεγέην |
[1, 210] |
ἄρχειν
ἁπάντων.
εἰ
δέ
τις
|
τοὶ |
ὄψις
ἀπαγγέλλει
παῖδα
τὸν
ἐμὸν |
[1, 210] |
νεώτερα
βουλεύειν
περὶ
σέο,
ἐγώ
|
τοι |
παραδίδωμι
χρᾶσθαι
αὐτῷ
τοῦτο
ὅ |
[1, 117] |
μόρῳ
τὸν
παῖδα
κατεχρήσαο
τόν
|
τοι |
παρέδωκα
ἐκ
θυγατρὸς
γεγονότα
τῆς |
[1, 115] |
ἄξιός
τευ
κακοῦ
εἰμί,
ὅδε
|
τοὶ |
πάρειμι"
~ταῦτα
λέγοντος
τοῦ
παιδὸς |
[1, 38] |
οὔτε
ἄλλο
οὐδὲν
ἄχαρι
παριδών,
|
τοι |
ποιέω
ταῦτα,
ἀλλά
μοι
ὄψις |
[1, 108] |
τοιάδε.
Ἅρπαγε,
πρῆγμα
τὸ
ἄν
|
τοι |
προσθέω,
μηδαμῶς
παραχρήσῃ,
μηδὲ
ἐμέ |
[1, 120] |
ἔτι
οὐδέν.
ὅμως
μέν
γέ
|
τοι |
συμβουλεύσατέ
μοι
εὖ
περισκεψάμενοι
τὰ |
[1, 124] |
ἀποδεχθέω
στρατηγὸς
ἀντία
σεῦ,
ἔστι
|
τοι |
τὰ
σὺ
βούλεαι,
ἤν
τε |
[1, 66] |
δὲ
τοι
οὔτι
μεγαίρω?
δώσω
|
τοί |
Τεγέην
ποσσίκροτον
ὀρχήσασθαι
καὶ
καλὸν |
[1, 199] |
δὲ
δεῖ
εἰπεῖν
τοσόνδε?
ἐπικαλέω
|
τοι |
τὴν
θεὸν
Μύλιττα"
Μύλιττα
δὲ |
[1, 207] |
ὅτι
ἐπεί
με
Ζεὺς
ἔδωκέ
|
τοι, |
τὸ
ἂν
ὁρῶ
σφάλμα
ἐὸν |
[1, 39] |
τοί
δίκαιον
ἐστί
φράζειν.
φής
|
τοι |
τὸ
ὄνειρον
ὑπὸ
αἰχμῆς
σιδηρέης |
[1, 212] |
ταῦτα
οὐ
ποιήσεις,
ἥλιον
ἐπόμνυμί
|
τοι |
τὸν
Μασσαγετέων
δεσπότην,
ἦ
μέν |
[1, 38] |
ὄψιν
ταύτην
τόν
τε
γάμον
|
τοι |
τοῦτον
ἔσπευσα
καὶ
ἐπὶ
τὰ |
[1, 108] |
χρόνον
μηδὲν
ἐξαμαρτεῖν.
ἀλλ?
εἲ
|
τοι |
φίλον
τοῦτο
οὕτω
γίνεσθαι,
χρὴ |
[1, 42] |
ἐπείτε
σὺ
σπεύδεις
καὶ
δεῖ
|
τοί |
χαρίζεσθαι
ὀφείλω
γάρ
σε
ἀμείβεσθαι |
[1, 41] |
πρὸς
δὲ
τούτῳ
καὶ
σέ
|
τοι |
χρεόν
ἐστι
ἰέναι
ἔνθα
ἀπολαμπρυνέαι |
[1, 89] |
Πέρσαι
φύσιν
ἐόντες
ὑβρισταὶ
εἰσὶ
|
ἀχρήματοι. |
ἢν
ὦν
σὺ
τούτους
περιίδῃς |
[1, 97] |
δὴ
τρόπῳ
τῷ
παρεόντι
χρεώμενοι
|
δυνατοὶ |
εἰμὲν
οἰκέειν
τὴν
χώρην,
φέρε |
[1, 146] |
τοῦ
Ἀθηναίων
ὁρμηθέντες
καὶ
νομίζοντες
|
γενναιότατοι |
εἶναι
Ἰώνων,
οὗτοι
δὲ
οὐ |
[1, 97] |
ἔργα
τρεψόμεθα,
οὐδὲ
ὑπ?
ἀνομίης
|
ἀνάστατοι |
ἐσόμεθα"
ταῦτά
κῃ
λέγοντες
πείθουσι |
[1, 67] |
ἐκ
τῶν
ἱππέων
αἰεὶ
οἱ
|
πρεσβύτατοι, |
πέντε
ἔτεος
ἑκάστου?
τοὺς
δεῖ |
[1, 65] |
δὲ
ἔτι
πρότερον
τούτων
καί
|
κακονομώτατοι |
ἦσαν
σχεδὸν
πάντων
Ἑλλήνων
κατά |
[1, 11] |
τὰ
μὴ
σε
δεῖ.
ἀλλ?
|
ἤτοι |
κεῖνόν
γε
τὸν
ταῦτα
βουλεύσαντα |
[1, 137] |
ἀνάγκην
φασὶ
ἀναζητεόμενα
ταῦτα
ἀνευρεθῆναι
|
ἤτοι |
ὑποβολιμαῖα
ἐόντα
ἢ
μοιχίδια?
οὐ |
[1, 126] |
ὑμῖν
πόνοι
τῷ
χθιζῷ
παραπλήσιοι
|
ἀναρίθμητοι. |
νῦν
ὦν
ἐμέο
πειθόμενοι
γίνεσθε |
[1, 65] |
τε
σφέας
αὐτοὺς
καὶ
ξείνοισι
|
ἀπρόσμικτοι? |
μετέβαλον
δὲ
ὧδε
ἐς
εὐνομίην. |
[1, 101] |
τοσάδε
γένεα,
Βοῦσαι
Παρητακηνοὶ
Στρούχατες
|
Ἀριζαντοὶ |
Βούδιοι
Μάγοι.
γένεα
μὲν
δὴ |
[1, 58] |
ὡς
ἐμοὶ
καταφαίνεται
εἶναι?
ἀποσχισθὲν
|
μέντοι |
ἀπὸ
τοῦ
Πελασγικοῦ
ἐόν
ἀσθενές, |
[1, 171] |
οὕτω
Κρῆτες
λέγουσι
γενέσθαι?
οὐ
|
μέντοι |
αὐτοί
γε
ὁμολογέουσι
τούτοισι
οἱ |
[1, 187] |
λαβέτω
ὁκόσα
βούλεται
χρήματα?
μὴ
|
μέντοι |
γε
μὴ
σπανίσας
γε
ἄλλως |
[1, 13] |
καὶ
ἐβασίλευσε
οὕτω
Γύγης.
τοσόνδε
|
μέντοι |
εἶπε
ἡ
Πυθίη,
ὡς
Ἡρακλείδῃσι |
[1, 172] |
αὐτόχθονες
δοκέειν
ἐμοὶ
εἰσί,
αὐτοὶ
|
μέντοι |
ἐκ
Κρήτης
φασὶ
εἶναι.
προσκεχωρήκασι |
[1, 193] |
τοῦ
σίτου
ἐστὶ
τοῦτο?
ἀρδόμενον
|
μέντοι |
ἐκ
τοῦ
ποταμοῦ
ἁδρύνεταί
τε |
[1, 96] |
δικαιοσύνην
ἐπιθέμενος
ἤσκεε?
καὶ
ταῦτα
|
μέντοι |
ἐούσης
ἀνομίης
πολλῆς
ἀνὰ
πᾶσαν |
[1, 102] |
μὲν
συμμάχων
ἅτε
ἀπεστεώτων,
ἄλλως
|
μέντοι |
ἑωυτῶν
εὖ
ἥκοντες,
ἐπὶ
τούτους |
[1, 36] |
ταῦτά
οἱ
νῦν
μέλει.
Λυδῶν
|
μέντοι |
λογάδας
καὶ
τὸ
κυνηγέσιον
πᾶν |
[1, 155] |
τὰ
μὲν
οἰκότα
εἴρηκας,
σὺ
|
μέντοι |
μὴ
πάντα
θυμῷ
χρέο,
μηδὲ |
[1, 196] |
νόμος
οὗτός
σφι
ἦν,
οὐ
|
μέντοι |
νῦν
γε
διατελέει
ἐών,
ἄλλο |
[1, 80] |
τῷ
Κροίσῳ
ἡ
ἐλπίς.
οὐ
|
μέντοι |
οἵ
γε
Λυδοὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν |
[1, 104] |
εἶναι
ἐν
τῇ
Μηδικῇ.
οὐ
|
μέντοι |
οἵ
γε
Σκύθαι
ταύτῃ
ἐσέβαλον, |
[1, 139] |
Πέρσας
μὲν
αὐτοὺς
λέληθε,
ἡμέας
|
μέντοι |
οὔ?
τὰ
οὐνόματά
σφι
ἐόντα |
[1, 78] |
Σάρδις
ἥλω
ὁ
Κροῖσος.
Τελμησσέες
|
μέντοι |
τάδε
ἔγνωσαν,
στρατὸν
ἀλλόθροον
προσδόκιμον |
[1, 189] |
ἤνετο
μὲν
τὸ
ἔργον,
ὅμως
|
μέντοι |
τὴν
θερείην
πᾶσαν
αὐτοῦ
ταύτῃ |
[1, 117] |
σὺ
γὰρ
ἐνετέλλεο
οὕτω.
παραδίδωμι
|
μέντοι |
τῷδε
κατὰ
τάδε
ἐντειλάμενος,
θεῖναὶ |
[1, 51] |
τὸ
ὕδωρ,
Λακεδαιμονίων
ἐστί,
οὐ
|
μέντοι |
τῶν
γε
περιρραντηρίων
οὐδέτερον.
ἄλλα |
[1, 109] |
τοῦτον
τελευτᾶν
τὸν
παῖδα,
δεῖ
|
μέντοι |
τῶν
τινα
Ἀστυάγεος
αὐτοῦ
φονέα |
[1, 130] |
ὅσον
οἱ
Σκύθαι
ἦρχον.
ὑστέρῳ
|
μέντοι |
χρόνῳ
μετεμέλησέ
τέ
σφι
ταῦτα |
[1, 140] |
περὶ
αὐτῶν
εἰδὼς
εἰπεῖν?
τάδε
|
μέντοι |
ὡς
κρυπτόμενα
λέγεται
καὶ
οὐ |
[1, 93] |
καί
σφι
γράμματα
ἐνεκεκόλαπτο
τὰ
|
ἕκαστοι |
ἐξεργάσαντο,
καὶ
ἐφαίνετο
μετρεόμενον
τὸ |
[1, 141] |
τὰς
πόλιας,
τείχεά
τε
περιεβάλοντο
|
ἕκαστοι |
καὶ
συνελέγοντο
ἐς
Πανιώνιον
οἱ |
[1, 169] |
καὶ
ἁλόντες
ἔμενον
κατὰ
χώρην
|
ἕκαστοι |
καὶ
τὰ
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον.
Μιλήσιοι |
[1, 106] |
περιελαύνοντες
τοῦτο
ὅ
τι
ἔχοιεν
|
ἕκαστοι. |
καὶ
τούτων
μὲν
τοὺς
πλεῦνας |
[1, 85] |
δέ.
ἐν
τῇ
ὦν
παρελθούσῃ
|
εὐεστοῖ |
ὁ
Κροῖσος
τὸ
πᾶν
ἐς |
[1, 166] |
δὲ
εἴκοσι
αἱ
περιεοῦσαι
ἦσαν
|
ἄχρηστοι? |
ἀπεστράφατο
γὰρ
τοὺς
ἐμβόλους.
καταπλώσαντες |
[1, 127] |
πρὸς
τοὺς
Πέρσας,
οἱ
δὲ
|
πλεῖστοι |
ἐθελοκάκεόν
τε
καὶ
ἔφευγον.
~διαλυθέντος |
[1, 152] |
εἷμα
περιβαλόμενος,
ὡς
ἂν
πυνθανόμενοι
|
πλεῖστοι |
συνέλθοιεν
Σπαρτιητέων,
καὶ
καταστὰς
ἔλεγε |
[1, 125] |
Μαράφιοι
Μάσπιοι.
τούτων
Πασαργάδαι
εἰσὶ
|
ἄριστοι, |
ἐν
τοῖσι
καὶ
Ἀχαιμενίδαι
εἰσὶ |
[1, 71] |
τῶν
ἡμετέρων
ἀγαθῶν
περιέξονται
οὐδὲ
|
ἀπωστοὶ |
ἔσονται.
ἐγὼ
μέν
νυν
θεοῖσι |
[1, 164] |
ὑποκρινέεσθαι?
ἐν
ᾧ
δὲ
βουλεύονται
|
αὐτοί, |
ἀπαγαγεῖν
ἐκεῖνον
ἐκέλευον
τὴν
στρατιὴν |
[1, 153] |
ὠνῇ
τε
καὶ
πρήσι
χρέωνται?
|
αὐτοὶ |
γὰρ
οἱ
Πέρσαι
ἀγορῇσι
οὐδὲν |
[1, 29] |
νόμων
ἀναγκασθῇ,
λῦσαι
τῶν
ἔθετο.
|
αὐτοὶ |
γὰρ
οὐκ
οἷοί
τε
ἦσαν |
[1, 171] |
Κρῆτες
λέγουσι
γενέσθαι?
οὐ
μέντοι
|
αὐτοί |
γε
ὁμολογέουσι
τούτοισι
οἱ
Κᾶρες, |
[1, 70] |
ἀπελοίατο
αὐτὸν
νηυσὶ
μακρῇσι
ἐπιπλώσαντες?
|
αὐτοὶ |
δὲ
Σάμιοι
λέγουσι
ὡς
ἐπείτε |
[1, 3] |
τὴν
ἁρπαγήν,
ὡς
οὐ
δόντες
|
αὐτοὶ |
δίκας
οὐδὲ
ἐκδόντες
ἀπαιτεόντων
βουλοίατό |
[1, 96] |
ἐφοίτων
παρὰ
τὸν
Δηιόκεα
καὶ
|
αὐτοὶ |
δικασόμενοι,
τέλος
δὲ
οὐδενὶ
ἄλλῳ |
[1, 2] |
δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς?
οὐδὲ
ὤν
|
αὐτοὶ |
δώσειν
ἐκείνοισι.
~Δευτέρῃ
δὲ
λέγουσι |
[1, 164] |
δὲ
ἄλλα
πάντα
ἐσθέντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
εἰσβάντες
ἔπλεον
ἐπὶ
Χίου.
τὴν |
[1, 82] |
πυνθανόμενοι
ἀμφότεροι.
τέως
μὲν
δὴ
|
αὐτοὶ |
ἑκάτεροι
ἔφασαν
νικᾶν,
λέγοντες
οἳ |
[1, 212] |
εἰ
ἀμπελίνῳ
καρπῷ,
τῷ
περ
|
αὐτοὶ |
ἐμπιπλάμενοι
μαίνεσθε
οὕτω
ὥστε
κατιόντος |
[1, 191] |
τὸν
ποταμὸν
πυλίδας
ἐχούσας
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἐπὶ
τὰς
αἱμασιὰς
ἀναβάντες
τὰς |
[1, 155] |
ὡς
οἴκασι,
πρήγμάτα
παρέχοντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἔχοντες.
φροντίζω
μὴ
ἄριστον
ᾖ |
[1, 171] |
τούτοισι
οἱ
Κᾶρες,
ἀλλὰ
νομίζουσι
|
αὐτοὶ |
ἑωυτοὺς
εἶναι
αὐτόχθονας
ἠπειρώτας,
καὶ |
[1, 70] |
αἱρέετο
φίλους.
καὶ
τοῦτο
μὲν
|
αὐτοὶ |
ἦσαν
ἕτοιμοι
ἐπαγγείλαντι,
τοῦτο
δὲ |
[1, 79] |
δόρατά
τε
ἐφόρεον
μεγάλα,
καὶ
|
αὐτοὶ |
ἦσαν
ἱππεύεσθαι
ἀγαθοί.
~ἐς
τὸ |
[1, 66] |
πέδας
τε
ἔχοντες
τὰς
ἐφέροντο
|
αὐτοὶ |
καὶ
σχοίνῳ
διαμετρησάμενοι
τὸ
πεδίον |
[1, 174] |
ἡ
δὲ
Πυθίη
σφι,
ὡς
|
αὐτοὶ |
Κνίδιοι
λέγουσι,
χρᾷ
ἐν
τριμέτρῳ |
[1, 105] |
Κύπρῳ
ἱρὸν
ἐνθεῦτεν
ἐγένετο,
ὡς
|
αὐτοὶ |
Κύπριοι
λέγουσι,
καὶ
τὸ
ἐν |
[1, 65] |
κατεστεῶτα
κόσμον
Σπαρτιήτῃσι.
ὡς
δ?
|
αὐτοὶ |
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι,
Λυκοῦργον
ἐπιτροπεύσαντα
Λεωβώτεω, |
[1, 94] |
καὶ
κάπηλοι
ἐγένοντο.
φασὶ
δὲ
|
αὐτοὶ |
Λυδοὶ
καὶ
τὰς
παιγνίας
τὰς |
[1, 172] |
Καύνιοι
αὐτόχθονες
δοκέειν
ἐμοὶ
εἰσί,
|
αὐτοὶ |
μέντοι
ἐκ
Κρήτης
φασὶ
εἶναι. |
[1, 174] |
ἀποδεξάμενοι
ἐδουλώθησαν
ὑπὸ
Ἁρπάγου,
οὔτε
|
αὐτοὶ |
οἱ
Κᾶρες
ἀποδεξάμενοι
οὐδέν,
οὔτε |
[1, 143] |
ἦσαν
κω
Περσέων
κατήκοοι
οὔτε
|
αὐτοὶ |
οἱ
Πέρσαι
ναυβάται.
ἀπεσχίσθησαν
δὲ |
[1, 182] |
τοῦ
θεοῦ.
~φασὶ
δὲ
οἱ
|
αὐτοὶ |
οὗτοι,
ἐμοὶ
μὲν
οὐ
πιστὰ |
[1, 97] |
ἥ
τε
χωρῇ
εὐνομήσεται
καὶ
|
αὐτοὶ |
πρὸς
ἔργα
τρεψόμεθα,
οὐδὲ
ὑπ? |
[1, 166] |
οἱ
δὲ
Φωκαιέες
πληρώσαντες
καὶ
|
αὐτοὶ |
τὰ
πλοῖα,
ἐόντα
ἀριθμὸν
ἑξήκοντα, |
[1, 120] |
ἀποσκήψαντος
τοῦ
ἐνυπνίου
ἐς
φαῦλον,
|
αὐτοί |
τε
θαρσέομεν
καὶ
σοὶ
ἕτερα |
[1, 69] |
ἐπεκηρυκεύετο,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἀκηκοότες
καὶ
|
αὐτοὶ |
τὸ
θεοπρόπιον
τὸ
Κροίσῳ
γενόμενον |
[1, 31] |
τῇ
ὥρῃ
οἱ
νεηνίαι
ὑποδύντες
|
αὐτοὶ |
ὑπὸ
τὴν
ζεύγλην
εἷλκον
τὴν |
[1, 32] |
ζόης
ἀνθρώπῳ
προτίθημι.
οὗτοι
ἐόντες
|
ἐνιαυτοὶ |
ἑβδομήκοντα
παρέχονται
ἡμέρας
διηκοσίας
καὶ |
[1, 59] |
εἵποντό
οἱ
ὄπισθε.
συνεπαναστάντες
δὲ
|
οὗτοι |
ἅμα
Πεισιστράτῳ
ἔσχον
τὴν
ἀκρόπολιν. |
[1, 124] |
δοκίμων
ἄλλος
Μήδων?
πρῶτοι
γὰρ
|
οὗτοι |
ἀποστάντες
ἀπ?
ἐκείνου
καὶ
γενόμενοι |
[1, 147] |
πάντες
πλὴν
Ἐφεσίων
καὶ
Κολοφωνίων?
|
οὗτοι |
γὰρ
μοῦνοι
Ἰώνων
οὐκ
ἄγουσι |
[1, 196] |
δὲ
τοῦ
δήμου
ἔσκον
ἐπίγαμοι,
|
οὗτοι |
δὲ
εἴδεος
μὲν
οὐδὲν
ἐδέοντο |
[1, 134] |
καὶ
τῶν
ἄγχιστα
οἰκεόντων
σφίσι,
|
οὗτοι |
δὲ
καὶ
τῶν
ὁμούρων,
οἳ |
[1, 149] |
δυώδεκα
αἱ
ἐν
τῆ
ἠπείρῳ.
|
οὗτοι |
δὲ
οἱ
Αἰολέες
χώρην
μὲν |
[1, 146] |
καὶ
νομίζοντες
γενναιότατοι
εἶναι
Ἰώνων,
|
οὗτοι |
δὲ
οὐ
γυναῖκας
ἠγάγοντο
ἐς |
[1, 18] |
συνεπελάφρυνον
ὅτι
μὴ
Χῖοι
μοῦνοι.
|
οὗτοι |
δὲ
τὸ
ὅμοιον
ἀνταποδιδόντες
ἐτιμώρεον? |
[1, 207] |
προκειμένου
πρήγματος
τὰ
ἔμπαλιν
ἢ
|
οὗτοι. |
εἰ
γὰρ
ἐθελήσομεν
ἐσδέξασθαι
τοὺς |
[1, 163] |
τὴν
Ἰβηρίην
καὶ
τὸν
Ταρτησσὸν
|
οὗτοι |
εἰσὶ
οἱ
καταδέξαντες?
ἐναυτίλλοντο
δὲ |
[1, 171] |
σημήια
ποιέεσθαι,
καὶ
ὄχανα
ἀσπίσι
|
οὗτοι |
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι
πρῶτοι?
τέως |
[1, 182] |
θεοῦ.
~φασὶ
δὲ
οἱ
αὐτοὶ
|
οὗτοι, |
ἐμοὶ
μὲν
οὐ
πιστὰ
λέγοντες, |
[1, 60] |
μᾶλλον,
εἰ
καὶ
τότε
γε
|
οὗτοι |
ἐν
Ἀθηναίοισι
τοῖσι
πρώτοισι
λεγομένοισι |
[1, 14] |
ἓξ
χρύσεοι
ἀνακέαται.
ἑστᾶσι
δὲ
|
οὗτοι |
ἐν
τῷ
Κορινθίων
θησαυρῷ,
σταθμὸν |
[1, 151] |
κοινῇ
Ἴωσι
ἕπεσθαι
τῇ
ἂν
|
οὗτοι |
ἐξηγέωνται.
~ὡς
δὲ
ἀπίκοντο
ἐς |
[1, 32] |
οὖρον
τῆς
ζόης
ἀνθρώπῳ
προτίθημι.
|
οὗτοι |
ἐόντες
ἐνιαυτοὶ
ἑβδομήκοντα
παρέχονται
ἡμέρας |
[1, 152] |
πρηγμάτων
καὶ
Ἰωνίης.
ἀπικόμενοι
δὲ
|
οὗτοι |
ἐς
Φώκαιαν
ἔπεμπον
ἐς
Σάρδις |
[1, 146] |
ἐπεὶ
ὥς
γέ
τι
μᾶλλον
|
οὗτοι |
Ἴωνες
εἰσὶ
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων |
[1, 143] |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων
|
οὗτοι |
κατ?
ἄλλο
μὲν
οὐδέν,
ἀσθενέος |
[1, 147] |
Ἰώνων
οὐκ
ἄγουσι
Ἀπατούρια,
καὶ
|
οὗτοι |
κατὰ
φόνου
τινὰ
σκῆψιν.
~τὸ |
[1, 200] |
~νόμοι
μὲν
δὴ
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι
|
οὗτοι |
κατεστᾶσι?
εἰσὶ
δὲ
αὐτῶν
πατριαὶ |
[1, 2] |
θυγατέρα
Εὐρώπην.
εἴησαν
δ?
ἄν
|
οὗτοι |
Κρῆτες.
ταῦτα
μὲν
δὴ
ἴσα |
[1, 62] |
τυραννὶς
πρὸ
ἐλευθερίης
ἦν
ἀσπαστότερον.
|
οὗτοι |
μὲν
δὴ
συνηλίζοντο,
Ἀθηναίων
δὲ |
[1, 170] |
κατά
περ
ἐς
δῆμοι
εἶεν?
|
οὗτοι |
μὲν
δή
σφι
γνώμας
τοιάσδε |
[1, 190] |
σιτία
ἐτέων
κάρτα
πολλῶν.
ἐνθαῦτα
|
οὗτοι |
μὲν
λόγον
εἶχον
τῆς
πολιορκίης |
[1, 169] |
ἐν
Ἀβδήροισι
ὡς
ἥρως
ἔχει.
|
~οὗτοὶ |
μέν
νυν
Ἰώνων
μοῦνοι
τὴν |
[1, 125] |
εἰσὶ
οἵδε,
Πανθιαλαῖοι
Δηρουσιαῖοι
Γερμάνιοι.
|
οὗτοι |
μὲν
πάντες
ἀροτῆρες
εἰσί,
οἱ |
[1, 83] |
ἔχοιτο
Κροῖσος
ζωγρηθείς.
οὕτω
δὴ
|
οὗτοι |
μὲν
συμφορὴν
ποιησάμενοι
μεγάλην
ἐπέπαυντο. |
[1, 173] |
ἐκβάλλειν
τοὺς
ξεινικοὺς
θεούς.
~καὶ
|
οὗτοι |
μὲν
τρόποισι
τοιούτοισι
χρέωνται,
οἱ |
[1, 167] |
γυμνικὸν
καὶ
ἱππικὸν
ἐπιστᾶσι.
καὶ
|
οὗτοι |
μὲν
τῶν
Φωκαιέων
τοιούτῳ
μόρῳ |
[1, 163] |
Ἰωνίης
ἐπεχείρησε.
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες
|
οὗτοι |
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι
πρῶτοι
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο, |
[1, 142] |
γλῶσσαν
δὲ
οὐ
τὴν
αὐτὴν
|
οὗτοι |
νενομίκασι,
ἀλλὰ
τρόπους
τέσσερας
παραγωγέων. |
[1, 82] |
Λακεδαιμονίων
δὲ
Ὀθρυάδης?
ὑπελείφθησαν
δὲ
|
οὗτοι |
νυκτὸς
ἐπελθούσης.
οἱ
μὲν
δὴ |
[1, 95] |
Μῆδοι
ἤρξαντο
ἀπίστασθαι,
καὶ
κως
|
οὗτοι |
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης
μαχεσάμενοι
τοῖσι |
[1, 178] |
καὶ
ἑκατὸν
σταδίων,
ἐούσης
τετραγώνου?
|
οὗτοι |
στάδιοι
τῆς
περιόδου
τῆς
πόλιος |
[1, 74] |
Κίλιξ
καὶ
Λαβύνητος
ὁ
Βαβυλώνιος.
|
οὗτοί |
σφι
καὶ
τὸ
ὅρκιον
οἱ |
[1, 144] |
πόλιν
Ἁλικαρνησσόν.
τούτοισι
μέν
νυν
|
οὗτοι |
ταύτην
τὴν
ζημίην
ἐπέθηκαν.
~δυώδεκα |
[1, 62] |
δὴ
βοηθέουσι
ἐπ?
αὐτόν.
καὶ
|
οὗτοί |
τε
πανστρατιῇ
ἤισαν
ἐπὶ
τοὺς |
[1, 72] |
ὀνομάζονται?
ἦσαν
δὲ
οἱ
Σύριοι
|
οὗτοι |
τὸ
μὲν
πρότερον
ἢ
Πέρσας |
[1, 142] |
Ἴωσι
τιμωρέειν.
~οἱ
δὲ
Ἴωνες
|
οὗτοι, |
τῶν
καὶ
τὸ
Πανιώνιον
ἐστί, |
[1, 175] |
ἴσχε.
τρὶς
σφι
τοῦτο
ἐγένετο.
|
οὗτοι |
τῶν
περὶ
Καρίην
ἀνδρῶν
μοῦνοί |
[1, 51] |
ἐπ?
ἀριστερά.
μετεκινήθησαν
δὲ
καὶ
|
οὗτοι |
ὑπὸ
τὸν
νηὸν
κατακαέντα
καὶ |
[1, 142] |
Σάμιοι
δὲ
ἐπ?
ἑωυτῶν
μοῦνοι.
|
οὗτοι |
χαρακτῆρες
γλώσσης
τέσσερες
γίνονται.
~τούτων |
[1, 32] |
τὸν
βίον.
πολλοὶ
μὲν
γὰρ
|
ζάπλουτοι |
ἀνθρώπων
ἀνόλβιοι
εἰσί,
πολλοὶ
δὲ |
[1, 61] |
τὴν
κάτοδον?
καὶ
γὰρ
Ἀργεῖοι
|
μισθωτοὶ |
ἀπίκοντο
ἐκ
Πελοποννήσου,
καὶ
Νάξιός |
[1, 84] |
λέοντος
τὸ
τεῖχος
ἔσονται
Σάρδιες
|
ἀνάλωτοι. |
ὁ
δὲ
Μήλης
κατὰ
τὸ |
[1, 95] |
ἐπ?
ἔτεα
εἴκοσι
καὶ
πεντακόσια,
|
πρῶτοι |
ἀπ?
αὐτῶν
Μῆδοι
ἤρξαντο
ἀπίστασθαι, |
[1, 124] |
τῶν
τις
δοκίμων
ἄλλος
Μήδων?
|
πρῶτοι |
γὰρ
οὗτοι
ἀποστάντες
ἀπ?
ἐκείνου |
[1, 94] |
ὅτι
τὰ
θήλεα
τέκνα
καταπορνεύουσι,
|
πρῶτοι |
δὲ
ἀνθρώπων
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν |
[1, 94] |
χρυσοῦ
καὶ
ἀργύρου
κοψάμενοι
ἐχρήσαντο,
|
πρῶτοι |
δὲ
καὶ
κάπηλοι
ἐγένοντο.
φασὶ |
[1, 163] |
δὲ
Φωκαιέες
οὗτοι
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι
|
πρῶτοι |
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
καὶ
τὸν
τε |
[1, 171] |
ἀσπίσι
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι
|
πρῶτοι? |
τέως
δὲ
ἄνευ
ὀχάνων
ἐφόρεον |
[1, 54] |
ἄνδρα
δύο
στατῆρσι
ἕκαστον
χρυσοῦ.
|
Δελφοὶ |
δὲ
ἀντὶ
τούτων
ἔδοσαν
Κροίσῳ |
[1, 51] |
Δελφῶν
Θεοφανίοισι.
φασὶ
δὲ
μιν
|
Δελφοὶ |
Θεοδώρου
τοῦ
Σαμίου
ἔργον
εἶναι, |
[1, 51] |
γυναικὸς
εἴδωλον
χρύσεον
τρίπηχυ,
τὸ
|
Δελφοὶ |
τῆς
ἀρτοκόπου
τῆς
Κροίσου
εἰκόνα |
[1, 99] |
μὴ
ὁρῶντες
οἱ
ὁμήλικες,
ἐόντες
|
σύντροφοί |
τε
ἐκείνῳ
καὶ
οἰκίης
οὐ |
[1, 199] |
μεγάθεος,
ταχὺ
ἀπαλλάσσονται,
ὅσαι
δὲ
|
ἄμορφοι |
αὐτέων
εἰσί,
χρόνον
πολλὸν
προσμένουσι |
[1, 196] |
εὐειδέων
παρθένων
καὶ
οὕτω
αἱ
|
εὔμορφοι |
τὰς
ἀμόρφους
καὶ
ἐμπήρους
ἐξεδίδοσαν. |
[1, 50] |
τινὰ
αὐτῶν
τούτῳ
ὅ
τι
|
ἔχοι |
ἕκαστος.
ὡς
δὲ
ἐκ
τῆς |
[1, 17] |
Μιλήσιοι,
αὐτὸς
δὲ
ἐκείνων
ἐργαζομένων
|
ἔχοι |
τι
καὶ
σίνεσθαι
ἐσβάλλων.
~ταῦτα |
[1, 130] |
κατεστράφθησαν
μάχῃ
νικηθέντες.
τότε
δὲ
|
ἐπὶ |
Ἀστυάγεος
οἱ
Πέρσαι
τε
καὶ |
[1, 94] |
ἀποικίσαι,
ὧδε
περὶ
αὐτῶν
λέγοντες.
|
ἐπὶ |
Ἄτυος
τοῦ
Μάνεω
βασιλέος
σιτοδείην |
[1, 189] |
δὲ
τὴν
ἀπειλὴν
μετεὶς
τὴν
|
ἐπὶ |
Βαβυλῶνα
στράτευσιν
διαίρεε
τὴν
στρατιὴν |
[1, 65] |
ἤδη
τῷ
πολέμῳ
κατυπερτέρους
Τεγεητέων.
|
ἐπὶ |
γὰρ
Λέοντος
βασιλεύοντος
καὶ
Ἡγησικλέος |
[1, 183] |
θύεται
τὰ
τέλεα
τῶν
προβάτων?
|
ἐπὶ |
γὰρ
τοῦ
χρυσέου
βωμοῦ
οὐκ |
[1, 50] |
νηός,
κατέπεσε
ἀπὸ
τῶν
ἡμιπλινθίων
|
ἐπὶ |
γὰρ
τούτοισι
ἵδρυτο)
καὶ
νῦν |
[1, 87] |
Κροῖσε,
τίς
σε
ἀνθρώπων
ἀνέγνωσε
|
ἐπὶ |
γῆν
τὴν
ἐμὴν
στρατευσάμενον
πολέμιον |
[1, 189] |
πορευόμενος
ἐπὶ
τὴν
Βαβυλῶνα
ἐγίνετο
|
ἐπὶ |
Γύνδῃ
ποταμῷ,
τοῦ
αἱ
μὲν |
[1, 56] |
βασιλέος
οἴκεε
γῆν
τὴν
Φθιῶτιν,
|
ἐπὶ |
δὲ
Δώρου
τοῦ
Ἕλληνος
τὴν |
[1, 153] |
οὓς
ἐπεῖχέ
τε
στρατηλατέειν
αὐτός,
|
ἐπὶ |
δὲ
Ἴωνας
ἄλλον
πέμπειν
στρατηγόν. |
[1, 134] |
οἰκέοντας
ἀπὸ
ἑωυτῶν
κακίστους
εἶναι.
|
ἐπὶ |
δὲ
Μήδων
ἀρχὸν
τῶν
καὶ |
[1, 50] |
μὰν
τὰ
μακρότερα
ποιέων
ἑξαπάλαιστα,
|
ἐπὶ |
δὲ
τὰ
βραχύτερα
τριπάλαιστα,
ὕψος |
[1, 94] |
μοιρέων
ἑωυτὸν
τὸν
βασιλέα
προστάσσειν,
|
ἐπὶ |
δὲ
τῇ
ἀπαλλασσομένῃ
τὸν
ἑωυτοῦ |
[1, 183] |
θύειν
ὅτι
μὴ
γαλαθηνὰ
μούνᾳ,
|
ἐπὶ |
δὲ
τοῦ
μέζονος
βωμοῦ
καὶ |
[1, 118] |
τιμὴ
αὕτη
προσκέεται)
πάρισθί
μοι
|
ἐπὶ |
δεῖπνον"
~Ἅρπαγος
μὲν
ὡς
ἤκουσε |
[1, 119] |
καὶ
ὅτι
ἐπὶ
τύχῃσι
χρηστῇσι
|
ἐπὶ |
δεῖπνον
ἐκέκλητο,
ἤιε
ἐς
τὰ |
[1, 23] |
μέγιστον
παραστῆναι,
Ἀρίονα
τὸν
Μηθυμναῖον
|
ἐπὶ |
δελφῖνος
ἐξενειχθέντα
ἐπὶ
Ταίναρον,
ἐόντα |
[1, 24] |
χάλκεον
οὐ
μέγα
ἐπὶ
Ταινάρῳ,
|
ἐπὶ |
δελφῖνος
ἐπὲων
ἄνθρωπος.
~Ἀλυάττης
δὲ |
[1, 51] |
τῶν
ὁ
μὲν
χρύσεος
ἔκειτο
|
ἐπὶ |
δεξιὰ
ἐσιόντι
ἐς
τὸν
νηόν, |
[1, 41] |
τινες
κατ?
ὁδὸν
κλῶπες
κακοῦργοι
|
ἐπὶ |
δηλήσι
φανέωσι
ὑμῖν.
πρὸς
δὲ |
[1, 170] |
μὲν
Βίαντος
τοῦ
Πριηνέος
γνώμη
|
ἐπὶ |
διεφθαρμένοισι
Ἴωσι
γενομένη,
χρηστὴ
δὲ |
[1, 193] |
ὧδε
ἀγαθὴ
ἐκφέρειν
ἐστὶ
ὥστε
|
ἐπὶ |
διηκόσια
μὲν
τὸ
παράπαν
ἀποδιδοῖ, |
[1, 46] |
τῷ
τύμβῳ
ἑωυτόν.
~Κροῖσος
δὲ
|
ἐπὶ |
δύο
ἔτεα
ἐν
πένθεϊ
μεγάλῳ |
[1, 7] |
γεγονότες
καὶ
Ἡρακλέος,
ἄρξαντες
μὲν
|
ἐπὶ |
δύο
τε
καὶ
εἴκοσι
γενεᾶς |
[1, 94] |
μὲν
ἐπὶ
μόνῃ
τὴν
δὲ
|
ἐπὶ |
ἐξόδῳ
ἐκ
τῆς
χώρης,
καὶ |
[1, 199] |
τῇσι
ἄλλῃσι,
οἷα
πλούτῳ
ὑπερφρονέουσαι,
|
ἐπὶ |
ζευγέων
ἐν
καμάρῃσι
ἐλάσασαι
πρὸς |
[1, 154] |
Ταβάλου
καὶ
Κύρου,
καταβὰς
δὲ
|
ἐπὶ |
θάλασσαν,
ἅτε
τὸν
χρυσὸν
ἔχων |
[1, 109] |
παρεδόθη
τὸ
παιδίον
κεκοσμημένον
τὴν
|
ἐπὶ |
θανάτῳ
ἤιε
κλαίων
ἐς
τὰ |
[1, 63] |
τε
εἶεν?
ἀναβιβάσας
τοὺς
παῖδας
|
ἐπὶ |
ἵππους
προέπεμπε,
οἳ
δὲ
καταλαμβάνοντες |
[1, 74] |
τινὰ
ἐποιήσαντο?
διαφέρουσι
δέ
σφι
|
ἐπὶ |
ἴσης
τὸν
πόλεμον
τῷ
ἕκτῳ |
[1, 68] |
κατὰ
τοιόνδε
τι
εἰκάζων,
ὡς
|
ἐπὶ |
κακῷ
ἀνθρώπου
σίδηρος
ἀνεύρηται.
συμβαλόμενος |
[1, 119] |
πάντα?
ταῦτα
δὲ
χωρὶς
ἔκειτο
|
ἐπὶ |
κανέῳ
κατακεκαλυμμένα,
ὡς
δὲ
τῷ |
[1, 171] |
δὲ
καταστρεψάμενος
Ἰωνίην
ἐποιέετο
στρατηίην
|
ἐπὶ |
Κᾶρας
καὶ
Καυνίους
καὶ
Λυκίους, |
[1, 92] |
Κροῖσος,
τὸν
ἄνθρωπον
τὸν
ἀντιπρήσσοντα
|
ἐπὶ |
κνάφου
ἕλκων
διέφθειρε,
τὴν
δὲ |
[1, 84] |
κατὰ
τοῦτο
τῆς
ἀκροπόλιος
καταβάντα
|
ἐπὶ |
κυνέην
ἄνωθεν
κατακυλισθεῖσαν
καὶ
ἀνελόμενον, |
[1, 71] |
ἐπὶ
νόον
ποιέουσι
Πέρσῃσι
στρατεύεσθαι
|
ἐπὶ |
Λυδούς"
ταῦτα
λέγων
οὐκ
ἔπειθε |
[1, 27] |
ποιήσειαν
ἐπὶ
νόον
νησιώτῃσι,
ἐλθεῖν
|
ἐπὶ |
Λυδῶν
παῖδας
σὺν
ἵπποισι.
τὸν |
[1, 81] |
Κροῖσος
δὲ
δοκέων
οἱ
χρόνον
|
ἐπὶ |
μακρὸν
ἔσεσθαι
τὴν
πολιορκίην
ἔπεμπε |
[1, 171] |
ὅσον
καὶ
ἐγὼ
δυνατός
εἰμι
|
ἐπὶ |
μακρότατον
ἐξικέσθαι
ἀκοῇ?
οἳ
δέ, |
[1, 94] |
ἀνιέναι
τὸ
κακὸν
ἀλλ?
ἔτι
|
ἐπὶ |
μᾶλλον
βιάζεσθαι
οὕτω
δὴ
τὸν |
[1, 50] |
ἄπλετον
ἡμιπλίνθια
ἐξ
αὐτοῦ
ἐξήλαυνε,
|
ἐπὶ |
μὰν
τὰ
μακρότερα
ποιέων
ἑξαπάλαιστα, |
[1, 208] |
ποιέειν,
ἢν
ἡ
διάβασις
ἡ
|
ἐπὶ |
Μασσαγέτας
μὴ
ὀρθωθῇ,
ταῦτα
ἐντειλάμενος |
[1, 56] |
ἐξεχώρησε,
τὸ
δὲ
πολυπλάνητον
κάρτα.
|
ἐπὶ |
μὲν
γὰρ
Δευκαλίωνος
βασιλέος
οἴκεε |
[1, 106] |
τοὺς
καλέουσι
Ἐνάρεας
οἱ
Σκύθαι.
|
~ἐπὶ |
μέν
νυν
ὀκτὼ
καὶ
εἴκοσι |
[1, 94] |
ἐξόδῳ
ἐκ
τῆς
χώρης,
καὶ
|
ἐπὶ |
μὲν
τῇ
μένειν
αὐτοῦ
λαγχανούσῃ |
[1, 124] |
Πέρσας
γὰρ
ἀναπείσας
ἀπίστασθαι
στρατηλάτεε
|
ἐπὶ |
Μήδους?
καὶ
ἤν
τε
ἐγὼ |
[1, 137] |
Περσέων
μηδένα
τῶν
ἑωυτοῦ
οἰκετέων
|
ἐπὶ |
μιῇ
αἰτίῃ
ἀνήκεστον
πάθος
ἔρδειν? |
[1, 160] |
ἀγγελίας
ἐκδιδόναι
τὸν
Πακτύην
παρεσκευάζοντο
|
ἐπὶ |
μισθῷ
ὅσῳ
δή?
οὐ
γὰρ |
[1, 94] |
Λυδῶν
πάντων
κληρῶσαι
τὴν
μὲν
|
ἐπὶ |
μόνῃ
τὴν
δὲ
ἐπὶ
ἐξόδῳ |
[1, 27] |
αἲ
γὰρ
τοῦτο
θεοὶ
ποιήσειαν
|
ἐπὶ |
νόον
νησιώτῃσι,
ἐλθεῖν
ἐπὶ
Λυδῶν |
[1, 71] |
θεοῖσι
ἔχω
χάριν,
οἳ
οὐκ
|
ἐπὶ |
νόον
ποιέουσι
Πέρσῃσι
στρατεύεσθαι
ἐπὶ |
[1, 126] |
τῆς
Περσικῆς
ἀκανθώδης
ὅσον
τε
|
ἐπὶ |
ὀκτωκαίδεκα
σταδίους
ἢ
εἴκοσι
πάντῃ, |
[1, 62] |
ἄστυ,
ἐς
τὠυτὸ
συνιόντες
ἀπικνέονται
|
ἐπὶ |
Παλληνίδος
Ἀθηναίης
ἱρόν,
καὶ
ἀντία |
[1, 66] |
κρέσσονες
εἶναι
ἐχρηστηριάζοντο
ἐν
Δελφοῖσι
|
ἐπὶ |
πάσῃ
τῇ
Ἀρκάδων
χωρῇ.
ἡ |
[1, 89] |
ἐγὼ
λέγω?
κάτισον
τῶν
δορυφόρων
|
ἐπὶ |
πάσῃσι
τῇσι
πύλῃσι
φυλάκους,
οἳ |
[1, 174] |
ὀλίγον
τοῦτο,
ἐὸν
ὅσον
τε
|
ἐπὶ |
πέντε
στάδια,
ὤρυσσον
οἱ
Κνίδιοι |
[1, 75] |
τὰ
χρηστήρια
ἔπεμπε
εἰ
στρατεύηται
|
ἐπὶ |
Πέρσας,
καὶ
δὴ
καὶ
ἀπικομένου |
[1, 53] |
νῦν
ὑμέας
ἐπειρωτᾷ
εἰ
στρατεύηται
|
ἐπὶ |
Πέρσας
καὶ
εἴ
τινα
στρατὸν |
[1, 53] |
ἐπειρωτᾶν
τὰ
χρηστήρια
εἰ
στρατεύηται
|
ἐπὶ |
Πέρσας
Κροῖσος
καὶ
εἴ
τινα |
[1, 90] |
ὡς
ἐπαερθεὶς
τῷ
μαντηίῳ
ἐστρατεύσατο
|
ἐπὶ |
Πέρσας?
λέγων
δὲ
ταῦτα
κατέβαινε |
[1, 91] |
γὰρ
οἱ
Λοξίης,
ἢν
στρατεύηται
|
ἐπὶ |
Πέρσας,
μεγάλην
ἀρχὴν
αὐτὸν
καταλύσειν. |
[1, 53] |
συνέδραμον,
προλέγουσαι
Κροίσῳ,
ἢν
στρατεύηται
|
ἐπὶ |
Πέρσας,
μεγάλην
ἀρχὴν
μιν
καταλύσειν? |
[1, 46] |
σφέα
δεύτερα
πέμπων
εἰ
ἐπιχειρέοι
|
ἐπὶ |
Πέρσας
στρατεύεσθαι.
~ἐντειλάμενος
δὲ
τοῖσι |
[1, 71] |
δύναμιν.
παρασκευαζομένου
δὲ
Κροίσου
στρατεύεσθαι
|
ἐπὶ |
Πέρσας,
τῶν
τις
Λυδῶν
νομιζόμενος |
[1, 90] |
τοῖσι
μαντηίοισι
ἐπαείρας
Κροῖσον
στρατεύεσθαι
|
ἐπὶ |
Πέρσας
ὡς
καταπαύσοντα
τὴν
Κύρου |
[1, 68] |
δὲ
ἐξελαυνόμενον
σίδηρον
τὸ
πῆμα
|
ἐπὶ |
πήματι
κείμενον,
κατὰ
τοιόνδε
τι |
[1, 67] |
καὶ
τύπος
ἀντίτυπος,
καὶ
πῆμ?
|
ἐπὶ |
πήματι
κεῖται.
ἔνθ?
Ἀγαμεμνονίδην
κατέχει |
[1, 205] |
διάβασιν
τῷ
στρατῷ,
καὶ
πύργους
|
ἐπὶ |
πλοίων
τῶν
διαπορθμευόντων
τὸν
ποταμὸν |
[1, 214] |
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
χρόνον
τε
δὴ
|
ἐπὶ |
πολλὸν
συνεστάναι
μαχομένους
καὶ
οὐδετέρους |
[1, 156] |
ἄλλους
πάντας
οἳ
μετὰ
Λυδῶν
|
ἐπὶ |
Σάρδις
ἐστρατεύσαντο,
αὐτὸν
δὲ
Πακτύην |
[1, 77] |
ἀγωνισάμενος
οὕτω
παραπλησίως
Κῦρος
ἐλάσῃ
|
ἐπὶ |
Σάρδις.
~ταῦτα
ἐπιλεγομένῳ
Κροίσῳ
τὸ |
[1, 27] |
μυρίην,
ἐς
Σάρδις
τε
καὶ
|
ἐπὶ |
σὲ
ἐν
νόῳ
ἔχοντες
στρατεύεσθαι" |
[1, 196] |
ἐκείνην
ἔσκε
εὐειδεστάτη?
ἐπωλέοντο
δὲ
|
ἐπὶ |
συνοικήσι.
ὅσοι
μὲν
δὴ
ἔσκον |
[1, 143] |
οὐνόματι
ἠγάλλοντο
καὶ
ἱρὸν
ἱδρύσαντο
|
ἐπὶ |
σφέων
αὐτέων,
τῷ
οὔνομα
ἔθεντο |
[1, 27] |
ἐπείτε
τάχιστα
ἐπύθοντό
σε
μέλλοντα
|
ἐπὶ |
σφίσι
ναυπηγέεσθαι
νέας,
λαβεῖν
ἀρώμενοι |
[1, 63] |
τε
κελεύοντες
καὶ
ἀπιέναι
ἕκαστον
|
ἐπὶ |
τὰ
ἑωυτοῦ.
~πειθομένων
δὲ
τῶν |
[1, 171] |
οἱ
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο?
καὶ
γὰρ
|
ἐπὶ |
τὰ
κράνεα
λόφους
ἐπιδέεσθαι
Κᾶρες |
[1, 38] |
γάμον
τοι
τοῦτον
ἔσπευσα
καὶ
|
ἐπὶ |
τὰ
παραλαμβανόμενα
οὐκ
ἀποπέμπω,
φυλακὴν |
[1, 131] |
οἳ
δὲ
νομίζουσι
Διὶ
μὲν
|
ἐπὶ |
τὰ
ὑψηλότατα
τῶν
ὀρέων
ἀναβαίνοντες |
[1, 24] |
δὲ
δελφῖνα
λέγουσι
ὑπολαβόντα
ἐξενεῖκαι
|
ἐπὶ |
Ταίναρον.
ἀποβάντα
δέ
αὐτὸν
χωρέειν |
[1, 23] |
τὸν
Μηθυμναῖον
ἐπὶ
δελφῖνος
ἐξενειχθέντα
|
ἐπὶ |
Ταίναρον,
ἐόντα
κιθαρῳδὸν
τῶν
τότε |
[1, 24] |
χάλκεον
οὐ
μέγα
|
ἐπὶ |
Ταινάρῳ,
ἐπὶ
δελφῖνος
ἐπὲων
ἄνθρωπος. |
[1, 191] |
ποταμὸν
πυλίδας
ἐχούσας
καὶ
αὐτοὶ
|
ἐπὶ |
τὰς
αἱμασιὰς
ἀναβάντες
τὰς
παρὰ |
[1, 171] |
Κᾶρες
εἰσὶ
οἱ
καταδέξαντες
καὶ
|
ἐπὶ |
τὰς
ἀσπίδας
τὰ
σημήια
ποιέεσθαι, |
[1, 154] |
σὺν
ἑωυτῷ
στρατεύεσθαι.
ἐλάσας
δὲ
|
ἐπὶ |
τὰς
Σάρδις
ἐπολιόρκεε
Τάβαλον
ἀπεργμένον |
[1, 79] |
εἶναι
ἐλαύνειν
ὡς
δύναιτο
τάχιστα
|
ἐπὶ |
τὰς
Σάρδις,
πρὶν
ἢ
τὸ |
[1, 157] |
Μαζάρης
δὲ
ὁ
Μῆδος
ἐλάσας
|
ἐπὶ |
τὰς
Σάρδις
τοῦ
Κύρου
στρατοῦ |
[1, 132] |
ἁπαλωτάτην,
μάλιστα
δὲ
τὸ
τρίφυλλον,
|
ἐπὶ |
ταύτης
ἔθηκε
ὦν
πάντα
τὰ |
[1, 188] |
γενέσθαι.
~ὁ
δὲ
δὴ
Κῦρος
|
ἐπὶ |
ταύτης
τῆς
γυναικὸς
τὸν
παῖδα |
[1, 59] |
ἐούσας
συνταράξας
οὔτε
θέσμια
μεταλλάξας,
|
ἐπί |
τε
τοῖσι
κατεστεῶσι
ἔνεμε
τὴν |
[1, 66] |
ἀπείχοντο,
οἳ
δὲ
πέδας
φερόμενοι
|
ἐπὶ |
Τεγεήτας
ἐστρατεύοντο,
χρησμῷ
κιβδήλῳ
πίσυνοι, |
[1, 60] |
ἐπὶ
τούτοισι
Πεισιστράτου,
μηχανῶνται
δὴ
|
ἐπὶ |
τῇ
κατόδῳ
πρῆγμα
εὐηθέστατον,
ὡς |
[1, 60] |
οἱ
τὴν
θυγατέρα
ἔχειν
γυναῖκα
|
ἐπὶ |
τῇ
τυραννίδι.
ἐνδεξαμένου
δὲ
τὸν |
[1, 40] |
μεταγινώσκω,
μετίημί
τε
σὲ
ἰέναι
|
ἐπὶ |
τὴν
ἄγρην"
~εἴπας
δὲ
ταῦτα |
[1, 189] |
~ἐπείτε
δὲ
ὁ
Κῦρος
πορευόμενος
|
ἐπὶ |
τὴν
Βαβυλῶνα
ἐγίνετο
ἐπὶ
Γύνδῃ |
[1, 190] |
ἔαρ
ὑπέλαμπε,
οὕτω
δὴ
ἤλαυνε
|
ἐπὶ |
τὴν
Βαβυλῶνα.
οἱ
δὲ
Βαβυλώνιοι |
[1, 9] |
δέ
ἀπὸ
τοῦ
θρόνου
στείχῃ
|
ἐπὶ |
τὴν
εὐνήν
κατὰ
νώτου
τε |
[1, 1] |
ἐξεμπολημένων
σφι
σχεδόν
πάντων,
ἐλθεῖν
|
ἐπὶ |
τὴν
θάλασσαν
γυναῖκας
ἄλλας
τε |
[1, 37] |
ὦν
σὺ
ἢ
μέτες
ἰέναι
|
ἐπὶ |
τὴν
θήρην,
ἢ
λόγῳ
ἀνάπεισον |
[1, 6] |
τὸ
γὰρ
Κιμμερίων
στράτευμα
τὸ
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἰωνίην
ἀπικόμενον,
Κροίσου
ἐὸν |
[1, 73] |
ἀναισιμοῦνται.
~ἐστρατεύετο
δὲ
ὁ
Κροῖσος
|
ἐπὶ |
τὴν
Καππαδοκίην
τῶνδε
εἵνεκα,
καὶ |
[1, 165] |
τηνικαῦτα
ἤδη
τετελευτήκεε.
στελλόμενοι
δὲ
|
ἐπὶ |
τὴν
Κύρνον,
πρῶτα
καταπλεύσαντες
ἐς |
[1, 165] |
τοῦτον
ἀναφανῆναι.
στελλομένων
δὲ
αὐτῶν
|
ἐπὶ |
τὴν
Κύρνον,
ὑπερημίσεας
τῶν
ἀστῶν |
[1, 191] |
ἀχρηίῳ
τοῦ
στρατοῦ.
ἀπικόμενος
δὲ
|
ἐπὶ |
τὴν
λίμνην,
τά
περ
ἡ |
[1, 103] |
ὑπ?
ἑωυτῷ
ἀρχομένους
πάντας
ἐστρατεύετο
|
ἐπὶ |
τὴν
Νίνον,
τιμωρέων
τε
τῷ |
[1, 86] |
εἶναι
θεοσεβέα
τοῦδε
εἵνεκεν
ἀνεβίβασε
|
ἐπὶ |
τὴν
πυρήν,
βουλόμενος
εἰδέναι
εἴ |
[1, 78] |
στρατὸν
ἀλλόθροον
προσδόκιμον
εἶναι
Κροίσῳ
|
ἐπὶ |
τὴν
χώρην,
ἀπικόμενον
δὲ
τοῦτον |
[1, 1] |
τῆς
Ἐρυθρῆς
καλεομένης
θαλάσσης
ἀπικομένους
|
ἐπὶ |
τήνδε
τὴν
θάλασσαν,
καὶ
οἰκήσαντας |
[1, 31] |
τὴν
ζεύγλην
εἷλκον
τὴν
ἅμαξαν,
|
ἐπὶ |
τῆς
ἁμάξης
δέ
σφι
ὠχέετο |
[1, 38] |
φυλακὴν
ἔχων,
εἴ
κως
δυναίμην
|
ἐπὶ |
τῆς
ἐμῆς
σε
ζόης
διακλέψαι. |
[1, 168] |
ἐς
τὰ
πλοῖα
οἴχοντο
πλέοντες
|
ἐπὶ |
τῆς
Θρηίκης,
καὶ
ἐνθαῦτα
ἔκτισαν |
[1, 182] |
ἐς
τὸν
νηὸν
καὶ
ἀμπαύεσθαι
|
ἐπὶ |
τῆς
κλίνης,
κατά
περ
ἐν |
[1, 86] |
ταῦτα?
τῷ
δὲ
Κροίσῳ
ἑστεῶτι
|
ἐπὶ |
τῆς
πυρῆς
ἐσελθεῖν,
καίπερ
ἐν |
[1, 62] |
ὡς
ὁρμηθέντες
ἐκ
Μαραθῶνος
ἤισαν
|
ἐπὶ |
τὸ
ἄστυ,
ἐς
τὠυτὸ
συνιόντες |
[1, 62] |
ἐκ
τοῦ
Μαραθῶνος
αὐτὸν
πορεύεσθαι
|
ἐπὶ |
τὸ
ἄστυ,
οὕτω
δὴ
βοηθέουσι |
[1, 202] |
πῦρ
ἀνακαύσωνται
κύκλῳ
περιιζομένους
ἐπιβάλλειν
|
ἐπὶ |
τὸ
πῦρ,
ὀσφραινομένους
δὲ
καταγιζομένου |
[1, 159] |
λοιπὸν
περὶ
ἱκετέων
ἐκδόσιος
ἔλθητε
|
ἐπὶ |
τὸ
χρηστήριον"
~ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα |
[1, 65] |
δοκίμου
ἀνδρὸς
ἐλθόντος
ἐς
Δελφοὺς
|
ἐπὶ |
τὸ
χρηστήριον,
ὡς
ἐσήιε
ἐς |
[1, 34] |
μιν
τῶν
Λυδῶν
οὐδαμῇ
ἔτι
|
ἐπὶ |
τοιοῦτο
πρῆγμα
ἐξέπεμπε?
ἀκόντια
δὲ |
[1, 141] |
ἐς
Σάρδις
παρὰ
Κῦρον,
ἐθέλοντες
|
ἐπὶ |
τοῖσι
αὐτοῖσι
εἶναι
τοῖσι
καὶ |
[1, 75] |
Περσέων
μοῖραν.
ὡς
δὲ
ἀπίκετο
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἅλυν
ποταμὸν
ὁ
Κροῖσος, |
[1, 205] |
οἱ
δόλῳ
οὐ
προεχώρεε,
ἐλάσας
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἀράξεα
ἐποιέετο
ἐκ
τοῦ |
[1, 211] |
τοῦ
καθαροῦ
στρατοῦ
ἀπελάσαντος
ὀπίσω
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἀράξεα,
λειφθέντος
δὲ
τοῦ |
[1, 180] |
ἄλλας
καὶ
τὰς
ἐπικαρσίας
τὰς
|
ἐπὶ |
τὸν
ποταμὸν
ἐχούσας.
κατὰ
δὴ |
[1, 207] |
φλαυρότατον,
τοὺς
λοιποὺς
αὖτις
ἐξαναχωρέειν
|
ἐπὶ |
τὸν
ποταμόν.
ἢν
γὰρ
ἐγὼ |
[1, 140] |
καὶ
ἀρχὴν
ἐνομίσθη,
ἄνειμι
δὲ
|
ἐπὶ |
τὸν
πρότερον
λόγον.
~Ἴωνες
δὲ |
[1, 14] |
ἀνέθηκε,
ὑπὸ
Δελφῶν
καλέεται
Γυγάδας
|
ἐπὶ |
τοῦ
ἀναθέντος
ἐπωνυμίην.
~ἐσέβαλε
μέν |
[1, 94] |
ἀντὶ
δὲ
Λυδῶν
μετονομασθῆναι
αὐτοὺς
|
ἐπὶ |
τοῦ
βασιλέος
τοῦ
παιδός,
ὅς |
[1, 90] |
Δελφοὺς
ἐνετέλλετο
τιθέντας
τὰς
πέδας
|
ἐπὶ |
τοῦ
νηοῦ
τὸν
οὐδὸν
εἰρωτᾶν |
[1, 205] |
Μασσαγέτας
στρατηίην,
γεφύρας
τε
ζευγνύων
|
ἐπὶ |
τοῦ
ποταμοῦ
διάβασιν
τῷ
στρατῷ, |
[1, 51] |
δυώδεκα
μνέας,
ὁ
δὲ
ἀργύρεος
|
ἐπὶ |
τοῦ
προνηίου
τῆς
γωνίης,
χωρέων |
[1, 93] |
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦσαν
|
ἐπὶ |
τοῦ
σήματος
ἄνω,
καί
σφι |
[1, 102] |
ἰὼν
ἔθνος,
ἐς
ὃ
στρατευσάμενος
|
ἐπὶ |
τοὺς
Ἀσσυρίους
καὶ
Ἀσσυρίων,
τούτους |
[1, 62] |
καὶ
οὗτοί
τε
πανστρατιῇ
ἤισαν
|
ἐπὶ |
τοὺς
κατιόντας
καὶ
οἱ
ἀμφὶ |
[1, 205] |
Ἀράξεα
ἐποιέετο
ἐκ
τοῦ
ἐμφανέος
|
ἐπὶ |
τοὺς
Μασσαγέτας
στρατηίην,
γεφύρας
τε |
[1, 194] |
ἐκήρυξαν,
τὰς
δὲ
διφθέρας
ἐπισάξαντες
|
ἐπὶ |
τοὺς
ὄνους
ἀπελαύνουσι
ἐς
τοὺς |
[1, 77] |
παρείς,
ἅμα
τῷ
ἔαρι
στρατεύειν
|
ἐπὶ |
τοὺς
Πέρσας.
καὶ
ὃ
μὲν |
[1, 102] |
μούνων
Μήδων
ἄρχειν,
ἀλλὰ
στρατευσάμενος
|
ἐπὶ |
τοὺς
Πέρσας
πρώτοισί
τε
τούτοισι |
[1, 161] |
Μαζάρης
δὲ
μετὰ
ταῦτα
ἐστρατεύετο
|
ἐπὶ |
τοὺς
συμπολιορκήσαντας
Τάβαλον,
καὶ
τοῦτο |
[1, 60] |
δὲ
τὸν
λόγον
καὶ
ὁμολογήσαντος
|
ἐπὶ |
τούτοισι
Πεισιστράτου,
μηχανῶνται
δὴ
ἐπὶ |
[1, 195] |
χρέωνται,
κιθῶνι
ποδηνεκέι
λινέῳ,
καὶ
|
ἐπὶ |
τοῦτον
ἄλλον
εἰρίνεον
κιθῶνα
ἐπενδύνει |
[1, 9] |
δὲ
ἀγχοῦ
τῆς
ἐσόδου
θρόνος?
|
ἐπὶ |
τοῦτον
τῶν
ἱματίων
κατὰ
ἕν |
[1, 15] |
εἷλε
ἐς
Μίλητόν
τε
ἐσέβαλε,
|
ἐπὶ |
τούτου
τε
τυραννεύοντος
Σαρδίων
Κιμμέριοι |
[1, 94] |
τοῦ
παιδός,
ὅς
σφεας
ἀνήγαγε,
|
ἐπὶ |
τούτου
τὴν
ἐπωνυμίην
ποιευμένους
ὀνομασθῆναι |
[1, 102] |
ἄλλως
μέντοι
ἑωυτῶν
εὖ
ἥκοντες,
|
ἐπὶ |
τούτους
δὴ
στρατευσάμενος
ὁ
Φραόρτης |
[1, 181] |
πύργος
ἐπιβέβηκε,
καὶ
ἕτερος
μάλα
|
ἐπὶ |
τούτῳ,
μέχρι
οὗ
ὀκτὼ
πύργων. |
[1, 181] |
μῆκος
καὶ
τὸ
εὖρος,
καὶ
|
ἐπὶ |
τούτῳ
τῷ
πύργῳ
ἄλλος
πύργος |
[1, 193] |
δὲ
ἄριστα
αὐτὴ
ἑωυτῆς
ἐνείκῃ,
|
ἐπὶ |
τριηκόσια
ἐκφέρει.
τὰ
δὲ
φύλλα |
[1, 119] |
ἐς
δέον
ἐγεγόνεε
καὶ
ὅτι
|
ἐπὶ |
τύχῃσι
χρηστῇσι
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐκέκλητο, |
[1, 160] |
ἐξεδόθη?
ἐξέδοσαν
δὲ
οἱ
Χῖοι
|
ἐπὶ |
τῷ
Ἀταρνέι
μισθῷ?
τοῦ
δὲ |
[1, 17] |
Μιλησίην
ἀπίκοιτο,
οἰκήματα
μὲν
τὰ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀγρῶν
οὔτε
κατέβαλλε
οὔτε |
[1, 110] |
εἶπε
καὶ
αὐτίκα
ἄγγελον
ἔπεμπε
|
ἐπὶ |
τῶν
βουκόλων
τῶν
Ἀστυάγεος
τὸν |
[1, 186] |
τοῦ
δὲ
ποταμοῦ
μέσον
ἔχοντος,
|
ἐπὶ |
τῶν
πρότερον
βασιλέων
ὅκως
τις |
[1, 209] |
Ὑστάσπεος
παίδων
τὸν
πρεσβύτατον
ἔχοντα
|
ἐπὶ |
τῶν
ὤμων
πτέρυγας
καὶ
τουτέων |
[1, 209] |
σῶν
παίδων
τὸν
πρεσβύτατον
ἔχοντα
|
ἐπὶ |
τῶν
ὤμων
πτέρυγας
καὶ
τουτέων |
[1, 2] |
Αἶάν
τε
τὴν
Κολχίδα
καὶ
|
ἐπὶ |
Φᾶσιν
ποταμόν,
ἐνθεῦτεν,
διαπρηξαμένους
καὶ |
[1, 104] |
ἀπὸ
τῆς
λίμνης
τῆς
Μαιήτιδος
|
ἐπὶ |
Φᾶσιν
ποταμὸν
καὶ
ἐς
Κόλχους |
[1, 164] |
ἐσθέντες
καὶ
αὐτοὶ
εἰσβάντες
ἔπλεον
|
ἐπὶ |
Χίου.
τὴν
δὲ
Φωκαίην
ἐρημωθεῖσαν |
[1, 116] |
ἐδόκεε
συμβαίνειν.
ἐκπλαγεὶς
δὲ
τούτοισι
|
ἐπὶ |
χρόνον
ἄφθογγος
ἦν?
μόγις
δὲ |
[1, 117] |
βουκόλον
ἔνδον
ἐόντα,
οὐ
τρέπεται
|
ἐπὶ |
ψευδέα
ὁδόν,
ἵνα
μὴ
ἐλεγχόμενος |
[1, 77] |
τὸν
χειμῶνα
παρείς,
ἅμα
τῷ
|
ἔαρι |
στρατεύειν
ἐπὶ
τοὺς
Πέρσας.
καὶ |
[1, 41] |
Ἄδρηστε,
ἐγώ
σε
συμφορῇ,
πεπληγμένον
|
ἀχάρι, |
τήν
τοι
οὐκ
ὀνειδίζω,
ἐκάθηρα |
[1, 108] |
ἄλλοτε
κω
παρεῖδες
ἀνδρὶ
τῷδε
|
ἄχαρι |
οὐδέν,
φυλασσόμεθα
δὲ
ἐς
σὲ |
[1, 38] |
οὔτε
δειλίην
οὔτε
ἄλλο
οὐδὲν
|
ἄχαρι |
παριδών,
τοι
ποιέω
ταῦτα,
ἀλλά |
[1, 209] |
Ὑστάσπεϊ
δὲ
τῷ
Ἀρσάμεος
ἐόντι
|
ἀνδρὶ |
Ἀχαιμενίδῃ
ἦν
τῶν
παίδων
Δαρεῖος |
[1, 153] |
τὸν
τῶν
ἄλλων
Λυδῶν
Πακτύῃ
|
ἀνδρὶ |
Λυδῷ
κομίζειν,
ἀπήλαυνε
αὐτὸς
ἐς |
[1, 199] |
ἅπαξ
ἐν
τῇ
ζόῃ
μιχθῆναι
|
ἀνδρὶ |
ξείνῳ.
πολλαὶ
δὲ
καὶ
οὐκ |
[1, 61] |
ἑωυτῆς
μητρί,
ἣ
δὲ
τῷ
|
ἀνδρί. |
ὀργῇ
δὲ
ὡς
εἶχε
καταλλάσσετο |
[1, 72] |
ταύτης
ἁπάσης?
μῆκος
ὁδοῦ
εὐζώνῳ
|
ἀνδρὶ |
πέντε
ἡμέραι
ἀναισιμοῦνται.
~ἐστρατεύετο
δὲ |
[1, 153] |
ἐπιτρέψας
τὰς
μὲν
Σάρδις
Ταβάλῳ
|
ἀνδρὶ |
Πέρσῃ,
τὸν
δὲ
χρυσὸν
τόν |
[1, 163] |
καὶ
ἑκατόν.
τούτῳ
δὴ
τῷ
|
ἀνδρὶ |
προσφιλέες
οἱ
Φωκαιέες
οὕτω
δή |
[1, 37] |
γυναικί;
κοίῳ
δὲ
ἐκείνη
δόξει
|
ἀνδρὶ |
συνοικέειν;
ἐμὲ
ὦν
σὺ
ἢ |
[1, 108] |
βασιλεῦ,
οὔτε
ἄλλοτε
κω
παρεῖδες
|
ἀνδρὶ |
τῷδε
ἄχαρι
οὐδέν,
φυλασσόμεθα
δὲ |
[1, 191] |
ῥέεθρον
τοῦ
Εὐφρήτεω
ποταμοῦ
ὑπονενοστηκότος
|
ἀνδρὶ |
ὡς
ἐς
μέσον
μηρὸν
μάλιστά |
[1, 24] |
κληθέντας
ἱστορέεσθαι
εἴ
τι
λέγοιεν
|
περὶ |
Ἀρίονος.
φαμένων
δὲ
ἐκείνων
ὡς |
[1, 185] |
ὀρώρυκτο,
λίθους
ἀγαγομένη
κρηπῖδα
κύκλῳ
|
περὶ |
αὐτὴν
ἤλασε.
ἐποίεε
δὲ
ἀμφότερα |
[1, 85] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐς
Δελφοὺς
|
περὶ |
αὐτοῦ
ἐπεπόμφεε
χρησομένους.
ἡ
δὲ |
[1, 140] |
ὁμοίως.
~ταῦτα
μὲν
ἀτρεκέως
ἔχω
|
περὶ |
αὐτῶν
εἰδὼς
εἰπεῖν?
τάδε
μέντοι |
[1, 94] |
λέγουσι
καὶ
Τυρσηνίην
ἀποικίσαι,
ὧδε
|
περὶ |
αὐτῶν
λέγοντες.
ἐπὶ
Ἄτυος
τοῦ |
[1, 120] |
δίκην
ταύτην
ἐπέθηκε,
Κύπου
δὲ
|
πέρι |
βουλεύων
ἐκάλεε
τοὺς
αὐτοὺς
τῶν |
[1, 5] |
ἔχθρης
τῆς
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας.
|
περὶ |
δὲ
τῆς
Ἰοῦς
οὐκ
ὁμολογέουσι |
[1, 88] |
ὁρέων
καὶ
αὐτὸς
καὶ
οἱ
|
περὶ |
ἐκεῖνον
ἐόντες
πάντες.
ὁ
δὲ |
[1, 39] |
τοι,
ἰδόντι
γε
ὄψιν
τοιαύτην,
|
περὶ |
ἐμὲ
φυλακὴν
ἔχειν?
τὸ
δὲ |
[1, 32] |
καὶ
ταραχῶδες
ἐπειρωτᾷς
ἀνθρωπηίων
πρηγμάτων
|
πέρι. |
ἐν
γὰρ
τῷ
μακρῷ
χρόνῳ |
[1, 157] |
οἱ
δὲ
Κυμαῖοι
ἔγνωσαν
συμβουλῆς
|
περὶ |
ἐς
θεὸν
ἀνοῖσαι
τὸν
ἐν |
[1, 99] |
τοῦτό
γε
αἰσχρόν.
ταῦτα
δὲ
|
περὶ |
ἑωυτὸν
ἐσέμνυνε
τῶνδε
εἵνεκεν,
ὅκως |
[1, 91] |
τὸ
τελευταῖον
χρηστηριαζομένῳ
εἶπε
Λοξίης
|
περὶ |
ἡμιόνου,
οὐδὲ
τοῦτο
συνέλαβε.
ἦν |
[1, 198] |
γυναικὶ
τῇ
ἑωυτοῦ
ἀνὴρ
Βαβυλώνιος,
|
περὶ |
θυμίημα
καταγιζόμενον
ἵζει,
ἑτέρωθι
δὲ |
[1, 159] |
ἀπόλησθε,
ὡς
μὴ
τὸ
λοιπὸν
|
περὶ |
ἱκετέων
ἐκδόσιος
ἔλθητε
ἐπὶ
τὸ |
[1, 24] |
ἐκείνων
ὡς
εἴη
τε
σῶς
|
περὶ |
Ἰταλίην
καί
μιν
εὖ
πρήσσοντα |
[1, 69] |
Λυδῶν
καὶ
ἐποιήσαντο
ὅρκια
ξεινίης
|
πέρι |
καὶ
συμμαχίης?
καὶ
γὰρ
τινὲς |
[1, 185] |
ὅ
τε
ποταμὸς
βραδύτερος
εἴη
|
περὶ |
καμπὰς
πολλὰς
ἀγνύμενος,
καὶ
οἱ |
[1, 175] |
σφι
τοῦτο
ἐγένετο.
οὗτοι
τῶν
|
περὶ |
Καρίην
ἀνδρῶν
μοῦνοί
τε
ἀντέσχον |
[1, 215] |
τὰ
πάντα
χρέωνται,
ὅσα
δὲ
|
περὶ |
κεφαλὴν
καὶ
ζωστῆρας
καὶ
μασχαλιστῆρας, |
[1, 95] |
οἱ
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν
τὰ
|
περὶ |
Κῦρον
ἀλλὰ
τὸν
ἐόντα
λέγειν |
[1, 95] |
λόγον,
κατὰ
ταῦτα
γράψω,
ἐπιστάμενος
|
περὶ |
Κύρου
καὶ
τριφασίας
ἄλλας
λόγων |
[1, 92] |
ἀνέθηκε
ἐς
τὰ
εἴρηται.
καὶ
|
περὶ |
μὲν
ἀναθημάτων
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
~θώματα |
[1, 5] |
καὶ
Φοίνικες
λέγουσι?
ἐγὼ
δὲ
|
περὶ |
μὲν
τούτων
οὐκ
ἔρχομαι
ἐρέων |
[1, 111] |
δὲ
ἐν
φροντίδι
ἀμφότεροι
ἀλλήλων
|
πέρι, |
ὃ
μὲν
τοῦ
τόκου
τῆς |
[1, 158] |
ἀληθέως,
ἐς
ὃ
τὸ
δεύτερον
|
περὶ |
Πακτύεω
ἐπειρησόμενοι
ἤισαν
ἄλλοι
θεοπρόποι, |
[1, 158] |
ἐς
τοὺς
Βραγχίδας
θεοπρόπους
εἰρώτευν
|
περὶ |
Πακτύην
ὁκοῖόν
τι
ποιέοντες
θεοῖσι |
[1, 181] |
δὲ
ἐς
αὐτοὺς
ἔξωθεν
κύκλῳ
|
περὶ |
πάντας
τοὺς
πύργους
ἔχουσα
πεποίηται. |
[1, 120] |
ὦ
βασιλεῦ,
καὶ
αὐτοῖσι
ἡμῖν
|
περὶ |
πολλοῦ
ἐστι
κατορθοῦσθαι
ἀρχὴν
τὴν |
[1, 73] |
ὡς
ἐόντας
ἱκέτας?
ὥστε
δὲ
|
περὶ |
πολλοῦ
ποιεόμενος
αὐτούς,
παῖδάς
σφι |
[1, 78] |
οὐδὲν
κω
εἰδότες
τῶν
ἦν
|
περὶ |
Σάρδις
τε
καὶ
αὐτὸν
Κροῖσον. |
[1, 210] |
παῖδα
τὸν
ἐμὸν
νεώτερα
βουλεύειν
|
περὶ |
σέο,
ἐγώ
τοι
παραδίδωμι
χρᾶσθαι |
[1, 30] |
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
παρ?
ἡμέας
γὰρ
|
περὶ |
σέο
λόγος
ἀπῖκται
πολλὸς
καὶ |
[1, 191] |
ὑπὸ
τῶν
ταύτῃ
οἰκημένων,
τῶν
|
περὶ |
τὰ
ἔσχατα
τῆς
πόλιος
ἑαλωκότων |
[1, 99] |
Δηιόκης
ἑωυτῷ
τε
ἐτείχεε
καὶ
|
περὶ |
τὰ
ἑωυτοῦ
οἰκία,
τὸν
δὲ |
[1, 215] |
αὕτως
τῶν
ἵππων
τὰ
μὲν
|
περὶ |
τὰ
στέρνα
χαλκέους
θώρηκας
περιβάλλουσι, |
[1, 186] |
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὴν
γέφυραν
ἐκεκόσμητο,
τὸν
Εὐφρήτην |
[1, 27] |
Κροίσου
εἴ
τι
εἴη
νεώτερον
|
περὶ |
τὴν
Ἑλλάδα,
εἰπόντα
τάδε
καταπαῦσαι |
[1, 212] |
~ἣ
δὲ
πυθομένη
τά
τε
|
περὶ |
τὴν
στρατιὴν
γεγονότα
καὶ
τὰ |
[1, 173] |
βάρβαροι)
διενειχθέντων
δὲ
ἐν
Κρήτῃ
|
περὶ |
τῆς
βασιληίης
τῶν
Εὐρώπης
παίδων |
[1, 95] |
ἤρξαντο
ἀπίστασθαι,
καὶ
κως
οὗτοι
|
περὶ |
τῆς
ἐλευθερίης
μαχεσάμενοι
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι |
[1, 168] |
τὴν
νῆσον.
~Φωκαίης
μέν
νυν
|
πέρι |
τῆς
ἐν
Ἰωνίῃ
οὕτω
ἔσχε |
[1, 169] |
ἐκλιπόντες,
καὶ
ἄνδρες
ἐγένοντο
ἀγαθοὶ
|
περὶ |
τῆς
ἑωυτοῦ
ἕκαστος
μαχόμενοι,
ἑσσωθέντες |
[1, 197] |
ὦν
πρὸς
τὸν
κάμνοντα
συμβουλεύουσι
|
περὶ |
τῆς
νούσου,
εἴ
τις
καὶ |
[1, 19] |
ἔδοξε
πέμψαντα
τὸν
θεὸν
ἐπειρέσθαι
|
περὶ |
τῆς
νούσου.
τοῖσι
δὲ
ἡ |
[1, 209] |
ὁ
Κῦρος,
ἐδίδου
λόγον
ἑωυτῷ
|
περὶ |
τῆς
ὄψιος.
ὡς
δέ
οἱ |
[1, 199] |
ἐν
τεμένεϊ
Ἀφροδίτης
κατέαται
στέφανον
|
περὶ |
τῇσι
κεφαλῇσι
ἔχουσαι
θώμιγγος
πολλαὶ |
[1, 144] |
ἀλλὰ
καὶ
σφέων
αὐτῶν
τοὺς
|
περὶ |
τὸ
ἱρόν
ἀνομήσαντας
ἐξεκλήισαν
τῆς |
[1, 49] |
τι
τοῖσι
Λυδοῖσι
ἔχρησε
ποιήσασι
|
περὶ |
τὸ
ἱρὸν
τὰ
νομιζόμενα
οὐ |
[1, 45] |
ἐπείτε
ἡσυχίη
τῶν
ἀνθρώπων
ἐγένετο
|
περὶ |
τὸ
σῆμα,
συγγινωσκόμενος
ἀνθρώπων
εἶναι |
[1, 196] |
~αὕτη
μὲν
δή
σφι
ἄρτισις
|
περὶ |
τὸ
σῶμα
ἐστί?
νόμοι
δὲ |
[1, 70] |
χάλκεον
ζῳδίων
τε
ἔξωθεν
πλήσαντες
|
περὶ |
τὸ
χεῖλος
καὶ
μεγάθεϊ
τριηκοσίους |
[1, 171] |
ἀσπίσι
χρᾶσθαι,
τελαμῶσι
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
|
περὶ |
τοῖσι
αὐχέσι
τε
καὶ
τοῖσι |
[1, 66] |
ἐμὲ
ἦσαν
σόαι
ἐν
Τεγέῃ
|
περὶ |
τὸν
νηὸν
τῆς
Ἀλέης
Ἀθηναίης |
[1, 212] |
τὴν
στρατιὴν
γεγονότα
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὸν
παῖδα,
πέμπουσα
κήρυκα
παρὰ |
[1, 140] |
κρυπτόμενα
λέγεται
καὶ
οὐ
σαφηνέως
|
περὶ |
τοῦ
ἀποθανόντος,
ὡς
οὐ
πρότερον |
[1, 8] |
σε
δοκέω
πείθεσθαι
μοι
λέγοντι
|
περὶ |
τοῦ
εἴδεος
τῆς
γυναικός
ὦτα |
[1, 36] |
ἔλεγέ
σφι
τάδε.
παιδὸς
μὲν
|
πέρι |
τοῦ
ἐμοῦ
μὴ
μνησθῆτε
ἔτι? |
[1, 40] |
τῇ
με
νικᾷς
γνώμην
ἀποφαίνων
|
περὶ |
τοῦ
ἐνυπνίου.
ὡς
ὦν
νενικημένος |
[1, 117] |
μιν.
οὕτω
ἔσχε
ὦ
βασιλεῦ
|
περὶ |
τοῦ
πρήγματος
τούτου,
καὶ
τοιούτῳ |
[1, 207] |
εὐτυχέειν.
ἤδη
ὦν
ἔχω
γνώμην
|
περὶ |
τοῦ
προκειμένου
πρήγματος
τὰ
ἔμπαλιν |
[1, 132] |
Μίτραν.
~θυσίη
δὲ
τοῖσι
Πέρσῃσι
|
περὶ |
τοὺς
εἰρημένους
θεοὺς
ἥδε
κατέστηκε? |
[1, 174] |
τοῦ
σώματος
καὶ
μάλιστα
τὰ
|
περὶ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
θραυομένης
τῆς
πέτρης, |
[1, 215] |
χαλκέους
θώρηκας
περιβάλλουσι,
τὰ
δὲ
|
περὶ |
τοὺς
χαλινοὺς
καὶ
στόμια
καὶ |
[1, 97] |
καὶ
ἐδίδοσαν
σφίσι
λόγον,
λέγοντες
|
περὶ |
τῶν
κατηκόντων.
ὡς
δ?
ἐγὼ |
[1, 82] |
συνεπεπτώκεε
ἔρις
ἐοῦσα
πρὸς
Ἀργείους
|
περὶ |
χώρου
καλεομένου
Θυρέης?
τὰς
γὰρ |
[1, 124] |
πάντα
ἐκμεμαθηκέναι,
σέο
τε
αὐτοῦ
|
περὶ |
ὡς
ἐπρήχθη,
καὶ
οἷα
ἐγὼ |
[1, 174] |
τὸν
ὤρυσσον.
καὶ
δὴ
πολλῇ,
|
χειρὶ |
ἐργαζομένων
τῶν
Κνιδίων,
μᾶλλον
γάρ |
[1, 118] |
παῖδα
τοῦτον
ἔκαμνον
μεγάλως,
καὶ
|
θυγατρὶ |
τῇ
ἐμῇ
διαβεβλημένος
οὐκ
ἐν |
[1, 117] |
πρὸς
σὲ
γινόμενος
ἀναμάρτητος
μήτε
|
θυγατρὶ |
τῇ
σῇ
μήτε
αὐτῷ
σοὶ |
[1, 136] |
οὐκ
ἀπικνέεται
ἐς
ὄψιν
τῷ
|
πατρί, |
ἀλλὰ
παρὰ
τῇσι
γυναιξὶ
δίαιταν |
[1, 103] |
τὴν
Νίνον,
τιμωρέων
τε
τῷ
|
πατρὶ |
καὶ
τὴν
πόλιν
ταύτην
θέλων |
[1, 136] |
ἀποθάνῃ
τρεφόμενος,
μηδεμίαν
ἄσην
τῷ
|
πατρὶ |
προσβάλῃ.
~αἰνέω
μέν
νυν
τόνδε |
[1, 61] |
καὶ
οὒ
φράζει
τῇ
ἑωυτῆς
|
μητρί, |
ἣ
δὲ
τῷ
ἀνδρί.
ὀργῇ |
[1, 208] |
τὴν
Κροίσου
δὲ
ἑλόμενος,
προηγόρευε
|
Τομύρι |
ἐξαναχωρέειν
ὡς
αὐτοῦ
διαβησομένου
ἐπ? |
[1, 86] |
ἑωυτοῦ
εὐδαιμονίῃ
οὐκ
ἐλάσσω,
ζῶντα
|
πυρὶ |
διδοίη,
πρός
τε
τούτοισι
δείσαντα |
[1, 131] |
καὶ
σελήνῃ
καὶ
γῇ
καὶ
|
πυρὶ |
καὶ
ὕδατι
καὶ
ἀνέμοισι.
τούτοισι |
[1, 117] |
ἔρημον
ὄρος
καὶ
παραμένοντα
φυλάσσειν
|
ἄχρι |
οὗ
τελευτήσῃ,
ἀπειλήσας
παντοῖα
τῷδε |
[1, 136] |
τοὺς
παῖδας
ἀπὸ
πενταέτεος
ἀρξάμενοι
|
μέχρι |
εἰκοσαέτεος
τρία
μοῦνα,
ἰχνεύειν
καὶ |
[1, 7] |
παρὰ
πατρὸς
ἐκδεκόμενος
τὴν
ἀρχήν,
|
μέχρι |
Κανδαύλεω
τοῦ
Μύρσου.
~οὗτος
δὴ |
[1, 82] |
Λακεδαιμόνιοι.
ἦν
δὲ
καὶ
ἡ
|
μέχρι |
Μαλέων
ἡ
πρὸς
ἑσπέρην
Ἀργείων, |
[1, 4] |
σφι
παρ?
ἄλλων
δίκας
γίνεσθαι.
|
~Μέχρι |
μὲν
ὦν
τούτου
ἁρπαγάς
μούνας |
[1, 187] |
οὗτος
ὁ
τάφος
ἦν
ἀκίνητος
|
μέχρι |
οὗ
ἐς
Δαρεῖον
περιῆλθε
ἡ |
[1, 181] |
καὶ
ἕτερος
μάλα
ἐπὶ
τούτῳ,
|
μέχρι |
οὗ
ὀκτὼ
πύργων.
ἀνάβασις
δὲ |
[1, 172] |
ἡβηδόν,
τύπτοντες
δόρασι
τὸν
ἠέρα,
|
μέχρι |
οὔρων
τῶν
Καλυνδικῶν
εἵποντο,
καὶ |
[1, 94] |
ἐνιδρύσασθαι
πόλιας
καὶ
οἰκέειν
τὸ
|
μέχρι |
τοῦδε.
ἀντὶ
δὲ
Λυδῶν
μετονομασθῆναι |
[1, 195] |
ἔχων
ἐπιχώρια,
παραπλήσια
τῇσι
Βοιωτίῃσι
|
ἐμβάσι. |
κομῶντες
δὲ
τὰς
κεφαλὰς
μίτρῃσι |
[1, 43] |
Κροῖσον,
ἤισαν
μετὰ
ταῦτα
ἐξηρτυμένοι
|
λογάσι |
τε
νεηνίῃσι
καὶ
κυσί.
ἀπικόμενοι |
[1, 148] |
ὁρτὴν
τῇ
ἔθεντο
οὔνομα
Πανιώνια.
|
πεπόνθασι |
δὲ
οὔτι
μοῦναι
αἱ
Ἰώνων |
[1, 133] |
νυν
οὕτω
φυλάσσεται,
μεθυσκόμενοι
δὲ
|
ἐώθασι |
βουλεύεσθαι
τὰ
σπουδαιέστατα
τῶν
πρηγμάτων? |
[1, 153] |
γὰρ
οἱ
Πέρσαι
ἀγορῇσι
οὐδὲν
|
ἐώθασι |
χρᾶσθαι,
οὐδέ
σφι
ἐστὶ
τὸ |
[1, 131] |
μὲν
δὴ
θύουσι
μούνοισι
ἀρχῆθεν,
|
ἐπιμεμαθήκασι |
δὲ
καὶ
τῇ
Οὐρανίῃ
θύειν, |
[1, 196] |
διατελέει
ἐών,
ἄλλο
δέ
τι
|
ἐξευρήκασι |
νεωστὶ
γενέσθαι
ἵνα
μὴ
ἀδικοῖεν |
[1, 172] |
μέντοι
ἐκ
Κρήτης
φασὶ
εἶναι.
|
προσκεχωρήκασι |
δὲ
γλῶσσαν
μὲν
πρὸς
τὸ |
[1, 142] |
δὲ
οὐ
τὴν
αὐτὴν
οὗτοι
|
νενομίκασι, |
ἀλλὰ
τρόπους
τέσσερας
παραγωγέων.
Μίλητος |
[1, 173] |
χρέωνται.
ἓν
δὲ
τόδε
ἴδιον
|
νενομίκασι |
καὶ
οὐδαμοῖσι
ἄλλοισι
συμφέρονται
ἀνθρώπων? |
[1, 155] |
ἐμοί;
οὐ
παύσονται
Λυδοί,
ὡς
|
οἴκασι, |
πρήγμάτα
παρέχοντες
καὶ
αὐτοὶ
ἔχοντες. |
[1, 133] |
προτιθέαται.
σίτοισι
δὲ
ὀλίγοισι
χρέωνται,
|
ἐπιφορήμασι |
δὲ
πολλοῖσι
καὶ
οὐκ
ἁλέσι? |
[1, 155] |
σφέας
κιθῶνάς
τε
ὑποδύνειν
τοῖσι
|
εἵμασι |
καὶ
κοθόρνους
ὑποδέεσθαι,
πρόειπε
δ? |
[1, 111] |
δὲ
ὁρέων
χρυσῷ
τε
καὶ
|
εἵμασι |
κεκοσμημένον,
πρὸς
δὲ
καὶ
κλαυθμὸν |
[1, 132] |
σπονδῇ
χρέωνται,
οὐκὶ
αὐλῷ,
οὐ
|
στέμμασι, |
οὐκὶ
οὐλῇσι?
τῶν
δὲ
ὡς |
[1, 37] |
νῦν
τε
τέοισί
με
χρὴ
|
ὄμμασι |
ἔς
τε
ἀγορὴν
καὶ
ἐξ |
[1, 202] |
καὶ
τριηκοσίας
διέλαβε
ὁ
Κῦρος,
|
στόμασι |
δὲ
ἐξερεύγεται
τεσσεράκοντα,
τῶν
τὰ |
[1, 134] |
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
φιλέουσι
τοῖσι
|
στόμασι? |
ἢν
δὲ
ᾖ
οὕτερος
ὑποδεέστερος |
[1, 202] |
ἐσθῆτι
δὲ
νομίζοντας
χρᾶσθαι
φωκέων
|
δέρμασι. |
τὸ
δὲ
ἓν
τῶν
στομάτων |
[1, 139] |
οὐνόματά
σφι
ἐόντα
ὅμοια
τοῖσι
|
σώμασι |
καὶ
τῇ
μεγαλοπρεπείῃ
τελευτῶσι
πάντα |
[1, 162] |
τὴν
Ἰωνίην,
αἵρεε
τὰς
πόλιας
|
χώμασι? |
ὅκως
γὰρ
τειχήρεας
ποιήσειε,
τὸ |
[1, 125] |
ἔνθεν
οἱ
βασιλέες
οἱ
Περσεῖδαι
|
γεγόνασι. |
ἄλλοι
δὲ
Πέρσαι
εἰσὶ
οἵδε, |
[1, 147] |
πάντες
Ἴωνες
ὅσοι
ἀπ?
Ἀθηνέων
|
γεγόνασι |
καὶ
Ἀπατούρια
ἄγουσι
ὁρτήν.
ἄγουσι |
[1, 146] |
ἄλλων
Ἰώνων
ἢ
κάλλιόν
τι
|
γεγόνασι, |
μωρίη
πολλὴ
λέγειν?
τῶν
Ἄβαντες |
[1, 173] |
δὲ
Λύκιοι
ἐκ
Κρήτης
τὠρχαῖον
|
γεγόνασι |
τὴν
γὰρ
Κρήτην
εἶχον
τὸ |
[1, 82] |
οἳ
μὲν
ὡς
ἑωυτῶν
πλεῦνες
|
περιγεγόνασι, |
οἳ
δὲ
τοὺς
μὲν
ἀποφαίνοντες |
[1, 132] |
ἀρᾶσθαι
ἀγαθά,
ὁ
δὲ
τοῖσι
|
πᾶσι |
Πέρσῃσι
κατεύχεται
εὖ
γίνεσθαι
καὶ |
[1, 50] |
τι
τούτοισι
ἀνακτήσεσθαι?
Λυδοῖσι
τε
|
πᾶσι |
προεῖπε
θύειν
πάντα
τινὰ
αὐτῶν |
[1, 86] |
ἠναγκάζετο,
εἰπεῖν
τὸν
ἂν
ἐγὼ
|
πᾶσι |
τυράννοισι
προετίμησα
μεγάλων
χρημάτων
ἐς |
[1, 91] |
ἐκείνοισι
καὶ
ἔνερθε
ἐὼν
τοῖσι
|
ἅπασι |
δεσποίνῃ
τῇ
ἑωυτοῦ
συνοίκεε"
ταῦτα |
[1, 99] |
τε
καὶ
ἀντίον
πτύειν
καὶ
|
ἅπασι |
εἶναι
τοῦτό
γε
αἰσχρόν.
ταῦτα |
[1, 132] |
βασιλέι?
ἐν
γὰρ
δὴ
τοῖσι
|
ἅπασι |
Πέρσῃσι
καὶ
αὐτὸς
γίνεται.
ἐπεὰν |
[1, 30] |
τε
κἀγαθοί,
καί
σφι
εἶδε
|
ἅπασι |
τέκνα
ἐκγενόμενα
καὶ
πάντα
παραμείναντα? |
[1, 1] |
Ἄργος
τοῦτον
τὸν
χρόνον
προεῖχε
|
ἅπασι |
τῶν
ἐν
τῇ
νῦν
Ἑλλάδι |
[1, 172] |
εἰλαδὸν
συγγίνεσθαι
ἐς
πόσιν,
καὶ
|
ἀνδράσι |
καὶ
γυναιξὶ
καὶ
παισί.
ἱδρυθέντων |
[1, 146] |
θυγατράσι,
μή
κοτε
ὁμοσιτῆσαι
τοῖσι
|
ἀνδράσι |
μηδὲ
οὐνόματι
βῶσαι
τὸν
ἑωυτῆς |
[1, 207] |
μεγάλων
ἀπαθέες.
τούτοισι
ὦν
τοῖσι
|
ἀνδράσι |
τῶν
προβάτων
ἀφειδέως
πολλὰ
κατακόψαντας |
[1, 172] |
ὅπλα
ἅπαντες
Καύνιοι
ἡβηδόν,
τύπτοντες
|
δόρασι |
τὸν
ἠέρα,
μέχρι
οὔρων
τῶν |
[1, 146] |
ὅρκους
ἐπήλασαν
καὶ
παρέδοσαν
τῇσι
|
θυγατράσι, |
μή
κοτε
ὁμοσιτῆσαι
τοῖσι
ἀνδράσι |
[1, 130] |
χρόνῳ
μετεμέλησέ
τέ
σφι
ταῦτα
|
ποιήσασι |
καὶ
ἀπέστησαν
ἀπὸ
Δαρείου,
ἀποστάντες |
[1, 31] |
τὸ
ἱρόν.
ταῦτα
δέ
σφι
|
ποιήσασι |
καὶ
ὀφθεῖσι
ὑπὸ
τῆς
πανηγύριος |
[1, 49] |
ὅ
τι
τοῖσι
Λυδοῖσι
ἔχρησε
|
ποιήσασι |
περὶ
τὸ
ἱρὸν
τὰ
νομιζόμενα |
[1, 105] |
ἐόντες.
τοῖσι
δὲ
τῶν
Σκυθέων
|
συλήσασι |
τὸ
ἱρὸν
τὸ
ἐν
Ἀσκάλωνι |
[1, 29] |
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος,
ὃς
Ἀθηναίοισι
νόμους
|
κελεύσασι |
ποιήσας
ἀπεδήμησε
ἔτεα
δέκα
κατά |
[1, 150] |
ὧδε
ἀπέβαλον
Αἰολέες.
Κολοφωνίους
ἄνδρας
|
στάσι |
ἑσσωθέντας
καὶ
ἐκπεσόντας
ἐκ
τῆς |
[1, 173] |
καὶ
Μίνω,
ὡς
ἐπεκράτησε
τῇ
|
στάσι |
Μίνως,
ἐξήλασε
αὐτόν
τε
Σαρπηδόνα |
[1, 60] |
ἀλλήλοισι
ἐστασίασαν.
περιελαυνόμενος
δὲ
τῇ
|
στάσι |
ὁ
Μεγακλέης
ἐπεκηρυκεύετο
Πεισιστράτῳ,
εἰ |
[1, 14] |
οἱ
ἀριθμὸν
ἓξ
χρύσεοι
ἀνακέαται.
|
ἑστᾶσι |
δὲ
οὗτοι
ἐν
τῷ
Κορινθίων |
[1, 199] |
καμάρῃσι
ἐλάσασαι
πρὸς
τὸ
ἱρὸν
|
ἑστᾶσι? |
θεραπηίη
δέ
σφι
ὄπισθε
ἕπεται |
[1, 51] |
οἳ
ἐν
τῷ
Κορινθίων
θησαυρῷ
|
ἑστᾶσι, |
καὶ
περιρραντήρια
δύο
ἀνέθηκε,
χρύσεόν |
[1, 179] |
ἔλιπον
τεθρίππῳ
περιέλασιν.
πύλαι
δὲ
|
ἐνεστᾶσι |
πέριξ
τοῦ
τείχεος
ἑκατόν,
χάλκεαι |
[1, 155] |
καὶ
ἔπειτα
θωμάζω
εἰ
μοι
|
ἀπεστᾶσι" |
ὃ
μὲν
δὴ
τά
περ |
[1, 200] |
μὲν
δὴ
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι
οὗτοι
|
κατεστᾶσι? |
εἰσὶ
δὲ
αὐτῶν
πατριαὶ
τρεῖς |
[1, 196] |
ἐστί?
νόμοι
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
|
κατεστᾶσι, |
ὁ
μὲν
σοφώτατος
ὅδε
κατὰ |
[1, 167] |
καὶ
ἀγῶνα
γυμνικὸν
καὶ
ἱππικὸν
|
ἐπιστᾶσι. |
καὶ
οὗτοι
μὲν
τῶν
Φωκαιέων |
[1, 137] |
ἤδη
τοιαῦτα
ἐγένετο,
πᾶσαν
ἀνάγκην
|
φασὶ |
ἀναζητεόμενα
ταῦτα
ἀνευρεθῆναι
ἤτοι
ὑποβολιμαῖα |
[1, 1] |
νυν
οἱ
λόγιοι
Φοίνικας
αἰτίους
|
φασί |
γενέσθαι
τῆς
διαφορῆς.
τούτους
γὰρ |
[1, 94] |
πρῶτοι
δὲ
καὶ
κάπηλοι
ἐγένοντο.
|
φασὶ |
δὲ
αὐτοὶ
Λυδοὶ
καὶ
τὰς |
[1, 51] |
ἐπικίρναται
γὰρ
ὑπὸ
Δελφῶν
Θεοφανίοισι.
|
φασὶ |
δὲ
μιν
Δελφοὶ
Θεοδώρου
τοῦ |
[1, 138] |
οὐδὲ
συμμίσγεται
τοῖσι
ἄλλοισι
Πέρσῃσι?
|
φασὶ |
δέ
μιν
ἐς
τὸν
ἥλιον |
[1, 182] |
ἐόντες
ἱρέες
τούτου
τοῦ
θεοῦ.
|
~φασὶ |
δὲ
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι,
ἐμοὶ |
[1, 202] |
αὐτῷ
Λέσβῳ
μεγάθεα
παραπλησίας
συχνάς
|
φασι |
εἶναι,
ἐν
δὲ
αὐτῇσι
ἀνθρώπους |
[1, 172] |
εἰσί,
αὐτοὶ
μέντοι
ἐκ
Κρήτης
|
φασὶ |
εἶναι.
προσκεχωρήκασι
δὲ
γλῶσσαν
μὲν |
[1, 138] |
ἄλλων
εἵνεκα,
μάλιστα
δὲ
ἀναγκαίην
|
φασὶ |
εἶναι
τὸν
ὀφείλοντα
καί
τι |
[1, 216] |
ἐπίκοινα
χρέωνται?
τὸ
γὰρ
Σκύθας
|
φασὶ |
Ἕλληνες
ποιέειν,
οὐ
Σκύθαι
εἰσὶ |
[1, 137] |
ἢ
μοιχίδια?
οὐ
γὰρ
δή
|
φασι |
οἰκὸς
εἶναι
τόν
γε
ἀληθέως |
[1, 133] |
οὐκ
ἁλέσι?
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
φασὶ |
Πέρσαι
τοὺς
Ἕλληνας
σιτεομένους
πεινῶντας |
[1, 2] |
οὐ
γὰρ
ἔχουσι
τοὔνομα
ἀπηγήσασθαι)
|
φασὶ |
τῆς
Φοινίκης
ἐς
Τύρον
προσσχόντας |
[1, 133] |
ἐπιφορήμασι
δὲ
πολλοῖσι
καὶ
οὐκ
|
ἁλέσι? |
καὶ
διὰ
τοῦτο
φασὶ
Πέρσαι |
[1, 56] |
κακός
εἶναι.
~τούτοισι
ἐλθοῦσι
τοῖσι
|
ἔπεσι |
ὁ
Κροῖσος
πολλόν
τι
μάλιστα |
[1, 189] |
αἱ
μὲν
πηγαὶ
ἐν
Ματιηνοῖσι
|
ὄρεσι, |
ῥέει
δὲ
διὰ
Δαρδανέων,
ἐκδιδοῖ |
[1, 165] |
ἐν
γὰρ
τῇ
Κύρνῳ
εἴκοσι
|
ἔτεσι |
πρότερον
τούτων
ἐκ
θεοπροπίου
ἀνεστήσαντο |
[1, 91] |
ἐπιστάσθω
Κροῖσος
ὡς
ὕστερον
τοῖσι
|
ἔτεσι |
τούτοισι
ἁλοὺς
τῆς
πεπρωμένης.
δευτέρα |
[1, 171] |
τελαμῶσι
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
περὶ
τοῖσι
|
αὐχέσι |
τε
καὶ
τοῖσι
ἀριστεροῖσι
ὤμοισι |
[1, 52] |
ἐς
ἐμὲ
ἦν
κείμενα
ἐν
|
Θήβῃσι |
καὶ
Θηβέων
ἐν
τῳ
νηῷ |
[1, 182] |
τῆς
κλίνης,
κατά
περ
ἐν
|
Θήβῃσι |
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[1, 92] |
εἰρημένα
μοῦνα.
ἐν
μὲν
γὰρ
|
Θήβῃσι |
τῇσι
Βοιωτῶν
τρίπους
χρύσεος,
τὸν |
[1, 86] |
αὐτὴν
τὸν
Κροῖσόν
τε
ἐν
|
πέδῃσι |
δεδεμένον
καὶ
δὶς
ἑπτὰ
Λυδῶν |
[1, 110] |
κάρτα
καὶ
ὑψηλή
τε
καὶ
|
ἴδῃσι |
συνηρεφής,
ἡ
δὲ
ἄλλη
Μηδικὴ |
[1, 13] |
μέντοι
εἶπε
ἡ
Πυθίη,
ὡς
|
Ἡρακλείδῃσι |
τίσις
ἥξει
ἐς
τὸν
πέμπτον |
[1, 157] |
ἐς
θεὸν
ἀνοῖσαι
τὸν
ἐν
|
Βραγχίδῃσι? |
ἦν
γὰρ
αὐτόθι
μαντήιον
ἐκ |
[1, 92] |
τῶν
ἀναθημάτων?
τὰ
δ?
ἐν
|
Βραγχίδῃσι |
τῇσι
Μιλησίων
ἀναθήματα
Κροίσῳ,
ὡς |
[1, 184] |
μὲν
πρότερον
ἄρξασα,
τῆς
ὕστερον
|
γενεῇσι |
πέντε
πρότερον
γενομένη,
τῇ
οὔνομα |
[1, 82] |
διεφθαρμένων,
αὐτοῦ
μιν
ἐν
τῇσι
|
Θυρέῃσι |
καταχρήσασθαι
ἑωυτόν.
~τοιούτων
δὲ
τοῖσι |
[1, 104] |
οἱ
μὲν
Μῆδοι
συμβαλόντες
τοῖσι
|
Σκύθῃσι |
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ
τῆς |
[1, 191] |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
καὶ
ἐν
|
εὐπαθείῃσι |
εἶναι,
ἐς
ὃ
δὴ
καὶ |
[1, 22] |
κεχυμένον
καὶ
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐν
|
εὐπαθείῃσι |
ἐόντας
ἀγγείλῃ
Ἀλυάττῃ?
τὰ
δὴ |
[1, 1] |
τὸν
καὶ
νῦν
οἰκέουσι,
αὐτίκα
|
ναυτιλίῃσι |
μακρῇσι
ἐπιθέσθαι,
ἀπαγινέοντας
δὲ
φορτία |
[1, 163] |
ἐπεχείρησε.
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες
οὗτοι
|
ναυτιλίῃσι |
μακρῇσι
πρῶτοι
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
καὶ |
[1, 43] |
μετὰ
ταῦτα
ἐξηρτυμένοι
λογάσι
τε
|
νεηνίῃσι |
καὶ
κυσί.
ἀπικόμενοι
δὲ
ἐς |
[1, 190] |
τῆς
πολιορκίης
οὐδένα,
Κῦρος
δὲ
|
ἀπορίῃσι |
ἐνείχετο,
ἅτε
χρόνου
τε
ἐγγινομένου |
[1, 50] |
ἀψευδὲς
ἐκτῆσθαι.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα
|
θυσίῃσι |
μεγάλῃσι
τὸν
ἐν
Δελφοῖσι
θεὸν |
[1, 182] |
κατά
περ
ἐν
Θήβῃσι
τῇσι
|
Αἰγυπτίῃσι |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὡς |
[1, 195] |
ὑποδήματα
ἔχων
ἐπιχώρια,
παραπλήσια
τῇσι
|
Βοιωτίῃσι |
ἐμβάσι.
κομῶντες
δὲ
τὰς
κεφαλὰς |
[1, 206] |
τῶν
περ
ἄρχομεν.
οὔκων
ἐθελήσεις
|
ὑποθήκῃσι |
τῇσιδε
χρᾶσθαι,
ἀλλὰ
πάντως
μᾶλλον |
[1, 196] |
ἔσκε
εὐειδεστάτη?
ἐπωλέοντο
δὲ
ἐπὶ
|
συνοικήσι. |
ὅσοι
μὲν
δὴ
ἔσκον
εὐδαίμονες |
[1, 192] |
μεδίμνου
Ἀττικοῦ
πλέον
χοίνιξι
τρισὶ
|
Ἀττικῇσι, |
ἵπποι
δὲ
οἱ
αὐτοῦ
ἦσαν |
[1, 50] |
ἐκτῆσθαι.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα
θυσίῃσι
|
μεγάλῃσι |
τὸν
ἐν
Δελφοῖσι
θεὸν
ἱλάσκετο? |
[1, 199] |
Ἀφροδίτης
κατέαται
στέφανον
περὶ
τῇσι
|
κεφαλῇσι |
ἔχουσαι
θώμιγγος
πολλαὶ
γυναῖκες?
αἳ |
[1, 41] |
κατ?
ὁδὸν
κλῶπες
κακοῦργοι
ἐπὶ
|
δηλήσι |
φανέωσι
ὑμῖν.
πρὸς
δὲ
τούτῳ |
[1, 1] |
ἀποφυγεῖν,
τὴν
δὲ
Ἰοῦν
σὺν
|
ἄλλῃσι |
ἁρπασθῆναι.
ἐσβαλομένους
δὲ
ἐς
τὴν |
[1, 96] |
ὥστε
πυνθανόμενοι
οἱ
ἐν
τῇσι
|
ἄλλῃσι |
κώμῃσι
ὡς
Δηιόκης
εἴη
ἀνὴρ |
[1, 199] |
καὶ
οὐκ
ἀξιούμεναι
ἀναμίσγεσθαι
τῇσι
|
ἄλλῃσι, |
οἷα
πλούτῳ
ὑπερφρονέουσαι,
ἐπὶ
ζευγέων |
[1, 3] |
δὴ
ἁρπάσαντος
αὐτοῦ
Ἑλένην,
τοῖσι
|
Ἕλλησι |
δόξαι
πρῶτον
πέμψαντας
ἀγγέλους
ἀπαιτέειν |
[1, 35] |
κάθαρσις
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
τοῖσι
|
Ἕλλησι. |
ἐπείτε
δὲ
τὰ
νομιζόμενα
ἐποίησε |
[1, 46] |
τῶν
μαντείων
τῶν
τε
ἐν
|
Ἕλλησι |
καὶ
τοῦ
ἐν
Λιβύῃ,
διαπέμψας |
[1, 94] |
τὰς
νῦν
σφίσι
τε
καὶ
|
Ἕλλησι |
κατεστεώσας
ἑωυτῶν
ἐξεύρημα
γενέσθαι?
ἅμα |
[1, 0] |
τε
καὶ
θωμαστά,
τὰ
μὲν
|
Ἕλλησι |
τὰ
δὲ
βαρβάροισι
ἀποδεχθέντα,
ἀκλεᾶ |
[1, 163] |
οἱ
καταδέξαντες?
ἐναυτίλλοντο
δὲ
οὐ
|
στρογγύλῃσι |
νηυσὶ
ἀλλὰ
πεντηκοντέροισι.
ἀπικόμενοι
δὲ |
[1, 132] |
οὐκὶ
αὐλῷ,
οὐ
στέμμασι,
οὐκὶ
|
οὐλῇσι? |
τῶν
δὲ
ὡς
ἑκάστῳ
θύειν |
[1, 187] |
καὶ
δεινὸν
ἐδόκεε
εἶναι
τῇσι
|
πύλῃσι |
ταύτῃσι
μηδὲν
χρᾶσθαι,
καὶ
χρημάτων |
[1, 187] |
οὐ
λαβεῖν
αὐτά?
τῇσι
δὲ
|
πύλῃσι |
ταύτῃσι
οὐδὲν
ἐχρᾶτο
τοῦδε
εἵνεκα, |
[1, 89] |
τῶν
δορυφόρων
ἐπὶ
πάσῃσι
τῇσι
|
πύλῃσι |
φυλάκους,
οἳ
λεγόντων
πρὸς
τοὺς |
[1, 214] |
τὰ
βέλεα
ἐξετετόξευτο,
συμπεσόντας
τῇσι
|
αἰχμῇσί |
τε
καὶ
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι. |
[1, 96] |
πυνθανόμενοι
οἱ
ἐν
τῇσι
ἄλλῃσι
|
κώμῃσι |
ὡς
Δηιόκης
εἴη
ἀνὴρ
μοῦνος |
[1, 96] |
ὀρθὸν
δικάζων,
πρότερον
περιπίπτοντες
ἀδίκοισι
|
γνώμῃσι, |
τότε
ἐπείτε
ἤκουσαν
ἄσμενοι,
ἐφοίτων |
[1, 151] |
καὶ
ἐν
τῇσι
Ἑκατὸν
νήσοισι
|
καλεομένῃσι |
ἄλλη
μία.
Λεσβίοισι
μέν
νῦν |
[1, 73] |
σφεας
μηδέν?
νοστήσαντας
δὲ
αὐτοὺς
|
κεινῇσι |
χερσὶ
ὁ
Κυαξάρης
ἦν
γάρ, |
[1, 151] |
ἦν
δεινὸν
οὐδέν?
τῇσι
δὲ
|
λοιπῇσι |
πόλισι
ἕαδε
κοινῇ
Ἴωσι
ἕπεσθαι |
[1, 199] |
πλούτῳ
ὑπερφρονέουσαι,
ἐπὶ
ζευγέων
ἐν
|
καμάρῃσι |
ἐλάσασαι
πρὸς
τὸ
ἱρὸν
ἑστᾶσι? |
[1, 185] |
κώμην
παραγίνονται
καὶ
ἐν
τρισὶ
|
ἡμέρῃσι. |
τοῦτο
μὲν
δὴ
τοιοῦτον
ἐποίησε, |
[1, 128] |
δὲ
τούτους
καὶ
συμβαλὼν
τοῖσι
|
Πέρῃσι |
ἑσσώθη,
καὶ
αὐτός
τε
Ἀστυάγης |
[1, 1] |
καὶ
νῦν
οἰκέουσι,
αὐτίκα
ναυτιλίῃσι
|
μακρῇσι |
ἐπιθέσθαι,
ἀπαγινέοντας
δὲ
φορτία
Αἰγύπτιά |
[1, 70] |
πυθόμενοι
Σάμιοι
ἀπελοίατο
αὐτὸν
νηυσὶ
|
μακρῇσι |
ἐπιπλώσαντες?
αὐτοὶ
δὲ
Σάμιοι
λέγουσι |
[1, 163] |
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες
οὗτοι
ναυτιλίῃσι
|
μακρῇσι |
πρῶτοι
Ἑλλήνων
ἐχρήσαντο,
καὶ
τὸν |
[1, 153] |
χρέωνται?
αὐτοὶ
γὰρ
οἱ
Πέρσαι
|
ἀγορῇσι |
οὐδὲν
ἐώθασι
χρᾶσθαι,
οὐδέ
σφι |
[1, 153] |
ἀγορὰς
στησάμενοι
ὠνῇ
τε
καὶ
|
πρήσι |
χρέωνται?
αὐτοὶ
γὰρ
οἱ
Πέρσαι |
[1, 195] |
ἐμβάσι.
κομῶντες
δὲ
τὰς
κεφαλὰς
|
μίτρῃσι |
ἀναδέονται,
μεμυρισμένοι
πᾶν
τὸ
σῶμα. |
[1, 89] |
λέγω?
κάτισον
τῶν
δορυφόρων
ἐπὶ
|
πάσῃσι |
τῇσι
πύλῃσι
φυλάκους,
οἳ
λεγόντων |
[1, 142] |
δὲ
αἱ
πόλιες
τῇσι
πρότερον
|
λεχθείσῃσι |
ὁμολογέουσι
κατὰ
γλῶσσαν
οὐδέν,
σφισι |
[1, 123] |
δὴ
τῷ
Κύρῳ
διαιτωμένῳ
ἐν
|
Πέρσῃσι |
βουλόμενος
Ἅρπαγος
δηλῶσαι
τὴν
ἑωυτοῦ |
[1, 71] |
λέγων
οὐκ
ἔπειθε
τὸν
Κροῖσον.
|
Πέρσῃσι |
γάρ,
πρὶν
Λυδοὺς
καταστρέψασθαι,
ἦν |
[1, 130] |
βασιληίης
κατεπαύσθη,
Μῆδοι
δὲ
ὑπέκυψαν
|
Πέρσῃσι |
διὰ
τὴν
τούτου
πικρότητα,
ἄρξαντες |
[1, 94] |
Τυρσηνούς.
Λυδοὶ
μὲν
δὴ
ὑπὸ
|
Πέρσῃσι |
ἐδεδούλωντο.
~ἐπιδίζηται
δὲ
δὴ
τὸ |
[1, 132] |
ἐν
γὰρ
δὴ
τοῖσι
ἅπασι
|
Πέρσῃσι |
καὶ
αὐτὸς
γίνεται.
ἐπεὰν
δὲ |
[1, 132] |
ἀγαθά,
ὁ
δὲ
τοῖσι
πᾶσι
|
Πέρσῃσι |
κατεύχεται
εὖ
γίνεσθαι
καὶ
τῷ |
[1, 77] |
δὲ
παρεόντα
καὶ
μαχεσάμενον
στρατὸν
|
Πέρσῃσι, |
ὃς
ἦν
αὐτοῦ
ξεινικός,
πάντα |
[1, 209] |
ἔτεα,
καὶ
οὗτος
κατελέλειπτο
ἐν
|
Πέρσῃσι? |
οὐ
γὰρ
εἶχέ
κω
ἡλικίην |
[1, 5] |
δὲ
τῆς
Ἰοῦς
οὐκ
ὁμολογέουσι
|
Πέρσῃσι |
οὕτω
Φοίνικες?
οὐ
γὰρ
ἁρπαγῇ |
[1, 132] |
δὲ
Μίτραν.
~θυσίη
δὲ
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
περὶ
τοὺς
εἰρημένους
θεοὺς
ἥδε |
[1, 122] |
τοῦτο,
ἵνα
θειοτέρως
δοκέῃ
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
περιεῖναί
σφι
ὁ
παῖς,
κατέβαλον |
[1, 159] |
χρησμὸν
ἔφαινε,
κελεύων
ἐκδιδόναι
Πακτύην
|
Πέρσῃσι. |
πρὸς
ταῦτα
ὁ
Ἀριστόδικος
ἐκ |
[1, 71] |
οἳ
οὐκ
ἐπὶ
νόον
ποιέουσι
|
Πέρσῃσι |
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Λυδούς"
ταῦτα
λέγων |
[1, 80] |
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
πεζοὶ
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
συνέβαλλον.
χρόνῳ
δὲ
πεσόντων
ἀμφοτέρων |
[1, 127] |
δὲ
οἱ
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
τοῖσι
|
Πέρσῃσι |
συνέμισγον,
οἳ
μέν
τινὲς
αὐτῶν |
[1, 158] |
ταῦτα
χρηστήριον
ἐγένετο
ἐκδιδόναι
Πακτύην
|
Πέρσῃσι. |
ταῦτα
δὲ
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν |
[1, 138] |
κατέρχεται
οὐδὲ
συμμίσγεται
τοῖσι
ἄλλοισι
|
Πέρσῃσι? |
φασὶ
δέ
μιν
ἐς
τὸν |
[1, 182] |
κλίνης,
κατά
περ
ἐν
Θήβῃσι
|
τῇσι |
Αἰγυπτίῃσι
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον, |
[1, 214] |
σφι
τὰ
βέλεα
ἐξετετόξευτο,
συμπεσόντας
|
τῇσι |
αἰχμῇσί
τε
καὶ
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι |
[1, 96] |
οὕτω
ὥστε
πυνθανόμενοι
οἱ
ἐν
|
τῇσι |
ἄλλῃσι
κώμῃσι
ὡς
Δηιόκης
εἴη |
[1, 199] |
δὲ
καὶ
οὐκ
ἀξιούμεναι
ἀναμίσγεσθαι
|
τῇσι |
ἄλλῃσι,
οἷα
πλούτῳ
ὑπερφρονέουσαι,
ἐπὶ |
[1, 193] |
καλέουσι,
τούτων
τὸν
καρπὸν
περιδέουσι
|
τῇσι |
βαλανηφόροισι
τὸν
φοινίκων,
ἵνα
πεπαίνῃ |
[1, 195] |
περιβαλλόμενος,
ὑποδήματα
ἔχων
ἐπιχώρια,
παραπλήσια
|
τῇσι |
Βοιωτίῃσι
ἐμβάσι.
κομῶντες
δὲ
τὰς |
[1, 92] |
μοῦνα.
ἐν
μὲν
γὰρ
Θήβῃσι
|
τῇσι |
Βοιωτῶν
τρίπους
χρύσεος,
τὸν
ἀνέθηκέ |
[1, 136] |
ὄψιν
τῷ
πατρί,
ἀλλὰ
παρὰ
|
τῇσι |
γυναιξὶ
δίαιταν
ἔχει.
τοῦδε
δὲ |
[1, 151] |
νήσους
ἔχουσι,
ἦν
δεινὸν
οὐδέν?
|
τῇσι |
δὲ
λοιπῇσι
πόλισι
ἕαδε
κοινῇ |
[1, 187] |
ἐπικαλεομένων,
μὴ
οὐ
λαβεῖν
αὐτά?
|
τῇσι |
δὲ
πύλῃσι
ταύτῃσι
οὐδὲν
ἐχρᾶτο |
[1, 66] |
αἱ
δὲ
πέδαι
αὗται
ἐν
|
τῇσι |
ἐδεδέατο
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ |
[1, 151] |
μία
οἴκηται
πόλις,
καὶ
ἐν
|
τῇσι |
Ἑκατὸν
νήσοισι
καλεομένῃσι
ἄλλη
μία. |
[1, 123] |
σύμμαχον,
τὰς
πάθας
τὰς
Κύρου
|
τῇσι |
ἑωυτοῦ
ὁμοιούμενος.
πρὸ
δ?
ἔτι |
[1, 146] |
αὐτῇσι
ὅρκους
ἐπήλασαν
καὶ
παρέδοσαν
|
τῇσι |
θυγατράσι,
μή
κοτε
ὁμοσιτῆσαι
τοῖσι |
[1, 82] |
συλλοχιτέων
διεφθαρμένων,
αὐτοῦ
μιν
ἐν
|
τῇσι |
Θυρέῃσι
καταχρήσασθαι
ἑωυτόν.
~τοιούτων
δὲ |
[1, 199] |
τεμένεϊ
Ἀφροδίτης
κατέαται
στέφανον
περὶ
|
τῇσι |
κεφαλῇσι
ἔχουσαι
θώμιγγος
πολλαὶ
γυναῖκες? |
[1, 52] |
στερεὴν
πᾶσαν
χρυσέην,
τὸ
ξυστὸν
|
τῇσι |
λόγχῃσι
ἐὸν
ὁμοίως
χρύσεον?
τὰ |
[1, 92] |
ἀναθημάτων?
τὰ
δ?
ἐν
Βραγχίδῃσι
|
τῇσι |
Μιλησίων
ἀναθήματα
Κροίσῳ,
ὡς
ἐγὼ |
[1, 134] |
ἐπιδιαγινώσκουσι.
~ἐντυγχάνοντες
δ?
ἀλλήλοισι
ἐν
|
τῇσι |
ὁδοῖσι,
τῷδε
ἄν
τις
διαγνοίη |
[1, 142] |
Φώκαια?
αὗται
δὲ
αἱ
πόλιες
|
τῇσι |
πρότερον
λεχθείσῃσι
ὁμολογέουσι
κατὰ
γλῶσσαν |
[1, 187] |
δὲ
καὶ
δεινὸν
ἐδόκεε
εἶναι
|
τῇσι |
πύλῃσι
ταύτῃσι
μηδὲν
χρᾶσθαι,
καὶ |
[1, 89] |
κάτισον
τῶν
δορυφόρων
ἐπὶ
πάσῃσι
|
τῇσι |
πύλῃσι
φυλάκους,
οἳ
λεγόντων
πρὸς |
[1, 159] |
ὦναξ,
αὐτὸς
μὲν
οὕτω
τοῖσι
|
ἱκέτῃσι |
βοηθέεις,
Κυμαίους
δὲ
κελεύεις
τὸν |
[1, 186] |
δέον
ἐδόκεε
γεγονέναι
καὶ
τοῖσι
|
πολιήτῃσι |
γέφυρα
ἦν
κατεσκευασμένη.
~ἡ
δ? |
[1, 37] |
φαίνεσθαι;
κοῖος
μέν
τις
τοῖσι
|
πολιήτῃσι |
δόξω
εἶναι,
κοῖος
δέ
τις |
[1, 83] |
καταχρήσασθαι
ἑωυτόν.
~τοιούτων
δὲ
τοῖσι
|
Σπαρτιήτῃσι |
ἐνεστεώτων
πρηγμάτων
ἧκε
ὁ
Σαρδιηνὸς |
[1, 82] |
τοῖσι
δὲ
καὶ
αὐτοῖσι
τοῖσι
|
Σπαρτιήτῃσι |
κατ?
αὐτὸν
τοῦτον
τὸν
χρόνον |
[1, 65] |
Πυθίην
τὸν
νῦν
κατεστεῶτα
κόσμον
|
Σπαρτιήτῃσι. |
ὡς
δ?
αὐτοὶ
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι, |
[1, 105] |
βασιλεὺς
ἀντιάσας
δώροισί
τε
καὶ
|
λιτῇσι |
ἀποτράπει
τὸ
προσωτέρω
μὴ
πορεύεσθαι. |
[1, 186] |
τὸν
ποταμὸν
φερούσας
ἀνοικοδόμησε
πλίνθοισι
|
ὀπτῇσι |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
τῷ |
[1, 119] |
ἐγεγόνεε
καὶ
ὅτι
ἐπὶ
τύχῃσι
|
χρηστῇσι |
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐκέκλητο,
ἤιε
ἐς |
[1, 202] |
συχνάς
φασι
εἶναι,
ἐν
δὲ
|
αὐτῇσι |
ἀνθρώπους
οἳ
σιτέονται
μὲν
ῥίζας |
[1, 146] |
γυναῖκες
αὗται
νόμον
θέμεναι
σφίσι
|
αὐτῇσι |
ὅρκους
ἐπήλασαν
καὶ
παρέδοσαν
τῇσι |
[1, 146] |
παῖδας
καὶ
ἔπειτα
ταῦτα
ποιήσαντες
|
αὐτῇσι |
συνοίκεον.
~ταῦτα
δὲ
ἦν
γινόμενα |
[1, 216] |
τοιοῖσιδε.
γυναῖκα
μὲν
γαμέει
ἕκαστος,
|
ταύτῃσι |
δὲ
ἐπίκοινα
χρέωνται?
τὸ
γὰρ |
[1, 165] |
ἑωυτῶν
τοῦ
στόλου,
πρὸς
δὲ
|
ταύτῃσι |
καὶ
μύδρον
σιδήρεον
κατεπόντωσαν
καὶ |
[1, 187] |
δεινὸν
ἐδόκεε
εἶναι
τῇσι
πύλῃσι
|
ταύτῃσι |
μηδὲν
χρᾶσθαι,
καὶ
χρημάτων
κειμένων |
[1, 187] |
λαβεῖν
αὐτά?
τῇσι
δὲ
πύλῃσι
|
ταύτῃσι |
οὐδὲν
ἐχρᾶτο
τοῦδε
εἵνεκα,
ὅτι |
[1, 61] |
εἶχε
καταλλάσσετο
τὴν
ἔχθρην
τοῖσι
|
στασιώτῃσι. |
μαθὼν
δὲ
ὁ
Πεισίστρατος
τὰ |
[1, 27] |
τοῦτο
θεοὶ
ποιήσειαν
ἐπὶ
νόον
|
νησιώτῃσι, |
ἐλθεῖν
ἐπὶ
Λυδῶν
παῖδας
σὺν |
[1, 27] |
ἐπενόεε
νέας
ποιησάμενος
ἐπιχειρέειν
τοῖσι
|
νησιώτῃσι. |
ἐόντων
δέ
οἱ
πάντων
ἑτοίμων |
[1, 143] |
ὅρκιον
ποιησάμενοι,
τοῖσι
δὲ
αὐτῶν
|
νησιώτῃσι |
ἦν
δεινὸν
οὐδέν?
οὔτε
γὰρ |
[1, 52] |
πᾶσαν
χρυσέην,
τὸ
ξυστὸν
τῇσι
|
λόγχῃσι |
ἐὸν
ὁμοίως
χρύσεον?
τὰ
ἔτι |
[1, 119] |
δέον
ἐγεγόνεε
καὶ
ὅτι
ἐπὶ
|
τύχῃσι |
χρηστῇσι
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐκέκλητο,
ἤιε |
[1, 172] |
καὶ
ἀνδράσι
καὶ
γυναιξὶ
καὶ
|
παισί. |
ἱδρυθέντων
δέ
σφι
ἱρῶν
ξεινικῶν, |
[1, 61] |
ἐς
Ἐρέτριαν
ἐβουλεύετο
ἅμα
τοῖσι
|
παισί. |
Ἱππίεω
δὲ
γνώμῃ
νικήσαντος
ἀνακτᾶσθαι |
[1, 135] |
δὴ
καὶ
ἀπ?
Ἑλλήνων
μαθόντες
|
παισὶ |
μίσγονται.
γαμέουσι
δὲ
ἕκαστος
αὐτῶν |
[1, 157] |
ἐόντας
τοὺς
ἀμφὶ
Πακτύην
ἐν
|
Σάρδισι, |
πρῶτα
μὲν
τοὺς
Λυδοὺς
ἠνάγκασε |
[1, 207] |
ὡς
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
Μασσαγέται
|
εἰσὶ |
ἀγαθῶν
τε
Περσικῶν
ἄπειροι
καὶ |
[1, 149] |
~αὗται
μὲν
αἱ
Ἰάδες
πόλιες
|
εἰσί, |
αἵδε
δὲ
αἱ
Αἰολίδες,
Κύμη |
[1, 125] |
Πασαργάδαι
Μαράφιοι
Μάσπιοι.
τούτων
Πασαργάδαι
|
εἰσὶ |
ἄριστοι,
ἐν
τοῖσι
καὶ
Ἀχαιμενίδαι |
[1, 172] |
δὲ
Καύνιοι
αὐτόχθονες
δοκέειν
ἐμοὶ
|
εἰσί, |
αὐτοὶ
μέντοι
ἐκ
Κρήτης
φασὶ |
[1, 89] |
σοί.
Πέρσαι
φύσιν
ἐόντες
ὑβρισταὶ
|
εἰσὶ |
ἀχρήματοι.
ἢν
ὦν
σὺ
τούτους |
[1, 200] |
δὴ
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι
οὗτοι
κατεστᾶσι?
|
εἰσὶ |
δὲ
αὐτῶν
πατριαὶ
τρεῖς
αἳ |
[1, 28] |
ἑωυτῷ
εἶχε
καταστρεψάμενος
ὁ
Κροῖσος.
|
εἰσὶ |
δὲ
οἵδε,
Λυδοί,
Φρύγες,
Μυσοί, |
[1, 201] |
ποταμοῦ,
ἀντίον
δὲ
Ἰσσηδόνων
ἀνδρῶν.
|
εἰσὶ |
δὲ
οἵτινες
καὶ
Σκυθικὸν
λέγουσι |
[1, 147] |
καὶ
οἱ
καθαρῶς
γεγονότες
Ἴωνες.
|
εἰσὶ |
δὲ
πάντες
Ἴωνες
ὅσοι
ἀπ? |
[1, 193] |
ἢ
ἐκ
τῶν
σησάμων
ποιεῦντες.
|
εἰσὶ |
δέ
σφι
φοίνικες
πεφυκότες
ἀνὰ |
[1, 171] |
ἀγόμενος
καὶ
Ἴωνας
καὶ
Αἰολέας.
|
εἰσὶ |
δὲ
τούτων
Κᾶρες
μὲν
ἀπιγμένοι |
[1, 176] |
οἱ
πολλοί,
πλὴν
ὀγδώκοντα
ἱστιέων,
|
εἰσὶ |
ἐπήλυδες?
αἱ
δὲ
ὀγδώκοντα
ἱστίαι |
[1, 216] |
Ἀράξεω
ποταμοῦ
παραγίνονται?
γαλακτοπόται
δ?
|
εἰσί. |
θεῶν
δὲ
μοῦνον
ἥλιον
σέβονται, |
[1, 215] |
καὶ
δίαιταν
ἔχουσι,
ἱππόται
δὲ
|
εἰσὶ |
καὶ
ἄνιπποι
ἀμφοτέρων
γὰρ
μετέχουσι) |
[1, 199] |
μέν
νυν
εἴδεός
τε
ἐπαμμέναι
|
εἰσὶ |
καὶ
μεγάθεος,
ταχὺ
ἀπαλλάσσονται,
ὅσαι |
[1, 98] |
δὴ
πρώτου
κύκλου
οἱ
προμαχεῶνες
|
εἰσὶ |
λευκοί,
τοῦ
δὲ
δευτέρου
μέλανες, |
[1, 98] |
φαρμάκοισι?
δύο
δὲ
οἱ
τελευταῖοί
|
εἰσὶ |
ὃ
μὲν
καταργυρωμένους
ὁ
δὲ |
[1, 125] |
Γερμάνιοι.
οὗτοι
μὲν
πάντες
ἀροτῆρες
|
εἰσί, |
οἱ
δὲ
ἄλλοι
νομάδες,
Δάοι |
[1, 105] |
καὶ
τὸ
ἐν
Κυθήροισι
Φοίνικές
|
εἰσὶ |
οἱ
ἱδρυσάμενοι
ἐκ
ταύτης
τῆς |
[1, 163] |
Ἰβηρίην
καὶ
τὸν
Ταρτησσὸν
οὗτοι
|
εἰσὶ |
οἱ
καταδέξαντες?
ἐναυτίλλοντο
δὲ
οὐ |
[1, 171] |
τὰ
κράνεα
λόφους
ἐπιδέεσθαι
Κᾶρες
|
εἰσὶ |
οἱ
καταδέξαντες
καὶ
ἐπὶ
τὰς |
[1, 216] |
φασὶ
Ἕλληνες
ποιέειν,
οὐ
Σκύθαι
|
εἰσὶ |
οἱ
ποιέοντες
ἀλλὰ
Μασσαγέται?
τῆς |
[1, 171] |
ποιέεσθαι,
καὶ
ὄχανα
ἀσπίσι
οὗτοι
|
εἰσὶ |
οἱ
ποιησάμενοι
πρῶτοι?
τέως
δὲ |
[1, 134] |
ἄν
τις
διαγνοίη
εἰ
ὅμοιοί
|
εἰσὶ |
οἱ
συντυγχάνοντες?
ἀντὶ
γὰρ
τοῦ |
[1, 125] |
Περσεῖδαι
γεγόνασι.
ἄλλοι
δὲ
Πέρσαι
|
εἰσὶ |
οἵδε,
Πανθιαλαῖοι
Δηρουσιαῖοι
Γερμάνιοι.
οὗτοι |
[1, 57] |
οὐδαμοῖσι
τῶν
νῦν
σφέας
περιοικεόντων
|
εἰσὶ |
ὁμόγλωσσοι
οὔτε
οἱ
Πλακιηνοί,
σφίσι |
[1, 146] |
τῶν
Ἄβαντες
μὲν
ἐξ
Εὐβοίες
|
εἰσὶ |
οὐκ
ἐλαχίστη
μοῖρα,
τοῖσι
Ἰωνίης |
[1, 32] |
μὲν
γὰρ
ζάπλουτοι
ἀνθρώπων
ἀνόλβιοι
|
εἰσί, |
πολλοὶ
δὲ
μετρίως
ἔχοντες
βίου |
[1, 93] |
μὲν
δὴ
περίοδος
τοῦ
σήματός
|
εἰσὶ |
στάδιοι
ἓξ
καὶ
δύο
πλέθρα, |
[1, 163] |
τοῦ
τείχεος
οὐκ
ὀλίγοι
στάδιοι
|
εἰσί, |
τοῦτο
δὲ
πᾶν
λίθων
μεγάλων |
[1, 146] |
γέ
τι
μᾶλλον
οὗτοι
Ἴωνες
|
εἰσὶ |
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων
ἢ
κάλλιόν |
[1, 67] |
Σπαρτιητέων
ἀνεῦρε,
οἱ
δὲ
ἀγαθοεργοὶ
|
εἰσὶ |
τῶν
ἀστῶν,
ἐξιόντες
ἐκ
τῶν |
[1, 110] |
σπάκα
Μῆδοι.
αἱ
δὲ
ὑπώρεαί
|
εἰσὶ |
τῶν
ὀρέων,
ἔνθα
τὰς
νομὰς |
[1, 126] |
μὴ
βουλομένοισι
δὲ
ἐμέο
πείθεσθαι
|
εἰσὶ |
ὑμῖν
πόνοι
τῷ
χθιζῷ
παραπλήσιοι |
[1, 98] |
πέντε
κύκλων
οἱ
προμαχεῶνες
ἠνθισμένοι
|
εἰσὶ |
φαρμάκοισι?
δύο
δὲ
οἱ
τελευταῖοί |
[1, 125] |
ἄριστοι,
ἐν
τοῖσι
καὶ
Ἀχαιμενίδαι
|
εἰσὶ |
φρήτρη,
ἔνθεν
οἱ
βασιλέες
οἱ |
[1, 39] |
τελευτήσειν.
ὑὸς
δὲ
κοῖαι
μὲν
|
εἰσὶ |
χεῖρες,
κοίη
δὲ
αἰχμὴ
σιδηρέη |
[1, 199] |
ἀπαλλάσσονται,
ὅσαι
δὲ
ἄμορφοι
αὐτέων
|
εἰσί, |
χρόνον
πολλὸν
προσμένουσι
οὐ
δυνάμεναι |
[1, 20] |
ἀκούσας
γενέσθαι?
Μιλήσιοι
δὲ
τάδε
|
προστιθεῖσι |
τούτοισι,
Περίανδρον
τὸν
Κυψέλου
ἐόντα |
[1, 31] |
ταῦτα
δέ
σφι
ποιήσασι
καὶ
|
ὀφθεῖσι |
ὑπὸ
τῆς
πανηγύριος
τελευτὴ
τοῦ |
[1, 194] |
πλήσαντες
πᾶν
τὸ
πλοῖον
τοῦτο
|
ἀπιεῖσι |
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
φέρεσθαι,
φορτίων |
[1, 133] |
χρέωνται
αὐτῷ,
ἢν
δὲμὴ
ἅδῃ,
|
μετιεῖσι. |
τὰ
δ?
ἂν
νήφοντες
προβουλεύσωνται, |
[1, 151] |
δεινὸν
οὐδέν?
τῇσι
δὲ
λοιπῇσι
|
πόλισι |
ἕαδε
κοινῇ
Ἴωσι
ἕπεσθαι
τῇ |
[1, 141] |
τούτους
ὅρκιον
Κῦρος
ἐποιήσατο
ἐπ?
|
οἷσί |
περ
ὁ
Λυδός.
τοῖσι
δὲ |
[1, 133] |
τῶν
προβάτων
προτιθέαται.
σίτοισι
δὲ
|
ὀλίγοισι |
χρέωνται,
ἐπιφορήμασι
δὲ
πολλοῖσι
καὶ |
[1, 106] |
ὡς
δὲ
εἷλον
ἐν
ἑτέροισι
|
λόγοισι |
δηλώσω)
καὶ
τοὺς
Ἀσσυρίους
ὑποχειρίους |
[1, 184] |
βασιλέες,
τῶν
ἐν
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι
|
λόγοισι |
μνήμην
ποιήσομαι,
οἳ
τὰ
τείχεά |
[1, 75] |
τὴν
ἐγὼ
ἐν
τοῖσι
ὀπίσω
|
λόγοισι |
σημανέω?
τὰ
Κροῖσος
ἐπιμεμφόμενος
τῷ |
[1, 55] |
τάδε.
ἀλλ?
ὅταν
ἡμίονος
βασιλεὺς
|
Μήδοισι |
γένηται,
καὶ
τότε,
Λυδὲ
ποδαβρέ, |
[1, 74] |
πόλεμος
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
τοῖσι
|
Μήδοισι |
ἐγεγόνεε
ἐπ?
ἔτεα
πέντε,
ἐν |
[1, 96] |
τυραννίδα
περιῆλθον.
ἀνὴρ
ἐν
τοῖσι
|
Μήδοισι |
ἐγένετο
σοφὸς
τῷ
οὔνομα
ἦν |
[1, 95] |
ἄλλα
ἔθνεα
ἐποίεε
τὠυτὸ
τοῖσι
|
Μήδοισι. |
~ἐόντων
δὲ
αὐτονόμων
πάντων
ἀνὰ |
[1, 130] |
καὶ
ὁ
Κῦρος
ἐπαναστάντες
τοῖσι
|
Μήδοισι |
ἦρχον
τὸ
ἀπὸ
τούτου
τῆς |
[1, 16] |
τῷ
Δηιόκεω
ἀπογόνῳ
ἐπολέμησε
καὶ
|
Μήδοισι, |
Κιμμερίους
τε
ἐκ
τῆς
Ἀσίης |
[1, 114] |
Ἀρτεμβάρεος
παῖς
ἀνδρὸς
δοκίμου
ἐν
|
Μήδοισι, |
οὐ
γὰρ
δὴ
ἐποίησε
τὸ |
[1, 134] |
~ἐντυγχάνοντες
δ?
ἀλλήλοισι
ἐν
τῇσι
|
ὁδοῖσι, |
τῷδε
ἄν
τις
διαγνοίη
εἰ |
[1, 64] |
ἐπικούροισί
τε
πολλοῖσι
καὶ
χρημάτων
|
συνόδοισι, |
τῶν
μὲν
αὐτόθεν
τῶν
δὲ |
[1, 28] |
δὲ
τούτων
καὶ
προσεπικτωμένου
Κροίσου
|
Λυδοῖσι, |
~ἀπικνέονται
ἐς
Σάρδις
ἀκμαζούσας
πλούτῳ |
[1, 155] |
Σάρδις,
οὗτος
δότω
τοι
δίκην.
|
Λυδοῖσι |
δὲ
συγγνώμην
ἔχων
τάδε
αὐτοῖσι |
[1, 103] |
ὁμοίως
ἀναπεφυρμένα.
οὗτος
ὁ
τοῖσι
|
Λυδοῖσι |
ἐστὶ
μαχεσάμενος
ὅτε
νὺξ
ἡ |
[1, 49] |
ἔχω
εἰπεῖν
ὅ
τι
τοῖσι
|
Λυδοῖσι |
ἔχρησε
ποιήσασι
περὶ
τὸ
ἱρὸν |
[1, 71] |
καὶ
τὸ
κάρτα
οὔνομα
ἐν
|
Λυδοῖσι |
ἔχων,
συνεβούλευσε
Κροίσῳ
τάδε?
οὔνομά |
[1, 156] |
οἱ
ὑπετίθετο,
αἱρετώτερα
ταῦτα
εὑρίσκων
|
Λυδοῖσι |
ἢ
ἀνδραποδισθέντας
πρηθῆναι
σφέας,
ἐπιστάμενος |
[1, 91] |
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
|
Λυδοῖσι |
καὶ
λέγουσι
τὰ
ἐντεταλμένα
τὴν |
[1, 35] |
δὲ
παραπλησίη
ἡ
κάθαρσις
τοῖσι
|
Λυδοῖσι |
καὶ
τοῖσι
Ἕλλησι.
ἐπείτε
δὲ |
[1, 74] |
Σκύθας
ἐξαιτέοντι
Κυαξάρῃ,
πόλεμος
τοῖσι
|
Λυδοῖσι |
καὶ
τοῖσι
Μήδοισι
ἐγεγόνεε
ἐπ? |
[1, 171] |
ἀρχαῖον,
τοῦ
Μυσοῖσι
μὲν
καὶ
|
Λυδοῖσι |
μέτεστι
ὡς
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι
τοῖσι |
[1, 91] |
μὲν
ἡ
Πυθίη
ὑπεκρίνατο
τοῖσι
|
Λυδοῖσι, |
οἳ
δὲ
ἀνήνεικαν
ἐς
Σάρδις |
[1, 54] |
ἀντὶ
τούτων
ἔδοσαν
Κροίσῳ
καὶ
|
Λυδοῖσι |
προμαντηίην
καὶ
ἀτελείην
καὶ
προεδρίην, |
[1, 10] |
τὸν
Κανδαύλεα.
παρὰ
γὰρ
τοῖσι
|
Λυδοῖσι, |
σχεδὸν
δὲ
καὶ
παρὰ
τοῖσι |
[1, 156] |
ταῦτά
τέ
οἱ
ἐνετείλατο
προειπεῖν
|
Λυδοῖσι |
τὰ
ὁ
Κροῖσος
ὑπετίθετο,
καὶ |
[1, 47] |
Πέρσας
στρατεύεσθαι.
~ἐντειλάμενος
δὲ
τοῖσι
|
Λυδοῖσι |
τάδε
ἀπέπεμπε
ἐς
τὴν
διάπειραν |
[1, 50] |
θεὸν
μᾶλλον
τι
τούτοισι
ἀνακτήσεσθαι?
|
Λυδοῖσι |
τε
πᾶσι
προεῖπε
θύειν
πάντα |
[1, 155] |
σὲ
λαβὼν
ἄγω,
αὐτοῖσι
δὲ
|
Λυδοῖσι |
τὴν
πόλιν
παρέδωκα,
καὶ
ἔπειτα |
[1, 90] |
ἀχαρίστοισι
νόμος
εἶναι
τοῖσι
Ἑλληνικοῖσι
|
θεοῖσι. |
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ |
[1, 172] |
δὲ
τοῖσι
πατρίοισι
μοῦνον,
χέασθαι
|
θεοῖσι, |
ἐνδύντες
τὰ
ὅπλα
ἅπαντες
Καύνιοι |
[1, 71] |
ἀπωστοὶ
ἔσονται.
ἐγὼ
μέν
νυν
|
θεοῖσι |
ἔχω
χάριν,
οἳ
οὐκ
ἐπὶ |
[1, 158] |
περὶ
Πακτύην
ὁκοῖόν
τι
ποιέοντες
|
θεοῖσι |
μέλλοιεν
χαριεῖσθαι.
ἐπειρωτῶσι
δέ
σφι |
[1, 188] |
τετράκυκλοι
ἡμιόνεαι
κομίζουσαι
ἐν
ἀγγηίοισι
|
ἀργυρέοισι |
ἕπονται,
ὅκῃ
ἂν
ἐλαύνῃ
ἑκάστοτε. |
[1, 37] |
παριδὼν
οὔτε
ἀθυμίην
νῦν
τε
|
τέοισί |
με
χρὴ
ὄμμασι
ἔς
τε |
[1, 186] |
κου
μάλιστα
τὴν
πόλιν
τοῖσι
|
λίθοισι |
τοὺς
ὠρύξατο
οἰκοδόμεε
γέφυραν,
δέουσα |
[1, 186] |
ἐς
τὸν
ποταμὸν
φερούσας
ἀνοικοδόμησε
|
πλίνθοισι |
ὀπτῇσι
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον |
[1, 167] |
τούτους
ἐξαγαγόντες
κατέλευσαν.
μετὰ
δὲ
|
Ἀγυλλαίοισι |
πάντα
τὰ
παριόντα
τὸν
χῶρον, |
[1, 57] |
ἐν
Ἑλλησπόντῳ,
οἳ
σύνοικοι
ἐγένοντο
|
Ἀθηναίοισι, |
καὶ
ὅσα
ἄλλα
Πελασγικὰ
ἐόντα |
[1, 30] |
βίου
λαμπροτάτη
ἐπεγένετο?
γενομένης
γὰρ
|
Ἀθηναίοισι |
μάχης
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας
ἐν |
[1, 29] |
καὶ
Σόλων
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος,
ὃς
|
Ἀθηναίοισι |
νόμους
κελεύσασι
ποιήσας
ἀπεδήμησε
ἔτεα |
[1, 60] |
καὶ
τότε
γε
οὗτοι
ἐν
|
Ἀθηναίοισι |
τοῖσι
πρώτοισι
λεγομένοισι
εἶναι
Ἑλλήνων |
[1, 151] |
Ἑκατὸν
νήσοισι
καλεομένῃσι
ἄλλη
μία.
|
Λεσβίοισι |
μέν
νῦν
καὶ
Τενεδίοισι,
κατά |
[1, 151] |
μία.
Λεσβίοισι
μέν
νῦν
καὶ
|
Τενεδίοισι, |
κατά
περ
Ἰώνων
τοῖσι
τὰς |
[1, 214] |
τῇσι
αἰχμῇσί
τε
καὶ
τοῖσι
|
ἐγχειριδίοισι |
συνέχεσθαι.
χρόνον
τε
δὴ
ἐπὶ |
[1, 31] |
Βίτωνα.
τούτοισι
γὰρ
ἐοῦσι
γένος
|
Ἀργείοισι |
βίος
τε
ἀρκέων
ὑπῆν,
καὶ |
[1, 31] |
ἐούσης
ὁρτῆς
τῇ
Ἥρῃ
τοῖσι
|
Ἀργείοισι |
ἔδεε
πάντως
τὴν
μητέρα
αὐτῶν |
[1, 47] |
χελώνης
ἑψομένης
ἐν
χαλκῷ
ἅμ?
|
ἀρνείοισι |
κρέεσσιν,
ᾗ
χαλκὸς
μὲν
ὑπέστρωται, |
[1, 188] |
ἅμαξαι
τετράκυκλοι
ἡμιόνεαι
κομίζουσαι
ἐν
|
ἀγγηίοισι |
ἀργυρέοισι
ἕπονται,
ὅκῃ
ἂν
ἐλαύνῃ |
[1, 30] |
ἀπικόμενος
δὲ
ἐξεινίζετο
ἐν
τοῖσι
|
βασιληίοισι |
ὑπὸ
τοῦ
Κροίσου?
μετὰ
δὲ |
[1, 193] |
ἀρούρας,
ἀλλὰ
χερσί
τε
καὶ
|
κηλωνηίοισι |
ἀρδόμενος.
ἡ
γὰρ
Βαβυλωνίη
χώρη |
[1, 90] |
εἰ
οὔ
τι
ἐπαισχύνεται
τοῖσι
|
μαντηίοισι |
ἐπαείρας
Κροῖσον
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Πέρσας |
[1, 24] |
πιστεύοντα
δὲ
οὐδαμοῖσι
μᾶλλον
ἢ
|
Κορινθίοισι |
μισθώσασθαι
πλοῖον
ἀνδρῶν
Κορινθίων.
τοὺς |
[1, 41] |
τοι
οὐκ
ὀνειδίζω,
ἐκάθηρα
καὶ
|
οἰκίοισι |
ὑποδεξάμενος
ἔχω,
παρέχων
πᾶσαν
δαπάνην. |
[1, 44] |
μὲν
ἐπίστιον
καλέων,
διότι
δὴ
|
οἰκίοισι |
ὑποδεξάμενος
τὸν
ξεῖνον
φονέα
τοῦ |
[1, 29] |
τε
ἦσαν
αὐτὸ
ποιῆσαι
Ἀθηναῖοι?
|
ὁρκίοισι |
γὰρ
μεγάλοισι
κατείχοντο
δέκα
ἔτεα |
[1, 24] |
σκευῇ
πάσῃ
στάντα
ἐν
τοῖσι
|
ἑδωλίοισι |
ἀεῖσαι?
ἀείσας
δὲ
ὑπεδέκετο
ἑωυτὸν |
[1, 24] |
τὴν
κιθάρην,
στάντα
ἐν
τοῖσι
|
ἑδωλίοισι |
διεξελθεῖν
νόμον
τὸν
ὄρθιον,
τελευτῶντος |
[1, 51] |
ἑξακοσίους?
ἐπικίρναται
γὰρ
ὑπὸ
Δελφῶν
|
Θεοφανίοισι. |
φασὶ
δὲ
μιν
Δελφοὶ
Θεοδώρου |
[1, 194] |
σκύτινα.
ἐπεὰν
γὰρ
ἐν
τοῖσι
|
Ἀρμενίοισι |
τοῖσι
κατύπερθε
Ἀσσυρίων
οἰκημένοισι
νομέας |
[1, 51] |
ἐπέγραψε
δὲ
τῶν
τις
Δελφῶν
|
Λακεδαιμονίοισι |
βουλόμενος
χαρίζεσθαι,
τοῦ
ἐπιστάμενος
τὸ |
[1, 77] |
Βαβυλωνίων
Λαβύνητος)
ἐπαγγείλας
δὲ
καὶ
|
Λακεδαιμονίοισι |
παρεῖναι
ἐς
χρόνον
ῥητόν
ἁλίσας |
[1, 199] |
αἴσχιστος
τῶν
νόμων
ἐστὶ
τοῖσι
|
Βαβυλωνίοισι |
ὅδε?
δεῖ
πᾶσαν
γυναῖκα
ἐπιχωρίην |
[1, 200] |
νόμος.
~νόμοι
μὲν
δὴ
τοῖσι
|
Βαβυλωνίοισι |
οὗτοι
κατεστᾶσι?
εἰσὶ
δὲ
αὐτῶν |
[1, 47] |
χρόνον
ἑκατοστῇ
ἡμέρῃ
χρᾶσθαι
τοῖσι
|
χρηστηρίοισι, |
ἐπειρωτῶντας
ὅ
τι
ποιέων
τυγχάνοι |
[1, 53] |
ἀνέθεσαν
τὰ
ἀναθήματα,
ἐχρέωντο
τοῖσι
|
χρηστηρίοισι |
λέγοντες
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν
τε |
[1, 54] |
ὁ
Κροῖσος,
ὑπερήσθη
τε
τοῖσι
|
χρηστηρίοισι, |
πάγχυ
τε
ἐλπίσας
καταλύσειν
τὴν |
[1, 172] |
σφι
ἀπέδοξε,
ἔδοξέ
δὲ
τοῖσι
|
πατρίοισι |
μοῦνον,
χέασθαι
θεοῖσι,
ἐνδύντες
τὰ |
[1, 95] |
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης
μαχεσάμενοι
τοῖσι
|
Ἀσσυρίοισι |
ἐγένοντο
ἄνδρες
ἀγαθοί,
καὶ
ἀπωσάμενοι |
[1, 178] |
πάντα
τῆς
ἠπείρου
ὑποχείρια
ἐποιήσατο,
|
Ἀσσυρίοισι |
ἐπετίθετο.
τῆς
δὲ
Ἀσσυρίης
ἐστὶ |
[1, 184] |
ἐγένοντο
βασιλέες,
τῶν
ἐν
τοῖσι
|
Ἀσσυρίοισι |
λόγοισι
μνήμην
ποιήσομαι,
οἳ
τὰ |
[1, 26] |
ὃς
δὴ
Ἑλλήνων
πρώτοισι
ἐπεθήκατο
|
Ἐφεσίοισι. |
ἔνθα
δὴ
οἱ
Ἐφέσιοι
πολιορκεόμενοι |
[1, 21] |
συγκομίσας
ἐς
τὴν
ἀγορὴν
προεῖπε
|
Μιλησίοισι, |
ἐπεὰν
αὐτὸς
σημήνῃ,
τότε
πίνειν |
[1, 18] |
πόλεμον
προσεῖχε
ἐντεταμένως.
τοῖσι
δὲ
|
Μιλησίοισι |
οὐδαμοὶ
Ἰώνων
τὸν
πόλεμον
τοῦτον |
[1, 17] |
τῇ
ἀρχῇ
ἀξιαπηγητότατα
τάδε.
~ἐπολέμησε
|
Μιλησίοισι, |
παραδεξάμενος
τὸν
πόλεμον
παρὰ
τοῦ |
[1, 21] |
σπονδὰς
ποιήσασθαι
Θρασυβούλῳ
τε
καὶ
|
Μιλησίοισι |
χρόνον
ὅσον
ἂν
τὸν
νηὸν |
[1, 94] |
ἐστί.
~Λυδοὶ
δὲ
νόμοισι
μὲν
|
παραπλησίοισι |
χρέωνται
καὶ
Ἕλληνές,
χωρὶς
ἢ |
[1, 188] |
δὴ
βασιλεὺς
ὁ
μέγας
καὶ
|
σιτίοισι |
εὖ
ἐσκευασμένος
ἐξ
οἴκου
καὶ |
[1, 126] |
πρὸς
δὲ
οἴνῳ
τε
καὶ
|
σιτίοισι |
ὡς
ἐπιτηδεοτάτοισι.
ἀπικομένους
δὲ
τῇ |
[1, 18] |
δὴ
πρότερον
οἱ
Μιλήσιοι
τοῖσι
|
Χίοισι |
τὸν
πρὸς
Ἐρυθραίους
πόλεμον
συνδιήνεικαν. |
[1, 98] |
κύκλων
οἱ
προμαχεῶνες
ἠνθισμένοι
εἰσὶ
|
φαρμάκοισι? |
δύο
δὲ
οἱ
τελευταῖοί
εἰσὶ |
[1, 96] |
τὸ
ὀρθὸν
δικάζων,
πρότερον
περιπίπτοντες
|
ἀδίκοισι |
γνώμῃσι,
τότε
ἐπείτε
ἤκουσαν
ἄσμενοι, |
[1, 90] |
εἰ
ἀχαρίστοισι
νόμος
εἶναι
τοῖσι
|
Ἑλληνικοῖσι |
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι |
[1, 175] |
ἔσεσθαι,
αὐτοῖσί
τε
καὶ
τοῖσι
|
περιοίκοισι, |
ἡ
ἱρείη
τῆς
Ἀθηναίης
πώγωνα |
[1, 173] |
τὰ
μὲν
Κρητικοῖσι
τὰ
δὲ
|
Καρικοῖσι |
χρέωνται.
ἓν
δὲ
τόδε
ἴδιον |
[1, 173] |
ἐκλήθησαν.
νόμοισι
δὲ
τὰ
μὲν
|
Κρητικοῖσι |
τὰ
δὲ
Καρικοῖσι
χρέωνται.
ἓν |
[1, 29] |
αὐτὸ
ποιῆσαι
Ἀθηναῖοι?
ὁρκίοισι
γὰρ
|
μεγάλοισι |
κατείχοντο
δέκα
ἔτεα
χρήσεσθαι
νόμοισι |
[1, 22] |
ἐγένετο
ἐπ?
ᾧ
τε
ξείνους
|
ἀλλήλοισι |
εἶναι
καὶ
συμμάχους,
καὶ
δύο |
[1, 134] |
προβουλεύσωνται,
μεθυσκόμενοι
ἐπιδιαγινώσκουσι.
~ἐντυγχάνοντες
δ?
|
ἀλλήλοισι |
ἐν
τῇσι
ὁδοῖσι,
τῷδε
ἄν |
[1, 60] |
Πεισίστρατον
αὖτις
ἐκ
νέης
ἐπ?
|
ἀλλήλοισι |
ἐστασίασαν.
περιελαυνόμενος
δὲ
τῇ
στάσι |
[1, 0] |
καὶ
δι?
ἣν
αἰτίην
ἐπολέμησαν
|
ἀλλήλοισι. |
~Περσέων
μέν
νυν
οἱ
λόγιοι |
[1, 26] |
ἑκάστοισι
Ἰώνων
τε
καὶ
Αἰολέων,
|
ἄλλοισι |
ἄλλας
αἰτίας
ἐπιφέρων,
τῶν
μὲν |
[1, 10] |
σχεδὸν
δὲ
καὶ
παρὰ
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
βαρβάροισι
καὶ
ἄνδρα
ὀφθῆναι
γυμνόν |
[1, 192] |
τῶν
Βαβυλωνίων
πολλοῖσι
μὲν
καὶ
|
ἄλλοισι |
δηλώσω
ὅση
τις
ἐστί,
ἐν |
[1, 143] |
ἐβουλεύσαντο
δὲ
αὐτοῦ
μεταδοῦναι
μηδαμοῖσι
|
ἄλλοισι |
Ἰώνων
οὐδ?
ἐδεήθησαν
δὲ
οὐδαμοὶ |
[1, 119] |
καὶ
ὁ
Ἅρπαγος,
τοῖσι
μὲν
|
ἄλλοισι |
καὶ
αὐτῷ
Ἀστυάγεϊ
παρετιθέατο
τράπεζαι |
[1, 138] |
οὐ
κατέρχεται
οὐδὲ
συμμίσγεται
τοῖσι
|
ἄλλοισι |
Πέρσῃσι?
φασὶ
δέ
μιν
ἐς |
[1, 173] |
τόδε
ἴδιον
νενομίκασι
καὶ
οὐδαμοῖσι
|
ἄλλοισι |
συμφέρονται
ἀνθρώπων?
καλέουσι
ἀπὸ
τῶν |
[1, 32] |
χρήματος
τὴν
τελευτήν,
κῇ
ἀποβήσεται?
|
πολλοῖσι |
γὰρ
δὴ
ὑποδέξας
ὄλβον
ὁ |
[1, 133] |
δὲ
ὀλίγοισι
χρέωνται,
ἐπιφορήμασι
δὲ
|
πολλοῖσι |
καὶ
οὐκ
ἁλέσι?
καὶ
διὰ |
[1, 64] |
ἐρρίζωσε
τὴν
τυραννίδα
ἐπικούροισί
τε
|
πολλοῖσι |
καὶ
χρημάτων
συνόδοισι,
τῶν
μὲν |
[1, 192] |
τὴν
δὲ
δύναμιν
τῶν
Βαβυλωνίων
|
πολλοῖσι |
μὲν
καὶ
ἄλλοισι
δηλώσω
ὅση |
[1, 32] |
δὲ
τοῦ
πλουσίου
καὶ
ἀνόλβου
|
πολλοῖσι? |
ὃ
μὲν
ἐπιθυμίην
ἐκτελέσαι
καί |
[1, 108] |
δὲ
τοῦτο
καὶ
ὑπερθέμενος
τοῖσι
|
ὀνειροπόλοισι, |
μετεπέμψατο
ἐκ
τῶν
Περσέων
τὴν |
[1, 107] |
ὑπερθέμενος
δὲ
τῶν
Μάγων
τοῖσι
|
ὀνειροπόλοισι |
τὸ
ἐνύπνιον,
ἐφοβήθη
παρ?
αὐτῶν |
[1, 13] |
τὸ
Κανδαύλεω
πάθος
καὶ
ἐν
|
ὅπλοισι |
ἦσαν,
συνέβησαν
ἐς
τὠυτὸ
οἳ |
[1, 178] |
μετρίου
ἐστὶ
πήχεος
μέζων
τρισὶ
|
δακτύλοισι. |
~δεῖ
δή
με
πρὸς
τούτοισι |
[1, 143] |
Πανιώνιον,
ἐβουλεύσαντο
δὲ
αὐτοῦ
μεταδοῦναι
|
μηδαμοῖσι |
ἄλλοισι
Ἰώνων
οὐδ?
ἐδεήθησαν
δὲ |
[1, 173] |
δὲ
τόδε
ἴδιον
νενομίκασι
καὶ
|
οὐδαμοῖσι |
ἄλλοισι
συμφέρονται
ἀνθρώπων?
καλέουσι
ἀπὸ |
[1, 24] |
νυν
ἐκ
Τάραντος,
πιστεύοντα
δὲ
|
οὐδαμοῖσι |
μᾶλλον
ἢ
Κορινθίοισι
μισθώσασθαι
πλοῖον |
[1, 57] |
γὰρ
δὴ
οὔτε
οἱ
Κρηστωνιῆται
|
οὐδαμοῖσι |
τῶν
νῦν
σφέας
περιοικεόντων
εἰσὶ |
[1, 131] |
καὶ
πυρὶ
καὶ
ὕδατι
καὶ
|
ἀνέμοισι. |
τούτοισι
μὲν
δὴ
θύουσι
μούνοισι |
[1, 173] |
ἐπωνυμίην
Λύκιοι
ἀνὰ
χρόνον
ἐκλήθησαν.
|
νόμοισι |
δὲ
τὰ
μὲν
Κρητικοῖσι
τὰ |
[1, 172] |
γὰρ
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
διακρῖναι)
|
νόμοισι |
δὲ
χρέωνται
κεχωρισμένοισι
πολλὸν
τῶν |
[1, 216] |
χρυσὸς
καὶ
ὁ
χαλκὸς
ἄπλετος.
|
~νόμοισι |
δὲ
χρέωνται
τοιοῖσιδε.
γυναῖκα
μὲν |
[1, 94] |
δὴ
τοιοῦτο
ἐστί.
~Λυδοὶ
δὲ
|
νόμοισι |
μὲν
παραπλησίοισι
χρέωνται
καὶ
Ἕλληνές, |
[1, 131] |
Ἀσίης
ἤρξε.
~Πέρσας
δὲ
οἶδα
|
νόμοισι |
τοιοῖσιδε
χρεωμένους,
ἀγάλματα
μὲν
καὶ |
[1, 29] |
μεγάλοισι
κατείχοντο
δέκα
ἔτεα
χρήσεσθαι
|
νόμοισι |
τοὺς
ἄν
σφι
Σόλων
θῆται. |
[1, 171] |
αὐχέσι
τε
καὶ
τοῖσι
ἀριστεροῖσι
|
ὤμοισι |
περικείμενοι.
μετὰ
δὲ
τοὺς
Κᾶρας |
[1, 193] |
εὖ
εἰδὼς
ὅτι
τοῖσι
μὴ
|
ἀπιγμένοισι |
ἐς
τὴν
Βαβυλωνίην
χώρην
καὶ |
[1, 27] |
καὶ
οὕτω
τοῖσι
τὰς
νήσους
|
οἰκημένοισι |
Ἴωσι
ξεινίην
συνεθήκατο.
~χρόνου
δὲ |
[1, 194] |
τοῖσι
Ἀρμενίοισι
τοῖσι
κατύπερθε
Ἀσσυρίων
|
οἰκημένοισι |
νομέας
ἰτέης
ταμόμενοι
ποιήσωνται,
περιτείνουσι |
[1, 104] |
αὐτῶν
ἐστι,
Σάσπειρες,
τοῦτο
δὲ
|
παραμειβομένοισι |
εἶναι
ἐν
τῇ
Μηδικῇ.
οὐ |
[1, 60] |
οὗτοι
ἐν
Ἀθηναίοισι
τοῖσι
πρώτοισι
|
λεγομένοισι |
εἶναι
Ἑλλήνων
σοφίην
μηχανῶνται
τοιάδε. |
[1, 57] |
κοτὲ
ἦσαν
τοῖσι
νῦν
Δωριεῦσι
|
καλεομένοισι |
οἴκεον
δὲ
τηνικαῦτα
γῆν
τὴν |
[1, 69] |
ἵδρυται
Ἀπόλλωνος?
Κροῖσος
δέ
σφι
|
ὠνεομένοισι |
ἔδωκε
δωτίνην.
~τούτων
τε
ὦν |
[1, 78] |
θεοπρόπους
ἐς
τῶν
ἐξηγητέων
Τελμησσέων.
|
ἀπικομένοισι |
δὲ
τοῖσι
θεοπρόποισι
καὶ
μαθοῦσι |
[1, 91] |
νόμος
εἶναι
τοῖσι
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι.
|
~ἀπικομένοισι |
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
λέγουσι |
[1, 19] |
νούσου.
τοῖσι
δὲ
ἡ
Πυθίη
|
ἀπικομένοισι |
ἐς
Δελφοὺς
οὐκ
ἔφη
χρήσειν |
[1, 126] |
οὐδένα
πόνον
δουλοπρεπέα
ἔχουσι,
μὴ
|
βουλομένοισι |
δὲ
ἐμέο
πείθεσθαι
εἰσὶ
ὑμῖν |
[1, 126] |
ἄνδρες
Πέρσαι,
οὕτω
ὑμῖν
ἔχει.
|
βουλομένοισι |
μὲν
ἐμέο
πείθεσθαί
ἔστι
τάδε |
[1, 62] |
δὲ
τούτῳ
τῷ
χώρῳ
σφι
|
στρατοπεδευομένοισι |
οἵ
τε
ἐκ
τοῦ
ἄστεος |
[1, 133] |
τὸ
δ?
ἂν
ἅδῃ
σφι
|
βουλευομένοισι, |
τοῦτο
τῇ
ὑστεραίῃ
νήφουσι
προτιθεῖ |
[1, 103] |
νὺξ
ἡ
ἡμέρη
ἐγένετό
σφι
|
μαχομένοισι, |
καὶ
ὁ
τὴν
Ἅλυος
ποταμοῦ |
[1, 170] |
Βίαντος
τοῦ
Πριηνέος
γνώμη
ἐπὶ
|
διεφθαρμένοισι |
Ἴωσι
γενομένη,
χρηστὴ
δὲ
καὶ |
[1, 83] |
ὁρμέατο
βοηθέειν.
καί
σφι
ἤδη
|
παρεσκευασμένοισι |
καὶ
νεῶν
ἐουσέων
ἑτοίμων
ἦλθε |
[1, 172] |
ἀτρεκέως
διακρῖναι)
νόμοισι
δὲ
χρέωνται
|
κεχωρισμένοισι |
πολλὸν
τῶν
τε
ἄλλων
ἀνθρώπων |
[1, 89] |
τι
οἱ
ἐνορῴη
ἐν
τοῖσι
|
ποιευμένοισι. |
ὁ
δὲ
εἶπε
ἐπείτε
με |
[1, 165] |
τὰς
Οἰνούσσας
καλεομένας
οὐκ
ἐβούλοντο
|
ὠνευμένοισι |
πωλέειν,
δειμαίνοντες
μὴ
αἳ
μὲν |
[1, 189] |
τοῦ
αἱ
μὲν
πηγαὶ
ἐν
|
Ματιηνοῖσι |
ὄρεσι,
ῥέει
δὲ
διὰ
Δαρδανέων, |
[1, 2] |
ἁρπαγῆς?
οὐδὲ
ὤν
αὐτοὶ
δώσειν
|
ἐκείνοισι. |
~Δευτέρῃ
δὲ
λέγουσι
γενεῇ
μετὰ |
[1, 91] |
τε
ἦν
καὶ
ἀρχόμενος
ὑπ?
|
ἐκείνοισι |
καὶ
ἔνερθε
ἐὼν
τοῖσι
ἅπασι |
[1, 65] |
κατά
τε
σφέας
αὐτοὺς
καὶ
|
ξείνοισι |
ἀπρόσμικτοι?
μετέβαλον
δὲ
ὧδε
ἐς |
[1, 179] |
πλίνθους
ἱκανὰς
ὤπτησαν
αὐτὰς
ἐν
|
καμίνοισι? |
μετὰ
δὲ
τέλματι
χρεώμενοι
ἀσφάλτῳ |
[1, 133] |
ὄνον
προτιθέαται
ὅλους
ὀπτοὺς
ἐν
|
καμίνοισι, |
οἱ
δὲ
πένητες
αὐτῶν
τὰ |
[1, 171] |
περ
ἐώθεσαν
ἀσπίσι
χρᾶσθαι,
τελαμῶσι
|
σκυτίνοισι |
οἰηκίζοντες,
περὶ
τοῖσι
αὐχέσι
τε |
[1, 31] |
τε
καὶ
Βίτωνι
τοῖσι
ἑωυτῆς
|
τέκνοισι, |
οἵ
μιν
ἐτίμησαν
μεγάλως,
τὴν |
[1, 86] |
εἰπεῖν
τὸν
ἂν
ἐγὼ
πᾶσι
|
τυράννοισι |
προετίμησα
μεγάλων
χρημάτων
ἐς
λόγους |
[1, 105] |
Ἀσκάλωνι
καὶ
τοῖσι
τούτων
αἰεὶ
|
ἐκγόνοισι |
ἐνέσκηψε
ὁ
θεὸς
θήλεαν
νοῦσον? |
[1, 131] |
ἀνέμοισι.
τούτοισι
μὲν
δὴ
θύουσι
|
μούνοισι |
ἀρχῆθεν,
ἐπιμεμαθήκασι
δὲ
καὶ
τῇ |
[1, 98] |
τοῦ
ἑτέρου
κύκλος
τοῖσι
προμαχεῶσι
|
μούνοισι |
ἐστι
ὑψηλότερος.
τὸ
μέν
κού |
[1, 141] |
περ
ὁ
Λυδός.
τοῖσι
δὲ
|
λοιποῖσι |
Ἴωσι
ἔδοξε
κοινῷ
λόγῳ
πέμπειν |
[1, 78] |
ἐξηγητέων
Τελμησσέων.
ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
|
θεοπρόποισι |
καὶ
μαθοῦσι
πρὸς
Τελμησσέων
τὸ |
[1, 67] |
Ὀρέστης.
εἰρωτῶσι
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
|
θεοπρόποισι |
λέγει
ἡ
Πυθίη
τάδε.
ἔστι |
[1, 173] |
ξεινικοὺς
θεούς.
~καὶ
οὗτοι
μὲν
|
τρόποισι |
τοιούτοισι
χρέωνται,
οἱ
δὲ
Λύκιοι |
[1, 27] |
ἐλθεῖν
ἐπὶ
Λυδῶν
παῖδας
σὺν
|
ἵπποισι. |
τὸν
δὲ
ὑπολαβόντα
φάναι
ὦ |
[1, 86] |
ὡς
οὐδὲν
εἴη
τῶν
ἐν
|
ἀνθρώποισι |
ἀσφαλέως
ἔχον,
κελεύειν
σβεννύναι
τὴν |
[1, 8] |
γυνή.
πάλαι
δὲ
τὰ
καλὰ
|
ἀνθρώποισι |
ἐξεύρηται,
ἐκ
τῶν
μανθάνειν
δεῖ? |
[1, 8] |
τῆς
γυναικός
ὦτα
γὰρ
τυγχάνει
|
ἀνθρώποισι |
ἐόντα
ἀπιστότερα
ὀφθαλμῶν)
ποίεε
ὅκως |
[1, 53] |
τάδε
μαντήια
εἶναι
μοῦνα
ἐν
|
ἀνθρώποισι, |
ὑμῖν
τε
ἄξια
δῶρα
ἔδωκε |
[1, 0] |
τὰ
μὲν
Ἕλλησι
τὰ
δὲ
|
βαρβάροισι |
ἀποδεχθέντα,
ἀκλεᾶ
γένηται,
τά
τε |
[1, 10] |
δὲ
καὶ
παρὰ
τοῖσι
ἄλλοισι
|
βαρβάροισι |
καὶ
ἄνδρα
ὀφθῆναι
γυμνόν
ἐς |
[1, 182] |
φοιτᾶν?
καὶ
κατά
περ
ἐν
|
Πατάροισι |
τῆς
Λυκίης
ἡ
πρόμαντις
τοῦ |
[1, 200] |
ἐσβάλλουσι
ἐς
ὅλμον
καὶ
λεήναντες
|
ὑπέροισι |
σῶσι
διὰ
σινδόνος,
καὶ
ὃς |
[1, 106] |
εἷλον
ὡς
δὲ
εἷλον
ἐν
|
ἑτέροισι |
λόγοισι
δηλώσω)
καὶ
τοὺς
Ἀσσυρίους |
[1, 163] |
δὲ
οὐ
στρογγύλῃσι
νηυσὶ
ἀλλὰ
|
πεντηκοντέροισι. |
ἀπικόμενοι
δὲ
ἐς
τὸν
Ταρτησσὸν |
[1, 171] |
τοῖσι
αὐχέσι
τε
καὶ
τοῖσι
|
ἀριστεροῖσι |
ὤμοισι
περικείμενοι.
μετὰ
δὲ
τοὺς |
[1, 168] |
νῦν
ὑπὸ
Τηίων
τῶν
ἐν
|
Ἀβδήροισι |
ὡς
ἥρως
ἔχει.
~οὗτοὶ
μέν |
[1, 105] |
Κύπριοι
λέγουσι,
καὶ
τὸ
ἐν
|
Κυθήροισι |
Φοίνικές
εἰσὶ
οἱ
ἱδρυσάμενοι
ἐκ |
[1, 193] |
τούτων
τὸν
καρπὸν
περιδέουσι
τῇσι
|
βαλανηφόροισι |
τὸν
φοινίκων,
ἵνα
πεπαίνῃ
τε |
[1, 116] |
τε
λέγων
ταῦτα
ἐσήμαινε
τοῖσι
|
δορυφόροισι |
λαμβάνειν
αὐτόν.
ὁ
δὲ
ἀγόμενος |
[1, 98] |
βασιληίης
οἰκοδομῆσαι
καὶ
κρατῦναι
αὐτὸν
|
δορυφόροισι? |
ποιεῦσι
δὴ
ταῦτα
οἱ
Μῆδοι. |
[1, 90] |
δὲ
πολλά,
καὶ
ἐντειλάμενος
τοῖσι
|
δορυφόροισι |
τὰ
Κροῖσος
ὑπεθήκατο
ἐπιτελέειν,
εἶπε |
[1, 197] |
ἐκφορέουσι?
οὐ
γὰρ
δὴ
χρέωνται
|
ἰητροῖσι. |
προσιόντες
ὦν
πρὸς
τὸν
κάμνοντα |
[1, 64] |
σχὼν
Ἀθήνας
ἐρρίζωσε
τὴν
τυραννίδα
|
ἐπικούροισί |
τε
πολλοῖσι
καὶ
χρημάτων
συνόδοισι, |
[1, 105] |
Ψαμμήτιχος
σφέας
Αἰγύπτου
βασιλεὺς
ἀντιάσας
|
δώροισί |
τε
καὶ
λιτῇσι
ἀποτράπει
τὸ |
[1, 171] |
περ
νῦν.
ἀποδείκνῦσι
δὲ
ἐν
|
Μυλάσοισι |
Διὸς
Καρίου
ἱρὸν
ἀρχαῖον,
τοῦ |
[1, 151] |
πόλις,
καὶ
ἐν
τῇσι
Ἑκατὸν
|
νήσοισι |
καλεομένῃσι
ἄλλη
μία.
Λεσβίοισι
μέν |
[1, 171] |
Διὸς
Καρίου
ἱρὸν
ἀρχαῖον,
τοῦ
|
Μυσοῖσι |
μὲν
καὶ
Λυδοῖσι
μέτεστι
ὡς |
[1, 141] |
τὸν
λόγον
τοῖσι
Ἴωσι
καὶ
|
τοῖσι |
Αἰολεῦσι
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε,
ὅτι |
[1, 10] |
Λυδοῖσι,
σχεδὸν
δὲ
καὶ
παρὰ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
βαρβάροισι
καὶ
ἄνδρα
ὀφθῆναι |
[1, 138] |
οὗτος
οὐ
κατέρχεται
οὐδὲ
συμμίσγεται
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
Πέρσῃσι?
φασὶ
δέ
μιν |
[1, 146] |
τῇσι
θυγατράσι,
μή
κοτε
ὁμοσιτῆσαι
|
τοῖσι |
ἀνδράσι
μηδὲ
οὐνόματι
βῶσαι
τὸν |
[1, 207] |
καλῶν
μεγάλων
ἀπαθέες.
τούτοισι
ὦν
|
τοῖσι |
ἀνδράσι
τῶν
προβάτων
ἀφειδέως
πολλὰ |
[1, 202] |
τε
καὶ
τενάγεα
ἐκδιδοῖ?
ἐν
|
τοῖσι |
ἀνθρώπους
κατοικῆσθαι
λέγουσι
ἰχθῦς
ὠμοὺς |
[1, 91] |
ὑπ?
ἐκείνοισι
καὶ
ἔνερθε
ἐὼν
|
τοῖσι |
ἅπασι
δεσποίνῃ
τῇ
ἑωυτοῦ
συνοίκεε" |
[1, 132] |
τῷ
βασιλέι?
ἐν
γὰρ
δὴ
|
τοῖσι |
ἅπασι
Πέρσῃσι
καὶ
αὐτὸς
γίνεται. |
[1, 31] |
λόγος.
ἐούσης
ὁρτῆς
τῇ
Ἥρῃ
|
τοῖσι |
Ἀργείοισι
ἔδεε
πάντως
τὴν
μητέρα |
[1, 171] |
περὶ
τοῖσι
αὐχέσι
τε
καὶ
|
τοῖσι |
ἀριστεροῖσι
ὤμοισι
περικείμενοι.
μετὰ
δὲ |
[1, 194] |
πάντα
σκύτινα.
ἐπεὰν
γὰρ
ἐν
|
τοῖσι |
Ἀρμενίοισι
τοῖσι
κατύπερθε
Ἀσσυρίων
οἰκημένοισι |
[1, 95] |
οὗτοι
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης
μαχεσάμενοι
|
τοῖσι |
Ἀσσυρίοισι
ἐγένοντο
ἄνδρες
ἀγαθοί,
καὶ |
[1, 184] |
ἄλλοι
ἐγένοντο
βασιλέες,
τῶν
ἐν
|
τοῖσι |
Ἀσσυρίοισι
λόγοισι
μνήμην
ποιήσομαι,
οἳ |
[1, 141] |
Σάρδις
παρὰ
Κῦρον,
ἐθέλοντες
ἐπὶ
|
τοῖσι |
αὐτοῖσι
εἶναι
τοῖσι
καὶ
Κροίσῳ |
[1, 171] |
χρᾶσθαι,
τελαμῶσι
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
περὶ
|
τοῖσι |
αὐχέσι
τε
καὶ
τοῖσι
ἀριστεροῖσι |
[1, 199] |
δὴ
αἴσχιστος
τῶν
νόμων
ἐστὶ
|
τοῖσι |
Βαβυλωνίοισι
ὅδε?
δεῖ
πᾶσαν
γυναῖκα |
[1, 200] |
τούτῳ
νόμος.
~νόμοι
μὲν
δὴ
|
τοῖσι |
Βαβυλωνίοισι
οὗτοι
κατεστᾶσι?
εἰσὶ
δὲ |
[1, 30] |
Κροῖσον.
ἀπικόμενος
δὲ
ἐξεινίζετο
ἐν
|
τοῖσι |
βασιληίοισι
ὑπὸ
τοῦ
Κροίσου?
μετὰ |
[1, 172] |
τε
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
Καρῶν.
|
τοῖσι |
γὰρ
κάλλιστον
ἐστὶ
κατ?
ἡλικίην |
[1, 71] |
εἰ
νικήσεις,
τί
σφέας
ἀπαιρήσεαι,
|
τοῖσί |
γε
μὴ
ἔστι
μηδέν;
τοῦτο |
[1, 53] |
τῳ
νηῷ
τοῦ
Ἰσμηνίου
Ἀπόλλωνος.
|
~τοῖσι |
δὲ
ἄγειν
μέλλουσι
τῶν
Λυδῶν |
[1, 26] |
ἐδύνατο
μέζονας
παρευρίσκειν,
μέζονα
ἐπαιτιώμενος,
|
τοῖσι |
δὲ
αὐτῶν
καὶ
φαῦλα
ἐπιφέρων. |
[1, 143] |
σκέπῃ
τοῦ
φόβου,
ὅρκιον
ποιησάμενοι,
|
τοῖσι |
δὲ
αὐτῶν
νησιώτῃσι
ἦν
δεινὸν |
[1, 19] |
θεὸν
ἐπειρέσθαι
περὶ
τῆς
νούσου.
|
τοῖσι |
δὲ
ἡ
Πυθίη
ἀπικομένοισι
ἐς |
[1, 82] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐς
Λακεδαίμονα.
|
τοῖσι |
δὲ
καὶ
αὐτοῖσι
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι |
[1, 141] |
ἐπ?
οἷσί
περ
ὁ
Λυδός.
|
τοῖσι |
δὲ
λοιποῖσι
Ἴωσι
ἔδοξε
κοινῷ |
[1, 18] |
πατρὸς
τὸν
πόλεμον
προσεῖχε
ἐντεταμένως.
|
τοῖσι |
δὲ
Μιλησίοισι
οὐδαμοὶ
Ἰώνων
τὸν |
[1, 105] |
ἐκ
ταύτης
τῆς
Συρίης
ἐόντες.
|
τοῖσι |
δὲ
τῶν
Σκυθέων
συλήσασι
τὸ |
[1, 116] |
ἅμα
τε
λέγων
ταῦτα
ἐσήμαινε
|
τοῖσι |
δορυφόροισι
λαμβάνειν
αὐτόν.
ὁ
δὲ |
[1, 90] |
αἰνέσας
δὲ
πολλά,
καὶ
ἐντειλάμενος
|
τοῖσι |
δορυφόροισι
τὰ
Κροῖσος
ὑπεθήκατο
ἐπιτελέειν, |
[1, 214] |
συμπεσόντας
τῇσι
αἰχμῇσί
τε
καὶ
|
τοῖσι |
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
χρόνον
τε
δὴ |
[1, 24] |
τῇ
σκευῇ
πάσῃ
στάντα
ἐν
|
τοῖσι |
ἑδωλίοισι
ἀεῖσαι?
ἀείσας
δὲ
ὑπεδέκετο |
[1, 24] |
λαβόντα
τὴν
κιθάρην,
στάντα
ἐν
|
τοῖσι |
ἑδωλίοισι
διεξελθεῖν
νόμον
τὸν
ὄρθιον, |
[1, 155] |
δὲ
σφέας
κιθῶνάς
τε
ὑποδύνειν
|
τοῖσι |
εἵμασι
καὶ
κοθόρνους
ὑποδέεσθαι,
πρόειπε |
[1, 90] |
καὶ
εἰ
ἀχαρίστοισι
νόμος
εἶναι
|
τοῖσι |
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι |
[1, 3] |
οὕτω
δὴ
ἁρπάσαντος
αὐτοῦ
Ἑλένην,
|
τοῖσι |
Ἕλλησι
δόξαι
πρῶτον
πέμψαντας
ἀγγέλους |
[1, 35] |
ἡ
κάθαρσις
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
|
τοῖσι |
Ἕλλησι.
ἐπείτε
δὲ
τὰ
νομιζόμενα |
[1, 198] |
ἐν
μέλιτι,
θρῆνοι
δὲ
παραπλήσιοι
|
τοῖσι |
ἐν
Αἰγύπτῳ.
ὁσάκις
δ?
ἂν |
[1, 92] |
ἴσα
τε
σταθμὸν
καὶ
ὅμοια
|
τοῖσι |
ἐν
Δελφοῖσι
τὰ
μέν
νυν |
[1, 8] |
ἐκ
τῶν
μανθάνειν
δεῖ?
ἐν
|
τοῖσι |
ἓν
τόδε
ἐστί,
σκοπέειν
τινὰ |
[1, 18] |
πέντε
τῶν
ἐτέων
τὰ
ἑπόμενα
|
τοῖσι |
ἓξ
Ἀλυάττης
ὁ
Σαδυάττεω
ἐπολέμεε, |
[1, 56] |
αἰδεῖσθαι
κακός
εἶναι.
~τούτοισι
ἐλθοῦσι
|
τοῖσι |
ἔπεσι
ὁ
Κροῖσος
πολλόν
τι |
[1, 24] |
δὲ
ὑπεδέκετο
ἑωυτὸν
κατεργάσασθαι.
καὶ
|
τοῖσι |
ἐσελθεῖν
γὰρ
ἡδονὴν
εἰ
μέλλοιεν |
[1, 153] |
οὐκ
ἔδεισά
κω
ἄνδρας
τοιούτους,
|
τοῖσι |
ἐστι
χῶρος
ἐν
μέση
τῇ |
[1, 91] |
τοῦτο
ἐπιστάσθω
Κροῖσος
ὡς
ὕστερον
|
τοῖσι |
ἔτεσι
τούτοισι
ἁλοὺς
τῆς
πεπρωμένης. |
[1, 31] |
εὔχετο
Κλεόβι
τε
καὶ
Βίτωνι
|
τοῖσι |
ἑωυτῆς
τέκνοισι,
οἵ
μιν
ἐτίμησαν |
[1, 62] |
τε
ἐκ
τῶν
δήμων
προσέρρεον,
|
τοῖσι |
ἡ
τυραννὶς
πρὸ
ἐλευθερίης
ἦν |
[1, 153] |
τὸν
συλλεγόμενοι
ἀλλήλους
ὀμνύντες
ἐξαπατῶσι?
|
τοῖσι, |
ἢν
ἐγὼ
ὑγιαίνω,
οὐ
τὰ |
[1, 78] |
τῶν
ἐξηγητέων
Τελμησσέων.
ἀπικομένοισι
δὲ
|
τοῖσι |
θεοπρόποισι
καὶ
μαθοῦσι
πρὸς
Τελμησσέων |
[1, 67] |
κέοιτο
Ὀρέστης.
εἰρωτῶσι
δὲ
ταῦτα
|
τοῖσι |
θεοπρόποισι
λέγει
ἡ
Πυθίη
τάδε. |
[1, 118] |
γὰρ
τοῦ
παιδὸς
μέλλω
θύειν
|
τοῖσι |
θεῶν
τιμὴ
αὕτη
προσκέεται)
πάρισθί |
[1, 159] |
εἰπεῖν
ὦναξ,
αὐτὸς
μὲν
οὕτω
|
τοῖσι |
ἱκέτῃσι
βοηθέεις,
Κυμαίους
δὲ
κελεύεις |
[1, 36] |
κυνηγέσιον
πᾶν
συμπέμψω,
καὶ
διακελεύσομαι
|
τοῖσι |
ἰοῦσι
εἶναι
ὡς
προθυμοτάτοισι
συνεξελεῖν |
[1, 146] |
Εὐβοίες
εἰσὶ
οὐκ
ἐλαχίστη
μοῖρα,
|
τοῖσι |
Ἰωνίης
μέτα
οὐδὲ
τοῦ
οὐνόματος |
[1, 141] |
Κῦρος
μὲν
τοῦτον
τὸν
λόγον
|
τοῖσι |
Ἴωσι
καὶ
τοῖσι
Αἰολεῦσι
τῶνδε |
[1, 74] |
τῇ
ἡμέρης
Θαλῆς
ὁ
Μιλήσιος
|
τοῖσι |
Ἴωσι
προηγόρευσε
ἔσεσθαι,
οὖρον
προθέμενος |
[1, 125] |
τούτων
Πασαργάδαι
εἰσὶ
ἄριστοι,
ἐν
|
τοῖσι |
καὶ
Ἀχαιμενίδαι
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν |
[1, 203] |
ἀπ?
ὕλης
ἀγρίης
ζώοντα?
ἐν
|
τοῖσι |
καὶ
δένδρεα
φύλλα
τοιῆσδε
ἰδέης |
[1, 141] |
ἐθέλοντες
ἐπὶ
τοῖσι
αὐτοῖσι
εἶναι
|
τοῖσι |
καὶ
Κροίσῳ
ἦσαν
κατήκοοι.
ὁ |
[1, 171] |
δὲ
ἐόντες
ἄλλου
ἔθνεος
ὁμόγλωσσοι
|
τοῖσι |
Καρσὶ
ἐγένοντο,
τούτοισι
δὲ
οὐ |
[1, 171] |
Λυδοῖσι
μέτεστι
ὡς
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι
|
τοῖσι |
Καρσί?
τὸν
γὰρ
Λυδὸν
καὶ |
[1, 59] |
οὔτε
θέσμια
μεταλλάξας,
ἐπί
τε
|
τοῖσι |
κατεστεῶσι
ἔνεμε
τὴν
πόλιν
κοσμέων |
[1, 181] |
τε
καὶ
θῶκοι
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
|
τοῖσι |
κατίζοντες
ἀμπαύονται
οἱ
ἀναβαίνοντες.
ἐν |
[1, 194] |
ἐπεὰν
γὰρ
ἐν
τοῖσι
Ἀρμενίοισι
|
τοῖσι |
κατύπερθε
Ἀσσυρίων
οἰκημένοισι
νομέας
ἰτέης |
[1, 51] |
Δελφούς,
καὶ
τάδε
ἄλλα
ἅμα
|
τοῖσι, |
κρητῆρας
δύο
μεγάθεϊ
μεγάλους,
χρύσεον |
[1, 192] |
μεγάλαι,
τῶν
ἄλλων
ἐοῦσαι
ἀτελέες,
|
τοῖσι |
κυσὶ
προσετετάχατο
σιτία
παρέχειν.
τοιαῦτα |
[1, 186] |
μέσην
κου
μάλιστα
τὴν
πόλιν
|
τοῖσι |
λίθοισι
τοὺς
ὠρύξατο
οἰκοδόμεε
γέφυραν, |
[1, 103] |
πάντα
ὁμοίως
ἀναπεφυρμένα.
οὗτος
ὁ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
ἐστὶ
μαχεσάμενος
ὅτε
νὺξ |
[1, 49] |
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
ὅ
τι
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
ἔχρησε
ποιήσασι
περὶ
τὸ |
[1, 91] |
τοῖσι
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
καὶ
λέγουσι
τὰ
ἐντεταλμένα |
[1, 35] |
ἔστι
δὲ
παραπλησίη
ἡ
κάθαρσις
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
καὶ
τοῖσι
Ἕλλησι.
ἐπείτε |
[1, 74] |
τοὺς
Σκύθας
ἐξαιτέοντι
Κυαξάρῃ,
πόλεμος
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
καὶ
τοῖσι
Μήδοισι
ἐγεγόνεε |
[1, 91] |
ταῦτα
μὲν
ἡ
Πυθίη
ὑπεκρίνατο
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι,
οἳ
δὲ
ἀνήνεικαν
ἐς |
[1, 10] |
τίσεσθαι
τὸν
Κανδαύλεα.
παρὰ
γὰρ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι,
σχεδὸν
δὲ
καὶ
παρὰ |
[1, 47] |
ἐπὶ
Πέρσας
στρατεύεσθαι.
~ἐντειλάμενος
δὲ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
τάδε
ἀπέπεμπε
ἐς
τὴν |
[1, 90] |
εἰρωτᾶν
εἰ
οὔ
τι
ἐπαισχύνεται
|
τοῖσι |
μαντηίοισι
ἐπαείρας
Κροῖσον
στρατεύεσθαι
ἐπὶ |
[1, 194] |
ὄνος
ζωὸς
ἔνεστι,
ἐν
δὲ
|
τοῖσι |
μέζοσι
πλεῦνες.
ἐπεὰν
ὦν
ἀπίκωνται |
[1, 119] |
ἄλλοι
δαιτυμόνες
καὶ
ὁ
Ἅρπαγος,
|
τοῖσι |
μὲν
ἄλλοισι
καὶ
αὐτῷ
Ἀστυάγεϊ |
[1, 81] |
τεῖχος
ἐπολιορκέοντο
ὑπὸ
τῶν
Περσέων.
|
~τοῖσι |
μὲν
δὴ
κατεστήκεε
πολιορκίη.
Κροῖσος |
[1, 193] |
οὐ
ποιήσομαι,
εὖ
εἰδὼς
ὅτι
|
τοῖσι |
μὴ
ἀπιγμένοισι
ἐς
τὴν
Βαβυλωνίην |
[1, 74] |
Κυαξάρῃ,
πόλεμος
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
|
τοῖσι |
Μήδοισι
ἐγεγόνεε
ἐπ?
ἔτεα
πέντε, |
[1, 96] |
ἐς
τυραννίδα
περιῆλθον.
ἀνὴρ
ἐν
|
τοῖσι |
Μήδοισι
ἐγένετο
σοφὸς
τῷ
οὔνομα |
[1, 95] |
τὰ
ἄλλα
ἔθνεα
ἐποίεε
τὠυτὸ
|
τοῖσι |
Μήδοισι.
~ἐόντων
δὲ
αὐτονόμων
πάντων |
[1, 130] |
τε
καὶ
ὁ
Κῦρος
ἐπαναστάντες
|
τοῖσι |
Μήδοισι
ἦρχον
τὸ
ἀπὸ
τούτου |
[1, 27] |
ἐνθεῦτεν
ἐπενόεε
νέας
ποιησάμενος
ἐπιχειρέειν
|
τοῖσι |
νησιώτῃσι.
ἐόντων
δέ
οἱ
πάντων |
[1, 144] |
ἐτίθεσαν
τὸ
πάλαι
τρίποδας
χαλκέους
|
τοῖσι |
νικῶσι,
καὶ
τούτους
χρῆν
τοὺς |
[1, 57] |
οἰκεόντων,
οἳ
ὅμουροι
κοτὲ
ἦσαν
|
τοῖσι |
νῦν
Δωριεῦσι
καλεομένοισι
οἴκεον
δὲ |
[1, 57] |
δὲ
χρεόν
ἐστι
τεκμαιρόμενον
λέγειν
|
τοῖσι |
νῦν
ἔτι
ἐοῦσι
Πελασγῶν
τῶν |
[1, 171] |
καί
σφι
τριξὰ
ἐξευρήματα
ἐγένετο,
|
τοῖσι |
οἱ
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο?
καὶ
γὰρ |
[1, 175] |
Πηδασέες
οἰκέοντες
ὑπὲρ
Ἁλικαρνησσοῦ
μεσόγαιαν?
|
τοῖσι |
ὅκως
τι
μέλλοι
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι, |
[1, 108] |
ἰδὼν
δὲ
τοῦτο
καὶ
ὑπερθέμενος
|
τοῖσι |
ὀνειροπόλοισι,
μετεπέμψατο
ἐκ
τῶν
Περσέων |
[1, 107] |
πᾶσαν.
ὑπερθέμενος
δὲ
τῶν
Μάγων
|
τοῖσι |
ὀνειροπόλοισι
τὸ
ἐνύπνιον,
ἐφοβήθη
παρ? |
[1, 75] |
δι?
αἰτίην
τὴν
ἐγὼ
ἐν
|
τοῖσι |
ὀπίσω
λόγοισι
σημανέω?
τὰ
Κροῖσος |
[1, 61] |
δὲ
ἐς
Ἐρέτριαν
ἐβουλεύετο
ἅμα
|
τοῖσι |
παισί.
Ἱππίεω
δὲ
γνώμῃ
νικήσαντος |
[1, 132] |
ἐγγίνεται
ἀρᾶσθαι
ἀγαθά,
ὁ
δὲ
|
τοῖσι |
πᾶσι
Πέρσῃσι
κατεύχεται
εὖ
γίνεσθαι |
[1, 172] |
ὥς
σφι
ἀπέδοξε,
ἔδοξέ
δὲ
|
τοῖσι |
πατρίοισι
μοῦνον,
χέασθαι
θεοῖσι,
ἐνδύντες |
[1, 97] |
οἱ
λυσιτελέειν
τῶν
ἑωυτοῦ
ἐξημεληκότα
|
τοῖσι |
πέλας
δι?
ἡμέρης
δικάζειν.
ἐούσης |
[1, 128] |
ἐξαγαγὼν
δὲ
τούτους
καὶ
συμβαλὼν
|
τοῖσι |
Πέρῃσι
ἑσσώθη,
καὶ
αὐτός
τε |
[1, 175] |
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι,
αὐτοῖσί
τε
καὶ
|
τοῖσι |
περιοίκοισι,
ἡ
ἱρείη
τῆς
Ἀθηναίης |
[1, 132] |
Πέρσαι
δὲ
Μίτραν.
~θυσίη
δὲ
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
περὶ
τοὺς
εἰρημένους
θεοὺς |
[1, 122] |
οὔνομα
τοῦτο,
ἵνα
θειοτέρως
δοκέῃ
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
περιεῖναί
σφι
ὁ
παῖς, |
[1, 80] |
ἀποθορόντες
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
πεζοὶ
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
συνέβαλλον.
χρόνῳ
δὲ
πεσόντων |
[1, 127] |
ὡς
δὲ
οἱ
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
συνέμισγον,
οἳ
μέν
τινὲς |
[1, 89] |
ὅ
τι
οἱ
ἐνορῴη
ἐν
|
τοῖσι |
ποιευμένοισι.
ὁ
δὲ
εἶπε
ἐπείτε |
[1, 131] |
νόμῳ
ποιευμένους
ἱδρύεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῖσι |
ποιεῦσι
μωρίην
ἐπιφέρουσι,
ὡς
μὲν |
[1, 186] |
ἐς
δέον
ἐδόκεε
γεγονέναι
καὶ
|
τοῖσι |
πολιήτῃσι
γέφυρα
ἦν
κατεσκευασμένη.
~ἡ |
[1, 37] |
φοιτέοντα
φαίνεσθαι;
κοῖος
μέν
τις
|
τοῖσι |
πολιήτῃσι
δόξω
εἶναι,
κοῖος
δέ |
[1, 74] |
ἐγεγόνεε
ἐπ?
ἔτεα
πέντε,
ἐν
|
τοῖσι |
πολλάκις
μὲν
οἱ
Μῆδοι
τοὺς |
[1, 203] |
ἀνθρώπων
εἶναι
ἐμφανέα
κατὰ
περ
|
τοῖσι |
προβάτοισι.
~τὰ
μὲν
δὴ
πρὸς |
[1, 98] |
ὁ
ἕτερος
τοῦ
ἑτέρου
κύκλος
|
τοῖσι |
προμαχεῶσι
μούνοισι
ἐστι
ὑψηλότερος.
τὸ |
[1, 119] |
Ἁρπάγου
καὶ
κάρτα
ἡσθῆναι,
παρέφερον
|
τοῖσι |
προσέκειτο
τὴν
κεφαλὴν
τοῦ
παιδὸς |
[1, 60] |
τότε
γε
οὗτοι
ἐν
Ἀθηναίοισι
|
τοῖσι |
πρώτοισι
λεγομένοισι
εἶναι
Ἑλλήνων
σοφίην |
[1, 106] |
μέν,
βασιλεύσας
τεσσεράκοντα
ἔτεα
σὺν
|
τοῖσι |
Σκύθαι
ἦρξαν,
τελευτᾷ.
~ἐκδέκεται
δὲ |
[1, 104] |
ἐνθαῦτα
οἱ
μὲν
Μῆδοι
συμβαλόντες
|
τοῖσι |
Σκύθῃσι
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ |
[1, 83] |
Θυρέῃσι
καταχρήσασθαι
ἑωυτόν.
~τοιούτων
δὲ
|
τοῖσι |
Σπαρτιήτῃσι
ἐνεστεώτων
πρηγμάτων
ἧκε
ὁ |
[1, 82] |
Λακεδαίμονα.
τοῖσι
δὲ
καὶ
αὐτοῖσι
|
τοῖσι |
Σπαρτιήτῃσι
κατ?
αὐτὸν
τοῦτον
τὸν |
[1, 61] |
ὡς
εἶχε
καταλλάσσετο
τὴν
ἔχθρην
|
τοῖσι |
στασιώτῃσι.
μαθὼν
δὲ
ὁ
Πεισίστρατος |
[1, 134] |
γὰρ
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
φιλέουσι
|
τοῖσι |
στόμασι?
ἢν
δὲ
ᾖ
οὕτερος |
[1, 139] |
τὰ
οὐνόματά
σφι
ἐόντα
ὅμοια
|
τοῖσι |
σώμασι
καὶ
τῇ
μεγαλοπρεπείῃ
τελευτῶσι |
[1, 151] |
καὶ
Τενεδίοισι,
κατά
περ
Ἰώνων
|
τοῖσι |
τὰς
νήσους
ἔχουσι,
ἦν
δεινὸν |
[1, 27] |
παύσασθαι
τῆς
ναυπηγίης.
καὶ
οὕτω
|
τοῖσι |
τὰς
νήσους
οἰκημένοισι
Ἴωσι
ξεινίην |
[1, 214] |
αἵματος
ἀνθρωπηίου
Τόμυρις
ἐδίζητο
ἐν
|
τοῖσι |
τεθνεῶσι
τῶν
Περσέων
τὸν
Κύρου |
[1, 105] |
ἱρὸν
τὸ
ἐν
Ἀσκάλωνι
καὶ
|
τοῖσι |
τούτων
αἰεὶ
ἐκγόνοισι
ἐνέσκηψε
ὁ |
[1, 18] |
ποιέων
ἐπολέμεε
ἔτεα
ἕνδεκα,
ἐν
|
τοῖσι |
τρώματα
μεγάλα
διφάσια
Μιλησίων
ἐγένετο, |
[1, 5] |
τοκέας
οὕτω
δὴ
ἐθελοντὴν
αὐτὴν
|
τοῖσι |
Φοίνιξι
συνεκπλῶσαι,
ὡς
ἂν
μὴ |
[1, 166] |
τῇ
ναυμαχίῃ
Καδμείη
τις
νίκη
|
τοῖσι |
Φωκαιεῦσι
ἐγένετο?
αἱ
μὲν
γὰρ |
[1, 164] |
συναρμοσμένων.
~τὸ
μὲν
δὴ
τεῖχος
|
τοῖσι |
Φωκαιεῦσι
τρόπῳ
τοιῶδε
ἐξεποιήθη.
ὁ |
[1, 18] |
γὰρ
δὴ
πρότερον
οἱ
Μιλήσιοι
|
τοῖσι |
Χίοισι
τὸν
πρὸς
Ἐρυθραίους
πόλεμον |
[1, 41] |
χρεόν
ἐστι
ἰέναι
ἔνθα
ἀπολαμπρυνέαι
|
τοῖσι |
χρεόν
πατρώιόν
τε
γάρ
τοι |
[1, 34] |
δοράτια
καὶ
τά
τοιαῦτα
πάντα
|
τοῖσι |
χρέωνται
ἐς
πόλεμον
ἄνθρωποι,
ἐκ |
[1, 47] |
λοιπὸν
χρόνον
ἑκατοστῇ
ἡμέρῃ
χρᾶσθαι
|
τοῖσι |
χρηστηρίοισι,
ἐπειρωτῶντας
ὅ
τι
ποιέων |
[1, 53] |
Λυδοὶ
ἀνέθεσαν
τὰ
ἀναθήματα,
ἐχρέωντο
|
τοῖσι |
χρηστηρίοισι
λέγοντες
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν |
[1, 54] |
ἐπύθετο
ὁ
Κροῖσος,
ὑπερήσθη
τε
|
τοῖσι |
χρηστηρίοισι,
πάγχυ
τε
ἐλπίσας
καταλύσειν |
[1, 188] |
εὖ
ἐσκευασμένος
ἐξ
οἴκου
καὶ
|
προβάτοῖσι, |
καὶ
δὴ
καὶ
ὕδωρ
ἀπὸ |
[1, 203] |
εἶναι
ἐμφανέα
κατὰ
περ
τοῖσι
|
προβάτοισι. |
~τὰ
μὲν
δὴ
πρὸς
ἑσπέρην |
[1, 126] |
οἴνῳ
τε
καὶ
σιτίοισι
ὡς
|
ἐπιτηδεοτάτοισι. |
ἀπικομένους
δὲ
τῇ
ὑστεραίῃ
τοὺς |
[1, 36] |
διακελεύσομαι
τοῖσι
ἰοῦσι
εἶναι
ὡς
|
προθυμοτάτοισι |
συνεξελεῖν
ὑμῖν
τὸ
θηρίον
ἐκ |
[1, 171] |
μὲν
καὶ
Λυδοῖσι
μέτεστι
ὡς
|
κασιγνήτοισι |
ἐοῦσι
τοῖσι
Καρσί?
τὸν
γὰρ |
[1, 133] |
τὰ
λεπτὰ
τῶν
προβάτων
προτιθέαται.
|
σίτοισι |
δὲ
ὀλίγοισι
χρέωνται,
ἐπιφορήμασι
δὲ |
[1, 106] |
φόρον
ἔπρησσον
παρ?
ἑκάστων
τὸν
|
ἑκάστοισι |
ἐπέβαλλον,
χωρὶς
δὲ
τοῦ
φόρου |
[1, 26] |
Κροῖσος,
μετὰ
δὲ
ἐν
μέρεϊ
|
ἑκάστοισι |
Ἰώνων
τε
καὶ
Αἰολέων,
ἄλλοισι |
[1, 41] |
ἐμοῦ
προποιήσαντος
χρηστὰ
ἐς
σὲ
|
χρηστοῖσί |
με
ἀμείβεσθαι)
φύλακα
παιδός
σε |
[1, 42] |
χαρίζεσθαι
ὀφείλω
γάρ
σε
ἀμείβεσθαι
|
χρηστοῖσι) |
ποιέειν
εἰμὶ
ἕτοιμος
ταῦτα,
παῖδα |
[1, 90] |
ταῦτά
τε
ἐπειρωτᾶν,
καὶ
εἰ
|
ἀχαρίστοισι |
νόμος
εἶναι
τοῖσι
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι. |
[1, 155] |
πατέρα
ἐόντα
σὲ
λαβὼν
ἄγω,
|
αὐτοῖσι |
δὲ
Λυδοῖσι
τὴν
πόλιν
παρέδωκα, |
[1, 141] |
παρὰ
Κῦρον,
ἐθέλοντες
ἐπὶ
τοῖσι
|
αὐτοῖσι |
εἶναι
τοῖσι
καὶ
Κροίσῳ
ἦσαν |
[1, 185] |
ἀλλ?
ἄλλα
τε
ἀραιρημένα
ἄστεα
|
αὐτοῖσι, |
ἐν
δὲ
δὴ
καὶ
τὴν |
[1, 155] |
Λυδοῖσι
δὲ
συγγνώμην
ἔχων
τάδε
|
αὐτοῖσι |
ἐπίταξον,
ὡς
μήτε
ἀποστέωσι
μήτε |
[1, 194] |
πόλιν,
ἔρχομαι
φράσων?
τὰ
πλοῖα
|
αὐτοῖσι |
ἐστὶ
τὰ
κατὰ
τὸν
ποταμὸν |
[1, 195] |
πλοῖα.
~τὰ
μὲν
δὴ
πλοῖα
|
αὐτοῖσι |
ἐστὶ
τοιαῦτα?
ἐσθῆτι
δὲ
τοιῇδε |
[1, 120] |
οἱ
Μάγοι
ὦ
βασιλεῦ,
καὶ
|
αὐτοῖσι |
ἡμῖν
περὶ
πολλοῦ
ἐστι
κατορθοῦσθαι |
[1, 155] |
καὶ
κοθόρνους
ὑποδέεσθαι,
πρόειπε
δ?
|
αὐτοῖσι |
κιθαρίζειν
τε
καὶ
ψάλλειν
καὶ |
[1, 86] |
καὶ
μάλιστα
τοὺς
παρὰ
σφίσι
|
αὐτοῖσι |
ὀλβίους
δοκέοντας
εἶναι.
τὸν
μὲν |
[1, 175] |
ὅκως
τι
μέλλοι
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι,
|
αὐτοῖσί |
τε
καὶ
τοῖσι
περιοίκοισι,
ἡ |
[1, 138] |
οὐδὲ
λέγειν
ἔξεστι.
αἴσχιστον
δὲ
|
αὐτοῖσι |
τὸ
ψεύδεσθαι
νενόμισται,
δεύτερα
δὲ |
[1, 82] |
ἐς
Λακεδαίμονα.
τοῖσι
δὲ
καὶ
|
αὐτοῖσι |
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι
κατ?
αὐτὸν
τοῦτον |
[1, 196] |
τὸ
σῶμα
ἐστί?
νόμοι
δὲ
|
αὐτοῖσι |
ὧδε
κατεστᾶσι,
ὁ
μὲν
σοφώτατος |
[1, 43] |
φυλάσσοντος
εἵνεκεν
προσδόκα
τοι
ἀπονοστήσειν"
|
~τοιούτοισι |
ἐπείτε
οὗτος
ἀμείψατο
Κροῖσον,
ἤισαν |
[1, 173] |
θεούς.
~καὶ
οὗτοι
μὲν
τρόποισι
|
τοιούτοισι |
χρέωνται,
οἱ
δὲ
Λύκιοι
ἐκ |
[1, 24] |
παραιτεόμενον.
οὔκων
δὴ
πείθειν
αὐτὸν
|
τούτοισι, |
ἀλλὰ
κελεύειν
τοὺς
πορθμέας
ἢ |
[1, 91] |
Κροῖσος
ὡς
ὕστερον
τοῖσι
ἔτεσι
|
τούτοισι |
ἁλοὺς
τῆς
πεπρωμένης.
δευτέρα
δὲ |
[1, 211] |
τι
σὺ
βούλεαι"
~Ὑστάσπης
μὲν
|
τούτοισι |
ἀμειψάμενος
καὶ
διαβὰς
τὸν
Ἀράξεα |
[1, 109] |
τό
γε
ἐμὸν
ὑπηρετέεσθαι
ἐπιτηδέως"
|
~τούτοισι |
ἀμειψάμενος
ὁ
Ἅρπαγος,
ὥς
οἱ |
[1, 50] |
ἐλπίζων
τὸν
θεὸν
μᾶλλον
τι
|
τούτοισι |
ἀνακτήσεσθαι?
Λυδοῖσι
τε
πᾶσι
προεῖπε |
[1, 31] |
εἶπε
Κλέοβίν
τε
καὶ
Βίτωνα.
|
τούτοισι |
γὰρ
ἐοῦσι
γένος
Ἀργείοισι
βίος |
[1, 119] |
πᾶν
τὸ
ἂν
βασιλεὺς
ἔρδῃ.
|
τούτοισι |
δὲ
ἀμειψάμενος
καὶ
ἀναλαβὼν
τὰ |
[1, 103] |
Κιμμερίους
ἐκβαλόντες
ἐκ
τῆς
Εὐρώπης,
|
τούτοισι |
δὲ
ἐπισπόμενοι
φεύγουσι
οὕτω
ἐς |
[1, 171] |
ἔθνεος
ὁμόγλωσσοι
τοῖσι
Καρσὶ
ἐγένοντο,
|
τούτοισι |
δὲ
οὐ
μέτα.
~οἱ
δὲ |
[1, 86] |
ζῶντα
πυρὶ
διδοίη,
πρός
τε
|
τούτοισι |
δείσαντα
τὴν
τίσιν
καὶ
ἐπιλεξάμενον |
[1, 194] |
νομέας
ἰτέης
ταμόμενοι
ποιήσωνται,
περιτείνουσι
|
τούτοισι |
διφθέρας
στεγαστρίδας
ἔξωθεν
ἐδάφεος
τρόπον, |
[1, 56] |
μένειν
μηδ?
αἰδεῖσθαι
κακός
εἶναι.
|
~τούτοισι |
ἐλθοῦσι
τοῖσι
ἔπεσι
ὁ
Κροῖσος |
[1, 74] |
πέρ
τε
Ἕλληνες,
καὶ
πρὸς
|
τούτοισι, |
ἐπεὰν
τοὺς
βραχίονας
ἐπιτάμωνται
ἐς |
[1, 102] |
ἐπὶ
τοὺς
Πέρσας
πρώτοισί
τε
|
τούτοισι |
ἐπεθήκατο
καὶ
πρώτους
Μήδων
ὑπηκόους |
[1, 26] |
ἑπτὰ
στάδιοι.
πρώτοισι
μὲν
δὴ
|
τούτοισι |
ἐπεχείρησε
ὁ
Κροῖσος,
μετὰ
δὲ |
[1, 116] |
παιδὸς
ἐδόκεε
συμβαίνειν.
ἐκπλαγεὶς
δὲ
|
τούτοισι |
ἐπὶ
χρόνον
ἄφθογγος
ἦν?
μόγις |
[1, 99] |
βασιλέα
ὑπὸ
μηδενός,
πρός
τε
|
τούτοισι |
ἔτι
γελᾶν
τε
καὶ
ἀντίον |
[1, 32] |
εὔπαις,
εὐειδής.
εἰ
δὲ
πρὸς
|
τούτοισι |
ἔτι
τελευτήσῃ
τὸν
βίον
εὖ, |
[1, 179] |
δακτύλοισι.
~δεῖ
δή
με
πρὸς
|
τούτοισι |
ἔτι
φράσαι
ἵνα
τε
ἐκ |
[1, 50] |
ἀπὸ
τῶν
ἡμιπλινθίων
ἐπὶ
γὰρ
|
τούτοισι |
ἵδρυτο)
καὶ
νῦν
κεῖται
ἐν |
[1, 168] |
Ἰωνίῃ
οὕτω
ἔσχε
παραπλήσια
δὲ
|
τούτοισι |
καὶ
Τήιοι
ἐποίησαν.
ἐπείτε
γὰρ |
[1, 32] |
μὲν
δὴ
εὐδαιμονίης
δευτερεῖα
ἔνεμε
|
τούτοισι, |
Κροῖσος
δὲ
σπερχθεὶς
εἶπε
ὦ |
[1, 65] |
οἳ
μὲν
δή
τινες
πρὸς
|
τούτοισι |
λέγουσι
καὶ
φράσαι
αὐτῷ
τὴν |
[1, 131] |
πυρὶ
καὶ
ὕδατι
καὶ
ἀνέμοισι.
|
τούτοισι |
μὲν
δὴ
θύουσι
μούνοισι
ἀρχῆθεν, |
[1, 171] |
Μυσὸν
λέγουσι
εἶναι
Καρὸς
ἀδελφεούς.
|
τούτοισι |
μὲν
δὴ
μέτεστι,
ὅσοι
δὲ |
[1, 144] |
μετοχῆς
τὴν
ἕκτην
πόλιν
Ἁλικαρνησσόν.
|
τούτοισι |
μέν
νυν
οὗτοι
ταύτην
τὴν |
[1, 31] |
ἀρίστη
ἐπεγένετο,
διέδεξέ
τε
ἐν
|
τούτοισι |
ὁ
θεὸς
ὡς
ἄμεινον
εἴη |
[1, 51] |
οὐκ
ἐπίσημα
πολλὰ
ἀπέπεμψε
ἅμα
|
τούτοισι |
ὁ
Κροῖσος,
καὶ
χεύματα
ἀργύρεα |
[1, 171] |
οὐ
μέντοι
αὐτοί
γε
ὁμολογέουσι
|
τούτοισι |
οἱ
Κᾶρες,
ἀλλὰ
νομίζουσι
αὐτοὶ |
[1, 60] |
τὸν
λόγον
καὶ
ὁμολογήσαντος
ἐπὶ
|
τούτοισι |
Πεισιστράτου,
μηχανῶνται
δὴ
ἐπὶ
τῇ |
[1, 20] |
γενέσθαι?
Μιλήσιοι
δὲ
τάδε
προστιθεῖσι
|
τούτοισι, |
Περίανδρον
τὸν
Κυψέλου
ἐόντα
Θρασυβούλῳ |
[1, 57] |
πολίσματα
τὸ
οὔνομα
μετέβαλε?
εἰ
|
τούτοισι |
τεκμαιρόμενον
δεῖ
λέγειν,
ἦσαν
οἱ |
[1, 64] |
ἐπέτρεψε
Λυγδάμι)
πρὸς
τε
ἔτι
|
τούτοισι |
τὴν
νῆσον
Δῆλον
καθήρας
ἐκ |
[1, 65] |
τριηκάδας
καὶ
συσσίτια,
πρός
τε
|
τούτοισι |
τοὺς
ἐφόρους
καὶ
γέροντας
ἔστησε |
[1, 37] |
χώρης"
~ταῦτα
ἀμείψατο?
ἀποχρεωμένων
δὲ
|
τούτοισι |
τῶν
Μυσῶν,
ἐπεσέρχεται
ὁ
τοῦ |
[1, 207] |
ἄπειροι
καὶ
καλῶν
μεγάλων
ἀπαθέες.
|
τούτοισι |
ὦν
τοῖσι
ἀνδράσι
τῶν
προβάτων |
[1, 74] |
τι
ἔσπευσαν
καὶ
ἀμφότεροι
εἰρήνην
|
ἑωυτοῖσι |
γενέσθαι.
οἱ
δὲ
συμβιβάσαντες
αὐτοὺς |
[1, 203] |
τε
καὶ
παραμίσγοντας
ὕδωρ
ζῷα
|
ἑωυτοῖσι |
ἐς
τὴν
ἐσθῆτα
ἐγγράφειν?
τὰ |
[1, 160] |
οὔτε
ἐκδόντες
ἀπολέσθαι
οὔτε
παρ?
|
ἑωυτοῖσι |
ἔχοντες
πολιορκέεσθαι,
ἐκπέμπουσι
αὐτὸν
ἐς |
[1, 105] |
σφέας
νοσέειν,
καὶ
ὁρᾶν
παρ?
|
ἑωυτοῖσι |
τοὺς
ἀπικνεομένους
ἐς
τὴν
Σκυθικὴν |
[1, 152] |
καὶ
καταστὰς
ἔλεγε
πολλὰ
τιμωρέειν
|
ἑωυτοῖσι |
χρηίζων.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
οὔ
κως |
[1, 26] |
Τάραντι,
τριήκοντα?
ὃς
δὴ
Ἑλλήνων
|
πρώτοισι |
ἐπεθήκατο
Ἐφεσίοισι.
ἔνθα
δὴ
οἱ |
[1, 60] |
γε
οὗτοι
ἐν
Ἀθηναίοισι
τοῖσι
|
πρώτοισι |
λεγομένοισι
εἶναι
Ἑλλήνων
σοφίην
μηχανῶνται |
[1, 26] |
καὶ
τοῦ
νηοῦ
ἑπτὰ
στάδιοι.
|
πρώτοισι |
μὲν
δὴ
τούτοισι
ἐπεχείρησε
ὁ |
[1, 102] |
ἀλλὰ
στρατευσάμενος
ἐπὶ
τοὺς
Πέρσας
|
πρώτοισί |
τε
τούτοισι
ἐπεθήκατο
καὶ
πρώτους |
[1, 32] |
δὴ
μέγα
πλούσιος
ἀνόλβιος
δὲ
|
δυοῖσι |
προέχει
τοῦ
εὐτυχέος
μοῦνον,
οὗτος |
[1, 25] |
ἄξιον
διὰ
πάντων
τῶν
ἐν
|
Δελφοῖσι |
ἀναθημάτων,
Γλαύκου
τοῦ
Χίου
ποίημα, |
[1, 92] |
ἐν
δὲ
Προνηίης
τῆς
ἐν
|
Δελφοῖσι |
ἀσπὶς
χρυσέη
μεγάλη.
ταῦτα
μὲν |
[1, 66] |
Ἀρκάδων
κρέσσονες
εἶναι
ἐχρηστηριάζοντο
ἐν
|
Δελφοῖσι |
ἐπὶ
πάσῃ
τῇ
Ἀρκάδων
χωρῇ. |
[1, 50] |
ταῦτα
θυσίῃσι
μεγάλῃσι
τὸν
ἐν
|
Δελφοῖσι |
θεὸν
ἱλάσκετο?
κτήνεά
τε
γὰρ |
[1, 50] |
λέων,
ἐπείτε
κατεκαίετο
ὁ
ἐν
|
Δελφοῖσι |
νηός,
κατέπεσε
ἀπὸ
τῶν
ἡμιπλινθίων |
[1, 48] |
μοῦνον
εἶναι
μαντήιον
τὸ
ἐν
|
Δελφοῖσι, |
ὅτι
οἱ
ἐξευρήκεε
τὰ
αὐτὸς |
[1, 14] |
ἀναθήματα,
ἔστι
οἱ
πλεῖστα
ἐν
|
Δελφοῖσι, |
πάρεξ
δὲ
τοῦ
ἀργύρου
χρυσὸν |
[1, 92] |
σταθμὸν
καὶ
ὅμοια
τοῖσι
ἐν
|
Δελφοῖσι |
τὰ
μέν
νυν
ἔς
τε |
[1, 13] |
καὶ
ἐκρατύνθη
ἐκ
τοῦ
ἐν
|
Δελφοῖσι |
χρηστηρίου.
ὡς
γὰρ
δὴ
οἱ |
[1, 47] |
λέγεται
πρὸς
οὐδαμῶν?
ἐν
δὲ
|
Δελφοῖσι |
ὡς
ἐσῆλθον
τάχιστα
ἐς
τὸ |
[1, 171] |
τὰ
σημήια
ποιέεσθαι,
καὶ
ὄχανα
|
ἀσπίσι |
οὗτοι
εἰσὶ
οἱ
ποιησάμενοι
πρῶτοι? |
[1, 171] |
ἀσπίδας
πάντες
οἳ
περ
ἐώθεσαν
|
ἀσπίσι |
χρᾶσθαι,
τελαμῶσι
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
περὶ |
[1, 192] |
χωρέει
μεδίμνου
Ἀττικοῦ
πλέον
χοίνιξι
|
τρισὶ |
Ἀττικῇσι,
ἵπποι
δὲ
οἱ
αὐτοῦ |
[1, 178] |
τοῦ
μετρίου
ἐστὶ
πήχεος
μέζων
|
τρισὶ |
δακτύλοισι.
~δεῖ
δή
με
πρὸς |
[1, 185] |
ταύτην
κώμην
παραγίνονται
καὶ
ἐν
|
τρισὶ |
ἡμέρῃσι.
τοῦτο
μὲν
δὴ
τοιοῦτον |
[1, 142] |
Καρίῃ
κατοίκηνται
κατὰ
ταὐτὰ
διαλεγόμεναι
|
σφίσι, |
αἵδε
δὲ
ἐν
τῇ
Λυδίῃ, |
[1, 146] |
αἱ
γυναῖκες
αὗται
νόμον
θέμεναι
|
σφίσι |
αὐτῇσι
ὅρκους
ἐπήλασαν
καὶ
παρέδοσαν |
[1, 86] |
ἀνθρώπινον
καὶ
μάλιστα
τοὺς
παρὰ
|
σφίσι |
αὐτοῖσι
ὀλβίους
δοκέοντας
εἶναι.
τὸν |
[1, 57] |
εἰσὶ
ὁμόγλωσσοι
οὔτε
οἱ
Πλακιηνοί,
|
σφίσι |
δὲ
ὁμόγλωσσοι?
δηλοῦσί
τε
ὅτι |
[1, 142] |
λεχθείσῃσι
ὁμολογέουσι
κατὰ
γλῶσσαν
οὐδέν,
|
σφισι |
δὲ
ὁμοφωνέουσι.
ἔτι
δὲ
τρεῖς |
[1, 73] |
αὐτῶν
πεπονθότες,
ἐβούλευσαν
τῶν
παρὰ
|
σφίσι |
διδασκομένων
παίδων
ἕνα
κατακόψαι,
σκευάσαντες |
[1, 98] |
ἐς
ὃ
τοῦτον
καταινέουσι
βασιλέα
|
σφίσι |
εἶναι.
ὃ
δ?
ἐκέλευε
αὐτοὺς |
[1, 4] |
τούτου
αἰεὶ
ἡγήσασθαι
τὸ
Ἑλληνικὸν
|
σφίσι |
εἶναι
πολέμιον.
τὴν
γὰρ
Ἀσίην |
[1, 5] |
διὰ
τὴν
Ἰλίου
ἅλωσιν
εὑρίσκουσι
|
σφίσι |
ἐοῦσαν
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
ἔχθρης |
[1, 94] |
δὲ
ταύτας
τε
ἐξευρεθῆναι
παρὰ
|
σφίσι |
λέγουσι
καὶ
Τυρσηνίην
ἀποικίσαι,
ὧδε |
[1, 97] |
Μῆδοι
ἐς
τὠυτὸ
καὶ
ἐδίδοσαν
|
σφίσι |
λόγον,
λέγοντες
περὶ
τῶν
κατηκόντων. |
[1, 27] |
τάχιστα
ἐπύθοντό
σε
μέλλοντα
ἐπὶ
|
σφίσι |
ναυπηγέεσθαι
νέας,
λαβεῖν
ἀρώμενοι
Λυδούς |
[1, 134] |
Μῆδοι
καὶ
τῶν
ἄγχιστα
οἰκεόντων
|
σφίσι, |
οὗτοι
δὲ
καὶ
τῶν
ὁμούρων, |
[1, 94] |
καὶ
τὰς
παιγνίας
τὰς
νῦν
|
σφίσι |
τε
καὶ
Ἕλλησι
κατεστεώσας
ἑωυτῶν |
[1, 93] |
αἱ
θυγατέρες
πορνεύονται
πᾶσαι,
συλλέγουσαι
|
σφίσι |
φερνάς,
ἐς
ὃ
ἂν
συνοικήσωσι |
[1, 61] |
παρασχόντων
χρήματα,
Θηβαῖοι
ὑπερεβάλοντο
τῇ
|
δόσι |
τῶν
χρημάτων.
μετὰ
δέ,
οὐ |
[1, 194] |
ζωὸς
ἔνεστι,
ἐν
δὲ
τοῖσι
|
μέζοσι |
πλεῦνες.
ἐπεὰν
ὦν
ἀπίκωνται
πλέοντες |
[1, 166] |
σφι
νέες
διεφθάρησαν,
αἱ
δὲ
|
εἴκοσι |
αἱ
περιεοῦσαι
ἦσαν
ἄχρηστοι?
ἀπεστράφατο |
[1, 7] |
μὲν
ἐπὶ
δύο
τε
καὶ
|
εἴκοσι |
γενεᾶς
ἀνδρῶν
ἔτεα
πέντε
τε |
[1, 94] |
διάγειν
ἐπ?
ἔτεα
δυῶν
δέοντα
|
εἴκοσι. |
ἐπείτε
δὲ
οὐκ
ἀνιέναι
τὸ |
[1, 106] |
~ἐπὶ
μέν
νυν
ὀκτὼ
καὶ
|
εἴκοσι |
ἔτεα
ἦρχον
τῆς
Ἀσίης
οἱ |
[1, 102] |
τε
διεφθάρη,
ἄρξας
δύο
καὶ
|
εἴκοσι |
ἔτεα,
καὶ
ὁ
στρατὸς
αὐτοῦ |
[1, 165] |
Κύρνον?
ἐν
γὰρ
τῇ
Κύρνῳ
|
εἴκοσι |
ἔτεσι
πρότερον
τούτων
ἐκ
θεοπροπίου |
[1, 192] |
γὰρ
ἕκαστος
τῶν
ἐρσένων
τούτων
|
εἴκοσι |
ἵππους.
κυνῶν
δὲ
Ἰνδικῶν
τοσοῦτο |
[1, 178] |
μεγάλῳ,
μέγαθος
ἐοῦσα
μέτωπον
ἕκαστον
|
εἴκοσι |
καὶ
ἑκατὸν
σταδίων,
ἐούσης
τετραγώνου? |
[1, 163] |
ὀγδώκοντα
ἔτεα,
ἐβίωσε
δὲ
πάντα
|
εἴκοσι |
καὶ
ἑκατόν.
τούτῳ
δὴ
τῷ |
[1, 95] |
τῆς
ἄνω
Ἀσίης
ἐπ?
ἔτεα
|
εἴκοσι |
καὶ
πεντακόσια,
πρῶτοι
ἀπ?
αὐτῶν |
[1, 209] |
πρεσβύτατος,
ἐὼν
τότε
ἡλικίην
ἐς
|
εἴκοσί |
κου
μάλιστα
ἔτεα,
καὶ
οὗτος |
[1, 126] |
τε
ἐπὶ
ὀκτωκαίδεκα
σταδίους
ἢ
|
εἴκοσι |
πάντῃ,
τοῦτον
σφι
τὸν
χῶρον |
[1, 185] |
δὲ
τὸ
περίμετρον
αὐτοῦ
ποιεῦσα
|
εἴκοσί |
τε
καὶ
τετρακοσίων
σταδίων?
τὸν |
[1, 87] |
πατέρες
τοὺς
παῖδας.
ἀλλὰ
ταῦτα
|
δαίμοσί |
κου
φίλον
ἦν
οὕτω
γενέσθαι" |
[1, 171] |
ἐόντες
ἄλλου
ἔθνεος
ὁμόγλωσσοι
τοῖσι
|
Καρσὶ |
ἐγένοντο,
τούτοισι
δὲ
οὐ
μέτα. |
[1, 171] |
μέτεστι
ὡς
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι
τοῖσι
|
Καρσί? |
τὸν
γὰρ
Λυδὸν
καὶ
τὸν |
[1, 73] |
μηδέν?
νοστήσαντας
δὲ
αὐτοὺς
κεινῇσι
|
χερσὶ |
ὁ
Κυαξάρης
ἦν
γάρ,
ὡς |
[1, 193] |
ἀναβαίνοντος
ἐς
τὰς
ἀρούρας,
ἀλλὰ
|
χερσί |
τε
καὶ
κηλωνηίοισι
ἀρδόμενος.
ἡ |
[1, 35] |
ἐμπέσῃ.
~ἔχοντι
δέ
οἱ
ἐν
|
χερσὶ |
τοῦ
παιδὸς
τὸν
γάμον,
ἀπικνέεται |
[1, 54] |
τὸ
πλῆθος,
κατ?
ἄνδρα
δύο
|
στατῆρσι |
ἕκαστον
χρυσοῦ.
Δελφοὶ
δὲ
ἀντὶ |
[1, 68] |
καὶ
ἀπελθὼν
ἐς
Σπάρτην
ἔφραζε
|
Λακεδαιμονίοσσι |
πᾶν
τὸ
πρῆγμα.
οἳ
δὲ |
[1, 133] |
δὲ
πλέω
δαῖτα
τῶν
ἀλλέων
|
δικαιεῦσι |
προτίθεσθαι?
ἐν
τῇ
οἱ
εὐδαίμονες |
[1, 166] |
ναυμαχίῃ
Καδμείη
τις
νίκη
τοῖσι
|
Φωκαιεῦσι |
ἐγένετο?
αἱ
μὲν
γὰρ
τεσσεράκοντά |
[1, 164] |
~τὸ
μὲν
δὴ
τεῖχος
τοῖσι
|
Φωκαιεῦσι |
τρόπῳ
τοιῶδε
ἐξεποιήθη.
ὁ
δὲ |
[1, 98] |
οἰκοδομῆσαι
καὶ
κρατῦναι
αὐτὸν
δορυφόροισι?
|
ποιεῦσι |
δὴ
ταῦτα
οἱ
Μῆδοι.
οἰκοδομέουσί |
[1, 140] |
ταῦτα
ποιέοντας?
ἐμφανέως
γὰρ
δὴ
|
ποιεῦσι. |
κατακηρώσαντες
δὲ
ὦν
τὸν
νέκυν |
[1, 131] |
ποιευμένους
ἱδρύεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖσι
|
ποιεῦσι |
μωρίην
ἐπιφέρουσι,
ὡς
μὲν
ἐμοὶ |
[1, 198] |
ταὐτὰ
δὲ
ταῦτα
καὶ
Ἀράβιοι
|
ποιεῦσι. |
~ὁ
δὲ
δὴ
αἴσχιστος
τῶν |
[1, 200] |
ἂν
θηρεύσαντες
αὐήνωσι
πρὸς
ἥλιον,
|
ποιεῦσι |
τάδε?
ἐσβάλλουσι
ἐς
ὅλμον
καὶ |
[1, 199] |
ἕπεται
πολλή.
αἱ
δὲ
πλεῦνες
|
ποιεῦσι |
ὧδε?
ἐν
τεμένεϊ
Ἀφροδίτης
κατέαται |
[1, 57] |
ὅμουροι
κοτὲ
ἦσαν
τοῖσι
νῦν
|
Δωριεῦσι |
καλεομένοισι
οἴκεον
δὲ
τηνικαῦτα
γῆν |
[1, 141] |
λόγον
τοῖσι
Ἴωσι
καὶ
τοῖσι
|
Αἰολεῦσι |
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε,
ὅτι
δὴ |
[1, 163] |
καταδέξαντες?
ἐναυτίλλοντο
δὲ
οὐ
στρογγύλῃσι
|
νηυσὶ |
ἀλλὰ
πεντηκοντέροισι.
ἀπικόμενοι
δὲ
ἐς |
[1, 166] |
λόγω
χρησάμενοι
Τυρσηνοὶ
καὶ
Καρχηδόνιοι,
|
νηυσὶ |
ἑκάτεροι
ἑξήκόντα.
οἱ
δὲ
Φωκαιέες |
[1, 70] |
Σαμίην,
πυθόμενοι
Σάμιοι
ἀπελοίατο
αὐτὸν
|
νηυσὶ |
μακρῇσι
ἐπιπλώσαντες?
αὐτοὶ
δὲ
Σάμιοι |
[1, 43] |
ἐξηρτυμένοι
λογάσι
τε
νεηνίῃσι
καὶ
|
κυσί. |
ἀπικόμενοι
δὲ
ἐς
τὸν
Ὄλυμπον |
[1, 192] |
τῶν
ἄλλων
ἐοῦσαι
ἀτελέες,
τοῖσι
|
κυσὶ |
προσετετάχατο
σιτία
παρέχειν.
τοιαῦτα
μὲν |
[1, 80] |
ῥέοντες
καὶ
ἄλλοι
καὶ
Ὕλλος
|
συρρηγνῦσι |
ἐς
τὸν
μέγιστον,
καλεόμενον
δὲ |
[1, 171] |
αἰεὶ
διαχρεωμένους
τῷ
περ
νῦν.
|
ἀποδείκνῦσι |
δὲ
ἐν
Μυλάσοισι
Διὸς
Καρίου |
[1, 147] |
οὗτοι
γὰρ
μοῦνοι
Ἰώνων
οὐκ
|
ἄγουσι |
Ἀπατούρια,
καὶ
οὗτοι
κατὰ
φόνου |
[1, 147] |
γεγόνασι
καὶ
Ἀπατούρια
ἄγουσι
ὁρτήν.
|
ἄγουσι |
δὲ
πάντες
πλὴν
Ἐφεσίων
καὶ |
[1, 147] |
ἀπ?
Ἀθηνέων
γεγόνασι
καὶ
Ἀπατούρια
|
ἄγουσι |
ὁρτήν.
ἄγουσι
δὲ
πάντες
πλὴν |
[1, 88] |
μέτα?
ἀλλὰ
φέρουσί
τε
καὶ
|
ἄγουσι |
τὰ
σά"
~Κύρῳ
δὲ
ἐπιμελὲς |
[1, 194] |
πλήσαντες?
μάλιστα
δὲ
βίκους
φοινικηίους
|
κατάγουσι |
οἴνου
πλέους.
ἰθύνεται
δὲ
ὑπό |
[1, 5] |
οὐ
γὰρ
ἁρπαγῇ
σφέας
χρησαμένους
|
λέγουσι |
ἀγαγεῖν
αὐτήν
ἐς
Αἴγυπτον,
ἀλλ? |
[1, 3] |
αὐτοὶ
δώσειν
ἐκείνοισι.
~Δευτέρῃ
δὲ
|
λέγουσι |
γενεῇ
μετὰ
ταῦτα
Ἀλέξανδρον
τὸν |
[1, 21] |
βουλεύηται.
~Μιλήσιοι
μέν
νυν
οὕτω
|
λέγουσι |
γενέσθαι.
Ἀλυάττης
δέ,
ὡς
οἱ |
[1, 5] |
ἥγηνται
κεχωρίσθαι.
~Οὕτω
μὲν
Πέρσαι
|
λέγουσι |
γενέσθαι,
καὶ
διὰ
τὴν
Ἰλίου |
[1, 171] |
μὲν
δὴ
Κᾶρας
οὕτω
Κρῆτες
|
λέγουσι |
γενέσθαι?
οὐ
μέντοι
αὐτοί
γε |
[1, 5] |
νυν
Πέρσαι
τε
καὶ
Φοίνικες
|
λέγουσι? |
ἐγὼ
δὲ
περὶ
μὲν
τούτων |
[1, 171] |
γὰρ
Λυδὸν
καὶ
τὸν
Μυσὸν
|
λέγουσι |
εἶναι
Καρὸς
ἀδελφεούς.
τούτοισι
μὲν |
[1, 51] |
τῆς
ἀρτοκόπου
τῆς
Κροίσου
εἰκόνα
|
λέγουσι |
εἶναι.
πρὸς
δὲ
καὶ
τῆς |
[1, 132] |
ἐπαείδει
θεογονίην,
οἵην
δὴ
ἐκεῖνοι
|
λέγουσι |
εἶναι
τὴν
ἐπαοιδήν?
ἄνευ
γὰρ |
[1, 1] |
κατὰ
τὠυτὸ
τὸ
καὶ
Ἕλληνές
|
λέγουσι, |
Ἰοῦν
τὴν
Ἰνάχου?
ταύτας
στάσας |
[1, 202] |
ἐκδιδοῖ?
ἐν
τοῖσι
ἀνθρώπους
κατοικῆσθαι
|
λέγουσι |
ἰχθῦς
ὠμοὺς
σιτεομένους,
ἐσθῆτι
δὲ |
[1, 24] |
νυν
Κορίνθιοί
τε
καὶ
Λέσβιοι
|
λέγουσι, |
καὶ
Ἀρίονος
ἐστὶ
ἀνάθημα
~Ἡροδότου |
[1, 75] |
οἳ
δὲ
καὶ
τὸ
παράπαν
|
λέγουσι |
καὶ
τὸ
ἀρχαῖον
ῥέεθρον
ἀποξηρανθῆναι. |
[1, 105] |
ἐνθεῦτεν
ἐγένετο,
ὡς
αὐτοὶ
Κύπριοι
|
λέγουσι, |
καὶ
τὸ
ἐν
Κυθήροισι
Φοίνικές |
[1, 94] |
ταύτας
τε
ἐξευρεθῆναι
παρὰ
σφίσι
|
λέγουσι |
καὶ
Τυρσηνίην
ἀποικίσαι,
ὧδε
περὶ |
[1, 65] |
μὲν
δή
τινες
πρὸς
τούτοισι
|
λέγουσι |
καὶ
φράσαι
αὐτῷ
τὴν
Πυθίην |
[1, 23] |
ὁ
Περίανδρος
Κορίνθου?
τῷ
δὴ
|
λέγουσι |
Κορίνθιοι
ὁμολογέουσι
δέ
σφι
Λέσβιοι) |
[1, 93] |
ἔχεται
τοῦ
σήματος
μεγάλη,
τὴν
|
λέγουσι |
Λυδοὶ
ἀείναον
εἶναι?
καλέεται
δὲ |
[1, 65] |
Σπαρτιήτῃσι.
ὡς
δ?
αὐτοὶ
Λακεδαιμόνιοι
|
λέγουσι, |
Λυκοῦργον
ἐπιτροπεύσαντα
Λεωβώτεω,
ἀδελφιδέου
μὲν |
[1, 182] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὡς
|
λέγουσι |
οἱ
Αἰγύπτιοι?
καὶ
γὰρ
δὴ |
[1, 95] |
Ἀσίης.
ὡς
ὦν
Περσέων
μετεξέτεροι
|
λέγουσι, |
οἱ
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν
τὰ |
[1, 181] |
θεὸς
ἕληται
ἐκ
πασέων,
ὡς
|
λέγουσι |
οἱ
Χαλδαῖοι
ἐόντες
ἱρέες
τούτου |
[1, 4] |
δὴ
τοὺς
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
|
λέγουσι |
Πέρσαι
ἁρπαζομενέων
τῶν
γυναικῶν
λόγον |
[1, 2] |
μὲν
Ἰοῦν
ἐς
Αἴγυπτον
ἀπικέσθαι
|
λέγουσι |
Πέρσαι,
οὐκ
ὡς
Ἕλληνες,
καὶ |
[1, 91] |
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
|
λέγουσι |
τὰ
ἐντεταλμένα
τὴν
Πυθίην
λέγεται |
[1, 105] |
θεὸς
θήλεαν
νοῦσον?
ὥστε
ἅμα
|
λέγουσί |
τε
οἱ
Σκύθαι
διὰ
τοῦτο |
[1, 137] |
χρᾶται.
ἀποκτεῖναι
δὲ
οὐδένα
κω
|
λέγουσι |
τὸν
ἑωυτοῦ
πατέρα
οὐδὲ
μητέρα, |
[1, 82] |
τούτου
κομᾶν.
τὸν
δὲ
ἕνα
|
λέγουσι |
τὸν
περιλειφθέντα
τῶν
τριηκοσίων
Ὀθρυάδην, |
[1, 24] |
ἐν
Κορίνθῳ.
~τοῦτον
τὸν
Ἀρίονα
|
λέγουσι, |
τὸν
πολλὸν
τοῦ
χρόνου
διατρίβοντα |
[1, 27] |
τὴν
ναυπηγίην,
οἳ
μὲν
Βίαντα
|
λέγουσι |
τὸν
Πριηνέα
ἀπικόμενον
ἐς
Σάρδις, |
[1, 201] |
εἰσὶ
δὲ
οἵτινες
καὶ
Σκυθικὸν
|
λέγουσι |
τοῦτο
τὸ
ἔθνος
εἶναι.
~ὁ |
[1, 24] |
ἐς
Κόρινθον,
τὸν
δὲ
δελφῖνα
|
λέγουσι |
ὑπολαβόντα
ἐξενεῖκαι
ἐπὶ
Ταίναρον.
ἀποβάντα |
[1, 174] |
Πυθίη
σφι,
ὡς
αὐτοὶ
Κνίδιοι
|
λέγουσι, |
χρᾷ
ἐν
τριμέτρῳ
τόνῳ
τάδε. |
[1, 70] |
λεγομένας
τάσδε?
οἱ
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
|
λέγουσι |
ὡς
ἐπείτε
ἀγόμενος
ἐς
τὰς |
[1, 70] |
μακρῇσι
ἐπιπλώσαντες?
αὐτοὶ
δὲ
Σάμιοι
|
λέγουσι |
ὡς
ἐπείτε
ὑστέρησαν
οἱ
ἄγοντες |
[1, 103] |
τῆς
Εὐρώπης,
τούτοισι
δὲ
ἐπισπόμενοι
|
φεύγουσι |
οὕτω
ἐς
τὴν
Μηδικὴν
χώρην |
[1, 207] |
τὴν
ἐκείνων,
νικῶν
Μασσαγέτας,
ἕποιο
|
φεύγουσι. |
τὠυτὸ
γὰρ
ἀντιθήσω
ἐκείνῳ,
ὅτι |
[1, 93] |
ὃ
ἂν
συνοικήσωσι
τοῦτο
ποιέουσαι?
|
ἐκδιδοῦσι |
δὲ
αὐταὶ
ἑωυτάς.
ἡ
μὲν |
[1, 31] |
τε
καὶ
Βίτωνα.
τούτοισι
γὰρ
|
ἐοῦσι |
γένος
Ἀργείοισι
βίος
τε
ἀρκέων |
[1, 57] |
τεκμαιρόμενον
λέγειν
τοῖσι
νῦν
ἔτι
|
ἐοῦσι |
Πελασγῶν
τῶν
ὑπὲρ
Τυρσηνῶν
Κρηστῶνα |
[1, 171] |
καὶ
Λυδοῖσι
μέτεστι
ὡς
κασιγνήτοισι
|
ἐοῦσι |
τοῖσι
Καρσί?
τὸν
γὰρ
Λυδὸν |
[1, 23] |
Κορίνθου?
τῷ
δὴ
λέγουσι
Κορίνθιοι
|
ὁμολογέουσι |
δέ
σφι
Λέσβιοι)
ἐν
τῷ |
[1, 142] |
αἱ
πόλιες
τῇσι
πρότερον
λεχθείσῃσι
|
ὁμολογέουσι |
κατὰ
γλῶσσαν
οὐδέν,
σφισι
δὲ |
[1, 5] |
περὶ
δὲ
τῆς
Ἰοῦς
οὐκ
|
ὁμολογέουσι |
Πέρσῃσι
οὕτω
Φοίνικες?
οὐ
γὰρ |
[1, 171] |
γενέσθαι?
οὐ
μέντοι
αὐτοί
γε
|
ὁμολογέουσι |
τούτοισι
οἱ
Κᾶρες,
ἀλλὰ
νομίζουσι |
[1, 193] |
Ἕλληνὲς
καλέουσι,
τούτων
τὸν
καρπὸν
|
περιδέουσι |
τῇσι
βαλανηφόροισι
τὸν
φοινίκων,
ἵνα |
[1, 62] |
ἐπὶ
τὸ
ἄστυ,
οὕτω
δὴ
|
βοηθέουσι |
ἐπ?
αὐτόν.
καὶ
οὗτοί
τε |
[1, 71] |
χάριν,
οἳ
οὐκ
ἐπὶ
νόον
|
ποιέουσι |
Πέρσῃσι
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Λυδούς"
ταῦτα |
[1, 1] |
τὸν
χῶρον
τὸν
καὶ
νῦν
|
οἰκέουσι, |
αὐτίκα
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι
ἐπιθέσθαι,
ἀπαγινέοντας |
[1, 174] |
Ἑλλήνων
ταύτην
τὴν
χώρην
οἰκέουσι?
|
οἰκέουσι |
δὲ
καὶ
ἄλλοι
καὶ
Λακεδαιμονίων |
[1, 174] |
ὅσοι
Ἑλλήνων
ταύτην
τὴν
χώρην
|
οἰκέουσι? |
οἰκέουσι
δὲ
καὶ
ἄλλοι
καὶ |
[1, 145] |
Τριταιέες,
οἳ
μοῦνοι
τούτων
μεσόγαιοι
|
οἰκέουσι. |
ταῦτα
δυώδεκα
μέρεα
νῦν
Ἀχαιῶν |
[1, 145] |
ζημίην
ἐπέθηκαν.
~δυώδεκα
δὲ
μοι
|
δοκέουσι |
πόλιας
ποιήσασθαι
οἱ
Ἴωνες
καὶ |
[1, 173] |
καὶ
οὐδαμοῖσι
ἄλλοισι
συμφέρονται
ἀνθρώπων?
|
καλέουσι |
ἀπὸ
τῶν
μητέρων
ἑωυτοὺς
καὶ |
[1, 131] |
τε
Ἀσσυρίων
μαθόντες
καὶ
Ἀραβίων.
|
καλέουσι |
δὲ
Ἀσσύριοι
τὴν
Ἀφροδίτην
Μύλιττα, |
[1, 105] |
Σκυθικὴν
χώρην
ὡς
διακέαται
τοὺς
|
καλέουσι |
Ἐνάρεας
οἱ
Σκύθαι.
~ἐπὶ
μέν |
[1, 192] |
ταύτης,
τὴν
οἱ
Πέρσαι
σατραπηίην
|
καλέουσι, |
ἐστὶ
ἁπασέων
τῶν
ἀρχέων
πολλόν |
[1, 139] |
γράμμα,
τὸ
Δωριέες
μὲν
σὰν
|
καλέουσι, |
Ἴωνες
δὲ
σίγμα?
ἐς
τοῦτο |
[1, 110] |
Μηδικὴν
Σπακώ?
τὴν
γὰρ
κύνα
|
καλέουσι |
σπάκα
Μῆδοι.
αἱ
δὲ
ὑπώρεαί |
[1, 199] |
τὴν
θεὸν
Μύλιττα"
Μύλιττα
δὲ
|
καλέουσι |
τὴν
Ἀφροδίτην
Ἀσσύριοι.
τὸ
δὲ |
[1, 193] |
καὶ
φοινίκων
τοὺς
ἔρσενας
Ἕλληνὲς
|
καλέουσι, |
τούτων
τὸν
καρπὸν
περιδέουσι
τῇσι |
[1, 167] |
καὶ
νῦν
οἱ
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι
|
ἐπιτελέουσι? |
καὶ
γὰρ
ἐναγίζουσί
σφι
μεγάλως |
[1, 134] |
ἀντὶ
γὰρ
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
|
φιλέουσι |
τοῖσι
στόμασι?
ἢν
δὲ
ᾖ |
[1, 135] |
ἀπ?
Ἑλλήνων
μαθόντες
παισὶ
μίσγονται.
|
γαμέουσι |
δὲ
ἕκαστος
αὐτῶν
πολλὰς
μὲν |
[1, 176] |
ὀγδώκοντα
ἱστίαι
αὗται
ἔτυχον
τηνικαῦτα
|
ἐκδημέουσι |
καὶ
οὕτω
περιεγένοντο.
τὴν
μὲν |
[1, 98] |
ποιεῦσι
δὴ
ταῦτα
οἱ
Μῆδοι.
|
οἰκοδομέουσί |
τε
γὰρ
αὐτῷ
οἰκία
μεγάλα |
[1, 197] |
παθόντα,
ταῦτα
προσιόντες
συμβουλεύουσι
καὶ
|
παραινέουσι |
ἅσσα
αὐτὸς
ποιήσας
ἐξέφυγε
ὁμοίην |
[1, 98] |
καὶ
αἰνεόμενος,
ἐς
ὃ
τοῦτον
|
καταινέουσι |
βασιλέα
σφίσι
εἶναι.
ὃ
δ? |
[1, 142] |
κατὰ
γλῶσσαν
οὐδέν,
σφισι
δὲ
|
ὁμοφωνέουσι. |
ἔτι
δὲ
τρεῖς
ὑπόλοιποι
Ἰάδες |
[1, 215] |
ἐσθῆτά
τε
ὁμοίην
τῇ
Σκυθικῇ
|
φορέουσι |
καὶ
δίαιταν
ἔχουσι,
ἱππόται
δὲ |
[1, 135] |
νομίσαντες
τῆς
ἑωυτῶν
εἶναι
καλλίω
|
φορέουσι, |
καὶ
ἐς
τοὺς
πολέμους
τοὺς |
[1, 71] |
σκυτίνην
δὲ
τὴν
ἄλλην
ἐσθῆτα
|
φορέουσι, |
σιτέονται
δὲ
οὐκ
ὅσα
ἐθέλουσι |
[1, 197] |
τοὺς
κάμνοντας
ἐς
τὴν
ἀγορὴν
|
ἐκφορέουσι? |
οὐ
γὰρ
δὴ
χρέωνται
ἰητροῖσι. |
[1, 138] |
ἐπιφέροντες.
ἐς
ποταμὸν
δὲ
οὔτε
|
ἐνουρέουσι |
οὔτε
ἐμπτύουσι,
οὐ
χεῖρας
ἐναπονίζονται, |
[1, 71] |
δὲ
οὐκ
οἴνῳ
διαχρέωνται
ἀλλὰ
|
ὑδροποτέουσι, |
οὐ
σῦκα
δὲ
ἔχουσι
τρώγειν, |
[1, 7] |
Κανδαύλης,
τὸν
οἱ
Ἕλληνές
Μυρσίλον
|
ὀνομάζουσι, |
τύραννος
Σαρδίων,
ἀπόγονος
δὲ
Ἀλκαίου |
[1, 167] |
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι
ἐπιτελέουσι?
καὶ
γὰρ
|
ἐναγίζουσί |
σφι
μεγάλως
καὶ
ἀγῶνα
γυμνικὸν |
[1, 183] |
δὲ
τοῦ
μέζονος
βωμοῦ
καὶ
|
καταγίζουσι |
λιβανωτοῦ
χίλια
τάλαντα
ἔτεος
ἑκάστου |
[1, 160] |
Μυτιληναίων,
πέμψαντες
πλοῖον
ἐς
Λέσβον
|
ἐκκομίζουσι |
Πακτύην
ἐς
Χίον.
ἐνθεῦτεν
δὲ |
[1, 171] |
ὁμολογέουσι
τούτοισι
οἱ
Κᾶρες,
ἀλλὰ
|
νομίζουσι |
αὐτοὶ
ἑωυτοὺς
εἶναι
αὐτόχθονας
ἠπειρώτας, |
[1, 131] |
οἱ
Ἕλληνες
εἶναι?
οἳ
δὲ
|
νομίζουσι |
Διὶ
μὲν
ἐπὶ
τὰ
ὑψηλότατα |
[1, 133] |
δὲ
ἁπασέων
μάλιστα
ἐκείνην
τιμᾶν
|
νομίζουσι |
τῇ
ἕκαστος
ἐγένετο.
ἐν
ταύτῃ |
[1, 78] |
ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι
θεοπρόποισι
καὶ
|
μαθοῦσι |
πρὸς
Τελμησσέων
τὸ
θέλει
σημαίνειν |
[1, 97] |
ἀνάστατοι
ἐσόμεθα"
ταῦτά
κῃ
λέγοντες
|
πείθουσι |
ἑωυτοὺς
βασιλεύεσθαι.
~αὐτίκα
δὲ
προβαλλομένων |
[1, 56] |
μηδ?
αἰδεῖσθαι
κακός
εἶναι.
~τούτοισι
|
ἐλθοῦσι |
τοῖσι
ἔπεσι
ὁ
Κροῖσος
πολλόν |
[1, 36] |
πᾶν
συμπέμψω,
καὶ
διακελεύσομαι
τοῖσι
|
ἰοῦσι |
εἶναι
ὡς
προθυμοτάτοισι
συνεξελεῖν
ὑμῖν |
[1, 132] |
οὔτε
βωμοὺς
ποιεῦνται
οὔτε
πῦρ
|
ἀνακαίουσι |
μέλλοντες
θύειν,
οὐ
σπονδῇ
χρέωνται, |
[1, 67] |
λευρῷ
ἐνὶ
χώρῳ,
ἔνθ?
ἄνεμοι
|
πνείουσι |
δύω
κρατερῆς
ὑπ?
ἀνάγκης,
καὶ |
[1, 5] |
καὶ
διὰ
τὴν
Ἰλίου
ἅλωσιν
|
εὑρίσκουσι |
σφίσι
ἐοῦσαν
τὴν
ἀρχὴν
τῆς |
[1, 133] |
δ?
ἂν
νήφοντες
προβουλεύσωνται,
μεθυσκόμενοι
|
ἐπιδιαγινώσκουσι. |
~ἐντυγχάνοντες
δ?
ἀλλήλοισι
ἐν
τῇσι |
[1, 71] |
φορέουσι,
σιτέονται
δὲ
οὐκ
ὅσα
|
ἐθέλουσι |
ἀλλ?
ὅσα
ἔχουσι,
χώρην
ἔχοντες |
[1, 74] |
ἀναγκαίης
ἰσχυρῆς
συμβάσιες
ἰσχυραὶ
οὐκ
|
ἐθέλουσι |
συμμένειν.
ὅρκια
δὲ
ποιέεται
ταῦτα |
[1, 57] |
οἱ
Πλακιηνοί,
σφίσι
δὲ
ὁμόγλωσσοι?
|
δηλοῦσί |
τε
ὅτι
τὸν
ἠνείκαντο
γλώσσης |
[1, 215] |
περὶ
τὰ
στέρνα
χαλκέους
θώρηκας
|
περιβάλλουσι, |
τὰ
δὲ
περὶ
τοὺς
χαλινοὺς |
[1, 200] |
αὐήνωσι
πρὸς
ἥλιον,
ποιεῦσι
τάδε?
|
ἐσβάλλουσι |
ἐς
ὅλμον
καὶ
λεήναντες
ὑπέροισι |
[1, 53] |
Ἰσμηνίου
Ἀπόλλωνος.
~τοῖσι
δὲ
ἄγειν
|
μέλλουσι |
τῶν
Λυδῶν
ταῦτα
τὰ
δῶρα |
[1, 170] |
μεγίστην
νεμομένους
καὶ
ἄρχοντας
ἄλλων?
|
μένουσι |
δέ
σφι
ἐν
τῇ
Ἰωνίῃ |
[1, 199] |
τριέτεα
καὶ
τετραέτεα
μετεξέτεραι
χρόνον
|
μένουσι. |
ἐνιαχῇ
δὲ
καὶ
τῆς
Κύπρου |
[1, 199] |
ἄμορφοι
αὐτέων
εἰσί,
χρόνον
πολλὸν
|
προσμένουσι |
οὐ
δυνάμεναι
τὸν
νόμον
ἐκπλῆσαι? |
[1, 194] |
οἰκημένοισι
νομέας
ἰτέης
ταμόμενοι
ποιήσωνται,
|
περιτείνουσι |
τούτοισι
διφθέρας
στεγαστρίδας
ἔξωθεν
ἐδάφεος |
[1, 140] |
πάντα
πλὴν
κυνὸς
καὶ
ἀνθρώπου
|
κτείνουσι, |
καὶ
ἀγώνισμα
μέγα
τοῦτο
ποιεῦνται, |
[1, 138] |
τὸν
λαμβανόμενον
ὑπὸ
τουτέων
πολλοὶ
|
ἐξελαύνουσι |
ἐκ
τῆς
χώρης,
καὶ
τὰς |
[1, 60] |
στασιῶται
καὶ
οἱ
τοῦ
Λυκούργου
|
ἐξελαύνουσί |
μιν.
οὕτω
μὲν
Πεισίστρατος
ἔσχε |
[1, 194] |
διφθέρας
ἐπισάξαντες
ἐπὶ
τοὺς
ὄνους
|
ἀπελαύνουσι |
ἐς
τοὺς
Ἀρμενίους.
ἀνὰ
τὸν |
[1, 63] |
ἀμφὶ
Πεισίστρατον
ἐσπεσόντες
τοὺς
Ἀθηναίους
|
τρέπουσι. |
φευγόντων
δὲ
τούτων
βουλὴν
ἐνθαῦτα |
[1, 98] |
τῆς
χώρης,
καὶ
δορυφόρους
αὐτῷ
|
ἐπιτρέπουσι |
ἐκ
πάντων
Μήδων
καταλέξασθαι.
ὁ |
[1, 160] |
οὔτε
παρ?
ἑωυτοῖσι
ἔχοντες
πολιορκέεσθαι,
|
ἐκπέμπουσι |
αὐτὸν
ἐς
Μυτιλήνην.
οἱ
δὲ |
[1, 193] |
τοῦ
φοίνικος?
ψῆνας
γὰρ
δὴ
|
φέρουσι |
ἐν
τῷ
καρπῷ
οἱ
ἔρσενες |
[1, 88] |
ἐμοὶ
ἔτι
τούτων
μέτα?
ἀλλὰ
|
φέρουσί |
τε
καὶ
ἄγουσι
τὰ
σά" |
[1, 74] |
δὲ
καὶ
νυκτομαχίην
τινὰ
ἐποιήσαντο?
|
διαφέρουσι |
δέ
σφι
ἐπὶ
ἴσης
τὸν |
[1, 131] |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖσι
ποιεῦσι
μωρίην
|
ἐπιφέρουσι, |
ὡς
μὲν
ἐμοὶ
δοκέειν,
ὅτι |
[1, 216] |
οὐκ
ἵκετο
ἐς
τὸ
τυθῆναι.
|
σπείρουσι |
δὲ
οὐδέν,
ἀλλ?
ἀπὸ
κτηνέων |
[1, 62] |
δὲ
δίκτυον
ἐκπεπέτασται,
θύννοι
δ?
|
οἰμήσουσι |
σεληναίης
διὰ
νυκτός"
~ὃ
μὲν |
[1, 89] |
συγγνόντες
ποιέειν
σε
δίκαια
ἑκόντες
|
προήσουσι" |
~ταῦτα
ἀκούων
ὁ
Κῦρος
ὑπερήδετο, |
[1, 87] |
τῇ
οἱ
παῖδες
τοὺς
πατέρας
|
θάπτουσι, |
ἐν
δὲ
τῷ
οἱ
πατέρες |
[1, 140] |
ὦν
τὸν
νέκυν
Πέρσαι
γῆ
|
κρύπτουσι. |
Μάγοι
δὲ
κεχωρίδαται
πολλὸν
τῶν |
[1, 216] |
τελευτήσαντα
οὐ
κατασιτέονται
ἀλλ?
γῇ
|
κρύπτουσι, |
συμφορὴν
ποιεύμενοι
ὅτι
οὐκ
ἵκετο |
[1, 135] |
καὶ
εὐπαθείας
τε
παντοδαπὰς
πυνθανόμενοι
|
ἐπιτηδεύουσι, |
καὶ
δὴ
καὶ
ἀπ?
Ἑλλήνων |
[1, 136] |
πολλὸν
δ?
ἡγέαται
ἰσχυρὸν
εἶναι.
|
παιδεύουσι |
δὲ
τοὺς
παῖδας
ἀπὸ
πενταέτεος |
[1, 197] |
ἄλλον
εἶδε
παθόντα,
ταῦτα
προσιόντες
|
συμβουλεύουσι |
καὶ
παραινέουσι
ἅσσα
αὐτὸς
ποιήσας |
[1, 197] |
προσιόντες
ὦν
πρὸς
τὸν
κάμνοντα
|
συμβουλεύουσι |
περὶ
τῆς
νούσου,
εἴ
τις |
[1, 140] |
Αἰγύπτῳ
ἱρέων.
οἳ
μὲν
γὰρ
|
ἁγνεύουσι |
ἔμψυχον
μηδὲν
κτείνειν,
εἰ
μὴ |
[1, 94] |
ἢ
ὅτι
τὰ
θήλεα
τέκνα
|
καταπορνεύουσι, |
πρῶτοι
δὲ
ἀνθρώπων
τῶν
ἡμεῖς |
[1, 193] |
μέλι
ποιεῦνται?
τοὺς
συκέων
τρόπον
|
θεραπεύουσι |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
φοινίκων |
[1, 153] |
καὶ
κόσοι
πλῆθος
ταῦτα
ἑωυτῷ
|
προαγορεύουσι? |
πυνθανόμενον
δέ
μιν
εἰπεῖν
ἄνθρωποι |
[1, 131] |
πάντα
τοῦ
οὐρανοῦ
Δία
καλέοντες?
|
θύουσι |
δὲ
ἡλίῳ
τε
καὶ
σελήνῃ |
[1, 216] |
δὲ
μοῦνον
ἥλιον
σέβονται,
τῷ
|
θύουσι |
ἵππους.
νόος
δὲ
οὗτος
τῆς |
[1, 216] |
οἱ
προσήκοντές
οἱ
πάντες
συνελθόντες
|
θύουσί |
μιν
καὶ
ἄλλα
πρόβατα
ἅμα |
[1, 131] |
καὶ
ἀνέμοισι.
τούτοισι
μὲν
δὴ
|
θύουσι |
μούνοισι
ἀρχῆθεν,
ἐπιμεμαθήκασι
δὲ
καὶ |
[1, 140] |
μηδὲν
κτείνειν,
εἰ
μὴ
ὅσα
|
θύουσι? |
οἱ
δὲ
δὴ
Μάγοι
αὐτοχειρίῃ |
[1, 209] |
θεοὶ
κήδονται
καί
μοι
πάντα
|
προδεικνύουσι |
τὰ
ἐπιφερόμενα.
ἤδη
ὦν
ἐν |
[1, 138] |
ποταμὸν
δὲ
οὔτε
ἐνουρέουσι
οὔτε
|
ἐμπτύουσι, |
οὐ
χεῖρας
ἐναπονίζονται,
οὐδὲ
ἄλλον |
[1, 133] |
σφι
βουλευομένοισι,
τοῦτο
τῇ
ὑστεραίῃ
|
νήφουσι |
προτιθεῖ
ὁ
στέγαρχος,
ἐν
τοῦ |
[1, 133] |
καὶ
ἢν
μὲν
ἅδῃ
καὶ
|
νήφουσι, |
χρέωνται
αὐτῷ,
ἢν
δὲμὴ
ἅδῃ, |
[1, 199] |
δὲ
διέξοδοι
πάντα
τρόπον
ὁδῶν
|
ἔχουσι |
διὰ
τῶν
γυναικῶν,
δι?
ὧν |
[1, 65] |
φίλος
καὶ
πᾶσιν
Ὀλύμπια
δώματ?
|
ἔχουσι. |
δίζω
ἤ
σε
θεὸν
μαντεύσομαι |
[1, 57] |
ἐς
ταῦτα
τὰ
χωρία,
τοῦτον
|
ἔχουσι |
ἐν
φυλακῇ.
~τὸ
δὲ
Ἑλληνικὸν |
[1, 151] |
περ
Ἰώνων
τοῖσι
τὰς
νήσους
|
ἔχουσι, |
ἦν
δεινὸν
οὐδέν?
τῇσι
δὲ |
[1, 215] |
τῇ
Σκυθικῇ
φορέουσι
καὶ
δίαιταν
|
ἔχουσι, |
ἱππόται
δὲ
εἰσὶ
καὶ
ἄνιπποι |
[1, 126] |
μυρία
ἀγαθά,
οὐδένα
πόνον
δουλοπρεπέα
|
ἔχουσι, |
μὴ
βουλομένοισι
δὲ
ἐμέο
πείθεσθαι |
[1, 2] |
ταῦτα
Ἑλλήνων
τινάς
οὐ
γὰρ
|
ἔχουσι |
τοὔνομα
ἀπηγήσασθαι)
φασὶ
τῆς
Φοινίκης |
[1, 71] |
ἀλλὰ
ὑδροποτέουσι,
οὐ
σῦκα
δὲ
|
ἔχουσι |
τρώγειν,
οὐκ
ἄλλο
ἀγαθὸν
οὐδέν. |
[1, 71] |
οὐκ
ὅσα
ἐθέλουσι
ἀλλ?
ὅσα
|
ἔχουσι, |
χώρην
ἔχοντες
τρηχέαν.
πρὸς
δὲ |
[1, 215] |
εἰσὶ
καὶ
ἄνιπποι
ἀμφοτέρων
γὰρ
|
μετέχουσι) |
καὶ
τοξόται
τε
καὶ
αἰχμοφόροι, |
[1, 204] |
τοῦ
μεγάλου
οὐκ
ἐλαχίστην
μοῖραν
|
μετέχουσι |
οἱ
Μασσαγέται,
ἐπ?
οὓς
ὁ |
[1, 74] |
ἐς
τὴν
ὁμοχροίην,
τὸ
αἷμα
|
ἀναλείχουσι |
ἀλλήλων.
~τοῦτον
δὴ
ὦν
τὸν |
[1, 62] |
ὀπίσω,
καὶ
πρῶτον
τῆς
Ἀττικῆς
|
ἴσχουσι |
Μαραθῶνα.
ἐν
δὲ
τούτῳ
τῷ |
[1, 216] |
δὲ
οὐδέν,
ἀλλ?
ἀπὸ
κτηνέων
|
ζώουσι |
καὶ
ἰχθύων?
οἳ
δὲ
ἄφθονοί |
[1, 183] |
Χαλδαῖοι
τότε
ἐπεὰν
τὴν
ὁρτὴν
|
ἄγωσι |
τῷ
θεῷ
τούτῳ.
ἦν
δὲ |
[1, 155] |
μήτε
ἀποστέωσι
μήτε
δεινοί
τοι
|
ἔωσι? |
ἄπειπε
μέν
σφι
πέμψας
ὅπλα |
[1, 185] |
πολλὰς
ἀγνύμενος,
καὶ
οἱ
πλόοι
|
ἔωσι |
σκολιοὶ
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα,
ἔκ |
[1, 47] |
χρηστηρίων,
ἀπ?
ἧς
ἂν
ἡμέρης
|
ὁρμηθέωσι |
ἐκ
Σαρδίων,
ἀπὸ
ταύτης
ἡμερολογέοντας |
[1, 41] |
ὁδὸν
κλῶπες
κακοῦργοι
ἐπὶ
δηλήσι
|
φανέωσι |
ὑμῖν.
πρὸς
δὲ
τούτῳ
καὶ |
[1, 214] |
ἀνθρωπηίου
Τόμυρις
ἐδίζητο
ἐν
τοῖσι
|
τεθνεῶσι |
τῶν
Περσέων
τὸν
Κύρου
νέκυν, |
[1, 59] |
θέσμια
μεταλλάξας,
ἐπί
τε
τοῖσι
|
κατεστεῶσι |
ἔνεμε
τὴν
πόλιν
κοσμέων
καλῶς |
[1, 155] |
οὐδὲν
δεινοί
τοι
ἔσονται
μὴ
|
ἀποστέωσι" |
~Κροῖσος
μὲν
δὴ
ταῦτά
οἱ |
[1, 155] |
τάδε
αὐτοῖσι
ἐπίταξον,
ὡς
μήτε
|
ἀποστέωσι |
μήτε
δεινοί
τοι
ἔωσι?
ἄπειπε |
[1, 98] |
ἕτερος
τοῦ
ἑτέρου
κύκλος
τοῖσι
|
προμαχεῶσι |
μούνοισι
ἐστι
ὑψηλότερος.
τὸ
μέν |
[1, 202] |
τοὺς
ἐπείτε
ἂν
ἐς
τὠυτὸ
|
συνέλθωσι |
κατὰ
εἴλας
καὶ
πῦρ
ἀνακαύσωνται |
[1, 170] |
τοῦ
Πριηνέος
γνώμη
ἐπὶ
διεφθαρμένοισι
|
Ἴωσι |
γενομένη,
χρηστὴ
δὲ
καὶ
πρὶν |
[1, 141] |
ὁ
Λυδός.
τοῖσι
δὲ
λοιποῖσι
|
Ἴωσι |
ἔδοξε
κοινῷ
λόγῳ
πέμπειν
ἀγγέλους |
[1, 151] |
δὲ
λοιπῇσι
πόλισι
ἕαδε
κοινῇ
|
Ἴωσι |
ἕπεσθαι
τῇ
ἂν
οὗτοι
ἐξηγέωνται. |
[1, 141] |
μὲν
τοῦτον
τὸν
λόγον
τοῖσι
|
Ἴωσι |
καὶ
τοῖσι
Αἰολεῦσι
τῶνδε
εἵνεκα |
[1, 27] |
οὕτω
τοῖσι
τὰς
νήσους
οἰκημένοισι
|
Ἴωσι |
ξεινίην
συνεθήκατο.
~χρόνου
δὲ
ἐπιγινομένου |
[1, 152] |
ἀλλ?
ἀπέδοξέ
σφι
μὴ
τιμωρέειν
|
Ἴωσι. |
οἳ
μὲν
δὴ
ἀπαλλάσσοντο,
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 74] |
ἡμέρης
Θαλῆς
ὁ
Μιλήσιος
τοῖσι
|
Ἴωσι |
προηγόρευσε
ἔσεσθαι,
οὖρον
προθέμενος
ἐνιαυτὸν |
[1, 141] |
πέμπειν
ἀγγέλους
ἐς
Σπάρτην
δεησομένους
|
Ἴωσι |
τιμωρέειν.
~οἱ
δὲ
Ἴωνες
οὗτοι, |
[1, 170] |
γνώμην
Βίαντα
ἄνδρα
Πριηνέα
ἀποδέξασθαι
|
Ἴωσι |
χρησιμωτάτην,
τῇ
εἰ
ἐπείθοντο,
παρεῖχε |
[1, 67] |
τοῦτὸν
τὸν
ἐνιαυτόν,
τὸν
ἂν
|
ἐξίωσι |
ἐκ
τῶν
ἱππέων,
Σπαρτιητέων
τῷ |
[1, 207] |
διαβάντας
προελθεῖν
ὅσον
ἂν
ἐκεῖνοι
|
ὑπεξίωσι, |
ἐνθεῦτεν
δὲ
τάδε
ποιεῦντας
πειρᾶσθαι |
[1, 144] |
τὸ
πάλαι
τρίποδας
χαλκέους
τοῖσι
|
νικῶσι, |
καὶ
τούτους
χρῆν
τοὺς
λαμβάνοντας |
[1, 207] |
ἀλλ?
ἐπ?
ἀρχὰς
τὰς
σὰς
|
ἐλῶσι. |
νικῶν
δὲ
οὐ
νικᾷς
τοσοῦτον |
[1, 171] |
οἳ
περ
ἐώθεσαν
ἀσπίσι
χρᾶσθαι,
|
τελαμῶσι |
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
περὶ
τοῖσι
αὐχέσι |
[1, 156] |
οἱ
Λυδοί,
ἢν
τὸ
παρεὸν
|
ὑπεκδράμωσι, |
ἀποστάντες
ἀπὸ
τῶν
Περσέων
ἀπόλωνται. |
[1, 134] |
ἀγεννέστερος,
προσπίπτων
προσκυνέει
τὸν
ἕτερον.
|
τιμῶσι |
δὲ
ἐκ
πάντων
τοὺς
ἄγχιστα |
[1, 134] |
μετὰ
δὲ
κατὰ
λόγον
προβαίνοντες
|
τιμῶσι? |
ἥκιστα
δὲ
τοὺς
ἑωυτῶν
ἑκαστάτω |
[1, 134] |
δὴ
λόγον
καὶ
οἱ
Πέρσαι
|
τιμῶσι? |
προέβαινε
γὰρ
δὴ
τὸ
ἔθνος |
[1, 200] |
μοῦνον,
τοὺς
ἐπείτε
ἂν
θηρεύσαντες
|
αὐήνωσι |
πρὸς
ἥλιον,
ποιεῦσι
τάδε?
ἐσβάλλουσι |
[1, 32] |
γίνεσθαι,
ἵνα
δὴ
αἱ
ὧραι
|
συμβαίνωσι |
παραγινόμεναι
ἐς
τὸ
δέον,
μῆνες |
[1, 99] |
ἑτεροῖός
σφι
δοκέοι
εἶναι
μὴ
|
ὁρῶσι. |
~ἐπείτε
δὲ
ταῦτα
διεκόσμησε
καὶ |
[1, 138] |
χεῖρας
ἐναπονίζονται,
οὐδὲ
ἄλλον
οὐδένα
|
περιορῶσι, |
ἀλλὰ
σέβονται
ποταμοὺς
μάλιστα.
~καὶ |
[1, 124] |
παῖ
Καμβύσεω,
σὲ
γὰρ
θεοὶ
|
ἐπορῶσι? |
οὐ
γὰρ
ἂν
κοτὲ
ἐς |
[1, 200] |
ἐς
ὅλμον
καὶ
λεήναντες
ὑπέροισι
|
σῶσι |
διὰ
σινδόνος,
καὶ
ὃς
μὲν |
[1, 93] |
σφίσι
φερνάς,
ἐς
ὃ
ἂν
|
συνοικήσωσι |
τοῦτο
ποιέουσαι?
ἐκδιδοῦσι
δὲ
αὐταὶ |
[1, 19] |
ἢ
τὸν
νηὸν
τῆς
Ἀθηναίης
|
ἀνορθώσωσι, |
τὸν
ἐνέπρησαν
χώρης
τῆς
Μιλησίης |
[1, 153] |
ἐς
τὸν
συλλεγόμενοι
ἀλλήλους
ὀμνύντες
|
ἐξαπατῶσι? |
τοῖσι,
ἢν
ἐγὼ
ὑγιαίνω,
οὐ |
[1, 148] |
ὁμοίως
πᾶσαι
ἐς
τὠυτὸ
γράμμα
|
τελευτῶσι, |
κατά
περ
τῶν
Περσέων
τὰ |
[1, 139] |
τοῖσι
σώμασι
καὶ
τῇ
μεγαλοπρεπείῃ
|
τελευτῶσι |
πάντα
ἐς
τὠυτὸ
γράμμα,
τὸ |
[1, 67] |
χῶρον
ἐν
τῷ
κέοιτο
Ὀρέστης.
|
εἰρωτῶσι |
δὲ
ταῦτα
τοῖσι
θεοπρόποισι
λέγει |
[1, 158] |
τι
ποιέοντες
θεοῖσι
μέλλοιεν
χαριεῖσθαι.
|
ἐπειρωτῶσι |
δέ
σφι
ταῦτα
χρηστήριον
ἐγένετο |
[1, 119] |
ἐς
Ἀστυάγεος
καὶ
ποιέειν
ὅ
|
τι |
ἂν
ἐκεῖνος
κελεύῃ,
αὐτὸς
δὲ |
[1, 195] |
κρίνον
ἢ
αἰετὸς
ἢ
ἄλλο
|
τι? |
ἄνευ
γὰρ
ἐπισήμου
οὔ
σφι |
[1, 88] |
μιν
θαρσέοντα
ἐκέλευε
λέγειν
ὅ
|
τι |
βούλοιτο.
ὁ
δὲ
αὐτὸν
εἰρώτα |
[1, 146] |
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων
ἢ
κάλλιόν
|
τι |
γεγόνασι,
μωρίη
πολλὴ
λέγειν?
τῶν |
[1, 193] |
δὲ
κέγχρου
καὶ
σησάμου
ὅσον
|
τι |
δένδρον
μέγαθος
γίνεται,
ἐξεπιστάμενος
μνήμην |
[1, 27] |
ἠπείρῳ,
οἰκότα
ἐλπίζων.
νησιώτας
δὲ
|
τί |
δοκέεις
εὔχεσθαι
ἄλλο
ἤ,
ἐπείτε |
[1, 163] |
προσφιλέες
οἱ
Φωκαιέες
οὕτω
δή
|
τι |
ἐγένοντο
ὡς
τὰ
μὲν
πρῶτα |
[1, 44] |
θανάτῳ
τοῦ
παιδὸς
συντεταραγμένος
μᾶλλον
|
τι |
ἐδεινολογέετο
ὅτι
μιν
ἀπέκτεινε
τὸν |
[1, 129] |
σαρξὶ
τοῦ
παιδὸς
ἐθοίνησε,
ὅ
|
τι |
εἴη
ἡ
ἐκείνου
δουλοσύνη
ἀντὶ |
[1, 27] |
τὸν
Μυτιληναῖον,
εἰρομένου
Κροίσου
εἴ
|
τι |
εἴη
νεώτερον
περὶ
τὴν
Ἑλλάδα, |
[1, 68] |
ἐπὶ
πήματι
κείμενον,
κατὰ
τοιόνδε
|
τι |
εἰκάζων,
ὡς
ἐπὶ
κακῷ
ἀνθρώπου |
[1, 204] |
ἡ
γένεσις,
τὸ
δοκέειν
πλέον
|
τι |
εἶναι
ἀνθρώπου,
δευτέρα
δὲ
ἡ |
[1, 60] |
ἐσβιβάσαντες
καὶ
προδέξαντες
σχῆμα
οἷόν
|
τι |
ἔμελλε
εὐπρεπέστατον
φανέεσθαι
ἔχουσα,
ἤλαυνον |
[1, 89] |
ἔδωκαν
δοῦλον
σοί,
δικαιῶ,
εἴ
|
τι |
ἐνορέω
πλέον,
σημαίνειν
σοί.
Πέρσαι |
[1, 120] |
ἐστί.
καὶ
νῦν
εἰ
φοβερόν
|
τι |
ἐνωρῶμεν,
πᾶν
ἂν
σοὶ
προεφράζομεν. |
[1, 196] |
γε
διατελέει
ἐών,
ἄλλο
δέ
|
τι |
ἐξευρήκασι
νεωστὶ
γενέσθαι
ἵνα
μὴ |
[1, 90] |
τὸν
οὐδὸν
εἰρωτᾶν
εἰ
οὔ
|
τι |
ἐπαισχύνεται
τοῖσι
μαντηίοισι
ἐπαείρας
Κροῖσον |
[1, 98] |
εἶναι,
τὸ
δὲ
καὶ
μᾶλλόν
|
τι |
ἐπετηδεύθη.
κύκλων
δ?
ἐόντων
τῶν |
[1, 185] |
ἄνωθεν
διώρυχας
ὀρύξασα
οὕτω
δή
|
τι |
ἐποίησε
σκολιὸν
ὥστε
δὴ
τρὶς |
[1, 74] |
μάχης
τε
ἐπαύσαντο
καὶ
μᾶλλόν
|
τι |
ἔσπευσαν
καὶ
ἀμφότεροι
εἰρήνην
ἑωυτοῖσι |
[1, 155] |
εἶπε
πρὸς
Κροῖσον
τάδε.
Κροῖσε,
|
τί |
ἔσται
τέλος
τῶν
γινομένων
τούτων |
[1, 185] |
θώματος
μέγαθος
καὶ
ὕψος
ὅσον
|
τι |
ἐστί.
κατύπερθε
δὲ
πολλῷ
Βαβυλῶνος |
[1, 50] |
πάντα
τινὰ
αὐτῶν
τούτῳ
ὅ
|
τι |
ἔχοι
ἕκαστος.
ὡς
δὲ
ἐκ |
[1, 106] |
φόρου
ἥρπαζον
περιελαύνοντες
τοῦτο
ὅ
|
τι |
ἔχοιεν
ἕκαστοι.
καὶ
τούτων
μὲν |
[1, 109] |
υἱὸν
κτείνει
δι?
ἐμεῦ,
ἄλλο
|
τι |
ἢ
λείπεται
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἐμοὶ |
[1, 155] |
ἐγὼ
Λυδῶν
τὸν
μὲν
πλέον
|
τι |
ἢ
πατέρα
ἐόντα
σὲ
λαβὼν |
[1, 80] |
ᾖ
τὸ
ἱππικόν,
τῷ
δή
|
τι |
καὶ
ἐπεῖχε
ἐλλάμψεσθαι
ὁ
Λυδός. |
[1, 174] |
ἐργαζομένων
τῶν
Κνιδίων,
μᾶλλον
γάρ
|
τι |
καὶ
θειότερον
ἐφαίνοντο
τιτρώσκεσθαι
οἱ |
[1, 113] |
τοῦ
βουκόλου,
οὔνομα
ἄλλο
κού
|
τι |
καὶ
οὐ
Κῦρον
θεμένη.
~καὶ |
[1, 96] |
καὶ
πρότερον
δόκιμος
καὶ
μᾶλλόν
|
τι |
καὶ
προθυμότερον
δικαιοσύνην
ἐπιθέμενος
ἤσκεε? |
[1, 17] |
αὐτὸς
δὲ
ἐκείνων
ἐργαζομένων
ἔχοι
|
τι |
καὶ
σίνεσθαι
ἐσβάλλων.
~ταῦτα
ποιέων |
[1, 98] |
ἐστι
ὑψηλότερος.
τὸ
μέν
κού
|
τι |
καὶ
τὸ
χωρίον
συμμαχέει
κολωνὸς |
[1, 192] |
ἐστὶ
ἁπασέων
τῶν
ἀρχέων
πολλόν
|
τι |
κρατίστη,
ὅκου
Τριτανταίχμῃ
τῷ
Ἀρταβάζου |
[1, 24] |
παρεῖναι
αὐτούς,
κληθέντας
ἱστορέεσθαι
εἴ
|
τι |
λέγοιεν
περὶ
Ἀρίονος.
φαμένων
δὲ |
[1, 56] |
τοῖσι
ἔπεσι
ὁ
Κροῖσος
πολλόν
|
τι |
μάλιστα
πάντων
ἥσθη,
ἐλπίζων
ἡμίονον |
[1, 86] |
τῇ
περ
ἐκεῖνος
εἶπε,
οὐδέν
|
τι |
μᾶλλον
ἐς
ἑωυτὸν
λέγων
ἢ |
[1, 146] |
πόλιας
ἐποιήσαντο?
ἐπεὶ
ὥς
γέ
|
τι |
μᾶλλον
οὗτοι
Ἴωνες
εἰσὶ
τῶν |
[1, 175] |
ὑπὲρ
Ἁλικαρνησσοῦ
μεσόγαιαν?
τοῖσι
ὅκως
|
τι |
μέλλοι
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι,
αὐτοῖσί
τε |
[1, 47] |
συγγραψαμένους
ἀναφέρειν
παρ?
ἑωυτόν.
ὅ
|
τι |
μέν
νυν
τὰ
λοιπὰ
τῶν |
[1, 132] |
τὰ
κρέα
καὶ
χρᾶται
ὅ
|
τι |
μιν
λόγος
αἱρέει.
~ἡμέρην
δὲ |
[1, 111] |
ἡ
γυνὴ
εἴρετο
προτέρη
ὅ
|
τι |
μιν
οὕτω
προθύμως
Ἅρπαγος
μετεπέμψατο. |
[1, 32] |
τὸν
αἰῶνα
πύθωμαι.
οὐ
γάρ
|
τι |
ὁ
μέγα
πλούσιος
μᾶλλον
τοῦ |
[1, 85] |
τῆς
παρεούσης
συμφορῆς
παρημελήκεε,
οὐδὲ
|
τί |
οἱ
διέφερε
πληγέντι
ἀποθανεῖν?
ὁ |
[1, 199] |
τὠπὸ
τούτου
οὐκ
οὕτω
μέγα
|
τί |
οἱ
δώσεις
ὥς
μιν
λάμψεαι. |
[1, 89] |
τοὺς
ἄλλους,
εἴρετο
Κροῖσον
ὅ
|
τι |
οἱ
ἐνορῴη
ἐν
τοῖσι
ποιευμένοισι. |
[1, 9] |
λέγων
τοιαῦτα
ἀπεμάχετο,
ἀρρωδέων
μὴ
|
τί |
οἱ
ἐξ
αὐτῶν
γένηται
κακόν, |
[1, 87] |
ἐπιβώσασθαι
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἐπικαλεόμενον,
εἴ
|
τί |
οἱ
κεχαρισμένον
ἐξ
αὐτοῦ
ἐδωρήθη, |
[1, 34] |
ἐς
τοὺς
θαλάμους
συνένησε,
μή
|
τί |
οἱ
κρεμάμενον
τῷ
παιδὶ
ἐμπέσῃ. |
[1, 90] |
οἱ"
Κῦρος
δὲ
εἴρετο
ὅ
|
τι |
οἱ
τοῦτο
ἐπηγορέων
παραιτέοιτο.
Κροῖσος |
[1, 111] |
ἀρρωδέων,
ἡ
δὲ
γυνὴ
ὅ
|
τι |
οὐκ
ἐωθὼς
ὁ
Ἅρπαγος
μεταπέμψαιτο |
[1, 185] |
Βαβυλῶνος
ὤρυσσε
ἔλυτρον
λίμνῃ,
ὀλίγον
|
τι |
παρατείνουσα
ἀπὸ
τοῦ
ποταμοῦ,
βάθος |
[1, 133] |
οὐδὲν
λόγου
ἄξιον?
εἰ
δέ
|
τι |
παραφέροιτο,
ἐσθίοντας
ἂν
οὐ
παύεσθαι. |
[1, 114] |
δὴ
ἀνάξια
ἑωυτοῦ
παθών,
μᾶλλόν
|
τι |
περιημέκτεε,
κατελθὼν
δὲ
ἐς
πόλιν |
[1, 192] |
κυνῶν
δὲ
Ἰνδικῶν
τοσοῦτο
δή
|
τι |
πλῆθος
ἐτρέφετο
ὥστε
τέσσερες
τῶν |
[1, 158] |
θεοπρόπους
εἰρώτευν
περὶ
Πακτύην
ὁκοῖόν
|
τι |
ποιέοντες
θεοῖσι
μέλλοιεν
χαριεῖσθαι.
ἐπειρωτῶσι |
[1, 47] |
χρᾶσθαι
τοῖσι
χρηστηρίοισι,
ἐπειρωτῶντας
ὅ
|
τι |
ποιέων
τυγχάνοι
ὁ
Λυδῶν
βασιλεὺς |
[1, 61] |
πολίων
αἵτινές
σφι
προαιδέοντό
κού
|
τι. |
πολλῶν
δὲ
μεγάλα
παρασχόντων
χρήματα, |
[1, 20] |
πέμψαντα
ἄγγελον
κατειπεῖν,
ὅκως
ἄν
|
τι |
προειδὼς
πρὸς
τὸ
παρεὸν
βουλεύηται. |
[1, 109] |
πρὸς
αὐτὸν
λέγει
νῦν
ὦν
|
τί |
σοὶ
ἐν
νόῳ
ἐστὶ
ποιέειν; |
[1, 210] |
παραδίδωμι
χρᾶσθαι
αὐτῷ
τοῦτο
ὅ
|
τι |
σὺ
βούλεαι"
~Ὑστάσπης
μὲν
τούτοισι |
[1, 71] |
τοῦτο
μὲν
δή,
εἰ
νικήσεις,
|
τί |
σφέας
ἀπαιρήσεαι,
τοῖσί
γε
μὴ |
[1, 159] |
λέγουσαν
δὲ
τάδε
ἀνοσιώτατε
ἀνθρώπων,
|
τί |
τάδε
τολμᾷς
ποιέειν;
τοὺς
ἱκέτας |
[1, 138] |
μιν
ἐς
τὸν
ἥλιον
ἁμαρτόντα
|
τι |
ταῦτα
ἔχειν.
ξεῖνον
δὲ
πάντα |
[1, 88] |
λέγων
οὗτος
ὁ
πολλὸς
ὅμιλος
|
τί |
ταῦτα
πολλῇ
σπουδῇ
ἐργάζεται;
ὁ |
[1, 119] |
Ἀστυάγης
εἴρετό
μιν
εἰ
ἡσθείη
|
τι |
τῇ
θοίνῃ.
φαμένου
δὲ
Ἁρπάγου |
[1, 9] |
μήτε
γυναῖκα
τὴν
ἐμήν,
μὴ
|
τὶ |
τοι
ἐξ
αὐτῆς
γένηται
βλάβος. |
[1, 19] |
ἐμπιπραμένου
ὑπὸ
τῆς
στρατιῆς
συνηνείχθη
|
τι |
τοιόνδε
γενέσθαι
πρῆγμα?
ὡς
ἅφθη |
[1, 49] |
ὑπόκρισιν,
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
ὅ
|
τι |
τοῖσι
Λυδοῖσι
ἔχρησε
ποιήσασι
περὶ |
[1, 50] |
κατέκαιε,
ἐλπίζων
τὸν
θεὸν
μᾶλλον
|
τι |
τούτοισι
ἀνακτήσεσθαι?
Λυδοῖσι
τε
πᾶσι |
[1, 39] |
με,
ἢ
ἄλλου
τευ
ὅ
|
τι |
τούτῳ
ἔοικε,
χρῆν
δή
σε |
[1, 147] |
γὰρ
περιέχονται
τοῦ
οὐνόματος
μᾶλλόν
|
τι |
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων,
ἔστωσαν
δὴ |
[1, 120] |
διατάξας
ἦρχε.
καὶ
νῦν
ἐς
|
τί |
ὑμῖν
ταῦτα
φαίνεται
φέρειν;
εἶπαν |
[1, 73] |
Σκυθέων
ἐπ?
ἄγρην
καὶ
αἰεί
|
τι |
φερόντων,
καὶ
κοτε
συνήνεικε
ἑλεῖν |
[1, 46] |
δὲ
πειρώμενος
τῶν
μαντηίων
ὅ
|
τι |
φρονέοιεν,
ὡς
εἰ
φρονέοντα
τὴν |
[1, 164] |
τὰ
ἄλλα
ἀναθήματα,
χωρὶς
ὅ
|
τι |
χαλκὸς
ἢ
λίθος
ἢ
γραφὴ |
[1, 138] |
φασὶ
εἶναι
τὸν
ὀφείλοντα
καί
|
τι |
ψεῦδος
λέγειν.
ὃς
ἂν
δὲ |
[1, 179] |
ὁ
Ἲς
ποταμὸς
ἅμα
τῷ,
|
ὕδατι |
θρόμβους
ἀσφάλτου
ἀναδιδοῖ
πολλούς,
ἔνθεν |
[1, 131] |
καὶ
γῇ
καὶ
πυρὶ
καὶ
|
ὕδατι |
καὶ
ἀνέμοισι.
τούτοισι
μὲν
δὴ |
[1, 87] |
χειμῶνά
τε
καταρραγῆναι
καὶ
ὗσαι
|
ὕδατι |
λαβροτάτῳ,
κατασβεσθῆναί
τε
τὴν
πυρήν. |
[1, 212] |
μηδὲν
ἐπαερθῇς
τῷ
γεγονότι
τῷδε
|
πρήγματι, |
εἰ
ἀμπελίνῳ
καρπῷ,
τῷ
περ |
[1, 85] |
ἀμφὶς
ἔμμεναι?
αὐδήσει
γὰρ
ἐν
|
ἤματι |
πρῶτον
ἀνόλβῳ.
ἁλισκομένου
δὴ
τοῦ |
[1, 68] |
ἐξελαυνόμενον
σίδηρον
τὸ
πῆμα
ἐπὶ
|
πήματι |
κείμενον,
κατὰ
τοιόνδε
τι
εἰκάζων, |
[1, 67] |
τύπος
ἀντίτυπος,
καὶ
πῆμ?
ἐπὶ
|
πήματι |
κεῖται.
ἔνθ?
Ἀγαμεμνονίδην
κατέχει
φυσίζοος |
[1, 179] |
αὐτὰς
ἐν
καμίνοισι?
μετὰ
δὲ
|
τέλματι |
χρεώμενοι
ἀσφάλτῳ
θερμῇ
καὶ
διὰ |
[1, 143] |
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν
ἐπαισχύνεσθαι
τῷ
|
οὐνόματι? |
αἱ
δὲ
δυώδεκα
πόλιες
αὗται |
[1, 146] |
κοτε
ὁμοσιτῆσαι
τοῖσι
ἀνδράσι
μηδὲ
|
οὐνόματι |
βῶσαι
τὸν
ἑωυτῆς
ἄνδρα,
τοῦδε |
[1, 143] |
δυώδεκα
πόλιες
αὗται
τῷ
τε
|
οὐνόματι |
ἠγάλλοντο
καὶ
ἱρὸν
ἱδρύσαντο
ἐπὶ |
[1, 171] |
εἶναι
αὐτόχθονας
ἠπειρώτας,
καὶ
τῷ
|
οὐνόματι |
τῷ
αὐτῷ
αἰεὶ
διαχρεωμένους
τῷ |
[1, 68] |
ἐθηεῖτο
σίδηρον
ἐξελαυνόμενον,
καὶ
ἐν
|
θώματι |
ἦν
ὀρέων
τὸ
ποιεόμενον.
μαθὼν, |
[1, 168] |
ἐποίησαν.
ἐπείτε
γὰρ
σφέων
εἷλε
|
χώματι |
τὸ
τεῖχος
Ἅρπαγος,
ἐσβάντες
πάντες |
[1, 69] |
εὐεργεσίαι
εἶχον
ἐκ
Κροίσου
πρότερον
|
ἔτι |
γεγονυῖαι.
πέμψαντες
γὰρ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 99] |
ὑπὸ
μηδενός,
πρός
τε
τούτοισι
|
ἔτι |
γελᾶν
τε
καὶ
ἀντίον
πτύειν |
[1, 103] |
Δηιόκεω
παῖς.
οὗτος
λέγεται
πολλὸν
|
ἔτι |
γενέσθαι
ἀλκιμώτερος
τῶν
προγόνων,
καὶ |
[1, 142] |
γλῶσσαν
οὐδέν,
σφισι
δὲ
ὁμοφωνέουσι.
|
ἔτι |
δὲ
τρεῖς
ὑπόλοιποι
Ἰάδες
πόλιες, |
[1, 51] |
ἕλκων
σταθμὸν
εἴνατον
ἡμιτάλαντον
καὶ
|
ἔτι |
δυώδεκα
μνέας,
ὁ
δὲ
ἀργύρεος |
[1, 24] |
καὶ
τοὺς
ἐκπλαγέντας
οὐκ
ἔχειν
|
ἔτι |
ἐλεγχομένους
ἀρνέεσθαι.
ταῦτα
μέν
νυν |
[1, 157] |
κοτε
ἔχων,
ὡς
οὐκ
εὗρε
|
ἔτι |
ἐόντας
τοὺς
ἀμφὶ
Πακτύην
ἐν |
[1, 57] |
ἐστι
τεκμαιρόμενον
λέγειν
τοῖσι
νῦν
|
ἔτι |
ἐοῦσι
Πελασγῶν
τῶν
ὑπὲρ
Τυρσηνῶν |
[1, 94] |
οὐκ
ἀνιέναι
τὸ
κακὸν
ἀλλ?
|
ἔτι |
ἐπὶ
μᾶλλον
βιάζεσθαι
οὕτω
δὴ |
[1, 34] |
στρατηγέειν
μιν
τῶν
Λυδῶν
οὐδαμῇ
|
ἔτι |
ἐπὶ
τοιοῦτο
πρῆγμα
ἐξέπεμπε?
ἀκόντια |
[1, 167] |
τὰ
καὶ
νῦν
οἱ
Ἀγυλλαῖοι
|
ἔτι |
ἐπιτελέουσι?
καὶ
γὰρ
ἐναγίζουσί
σφι |
[1, 92] |
χρυσέη
μεγάλη.
ταῦτα
μὲν
καὶ
|
ἔτι |
ἐς
ἐμὲ
ἦν
περιεόντα,
τὰ |
[1, 170] |
Ἰωνίῃ
οὐκ
ἔφη
ἐνορᾶν
ἐλευθερίην
|
ἔτι |
ἐσομένην.
αὕτη
μὲν
Βίαντος
τοῦ |
[1, 97] |
ἑωυτὸν
πᾶν
ἀνακείμενον
οὔτε
κατίζειν
|
ἔτι |
ἤθελε
ἔνθα
περ
πρότερον
προκατίζων |
[1, 52] |
λόγχῃσι
ἐὸν
ὁμοίως
χρύσεον?
τὰ
|
ἔτι |
καὶ
ἀμφότερα
ἐς
ἐμὲ
ἦν |
[1, 93] |
παιδίσκαι.
οὖροι
δὲ
πέντε
ἐόντες
|
ἔτι |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦσαν
ἐπὶ |
[1, 66] |
πέδαι
αὗται
ἐν
τῇσι
ἐδεδέατο
|
ἔτι |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἦσαν
σόαι |
[1, 65] |
θεὸν
μαντεύσομαι
ἢ
ἄνθρωπον.
ἀλλ?
|
ἔτι |
καὶ
μᾶλλον
θεὸν
ἔλπομαι,
ὦ |
[1, 173] |
τε
ἠνείκαντο
οὔνομα
καὶ
νυν
|
ἔτι |
καλέονται
ὑπὸ
τῶν
περιοίκων
οἱ |
[1, 18] |
τῶν
ἕνδεκα
Σαδυάττης
ὁ
Ἄρδυος
|
ἔτι |
Λυδῶν
ἦρχε,
ὁ
καὶ
ἐσβάλλων |
[1, 63] |
Πεισίστρατος
ἐπιτεχνᾶται,
ὅκως
μήτε
ἁλισθεῖεν
|
ἔτι |
οἱ
Ἀθηναῖοι
διεσκεδασμένοι
τε
εἶεν? |
[1, 36] |
πέρι
τοῦ
ἐμοῦ
μὴ
μνησθῆτε
|
ἔτι? |
οὐ
γὰρ
ἂν
ὑμῖν
συμπέμψαιμι? |
[1, 97] |
προκατίζων
ἐδίκαζε,
οὔτ?
ἔφη
δίκαν
|
ἔτι? |
οὐ
γὰρ
οἱ
λυσιτελέειν
τῶν |
[1, 120] |
τὸν
παῖδα
τοῦτον
εἶναι
δεινὸν
|
ἔτι |
οὐδέν.
ὅμως
μέν
γέ
τοι |
[1, 116] |
καὶ
τὴν
τεκοῦσαν
αὐτὸν
εἶναι
|
ἔτι |
παρ?
ἑωυτῷ.
Ἀστυάγης
δὲ
μιν |
[1, 211] |
μὲν
σφέων
ἐφόνευσαν,
πολλῷ
δ?
|
ἔτι |
πλεῦνας
ἐζώγρησαν
καὶ
ἄλλους
καὶ |
[1, 135] |
μὲν
κουριδίας
γυναῖκας,
πολλῷ
δ?
|
ἔτι |
πλεῦνας
παλλακὰς
κτῶνται.
~ἀνδραγαθίη
δὲ |
[1, 97] |
ἐούσης
ὦν
ἁρπαγῆς
καὶ
ἀνομίης
|
ἔτι |
πολλῷ
μᾶλλον
ἀνὰ
τὰς
κώμας |
[1, 92] |
διέφθειρε,
τὴν
δὲ
οὐσίην
αὐτοῦ
|
ἔτι |
πρότερον
κατιρώσας
τότε
τρόπῳ
τῷ |
[1, 190] |
τὸ
ἄστυ.
οἷα
δὲ
ἐξεπιστάμενοι
|
ἔτι |
πρότερον
τὸν
Κῦρον
οὐκ
ἀτρεμίζοντα, |
[1, 65] |
Τεγεήτας
μούνους
προσέπταιον.
τὸ
δὲ
|
ἔτι |
πρότερον
τούτων
καί
κακονομώτατοι
ἦσαν |
[1, 32] |
εὐειδής.
εἰ
δὲ
πρὸς
τούτοισι
|
ἔτι |
τελευτήσῃ
τὸν
βίον
εὖ,
οὗτος |
[1, 120] |
θυμὸν
ἔχε
ἀγαθόν?
οὐ
γὰρ
|
ἔτι |
τὸ
δεύτερον
ἄρχει.
παρὰ
σμικρὰ |
[1, 183] |
δὲ
ἐν
τῷ
τεμένεϊ
τούτῳ
|
ἔτι |
τὸν
χρόνον
ἐκεῖνον
καὶ
ἀνδριὰς |
[1, 86] |
καὶ
τοὺς
πειρωμένους
οὐ
δύνασθαι
|
ἔτι |
τοῦ
πυρὸς
ἐπικρατῆσαι.
~ἐνθαῦτα
λέγεται |
[1, 181] |
ἱρὸν
χαλκόπυλον,
καὶ
ἐς
ἐμὲ
|
ἔτι |
τοῦτο
ἐόν,
δύο
σταδίων
πάντῃ, |
[1, 64] |
καὶ
ἐπέτρεψε
Λυγδάμι)
πρὸς
τε
|
ἔτι |
τούτοισι
τὴν
νῆσον
Δῆλον
καθήρας |
[1, 123] |
τῇσι
ἑωυτοῦ
ὁμοιούμενος.
πρὸ
δ?
|
ἔτι |
τούτου
τάδε
οἱ
κατέργαστο?
ἐόντος |
[1, 88] |
ἐμὰ
διαρπάζει?
οὐδὲν
γὰρ
ἐμοὶ
|
ἔτι |
τούτων
μέτα?
ἀλλὰ
φέρουσί
τε |
[1, 179] |
~δεῖ
δή
με
πρὸς
τούτοισι
|
ἔτι |
φράσαι
ἵνα
τε
ἐκ
τῆς |
[1, 31] |
αὐτῷ
τῷ
ἱρῷ
οἱ
νεηνίαι
|
οὐκέτι |
ἀνέστησαν
ἀλλ?
ἐν
τέλεϊ
τούτῳ |
[1, 66] |
καὶ
εὐθηνήθησαν,
καὶ
δή
σφι
|
οὐκέτι |
ἀπέχρα
ἡσυχίην
ἄγειν,
ἀλλὰ
καταφρονήσαντες |
[1, 87] |
σβεννύντα
τὸ
πῦρ,
δυναμένους
δὲ
|
οὐκέτι |
καταλαβεῖν,
ἐπιβώσασθαι
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἐπικαλεόμενον, |
[1, 41] |
τε
γάρ
τοι
ἐστὶ
καὶ
|
προσέτι |
ῥώμη
ὑπάρχει"
~ἀμείβεται
ὁ
Ἄδρηστος |
[1, 48] |
κατακόψας
ὁμοῦ
ἧψε
αὐτὸς
ἐν
|
λέβητι |
χαλκέῳ,
χάλκεον
ἐπίθημα
ἐπιθείς.
~τὰ |
[1, 202] |
κατοικῆσθαι
λέγουσι
ἰχθῦς
ὠμοὺς
σιτεομένους,
|
ἐσθῆτι |
δὲ
νομίζοντας
χρᾶσθαι
φωκέων
δέρμασι. |
[1, 195] |
δὴ
πλοῖα
αὐτοῖσι
ἐστὶ
τοιαῦτα?
|
ἐσθῆτι |
δὲ
τοιῇδε
χρέωνται,
κιθῶνι
ποδηνεκέι |
[1, 111] |
κραυγανόμενον,
κεκοσμημένον
χρυσῷ
τε
καὶ
|
ἐσθῆτι |
ποικίλῃ.
Ἅρπαγος
δὲ
ὡς
εἶδέ |
[1, 174] |
Ἁρπάγῳ
ἐπιόντι
σὺν
τῷ
στρατῷ
|
ἀμαχητὶ |
σφέας
αὐτοὺς
παρέδοσαν.
~ἦσαν
δὲ |
[1, 198] |
ἔχει.
~ταφαὶ
δέ
σφι
ἐν
|
μέλιτι, |
θρῆνοι
δὲ
παραπλήσιοι
τοῖσι
ἐν |
[1, 209] |
ἤδη
ὦν
ἐν
τῇ
παροιχομένῃ
|
νυκτὶ |
εὕδων
εἶδον
τῶν
σῶν
παίδων |
[1, 134] |
εἰ
ὅμοιοί
εἰσὶ
οἱ
συντυγχάνοντες?
|
ἀντὶ |
γὰρ
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
φιλέουσι |
[1, 210] |
δούλων
ἐποίησας
ἐλευθέρους
Πέρσας
εἶναι,
|
ἀντὶ |
δὲ
ἄρχεσθαι
ὑπ?
ἄλλων
ἄρχειν |
[1, 94] |
καὶ
οἰκέειν
τὸ
μέχρι
τοῦδε.
|
ἀντὶ |
δὲ
Λυδῶν
μετονομασθῆναι
αὐτοὺς
ἐπὶ |
[1, 129] |
μὲν
ἀναιτίους
τούτου
ἐόντας
δούλους
|
ἀντὶ |
δεσποτέων
γεγονέναι,
Πέρσας
δὲ
δούλους |
[1, 108] |
τῆς
θυγατρὸς
αὐτοῦ
γόνος
βασιλεύσειν
|
ἀντὶ |
ἐκείνου.
ταῦτα
δὴ
ὦν
φυλασσόμενος |
[1, 22] |
καὶ
συμμάχους,
καὶ
δύο
τε
|
ἀντὶ |
ἑνὸς
νηοὺς
τῇ
Ἀθηναίῃ
οἰκοδόμησε |
[1, 74] |
οἱ
Μῆδοι
ἐπείτε
εἶδον
νύκτα
|
ἀντὶ |
ἡμέρης
γενομένην,
τῆς
μάχης
τε |
[1, 210] |
ἐστί,
ἀπόλοιτο
ὡς
τάχιστα?
ὃς
|
ἀντὶ |
μὲν
δούλων
ἐποίησας
ἐλευθέρους
Πέρσας |
[1, 129] |
τι
εἴη
ἡ
ἐκείνου
δουλοσύνη
|
ἀντὶ |
τῆς
βασιληίης.
ὁ
δέ
μιν |
[1, 54] |
στατῆρσι
ἕκαστον
χρυσοῦ.
Δελφοὶ
δὲ
|
ἀντὶ |
τούτων
ἔδοσαν
Κροίσῳ
καὶ
Λυδοῖσι |
[1, 87] |
γῆν
τὴν
ἐμὴν
στρατευσάμενον
πολέμιον
|
ἀντὶ |
φίλου
ἐμοὶ
καταστῆναι;
ὁ
δὲ |
[1, 84] |
διαπέμψας
ἱππέας
προεῖπε
τῷ
πρώτῳ
|
ἐπιβάντι |
τοῦ
τείχεος
δῶρα
δώσειν.
μετὰ |
[1, 183] |
Χαλδαίων,
ταῦτα
λέγω.
τούτῳ
τῷ
|
ἀνδριάντι |
Δαρεῖος
μὲν
ὁ
Ὑστάσπεος
ἐπιβουλεύσας |
[1, 70] |
τοῦτο
μὲν
αὐτοὶ
ἦσαν
ἕτοιμοι
|
ἐπαγγείλαντι, |
τοῦτο
δὲ
ποιησάμενοι
κρητῆρα
χάλκεον |
[1, 190] |
οὐκ
ἀτρεμίζοντα,
ἀλλ?
ὁρέοντες
αὐτὸν
|
παντὶ |
ἔθνεϊ
ὁμοίως
ἐπιχειρέοντα,
προεσάξαντο
σιτία |
[1, 113] |
ἕτερον?
κοσμήσας
δὲ
τῷ
κόσμῳ
|
παντὶ |
τοῦ
ἑτέρου
παιδός,
φέρων
ἐς |
[1, 24] |
μιν
εὖ
πρήσσοντα
λίποιεν
ἐν
|
Τάραντι, |
τριήκοντα?
ὃς
δὴ
Ἑλλήνων
πρώτοισι |
[1, 66] |
μεταβαλόντες
εὐνομήθησαν,
τῷ
δὲ
Λυκούργῳ
|
τελευτήσαντι |
ἱρὸν
εἱσάμενοι
σέβονται
μεγάλως.
οἷα |
[1, 189] |
τῷ
ποταμῷ
ὁ
Κῦρος
τοῦτο
|
ὑβρίσαντι, |
καί
οἱ
ἐπηπείλησε
οὕτω
δή |
[1, 85] |
παρημελήκεε,
οὐδὲ
τί
οἱ
διέφερε
|
πληγέντι |
ἀποθανεῖν?
ὁ
δὲ
παῖς
οὗτος |
[1, 8] |
γὰρ
σε
δοκέω
πείθεσθαι
μοι
|
λέγοντι |
περὶ
τοῦ
εἴδεος
τῆς
γυναικός |
[1, 39] |
συγγνώμη
μὲν
ὦ
πάτερ
τοι,
|
ἰδόντι |
γε
ὄψιν
τοιαύτην,
περὶ
ἐμὲ |
[1, 78] |
τὰς
νομὰς
νέμεσθαι
φοιτέοντες
κατήσθιον.
|
ἰδόντι |
δὲ
τοῦτο
Κροίσῳ,
ὥσπερ
καὶ |
[1, 34] |
ἁπάντων
ὀλβιώτατον.
αὐτίκα
δέ
οἱ
|
εὕδοντι |
ἐπέστη
ὄνειρος,
ὅς
οἱ
τὴν |
[1, 209] |
ἐπισκιάζειν.
Ὑστάσπεϊ
δὲ
τῷ
Ἀρσάμεος
|
ἐόντι |
ἀνδρὶ
Ἀχαιμενίδῃ
ἦν
τῶν
παίδων |
[1, 129] |
τοὺς
ἐξήγαγε
τῶν
Μήδων
ἀπέβαλε.
|
~ἐόντι |
δὲ
αἰχμαλώτῳ
τῷ
Ἀστυάγεϊ
προσστὰς |
[1, 59] |
χρόνον
τυραννεύοντος
Ἀθηναίων.
Ἱπποκράτεϊ
γὰρ
|
ἐόντι |
ἰδιώτῃ
καὶ
θεωρέοντι
τὰ
Ὀλύμπια |
[1, 86] |
πυρῆς
ἐσελθεῖν,
καίπερ
ἐν
κακῷ
|
ἐόντι |
τοσούτῳ,
τὸ
τοῦ
Σόλωνος
ὥς |
[1, 123] |
κεχώρηκε.
Κύρῳ
δὲ
ἀνδρευμένῳ
καὶ
|
ἐόντι |
τῶν
ἡλίκων
ἀνδρηιοτάτῳ
καὶ
προσφιλεστάτῳ |
[1, 30] |
δὲ
οὐδὲν
ὑποθωπεύσας
ἀλλὰ
τῷ
|
ἐόντι |
χρησάμενος
λέγει
ὦ
βασιλεῦ,
Τέλλον |
[1, 92] |
ἢ
βασιλεῦσαι
ἀντιστασιώτης
κατεστήκεε,
συσπεύδων
|
Πανταλέοντι |
γενέσθαι
τὴν
Λυδῶν
ἀρχήν.
ὁ |
[1, 97] |
οὐ
γὰρ
δὴ
τρόπῳ
τῷ
|
παρεόντι |
χρεώμενοι
δυνατοὶ
εἰμὲν
οἰκέειν
τὴν |
[1, 88] |
τυγχάνω
ἢ
σιγᾶν
ἐν
τῷ
|
παρεόντι |
χρή;
Κῦρος
δέ
μιν
θαρσέοντα |
[1, 191] |
~εἴτε
δὴ
ὦν
ἄλλος
οἱ
|
ἀπορέοντι |
ὑπεθήκατο,
εἴτε
καὶ
αὐτὸς
ἔμαθε |
[1, 59] |
Ἱπποκράτεϊ
γὰρ
ἐόντι
ἰδιώτῃ
καὶ
|
θεωρέοντι |
τὰ
Ὀλύμπια
τέρας
ἐγένετο
μέγα? |
[1, 74] |
ὁ
Ἀλυάττης
ἐξεδίδου
τοὺς
Σκύθας
|
ἐξαιτέοντι |
Κυαξάρῃ,
πόλεμος
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ |
[1, 174] |
τε
ὀρύγματος
ἐπαύσαντο
καὶ
Ἁρπάγῳ
|
ἐπιόντι |
σὺν
τῷ
στρατῷ
ἀμαχητὶ
σφέας |
[1, 51] |
μὲν
χρύσεος
ἔκειτο
ἐπὶ
δεξιὰ
|
ἐσιόντι |
ἐς
τὸν
νηόν,
ὁ
δὲ |
[1, 30] |
τοῦτο
δὲ
τοῦ
βίου
εὖ
|
ἥκοντι, |
ὡς
τὰ
παρ?
ἡμῖν,
τελευτὴ |
[1, 199] |
τὸ
ἀργύριον.
τῷ
δὲ
πρώτῳ
|
ἐμβαλόντι |
ἕπεται
οὐδὲ
ἀποδοκιμᾷ
οὐδένα.
ἐπεὰν |
[1, 187] |
κεφαλῆς
οἱ
ἐγίνετο
ὁ
νεκρὸς
|
διεξελαύνοντι. |
ἀνοίξας
δὲ
τὸν
τάφον
εὗρε |
[1, 20] |
ἐόντα
Θρασυβούλῳ
τῷ
τότε
Μιλήτου
|
τυραννεύοντι |
ξεῖνον
ἐς
τὰ
μάλιστα,
πυθόμενον |
[1, 132] |
μάλιστα.
ἑωυτῷ
μὲν
δὴ
τῷ
|
θύοντι |
ἰδίῃ
μούνῳ
οὔ
οἱ
ἐγγίνεται |
[1, 35] |
οἱ
κρεμάμενον
τῷ
παιδὶ
ἐμπέσῃ.
|
~ἔχοντι |
δέ
οἱ
ἐν
χερσὶ
τοῦ |
[1, 206] |
τῶν
διαπορθμευόντων
τὸν
ποταμὸν
οἰκοδομεόμενος.
|
~ἔχοντι |
δέ
οἱ
τοῦτον
τὸν
πόνον |
[1, 192] |
Τριτανταίχμῃ
τῷ
Ἀρταβάζου
ἐκ
βασιλέος
|
ἔχοντι |
τὸν
νομὸν
τοῦτον
ἀργυρίου
μὲν |
[1, 192] |
σιτία
παρέχειν.
τοιαῦτα
μὲν
τῷ
|
ἄρχοντι |
τῆς
Βαβυλῶνος
ὑπῆρχε
ἐόντα.
~ἡ |
[1, 123] |
διελεῖν
καὶ
μηδένα
οἱ
ταῦτα
|
ποιεῦντι |
παρεῖναι.
~ταῦτά
τε
δὴ
ὦν |
[1, 136] |
παῖδας?
τῷ
δὲ
τοὺς
πλείστους
|
ἀποδεικνύντι |
δῶρα
ἐκπέμπει
βασιλεὺς
ἀνὰ
πᾶν |
[1, 181] |
πάντας
τοὺς
πύργους
ἔχουσα
πεποίηται.
|
μεσοῦντι |
δέ
κου
τῆς
ἀναβάσιος
ἐστὶ |
[1, 153] |
ἀπέρριψε
ὁ
Κῦρος
τὰ
ἔπεα,
|
ὅτι |
ἀγορὰς
στησάμενοι
ὠνῇ
τε
καὶ |
[1, 207] |
σοὶ
ἀποφαίνεσθαι?
εἰ
δ?
ἔγνωκας
|
ὅτι |
ἄνθρωπος
καὶ
σὺ
εἶς
καὶ |
[1, 109] |
συγγενής
ἐστὶ
ὁ
παῖς,
καὶ
|
ὅτι |
Ἀστυάγης
μὲν
ἐστὶ
γέρων
καὶ |
[1, 109] |
εἵνεκα
οὐ
φονεύσω
μιν,
καὶ
|
ὅτι |
αὐτῷ
μοι
συγγενής
ἐστὶ
ὁ |
[1, 143] |
τὸ
Ἰωνικὸν
καὶ
λόγου
ἐλαχίστου?
|
ὅτι |
γὰρ
μὴ
Ἀθῆναι,
ἦν
οὐδὲν |
[1, 141] |
τοῖσι
Αἰολεῦσι
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε,
|
ὅτι |
δὴ
οἱ
Ἴωνες
πρότερον
αὐτοῦ |
[1, 4] |
ἁρπασθεισέων
σωφρόνων?
δῆλα
γὰρ
δὴ
|
ὅτι, |
εἰ
μὴ
αὐταὶ
ἐβούλοντο,
οὐκ |
[1, 70] |
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
συμμαχίην
ἐδέξαντο,
καὶ
|
ὅτι |
ἐκ
πάντων
σφέας
προκρίνας
Ἑλλήνων |
[1, 34] |
νέμεσις
μεγάλη
Κροῖσον,
ὡς
εἰκάσαι,
|
ὅτι |
ἐνόμισε
ἑωυτὸν
εἶναι
ἀνθρώπων
ἁπάντων |
[1, 207] |
εἶπον
μὲν
καὶ
πρότερόν
τοι
|
ὅτι |
ἐπεί
με
Ζεὺς
ἔδωκέ
τοι, |
[1, 119] |
οἱ
ἐς
δέον
ἐγεγόνεε
καὶ
|
ὅτι |
ἐπὶ
τύχῃσι
χρηστῇσι
ἐπὶ
δεῖπνον |
[1, 146] |
τὸν
ἑωυτῆς
ἄνδρα,
τοῦδε
εἵνεκα
|
ὅτι |
ἐφόνευσαν
σφέων
τοὺς
πατέρας
καὶ |
[1, 156] |
ἢ
ἀνδραποδισθέντας
πρηθῆναι
σφέας,
ἐπιστάμενος
|
ὅτι |
ἢν
μὴ
ἀξιόχρεον
πρόφασιν
προτείνῃ, |
[1, 86] |
εἶπε,
μεταγνόντα
τε
καὶ
ἐννώσαντα
|
ὅτι |
καὶ
αὐτὸς
ἄνθρωπος
ἐὼν
ἄλλον |
[1, 145] |
ἐθελῆσαι
πλεῦνας
ἐσδέξασθαι
τοῦδε
εἵνεκα,
|
ὅτι |
καὶ
ὅτε
ἐν
Πελοποννήσῳ
οἴκεον, |
[1, 49] |
τοῦτο
λέγεται)
ἄλλο
γε
ἢ
|
ὅτι |
καὶ
τοῦτο
ἐνόμισε
μαντήιον
ἀψευδὲς |
[1, 108] |
οἱ
τῶν
Μάγων
ὀνειροπόλοι
ἐσήμαινον
|
ὅτι |
μέλλοι
ὁ
τῆς
θυγατρὸς
αὐτοῦ |
[1, 183] |
χρυσέου
βωμοῦ
οὐκ
ἔξεστι
θύειν
|
ὅτι |
μὴ
γαλαθηνὰ
μούνᾳ,
ἐπὶ
δὲ |
[1, 181] |
οὐδὲ
νύκτα
οὐδεὶς
ἐναυλίζεται
ἀνθρώπων
|
ὅτι |
μὴ
γυνὴ
μούνη
τῶν
ἐπιχωρίων, |
[1, 143] |
οὐδ?
ἐδεήθησαν
δὲ
οὐδαμοὶ
μετασχεῖν
|
ὅτι |
μὴ
Σμυρναῖοι)
~κατά
περ
οἱ |
[1, 18] |
Ἰώνων
τὸν
πόλεμον
τοῦτον
συνεπελάφρυνον
|
ὅτι |
μὴ
Χῖοι
μοῦνοι.
οὗτοι
δὲ |
[1, 44] |
παιδὸς
συντεταραγμένος
μᾶλλον
τι
ἐδεινολογέετο
|
ὅτι |
μιν
ἀπέκτεινε
τὸν
αὐτὸς
φόνου |
[1, 207] |
φεύγουσι.
τὠυτὸ
γὰρ
ἀντιθήσω
ἐκείνῳ,
|
ὅτι |
νικήσας
τοὺς
ἀντιουμένους
ἐλᾷς
ἰθὺ |
[1, 207] |
τὴν
ἀρχήν.
δῆλα
γὰρ
δὴ
|
ὅτι |
νικῶντες
Μασσαγέται
οὐ
τὸ
ὀπίσω |
[1, 48] |
εἶναι
μαντήιον
τὸ
ἐν
Δελφοῖσι,
|
ὅτι |
οἱ
ἐξευρήκεε
τὰ
αὐτὸς
ἐποίησε. |
[1, 3] |
ἁρπαγῆς
γενέσθαι
γυναῖκα,
ἐπιστάμενον
πάντως
|
ὅτι |
οὐ
δώσει
δίκας?
οὐδὲ
γὰρ |
[1, 131] |
ἐπιφέρουσι,
ὡς
μὲν
ἐμοὶ
δοκέειν,
|
ὅτι |
οὐκ
ἀνθρωποφυέας
ἐνόμισαν
τοὺς
θεοὺς |
[1, 216] |
ἀλλ?
γῇ
κρύπτουσι,
συμφορὴν
ποιεύμενοι
|
ὅτι |
οὐκ
ἵκετο
ἐς
τὸ
τυθῆναι. |
[1, 127] |
Κῦρος
ἐκέλευε
τὸν
ἄγγελον
ἀπαγγέλλειν
|
ὅτι |
πρότερον
ἥξοι
παρ?
ἐκεῖνον
ἢ |
[1, 124] |
οἷα
ἐγὼ
ὑπὸ
Ἀστυάγεος
πέπονθα,
|
ὅτι |
σε
οὐκ
ἀπέκτεινα
ἀλλὰ
ἔδωκα |
[1, 133] |
τοὺς
Ἕλληνας
σιτεομένους
πεινῶντας
παύεσθαι,
|
ὅτι |
σφι
ἀπὸ
δείπνου
παραφορέεται
οὐδὲν |
[1, 94] |
χρέωνται
καὶ
Ἕλληνές,
χωρὶς
ἢ
|
ὅτι |
τὰ
θήλεα
τέκνα
καταπορνεύουσι,
πρῶτοι |
[1, 119] |
ταῦτα,
προσκυνήσας
καὶ
μεγάλα
ποιησάμενος
|
ὅτι |
τε
ἡ
ἁμαρτὰς
οἱ
ἐς |
[1, 193] |
μνήμην
οὐ
ποιήσομαι,
εὖ
εἰδὼς
|
ὅτι |
τοῖσι
μὴ
ἀπιγμένοισι
ἐς
τὴν |
[1, 57] |
σφίσι
δὲ
ὁμόγλωσσοι?
δηλοῦσί
τε
|
ὅτι |
τὸν
ἠνείκαντο
γλώσσης
χαρακτῆρα
μεταβαίνοντες |
[1, 129] |
περιέθηκε
τὸ
κράτος,
ἀδικώτατον
δέ,
|
ὅτι |
τοῦ
δείπνου
εἵνεκεν
Μήδους
κατεδούλωσε. |
[1, 96] |
πᾶσαν
τὴν
Μηδικὴν
ἐποίεε,
ἐπιστάμενος
|
ὅτι |
τῷ
δικαίῳ
τὸ
ἄδικον
πολέμιον |
[1, 187] |
ταύτῃσι
οὐδὲν
ἐχρᾶτο
τοῦδε
εἵνεκα,
|
ὅτι |
ὕπερ
κεφαλῆς
οἱ
ἐγίνετο
ὁ |
[1, 44] |
θεόν,
τὸν
μὲν
ἐπίστιον
καλέων,
|
διότι |
δὴ
οἰκίοισι
ὑποδεξάμενος
τὸν
ξεῖνον |
[1, 78] |
νυν
ταῦτα
ὑπεκρίναντο
Κροίσῳ
ἤδη
|
ἡλωκότι, |
οὐδὲν
κω
εἰδότες
τῶν
ἦν |
[1, 212] |
αἵματος
Κῦρε,
μηδὲν
ἐπαερθῇς
τῷ
|
γεγονότι |
τῷδε
πρήγματι,
εἰ
ἀμπελίνῳ
καρπῷ, |
[1, 65] |
τάδε.
ἥκεις
ὦ
Λυκόοργε
ἐμὸν
|
ποτὶ |
πίονα
νηόν
Ζηνὶ
φίλος
καὶ |
[1, 92] |
καταστροφὴν
ἔσχε
οὕτω.
~Κροίσῳ
δὲ
|
ἐστὶ |
ἄλλα
ἀναθήματα
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι |
[1, 111] |
ἐντέλλεται
ἀποκτεῖναι.
νῦν
τε
ὅδε
|
ἐστί" |
~ἅμα
δὲ
ταῦτα
ἔλεγε
ὁ |
[1, 24] |
καὶ
Λέσβιοι
λέγουσι,
καὶ
Ἀρίονος
|
ἐστὶ |
ἀνάθημα
~Ἡροδότου
Ἱστοριῶν
πρώτη
ἐπιγραφόμενη |
[1, 32] |
πρῆγμα.
οὕτω
ὦν
Κροῖσε
πᾶν
|
ἐστὶ |
ἄνθρωπος
συμφορή.
ἐμοὶ
δὲ
σὺ |
[1, 32] |
εὐτυχίη
οἱ
ἀπερύκει,
ἄπηρος
δὲ
|
ἐστί, |
ἄνουσος,
ἀπαθὴς
κακῶν,
εὔπαις,
εὐειδής. |
[1, 145] |
ἐν
τῇ
Κρᾶθις
ποταμὸς
ἀείναος
|
ἐστί, |
ἀπ?
ὅτευ
ὁ
ἐν
Ἰταλίῃ |
[1, 192] |
τὴν
οἱ
Πέρσαι
σατραπηίην
καλέουσι,
|
ἐστὶ |
ἁπασέων
τῶν
ἀρχέων
πολλόν
τι |
[1, 210] |
ὅστις
τοὶ
ἐπιβουλεύσειε,
εἰ
δ?
|
ἐστί, |
ἀπόλοιτο
ὡς
τάχιστα?
ὃς
ἀντὶ |
[1, 91] |
τάδε.
τὴν
πεπρωμένην
μοῖραν
ἀδύνατα
|
ἐστὶ |
ἀποφυγεῖν
καὶ
θεῷ?
Κροῖσος
δὲ |
[1, 203] |
ἡμερέων,
εὖρος
δέ,
τῇ
εὐρυτάτη
|
ἐστὶ |
αὐτὴ
ἑωυτῆς,
ὀκτὼ
ἡμερέων.
καὶ |
[1, 109] |
παῖς,
καὶ
ὅτι
Ἀστυάγης
μὲν
|
ἐστὶ |
γέρων
καὶ
ἅπαις
ἔρσενος
γόνου? |
[1, 199] |
ἀπώσηται?
οὐ
γάρ
οἱ
θέμις
|
ἐστί? |
γίνεται
γὰρ
ἱρὸν
τοῦτο
τὸ |
[1, 32] |
τοῦ
ἐπ?
ἡμέρην
ἔχοντος
ὀλβιώτερος
|
ἐστί, |
εἰ
μή
οἱ
τύχη
ἐπίσποιτο |
[1, 192] |
καὶ
ἄλλοισι
δηλώσω
ὅση
τις
|
ἐστί, |
ἐν
δὲ
δὴ
καὶ
τῷδε. |
[1, 215] |
οὐδέν?
οὐδὲ
γὰρ
οὐδέ
σφι
|
ἐστὶ |
ἐν
τῇ
χωρῇ,
ὁ
δὲ |
[1, 202] |
θάλασσαν.
ἡ
δὲ
Κασπίη
θάλασσα
|
ἐστὶ |
ἐπ?
ἑωυτῆς,
οὐ
συμμίσγουσα
τῇ |
[1, 42] |
γὰρ
συμφορῇ
τοιῇδε
κεχρημένον
οἰκός
|
ἐστι |
ἐς
ὁμήλικας
εὖ
πρήσσοντας
ἰέναι, |
[1, 185] |
ῥέων?
τῇ
δὲ
κώμῃ
οὔνομα
|
ἐστί, |
ἐς
τὴν
ἀπικνέεται
ὁ
Εὐφρήτης, |
[1, 203] |
ἐοῦσα
τυγχάνει.
~ἡ
δὲ
Κασπίη
|
ἐστὶ |
ἑτέρη
ἐπ?
ἑωυτῆς,
ἐοῦσα
μῆκος |
[1, 181] |
μὲν
δὴ
τὸ
τεῖχος
θώρηξ
|
ἐστί, |
ἕτερον
δὲ
ἔσωθεν
τεῖχος
περιθέει, |
[1, 180] |
αὐτῆς
ποταμὸς
διέργει,
τῷ
οὔνομα
|
ἐστὶ |
Εὐφρήτης?
ῥέει
δὲ
ἐξ
Ἀρμενίων, |
[1, 195] |
γὰρ
ἐπισήμου
οὔ
σφι
νόμος
|
ἐστὶ |
ἔχειν
σκῆπτρον.
~αὕτη
μὲν
δή |
[1, 132] |
δὴ
Μάγου
οὔ
σφι
νόμος
|
ἐστὶ |
θυσίας
ποιέεσθαι.
ἐπισχὼν
δὲ
ὀλίγον |
[1, 32] |
τῷ
μακρῷ
χρόνῳ
πολλὰ
μὲν
|
ἐστὶ |
ἰδεῖν
τὰ
μή
τις
ἐθέλει, |
[1, 41] |
τούτῳ
καὶ
σέ
τοι
χρεόν
|
ἐστι |
ἰέναι
ἔνθα
ἀπολαμπρυνέαι
τοῖσι
χρεόν |
[1, 145] |
ἐν
τῷ
Πεῖρος
ποταμὸς
μέγας
|
ἐστί, |
καὶ
Δύμη
καὶ
Τριταιέες,
οἳ |
[1, 120] |
καὶ
τῆς
σῆς
ἀρχῆς
προοπτέον
|
ἐστί. |
καὶ
νῦν
εἰ
φοβερόν
τι |
[1, 41] |
χρεόν
πατρώιόν
τε
γάρ
τοι
|
ἐστὶ |
καὶ
προσέτι
ῥώμη
ὑπάρχει"
~ἀμείβεται |
[1, 36] |
ὑμῖν
συμπέμψαιμι?
νεόγαμός
τε
γὰρ
|
ἐστὶ |
καὶ
ταῦτά
οἱ
νῦν
μέλει. |
[1, 145] |
ταῦτα
δυώδεκα
μέρεα
νῦν
Ἀχαιῶν
|
ἐστὶ |
καὶ
τότε
γε
Ἰώνων
ἦν. |
[1, 183] |
οἱ
καὶ
ὁ
θρόνος
χρύσεος
|
ἐστί? |
καὶ
ὡς
ἔλεγον
οἱ
Χαλδαῖοι, |
[1, 110] |
Μηδικὴ
χωρῇ
πρὸς
Σασπείρων
ὀρεινή
|
ἐστι |
κάρτα
καὶ
ὑψηλή
τε
καὶ |
[1, 172] |
καὶ
Καρῶν.
τοῖσι
γὰρ
κάλλιστον
|
ἐστὶ |
κατ?
ἡλικίην
τε
καὶ
φιλότητα |
[1, 181] |
μεσοῦντι
δέ
κου
τῆς
ἀναβάσιος
|
ἐστὶ |
καταγωγή
τε
καὶ
θῶκοι
ἀμπαυστήριοι, |
[1, 120] |
καὶ
αὐτοῖσι
ἡμῖν
περὶ
πολλοῦ
|
ἐστι |
κατορθοῦσθαι
ἀρχὴν
τὴν
σήν.
κείνως |
[1, 185] |
μέγαθος
καὶ
ὕψος
ὅσον
τι
|
ἐστί. |
κατύπερθε
δὲ
πολλῷ
Βαβυλῶνος
ὤρυσσε |
[1, 14] |
τοῦ
μάλιστα
μνήμην
ἄξιον
ἔχειν
|
ἐστί, |
κρητῆρες
οἱ
ἀριθμὸν
ἓξ
χρύσεοι |
[1, 175] |
πλεῖστα,
ὄρος
τειχίσαντες
τῷ
οὔνομα
|
ἐστὶ |
Λίδη.
~Πηδασέες
μέν
νυν
χρόνῳ |
[1, 93] |
σῆμα,
τοῦ
ἡ
κρηπὶς
μὲν
|
ἐστὶ |
λίθων
μεγάλων,
τὸ
δὲ
ἄλλο |
[1, 93] |
Γυγαίη.
τοῦτο
μὲν
δὴ
τοιοῦτο
|
ἐστί. |
~Λυδοὶ
δὲ
νόμοισι
μὲν
παραπλησίοισι |
[1, 103] |
ἀναπεφυρμένα.
οὗτος
ὁ
τοῖσι
Λυδοῖσι
|
ἐστὶ |
μαχεσάμενος
ὅτε
νὺξ
ἡ
ἡμέρη |
[1, 178] |
Ἀσσυρίοισι
ἐπετίθετο.
τῆς
δὲ
Ἀσσυρίης
|
ἐστὶ |
μὲν
κου
καὶ
ἄλλα
πολίσματα |
[1, 145] |
Ἀχαιῶν
τῶν
ἐξελασάντων
Ἴωνας
δυώδεκα
|
ἐστὶ |
μέρεα,
Πελλήνη
μέν
γε
πρώτη |
[1, 31] |
δοῦναι
τὸ
ἀνθρώπῳ
τυχεῖν
ἄριστον
|
ἐστί. |
μετὰ
ταύτην
δὲ
τὴν
εὐχὴν |
[1, 209] |
δὲ
τὴν
Εὐρώπην
ἐπισκιάζειν.
οὔκων
|
ἐστὶ |
μηχανὴ
ἀπὸ
τῆς
ὄψιος
ταύτης |
[1, 193] |
καὶ
ἡ
μεγίστη
τῶν
διωρύχων
|
ἐστὶ |
νηυσιπέρητος,
πρὸς
ἥλιον
τετραμμένη
τὸν |
[1, 196] |
σφι
ἄρτισις
περὶ
τὸ
σῶμα
|
ἐστί? |
νόμοι
δὲ
αὐτοῖσι
ὧδε
κατεστᾶσι, |
[1, 155] |
δὲ
νῦν
παρεόντα
Πακτύης
γὰρ
|
ἐστὶ |
ὁ
ἀδικέων,
τῷ
σὺ
ἐπέτρεψας |
[1, 14] |
χρεωμένῳ
οὐ
Κορινθίων
τοῦ
δημοσίου
|
ἐστὶ |
ὁ
θησαυρός,
ἀλλὰ
Κυψέλου
τοῦ |
[1, 99] |
πάντων
κόσμον
τόνδε
Δηιόκης
πρῶτος
|
ἐστὶ |
ὁ
καταστησάμενος,
μήτε
ἐσιέναι
παρὰ |
[1, 109] |
καὶ
ὅτι
αὐτῷ
μοι
συγγενής
|
ἐστὶ |
ὁ
παῖς,
καὶ
ὅτι
Ἀστυάγης |
[1, 96] |
τῷ
δικαίῳ
τὸ
ἄδικον
πολέμιον
|
ἐστί. |
οἱ
δ?
ἐκ
τῆς
αὐτῆς |
[1, 90] |
ἐξαπατᾶν
τοὺς
εὖ
ποιεῦντας
νόμος
|
ἐστί |
οἱ"
Κῦρος
δὲ
εἴρετο
ὅ |
[1, 32] |
γὰρ
ἔχει,
ἄλλου
δὲ
ἐνδεές
|
ἐστι? |
ὃς
δ?
ἂν
αὐτῶν
πλεῖστα |
[1, 199] |
Ἀσσύριοι.
τὸ
δὲ
ἀργύριον
μέγαθος
|
ἐστὶ |
ὅσον
ὦν?
οὐ
γὰρ
μὴ |
[1, 87] |
στρατεύεσθαι.
οὐδεὶς
γὰρ
οὕτω
ἀνόητος
|
ἐστὶ |
ὅστις
πόλεμον
πρὸ
εἰρήνης
αἱρέεται? |
[1, 51] |
χειρὸς
ῥέει
τὸ
ὕδωρ,
Λακεδαιμονίων
|
ἐστί, |
οὐ
μέντοι
τῶν
γε
περιρραντηρίων |
[1, 199] |
ἐνιαχῇ
δὲ
καὶ
τῆς
Κύπρου
|
ἐστὶ |
παραπλήσιος
τούτῳ
νόμος.
~νόμοι
μὲν |
[1, 110] |
ἡ
δὲ
ἄλλη
Μηδικὴ
χωρῇ
|
ἐστὶ |
πᾶσα
ἄπεδος.
ἐπεὶ
ὦν
ὁ |
[1, 178] |
δὲ
βασιλήιος
πῆχυς
τοῦ
μετρίου
|
ἐστὶ |
πήχεος
μέζων
τρισὶ
δακτύλοισι.
~δεῖ |
[1, 194] |
γὰρ
δὴ
οὐκ
οἷά
τε
|
ἐστὶ |
πλέειν
οὐδενὶ
τρόπῳ
ὑπὸ
τάχεος |
[1, 93] |
δύο
πλέθρα,
τὸ
δὲ
εὖρος
|
ἐστὶ |
πλέθρα
τρία
καὶ
δέκα.
λίμνη |
[1, 109] |
ὦν
τί
σοὶ
ἐν
νόῳ
|
ἐστὶ |
ποιέειν;
ὁ
δὲ
ἀμείβεται
οὐ |
[1, 179] |
Βαβυλῶνος?
Ἲς
οὔνομα
αὐτῇ.
ἔνθα
|
ἐστὶ |
ποταμὸς
οὐ
μέγας?
Ἲς
καὶ |
[1, 207] |
μάθε,
ὡς
κύκλος
τῶν
ἀνθρωπηίων
|
ἐστὶ |
πρηγμάτων,
περιφερόμενος
δὲ
οὐκ
ἐᾷ |
[1, 32] |
ζητέεις,
ὁ
ὄλβιος
κεκλῆσθαι
ἄξιος
|
ἐστί? |
πρὶν
δ?
ἂν
τελευτήσῃ,
ἐπισχεῖν, |
[1, 104] |
τὸ
διὰ
μέσου
ἔθνος
αὐτῶν
|
ἐστι, |
Σάσπειρες,
τοῦτο
δὲ
παραμειβομένοισι
εἶναι |
[1, 8] |
δεῖ?
ἐν
τοῖσι
ἓν
τόδε
|
ἐστί, |
σκοπέειν
τινὰ
τὰ
ἑωυτοῦ.
ἐγὼ |
[1, 194] |
ἔρχομαι
φράσων?
τὰ
πλοῖα
αὐτοῖσι
|
ἐστὶ |
τὰ
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
πορευόμενα |
[1, 37] |
λόγῳ
ἀνάπεισον
ὅκως
μοι
ἀμείνω
|
ἐστὶ |
ταῦτα
οὕτω
ποιεόμενα"
~ἀμείβεται
Κροῖσος |
[1, 84] |
ἁλῷ
κοτέ.
ἀπότομός
τε
γὰρ
|
ἐστι\ |
ταύτῃ
ἡ
ἀκρόπολις
καὶ
ἄμαχος? |
[1, 98] |
θησαυροί.
τὸ
δ?
αὐτῶν
μέγιστον
|
ἐστὶ |
τεῖχος
κατὰ
τὸν
Ἀθηνέων
κύκλον |
[1, 57] |
ἀτρεκέως
εἰπεῖν.
εἰ
δὲ
χρεόν
|
ἐστι |
τεκμαιρόμενον
λέγειν
τοῖσι
νῦν
ἔτι |
[1, 148] |
Ποσειδέωνι
Ἑλικωνίῳ.
ἡ
δὲ
Μυκάλη
|
ἐστὶ |
τῆς
ἠπείρου
ἄκρη
πρὸς
ζέφυρον |
[1, 157] |
χρᾶσθαι.
ὁ
δὲ
χῶρος
οὗτος
|
ἐστὶ |
τῆς
Μιλησίης
ὑπὲρ
Πανόρμου
λιμένος. |
[1, 148] |
τινὰ
σκῆψιν.
~τὸ
δὲ
Πανιώνιον
|
ἐστὶ |
τῆς
Μυκάλης
χῶρος
ἱρὸς
πρὸς |
[1, 76] |
Πτερίην
καλεομένην
ἡ
δὲ
Πτερίη
|
ἐστὶ |
τῆς
χώρης
ταύτης
τὸ
ἰσχυρότατον, |
[1, 32] |
ἀνθρώπου
σῶμα
ἓν
οὐδὲν
αὔταρκες
|
ἐστί? |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἔχει,
ἄλλου |
[1, 153] |
οὐδὲν
ἐώθασι
χρᾶσθαι,
οὐδέ
σφι
|
ἐστὶ |
τὸ
παράπαν
ἀγορή.
μετὰ
ταῦτα |
[1, 195] |
~τὰ
μὲν
δὴ
πλοῖα
αὐτοῖσι
|
ἐστὶ |
τοιαῦτα?
ἐσθῆτι
δὲ
τοιῇδε
χρέωνται, |
[1, 199] |
δὲ
δὴ
αἴσχιστος
τῶν
νόμων
|
ἐστὶ |
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι
ὅδε?
δεῖ
πᾶσαν |
[1, 174] |
ἤπειρον
τελευτᾷ,
ταύτῃ
ὁ
ἰσθμός
|
ἐστι |
τὸν
ὤρυσσον.
καὶ
δὴ
πολλῇ, |
[1, 101] |
Μάγοι.
γένεα
μὲν
δὴ
Μήδων
|
ἐστὶ |
τοσάδε.
~Δηιόκεω
δὲ
παῖς
γίνεται |
[1, 178] |
τὸ
μέν
νυν
μέγαθος
τοσοῦτον
|
ἐστὶ |
τοῦ
ἄστεος
τοῦ
Βαβυλωνίου,
ἐκεκόσμητο |
[1, 142] |
οὗτοι,
τῶν
καὶ
τὸ
Πανιώνιον
|
ἐστί, |
τοῦ
μὲν
οὐρανοῦ
καὶ
τῶν |
[1, 80] |
τοῦτο
τὸ
πρὸ
τοῦ
ἄστεος
|
ἐστὶ |
τοῦ
Σαρδιηνοῦ,
ἐὸν
μέγα
τε |
[1, 193] |
ἐκτρέφον
τὴν
ῥίζαν
τοῦ
σίτου
|
ἐστὶ |
τοῦτο?
ἀρδόμενον
μέντοι
ἐκ
τοῦ |
[1, 177] |
τε
πόνον
πλεῖστον
καὶ
ἀξιαπηγητότατα
|
ἐστί, |
τούτων
ἐπιμνήσομαι.
~Κῦρος
ἐπείτε
τὰ |
[1, 194] |
δὲ
ἁπάντων
θῶμα
μέγιστόν
μοι
|
ἐστὶ |
τῶν
ταύτῃ
μετά
γε
αὐτὴν |
[1, 98] |
ἑτέρου
κύκλος
τοῖσι
προμαχεῶσι
μούνοισι
|
ἐστι |
ὑψηλότερος.
τὸ
μέν
κού
τι |
[1, 32] |
οὔνομα
τοῦτο
ὦ
βασιλεῦ
δίκαιος
|
ἐστὶ |
φέρεσθαι.
σκοπέειν
δὲ
χρὴ
παντὸς |
[1, 39] |
τὸ
ὄνειρον,
ἐμέ
τοί
δίκαιον
|
ἐστί |
φράζειν.
φής
τοι
τὸ
ὄνειρον |
[1, 182] |
γένηται?
οὐ
γὰρ
ὦν
αἰεί
|
ἐστι |
χρηστήριον
αὐτόθι?
ἐπεὰν
δὲ
γένηται |
[1, 183] |
ἔξω
δὲ
τοῦ
νηοῦ
βωμός
|
ἐστι |
χρύσεος,
ἔστι
δὲ
καὶ
ἄλλος |
[1, 153] |
ἔδεισά
κω
ἄνδρας
τοιούτους,
τοῖσι
|
ἐστι |
χῶρος
ἐν
μέση
τῇ
πόλι |
[1, 160] |
μισθῷ?
τοῦ
δὲ
Ἀταρνέος
τούτου
|
ἐστὶ |
χῶρος
τῆς
Μυσίης,
Λέσβου
ἀντίος. |
[1, 32] |
ταῦτα
συλλαβεῖν
ἄνθρωπον
ἐόντα
ἀδύνατον
|
ἐστί, |
ὥσπερ
χωρῇ
οὐδεμία
καταρκέει
πάντα |
[1, 193] |
Δήμητρος
καρπὸν
ὧδε
ἀγαθὴ
ἐκφέρειν
|
ἐστὶ |
ὥστε
ἐπὶ
διηκόσια
μὲν
τὸ |
[1, 93] |
Αἰγυπτίων
ἔργων
καὶ
τῶν
Βαβυλωνίων?
|
ἔστι |
αὐτόθι
Ἀλυάττεω
τοῦ
Κροίσου
πατρὸς |
[1, 51] |
εἶναι
ἀνάθημα,
οὐκ
ὀρθῶς
λέγοντες?
|
ἔστι |
γὰρ
καὶ
τοῦτο
Κροίσου,
ἐπέγραψε |
[1, 179] |
σταθμοί
τε
καὶ
ὑπέρθυρα
ὡσαύτως.
|
ἔστι |
δὲ
ἄλλη
πόλις
ἀπέχουσα
ὀκτὼ |
[1, 104] |
ἐς
τὴν
Μηδικὴν
χώρην
ἀπίκοντο.
|
~ἔστι |
δὲ
ἀπὸ
τῆς
λίμνης
τῆς |
[1, 72] |
Κύπρου
ἐς
τὸν
Εὔξεινον
πόντον.
|
ἔστι |
δὲ
αὐχὴν
οὗτος
τῆς
χώρης |
[1, 180] |
νυν
ἡ
Βαβυλὼν
τρόπῳ
τοιῷδε,
|
ἔστι |
δὲ
δύο
φάρσεα
τῆς
πόλιος. |
[1, 183] |
τοῦ
νηοῦ
βωμός
ἐστι
χρύσεος,
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἄλλος
βωμὸς
μέγας, |
[1, 183] |
δὴ
ἱρὸν
τοῦτο
οὕτω
κεκόσμηται,
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἴδια
ἀναθήματα
πολλά. |
[1, 26] |
νηοῦ
σχοινίον
ἐς
τὸ
τεῖχος.
|
ἔστι |
δὲ
μεταξὺ
τῆς
τε
παλαιῆς |
[1, 101] |
συνέστρεψε
μοῦνον
καὶ
τοῦτον
ἦρξε?
|
ἔστι |
δὲ
Μήδων
τοσάδε
γένεα,
Βοῦσαι |
[1, 35] |
κυρῆσαι,
Κροῖσος
δέ
μιν
ἐκάθηρε.
|
ἔστι |
δὲ
παραπλησίη
ἡ
κάθαρσις
τοῖσι |
[1, 125] |
δρέπανον.
Κῦρος
μὲν
ταῦτα
προηγόρευσε.
|
ἔστι |
δὲ
Πέρσεων
συχνὰ
γένεα,
καὶ |
[1, 84] |
ἐὸν
ἄμαχόν
τε
καὶ
ἀπότομον?
|
ἔστι |
δὲ
πρὸς
τοῦ
Τμώλου
τετραμμένον |
[1, 125] |
καὶ
ἀνέπεισε
ἀπίστασθαι
ἀπὸ
Μήδων.
|
ἔστι |
δὲ
τάδε,
ἐξ
ὧν
ὧλλοι |
[1, 183] |
νύκτας
ἔσω
ἐν
τῷ
νηῷ.
|
~ἔστι |
δὲ
τοῦ
ἐν
Βαβύλῶνι
ἱροῦ |
[1, 105] |
τῆς
οὐρανίης
Ἀφροδίτης
τὸ
ἱρόν.
|
ἔστι |
δὲ
τοῦτο
τὸ
ἱρόν,
ὡς |
[1, 193] |
παρ?
ὃν
Νίνος
πόλις
οἴκητο.
|
ἔστι |
δὲ
χωρέων
αὕτη
πασέων
μακρῷ |
[1, 71] |
σφέας
ἀπαιρήσεαι,
τοῖσί
γε
μὴ
|
ἔστι |
μηδέν;
τοῦτο
δέ,
ἢν
νικηθῇς, |
[1, 14] |
ἀλλ?
ὅσα
μὲν
ἀργύρου
ἀναθήματα,
|
ἔστι |
οἱ
πλεῖστα
ἐν
Δελφοῖσι,
πάρεξ |
[1, 126] |
ἔχει.
βουλομένοισι
μὲν
ἐμέο
πείθεσθαί
|
ἔστι |
τάδε
τε
καὶ
ἄλλα
μυρία |
[1, 120] |
ὁ
δὲ
ἀμείβεται
αὐτοὺς
τοῖσιδε.
|
ἔστι |
τε
ὁ
παῖς
καὶ
περίεστι, |
[1, 40] |
με"
~ἀμείβεται
Κροῖσος
ὦ
παῖ,
|
ἔστι |
τῇ
με
νικᾷς
γνώμην
ἀποφαίνων |
[1, 67] |
θεοπρόποισι
λέγει
ἡ
Πυθίη
τάδε.
|
ἔστι |
τις
Ἀρκαδίης
Τεγέη
λευρῷ
ἐνὶ |
[1, 124] |
Ἀστυάγεος
ἀποδεχθέω
στρατηγὸς
ἀντία
σεῦ,
|
ἔστι |
τοι
τὰ
σὺ
βούλεαι,
ἤν |
[1, 120] |
ἔστι
τε
ὁ
παῖς
καὶ
|
περίεστι, |
καί
μιν
ἐπ?
ἀγροῦ
διαιτώμενον |
[1, 120] |
εἶπαν
οἱ
Μάγοι
εἰ
μὲν
|
περίεστί |
τε
καὶ
ἐβασίλευσε
ὁ
παῖς |
[1, 118] |
οἱ
ἐπαλιλλόγητο,
κατέβαινε
λέγων
ὡς
|
περίεστί |
τε
ὁ
παῖς
καὶ
τὸ |
[1, 194] |
ἑκάστῳ
δὲ
πλοίῳ
ὄνος
ζωὸς
|
ἔνεστι, |
ἐν
δὲ
τοῖσι
μέζοσι
πλεῦνες. |
[1, 98] |
δὴ
τῷ
τελευταίῳ
τὰ
βασιλήια
|
ἔνεστι |
καὶ
οἱ
θησαυροί.
τὸ
δ? |
[1, 138] |
οὐκ
ἔξεστι,
ταῦτα
οὐδὲ
λέγειν
|
ἔξεστι. |
αἴσχιστον
δὲ
αὐτοῖσι
τὸ
ψεύδεσθαι |
[1, 183] |
γὰρ
τοῦ
χρυσέου
βωμοῦ
οὐκ
|
ἔξεστι |
θύειν
ὅτι
μὴ
γαλαθηνὰ
μούνᾳ, |
[1, 133] |
προσκέαται,
καί
σφι
οὐκ
ἐμέσαι
|
ἔξεστι, |
οὐκὶ
οὐρῆσαι
ἀντίον
ἄλλου.
ταῦτα |
[1, 197] |
παρεξελθεῖν
τὸν
κάμνοντα
οὔ
σφι
|
ἔξεστι, |
πρὶν
ἂν
ἐπείρηται
ἥντινα
νοῦσον |
[1, 138] |
~ἅσσα
δέ
σφι
ποιέειν
οὐκ
|
ἔξεστι, |
ταῦτα
οὐδὲ
λέγειν
ἔξεστι.
αἴσχιστον |
[1, 181] |
δὲ
τῷ
τελευταίῳ
πύργῳ
νηὸς
|
ἔπεστι |
μέγας?
ἐν
δὲ
τῷ
νηῷ |
[1, 195] |
χειροποίητον?
ἐπ?
ἑκάστῳ
δὲ
σκήπτρῳ
|
ἔπεστι |
πεποιημένον
ἢ
μῆλον
ἢ
ῥόδον |
[1, 171] |
Καρὸς
ἀδελφεούς.
τούτοισι
μὲν
δὴ
|
μέτεστι, |
ὅσοι
δὲ
ἐόντες
ἄλλου
ἔθνεος |
[1, 171] |
τοῦ
Μυσοῖσι
μὲν
καὶ
Λυδοῖσι
|
μέτεστι |
ὡς
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι
τοῖσι
Καρσί? |
[1, 196] |
ἐών,
ἄλλο
δέ
τι
ἐξευρήκασι
|
νεωστὶ |
γενέσθαι
ἵνα
μὴ
ἀδικοῖεν
αὐτὰς |
[1, 66] |
σ?
ἀποκωλύσουσιν.
ἐγὼ
δὲ
τοι
|
οὔτι |
μεγαίρω?
δώσω
τοί
Τεγέην
ποσσίκροτον |
[1, 148] |
ἔθεντο
οὔνομα
Πανιώνια.
πεπόνθασι
δὲ
|
οὔτι |
μοῦναι
αἱ
Ἰώνων
ὁρταὶ
τοῦτο, |
[1, 86] |
ποιέειν
ταῦτα?
τῷ
δὲ
Κροίσῳ
|
ἑστεῶτι |
ἐπὶ
τῆς
πυρῆς
ἐσελθεῖν,
καίπερ |
[1, 140] |
τἆλλα
ἑρπετὰ
καὶ
πετεινά.
καὶ
|
ἀμφὶ |
μὲν
τῷ
νόμῳ
τούτῳ
ἐχέτω |
[1, 157] |
οὐκ
εὗρε
ἔτι
ἐόντας
τοὺς
|
ἀμφὶ |
Πακτύην
ἐν
Σάρδισι,
πρῶτα
μὲν |
[1, 63] |
δὲ
πρὸς
ὕπνον.
οἱ
δὲ
|
ἀμφὶ |
Πεισίστρατον
ἐσπεσόντες
τοὺς
Ἀθηναίους
τρέπουσι. |
[1, 62] |
ἐπὶ
τοὺς
κατιόντας
καὶ
οἱ
|
ἀμφὶ |
Πεισίστρατον,
ὡς
ὁρμηθέντες
ἐκ
Μαραθῶνος |
[1, 166] |
οἷαι
τε
ἐγίνοντο
αἱ
νέες
|
σφι |
ἄγειν,
καὶ
ἔπειτα
ἀπέντες
τὴν |
[1, 146] |
οὐνόματος
οὐδέν,
Μινύαι
δὲ
Ὀρχομένιοί
|
σφι |
ἀναμεμίχαται
καὶ
Καδμεῖοι
καὶ
Δρύοπες |
[1, 61] |
ἀπίκοντο
ἐκ
Πελοποννήσου,
καὶ
Νάξιός
|
σφι |
ἀνὴρ
ἀπιγμένος
ἐθελοντής,
τῷ
οὔνομα |
[1, 172] |
σφι
ἱρῶν
ξεινικῶν,
μετέπειτα
ὥς
|
σφι |
ἀπέδοξε,
ἔδοξέ
δὲ
τοῖσι
πατρίοισι |
[1, 133] |
Ἕλληνας
σιτεομένους
πεινῶντας
παύεσθαι,
ὅτι
|
σφι |
ἀπὸ
δείπνου
παραφορέεται
οὐδὲν
λόγου |
[1, 196] |
ἔχειν
σκῆπτρον.
~αὕτη
μὲν
δή
|
σφι |
ἄρτισις
περὶ
τὸ
σῶμα
ἐστί? |
[1, 86] |
ἐς
λόγους
ἐλθεῖν"
ὡς
δέ
|
σφι |
ἄσημα
ἔφραζε,
πάλιν
ἐπειρώτων
τὰ |
[1, 31] |
ἐς
τὸ
ἱρόν,
οἱ
δέ
|
σφι |
βόες
ἐκ
τοῦ
ἀγροῦ
οὐ |
[1, 133] |
πρηγμάτων?
τὸ
δ?
ἂν
ἅδῃ
|
σφι |
βουλευομένοισι,
τοῦτο
τῇ
ὑστεραίῃ
νήφουσι |
[1, 2] |
μὲν
δὴ
ἴσα
πρὸς
ἴσα
|
σφι |
γενέσθαι,
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Ἕλληνας |
[1, 170] |
δῆμοι
εἶεν?
οὗτοι
μὲν
δή
|
σφι |
γνώμας
τοιάσδε
ἀπεδέξαντο.
~Ἅρπαγος
δὲ |
[1, 93] |
ἐπὶ
τοῦ
σήματος
ἄνω,
καί
|
σφι |
γράμματα
ἐνεκεκόλαπτο
τὰ
ἕκαστοι
ἐξεργάσαντο, |
[1, 185] |
ποταμὸν
ῥέοντα
πρότερον
ἰθύν,
ὅς
|
σφι |
διὰ
τῆς
πόλιος
μέσης
ῥέει, |
[1, 2] |
ἐκεῖνοι
Ἰοῦς
τῆς
Ἀργείης
ἔδοσάν
|
σφι |
δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς?
οὐδὲ
ὤν |
[1, 99] |
λυπεοίατο
καὶ
ἐπιβουλεύοιεν,
ἀλλ?
ἑτεροῖός
|
σφι |
δοκέοι
εἶναι
μὴ
ὁρῶσι.
~ἐπείτε |
[1, 22] |
μετὰ
δὲ
ἥ
τε
διαλλαγή
|
σφι |
ἐγένετο
ἐπ?
ᾧ
τε
ξείνους |
[1, 174] |
χώρην
ποιῆσαι.
ἐντὸς
δὲ
πᾶσά
|
σφι |
ἐγίνετο?
τῇ
γὰρ
ἡ
Κνιδίη |
[1, 30] |
ἦσαν
καλοί
τε
κἀγαθοί,
καί
|
σφι |
εἶδε
ἅπασι
τέκνα
ἐκγενόμενα
καὶ |
[1, 126] |
προτεραίῃ
εἶχον
ἢ
τὰ
παρεόντα
|
σφι |
εἴη
αἱρετώτερα.
οἳ
δὲ
ἔφασαν |
[1, 115] |
αὐτῶν
ἐστήσαντο
βασιλέα?
ἐδόκεον
γὰρ
|
σφι |
εἶναι
ἐς
τοῦτο
ἐπιτηδεότατος.
οἱ |
[1, 216] |
καὶ
ἰχθύων?
οἳ
δὲ
ἄφθονοί
|
σφι |
ἐκ
τοῦ
Ἀράξεω
ποταμοῦ
παραγίνονται? |
[1, 122] |
ὅτεῳ
τρόπῳ
περιγένοιτο.
ὁ
δέ
|
σφι |
ἔλεγε,
φὰς
πρὸ
τοῦ
μὲν |
[1, 198] |
ἥντινα
νοῦσον
ἔχει.
~ταφαὶ
δέ
|
σφι |
ἐν
μέλιτι,
θρῆνοι
δὲ
παραπλήσιοι |
[1, 170] |
καὶ
ἄρχοντας
ἄλλων?
μένουσι
δέ
|
σφι |
ἐν
τῇ
Ἰωνίῃ
οὐκ
ἔφη |
[1, 165] |
πόλιν.
μετὰ
δέ,
ὡς
τοῦτο
|
σφι |
ἐξέργαστο,
ἐποιήσαντο
ἰσχυρὰς
κατάρας
τῷ |
[1, 197] |
δὲ
παρεξελθεῖν
τὸν
κάμνοντα
οὔ
|
σφι |
ἔξεστι,
πρὶν
ἂν
ἐπείρηται
ἥντινα |
[1, 202] |
σιτέεσθαι
τὴν
χειμερινήν.
ἄλλα
δέ
|
σφι |
ἐξευρῆσθαι
δένδρεα
καρποὺς
τοιούσδε
τινὰς |
[1, 61] |
εἰπεῖν,
χρόνος
διέφυ
καὶ
πάντα
|
σφι |
ἐξήρτυτο
ἐς
τὴν
κάτοδον?
καὶ |
[1, 139] |
ἡμέας
μέντοι
οὔ?
τὰ
οὐνόματά
|
σφι |
ἐόντα
ὅμοια
τοῖσι
σώμασι
καὶ |
[1, 191] |
μανθάνειν
ἑαλωκότας,
ἀλλὰ
τυχεῖν
γάρ
|
σφι |
ἐοῦσαν
ὁρτήν,
χορεύειν
τε
τοῦτον |
[1, 74] |
νυκτομαχίην
τινὰ
ἐποιήσαντο?
διαφέρουσι
δέ
|
σφι |
ἐπὶ
ἴσης
τὸν
πόλεμον
τῷ |
[1, 202] |
καρποὺς
δὲ
ἀπὸ
δενδρέων
ἐξευρημένους
|
σφι |
ἐς
φορβὴν
κατατίθεσθαι
ὡραίους,
καὶ |
[1, 215] |
χρέωνται
οὐδέν?
οὐδὲ
γὰρ
οὐδέ
|
σφι |
ἐστὶ
ἐν
τῇ
χωρῇ,
ὁ |
[1, 153] |
ἀγορῇσι
οὐδὲν
ἐώθασι
χρᾶσθαι,
οὐδέ
|
σφι |
ἐστὶ
τὸ
παράπαν
ἀγορή.
μετὰ |
[1, 170] |
τῇ
εἰ
ἐπείθοντο,
παρεῖχε
ἂν
|
σφι |
εὐδαιμονέειν
Ἑλλήνων
μάλιστα?
ὃς
ἐκέλευε |
[1, 67] |
Τεγεητέων
γενοίατο.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
σφι |
ἔχρησε
τὰ
Ὀρέστεω
τοῦ
Ἀγαμέμνονος |
[1, 167] |
Ποσειδωνιήτεω
μαθόντες
ὡς
τὸν
Κύρνον
|
σφι |
ἡ
Πυθίη
ἔχρησε
κτίσαι
ἥρων |
[1, 83] |
τοῦ
κήρυκος,
ὁρμέατο
βοηθέειν.
καί
|
σφι |
ἤδη
παρεσκευασμένοισι
καὶ
νεῶν
ἐουσέων |
[1, 1] |
νεὸς
ὠνέεσθαι
τῶν
φορτίων
τῶν
|
σφι |
ἦν
θυμός
μάλιστα?
καὶ
τοὺς |
[1, 196] |
μέν
νυν
κάλλιστος
νόμος
οὗτός
|
σφι |
ἦν,
οὐ
μέντοι
νῦν
γε |
[1, 94] |
τὰ
ἐσθεμένους
τὰ
πάντα
ὅσα
|
σφι |
ἦν
χρηστὰ
ἐπίπλοα,
ἀποπλέειν
κατὰ |
[1, 172] |
γυναιξὶ
καὶ
παισί.
ἱδρυθέντων
δέ
|
σφι |
ἱρῶν
ξεινικῶν,
μετέπειτα
ὥς
σφι |
[1, 68] |
ἐγίνοντο
οἱ
Λακεδαιμόνιοι?
ἤδη
δέ
|
σφι |
καὶ
ἡ
πολλὴ
τῆς
Πελοποννήσου |
[1, 74] |
καὶ
Λαβύνητος
ὁ
Βαβυλώνιος.
οὗτοί
|
σφι |
καὶ
τὸ
ὅρκιον
οἱ
σπεύσαντες |
[1, 126] |
μὲν
γὰρ
προτέρην
ἡμέρην
πάντα
|
σφι |
κακὰ
ἔχειν,
τὴν
δὲ
τότε |
[1, 23] |
δὴ
λέγουσι
Κορίνθιοι
ὁμολογέουσι
δέ
|
σφι |
Λέσβιοι)
ἐν
τῷ
βίῳ
θῶμα |
[1, 141] |
ἀκούσας
αὐτῶν
τὰ
προΐσχοντο
ἔλεξέ
|
σφι |
λόγον,
ἄνδρα
φὰς
αὐλητὴν
ἰδόντα |
[1, 103] |
ὅτε
νὺξ
ἡ
ἡμέρη
ἐγένετό
|
σφι |
μαχομένοισι,
καὶ
ὁ
τὴν
Ἅλυος |
[1, 167] |
ἔτι
ἐπιτελέουσι?
καὶ
γὰρ
ἐναγίζουσί
|
σφι |
μεγάλως
καὶ
ἀγῶνα
γυμνικὸν
καὶ |
[1, 152] |
οὔ
κως
ἐσήκουον,
ἀλλ?
ἀπέδοξέ
|
σφι |
μὴ
τιμωρέειν
Ἴωσι.
οἳ
μὲν |
[1, 3] |
τοὺς
δέ
προϊσχομένων
ταῦτα,
προφέρειν
|
σφι |
Μηδείης
τὴν
ἁρπαγήν,
ὡς
οὐ |
[1, 166] |
ἐγένετο?
αἱ
μὲν
γὰρ
τεσσεράκοντά
|
σφι |
νέες
διεφθάρησαν,
αἱ
δὲ
εἴκοσι |
[1, 216] |
κατευωχέονται.
ταῦτα
μὲν
τὰ
ὀλβιώτατά
|
σφι |
νενόμισται,
τὸν
δὲ
νούσῳ
τελευτήσαντα |
[1, 178] |
ὀνομαστότατον
καὶ
ἰσχυρότατον
καὶ
ἔνθα
|
σφι |
Νίνου
ἀναστάτου
γενομένης
τὰ
βασιλήια |
[1, 195] |
τι?
ἄνευ
γὰρ
ἐπισήμου
οὔ
|
σφι |
νόμος
ἐστὶ
ἔχειν
σκῆπτρον.
~αὕτη |
[1, 132] |
ἄνευ
γὰρ
δὴ
Μάγου
οὔ
|
σφι |
νόμος
ἐστὶ
θυσίας
ποιέεσθαι.
ἐπισχὼν |
[1, 197] |
~δεύτερος
δὲ
σοφίῃ
ὅδε
ἄλλος
|
σφι |
νόμος
κατέστηκε?
τοὺς
κάμνοντας
ἐς |
[1, 122] |
θειοτέρως
δοκέῃ
τοῖσι
Πέρσῃσι
περιεῖναί
|
σφι |
ὁ
παῖς,
κατέβαλον
φάτιν
ὡς |
[1, 193] |
τὸν
φοινίκων,
ἵνα
πεπαίνῃ
τε
|
σφι |
ὁ
ψὴν
τὴν
βάλανον
ἐσδύνων |
[1, 199] |
τὸ
ἱρὸν
ἑστᾶσι?
θεραπηίη
δέ
|
σφι |
ὄπισθε
ἕπεται
πολλή.
αἱ
δὲ |
[1, 89] |
τῷ
Διί.
καὶ
σύ
τέ
|
σφι |
οὐκ
ἀπεχθήσεαι
βίῃ
ἀπαιρεόμενος
τὰ |
[1, 133] |
οἴνῳ
δὲ
κάρτα
προσκέαται,
καί
|
σφι |
οὐκ
ἐμέσαι
ἔξεστι,
οὐκὶ
οὐρῆσαι |
[1, 66] |
αὐτίκα
καὶ
εὐθηνήθησαν,
καὶ
δή
|
σφι |
οὐκέτι
ἀπέχρα
ἡσυχίην
ἄγειν,
ἀλλὰ |
[1, 24] |
Ἀρίονα
ἐς
ἀπορίην
παραιτήσασθαι,
ἐπειδή
|
σφι |
οὕτω
δοκέοι,
περιιδεῖν
αὐτὸν
ἐν |
[1, 3] |
δίκας
οὐδὲ
ἐκδόντες
ἀπαιτεόντων
βουλοίατό
|
σφι |
παρ?
ἄλλων
δίκας
γίνεσθαι.
~Μέχρι |
[1, 73] |
περὶ
πολλοῦ
ποιεόμενος
αὐτούς,
παῖδάς
|
σφι |
παρέδωκε
τὴν
γλῶσσάν
τε
ἐκμαθεῖν |
[1, 191] |
κύρτῃ.
νῦν
δὲ
ἐξ
ἀπροσδοκήτου
|
σφι |
παρέστησαν
οἱ
Πέρσαι.
ὑπὸ
δὲ |
[1, 164] |
ἐκεῖνοι
μέλλοιεν
ποιέειν,
ὅμως
δὲ
|
σφι |
παριέναι
βουλεύσασθαι.
ἐν
ᾧ
ὦν |
[1, 155] |
δεινοί
τοι
ἔωσι?
ἄπειπε
μέν
|
σφι |
πέμψας
ὅπλα
ἀρήια
μὴ
ἐκτῆσθαι, |
[1, 138] |
ἑωυτοῦ
παιδὸς
ἀποθνήσκειν.
~ἅσσα
δέ
|
σφι |
ποιέειν
οὐκ
ἔξεστι,
ταῦτα
οὐδὲ |
[1, 31] |
ἐς
τὸ
ἱρόν.
ταῦτα
δέ
|
σφι |
ποιήσασι
καὶ
ὀφθεῖσι
ὑπὸ
τῆς |
[1, 61] |
δωτίνας
ἐκ
τῶν
πολίων
αἵτινές
|
σφι |
προαιδέοντό
κού
τι.
πολλῶν
δὲ |
[1, 126] |
Περσέων
τὸν
προκείμενον
ἄεθλον,
δεύτερα
|
σφι |
προεῖπε
ἐς
τὴν
ὑστεραίην
παρεῖναι |
[1, 206] |
συναγείρας
δὲ
τούτους
ἐς
μέσον
|
σφι |
προετίθεε
τὸ
πρῆγμα,
συμβουλευόμενος
ὁκότερα |
[1, 24] |
συνέντα
τοῦτο
λίσσεσθαι,
χρήματα
μὲν
|
σφι |
προϊέντα,
ψυχὴν
δὲ
παραιτεόμενον.
οὔκων |
[1, 216] |
μίσγεται
ἀδεῶς.
οὖρος
δὲ
ἡλικίης
|
σφι |
πρόκειται
ἄλλος
μὲν
οὐδείς?
ἐπεὰν |
[1, 29] |
ἔτεα
χρήσεσθαι
νόμοισι
τοὺς
ἄν
|
σφι |
Σόλων
θῆται.
~αὐτῶν
δὴ
ὦν |
[1, 62] |
ἐν
δὲ
τούτῳ
τῷ
χώρῳ
|
σφι |
στρατοπεδευομένοισι
οἵ
τε
ἐκ
τοῦ |
[1, 37] |
τοῦ
Κροίσου
τόν
γε
παῖδά
|
σφι |
συμπέμψειν,
λέγει
πρὸς
αὐτὸν
ὁ |
[1, 1] |
ἡμέρῃ
ἀπ?
ἧς
ἀπίκοντο,
ἐξεμπολημένων
|
σφι |
σχεδόν
πάντων,
ἐλθεῖν
ἐπὶ
τὴν |
[1, 214] |
ἀλλήλους
τοξεύειν,
μετὰ
δὲ
ὥς
|
σφι |
τὰ
βέλεα
ἐξετετόξευτο,
συμπεσόντας
τῇσι |
[1, 141] |
μὲν
δὴ
ὀργῇ
ἐχόμενος
ἔλεγέ
|
σφι |
τάδε?
Ἴωνες
δὲ
ὡς
ἤκουσαν |
[1, 36] |
τοῦ
ὀνείρου
τὰ
ἔπεα
ἔλεγέ
|
σφι |
τάδε.
παιδὸς
μὲν
πέρι
τοῦ |
[1, 130] |
ὑστέρῳ
μέντοι
χρόνῳ
μετεμέλησέ
τέ
|
σφι |
ταῦτα
ποιήσασι
καὶ
ἀπέστησαν
ἀπὸ |
[1, 158] |
θεοῖσι
μέλλοιεν
χαριεῖσθαι.
ἐπειρωτῶσι
δέ
|
σφι |
ταῦτα
χρηστήριον
ἐγένετο
ἐκδιδόναι
Πακτύην |
[1, 24] |
ἐὼν
ἡλικίην
πέντε
καὶ
ἐπιφανῆναί
|
σφι |
τὸν
Ἀρίονα
ὥσπερ
ἔχων
ἐξεπήδησε? |
[1, 126] |
σταδίους
ἢ
εἴκοσι
πάντῃ,
τοῦτον
|
σφι |
τὸν
χῶρον
προεῖπε
ἐξημερῶσαι
ἐν |
[1, 175] |
Ἀθηναίης
πώγωνα
μέγαν
ἴσχε.
τρὶς
|
σφι |
τοῦτο
ἐγένετο.
οὗτοι
τῶν
περὶ |
[1, 171] |
τὸν
χρόνον
μακρῷ
μάλιστα.
καί
|
σφι |
τριξὰ
ἐξευρήματα
ἐγένετο,
τοῖσι
οἱ |
[1, 106] |
οἱ
Σκύθαι,
καὶ
τὰ
πάντα
|
σφι |
ὑπό
τε
ὕβριος
καὶ
ὀλιγωρίης |
[1, 193] |
τῶν
σησάμων
ποιεῦντες.
εἰσὶ
δέ
|
σφι |
φοίνικες
πεφυκότες
ἀνὰ
πᾶν
τὸ |
[1, 165] |
Πέρσαι.
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες,
ἐπείτε
|
σφι |
Χῖοι
τὰς
νήσους
τὰς
Οἰνούσσας |
[1, 66] |
Ἀρκάδων
χωρῇ.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
σφι |
χρᾷ
τάδε.
Ἀρκαδίην
μ?
αἰτεῖς? |
[1, 163] |
παρ?
αὐτῶν
ὡς
αὔξοιτο,
ἐδίδου
|
σφι |
χρήματα
τεῖχος
περιβαλέσθαι
τὴν
πόλιν, |
[1, 159] |
ὃ
δ?
αὖτις
τὸν
αὐτόν
|
σφι |
χρησμὸν
ἔφαινε,
κελεύων
ἐκδιδόναι
Πακτύην |
[1, 82] |
Ἀργείων
μηδένα,
μηδὲ
τὰς
γυναῖκάς
|
σφι |
χρυσοφορήσειν,
πρὶν
Θυρέας
ἀνασώσωνται.
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 139] |
ποταμοὺς
μάλιστα.
~καὶ
τόδε
ἄλλο
|
σφι |
ὧδε
συμπέπτωκε
γίνεσθαι,
τὸ
Πέρσας |
[1, 69] |
Θόρνακι
ἵδρυται
Ἀπόλλωνος?
Κροῖσος
δέ
|
σφι |
ὠνεομένοισι
ἔδωκε
δωτίνην.
~τούτων
τε |
[1, 174] |
τὸ
ἀντίξοον.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
σφι, |
ὡς
αὐτοὶ
Κνίδιοι
λέγουσι,
χρᾷ |
[1, 31] |
ἅμαξαν,
ἐπὶ
τῆς
ἁμάξης
δέ
|
σφι |
ὠχέετο
ἡ
μήτηρ?
σταδίους
δὲ |
[1, 191] |
ἕτερα
τοιαῦτα?
τὸν
γὰρ
ποταμὸν
|
διώρυχι |
ἐσαγαγὼν
ἐς
τὴν
λίμνην
ἐοῦσαν |
[1, 132] |
τῷ
θύοντι
ἰδίῃ
μούνῳ
οὔ
|
οἱ |
ἐγγίνεται
ἀρᾶσθαι
ἀγαθά,
ὁ
δὲ |
[1, 109] |
κάκιον
ἢ
νῦν
μαίνεται,
οὔ
|
οἱ |
ἔγωγε
προσθήσομαι
τῇ
γνώμῃ
οὐδὲ |