HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐδέτερον 1
οὐδετέρους 1
οὐδὸν 1
οὐκ 100
οὐκέτι 3
οὐκὶ 4
οὔκω 2

Fréquences [« »]
100 κατὰ
93 τὰς
90 τοῦτο
100 οὐκ
100 σφι
106 εἶναι
106 ἡ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

οὐκ

Livre, Chapitre

[1, 147]   Κολοφωνίων· οὗτοι γὰρ μοῦνοι Ἰώνων οὐκ ἄγουσι Ἀπατούρια, καὶ οὗτοι κατὰ

[1, 133]   χρέωνται, ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι καὶ οὐκ ἁλέσι· καὶ διὰ τοῦτο φασὶ

[1, 71]   οὐ σῦκα δὲ ἔχουσι τρώγειν, οὐκ ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο μὲν

[1, 4]   ὅτι, εἰ μὴ αὐταὶ ἐβούλοντο, οὐκ ἂν ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ

[1, 187]   τε ἔας χρημάτων καὶ αἰσχροκερδής, οὐκ ἂν νεκρῶν θήκας ἀνέῳγες" αὕτη

[1, 156]   ἢν μὴ ἀξιόχρεον πρόφασιν προτείνῃ, οὐκ ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων δὲ

[1, 207]   τε τοῦ ἀπηγημένου αἰσχρὸν καὶ οὐκ ἀνασχετὸν Κῦρόν γε τὸν Καμβύσεω

[1, 80]   εἵνεκεν· κάμηλον ἵππος φοβέεται, καὶ οὐκ ἀνέχεται οὔτε τὴν ἰδέην αὐτοῦ

[1, 169]   νυν Ἰώνων μοῦνοι τὴν δουλοσύνην οὐκ ἀνεχόμενοι ἐξέλιπον τὰς πατρίδας· οἱ

[1, 131]   ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, ὅτι οὐκ ἀνθρωποφυέας ἐνόμισαν τοὺς θεοὺς κατά

[1, 94]   δυῶν δέοντα εἴκοσι. ἐπείτε δὲ οὐκ ἀνιέναι τὸ κακὸν ἀλλ᾽ ἔτι

[1, 199]   ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ δὲ καὶ οὐκ ἀξιούμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλῃσι, οἷα

[1, 124]   ὑπὸ Ἀστυάγεος πέπονθα, ὅτι σε οὐκ ἀπέκτεινα ἀλλὰ ἔδωκα τῷ βουκόλῳ.

[1, 89]   Διί. καὶ σύ τέ σφι οὐκ ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος τὰ χρήματα,

[1, 102]   παρεδέξατο τὴν ἀρχήν, παραδεξάμενος δὲ οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν, ἀλλὰ

[1, 70]   ἀντιδοῦναι Κροίσῳ. οὗτος ὁ κρητὴρ οὐκ ἀπίκετο ἐς Σάρδις δι᾽ αἰτίας

[1, 136]   πρὶν δὲ ἢ πενταέτης γένηται, οὐκ ἀπικνέεται ἐς ὄψιν τῷ πατρί,

[1, 112]   ταφῆς κυρήσει καὶ ὁ περιεὼν οὐκ ἀπολέει τὴν ψυχήν" ~κάρτα τε

[1, 168]   πρότερος τούτων Κλαζομένιος Τιμήσιος κτίσας οὐκ ἀπόνητο, ἀλλ᾽ ὑπὸ Θρηίκων ἐξελασθεὶς

[1, 38]   ἔσπευσα καὶ ἐπὶ τὰ παραλαμβανόμενα οὐκ ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων, εἴ κως

[1, 159]   τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ οὐκ ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν ὦναξ,

[1, 190]   ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον τὸν Κῦρον οὐκ ἀτρεμίζοντα, ἀλλ᾽ ὁρέοντες αὐτὸν παντὶ

[1, 185]   ὁρῶσα ἀρχὴν μεγάλην τε καὶ οὐκ ἀτρεμίζουσαν, ἀλλ᾽ ἄλλα τε ἀραιρημένα

[1, 205]   ἔχειν. ἡ δὲ Τόμυρις συνιεῖσα οὐκ αὐτήν μιν μνώμενον ἀλλὰ τὴν

[1, 207]   ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος δὲ οὐκ ἐᾷ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς; εὐτυχέειν.

[1, 165]   τὰς νήσους τὰς Οἰνούσσας καλεομένας οὐκ ἐβούλοντο ὠνευμένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες μὴ

[1, 59]   ἄνδρας τούτους οἳ δορυφόροι μὲν οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δέ· ξύλων

[1, 153]   εἰπεῖν ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ κόσοι οὐκ ἔδεισά κω ἄνδρας τοιούτους, τοῖσι

[1, 10]   θυρέων" ~Ὃ μὲν δὴ ὡς οὐκ ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν ἕτοιμος· ὁ

[1, 145]   πόλιας ποιήσασθαι οἱ Ἴωνες καὶ οὐκ ἐθελῆσαι πλεῦνας ἐσδέξασθαι τοῦδε εἵνεκα,

[1, 11]   ἀναγκάζεις δεσπότεα τὸν ἐμὸν κτείνειν οὐκ ἐθέλοντα, φέρε ἀκούσω τέῳ καὶ

[1, 74]   γὰρ ἀναγκαίης ἰσχυρῆς συμβάσιες ἰσχυραὶ οὐκ ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια δὲ ποιέεται

[1, 122]   ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ μὲν οὐκ εἰδέναι ἀλλ᾽ ἡμαρτηκέναι πλεῖστον, κατ᾽

[1, 183]   χρύσεος στερεός· ἐγὼ μέν μιν οὐκ εἶδον, τὰ δὲ λέγεται ὑπὸ

[1, 38]   δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν οὐκ εἶναί μοι λογίζομαι" ~ἀμείβεται ὁ

[1, 194]   ποταμοῦ· διὰ γὰρ ταῦτα καὶ οὐκ ἐκ ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα

[1, 68]   πρὸς τὸν χαλκέα ἐμισθοῦτο παρ᾽ οὐκ ἐκδιδόντος τὴν αὐλήν· χρόνῳ δὲ

[1, 203]   ἐσθῆτα ἐγγράφειν· τὰ δὲ ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν τῷ ἄλλῳ

[1, 86]   ἄλλον ἄνθρωπον, γενόμενον ἑωυτοῦ εὐδαιμονίῃ οὐκ ἐλάσσω, ζῶντα πυρὶ διδοίη, πρός

[1, 146]   Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ οὐκ ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα

[1, 204]   δὴ πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν μετέχουσι οἱ Μασσαγέται,

[1, 133]   δὲ κάρτα προσκέαται, καί σφι οὐκ ἐμέσαι ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι ἀντίον

[1, 118]   καὶ θυγατρὶ τῇ ἐμῇ διαβεβλημένος οὐκ ἐν ἐλαφρῷ ἐποιεύμην. ὡς ὦν

[1, 131]   μὲν καὶ νηοὺς καὶ βωμοὺς οὐκ ἐν νόμῳ ποιευμένους ἱδρύεσθαι, ἀλλὰ

[1, 181]   τράπεζα παρακέεται χρυσέη. ἄγαλμα δὲ οὐκ ἔνι οὐδὲν αὐτόθι ἐνιδρυμένον, οὐδὲ

[1, 123]   ἀπ᾽ ἑωυτοῦ γὰρ ἐόντος ἰδιώτεω οὐκ ἐνώρα τιμωρίην ἐσομένην ἐς Ἀστυάγεα,

[1, 78]   τὸ θέλει σημαίνειν τὸ τέρας, οὐκ ἐξεγένετο Κροίσῳ ἀπαγγεῖλαι· πρὶν γὰρ

[1, 183]   ἐπὶ γὰρ τοῦ χρυσέου βωμοῦ οὐκ ἔξεστι θύειν ὅτι μὴ γαλαθηνὰ

[1, 138]   ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα δέ σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι.

[1, 196]   ἑωυτοῦ θυγατέρα ὅτεῳ βούλοιτο ἕκαστος οὐκ ἐξῆν, οὐδὲ ἄνευ ἐγγυητέω ἀπάγεσθαι

[1, 112]   μὴ σφεα ποιήσῃ. ὡς δὲ οὐκ ἔπειθε ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα

[1, 71]   στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς" ταῦτα λέγων οὐκ ἔπειθε τὸν Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ,

[1, 163]   μετὰ δέ, ὡς τοῦτό γε οὐκ ἔπειθε τοὺς Φωκαιέας, ὁ δὲ

[1, 76]   Κροίσου ἀπιστάναι. Ἴωνες μέν νυν οὐκ ἐπείθοντο. Κῦρος δὲ ὡς ἀπίκετο

[1, 141]   ἀγγέλων ἀπίστασθαι σφέας ἀπὸ Κροίσου οὐκ ἐπείθοντο, τότε δὲ κατεργασμένων τῶν

[1, 77]   τοῦτο μεμφθείς, ὡς τῇ ὑστεραίῃ οὐκ ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος, ἀπήλαυνε

[1, 71]   νυν θεοῖσι ἔχω χάριν, οἳ οὐκ ἐπὶ νόον ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι

[1, 51]   χαρίζεσθαι, τοῦ ἐπιστάμενος τὸ οὔνομα οὐκ ἐπιμνήσομαι. ἀλλ᾽ ὁ μὲν παῖς,

[1, 51]   περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα τε ἀναθήματα οὐκ ἐπίσημα πολλὰ ἀπέπεμψε ἅμα τούτοισι

[1, 5]   ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτων οὐκ ἔρχομαι ἐρέων ὡς οὕτω ἢ

[1, 86]   μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν λέγων ἢ οὐκ ἐς ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον καὶ

[1, 214]   Τόμυρις δέ, ὥς οἱ Κῦρος οὐκ ἐσήκουσε, συλλέξασα πᾶσαν τὴν ἑωυτῆς

[1, 183]   Δαρεῖος μὲν ὁ Ὑστάσπεος ἐπιβουλεύσας οὐκ ἐτόλμησε λαβεῖν, Χέρξης δὲ ὁ

[1, 116]   παρ᾽ ἑωυτῷ. Ἀστυάγης δὲ μιν οὐκ εὖ βουλεύεσθαι ἔφη ἐπιθυμέοντα ἐς

[1, 157]   ὅσην δή κοτε ἔχων, ὡς οὐκ εὗρε ἔτι ἐόντας τοὺς ἀμφὶ

[1, 170]   δέ σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ ἔφη ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην.

[1, 112]   τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ οὐκ ἔφη οἷός τ᾽ εἶναι ἄλλως

[1, 19]   ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ ἔφη χρήσειν πρὶν ἢ τὸν

[1, 24]   ἔχων ἐξεπήδησε· καὶ τοὺς ἐκπλαγέντας οὐκ ἔχειν ἔτι ἐλεγχομένους ἀρνέεσθαι. ταῦτα

[1, 172]   πρὸς τὸ Καυνικόν τοῦτο γὰρ οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι) νόμοισι δὲ

[1, 57]   δὲ γλῶσσαν ἵεσαν οἱ Πελασγοί, οὐκ ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν. εἰ δὲ

[1, 49]   τὴν Ἀμφιάρεω τοῦ μαντηίου ὑπόκρισιν, οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὅ τι τοῖσι

[1, 117]   αὐτό. καὶ λέγων τοῦτό γε οὐκ ἐψευδόμην· σὺ γὰρ ἐνετέλλεο οὕτω.

[1, 111]   ἡ δὲ γυνὴ ὅ τι οὐκ ἐωθὼς ὁ Ἅρπαγος μεταπέμψαιτο αὐτῆς

[1, 42]   βασιλεῦ, ἄλλως μὲν ἔγωγε ἂν οὐκ ἤια ἐς ἄεθλον τοιόνδε· οὔτε

[1, 216]   γῇ κρύπτουσι, συμφορὴν ποιεύμενοι ὅτι οὐκ ἵκετο ἐς τὸ τυθῆναι. σπείρουσι

[1, 194]   ἀνὰ τὸν ποταμὸν γὰρ δὴ οὐκ οἷά τε ἐστὶ πλέειν οὐδενὶ

[1, 94]   τούτων γὰρ ὦν τὴν ἐξεύρεσιν οὐκ οἰκηιοῦνται Λυδοί. ποιέειν δὲ ὧδε

[1, 71]   χώρην ἔχοντες τρηχέαν. πρὸς δὲ οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ

[1, 67]   ὀστέα ἐπαγαγομένους. ὡς δὲ ἀνευρεῖν οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο τὴν θήκην

[1, 29]   λῦσαι τῶν ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ οὐκ οἷοί τε ἦσαν αὐτὸ ποιῆσαι

[1, 91]   καὶ μὴ κατ᾽ αὐτὸν Κροῖσον, οὐκ οἷόν τε ἐγίνετο παραγαγεῖν μοίρας.

[1, 14]   τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀναθήματα ἐς Δελφοὺς οὐκ ὀλίγα, ἀλλ᾽ ὅσα μὲν ἀργύρου

[1, 163]   καὶ ἡ περίοδος τοῦ τείχεος οὐκ ὀλίγοι στάδιοι εἰσί, τοῦτο δὲ

[1, 96]   ποιέων τε ταῦτα ἔπαινον εἶχε οὐκ ὀλίγον πρὸς τῶν πολιητέων, οὕτω

[1, 160]   ἀποδέξαι. ἦν δὲ χρόνος οὗτος οὐκ ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς

[1, 66]   τε χώρῃ ἀγαθῇ καὶ πλήθεϊ οὐκ ὀλίγων ἀνδρῶν, ἀνά τε ἔδραμον

[1, 91]   οὗτος ἡμίονος· ἐκ γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε, μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς

[1, 32]   ἐκείνου· ἄτην μὲν καὶ ἐπιθυμίην οὐκ ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα

[1, 149]   ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων δὲ ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως. ~σμύρνην δὲ ὧδε ἀπέβαλον

[1, 5]   Ἕλληνας. περὶ δὲ τῆς Ἰοῦς οὐκ ὁμολογέουσι Πέρσῃσι οὕτω Φοίνικες· οὐ

[1, 92]   μὲν παῖς, Κροίσου δὲ ἀδελφεὸς οὐκ ὁμομήτριος· Κροῖσος μὲν γὰρ ἐκ

[1, 41]   συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι οὐκ ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος

[1, 91]   δὲ τὸ μαντήιον τὸ γενόμενον οὐκ ὀρθῶς Κροῖσος μέμφεται. προηγόρευε γὰρ

[1, 51]   ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων εἶναι ἀνάθημα, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες· ἔστι γὰρ καὶ

[1, 71]   ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται δὲ οὐκ ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ᾽ ὅσα ἔχουσι,

[1, 199]   τὰ οἰκία, καὶ τὠπὸ τούτου οὐκ οὕτω μέγα τί οἱ δώσεις

[1, 8]   εἶπε δέσποτα, τίνα λέγεις λόγον οὐκ ὑγιέα, κελεύων με δέσποιναν τὴν

[1, 2]   ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι, οὐκ ὡς Ἕλληνες, καὶ τῶν ἀδικημάτων

[1, 16]   ἐσέβαλε. ἀπὸ μέν νυν τούτων οὐκ ὡς ἤθελε ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας

Livre, Chapitre
[1, 147]	Κολοφωνίων· οὗτοι γὰρ μοῦνοι Ἰώνων	οὐκ	ἄγουσι Ἀπατούρια, καὶ οὗτοι κατὰ
[1, 133]	χρέωνται, ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι καὶ	οὐκ	ἁλέσι· καὶ διὰ τοῦτο φασὶ
[1, 71]	οὐ σῦκα δὲ ἔχουσι τρώγειν,	οὐκ	ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο μὲν
[1, 4]	ὅτι, εἰ μὴ αὐταὶ ἐβούλοντο,	οὐκ	ἂν ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ
[1, 187]	τε ἔας χρημάτων καὶ αἰσχροκερδής,	οὐκ	ἂν νεκρῶν θήκας ἀνέῳγες" αὕτη
[1, 156]	ἢν μὴ ἀξιόχρεον πρόφασιν προτείνῃ,	οὐκ	ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων δὲ
[1, 207]	τε τοῦ ἀπηγημένου αἰσχρὸν καὶ	οὐκ	ἀνασχετὸν Κῦρόν γε τὸν Καμβύσεω
[1, 80]	εἵνεκεν· κάμηλον ἵππος φοβέεται, καὶ	οὐκ	ἀνέχεται οὔτε τὴν ἰδέην αὐτοῦ
[1, 169]	νυν Ἰώνων μοῦνοι τὴν δουλοσύνην	οὐκ	ἀνεχόμενοι ἐξέλιπον τὰς πατρίδας· οἱ
[1, 131]	ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέειν, ὅτι	οὐκ	ἀνθρωποφυέας ἐνόμισαν τοὺς θεοὺς κατά
[1, 94]	δυῶν δέοντα εἴκοσι. ἐπείτε δὲ	οὐκ	ἀνιέναι τὸ κακὸν ἀλλ᾽ ἔτι
[1, 199]	ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ δὲ καὶ	οὐκ	ἀξιούμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλῃσι, οἷα
[1, 124]	ὑπὸ Ἀστυάγεος πέπονθα, ὅτι σε	οὐκ	ἀπέκτεινα ἀλλὰ ἔδωκα τῷ βουκόλῳ.
[1, 89]	Διί. καὶ σύ τέ σφι	οὐκ	ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος τὰ χρήματα,
[1, 102]	παρεδέξατο τὴν ἀρχήν, παραδεξάμενος δὲ	οὐκ	ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν, ἀλλὰ
[1, 70]	ἀντιδοῦναι Κροίσῳ. οὗτος ὁ κρητὴρ	οὐκ	ἀπίκετο ἐς Σάρδις δι᾽ αἰτίας
[1, 136]	πρὶν δὲ ἢ πενταέτης γένηται,	οὐκ	ἀπικνέεται ἐς ὄψιν τῷ πατρί,
[1, 112]	ταφῆς κυρήσει καὶ ὁ περιεὼν	οὐκ	ἀπολέει τὴν ψυχήν" ~κάρτα τε
[1, 168]	πρότερος τούτων Κλαζομένιος Τιμήσιος κτίσας	οὐκ	ἀπόνητο, ἀλλ᾽ ὑπὸ Θρηίκων ἐξελασθεὶς
[1, 38]	ἔσπευσα καὶ ἐπὶ τὰ παραλαμβανόμενα	οὐκ	ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων, εἴ κως
[1, 159]	τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ	οὐκ	ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν ὦναξ,
[1, 190]	ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον τὸν Κῦρον	οὐκ	ἀτρεμίζοντα, ἀλλ᾽ ὁρέοντες αὐτὸν παντὶ
[1, 185]	ὁρῶσα ἀρχὴν μεγάλην τε καὶ	οὐκ	ἀτρεμίζουσαν, ἀλλ᾽ ἄλλα τε ἀραιρημένα
[1, 205]	ἔχειν. ἡ δὲ Τόμυρις συνιεῖσα	οὐκ	αὐτήν μιν μνώμενον ἀλλὰ τὴν
[1, 207]	ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος δὲ	οὐκ	ἐᾷ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς; εὐτυχέειν.
[1, 165]	τὰς νήσους τὰς Οἰνούσσας καλεομένας	οὐκ	ἐβούλοντο ὠνευμένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες μὴ
[1, 59]	ἄνδρας τούτους οἳ δορυφόροι μὲν	οὐκ	ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δέ· ξύλων
[1, 153]	εἰπεῖν ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ κόσοι	οὐκ	ἔδεισά κω ἄνδρας τοιούτους, τοῖσι
[1, 10]	θυρέων" ~Ὃ μὲν δὴ ὡς	οὐκ	ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν ἕτοιμος· ὁ
[1, 145]	πόλιας ποιήσασθαι οἱ Ἴωνες καὶ	οὐκ	ἐθελῆσαι πλεῦνας ἐσδέξασθαι τοῦδε εἵνεκα,
[1, 11]	ἀναγκάζεις δεσπότεα τὸν ἐμὸν κτείνειν	οὐκ	ἐθέλοντα, φέρε ἀκούσω τέῳ καὶ
[1, 74]	γὰρ ἀναγκαίης ἰσχυρῆς συμβάσιες ἰσχυραὶ	οὐκ	ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια δὲ ποιέεται
[1, 122]	ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ μὲν	οὐκ	εἰδέναι ἀλλ᾽ ἡμαρτηκέναι πλεῖστον, κατ᾽
[1, 183]	χρύσεος στερεός· ἐγὼ μέν μιν	οὐκ	εἶδον, τὰ δὲ λέγεται ὑπὸ
[1, 38]	δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν	οὐκ	εἶναί μοι λογίζομαι" ~ἀμείβεται ὁ
[1, 194]	ποταμοῦ· διὰ γὰρ ταῦτα καὶ	οὐκ	ἐκ ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα
[1, 68]	πρὸς τὸν χαλκέα ἐμισθοῦτο παρ᾽	οὐκ	ἐκδιδόντος τὴν αὐλήν· χρόνῳ δὲ
[1, 203]	ἐσθῆτα ἐγγράφειν· τὰ δὲ ζῷα	οὐκ	ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν τῷ ἄλλῳ
[1, 86]	ἄλλον ἄνθρωπον, γενόμενον ἑωυτοῦ εὐδαιμονίῃ	οὐκ	ἐλάσσω, ζῶντα πυρὶ διδοίη, πρός
[1, 146]	Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ	οὐκ	ἐλαχίστη μοῖρα, τοῖσι Ἰωνίης μέτα
[1, 204]	δὴ πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου	οὐκ	ἐλαχίστην μοῖραν μετέχουσι οἱ Μασσαγέται,
[1, 133]	δὲ κάρτα προσκέαται, καί σφι	οὐκ	ἐμέσαι ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι ἀντίον
[1, 118]	καὶ θυγατρὶ τῇ ἐμῇ διαβεβλημένος	οὐκ	ἐν ἐλαφρῷ ἐποιεύμην. ὡς ὦν
[1, 131]	μὲν καὶ νηοὺς καὶ βωμοὺς	οὐκ	ἐν νόμῳ ποιευμένους ἱδρύεσθαι, ἀλλὰ
[1, 181]	τράπεζα παρακέεται χρυσέη. ἄγαλμα δὲ	οὐκ	ἔνι οὐδὲν αὐτόθι ἐνιδρυμένον, οὐδὲ
[1, 123]	ἀπ᾽ ἑωυτοῦ γὰρ ἐόντος ἰδιώτεω	οὐκ	ἐνώρα τιμωρίην ἐσομένην ἐς Ἀστυάγεα,
[1, 78]	τὸ θέλει σημαίνειν τὸ τέρας,	οὐκ	ἐξεγένετο Κροίσῳ ἀπαγγεῖλαι· πρὶν γὰρ
[1, 183]	ἐπὶ γὰρ τοῦ χρυσέου βωμοῦ	οὐκ	ἔξεστι θύειν ὅτι μὴ γαλαθηνὰ
[1, 138]	ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα δέ σφι ποιέειν	οὐκ	ἔξεστι, ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι.
[1, 196]	ἑωυτοῦ θυγατέρα ὅτεῳ βούλοιτο ἕκαστος	οὐκ	ἐξῆν, οὐδὲ ἄνευ ἐγγυητέω ἀπάγεσθαι
[1, 112]	μὴ σφεα ποιήσῃ. ὡς δὲ	οὐκ	ἔπειθε ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα
[1, 71]	στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς" ταῦτα λέγων	οὐκ	ἔπειθε τὸν Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ,
[1, 163]	μετὰ δέ, ὡς τοῦτό γε	οὐκ	ἔπειθε τοὺς Φωκαιέας, ὁ δὲ
[1, 76]	Κροίσου ἀπιστάναι. Ἴωνες μέν νυν	οὐκ	ἐπείθοντο. Κῦρος δὲ ὡς ἀπίκετο
[1, 141]	ἀγγέλων ἀπίστασθαι σφέας ἀπὸ Κροίσου	οὐκ	ἐπείθοντο, τότε δὲ κατεργασμένων τῶν
[1, 77]	τοῦτο μεμφθείς, ὡς τῇ ὑστεραίῃ	οὐκ	ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος, ἀπήλαυνε
[1, 71]	νυν θεοῖσι ἔχω χάριν, οἳ	οὐκ	ἐπὶ νόον ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι
[1, 51]	χαρίζεσθαι, τοῦ ἐπιστάμενος τὸ οὔνομα	οὐκ	ἐπιμνήσομαι. ἀλλ᾽ ὁ μὲν παῖς,
[1, 51]	περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα τε ἀναθήματα	οὐκ	ἐπίσημα πολλὰ ἀπέπεμψε ἅμα τούτοισι
[1, 5]	ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτων	οὐκ	ἔρχομαι ἐρέων ὡς οὕτω ἢ
[1, 86]	μᾶλλον ἐς ἑωυτὸν λέγων ἢ	οὐκ	ἐς ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον καὶ
[1, 214]	Τόμυρις δέ, ὥς οἱ Κῦρος	οὐκ	ἐσήκουσε, συλλέξασα πᾶσαν τὴν ἑωυτῆς
[1, 183]	Δαρεῖος μὲν ὁ Ὑστάσπεος ἐπιβουλεύσας	οὐκ	ἐτόλμησε λαβεῖν, Χέρξης δὲ ὁ
[1, 116]	παρ᾽ ἑωυτῷ. Ἀστυάγης δὲ μιν	οὐκ	εὖ βουλεύεσθαι ἔφη ἐπιθυμέοντα ἐς
[1, 157]	ὅσην δή κοτε ἔχων, ὡς	οὐκ	εὗρε ἔτι ἐόντας τοὺς ἀμφὶ
[1, 170]	δέ σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ	οὐκ	ἔφη ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην.
[1, 112]	τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ δὲ	οὐκ	ἔφη οἷός τ᾽ εἶναι ἄλλως
[1, 19]	ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς	οὐκ	ἔφη χρήσειν πρὶν ἢ τὸν
[1, 24]	ἔχων ἐξεπήδησε· καὶ τοὺς ἐκπλαγέντας	οὐκ	ἔχειν ἔτι ἐλεγχομένους ἀρνέεσθαι. ταῦτα
[1, 172]	πρὸς τὸ Καυνικόν τοῦτο γὰρ	οὐκ	ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι) νόμοισι δὲ
[1, 57]	δὲ γλῶσσαν ἵεσαν οἱ Πελασγοί,	οὐκ	ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν. εἰ δὲ
[1, 49]	τὴν Ἀμφιάρεω τοῦ μαντηίου ὑπόκρισιν,	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν ὅ τι τοῖσι
[1, 117]	αὐτό. καὶ λέγων τοῦτό γε	οὐκ	ἐψευδόμην· σὺ γὰρ ἐνετέλλεο οὕτω.
[1, 111]	ἡ δὲ γυνὴ ὅ τι	οὐκ	ἐωθὼς ὁ Ἅρπαγος μεταπέμψαιτο αὐτῆς
[1, 42]	βασιλεῦ, ἄλλως μὲν ἔγωγε ἂν	οὐκ	ἤια ἐς ἄεθλον τοιόνδε· οὔτε
[1, 216]	γῇ κρύπτουσι, συμφορὴν ποιεύμενοι ὅτι	οὐκ	ἵκετο ἐς τὸ τυθῆναι. σπείρουσι
[1, 194]	ἀνὰ τὸν ποταμὸν γὰρ δὴ	οὐκ	οἷά τε ἐστὶ πλέειν οὐδενὶ
[1, 94]	τούτων γὰρ ὦν τὴν ἐξεύρεσιν	οὐκ	οἰκηιοῦνται Λυδοί. ποιέειν δὲ ὧδε
[1, 71]	χώρην ἔχοντες τρηχέαν. πρὸς δὲ	οὐκ	οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ
[1, 67]	ὀστέα ἐπαγαγομένους. ὡς δὲ ἀνευρεῖν	οὐκ	οἷοί τε ἐγίνοντο τὴν θήκην
[1, 29]	λῦσαι τῶν ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ	οὐκ	οἷοί τε ἦσαν αὐτὸ ποιῆσαι
[1, 91]	καὶ μὴ κατ᾽ αὐτὸν Κροῖσον,	οὐκ	οἷόν τε ἐγίνετο παραγαγεῖν μοίρας.
[1, 14]	τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀναθήματα ἐς Δελφοὺς	οὐκ	ὀλίγα, ἀλλ᾽ ὅσα μὲν ἀργύρου
[1, 163]	καὶ ἡ περίοδος τοῦ τείχεος	οὐκ	ὀλίγοι στάδιοι εἰσί, τοῦτο δὲ
[1, 96]	ποιέων τε ταῦτα ἔπαινον εἶχε	οὐκ	ὀλίγον πρὸς τῶν πολιητέων, οὕτω
[1, 160]	ἀποδέξαι. ἦν δὲ χρόνος οὗτος	οὐκ	ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς
[1, 66]	τε χώρῃ ἀγαθῇ καὶ πλήθεϊ	οὐκ	ὀλίγων ἀνδρῶν, ἀνά τε ἔδραμον
[1, 91]	οὗτος ἡμίονος· ἐκ γὰρ δυῶν	οὐκ	ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε, μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς
[1, 32]	ἐκείνου· ἄτην μὲν καὶ ἐπιθυμίην	οὐκ	ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα
[1, 149]	ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων δὲ ἥκουσαν	οὐκ	ὁμοίως. ~σμύρνην δὲ ὧδε ἀπέβαλον
[1, 5]	Ἕλληνας. περὶ δὲ τῆς Ἰοῦς	οὐκ	ὁμολογέουσι Πέρσῃσι οὕτω Φοίνικες· οὐ
[1, 92]	μὲν παῖς, Κροίσου δὲ ἀδελφεὸς	οὐκ	ὁμομήτριος· Κροῖσος μὲν γὰρ ἐκ
[1, 41]	συμφορῇ, πεπληγμένον ἀχάρι, τήν τοι	οὐκ	ὀνειδίζω, ἐκάθηρα καὶ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος
[1, 91]	δὲ τὸ μαντήιον τὸ γενόμενον	οὐκ	ὀρθῶς Κροῖσος μέμφεται. προηγόρευε γὰρ
[1, 51]	ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων εἶναι ἀνάθημα,	οὐκ	ὀρθῶς λέγοντες· ἔστι γὰρ καὶ
[1, 71]	ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται δὲ	οὐκ	ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ᾽ ὅσα ἔχουσι,
[1, 199]	τὰ οἰκία, καὶ τὠπὸ τούτου	οὐκ	οὕτω μέγα τί οἱ δώσεις
[1, 8]	εἶπε δέσποτα, τίνα λέγεις λόγον	οὐκ	ὑγιέα, κελεύων με δέσποιναν τὴν
[1, 2]	ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι,	οὐκ	ὡς Ἕλληνες, καὶ τῶν ἀδικημάτων
[1, 16]	ἐσέβαλε. ἀπὸ μέν νυν τούτων	οὐκ	ὡς ἤθελε ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005