Livre, Chapitre |
[1, 112] |
ἐόντα
τρέφωμεν.
καὶ
οὕτω
οὔτε
|
σὺ |
ἁλώσεαι
ἀδικέων
τοὺς
δεσπότας
οὔτε |
[1, 124] |
ἀντία
σεῦ,
ἔστι
τοι
τὰ
|
σὺ |
βούλεαι,
ἤν
τε
τῶν
τις |
[1, 210] |
χρᾶσθαι
αὐτῷ
τοῦτο
ὅ
τι
|
σὺ |
βούλεαι"
~Ὑστάσπης
μὲν
τούτοισι
ἀμειψάμενος |
[1, 117] |
λέγων
τοῦτό
γε
οὐκ
ἐψευδόμην?
|
σὺ |
γὰρ
ἐνετέλλεο
οὕτω.
παραδίδωμι
μέντοι |
[1, 206] |
ἔχεις
ζευγνὺς
τὸν
ποταμὸν
ἄπες,
|
σὺ |
δὲ
ἡμέων
ἀναχωρησάντων
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 112] |
δύναμαί
σε
πείθειν
μὴ
ἐκθεῖναι,
|
σὺ |
δὲ
ὧδε
ποίησον,
εἰ
δὴ |
[1, 206] |
μᾶλλον
ἢ
δι?
ἡσυχίης
εἶναι?
|
σὺ |
δὴ
εἰ
μεγάλως
προθυμέαι
Μασσαγετέων |
[1, 115] |
τὸν
Κῦρον
ὁ
Ἀστυάγης
ἔφη
|
σὺ |
δὴ
ἐὼν
τοῦδε
τοιούτου
ἐόντος |
[1, 27] |
οἰκημένων
Ἑλλήνων
τίσωνταί
σε,
τοὺς
|
σὺ |
δουλώσας
ἔχεις;
κάρτα
τε
ἡσθῆναι |
[1, 207] |
δ?
ἔγνωκας
ὅτι
ἄνθρωπος
καὶ
|
σὺ |
εἶς
καὶ
ἑτέρων
τοιῶνδε
ἄρχεις, |
[1, 155] |
γὰρ
ἐστὶ
ὁ
ἀδικέων,
τῷ
|
σὺ |
ἐπέτρεψας
Σάρδις,
οὗτος
δότω
τοι |
[1, 32] |
βίον
εὖ,
οὗτος
ἐκεῖνος
τὸν
|
σὺ |
ζητέεις,
ὁ
ὄλβιος
κεκλῆσθαι
ἄξιος |
[1, 37] |
δόξει
ἀνδρὶ
συνοικέειν;
ἐμὲ
ὦν
|
σὺ |
ἢ
μέτες
ἰέναι
ἐπὶ
τὴν |
[1, 32] |
ἐστὶ
ἄνθρωπος
συμφορή.
ἐμοὶ
δὲ
|
σὺ |
καὶ
πλουτέειν
μέγα
φαίνεαι
καὶ |
[1, 67] |
Ἀγαμεμνονίδην
κατέχει
φυσίζοος
αἶα,
τὸν
|
σὺ |
κομισσάμενος
Τεγέης
ἐπιτάρροθος
ἔσσῃ"
ὡς |
[1, 214] |
δὲ
τῷ
νεκρῷ
ἐπέλεγε
τάδε?
|
σὺ |
μὲν
ἐμὲ
ζῶσάν
τε
καὶ |
[1, 155] |
βασιλεῦ,
τὰ
μὲν
οἰκότα
εἴρηκας,
|
σὺ |
μέντοι
μὴ
πάντα
θυμῷ
χρέο, |
[1, 42] |
ἶσχον
ἐμεωυτόν.
νῦν
δέ,
ἐπείτε
|
σὺ |
σπεύδεις
καὶ
δεῖ
τοί
χαρίζεσθαι |
[1, 89] |
ὑβρισταὶ
εἰσὶ
ἀχρήματοι.
ἢν
ὦν
|
σὺ |
τούτους
περιίδῃς
διαρπάσαντας
καὶ
κατασχόντας |
[1, 206] |
ἐσδέξασθαι
μᾶλλον
ἐς
τὴν
ὑμετέρην,
|
σὺ |
τὠυτὸ
τοῦτο
ποίεε.
ταῦτα
δὲ |
[1, 39] |
κοίη
δὲ
αἰχμὴ
σιδηρέη
τὴν
|
σὺ |
φοβέαι;
εἰ
μὲν
γὰρ
ὑπὸ |