Livre, Chapitre |
[1, 32] |
ἡ
δ᾽
ἡμετέρη
εὐδαιμονίη
οὕτω
|
τοι |
ἀπέρριπται
ἐς
τὸ
μηδὲν
ὥστε |
[1, 42] |
ἀπήμονα
τοῦ
φυλάσσοντος
εἵνεκεν
προσδόκα
|
τοι |
ἀπονοστήσειν"
~τοιούτοισι
ἐπείτε
οὗτος
ἀμείψατο |
[1, 89] |
νῦν
ὦν
ποίησον
ὧδε,
εἲ
|
τοι |
ἀρέσκει
τὰ
ἐγὼ
λέγω·
κάτισον |
[1, 90] |
ποιέειν,
αἰτέο
δόσιν
ἥντινα
βούλεαί
|
τοι |
γενέσθαι
παραυτίκα"
ὁ
δὲ
εἶπε |
[1, 155] |
σὺ
ἐπέτρεψας
Σάρδις,
οὗτος
δότω
|
τοι |
δίκην.
Λυδοῖσι
δὲ
συγγνώμην
ἔχων |
[1, 66] |
αἰτεῖς·
μέγα
μ᾽
αἰτεῖς·
οὐ
|
τοι |
δώσω.
πολλοὶ
ἐν
Ἀρκαδίῃ
βαλανηφάγοι |
[1, 39] |
εἰ
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
ὀδόντος
|
τοι |
εἶπε
τελευτήσειν
με,
ἢ
ἄλλου |
[1, 207] |
πολεμίους
ἐς
τὴν
χώρην,
ὅδε
|
τοι |
ἐν
αὐτῷ
κίνδυνος
ἔνι·
ἑσσωθεὶς |
[1, 9] |
γυναῖκα
τὴν
ἐμήν,
μὴ
τὶ
|
τοι |
ἐξ
αὐτῆς
γένηται
βλάβος.
ἀρχήν |
[1, 89] |
αὐτῶν
πλεῖστα
κατάσχῃ,
τοῦτον
προσδέκεσθαί
|
τοι |
ἐπαναστησόμενον.
νῦν
ὦν
ποίησον
ὧδε, |
[1, 206] |
οὐ
γὰρ
ἂν
εἰδείης
εἴ
|
τοι |
ἐς
καιρὸν
ἔσται
ταῦτα
τελεόμενα· |
[1, 155] |
ὄψεαι
γεγονότας,
ὥστε
οὐδὲν
δεινοί
|
τοι |
ἔσονται
μὴ
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος
μὲν |
[1, 41] |
τοῖσι
χρεόν
πατρώιόν
τε
γάρ
|
τοι |
ἐστὶ
καὶ
προσέτι
ῥώμη
ὑπάρχει" |
[1, 155] |
ὡς
μήτε
ἀποστέωσι
μήτε
δεινοί
|
τοι |
ἔωσι·
ἄπειπε
μέν
σφι
πέμψας |
[1, 9] |
καὶ
κατ᾽
ἡσυχίην
πολλὴν
παρέξει
|
τοι |
θεήσασθαι.
ἐπεὰν
δέ
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 39] |
τοῖσιδε.
συγγνώμη
μὲν
ὦ
πάτερ
|
τοι, |
ἰδόντι
γε
ὄψιν
τοιαύτην,
περὶ |
[1, 207] |
βασιλεῦ,
εἶπον
μὲν
καὶ
πρότερόν
|
τοι |
ὅτι
ἐπεί
με
Ζεὺς
ἔδωκέ |
[1, 41] |
σε
συμφορῇ,
πεπληγμένον
ἀχάρι,
τήν
|
τοι |
οὐκ
ὀνειδίζω,
ἐκάθηρα
καὶ
οἰκίοισι |
[1, 66] |
οἵ
σ᾽
ἀποκωλύσουσιν.
ἐγὼ
δὲ
|
τοι |
οὔτι
μεγαίρω·
δώσω
τοί
Τεγέην |
[1, 210] |
νεώτερα
βουλεύειν
περὶ
σέο,
ἐγώ
|
τοι |
παραδίδωμι
χρᾶσθαι
αὐτῷ
τοῦτο
ὅ |
[1, 117] |
μόρῳ
τὸν
παῖδα
κατεχρήσαο
τόν
|
τοι |
παρέδωκα
ἐκ
θυγατρὸς
γεγονότα
τῆς |
[1, 38] |
οὔτε
ἄλλο
οὐδὲν
ἄχαρι
παριδών,
|
τοι |
ποιέω
ταῦτα,
ἀλλά
μοι
ὄψις |
[1, 108] |
τοιάδε.
Ἅρπαγε,
πρῆγμα
τὸ
ἄν
|
τοι |
προσθέω,
μηδαμῶς
παραχρήσῃ,
μηδὲ
ἐμέ |
[1, 120] |
ἔτι
οὐδέν.
ὅμως
μέν
γέ
|
τοι |
συμβουλεύσατέ
μοι
εὖ
περισκεψάμενοι
τὰ |
[1, 124] |
ἀποδεχθέω
στρατηγὸς
ἀντία
σεῦ,
ἔστι
|
τοι |
τὰ
σὺ
βούλεαι,
ἤν
τε |
[1, 199] |
δὲ
δεῖ
εἰπεῖν
τοσόνδε·
ἐπικαλέω
|
τοι |
τὴν
θεὸν
Μύλιττα"
Μύλιττα
δὲ |
[1, 207] |
ὅτι
ἐπεί
με
Ζεὺς
ἔδωκέ
|
τοι, |
τὸ
ἂν
ὁρῶ
σφάλμα
ἐὸν |
[1, 39] |
τοί
δίκαιον
ἐστί
φράζειν.
φής
|
τοι |
τὸ
ὄνειρον
ὑπὸ
αἰχμῆς
σιδηρέης |
[1, 212] |
ταῦτα
οὐ
ποιήσεις,
ἥλιον
ἐπόμνυμί
|
τοι |
τὸν
Μασσαγετέων
δεσπότην,
ἦ
μέν |
[1, 38] |
ὄψιν
ταύτην
τόν
τε
γάμον
|
τοι |
τοῦτον
ἔσπευσα
καὶ
ἐπὶ
τὰ |
[1, 108] |
χρόνον
μηδὲν
ἐξαμαρτεῖν.
ἀλλ᾽
εἲ
|
τοι |
φίλον
τοῦτο
οὕτω
γίνεσθαι,
χρὴ |
[1, 41] |
πρὸς
δὲ
τούτῳ
καὶ
σέ
|
τοι |
χρεόν
ἐστι
ἰέναι
ἔνθα
ἀπολαμπρυνέαι |