Livre, Chapitre
[1, 152]	Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀπωσάμενοι τῶν Ἰώνων	τοὺς	ἀγγέλους ὅμως ἀπέστειλαν πεντηκοντέρῳ ἄνδρας,
[1, 180]	τὸ ὦν δὴ τεῖχος ἑκάτερον	τοὺς	ἀγκῶνας ἐς τὸν ποταμὸν ἐλήλαται·
[1, 134]	ἕτερον. τιμῶσι δὲ ἐκ πάντων	τοὺς	ἄγχιστα ἑωυτῶν οἰκέοντας μετά γε
[1, 63]	οἱ δὲ ἀμφὶ Πεισίστρατον ἐσπεσόντες	τοὺς	Ἀθηναίους τρέπουσι. φευγόντων δὲ τούτων
[1, 135]	φορέουσι, καὶ ἐς τοὺς πολέμους	τοὺς	Αἰγυπτίους θώρηκας· καὶ εὐπαθείας τε
[1, 89]	τὰ Κροῖσος εἶπε· μεταστησάμενος δὲ	τοὺς	ἄλλους, εἴρετο Κροῖσον ὅ τι
[1, 114]	ἐκ τοῦ Κύρου, ἐκέλευε αὐτὸν	τοὺς	ἄλλους παῖδας διαλαβεῖν, πειθομένων δὲ
[1, 156]	Κροῖσος ὑπετίθετο, καὶ πρὸς ἐξανδραποδίσασθαι	τοὺς	ἄλλους πάντας οἳ μετὰ Λυδῶν
[1, 28]	πλὴν γὰρ Κιλίκων καὶ Λυκίων	τοὺς	ἄλλους πάντας ὑπ᾽ ἑωυτῷ εἶχε
[1, 65]	βασιλεύοντος καὶ Ἡγησικλέος ἐν Σπάρτῃ	τοὺς	ἄλλους πολέμους εὐτυχέοντες οἱ Λακεδαιμόνιοι
[1, 157]	ὡς οὐκ εὗρε ἔτι ἐόντας	τοὺς	ἀμφὶ Πακτύην ἐν Σάρδισι, πρῶτα
[1, 29]	κατείχοντο δέκα ἔτεα χρήσεσθαι νόμοισι	τοὺς	ἄν σφι Σόλων θῆται. ~αὐτῶν
[1, 56]	μετὰ δὲ ταῦτα ἐφρόντιζε ἱστορέων	τοὺς	ἂν Ἑλλήνων δυνατωτάτους ἐόντας προσκτήσαιτο
[1, 167]	Ρήγιον. ~τῶν δὲ διαφθαρεισέων νεῶν	τοὺς	ἄνδρας οἱ τε Καρχηδόνιοι καὶ
[1, 68]	τοῦ χαλκέος δύο ὁρέων φύσας	τοὺς	ἀνέμους εὕρισκε ἐόντας, τὸν δὲ
[1, 22]	σωρὸν μέγαν σίτου κεχυμένον καὶ	τοὺς	ἀνθρώπους ἐν εὐπαθείῃσι ἐόντας ἀγγείλῃ
[1, 207]	γὰρ ἀντιθήσω ἐκείνῳ, ὅτι νικήσας	τοὺς	ἀντιουμένους ἐλᾷς ἰθὺ τῆς ἀρχῆς
[1, 105]	νοσέειν, καὶ ὁρᾶν παρ᾽ ἑωυτοῖσι	τοὺς	ἀπικνεομένους ἐς τὴν Σκυθικὴν χώρην
[1, 82]	δὲ τῶν Λακεδαιμονίων Ὀθρυάδης σκυλεύσας	τοὺς	Ἀργείων νεκροὺς καὶ προσφορήσας τὰ
[1, 194]	ὄνους ἐλαύνοντες ἀπίκωνται ὀπίσω ἐς	τοὺς	Ἀρμενίους, ἄλλα τρόπῳ τῷ αὐτῷ
[1, 194]	ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνουσι ἐς	τοὺς	Ἀρμενίους. ἀνὰ τὸν ποταμὸν γὰρ
[1, 102]	ἔθνος, ἐς ὃ στρατευσάμενος ἐπὶ	τοὺς	Ἀσσυρίους καὶ Ἀσσυρίων, τούτους οἳ
[1, 103]	καί οἱ, ὡς συμβαλὼν ἐνίκησε	τοὺς	Ἀσσυρίους, περικατημένῳ τὴν Νίνον ἐπῆλθε
[1, 106]	ἐν ἑτέροισι λόγοισι δηλώσω) καὶ	τοὺς	Ἀσσυρίους ὑποχειρίους ἐποιήσαντο πλὴν τῆς
[1, 30]	γενομένης γὰρ Ἀθηναίοισι μάχης πρὸς	τοὺς	ἀστυγείτονας ἐν Ἐλευσῖνι, βοηθήσας καὶ
[1, 207]	περιφερόμενος δὲ οὐκ ἐᾷ αἰεὶ	τοὺς	αὐτοὺς; εὐτυχέειν. ἤδη ὦν ἔχω
[1, 120]	Κύπου δὲ πέρι βουλεύων ἐκάλεε	τοὺς	αὐτοὺς τῶν Μάγων οἳ τὸ
[1, 158]	~πέμψαντες ὦν οἱ Κυμαῖοι ἐς	τοὺς	Βραγχίδας θεοπρόπους εἰρώτευν περὶ Πακτύην
[1, 74]	Ἕλληνες, καὶ πρὸς τούτοισι, ἐπεὰν	τοὺς	βραχίονας ἐπιτάμωνται ἐς τὴν ὁμοχροίην,
[1, 120]	ἀπόπεμψαι ἐς Πέρσας τε καὶ	τοὺς	γειναμένους" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ Ἀστυάγης
[1, 146]	ἀλλὰ Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν	τοὺς	γονέας. διὰ τοῦτὸν δὲ τὸν
[1, 134]	ἀνθρώπων μακρῷ τὰ πάντα ἀρίστους,	τοὺς	δὲ ἄλλους κατὰ λόγον τῆς
[1, 114]	διέταξε τοὺς μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν,	τοὺς	δὲ δορυφόρους εἶναι, τὸν δέ
[1, 134]	κατὰ λόγον τῆς ἀρετῆς ἀντέχεσθαι,	τοὺς	δὲ ἑκαστάτω οἰκέοντας ἀπὸ ἑωυτῶν
[1, 53]	Πέρσας, μεγάλην ἀρχὴν μιν καταλύσειν·	τοὺς	δὲ Ἑλλήνων δυνατωτάτους συνεβούλευόν οἱ
[1, 24]	Κορινθίοισι μισθώσασθαι πλοῖον ἀνδρῶν Κορινθίων.	τοὺς	δὲ ἐν τῷ πελάγεϊ ἐπιβουλεύειν
[1, 46]	τοὺς μὲν ἐς Δελφοὺς ἰέναι,	τοὺς	δὲ ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων,
[1, 46]	δὲ ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων,	τοὺς	δὲ ἐς Δωδώνην· οἳ δὲ
[1, 65]	τοῦτον ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσος κατέχοντα,	τοὺς	δὲ Λακεδαιμονίους ἐκ κακῶν τε
[1, 192]	τρέφει μιν ἡ Βαβυλωνίη χωρῇ,	τοὺς	δὲ ὀκτὼ τῶν μηνῶν ἡ
[1, 3]	καὶ δίκας τῆς ἁρπαγῆς αἰτέειν.	τοὺς	δέ προϊσχομένων ταῦτα, προφέρειν σφι
[1, 56]	τοὺς μὲν τοῦ Δωρικοῦ γένεος	τοὺς	δὲ τοῦ Ἰωνικοῦ. ταῦτα γὰρ
[1, 2]	ἁρπαγῆς καὶ ἀπαιτέειν τὴν θυγατέρα.	τοὺς	δὲ ὑποκρίνασθαι ὡς οὐδὲ ἐκεῖνοι
[1, 6]	κατεστρέψατο Ἑλλήνων ἐς φόρου ἀπαγωγήν,	τοὺς	δὲ φίλους προσεποιήσατο. κατεστρέψατο μὲν
[1, 67]	οἱ πρεσβύτατοι, πέντε ἔτεος ἑκάστου·	τοὺς	δεῖ τοῦτὸν τὸν ἐνιαυτόν, τὸν
[1, 55]	τὸν αἰεὶ χρόνον. ~δωρησάμενος δὲ	τοὺς	Δελφοὺς ὁ Κροῖσος ἐχρηστηριάζετο τὸ
[1, 112]	οὕτω οὔτε σὺ ἁλώσεαι ἀδικέων	τοὺς	δεσπότας οὔτε ἡμῖν κακῶς βεβουλευμένα
[1, 134]	μετά γε ἑωυτούς, δευτέρα δὲ	τοὺς	δευτέρους· μετὰ δὲ κατὰ λόγον
[1, 60]	ἔλεγον· αὐτίκα δὲ ἔς τε	τοὺς	δήμους φάτις ἀπίκετο ὡς Ἀθηναίη
[1, 117]	καὶ μεγάλως μεμφόμενος καλέειν αὐτὸν	τοὺς	δορυφόρους ἐκέλευε. ὡς δέ οἱ
[1, 132]	~θυσίη δὲ τοῖσι Πέρσῃσι περὶ	τοὺς	εἰρημένους θεοὺς ἥδε κατέστηκε· οὔτε
[1, 4]	ἂν ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ	τοὺς	ἐκ τῆς Ἀσίης λέγουσι Πέρσαι
[1, 82]	δὲ σφέτερον παραμείναντα καὶ σκυλεύσαντα	τοὺς	ἐκείνων νεκρούς· τέλος δὲ ἐκ
[1, 24]	Ἀρίονα ὥσπερ ἔχων ἐξεπήδησε· καὶ	τοὺς	ἐκπλαγέντας οὐκ ἔχειν ἔτι ἐλεγχομένους
[1, 89]	πύλῃσι φυλάκους, οἳ λεγόντων πρὸς	τοὺς	ἐκφέροντας τὰ χρήματα ἀπαιρεόμενοι ὡς
[1, 5]	ἀρχὴν τῆς ἔχθρης τῆς ἐς	τοὺς	Ἕλληνας. περὶ δὲ τῆς Ἰοῦς
[1, 133]	καὶ διὰ τοῦτο φασὶ Πέρσαι	τοὺς	Ἕλληνας σιτεομένους πεινῶντας παύεσθαι, ὅτι
[1, 5]	πρῶτον ὑπάρξαντα ἀδίκων ἔργων ἐς	τοὺς	Ἕλληνας, τοῦτον σημήνας προβήσομαι ἐς
[1, 166]	περιεοῦσαι ἦσαν ἄχρηστοι· ἀπεστράφατο γὰρ	τοὺς	ἐμβόλους. καταπλώσαντες δὲ ἐς τὴν
[1, 103]	πρῶτός τε ἐλόχισε κατὰ τέλεα	τοὺς	ἐν τῇ, Ἀσίῃ καὶ πρῶτος
[1, 6]	τε καὶ Αἰολέας καὶ Δωριέας	τοὺς	ἐν τῇ Ἀσίῃ, φίλους δὲ
[1, 169]	δεύτερον Ἰωνίη ἐδεδούλωτο. ὡς δὲ	τοὺς	ἐν τῇ ἠπείρῳ Ἴωνας ἐχειρώσατο
[1, 211]	προκειμένην ἰδόντες δαῖτα, ὡς ἐχειρώσαντο	τοὺς	ἐναντίους, κλιθέντες ἐδαίνυντο, πληρωθέντες δὲ
[1, 22]	κήρυκος νοστήσαντος ἐκ τῆς Μιλήτου	τοὺς	ἐναντίους λόγους ἢ ὡς αὐτὸς
[1, 128]	αὐτός τε Ἀστυάγης ἐζωγρήθη καὶ	τοὺς	ἐξήγαγε τῶν Μήδων ἀπέβαλε. ~ἐόντι
[1, 202]	δένδρεα καρποὺς τοιούσδε τινὰς φέροντα,	τοὺς	ἐπείτε ἂν ἐς τὠυτὸ συνέλθωσι
[1, 200]	σιτέονται εἰ μὴ ἰχθὺς μοῦνον,	τοὺς	ἐπείτε ἂν θηρεύσαντες αὐήνωσι πρὸς
[1, 154]	Σαρδίων, ἐπικούρους τε ἐμισθοῦτο καὶ	τοὺς	ἐπιθαλασσίους ἀνθρώπους ἔπειθε σὺν ἑωυτῷ
[1, 35]	τὰ Κροίσου οἰκία κατὰ νόμους	τοὺς	ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος
[1, 78]	χώρην, ἀπικόμενον δὲ τοῦτον καταστρέψεσθαι	τοὺς	ἐπιχωρίους, λέγοντες ὄφιν εἶναι γῆς
[1, 86]	καὶ τὸν Κῦρον ἀκούσαντα κελεῦσαι	τοὺς	ἑρμηνέας ἐπειρέσθαι τὸν Κροῖσον τίνα
[1, 193]	τά τε ἄλλα καὶ φοινίκων	τοὺς	ἔρσενας Ἕλληνὲς καλέουσι, τούτων τὸν
[1, 94]	εἶναι Τυρσηνόν. λαχόντας δὲ αὐτῶν	τοὺς	ἑτέρους ἐξιέναι ἐκ τῆς χώρης
[1, 90]	τάσδε τὰς πέδας, εἰ ἐξαπατᾶν	τοὺς	εὖ ποιεῦντας νόμος ἐστί οἱ"
[1, 65]	καὶ συσσίτια, πρός τε τούτοισι	τοὺς	ἐφόρους καὶ γέροντας ἔστησε Λυκοῦργος.
[1, 59]	ἀγορὴν τὸ ζεῦγος ὡς ἐκπεφευγὼς	τοὺς	ἐχθρούς, οἵ μιν ἐλαύνοντα ἐς
[1, 134]	λόγον προβαίνοντες τιμῶσι· ἥκιστα δὲ	τοὺς	ἑωυτῶν ἑκαστάτω οἰκημένους ἐν τιμῇ
[1, 111]	μήτε κοτὲ γενέσθαι ἐς δεσπότας	τοὺς	ἡμετέρους. οἶκος μὲν πᾶς Ἁρπάγου
[1, 14]	τυραννίδα οὕτω ἔσχον οἱ Μερμνάδαι	τοὺς	Ἡρακλείδας ἀπελόμενοι, Γύγης δὲ τυραννεύσας
[1, 34]	ἐκ τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς	τοὺς	θαλάμους συνένησε, μή τί οἱ
[1, 158]	τε τῷ χρησμῷ καὶ δοκέων	τοὺς	θεοπρόπους οὐ λέγειν ἀληθέως, ἐς
[1, 48]	δὴ διέπεμψε παρὰ τὰ χρηστήρια	τοὺς	θεοπρόπους, φυλάξας τὴν κυρίην τῶν
[1, 131]	δοκέειν, ὅτι οὐκ ἀνθρωποφυέας ἐνόμισαν	τοὺς	θεοὺς κατά περ οἱ Ἕλληνες
[1, 30]	τὸν Σόλωνα θεράποντες περιῆγον κατὰ	τοὺς	θησαυρούς, καὶ ἐπεδείκνυσαν πάντα ἐόντα
[1, 159]	ἀνθρώπων, τί τάδε τολμᾷς ποιέειν;	τοὺς	ἱκέτας μου ἐκ τοῦ νηοῦ
[1, 103]	αἰχμοφόρους καὶ τοὺς τοξοφόρους καὶ	τοὺς	ἱππέας· πρὸ τοῦ δὲ ἀναμὶξ
[1, 141]	παλλομένους εἰπεῖν ἄρα αὐτὸν πρὸς	τοὺς	ἰχθῦς παύεσθέ μοι ὀρχεόμενοι, ἐπεῖ
[1, 153]	Κροῖσόν τε ἅμα ἀγόμενος καὶ	τοὺς	Ἴωνας ἐν οὐδενὶ λόγῳ ποιησάμενος
[1, 76]	τὸν στρατόν, πέμψας κήρυκας ἐς	τοὺς	Ἴωνας ἐπειρᾶτο σφέας ἀπὸ Κροίσου
[1, 105]	τὴν Σκυθικὴν χώρην ὡς διακέαται	τοὺς	καλέουσι Ἐνάρεας οἱ Σκύθαι. ~ἐπὶ
[1, 197]	ὅδε ἄλλος σφι νόμος κατέστηκε·	τοὺς	κάμνοντας ἐς τὴν ἀγορὴν ἐκφορέουσι·
[1, 171]	ἀριστεροῖσι ὤμοισι περικείμενοι. μετὰ δὲ	τοὺς	Κᾶρας χρόνῳ ὕστερον πολλῷ Δωριέες
[1, 62]	οὗτοί τε πανστρατιῇ ἤισαν ἐπὶ	τοὺς	κατιόντας καὶ οἱ ἀμφὶ Πεισίστρατον,
[1, 76]	ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύετο φθείρων τῶν Συρίων	τοὺς	κλήρους· καὶ εἷλε μὲν τῶν
[1, 144]	τοῖσι νικῶσι, καὶ τούτους χρῆν	τοὺς	λαμβάνοντας ἐκ τοῦ ἱροῦ μὴ
[1, 186]	τοὺς ὠρύξατο οἰκοδόμεε γέφυραν, δέουσα	τοὺς	λίθους σιδήρῳ τε καὶ μολύβδῳ.
[1, 207]	ὑπολιπομένους τῆς στρατιῆς τὸ φλαυρότατον,	τοὺς	λοιποὺς αὖτις ἐξαναχωρέειν ἐπὶ τὸν
[1, 154]	ὁ Κῦρος ἐκ τῶν Σαρδίων,	τοὺς	Λυδοὺς ἀπέστησε ὁ Πακτύης ἀπό
[1, 74]	τοῖσι πολλάκις μὲν οἱ Μῆδοι	τοὺς	Λυδοὺς ἐνίκησαν, πολλάκις δὲ οἱ
[1, 79]	ἢ ὡς αὐτὸς κατεδόκεε, ὅμως	τοὺς	Λυδοὺς ἐξῆγε ἐς μάχην. ἦν
[1, 80]	ἐνθαῦτα ὁ Κῦρος ὡς εἶδε	τοὺς	Λυδοὺς ἐς μάχην τασσομένους, καταρρωδήσας
[1, 157]	Πακτύην ἐν Σάρδισι, πρῶτα μὲν	τοὺς	Λυδοὺς ἠνάγκασε τὰς Κύρου ἐντολὰς
[1, 94]	τὴν Λυδίην πᾶσαν γενέσθαι, καὶ	τοὺς	Λυδοὺς τέως μὲν διάγειν λιπαρέοντας,
[1, 176]	ἔσχε· καὶ γὰρ οἱ Καύνιοι	τοὺς	Λυκίους ἐμιμήσαντο τὰ πλέω. ~τὰ
[1, 11]	ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε, τῶν οἰκετέων	τοὺς	μάλιστα ὥρα πιστοὺς ἐόντας ἑωυτῇ,
[1, 205]	ἐποιέετο ἐκ τοῦ ἐμφανέος ἐπὶ	τοὺς	Μασσαγέτας στρατηίην, γεφύρας τε ζευγνύων
[1, 24]	σὺν τῇ σκευῇ πάσῃ. καὶ	τοὺς	μὲν ἀποπλέειν ἐς Κόρινθον, τὸν
[1, 82]	ἑωυτῶν πλεῦνες περιγεγόνασι, οἳ δὲ	τοὺς	μὲν ἀποφαίνοντες πεφευγότας, τὸν δὲ
[1, 46]	ἐν Λιβύῃ, διαπέμψας ἄλλους ἄλλῃ,	τοὺς	μὲν ἐς Δελφοὺς ἰέναι, τοὺς
[1, 6]	βαρβάρων πρῶτος τῶν ἡμεῖς ἴδμεν	τοὺς	μὲν κατεστρέψατο Ἑλλήνων ἐς φόρου
[1, 65]	Ἀλκμεωνιδέων ἔφευγον ἐκ τῆς οἰκηίης.	~τοὺς	μέν νυν Ἀθηναίους τοιαῦτα τὸν
[1, 114]	παῖδα. ὁ δὲ αὐτῶν διέταξε	τοὺς	μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς δὲ
[1, 56]	εὕρισκε Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους προέχοντας	τοὺς	μὲν τοῦ Δωρικοῦ γένεος τοὺς
[1, 86]	καὶ καταβιβάζειν Κροῖσόν τε καὶ	τοὺς	μετὰ Κροίσου. καὶ τοὺς πειρωμένους
[1, 76]	τὸν ἑωυτοῦ στρατὸν καὶ παραλαβὼν	τοὺς	μεταξὺ οἰκέοντας πάντας ἠντιοῦτο Κροίσῳ.
[1, 74]	ἐνίκησαν, πολλάκις δὲ οἱ Λυδοὶ	τοὺς	Μήδους, ἐν δὲ καὶ νυκτομαχίην
[1, 98]	δὲ ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν,	τοὺς	Μήδους ἠνάγκασε ἓν πόλισμα ποιήσασθαι
[1, 123]	ἐόντος τοῦ Ἀστυάγεος πικροῦ ἐς	τοὺς	Μήδους, συμμίσγων ἑνὶ ἑκάστῳ ὁ
[1, 64]	τούτου τοῦ χώρου παντὸς ἐξορύξας	τοὺς	νεκροὺς μετεφόρεε ἐς ἄλλον χῶρον
[1, 172]	Καλυνδικῶν εἵποντο, καὶ ἔφασαν ἐκβάλλειν	τοὺς	ξεινικοὺς θεούς. ~καὶ οὗτοι μὲν
[1, 176]	τέκνα καὶ τὰ χρήματα καὶ	τοὺς	οἰκέτας, καὶ ἔπειτα ὑπῆψαν τὴν
[1, 128]	εἶπας πρῶτον μὲν τῶν Μάγων	τοὺς	ὀνειροπόλους, οἵ μιν ἀνέγνωσαν μετεῖναι
[1, 194]	τὰς δὲ διφθέρας ἐπισάξαντες ἐπὶ	τοὺς	ὄνους ἀπελαύνουσι ἐς τοὺς Ἀρμενίους.
[1, 194]	ἀλλ᾽ ἐκ διφθερέων. ἐπεὰν δὲ	τοὺς	ὄνους ἐλαύνοντες ἀπίκωνται ὀπίσω ἐς
[1, 174]	σώματος καὶ μάλιστα τὰ περὶ	τοὺς	ὀφθαλμοὺς θραυομένης τῆς πέτρης, ἔπεμπον
[1, 87]	ἐν δὲ τῷ οἱ πατέρες	τοὺς	παῖδας. ἀλλὰ ταῦτα δαίμοσί κου
[1, 136]	ἡγέαται ἰσχυρὸν εἶναι. παιδεύουσι δὲ	τοὺς	παῖδας ἀπὸ πενταέτεος ἀρξάμενοι μέχρι
[1, 63]	Ἀθηναῖοι διεσκεδασμένοι τε εἶεν· ἀναβιβάσας	τοὺς	παῖδας ἐπὶ ἵππους προέπεμπε, οἳ
[1, 155]	καὶ ψάλλειν καὶ καπηλεύειν παιδεύειν	τοὺς	παῖδας. καὶ ταχέως σφέας ὦ
[1, 91]	δὲ Λοξίεω ὅκως ἂν κατὰ	τοὺς	παῖδας τοῦ Κροίσου γένοιτο τὸ
[1, 153]	ἀλλὰ τὰ οἰκήια" ταῦτα ἐς	τοὺς	πάντας Ἕλληνας ἀπέρριψε ὁ Κῦρος
[1, 86]	ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον καὶ μάλιστα	τοὺς	παρὰ σφίσι αὐτοῖσι ὀλβίους δοκέοντας
[1, 153]	τοῦ κήρυκος, λέγεται Κῦρον ἐπειρέσθαι	τοὺς	παρεόντας οἱ Ἑλλήνων τινες ἐόντες
[1, 87]	μὲν γὰρ τῇ οἱ παῖδες	τοὺς	πατέρας θάπτουσι, ἐν δὲ τῷ
[1, 146]	τοῦδε εἵνεκα ὅτι ἐφόνευσαν σφέων	τοὺς	πατέρας καὶ ἄνδρας καὶ παῖδας
[1, 86]	καὶ τοὺς μετὰ Κροίσου. καὶ	τοὺς	πειρωμένους οὐ δύνασθαι ἔτι τοῦ
[1, 144]	ἱρόν, ἀλλὰ καὶ σφέων αὐτῶν	τοὺς	περὶ τὸ ἱρόν ἀνομήσαντας ἐξεκλήισαν
[1, 166]	ἦγον γὰρ δὴ καὶ ἔφερον	τοὺς	περιοίκους ἅπαντας, στρατεύονται ὦν ἐπ᾽
[1, 123]	οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ, ἀπέστελλε ἐς	τοὺς	Πέρσας, ἐντειλάμενὸς οἱ ἀπὸ γλώσσης
[1, 191]	ποιεύμενον, οἳ δ᾽ ἂν περιιδόντες	τοὺς	Πέρσας ἐσελθεῖν ἐς τὴν πόλιν
[1, 77]	ἅμα τῷ ἔαρι στρατεύειν ἐπὶ	τοὺς	Πέρσας. καὶ ὃ μὲν ταῦτα
[1, 126]	ἐπιτηδεοτάτοισι. ἀπικομένους δὲ τῇ ὑστεραίῃ	τοὺς	Πέρσας κατακλίνας ἐς λειμῶνα εὐώχεε.
[1, 46]	κως δύναιτο, πρὶν μεγάλους γενέσθαι	τοὺς	Πέρσας, καταλαβεῖν αὐτῶν αὐξανομένην τὴν
[1, 127]	μετέσχον, οἳ δὲ αὐτομόλεον πρὸς	τοὺς	Πέρσας, οἱ δὲ πλεῖστοι ἐθελοκάκεόν
[1, 95]	τὴν Κροίσου ἀρχὴν κατεῖλε, καὶ	τοὺς	Πέρσας ὅτεῳ τρόπῳ ἡγήσαντο τῆς
[1, 102]	Μήδων ἄρχειν, ἀλλὰ στρατευσάμενος ἐπὶ	τοὺς	Πέρσας πρώτοισί τε τούτοισι ἐπεθήκατο
[1, 88]	δὲ ἐπιστραφείς τε καὶ ἰδόμενος	τοὺς	Πέρσας τὸ τῶν Λυδῶν ἄστυ
[1, 113]	ὅ Ἅρπαγος τῶν ἑωυτοῦ δορυφόρων	τοὺς	πιστοτάτους εἶδέ τε διὰ τούτων
[1, 117]	τὸ παιδίον, πέμψας τῶν εὐνούχων	τοὺς	πιστοτάτους καὶ εἶδον δι᾽ ἐκείνων
[1, 136]	πολλοὺς ἀποδέξῃ παῖδας· τῷ δὲ	τοὺς	πλείστους ἀποδεικνύντι δῶρα ἐκπέμπει βασιλεὺς
[1, 106]	ἔχοιεν ἕκαστοι. καὶ τούτων μὲν	τοὺς	πλεῦνας Κυαξάρης τε καὶ Μῆδοι
[1, 119]	κατακεκαλυμμένην καὶ τὰς χεῖρας καὶ	τοὺς	πόδας, Ἅρπαγον δὲ ἐκέλευον προσστάντες
[1, 207]	οὗτοι. εἰ γὰρ ἐθελήσομεν ἐσδέξασθαι	τοὺς	πολεμίους ἐς τὴν χώρην, ὅδε
[1, 204]	δὲ ἡ εὐτυχίη ἡ κατὰ	τοὺς	πολέμους γενομένη· ὅκῃ γὰρ ἰθύσειε
[1, 135]	εἶναι καλλίω φορέουσι, καὶ ἐς	τοὺς	πολέμους τοὺς Αἰγυπτίους θώρηκας· καὶ
[1, 24]	πείθειν αὐτὸν τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν	τοὺς	πορθμέας ἢ αὐτὸν διαχρᾶσθαί μιν,
[1, 98]	καταργυρωμένους ὁ δὲ κατακεχρυσωμένους ἔχων	τοὺς	προμαχεῶνας. ~ταῦτα μὲν δὴ ὁ
[1, 86]	Κροῖσον τίνα τοῦτον ἐπικαλέοιτο, καὶ	τοὺς	προσελθόντας ἐπειρωτᾶν· Κροῖσον δὲ τέως
[1, 206]	ἀκούσας ὁ Κῦρος συνεκάλεσε Περσέων	τοὺς	πρώτους, συναγείρας δὲ τούτους ἐς
[1, 181]	αὐτοὺς ἔξωθεν κύκλῳ περὶ πάντας	τοὺς	πύργους ἔχουσα πεποίηται. μεσοῦντι δέ
[1, 74]	γὰρ δὴ ὁ Ἀλυάττης ἐξεδίδου	τοὺς	Σκύθας ἐξαιτέοντι Κυαξάρῃ, πόλεμος τοῖσι
[1, 73]	ὁ Φραόρτεω τοῦ Δηιόκεω, ὃς	τοὺς	Σκύθας τούτους τὸ μὲν πρῶτον
[1, 150]	οἱ φυγάδες τῶν Κολοφωνίων φυλάξαντες	τοὺς	Σμυρναίους ὁρτὴν ἔξω τείχεος ποιευμένους
[1, 173]	ἐξήλασε αὐτόν τε Σαρπηδόνα καὶ	τοὺς	στασιώτας αὐτοῦ, οἳ δὲ ἀπωσθέντες
[1, 159]	περιιὼν τὸν νηὸν κύκλῳ ἐξαίρεε	τοὺς	στρουθοὺς καὶ ἄλλα ὅσα ἦν
[1, 27]	ἠπείρῳ οἰκημένων Ἑλλήνων τίσωνταί σε,	τοὺς	σὺ δουλώσας ἔχεις; κάρτα τε
[1, 193]	καὶ οἶνον καὶ μέλι ποιεῦνται·	τοὺς	συκέων τρόπον θεραπεύουσι τά τε
[1, 161]	δὲ μετὰ ταῦτα ἐστρατεύετο ἐπὶ	τοὺς	συμπολιορκήσαντας Τάβαλον, καὶ τοῦτο μὲν
[1, 82]	στρατοπέδων ὁρῶντες οἱ ἕτεροι ἑσσουμένους	τοὺς	σφετέρους ἀπαμύνοιεν. συνθέμενοι ταῦτα ἀπαλλάσσοντο,
[1, 68]	τοῦτον τὸν χρόνον ἐπιμιξίης πρὸς	τοὺς	Τεγεήτας, ἐλθὼν ἐς χαλκήιον ἐθηεῖτο
[1, 66]	κιβδήλῳ πίσυνοι, ὡς δὴ ἐξανδραποδιούμενοι	τοὺς	Τεγεήτας. ἑσσωθέντες δὲ τῇ συμβολῇ,
[1, 67]	συνεχέως αἰεὶ κακῶς ἀέθλεον πρὸς	τοὺς	Τεγεήτας, κατὰ δὲ τὸν κατὰ
[1, 173]	τοῦ ἀδελφεοῦ Αἰγέος, ἀπίκετο ἐς	τοὺς	Τερμίλας παρὰ Σαρπηδόνα, οὕτω δὴ
[1, 192]	μηνῶν ἐόντων ἐς τὸν ἐνιαυτὸν	τοὺς	τέσσερας μῆνας τρέφει μιν ἡ
[1, 191]	τὰ ἔσχατα τῆς πόλιος ἑαλωκότων	τοὺς	τὸ μέσον οἰκέοντας τῶν Βαβυλωνίων
[1, 5]	δ᾽ ἔμαθε ἔγκυος ἐοῦσα, αἰδεομένη	τοὺς	τοκέας οὕτω δὴ ἐθελοντὴν αὐτὴν
[1, 103]	εἶναι, τούς τε αἰχμοφόρους καὶ	τοὺς	τοξοφόρους καὶ τοὺς ἱππέας· πρὸ
[1, 96]	αὐτῆς κώμης Μῆδοι ὁρῶντες αὐτοῦ	τοὺς	τρόπους δικαστήν μιν ἑωυτῶν αἱρέοντο.
[1, 103]	πᾶσαν συστήσας ἑωυτῷ. συλλέξας δὲ	τοὺς	ὑπ᾽ ἑωυτῷ ἀρχομένους πάντας ἐστρατεύετο
[1, 128]	τούτους ἀνεσκολόπισε, μετὰ δὲ ὥπλισε	τοὺς	ὑπολειφθέντας ἐν τῷ ἄστεϊ τῶν
[1, 63]	ἵππους προέπεμπε, οἳ δὲ καταλαμβάνοντες	τοὺς	φεύγοντας ἔλεγον τὰ ἐντεταλμένα ὑπὸ
[1, 1]	σφι ἦν θυμός μάλιστα· καὶ	τοὺς	Φοίνικας διακελευσαμένους ὁρμῆσαι ἐπ᾽ αὐτάς.
[1, 163]	ὡς τοῦτό γε οὐκ ἔπειθε	τοὺς	Φωκαιέας, ὁ δὲ πυθόμενος τὸν
[1, 215]	θώρηκας περιβάλλουσι, τὰ δὲ περὶ	τοὺς	χαλινοὺς καὶ στόμια καὶ φάλαρα
[1, 48]	ὧλλοι οἱ περιπεμφθέντες παρῆσαν φέροντες	τοὺς	χροησμούς, ἐνθαῦτα ὁ Κροῖσος ἕκαστα
[1, 114]	ὧδε περιυβρίσμεθα, δεικνὺς τοῦ παιδὸς	τοὺς	ὤμους. ~ἀκούσας δὲ καὶ ἰδὼν
[1, 186]	μάλιστα τὴν πόλιν τοῖσι λίθοισι	τοὺς	ὠρύξατο οἰκοδόμεε γέφυραν, δέουσα τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005