Livre, Chapitre |
[1, 152] |
Σπάρτην
τῶν
Ἰώνων
καὶ
Αἰολέων
|
οἱ |
ἄγγελοι
κατὰ
γὰρ
δὴ
τάχος |
[1, 70] |
Σάμιοι
λέγουσι
ὡς
ἐπείτε
ὑστέρησαν
|
οἱ |
ἄγοντες
τῶν
Λακεδαιμονίων
τὸν
κρητῆρα, |
[1, 93] |
χῶμα
γῆς.
ἐξεργάσαντο
δέ
μιν
|
οἱ |
ἀγοραῖοι
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
χειρώνακτες |
[1, 167] |
Τυρσηνοὶ
διέλαχον,
τῶν
δὲ
Τυρσηνῶν
|
οἱ |
Ἀγυλλαῖοι)
ἔλαχόν
τε
αὐτῶν
πολλῷ |
[1, 167] |
ἐκέλευσε
ποιέειν
τὰ
καὶ
νῦν
|
οἱ |
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι
ἐπιτελέουσι?
καὶ
γὰρ |
[1, 63] |
ἐπιτεχνᾶται,
ὅκως
μήτε
ἁλισθεῖεν
ἔτι
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
διεσκεδασμένοι
τε
εἶεν?
ἀναβιβάσας |
[1, 143] |
μέν
νυν
ἄλλοι
Ἴωνες
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἔφυγον
τὸ
οὔνομα,
οὐ |
[1, 182] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὡς
λέγουσι
|
οἱ |
Αἰγύπτιοι?
καὶ
γὰρ
δὴ
ἐκεῖθι |
[1, 149] |
ἐν
τῆ
ἠπείρῳ.
οὗτοι
δὲ
|
οἱ |
Αἰολέες
χώρην
μὲν
ἔτυχον
κτίσαντες |
[1, 68] |
δὲ
ἐκ
λόγου
πλαστοῦ
ἐπενείκαντὲς
|
οἱ |
αἰτίην
ἐδίωξαν.
ὁ
δὲ
ἀπικόμενος |
[1, 90] |
τὴν
Κύρου
δύναμιν,
ἀπ?
ἧς
|
οἱ |
ἀκροθίνια
τοιαῦτα
γενέσθαι,
δεικνύντας
τὰς |
[1, 120] |
ὁ
δὲ
πάντα
ὅσα
περ
|
οἱ |
ἀληθέι
λόγῳ
βασιλέες
ἐτελέωσε
ποιήσας? |
[1, 141] |
ἕκαστοι
καὶ
συνελέγοντο
ἐς
Πανιώνιον
|
οἱ |
ἄλλοι,
πλὴν
Μιλησίων?
πρὸς
μούνους |
[1, 62] |
ἤισαν
ἐπὶ
τοὺς
κατιόντας
καὶ
|
οἱ |
ἀμφὶ
Πεισίστρατον,
ὡς
ὁρμηθέντες
ἐκ |
[1, 181] |
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
τοῖσι
κατίζοντες
ἀμπαύονται
|
οἱ |
ἀναβαίνοντες.
ἐν
δὲ
τῷ
τελευταίῳ |
[1, 32] |
ἐνεῖκαι,
ταῦτα
δὲ
ἡ
εὐτυχίη
|
οἱ |
ἀπερύκει,
ἄπηρος
δὲ
ἐστί,
ἄνουσος, |
[1, 119] |
τὰ
συγκυρήσαντα.
Ἀστυάγης
δέ,
ὥς
|
οἱ |
ἀπίκετο
ὁ
Ἁρπάγου
παῖς,
σφάξας |
[1, 123] |
ἀπέστελλε
ἐς
τοὺς
Πέρσας,
ἐντειλάμενὸς
|
οἱ |
ἀπὸ
γλώσσης
διδόντα
τὸν
λαγὸν |
[1, 70] |
Ἥραιον.
τάχα
δὲ
ἂν
καὶ
|
οἱ |
ἀποδόμενοι
λέγοιεν
ἀπικόμενοι
ἐς
Σπάρτην |
[1, 191] |
προκοπτομένων.
~εἴτε
δὴ
ὦν
ἄλλος
|
οἱ |
ἀπορέοντι
ὑπεθήκατο,
εἴτε
καὶ
αὐτὸς |
[1, 14] |
μνήμην
ἄξιον
ἔχειν
ἐστί,
κρητῆρες
|
οἱ |
ἀριθμὸν
ἓξ
χρύσεοι
ἀνακέαται.
ἑστᾶσι |
[1, 182] |
τούτου
τοῦ
θεοῦ.
~φασὶ
δὲ
|
οἱ |
αὐτοὶ
οὗτοι,
ἐμοὶ
μὲν
οὐ |
[1, 192] |
χοίνιξι
τρισὶ
Ἀττικῇσι,
ἵπποι
δὲ
|
οἱ |
αὐτοῦ
ἦσαν
ἰδίῃ,
πάρεξ
τῶν |
[1, 190] |
ἀγχοῦ
τῆς
πόλιος,
συνέβαλόν
τε
|
οἱ |
Βαβυλώνιοι
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ |
[1, 186] |
ἐπ?
ὧν
τὴν
διάβασιν
ἐποιεῦντο
|
οἱ |
Βαβυλώνιοι?
τὰς
δὲ
νύκτας
τὰ |
[1, 191] |
μέν
νυν
προεπύθοντο
ἢ
ἔμαθον
|
οἱ |
Βαβυλώνιοι
τὸ
ἐκ
τοῦ
Κύρου |
[1, 13] |
τοῦ
ἔπεος
Λυδοί
τε
καί
|
οἱ |
βασιλέες
αὐτῶν
λόγον
οὐδένα
ἐποιεῦντο, |
[1, 125] |
καὶ
Ἀχαιμενίδαι
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν
|
οἱ |
βασιλέες
οἱ
Περσεῖδαι
γεγόνασι.
ἄλλοι |
[1, 115] |
ταῦτα
τοῦτον
ἐποίησα
σὺν
δίκῃ.
|
οἱ |
γάρ
με
ἐκ
τῆς
κώμης |
[1, 122] |
τοῦ
Καμβύσεω
τὰ
οἰκία
ἐδέξαντο
|
οἱ |
γεινάμενοι,
καὶ
δεξάμενοι
ὡς
ἐπύθοντο, |
[1, 61] |
εἶναι
τῶν
Ἀλκμεωνιδέων,
οὐ
βουλόμενός
|
οἱ |
γενέσθαι
ἐκ
τῆς
νεογάμου
γυναικὸς |
[1, 19] |
ἐνόσησε
ὁ
Ἀλυάττης.
μακροτέρης
δέ
|
οἱ |
γινομένης
τῆς
νούσου
πέμπει
ἐς |
[1, 169] |
οὐκ
ἀνεχόμενοι
ἐξέλιπον
τὰς
πατρίδας?
|
οἱ |
δ?
ἄλλοι
Ἴωνες
πλὴν
Μιλησίων |
[1, 96] |
δικαίῳ
τὸ
ἄδικον
πολέμιον
ἐστί.
|
οἱ |
δ?
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
κώμης |
[1, 210] |
ἐς
ἔλεγχον"
~Κῦρος
μὲν
δοκέων
|
οἱ |
Δαρεῖον
ἐπιβουλεύειν
ἔλεγε
τάδε?
τῷ |
[1, 67] |
τῶν
ἀγαθοεργῶν
καλεομένων
Σπαρτιητέων
ἀνεῦρε,
|
οἱ |
δὲ
ἀγαθοεργοὶ
εἰσὶ
τῶν
ἀστῶν, |
[1, 167] |
πρόβατα
καὶ
ὑποζύγια
καὶ
ἄνθρωποι.
|
οἱ |
δὲ
Ἀγυλλαῖοι
ἐς
Δελφοὺς
ἔπεμπον |
[1, 125] |
οὗτοι
μὲν
πάντες
ἀροτῆρες
εἰσί,
|
οἱ |
δὲ
ἄλλοι
νομάδες,
Δάοι
Μάρδοι |
[1, 63] |
κύβους
οἳ
δὲ
πρὸς
ὕπνον.
|
οἱ |
δὲ
ἀμφὶ
Πεισίστρατον
ἐσπεσόντες
τοὺς |
[1, 146] |
ἄλλα
τε
ἔθνεα
πολλὰ
ἀναμεμίχαται?
|
οἱ |
δὲ
αὐτῶν
ἀπὸ
τοῦ
πρυτανηίου |
[1, 167] |
τῶν
Φωκαιέων
τοιούτῳ
μόρῳ
διεχρήσαντο,
|
οἱ |
δὲ
αὐτῶν
ἐς
τὸ
Ρήγιον |
[1, 190] |
δὴ
ἤλαυνε
ἐπὶ
τὴν
Βαβυλῶνα.
|
οἱ |
δὲ
Βαβυλώνιοι
ἐκστρατευσάμενοι
ἔμενον
αὐτόν. |
[1, 140] |
κτείνειν,
εἰ
μὴ
ὅσα
θύουσι?
|
οἱ |
δὲ
δὴ
Μάγοι
αὐτοχειρίῃ
πάντα |
[1, 142] |
ἐς
Σπάρτην
δεησομένους
Ἴωσι
τιμωρέειν.
|
~οἱ |
δὲ
Ἴωνες
οὗτοι,
τῶν
καὶ |
[1, 72] |
οὔτε
ἁβρὸν
οὔτε
ἀγαθὸν
οὐδέν.
|
~οἱ |
δὲ
Καππαδόκαι
ὑπὸ
Ἑλλήνων
Σύριοι |
[1, 172] |
ἐγένοντο,
τούτοισι
δὲ
οὐ
μέτα.
|
~οἱ |
δὲ
Καύνιοι
αὐτόχθονες
δοκέειν
ἐμοὶ |
[1, 157] |
Κύμην
ἀγγέλους
ἐκδιδόναι
κελεύων
Πακτύην.
|
οἱ |
δὲ
Κυμαῖοι
ἔγνωσαν
συμβουλῆς
περὶ |
[1, 74] |
δὴ
καὶ
ἐγένετο
ἡ
μεταβολή.
|
οἱ |
δὲ
Λυδοί
τε
καὶ
οἱ |
[1, 173] |
οὗτοι
μὲν
τρόποισι
τοιούτοισι
χρέωνται,
|
οἱ |
δὲ
Λύκιοι
ἐκ
Κρήτης
τὠρχαῖον |
[1, 173] |
αὕτη
τὸ
παλαιὸν
ἦν
Μιλυάς,
|
οἱ |
δὲ
Μιλύαι
τότε
Σόλυμοι
ἐκαλέοντο. |
[1, 160] |
πολιορκέεσθαι,
ἐκπέμπουσι
αὐτὸν
ἐς
Μυτιλήνην.
|
οἱ |
δὲ
Μυτιληναῖοι
ἐπιπέμποντος
τοῦ
Μαζάρεος |
[1, 133] |
προτιθέαται
ὅλους
ὀπτοὺς
ἐν
καμίνοισι,
|
οἱ |
δὲ
πένητες
αὐτῶν
τὰ
λεπτὰ |
[1, 211] |
δὲ
φορβῆς
καὶ
οἴνου
ηὗδον.
|
οἱ |
δὲ
Πέρσαι
ἐπελθόντες
πολλοὺς
μὲν |
[1, 86] |
τὸν
πάντα
χρόνον
τῆς
ζόης.
|
~οἱ |
δὲ
Πέρσαι
τάς
τε
δὴ |
[1, 127] |
δὲ
αὐτομόλεον
πρὸς
τοὺς
Πέρσας,
|
οἱ |
δὲ
πλεῖστοι
ἐθελοκάκεόν
τε
καὶ |
[1, 7] |
Κανδαύλης
δὲ
ὁ
Μύρσου
ὕστατος.
|
οἱ |
δὲ
πρότερον
Ἄγρωνος
βασιλεύσαντες
ταύτης |
[1, 104] |
τῇ
μάχῃ
τῆς
ἀρχῆς
κατελύθησαν.
|
οἱ |
δὲ
Σκύθαι
τὴν
Ἀσίην
πᾶσαν |
[1, 74] |
καὶ
ἀμφότεροι
εἰρήνην
ἑωυτοῖσι
γενέσθαι.
|
οἱ |
δὲ
συμβιβάσαντες
αὐτοὺς
ἦσαν
οἵδε, |
[1, 31] |
ζεύγεϊ
κομισθῆναι
ἐς
τὸ
ἱρόν,
|
οἱ |
δέ
σφι
βόες
ἐκ
τοῦ |
[1, 122] |
λόγῳ
τὰ
πάντα
ἡ
Κυνώ.
|
οἱ |
δὲ
τοκέες
παραλαβόντες
τὸ
οὔνομα |
[1, 165] |
ἐρημωθεῖσαν
ἀνδρῶν
ἔσχον
οἱ
Πέρσαι.
|
~οἱ |
δὲ
Φωκαιέες,
ἐπείτε
σφι
Χῖοι |
[1, 163] |
πρώτῃ
δὲ
Φωκαίῃ
Ἰωνίης
ἐπεχείρησε.
|
~οἱ |
δὲ
Φωκαιέες
οὗτοι
ναυτιλίῃσι
μακρῇσι |
[1, 164] |
ἐρεῖψαι
καὶ
οἴκημα
ἓν
κατιρῶσαι.
|
οἱ |
δὲ
Φωκαιέες
περιημεκτέοντες
τῇ
δουλοσύνη |
[1, 166] |
καὶ
Καρχηδόνιοι,
νηυσὶ
ἑκάτεροι
ἑξήκόντα.
|
οἱ |
δὲ
Φωκαιέες
πληρώσαντες
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 75] |
διεβίβασε.
ἀπορέοντος
γὰρ
Κροίσου
ὅκως
|
οἱ |
διαβήσεται
τὸν
ποταμὸν
ὁ
στρατός |
[1, 85] |
παρεούσης
συμφορῆς
παρημελήκεε,
οὐδὲ
τί
|
οἱ |
διέφερε
πληγέντι
ἀποθανεῖν?
ὁ
δὲ |
[1, 205] |
Κῦρος
δὲ
μετὰ
τοῦτο,
ὥς
|
οἱ |
δόλῳ
οὐ
προεχώρεε,
ἐλάσας
ἐπὶ |
[1, 199] |
τούτου
οὐκ
οὕτω
μέγα
τί
|
οἱ |
δώσεις
ὥς
μιν
λάμψεαι.
ὅσσαι |
[1, 132] |
τῷ
θύοντι
ἰδίῃ
μούνῳ
οὔ
|
οἱ |
ἐγγίνεται
ἀρᾶσθαι
ἀγαθά,
ὁ
δὲ |
[1, 107] |
Κυαξάρεω
παῖς
τὴν
βασιληίην.
καὶ
|
οἱ |
ἐγένετο
θυγάτηρ
τῇ
οὔνομα
ἔθετο |
[1, 187] |
τοῦδε
εἵνεκα,
ὅτι
ὕπερ
κεφαλῆς
|
οἱ |
ἐγίνετο
ὁ
νεκρὸς
διεξελαύνοντι.
ἀνοίξας |
[1, 109] |
κάκιον
ἢ
νῦν
μαίνεται,
οὔ
|
οἱ |
ἔγωγε
προσθήσομαι
τῇ
γνώμῃ
οὐδὲ |
[1, 123] |
οὕτω
ἐσέθηκε
βυβλίον,
γράψας
τά
|
οἱ |
ἐδόκεε?
ἀπορράψας
δὲ
τοῦ
λαγοῦ |
[1, 90] |
ἀκούων
ὁ
Κῦρος
ὑπερήδετο,
ὥς
|
οἱ |
ἐδόκεε
εὖ
ὑποτίθεσθαι?
αἰνέσας
δὲ |
[1, 209] |
περὶ
τῆς
ὄψιος.
ὡς
δέ
|
οἱ |
ἐδόκεε
μεγάλη
εἶναι
ἡ
ὄψις, |
[1, 100] |
ἐποίεε,
τάδε
δὲ
ἄλλα
ἐκεκοσμέατὸ
|
οἱ? |
εἴ
τινα
πυνθάνοιτο
ὑβρίζοντα,
τοῦτον |
[1, 45] |
τὸν
καθήραντα
ἀπολωλεκὼς
εἴη,
οὐδέ
|
οἱ |
εἴη
βιώσιμον.
Κροῖσος
δὲ
τούτων |
[1, 86] |
τοσούτῳ,
τὸ
τοῦ
Σόλωνος
ὥς
|
οἱ |
εἴη
σὺν
θεῷ
εἰρημένον,
τὸ |
[1, 8] |
ἑωυτοῦ
γυναικός,
ἐρασθεὶς
δὲ
ἐνόμιζέ
|
οἱ |
εἶναι
γυναῖκα
πολλὸν
πασέων
καλλίστην. |
[1, 85] |
ἐπεπόμφεε
χρησομένους.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
οἱ |
εἶπε
τάδε.
Λυδὲ
γένος,
πολλῶν |
[1, 3] |
τὸν
Πριάμου,
ἀκηκοότα
ταῦτα,
ἐθελῆσαί
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
δι?
ἁρπαγῆς |
[1, 120] |
καί
μιν
ἐπ?
ἀγροῦ
διαιτώμενον
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
κώμης
παῖδες
ἐστήσαντο |
[1, 144] |
ὅτι
μὴ
Σμυρναῖοι)
~κατά
περ
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
πενταπόλιος
νῦν
χώρης |
[1, 62] |
μὲν
δὴ
συνηλίζοντο,
Ἀθηναίων
δὲ
|
οἱ |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος,
ἕως
μὲν |
[1, 63] |
ἐπῆγε
τὴν
στρατιήν.
Ἀθηναῖοι
δὲ
|
οἱ |
ἐκ
τοῦ
ἄστεος
πρὸς
ἄριστον |
[1, 108] |
εἶδε
ἄλλην
ὄψιν,
ἐδόκεε
δέ
|
οἱ |
ἐκ
τῶν
αἰδοίων
τῆς
θυγατρὸς |
[1, 169] |
μὲν
ἀπίκοντο
Ἁρπάγῳ
κατά
περ
|
οἱ |
ἐκλιπόντες,
καὶ
ἄνδρες
ἐγένοντο
ἀγαθοὶ |
[1, 68] |
συνέχωσα
ὀπίσω"
ὃ
μὲν
δή
|
οἱ |
ἔλεγε
τά
περ
ὀπώπεε,
ὁ |
[1, 131] |
ἐνόμισαν
τοὺς
θεοὺς
κατά
περ
|
οἱ |
Ἕλληνες
εἶναι?
οἳ
δὲ
νομίζουσι |
[1, 171] |
σφι
τριξὰ
ἐξευρήματα
ἐγένετο,
τοῖσι
|
οἱ |
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο?
καὶ
γὰρ
ἐπὶ |
[1, 7] |
δὲ
Μερμνάδας.
ἦν
Κανδαύλης,
τὸν
|
οἱ |
Ἕλληνές
Μυρσίλον
ὀνομάζουσι,
τύραννος
Σαρδίων, |
[1, 153] |
λέγεται
Κῦρον
ἐπειρέσθαι
τοὺς
παρεόντας
|
οἱ |
Ἑλλήνων
τινες
ἐόντες
ἄνθρωποι
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 32] |
μὲν
παρὰ
τὰ
ἑβδομήκοντα
ἔτεα
|
οἱ |
ἐμβόλιμοι
γίνονται
τριήκοντα
πέντε,
ἡμέραι |
[1, 27] |
φαῦλα
ἐπιφέρων.
~ὡς
δὲ
ἄρα
|
οἱ |
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ
Ἕλληνες
κατεστράφατο |
[1, 96] |
τῶν
πολιητέων,
οὕτω
ὥστε
πυνθανόμενοι
|
οἱ |
ἐν
τῇσι
ἄλλῃσι
κώμῃσι
ὡς |
[1, 60] |
ὡς
Ἀθηναίη
Πεισίστρατον
κατάγει,
καὶ
|
οἱ |
ἐν
τῷ
ἄστεϊ
πειθόμενοι
τὴν |
[1, 122] |
αἰνέων
διὰ
παντός,
ἦν
τέ
|
οἱ |
ἐν
τῷ
λόγῳ
τὰ
πάντα |
[1, 35] |
τῷ
παιδὶ
ἐμπέσῃ.
~ἔχοντι
δέ
|
οἱ |
ἐν
χερσὶ
τοῦ
παιδὸς
τὸν |
[1, 118] |
λόγον?
Ἀστυάγης
δὲ
κρύπτων
τὸν
|
οἱ |
ἐνεῖχε
χόλον
διὰ
τὸ
γεγονός, |
[1, 156] |
Μαζάρεα
ἄνδρα
Μῆδον,
ταῦτά
τέ
|
οἱ |
ἐνετείλατο
προειπεῖν
Λυδοῖσι
τὰ
ὁ |
[1, 63] |
διὰ
νυκτός"
~ὃ
μὲν
δή
|
οἱ |
ἐνθεάζων
χρᾷ
τάδε,
Πεισίστρατος
δὲ |
[1, 89] |
ἄλλους,
εἴρετο
Κροῖσον
ὅ
τι
|
οἱ |
ἐνορῴη
ἐν
τοῖσι
ποιευμένοισι.
ὁ |
[1, 56] |
Μήδων,
οὐδ?
ὦν
αὐτὸς
οὐδὲ
|
οἱ |
ἐξ
αὐτοῦ
παύσεσθαι
κοτὲ
τῆς |
[1, 9] |
τοιαῦτα
ἀπεμάχετο,
ἀρρωδέων
μὴ
τί
|
οἱ |
ἐξ
αὐτῶν
γένηται
κακόν,
ὃ |
[1, 48] |
μαντήιον
τὸ
ἐν
Δελφοῖσι,
ὅτι
|
οἱ |
ἐξευρήκεε
τὰ
αὐτὸς
ἐποίησε.
ἐπείτε |
[1, 53] |
τοὺς
δὲ
Ἑλλήνων
δυνατωτάτους
συνεβούλευόν
|
οἱ |
ἐξευρόντα
φίλους
προσθέσθαι.
~ἐπείτε
δὲ |
[1, 90] |
τοῦτο
ἐπηγορέων
παραιτέοιτο.
Κροῖσος
δέ
|
οἱ |
ἐπαλιλλόγησε
πᾶσαν
τὴν
ἑωυτοῦ
διάνοιαν |
[1, 118] |
τῷ
Ἁρπάγῳ,
μετὰ
δὲ
ὣς
|
οἱ |
ἐπαλιλλόγητο,
κατέβαινε
λέγων
ὡς
περίεστί |
[1, 189] |
ὁ
Κῦρος
τοῦτο
ὑβρίσαντι,
καί
|
οἱ |
ἐπηπείλησε
οὕτω
δή
μιν
ἀσθενέα |
[1, 174] |
τι
καὶ
θειότερον
ἐφαίνοντο
τιτρώσκεσθαι
|
οἱ |
ἐργαζόμενοι
τοῦ
οἰκότος
τά
τε |
[1, 193] |
δὴ
φέρουσι
ἐν
τῷ
καρπῷ
|
οἱ |
ἔρσενες
κατά
περ
δὴ
οἱ |
[1, 119] |
ποιησάμενος
ὅτι
τε
ἡ
ἁμαρτὰς
|
οἱ |
ἐς
δέον
ἐγεγόνεε
καὶ
ὅτι |
[1, 82] |
μὴ
παρεόντων
τῶν
στρατοπέδων
ὁρῶντες
|
οἱ |
ἕτεροι
ἑσσουμένους
τοὺς
σφετέρους
ἀπαμύνοιεν. |
[1, 133] |
ἀλλέων
δικαιεῦσι
προτίθεσθαι?
ἐν
τῇ
|
οἱ |
εὐδαίμονες
αὐτῶν
βοῦν
καὶ
ἵππον |
[1, 34] |
ἀνθρώπων
ἁπάντων
ὀλβιώτατον.
αὐτίκα
δέ
|
οἱ |
εὕδοντι
ἐπέστη
ὄνειρος,
ὅς
οἱ |
[1, 26] |
πρώτοισι
ἐπεθήκατο
Ἐφεσίοισι.
ἔνθα
δὴ
|
οἱ |
Ἐφέσιοι
πολιορκεόμενοι
ὑπ?
αὐτοῦ
ἀνέθεσαν |
[1, 84] |
οὐ
περιήνεικε
τὸν
λέοντα
τὸν
|
οἱ |
ἡ
παλλακὴ
ἔτεκε,
Τελμησσέων
δικασάντων |
[1, 12] |
γὰρ
ἐμετίετο
ὁ
Γύγης,
οὐδέ
|
οἱ |
ἦν
ἀπαλλαγὴ
οὐδεμία,
ἀλλ?
ἔδεε |
[1, 34] |
τὰ
πάντα
πρῶτος?
οὔνομα
δέ
|
οἱ |
ἦν
Ἄτυς.
τοῦτον
δὴ
ὦν |
[1, 153] |
εἶναι.
ἡ
τε
γὰρ
Βαβυλών
|
οἱ |
ἦν
ἐμπόδιος
καὶ
τὸ
Βάκτριον |
[1, 191] |
καὶ
αὐτὸς
ἔμαθε
τὸ
ποιητέον
|
οἱ |
ἦν,
ἐποίεε
δὴ
τοιόνδε.
τάξας |
[1, 205] |
γυνὴ
τῶν
Μασσαγετέων
βασίλεια.
Τόμυρίς
|
οἱ |
ἦν
οὔνομα.
ταύτην
πέμπων
ὁ |
[1, 71] |
ἔχων,
συνεβούλευσε
Κροίσῳ
τάδε?
οὔνομά
|
οἱ |
ἦν
Σάνδανις.
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπ? |
[1, 186] |
ἐτάμνετο
λίθους
περιμήκεας,
ὡς
δέ
|
οἱ |
ἦσαν
οἱ
λίθοι
ἕτοιμοι
καὶ |
[1, 199] |
γὰρ
μὴ
ἀπώσηται?
οὐ
γάρ
|
οἱ |
θέμις
ἐστί?
γίνεται
γὰρ
ἱρὸν |
[1, 116] |
τὸν
δὲ
Κῦρον
ἦγον
ἔσω
|
οἱ |
θεράποντες
κελεύσαντος
τοῦ
Ἀστυάγεος,
ἐπεὶ |
[1, 98] |
τελευταίῳ
τὰ
βασιλήια
ἔνεστι
καὶ
|
οἱ |
θησαυροί.
τὸ
δ?
αὐτῶν
μέγιστον |
[1, 28] |
Μυσοί,
Μαριανδυνοί,
Χάλυβες,
Παφλαγόνες,
Θρήικες
|
οἱ |
Θυνοί
τε
καὶ
Βιθυνοί,
Κᾶρες, |
[1, 105] |
τὸ
ἐν
Κυθήροισι
Φοίνικές
εἰσὶ
|
οἱ |
ἱδρυσάμενοι
ἐκ
ταύτης
τῆς
Συρίης |
[1, 80] |
ὡς
ὤσφροντο
τάχιστα
τῶν
καμήλων
|
οἱ |
ἵπποι
καὶ
εἶδον
αὐτάς,
ὀπίσω |
[1, 78] |
ὀφίων
ἐνεπλήσθη?
φανέντων
δὲ
αὐτῶν
|
οἱ |
ἵπποι
μετιέντες
τὰς
νομὰς
νέμεσθαι |
[1, 146] |
ἦν.
~τούτων
δὴ
εἵνεκα
καὶ
|
οἱ |
Ἴωνες
δυώδεκα
πόλιας
ἐποιήσαντο?
ἐπεὶ |
[1, 145] |
δὲ
μοι
δοκέουσι
πόλιας
ποιήσασθαι
|
οἱ |
Ἴωνες
καὶ
οὐκ
ἐθελῆσαι
πλεῦνας |
[1, 141] |
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε,
ὅτι
δὴ
|
οἱ |
Ἴωνες
πρότερον
αὐτοῦ
Κύρου
δεηθέντος |
[1, 147] |
ἄλλων
Ἰώνων,
ἔστωσαν
δὴ
καὶ
|
οἱ |
καθαρῶς
γεγονότες
Ἴωνες.
εἰσὶ
δὲ |
[1, 183] |
παρακέεται
χρυσέη,
καὶ
τὸ
βάθρον
|
οἱ |
καὶ
ὁ
θρόνος
χρύσεος
ἐστί? |
[1, 171] |
μέντοι
αὐτοί
γε
ὁμολογέουσι
τούτοισι
|
οἱ |
Κᾶρες,
ἀλλὰ
νομίζουσι
αὐτοὶ
ἑωυτοὺς |
[1, 174] |
ἐδουλώθησαν
ὑπὸ
Ἁρπάγου,
οὔτε
αὐτοὶ
|
οἱ |
Κᾶρες
ἀποδεξάμενοι
οὐδέν,
οὔτε
ὅσοι |
[1, 172] |
πρὸς
τὸ
Καρικὸν
ἔθνος,
ἢ
|
οἱ |
Κᾶρες
πρὸς
τὸ
Καυνικόν
τοῦτο |
[1, 30] |
τὰ
πάντα
καὶ
σκεψάμενον
ὥς
|
οἱ |
κατὰ
καιρὸν
ἦν,
εἴρετο
ὁ |
[1, 163] |
καὶ
τὸν
Ταρτησσὸν
οὗτοι
εἰσὶ
|
οἱ |
καταδέξαντες?
ἐναυτίλλοντο
δὲ
οὐ
στρογγύλῃσι |
[1, 171] |
κράνεα
λόφους
ἐπιδέεσθαι
Κᾶρες
εἰσὶ
|
οἱ |
καταδέξαντες
καὶ
ἐπὶ
τὰς
ἀσπίδας |
[1, 100] |
ἀξίην
ἑκάστου
ἀδικήματος
ἐδικαίευ,
καὶ
|
οἱ |
κατάσκοποί
τε
καὶ
κατήκοοι
ἦσαν |
[1, 164] |
ἐπολιόρκεε
αὐτούς,
προισχόμενος
ἔπεα
ὥς
|
οἱ |
καταχρᾷ
εἰ
βούλονται
Φωκαιέες
προμαχεῶνα |
[1, 123] |
πρὸ
δ?
ἔτι
τούτου
τάδε
|
οἱ |
κατέργαστο?
ἐόντος
τοῦ
Ἀστυάγεος
πικροῦ |
[1, 176] |
τὴν
Καῦνον
ἔσχε?
καὶ
γὰρ
|
οἱ |
Καύνιοι
τοὺς
Λυκίους
ἐμιμήσαντο
τὰ |
[1, 87] |
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἐπικαλεόμενον,
εἴ
τί
|
οἱ |
κεχαρισμένον
ἐξ
αὐτοῦ
ἐδωρήθη,
παραστῆναι |
[1, 174] |
τε
ἐπὶ
πέντε
στάδια,
ὤρυσσον
|
οἱ |
Κνίδιοι
ἐν
ὅσῳ
Ἅρπαγος
τὴν |
[1, 34] |
τοὺς
θαλάμους
συνένησε,
μή
τί
|
οἱ |
κρεμάμενον
τῷ
παιδὶ
ἐμπέσῃ.
~ἔχοντι |
[1, 57] |
μετέμαθε.
καὶ
γὰρ
δὴ
οὔτε
|
οἱ |
Κρηστωνιῆται
οὐδαμοῖσι
τῶν
νῦν
σφέας |
[1, 158] |
ὑπὲρ
Πανόρμου
λιμένος.
~πέμψαντες
ὦν
|
οἱ |
Κυμαῖοι
ἐς
τοὺς
Βραγχίδας
θεοπρόπους |
[1, 158] |
ταῦτα
δὲ
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Κυμαῖοι,
ὁρμέατο
ἐκδιδόναι?
ὁρμημένου
δὲ |
[1, 160] |
χρηστήριον"
~ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Κυμαῖοι,
οὐ
βουλόμενοι
οὔτε
ἐκδόντες |
[1, 90] |
τοὺς
εὖ
ποιεῦντας
νόμος
ἐστί
|
οἱ" |
Κῦρος
δὲ
εἴρετο
ὅ
τι |
[1, 214] |
τοιούτῳ
τελευτᾷ?
Τόμυρις
δέ,
ὥς
|
οἱ |
Κῦρος
οὐκ
ἐσήκουσε,
συλλέξασα
πᾶσαν |
[1, 67] |
ὡς
δὲ
καὶ
ταῦτα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι,
ἀπεῖχον
τῆς
ἐξευρέσιος
οὐδὲν |
[1, 66] |
διαμετρήσασθαι"
ταῦτα
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι,
Ἀρκάδων
μὲν
τῶν
ἄλλων |
[1, 69] |
πρότερον
ἔτι
γεγονυῖαι.
πέμψαντες
γὰρ
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
ἐς
Σάρδις
χρυσὸν
ὠνέοντο, |
[1, 68] |
πολλῷ
κατυπέρτεροι
τῷ
πολέμῳ
ἐγίνοντο
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι?
ἤδη
δέ
σφι
καὶ |
[1, 82] |
τῆς
Ἀργολίδος
μοίρης
ἀποταμόμενοι
ἔσχον
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι.
ἦν
δὲ
καὶ
ἡ |
[1, 65] |
Σπάρτῃ
τοὺς
ἄλλους
πολέμους
εὐτυχέοντες
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
πρὸς
Τεγεήτας
μούνους
προσέπταιον. |
[1, 70] |
δωτίνην.
~τούτων
τε
ὦν
εἵνεκεν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
τὴν
συμμαχίην
ἐδέξαντο,
καὶ |
[1, 59] |
θύσαντος
γὰρ
αὐτοῦ
τὰ
ἱρὰ
|
οἱ |
λέβητες
ἐπεστεῶτες
καὶ
κρεῶν
τε |
[1, 41] |
τὸν
Φρύγα
Ἄδρηστον,
ἀπικομένῳ
δέ
|
οἱ |
λέγει
τάδε.
Ἄδρηστε,
ἐγώ
σε |
[1, 186] |
περιμήκεας,
ὡς
δέ
οἱ
ἦσαν
|
οἱ |
λίθοι
ἕτοιμοι
καὶ
τὸ
χωρίον |
[1, 1] |
ἐπολέμησαν
ἀλλήλοισι.
~Περσέων
μέν
νυν
|
οἱ |
λόγιοι
Φοίνικας
αἰτίους
φασί
γενέσθαι |
[1, 13] |
τε
τοῦ
Γύγεω
στασιῶται
καί
|
οἱ |
λοιποὶ
Λυδοί,
ἤν
μὲν
τὸ |
[1, 91] |
ὀρθῶς
Κροῖσος
μέμφεται.
προηγόρευε
γὰρ
|
οἱ |
Λοξίης,
ἢν
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας, |
[1, 53] |
δὲ
ἀπικόμενοι
ἐς
τὰ
ἀπεπέμφθησαν,
|
οἱ |
Λυδοὶ
ἀνέθεσαν
τὰ
ἀναθήματα,
ἐχρέωντο |
[1, 13] |
Δελφοῖσι
χρηστηρίου.
ὡς
γὰρ
δὴ
|
οἱ |
Λυδοὶ
δεινόν
ἐποιεῦντο
τὸ
Κανδαύλεω |
[1, 156] |
δὲ
μὴ
καὶ
ὕστερον
κοτὲ
|
οἱ |
Λυδοί,
ἢν
τὸ
παρεὸν
ὑπεκδράμωσι, |
[1, 48] |
ὑπέστρωται,
χαλκὸν
δ?
ἐπιέσται.
~ταῦτα
|
οἱ |
Λυδοὶ
θεσπισάσης
τῆς
Πυθίης
συγγραψάμενοι |
[1, 80] |
δὲ
πεσόντων
ἀμφοτέρων
πολλῶν
ἐτράποντο
|
οἱ |
Λυδοί,
κατειληθέντες
δὲ
ἐς
τὸ |
[1, 141] |
~Ἴωνες
δὲ
καὶ
Αἰολέες,
ὡς
|
οἱ |
Λυδοὶ
τάχιστα
κατεστράφατο
ὑπὸ
Περσέων, |
[1, 74] |
τοὺς
Λυδοὺς
ἐνίκησαν,
πολλάκις
δὲ
|
οἱ |
Λυδοὶ
τοὺς
Μήδους,
ἐν
δὲ |
[1, 45] |
πολεμιώτατον.
~παρῆσαν
δὲ
μετὰ
τοῦτο
|
οἱ |
Λυδοὶ
φέροντες
τὸν
νεκρόν,
ὄπισθε |
[1, 47] |
ἐσῆλθον
τάχιστα
ἐς
τὸ
μέγαρον
|
οἱ |
Λυδοὶ
χρησόμενοι
τῷ
θεῷ
καὶ |
[1, 173] |
ἔτι
καλέονται
ὑπὸ
τῶν
περιοίκων
|
οἱ |
Λύκιοι
Τερμίλαι?
ὡς
δὲ
ἐξ |
[1, 97] |
ἔφη
δίκαν
ἔτι?
οὐ
γὰρ
|
οἱ |
λυσιτελέειν
τῶν
ἑωυτοῦ
ἐξημεληκότα
τοῖσι |
[1, 120] |
ὑμῖν
ταῦτα
φαίνεται
φέρειν;
εἶπαν
|
οἱ |
Μάγοι
εἰ
μὲν
περίεστί
τε |
[1, 120] |
καὶ
ὑμῖν"
εἶπαν
πρὸς
ταῦτα
|
οἱ |
Μάγοι
ὦ
βασιλεῦ,
καὶ
αὐτοῖσι |
[1, 204] |
μεγάλου
οὐκ
ἐλαχίστην
μοῖραν
μετέχουσι
|
οἱ |
Μασσαγέται,
ἐπ?
οὓς
ὁ
Κῦρος |
[1, 214] |
οὐδετέρους
ἐθέλειν
φεύγειν.
τέλος
δὲ
|
οἱ |
Μασσαγέται
περιεγένοντο,
ἥ
τε
δὴ |
[1, 192] |
ἦσαν
ἰδίῃ,
πάρεξ
τῶν
πολεμιστηρίων,
|
οἱ |
μὲν
ἀναβαίνοντες
τὰς
θηλέας
ὀκτακόσιοι, |
[1, 81] |
ἄλλους
ἀγγέλους
ἐς
τὰς
συμμαχίας.
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
πρότεροι
διεπέμποντο
ἐς |
[1, 82] |
ὑπελείφθησαν
δὲ
οὗτοι
νυκτὸς
ἐπελθούσης.
|
οἱ |
μὲν
δὴ
δύο
τῶν
Ἀργείων |
[1, 70] |
δι?
αἰτίας
διφασίας
λεγομένας
τάσδε?
|
οἱ |
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι
ὡς
ἐπείτε |
[1, 104] |
ἔχοντες
τὸ
Καυκάσιον
ὄρος.
ἐνθαῦτα
|
οἱ |
μὲν
Μῆδοι
συμβαλόντες
τοῖσι
Σκύθῃσι |
[1, 143] |
ἦν
οὐδὲν
ἄλλο
πόλισμα
λόγιμον.
|
οἱ |
μέν
νυν
ἄλλοι
Ἴωνες
καὶ |
[1, 115] |
σφι
εἶναι
ἐς
τοῦτο
ἐπιτηδεότατος.
|
οἱ |
μέν
νυν
ἄλλοι
παῖδες
τὰ |
[1, 174] |
ἔχῃ,
ἄτιμα
τὰ
τέκνα
γίνεται.
|
~οἱ |
μέν
νυν
Κᾶρες
οὐδὲν
λαμπρὸν |
[1, 14] |
μὲν
δὴ
τυραννίδα
οὕτω
ἔσχον
|
οἱ |
Μερμνάδαι
τοὺς
Ἡρακλείδας
ἀπελόμενοι,
Γύγης |
[1, 59] |
πείθεσθαι
θέλειν
τὸν
Ἱπποκράτεα?
γενέσθαι
|
οἱ |
μετὰ
ταῦτα
τὸν
Πεισίστρατον
τοῦτον, |
[1, 95] |
ὡς
ὦν
Περσέων
μετεξέτεροι
λέγουσι,
|
οἱ |
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν
τὰ
περὶ |
[1, 185] |
Μήδων
ὁδοῦ,
ἵνα
μὴ
ἐπιμισγόμενοι
|
οἱ |
Μῆδοι
ἐκμανθάνοιεν
αὐτῆς
τὰ
πρήγματα. |
[1, 74] |
οἱ
δὲ
Λυδοί
τε
καὶ
|
οἱ |
Μῆδοι
ἐπείτε
εἶδον
νύκτα
ἀντὶ |
[1, 97] |
κώμας
ἢ
πρότερον
ἦν,
συνελέχθησαν
|
οἱ |
Μῆδοι
ἐς
τὠυτὸ
καὶ
ἐδίδοσαν |
[1, 98] |
αὐτὸν
δορυφόροισι?
ποιεῦσι
δὴ
ταῦτα
|
οἱ |
Μῆδοι.
οἰκοδομέουσί
τε
γὰρ
αὐτῷ |
[1, 127] |
τά
μιν
ἐόργεε.
ὡς
δὲ
|
οἱ |
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
τοῖσι
Πέρσῃσι
συνέμισγον, |
[1, 74] |
πέντε,
ἐν
τοῖσι
πολλάκις
μὲν
|
οἱ |
Μῆδοι
τοὺς
Λυδοὺς
ἐνίκησαν,
πολλάκις |
[1, 17] |
γῆν
σπείρειν
τε
καὶ
ἐργάζεσθαι
|
οἱ |
Μιλήσιοι,
αὐτὸς
δὲ
ἐκείνων
ἐργαζομένων |
[1, 17] |
ἀπαλλάσσετο
ὀπίσω.
τῆς
γὰρ
θαλάσσης
|
οἱ |
Μιλήσιοι
ἐπεκράτεον,
ὥστε
ἐπέδρης
μὴ |
[1, 143] |
~τούτων
δὴ
ὦν
τῶν
Ἰώνων
|
οἱ |
Μιλήσιοι
μὲν
ἦσαν
ἐν
σκέπῃ |
[1, 18] |
ἐτιμώρεον?
καὶ
γὰρ
δὴ
πρότερον
|
οἱ |
Μιλήσιοι
τοῖσι
Χίοισι
τὸν
πρὸς |
[1, 36] |
Μυσῶν
ἔργα
διαφθείρεσκε.
πολλάκις
δὲ
|
οἱ |
Μυσοὶ
ἐπ?
αὐτὸν
ἐξελθόντες
ποιέεσκον |
[1, 37] |
Κροίσου
παῖς
ἀκηκοὼς
τῶν
ἐδέοντο
|
οἱ |
Μυσοί.
οὐ
φαμένου
δὲ
τοῦ |
[1, 31] |
κατακοιμηθέντες
ἐν
αὐτῷ
τῷ
ἱρῷ
|
οἱ |
νεηνίαι
οὐκέτι
ἀνέστησαν
ἀλλ?
ἐν |
[1, 31] |
ὥρῃ?
ἐκκληιόμενοι
δὲ
τῇ
ὥρῃ
|
οἱ |
νεηνίαι
ὑποδύντες
αὐτοὶ
ὑπὸ
τὴν |
[1, 36] |
τε
γὰρ
ἐστὶ
καὶ
ταῦτά
|
οἱ |
νῦν
μέλει.
Λυδῶν
μέντοι
λογάδας |
[1, 199] |
διὰ
τῶν
γυναικῶν,
δι?
ὧν
|
οἱ |
ξεῖνοι
διεξιόντες
ἐκλέγονται?
ἔνθα
ἐπεὰν |
[1, 199] |
ἐς
τὰ
οἰκία
ἤ
τίς
|
οἱ |
ξείνων
ἀργύριον
ἐμβαλὼν
ἐς
τὰ |
[1, 43] |
τὸν
τοῦ
παιδὸς
μόρον
ἐσήμηνέ
|
οἱ. |
~ὁ
δὲ
Κροῖσος
τῳ
θανάτῳ |
[1, 75] |
ὁ
πολλὸς
λόγος
Ἑλλήνων,
Θαλῆς
|
οἱ |
ὁ
Μιλήσιος
διεβίβασε.
ἀπορέοντος
γὰρ |
[1, 77] |
τὸ
ἑωυτοῦ
στράτευμα
ἦν
γάρ
|
οἱ |
ὁ
συμβαλὼν
στρατὸς
πολλὸν
ἐλάσσων |
[1, 45] |
τὸν
νεκρόν,
ὄπισθε
δὲ
εἵπετό
|
οἱ |
ὁ
φονεύς.
στὰς
δὲ
οὗτος |
[1, 116] |
Ἀστυάγεα
ἐσήιε
ἀνάγνωσις
αὐτοῦ,
καὶ
|
οἱ |
ὅ
τε
χαρακτὴρ
τοῦ
προσώπου |
[1, 193] |
οἱ
ἔρσενες
κατά
περ
δὴ
|
οἱ |
ὄλυνθοι.
~τὸ
δὲ
ἁπάντων
θῶμα |
[1, 99] |
εἵνεκεν,
ὅκως
ἂν
μὴ
ὁρῶντες
|
οἱ |
ὁμήλικες,
ἐόντες
σύντροφοί
τε
ἐκείνῳ |
[1, 59] |
ξύλων
γὰρ
κορύνας
ἔχοντες
εἵποντό
|
οἱ |
ὄπισθε.
συνεπαναστάντες
δὲ
οὗτοι
ἅμα |
[1, 185] |
τοῦ
ποταμοῦ
παραχέουσα.
ἐπείτε
δέ
|
οἱ |
ὀρώρυκτο,
λίθους
ἀγαγομένη
κρηπῖδα
κύκλῳ |
[1, 61] |
τῆς
νεογάμου
γυναικὸς
τέκνα
ἐμίσγετό
|
οἱ |
οὐ
κατὰ
νόμον.
τὰ
μέν |
[1, 1] |
τοῦ
βασιλέος
θυγατέρα?
τὸ
δέ
|
οἱ |
οὔνομα
εἶναι,
κατὰ
τὠυτὸ
τὸ |
[1, 114] |
ἄλλων
ἡλίκων
ἐν
ὁδῷ.
καὶ
|
οἱ |
παῖδες
παίζοντες
εἵλοντο
ἑωυτῶν
βασιλέα |
[1, 87] |
αἱρέεται?
ἐν
μὲν
γὰρ
τῇ
|
οἱ |
παῖδες
τοὺς
πατέρας
θάπτουσι,
ἐν |
[1, 119] |
δὲ
τὴν
ταχίστην,
ἦν
γὰρ
|
οἱ |
παῖς
εἷς
μοῦνος
ἔτεα
τρία |
[1, 85] |
δὲ
Κροῖσον
τάδε
ἐγίνετο.
ἦν
|
οἱ |
παῖς,
τοῦ
καὶ
πρότερον
ἐπεμνήσθην, |
[1, 80] |
τὴν
πᾶσαν
ἵππον.
ὡς
δέ
|
οἱ |
πάντες
διετετάχατο,
παραίνεσε
τῶν
μὲν |
[1, 29] |
Σάρδις
ἀκμαζούσας
πλούτῳ
ἄλλοι
τε
|
οἱ |
πάντες
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
σοφισταί, |
[1, 216] |
γέρων
γένηται
κάρτα,
οἱ
προσήκοντές
|
οἱ |
πάντες
συνελθόντες
θύουσί
μιν
καὶ |
[1, 27] |
ἐπιχειρέειν
τοῖσι
νησιώτῃσι.
ἐόντων
δέ
|
οἱ |
πάντων
ἑτοίμων
ἐς
τὴν
ναυπηγίην, |
[1, 79] |
ἐς
ἀπορίην
πολλὴν
ἀπιγμένος,
ὥς
|
οἱ |
παρὰ
δόξαν
ἔσχε
τὰ
πρήγματα |
[1, 109] |
~τούτοισι
ἀμειψάμενος
ὁ
Ἅρπαγος,
ὥς
|
οἱ |
παρεδόθη
τὸ
παιδίον
κεκοσμημένον
τὴν |
[1, 73] |
ἐγένετο.
καὶ
γὰρ
Κυαξάρης
καὶ
|
οἱ |
παρεόντες
δαιτυμόνες
τῶν
κρεῶν
τούτων |
[1, 177] |
αὐτῶν
πλέω
παρήσομεν?
τὰ
δὲ
|
οἱ |
παρέσχε
τε
πόνον
πλεῖστον
καὶ |
[1, 117] |
τοὺς
δορυφόρους
ἐκέλευε.
ὡς
δέ
|
οἱ |
παρῆν
ὁ
Ἅρπαγος,
εἴρετό
μιν |
[1, 87] |
πατέρας
θάπτουσι,
ἐν
δὲ
τῷ
|
οἱ |
πατέρες
τοὺς
παῖδας.
ἀλλὰ
ταῦτα |
[1, 156] |
καὶ
ὑπεὶς
τῆς
ὀργῆς
ἔφη
|
οἱ |
πείθεσθαι.
καλέσας
δὲ
Μαζάρεα
ἄνδρα |
[1, 57] |
τούτοισι
τεκμαιρόμενον
δεῖ
λέγειν,
ἦσαν
|
οἱ |
Πελασγοὶ
βάρβαρον
γλῶσσαν
ἱέντες.
εἰ |
[1, 57] |
ἐκλήθη.
~ἥντινα
δὲ
γλῶσσαν
ἵεσαν
|
οἱ |
Πελασγοί,
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
εἰπεῖν. |
[1, 88] |
τε
ὁρέων
καὶ
αὐτὸς
καὶ
|
οἱ |
περὶ
ἐκεῖνον
ἐόντες
πάντες.
ὁ |
[1, 48] |
Σάρδις.
ὡς
δὲ
καὶ
ὧλλοι
|
οἱ |
περιπεμφθέντες
παρῆσαν
φέροντες
τοὺς
χροησμούς, |
[1, 153] |
καὶ
πρήσι
χρέωνται?
αὐτοὶ
γὰρ
|
οἱ |
Πέρσαι
ἀγορῇσι
οὐδὲν
ἐώθασι
χρᾶσθαι, |
[1, 160] |
ἀντίος.
Πακτύην
μέν
νυν
παραδεξάμενοι
|
οἱ |
Πέρσαι
εἶχον
ἐν
φυλακῇ,
θέλοντες |
[1, 86] |
μεγάλην
ἀρχήν.
λαβόντες
δὲ
αὐτὸν
|
οἱ |
Πέρσαι
ἤγαγον
παρὰ
Κῦρον.
ὁ |
[1, 143] |
κω
Περσέων
κατήκοοι
οὔτε
αὐτοὶ
|
οἱ |
Πέρσαι
ναυβάται.
ἀπεσχίσθησαν
δὲ
ἀπὸ |
[1, 164] |
δὲ
Φωκαίην
ἐρημωθεῖσαν
ἀνδρῶν
ἔσχον
|
οἱ |
Πέρσαι.
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες,
ἐπείτε |
[1, 191] |
ποταμοῦ.
γενομένου
δὲ
τούτου
τοιούτου,
|
οἱ |
Πέρσαι
οἵ
περ
ἐτετάχατο
ἐπ? |
[1, 192] |
ἀρχὴ
τῆς
χώρης
ταύτης,
τὴν
|
οἱ |
Πέρσαι
σατραπηίην
καλέουσι,
ἐστὶ
ἁπασέων |
[1, 130] |
νικηθέντες.
τότε
δὲ
ἐπὶ
Ἀστυάγεος
|
οἱ |
Πέρσαι
τε
καὶ
ὁ
Κῦρος |
[1, 4] |
τὰ
ἐνοικέοντα
ἔθνεα
βάρβαρα
οἰκηιεῦνται
|
οἱ |
Πέρσαι,
τὴν
δὲ
Εὐρώπην
καὶ |
[1, 134] |
τὸν
αὐτὸν
δὴ
λόγον
καὶ
|
οἱ |
Πέρσαι
τιμῶσι?
προέβαινε
γὰρ
δὴ |
[1, 191] |
δὲ
ἐξ
ἀπροσδοκήτου
σφι
παρέστησαν
|
οἱ |
Πέρσαι.
ὑπὸ
δὲ
μεγάθεος
τῆς |
[1, 125] |
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν
οἱ
βασιλέες
|
οἱ |
Περσεῖδαι
γεγόνασι.
ἄλλοι
δὲ
Πέρσαι |
[1, 57] |
σφέας
περιοικεόντων
εἰσὶ
ὁμόγλωσσοι
οὔτε
|
οἱ |
Πλακιηνοί,
σφίσι
δὲ
ὁμόγλωσσοι?
δηλοῦσί |
[1, 14] |
ὅσα
μὲν
ἀργύρου
ἀναθήματα,
ἔστι
|
οἱ |
πλεῖστα
ἐν
Δελφοῖσι,
πάρεξ
δὲ |
[1, 193] |
πεφυκότες
ἀνὰ
πᾶν
τὸ
πεδίον,
|
οἱ |
πλεῦνες
αὐτῶν
καρποφόροι,
ἐκ
τῶν |
[1, 185] |
περὶ
καμπὰς
πολλὰς
ἀγνύμενος,
καὶ
|
οἱ |
πλόοι
ἔωσι
σκολιοὶ
ἐς
τὴν |
[1, 216] |
Ἕλληνες
ποιέειν,
οὐ
Σκύθαι
εἰσὶ
|
οἱ |
ποιέοντες
ἀλλὰ
Μασσαγέται?
τῆς
γὰρ |
[1, 171] |
καὶ
ὄχανα
ἀσπίσι
οὗτοι
εἰσὶ
|
οἱ |
ποιησάμενοι
πρῶτοι?
τέως
δὲ
ἄνευ |
[1, 143] |
ἀλλὰ
καὶ
νῦν
φαίνονταί
μοι
|
οἱ |
πολλοὶ
αὐτῶν
ἐπαισχύνεσθαι
τῷ
οὐνόματι? |
[1, 176] |
νῦν
Λυκίων
φαμένων
Ξανθίων
εἶναι
|
οἱ |
πολλοί,
πλὴν
ὀγδώκοντα
ἱστιέων,
εἰσὶ |
[1, 55] |
ἐπειρώτα
δὲ
τάδε
χρηστηριαζόμενος,
εἴ
|
οἱ |
πολυχρόνιος
ἔσται
ἡ
μουναρχίη.
ἡ |
[1, 67] |
ἐξιόντες
ἐκ
τῶν
ἱππέων
αἰεὶ
|
οἱ |
πρεσβύτατοι,
πέντε
ἔτεος
ἑκάστου?
τοὺς |
[1, 92] |
ἀνδρὸς
ἐγένετο
οὐσίης
ἐχθροῦ,
ὅς
|
οἱ |
πρὶν
ἢ
βασιλεῦσαι
ἀντιστασιώτης
κατεστήκεε, |
[1, 98] |
τοῦ
μὲν
δὴ
πρώτου
κύκλου
|
οἱ |
προμαχεῶνες
εἰσὶ
λευκοί,
τοῦ
δὲ |
[1, 98] |
σανδαράκινοι.
οὕτω
τῶν
πέντε
κύκλων
|
οἱ |
προμαχεῶνες
ἠνθισμένοι
εἰσὶ
φαρμάκοισι?
δύο |
[1, 216] |
ἐπεὰν
δὲ
γέρων
γένηται
κάρτα,
|
οἱ |
προσήκοντές
οἱ
πάντες
συνελθόντες
θύουσί |
[1, 91] |
ἔσχε
τὴν
ἐκείνου
τιμὴν
οὐδέν
|
οἱ |
προσήκουσαν.
προθυμεομένου
δὲ
Λοξίεω
ὅκως |
[1, 62] |
ὁ
Ἀκαρνὰν
χρησμολόγος
ἀνήρ,
ὅς
|
οἱ |
προσιὼν
χρᾷ
ἐν
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ |
[1, 27] |
ἡσθῆναι
Κροῖσον
τῷ
ἐπιλόγῳ
καί
|
οἱ, |
προσφυέως
γὰρ
δόξαι
λέγειν,
πειθόμενον |
[1, 105] |
νοῦσον?
ὥστε
ἅμα
λέγουσί
τε
|
οἱ |
Σκύθαι
διὰ
τοῦτο
σφέας
νοσέειν, |
[1, 105] |
ὡς
διακέαται
τοὺς
καλέουσι
Ἐνάρεας
|
οἱ |
Σκύθαι.
~ἐπὶ
μέν
νυν
ὀκτὼ |
[1, 130] |
δυῶν
δέοντα,
πάρεξ
ἢ
ὅσον
|
οἱ |
Σκύθαι
ἦρχον.
ὑστέρῳ
μέντοι
χρόνῳ |
[1, 106] |
εἴκοσι
ἔτεα
ἦρχον
τῆς
Ἀσίης
|
οἱ |
Σκύθαι,
καὶ
τὰ
πάντα
σφι |
[1, 73] |
τῶν
κρεῶν
τούτων
ἐπάσαντο,
καὶ
|
οἱ |
Σκύθαι
ταῦτα
ποιήσαντες
Ἀλυάττεω
ἱκέται |
[1, 67] |
Ἀρίστωνος
βασιληίην
ἐν
Λακεδαίμονι
ἤδη
|
οἱ |
Σπαρτιῆται
κατυπέρτεροι
τῷ
πολέμῳ
ἐγεγόνεσαν, |
[1, 74] |
οὗτοί
σφι
καὶ
τὸ
ὅρκιον
|
οἱ |
σπεύσαντες
γενέσθαι
ἦσαν
καὶ
γάμων |
[1, 82] |
αἰσχυνόμενον
ἀπονοστέειν
ἐς
Σπάρτην
τῶν
|
οἱ |
συλλοχιτέων
διεφθαρμένων,
αὐτοῦ
μιν
ἐν |
[1, 134] |
τις
διαγνοίη
εἰ
ὅμοιοί
εἰσὶ
|
οἱ |
συντυγχάνοντες?
ἀντὶ
γὰρ
τοῦ
προσαγορεύειν |
[1, 72] |
Ἑλλήνων
Σύριοι
ὀνομάζονται?
ἦσαν
δὲ
|
οἱ |
Σύριοι
οὗτοι
τὸ
μὲν
πρότερον |
[1, 121] |
καὶ
καλέσας
τὸν
Κῦρον
ἔλεγέ
|
οἱ |
τάδε.
ὦ
παῖ,
σὲ
γὰρ |
[1, 171] |
δέ,
ὅκως
Μίνως
δέοιτο,
ἐπλήρουν
|
οἱ |
τὰς
νέας.
ἅτε
δὴ
Μίνω |
[1, 169] |
τῇ
ἠπείρῳ
Ἴωνας
ἐχειρώσατο
Ἅρπαγος,
|
οἱ |
τὰς
νήσους
ἔχοντες
Ἴωνες
καταρρωδήσαντες |
[1, 79] |
Λυδῶν
τὴν
δύναμιν.
ὡς
δέ
|
οἱ |
ταῦτα
ἔδοξε,
καὶ
ἐποίεε
κατὰ |
[1, 21] |
λέγουσι
γενέσθαι.
Ἀλυάττης
δέ,
ὡς
|
οἱ |
ταῦτα
ἐξαγγέλθη,
αὐτίκα
ἔπεμπε
κήρυκα |
[1, 123] |
αὐτοχειρίῃ
μιν
διελεῖν
καὶ
μηδένα
|
οἱ |
ταῦτα
ποιεῦντι
παρεῖναι.
~ταῦτά
τε |
[1, 120] |
τῶν
Μάγων
οἳ
τὸ
ἐνύπνιὸν
|
οἱ |
ταύτῃ
ἔκριναν.
ἀπικομένους
δὲ
εἴρετο |
[1, 167] |
δὲ
διαφθαρεισέων
νεῶν
τοὺς
ἄνδρας
|
οἱ |
τε
Καρχηδόνιοι
καὶ
οἱ
Τυρσηνοὶ |
[1, 98] |
ἠνθισμένοι
εἰσὶ
φαρμάκοισι?
δύο
δὲ
|
οἱ |
τελευταῖοί
εἰσὶ
ὃ
μὲν
καταργυρωμένους |
[1, 34] |
οἱ
εὕδοντι
ἐπέστη
ὄνειρος,
ὅς
|
οἱ |
τὴν
ἀληθείην
ἔφαινε
τῶν
μελλόντων |
[1, 60] |
Μεγακλέης
ἐπεκηρυκεύετο
Πεισιστράτῳ,
εἰ
βούλοιτό
|
οἱ |
τὴν
θυγατέρα
ἔχειν
γυναῖκα
ἐπὶ |
[1, 120] |
εἴρετο
ὁ
Ἁστυάγης
τῇ
ἔκρινάν
|
οἱ |
τὴν
ὄψιν.
οἳ
δὲ
κατὰ |
[1, 108] |
ἐξ
αὐτῆς
διαφθεῖραι?
ἐκ
γάρ
|
οἱ |
τῆς
ὄψιος
οἱ
τῶν
Μάγων |
[1, 208] |
βασιληίην
ἐδίδου,
καὶ
πολλὰ
ἐντειλάμενὸς
|
οἱ |
τιμᾶν
τε
αὐτὸν
καὶ
εὖ |
[1, 108] |
πάντων
ἐπίτροπον
τῶν
ἑωυτοῦ,
ἔλεγὲ
|
οἱ |
τοιάδε.
Ἅρπαγε,
πρῆγμα
τὸ
ἄν |
[1, 14] |
ὁ
θρόνος
οὗτος
ἔνθα
περ
|
οἱ |
τοῦ
Γύγεω
κρητῆρες.
ὁ
δὲ |
[1, 97] |
δ?
ἐγὼ
δοκέω,
μάλιστα
ἔλεγον
|
οἱ |
τοῦ
Δηιόκεω
φίλοι
οὐ
γὰρ |
[1, 60] |
τε
τοῦ
Μεγακλέος
στασιῶται
καὶ
|
οἱ |
τοῦ
Λυκούργου
ἐξελαύνουσί
μιν.
οὕτω |
[1, 90] |
Κῦρος
δὲ
εἴρετο
ὅ
τι
|
οἱ |
τοῦτο
ἐπηγορέων
παραιτέοιτο.
Κροῖσος
δέ |
[1, 206] |
τὸν
ποταμὸν
οἰκοδομεόμενος.
~ἔχοντι
δέ
|
οἱ |
τοῦτον
τὸν
πόνον
πέμψασα
ἡ |
[1, 123] |
παῦσαι
τῆς
βασιληίης.
κατεργασμένου
δέ
|
οἱ |
τούτου
καὶ
ἐόντος
ἑτοίμου,
οὕτω |
[1, 183] |
Διὸς
ἔνι
κατήμενον
χρύσεον,
καὶ
|
οἱ |
τράπεζα
μεγάλη
παρακέεται
χρυσέη,
καὶ |
[1, 181] |
μεγάλη
κέεται
εὖ
ἐστρωμένη,
καὶ
|
οἱ |
τράπεζα
παρακέεται
χρυσέη.
ἄγαλμα
δὲ |
[1, 91] |
αὗται,
ἤνυσέ
τε
καὶ
ἐχαρίσατό
|
οἱ? |
τρία
γὰρ
ἔτεα
ἐπανεβάλετο
τὴν |
[1, 59] |
γυναῖκα
ἐκπέμπειν,
καὶ
εἴ
τίς
|
οἱ |
τυγχάνει
ἐὼν
παῖς,
τοῦτον
ἀπείπασθαι. |
[1, 167] |
ἄνδρας
οἱ
τε
Καρχηδόνιοι
καὶ
|
οἱ |
Τυρσηνοὶ
διέλαχον,
τῶν
δὲ
Τυρσηνῶν |
[1, 32] |
ἔχοντος
ὀλβιώτερος
ἐστί,
εἰ
μή
|
οἱ |
τύχη
ἐπίσποιτο
πάντα
καλὰ
ἔχοντα |
[1, 90] |
ταῦτα
κατέβαινε
αὖτις
παραιτεόμενος
ἐπεῖναί
|
οἱ |
τῷ
θεῷ
τοῦτο
ὀνειδίσαι.
Κῦρος |
[1, 8] |
δὲ
ταῦτα
νομίζων,
ἦν
γάρ
|
οἱ |
τῶν
αἰχμοφόρων
Γύγης
ὁ
Δασκύλου |
[1, 59] |
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
ἐξαπατηθεὶς
ἔδωκέ
|
οἱ |
τῶν
ἀστῶν
καταλέξας
ἄνδρας
τούτους |
[1, 108] |
ἐκ
γάρ
οἱ
τῆς
ὄψιος
|
οἱ |
τῶν
Μάγων
ὀνειροπόλοι
ἐσήμαινον
ὅτι |
[1, 189] |
ὁ
Κῦρος
ἐόντα
νηυσιπέρητον,
ἐνθαῦτά
|
οἱ |
τῶν
τις
ἱρῶν
ἵππων
τῶν |
[1, 61] |
θυγατέρα.
οἷα
δὲ
παίδων
τέ
|
οἱ |
ὑπαρχόντων
νεηνιέων
καὶ
λεγομένων
ἐναγέων |
[1, 156] |
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος
μὲν
δὴ
ταῦτά
|
οἱ |
ὑπετίθετο,
αἱρετώτερα
ταῦτα
εὑρίσκων
Λυδοῖσι |
[1, 150] |
τῆς
πατρίδος
ὑπεδέξαντο.
μετὰ
δὲ
|
οἱ |
φυγάδες
τῶν
Κολοφωνίων
φυλάξαντες
τοὺς |
[1, 164] |
τοῦ
τείχεος
ἀπήγαγε
τὴν,
στρατιήν,
|
οἱ |
Φωκαιέες
ἐν
τούτῳ
κατασπάσαντες
τὰς |
[1, 167] |
παριόντα
τὸν
χῶρον,
ἐν
τῶ
|
οἱ |
Φωκαιέες
καταλευσθέντες
ἐκέατο,
ἐγίνετο
διάστροφα |
[1, 163] |
τούτῳ
δὴ
τῷ
ἀνδρὶ
προσφιλέες
|
οἱ |
Φωκαιέες
οὕτω
δή
τι
ἐγένοντο |
[1, 165] |
ἀποκληισθῇ
τούτου
εἵνεκα,
πρὸς
ταῦτα
|
οἱ |
Φωκαίες
ἐστέλλοντο
ἐς
Κύρνον?
ἐν |
[1, 181] |
ἕληται
ἐκ
πασέων,
ὡς
λέγουσι
|
οἱ |
Χαλδαῖοι
ἐόντες
ἱρέες
τούτου
τοῦ |
[1, 183] |
χρύσεος
ἐστί?
καὶ
ὡς
ἔλεγον
|
οἱ |
Χαλδαῖοι,
ταλάντων
ὀκτακοσίων
χρυσίου
πεποίηται |
[1, 183] |
λιβανωτοῦ
χίλια
τάλαντα
ἔτεος
ἑκάστου
|
οἱ |
Χαλδαῖοι
τότε
ἐπεὰν
τὴν
ὁρτὴν |
[1, 93] |
μιν
οἱ
ἀγοραῖοι
ἄνθρωποι
καὶ
|
οἱ |
χειρώνακτες
καὶ
αἱ
ἐνεργαζόμεναι
παιδίσκαι. |
[1, 160] |
ὑπὸ
Χίων
ἐξεδόθη?
ἐξέδοσαν
δὲ
|
οἱ |
Χῖοι
ἐπὶ
τῷ
Ἀταρνέι
μισθῷ? |
[1, 55] |
ἡ
μουναρχίη.
ἡ
δὲ
Πυθίη
|
οἱ |
χρᾷ
τάδε.
ἀλλ?
ὅταν
ἡμίονος |
[1, 81] |
κατεστήκεε
πολιορκίη.
Κροῖσος
δὲ
δοκέων
|
οἱ |
χρόνον
ἐπὶ
μακρὸν
ἔσεσθαι
τὴν |
[1, 103] |
πόλιν
ταύτην
θέλων
ἐξελεῖν.
καί
|
οἱ, |
ὡς
συμβαλὼν
ἐνίκησε
τοὺς
Ἀσσυρίους, |