Livre, Chapitre |
[1, 19] |
χρήσειν
πρὶν
ἢ
τὸν
νηὸν
|
τῆς |
Ἀθηναίης
ἀνορθώσωσι,
τὸν
ἐνέπρησαν
χώρης |
[1, 175] |
καὶ
τοῖσι
περιοίκοισι,
ἡ
ἱρείη
|
τῆς |
Ἀθηναίης
πώγωνα
μέγαν
ἴσχε.
τρὶς |
[1, 15] |
τὴν
Ἀσίην
καὶ
Σάρδις
πλὴν
|
τῆς |
ἀκροπόλιος
εἷλον.
~Ἄρδυος
δὲ
βασιλεύσαντος |
[1, 84] |
τῶν
τινα
Λυδῶν
κατὰ
τοῦτο
|
τῆς |
ἀκροπόλιος
καταβάντα
ἐπὶ
κυνέην
ἄνωθεν |
[1, 84] |
τῇ
ἦν
ἐπίμαχον
τὸ
χωρίον
|
τῆς |
ἀκροπόλιος,
κατηλόγησε
τοῦτο
ὡς
ἐὸν |
[1, 84] |
οὔνομα
ἦν
Ὑροιάδης,
κατὰ
τοῦτο
|
τῆς |
ἀκροπόλιος
τῇ
οὐδεὶς
ἐτέτακτο
φύλακος· |
[1, 66] |
ἐν
Τεγέῃ
περὶ
τὸν
νηὸν
|
τῆς |
Ἀλέης
Ἀθηναίης
κρεμάμεναι.
~κατὰ
μὲν |
[1, 192] |
ἡ
Ἀσσυρίη
χώρη
τῇ
δυνάμι
|
τῆς |
ἄλλης
Ἀσίης.
καὶ
ἡ
ἀρχὴ |
[1, 80] |
ἐνεσταλμένους,
σκευάσας
δὲ
αὐτοὺς
προσέταξε
|
τῆς |
ἄλλης
στρατιῆς
προϊέναι
πρὸς
τὴν |
[1, 31] |
ζεύγλην
εἷλκον
τὴν
ἅμαξαν,
ἐπὶ
|
τῆς |
ἁμάξης
δέ
σφι
ὠχέετο
ἡ |
[1, 216] |
ἀνήρ,
τὸν
φαρετρεῶνα
ἀποκρεμάσας
πρὸ
|
τῆς |
ἁμάξης
μίσγεται
ἀδεῶς.
οὖρος
δὲ |
[1, 181] |
ἔχουσα
πεποίηται.
μεσοῦντι
δέ
κου
|
τῆς |
ἀναβάσιος
ἐστὶ
καταγωγή
τε
καὶ |
[1, 9] |
οἴκημα
ἐν
τῷ
κοιμώμεθα
ὄπισθε
|
τῆς |
ἀνοιγομένης
θύρης
στήσω.
μετὰ
δ᾽ |
[1, 72] |
Ἀσίης
τὰ
κάτω
ἐκ
θαλάσσης
|
τῆς |
ἀντίον
Κύπρου
ἐς
τὸν
Εὔξεινον |
[1, 130] |
διὰ
τὴν
τούτου
πικρότητα,
ἄρξαντες
|
τῆς |
ἄνω
Ἅλυος
ποταμοῦ
Ἀσίης
ἐπ᾽ |
[1, 95] |
λόγων
ὁδοὺς
φῆναι.
Ἀσσυρίων
ἀρχόντων
|
τῆς |
ἄνω
Ἀσίης
ἐπ᾽
ἔτεα
εἴκοσι |
[1, 2] |
ὑποκρίνασθαι
ὡς
οὐδὲ
ἐκεῖνοι
Ἰοῦς
|
τῆς |
Ἀργείης
ἔδοσάν
σφι
δίκας
τῆς |
[1, 82] |
τὰς
γὰρ
Θυρέας
ταύτας
ἐοῦσα
|
τῆς |
Ἀργολίδος
μοίρης
ἀποταμόμενοι
ἔσχον
οἱ |
[1, 134] |
τοὺς
δὲ
ἄλλους
κατὰ
λόγον
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἀντέχεσθαι,
τοὺς
δὲ
ἑκαστάτω |
[1, 3] |
ἀπαιτέειν
τε
Ἑλένην
καὶ
δίκας
|
τῆς |
ἁρπαγῆς
αἰτέειν.
τοὺς
δέ
προϊσχομένων |
[1, 2] |
Ἑλλάδα
κήρυκα
αἰτέειν
τε
δίκας
|
τῆς |
ἁρπαγῆς
καὶ
ἀπαιτέειν
τὴν
θυγατέρα. |
[1, 2] |
τῆς
Ἀργείης
ἔδοσάν
σφι
δίκας
|
τῆς |
ἁρπαγῆς·
οὐδὲ
ὤν
αὐτοὶ
δώσειν |
[1, 115] |
θέλων
τιμωρῆσαι
τῷ
παιδὶ
τιμῆς
|
τῆς |
Ἀρτεμβάρεος
εἵνεκα,
μετεπέμπετο
τόν
τε |
[1, 51] |
εἴδωλον
χρύσεον
τρίπηχυ,
τὸ
Δελφοὶ
|
τῆς |
ἀρτοκόπου
τῆς
Κροίσου
εἰκόνα
λέγουσι |
[1, 104] |
Σκύθῃσι
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ
|
τῆς |
ἀρχῆς
κατελύθησαν.
οἱ
δὲ
Σκύθαι |
[1, 56] |
οἱ
ἐξ
αὐτοῦ
παύσεσθαι
κοτὲ
|
τῆς |
ἀρχῆς.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἐφρόντιζε |
[1, 92] |
δὲ
δόντος
τοῦ
πατρὸς
ἐκράτησε
|
τῆς |
ἀρχῆς
ὁ
Κροῖσος,
τὸν
ἄνθρωπον |
[1, 207] |
νικήσας
τοὺς
ἀντιουμένους
ἐλᾷς
ἰθὺ
|
τῆς |
ἀρχῆς
τῆς
Τομύριος.
χωρίς
τε |
[1, 177] |
πλέω.
~τὰ
μέν
νυν
κάτω
|
τῆς |
Ἀσίης
Ἅρπαγος
ἀνάστατα
ἐποίεε,
τὰ |
[1, 130] |
Μήδοισι
ἦρχον
τὸ
ἀπὸ
τούτου
|
τῆς |
Ἀσίης.
Ἀστυάγεα
δὲ
Κῦρος
κακὸν |
[1, 16] |
καὶ
Μήδοισι,
Κιμμερίους
τε
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
ἐξήλασε,
Σμύρνην
τε
τὴν |
[1, 173] |
αὐτοῦ,
οἳ
δὲ
ἀπωσθέντες
ἀπίκοντο
|
τῆς |
Ἀσίης
ἐς
γῆν
τὴν
Μιλυάδα· |
[1, 130] |
Τοῦτον
δὲ
καταστρεψάμενος
οὕτῳ
πάσης
|
τῆς |
Ἀσίης
ἤρξε.
~Πέρσας
δὲ
οἶδα |
[1, 4] |
σφέας
μὲν
δὴ
τοὺς
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίης
λέγουσι
Πέρσαι
ἁρπαζομενέων
τῶν |
[1, 106] |
ὀκτὼ
καὶ
εἴκοσι
ἔτεα
ἦρχον
|
τῆς |
Ἀσίης
οἱ
Σκύθαι,
καὶ
τὰ |
[1, 72] |
Ἅλυς
ποταμὸς
ἀποτάμνει
σχεδὸν
πάντα
|
τῆς |
Ἀσίης
τὰ
κάτω
ἐκ
θαλάσσης |
[1, 95] |
τοὺς
Πέρσας
ὅτεῳ
τρόπῳ
ἡγήσαντο
|
τῆς |
Ἀσίης.
ὡς
ὦν
Περσέων
μετεξέτεροι |
[1, 111] |
ἄρα
Μανδάνης
τε
εἴη
παῖς
|
τῆς |
Ἀστυάγεος
θυγατρὸς
καὶ
Καμβύσεω
τοῦ |
[1, 112] |
μὲν
φέρων
πρόθες,
τὸν
δὲ
|
τῆς |
Ἀστυάγεος
θυγατρὸς
παῖδα
ὡς
ἐξ |
[1, 62] |
ἔτεος
ἀπίκοντο
ὀπίσω,
καὶ
πρῶτον
|
τῆς |
Ἀττικῆς
ἴσχουσι
Μαραθῶνα.
ἐν
δὲ |
[1, 96] |
πολέμιον
ἐστί.
οἱ
δ᾽
ἐκ
|
τῆς |
αὐτῆς
κώμης
Μῆδοι
ὁρῶντες
αὐτοῦ |
[1, 144] |
χώρης
Δωριέες,
πρότερον
δὲ
ἑξαπόλιος
|
τῆς |
αὐτῆς
ταύτης
καλεομένης,
φυλάσσονται
ὦν) |
[1, 106] |
τοὺς
Ἀσσυρίους
ὑποχειρίους
ἐποιήσαντο
πλὴν
|
τῆς |
Βαβυλωνίης
μοίρης.
μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[1, 192] |
παρέχειν.
τοιαῦτα
μὲν
τῷ
ἄρχοντι
|
τῆς |
Βαβυλῶνος
ὑπῆρχε
ἐόντα.
~ἡ
δὲ |
[1, 211] |
ἐζώγρησαν
καὶ
ἄλλους
καὶ
τὸν
|
τῆς |
βασιλείης
Τομύριος
παῖδα
στρατηγέοντα
Μασσαγετέων, |
[1, 213] |
ἀνενειχθέντων
ἐποιέετο
λόγον·
ὁ
δὲ
|
τῆς |
βασιλείης
Τομύριος
παῖς
Σπαργαπίσης,
ὥς |
[1, 130] |
ἔτεα
πέντε
καὶ
τριήκοντα
οὕτω
|
τῆς |
βασιληίης
κατεπαύσθη,
Μῆδοι
δὲ
ὑπέκυψαν |
[1, 123] |
χρὴ
Κῦρον
προστησαμένους
Ἀστυάγεα
παῦσαι
|
τῆς |
βασιληίης.
κατεργασμένου
δέ
οἱ
τούτου |
[1, 129] |
εἴη
ἡ
ἐκείνου
δουλοσύνη
ἀντὶ
|
τῆς |
βασιληίης.
ὁ
δέ
μιν
προσιδὼν |
[1, 98] |
αὐτοὺς
οἰκία
τε
ἑωυτῷ
ἄξια
|
τῆς |
βασιληίης
οἰκοδομῆσαι
καὶ
κρατῦναι
αὐτὸν |
[1, 173] |
διενειχθέντων
δὲ
ἐν
Κρήτῃ
περὶ
|
τῆς |
βασιληίης
τῶν
Εὐρώπης
παίδων
Σαρπηδόνος |
[1, 119] |
τῷ
Ἁρπάγῳ
ἐδόκεε
ἅλις
ἔχειν
|
τῆς |
βορῆς,
Ἀστυάγης
εἴρετό
μιν
εἰ |
[1, 174] |
ἀργμένης
δὲ
ἐκ
τῆς
Χερσονήσου
|
τῆς |
Βυβασσίης,
ἐούσης
τε
πάσης
τῆς |
[1, 216] |
εἰσὶ
οἱ
ποιέοντες
ἀλλὰ
Μασσαγέται·
|
τῆς |
γὰρ
ἐπιθυμήσῃ
γυναικὸς
Μασσαγέτης
ἀνήρ, |
[1, 17] |
γῇ
ὅκως
διαφθείρειε,
ἀπαλλάσσετο
ὀπίσω.
|
τῆς |
γὰρ
θαλάσσης
οἱ
Μιλήσιοι
ἐπεκράτεον, |
[1, 71] |
εἶναι
σοφός,
ἀπὸ
δὲ
ταύτης
|
τῆς |
γνώμης
καὶ
τὸ
κάρτα
οὔνομα |
[1, 111] |
πέρι,
ὃ
μὲν
τοῦ
τόκου
|
τῆς |
γυναικὸς
ἀρρωδέων,
ἡ
δὲ
γυνὴ |
[1, 10] |
δὲ
κατὰ
νώτου
ἐγένετο
ἰούσης
|
τῆς |
γυναικός
ἐς
τὴν
κοίτην,
ὑπεκδὺς |
[1, 188] |
δὲ
δὴ
Κῦρος
ἐπὶ
ταύτης
|
τῆς |
γυναικὸς
τὸν
παῖδα
ἐστρατεύετο,
ἔχοντά |
[1, 8] |
καὶ
δὴ
καὶ
τὸ
εἶδος
|
τῆς |
γυναικὸς
ὑπερεπαινέων.
χρόνου
δὲ
οὐ |
[1, 8] |
μοι
λέγοντι
περὶ
τοῦ
εἴδεος
|
τῆς |
γυναικός
ὦτα
γὰρ
τυγχάνει
ἀνθρώποισι |
[1, 51] |
δὲ
ἀργύρεος
ἐπὶ
τοῦ
προνηίου
|
τῆς |
γωνίης,
χωρέων
ἀμφορέας
ἑξακοσίους·
ἐπικίρναται |
[1, 178] |
ἠπείρου
ὑποχείρια
ἐποιήσατο,
Ἀσσυρίοισι
ἐπετίθετο.
|
τῆς |
δὲ
Ἀσσυρίης
ἐστὶ
μὲν
κου |
[1, 184] |
δὲ
καὶ
ἴδια
ἀναθήματα
πολλά.
|
~τῆς |
δὲ
Βαβυλῶνος
ταύτης
πολλοὶ
μέν |
[1, 86] |
τὸν
μὲν
Κροῖσον
ταῦτα
ἀπηγέεσθαι,
|
τῆς |
δὲ
πυρῆς
ἤδη
ἁμμένης
καίεσθαι |
[1, 51] |
τῆς
ἑωυτοῦ
γυναικὸς
τὰ
ἀπὸ
|
τῆς |
δειρῆς
ἀνέθηκε
ὁ
Κροῖσος
καὶ |
[1, 2] |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Ἕλληνας
αἰτίους
|
τῆς |
δευτέρης
ἀδικίης
γενέσθαι·
καταπλώσαντας
γὰρ |
[1, 64] |
νεκροὺς
μετεφόρεε
ἐς
ἄλλον
χῶρον
|
τῆς |
Δήλου.
καὶ
Πεισίστρατος
μὲν
ἐτυράννευε |
[1, 193] |
ἄμπελον
οὔτε
ἐλαίην.
τὸν
δὲ
|
τῆς |
Δήμητρος
καρπὸν
ὧδε
ἀγαθὴ
ἐκφέρειν |
[1, 1] |
λόγιοι
Φοίνικας
αἰτίους
φασί
γενέσθαι
|
τῆς |
διαφορῆς.
τούτους
γὰρ
ἀπό
τῆς |
[1, 56] |
τὴν
Δρυοπίδα
μετέβη
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
Δρυοπίδος
οὕτω
ἐς
Πελοπόννησον
ἐλθὸν |
[1, 185] |
ἐσβολαὶ
ἦσαν
καὶ
τὰ
σύντομα
|
τῆς |
ἐκ
Μήδων
ὁδοῦ,
ἵνα
μὴ |
[1, 116] |
ἐλευθερωτέρη
εἶναι,
ὅ
τε
χρόνος
|
τῆς |
ἐκθέσιος
τῇ
ἡλικίῃ
τοῦ
παιδὸς |
[1, 95] |
ἀπίστασθαι,
καὶ
κως
οὗτοι
περὶ
|
τῆς |
ἐλευθερίης
μαχεσάμενοι
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι
ἐγένοντο |
[1, 3] |
ἀκηκοότα
ταῦτα,
ἐθελῆσαί
οἱ
ἐκ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
δι᾽
ἁρπαγῆς
γενέσθαι
γυναῖκα, |
[1, 152] |
ἀπερέοντα
Κύρῳ
Λακεδαιμονίων
ῥῆσιν,
γῆς
|
τῆς |
Ἑλλάδος
μηδεμίαν
πόλιν
σιναμωρέειν,
ὡς |
[1, 29] |
ἄλλοι
τε
οἱ
πάντες
ἐκ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
σοφισταί,
οἳ
τοῦτον
τὸν |
[1, 69] |
προσθέσθαι,
ὑμέας
γὰρ
πυνθάνομαι
προεστάναι
|
τῆς |
Ἑλλάδος,
ὑμέας
ὦν
κατὰ
τὸ |
[1, 141] |
ἐς
γῆν·
ὡς
δὲ
ψευσθῆναι
|
τῆς |
ἐλπίδος,
λαβεῖν
ἀμφίβληστρον
καὶ
περιβαλεῖν |
[1, 117] |
τοι
παρέδωκα
ἐκ
θυγατρὸς
γεγονότα
|
τῆς |
ἐμῆς;
ὁ
δὲ
Ἅρπαγος
ὡς |
[1, 38] |
ἔχων,
εἴ
κως
δυναίμην
ἐπὶ
|
τῆς |
ἐμῆς
σε
ζόης
διακλέψαι.
εἷς |
[1, 92] |
αἱ
πολλαί,
ἐν
δὲ
Προνηίης
|
τῆς |
ἐν
Δελφοῖσι
ἀσπὶς
χρυσέη
μεγάλη. |
[1, 168] |
νῆσον.
~Φωκαίης
μέν
νυν
πέρι
|
τῆς |
ἐν
Ἰωνίῃ
οὕτω
ἔσχε
παραπλήσια |
[1, 67] |
ταῦτα
ἤκουσαν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι,
ἀπεῖχον
|
τῆς |
ἐξευρέσιος
οὐδὲν
ἔλασσον,
πάντα
διζήμενοι, |
[1, 82] |
ἐκείνων
νεκρούς·
τέλος
δὲ
ἐκ
|
τῆς |
ἔριδος
συμπεσόντες
ἐμάχοντο,
πεσόντων
δὲ |
[1, 1] |
τῆς
διαφορῆς.
τούτους
γὰρ
ἀπό
|
τῆς |
Ἐρυθρῆς
καλεομένης
θαλάσσης
ἀπικομένους
ἐπὶ |
[1, 5] |
ἐοῦσαν
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
ἔχθρης
|
τῆς |
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας.
περὶ
δὲ |
[1, 9] |
ἐς
κοῖτον.
κεῖται
δὲ
ἀγχοῦ
|
τῆς |
ἐσόδου
θρόνος·
ἐπὶ
τοῦτον
τῶν |
[1, 103] |
τὴν
Ἀσίην
Κιμμερίους
ἐκβαλόντες
ἐκ
|
τῆς |
Εὐρώπης,
τούτοισι
δὲ
ἐπισπόμενοι
φεύγουσι |
[1, 5] |
εὑρίσκουσι
σφίσι
ἐοῦσαν
τὴν
ἀρχὴν
|
τῆς |
ἔχθρης
τῆς
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας. |
[1, 8] |
δὴ
ὦν
ὁ
Κανδαύλης
ἠράσθη
|
τῆς |
ἑωυτοῦ
γυναικός,
ἐρασθεὶς
δὲ
ἐνόμιζέ |
[1, 51] |
λέγουσι
εἶναι.
πρὸς
δὲ
καὶ
|
τῆς |
ἑωυτοῦ
γυναικὸς
τὰ
ἀπὸ
τῆς |
[1, 169] |
καὶ
ἄνδρες
ἐγένοντο
ἀγαθοὶ
περὶ
|
τῆς |
ἑωυτοῦ
ἕκαστος
μαχόμενοι,
ἑσσωθέντες
δὲ |
[1, 163] |
πρῶτα
σφέας
ἐκλιπόντας
Ἰωνίην
ἐκέλευε
|
τῆς |
ἑωυτοῦ
χώρης
οἰκῆσαι
ὅκου
βούλονται· |
[1, 135] |
δὴ
τὴν
Μηδικὴν
ἐσθῆτα
νομίσαντες
|
τῆς |
ἑωυτῶν
εἶναι
καλλίω
φορέουσι,
καὶ |
[1, 32] |
ἐς
γὰρ
ἑβδομήκοντα
ἔτεα
οὖρον
|
τῆς |
ζόης
ἀνθρώπῳ
προτίθημι.
οὗτοι
ἐόντες |
[1, 157] |
κελευσμοσύνης
Λυδοὶ
τὴν
πᾶσαν
δίαιταν
|
τῆς |
ζόης
μετέβαλον.
Μαζάρης
δὲ
μετὰ |
[1, 85] |
ἤδη
ἐφώνεε
τὸν
πάντα
χρόνον
|
τῆς |
ζόης.
~οἱ
δὲ
Πέρσαι
τάς |
[1, 148] |
Ἑλικωνίῳ.
ἡ
δὲ
Μυκάλη
ἐστὶ
|
τῆς |
ἠπείρου
ἄκρη
πρὸς
ζέφυρον
ἄνεμον |
[1, 178] |
ἐπιμνήσομαι.
~Κῦρος
ἐπείτε
τὰ
πάντα
|
τῆς |
ἠπείρου
ὑποχείρια
ἐποιήσατο,
Ἀσσυρίοισι
ἐπετίθετο. |
[1, 100] |
ἦσαν
ἀνὰ
πᾶσαν
τὴν
χώρην
|
τῆς |
ἦρχε.
~Δηιόκης
μέν
νυν
τὸ |
[1, 185] |
οἳ
ἂν
κομίζωνται
ἀπὸ
τῆσδε
|
τῆς |
θαλάσσης
ἐς
Βαβυλῶνα,
καταπλέοντες
τὸν |
[1, 203] |
μὲν
πρὸς
τὴν
ἑσπέρην
φέροντα
|
τῆς |
θαλάσσης
ταύτης
ὁ
Καύκασος
παρατείνει, |
[1, 204] |
~τὰ
μὲν
δὴ
πρὸς
ἑσπέρην
|
τῆς |
θαλάσσης
ταύτης
τῆς
Κασπίης
καλεομένης |
[1, 105] |
πάντων
ἀρχαιότατον
ἱρῶν
ὅσα
ταύτης
|
τῆς |
θεοῦ·
καὶ
γὰρ
τὸ
ἐν |
[1, 30] |
~αὐτῶν
δὴ
ὦν
τούτων
καὶ
|
τῆς |
θεωρίης
ἐκδημήσας
ὁ
Σόλων
εἵνεκεν |
[1, 168] |
τὰ
πλοῖα
οἴχοντο
πλέοντες
ἐπὶ
|
τῆς |
Θρηίκης,
καὶ
ἐνθαῦτα
ἔκτισαν
πόλιν |
[1, 108] |
ὀνειροπόλοι
ἐσήμαινον
ὅτι
μέλλοι
ὁ
|
τῆς |
θυγατρὸς
αὐτοῦ
γόνος
βασιλεύσειν
ἀντὶ |
[1, 108] |
δέ
οἱ
ἐκ
τῶν
αἰδοίων
|
τῆς |
θυγατρὸς
ταύτης
φῦναι
ἄμπελον,
τὴν |
[1, 50] |
ἔχοι
ἕκαστος.
ὡς
δὲ
ἐκ
|
τῆς |
θυσίης
ἐγένετο,
καταχεάμενος
χρυσὸν
ἄπλετον |
[1, 216] |
θύουσι
ἵππους.
νόος
δὲ
οὗτος
|
τῆς |
θυσίης·
τῶν
θεῶν
τῷ
ταχίστῳ |
[1, 7] |
ἐκ
θεοπροπίου,
ἐκ
δούλης
τε
|
τῆς |
Ἰαρδάνου
γεγονότες
καὶ
Ἡρακλέος,
ἄρξαντες |
[1, 5] |
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας.
περὶ
δὲ
|
τῆς |
Ἰοῦς
οὐκ
ὁμολογέουσι
Πέρσῃσι
οὕτω |
[1, 80] |
τὰς
δὲ
καμήλους
ἔταξε
ἀντία
|
τῆς |
ἵππου
τῶνδε
εἵνεκεν·
κάμηλον
ἵππος |
[1, 56] |
καλεομένην
δὲ
Ἱστιαιῶτιν·
ἐκ
δὲ
|
τῆς |
Ἱστιαιώτιδος
ὡς
ἐξανέστη
ὑπὸ
Καδμείων, |
[1, 76] |
διαβὰς
σὺν
τῷ
στρατῷ
ἀπίκετο
|
τῆς |
Καππαδοκίης
ἐς
τὴν
Πτερίην
καλεομένην |
[1, 204] |
πρὸς
ἑσπέρην
τῆς
θαλάσσης
ταύτης
|
τῆς |
Κασπίης
καλεομένης
ὁ
Καύκασος
ἀπέργει, |
[1, 122] |
Ἀστυάγεος
εἴη
παῖς,
ἀπὸ
δὲ
|
τῆς |
κεῖθεν
ὁδοῦ
τὸν
πάντα
λόγον |
[1, 182] |
τὸν
νηὸν
καὶ
ἀμπαύεσθαι
ἐπὶ
|
τῆς |
κλίνης,
κατά
περ
ἐν
Θήβῃσι |
[1, 174] |
τῆς
Βυβασσίης,
ἐούσης
τε
πάσης
|
τῆς |
Κνιδίης
πλὴν
ὀλίγης
περιρρόου
τὰ |
[1, 10] |
δὲ
Κανδαύλης,
ἐπεὶ
ἐδόκεε
ὥρη
|
τῆς |
κοίτης
εἶναι,
ἤγαγε
τὸν
Γύγεα |
[1, 104] |
ἡμερέων
εὐζώνῳ
ὁδός,
ἐκ
δὲ
|
τῆς |
Κολχίδος
οὐ
πολλὸν
ὑπερβῆναι
ἐς |
[1, 6] |
δὲ
προσεποιήσατο
Λακεδαιμονίους.
πρὸ
δὲ
|
τῆς |
Κροίσου
ἀρχῆς
πάντες
Ἕλληνες
ἦσαν |
[1, 51] |
τρίπηχυ,
τὸ
Δελφοὶ
τῆς
ἀρτοκόπου
|
τῆς |
Κροίσου
εἰκόνα
λέγουσι
εἶναι.
πρὸς |
[1, 199] |
χρόνον
μένουσι.
ἐνιαχῇ
δὲ
καὶ
|
τῆς |
Κύπρου
ἐστὶ
παραπλήσιος
τούτῳ
νόμος. |
[1, 211] |
τοῦ
στρατοῦ
τούς
τε
λειφθέντας
|
τῆς |
Κύρου
στρατιῆς
ἐφόνευε
ἀλεξομένους
καὶ |
[1, 120] |
ἐπ᾽
ἀγροῦ
διαιτώμενον
οἱ
ἐκ
|
τῆς |
κώμης
παῖδες
ἐστήσαντο
βασιλέα.
ὁ |
[1, 115] |
δίκῃ.
οἱ
γάρ
με
ἐκ
|
τῆς |
κώμης
παῖδες,
τῶν
καὶ
ὅδε |
[1, 69] |
βουλόμενοι
χρήσασθαι
τοῦτο
τὸ
νῦν
|
τῆς |
Λακωνικῆς
ἐν
Θόρνακι
ἵδρυται
Ἀπόλλωνος· |
[1, 186] |
ἐς
τὰ
ἀρχαῖα
ῥέεθρα
ἐκ
|
τῆς |
λίμνης
ἐξήγαγε,
καὶ
οὕτω
τὸ |
[1, 185] |
τε
τῶν
πλόων
ἐκδέκηται
περίοδος
|
τῆς |
λίμνης
μακρή.
κατὰ
τοῦτο
δὲ |
[1, 104] |
χώρην
ἀπίκοντο.
~ἔστι
δὲ
ἀπὸ
|
τῆς |
λίμνης
τῆς
Μαιήτιδος
ἐπὶ
Φᾶσιν |
[1, 72] |
τῆς
τε
Μηδικῆς
ἀρχῆς
καὶ
|
τῆς |
Λυδικῆς
ὁ
Ἅλυς
ποταμός,
ὃς |
[1, 182] |
καὶ
κατά
περ
ἐν
Πατάροισι
|
τῆς |
Λυκίης
ἡ
πρόμαντις
τοῦ
θεοῦ, |
[1, 104] |
~ἔστι
δὲ
ἀπὸ
τῆς
λίμνης
|
τῆς |
Μαιήτιδος
ἐπὶ
Φᾶσιν
ποταμὸν
καὶ |
[1, 108] |
Μήδου.
~συνοικεούσης
δὲ
τῷ
Καμβύσῃ
|
τῆς |
Μανδάνης,
ὁ
Ἀστυάγης
τῷ
πρώτῳ |
[1, 74] |
ἔτεϊ
συμβολῆς
γενομένης
συνήνεικε
ὥστε
|
τῆς |
μάχης
συνεστεώσης
τὴν
ἡμέρην
ἐξαπίνης |
[1, 74] |
εἶδον
νύκτα
ἀντὶ
ἡμέρης
γενομένην,
|
τῆς |
μάχης
τε
ἐπαύσαντο
καὶ
μᾶλλόν |
[1, 144] |
περὶ
τὸ
ἱρόν
ἀνομήσαντας
ἐξεκλήισαν
|
τῆς |
μετοχῆς,
ἐν
γὰρ
τῷ
ἀγῶνι |
[1, 144] |
Κῶς
τε
καὶ
Κνίδος
ἐξεκλήισαν
|
τῆς |
μετοχῆς
τὴν
ἕκτην
πόλιν
Ἁλικαρνησσόν. |
[1, 173] |
εἴη,
καταλέξει
ἑωυτὸν
μητρόθεν
καὶ
|
τῆς |
μητρὸς
ἀνανεμέεται
τὰς
μητέρας.
καὶ |
[1, 19] |
Ἀθηναίης
ἀνορθώσωσι,
τὸν
ἐνέπρησαν
χώρης
|
τῆς |
Μιλησίης
ἐν
Ἀσσησῷ.
~Δελφῶν
οἶδα |
[1, 46] |
καὶ
παρὰ
Τροφώνιον,
οἳ
δὲ
|
τῆς |
Μιλησίης
ἐς
Βραγχίδας.
ταῦτα
μέν |
[1, 157] |
ὁ
δὲ
χῶρος
οὗτος
ἐστὶ
|
τῆς |
Μιλησίης
ὑπὲρ
Πανόρμου
λιμένος.
~πέμψαντες |
[1, 22] |
ἤκουε
τοῦ
κήρυκος
νοστήσαντος
ἐκ
|
τῆς |
Μιλήτου
τοὺς
ἐναντίους
λόγους
ἢ |
[1, 148] |
σκῆψιν.
~τὸ
δὲ
Πανιώνιον
ἐστὶ
|
τῆς |
Μυκάλης
χῶρος
ἱρὸς
πρὸς
ἄρκτον |
[1, 160] |
δὲ
Ἀταρνέος
τούτου
ἐστὶ
χῶρος
|
τῆς |
Μυσίης,
Λέσβου
ἀντίος.
Πακτύην
μέν |
[1, 27] |
γὰρ
δόξαι
λέγειν,
πειθόμενον
παύσασθαι
|
τῆς |
ναυπηγίης.
καὶ
οὕτω
τοῖσι
τὰς |
[1, 61] |
οὐ
βουλόμενός
οἱ
γενέσθαι
ἐκ
|
τῆς |
νεογάμου
γυναικὸς
τέκνα
ἐμίσγετό
οἱ |
[1, 5] |
τῷ
Ἄργει
ἐμίσγετο
τῷ
ναυκλήρῳ
|
τῆς |
νέος·
ἐπεὶ
δ᾽
ἔμαθε
ἔγκυος |
[1, 1] |
Ἰνάχου·
ταύτας
στάσας
κατά
πρύμνην
|
τῆς |
νεὸς
ὠνέεσθαι
τῶν
φορτίων
τῶν |
[1, 22] |
τῇ
Ἀσσησῷ,
αὐτός
τε
ἐκ
|
τῆς |
νούσου
ἀνέστη.
κατὰ
μέν
τὸν |
[1, 197] |
πρὸς
τὸν
κάμνοντα
συμβουλεύουσι
περὶ
|
τῆς |
νούσου,
εἴ
τις
καὶ
αὐτὸς |
[1, 19] |
Ἀλυάττης.
μακροτέρης
δέ
οἱ
γινομένης
|
τῆς |
νούσου
πέμπει
ἐς
Δελφοὺς
θεοπρόπους, |
[1, 19] |
πέμψαντα
τὸν
θεὸν
ἐπειρέσθαι
περὶ
|
τῆς |
νούσου.
τοῖσι
δὲ
ἡ
Πυθίη |
[1, 109] |
θυγατέρα
ταύτην
ἀναβῆναι
ἡ
τυραννίς,
|
τῆς |
νῦν
τὸν
υἱὸν
κτείνει
δι᾽ |
[1, 157] |
~ὃ
μὲν
δὴ
ταῦτα
ἐκ
|
τῆς |
ὁδοῦ
ἐντειλάμενος
ἀπήλαυνε
ἐς
ἤθεα |
[1, 64] |
αὐτῶν
μετ᾽
Ἀλκμεωνιδέων
ἔφευγον
ἐκ
|
τῆς |
οἰκηίης.
~τοὺς
μέν
νυν
Ἀθηναίους |
[1, 25] |
ἐκφυγὼν
τὴν
νοῦσον
δεύτερος
οὗτος
|
τῆς |
οἰκίης
ταύτης
ἐς
Δελφοὺς
κρητῆρά |
[1, 167] |
ἐνθεῦτεν
ὁρμώμενοι
ἐκτήσαντο
πόλιν
γῆς
|
τῆς |
Οἰνωτπίης
ταύτην
ἥτις
νῦν
Ὑέλη |
[1, 156] |
ἡσθεὶς
τῇ
ὑποθήκῃ
καὶ
ὑπεὶς
|
τῆς |
ὀργῆς
ἔφη
οἱ
πείθεσθαι.
καλέσας |
[1, 105] |
ὀλίγοι
τινὲς
αὐτῶν
ὑπολειφθέντες
ἐσύλησαν
|
τῆς |
οὐρανίης
Ἀφροδίτης
τὸ
ἱρόν.
ἔστι |
[1, 108] |
αὐτῆς
διαφθεῖραι·
ἐκ
γάρ
οἱ
|
τῆς |
ὄψιος
οἱ
τῶν
Μάγων
ὀνειροπόλοι |
[1, 209] |
ἐπισκιάζειν.
οὔκων
ἐστὶ
μηχανὴ
ἀπὸ
|
τῆς |
ὄψιος
ταύτης
οὐδεμία
τὸ
μὴ |
[1, 209] |
Κῦρος,
ἐδίδου
λόγον
ἑωυτῷ
περὶ
|
τῆς |
ὄψιος.
ὡς
δέ
οἱ
ἐδόκεε |
[1, 31] |
σφι
ποιήσασι
καὶ
ὀφθεῖσι
ὑπὸ
|
τῆς |
πανηγύριος
τελευτὴ
τοῦ
βίου
ἀρίστη |
[1, 85] |
μέν
νυν
ὁρέων
ἐπιόντα
ὑπὸ
|
τῆς |
παρεούσης
συμφορῆς
παρημελήκεε,
οὐδὲ
τί |
[1, 150] |
στάσι
ἑσσωθέντας
καὶ
ἐκπεσόντας
ἐκ
|
τῆς |
πατρίδος
ὑπεδέξαντο.
μετὰ
δὲ
οἱ |
[1, 68] |
δέ
σφι
καὶ
ἡ
πολλὴ
|
τῆς |
Πελοποννήσου
ἦν
κατεστραμμένη.
~ταῦτα
δὴ |
[1, 144] |
Σμυρναῖοι)
~κατά
περ
οἱ
ἐκ
|
τῆς |
πενταπόλιος
νῦν
χώρης
Δωριέες,
πρότερον |
[1, 91] |
ὕστερον
τοῖσι
ἔτεσι
τούτοισι
ἁλοὺς
|
τῆς |
πεπρωμένης.
δευτέρα
δὲ
τούτων
καιομένῳ |
[1, 124] |
νυν,
ἢν
βούλῃ
ἐμοὶ
πείθεσθαι,
|
τῆς |
περ
Ἀστυάγης
ἄρχει
χώρης,
ταύτης |
[1, 178] |
σταδίων,
ἐούσης
τετραγώνου·
οὗτοι
στάδιοι
|
τῆς |
περιόδου
τῆς
πόλιος
γίνονται
συνάπαντες |
[1, 126] |
Κῦρος,
ἦν
γάρ
τις
χῶρος
|
τῆς |
Περσικῆς
ἀκανθώδης
ὅσον
τε
ἐπὶ |
[1, 214] |
περιεγένοντο,
ἥ
τε
δὴ
πολλὴ
|
τῆς |
Περσικῆς
στρατιῆς
αὐτοῦ
ταύτῃ
διεφθάρη |
[1, 174] |
τὰ
περὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
θραυομένης
|
τῆς |
πέτρης,
ἔπεμπον
ἐς
Δελφοὺς
θεοπρόπους |
[1, 190] |
ἐνθαῦτα
οὗτοι
μὲν
λόγον
εἶχον
|
τῆς |
πολιορκίης
οὐδένα,
Κῦρος
δὲ
ἀπορίῃσι |
[1, 178] |
τετραγώνου·
οὗτοι
στάδιοι
τῆς
περιόδου
|
τῆς |
πόλιος
γίνονται
συνάπαντες
ὀγδώκοντα
καὶ |
[1, 191] |
οἰκημένων,
τῶν
περὶ
τὰ
ἔσχατα
|
τῆς |
πόλιος
ἑαλωκότων
τοὺς
τὸ
μέσον |
[1, 186] |
δὲ
ἐξ
αὐτῶν
παρενθήκην
ἐποιήσατο.
|
τῆς |
πόλιος
ἐούσης
δύο
φαρσέων,
τοῦ |
[1, 181] |
δέ.
ἐν
δὲ
φάρσεϊ
ἑκατέρῳ
|
τῆς |
πόλιος
ἐτετείχιστο
ἐν
μέσῳ
ἐν |
[1, 30] |
δὲ
εἶπε
Τέλλῳ
τοῦτο
μὲν
|
τῆς |
πόλιος
εὖ
ἡκούσης
παῖδες
ἦσαν |
[1, 165] |
ἔλαβε
πόθος
τε
καὶ
οἶκτος
|
τῆς |
πόλιος
καὶ
τῶν
ἠθέων
τῆς |
[1, 185] |
πρότερον
ἰθύν,
ὅς
σφι
διὰ
|
τῆς |
πόλιος
μέσης
ῥέει,
τοῦτον
ἄνωθεν |
[1, 191] |
τάξας
ἑτέρους,
τῇ
ἐξιεῖ
ἐκ
|
τῆς |
πόλιος
ὁ
ποταμός,
προεῖπε
τῷ |
[1, 84] |
δὲ
πρὸς
τοῦ
Τμώλου
τετραμμένον
|
τῆς |
πόλιος.
ὁ
ὦν
δὴ
Ὑροιάδης |
[1, 190] |
ἐπεὶ
δὲ
ἐγένετο
ἐλαύνων
ἀγχοῦ
|
τῆς |
πόλιος,
συνέβαλόν
τε
οἱ
Βαβυλώνιοι |
[1, 191] |
πόλιν
ἐσβάλλει,
καὶ
ὄπισθε
αὖτις
|
τῆς |
πόλιος
τάξας
ἑτέρους,
τῇ
ἐξιεῖ |
[1, 180] |
τοιῷδε,
ἔστι
δὲ
δύο
φάρσεα
|
τῆς |
πόλιος.
τὸ
γὰρ
μέσον
αὐτῆς |
[1, 191] |
οἱ
Πέρσαι.
ὑπὸ
δὲ
μεγάθεος
|
τῆς |
πόλιος,
ὡς
λέγεται
ὑπὸ
τῶν |
[1, 185] |
Νίτωκρις,
αὕτη
δὲ
συνετωτέρη
γενομένη
|
τῆς |
πρότερον
ἀρξάσης
τοῦτο
μὲν
μνημόσυνα |
[1, 24] |
ἀρίστου
ἀνθρώπων
ἀοιδοῦ,
ἀναχωρῆσαι
ἐκ
|
τῆς |
πρύμνης
ἐς
μέσην
νέα.
τὸν |
[1, 48] |
ἐπιέσται.
~ταῦτα
οἱ
Λυδοὶ
θεσπισάσης
|
τῆς |
Πυθίης
συγγραψάμενοι
οἴχοντο
ἀπιόντες
ἐς |
[1, 174] |
κ᾽
ἐβούλετο.
Κνίδιοι
μὲν
ταῦτα
|
τῆς |
Πυθίης
χρησάσης
τοῦ
τε
ὀρύγματος |
[1, 87] |
ἀνὴρ
ἀγαθός,
καταβιβάσαντα
αὐτὸν
ἀπὸ
|
τῆς |
πυρῆς
εἰρέσθαι
τάδε.
Κροῖσε,
τίς |
[1, 86] |
τῷ
δὲ
Κροίσῳ
ἑστεῶτι
ἐπὶ
|
τῆς |
πυρῆς
ἐσελθεῖν,
καίπερ
ἐν
κακῷ |
[1, 120] |
ὦν
πάντως
ἡμῖν
σέο
καὶ
|
τῆς |
σῆς
ἀρχῆς
προοπτέον
ἐστί.
καὶ |
[1, 30] |
ἀπῖκται
πολλὸς
καὶ
σοφίης
εἵνεκεν
|
τῆς |
σῆς
καὶ
πλάνης,
ὡς
φιλοσοφέων |
[1, 162] |
δὲ
τούτου,
Ἅρπαγος
κατέβη
διάδοχος
|
τῆς |
στρατηγίης,
γένος
καὶ
αὐτὸς
ἐὼν |
[1, 19] |
λόγος
οὐδεὶς
ἐγένετο,
μετὰ
δὲ
|
τῆς |
στρατιῆς
ἀπικομένης
ἐς
Σάρδις
ἐνόσησε |
[1, 192] |
ἐς
τροφὴν
αὐτοῦ
τε
καὶ
|
τῆς |
στρατιῆς
διαραίρηται,
πάρεξ
τοῦ
φόρου, |
[1, 19] |
δυωδεκάτῳ
ἔτεϊ
ληίου
ἐμπιπραμένου
ὑπὸ
|
τῆς |
στρατιῆς
συνηνείχθη
τι
τοιόνδε
γενέσθαι |
[1, 207] |
παντοῖα·
ποιήσαντας
δὲ
ταῦτα,
ὑπολιπομένους
|
τῆς |
στρατιῆς
τὸ
φλαυρότατον,
τοὺς
λοιποὺς |
[1, 84] |
δώσειν.
μετὰ
δὲ
τοῦτο
πειρησαμένης
|
τῆς |
στρατιῆς
ὡς
οὐ
προεχώρεε,
ἐνθαῦτα |
[1, 105] |
δὲ
ἐπείτε
ἀναχωρέοντες
ὀπίσω
ἐγένοντο
|
τῆς |
Συρίης
ἐν
Ἀσκάλωνι
πόλι,
τῶν |
[1, 105] |
εἰσὶ
οἱ
ἱδρυσάμενοι
ἐκ
ταύτης
|
τῆς |
Συρίης
ἐόντες.
τοῖσι
δὲ
τῶν |
[1, 94] |
κύβων
καὶ
τῶν
ἀστραγάλων
καὶ
|
τῆς |
σφαίρης
καὶ
τῶν
ἀλλέων
πασέων |
[1, 18] |
ἐγένετο,
ἔν
τε
Λιμενηίῳ
χώρης
|
τῆς |
σφετέρης
μαχεσαμένων
καὶ
ἐν
Μαιάνδρου |
[1, 174] |
ἄποικοι
Κνίδιοι.
οἳ
τῆς
χώρης
|
τῆς |
σφετέρης
τετραμμένης
ἐς
πόντον,
τὸ |
[1, 179] |
καλάμων
διαστοιβάζοντες,
ἔδειμαν
πρῶτα
μὲν
|
τῆς |
τάφου
τὰ
χείλεα,
δευτέρα
δὲ |
[1, 179] |
ἔτι
φράσαι
ἵνα
τε
ἐκ
|
τῆς |
τάφρου
ἡ
γῆ
ἀναισιμώθη,
καὶ |
[1, 72] |
Κύρου.
ὁ
γὰρ
οὖρος
ἦν
|
τῆς |
τε
Μηδικῆς
ἀρχῆς
καὶ
τῆς |
[1, 26] |
τὸ
τεῖχος.
ἔστι
δὲ
μεταξὺ
|
τῆς |
τε
παλαιῆς
πόλιος,
ἣ
τότε |
[1, 207] |
ἀντιουμένους
ἐλᾷς
ἰθὺ
τῆς
ἀρχῆς
|
τῆς |
Τομύριος.
χωρίς
τε
τοῦ
ἀπηγημένου |
[1, 122] |
πυθέσθαι.
τραφῆναι
δὲ
ἔλεγε
ὑπὸ
|
τῆς |
τοῦ
βουκόλου
γυναικός,
ἤιέ
τε |
[1, 118] |
ἐν
ἐλαφρῷ
ἐποιεύμην.
ὡς
ὦν
|
τῆς |
τύχης
εὖ
μετεστεώσης,
τοῦτο
μὲν |
[1, 184] |
δύο.
ἡ
μὲν
πρότερον
ἄρξασα,
|
τῆς |
ὕστερον
γενεῇσι
πέντε
πρότερον
γενομένη, |
[1, 2] |
γὰρ
ἔχουσι
τοὔνομα
ἀπηγήσασθαι)
φασὶ
|
τῆς |
Φοινίκης
ἐς
Τύρον
προσσχόντας
ἁρπάσαι |
[1, 35] |
τίς
τε
ἐὼν
καὶ
κόθεν
|
τῆς |
Φρυγίης
ἥκων
ἐπίστιός
μοι
ἐγένεο; |
[1, 51] |
ὁ
μὲν
παῖς,
δι᾽
οὗ
|
τῆς |
χειρὸς
ῥέει
τὸ
ὕδωρ,
Λακεδαιμονίων |
[1, 174] |
Τριόπιον
καλέεται,
ἀργμένης
δὲ
ἐκ
|
τῆς |
Χερσονήσου
τῆς
Βυβασσίης,
ἐούσης
τε |
[1, 212] |
τὸν
παῖδα
ἄπιθι
ἐκ
τῆσδε
|
τῆς |
χώρης
ἀζήμιος,
Μασσαγετέων
τριτημορίδι
τοῦ |
[1, 7] |
δὲ
πρότερον
Ἄγρωνος
βασιλεύσαντες
ταύτης
|
τῆς |
χώρης
ἦσαν
ἀπόγονοὶ
Λυδοῦ
τοῦ |
[1, 98] |
καὶ
ἰσχυρά,
ἵνα
αὐτὸς
ἔφρασε
|
τῆς |
χώρης,
καὶ
δορυφόρους
αὐτῷ
ἐπιτρέπουσι |
[1, 94] |
τὴν
δὲ
ἐπὶ
ἐξόδῳ
ἐκ
|
τῆς |
χώρης,
καὶ
ἐπὶ
μὲν
τῇ |
[1, 138] |
ὑπὸ
τουτέων
πολλοὶ
ἐξελαύνουσι
ἐκ
|
τῆς |
χώρης,
καὶ
τὰς
λευκὰς
περιστεράς, |
[1, 94] |
αὐτῶν
τοὺς
ἑτέρους
ἐξιέναι
ἐκ
|
τῆς |
χώρης
καταβῆναι
ἐς
Σμύρνην
καὶ |
[1, 207] |
τὸν
Καμβύσεω
γυναικὶ
εἴξαντα
ὑποχωρῆσαι
|
τῆς |
χώρης.
νῦν
ὦν
μοι
δοκέει |
[1, 36] |
ὡς
ἄν
μιν
ἐξέλωμεν
ἐκ
|
τῆς |
χώρης"
οἳ
μὲν
δὴ
τούτων |
[1, 36] |
συνεξελεῖν
ὑμῖν
τὸ
θηρίον
ἐκ
|
τῆς |
χώρης"
~ταῦτα
ἀμείψατο·
ἀποχρεωμένων
δὲ |
[1, 72] |
πόντον.
ἔστι
δὲ
αὐχὴν
οὗτος
|
τῆς |
χώρης
ταύτης
ἁπάσης·
μῆκος
ὁδοῦ |
[1, 160] |
πάντων
ἱρῶν
τὰ
πάντα
ἐκ
|
τῆς |
χώρης
ταύτης
γινόμενα.
~Χῖοι
μέν |
[1, 192] |
ἄλλης
Ἀσίης.
καὶ
ἡ
ἀρχὴ
|
τῆς |
χώρης
ταύτης,
τὴν
οἱ
Πέρσαι |
[1, 76] |
καλεομένην
ἡ
δὲ
Πτερίη
ἐστὶ
|
τῆς |
χώρης
ταύτης
τὸ
ἰσχυρότατον,
κατὰ |
[1, 185] |
μακρή.
κατὰ
τοῦτο
δὲ
ἐργάζετο
|
τῆς |
χώρης
τῇ
αἵ
τε
ἐσβολαὶ |
[1, 174] |
καὶ
Λακεδαιμονίων
ἄποικοι
Κνίδιοι.
οἳ
|
τῆς |
χώρης
τῆς
σφετέρης
τετραμμένης
ἐς |
[1, 61] |
ποιεύμενα
ἐπ᾽
ἑωυτῷ
ἀπαλλάσσετο
ἐκ
|
τῆς |
χώρης
τὸ
παράπαν,
ἀπικόμενος
δὲ |
[1, 165] |
τῆς
πόλιος
καὶ
τῶν
ἠθέων
|
τῆς |
χώρης,
ψευδόρκιοι
δὲ
γενόμενοι
ἀπέπλεον |
[1, 119] |
ποιησάμενος
εἶχε
ἕτοιμα.
ἐπείτε
δὲ
|
τῆς |
ὥρης
γινομένης
τοῦ
δείπνου
παρῆσαν |