HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ξύλων 2
ξυστὸν 1
ὁ 321
ὅ 24
ὃ 32
Ὃ 2
ὀγδώκοντα 5

Fréquences [« »]
24 ἔστι
24 εὖ
24 ἐὼν
24 ὅ
24 τις
25 οὐδὲ
25 πᾶσαν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

ὅ

Livre, Chapitre

[1, 113]   παιδίου τὸν νέκυν. πέμψας δὲ ὅ Ἅρπαγος τῶν ἑωυτοῦ δορυφόρων τοὺς

[1, 88]   κου φίλον ἦν οὕτω γενέσθαι" ~ὅ μὲν ταῦτα ἔλεγε, Κῦρος δὲ

[1, 112]   οὔτε ἡμῖν κακῶς βεβουλευμένα ἔσται? ὅ τε γὰρ τεθνεὼς βασιληίης ταφῆς

[1, 213]   Τομύριος παῖς Σπαργαπίσης, ὥς μιν ὅ τε οἶνος ἀνῆκε καὶ ἔμαθε

[1, 185]   τὸ ὄρυγμα πᾶν ἕλος, ὡς ὅ τε ποταμὸς βραδύτερος εἴη περὶ

[1, 116]   ἐσήιε ἀνάγνωσις αὐτοῦ, καὶ οἱ ὅ τε χαρακτὴρ τοῦ προσώπου προσφέρεσθαι

[1, 116]   καὶ ἡ ὑπόκρισις ἐλευθερωτέρη εἶναι, ὅ τε χρόνος τῆς ἐκθέσιος τῇ

[1, 119]   κελεύων ἐς Ἀστυάγεος καὶ ποιέειν ὅ τι ἂν ἐκεῖνος κελεύῃ, αὐτὸς

[1, 88]   δέ μιν θαρσέοντα ἐκέλευε λέγειν ὅ τι βούλοιτο. ὁ δὲ αὐτὸν

[1, 129]   ἐκεῖνος σαρξὶ τοῦ παιδὸς ἐθοίνησε, ὅ τι εἴη ἡ ἐκείνου δουλοσύνη

[1, 50]   θύειν πάντα τινὰ αὐτῶν τούτῳ ὅ τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς δὲ

[1, 106]   τοῦ φόρου ἥρπαζον περιελαύνοντες τοῦτο ὅ τι ἔχοιεν ἕκαστοι. καὶ τούτων

[1, 47]   θεσπίσῃ, συγγραψαμένους ἀναφέρειν παρ? ἑωυτόν. ὅ τι μέν νυν τὰ λοιπὰ

[1, 132]   θύσας τὰ κρέα καὶ χρᾶται ὅ τι μιν λόγος αἱρέει. ~ἡμέρην

[1, 111]   ἰδοῦσα ἡ γυνὴ εἴρετο προτέρη ὅ τι μιν οὕτω προθύμως Ἅρπαγος

[1, 89]   δὲ τοὺς ἄλλους, εἴρετο Κροῖσον ὅ τι οἱ ἐνορῴη ἐν τοῖσι

[1, 90]   ἐστί οἱ" Κῦρος δὲ εἴρετο ὅ τι οἱ τοῦτο ἐπηγορέων παραιτέοιτο.

[1, 111]   γυναικὸς ἀρρωδέων, ἡ δὲ γυνὴ ὅ τι οὐκ ἐωθὼς ὁ Ἅρπαγος

[1, 47]   ἡμέρῃ χρᾶσθαι τοῖσι χρηστηρίοισι, ἐπειρωτῶντας ὅ τι ποιέων τυγχάνοι ὁ Λυδῶν

[1, 210]   τοι παραδίδωμι χρᾶσθαι αὐτῷ τοῦτο ὅ τι σὺ βούλεαι" ~Ὑστάσπης μὲν

[1, 49]   μαντηίου ὑπόκρισιν, οὐκ ἔχω εἰπεῖν ὅ τι τοῖσι Λυδοῖσι ἔχρησε ποιήσασι

[1, 39]   τελευτήσειν με, ἢ ἄλλου τευ ὅ τι τούτῳ ἔοικε, χρῆν δή

[1, 46]   διέπεμπε δὲ πειρώμενος τῶν μαντηίων ὅ τι φρονέοιεν, ὡς εἰ φρονέοντα

[1, 164]   καὶ τὰ ἄλλα ἀναθήματα, χωρὶς ὅ τι χαλκὸς ἢ λίθος ἢ

Livre, Chapitre
[1, 113]	παιδίου τὸν νέκυν. πέμψας δὲ	ὅ	Ἅρπαγος τῶν ἑωυτοῦ δορυφόρων τοὺς
[1, 88]	κου φίλον ἦν οὕτω γενέσθαι"	~ὅ	μὲν ταῦτα ἔλεγε, Κῦρος δὲ
[1, 112]	οὔτε ἡμῖν κακῶς βεβουλευμένα ἔσται?	ὅ	τε γὰρ τεθνεὼς βασιληίης ταφῆς
[1, 213]	Τομύριος παῖς Σπαργαπίσης, ὥς μιν	ὅ	τε οἶνος ἀνῆκε καὶ ἔμαθε
[1, 185]	τὸ ὄρυγμα πᾶν ἕλος, ὡς	ὅ	τε ποταμὸς βραδύτερος εἴη περὶ
[1, 116]	ἐσήιε ἀνάγνωσις αὐτοῦ, καὶ οἱ	ὅ	τε χαρακτὴρ τοῦ προσώπου προσφέρεσθαι
[1, 116]	καὶ ἡ ὑπόκρισις ἐλευθερωτέρη εἶναι,	ὅ	τε χρόνος τῆς ἐκθέσιος τῇ
[1, 119]	κελεύων ἐς Ἀστυάγεος καὶ ποιέειν	ὅ	τι ἂν ἐκεῖνος κελεύῃ, αὐτὸς
[1, 88]	δέ μιν θαρσέοντα ἐκέλευε λέγειν	ὅ	τι βούλοιτο. ὁ δὲ αὐτὸν
[1, 129]	ἐκεῖνος σαρξὶ τοῦ παιδὸς ἐθοίνησε,	ὅ	τι εἴη ἡ ἐκείνου δουλοσύνη
[1, 50]	θύειν πάντα τινὰ αὐτῶν τούτῳ	ὅ	τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς δὲ
[1, 106]	τοῦ φόρου ἥρπαζον περιελαύνοντες τοῦτο	ὅ	τι ἔχοιεν ἕκαστοι. καὶ τούτων
[1, 47]	θεσπίσῃ, συγγραψαμένους ἀναφέρειν παρ? ἑωυτόν.	ὅ	τι μέν νυν τὰ λοιπὰ
[1, 132]	θύσας τὰ κρέα καὶ χρᾶται	ὅ	τι μιν λόγος αἱρέει. ~ἡμέρην
[1, 111]	ἰδοῦσα ἡ γυνὴ εἴρετο προτέρη	ὅ	τι μιν οὕτω προθύμως Ἅρπαγος
[1, 89]	δὲ τοὺς ἄλλους, εἴρετο Κροῖσον	ὅ	τι οἱ ἐνορῴη ἐν τοῖσι
[1, 90]	ἐστί οἱ" Κῦρος δὲ εἴρετο	ὅ	τι οἱ τοῦτο ἐπηγορέων παραιτέοιτο.
[1, 111]	γυναικὸς ἀρρωδέων, ἡ δὲ γυνὴ	ὅ	τι οὐκ ἐωθὼς ὁ Ἅρπαγος
[1, 47]	ἡμέρῃ χρᾶσθαι τοῖσι χρηστηρίοισι, ἐπειρωτῶντας	ὅ	τι ποιέων τυγχάνοι ὁ Λυδῶν
[1, 210]	τοι παραδίδωμι χρᾶσθαι αὐτῷ τοῦτο	ὅ	τι σὺ βούλεαι" ~Ὑστάσπης μὲν
[1, 49]	μαντηίου ὑπόκρισιν, οὐκ ἔχω εἰπεῖν	ὅ	τι τοῖσι Λυδοῖσι ἔχρησε ποιήσασι
[1, 39]	τελευτήσειν με, ἢ ἄλλου τευ	ὅ	τι τούτῳ ἔοικε, χρῆν δή
[1, 46]	διέπεμπε δὲ πειρώμενος τῶν μαντηίων	ὅ	τι φρονέοιεν, ὡς εἰ φρονέοντα
[1, 164]	καὶ τὰ ἄλλα ἀναθήματα, χωρὶς	ὅ	τι χαλκὸς ἢ λίθος ἢ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005