Livre, Chapitre |
[1, 84] |
αὐτός
τε
ἀναβεβήκεε
καὶ
κατ᾽
|
αὐτὸν |
ἄλλοι
Περσέων
ἀνέβαινον·
προσβάντων
δὲ |
[1, 87] |
θεοφιλὴς
καὶ
ἀνὴρ
ἀγαθός,
καταβιβάσαντα
|
αὐτὸν |
ἀπὸ
τῆς
πυρῆς
εἰρέσθαι
τάδε. |
[1, 12] |
ἀπαλλαγὴ
οὐδεμία,
ἀλλ᾽
ἔδεε
ἤ
|
αὐτὸν |
ἀπολωλέναι
ἢ
Κανδαύλεα)
εἵπετο
ἐς |
[1, 85] |
πᾶν
τὸ
ἄστυ
ἐπορθέετο.
~κατ᾽
|
αὐτὸν |
δὲ
Κροῖσον
τάδε
ἐγίνετο.
ἦν |
[1, 156] |
μετὰ
Λυδῶν
ἐπὶ
Σάρδις
ἐστρατεύσαντο,
|
αὐτὸν |
δὲ
Πακτύην
πάντως
ζῶντα
ἀγαγεῖν |
[1, 134] |
μάλα
τῶν
ἐχομένων,
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
δὴ
λόγον
καὶ
οἱ
Πέρσαι |
[1, 24] |
ἀλλὰ
κελεύειν
τοὺς
πορθμέας
ἢ
|
αὐτὸν |
διαχρᾶσθαί
μιν,
ὡς
ἂν
ταφῆς |
[1, 98] |
τῆς
βασιληίης
οἰκοδομῆσαι
καὶ
κρατῦναι
|
αὐτὸν |
δορυφόροισι·
ποιεῦσι
δὴ
ταῦτα
οἱ |
[1, 116] |
ἔφη
γεγονέναι
καὶ
τὴν
τεκοῦσαν
|
αὐτὸν |
εἶναι
ἔτι
παρ᾽
ἑωυτῷ.
Ἀστυάγης |
[1, 116] |
ὁ
βουκόλος
μοῦνος
μουνόθεν,
τάδε
|
αὐτὸν |
εἴρετο
ὁ
Ἀστυάγεος,
κόθεν
λάβοι |
[1, 88] |
ὅ
τι
βούλοιτο.
ὁ
δὲ
|
αὐτὸν |
εἰρώτα
λέγων
οὗτος
ὁ
πολλὸς |
[1, 87] |
αὐτοῦ
ἐδωρήθη,
παραστῆναι
καὶ
ῥύσασθαι
|
αὐτὸν |
ἐκ
τοῦ
παρεόντος
κακοῦ.
τὸν |
[1, 24] |
ἐπειδή
σφι
οὕτω
δοκέοι,
περιιδεῖν
|
αὐτὸν |
ἐν
τῇ
σκευῇ
πάσῃ
στάντα |
[1, 36] |
πολλάκις
δὲ
οἱ
Μυσοὶ
ἐπ᾽
|
αὐτὸν |
ἐξελθόντες
ποιέεσκον
μὲν
κακὸν
οὐδέν, |
[1, 85] |
ὁ
Κροῖσος
τὸ
πᾶν
ἐς
|
αὐτὸν |
ἐπεποιήκεε,
ἄλλα
τε
ἐπιφραζόμενος,
καὶ |
[1, 160] |
παρ᾽
ἑωυτοῖσι
ἔχοντες
πολιορκέεσθαι,
ἐκπέμπουσι
|
αὐτὸν |
ἐς
Μυτιλήνην.
οἱ
δὲ
Μυτιληναῖοι |
[1, 12] |
Κανδαύλεω
ὑπεκδύς
τε
καὶ
ἀποκτείνας
|
αὐτὸν |
ἔσχε
καὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ |
[1, 44] |
δὲ
ἑταιρήιον,
ὡς
φύλακα
συμπέμψας
|
αὐτὸν |
εὑρήκοι
πολεμιώτατον.
~παρῆσαν
δὲ
μετὰ |
[1, 129] |
τεῷ
τὴν
βασιληίην
καὶ
μὴ
|
αὐτὸν |
ἔχειν,
δικαιότερον
εἶναι
Μήδων
τεῷ |
[1, 129] |
κατεκερτόμεε,
καὶ
ἄλλα
λέγων
ἐς
|
αὐτὸν |
θυμαλγέα
ἔπεα,
καὶ
δὴ
καὶ |
[1, 208] |
πολλὰ
ἐντειλάμενὸς
οἱ
τιμᾶν
τε
|
αὐτὸν |
καὶ
εὖ
ποιέειν,
ἢν
ἡ |
[1, 119] |
ἀπίκετο
ὁ
Ἁρπάγου
παῖς,
σφάξας
|
αὐτὸν |
καὶ
κατὰ
μέλεα
διελὼν
τὰ |
[1, 91] |
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας,
μεγάλην
ἀρχὴν
|
αὐτὸν |
καταλύσειν.
τὸν
δὲ
πρὸς
ταῦτα |
[1, 86] |
τε
δὴ
Σάρδις
ἔσχον
καὶ
|
αὐτὸν |
Κροῖσον
ἐζώγρησαν,
ἄρξαντα
ἔτεα
τεσσερεσκαίδεκα |
[1, 78] |
ἦν
περὶ
Σάρδις
τε
καὶ
|
αὐτὸν |
Κροῖσον.
~Κῦρος
δὲ
αὐτίκα
ἀπελαύνοντος |
[1, 91] |
Σαρδίων
πάθος
καὶ
μὴ
κατ᾽
|
αὐτὸν |
Κροῖσον,
οὐκ
οἷόν
τε
ἐγίνετο |
[1, 109] |
ῥηθέντα
λόγον.
ἣ
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
λέγει
νῦν
ὦν
τί
σοὶ |
[1, 186] |
ἀνοικοδόμησε
πλίνθοισι
ὀπτῇσι
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
λόγον
τῷ
τείχεϊ,
τοῦτο
δὲ |
[1, 88] |
μὲν
ταῦτα
ἔλεγε,
Κῦρος
δὲ
|
αὐτὸν |
λύσας
κατεῖσέ
τε
ἐγγὺς
ἑωυτοῦ |
[1, 107] |
δὲ
ἡσυχίου,
πολλῷ
ἔνερθε
ἄγων
|
αὐτὸν |
μέσου
ἀνδρὸς
Μήδου.
~συνοικεούσης
δὲ |
[1, 80] |
τὸν
ἐμποδὼν
γινόμενον,
Κροῖσον
δὲ
|
αὐτὸν |
μὴ
κτείνειν,
μηδὲ
ἢν
συλλαμβανόμενος |
[1, 70] |
τὴν
Σαμίην,
πυθόμενοι
Σάμιοι
ἀπελοίατο
|
αὐτὸν |
νηυσὶ
μακρῇσι
ἐπιπλώσαντες·
αὐτοὶ
δὲ |
[1, 119] |
τε
ἑωυτοῦ
γίνεται.
εἴρετο
δὲ
|
αὐτὸν |
ὁ
Ἀστυάγης
εἰ
γινώσκοι
ὅτευ |
[1, 37] |
παῖδά
σφι
συμπέμψειν,
λέγει
πρὸς
|
αὐτὸν |
ὁ
νεηνίης
τάδε.
ὦ
πάτερ, |
[1, 86] |
ἑωυτοῦ
μεγάλην
ἀρχήν.
λαβόντες
δὲ
|
αὐτὸν |
οἱ
Πέρσαι
ἤγαγον
παρὰ
Κῦρον. |
[1, 86] |
καὶ
δὶς
ἑπτὰ
Λυδῶν
παρ᾽
|
αὐτὸν |
παῖδας,
ἐν
νόῳ
ἔχων
εἴτε |
[1, 190] |
Κῦρον
οὐκ
ἀτρεμίζοντα,
ἀλλ᾽
ὁρέοντες
|
αὐτὸν |
παντὶ
ἔθνεϊ
ὁμοίως
ἐπιχειρέοντα,
προεσάξαντο |
[1, 62] |
δὲ
ἐπύθοντο
ἐκ
τοῦ
Μαραθῶνος
|
αὐτὸν |
πορεύεσθαι
ἐπὶ
τὸ
ἄστυ,
οὕτω |
[1, 141] |
ἰδόντα
δὲ
παλλομένους
εἰπεῖν
ἄρα
|
αὐτὸν |
πρὸς
τοὺς
ἰχθῦς
παύεσθέ
μοι |
[1, 137] |
μὴ
μιῆς
αἰτίης
εἵνεκα
μήτε
|
αὐτὸν |
τὸν
βασιλέα
μηδένα
φονεύειν,
μήτε |
[1, 180] |
χάλκεαι
φέρουσαι
καὶ
αὐταὶ)
ἐς
|
αὐτὸν |
τὸν
ποταμόν.
~τοῦτο
μὲν
δὴ |
[1, 114] |
προσταχθὲν
ἐκ
τοῦ
Κύρου,
ἐκέλευε
|
αὐτὸν |
τοὺς
ἄλλους
παῖδας
διαλαβεῖν,
πειθομένων |
[1, 117] |
δὲ
καὶ
μεγάλως
μεμφόμενος
καλέειν
|
αὐτὸν |
τοὺς
δορυφόρους
ἐκέλευε.
ὡς
δέ |
[1, 24] |
δὲ
παραιτεόμενον.
οὔκων
δὴ
πείθειν
|
αὐτὸν |
τούτοισι,
ἀλλὰ
κελεύειν
τοὺς
πορθμέας |
[1, 44] |
ἐπίστιόν
τε
καὶ
ἑταιρήιον,
τὸν
|
αὐτὸν |
τοῦτον
ὀνομάζων
θεόν,
τὸν
μὲν |
[1, 82] |
καὶ
αὐτοῖσι
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι
κατ᾽
|
αὐτὸν |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
συνεπεπτώκεε
ἔρις |
[1, 179] |
δὲ
αὐτὸ
τὸ
τεῖχος
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον.
ἐπάνω
δὲ
τοῦ
τείχεος |
[1, 182] |
Θήβῃσι
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον,
ὡς
λέγουσι
οἱ
Αἰγύπτιοι· |
[1, 11] |
ἢ
τὸν
δεσπότεα
ἀπολλύναι
ἢ
|
αὐτὸν |
ὑπ᾽
ἄλλων
ἀπόλλυσθαι·
αἱρέεται
αὐτὸς |
[1, 182] |
οὐ
πιστὰ
λέγοντες,
τὸν
θεὸν
|
αὐτὸν |
φοιτᾶν
τε
ἐς
τὸν
νηὸν |
[1, 12] |
Ἀρχίλοχος
ὁ
Πάριος
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
χρόνον
γενόμενος
ἐν
ἰάμβῳ
τριμέτρῳ |
[1, 24] |
ἐξενεῖκαι
ἐπὶ
Ταίναρον.
ἀποβάντα
δέ
|
αὐτὸν |
χωρέειν
ἐς
Κόρινθον
σὺν
τῇ |
[1, 73] |
παίδων
ἕνα
κατακόψαι,
σκευάσαντες
δὲ
|
αὐτὸν |
ὥσπερ
ἐώθεσαν
καὶ
τὰ
θηρία |