Livre, Chapitre |
[1, 41] |
Ἄδρηστον,
ἀπικομένῳ
δέ
οἱ
λέγει
|
τάδε. |
Ἄδρηστε,
ἐγώ
σε
συμφορῇ,
πεπληγμένον |
[1, 55] |
ἡ
δὲ
Πυθίη
οἱ
χρᾷ
|
τάδε. |
ἀλλ?
ὅταν
ἡμίονος
βασιλεὺς
Μήδοισι |
[1, 51] |
ταῦτα
ἀπέπεμπε
ἐς
Δελφούς,
καὶ
|
τάδε |
ἄλλα
ἅμα
τοῖσι,
κρητῆρας
δύο |
[1, 159] |
πρὸς
τὸν
Ἀριστόδικον,
λέγουσαν
δὲ
|
τάδε |
ἀνοσιώτατε
ἀνθρώπων,
τί
τάδε
τολμᾷς |
[1, 47] |
στρατεύεσθαι.
~ἐντειλάμενος
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
|
τάδε |
ἀπέπεμπε
ἐς
τὴν
διάπειραν
τῶν |
[1, 212] |
πέμπουσα
κήρυκα
παρὰ
Κῦρον
ἔλεγε
|
τάδε. |
ἄπληστε
αἵματος
Κῦρε,
μηδὲν
ἐπαερθῇς |
[1, 66] |
ἡ
δὲ
Πυθίη
σφι
χρᾷ
|
τάδε. |
Ἀρκαδίην
μ?
αἰτεῖς?
μέγα
μ? |
[1, 155] |
δίκην.
Λυδοῖσι
δὲ
συγγνώμην
ἔχων
|
τάδε |
αὐτοῖσι
ἐπίταξον,
ὡς
μήτε
ἀποστέωσι |
[1, 116] |
ὑπελέλειπτο
ὁ
βουκόλος
μοῦνος
μουνόθεν,
|
τάδε |
αὐτὸν
εἴρετο
ὁ
Ἀστυάγεος,
κόθεν |
[1, 100] |
μὲν
κατὰ
τὰς
δίκας
ἐποίεε,
|
τάδε |
δὲ
ἄλλα
ἐκεκοσμέατὸ
οἱ?
εἴ |
[1, 85] |
ἐπορθέετο.
~κατ?
αὐτὸν
δὲ
Κροῖσον
|
τάδε |
ἐγίνετο.
ἦν
οἱ
παῖς,
τοῦ |
[1, 78] |
ἥλω
ὁ
Κροῖσος.
Τελμησσέες
μέντοι
|
τάδε |
ἔγνωσαν,
στρατὸν
ἀλλόθροον
προσδόκιμον
εἶναι |
[1, 187] |
δὲ
νεκρὸν
καὶ
γράμματα
λέγοντα
|
τάδε? |
εἰ
μὴ
ἄπληστός
τε
ἔας |
[1, 117] |
οὕτω.
παραδίδωμι
μέντοι
τῷδε
κατὰ
|
τάδε |
ἐντειλάμενος,
θεῖναὶ
μιν
ἐς
ἔρημον |
[1, 125] |
ἀπίστασθαι
ἀπὸ
Μήδων.
ἔστι
δὲ
|
τάδε, |
ἐξ
ὧν
ὧλλοι
πάντες
ἀρτέαται |
[1, 11] |
αὐτὸς
περιεῖναι.
ἐπειρώτα
δὴ
λέγων
|
τάδε. |
ἐπεί
με
ἀναγκάζεις
δεσπότεα
τὸν |
[1, 112] |
ἄνδρα,
δευτέρα
λέγει
ἡ
γυνὴ
|
τάδε. |
ἐπεὶ
τοίνυν
οὐ
δύναμαί
σε |
[1, 117] |
ἀπειλήσας
παντοῖα
τῷδε
ἢν
μὴ
|
τάδε |
ἐπιτελέα
ποιήσῃ.
ἐπείτε
δὲ
ποιήσαντος |
[1, 16] |
ἐὼν
ἐν
τῇ
ἀρχῇ
ἀξιαπηγητότατα
|
τάδε. |
~ἐπολέμησε
Μιλησίοισι,
παραδεξάμενος
τὸν
πόλεμον |
[1, 126] |
γὰρ
δοκέω
θείῃ
τύχῃ
γεγονὼς
|
τάδε |
ἐς
χεῖρας
ἄγεσθαι,
καὶ
ὑμέας |
[1, 200] |
θηρεύσαντες
αὐήνωσι
πρὸς
ἥλιον,
ποιεῦσι
|
τάδε? |
ἐσβάλλουσι
ἐς
ὅλμον
καὶ
λεήναντες |
[1, 67] |
τοῖσι
θεοπρόποισι
λέγει
ἡ
Πυθίη
|
τάδε. |
ἔστι
τις
Ἀρκαδίης
Τεγέη
λευρῷ |
[1, 65] |
μέγαρον,
εὐθὺς
ἡ
Πυθίη
λέγει
|
τάδε. |
ἥκεις
ὦ
Λυκόοργε
ἐμὸν
ποτὶ |
[1, 174] |
λέγουσι,
χρᾷ
ἐν
τριμέτρῳ
τόνῳ
|
τάδε. |
Ἰσθμὸν
δὲ
μὴ
πυργοῦτε
μηδ? |
[1, 141] |
δὴ
ὀργῇ
ἐχόμενος
ἔλεγέ
σφι
|
τάδε? |
Ἴωνες
δὲ
ὡς
ἤκουσαν
τούτων |
[1, 27] |
νεώτερον
περὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
εἰπόντα
|
τάδε |
καταπαῦσαι
τὴν
ναυπηγίην?
ὦ
βασιλεῦ, |
[1, 209] |
καὶ
ποίεε
ὅκως,
ἐπεὰν
ἐγὼ
|
τάδε |
καταστρεψάμενος
ἔλθω
ἐκεῖ,
ὥς
μοι |
[1, 110] |
καλεόμενος
ἀπίκετο,
ἔλεγε
ὁ
Ἅρπαγος
|
τάδε. |
κελεύει
σε
Ἀστυάγης
τὸ
παιδίον |
[1, 90] |
ὑπεθήκατο
ἐπιτελέειν,
εἶπε
πρὸς
Κροῖσον
|
τάδε. |
Κροῖσε,
ἀναρτημένου
σεῦ
ἀνδρὸς
βασιλέος |
[1, 155] |
ὁ
Κῦρος
εἶπε
πρὸς
Κροῖσον
|
τάδε. |
Κροῖσε,
τί
ἔσται
τέλος
τῶν |
[1, 87] |
αὐτὸν
ἀπὸ
τῆς
πυρῆς
εἰρέσθαι
|
τάδε. |
Κροῖσε,
τίς
σε
ἀνθρώπων
ἀνέγνωσε |
[1, 62] |
προσιὼν
χρᾷ
ἐν
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ
|
τάδε |
λέγων?
ἔρριπται
δ?
ὁ
βόλος, |
[1, 85] |
ἡ
δὲ
Πυθίη
οἱ
εἶπε
|
τάδε. |
Λυδὲ
γένος,
πολλῶν
βασιλεῦ,
μέγα |
[1, 53] |
καὶ
ἄλλων
ἐθνέων
βασιλεύς,
νομίσας
|
τάδε |
μαντήια
εἶναι
μοῦνα
ἐν
ἀνθρώποισι, |
[1, 140] |
ἔχω
περὶ
αὐτῶν
εἰδὼς
εἰπεῖν?
|
τάδε |
μέντοι
ὡς
κρυπτόμενα
λέγεται
καὶ |
[1, 11] |
Γύγης
ἀπίκετο,
ἔλεγε
ἡ
γυνὴ
|
τάδε. |
νῦν
τοί
δυῶν
ὁδῶν
παρεουσέων |
[1, 30] |
καιρὸν
ἦν,
εἴρετο
ὁ
Κροῖσος
|
τάδε. |
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
παρ?
ἡμέας
γὰρ |
[1, 123] |
ὁμοιούμενος.
πρὸ
δ?
ἔτι
τούτου
|
τάδε |
οἱ
κατέργαστο?
ἐόντος
τοῦ
Ἀστυάγεος |
[1, 47] |
Πυθίη
ἐν
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ
λέγει
|
τάδε. |
οἶδα
δ?
ἐγὼ
ψάμμου
τ? |
[1, 71] |
ἐν
Λυδοῖσι
ἔχων,
συνεβούλευσε
Κροίσῳ
|
τάδε? |
οὔνομά
οἱ
ἦν
Σάνδανις.
ὦ |
[1, 36] |
ὀνείρου
τὰ
ἔπεα
ἔλεγέ
σφι
|
τάδε. |
παιδὸς
μὲν
πέρι
τοῦ
ἐμοῦ |
[1, 63] |
μὲν
δή
οἱ
ἐνθεάζων
χρᾷ
|
τάδε, |
Πεισίστρατος
δὲ
συλλαβὼν
τὸ
χρηστήριον |
[1, 159] |
ὁ
Ἀριστόδικος
ἐκ
προνοίης
ἐποίεε
|
τάδε? |
περιιὼν
τὸν
νηὸν
κύκλῳ
ἐξαίρεε |
[1, 207] |
ἂν
ἐκεῖνοι
ὑπεξίωσι,
ἐνθεῦτεν
δὲ
|
τάδε |
ποιεῦντας
πειρᾶσθαι
ἐκείνων
περιγενέσθαι.
ὡς |
[1, 20] |
οὕτω
ἀκούσας
γενέσθαι?
Μιλήσιοι
δὲ
|
τάδε |
προστιθεῖσι
τούτοισι,
Περίανδρον
τὸν
Κυψέλου |
[1, 214] |
λυμαινομένη
δὲ
τῷ
νεκρῷ
ἐπέλεγε
|
τάδε? |
σὺ
μὲν
ἐμὲ
ζῶσάν
τε |
[1, 126] |
βουλομένοισι
μὲν
ἐμέο
πείθεσθαί
ἔστι
|
τάδε |
τε
καὶ
ἄλλα
μυρία
ἀγαθά, |
[1, 91] |
ἐντεταλμένα
τὴν
Πυθίην
λέγεται
εἰπεῖν
|
τάδε. |
τὴν
πεπρωμένην
μοῖραν
ἀδύνατα
ἐστὶ |
[1, 110] |
ὅκως
ἂν
τάχιστα
διαφθαρείη?
καὶ
|
τάδε |
τοὶ
ἐκέλευσε
εἰπεῖν,
ἢν
μὴ |
[1, 89] |
διαρπάσαντας
καὶ
κατασχόντας
χρήματα
μεγάλα,
|
τάδε |
τοὶ
ἐξ
αὐτῶν
ἐπίδοξα
γενέσθαι. |
[1, 159] |
δὲ
τάδε
ἀνοσιώτατε
ἀνθρώπων,
τί
|
τάδε |
τολμᾷς
ποιέειν;
τοὺς
ἱκέτας
μου |
[1, 210] |
δοκέων
οἱ
Δαρεῖον
ἐπιβουλεύειν
ἔλεγε
|
τάδε? |
τῷ
δὲ
ὁ
δαίμων
προέφαινε |
[1, 187] |
ἐς
τὸν
τάφον
γράμματα
λέγοντα
|
τάδε. |
τῶν
τις
ἐμεῦ
ὕστερον
γινομένων |
[1, 55] |
ἀληθείην,
ἐνεφορέετο
αὐτοῦ.
ἐπειρώτα
δὲ
|
τάδε |
χρηστηριαζόμενος,
εἴ
οἱ
πολυχρόνιος
ἔσται |
[1, 207] |
ἐναντίην
τῇ
προκειμένῃ
γνώμῃ,
λέγων
|
τάδε. |
ὦ
βασιλεῦ,
εἶπον
μὲν
καὶ |
[1, 117] |
μὴ
ἐλεγχόμενος
ἁλίσκηται,
ἀλλὰ
λέγει
|
τάδε. |
ὦ
βασιλεῦ,
ἐπείτε
παρέλαβον
τὸ |
[1, 206] |
πέμψασα
ἡ
Τόμυρις
κήρυκα
ἔλεγε
|
τάδε. |
ὦ
βασιλεῦ
Μήδων,
παῦσαι
σπεύδων |
[1, 36] |
Κροῖσον
τῶν
Μυσῶν
ἄγγελοι
ἔλεγον
|
τάδε. |
ὦ
βασιλεῦ,
ὑὸς
χρῆμα
μέγιστον |
[1, 69] |
καὶ
ἄλλων
ἐθνέων
βασιλεύς,
λέγων
|
τάδε. |
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
χρήσαντος
τοῦ
θεοῦ |
[1, 124] |
ἐπελέγετο,
τὰ
δὲ
γράμματα
ἔλεγε
|
τάδε. |
ὦ
παῖ
Καμβύσεω,
σὲ
γὰρ |
[1, 121] |
καλέσας
τὸν
Κῦρον
ἔλεγέ
οἱ
|
τάδε. |
ὦ
παῖ,
σὲ
γὰρ
ἐγὼ |
[1, 37] |
λέγει
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
νεηνίης
|
τάδε. |
ὦ
πάτερ,
τὰ
κάλλιστα
πρότερον |
[1, 159] |
ἐχρηστηριάζετο
ἐκ
πάντων
Ἀριστόδικος
ἐπειρωτῶν
|
τάδε. |
ὦναξ,
ἦλθε
παρ?
ἡμέας
ἱκέτης |
[1, 35] |
τε
καὶ
τίς
εἴη,
λέγων
|
τάδε? |
ὤνθρωπε,
τίς
τε
ἐὼν
καὶ |
[1, 196] |
ἅπαξ
τοῦ
ἔτεος
ἑκάστου
ἐποιέετο
|
τάδε? |
ὡς
ἂν
αἱ
παρθένοι
γενοίατο |