HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Ἀλκμέωνος 1
ἀλλ 34
ἀλλά 1
ἀλλὰ 41
ἄλλα 27
ἄλλας 6
ἀλλέων 2

Fréquences [« »]
40 ἔτι
40 οὗτοι
40 περ
41 ἀλλὰ
43 πρότερον
44 ἐγὼ
44 τούτων

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

ἀλλὰ

Livre, Chapitre

[1, 32]   οὐδεμία καταρκέει πάντα ἑωυτῇ παρέχουσα, ἀλλὰ ἄλλο μὲν ἔχει ἑτέρου δὲ

[1, 147]   Μελάνθου, οἳ δὲ καὶ συναμφοτέρους. ἀλλὰ γὰρ περιέχονται τοῦ οὐνόματος μᾶλλόν

[1, 124]   πέπονθα, ὅτι σε οὐκ ἀπέκτεινα ἀλλὰ ἔδωκα τῷ βουκόλῳ. σύ νυν,

[1, 45]   εἰ μὴ ὅσον ἀέκων ἐξεργάσαο, ἀλλὰ θεῶν κού τις, ὅς μοι

[1, 146]   γυναῖκας ἠγάγοντο ἐς τὴν ἀποικίην ἀλλὰ Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν τοὺς

[1, 148]   μοῦναι αἱ Ἰώνων ὁρταὶ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ Ἑλλήνων πάντων ὁμοίως πᾶσαι

[1, 143]   οὔνομα, οὐ βουλόμενοι Ἴωνες κεκλῆσθαι, ἀλλὰ καὶ νῦν φαίνονταί μοι οἱ

[1, 144]   Δωριέων ἐς τὸ Τριοπικὸν ἱρόν, ἀλλὰ καὶ σφέων αὐτῶν τοὺς περὶ

[1, 131]   οὐκ ἐν νόμῳ ποιευμένους ἱδρύεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖσι ποιεῦσι μωρίην ἐπιφέρουσι,

[1, 66]   σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν, ἀλλὰ καταφρονήσαντες Ἀρκάδων κρέσσονες εἶναι ἐχρηστηριάζοντο

[1, 24]   οὔκων δὴ πείθειν αὐτὸν τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν τοὺς πορθμέας ἢ αὐτὸν

[1, 14]   τοῦ δημοσίου ἐστὶ ὁ θησαυρός, ἀλλὰ Κυψέλου τοῦ Ἠετίωνος. οὗτος δὲ

[1, 117]   ὁδόν, ἵνα μὴ ἐλεγχόμενος ἁλίσκηται, ἀλλὰ λέγει τάδε. ὦ βασιλεῦ, ἐπείτε

[1, 39]   ἔχειν· τὸ δὲ οὐ μανθάνεις ἀλλὰ λέληθέ σε τὸ ὄνειρον, ἐμέ

[1, 137]   μιῇ αἰτίῃ ἀνήκεστον πάθος ἔρδειν· ἀλλὰ λογισάμενος ἢν εὑρίσκῃ πλέω τε

[1, 216]   οὐ Σκύθαι εἰσὶ οἱ ποιέοντες ἀλλὰ Μασσαγέται· τῆς γὰρ ἐπιθυμήσῃ γυναικὸς

[1, 171]   γε ὁμολογέουσι τούτοισι οἱ Κᾶρες, ἀλλὰ νομίζουσι αὐτοὶ ἑωυτοὺς εἶναι αὐτόχθονας

[1, 137]   τὸν ἑωυτοῦ πατέρα οὐδὲ μητέρα, ἀλλὰ ὁκόσα ἤδη τοιαῦτα ἐγένετο, πᾶσαν

[1, 139]   τὰ μὲν τὰ δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως. ~ταῦτα μὲν ἀτρεκέως

[1, 206]   οὔκων ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι τῇσιδε χρᾶσθαι, ἀλλὰ πάντως μᾶλλον ἢ δι᾽ ἡσυχίης

[1, 136]   ἀπικνέεται ἐς ὄψιν τῷ πατρί, ἀλλὰ παρὰ τῇσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει.

[1, 163]   ἐναυτίλλοντο δὲ οὐ στρογγύλῃσι νηυσὶ ἀλλὰ πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι δὲ ἐς τὸν

[1, 114]   γάρ κω ἦν τοῦτο τοὔνομα) ἀλλὰ πρὸς τοῦ βουκόλου τοῦ Ἀστυάγεος

[1, 16]   τούτων οὐκ ὡς ἤθελε ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας μεγάλως· ἄλλα δὲ ἔργα

[1, 138]   ἐναπονίζονται, οὐδὲ ἄλλον οὐδένα περιορῶσι, ἀλλὰ σέβονται ποταμοὺς μάλιστα. ~καὶ τόδε

[1, 102]   οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν, ἀλλὰ στρατευσάμενος ἐπὶ τοὺς Πέρσας πρώτοισί

[1, 203]   τὰ δὲ ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν τῷ ἄλλῳ εἰρίῳ κατὰ

[1, 153]   τὰ Ἰώνων πάθεα ἔσται ἔλλεσχα ἀλλὰ τὰ οἰκήια" ταῦτα ἐς τοὺς

[1, 87]   τῷ οἱ πατέρες τοὺς παῖδας. ἀλλὰ ταῦτα δαίμοσί κου φίλον ἦν

[1, 110]   εἰπεῖν, ἢν μὴ ἀποκτείνῃς αὐτὸ ἀλλὰ τεῷ τρόπῳ περιποιήσῃς, ὀλέθρῳ τῷ

[1, 104]   οἵ γε Σκύθαι ταύτῃ ἐσέβαλον, ἀλλὰ τὴν κατύπερθε ὁδὸν πολλῷ μακροτέρην

[1, 205]   συνιεῖσα οὐκ αὐτήν μιν μνώμενον ἀλλὰ τὴν Μασαγετέων βασιληίην, ἀπείπατο τὴν

[1, 95]   βουλόμενοι σεμνοῦν τὰ περὶ Κῦρον ἀλλὰ τὸν ἐόντα λέγειν λόγον, κατὰ

[1, 109]   ἐνθεῦτεν ἐμοὶ κινδύνων ὁ μέγιστος; ἀλλὰ τοῦ μὲν ἀσφαλέος εἵνεκα ἐμοὶ

[1, 75]   καὶ τὸ ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρανθῆναι. ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὐ προσίεμαι· κῶς

[1, 142]   οὐ τὴν αὐτὴν οὗτοι νενομίκασι, ἀλλὰ τρόπους τέσσερας παραγωγέων. Μίλητος μὲν

[1, 191]   τῶν Βαβυλωνίων οὐ μανθάνειν ἑαλωκότας, ἀλλὰ τυχεῖν γάρ σφι ἐοῦσαν ὁρτήν,

[1, 30]   ἐπειρώτα· Σόλων δὲ οὐδὲν ὑποθωπεύσας ἀλλὰ τῷ ἐόντι χρησάμενος λέγει ὦ

[1, 71]   πρὸς δὲ οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ σῦκα δὲ ἔχουσι

[1, 88]   γὰρ ἐμοὶ ἔτι τούτων μέτα· ἀλλὰ φέρουσί τε καὶ ἄγουσι τὰ

[1, 193]   ποταμοῦ ἀναβαίνοντος ἐς τὰς ἀρούρας, ἀλλὰ χερσί τε καὶ κηλωνηίοισι ἀρδόμενος.

Livre, Chapitre
[1, 32]	οὐδεμία καταρκέει πάντα ἑωυτῇ παρέχουσα,	ἀλλὰ	ἄλλο μὲν ἔχει ἑτέρου δὲ
[1, 147]	Μελάνθου, οἳ δὲ καὶ συναμφοτέρους.	ἀλλὰ	γὰρ περιέχονται τοῦ οὐνόματος μᾶλλόν
[1, 124]	πέπονθα, ὅτι σε οὐκ ἀπέκτεινα	ἀλλὰ	ἔδωκα τῷ βουκόλῳ. σύ νυν,
[1, 45]	εἰ μὴ ὅσον ἀέκων ἐξεργάσαο,	ἀλλὰ	θεῶν κού τις, ὅς μοι
[1, 146]	γυναῖκας ἠγάγοντο ἐς τὴν ἀποικίην	ἀλλὰ	Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν τοὺς
[1, 148]	μοῦναι αἱ Ἰώνων ὁρταὶ τοῦτο,	ἀλλὰ	καὶ Ἑλλήνων πάντων ὁμοίως πᾶσαι
[1, 143]	οὔνομα, οὐ βουλόμενοι Ἴωνες κεκλῆσθαι,	ἀλλὰ	καὶ νῦν φαίνονταί μοι οἱ
[1, 144]	Δωριέων ἐς τὸ Τριοπικὸν ἱρόν,	ἀλλὰ	καὶ σφέων αὐτῶν τοὺς περὶ
[1, 131]	οὐκ ἐν νόμῳ ποιευμένους ἱδρύεσθαι,	ἀλλὰ	καὶ τοῖσι ποιεῦσι μωρίην ἐπιφέρουσι,
[1, 66]	σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν,	ἀλλὰ	καταφρονήσαντες Ἀρκάδων κρέσσονες εἶναι ἐχρηστηριάζοντο
[1, 24]	οὔκων δὴ πείθειν αὐτὸν τούτοισι,	ἀλλὰ	κελεύειν τοὺς πορθμέας ἢ αὐτὸν
[1, 14]	τοῦ δημοσίου ἐστὶ ὁ θησαυρός,	ἀλλὰ	Κυψέλου τοῦ Ἠετίωνος. οὗτος δὲ
[1, 117]	ὁδόν, ἵνα μὴ ἐλεγχόμενος ἁλίσκηται,	ἀλλὰ	λέγει τάδε. ὦ βασιλεῦ, ἐπείτε
[1, 39]	ἔχειν· τὸ δὲ οὐ μανθάνεις	ἀλλὰ	λέληθέ σε τὸ ὄνειρον, ἐμέ
[1, 137]	μιῇ αἰτίῃ ἀνήκεστον πάθος ἔρδειν·	ἀλλὰ	λογισάμενος ἢν εὑρίσκῃ πλέω τε
[1, 216]	οὐ Σκύθαι εἰσὶ οἱ ποιέοντες	ἀλλὰ	Μασσαγέται· τῆς γὰρ ἐπιθυμήσῃ γυναικὸς
[1, 171]	γε ὁμολογέουσι τούτοισι οἱ Κᾶρες,	ἀλλὰ	νομίζουσι αὐτοὶ ἑωυτοὺς εἶναι αὐτόχθονας
[1, 137]	τὸν ἑωυτοῦ πατέρα οὐδὲ μητέρα,	ἀλλὰ	ὁκόσα ἤδη τοιαῦτα ἐγένετο, πᾶσαν
[1, 139]	τὰ μὲν τὰ δ᾽ οὔ,	ἀλλὰ	πάντα ὁμοίως. ~ταῦτα μὲν ἀτρεκέως
[1, 206]	οὔκων ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι τῇσιδε χρᾶσθαι,	ἀλλὰ	πάντως μᾶλλον ἢ δι᾽ ἡσυχίης
[1, 136]	ἀπικνέεται ἐς ὄψιν τῷ πατρί,	ἀλλὰ	παρὰ τῇσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει.
[1, 163]	ἐναυτίλλοντο δὲ οὐ στρογγύλῃσι νηυσὶ	ἀλλὰ	πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι δὲ ἐς τὸν
[1, 114]	γάρ κω ἦν τοῦτο τοὔνομα)	ἀλλὰ	πρὸς τοῦ βουκόλου τοῦ Ἀστυάγεος
[1, 16]	τούτων οὐκ ὡς ἤθελε ἀπήλλαξε,	ἀλλὰ	προσπταίσας μεγάλως· ἄλλα δὲ ἔργα
[1, 138]	ἐναπονίζονται, οὐδὲ ἄλλον οὐδένα περιορῶσι,	ἀλλὰ	σέβονται ποταμοὺς μάλιστα. ~καὶ τόδε
[1, 102]	οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν,	ἀλλὰ	στρατευσάμενος ἐπὶ τοὺς Πέρσας πρώτοισί
[1, 203]	τὰ δὲ ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι,	ἀλλὰ	συγκαταγηράσκειν τῷ ἄλλῳ εἰρίῳ κατὰ
[1, 153]	τὰ Ἰώνων πάθεα ἔσται ἔλλεσχα	ἀλλὰ	τὰ οἰκήια" ταῦτα ἐς τοὺς
[1, 87]	τῷ οἱ πατέρες τοὺς παῖδας.	ἀλλὰ	ταῦτα δαίμοσί κου φίλον ἦν
[1, 110]	εἰπεῖν, ἢν μὴ ἀποκτείνῃς αὐτὸ	ἀλλὰ	τεῷ τρόπῳ περιποιήσῃς, ὀλέθρῳ τῷ
[1, 104]	οἵ γε Σκύθαι ταύτῃ ἐσέβαλον,	ἀλλὰ	τὴν κατύπερθε ὁδὸν πολλῷ μακροτέρην
[1, 205]	συνιεῖσα οὐκ αὐτήν μιν μνώμενον	ἀλλὰ	τὴν Μασαγετέων βασιληίην, ἀπείπατο τὴν
[1, 95]	βουλόμενοι σεμνοῦν τὰ περὶ Κῦρον	ἀλλὰ	τὸν ἐόντα λέγειν λόγον, κατὰ
[1, 109]	ἐνθεῦτεν ἐμοὶ κινδύνων ὁ μέγιστος;	ἀλλὰ	τοῦ μὲν ἀσφαλέος εἵνεκα ἐμοὶ
[1, 75]	καὶ τὸ ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρανθῆναι.	ἀλλὰ	τοῦτο μὲν οὐ προσίεμαι· κῶς
[1, 142]	οὐ τὴν αὐτὴν οὗτοι νενομίκασι,	ἀλλὰ	τρόπους τέσσερας παραγωγέων. Μίλητος μὲν
[1, 191]	τῶν Βαβυλωνίων οὐ μανθάνειν ἑαλωκότας,	ἀλλὰ	τυχεῖν γάρ σφι ἐοῦσαν ὁρτήν,
[1, 30]	ἐπειρώτα· Σόλων δὲ οὐδὲν ὑποθωπεύσας	ἀλλὰ	τῷ ἐόντι χρησάμενος λέγει ὦ
[1, 71]	πρὸς δὲ οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται	ἀλλὰ	ὑδροποτέουσι, οὐ σῦκα δὲ ἔχουσι
[1, 88]	γὰρ ἐμοὶ ἔτι τούτων μέτα·	ἀλλὰ	φέρουσί τε καὶ ἄγουσι τὰ
[1, 193]	ποταμοῦ ἀναβαίνοντος ἐς τὰς ἀρούρας,	ἀλλὰ	χερσί τε καὶ κηλωνηίοισι ἀρδόμενος.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005