Livre, Chapitre |
[1, 94] |
σφι
ἦν
χρηστὰ
ἐπίπλοα,
ἀποπλέειν
|
κατὰ |
βίου
τε
καὶ
γῆς
ζήτησιν, |
[1, 152] |
Ἰώνων
καὶ
Αἰολέων
οἱ
ἄγγελοι
|
κατὰ |
γὰρ
δὴ
τάχος
ἦν
ταῦτα |
[1, 142] |
πόλιες
τῇσι
πρότερον
λεχθείσῃσι
ὁμολογέουσι
|
κατὰ |
γλῶσσαν
οὐδέν,
σφισι
δὲ
ὁμοφωνέουσι. |
[1, 196] |
κατεστᾶσι,
ὁ
μὲν
σοφώτατος
ὅδε
|
κατὰ |
γνώμην
τὴν
ἡμετέρην,
τῷ
καὶ |
[1, 111] |
ἐοῦσα
πᾶσαν
ἡμέρην,
τότε
κως
|
κατὰ |
δαίμονα
τίκτει
οἰχομένου
τοῦ
βουκόλου |
[1, 49] |
Δελφῶν
οὕτω
τῷ,
Κροίσῳ
ἐχρήσθη·
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Ἀμφιάρεω
τοῦ
μαντηίου |
[1, 110] |
Κυνὼ
κατὰ
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Μηδικὴν
Σπακώ·
τὴν |
[1, 91] |
δὲ
τούτων
καιομένῳ
αὐτῷ
ἐπήρκεσε.
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
μαντήιον
τὸ
γενόμενον |
[1, 67] |
κακῶς
ἀέθλεον
πρὸς
τοὺς
Τεγεήτας,
|
κατὰ |
δὲ
τὸν
κατὰ
Κροῖσον
χρόνον |
[1, 180] |
τὰς
ἐπὶ
τὸν
ποταμὸν
ἐχούσας.
|
κατὰ |
δὴ
ὦν
ἑκάστην
ὁδὸν
ἐν |
[1, 207] |
σφάλμα
ἐὸν
οἴκῳ
τῷ
σῷ
|
κατὰ |
δύναμιν
ἀποτρέψειν·
τὰ
δὲ
μοι |
[1, 202] |
ἐπείτε
ἂν
ἐς
τὠυτὸ
συνέλθωσι
|
κατὰ |
εἴλας
καὶ
πῦρ
ἀνακαύσωνται
κύκλῳ |
[1, 9] |
θρόνος·
ἐπὶ
τοῦτον
τῶν
ἱματίων
|
κατὰ |
ἕν
ἕκαστον
ἐκδύνουσα
θήσει,
καὶ |
[1, 124] |
τούτου
προθυμίην
τέθνηκας,
τὸ
δὲ
|
κατὰ |
θεούς
τε
καὶ
ἐμὲ
περίεις· |
[1, 30] |
πάντα
καὶ
σκεψάμενον
ὥς
οἱ
|
κατὰ |
καιρὸν
ἦν,
εἴρετο
ὁ
Κροῖσος |
[1, 67] |
τοὺς
Τεγεήτας,
κατὰ
δὲ
τὸν
|
κατὰ |
Κροῖσον
χρόνον
καὶ
τὴν
Ἀναξανδρίδεώ |
[1, 196] |
καὶ
Ἰλλυριῶν
Ἐνετοὺς
πυνθάνομαι
χρᾶσθαι.
|
κατὰ |
κώμας
ἑκάστας
ἅπαξ
τοῦ
ἔτεος |
[1, 96] |
ἐποίεε
τοιάδε.
κατοικημένων
τῶν
Μήδων
|
κατὰ |
κώμας,
ἐν
τῇ
ἑωυτοῦ
ἐὼν |
[1, 134] |
δὲ
τοὺς
δευτέρους·
μετὰ
δὲ
|
κατὰ |
λόγον
προβαίνοντες
τιμῶσι·
ἥκιστα
δὲ |
[1, 134] |
πάντα
ἀρίστους,
τοὺς
δὲ
ἄλλους
|
κατὰ |
λόγον
τῆς
ἀρετῆς
ἀντέχεσθαι,
τοὺς |
[1, 119] |
Ἁρπάγου
παῖς,
σφάξας
αὐτὸν
καὶ
|
κατὰ |
μέλεα
διελὼν
τὰ
μὲν
ὤπτησε |
[1, 132] |
αὐτὸς
γίνεται.
ἐπεὰν
δὲ
διαμιστύλας
|
κατὰ |
μέλεα
τὸ
ἱρήιον
ἑψήσῃ
τὰ |
[1, 124] |
Ἀστυάγεα
τὸν
σεωυτοῦ
φονέα
τῖσαι.
|
κατὰ |
μὲν
γὰρ
τὴν
τούτου
προθυμίην |
[1, 171] |
οὕτω
ἐς
τὴν
ἤπειρον
ἀπίκοντο.
|
κατὰ |
μὲν
δὴ
Κᾶρας
οὕτω
Κρῆτες |
[1, 91] |
ἁμαρτάδα
καὶ
οὐ
τοῦ
θεοῦ.
|
κατὰ |
μὲν
δὴ
τὴν
Κροίσου
τε |
[1, 67] |
νηὸν
τῆς
Ἀλέης
Ἀθηναίης
κρεμάμεναι.
|
~κατὰ |
μὲν
δὴ
τὸν
πρότερον
πόλεμον |
[1, 70] |
Σπάρτην
ὡς
ἀπαιρεθείησαν
ὑπὸ
Σαμίων.
|
κατὰ |
μέν
νυν
τὸν
κρητῆρα
οὕτω |
[1, 22] |
τε
ἐκ
τῆς
νούσου
ἀνέστη.
|
κατὰ |
μέν
τὸν
πρὸς
Μιλησίους
τε |
[1, 186] |
λόγον
τῷ
τείχεϊ,
τοῦτο
δὲ
|
κατὰ |
μέσην
κου
μάλιστα
τὴν
πόλιν |
[1, 196] |
ἵστατο
ὅμιλος
ἀνδρῶν,
ἀνιστὰς
δὲ
|
κατὰ |
μίαν
ἑκάστην
κῆρυξ
πωλέεσκε,
πρῶτα |
[1, 121] |
τε
καὶ
μητέρα
εὑρήσεις
οὐ
|
κατὰ |
Μιτραδάτην
τε
τὸν
βουκόλον
καὶ |
[1, 61] |
γυναικὸς
τέκνα
ἐμίσγετό
οἱ
οὐ
|
κατὰ |
νόμον.
τὰ
μέν
νυν
πρῶτα |
[1, 35] |
οὗτος
ἐς
τὰ
Κροίσου
οἰκία
|
κατὰ |
νόμους
τοὺς
ἐπιχωρίους
καθαρσίου
ἐδέετο |
[1, 117] |
σκοπέων
ὅκως
σοί
τε
ποιήσω
|
κατὰ |
νόον,
καὶ
ἐγὼ
πρὸς
σὲ |
[1, 10] |
ἐθηεῖτο
ὁ
Γύγης.
ὡς
δὲ
|
κατὰ |
νώτου
ἐγένετο
ἰούσης
τῆς
γυναικός |
[1, 75] |
ὅκως
ἂν
τὸ
στρατόπεδον
ἱδρυμένον
|
κατὰ |
νώτου
λάβοι,
ταύτῃ
κατὰ
τὴν |
[1, 9] |
θρόνου
στείχῃ
ἐπὶ
τὴν
εὐνήν
|
κατὰ |
νώτου
τε
αὐτῆς
γένῃ,
σοὶ |
[1, 193] |
καὶ
παραγίνεται
ὁ
σῖτος,
οὐ
|
κατὰ |
περ
ἐν
Αἰγύπτῳ
αὐτοῦ
τοῦ |
[1, 203] |
ἀλλὰ
συγκαταγηράσκειν
τῷ
ἄλλῳ
εἰρίῳ
|
κατὰ |
περ
ἐνυφανθέντα
ἀρχήν.
μῖξιν
δὲ |
[1, 203] |
τούτων
τῶν
ἀνθρώπων
εἶναι
ἐμφανέα
|
κατὰ |
περ
τοῖσι
προβάτοισι.
~τὰ
μὲν |
[1, 76] |
τῆς
χώρης
ταύτης
τὸ
ἰσχυρότατον,
|
κατὰ |
Σινώπην
πόλιν
τὴν
ἐν
Εὐξείνῳ |
[1, 174] |
τὰ
δὲ
πρὸς
νότον
ἡ
|
κατὰ |
Σύμην
τε
καὶ
Ρόδον
θάλασσα) |
[1, 117] |
ἐνετέλλεο
οὕτω.
παραδίδωμι
μέντοι
τῷδε
|
κατὰ |
τάδε
ἐντειλάμενος,
θεῖναὶ
μιν
ἐς |
[1, 100] |
τὰς
ἐσφερομένας
ἐκπέμπεσκε.
ταῦτα
μὲν
|
κατὰ |
τὰς
δίκας
ἐποίεε,
τάδε
δὲ |
[1, 75] |
ἐνθεῦτεν,
ὡς
μὲν
ἐγὼ
λέγω,
|
κατὰ |
τὰς
ἐούσας
γεφύρας
διεβίβασε
τὸν |
[1, 211] |
τοῦ
Ἀράξεω
ἡμέρης
ὁδὸν
ἐποίεε
|
κατὰ |
τὰς
Κροίσου
ὑποθήκας.
μετὰ
δὲ |
[1, 77] |
ἐς
τὰς
Σάρδις,
ἔπεμπε
κήρυκας
|
κατὰ |
τὰς
συμμαχίας
προερέοντας
ἐς
πέμπτον |
[1, 95] |
ἀλλὰ
τὸν
ἐόντα
λέγειν
λόγον,
|
κατὰ |
ταῦτα
γράψω,
ἐπιστάμενος
περὶ
Κύρου |
[1, 191] |
οὕτω
τε
δὴ
τάξας
καὶ
|
κατὰ |
ταῦτα
παραινέσας
ἀπήλαυνε
αὐτὸς
σὺν |
[1, 142] |
μὲν
ἐν
τῇ
Καρίῃ
κατοίκηνται
|
κατὰ |
ταὐτὰ
διαλεγόμεναι
σφίσι,
αἵδε
δὲ |
[1, 120] |
οἱ
τὴν
ὄψιν.
οἳ
δὲ
|
κατὰ |
ταὐτὰ
εἶπαν
λέγοντες
ὡς
βασιλεῦσαι |
[1, 124] |
ἐόντος,
ποίεε
ταῦτα
καὶ
ποίεε
|
κατὰ |
τάχος"
~ἀκούσας
ταῦτα
ὁ
Κῦρος |
[1, 79] |
οἱ
ταῦτα
ἔδοξε,
καὶ
ἐποίεε
|
κατὰ |
τάχος·
ἐλάσας
γὰρ
τὸν
στρατὸν |
[1, 103] |
προγόνων,
καὶ
πρῶτός
τε
ἐλόχισε
|
κατὰ |
τέλεα
τοὺς
ἐν
τῇ,
Ἀσίῃ |
[1, 75] |
ἱδρυμένον
κατὰ
νώτου
λάβοι,
ταύτῃ
|
κατὰ |
τὴν
διώρυχα
ἐκτραπόμενος
ἐκ
τῶν |
[1, 110] |
γυναικὶ
ἦν
τῇ
συνοίκεε
Κυνὼ
|
κατὰ |
τὴν
Ἑλλήνων
γλῶσσαν,
κατὰ
δὲ |
[1, 214] |
αἵματος
κορέσω"
τὰ
μὲν
δὴ
|
κατὰ |
τὴν
Κύρου
τελευτὴν
τοῦ
βίου, |
[1, 191] |
κατά
τε
τὸν
ποταμὸν
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
λίμνην,
ἐποίεε
καὶ
ὁ |
[1, 61] |
τρόπῳ
τῷ
εἰρημένῳ
ὁ
Πεισίστρατος
|
κατὰ |
τὴν
ὁμολογίην
τὴν
πρὸς
Μεγακλέα |
[1, 186] |
μὲν
τὰ
χείλεα
τοῦ
ποταμοῦ
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν
καὶ
τὰς
καταβάσιας |
[1, 70] |
τὰς
Σάρδις
ὁ
κρητὴρ
ἐγίνετο
|
κατὰ |
τὴν
Σαμίην,
πυθόμενοι
Σάμιοι
ἀπελοίατο |
[1, 84] |
Σάρδιες
ἀνάλωτοι.
ὁ
δὲ
Μήλης
|
κατὰ |
τὸ
ἄλλο
τεῖχος
περιενείκας,
τῇ |
[1, 97] |
οἷα
πυνθανομένων
τὰς
δίκας
ἀποβαίνειν
|
κατὰ |
τὸ
ἐόν,
γνοὺς
ὁ
Δηιόκης |
[1, 68] |
τὰ
λεγόμενα
συνεβάλλετο
τὸν
Ὀρέστεα
|
κατὰ |
τὸ
θεοπρόπιον
τοῦτον
εἶναι,
τῇδε |
[1, 76] |
ἐν
τῇ
Πτερίῃ
χωρῇ
ἐπειρῶντο
|
κατὰ |
τὸ
ἰσχυρὸν
ἀλλήλων.
μάχης
δὲ |
[1, 212] |
τοῦ
ἐμοῦ,
ἀλλ᾽
οὐ
μάχῃ
|
κατὰ |
τὸ
καρτερόν.
νῦν
ὦν
μευ |
[1, 96] |
ὡς
Δηιόκης
εἴη
ἀνὴρ
μοῦνος
|
κατὰ |
τὸ
ὀρθὸν
δικάζων,
πρότερον
περιπίπτοντες |
[1, 77] |
νόῳ
ἔχων
παρακαλέσας
μὲν
Αἰγυπτίους
|
κατὰ |
τὸ
ὅρκιον
ἐποιήσατο
γὰρ
καὶ |
[1, 77] |
οὕτω
ἠγωνίσατο.
~Κροῖσος
δὲ
μεμφθεὶς
|
κατὰ |
τὸ
πλῆθος
τὸ
ἑωυτοῦ
στράτευμα |
[1, 191] |
περ
ἐτετάχατο
ἐπ᾽
αὐτῷ
τούτῳ
|
κατὰ |
τὸ
ῥέεθρον
τοῦ
Εὐφρήτεω
ποταμοῦ |
[1, 69] |
προεστάναι
τῆς
Ἑλλάδος,
ὑμέας
ὦν
|
κατὰ |
τὸ
χρηστήριον
προσκαλέομαι
φίλος
τε |
[1, 86] |
τεσσερεσκαίδεκα
καὶ
τεσσερεσκαίδεκα
ἡμέρας
πολιορκηθέντα,
|
κατὰ |
τὸ
χρηστήριόν
τε
καταπαύσαντα
τὴν |
[1, 68] |
τὸ
πῆμα
ἐπὶ
πήματι
κείμενον,
|
κατὰ |
τοιόνδε
τι
εἰκάζων,
ὡς
ἐπὶ |
[1, 98] |
δ᾽
αὐτῶν
μέγιστον
ἐστὶ
τεῖχος
|
κατὰ |
τὸν
Ἀθηνέων
κύκλον
μάλιστά
κῃ |
[1, 134] |
οἳ
δὲ
μάλα
τῶν
ἐχομένων,
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
δὴ
λόγον
καὶ |
[1, 186] |
ποταμὸν
φερούσας
ἀνοικοδόμησε
πλίνθοισι
ὀπτῇσι
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
τῷ
τείχεϊ, |
[1, 182] |
περ
ἐν
Θήβῃσι
τῇσι
Αἰγυπτίῃσι
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὡς
λέγουσι |
[1, 12] |
τοῦ
καὶ
Ἀρχίλοχος
ὁ
Πάριος
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
γενόμενος
ἐν |
[1, 34] |
ἔφαινε
τῶν
μελλόντων
γενέσθαι
κακῶν
|
κατὰ |
τὸν
παῖδα.
ἦσαν
δὲ
τῷ |
[1, 194] |
τὰ
πλοῖα
αὐτοῖσι
ἐστὶ
τὰ
|
κατὰ |
τὸν
ποταμὸν
πορευόμενα
ἐς
τὴν |
[1, 194] |
πᾶν
τὸ
πλοῖον
τοῦτο
ἀπιεῖσι
|
κατὰ |
τὸν
ποταμὸν
φέρεσθαι,
φορτίων
πλήσαντες· |
[1, 31] |
ἐτίμησαν
μεγάλως"
~ὣς
δὲ
τὰ
|
κατὰ |
τὸν
Τέλλον
προετρέψατο
ὁ
Σόλων |
[1, 173] |
Τερμίλας
παρὰ
Σαρπηδόνα,
οὕτω
δὴ
|
κατὰ |
τοῦ
Λύκου
τὴν
ἐπωνυμίην
Λύκιοι |
[1, 30] |
Κροίσου
τὸν
Σόλωνα
θεράποντες
περιῆγον
|
κατὰ |
τοὺς
θησαυρούς,
καὶ
ἐπεδείκνυσαν
πάντα |
[1, 91] |
προθυμεομένου
δὲ
Λοξίεω
ὅκως
ἂν
|
κατὰ |
τοὺς
παῖδας
τοῦ
Κροίσου
γένοιτο |
[1, 204] |
δευτέρα
δὲ
ἡ
εὐτυχίη
ἡ
|
κατὰ |
τοὺς
πολέμους
γενομένη·
ὅκῃ
γὰρ |
[1, 185] |
ἐκδέκηται
περίοδος
τῆς
λίμνης
μακρή.
|
κατὰ |
τοῦτο
δὲ
ἐργάζετο
τῆς
χώρης |
[1, 191] |
ἐς
μέσον
μηρὸν
μάλιστά
κῃ,
|
κατὰ |
τοῦτο
ἐσήισαν
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα. |
[1, 84] |
φύλακος·
οὐ
γὰρ
ἦν
δεινὸν
|
κατὰ |
τοῦτο
μὴ
ἁλῷ
κοτέ.
ἀπότομός |
[1, 84] |
τῇ
προτεραίῃ
τῶν
τινα
Λυδῶν
|
κατὰ |
τοῦτο
τῆς
ἀκροπόλιος
καταβάντα
ἐπὶ |
[1, 84] |
προσβαίνων,
τῷ
οὔνομα
ἦν
Ὑροιάδης,
|
κατὰ |
τοῦτο
τῆς
ἀκροπόλιος
τῇ
οὐδεὶς |
[1, 171] |
ἔθνος
λογιμώτατον
τῶν
ἐθνέων
ἁπάντων
|
κατὰ |
τοῦτον
ἅμα
τὸν
χρόνον
μακρῷ |
[1, 206] |
συμβουλευόμενος
ὁκότερα
ποιέῃ.
τῶν
δὲ
|
κατὰ |
τὠυτὸ
αἱ
γνῶμαι
συνεξέπιπτον
κελευόντων |
[1, 142] |
Χῖοι
μέν
νυν
καὶ
Ἐρυθραῖοι
|
κατὰ |
τὠυτὸ
διαλέγονται,
Σάμιοι
δὲ
ἐπ᾽ |
[1, 1] |
τὸ
δέ
οἱ
οὔνομα
εἶναι,
|
κατὰ |
τὠυτὸ
τὸ
καὶ
Ἕλληνές
λέγουσι, |
[1, 208] |
ἐκείνην.
ἣ
μὲν
δὴ
ἐξανεχώρεε
|
κατὰ |
ὑπέσχετο
πρῶτα·
Κῦρος
δὲ
Κροῖσον |
[1, 147] |
οὐκ
ἄγουσι
Ἀπατούρια,
καὶ
οὗτοι
|
κατὰ |
φόνου
τινὰ
σκῆψιν.
~τὸ
δὲ |
[1, 80] |
Δινδυμήνης
ῥέων
ἐκδιδοῖ
ἐς
θάλασσαν
|
κατὰ |
Φωκαίην
πόλιν)
ἐνθαῦτα
ὁ
Κῦρος |
[1, 169] |
ἑσσωθέντες
δὲ
καὶ
ἁλόντες
ἔμενον
|
κατὰ |
χώρην
ἕκαστοι
καὶ
τὰ
ἐπιτασσόμενα |
[1, 17] |
οὔτε
θύρας
ἀπέσπα,
ἔα
δὲ
|
κατὰ |
χώρην
ἑστάναι·
ὁ
δὲ
τὰ |