Livre, Chapitre |
[1, 80] |
γε
Λυδοὶ
τὸ
ἐνθεῦτεν
δειλοὶ
|
ἦσαν, |
ἀλλ?
ὡς
ἔμαθον
τὸ
γινόμενον, |
[1, 100] |
οἱ
κατάσκοποί
τε
καὶ
κατήκοοι
|
ἦσαν |
ἀνὰ
πᾶσαν
τὴν
χώρην
τῆς |
[1, 7] |
Ἄγρωνος
βασιλεύσαντες
ταύτης
τῆς
χώρης
|
ἦσαν |
ἀπόγονοὶ
Λυδοῦ
τοῦ
Ἄτυος,
ἀπ? |
[1, 29] |
αὐτοὶ
γὰρ
οὐκ
οἷοί
τε
|
ἦσαν |
αὐτὸ
ποιῆσαι
Ἀθηναῖοι?
ὁρκίοισι
γὰρ |
[1, 166] |
αἱ
δὲ
εἴκοσι
αἱ
περιεοῦσαι
|
ἦσαν |
ἄχρηστοι?
ἀπεστράφατο
γὰρ
τοὺς
ἐμβόλους. |
[1, 149] |
σφέων
παρελύθη
Σμύρνη
ὑπὸ
Ἰώνων?
|
ἦσαν |
γὰρ
καὶ
αὗται
δυώδεκα
αἱ |
[1, 111] |
οἰχομένου
τοῦ
βουκόλου
ἐς
πόλιν.
|
ἦσαν |
δὲ
ἐν
φροντίδι
ἀμφότεροι
ἀλλήλων |
[1, 180] |
περ
αἱ
λαῦραι,
τοσαῦται
ἀριθμόν?
|
ἦσαν |
δὲ
καὶ
αὗται
χάλκεαι
φέρουσαι |
[1, 72] |
Καππαδόκαι
ὑπὸ
Ἑλλήνων
Σύριοι
ὀνομάζονται?
|
ἦσαν |
δὲ
οἱ
Σύριοι
οὗτοι
τὸ |
[1, 175] |
στρατῷ
ἀμαχητὶ
σφέας
αὐτοὺς
παρέδοσαν.
|
~ἦσαν |
δὲ
Πηδασέες
οἰκέοντες
ὑπὲρ
Ἁλικαρνησσοῦ |
[1, 34] |
γενέσθαι
κακῶν
κατὰ
τὸν
παῖδα.
|
ἦσαν |
δὲ
τῷ
Κροίσῳ
δύο
παῖδες, |
[1, 63] |
τοῦ
ἄστεος
πρὸς
ἄριστον
τετραμμένοι
|
ἦσαν |
δὴ
τηνικαῦτα,
καὶ
μετὰ
τὸ |
[1, 126] |
εὐώχεε.
ἐπείτε
δὲ
ἀπὸ
δείπνου
|
ἦσαν, |
εἴρετο
σφέας
ὁ
Κῦρος
κότερα |
[1, 6] |
τῆς
Κροίσου
ἀρχῆς
πάντες
Ἕλληνες
|
ἦσαν |
ἐλεύθεροι?
τὸ
γὰρ
Κιμμερίων
στράτευμα |
[1, 143] |
τῶν
Ἰώνων
οἱ
Μιλήσιοι
μὲν
|
ἦσαν |
ἐν
σκέπῃ
τοῦ
φόβου,
ὅρκιον |
[1, 93] |
ἐόντες
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
|
ἦσαν |
ἐπὶ
τοῦ
σήματος
ἄνω,
καί |
[1, 70] |
φίλους.
καὶ
τοῦτο
μὲν
αὐτοὶ
|
ἦσαν |
ἕτοιμοι
ἐπαγγείλαντι,
τοῦτο
δὲ
ποιησάμενοι |
[1, 141] |
τότε
δὲ
κατεργασμένων
τῶν
πρηγμάτων
|
ἦσαν |
ἕτοιμοι
πείθεσθαι
Κύρῳ.
ὃ
μὲν |
[1, 192] |
Ἀττικῇσι,
ἵπποι
δὲ
οἱ
αὐτοῦ
|
ἦσαν |
ἰδίῃ,
πάρεξ
τῶν
πολεμιστηρίων,
οἱ |
[1, 79] |
τε
ἐφόρεον
μεγάλα,
καὶ
αὐτοὶ
|
ἦσαν |
ἱππεύεσθαι
ἀγαθοί.
~ἐς
τὸ
πεδίον |
[1, 114] |
τῇ
κώμῃ
ταύτῃ
ἐν
τῇ
|
ἦσαν |
καὶ
αἱ
βουκολίαι
αὗται,
ἔπαιζε |
[1, 74] |
τὸ
ὅρκιον
οἱ
σπεύσαντες
γενέσθαι
|
ἦσαν |
καὶ
γάμων
ἐπαλλαγὴν
ἐποίησαν?
Ἀλυάττεα |
[1, 31] |
τοιήδε?
ἀεθλοφόροι
τε
ἀμφότεροι
ὁμοίως
|
ἦσαν, |
καὶ
δὴ
καὶ
λέγεται
ὅδε |
[1, 185] |
χώρης
τῇ
αἵ
τε
ἐσβολαὶ
|
ἦσαν |
καὶ
τὰ
σύντομα
τῆς
ἐκ |
[1, 30] |
τῆς
πόλιος
εὖ
ἡκούσης
παῖδες
|
ἦσαν |
καλοί
τε
κἀγαθοί,
καί
σφι |
[1, 141] |
αὐτοῖσι
εἶναι
τοῖσι
καὶ
Κροίσῳ
|
ἦσαν |
κατήκοοι.
ὁ
δὲ
ἀκούσας
αὐτῶν |
[1, 143] |
δεινὸν
οὐδέν?
οὔτε
γὰρ
Φοίνικες
|
ἦσαν |
κω
Περσέων
κατήκοοι
οὔτε
αὐτοὶ |
[1, 102] |
ἦρχον
πρότερον
πάντων,
τότε
δὲ
|
ἦσαν |
μεμουνωμένοι
μὲν
συμμάχων
ἅτε
ἀπεστεώτων, |
[1, 186] |
λίθους
περιμήκεας,
ὡς
δέ
οἱ
|
ἦσαν |
οἱ
λίθοι
ἕτοιμοι
καὶ
τὸ |
[1, 57] |
εἰ
τούτοισι
τεκμαιρόμενον
δεῖ
λέγειν,
|
ἦσαν |
οἱ
Πελασγοὶ
βάρβαρον
γλῶσσαν
ἱέντες. |
[1, 74] |
γενέσθαι.
οἱ
δὲ
συμβιβάσαντες
αὐτοὺς
|
ἦσαν |
οἵδε,
Συέννεσίς
τε
ὁ
Κίλιξ |
[1, 66] |
ἐδεδέατο
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ
|
ἦσαν |
σόαι
ἐν
Τεγέῃ
περὶ
τὸν |
[1, 13] |
Κανδαύλεω
πάθος
καὶ
ἐν
ὅπλοισι
|
ἦσαν, |
συνέβησαν
ἐς
τὠυτὸ
οἳ
τε |
[1, 65] |
ἔτι
πρότερον
τούτων
καί
κακονομώτατοι
|
ἦσαν |
σχεδὸν
πάντων
Ἑλλήνων
κατά
τε |
[1, 57] |
πόλιν
οἰκεόντων,
οἳ
ὅμουροι
κοτὲ
|
ἦσαν |
τοῖσι
νῦν
Δωριεῦσι
καλεομένοισι
οἴκεον |