Livre, Chapitre
[1, 144]	ἐξεκλήισαν τῆς μετοχῆς, ἐν γὰρ	τῷ	ἀγῶνι τοῦ Τριοπίου Ἀπόλλωνος ἐτίθεσαν
[1, 203]	ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν	τῷ	ἄλλῳ εἰρίῳ κατὰ περ ἐνυφανθέντα
[1, 20]	μάλιστα, πυθόμενον τὸ χρηστήριον τὸ	τῷ	Ἀλυάττῃ γενόμενον, πέμψαντα ἄγγελον κατειπεῖν,
[1, 61]	τῇ ἑωυτῆς μητρί, ἣ δὲ	τῷ	ἀνδρί. ὀργῇ δὲ ὡς εἶχε
[1, 163]	εἴκοσι καὶ ἑκατόν. τούτῳ δὴ	τῷ	ἀνδρὶ προσφιλέες οἱ Φωκαιέες οὕτω
[1, 183]	ὑπὸ Χαλδαίων, ταῦτα λέγω. τούτῳ	τῷ	ἀνδριάντι Δαρεῖος μὲν ὁ Ὑστάσπεος
[1, 92]	Βοιωτῶν τρίπους χρύσεος, τὸν ἀνέθηκέ	τῷ	Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ, ἐν δὲ
[1, 5]	ἐς Αἴγυπτον, ἀλλ᾽ ὡς ἐν	τῷ	Ἄργει ἐμίσγετο τῷ ναυκλήρῳ τῆς
[1, 119]	ἐπὶ κανέῳ κατακεκαλυμμένα, ὡς δὲ	τῷ	Ἁρπάγῳ ἐδόκεε ἅλις ἔχειν τῆς
[1, 118]	βουκόλου τὸ πρῆγμα, πάλιν ἀπηγέετο	τῷ	Ἁρπάγῳ, μετὰ δὲ ὣς οἱ
[1, 209]	τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. Ὑστάσπεϊ δὲ	τῷ	Ἀρσάμεος ἐόντι ἀνδρὶ Ἀχαιμενίδῃ ἦν
[1, 192]	πολλόν τι κρατίστη, ὅκου Τριτανταίχμῃ	τῷ	Ἀρταβάζου ἐκ βασιλέος ἔχοντι τὸν
[1, 192]	προσετετάχατο σιτία παρέχειν. τοιαῦτα μὲν	τῷ	ἄρχοντι τῆς Βαβυλῶνος ὑπῆρχε ἐόντα.
[1, 60]	Πεισίστρατον κατάγει, καὶ οἱ ἐν	τῷ	ἄστεϊ πειθόμενοι τὴν γυναῖκα εἶναι
[1, 21]	μηχανᾶται τοιάδε· ὅσος ἦν ἐν	τῷ	ἄστεϊ σῖτος καὶ ἑωυτοῦ καὶ
[1, 128]	δὲ ὥπλισε τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν	τῷ	ἄστεϊ τῶν Μήδων, νέους τε
[1, 129]	Μήδων ἀπέβαλε. ~ἐόντι δὲ αἰχμαλώτῳ	τῷ	Ἀστυάγεϊ προσστὰς ὁ Ἅρπαγος κατέχαιρέ
[1, 160]	ἐξέδοσαν δὲ οἱ Χῖοι ἐπὶ	τῷ	Ἀταρνέι μισθῷ· τοῦ δὲ Ἀταρνέος
[1, 171]	αὐτόχθονας ἠπειρώτας, καὶ τῷ οὐνόματι	τῷ	αὐτῷ αἰεὶ διαχρεωμένους τῷ περ
[1, 194]	ἐς τοὺς Ἀρμενίους, ἄλλα τρόπῳ	τῷ	αὐτῷ ποιεῦνται πλοῖα. ~τὰ μὲν
[1, 36]	εἶχε ἐν Κροίσου. ἐν δὲ	τῷ	αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ ἐν τῷ
[1, 191]	ταῦτα παραινέσας ἀπήλαυνε αὐτὸς σὺν	τῷ	ἀχρηίῳ τοῦ στρατοῦ. ἀπικόμενος δὲ
[1, 132]	Πέρσῃσι κατεύχεται εὖ γίνεσθαι καὶ	τῷ	βασιλέι· ἐν γὰρ δὴ τοῖσι
[1, 163]	ἐς τὸν Ταρτησσὸν προσφιλέες ἐγένοντο	τῷ	βασιλέι τῶν Ταρτησσίων, τῷ οὔνομα
[1, 23]	ὁμολογέουσι δέ σφι Λέσβιοι) ἐν	τῷ	βίῳ θῶμα μέγιστον παραστῆναι, Ἀρίονα
[1, 113]	τὴν ψυχήν" ~κάρτα τε ἔδοξε	τῷ,	βουκόλῳ πρὸς τὰ παρεόντα εὖ
[1, 124]	σε οὐκ ἀπέκτεινα ἀλλὰ ἔδωκα	τῷ	βουκόλῳ. σύ νυν, ἢν βούλῃ
[1, 54]	ἀτελείην καὶ προεδρίην, καὶ ἐξεῖναι	τῷ	βουλομένῳ αὐτῶν γίνεσθαι Δελφὸν ἐς
[1, 212]	ἄπληστε αἵματος Κῦρε, μηδὲν ἐπαερθῇς	τῷ	γεγονότι τῷδε πρήγματι, εἰ ἀμπελίνῳ
[1, 8]	ὁ Δασκύλου ἀρεσκόμενος μάλιστα, τούτῳ	τῷ	Γύγῃ καὶ τὰ σπουδαιέστερα τῶν
[1, 111]	καὶ ἀπικνέεται ἐς τὴν ἔπαυλιν.	τῷ	δ᾽ ἄρα καὶ αὐτῷ ἡ
[1, 52]	~ταῦτα μὲν ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψε,	τῷ	δὲ Ἀμφιάρεῳ, πυθόμενος αὐτοῦ τήν
[1, 19]	τὸν πρὸς Ἐρυθραίους πόλεμον συνδιήνεικαν.	~τῷ	δὲ δυωδεκάτῳ ἔτεϊ ληίου ἐμπιπραμένου
[1, 86]	τὸν μὲν δὴ ποιέειν ταῦτα·	τῷ	δὲ Κροίσῳ ἑστεῶτι ἐπὶ τῆς
[1, 66]	Λυκοῦργος. ~οὕτω μὲν μεταβαλόντες εὐνομήθησαν,	τῷ	δὲ Λυκούργῳ τελευτήσαντι ἱρὸν εἱσάμενοι
[1, 210]	οἱ Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν ἔλεγε τάδε·	τῷ	δὲ ὁ δαίμων προέφαινε ὡς
[1, 199]	γὰρ ἱρὸν τοῦτο τὸ ἀργύριον.	τῷ	δὲ πρώτῳ ἐμβαλόντι ἕπεται οὐδὲ
[1, 114]	τινὰ αὐτῶν ὀφθαλμὸν βασιλέος εἶναι,	τῷ	δὲ τινὶ τὰς ἀγγελίας φέρειν
[1, 136]	ὃς ἂν πολλοὺς ἀποδέξῃ παῖδας·	τῷ	δὲ τοὺς πλείστους ἀποδεικνύντι δῶρα
[1, 74]	οὖρον προθέμενος ἐνιαυτὸν τοῦτον ἐν	τῷ	δὴ καὶ ἐγένετο ἡ μεταβολή.
[1, 23]	ἐτυράννευε δὲ ὁ Περίανδρος Κορίνθου·	τῷ	δὴ λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι δέ
[1, 80]	Κροίσῳ ἄχρηστον ᾖ τὸ ἱππικόν,	τῷ	δή τι καὶ ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι
[1, 16]	Ἀλυάττης. οὗτος δὲ Κυαξάρῃ τε	τῷ	Δηιόκεω ἀπογόνῳ ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι,
[1, 60]	Ἑλλήνων σοφίην μηχανῶνται τοιάδε. ἐν	τῷ	δήμῳ τῷ Παιανιέι ἦν γυνὴ
[1, 89]	ὡς σφέα ἀναγκαίως ἔχει δεκατευθῆναι	τῷ	Διί. καὶ σύ τέ σφι
[1, 96]	τὴν Μηδικὴν ἐποίεε, ἐπιστάμενος ὅτι	τῷ	δικαίῳ τὸ ἄδικον πολέμιον ἐστί.
[1, 77]	ἐνένωτο τὸν χειμῶνα παρείς, ἅμα	τῷ	ἔαρι στρατεύειν ἐπὶ τοὺς Πέρσας.
[1, 92]	ἔτι πρότερον κατιρώσας τότε τρόπῳ	τῷ	εἰρημένῳ ἀνέθηκε ἐς τὰ εἴρηται.
[1, 61]	~ἀπολαβὼν δὲ τὴν τυραννίδα τρόπῳ	τῷ	εἰρημένῳ ὁ Πεισίστρατος κατὰ τὴν
[1, 74]	σφι ἐπὶ ἴσης τὸν πόλεμον	τῷ	ἕκτῳ ἔτεϊ συμβολῆς γενομένης συνήνεικε
[1, 120]	μέλλει ἀσφαλέστατα εἶναι οἴκῳ τε	τῷ	ἐμῷ καὶ ὑμῖν" εἶπαν πρὸς
[1, 30]	Σόλων δὲ οὐδὲν ὑποθωπεύσας ἀλλὰ	τῷ	ἐόντι χρησάμενος λέγει ὦ βασιλεῦ,
[1, 27]	ἔχεις; κάρτα τε ἡσθῆναι Κροῖσον	τῷ	ἐπιλόγῳ καί οἱ, προσφυέως γὰρ
[1, 181]	τε καὶ ἰσχυρῷ, ἐν δὲ	τῷ	ἑτέρῳ Διὸς Βήλου ἱρὸν χαλκόπυλον,
[1, 113]	ἔθηκε ἐς τὸ ἄγγος ἐν	τῷ	ἔφερε τὸν ἕτερον· κοσμήσας δὲ
[1, 80]	Μήδου τοιόνδε· ὅσαι τῷ στρατῷ	τῷ	ἑωυτοῦ εἵποντο σιτοφόροι τε καὶ
[1, 208]	Κροῖσον ἐς τὰς χεῖρας ἐσθεὶς	τῷ	ἑωυτοῦ παιδὶ Καμβύσῃ, τῷ περ
[1, 207]	σκευάσαντας προθεῖναι ἐν τῷ στρατοπέδῳ	τῷ	ἡμετέρῳ δαῖτα, πρὸς δὲ καὶ
[1, 144]	μὴ ἐκφέρειν ἀλλ᾽ αὐτοῦ ἀνατιθέναι	τῷ	θεῷ. ἀνὴρ ὦν Ἁλικαρνησσεύς, τῷ
[1, 47]	τὸ μέγαρον οἱ Λυδοὶ χρησόμενοι	τῷ	θεῷ καὶ ἐπειρώτων τὸ ἐντεταλμένον,
[1, 90]	κατέβαινε αὖτις παραιτεόμενος ἐπεῖναί οἱ	τῷ	θεῷ τοῦτο ὀνειδίσαι. Κῦρος δὲ
[1, 183]	τότε ἐπεὰν τὴν ὁρτὴν ἄγωσι	τῷ	θεῷ τούτῳ. ἦν δὲ ἐν
[1, 23]	ἦν Κυψέλου παῖς οὗτος ὁ	τῷ	Θρασυβούλῳ τὸ χρηστήριον μηνύσας· ἐτυράννευε
[1, 137]	ἀδικήματα ἐόντα τῶν ὑπουργημάτων, οὕτω	τῷ	θυμῷ χρᾶται. ἀποκτεῖναι δὲ οὐδένα
[1, 132]	μυρσίνῃ μάλιστα. ἑωυτῷ μὲν δὴ	τῷ	θύοντι ἰδίῃ μούνῳ οὔ οἱ
[1, 216]	θεῶν δὲ μοῦνον ἥλιον σέβονται,	τῷ	θύουσι ἵππους. νόος δὲ οὗτος
[1, 31]	καὶ εὐωχήθησαν, κατακοιμηθέντες ἐν αὐτῷ	τῷ	ἱρῷ οἱ νεηνίαι οὐκέτι ἀνέστησαν
[1, 92]	χρύσεος, τὸν ἀνέθηκέ τῷ Ἀπόλλωνι	τῷ	Ἰσμηνίῳ, ἐν δὲ Ἐφέσῳ αἵ
[1, 157]	αὐτόθι μαντήιον ἐκ παλαιοῦ ἱδρυμένον,	τῷ	Ἴωνές τε πάντες καὶ Αἰολέες
[1, 196]	ὅδε κατὰ γνώμην τὴν ἡμετέρην,	τῷ	καὶ Ἰλλυριῶν Ἐνετοὺς πυνθάνομαι χρᾶσθαι.
[1, 91]	οὐδ᾽ ἐπανειρόμενος ἑωυτὸν αἴτιον ἀποφαινέτω·	τῷ	καὶ τὸ τελευταῖον χρηστηριαζομένῳ εἶπε
[1, 110]	ἀλλὰ τεῷ τρόπῳ περιποιήσῃς, ὀλέθρῳ	τῷ	κακίστῳ σε διαχρήσεσθαι. ἐπορᾶν δὲ
[1, 142]	οὐρανοῦ καὶ τῶν ὡρέων ἐν	τῷ	καλλίστῳ ἐτύγχανον ἱδρυσάμενοι πόλιας πάντων
[1, 108]	μέσου ἀνδρὸς Μήδου. ~συνοικεούσης δὲ	τῷ	Καμβύσῃ τῆς Μανδάνης, ὁ Ἀστυάγης
[1, 193]	ψῆνας γὰρ δὴ φέρουσι ἐν	τῷ	καρπῷ οἱ ἔρσενες κατά περ
[1, 67]	θεὸν ἐπειρησομένους τὸν χῶρον ἐν	τῷ	κέοιτο Ὀρέστης. εἰρωτῶσι δὲ ταῦτα
[1, 51]	ὁ μὲν χρύσεος κεῖται ἐν	τῷ	Κλαζομενίων θησαυρῷ, ἕλκων σταθμὸν εἴνατον
[1, 9]	σε ἐς τὸ οἴκημα ἐν	τῷ	κοιμώμεθα ὄπισθε τῆς ἀνοιγομένης θύρης
[1, 67]	ἐξίωσι ἐκ τῶν ἱππέων, Σπαρτιητέων	τῷ	κοινῷ διαπεμπομένους μὴ ἐλινύειν ἄλλους
[1, 50]	ἵδρυτο) καὶ νῦν κεῖται ἐν	τῷ	Κορινθίων θησαυρῷ, ἕλκων σταθμὸν ἕβδομον
[1, 51]	ἀργυρέους τέσσερας ἀπέπεμψε, οἳ ἐν	τῷ	Κορινθίων θησαυρῷ ἑστᾶσι, καὶ περιρραντήρια
[1, 14]	ἀνακέαται. ἑστᾶσι δὲ οὗτοι ἐν	τῷ	Κορινθίων θησαυρῷ, σταθμὸν ἔχοντες τριήκοντα
[1, 113]	ἔφερε τὸν ἕτερον· κοσμήσας δὲ	τῷ	κόσμῳ παντὶ τοῦ ἑτέρου παιδός,
[1, 80]	ὦν τούτου εἵνεκεν ἐσεσόφιστο, ἵνα	τῷ	Κροίσῳ ἄχρηστον ᾖ τὸ ἱππικόν,
[1, 34]	κατὰ τὸν παῖδα. ἦσαν δὲ	τῷ	Κροίσῳ δύο παῖδες, τῶν οὕτερος
[1, 49]	μὲν δὴ ἐκ Δελφῶν οὕτω	τῷ,	Κροίσῳ ἐχρήσθη· κατὰ δὲ τὴν
[1, 80]	αὐτάς, ὀπίσω ἀνέστρεφον, διέφθαρτό τε	τῷ	Κροίσῳ ἡ ἐλπίς. οὐ μέντοι
[1, 34]	δὴ ὦν τὸν Ἄτυν σημαίνει	τῷ	Κροίσῳ ὁ ὄνειρος, ὡς ἀπολέει
[1, 33]	θεὸς προρρίζους ἀνέτρεψε" ~ταῦτα λέγων	τῷ	Κροίσῳ οὔ κως οὔτε ἐχαρίζετο,
[1, 43]	φήμην, ἔθεε δέ τις ἀγγελέων	τῷ	Κροίσῳ τὸ γεγονός, ἀπικόμενος δὲ
[1, 74]	δοῦναι τὴν θυγατέρα Ἀρύηνιν Ἀστυάγεϊ	τῷ	Κυαξάρεω παιδί· ἄνευ γὰρ ἀναγκαίης
[1, 128]	τάχιστα ὁ Ἀστυάγης, ἔφη ἀπειλέων	τῷ	Κύρῳ ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς Κῦρός
[1, 123]	καὶ ἐόντος ἑτοίμου, οὕτω δὴ	τῷ	Κύρῳ διαιτωμένῳ ἐν Πέρσῃσι βουλόμενος
[1, 75]	λόγοισι σημανέω· τὰ Κροῖσος ἐπιμεμφόμενος	τῷ	Κύρῳ ἔς τε τὰ χρηστήρια
[1, 201]	ἄρτου τρόπον ὀπτήσας. ~ὡς δὲ	τῷ	Κύρῳ καὶ τοῦτο τὸ ἔθνος
[1, 162]	Ἀστυάγης ἀνόμῳ τραπέζῃ ἔδαισε, ὁ	τῷ	Κύρῳ τὴν βασιληίην συγκατεργασάμενος. οὗτος
[1, 205]	ταύτην πέμπων ὁ Κῦρος ἐμνᾶτο	τῷ	λόγῳ θέλων γυναῖκα ἣν ἔχειν.
[1, 129]	εἶναι. Ἀστυάγης δέ μιν ἀπέφαινε	τῷ	λόγῳ σκαιότατόν τε καὶ ἀδικώτατον
[1, 122]	παντός, ἦν τέ οἱ ἐν	τῷ	λόγῳ τὰ πάντα ἡ Κυνώ.
[1, 59]	στάσιν· συλλέξας δὲ στασιώτας καὶ	τῷ	λόγῳ τῶν ὑπερακρίων προστὰς μηχανᾶται
[1, 32]	ἀνθρωπηίων πρηγμάτων πέρι. ἐν γὰρ	τῷ	μακρῷ χρόνῳ πολλὰ μὲν ἐστὶ
[1, 90]	τὰ ἀναθήματα, καὶ ὡς ἐπαερθεὶς	τῷ	μαντηίῳ ἐστρατεύσατο ἐπὶ Πέρσας· λέγων
[1, 192]	δὲ δὴ καὶ τῷδε. βασιλέι	τῷ	μεγάλῳ ἐς τροφὴν αὐτοῦ τε
[1, 181]	πόλιος ἐτετείχιστο ἐν μέσῳ ἐν	τῷ	μὲν τὰ βασιλήια περιβόλῳ μεγάλῳ
[1, 36]	τῷ αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ ἐν	τῷ	Μυσίῳ Ὀλύμπῳ ὑὸς χρῆμα γίνεται
[1, 5]	ὡς ἐν τῷ Ἄργει ἐμίσγετο	τῷ	ναυκλήρῳ τῆς νέος· ἐπεὶ δ᾽
[1, 214]	ἐς τὸν ἀσκόν, λυμαινομένη δὲ	τῷ	νεκρῷ ἐπέλεγε τάδε· σὺ μὲν
[1, 45]	τὰς χεῖρας, ἐπικατασφάξαι μιν κελεύων	τῷ	νεκρῷ, λέγων τήν τε προτέρην
[1, 182]	συγκατακληίεται τὰς νύκτας ἔσω ἐν	τῷ	νηῷ. ~ἔστι δὲ τοῦ ἐν
[1, 181]	νηὸς ἔπεστι μέγας· ἐν δὲ	τῷ	νηῷ κλίνη μεγάλη κέεται εὖ
[1, 159]	ἦν νενοσσευμένα ὀρνίθων γένεα ἐν	τῷ	νηῷ. ποιέοντος δὲ αὐτοῦ ταῦτα
[1, 140]	καὶ πετεινά. καὶ ἀμφὶ μὲν	τῷ	νόμῳ τούτῳ ἐχέτω ὡς καὶ
[1, 87]	τοὺς πατέρας θάπτουσι, ἐν δὲ	τῷ	οἱ πατέρες τοὺς παῖδας. ἀλλὰ
[1, 202]	τῇ ὀσμῇ κατά περ Ἕλληνας	τῷ	οἴνῳ πλεῦνος δὲ ἐπιβαλλομένου τοῦ
[1, 143]	ἱρὸν ἱδρύσαντο ἐπὶ σφέων αὐτέων,	τῷ	οὔνομα ἔθεντο Πανιώνιον, ἐβουλεύσαντο δὲ
[1, 94]	τῇ ἀπαλλασσομένῃ τὸν ἑωυτοῦ παῖδα,	τῷ	οὔνομα εἶναι Τυρσηνόν. λαχόντας δὲ
[1, 180]	γὰρ μέσον αὐτῆς ποταμὸς διέργει,	τῷ	οὔνομα ἐστὶ Εὐφρήτης· ῥέει δὲ
[1, 175]	πρήγματα παρέσχον πλεῖστα, ὄρος τειχίσαντες	τῷ	οὔνομα ἐστὶ Λίδη. ~Πηδασέες μέν
[1, 144]	τῷ θεῷ. ἀνὴρ ὦν Ἁλικαρνησσεύς,	τῷ	οὔνομα ἦν Ἀγασικλέης, νικήσας τὸν
[1, 96]	ἐν τοῖσι Μήδοισι ἐγένετο σοφὸς	τῷ	οὔνομα ἦν Δηιόκης, παῖς δ᾽
[1, 107]	ὄψιν· ὁ δὲ Πέρσῃ διδοῖ	τῷ	οὔνομα ἦν Καμβύσης, τὸν εὕρισκε
[1, 152]	Σάρδις σφέων αὐτῶν τὸν δοκιμώτατον,	τῷ	οὔνομα ἦν Λακρίνης, ἀπερέοντα Κύρῳ
[1, 61]	Νάξιός σφι ἀνὴρ ἀπιγμένος ἐθελοντής,	τῷ	οὔνομα ἦν Λύγδαμις, προθυμίην πλείστην
[1, 110]	ἐπιτηδεοτάτας νέμοντα καὶ ὄρεα θηριωδέστατα·	τῷ	οὔνομα ἦν Μιτραδάτης, συνοίκεε δὲ
[1, 152]	πρὸ πάντων λέγειν τὸν Φωκαέα,	τῷ	οὔνομα ἦν Πύθερμος. ὁ δὲ
[1, 211]	βασιλείης Τομύριος παῖδα στρατηγέοντα Μασσαγετέων,	τῷ	οὔνομα ἦν Σπαργαπίσης. ~ἣ δὲ
[1, 84]	πεπαυμένων ἀνὴρ Μάρδος ἐπειρᾶτο προσβαίνων,	τῷ	οὔνομα ἦν Ὑροιάδης, κατὰ τοῦτο
[1, 163]	ἐγένοντο τῷ βασιλέι τῶν Ταρτησσίων,	τῷ	οὔνομα μὲν ἦν, Ἀργανθώνιος, ἐτυράννευσε
[1, 143]	μοι οἱ πολλοὶ αὐτῶν ἐπαισχύνεσθαι	τῷ	οὐνόματι· αἱ δὲ δυώδεκα πόλιες
[1, 171]	ἑωυτοὺς εἶναι αὐτόχθονας ἠπειρώτας, καὶ	τῷ	οὐνόματι τῷ αὐτῷ αἰεὶ διαχρεωμένους
[1, 60]	μηχανῶνται τοιάδε. ἐν τῷ δήμῳ	τῷ	Παιανιέι ἦν γυνὴ τῇ οὔνομα
[1, 34]	καταρρωδήσας τὸν ὄνειρον ἄγεται μὲν	τῷ	παιδὶ γυναῖκα, ἐωθότα δὲ στρατηγέειν
[1, 34]	συνένησε, μή τί οἱ κρεμάμενον	τῷ	παιδὶ ἐμπέσῃ. ~ἔχοντι δέ οἱ
[1, 115]	καὶ ἰδὼν Ἀστυάγης, θέλων τιμωρῆσαι	τῷ	παιδὶ τιμῆς τῆς Ἀρτεμβάρεος εἵνεκα,
[1, 113]	τίθει. ὡς δὲ τρίτη ἡμέρη	τῷ	παιδίῳ ἐκκειμένῳ ἐγένετο, ἤιε ἐς
[1, 97]	φίλοι οὐ γὰρ δὴ τρόπῳ	τῷ	παρεόντι χρεώμενοι δυνατοὶ εἰμὲν οἰκέειν
[1, 88]	νοέων τυγχάνω ἢ σιγᾶν ἐν	τῷ	παρεόντι χρή; Κῦρος δέ μιν
[1, 136]	γένηται, οὐκ ἀπικνέεται ἐς ὄψιν	τῷ	πατρί, ἀλλὰ παρὰ τῇσι γυναιξὶ
[1, 103]	ἐπὶ τὴν Νίνον, τιμωρέων τε	τῷ	πατρὶ καὶ τὴν πόλιν ταύτην
[1, 136]	ἢν ἀποθάνῃ τρεφόμενος, μηδεμίαν ἄσην	τῷ	πατρὶ προσβάλῃ. ~αἰνέω μέν νυν
[1, 192]	ἐτρέφετο ὥστε τέσσερες τῶν ἐν	τῷ	πεδίῳ κῶμαι μεγάλαι, τῶν ἄλλων
[1, 145]	καὶ Φαρέες καὶ Ὤλενος, ἐν	τῷ	Πεῖρος ποταμὸς μέγας ἐστί, καὶ
[1, 24]	ἀνδρῶν Κορινθίων. τοὺς δὲ ἐν	τῷ	πελάγεϊ ἐπιβουλεύειν τὸν Ἀρίονα ἐκβαλόντας
[1, 212]	τῷδε πρήγματι, εἰ ἀμπελίνῳ καρπῷ,	τῷ	περ αὐτοὶ ἐμπιπλάμενοι μαίνεσθε οὕτω
[1, 171]	οὐνόματι τῷ αὐτῷ αἰεὶ διαχρεωμένους	τῷ	περ νῦν. ἀποδείκνῦσι δὲ ἐν
[1, 208]	ἐσθεὶς τῷ ἑωυτοῦ παιδὶ Καμβύσῃ,	τῷ	περ τὴν βασιληίην ἐδίδου, καὶ
[1, 123]	δοὺς ἅτε θηρευτῇ τῶν οἰκετέων	τῷ	πιστοτάτῳ, ἀπέστελλε ἐς τοὺς Πέρσας,
[1, 67]	Λακεδαίμονι ἤδη οἱ Σπαρτιῆται κατυπέρτεροι	τῷ	πολέμῳ ἐγεγόνεσαν, τρόπῳ τοιῷδε γενόμενοι.
[1, 68]	ὅκως πειρῴατο ἀλλήλων, πολλῷ κατυπέρτεροι	τῷ	πολέμῳ ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι· ἤδη
[1, 67]	τρόπῳ τοιῷδε γενόμενοι. ἐπειδὴ αἰεὶ	τῷ	πολέμῳ ἑσσοῦντο ὑπὸ Τεγεητέων, πέμψαντες
[1, 65]	μεγάλων πεφευγότας καὶ ἐόντας ἤδη	τῷ	πολέμῳ κατυπερτέρους Τεγεητέων. ἐπὶ γὰρ
[1, 67]	τίνα ἂν θεῶν ἱλασάμενοι κατύπερθε	τῷ	πολέμῳ Τεγεητέων γενοίατο. ἡ δὲ
[1, 171]	κατεστραμμένου γῆν πολλὴν καὶ εὐτυχέοντος	τῷ	πολέμῳ, τὸ Καρικὸν ἦν ἔθνος
[1, 189]	φέρων. κάρτα τε δὴ ἐχαλέπαινε	τῷ	ποταμῷ ὁ Κῦρος τοῦτο ὑβρίσαντι,
[1, 179]	ποταμὸς οὐ μέγας· Ἲς καὶ	τῷ	ποταμῷ τὸ οὔνομα· ἐσβάλλει δὲ
[1, 84]	τῇ ἑωυτοῦ διαπέμψας ἱππέας προεῖπε	τῷ	πρώτῳ ἐπιβάντι τοῦ τείχεος δῶρα
[1, 108]	Καμβύσῃ τῆς Μανδάνης, ὁ Ἀστυάγης	τῷ	πρώτῳ ἔτεϊ εἶδε ἄλλην ὄψιν,
[1, 181]	τὸ εὖρος, καὶ ἐπὶ τούτῳ	τῷ	πύργῳ ἄλλος πύργος ἐπιβέβηκε, καὶ
[1, 75]	λέγεται παρεόντα τὸν Θαλῆν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ ποιῆσαι αὐτῷ τὸν ποταμὸν
[1, 207]	κατακόψαντας καὶ σκευάσαντας προθεῖναι ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ τῷ ἡμετέρῳ δαῖτα, πρὸς
[1, 174]	ἐπαύσαντο καὶ Ἁρπάγῳ ἐπιόντι σὺν	τῷ	στρατῷ ἀμαχητὶ σφέας αὐτοὺς παρέδοσαν.
[1, 76]	~Κροῖσος δὲ ἐπείτε διαβὰς σὺν	τῷ	στρατῷ ἀπίκετο τῆς Καππαδοκίης ἐς
[1, 205]	ζευγνύων ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ διάβασιν	τῷ	στρατῷ, καὶ πύργους ἐπὶ πλοίων
[1, 161]	πεδίον πᾶν ἐπέδραμε ληίην ποιεύμενος	τῷ	στρατῷ, Μαγνησίην τε ὡσαύτως. μετὰ
[1, 191]	τῆς πόλιος ὁ ποταμός, προεῖπε	τῷ	στρατῷ, ὅταν διαβατὸν τὸ ῥέεθρον
[1, 80]	ὑποθεμένου ἀνδρὸς Μήδου τοιόνδε· ὅσαι	τῷ	στρατῷ τῷ ἑωυτοῦ εἵποντο σιτοφόροι
[1, 155]	Πακτύης γὰρ ἐστὶ ὁ ἀδικέων,	τῷ	σὺ ἐπέτρεψας Σάρδις, οὗτος δότω
[1, 207]	ἂν ὁρῶ σφάλμα ἐὸν οἴκῳ	τῷ	σῷ κατὰ δύναμιν ἀποτρέψειν· τὰ
[1, 216]	οὗτος τῆς θυσίης· τῶν θεῶν	τῷ	ταχίστῳ πάντων τῶν θνητῶν τὸ
[1, 118]	καὶ τὸ γεγονὸς ἔχει καλῶς·	τῷ	τε γὰρ πεποιημένῳ" ἔφη λέγων
[1, 31]	ἡ δὲ μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα	τῷ	τε ἔργῳ καὶ τῇ φήμῃ,
[1, 143]	αἱ δὲ δυώδεκα πόλιες αὗται	τῷ	τε οὐνόματι ἠγάλλοντο καὶ ἱρὸν
[1, 186]	ὀπτῇσι κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον	τῷ	τείχεϊ, τοῦτο δὲ κατὰ μέσην
[1, 181]	ἀμπαύονται οἱ ἀναβαίνοντες. ἐν δὲ	τῷ	τελευταίῳ πύργῳ νηὸς ἔπεστι μέγας·
[1, 98]	τῶν συναπάντων ἑπτά, ἐν δὴ	τῷ	τελευταίῳ τὰ βασιλήια ἔνεστι καὶ
[1, 183]	θεῷ τούτῳ. ἦν δὲ ἐν	τῷ	τεμένεϊ τούτῳ ἔτι τὸν χρόνον
[1, 196]	λαβὼν συνοικέειν αὐτῇ, ἐς ὃ	τῷ	τὸ ἐλάχιστον ὑπισταμένῳ προσέκειτο. τὸ
[1, 20]	Περίανδρον τὸν Κυψέλου ἐόντα Θρασυβούλῳ	τῷ	τότε Μιλήτου τυραννεύοντι ξεῖνον ἐς
[1, 182]	γὰρ δὴ ἐκεῖθι κοιμᾶται ἐν	τῷ	τοῦ Διὸς τοῦ Θηβαιέος γυνή,
[1, 45]	τῶν αὐτὸς ᾔδεε βαρυσυμφορώτατος, ἐπικατασφάζει	τῷ	τύμβῳ ἑωυτόν. ~Κροῖσος δὲ ἐπὶ
[1, 179]	ὦν ὁ Ἲς ποταμὸς ἅμα	τῷ,	ὕδατι θρόμβους ἀσφάλτου ἀναδιδοῖ πολλούς,
[1, 38]	ἀλλά μοι ὄψις ὀνείρου ἐν	τῷ	ὕπνῳ ἐπιστᾶσα ἔφη σε ὀλιγοχρόνιον
[1, 209]	τοιήνδε· ἐδόκεε ὁ Κῦρος ἐν	τῷ	ὕπνῳ ὁρᾶν τῶν Ὑστάσπεος παίδων
[1, 107]	Μανδάνην· τὴν ἐδόκεε Ἀστυάγης ἐν	τῷ	ὕπνῳ οὐρῆσαι τοσοῦτον ὥστε πλῆσαι
[1, 165]	σφι ἐξέργαστο, ἐποιήσαντο ἰσχυρὰς κατάρας	τῷ	ὑπολειπομένῳ ἑωυτῶν τοῦ στόλου, πρὸς
[1, 126]	ἐμέο πείθεσθαι εἰσὶ ὑμῖν πόνοι	τῷ	χθιζῷ παραπλήσιοι ἀναρίθμητοι. νῦν ὦν
[1, 158]	ποιῆσαι ταῦτα Κυμαίους, ἀπιστέων τε	τῷ	χρησμῷ καὶ δοκέων τοὺς θεοπρόπους
[1, 73]	ἑωυτοῦ μοῖραν βουλόμενος, καὶ μάλιστα	τῷ	χρηστηρίῳ πίσυνος ἐὼν καὶ τίσασθαι
[1, 0]	μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων	τῷ	χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται, μήτε ἔργα
[1, 51]	χρύσεόν τε καὶ ἀργύρεον, τῶν	τῷ	χρυσέῳ ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων εἶναι
[1, 62]	ἴσχουσι Μαραθῶνα. ἐν δὲ τούτῳ	τῷ	χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι οἵ τε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005