Livre, Chapitre |
[1, 106] |
μοίρης.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Κυαξάρης
|
μέν, |
βασιλεύσας
τεσσεράκοντα
ἔτεα
σὺν
τοῖσι |
[1, 173] |
ἀνανεμέεται
τὰς
μητέρας.
καὶ
ἢν
|
μέν |
γε
γυνὴ
ἀστὴ
δούλῳ
συνοικήσῃ, |
[1, 129] |
ἀδικώτατον
ἐόντα
πάντων
ἀνθρώπων,
σκαιότατον
|
μέν |
γε,
εἰ
παρεὸν
αὐτῷ
βασιλέα |
[1, 145] |
Ἴωνας
δυώδεκα
ἐστὶ
μέρεα,
Πελλήνη
|
μέν |
γε
πρώτη
πρὸς
Σικυῶνος,
μετὰ |
[1, 120] |
εἶναι
δεινὸν
ἔτι
οὐδέν.
ὅμως
|
μέν |
γέ
τοι
συμβουλεύσατέ
μοι
εὖ |
[1, 118] |
χόλον
διὰ
τὸ
γεγονός,
πρῶτα
|
μέν, |
κατά
περ
ἤκουσε
αὐτὸς
πρὸς |
[1, 184] |
~τῆς
δὲ
Βαβυλῶνος
ταύτης
πολλοὶ
|
μέν |
κου
καὶ
ἄλλοι
ἐγένοντο
βασιλέες, |
[1, 98] |
προμαχεῶσι
μούνοισι
ἐστι
ὑψηλότερος.
τὸ
|
μέν |
κού
τι
καὶ
τὸ
χωρίον |
[1, 183] |
δυώδεκα
πηχέων
χρύσεος
στερεός?
ἐγὼ
|
μέν |
μιν
οὐκ
εἶδον,
τὰ
δὲ |
[1, 65] |
ἔφευγον
ἐκ
τῆς
οἰκηίης.
~τοὺς
|
μέν |
νυν
Ἀθηναίους
τοιαῦτα
τὸν
χρόνον |
[1, 151] |
ἐποιήσαντο
σφέων
αὐτέων
πολιήτας.
~αὗται
|
μέν |
νυν
αἱ
ἠπειρώτιδες
Αἰολίδες
πόλιες, |
[1, 143] |
οὐδὲν
ἄλλο
πόλισμα
λόγιμον.
οἱ
|
μέν |
νυν
ἄλλοι
Ἴωνες
καὶ
οἱ |
[1, 115] |
εἶναι
ἐς
τοῦτο
ἐπιτηδεότατος.
οἱ
|
μέν |
νυν
ἄλλοι
παῖδες
τὰ
ἐπιτασσόμενα |
[1, 82] |
ἀμφοτέρων
πολλῶν
ἐνίκων
Λακεδαιμόνιοι.
Ἀργεῖοι
|
μέν |
νυν
ἀπὸ
τούτου
τοῦ
χρόνου |
[1, 4] |
σφέας
ἐς
τὴν
Εὐρώπην.
τὸ
|
μέν |
νυν
ἁρπάζειν
γυναῖκας
ἀνδρῶν
ἀδίκων |
[1, 177] |
καταστρεφόμενος
καὶ
οὐδὲν
παριείς.
τὰ
|
μέν |
νυν
αὐτῶν
πλέω
παρήσομεν?
τὰ |
[1, 130] |
Μήδων
νῦν
γεγονέναι
δεσπότας.
~Ἀστυάγης
|
μέν |
νυν
βασιλεύσας
ἐπ?
ἔτεα
πέντε |
[1, 45] |
προεσήμαινε
τὰ
μέλλοντα
ἔσεσθαι"
Κροῖσος
|
μέν |
νυν
ἔθαψε
ὡς
οἰκὸς
ἦν |
[1, 199] |
δώσεις
ὥς
μιν
λάμψεαι.
ὅσσαι
|
μέν |
νυν
εἴδεός
τε
ἐπαμμέναι
εἰσὶ |
[1, 24] |
ὀπίσω
ἐς
Κόρινθον
ἀπικέσθαι.
ὁρμᾶσθαι
|
μέν |
νυν
ἐκ
Τάραντος,
πιστεύοντα
δὲ |
[1, 18] |
καὶ
ἐν
Μαιάνδρου
πεδίῳ.
τὰ
|
μέν |
νυν
ἓξ
ἔτεα
τῶν
ἕνδεκα |
[1, 92] |
ὅμοια
τοῖσι
ἐν
Δελφοῖσι
τὰ
|
μέν |
νυν
ἔς
τε
Δελφοὺς
καὶ |
[1, 180] |
ἐν
Βαβυλῶνι
τεῖχος
ἐκομίσθη.
~ἐτετείχιστο
|
μέν |
νυν
ἡ
Βαβυλὼν
τρόπῳ
τοιῷδε, |
[1, 187] |
ἂν
νεκρῶν
θήκας
ἀνέῳγες"
αὕτη
|
μέν |
νυν
ἡ
βασίλεια
τοιαύτη
τις |
[1, 71] |
περιέξονται
οὐδὲ
ἀπωστοὶ
ἔσονται.
ἐγὼ
|
μέν |
νυν
θεοῖσι
ἔχω
χάριν,
οἳ |
[1, 169] |
Ἀβδήροισι
ὡς
ἥρως
ἔχει.
~οὗτοὶ
|
μέν |
νυν
Ἰώνων
μοῦνοι
τὴν
δουλοσύνην |
[1, 142] |
τῇ
ἠπείρῳ
ἵδρυται,
Ἐρυθραί.
Χῖοι
|
μέν |
νυν
καὶ
Ἐρυθραῖοι
κατὰ
τὠυτὸ |
[1, 151] |
νήσοισι
καλεομένῃσι
ἄλλη
μία.
Λεσβίοισι
|
μέν |
νῦν
καὶ
Τενεδίοισι,
κατά
περ |
[1, 196] |
κώμης
τὸν
βουλόμενον
ὠνέεσθαι.
ὁ
|
μέν |
νυν
κάλλιστος
νόμος
οὗτός
σφι |
[1, 174] |
ἄτιμα
τὰ
τέκνα
γίνεται.
~οἱ
|
μέν |
νυν
Κᾶρες
οὐδὲν
λαμπρὸν
ἔργον |
[1, 177] |
Λυκίους
ἐμιμήσαντο
τὰ
πλέω.
~τὰ
|
μέν |
νυν
κάτω
τῆς
Ἀσίης
Ἅρπαγος |
[1, 24] |
ἔχειν
ἔτι
ἐλεγχομένους
ἀρνέεσθαι.
ταῦτα
|
μέν |
νυν
Κορίνθιοί
τε
καὶ
Λέσβιοι |
[1, 178] |
συνάπαντες
ὀγδώκοντα
καὶ
τετρακόσιοι,
τὸ
|
μέν |
νυν
μέγαθος
τοσοῦτον
ἐστὶ
τοῦ |
[1, 1] |
ἣν
αἰτίην
ἐπολέμησαν
ἀλλήλοισι.
~Περσέων
|
μέν |
νυν
οἱ
λόγιοι
Φοίνικας
αἰτίους |
[1, 106] |
καλέουσι
Ἐνάρεας
οἱ
Σκύθαι.
~ἐπὶ
|
μέν |
νυν
ὀκτὼ
καὶ
εἴκοσι
ἔτεα |
[1, 85] |
ἀλλογνώσας
Κροῖσον
ὡς
ἀποκτενέων,
Κροῖσος
|
μέν |
νυν
ὁρέων
ἐπιόντα
ὑπὸ
τῆς |
[1, 76] |
σφέας
ἀπὸ
Κροίσου
ἀπιστάναι.
Ἴωνες
|
μέν |
νυν
οὐκ
ἐπείθοντο.
Κῦρος
δὲ |
[1, 144] |
τὴν
ἕκτην
πόλιν
Ἁλικαρνησσόν.
τούτοισι
|
μέν |
νυν
οὗτοι
ταύτην
τὴν
ζημίην |
[1, 21] |
πρὸς
τὸ
παρεὸν
βουλεύηται.
~Μιλήσιοι
|
μέν |
νυν
οὕτω
λέγουσι
γενέσθαι.
Ἀλυάττης |
[1, 133] |
οὐκὶ
οὐρῆσαι
ἀντίον
ἄλλου.
ταῦτα
|
μέν |
νυν
οὕτω
φυλάσσεται,
μεθυσκόμενοι
δὲ |
[1, 161] |
τῆς
χώρης
ταύτης
γινόμενα.
~Χῖοι
|
μέν |
νυν
Πακτύην
ἐξέδοσαν.
Μαζάρης
δὲ |
[1, 160] |
τῆς
Μυσίης,
Λέσβου
ἀντίος.
Πακτύην
|
μέν |
νυν
παραδεξάμενοι
οἱ
Πέρσαι
εἶχον |
[1, 168] |
ἀλλ?
οὐ
τὴν
νῆσον.
~Φωκαίης
|
μέν |
νυν
πέρι
τῆς
ἐν
Ἰωνίῃ |
[1, 5] |
ἂν
μὴ
κατάδηλος
γένηται.
ταῦτα
|
μέν |
νυν
Πέρσαι
τε
καὶ
Φοίνικες |
[1, 191] |
ἐσήισαν
ἐς
τὴν
Βαβυλῶνα.
εἰ
|
μέν |
νυν
προεπύθοντο
ἢ
ἔμαθον
οἱ |
[1, 127] |
ἀπ?
Ἀστυάγεος
τὴν
ταχίστην"
~Πέρσαι
|
μέν |
νυν
προστάτεω
ἐπιλαβόμενοι
ἄσμενοὶ
ἐλευθεροῦντο, |
[1, 61] |
οἱ
οὐ
κατὰ
νόμον.
τὰ
|
μέν |
νυν
πρῶτα
ἔκρυπτε
ταῦτα
ἡ |
[1, 15] |
ἐπὶ
τοῦ
ἀναθέντος
ἐπωνυμίην.
~ἐσέβαλε
|
μέν |
νυν
στρατιὴν
καὶ
οὗτος
ἐπείτε |
[1, 46] |
τῆς
Μιλησίης
ἐς
Βραγχίδας.
ταῦτα
|
μέν |
νυν
τὰ
Ἑλληνικὰ
μαντήια
ἐς |
[1, 47] |
ἀναφέρειν
παρ?
ἑωυτόν.
ὅ
τι
|
μέν |
νυν
τὰ
λοιπὰ
τῶν
χρηστηρίων |
[1, 32] |
ὄλβιον
ἀλλ?
εὐτυχέα.
τὰ
πάντα
|
μέν |
νυν
ταῦτα
συλλαβεῖν
ἄνθρωπον
ἐόντα |
[1, 78] |
πολέμιόν
τε
καὶ
ἐπήλυδα.
Τελμησσέες
|
μέν |
νυν
ταῦτα
ὑπεκρίναντο
Κροίσῳ
ἤδη |
[1, 101] |
τὴν
χώρην
τῆς
ἦρχε.
~Δηιόκης
|
μέν |
νυν
τὸ
Μηδικὸν
ἔθνος
συνέστρεψε |
[1, 70] |
ὡς
ἀπαιρεθείησαν
ὑπὸ
Σαμίων.
κατὰ
|
μέν |
νυν
τὸν
κρητῆρα
οὕτω
ἔσχε. |
[1, 137] |
ἄσην
τῷ
πατρὶ
προσβάλῃ.
~αἰνέω
|
μέν |
νυν
τόνδε
τὸν
νόμον,
αἰνέω |
[1, 16] |
ἐς
Κλαζομενάς
τε
ἐσέβαλε.
ἀπὸ
|
μέν |
νυν
τούτων
οὐκ
ὡς
ἤθελε |
[1, 176] |
τῷ
οὔνομα
ἐστὶ
Λίδη.
~Πηδασέες
|
μέν |
νυν
χρόνῳ
ἐξαιρέθησαν.
Λύκιοι
δέ, |
[1, 212] |
τοι
τὸν
Μασσαγετέων
δεσπότην,
ἦ
|
μέν |
σε
ἐγὼ
καὶ
ἄπληστον
ἐόντα |
[1, 155] |
μήτε
δεινοί
τοι
ἔωσι?
ἄπειπε
|
μέν |
σφι
πέμψας
ὅπλα
ἀρήια
μὴ |
[1, 127] |
στρατευσάμενοι
τοῖσι
Πέρσῃσι
συνέμισγον,
οἳ
|
μέν |
τινὲς
αὐτῶν
ἐμάχοντο,
ὅσοι
μὴ |
[1, 37] |
ἐξ
ἀγορῆς
φοιτέοντα
φαίνεσθαι;
κοῖος
|
μέν |
τις
τοῖσι
πολιήτῃσι
δόξω
εἶναι, |
[1, 22] |
ἐκ
τῆς
νούσου
ἀνέστη.
κατὰ
|
μέν |
τὸν
πρὸς
Μιλησίους
τε
καὶ |