Livre, Chapitre |
[1, 180] |
ποταμὸν
ἐλήλαται?
τὸ
δὲ
ἀπὸ
|
τούτου |
αἱ
ἐπικαμπαὶ
παρὰ
χεῖλος
ἑκάτερον |
[1, 4] |
τὴν
Πριάμου
δύναμιν
κατελεῖν.
ἀπὸ
|
τούτου |
αἰεὶ
ἡγήσασθαι
τὸ
Ἑλληνικὸν
σφίσι |
[1, 82] |
νόμον?
οὐ
γὰρ
κομῶντες
πρὸ
|
τούτου |
ἀπὸ
τούτου
κομᾶν.
τὸν
δὲ |
[1, 4] |
δίκας
γίνεσθαι.
~Μέχρι
μὲν
ὦν
|
τούτου |
ἁρπαγάς
μούνας
εἶναι
παρ?
ἀλλήλων, |
[1, 162] |
αὐτίκα
νούσῳ
τελευτᾷ.
~ἀποθανόντος
δὲ
|
τούτου, |
Ἅρπαγος
κατέβη
διάδοχος
τῆς
στρατηγίης, |
[1, 157] |
τὰς
Κύρου
ἐντολὰς
ἐπιτελέειν,
ἐκ
|
τούτου |
δὲ
κελευσμοσύνης
Λυδοὶ
τὴν
πᾶσαν |
[1, 188] |
βασιλεὺς
καὶ
ἄλλου
οὐδενὸς
ποταμοῦ.
|
τούτου |
δὲ
τοῦ
Χοάσπεω
τοῦ
ὕδατος |
[1, 120] |
ἐκ
προνοίης
τινός,
θάρσεέ
τε
|
τούτου |
εἵνεκα
καὶ
θυμὸν
ἔχε
ἀγαθόν? |
[1, 165] |
ἡ
δὲ
αὐτῶν
νῆσος
ἀποκληισθῇ
|
τούτου |
εἵνεκα,
πρὸς
ταῦτα
οἱ
Φωκαίες |
[1, 80] |
ὀδμὴν
ὀσφραινόμενος.
αὐτοῦ
δὴ
ὦν
|
τούτου |
εἵνεκεν
ἐσεσόφιστο,
ἵνα
τῷ
Κροίσῳ |
[1, 4] |
παρ?
ἀλλήλων,
τὸ
δὲ
ἀπὸ
|
τούτου |
Ἕλληνας
δὴ
μεγάλως
αἰτίους
γενέσθαι? |
[1, 129] |
νῦν
δὲ
Μήδους
μὲν
ἀναιτίους
|
τούτου |
ἐόντας
δούλους
ἀντὶ
δεσποτέων
γεγονέναι, |
[1, 160] |
Ἀταρνέι
μισθῷ?
τοῦ
δὲ
Ἀταρνέος
|
τούτου |
ἐστὶ
χῶρος
τῆς
Μυσίης,
Λέσβου |
[1, 123] |
τῆς
βασιληίης.
κατεργασμένου
δέ
οἱ
|
τούτου |
καὶ
ἐόντος
ἑτοίμου,
οὕτω
δὴ |
[1, 117] |
ὦ
βασιλεῦ
περὶ
τοῦ
πρήγματος
|
τούτου, |
καὶ
τοιούτῳ
μόρῳ
ἐχρήσατο
ὁ |
[1, 82] |
γὰρ
κομῶντες
πρὸ
τούτου
ἀπὸ
|
τούτου |
κομᾶν.
τὸν
δὲ
ἕνα
λέγουσι |
[1, 199] |
ἐς
τὰ
οἰκία,
καὶ
τὠπὸ
|
τούτου |
οὐκ
οὕτω
μέγα
τί
οἱ |
[1, 160] |
Χίων
οὐδεὶς
ἐκ
τοῦ
Ἀταρνέος
|
τούτου |
οὔτε
οὐλὰς
κριθέων
πρόχυσιν
ἐποιέετο |
[1, 130] |
δὲ
ὑπέκυψαν
Πέρσῃσι
διὰ
τὴν
|
τούτου |
πικρότητα,
ἄρξαντες
τῆς
ἄνω
Ἅλυος |
[1, 124] |
τῖσαι.
κατὰ
μὲν
γὰρ
τὴν
|
τούτου |
προθυμίην
τέθνηκας,
τὸ
δὲ
κατὰ |
[1, 117] |
ἐπιτελέα
ποιήσῃ.
ἐπείτε
δὲ
ποιήσαντος
|
τούτου |
τὰ
κελευόμενα
ἐτελεύτησε
τὸ
παιδίον, |
[1, 36] |
δὲ
οὗτος
ἐκ
τοῦ
ὄρεος
|
τούτου |
τὰ
τῶν
Μυσῶν
ἔργα
διαφθείρεσκε. |
[1, 123] |
ἑωυτοῦ
ὁμοιούμενος.
πρὸ
δ?
ἔτι
|
τούτου |
τάδε
οἱ
κατέργαστο?
ἐόντος
τοῦ |
[1, 15] |
ἐς
Μίλητόν
τε
ἐσέβαλε,
ἐπὶ
|
τούτου |
τε
τυραννεύοντος
Σαρδίων
Κιμμέριοι
ἐξ |
[1, 109] |
ἔρσενος
γόνου?
εἰ
δ?
ἐθελήσει
|
τούτου |
τελευτήσαντος
ἐς
τὴν
θυγατέρα
ταύτην |
[1, 90] |
Κῦρος
δὲ
γελάσας
εἶπε
καὶ
|
τούτου |
τεύξεαι
παρ?
ἐμεῦ,
Κροῖσε,
καὶ |
[1, 123] |
τοιόνδε?
λαγὸν
μηχανησάμενος,
καὶ
ἀνασχίσας
|
τούτου |
τὴν
γαστέρα
καὶ
οὐδὲν
ἀποτίλας, |
[1, 94] |
παιδός,
ὅς
σφεας
ἀνήγαγε,
ἐπὶ
|
τούτου |
τὴν
ἐπωνυμίην
ποιευμένους
ὀνομασθῆναι
Τυρσηνούς. |
[1, 130] |
τοῖσι
Μήδοισι
ἦρχον
τὸ
ἀπὸ
|
τούτου |
τῆς
Ἀσίης.
Ἀστυάγεα
δὲ
Κῦρος |
[1, 191] |
ὑπονοστήσαντος
τοῦ
ποταμοῦ.
γενομένου
δὲ
|
τούτου |
τοιούτου,
οἱ
Πέρσαι
οἵ
περ |
[1, 13] |
ἐς
τὸν
πέμπτον
ἀπόγονον
Γύγεω.
|
τούτου |
τοῦ
ἔπεος
Λυδοί
τε
καί |
[1, 181] |
λέγουσι
οἱ
Χαλδαῖοι
ἐόντες
ἱρέες
|
τούτου |
τοῦ
θεοῦ.
~φασὶ
δὲ
οἱ |
[1, 204] |
ἄποψιν.
τοῦ
ὦν
δὴ
πεδίου
|
τούτου |
τοῦ
μεγάλου
οὐκ
ἐλαχίστην
μοῖραν |
[1, 185] |
τὸν
δὲ
ὀρυσσόμενον
χοῦν
ἐκ
|
τούτου |
τοῦ
ὀρύγματος
ἀναισίμου
παρὰ
τὰ |
[1, 82] |
Λακεδαιμόνιοι.
Ἀργεῖοι
μέν
νυν
ἀπὸ
|
τούτου |
τοῦ
χρόνου
κατακειράμενοι
τὰς
κεφαλάς, |
[1, 68] |
φέρων
ἐς
Σπάρτην.
καὶ
ἀπὸ
|
τούτου |
τοῦ
χρόνου,
ὅκως
πειρῴατο
ἀλλήλων, |
[1, 64] |
ἔποψις
τοῦ
ἱροῦ
εἶχε,
ἐκ
|
τούτου |
τοῦ
χώρου
παντὸς
ἐξορύξας
τοὺς |