Livre, Chapitre
[1, 46]	ἐς Δελφοὺς ἰέναι, τοὺς δὲ	ἐς	Ἄβας τὰς Φωκέων, τοὺς δὲ
[1, 69]	Λακεδαιμόνιοι ἐς Σάρδις χρυσὸν ὠνέοντο,	ἐς	ἄγαλμα βουλόμενοι χρήσασθαι τοῦτο τὸ
[1, 153]	ἀνδρὶ Λυδῷ κομίζειν, ἀπήλαυνε αὐτὸς	ἐς	Ἀγβάτανα, Κροῖσόν τε ἅμα ἀγόμενος
[1, 37]	ἦν ἔς τε πολέμους καὶ	ἐς	ἄγρας φοιτέοντας εὐδοκιμέειν· νῦν δὲ
[1, 41]	σε τοῦ ἐμοῦ χρηίζω γενέσθαι	ἐς	ἄγρην ὁρμωμένου, μή τινες κατ᾽
[1, 59]	τοὺς ἐχθρούς, οἵ μιν ἐλαύνοντα	ἐς	ἀγρὸν ἠθέλησαν ἀπολέσαι δῆθεν, ἐδέετό
[1, 42]	μὲν ἔγωγε ἂν οὐκ ἤια	ἐς	ἄεθλον τοιόνδε· οὔτε γὰρ συμφορῇ
[1, 2]	γενέσθαι· καταπλώσαντας γὰρ μακρῇ νηί	ἐς	Αἶάν τε τὴν Κολχίδα καὶ
[1, 5]	σφέας χρησαμένους λέγουσι ἀγαγεῖν αὐτήν	ἐς	Αἴγυπτον, ἀλλ᾽ ὡς ἐν τῷ
[1, 2]	ἐπ᾽ Αἰγύπτου. ~Οὕτω μὲν Ἰοῦν	ἐς	Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι, οὐκ
[1, 30]	θεωρίης ἐκδημήσας ὁ Σόλων εἵνεκεν	ἐς	Αἴγυπτον ἀπίκετο παρὰ Ἄμασιν καὶ
[1, 10]	βαρβάροισι καὶ ἄνδρα ὀφθῆναι γυμνόν	ἐς	αἰσχύνην μεγάλην φέρει. ~τότε μὲν
[1, 215]	πάντα χρέωνται· ὅσα μὲν γὰρ	ἐς	αἰχμὰς καὶ ἄρδις καὶ σαγάρις,
[1, 179]	ἔσχατα οἰκήματα μουνόκωλα ἔδειμαν, τετραμμένα	ἐς	ἄλληλα· τὸ μέσον δὲ τῶν
[1, 21]	τε πάντας καὶ κώμῳ χρᾶσθαι	ἐς	ἀλλήλους. ~ταῦτα δὲ ἐποίεέ τε
[1, 214]	μὲν γὰρ λέγεται αὐτοὺς διαστάντας	ἐς	ἀλλήλους τοξεύειν, μετὰ δὲ ὥς
[1, 193]	τετραμμένη τὸν χειμερινόν, ἐσέχει δὲ	ἐς	ἄλλον ποταμὸν ἐκ τοῦ Εὐφρήτεω,
[1, 64]	παντὸς ἐξορύξας τοὺς νεκροὺς μετεφόρεε	ἐς	ἄλλον χῶρον τῆς Δήλου. καὶ
[1, 116]	οὐκ εὖ βουλεύεσθαι ἔφη ἐπιθυμέοντα	ἐς	ἀνάγκας μεγάλας ἀπικνέεσθαι, ἅμα τε
[1, 99]	καὶ οἰκίης οὐ φλαυροτέρης οὐδὲ	ἐς	ἀνδραγαθίην λειπόμενοι, λυπεοίατο καὶ ἐπιβουλεύοιεν,
[1, 202]	ἐς ὄρχησίν τε ἀνίστασθαι καὶ	ἐς	ἀοιδὴν ἀπικνέεσθαι. τούτων μὲν αὕτη
[1, 86]	ἐς ἑωυτὸν λέγων ἢ οὐκ	ἐς	ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον καὶ μάλιστα
[1, 193]	καὶ τὰ εἰρημένα καρπῶν ἐχόμενα	ἐς	ἀπιστίην πολλὴν ἀπῖκται. χρέωνται δὲ
[1, 24]	ταχίστην· ἀπειληθέντα δὴ τὸν Ἀρίονα	ἐς	ἀπορίην παραιτήσασθαι, ἐπειδή σφι οὕτω
[1, 79]	ἄγγελος Κροίσῳ ἐληλύθεε. ἐνθαῦτα Κροῖσος	ἐς	ἀπορίην πολλὴν ἀπιγμένος, ὥς οἱ
[1, 204]	ἀνατέλλοντα πεδίον ἐκδέκεται πλῆθος ἄπειρον	ἐς	ἄποψιν. τοῦ ὦν δὴ πεδίου
[1, 1]	ἄλλῃ ἐσαπικνέεσθαι καὶ δὴ καὶ	ἐς	Ἄργος. τὸ δὲ Ἄργος τοῦτον
[1, 60]	ταύτην τὴν γυναῖκα σκευάσαντες πανοπλίῃ,	ἐς	ἅρμα ἐσβιβάσαντες καὶ προδέξαντες σχῆμα
[1, 120]	γε τῶν ὀνειράτων ἐχόμενα τελέως	ἐς	ἀσθενὲς ἔρχεται" ἀμείβεται ὁ Ἀστυάγης
[1, 123]	ἰδιώτεω οὐκ ἐνώρα τιμωρίην ἐσομένην	ἐς	Ἀστυάγεα, Κῦρον δὲ ὁρέων ἐπιτρεφόμενον
[1, 119]	τοῦτον ἐκπέμπεν ἰέναι τε κελεύων	ἐς	Ἀστυάγεος καὶ ποιέειν ὅ τι
[1, 85]	εὐεστοῖ ὁ Κροῖσος τὸ πᾶν	ἐς	αὐτὸν ἐπεποιήκεε, ἄλλα τε ἐπιφραζόμενος,
[1, 129]	καὶ κατεκερτόμεε, καὶ ἄλλα λέγων	ἐς	αὐτὸν θυμαλγέα ἔπεα, καὶ δὴ
[1, 180]	αὗται χάλκεαι φέρουσαι καὶ αὐταὶ)	ἐς	αὐτὸν τὸν ποταμόν. ~τοῦτο μὲν
[1, 114]	ἦν δεκαέτης ὁ παῖς, πρῆγμα	ἐς	αὑτὸν τοιόνδε γενόμενον ἐξέφηνέ μιν.
[1, 181]	οὗ ὀκτὼ πύργων. ἀνάβασις δὲ	ἐς	αὐτοὺς ἔξωθεν κύκλῳ περὶ πάντας
[1, 185]	κομίζωνται ἀπὸ τῆσδε τῆς θαλάσσης	ἐς	Βαβυλῶνα, καταπλέοντες τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν
[1, 159]	καὶ Ἀριστόδικος ἦν. ~ἀπικομένων δὲ	ἐς	Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο ἐκ πάντων Ἀριστόδικος
[1, 46]	Τροφώνιον, οἳ δὲ τῆς Μιλησίης	ἐς	Βραγχίδας. ταῦτα μέν νυν τὰ
[1, 125]	εἶναι· ἐποίεε δὴ ταῦτα. γράψας	ἐς	βυβλίον τὰ ἐβούλετο, ἁλίην τῶν
[1, 32]	ἐθέλει, πολλὰ δὲ καὶ παθεῖν.	ἐς	γὰρ ἑβδομήκοντα ἔτεα οὖρον τῆς
[1, 73]	νομάδων εἴλῃ ἀνδρῶν στασιάσασα ὑπεξῆλθε	ἐς	γῆν τὴν Μηδικήν· ἐτυράννευε δὲ
[1, 173]	δὲ ἀπωσθέντες ἀπίκοντο τῆς Ἀσίης	ἐς	γῆν τὴν Μιλυάδα· τὴν γὰρ
[1, 141]	θαλάσσῃ αὐλέειν, δοκέοντα σφέας ἐξελεύσεσθαι	ἐς	γῆν· ὡς δὲ ψευσθῆναι τῆς
[1, 210]	ἡ δὲ βασιληίη αὐτοῦ περιχωρέοι	ἐς	Δαρεῖον. ἀμείβεται δὴ ὦν ὁ
[1, 187]	τάφος ἦν ἀκίνητος μέχρι οὗ	ἐς	Δαρεῖον περιῆλθε ἡ βασιληίη· Δαρείῳ
[1, 14]	πρῶτος βαρβάρων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν	ἐς	Δελφοὺς ἀνέθηκε ἀναθήματα μετὰ Μίδην
[1, 52]	καὶ τὰς ζώνας. ~ταῦτα μὲν	ἐς	Δελφοὺς ἀπέπεμψε, τῷ δὲ Ἀμφιάρεῳ,
[1, 90]	ὁ Κροῖσος, πέμπων τῶν Λυδῶν	ἐς	Δελφοὺς ἐνετέλλετο τιθέντας τὰς πέδας
[1, 67]	ἑσσοῦντο ὑπὸ Τεγεητέων, πέμψαντες θεοπρόπους	ἐς	Δελφοὺς ἐπειρώτων τίνα ἂν θεῶν
[1, 167]	καὶ ἄνθρωποι. οἱ δὲ Ἀγυλλαῖοι	ἐς	Δελφοὺς ἔπεμπον βουλόμενοι ἀκέσασθαι τὴν
[1, 65]	τῶν Σπαρτιητέων δοκίμου ἀνδρὸς ἐλθόντος	ἐς	Δελφοὺς ἐπὶ τὸ χρηστήριον, ὡς
[1, 19]	οἱ γινομένης τῆς νούσου πέμπει	ἐς	Δελφοὺς θεοπρόπους, εἴτε δὴ συμβουλεύσαντός
[1, 174]	ὀφθαλμοὺς θραυομένης τῆς πέτρης, ἔπεμπον	ἐς	Δελφοὺς θεοπρόπους ἐπειρησομένους τὸ ἀντίξοον.
[1, 46]	διαπέμψας ἄλλους ἄλλῃ, τοὺς μὲν	ἐς	Δελφοὺς ἰέναι, τοὺς δὲ ἐς
[1, 51]	δὲ ὁ Κροῖσος ταῦτα ἀπέπεμπε	ἐς	Δελφούς, καὶ τάδε ἄλλα ἅμα
[1, 25]	δεύτερος οὗτος τῆς οἰκίης ταύτης	ἐς	Δελφοὺς κρητῆρά τε ἀργύρεον μέγαν
[1, 19]	τοῖσι δὲ ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι	ἐς	Δελφοὺς οὐκ ἔφη χρήσειν πρὶν
[1, 14]	Γύγης δὲ τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀναθήματα	ἐς	Δελφοὺς οὐκ ὀλίγα, ἀλλ᾽ ὅσα
[1, 85]	τε ἐπιφραζόμενος, καὶ δὴ καὶ	ἐς	Δελφοὺς περὶ αὐτοῦ ἐπεπόμφεε χρησομένους.
[1, 31]	δὲ σφέων εἰκόνας ποιησάμενοι ἀνέθεσαν	ἐς	Δελφοὺς ὡς ἀριστῶν γενομένων" ~Σόλων
[1, 119]	ὅτι τε ἡ ἁμαρτὰς οἱ	ἐς	δέον ἐγεγόνεε καὶ ὅτι ἐπὶ
[1, 186]	οὕτω τὸ ὀρυχθὲν ἕλος γενόμενον	ἐς	δέον ἐδόκεε γεγονέναι καὶ τοῖσι
[1, 111]	ἰδεῖν ὄφελον μήτε κοτὲ γενέσθαι	ἐς	δεσπότας τοὺς ἡμετέρους. οἶκος μὲν
[1, 1]	χωρῇ. ἀπικομένους δὲ τούς Φοίνικας	ἐς	δὴ τὸ Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι
[1, 170]	μηδὲν ἧσσον νομίζεσθαι κατά περ	ἐς	δῆμοι εἶεν· οὗτοι μὲν δή
[1, 193]	κατά περ ἡ Αἰγυπτίη, κατατέτμηται	ἐς	διώρυχας· καὶ ἡ μεγίστη τῶν
[1, 46]	Ἄβας τὰς Φωκέων, τοὺς δὲ	ἐς	Δωδώνην· οἳ δὲ τινὲς ἐπέμποντο
[1, 209]	Δαρεῖος πρεσβύτατος, ἐὼν τότε ἡλικίην	ἐς	εἴκοσί κου μάλιστα ἔτεα, καὶ
[1, 202]	τῶν τὰ πάντα πλὴν ἑνὸς	ἐς	ἕλεά τε καὶ τενάγεα ἐκδιδοῖ·
[1, 209]	ὥς μοι καταστήσεις τὸν παῖδα	ἐς	ἔλεγχον" ~Κῦρος μὲν δοκέων οἱ
[1, 57]	Πελασγικὸν ἅμα τῇ μεταβολῇ τῇ	ἐς	Ἕλληνας καὶ τὴν γλῶσσαν μετέμαθε.
[1, 181]	Διὸς Βήλου ἱρὸν χαλκόπυλον, καὶ	ἐς	ἐμὲ ἔτι τοῦτο ἐόν, δύο
[1, 52]	χρύσεον· τὰ ἔτι καὶ ἀμφότερα	ἐς	ἐμὲ ἦν κείμενα ἐν Θήβῃσι
[1, 92]	μεγάλη. ταῦτα μὲν καὶ ἔτι	ἐς	ἐμὲ ἦν περιεόντα, τὰ δ᾽
[1, 93]	δὲ πέντε ἐόντες ἔτι καὶ	ἐς	ἐμὲ ἦσαν ἐπὶ τοῦ σήματος
[1, 66]	ἐν τῇσι ἐδεδέατο ἔτι καὶ	ἐς	ἐμὲ ἦσαν σόαι ἐν Τεγέῃ
[1, 196]	ὡραῖαι, ταύτας ὅκως συναγάγοιεν πάσας,	ἐς	ἓν χωρίον ἐσάγεσκον ἁλέας, πέριξ
[1, 61]	χώρης τὸ παράπαν, ἀπικόμενος δὲ	ἐς	Ἐρέτριαν ἐβουλεύετο ἅμα τοῖσι παισί.
[1, 117]	κατὰ τάδε ἐντειλάμενος, θεῖναὶ μιν	ἐς	ἔρημον ὄρος καὶ παραμένοντα φυλάσσειν
[1, 189]	δὲ διὰ Δαρδανέων, ἐκδιδοῖ δὲ	ἐς	ἕτερον ποταμὸν Τίγρην, ὁ δὲ
[1, 65]	ξείνοισι ἀπρόσμικτοι· μετέβαλον δὲ ὧδε	ἐς	εὐνομίην. Λυκούργου τῶν Σπαρτιητέων δοκίμου
[1, 116]	χαρακτὴρ τοῦ προσώπου προσφέρεσθαι ἐδόκεε	ἐς	ἑωυτὸν καὶ ἡ ὑπόκρισις ἐλευθερωτέρη
[1, 86]	ἐκεῖνος εἶπε, οὐδέν τι μᾶλλον	ἐς	ἑωυτὸν λέγων ἢ οὐκ ἐς
[1, 97]	τὸ ἐόν, γνοὺς ὁ Δηιόκης	ἐς	ἑωυτὸν πᾶν ἀνακείμενον οὔτε κατίζειν
[1, 157]	ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε	ἐς	ἤθεα τὰ Περσέων, Πακτύης δὲ
[1, 13]	ἤν δὲ μή, ἀποδοῦναι ὀπίσω	ἐς	Ἡρακλείδας τὴν ἀρχήν. ἀνεῖλέ τε
[1, 80]	ἱροῦ μητρὸς Δινδυμήνης ῥέων ἐκδιδοῖ	ἐς	θάλασσαν κατὰ Φωκαίην πόλιν) ἐνθαῦτα
[1, 157]	δὲ Κυμαῖοι ἔγνωσαν συμβουλῆς περὶ	ἐς	θεὸν ἀνοῖσαι τὸν ἐν Βραγχίδῃσι·
[1, 67]	τοῦ Ὀρέστεω ἔπεμπον αὖτις τὴν	ἐς	θεὸν ἐπειρησομένους τὸν χῶρον ἐν
[1, 84]	κατακυλισθεῖσαν καὶ ἀνελόμενον, ἐφράσθη καὶ	ἐς	θυμὸν ἐβάλετο· τότε δὲ δὴ
[1, 199]	δεῖ πᾶσαν γυναῖκα ἐπιχωρίην ἱζομένην	ἐς	ἱρὸν Ἀφροδίτης ἅπαξ ἐν τῇ
[1, 24]	διατρίβοντα παρὰ Περιάνδρῳ ἐπιθυμῆσαι πλῶσαι	ἐς	Ἰταλίην τε καὶ Σικελίην, ἐργασάμενον
[1, 206]	γὰρ ἂν εἰδείης εἴ τοι	ἐς	καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα· παυσάμενος
[1, 71]	ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ ἐποιέετο στρατηίην	ἐς	Καππαδοκίην, ἐλπίσας καταιρήσειν Κῦρόν τε
[1, 16]	τὴν ἀπὸ Κολοφῶνος κτισθεῖσαν εἷλε,	ἐς	Κλαζομενάς τε ἐσέβαλε. ἀπὸ μέν
[1, 9]	καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἐμὴ	ἐς	κοῖτον. κεῖται δὲ ἀγχοῦ τῆς
[1, 104]	Μαιήτιδος ἐπὶ Φᾶσιν ποταμὸν καὶ	ἐς	Κόλχους τριήκοντα ἡμερέων εὐζώνῳ ὁδός,
[1, 24]	δὲ χρήματα μεγάλα θελῆσαι ὀπίσω	ἐς	Κόρινθον ἀπικέσθαι. ὁρμᾶσθαι μέν νυν
[1, 24]	Ταίναρον. ἀποβάντα δέ αὐτὸν χωρέειν	ἐς	Κόρινθον σὺν τῇ σκευῇ, καὶ
[1, 24]	πάσῃ. καὶ τοὺς μὲν ἀποπλέειν	ἐς	Κόρινθον, τὸν δὲ δελφῖνα λέγουσι
[1, 157]	ἑωυτὸν ἰόντα δείσας οἴχετο φεύγων	ἐς	Κύμην. Μαζάρης δὲ ὁ Μῆδος
[1, 165]	πρὸς ταῦτα οἱ Φωκαίες ἐστέλλοντο	ἐς	Κύρνον· ἐν γὰρ τῇ Κύρνῳ
[1, 82]	ἔπεμπε συμμαχίας καὶ δὴ καὶ	ἐς	Λακεδαίμονα. τοῖσι δὲ καὶ αὐτοῖσι
[1, 126]	τῇ ὑστεραίῃ τοὺς Πέρσας κατακλίνας	ἐς	λειμῶνα εὐώχεε. ἐπείτε δὲ ἀπὸ
[1, 160]	ἐκ τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες πλοῖον	ἐς	Λέσβον ἐκκομίζουσι Πακτύην ἐς Χίον.
[1, 116]	τῇ ἀληθείῃ χρεώμενος, καὶ κατέβαινε	ἐς	λιτάς τε καὶ συγγνώμην ἑωυτῷ
[1, 86]	πᾶσι τυράννοισι προετίμησα μεγάλων χρημάτων	ἐς	λόγους ἐλθεῖν" ὡς δέ σφι
[1, 82]	τῇ σφετέρῃ ἀποταμνομένῃ, ἐνθαῦτα συνέβησαν	ἐς	λόγους συνελθόντες ὥστε τριηκοσίους ἑκατέρων
[1, 79]	κατεδόκεε, ὅμως τοὺς Λυδοὺς ἐξῆγε	ἐς	μάχην. ἦν δὲ τοῦτον τὸν
[1, 80]	Κῦρος ὡς εἶδε τοὺς Λυδοὺς	ἐς	μάχην τασσομένους, καταρρωδήσας τὴν ἵππον
[1, 24]	ἀοιδοῦ, ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς πρύμνης	ἐς	μέσην νέα. τὸν δὲ ἐνδύντα
[1, 191]	Εὐφρήτεω ποταμοῦ ὑπονενοστηκότος ἀνδρὶ ὡς	ἐς	μέσον μηρὸν μάλιστά κῃ, κατὰ
[1, 206]	τοὺς πρώτους, συναγείρας δὲ τούτους	ἐς	μέσον σφι προετίθεε τὸ πρῆγμα,
[1, 21]	ταῦτα ἐξαγγέλθη, αὐτίκα ἔπεμπε κήρυκα	ἐς	Μίλητον βουλόμενος σπονδὰς ποιήσασθαι Θρασυβούλῳ
[1, 15]	οὗτος δὲ Πριηνέας τε εἷλε	ἐς	Μίλητόν τε ἐσέβαλε, ἐπὶ τούτου
[1, 160]	ἑωυτοῖσι ἔχοντες πολιορκέεσθαι, ἐκπέμπουσι αὐτὸν	ἐς	Μυτιλήνην. οἱ δὲ Μυτιληναῖοι ἐπιπέμποντος
[1, 64]	φυγόντων παῖδας λαβὼν καὶ καταστήσας	ἐς	Νάξον καὶ γὰρ ταύτην ὁ
[1, 93]	πορνεύονται πᾶσαι, συλλέγουσαι σφίσι φερνάς,	ἐς	ὃ ἂν συνοικήσωσι τοῦτο ποιέουσαι·
[1, 191]	χρόνον καὶ ἐν εὐπαθείῃσι εἶναι,	ἐς	ὃ δὴ καὶ τὸ κάρτα
[1, 94]	βίου τε καὶ γῆς ζήτησιν,	ἐς	ὃ ἔθνεα πολλὰ παραμειψαμένους ἀπικέσθαι
[1, 115]	τε καὶ λόγον εἶχε οὐδένα,	ἐς	ὃ ἔλαβὲ τὴν δίκην. εἰ
[1, 202]	ἐπιβαλλομένου τοῦ καρποῦ μᾶλλον μεθύσκεσθαι,	ἐς	ὃ ἐς ὄρχησίν τε ἀνίστασθαι
[1, 130]	ἄλλο ποιήσας εἶχε παρ᾽ ἑωυτῷ,	ἐς	ὃ ἐτελεύτησε. Οὕτω δὴ Κῦρος
[1, 102]	ἄλλου ἐπ᾽ ἄλλο ἰὼν ἔθνος,	ἐς	ὃ στρατευσάμενος ἐπὶ τοὺς Ἀσσυρίους
[1, 158]	τοὺς θεοπρόπους οὐ λέγειν ἀληθέως,	ἐς	ὃ τὸ δεύτερον περὶ Πακτύεω
[1, 98]	ἀνδρὸς καὶ προβαλλόμενος καὶ αἰνεόμενος,	ἐς	ὃ τοῦτον καταινέουσι βασιλέα σφίσι
[1, 196]	ἐλάχιστον χρυσίον λαβὼν συνοικέειν αὐτῇ,	ἐς	ὃ τῷ τὸ ἐλάχιστον ὑπισταμένῳ
[1, 200]	πρὸς ἥλιον, ποιεῦσι τάδε· ἐσβάλλουσι	ἐς	ὅλμον καὶ λεήναντες ὑπέροισι σῶσι
[1, 94]	ὃ ἔθνεα πολλὰ παραμειψαμένους ἀπικέσθαι	ἐς	Ὀμβρικούς, ἔνθα σφέας ἐνιδρύσασθαι πόλιας
[1, 42]	συμφορῇ τοιῇδε κεχρημένον οἰκός ἐστι	ἐς	ὁμήλικας εὖ πρήσσοντας ἰέναι, οὔτε
[1, 182]	δὲ αὗται λέγονται ἀνδρῶν οὐδαμῶν	ἐς	ὁμιλίην φοιτᾶν· καὶ κατά περ
[1, 202]	καρποῦ μᾶλλον μεθύσκεσθαι, ἐς ὃ	ἐς	ὄρχησίν τε ἀνίστασθαι καὶ ἐς
[1, 67]	ἐξευρέσιος οὐδὲν ἔλασσον, πάντα διζήμενοι,	ἐς	οὗ δὴ Λίχης τῶν ἀγαθοεργῶν
[1, 136]	ἢ πενταέτης γένηται, οὐκ ἀπικνέεται	ἐς	ὄψιν τῷ πατρί, ἀλλὰ παρὰ
[1, 141]	τε περιεβάλοντο ἕκαστοι καὶ συνελέγοντο	ἐς	Πανιώνιον οἱ ἄλλοι, πλὴν Μιλησίων·
[1, 56]	καὶ ἐκ τῆς Δρυοπίδος οὕτω	ἐς	Πελοπόννησον ἐλθὸν Δωρικὸν ἐκλήθη. ~ἥντινα
[1, 81]	οἱ μὲν γὰρ πρότεροι διεπέμποντο	ἐς	πέμπτον μῆνα προερέοντες συλλέγεσθαι ἐς
[1, 77]	κήρυκας κατὰ τὰς συμμαχίας προερέοντας	ἐς	πέμπτον μῆνα συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις·
[1, 208]	ταῦτα ἐντειλάμενος καὶ ἀποστείλας τούτους	ἐς	Πέρσας, αὐτὸς διέβαινε τὸν ποταμὸν
[1, 209]	νυν τὴν ταχίστην πορεύεο ὀπίσω	ἐς	Πέρσας καὶ ποίεε ὅκως, ἐπεὰν
[1, 121]	περίεις· νῦν ὦν ἴθι χαίρων	ἐς	Πέρσας, πομποὺς δὲ ἐγὼ ἅμα
[1, 120]	παῖδα τοῦτον ἐξ ὀφθαλμῶν ἀπόπεμψαι	ἐς	Πέρσας τε καὶ τοὺς γειναμένους"
[1, 211]	καὶ διαβὰς τὸν Ἀράξεα ἤιε	ἐς	Πέρσας φυλάξων Κύρῳ τὸν παῖδα
[1, 58]	τεο τὴν ἀρχὴν ὁρμώμενον αὔξηται	ἐς	πλῆθος τῶν ἐθνέων, Πελασγῶν μάλιστα
[1, 34]	τά τοιαῦτα πάντα τοῖσι χρέωνται	ἐς	πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ἀνδρεώνων
[1, 65]	μὴ παραβαίνειν· μετὰ δὲ τὰ	ἐς	πόλεμον ἔχοντα, ἐνωμοτίας καὶ τριηκάδας
[1, 111]	εἶπε ὤ γύναι, εἶδόν τε	ἐς	πόλιν ἐλθὼν καὶ ἤκουσα τὸ
[1, 111]	δαίμονα τίκτει οἰχομένου τοῦ βουκόλου	ἐς	πόλιν. ἦσαν δὲ ἐν φροντίδι
[1, 113]	τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ ἐγένετο, ἤιε	ἐς	πόλιν ὁ βουκόλος, τῶν τινα
[1, 138]	ἀστῶν λέπρην ἢ λεύκην ἔχῃ,	ἐς	πόλιν οὗτος οὐ κατέρχεται οὐδὲ
[1, 114]	μᾶλλόν τι περιημέκτεε, κατελθὼν δὲ	ἐς	πόλιν πρὸς τὸν πατέρα ἀποικτίζετο
[1, 174]	τῆς χώρης τῆς σφετέρης τετραμμένης	ἐς	πόντον, τὸ δὴ Τριόπιον καλέεται,
[1, 172]	τε καὶ φιλότητα εἰλαδὸν συγγίνεσθαι	ἐς	πόσιν, καὶ ἀνδράσι καὶ γυναιξὶ
[1, 138]	περιστεράς, τὴν αὐτὴν αἰτίην ἐπιφέροντες.	ἐς	ποταμὸν δὲ οὔτε ἐνουρέουσι οὔτε
[1, 54]	τὴν Κύρου βασιληίην, πέμψας αὖτις	ἐς	Πυθὼ Δελφοὺς δωρέεται, πυθόμενος αὐτῶν
[1, 166]	ἔπειτα ἀπέντες τὴν Κύρνον ἔπλεον	ἐς	Ρήγιον. ~τῶν δὲ διαφθαρεισέων νεῶν
[1, 29]	καὶ προσεπικτωμένου Κροίσου Λυδοῖσι, ~ἀπικνέονται	ἐς	Σάρδις ἀκμαζούσας πλούτῳ ἄλλοι τε
[1, 70]	οὗτος ὁ κρητὴρ οὐκ ἀπίκετο	ἐς	Σάρδις δι᾽ αἰτίας διφασίας λεγομένας
[1, 19]	μετὰ δὲ τῆς στρατιῆς ἀπικομένης	ἐς	Σάρδις ἐνόσησε ὁ Ἀλυάττης. μακροτέρης
[1, 91]	τοῖσι Λυδοῖσι, οἳ δὲ ἀνήνεικαν	ἐς	Σάρδις καὶ ἀπήγγειλαν Κροίσῳ. ὁ
[1, 27]	Βίαντα λέγουσι τὸν Πριηνέα ἀπικόμενον	ἐς	Σάρδις, οἳ δὲ Πιττακὸν τὸν
[1, 30]	παρὰ Ἄμασιν καὶ δὴ καὶ	ἐς	Σάρδις παρὰ Κροῖσον. ἀπικόμενος δὲ
[1, 141]	κατεστράφατο ὑπὸ Περσέων, ἔπεμπον ἀγγέλους	ἐς	Σάρδις παρὰ Κῦρον, ἐθέλοντες ἐπὶ
[1, 152]	δὲ οὗτοι ἐς Φώκαιαν ἔπεμπον	ἐς	Σάρδις σφέων αὐτῶν τὸν δοκιμώτατον,
[1, 73]	κομίζεσθαι παρὰ Ἀλυάττεα τὸν Σαδυάττεω	ἐς	Σάρδις. ταῦτα καὶ ἐγένετο. καὶ
[1, 27]	βασιλεῦ, νησιῶται ἵππον συνωνέονται μυρίην,	ἐς	Σάρδις τε καὶ ἐπὶ σὲ
[1, 77]	προερέοντας ἐς πέμπτον μῆνα συλλέγεσθαι	ἐς	Σάρδις· τὸν δὲ παρεόντα καὶ
[1, 81]	ἐς πέμπτον μῆνα προερέοντες συλλέγεσθαι	ἐς	Σάρδις, τούτους δὲ ἐξέπεμπε τὴν
[1, 69]	γεγονυῖαι. πέμψαντες γὰρ οἱ Λακεδαιμόνιοι	ἐς	Σάρδις χρυσὸν ὠνέοντο, ἐς ἄγαλμα
[1, 170]	κοινῷ στόλῳ Ἴωνας ἀερθέντας πλέειν	ἐς	Σαρδὼ καὶ ἔπειτα πόλιν μίαν
[1, 108]	τῷδε ἄχαρι οὐδέν, φυλασσόμεθα δὲ	ἐς	σὲ καὶ ἐς τὸν μετέπειτα
[1, 41]	ὀφείλεις γὰρ ἐμοῦ προποιήσαντος χρηστὰ	ἐς	σὲ χρηστοῖσί με ἀμείβεσθαι) φύλακα
[1, 108]	Μανδάνη ἔτεκε παῖδα, φέρων δὲ	ἐς	σεωυτοῦ ἀπόκτεινον, μετὰ δὲ θάψον
[1, 15]	ἦρξε ἔς τε Μίλητον καὶ	ἐς	Σμύρνην, καὶ Κολοφῶνος τὸ ἄστυ
[1, 94]	ἐξιέναι ἐκ τῆς χώρης καταβῆναι	ἐς	Σμύρνην καὶ μηχανήσασθαι πλοῖα, ἐς
[1, 69]	πάντα πυνθανόμενος ὁ Κροῖσος ἔπεμπε	ἐς	Σπάρτην ἀγγέλους δῶρά τε φέροντας
[1, 141]	ἔδοξε κοινῷ λόγῳ πέμπειν ἀγγέλους	ἐς	Σπάρτην δεησομένους Ἴωσι τιμωρέειν. ~οἱ
[1, 68]	συμβαλόμενος δὲ ταῦτα καὶ ἀπελθὼν	ἐς	Σπάρτην ἔφραζε Λακεδαιμονίοσσι πᾶν τὸ
[1, 68]	τὰ ὀστέα συλλέξας οἴχετο φέρων	ἐς	Σπάρτην. καὶ ἀπὸ τούτου τοῦ
[1, 82]	τῶν τριηκοσίων Ὀθρυάδην, αἰσχυνόμενον ἀπονοστέειν	ἐς	Σπάρτην τῶν οἱ συλλοχιτέων διεφθαρμένων,
[1, 70]	καὶ οἱ ἀποδόμενοι λέγοιεν ἀπικόμενοι	ἐς	Σπάρτην ὡς ἀπαιρεθείησαν ὑπὸ Σαμίων.
[1, 93]	~θώματα δὲ γῆ ἡ) Λυδίη	ἐς	συγγραφὴν οὐ μάλα ἔχει, οἷά
[1, 53]	προσθέοιτο φίλον, ὡς δὲ ἀπικόμενοι	ἐς	τὰ ἀπεπέμφθησαν, οἱ Λυδοὶ ἀνέθεσαν
[1, 46]	μέν νυν τὰ Ἑλληνικὰ μαντήια	ἐς	τὰ ἀπέπεμψε μαντευσόμενος Κροῖσος· Λιβύης
[1, 75]	καὶ αὖτις παραμειβόμενος τὸ στρατόπεδον	ἐς	τὰ ἀρχαῖα ἐσβάλλοι· ὥστε ἐπείτε
[1, 186]	γέφυραν ἐκεκόσμητο, τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν	ἐς	τὰ ἀρχαῖα ῥέεθρα ἐκ τῆς
[1, 199]	τίς οἱ ξείνων ἀργύριον ἐμβαλὼν	ἐς	τὰ γούνατα μιχθῇ ἔξω τοῦ
[1, 32]	τουτέων τῶν ἁπασέων ἡμερέων τῶν	ἐς	τὰ ἑβδομήκοντα ἔτεα, ἐουσέων πεντήκοντα
[1, 92]	τότε τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἀνέθηκε	ἐς	τὰ εἴρηται. καὶ περὶ μὲν
[1, 94]	ἐς Σμύρνην καὶ μηχανήσασθαι πλοῖα,	ἐς	τὰ ἐσθεμένους τὰ πάντα ὅσα
[1, 53]	τῶν Λυδῶν ταῦτα τὰ δῶρα	ἐς	τὰ ἱρὰ ἐνετέλλετο ὁ Κροῖσος
[1, 35]	τοῦ βασιληίου. παρελθὼν δὲ οὗτος	ἐς	τὰ Κροίσου οἰκία κατὰ νόμους
[1, 20]	τῷ τότε Μιλήτου τυραννεύοντι ξεῖνον	ἐς	τὰ μάλιστα, πυθόμενον τὸ χρηστήριον
[1, 59]	μὲν γυναῖκα μὴ ἄγεσθαι τεκνοποιὸν	ἐς	τὰ οἰκία, εἰ δὲ τυγχάνει
[1, 119]	τὰ λοιπὰ τῶν κρεῶν ἤιε	ἐς	τὰ οἰκία, ἐνθεῦτεν δὲ ἔμελλε,
[1, 119]	χρηστῇσι ἐπὶ δεῖπνον ἐκέκλητο, ἤιε	ἐς	τὰ οἰκία. ἐσελθὼν δὲ τὴν
[1, 199]	ἵζηται γυνή, οὐ πρότερον ἀπαλλάσσεται	ἐς	τὰ οἰκία ἤ τίς οἱ
[1, 199]	μιχθῇ, ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται	ἐς	τὰ οἰκία, καὶ τὠπὸ τούτου
[1, 109]	τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἤιε κλαίων	ἐς	τὰ οἰκία· παρελθὼν δὲ ἔφραζε
[1, 168]	τὸ τεῖχος Ἅρπαγος, ἐσβάντες πάντες	ἐς	τὰ πλοῖα οἴχοντο πλέοντες ἐπὶ
[1, 116]	λαμβάνειν αὐτόν. ὁ δὲ ἀγόμενος	ἐς	τὰς ἀνάγκας οὕτω δὴ ἔφαινε
[1, 193]	Αἰγύπτῳ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ ἀναβαίνοντος	ἐς	τὰς ἀρούρας, ἀλλὰ χερσί τε
[1, 202]	ὅθεν περ ὁ Γύνδης τὸν	ἐς	τὰς διώρυχας τὰς ἑξήκοντά τε
[1, 141]	δὲ ὡς ἤκουσαν τούτων ἀνενειχθέντων	ἐς	τὰς πόλιας, τείχεά τε περιεβάλοντο
[1, 35]	τοῦ παιδὸς τὸν γάμον, ἀπικνέεται	ἐς	τὰς Σάρδις ἀνὴρ συμφορῇ ἐχόμενος
[1, 77]	ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος, ἀπήλαυνε	ἐς	τὰς Σάρδις ἐν νόῳ ἔχων
[1, 77]	μὲν ταῦτα φρονέων, ὡς ἀπίκετο	ἐς	τὰς Σάρδις, ἔπεμπε κήρυκας κατὰ
[1, 78]	γὰρ ἢ ὀπίσω σφέας ἀναπλῶσαι	ἐς	τὰς Σάρδις ἥλω ὁ Κροῖσος.
[1, 70]	Λακεδαιμόνιοι λέγουσι ὡς ἐπείτε ἀγόμενος	ἐς	τὰς Σάρδις ὁ κρητὴρ ἐγίνετο
[1, 43]	Κροίσῳ τὸ γεγονός, ἀπικόμενος δὲ	ἐς	τὰς Σάρδις τὴν τε μάχην
[1, 48]	τῆς Πυθίης συγγραψάμενοι οἴχοντο ἀπιόντες	ἐς	τὰς Σάρδις. ὡς δὲ καὶ
[1, 22]	τοῦ Λυδοῦ τὰς ἐντολὰς ἀπῆλθε	ἐς	τὰς Σάρδις, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι,
[1, 81]	ἐκ τοῦ τείχεος ἄλλους ἀγγέλους	ἐς	τὰς συμμαχίας. οἱ μὲν γὰρ
[1, 208]	ὑπέσχετο πρῶτα· Κῦρος δὲ Κροῖσον	ἐς	τὰς χεῖρας ἐσθεὶς τῷ ἑωυτοῦ
[1, 57]	τὸν ἠνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα μεταβαίνοντες	ἐς	ταῦτα τὰ χωρία, τοῦτον ἔχουσι
[1, 68]	αἰτίην ἐδίωξαν. ὁ δὲ ἀπικόμενος	ἐς	Τεγέην καὶ φράζων τὴν ἑωυτοῦ
[1, 197]	σφι νόμος κατέστηκε· τοὺς κάμνοντας	ἐς	τὴν ἀγορὴν ἐκφορέουσι· οὐ γὰρ
[1, 21]	καὶ ἰδιωτικός, τοῦτον πάντα συγκομίσας	ἐς	τὴν ἀγορὴν προεῖπε Μιλησίοισι, ἐπεὰν
[1, 59]	ἑωυτόν τε καὶ ἡμιόνους ἤλασε	ἐς	τὴν ἀγορὴν τὸ ζεῦγος ὡς
[1, 176]	κατειληθέντες ἐς τὸ ἄστυ συνήλισαν	ἐς	τὴν ἀκρόπολιν τάς τε γυναῖκας
[1, 166]	γὰρ τοὺς ἐμβόλους. καταπλώσαντες δὲ	ἐς	τὴν Ἀλαλίην ἀνέλαβον τὰ τέκνα
[1, 185]	τῇ δὲ κώμῃ οὔνομα ἐστί,	ἐς	τὴν ἀπικνέεται ὁ Εὐφρήτης, Ἀρδέρικκα.
[1, 146]	οὗτοι δὲ οὐ γυναῖκας ἠγάγοντο	ἐς	τὴν ἀποικίην ἀλλὰ Καείρας ἔσχον,
[1, 4]	γενέσθαι· προτέρους γὰρ ἄρξαι στρατεύεσθαι	ἐς	τὴν Ἀσίην ἢ σφέας ἐς
[1, 15]	Σκυθέων τῶν νομάδων ἐξαναστάντες ἀπίκοντο	ἐς	τὴν Ἀσίην καὶ Σάρδις πλὴν
[1, 103]	Προτοθύεω παῖς· οἳ ἐσέβαλον μὲν	ἐς	τὴν Ἀσίην Κιμμερίους ἐκβαλόντες ἐκ
[1, 4]	μέγαν συναγεῖραι καὶ ἔπειτα ἐλθόντας	ἐς	τὴν Ἀσίην τὴν Πριάμου δύναμιν
[1, 185]	τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν τρίς τε	ἐς	τὴν αὐτὴν ταύτην κώμην παραγίνονται
[1, 191]	μάλιστά κῃ, κατὰ τοῦτο ἐσήισαν	ἐς	τὴν Βαβυλῶνα. εἰ μέν νυν
[1, 185]	καὶ οἱ πλόοι ἔωσι σκολιοὶ	ἐς	τὴν Βαβυλῶνα, ἔκ τε τῶν
[1, 194]	τὰ κατὰ τὸν ποταμὸν πορευόμενα	ἐς	τὴν Βαβυλῶνα, ἐόντα κυκλοτερέα, πάντα
[1, 194]	πλεῦνες. ἐπεὰν ὦν ἀπίκωνται πλέοντες	ἐς	τὴν Βαβυλῶνα καὶ διαθέωνται τὸν
[1, 193]	εἰδὼς ὅτι τοῖσι μὴ ἀπιγμένοισι	ἐς	τὴν Βαβυλωνίην χώρην καὶ τὰ
[1, 47]	δὲ τοῖσι Λυδοῖσι τάδε ἀπέπεμπε	ἐς	τὴν διάπειραν τῶν χρηστηρίων, ἀπ᾽
[1, 56]	Μακεδνὸν καλεόμενον· ἐνθεῦτεν δὲ αὖτις	ἐς	τὴν Δρυοπίδα μετέβη καὶ ἐκ
[1, 207]	νικᾷς τοσοῦτον ὅσον εἰ διαβὰς	ἐς	τὴν ἐκείνων, νικῶν Μασσαγέτας, ἕποιο
[1, 2]	πέμψαντά δὲ τὸν Κόλχων βασιλέα	ἐς	τὴν Ἑλλάδα κήρυκα αἰτέειν τε
[1, 111]	αὐτὴν ὀπίσω ὁδὸν καὶ ἀπικνέεται	ἐς	τὴν ἔπαυλιν. τῷ δ᾽ ἄρα
[1, 189]	δὲ παρὰ Ὦπιν πόλιν ῥέων	ἐς	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν ἐκδιδοῖ, τοῦτον
[1, 180]	καὶ ταχύς· ἐξιεῖ δὲ οὗτος	ἐς	τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. τὸ ὦν
[1, 203]	καὶ παραμίσγοντας ὕδωρ ζῷα ἑωυτοῖσι	ἐς	τὴν ἐσθῆτα ἐγγράφειν· τὰ δὲ
[1, 4]	ἐς τὴν Ἀσίην ἢ σφέας	ἐς	τὴν Εὐρώπην. τὸ μέν νυν
[1, 60]	Ἀηθναίη τιμήσασα ἀνθρώπων μάλιστα κατάγει	ἐς	τὴν ἑωυτῆς ἀκρόπολιν. οἳ μὲν
[1, 82]	πλῆθος τοῦ στρατοῦ ἀπαλλάσσεσθαι ἑκάτερον	ἐς	τὴν ἑωυτοῦ μηδὲ παραμένειν ἀγωνιζομένων,
[1, 206]	ποταμοῦ τριῶν ἡμερέων ὁδὸν διάβαινε	ἐς	τὴν ἡμετέρην· εἰ δ᾽ ἡμέας
[1, 171]	ἐκ τῶν νήσων, καὶ οὕτω	ἐς	τὴν ἤπειρον ἀπίκοντο. κατὰ μὲν
[1, 171]	δὲ τούτων Κᾶρες μὲν ἀπιγμένοι	ἐς	τὴν ἤπειρον ἐκ τῶν νήσων.
[1, 174]	τῇ γὰρ ἡ Κνιδίη χώρη	ἐς	τὴν ἤπειρον τελευτᾷ, ταύτῃ ὁ
[1, 24]	δὲ τοῦ νόμου ῥῖψαί μιν	ἐς	τὴν θάλασσαν ἑωυτὸν ὡς εἶχε
[1, 24]	ἐν γῇ τύχῃ, ἢ ἐκπηδᾶν	ἐς	τὴν θάλασσαν τὴν ταχίστην· ἀπειληθέντα
[1, 109]	εἰ δ᾽ ἐθελήσει τούτου τελευτήσαντος	ἐς	τὴν θυγατέρα ταύτην ἀναβῆναι ἡ
[1, 162]	Κύρου στρατηγὸς ἀποδεχθεὶς ὡς ἀπίκετο	ἐς	τὴν Ἰωνίην, αἵρεε τὰς πόλιας
[1, 202]	τοῦ Ἀράξεω ῥέει διὰ καθαροῦ	ἐς	τὴν Κασπίην θάλασσαν. ἡ δὲ
[1, 145]	ἔσχε, καὶ Βοῦρα καὶ Ἑλίκη,	ἐς	τὴν κατέφυγον Ἴωνες ὑπὸ Ἀχαιῶν
[1, 61]	διέφυ καὶ πάντα σφι ἐξήρτυτο	ἐς	τὴν κάτοδον· καὶ γὰρ Ἀργεῖοι
[1, 10]	νώτου ἐγένετο ἰούσης τῆς γυναικός	ἐς	τὴν κοίτην, ὑπεκδὺς ἐχώρεε ἔξω,
[1, 157]	Μαζάρης δὲ μετὰ τοῦτο ἔπεμπε	ἐς	τὴν Κύμην ἀγγέλους ἐκδιδόναι κελεύων
[1, 166]	τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε δὲ	ἐς	τὴν Κύρνον ἀπίκοντο, οἴκεον κοινῇ
[1, 191]	τὸν γὰρ ποταμὸν διώρυχι ἐσαγαγὼν	ἐς	τὴν λίμνην ἐοῦσαν ἕλος, τὸ
[1, 79]	τάχος· ἐλάσας γὰρ τὸν στρατὸν	ἐς	τὴν Λυδίην αὐτὸς ἄγγελος Κροίσῳ
[1, 80]	Λυδός. ὡς δὲ καὶ συνήισαν	ἐς	τὴν μάχην, ἐνθαῦτα ὡς ὤσφροντο
[1, 104]	τῆς Κολχίδος οὐ πολλὸν ὑπερβῆναι	ἐς	τὴν Μηδικήν, ἀλλ᾽ ἓν τὸ
[1, 103]	τούτοισι δὲ ἐπισπόμενοι φεύγουσι οὕτω	ἐς	τὴν Μηδικὴν χώρην ἀπίκοντο. ~ἔστι
[1, 17]	τε καὶ ἀνδρηίου. ὡς δὲ	ἐς	τὴν Μιλησίην ἀπίκοιτο, οἰκήματα μὲν
[1, 18]	ἦρχε, ὁ καὶ ἐσβάλλων τηνικαῦτα	ἐς	τὴν Μιλησίην τὴν στρατιήν· Σαδυάττης
[1, 21]	οἰκοδομέῃ. ὃ μὲν δὴ ἀπόστολος	ἐς	τὴν Μίλητον ἦν, Θρασύβουλος δὲ
[1, 27]	ἐόντων δέ οἱ πάντων ἑτοίμων	ἐς	τὴν ναυπηγίην, οἳ μὲν Βίαντα
[1, 1]	σὺν ἄλλῃσι ἁρπασθῆναι. ἐσβαλομένους δὲ	ἐς	τὴν νέα οἴχεσθαι ἀποπλέοντας ἐπ᾽
[1, 74]	τούτοισι, ἐπεὰν τοὺς βραχίονας ἐπιτάμωνται	ἐς	τὴν ὁμοχροίην, τὸ αἷμα ἀναλείχουσι
[1, 75]	ἑωυτοῦ τὸν χρησμὸν εἶναι, ἐστρατεύετο	ἐς	τὴν Περσέων μοῖραν. ὡς δὲ
[1, 191]	ἂν περιιδόντες τοὺς Πέρσας ἐσελθεῖν	ἐς	τὴν πόλιν διέφθειραν ἂν κάκιστα·
[1, 191]	ἐξ ἐμβολῆς τοῦ ποταμοῦ, τῇ	ἐς	τὴν πόλιν ἐσβάλλει, καὶ ὄπισθε
[1, 191]	ῥέεθρον ἴδωνται γενόμενον, ἐσιέναι ταύτῃ	ἐς	τὴν πόλιν. οὕτω τε δὴ
[1, 76]	τῷ στρατῷ ἀπίκετο τῆς Καππαδοκίης	ἐς	τὴν Πτερίην καλεομένην ἡ δὲ
[1, 105]	ὁρᾶν παρ᾽ ἑωυτοῖσι τοὺς ἀπικνεομένους	ἐς	τὴν Σκυθικὴν χώρην ὡς διακέαται
[1, 152]	οὗτοι ἐξηγέωνται. ~ὡς δὲ ἀπίκοντο	ἐς	τὴν Σπάρτην τῶν Ἰώνων καὶ
[1, 148]	ζέφυρον ἄνεμον κατήκουσα Σάμῳ καταντίον,	ἐς	τὴν συλλεγόμενοι ἀπὸ τῶν πολίων
[1, 206]	δ᾽ ἡμέας βούλεαι ἐσδέξασθαι μᾶλλον	ἐς	τὴν ὑμετέρην, σὺ τὠυτὸ τοῦτο
[1, 126]	προκείμενον ἄεθλον, δεύτερα σφι προεῖπε	ἐς	τὴν ὑστεραίην παρεῖναι λελουμένους. ἐν
[1, 165]	ἐπὶ τὴν Κύρνον, πρῶτα καταπλεύσαντες	ἐς	τὴν Φωκαίην κατεφόνευσαν τῶν Περσέων
[1, 165]	ψευδόρκιοι δὲ γενόμενοι ἀπέπλεον ὀπίσω	ἐς	τὴν Φωκαίην. οἳ δὲ αὐτῶν
[1, 207]	γὰρ ἐθελήσομεν ἐσδέξασθαι τοὺς πολεμίους	ἐς	τὴν χώρην, ὅδε τοι ἐν
[1, 206]	τε καὶ τὸν στρατὸν αὐτῆς	ἐς	τὴν χώρην. ~παρεὼν δὲ καὶ
[1, 120]	πάντα διατάξας ἦρχε. καὶ νῦν	ἐς	τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν;
[1, 113]	ἑωυτοῦ ἐόντα νεκρὸν λαβὼν ἔθηκε	ἐς	τὸ ἄγγος ἐν τῷ ἔφερε
[1, 82]	τῶν Ἀργείων ὡς νενικηκότες ἔθεον	ἐς	τὸ Ἄργος, ὁ δὲ τῶν
[1, 60]	οἳ τὰ ἐντεταλμένα ἠγόρευον ἀπικόμενοι	ἐς	τὸ ἄστυ, λέγοντες τοιάδε· ὦ
[1, 190]	καὶ ἑσσωθέντες τῇ μάχῃ κατειλήθησαν	ἐς	τὸ ἄστυ. οἷα δὲ ἐξεπιστάμενοι
[1, 60]	ἔμελλε εὐπρεπέστατον φανέεσθαι ἔχουσα, ἤλαυνον	ἐς	τὸ ἄστυ, προδρόμους κήρυκας προπέμψαντες·
[1, 176]	ἀπεδείκνυντο, ἑσσωθέντες δὲ καὶ κατειληθέντες	ἐς	τὸ ἄστυ συνήλισαν ἐς τὴν
[1, 7]	ἡγεμονίη οὕτω περιῆλθε, ἐοῦσα Ἡρακλειδέων,	ἐς	τὸ γένος τὸ Κροίσου, καλεομένους
[1, 32]	δὴ αἱ ὧραι συμβαίνωσι παραγινόμεναι	ἐς	τὸ δέον, μῆνες μὲν παρὰ
[1, 179]	ἀναδιδοῖ πολλούς, ἔνθεν ἡ ἄσφαλτος	ἐς	τὸ ἐν Βαβυλῶνι τεῖχος ἐκομίσθη.
[1, 110]	τὸ παιδίον τοῦτο λαβόντα θεῖναι	ἐς	τὸ ἐρημότατον τῶν ὀρέων, ὅκως
[1, 113]	παντὶ τοῦ ἑτέρου παιδός, φέρων	ἐς	τὸ ἐρημότατον τῶν ὀρέων τίθει.
[1, 22]	Μιλήτῳ καὶ τὸν λεὼν τετρῦσθαι	ἐς	τὸ ἔσχατον κακοῦ, ἤκουε τοῦ
[1, 70]	δὲ ἄνδρας πριαμένους ἀναθεῖναί μιν	ἐς	τὸ Ἥραιον. τάχα δὲ ἂν
[1, 31]	τὴν μητέρα αὐτῶν ζεύγεϊ κομισθῆναι	ἐς	τὸ ἱρόν, οἱ δέ σφι
[1, 31]	πέντε καὶ τεσσεράκοντα διακομίσαντες ἀπίκοντο	ἐς	τὸ ἱρόν. ταῦτα δέ σφι
[1, 65]	ἐπὶ τὸ χρηστήριον, ὡς ἐσήιε	ἐς	τὸ μέγαρον, εὐθὺς ἡ Πυθίη
[1, 47]	δὲ Δελφοῖσι ὡς ἐσῆλθον τάχιστα	ἐς	τὸ μέγαρον οἱ Λυδοὶ χρησόμενοι
[1, 32]	ἡμετέρη εὐδαιμονίη οὕτω τοι ἀπέρριπται	ἐς	τὸ μηδὲν ὥστε οὐδὲ ἰδιωτέων
[1, 176]	χρόνῳ ἐξαιρέθησαν. Λύκιοι δέ, ὡς	ἐς	τὸ Ξάνθιον πεδίον ἤλασε ὁ
[1, 9]	ὑπὸ σεῦ. ἐγὼ γάρ σε	ἐς	τὸ οἴκημα ἐν τῷ κοιμώμεθα
[1, 10]	κοίτης εἶναι, ἤγαγε τὸν Γύγεα	ἐς	τὸ οἴκημα. καὶ μετὰ ταῦτα
[1, 170]	Ἰώνων καὶ συλλεγομένων οὐδὲν ἧσσον	ἐς	τὸ Πανιώνιον, πυνθάνομαι γνώμην Βίαντα
[1, 80]	καὶ αὐτοὶ ἦσαν ἱππεύεσθαι ἀγαθοί.	~ἐς	τὸ πεδίον δὲ συνελθόντων τοῦτο
[1, 5]	τοὺς Ἕλληνας, τοῦτον σημήνας προβήσομαι	ἐς	τὸ πρόσω τοῦ λόγου, ὁμοίως
[1, 167]	μόρῳ διεχρήσαντο, οἱ δὲ αὐτῶν	ἐς	τὸ Ρήγιον καταφυγόντες ἐνθεῦτεν ὁρμώμενοι
[1, 166]	πλοῖα, ἐόντα ἀριθμὸν ἑξήκοντα, ἀντίαζον	ἐς	τὸ Σαρδόνιον καλεόμενον πέλαγος. συμμισγόντων
[1, 212]	οὕτω ὥστε κατιόντος τοῦ οἴνου	ἐς	τὸ σῶμα ἐπαναπλέειν ὑμῖν ἔπεα
[1, 80]	ἐτράποντο οἱ Λυδοί, κατειληθέντες δὲ	ἐς	τὸ τεῖχος ἐπολιορκέοντο ὑπὸ τῶν
[1, 26]	ἐξάψαντες ἐκ τοῦ νηοῦ σχοινίον	ἐς	τὸ τεῖχος. ἔστι δὲ μεταξὺ
[1, 144]	μηδαμοὺς ἐσδέξασθαι τῶν προσοίκων Δωριέων	ἐς	τὸ Τριοπικὸν ἱρόν, ἀλλὰ καὶ
[1, 216]	συμφορὴν ποιεύμενοι ὅτι οὐκ ἵκετο	ἐς	τὸ τυθῆναι. σπείρουσι δὲ οὐδέν,
[1, 185]	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ, βάθος μὲν	ἐς	τὸ ὕδωρ αἰεὶ ὀρύσσουσα, εὖρος
[1, 186]	τοῦ ποταμοῦ τὸ ῥέεθρον πᾶν	ἐς	τὸ ὤρυσσε χωρίον, ἐν ᾧ
[1, 159]	τὴν Περσέων δύναμιν τὸν ἱκέτην	ἐς	τόδε οὐ τετολμήκαμεν ἐκδιδόναι, πρὶν
[1, 54]	τῷ βουλομένῳ αὐτῶν γίνεσθαι Δελφὸν	ἐς	τὸν αἰεὶ χρόνον. ~δωρησάμενος δὲ
[1, 214]	εὗρε, ἐναπῆκε αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν	ἐς	τὸν ἀσκόν, λυμαινομένη δὲ τῷ
[1, 192]	ἄρχει· δυώδεκα ὦν μηνῶν ἐόντων	ἐς	τὸν ἐνιαυτὸν τοὺς τέσσερας μῆνας
[1, 6]	Παφλαγόνων ἐξιεῖ πρὸς βορέην ἄνεμον	ἐς	τὸν Εὔξεινον καλεόμενον πόντον. οὗτος
[1, 72]	ἐκ θαλάσσης τῆς ἀντίον Κύπρου	ἐς	τὸν Εὔξεινον πόντον. ἔστι δὲ
[1, 179]	τὸ οὔνομα· ἐσβάλλει δὲ οὗτος	ἐς	τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν τὸ ῥέεθρον.
[1, 138]	ἄλλοισι Πέρσῃσι· φασὶ δέ μιν	ἐς	τὸν ἥλιον ἁμαρτόντα τι ταῦτα
[1, 12]	αὐτὸν ἀπολωλέναι ἢ Κανδαύλεα) εἵπετο	ἐς	τὸν θάλαμον τῇ γυναικί, καί
[1, 80]	καὶ ἄλλοι καὶ Ὕλλος συρρηγνῦσι	ἐς	τὸν μέγιστον, καλεόμενον δὲ Ἕρμον,
[1, 108]	φυλασσόμεθα δὲ ἐς σὲ καὶ	ἐς	τὸν μετέπειτα χρόνον μηδὲν ἐξαμαρτεῖν.
[1, 182]	τὸν θεὸν αὐτὸν φοιτᾶν τε	ἐς	τὸν νηὸν καὶ ἀμπαύεσθαι ἐπὶ
[1, 51]	χρύσεος ἔκειτο ἐπὶ δεξιὰ ἐσιόντι	ἐς	τὸν νηόν, ὁ δὲ ἀργύρεος
[1, 43]	νεηνίῃσι καὶ κυσί. ἀπικόμενοι δὲ	ἐς	τὸν Ὄλυμπον τὸ ὄρος ἐζήτεον
[1, 118]	τε γὰρ πεποιημένῳ" ἔφη λέγων	ἐς	τὸν παῖδα τοῦτον ἔκαμνον μεγάλως,
[1, 120]	σήν. κείνως μὲν γὰρ ἀλλοτριοῦται	ἐς	τὸν παῖδα τοῦτον περιιοῦσα ἐόντα
[1, 13]	Πυθίη, ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις ἥξει	ἐς	τὸν πέμπτον ἀπόγονον Γύγεω. τούτου
[1, 189]	τῶν λευκῶν ὑπὸ ὕβριος ἐσβὰς	ἐς	τὸν ποταμὸν διαβαίνειν ἐπειρᾶτο, ὁ
[1, 180]	δὴ τεῖχος ἑκάτερον τοὺς ἀγκῶνας	ἐς	τὸν ποταμὸν ἐλήλαται· τὸ δὲ
[1, 191]	κατακληίσαντες γὰρ ἂν πάσας τὰς	ἐς	τὸν ποταμὸν πυλίδας ἐχούσας καὶ
[1, 186]	καταβάσιας τὰς ἐκ τῶν πυλίδων	ἐς	τὸν ποταμὸν φερούσας ἀνοικοδόμησε πλίνθοισι
[1, 14]	καὶ Μίδης τὸν βασιλήιον θρόνον	ἐς	τὸν προκατίζων ἐδίκαζε, ἐόντα ἀξιοθέητον·
[1, 153]	ἐν μέση τῇ πόλι ἀποδεδεγμένος	ἐς	τὸν συλλεγόμενοι ἀλλήλους ὀμνύντες ἐξαπατῶσι·
[1, 163]	νηυσὶ ἀλλὰ πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι δὲ	ἐς	τὸν Ταρτησσὸν προσφιλέες ἐγένοντο τῷ
[1, 187]	αὐτέων τῶν πυλέων, ἐνεκόλαψε δὲ	ἐς	τὸν τάφον γράμματα λέγοντα τάδε.
[1, 193]	ἄλλον ποταμὸν ἐκ τοῦ Εὐφρήτεω,	ἐς	τὸν Τίγρην, παρ᾽ ὃν Νίνος
[1, 124]	ἐπορῶσι· οὐ γὰρ ἂν κοτὲ	ἐς	τοσοῦτο τύχης ἀπίκευ· σύ νυν
[1, 92]	νυν ἔς τε Δελφοὺς καὶ	ἐς	τοῦ Ἀμφιάρεω ἀνέθηκε οἰκήιά τε
[1, 113]	φύλακον αὐτοῦ καταλιπών, ἐλθὼν δὲ	ἐς	τοῦ Ἁρπάγου ἀποδεικνύναι ἔφη ἕτοιμος
[1, 122]	τὸν Κῦρον. νοστήσαντα δέ μιν	ἐς	τοῦ Καμβύσεω τὰ οἰκία ἐδέξαντο
[1, 194]	τοὺς ὄνους ἐλαύνοντες ἀπίκωνται ὀπίσω	ἐς	τοὺς Ἀρμενίους, ἄλλα τρόπῳ τῷ
[1, 194]	ἐπισάξαντες ἐπὶ τοὺς ὄνους ἀπελαύνουσι	ἐς	τοὺς Ἀρμενίους. ἀνὰ τὸν ποταμὸν
[1, 158]	λιμένος. ~πέμψαντες ὦν οἱ Κυμαῖοι	ἐς	τοὺς Βραγχίδας θεοπρόπους εἰρώτευν περὶ
[1, 5]	τὴν ἀρχὴν τῆς ἔχθρης τῆς	ἐς	τοὺς Ἕλληνας. περὶ δὲ τῆς
[1, 5]	αὐτὸς πρῶτον ὑπάρξαντα ἀδίκων ἔργων	ἐς	τοὺς Ἕλληνας, τοῦτον σημήνας προβήσομαι
[1, 34]	ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας	ἐς	τοὺς θαλάμους συνένησε, μή τί
[1, 76]	ὁρμῆσαι τὸν στρατόν, πέμψας κήρυκας	ἐς	τοὺς Ἴωνας ἐπειρᾶτο σφέας ἀπὸ
[1, 123]	κατέργαστο· ἐόντος τοῦ Ἀστυάγεος πικροῦ	ἐς	τοὺς Μήδους, συμμίσγων ἑνὶ ἑκάστῳ
[1, 153]	ἔλλεσχα ἀλλὰ τὰ οἰκήια" ταῦτα	ἐς	τοὺς πάντας Ἕλληνας ἀπέρριψε ὁ
[1, 123]	τῶν οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ, ἀπέστελλε	ἐς	τοὺς Πέρσας, ἐντειλάμενὸς οἱ ἀπὸ
[1, 135]	ἑωυτῶν εἶναι καλλίω φορέουσι, καὶ	ἐς	τοὺς πολέμους τοὺς Αἰγυπτίους θώρηκας·
[1, 173]	ὑπὸ τοῦ ἀδελφεοῦ Αἰγέος, ἀπίκετο	ἐς	τοὺς Τερμίλας παρὰ Σαρπηδόνα, οὕτω
[1, 186]	ἐθέλοι ἐκ τοῦ ἑτέρου φάρσεος	ἐς	τοὔτερον διαβῆναι, χρῆν πλοίῳ διαβαίνειν,
[1, 139]	σὰν καλέουσι, Ἴωνες δὲ σίγμα·	ἐς	τοῦτο διζήμενος εὑρήσεις τελευτῶντα τῶν
[1, 115]	βασιλέα· ἐδόκεον γὰρ σφι εἶναι	ἐς	τοῦτο ἐπιτηδεότατος. οἱ μέν νυν
[1, 190]	τὸν Γύνδην ποταμὸν ἐτίσατο Κῦρος	ἐς	τριηκοσίας καὶ ἑξήκοντα διώρυχάς μιν
[1, 86]	καὶ ἀναστενάξαντα ἐκ πολλῆς ἡσυχίης	ἐς	τρὶς ὀνομάσαι Σόλων" καὶ τὸν
[1, 192]	καὶ τῷδε. βασιλέι τῷ μεγάλῳ	ἐς	τροφὴν αὐτοῦ τε καὶ τῆς
[1, 96]	ἀνὰ τὴν ἤπειρον, ὧδε αὖτις	ἐς	τυραννίδα περιῆλθον. ἀνὴρ ἐν τοῖσι
[1, 2]	τοὔνομα ἀπηγήσασθαι) φασὶ τῆς Φοινίκης	ἐς	Τύρον προσσχόντας ἁρπάσαι τοῦ βασιλέος
[1, 78]	εἶναι· αὐτίκα δὲ ἔπεμπε θεοπρόπους	ἐς	τῶν ἐξηγητέων Τελμησσέων. ἀπικομένοισι δὲ
[1, 185]	ἐποίησε σκολιὸν ὥστε δὴ τρὶς	ἐς	τῶν τινα κωμέων τῶν ἐν
[1, 53]	ἐπειρώτων, τῶν δὲ μαντηίων ἀμφοτέρων	ἐς	τὠυτὸ αἱ γνῶμαι συνέδραμον, προλέγουσαι
[1, 148]	καὶ Ἑλλήνων πάντων ὁμοίως πᾶσαι	ἐς	τὠυτὸ γράμμα τελευτῶσι, κατά περ
[1, 139]	καὶ τῇ μεγαλοπρεπείῃ τελευτῶσι πάντα	ἐς	τὠυτὸ γράμμα, τὸ Δωριέες μὲν
[1, 126]	Κῦρος πάντα τοῦ πατρὸς συναλίσας	ἐς	τὠυτὸ ἔθυσε καὶ παρεσκεύαζε ὡς
[1, 97]	πρότερον ἦν, συνελέχθησαν οἱ Μῆδοι	ἐς	τὠυτὸ καὶ ἐδίδοσαν σφίσι λόγον,
[1, 13]	καὶ ἐν ὅπλοισι ἦσαν, συνέβησαν	ἐς	τὠυτὸ οἳ τε τοῦ Γύγεω
[1, 202]	τινὰς φέροντα, τοὺς ἐπείτε ἂν	ἐς	τὠυτὸ συνέλθωσι κατὰ εἴλας καὶ
[1, 62]	Μαραθῶνος ἤισαν ἐπὶ τὸ ἄστυ,	ἐς	τὠυτὸ συνιόντες ἀπικνέονται ἐπὶ Παλληνίδος
[1, 120]	νῦν δὲ ἀποσκήψαντος τοῦ ἐνυπνίου	ἐς	φαῦλον, αὐτοί τε θαρσέομεν καὶ
[1, 35]	τυγχάνεις ἔκγονος ἐὼν καὶ ἐλήλυθας	ἐς	φίλους, ἔνθα ἀμηχανήσεις χρήματος οὐδενὸς
[1, 109]	ἔγωγε προσθήσομαι τῇ γνώμῃ οὐδὲ	ἐς	φόνον τοιοῦτον ὑπηρετήσω. πολλῶν δὲ
[1, 202]	δὲ ἀπὸ δενδρέων ἐξευρημένους σφι	ἐς	φορβὴν κατατίθεσθαι ὡραίους, καὶ τούτους
[1, 27]	ἐν τῇ Ἀσίῃ Ἕλληνες κατεστράφατο	ἐς	φόρου ἀπαγωγήν, τὸ ἐνθεῦτεν ἐπενόεε
[1, 6]	ἴδμεν τοὺς μὲν κατεστρέψατο Ἑλλήνων	ἐς	φόρου ἀπαγωγήν, τοὺς δὲ φίλους
[1, 47]	οὐ φωνεῦντος ἀκούω. ὀδμή μ᾽	ἐς	φρένας ἦλθε κραταιρίνοιο χελώνης ἑψομένης
[1, 46]	μὲν Κροῖσον ἀπέπαυσε, ἐνέβησε δὲ	ἐς	φροντίδα, εἴ κως δύναιτο, πρὶν
[1, 152]	καὶ Ἰωνίης. ἀπικόμενοι δὲ οὗτοι	ἐς	Φώκαιαν ἔπεμπον ἐς Σάρδις σφέων
[1, 165]	κατεπόντωσαν καὶ ὤμοσαν μὴ πρὶν	ἐς	Φωκαίην ἥξειν πρὶν ἢ τὸν
[1, 68]	ἐπιμιξίης πρὸς τοὺς Τεγεήτας, ἐλθὼν	ἐς	χαλκήιον ἐθηεῖτο σίδηρον ἐξελαυνόμενον, καὶ
[1, 126]	δοκέω θείῃ τύχῃ γεγονὼς τάδε	ἐς	χεῖρας ἄγεσθαι, καὶ ὑμέας ἥγημαι
[1, 160]	πλοῖον ἐς Λέσβον ἐκκομίζουσι Πακτύην	ἐς	Χίον. ἐνθεῦτεν δὲ ἐξ ἱροῦ
[1, 77]	ἐπαγγείλας δὲ καὶ Λακεδαιμονίοισι παρεῖναι	ἐς	χρόνον ῥητόν ἁλίσας τε δὴ
[1, 132]	δὲ ὡς ἑκάστῳ θύειν θέλῃ,	ἐς	χῶρον καθαρὸν ἀγαγὼν τὸ κτῆνος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005