HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὤμους 1
ὤμων 2
ὤν 2
ὦν 70
ὧν 4
ὦναξ 2
ὠνέεσθαι 2

Fréquences [« »]
69 ἂν
67 αὐτῶν
69 μιν
70 ὦν
75 δέ
78 οὕτω
84 μὴ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

ὦν

Livre, Chapitre

[1, 182]   θεοῦ, ἐπεὰν γένηται· οὐ γὰρ ὦν αἰεί ἐστι χρηστήριον αὐτόθι· ἐπεὰν

[1, 144]   αὐτοῦ ἀνατιθέναι τῷ θεῷ. ἀνὴρ ὦν Ἁλικαρνησσεύς, τῷ οὔνομα ἦν Ἀγασικλέης,

[1, 191]   τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων. ~εἴτε δὴ ὦν ἄλλος οἱ ἀπορέοντι ὑπεθήκατο, εἴτε

[1, 194]   δὲ τοῖσι μέζοσι πλεῦνες. ἐπεὰν ὦν ἀπίκωνται πλέοντες ἐς τὴν Βαβυλῶνα

[1, 97]   πέλας δι᾽ ἡμέρης δικάζειν. ἐούσης ὦν ἁρπαγῆς καὶ ἀνομίης ἔτι πολλῷ

[1, 56]   ἀντ᾽ ἀνδρὸς βασιλεύσειν Μήδων, οὐδ᾽ ὦν αὐτὸς οὐδὲ οἱ ἐξ αὐτοῦ

[1, 209]   εἶχέ κω ἡλικίην στρατεύεσθαι. ἐπεὶ ὦν δὴ ἐξηγέρθη ὁ Κῦρος, ἐδίδου

[1, 174]   τε καὶ Ρόδον θάλασσα) τὸ ὦν δὴ ὀλίγον τοῦτο, ἐὸν ὅσον

[1, 204]   πλῆθος ἄπειρον ἐς ἄποψιν. τοῦ ὦν δὴ πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου

[1, 180]   ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. τὸ ὦν δὴ τεῖχος ἑκάτερον τοὺς ἀγκῶνας

[1, 115]   ὃ ἔλαβὲ τὴν δίκην. εἰ ὦν δὴ τοῦδε εἵνεκα ἄξιός τευ

[1, 84]   Τμώλου τετραμμένον τῆς πόλιος. ὁ ὦν δὴ Ὑροιάδης οὗτος ὁ Μάρδος

[1, 70]   ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων τε ὦν εἵνεκεν οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν συμμαχίην

[1, 180]   τὸν ποταμὸν ἐχούσας. κατὰ δὴ ὦν ἑκάστην ὁδὸν ἐν τῇ αἱμασιῇ

[1, 194]   καὶ τὴν καλάμην πᾶσαν ἀπ᾽ ὦν ἐκήρυξαν, τὰς δὲ διφθέρας ἐπισάξαντες

[1, 126]   τῷ χθιζῷ παραπλήσιοι ἀναρίθμητοι. νῦν ὦν ἐμέο πειθόμενοι γίνεσθε ἐλεύθεροι. αὐτός

[1, 58]   ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρόσθε δὲ ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδὲ τὸ Πελασγικὸν

[1, 209]   πάντα προδεικνύουσι τὰ ἐπιφερόμενα. ἤδη ὦν ἐν τῇ παροιχομένῃ νυκτὶ εὕδων

[1, 166]   ἔφερον τοὺς περιοίκους ἅπαντας, στρατεύονται ὦν ἐπ᾽ αὐτοὺς κοινῷ λόγω χρησάμενοι

[1, 30]   πολλὴν θεωρίης εἵνεκεν ἐπελήλυθας· νῦν ὦν ἐπειρέσθαι με ἵμερος ἐπῆλθέ σε

[1, 5]   πρότερον ἦν σμικρά. τὴν ἀνθρωπηίην ὦν ἐπιστάμενος εὐδαιμονίην οὐδαμὰ ἐν τὠυτῷ

[1, 124]   ποιεῦντι παρεῖναι. ~ταῦτά τε δὴ ὦν ἐπιτελέα ἐγίνετο καὶ ὁ Κῦρος

[1, 124]   σέο Ἀστυάγεα καταιρέειν πειρήσονται. ὡς ὦν ἑτοίμου τοῦ γε ἐνθάδε ἐόντος,

[1, 126]   τἄλλα οὔτε τὰ πολέμια. ὡς ὦν ἐχόντων ὧδε, ἀπίστασθε ἀπ᾽ Ἀστυάγεος

[1, 207]   αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς; εὐτυχέειν. ἤδη ὦν ἔχω γνώμην περὶ τοῦ προκειμένου

[1, 121]   σεωυτοῦ δὲ μοίρῃ περίεις· νῦν ὦν ἴθι χαίρων ἐς Πέρσας, πομποὺς

[1, 69]   πυνθάνομαι προεστάναι τῆς Ἑλλάδος, ὑμέας ὦν κατὰ τὸ χρηστήριον προσκαλέομαι φίλος

[1, 32]   οὐδὲν ὅμοιον προσάγει πρῆγμα. οὕτω ὦν Κροῖσε πᾶν ἐστὶ ἄνθρωπος συμφορή.

[1, 212]   μάχῃ κατὰ τὸ καρτερόν. νῦν ὦν μευ εὖ παραινεούσης ὑπόλαβε τὸν

[1, 144]   τῆς αὐτῆς ταύτης καλεομένης, φυλάσσονται ὦν) μηδαμοὺς ἐσδέξασθαι τῶν προσοίκων Δωριέων

[1, 192]   γῆ πᾶσα ὅσης ἄρχει· δυώδεκα ὦν μηνῶν ἐόντων ἐς τὸν ἐνιαυτὸν

[1, 207]   εἴξαντα ὑποχωρῆσαι τῆς χώρης. νῦν ὦν μοι δοκέει διαβάντας προελθεῖν ὅσον

[1, 40]   ἀποφαίνων περὶ τοῦ ἐνυπνίου. ὡς ὦν νενικημένος ὑπὸ σέο μεταγινώσκω, μετίημί

[1, 164]   σφι παριέναι βουλεύσασθαι. ἐν ᾧ ὦν ὁ Ἅρπαγος ἀπὸ τοῦ τείχεος

[1, 110]   χωρῇ ἐστὶ πᾶσα ἄπεδος. ἐπεὶ ὦν ὁ βουκόλος σπουδῇ πολλῇ καλεόμενος

[1, 179]   Εὐφρήτην ποταμὸν τὸ ῥέεθρον. οὗτος ὦν ὁ Ἲς ποταμὸς ἅμα τῷ,

[1, 8]   Κανδαύλεω τοῦ Μύρσου. ~οὗτος δὴ ὦν ὁ Κανδαύλης ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ

[1, 210]   περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον. ἀμείβεται δὴ ὦν ὁ Ὑστάσπης τοῖσιδε. ὦ βασιλεῦ,

[1, 158]   Μιλησίης ὑπὲρ Πανόρμου λιμένος. ~πέμψαντες ὦν οἱ Κυμαῖοι ἐς τοὺς Βραγχίδας

[1, 199]   δὲ ἀργύριον μέγαθος ἐστὶ ὅσον ὦν· οὐ γὰρ μὴ ἀπώσηται· οὐ

[1, 39]   νῦν δὲ ὑπὸ αἰχμῆς. ἐπείτε ὦν οὐ πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται

[1, 49]   ἱρὸν τὰ νομιζόμενα οὐ γὰρ ὦν οὐδὲ τοῦτο λέγεται) ἄλλο γε

[1, 69]   Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη. ~ταῦτα δὴ ὦν πάντα πυνθανόμενος ὁ Κροῖσος ἔπεμπε

[1, 132]   τὸ τρίφυλλον, ἐπὶ ταύτης ἔθηκε ὦν πάντα τὰ κρέα. διαθέντος δὲ

[1, 120]   πρὸς σέο μεγάλας ἔχομεν. οὕτω ὦν πάντως ἡμῖν σέο καὶ τῆς

[1, 85]   ἐπιεικής, ἄφωνος δέ. ἐν τῇ ὦν παρελθούσῃ εὐεστοῖ ὁ Κροῖσος τὸ

[1, 95]   τρόπῳ ἡγήσαντο τῆς Ἀσίης. ὡς ὦν Περσέων μετεξέτεροι λέγουσι, οἱ μὴ

[1, 89]   τοῦτον προσδέκεσθαί τοι ἐπαναστησόμενον. νῦν ὦν ποίησον ὧδε, εἲ τοι ἀρέσκει

[1, 197]   γὰρ δὴ χρέωνται ἰητροῖσι. προσιόντες ὦν πρὸς τὸν κάμνοντα συμβουλεύουσι περὶ

[1, 36]   προθυμεόμενοι ἑλεῖν οὐ δυνάμεθα. νῦν ὦν προσδεόμεθά σευ τὸν παῖδα καὶ

[1, 37]   ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν; ἐμὲ ὦν σὺ ἢ μέτες ἰέναι ἐπὶ

[1, 89]   ἐόντες ὑβρισταὶ εἰσὶ ἀχρήματοι. ἢν ὦν σὺ τούτους περιίδῃς διαρπάσαντας καὶ

[1, 182]   αὐτόθι· ἐπεὰν δὲ γένηται τότε ὦν συγκατακληίεται τὰς νύκτας ἔσω ἐν

[1, 82]   πολιορκεομένου Κροίσου. ~ἔς τε δὴ ὦν τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας καὶ

[1, 46]   αὐτῶν αὐξανομένην τὴν δύναμιν. μετὰ ὦν τὴν διάνοιαν ταύτην αὐτίκα ἀπεπειρᾶτο

[1, 94]   εἴδεα, πλὴν πεσσῶν τούτων γὰρ ὦν τὴν ἐξεύρεσιν οὐκ οἰκηιοῦνται Λυδοί.

[1, 118]   οὐκ ἐν ἐλαφρῷ ἐποιεύμην. ὡς ὦν τῆς τύχης εὖ μετεστεώσης, τοῦτο

[1, 109]   δὲ πρὸς αὐτὸν λέγει νῦν ὦν τί σοὶ ἐν νόῳ ἐστὶ

[1, 207]   καὶ καλῶν μεγάλων ἀπαθέες. τούτοισι ὦν τοῖσι ἀνδράσι τῶν προβάτων ἀφειδέως

[1, 75]   αἷμα ἀναλείχουσι ἀλλήλων. ~τοῦτον δὴ ὦν τὸν Ἀστυάγεα Κῦρος ἐόντα ἑωυτοῦ

[1, 34]   οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ ὦν τὸν Ἄτυν σημαίνει τῷ Κροίσῳ

[1, 140]   γὰρ δὴ ποιεῦσι. κατακηρώσαντες δὲ ὦν τὸν νέκυν Πέρσαι γῆ κρύπτουσι.

[1, 94]   ἄλλο ἐπιμηχανᾶσθαι αὐτῶν. ἐξευρεθῆναι δὴ ὦν τότε καὶ τῶν κύβων καὶ

[1, 4]   ἄλλων δίκας γίνεσθαι. ~Μέχρι μὲν ὦν τούτου ἁρπαγάς μούνας εἶναι παρ᾽

[1, 80]   τὴν ὀδμὴν ὀσφραινόμενος. αὐτοῦ δὴ ὦν τούτου εἵνεκεν ἐσεσόφιστο, ἵνα τῷ

[1, 30]   σφι Σόλων θῆται. ~αὐτῶν δὴ ὦν τούτων καὶ τῆς θεωρίης ἐκδημήσας

[1, 68]   μὴ ἐλινύειν ἄλλους ἄλλῃ. ~τούτων ὦν τῶν ἀνδρῶν Λίχης ἀνεῦρε ἐν

[1, 59]   οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι. ~τούτων δὴ ὦν τῶν ἐθνέων τὸ μὲν Ἀττικὸν

[1, 143]   γλώσσης τέσσερες γίνονται. ~τούτων δὴ ὦν τῶν Ἰώνων οἱ Μιλήσιοι μὲν

[1, 108]   βασιλεύσειν ἀντὶ ἐκείνου. ταῦτα δὴ ὦν φυλασσόμενος ὁ Ἀστυάγης, ὡς ἐγένετο

Livre, Chapitre
[1, 182]	θεοῦ, ἐπεὰν γένηται· οὐ γὰρ	ὦν	αἰεί ἐστι χρηστήριον αὐτόθι· ἐπεὰν
[1, 144]	αὐτοῦ ἀνατιθέναι τῷ θεῷ. ἀνὴρ	ὦν	Ἁλικαρνησσεύς, τῷ οὔνομα ἦν Ἀγασικλέης,
[1, 191]	τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων. ~εἴτε δὴ	ὦν	ἄλλος οἱ ἀπορέοντι ὑπεθήκατο, εἴτε
[1, 194]	δὲ τοῖσι μέζοσι πλεῦνες. ἐπεὰν	ὦν	ἀπίκωνται πλέοντες ἐς τὴν Βαβυλῶνα
[1, 97]	πέλας δι᾽ ἡμέρης δικάζειν. ἐούσης	ὦν	ἁρπαγῆς καὶ ἀνομίης ἔτι πολλῷ
[1, 56]	ἀντ᾽ ἀνδρὸς βασιλεύσειν Μήδων, οὐδ᾽	ὦν	αὐτὸς οὐδὲ οἱ ἐξ αὐτοῦ
[1, 209]	εἶχέ κω ἡλικίην στρατεύεσθαι. ἐπεὶ	ὦν	δὴ ἐξηγέρθη ὁ Κῦρος, ἐδίδου
[1, 174]	τε καὶ Ρόδον θάλασσα) τὸ	ὦν	δὴ ὀλίγον τοῦτο, ἐὸν ὅσον
[1, 204]	πλῆθος ἄπειρον ἐς ἄποψιν. τοῦ	ὦν	δὴ πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου
[1, 180]	ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. τὸ	ὦν	δὴ τεῖχος ἑκάτερον τοὺς ἀγκῶνας
[1, 115]	ὃ ἔλαβὲ τὴν δίκην. εἰ	ὦν	δὴ τοῦδε εἵνεκα ἄξιός τευ
[1, 84]	Τμώλου τετραμμένον τῆς πόλιος. ὁ	ὦν	δὴ Ὑροιάδης οὗτος ὁ Μάρδος
[1, 70]	ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων τε	ὦν	εἵνεκεν οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν συμμαχίην
[1, 180]	τὸν ποταμὸν ἐχούσας. κατὰ δὴ	ὦν	ἑκάστην ὁδὸν ἐν τῇ αἱμασιῇ
[1, 194]	καὶ τὴν καλάμην πᾶσαν ἀπ᾽	ὦν	ἐκήρυξαν, τὰς δὲ διφθέρας ἐπισάξαντες
[1, 126]	τῷ χθιζῷ παραπλήσιοι ἀναρίθμητοι. νῦν	ὦν	ἐμέο πειθόμενοι γίνεσθε ἐλεύθεροι. αὐτός
[1, 58]	ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρόσθε δὲ	ὦν	ἔμοιγε δοκέει οὐδὲ τὸ Πελασγικὸν
[1, 209]	πάντα προδεικνύουσι τὰ ἐπιφερόμενα. ἤδη	ὦν	ἐν τῇ παροιχομένῃ νυκτὶ εὕδων
[1, 166]	ἔφερον τοὺς περιοίκους ἅπαντας, στρατεύονται	ὦν	ἐπ᾽ αὐτοὺς κοινῷ λόγω χρησάμενοι
[1, 30]	πολλὴν θεωρίης εἵνεκεν ἐπελήλυθας· νῦν	ὦν	ἐπειρέσθαι με ἵμερος ἐπῆλθέ σε
[1, 5]	πρότερον ἦν σμικρά. τὴν ἀνθρωπηίην	ὦν	ἐπιστάμενος εὐδαιμονίην οὐδαμὰ ἐν τὠυτῷ
[1, 124]	ποιεῦντι παρεῖναι. ~ταῦτά τε δὴ	ὦν	ἐπιτελέα ἐγίνετο καὶ ὁ Κῦρος
[1, 124]	σέο Ἀστυάγεα καταιρέειν πειρήσονται. ὡς	ὦν	ἑτοίμου τοῦ γε ἐνθάδε ἐόντος,
[1, 126]	τἄλλα οὔτε τὰ πολέμια. ὡς	ὦν	ἐχόντων ὧδε, ἀπίστασθε ἀπ᾽ Ἀστυάγεος
[1, 207]	αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς; εὐτυχέειν. ἤδη	ὦν	ἔχω γνώμην περὶ τοῦ προκειμένου
[1, 121]	σεωυτοῦ δὲ μοίρῃ περίεις· νῦν	ὦν	ἴθι χαίρων ἐς Πέρσας, πομποὺς
[1, 69]	πυνθάνομαι προεστάναι τῆς Ἑλλάδος, ὑμέας	ὦν	κατὰ τὸ χρηστήριον προσκαλέομαι φίλος
[1, 32]	οὐδὲν ὅμοιον προσάγει πρῆγμα. οὕτω	ὦν	Κροῖσε πᾶν ἐστὶ ἄνθρωπος συμφορή.
[1, 212]	μάχῃ κατὰ τὸ καρτερόν. νῦν	ὦν	μευ εὖ παραινεούσης ὑπόλαβε τὸν
[1, 144]	τῆς αὐτῆς ταύτης καλεομένης, φυλάσσονται	ὦν)	μηδαμοὺς ἐσδέξασθαι τῶν προσοίκων Δωριέων
[1, 192]	γῆ πᾶσα ὅσης ἄρχει· δυώδεκα	ὦν	μηνῶν ἐόντων ἐς τὸν ἐνιαυτὸν
[1, 207]	εἴξαντα ὑποχωρῆσαι τῆς χώρης. νῦν	ὦν	μοι δοκέει διαβάντας προελθεῖν ὅσον
[1, 40]	ἀποφαίνων περὶ τοῦ ἐνυπνίου. ὡς	ὦν	νενικημένος ὑπὸ σέο μεταγινώσκω, μετίημί
[1, 164]	σφι παριέναι βουλεύσασθαι. ἐν ᾧ	ὦν	ὁ Ἅρπαγος ἀπὸ τοῦ τείχεος
[1, 110]	χωρῇ ἐστὶ πᾶσα ἄπεδος. ἐπεὶ	ὦν	ὁ βουκόλος σπουδῇ πολλῇ καλεόμενος
[1, 179]	Εὐφρήτην ποταμὸν τὸ ῥέεθρον. οὗτος	ὦν	ὁ Ἲς ποταμὸς ἅμα τῷ,
[1, 8]	Κανδαύλεω τοῦ Μύρσου. ~οὗτος δὴ	ὦν	ὁ Κανδαύλης ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ
[1, 210]	περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον. ἀμείβεται δὴ	ὦν	ὁ Ὑστάσπης τοῖσιδε. ὦ βασιλεῦ,
[1, 158]	Μιλησίης ὑπὲρ Πανόρμου λιμένος. ~πέμψαντες	ὦν	οἱ Κυμαῖοι ἐς τοὺς Βραγχίδας
[1, 199]	δὲ ἀργύριον μέγαθος ἐστὶ ὅσον	ὦν·	οὐ γὰρ μὴ ἀπώσηται· οὐ
[1, 39]	νῦν δὲ ὑπὸ αἰχμῆς. ἐπείτε	ὦν	οὐ πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται
[1, 49]	ἱρὸν τὰ νομιζόμενα οὐ γὰρ	ὦν	οὐδὲ τοῦτο λέγεται) ἄλλο γε
[1, 69]	Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη. ~ταῦτα δὴ	ὦν	πάντα πυνθανόμενος ὁ Κροῖσος ἔπεμπε
[1, 132]	τὸ τρίφυλλον, ἐπὶ ταύτης ἔθηκε	ὦν	πάντα τὰ κρέα. διαθέντος δὲ
[1, 120]	πρὸς σέο μεγάλας ἔχομεν. οὕτω	ὦν	πάντως ἡμῖν σέο καὶ τῆς
[1, 85]	ἐπιεικής, ἄφωνος δέ. ἐν τῇ	ὦν	παρελθούσῃ εὐεστοῖ ὁ Κροῖσος τὸ
[1, 95]	τρόπῳ ἡγήσαντο τῆς Ἀσίης. ὡς	ὦν	Περσέων μετεξέτεροι λέγουσι, οἱ μὴ
[1, 89]	τοῦτον προσδέκεσθαί τοι ἐπαναστησόμενον. νῦν	ὦν	ποίησον ὧδε, εἲ τοι ἀρέσκει
[1, 197]	γὰρ δὴ χρέωνται ἰητροῖσι. προσιόντες	ὦν	πρὸς τὸν κάμνοντα συμβουλεύουσι περὶ
[1, 36]	προθυμεόμενοι ἑλεῖν οὐ δυνάμεθα. νῦν	ὦν	προσδεόμεθά σευ τὸν παῖδα καὶ
[1, 37]	ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν; ἐμὲ	ὦν	σὺ ἢ μέτες ἰέναι ἐπὶ
[1, 89]	ἐόντες ὑβρισταὶ εἰσὶ ἀχρήματοι. ἢν	ὦν	σὺ τούτους περιίδῃς διαρπάσαντας καὶ
[1, 182]	αὐτόθι· ἐπεὰν δὲ γένηται τότε	ὦν	συγκατακληίεται τὰς νύκτας ἔσω ἐν
[1, 82]	πολιορκεομένου Κροίσου. ~ἔς τε δὴ	ὦν	τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας καὶ
[1, 46]	αὐτῶν αὐξανομένην τὴν δύναμιν. μετὰ	ὦν	τὴν διάνοιαν ταύτην αὐτίκα ἀπεπειρᾶτο
[1, 94]	εἴδεα, πλὴν πεσσῶν τούτων γὰρ	ὦν	τὴν ἐξεύρεσιν οὐκ οἰκηιοῦνται Λυδοί.
[1, 118]	οὐκ ἐν ἐλαφρῷ ἐποιεύμην. ὡς	ὦν	τῆς τύχης εὖ μετεστεώσης, τοῦτο
[1, 109]	δὲ πρὸς αὐτὸν λέγει νῦν	ὦν	τί σοὶ ἐν νόῳ ἐστὶ
[1, 207]	καὶ καλῶν μεγάλων ἀπαθέες. τούτοισι	ὦν	τοῖσι ἀνδράσι τῶν προβάτων ἀφειδέως
[1, 75]	αἷμα ἀναλείχουσι ἀλλήλων. ~τοῦτον δὴ	ὦν	τὸν Ἀστυάγεα Κῦρος ἐόντα ἑωυτοῦ
[1, 34]	οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ	ὦν	τὸν Ἄτυν σημαίνει τῷ Κροίσῳ
[1, 140]	γὰρ δὴ ποιεῦσι. κατακηρώσαντες δὲ	ὦν	τὸν νέκυν Πέρσαι γῆ κρύπτουσι.
[1, 94]	ἄλλο ἐπιμηχανᾶσθαι αὐτῶν. ἐξευρεθῆναι δὴ	ὦν	τότε καὶ τῶν κύβων καὶ
[1, 4]	ἄλλων δίκας γίνεσθαι. ~Μέχρι μὲν	ὦν	τούτου ἁρπαγάς μούνας εἶναι παρ᾽
[1, 80]	τὴν ὀδμὴν ὀσφραινόμενος. αὐτοῦ δὴ	ὦν	τούτου εἵνεκεν ἐσεσόφιστο, ἵνα τῷ
[1, 30]	σφι Σόλων θῆται. ~αὐτῶν δὴ	ὦν	τούτων καὶ τῆς θεωρίης ἐκδημήσας
[1, 68]	μὴ ἐλινύειν ἄλλους ἄλλῃ. ~τούτων	ὦν	τῶν ἀνδρῶν Λίχης ἀνεῦρε ἐν
[1, 59]	οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι. ~τούτων δὴ	ὦν	τῶν ἐθνέων τὸ μὲν Ἀττικὸν
[1, 143]	γλώσσης τέσσερες γίνονται. ~τούτων δὴ	ὦν	τῶν Ἰώνων οἱ Μιλήσιοι μὲν
[1, 108]	βασιλεύσειν ἀντὶ ἐκείνου. ταῦτα δὴ	ὦν	φυλασσόμενος ὁ Ἀστυάγης, ὡς ἐγένετο

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005