Livre, Chapitre |
[1, 193] |
τὸν
δὲ
τῆς
Δήμητρος
καρπὸν
|
ὧδε |
ἀγαθὴ
ἐκφέρειν
ἐστὶ
ὥστε
ἐπὶ |
[1, 75] |
ἐκ
δεξιῆς
ῥέειν,
ποιῆσαι
δὲ
|
ὧδε· |
ἄνωθεν
τοῦ
στρατοπέδου
ἀρξάμενον
διώρυχα |
[1, 150] |
ἥκουσαν
οὐκ
ὁμοίως.
~σμύρνην
δὲ
|
ὧδε |
ἀπέβαλον
Αἰολέες.
Κολοφωνίους
ἄνδρας
στάσι |
[1, 126] |
τὰ
πολέμια.
ὡς
ὦν
ἐχόντων
|
ὧδε, |
ἀπίστασθε
ἀπ᾽
Ἀστυάγεος
τὴν
ταχίστην" |
[1, 96] |
αὐτονόμων
πάντων
ἀνὰ
τὴν
ἤπειρον,
|
ὧδε |
αὖτις
ἐς
τυραννίδα
περιῆλθον.
ἀνὴρ |
[1, 89] |
τοι
ἐπαναστησόμενον.
νῦν
ὦν
ποίησον
|
ὧδε, |
εἲ
τοι
ἀρέσκει
τὰ
ἐγὼ |
[1, 199] |
πολλή.
αἱ
δὲ
πλεῦνες
ποιεῦσι
|
ὧδε· |
ἐν
τεμένεϊ
Ἀφροδίτης
κατέαται
στέφανον |
[1, 64] |
ἐκ
τῶν
λογίων
καθήρας
δὲ
|
ὧδε· |
ἐπ᾽
ὅσον
ἔποψις
τοῦ
ἱροῦ |
[1, 84] |
μεγάλην
ἐπέπαυντο.
~Σάρδιες
δὲ
ἥλωσαν
|
ὧδε. |
ἐπειδὴ
τεσσερεσκαιδεκάτη
ἐγένετο
ἡμέρη
πολιορκεομένῳ |
[1, 65] |
καὶ
ξείνοισι
ἀπρόσμικτοι·
μετέβαλον
δὲ
|
ὧδε |
ἐς
εὐνομίην.
Λυκούργου
τῶν
Σπαρτιητέων |
[1, 22] |
τε
καὶ
Θρασύβουλον
πόλεμον
Ἀλυάττῃ
|
ὧδε |
ἔσχε.
~Περίανδρος
δὲ
ἦν
Κυψέλου |
[1, 117] |
σοὶ
εἴην
αὐθέντης.
ποιέω
δὴ
|
ὧδε· |
καλέσας
τὸν
βουκόλον
τόνδε
παραδίδωμι |
[1, 196] |
σῶμα
ἐστί·
νόμοι
δὲ
αὐτοῖσι
|
ὧδε |
κατεστᾶσι,
ὁ
μὲν
σοφώτατος
ὅδε |
[1, 94] |
σφίσι
λέγουσι
καὶ
Τυρσηνίην
ἀποικίσαι,
|
ὧδε |
περὶ
αὐτῶν
λέγοντες.
ἐπὶ
Ἄτυος |
[1, 114] |
σοῦ
δούλου,
βουκόλου
δὲ
παιδὸς
|
ὧδε |
περιυβρίσμεθα,
δεικνὺς
τοῦ
παιδὸς
τοὺς |
[1, 112] |
πείθειν
μὴ
ἐκθεῖναι,
σὺ
δὲ
|
ὧδε |
ποίησον,
εἰ
δὴ
πᾶσα
ἀνάγκη |
[1, 94] |
οὐκ
οἰκηιοῦνται
Λυδοί.
ποιέειν
δὲ
|
ὧδε |
πρὸς
τὸν
λιμὸν
ἐξευρόντας,
τὴν |
[1, 73] |
καταστρεψάμενος
εἶχε,
γενόμενον
γαμβρὸν
Κροίσῳ
|
ὧδε. |
Σκυθέων
τῶν
νομάδων
εἴλῃ
ἀνδρῶν |
[1, 139] |
μάλιστα.
~καὶ
τόδε
ἄλλο
σφι
|
ὧδε |
συμπέπτωκε
γίνεσθαι,
τὸ
Πέρσας
μὲν |
[1, 115] |
τοιῇδε
περισπεῖν;
ὁ
δὲ
ἀμείβετο
|
ὧδε. |
ὦ
δέσποτα,
ἐγὼ
ταῦτα
τοῦτον |