Livre, Chapitre |
[1, 73] |
θηρία
σκευάζειν,
Κυαξάρῃ
δοῦναι
φέροντες
|
ὡς |
ἄγρην
δῆθεν,
δόντες
δὲ
τὴν |
[1, 60] |
τε
τοὺς
δήμους
φάτις
ἀπίκετο
|
ὡς |
Ἀθηναίη
Πεισίστρατον
κατάγει,
καὶ
οἱ |
[1, 31] |
τε
ἐν
τούτοισι
ὁ
θεὸς
|
ὡς |
ἄμεινον
εἴη
ἀνθρώπῳ
τεθνάναι
μᾶλλον |
[1, 36] |
νεηνίας
καὶ
κύνας
συμπέμψαι
ἡμῖν,
|
ὡς |
ἄν
μιν
ἐξέλωμεν
ἐκ
τῆς |
[1, 196] |
τοῦ
ἔτεος
ἑκάστου
ἐποιέετο
τάδε·
|
ὡς |
ἂν
αἱ
παρθένοι
γενοίατο
γάμων |
[1, 5] |
ἐθελοντὴν
αὐτὴν
τοῖσι
Φοίνιξι
συνεκπλῶσαι,
|
ὡς |
ἂν
μὴ
κατάδηλος
γένηται.
ταῦτα |
[1, 11] |
σε
αὐτίκα
οὕτω
ἀποθνήσκειν
δεῖ,
|
ὡς |
ἂν
μὴ
πάντα
πειθόμενος
Κανδαύλῃ |
[1, 152] |
δὲ
πορφύρεόν
τε
εἷμα
περιβαλόμενος,
|
ὡς |
ἂν
πυνθανόμενοι
πλεῖστοι
συνέλθοιεν
Σπαρτιητέων, |
[1, 24] |
πορθμέας
ἢ
αὐτὸν
διαχρᾶσθαί
μιν,
|
ὡς |
ἂν
ταφῆς
ἐν
γῇ
τύχῃ, |
[1, 68] |
ἐκδιδόντος
τὴν
αὐλήν·
χρόνῳ
δὲ
|
ὡς |
ἀνέγνωσε,
ἐνοικίσθη,
ἀνορύξας
δὲ
τὸν |
[1, 70] |
ἀποδόμενοι
λέγοιεν
ἀπικόμενοι
ἐς
Σπάρτην
|
ὡς |
ἀπαιρεθείησαν
ὑπὸ
Σαμίων.
κατὰ
μέν |
[1, 132] |
ἑψήσῃ
τὰ
κρέα
ὑποπάσας
ποίην
|
ὡς |
ἁπαλωτάτην,
μάλιστα
δὲ
τὸ
τρίφυλλον, |
[1, 79] |
γενομένην
ἐν
τῇ
Πτερίῃ,
μαθὼν
|
ὡς |
ἀπελάσας
μέλλοι
Κροῖσος
διασκεδᾶν
τὸν |
[1, 158] |
ἐκδιδόναι
Πακτύην
Πέρσῃσι.
ταῦτα
δὲ
|
ὡς |
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
Κυμαῖοι,
ὁρμέατο |
[1, 160] |
ἔλθητε
ἐπὶ
τὸ
χρηστήριον"
~ταῦτα
|
ὡς |
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
Κυμαῖοι,
οὐ |
[1, 66] |
καλὸν
πεδίον
σχοίνῳ
διαμετρήσασθαι"
ταῦτα
|
ὡς |
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι,
Ἀρκάδων |
[1, 77] |
καὶ
ὃ
μὲν
ταῦτα
φρονέων,
|
ὡς |
ἀπίκετο
ἐς
τὰς
Σάρδις,
ἔπεμπε |
[1, 162] |
τότε
ὑπὸ
Κύρου
στρατηγὸς
ἀποδεχθεὶς
|
ὡς |
ἀπίκετο
ἐς
τὴν
Ἰωνίην,
αἵρεε |
[1, 76] |
νυν
οὐκ
ἐπείθοντο.
Κῦρος
δὲ
|
ὡς |
ἀπίκετο
καὶ
ἀντεστρατοπεδεύσατο
Κροίσῳ,
ἐνθαῦτα |
[1, 85] |
τῶν
τις
Περσέων
ἀλλογνώσας
Κροῖσον
|
ὡς |
ἀποκτενέων,
Κροῖσος
μέν
νυν
ὁρέων |
[1, 34] |
σημαίνει
τῷ
Κροίσῳ
ὁ
ὄνειρος,
|
ὡς |
ἀπολέει
μιν
αἰχμῇ
σιδηρέῃ
βληθέντα. |
[1, 111] |
ἔξω
πόλιος
ἐνεχείρισε
τὸ
βρέφος,
|
ὡς |
ἄρα
Μανδάνης
τε
εἴη
παῖς |
[1, 31] |
εἰκόνας
ποιησάμενοι
ἀνέθεσαν
ἐς
Δελφοὺς
|
ὡς |
ἀριστῶν
γενομένων"
~Σόλων
μὲν
δὴ |
[1, 163] |
πυθόμενος
τὸν
Μῆδον
παρ᾽
αὐτῶν
|
ὡς |
αὔξοιτο,
ἐδίδου
σφι
χρήματα
τεῖχος |
[1, 174] |
ἀντίξοον.
ἡ
δὲ
Πυθίη
σφι,
|
ὡς |
αὐτοὶ
Κνίδιοι
λέγουσι,
χρᾷ
ἐν |
[1, 105] |
ἐν
Κύπρῳ
ἱρὸν
ἐνθεῦτεν
ἐγένετο,
|
ὡς |
αὐτοὶ
Κύπριοι
λέγουσι,
καὶ
τὸ |
[1, 22] |
Μιλήτου
τοὺς
ἐναντίους
λόγους
ἢ
|
ὡς |
αὐτὸς
κατεδόκεε.
μετὰ
δὲ
ἥ |
[1, 79] |
δόξαν
ἔσχε
τὰ
πρήγματα
ἢ
|
ὡς |
αὐτὸς
κατεδόκεε,
ὅμως
τοὺς
Λυδοὺς |
[1, 210] |
τῷ
δὲ
ὁ
δαίμων
προέφαινε
|
ὡς |
αὐτὸς
μὲν
τελευτήσειν
αὐτοῦ
ταύτῃ |
[1, 208] |
δὲ
ἑλόμενος,
προηγόρευε
Τομύρι
ἐξαναχωρέειν
|
ὡς |
αὐτοῦ
διαβησομένου
ἐπ᾽
ἐκείνην.
ἣ |
[1, 152] |
τῆς
Ἑλλάδος
μηδεμίαν
πόλιν
σιναμωρέειν,
|
ὡς |
αὐτῶν
οὐ
περιοψομένων.
~ταῦτα
εἰπόντος |
[1, 19] |
συνηνείχθη
τι
τοιόνδε
γενέσθαι
πρῆγμα·
|
ὡς |
ἅφθη
τάχιστα
τὸ
λήιον,
ἀνέμῳ |
[1, 120] |
δὲ
κατὰ
ταὐτὰ
εἶπαν
λέγοντες
|
ὡς |
βασιλεῦσαι
χρῆν
τὸν
παῖδα,
εἰ |
[1, 122] |
ἑωυτοῦ
πάθην·
ἐπίστασθαι
μὲν
γὰρ
|
ὡς |
βουκόλου
τοῦ
Ἀστυάγεος
εἴη
παῖς, |
[1, 196] |
τε
καὶ
αἰσχίονας
παρθένους
ἐλάμβανον.
|
ὡς |
γὰρ
δὴ
διεξέλθοι
ὁ
κῆρυξ |
[1, 22] |
Ἀλυάττῃ·
τὰ
δὴ
καὶ
ἐγένετο.
|
ὡς |
γὰρ
δὴ
ἰδών
τε
ἐκεῖνα |
[1, 13] |
ἐκ
τοῦ
ἐν
Δελφοῖσι
χρηστηρίου.
|
ὡς |
γὰρ
δὴ
οἱ
Λυδοὶ
δεινόν |
[1, 207] |
τάδε
ποιεῦντας
πειρᾶσθαι
ἐκείνων
περιγενέσθαι.
|
ὡς |
γὰρ
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
Μασσαγέται
εἰσὶ |
[1, 65] |
Σπαρτιητέων,
ἐκ
Κρήτης
ἀγαγέσθαι
ταῦτα.
|
ὡς |
γὰρ
ἐπετρόπευσε
τάχιστα,
μετέστησε
τὰ |
[1, 114] |
ὁ
δὲ
ἐπείτε
μετείθη
τάχιστα,
|
ὡς |
γε
δὴ
ἀνάξια
ἑωυτοῦ
παθών, |
[1, 65] |
τὸν
νῦν
κατεστεῶτα
κόσμον
Σπαρτιήτῃσι.
|
ὡς |
δ᾽
αὐτοὶ
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι,
Λυκοῦργον |
[1, 97] |
λόγον,
λέγοντες
περὶ
τῶν
κατηκόντων.
|
ὡς |
δ᾽
ἐγὼ
δοκέω,
μάλιστα
ἔλεγον |
[1, 67] |
Ὀρέστεω
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
ὀστέα
ἐπαγαγομένους.
|
ὡς |
δὲ
ἀνευρεῖν
οὐκ
οἷοί
τε |
[1, 154] |
δὲ
Ἴωνας
ἄλλον
πέμπειν
στρατηγόν.
|
~ὡς |
δὲ
ἀπήλασε
ὁ
Κῦρος
ἐκ |
[1, 75] |
ἐστρατεύετο
ἐς
τὴν
Περσέων
μοῖραν.
|
ὡς |
δὲ
ἀπίκετο
ἐπὶ
τὸν
Ἅλυν |
[1, 53] |
τινα
στρατὸν
ἀνδρῶν
προσθέοιτο
φίλον,
|
ὡς |
δὲ
ἀπικόμενοι
ἐς
τὰ
ἀπεπέμφθησαν, |
[1, 152] |
ἕπεσθαι
τῇ
ἂν
οὗτοι
ἐξηγέωνται.
|
~ὡς |
δὲ
ἀπίκοντο
ἐς
τὴν
Σπάρτην |
[1, 86] |
μηδένα
εἶναι
τῶν
ζωόντων
ὄλβιον.
|
ὡς |
δὲ
ἄρα
μιν
προσστῆναι
τοῦτο, |
[1, 27] |
δὲ
αὐτῶν
καὶ
φαῦλα
ἐπιφέρων.
|
~ὡς |
δὲ
ἄρα
οἱ
ἐν
τῇ |
[1, 24] |
ἀνακῶς
δὲ
ἔχειν
τῶν
πορθμέων.
|
ὡς |
δὲ
ἄρα
παρεῖναι
αὐτούς,
κληθέντας |
[1, 106] |
καὶ
τήν
τε
Νίνον
εἷλον
|
ὡς |
δὲ
εἷλον
ἐν
ἑτέροισι
λόγοισι |
[1, 123] |
τὴν
γαστέρα
καὶ
οὐδὲν
ἀποτίλας,
|
ὡς |
δὲ
εἶχε
οὕτω
ἐσέθηκε
βυβλίον, |
[1, 50] |
τούτῳ
ὅ
τι
ἔχοι
ἕκαστος.
|
ὡς |
δὲ
ἐκ
τῆς
θυσίης
ἐγένετο, |
[1, 213] |
ἐκ
τῶν
δεσμῶν
λυθῆναι
ἔτυχε,
|
ὡς |
δὲ
ἐλύθη
τε
τάχιστα
καὶ |
[1, 173] |
τῶν
περιοίκων
οἱ
Λύκιοι
Τερμίλαι·
|
ὡς |
δὲ
ἐξ
Ἀθηνέων
Λύκος
ὁ |
[1, 17] |
αὐλοῦ
γυναικηίου
τε
καὶ
ἀνδρηίου.
|
ὡς |
δὲ
ἐς
τὴν
Μιλησίην
ἀπίκοιτο, |
[1, 214] |
τῶν
Περσέων
τὸν
Κύρου
νέκυν,
|
ὡς |
δὲ
εὗρε,
ἐναπῆκε
αὐτοῦ
τὴν |
[1, 11] |
οὕτω
οὐδέν
δηλώσασα
ἡσυχίην
εἶχε.
|
ὡς |
δὲ
ἡμέρη
τάχιστα
ἐγεγόνεε,
τῶν |
[1, 12] |
ὑπνωμένῳ
δὲ
ἡ
ἐπιχείρησις
ἔσται"
|
~ὡς |
δὲ
ἤρτυσαν
τὴν
ἐπιβουλήν,
νυκτὸς |
[1, 155] |
ἀποκτείνας
τῶν
παίδων
αὐτοῦ
φείσατο·
|
ὡς |
δὲ
καὶ
ἐγὼ
Λυδῶν
τὸν |
[1, 80] |
καὶ
ἐπεῖχε
ἐλλάμψεσθαι
ὁ
Λυδός.
|
ὡς |
δὲ
καὶ
συνήισαν
ἐς
τὴν |
[1, 67] |
σὺ
κομισσάμενος
Τεγέης
ἐπιτάρροθος
ἔσσῃ"
|
ὡς |
δὲ
καὶ
ταῦτα
ἤκουσαν
οἱ |
[1, 48] |
οἴχοντο
ἀπιόντες
ἐς
τὰς
Σάρδις.
|
ὡς |
δὲ
καὶ
ὧλλοι
οἱ
περιπεμφθέντες |
[1, 10] |
τὰ
εἵματα
ἐθηεῖτο
ὁ
Γύγης.
|
ὡς |
δὲ
κατὰ
νώτου
ἐγένετο
ἰούσης |
[1, 11] |
ὅκως
ἡ
βασίλεια
καλέοι,
φοιτᾶν.
|
ὡς |
δὲ
ὁ
Γύγης
ἀπίκετο,
ἔλεγε |
[1, 75] |
ἐούσας
γεφύρας
διεβίβασε
τὸν
στρατόν,
|
ὡς |
δὲ
ὁ
πολλὸς
λόγος
Ἑλλήνων, |
[1, 209] |
λόγον
ἑωυτῷ
περὶ
τῆς
ὄψιος.
|
ὡς |
δέ
οἱ
ἐδόκεε
μεγάλη
εἶναι |
[1, 186] |
ἔργου
ἐλίπετο·
ἐτάμνετο
λίθους
περιμήκεας,
|
ὡς |
δέ
οἱ
ἦσαν
οἱ
λίθοι |
[1, 127] |
λήθην
ποιεύμενος
τά
μιν
ἐόργεε.
|
ὡς |
δὲ
οἱ
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
τοῖσι |
[1, 80] |
πεζοῦ
ἐπέταξε
τὴν
πᾶσαν
ἵππον.
|
ὡς |
δέ
οἱ
πάντες
διετετάχατο,
παραίνεσε |
[1, 117] |
καλέειν
αὐτὸν
τοὺς
δορυφόρους
ἐκέλευε.
|
ὡς |
δέ
οἱ
παρῆν
ὁ
Ἅρπαγος, |
[1, 79] |
ἁλισθῆναι
τῶν
Λυδῶν
τὴν
δύναμιν.
|
ὡς |
δέ
οἱ
ταῦτα
ἔδοξε,
καὶ |
[1, 112] |
κάκιστα
ἢν
μὴ
σφεα
ποιήσῃ.
|
ὡς |
δὲ
οὐκ
ἔπειθε
ἄρα
τὸν |
[1, 126] |
νομάδες,
Δάοι
Μάρδοι
Δροπικοὶ
Σαγάρτιοι.
|
~ὡς |
δὲ
παρῆσαν
ἅπαντες
ἔχοντες
τὸ |
[1, 86] |
μεγάλων
χρημάτων
ἐς
λόγους
ἐλθεῖν"
|
ὡς |
δέ
σφι
ἄσημα
ἔφραζε,
πάλιν |
[1, 209] |
καὶ
τῇ
ἐμῇ
ἀρχῇ
ἑάλωκε.
|
ὡς |
δὲ
ταῦτα
ἀτρεκέως
οἶδα,
ἐγὼ |
[1, 90] |
παντὸς
τοῦ
ἂν
ἑκάστοτε
δέῃ"
|
ὡς |
δὲ
ταῦτα
ἤκουσε
ὁ
Κροῖσος, |
[1, 111] |
ἐγὼ
δὲ
ἐκπλαγεὶς
ἤια
ἔσω.
|
ὡς |
δὲ
τάχιστα
ἐσῆλθον,
ὁρέω
παιδίον |
[1, 186] |
τὰς
νύκτας
κλέπτοιεν
παρ᾽
ἀλλήλων.
|
ὡς |
δὲ
τό
τε
ὀρυχθὲν
λίμνη |
[1, 190] |
πᾶσαν
αὐτοῦ
ταύτῃ
διέτριψαν
ἐργαζόμενοι.
|
~ὡς |
δὲ
τὸν
Γύνδην
ποταμὸν
ἐτίσατο |
[1, 169] |
δὴ
τὸ
δεύτερον
Ἰωνίη
ἐδεδούλωτο.
|
ὡς |
δὲ
τοὺς
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ |
[1, 113] |
τὸ
ἐρημότατον
τῶν
ὀρέων
τίθει.
|
ὡς |
δὲ
τρίτη
ἡμέρη
τῷ
παιδίῳ |
[1, 119] |
χωρὶς
ἔκειτο
ἐπὶ
κανέῳ
κατακεκαλυμμένα,
|
ὡς |
δὲ
τῷ
Ἁρπάγῳ
ἐδόκεε
ἅλις |
[1, 201] |
ὁ
δὲ
ἄρτου
τρόπον
ὀπτήσας.
|
~ὡς |
δὲ
τῷ
Κύρῳ
καὶ
τοῦτο |
[1, 141] |
δοκέοντα
σφέας
ἐξελεύσεσθαι
ἐς
γῆν·
|
ὡς |
δὲ
ψευσθῆναι
τῆς
ἐλπίδος,
λαβεῖν |
[1, 126] |
ἐς
τὠυτὸ
ἔθυσε
καὶ
παρεσκεύαζε
|
ὡς |
δεξόμενος
τὸν
Περσέων
στρατόν,
πρὸς |
[1, 66] |
Τεγεήτας
ἐστρατεύοντο,
χρησμῷ
κιβδήλῳ
πίσυνοι,
|
ὡς |
δὴ
ἐξανδραποδιούμενοι
τοὺς
Τεγεήτας.
ἑσσωθέντες |
[1, 96] |
οἱ
ἐν
τῇσι
ἄλλῃσι
κώμῃσι
|
ὡς |
Δηιόκης
εἴη
ἀνὴρ
μοῦνος
κατὰ |
[1, 189] |
τοῦτον
δὴ
τὸν
Γύνδην
ποταμὸν
|
ὡς |
διαβαίνειν
ἐπειρᾶτο
ὁ
Κῦρος
ἐόντα |
[1, 105] |
ἀπικνεομένους
ἐς
τὴν
Σκυθικὴν
χώρην
|
ὡς |
διακέαται
τοὺς
καλέουσι
Ἐνάρεας
οἱ |
[1, 73] |
χερσὶ
ὁ
Κυαξάρης
ἦν
γάρ,
|
ὡς |
διέδεξε,
ὀργὴν
ἄκρος)
τρηχέως
κάρτα |
[1, 79] |
εὕρισκε
πρῆγμά
οἷ
εἶναι
ἐλαύνειν
|
ὡς |
δύναιτο
τάχιστα
ἐπὶ
τὰς
Σάρδις, |
[1, 108] |
δὴ
ὦν
φυλασσόμενος
ὁ
Ἀστυάγης,
|
ὡς |
ἐγένετο
ὁ
Κῦρος,
καλέσας
Ἅρπαγον |
[1, 119] |
τὰ
οἰκία,
ἐνθεῦτεν
δὲ
ἔμελλε,
|
ὡς |
ἐγὼ
δοκέω,
ἁλίσας
θάψειν
τὰ |
[1, 186] |
χρῆν
πλοίῳ
διαβαίνειν,
καὶ
ἦν,
|
ὡς |
ἐγὼ
δοκέω,
ὀχληρὸν
τοῦτο.
αὕτη |
[1, 60] |
ἐπὶ
τῇ
κατόδῳ
πρῆγμα
εὐηθέστατον,
|
ὡς |
ἐγὼ
εὑρίσκω,
μακρῷ,
ἐπεί
γε |
[1, 22] |
ἐντολὰς
ἀπῆλθε
ἐς
τὰς
Σάρδις,
|
ὡς |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
δι᾽
οὐδὲν
ἄλλο |
[1, 92] |
Βραγχίδῃσι
τῇσι
Μιλησίων
ἀναθήματα
Κροίσῳ,
|
ὡς |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
ἴσα
τε
σταθμὸν |
[1, 105] |
ἔστι
δὲ
τοῦτο
τὸ
ἱρόν,
|
ὡς |
ἐγὼ
πυνθανόμενος
εὑρίσκω,
πάντων
ἀρχαιότατον |
[1, 31] |
μετὰ
ταύτην
δὲ
τὴν
εὐχὴν
|
ὡς |
ἔθυσάν
τε
καὶ
εὐωχήθησαν,
κατακοιμηθέντες |
[1, 46] |
τῶν
μαντηίων
ὅ
τι
φρονέοιεν,
|
ὡς |
εἰ
φρονέοντα
τὴν
ἀληθείην
εὑρεθείη, |
[1, 155] |
μοι
νῦν
γε
φαίνομαι
πεποιηκέναι
|
ὡς |
εἴ
τις
πατέρα
ἀποκτείνας
τῶν |
[1, 85] |
δὲ
παῖς
οὗτος
ὁ
ἄφωνος
|
ὡς |
εἶδε
ἐπιόντα
τὸν
Πέρσην,
ὑπὸ |
[1, 111] |
καὶ
ἐσθῆτι
ποικίλῃ.
Ἅρπαγος
δὲ
|
ὡς |
εἶδέ
με,
ἐκέλευε
τὴν
ταχίστην |
[1, 112] |
καὶ
ἐκκαλύψας
ἀπεδείκνυε.
ἣ
δὲ
|
ὡς |
εἶδε
τὸ
παιδίον
μέγα
τε |
[1, 117] |
τῆς
ἐμῆς;
ὁ
δὲ
Ἅρπαγος
|
ὡς |
εἶδε
τὸν
βουκόλον
ἔνδον
ἐόντα, |
[1, 80] |
Φωκαίην
πόλιν)
ἐνθαῦτα
ὁ
Κῦρος
|
ὡς |
εἶδε
τοὺς
Λυδοὺς
ἐς
μάχην |
[1, 87] |
οὕτω
δὴ
μαθόντα
τὸν
Κῦρον
|
ὡς |
εἴη
ὁ
Κροῖσος
καὶ
θεοφιλὴς |
[1, 24] |
περὶ
Ἀρίονος.
φαμένων
δὲ
ἐκείνων
|
ὡς |
εἴη
τε
σῶς
περὶ
Ἰταλίην |
[1, 34] |
ἐκ
θεοῦ
νέμεσις
μεγάλη
Κροῖσον,
|
ὡς |
εἰκάσαι,
ὅτι
ἐνόμισε
ἑωυτὸν
εἶναι |
[1, 130] |
ὕστερον
τούτων
ἄρξαντα
ἀδικίης
κατεστρέψατο,
|
ὡς |
εἴρηταί
μοι
πρότερον.
Τοῦτον
δὲ |
[1, 114] |
παιδός.
ὁ
δὲ
Ἀρτεμβάρης
ὀργῇ
|
ὡς |
εἶχε
ἐλθὼν
παρὰ
τὸν
Ἀστυάγεα |
[1, 61] |
δὲ
τῷ
ἀνδρί.
ὀργῇ
δὲ
|
ὡς |
εἶχε
καταλλάσσετο
τὴν
ἔχθρην
τοῖσι |
[1, 24] |
μιν
ἐς
τὴν
θάλασσαν
ἑωυτὸν
|
ὡς |
εἶχε
σὺν
τῇ
σκευῇ
πάσῃ. |
[1, 29] |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
ἐτύγχανον
ἐόντες,
|
ὡς |
ἕκαστος
αὐτῶν
ἀπικνέοιτο,
καὶ
δὴ |
[1, 114] |
τὰς
ἀγγελίας
φέρειν
ἐδίδου
γέρας,
|
ὡς |
ἑκάστῳ
ἔργον
προστάσσων.
εἷς
δὴ |
[1, 132] |
στέμμασι,
οὐκὶ
οὐλῇσι·
τῶν
δὲ
|
ὡς |
ἑκάστῳ
θύειν
θέλῃ,
ἐς
χῶρον |
[1, 122] |
σφι
ὁ
παῖς,
κατέβαλον
φάτιν
|
ὡς |
ἐκκείμενον
Κῦρον
κύων
ἐξέθρεψε.
~ἐνθεῦτεν |
[1, 59] |
ἐς
τὴν
ἀγορὴν
τὸ
ζεῦγος
|
ὡς |
ἐκπεφευγὼς
τοὺς
ἐχθρούς,
οἵ
μιν |
[1, 183] |
ὁ
θρόνος
χρύσεος
ἐστί·
καὶ
|
ὡς |
ἔλεγον
οἱ
Χαλδαῖοι,
ταλάντων
ὀκτακοσίων |
[1, 2] |
Αἴγυπτον
ἀπικέσθαι
λέγουσι
Πέρσαι,
οὐκ
|
ὡς |
Ἕλληνες,
καὶ
τῶν
ἀδικημάτων
πρῶτον |
[1, 160] |
οὐ
γὰρ
ἐτελεώθη.
Κυμαῖοι
γὰρ
|
ὡς |
ἔμαθον
ταῦτα
πρησσόμενα
ἐκ
τῶν |
[1, 80] |
τὸ
ἐνθεῦτεν
δειλοὶ
ἦσαν,
ἀλλ᾽
|
ὡς |
ἔμαθον
τὸ
γινόμενον,
ἀποθορόντες
ἀπὸ |
[1, 58] |
αἰεί
κοτε
τῇ
αὐτῇ
διαχρᾶται,
|
ὡς |
ἐμοὶ
καταφαίνεται
εἶναι·
ἀποσχισθὲν
μέντοι |
[1, 191] |
ποταμοῦ
ἐληλαμένας,
ἔλαβον
ἂν
σφέας
|
ὡς |
ἐν
κύρτῃ.
νῦν
δὲ
ἐξ |
[1, 5] |
ἀγαγεῖν
αὐτήν
ἐς
Αἴγυπτον,
ἀλλ᾽
|
ὡς |
ἐν
τῷ
Ἄργει
ἐμίσγετο
τῷ |
[1, 112] |
δὲ
τῆς
Ἀστυάγεος
θυγατρὸς
παῖδα
|
ὡς |
ἐξ
ἡμέων
ἐόντα
τρέφωμεν.
καὶ |
[1, 56] |
Ἱστιαιῶτιν·
ἐκ
δὲ
τῆς
Ἱστιαιώτιδος
|
ὡς |
ἐξανέστη
ὑπὸ
Καδμείων,
οἴκεε
ἐν |
[1, 84] |
χωρίον
τῆς
ἀκροπόλιος,
κατηλόγησε
τοῦτο
|
ὡς |
ἐὸν
ἄμαχόν
τε
καὶ
ἀπότομον· |
[1, 73] |
τὸ
μὲν
πρῶτον
περιεῖπε
εὖ
|
ὡς |
ἐόντας
ἱκέτας·
ὥστε
δὲ
περὶ |
[1, 45] |
τε
προτέρην
ἑωυτοῦ
συμφορήν,
καὶ
|
ὡς |
ἐπ᾽
ἐκείνῃ
τὸν
καθήραντα
ἀπολωλεκὼς |
[1, 90] |
καὶ
μάλιστα
τὰ
ἀναθήματα,
καὶ
|
ὡς |
ἐπαερθεὶς
τῷ
μαντηίῳ
ἐστρατεύσατο
ἐπὶ |
[1, 70] |
τάσδε·
οἱ
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι
|
ὡς |
ἐπείτε
ἀγόμενος
ἐς
τὰς
Σάρδις |
[1, 70] |
ἐπιπλώσαντες·
αὐτοὶ
δὲ
Σάμιοι
λέγουσι
|
ὡς |
ἐπείτε
ὑστέρησαν
οἱ
ἄγοντες
τῶν |
[1, 173] |
παίδων
Σαρπηδόνος
τε
καὶ
Μίνω,
|
ὡς |
ἐπεκράτησε
τῇ
στάσι
Μίνως,
ἐξήλασε |
[1, 164] |
τοιῶδε
ἐξεποιήθη.
ὁ
δὲ
Ἅρπαγος
|
ὡς |
ἐπήλασε
τὴν
στρατιήν,
ἐπολιόρκεε
αὐτούς, |
[1, 68] |
κείμενον,
κατὰ
τοιόνδε
τι
εἰκάζων,
|
ὡς |
ἐπὶ
κακῷ
ἀνθρώπου
σίδηρος
ἀνεύρηται. |
[1, 126] |
δὲ
οἴνῳ
τε
καὶ
σιτίοισι
|
ὡς |
ἐπιτηδεοτάτοισι.
ἀπικομένους
δὲ
τῇ
ὑστεραίῃ |
[1, 124] |
ἐκμεμαθηκέναι,
σέο
τε
αὐτοῦ
περὶ
|
ὡς |
ἐπρήχθη,
καὶ
οἷα
ἐγὼ
ὑπὸ |
[1, 127] |
ὑπὸ
Μήδων
ἄρχεσθαι.
Ἀστυάγης
δὲ
|
ὡς |
ἐπύθετο
Κῦρον
ταῦτα
πρήσσοντα,
πέμψας |
[1, 128] |
δὲ
τοῦ
Μηδικοῦ.
στρατεύματος
αἰσχρῶς,
|
ὡς |
ἐπύθετο
τάχιστα
ὁ
Ἀστυάγης,
ἔφη |
[1, 122] |
ἐδέξαντο
οἱ
γεινάμενοι,
καὶ
δεξάμενοι
|
ὡς |
ἐπύθοντο,
μεγάλως
ἀσπάζοντο
οἷα
δὴ |
[1, 191] |
τοῦ
Εὐφρήτεω
ποταμοῦ
ὑπονενοστηκότος
ἀνδρὶ
|
ὡς |
ἐς
μέσον
μηρὸν
μάλιστά
κῃ, |
[1, 176] |
νυν
χρόνῳ
ἐξαιρέθησαν.
Λύκιοι
δέ,
|
ὡς |
ἐς
τὸ
Ξάνθιον
πεδίον
ἤλασε |
[1, 65] |
ἐς
Δελφοὺς
ἐπὶ
τὸ
χρηστήριον,
|
ὡς |
ἐσήιε
ἐς
τὸ
μέγαρον,
εὐθὺς |
[1, 47] |
πρὸς
οὐδαμῶν·
ἐν
δὲ
Δελφοῖσι
|
ὡς |
ἐσῆλθον
τάχιστα
ἐς
τὸ
μέγαρον |
[1, 62] |
τὰ
χρήματα
ἤγειρε,
καὶ
μεταῦτις
|
ὡς |
ἔσχε
Μαραθῶνα,
λόγον
οὐδένα
εἶχον· |
[1, 98] |
πάντων
Μήδων
καταλέξασθαι.
ὁ
δὲ
|
ὡς |
ἔσχε
τὴν
ἀρχήν,
τοὺς
Μήδους |
[1, 211] |
καὶ
τὴν
προκειμένην
ἰδόντες
δαῖτα,
|
ὡς |
ἐχειρώσαντο
τοὺς
ἐναντίους,
κλιθέντες
ἐδαίνυντο, |
[1, 82] |
ἔφασαν
νικᾶν,
λέγοντες
οἳ
μὲν
|
ὡς |
ἑωυτῶν
πλεῦνες
περιγεγόνασι,
οἳ
δὲ |
[1, 16] |
ἀπὸ
μέν
νυν
τούτων
οὐκ
|
ὡς |
ἤθελε
ἀπήλλαξε,
ἀλλὰ
προσπταίσας
μεγάλως· |
[1, 141] |
ἔλεγέ
σφι
τάδε·
Ἴωνες
δὲ
|
ὡς |
ἤκουσαν
τούτων
ἀνενειχθέντων
ἐς
τὰς |
[1, 119] |
μοι
ἐπὶ
δεῖπνον"
~Ἅρπαγος
μὲν
|
ὡς |
ἤκουσε
ταῦτα,
προσκυνήσας
καὶ
μεγάλα |
[1, 86] |
καὶ
ὄχλον
παρεχόντων,
ἔλεγε
δὴ
|
ὡς |
ἦλθε
ἀρχὴν
ὁ
Σόλων
ἐὼν |
[1, 83] |
ἐουσέων
ἑτοίμων
ἦλθε
ἄλλη
ἀγγελίη,
|
ὡς |
ἡλώκοι
τὸ
τεῖχος
τῶν
Λυδῶν |
[1, 86] |
σιγὴν
ἔχειν
εἰρωτώμενον,
μετὰ
δὲ
|
ὡς |
ἠναγκάζετο,
εἰπεῖν
τὸν
ἂν
ἐγὼ |
[1, 13] |
τοσόνδε
μέντοι
εἶπε
ἡ
Πυθίη,
|
ὡς |
Ἡρακλείδῃσι
τίσις
ἥξει
ἐς
τὸν |
[1, 168] |
ὑπὸ
Τηίων
τῶν
ἐν
Ἀβδήροισι
|
ὡς |
ἥρως
ἔχει.
~οὗτοὶ
μέν
νυν |
[1, 140] |
μὲν
τῷ
νόμῳ
τούτῳ
ἐχέτω
|
ὡς |
καὶ
ἀρχὴν
ἐνομίσθη,
ἄνειμι
δὲ |
[1, 18] |
ὁ
Σαδυάττεω
ἐπολέμεε,
ὃς
παραδεξάμενος,
|
ὡς |
καὶ
πρότερον
μοι
δεδήλωται,
παρὰ |
[1, 169] |
τὰ
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον.
Μιλήσιοι
δέ,
|
ὡς |
καὶ
πρότερόν
μοι
ἔρηται,
αὐτῷ |
[1, 171] |
Μυσοῖσι
μὲν
καὶ
Λυδοῖσι
μέτεστι
|
ὡς |
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι
τοῖσι
Καρσί·
τὸν |
[1, 90] |
ἐπαείρας
Κροῖσον
στρατεύεσθαι
ἐπὶ
Πέρσας
|
ὡς |
καταπαύσοντα
τὴν
Κύρου
δύναμιν,
ἀπ᾽ |
[1, 35] |
ἐν
ἡμετέρου,
συμφορήν
τε
ταύτην
|
ὡς |
κουφότατα
φέρων
κερδανέεις
πλεῖστον"
~ὃ |
[1, 140] |
αὐτῶν
εἰδὼς
εἰπεῖν·
τάδε
μέντοι
|
ὡς |
κρυπτόμενα
λέγεται
καὶ
οὐ
σαφηνέως |
[1, 207] |
τοιῶνδε
ἄρχεις,
ἐκεῖνο
πρῶτον
μάθε,
|
ὡς |
κύκλος
τῶν
ἀνθρωπηίων
ἐστὶ
πρηγμάτων, |
[1, 191] |
ὑπὸ
δὲ
μεγάθεος
τῆς
πόλιος,
|
ὡς |
λέγεται
ὑπὸ
τῶν
ταύτῃ
οἰκημένων, |
[1, 182] |
Αἰγυπτίῃσι
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
|
ὡς |
λέγουσι
οἱ
Αἰγύπτιοι·
καὶ
γὰρ |
[1, 181] |
ὁ
θεὸς
ἕληται
ἐκ
πασέων,
|
ὡς |
λέγουσι
οἱ
Χαλδαῖοι
ἐόντες
ἱρέες |
[1, 75] |
ποταμὸν
ὁ
Κροῖσος,
τὸ
ἐνθεῦτεν,
|
ὡς |
μὲν
ἐγὼ
λέγω,
κατὰ
τὰς |
[1, 152] |
ἀγγέλους
ὅμως
ἀπέστειλαν
πεντηκοντέρῳ
ἄνδρας,
|
ὡς |
μὲν
ἐμοὶ
δοκέει,
κατασκόπους
τῶν |
[1, 131] |
καὶ
τοῖσι
ποιεῦσι
μωρίην
ἐπιφέρουσι,
|
ὡς |
μὲν
ἐμοὶ
δοκέειν,
ὅτι
οὐκ |
[1, 159] |
ἵνα
γε
ἀσεβήσαντες
θᾶσσον
ἀπόλησθε,
|
ὡς |
μὴ
τὸ
λοιπὸν
περὶ
ἱκετέων |
[1, 155] |
συγγνώμην
ἔχων
τάδε
αὐτοῖσι
ἐπίταξον,
|
ὡς |
μήτε
ἀποστέωσι
μήτε
δεινοί
τοι |
[1, 0] |
Ἡροδότου
Ἁλικαρνησσέος
ἱστορίης
ἀπόδεξις
ἥδε,
|
ὡς |
μήτε
τὰ
γενόμενα
ἐξ
ἀνθρώπων |
[1, 82] |
μὲν
δὴ
δύο
τῶν
Ἀργείων
|
ὡς |
νενικηκότες
ἔθεον
ἐς
τὸ
Ἄργος, |
[1, 185] |
καὶ
τὸ
ὄρυγμα
πᾶν
ἕλος,
|
ὡς |
ὅ
τε
ποταμὸς
βραδύτερος
εἴη |
[1, 141] |
λόγον.
~Ἴωνες
δὲ
καὶ
Αἰολέες,
|
ὡς |
οἱ
Λυδοὶ
τάχιστα
κατεστράφατο
ὑπὸ |
[1, 21] |
οὕτω
λέγουσι
γενέσθαι.
Ἀλυάττης
δέ,
|
ὡς |
οἱ
ταῦτα
ἐξαγγέλθη,
αὐτίκα
ἔπεμπε |
[1, 155] |
τούτων
ἐμοί;
οὐ
παύσονται
Λυδοί,
|
ὡς |
οἴκασι,
πρήγμάτα
παρέχοντες
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 45] |
ἔσεσθαι"
Κροῖσος
μέν
νυν
ἔθαψε
|
ὡς |
οἰκὸς
ἦν
τὸν
ἑωυτοῦ
παῖδα· |
[1, 62] |
κατιόντας
καὶ
οἱ
ἀμφὶ
Πεισίστρατον,
|
ὡς |
ὁρμηθέντες
ἐκ
Μαραθῶνος
ἤισαν
ἐπὶ |
[1, 3] |
προφέρειν
σφι
Μηδείης
τὴν
ἁρπαγήν,
|
ὡς |
οὐ
δόντες
αὐτοὶ
δίκας
οὐδὲ |
[1, 94] |
μὲν
διάγειν
λιπαρέοντας,
μετὰ
δὲ
|
ὡς |
οὐ
παύεσθαι,
ἄκεα
δίζησθαι,
ἄλλον |
[1, 84] |
δὲ
τοῦτο
πειρησαμένης
τῆς
στρατιῆς
|
ὡς |
οὐ
προεχώρεε,
ἐνθαῦτα
τῶν
ἄλλων |
[1, 140] |
οὐ
σαφηνέως
περὶ
τοῦ
ἀποθανόντος,
|
ὡς |
οὐ
πρότερον
θάπτεται
ἀνδρὸς
Πέρσεω |
[1, 2] |
τὴν
θυγατέρα.
τοὺς
δὲ
ὑποκρίνασθαι
|
ὡς |
οὐδὲ
ἐκεῖνοι
Ἰοῦς
τῆς
Ἀργείης |
[1, 178] |
ἄστεος
τοῦ
Βαβυλωνίου,
ἐκεκόσμητο
δὲ
|
ὡς |
οὐδὲν
ἄλλο
πόλισμα
τῶν
ἡμεῖς |
[1, 86] |
δείσαντα
τὴν
τίσιν
καὶ
ἐπιλεξάμενον
|
ὡς |
οὐδὲν
εἴη
τῶν
ἐν
ἀνθρώποισι |
[1, 10] |
διὰ
θυρέων"
~Ὃ
μὲν
δὴ
|
ὡς |
οὐκ
ἐδύνατο
διαφυγεῖν,
ἦν
ἕτοιμος· |
[1, 157] |
μοῖραν
ὅσην
δή
κοτε
ἔχων,
|
ὡς |
οὐκ
εὗρε
ἔτι
ἐόντας
τοὺς |
[1, 5] |
μὲν
τούτων
οὐκ
ἔρχομαι
ἐρέων
|
ὡς |
οὕτω
ἢ
ἄλλως
κως
ταῦτα |
[1, 84] |
ἡ
παλλακὴ
ἔτεκε,
Τελμησσέων
δικασάντων
|
ὡς |
περιενειχθέντος
τοῦ
λέοντος
τὸ
τεῖχος |
[1, 118] |
ὣς
οἱ
ἐπαλιλλόγητο,
κατέβαινε
λέγων
|
ὡς |
περίεστί
τε
ὁ
παῖς
καὶ |
[1, 81] |
ἐξέπεμπε
τὴν
ταχίστην
δέεσθαι
βοηθέειν
|
ὡς |
πολιορκεομένου
Κροίσου.
~ἔς
τε
δὴ |
[1, 36] |
καὶ
διακελεύσομαι
τοῖσι
ἰοῦσι
εἶναι
|
ὡς |
προθυμοτάτοισι
συνεξελεῖν
ὑμῖν
τὸ
θηρίον |
[1, 9] |
καὶ
μὴ
φοβεῦ
μήτε
ἐμέ,
|
ὡς |
σέο
πειρώμενος
λέγω
λόγον
τόνδε, |
[1, 103] |
ταύτην
θέλων
ἐξελεῖν.
καί
οἱ,
|
ὡς |
συμβαλὼν
ἐνίκησε
τοὺς
Ἀσσυρίους,
περικατημένῳ |
[1, 89] |
τοὺς
ἐκφέροντας
τὰ
χρήματα
ἀπαιρεόμενοι
|
ὡς |
σφέα
ἀναγκαίως
ἔχει
δεκατευθῆναι
τῷ |
[1, 163] |
Φωκαιέες
οὕτω
δή
τι
ἐγένοντο
|
ὡς |
τὰ
μὲν
πρῶτα
σφέας
ἐκλιπόντας |
[1, 30] |
δὲ
τοῦ
βίου
εὖ
ἥκοντι,
|
ὡς |
τὰ
παρ᾽
ἡμῖν,
τελευτὴ
τοῦ |
[1, 210] |
ἐπιβουλεύσειε,
εἰ
δ᾽
ἐστί,
ἀπόλοιτο
|
ὡς |
τάχιστα·
ὃς
ἀντὶ
μὲν
δούλων |
[1, 77] |
ἢ
ὁ
Κύρου)
τοῦτο
μεμφθείς,
|
ὡς |
τῇ
ὑστεραίῃ
οὐκ
ἐπειρᾶτο
ἐπιὼν |
[1, 48] |
οὐδὲν
προσίετό
μιν·
ὁ
δὲ
|
ὡς |
τὸ
ἐκ
Δελφῶν
ἤκουσε,
αὐτίκα |
[1, 167] |
ταύτην
πρὸς
ἀνδρὸς
Ποσειδωνιήτεω
μαθόντες
|
ὡς |
τὸν
Κύρνον
σφι
ἡ
Πυθίη |
[1, 163] |
οἰκῆσαι
ὅκου
βούλονται·
μετὰ
δέ,
|
ὡς |
τοῦτό
γε
οὐκ
ἔπειθε
τοὺς |
[1, 165] |
Ἁρπάγου
τὴν
πόλιν.
μετὰ
δέ,
|
ὡς |
τοῦτο
σφι
ἐξέργαστο,
ἐποιήσαντο
ἰσχυρὰς |
[1, 91] |
ἅλωσιν,
καὶ
τοῦτο
ἐπιστάσθω
Κροῖσος
|
ὡς |
ὕστερον
τοῖσι
ἔτεσι
τούτοισι
ἁλοὺς |
[1, 30] |
εἵνεκεν
τῆς
σῆς
καὶ
πλάνης,
|
ὡς |
φιλοσοφέων
γῆν
πολλὴν
θεωρίης
εἵνεκεν |
[1, 44] |
ἐλάνθανε
βόσκων,
τὸν
δὲ
ἑταιρήιον,
|
ὡς |
φύλακα
συμπέμψας
αὐτὸν
εὑρήκοι
πολεμιώτατον. |
[1, 123] |
Ἅρπαγος
τῶν
πρώτων
Μήδων
ἀνέπειθε
|
ὡς |
χρὴ
Κῦρον
προστησαμένους
Ἀστυάγεα
παῦσαι |
[1, 124] |
πρὸς
σέο
Ἀστυάγεα
καταιρέειν
πειρήσονται.
|
ὡς |
ὦν
ἑτοίμου
τοῦ
γε
ἐνθάδε |
[1, 126] |
οὔτε
τἄλλα
οὔτε
τὰ
πολέμια.
|
ὡς |
ὦν
ἐχόντων
ὧδε,
ἀπίστασθε
ἀπ᾽ |
[1, 40] |
γνώμην
ἀποφαίνων
περὶ
τοῦ
ἐνυπνίου.
|
ὡς |
ὦν
νενικημένος
ὑπὸ
σέο
μεταγινώσκω, |
[1, 95] |
ὅτεῳ
τρόπῳ
ἡγήσαντο
τῆς
Ἀσίης.
|
ὡς |
ὦν
Περσέων
μετεξέτεροι
λέγουσι,
οἱ |
[1, 118] |
διαβεβλημένος
οὐκ
ἐν
ἐλαφρῷ
ἐποιεύμην.
|
ὡς |
ὦν
τῆς
τύχης
εὖ
μετεστεώσης, |
[1, 87] |
Κροῖσον
μαθόντα
τὴν
Κύρου
μετάγνωσιν,
|
ὡς |
ὥρα
πάντα
μὲν
ἄνδρα
σβεννύντα |
[1, 80] |
συνήισαν
ἐς
τὴν
μάχην,
ἐνθαῦτα
|
ὡς |
ὤσφροντο
τάχιστα
τῶν
καμήλων
οἱ |