Livre, Chapitre |
[1, 172] |
χρέωνται
κεχωρισμένοισι
πολλὸν
τῶν
τε
|
ἄλλων |
ἀνθρώπων
καὶ
Καρῶν.
τοῖσι
γὰρ |
[1, 140] |
δὲ
κεχωρίδαται
πολλὸν
τῶν
τε
|
ἄλλων |
ἀνθρώπων
καὶ
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ |
[1, 66] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι,
Ἀρκάδων
μὲν
τῶν
|
ἄλλων |
ἀπείχοντο,
οἳ
δὲ
πέδας
φερόμενοι |
[1, 11] |
δεσπότεα
ἀπολλύναι
ἢ
αὐτὸν
ὑπ᾽
|
ἄλλων |
ἀπόλλυσθαι·
αἱρέεται
αὐτὸς
περιεῖναι.
ἐπειρώτα |
[1, 210] |
εἶναι,
ἀντὶ
δὲ
ἄρχεσθαι
ὑπ᾽
|
ἄλλων |
ἄρχειν
ἁπάντων.
εἰ
δέ
τις |
[1, 3] |
ἐκδόντες
ἀπαιτεόντων
βουλοίατό
σφι
παρ᾽
|
ἄλλων |
δίκας
γίνεσθαι.
~Μέχρι
μὲν
ὦν |
[1, 58] |
Πελασγῶν
μάλιστα
προσκεχωρηκότων
αὐτῷ
καὶ
|
ἄλλων |
ἐθνέων
βαρβάρων
συχνῶν.
πρόσθε
δὲ |
[1, 69] |
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν
τε
καὶ
|
ἄλλων |
ἐθνέων
βασιλεύς,
λέγων
τάδε.
ὦ |
[1, 53] |
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν
τε
καὶ
|
ἄλλων |
ἐθνέων
βασιλεύς,
νομίσας
τάδε
μαντήια |
[1, 138] |
ὀφείλειν
χρέος,
πολλῶν
μὲν
καὶ
|
ἄλλων |
εἵνεκα,
μάλιστα
δὲ
ἀναγκαίην
φασὶ |
[1, 192] |
τῷ
πεδίῳ
κῶμαι
μεγάλαι,
τῶν
|
ἄλλων |
ἐοῦσαι
ἀτελέες,
τοῖσι
κυσὶ
προσετετάχατο |
[1, 114] |
βουκολίαι
αὗται,
ἔπαιζε
δὲ
μετ᾽
|
ἄλλων |
ἡλίκων
ἐν
ὁδῷ.
καὶ
οἱ |
[1, 98] |
ποιήσασθαι
καὶ
τοῦτο
περιστέλλοντας
τῶν
|
ἄλλων |
ἧσσον
ἐπιμέλεσθαι.
πειθομένων
δὲ
καὶ |
[1, 147] |
τοῦ
οὐνόματος
μᾶλλόν
τι
τῶν
|
ἄλλων |
Ἰώνων,
ἔστωσαν
δὴ
καὶ
οἱ |
[1, 146] |
μᾶλλον
οὗτοι
Ἴωνες
εἰσὶ
τῶν
|
ἄλλων |
Ἰώνων
ἢ
κάλλιόν
τι
γεγόνασι, |
[1, 143] |
ναυβάται.
ἀπεσχίσθησαν
δὲ
ἀπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
Ἰώνων
οὗτοι
κατ᾽
ἄλλο
μὲν |
[1, 80] |
πάντες
διετετάχατο,
παραίνεσε
τῶν
μὲν
|
ἄλλων |
Λυδῶν
μὴ
φειδομένους
κτείνειν
πάντα |
[1, 153] |
τε
Κροίσου
καὶ
τὸν
τῶν
|
ἄλλων |
Λυδῶν
Πακτύῃ
ἀνδρὶ
Λυδῷ
κομίζειν, |
[1, 170] |
ἁπασέων
μεγίστην
νεμομένους
καὶ
ἄρχοντας
|
ἄλλων· |
μένουσι
δέ
σφι
ἐν
τῇ |
[1, 84] |
ὡς
οὐ
προεχώρεε,
ἐνθαῦτα
τῶν
|
ἄλλων |
πεπαυμένων
ἀνὴρ
Μάρδος
ἐπειρᾶτο
προσβαίνων, |
[1, 137] |
βασιλέα
μηδένα
φονεύειν,
μήτε
τῶν
|
ἄλλων |
Περσέων
μηδένα
τῶν
ἑωυτοῦ
οἰκετέων |