Livre, Chapitre |
[1, 87] |
εἰρέσθαι
τάδε.
Κροῖσε,
τίς
σε
|
ἀνθρώπων |
ἀνέγνωσε
ἐπὶ
γῆν
τὴν
ἐμὴν |
[1, 32] |
βίον.
πολλοὶ
μὲν
γὰρ
ζάπλουτοι
|
ἀνθρώπων |
ἀνόλβιοι
εἰσί,
πολλοὶ
δὲ
μετρίως |
[1, 24] |
εἰ
μέλλοιεν
ἀκούσεσθαι
τοῦ
ἀρίστου
|
ἀνθρώπων |
ἀοιδοῦ,
ἀναχωρῆσαι
ἐκ
τῆς
πρύμνης |
[1, 34] |
εἰκάσαι,
ὅτι
ἐνόμισε
ἑωυτὸν
εἶναι
|
ἀνθρώπων |
ἁπάντων
ὀλβιώτατον.
αὐτίκα
δέ
οἱ |
[1, 45] |
τοῦ
καθήραντος,
ἐπείτε
ἡσυχίη
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ἐγένετο
περὶ
τὸ
σῆμα,
συγγινωσκόμενος |
[1, 203] |
ἀρχήν.
μῖξιν
δὲ
τούτων
τῶν
|
ἀνθρώπων |
εἶναι
ἐμφανέα
κατὰ
περ
τοῖσι |
[1, 45] |
ἐγένετο
περὶ
τὸ
σῆμα,
συγγινωσκόμενος
|
ἀνθρώπων |
εἶναι
τῶν
αὐτὸς
ᾔδεε
βαρυσυμφορώτατος, |
[1, 32] |
φαίνεαι
καὶ
βασιλεὺς
πολλῶν
εἶναι
|
ἀνθρώπων· |
ἐκεῖνο
δὲ
τὸ
εἴρεό
με, |
[1, 5] |
ὁμοίως
σμικρὰ
καὶ
μεγάλα
ἄστεα
|
ἀνθρώπων |
ἐπεξιών.
τὰ
γὰρ
τὸ
πάλαι |
[1, 172] |
κεχωρισμένοισι
πολλὸν
τῶν
τε
ἄλλων
|
ἀνθρώπων |
καὶ
Καρῶν.
τοῖσι
γὰρ
κάλλιστον |
[1, 140] |
κεχωρίδαται
πολλὸν
τῶν
τε
ἄλλων
|
ἀνθρώπων |
καὶ
τῶν
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἱρέων. |
[1, 173] |
νενομίκασι
καὶ
οὐδαμοῖσι
ἄλλοισι
συμφέρονται
|
ἀνθρώπων· |
καλέουσι
ἀπὸ
τῶν
μητέρων
ἑωυτοὺς |
[1, 134] |
τιμῇ
ἄγονται,
νομίζοντες
ἑωυτοὺς
εἶναι
|
ἀνθρώπων |
μακρῷ
τὰ
πάντα
ἀρίστους,
τοὺς |
[1, 60] |
τὸν
αὐτὴ
ἡ
Ἀηθναίη
τιμήσασα
|
ἀνθρώπων |
μάλιστα
κατάγει
ἐς
τὴν
ἑωυτῆς |
[1, 30] |
ὀλβιώτατον"
ὃ
μὲν
ἐλπίζων
εἶναι
|
ἀνθρώπων |
ὀλβιώτατος
ταῦτα
ἐπειρώτα·
Σόλων
δὲ |
[1, 181] |
ἐνιδρυμένον,
οὐδὲ
νύκτα
οὐδεὶς
ἐναυλίζεται
|
ἀνθρώπων |
ὅτι
μὴ
γυνὴ
μούνη
τῶν |
[1, 203] |
καὶ
μεγάθεϊ
ὑψηλότατον.
ἔθνεα
δὲ
|
ἀνθρώπων |
πολλὰ
καὶ
παντοῖα
ἐν
ἑωυτῷ |
[1, 25] |
ποίημα,
ὃς
μοῦνος
δὴ
πάντων
|
ἀνθρώπων |
σιδήρου
κόλλησιν
ἐξεῦρε.
~τελευτήσαντος
δὲ |
[1, 129] |
τε
καὶ
ἀδικώτατον
ἐόντα
πάντων
|
ἀνθρώπων, |
σκαιότατον
μέν
γε,
εἰ
παρεὸν |
[1, 159] |
Ἀριστόδικον,
λέγουσαν
δὲ
τάδε
ἀνοσιώτατε
|
ἀνθρώπων, |
τί
τάδε
τολμᾷς
ποιέειν;
τοὺς |
[1, 0] |
ὡς
μήτε
τὰ
γενόμενα
ἐξ
|
ἀνθρώπων |
τῷ
χρόνῳ
ἐξίτηλα
γένηται,
μήτε |
[1, 94] |
θήλεα
τέκνα
καταπορνεύουσι,
πρῶτοι
δὲ
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
νόμισμα
χρυσοῦ |
[1, 142] |
καλλίστῳ
ἐτύγχανον
ἱδρυσάμενοι
πόλιας
πάντων
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν·
οὔτε
γὰρ |
[1, 23] |
οὐδενὸς
δεύτερον,
καὶ
διθύραμβον
πρῶτον
|
ἀνθρώπων |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν
ποιήσαντά
τε |