Livre, Chapitre |
[1, 122] |
τοῦ
βουκόλου
γυναικός,
ἤιέ
τε
|
ταύτην |
αἰνέων
διὰ
παντός,
ἦν
τέ |
[1, 196] |
τις
αὐτέων
ἔμπηρος
εἴη,
καὶ
|
ταύτην |
ἂν
ἐκήρυσσε,
ὅστις
θέλοι
ἐλάχιστον |
[1, 109] |
τούτου
τελευτήσαντος
ἐς
τὴν
θυγατέρα
|
ταύτην |
ἀναβῆναι
ἡ
τυραννίς,
τῆς
νῦν |
[1, 46] |
δύναμιν.
μετὰ
ὦν
τὴν
διάνοιαν
|
ταύτην |
αὐτίκα
ἀπεπειρᾶτο
τῶν
μαντείων
τῶν |
[1, 31] |
ἀνθρώπῳ
τυχεῖν
ἄριστον
ἐστί.
μετὰ
|
ταύτην |
δὲ
τὴν
εὐχὴν
ὡς
ἔθυσάν |
[1, 107] |
μαθών.
μετὰ
δὲ
τὴν
Μανδάνην
|
ταύτην |
ἐοῦσαν
ἤδη
ἀνδρὸς
ὡραίην
Μήδων |
[1, 120] |
πάντα.
~Ἁρπάγῳ
μὲν
Ἀστυάγης
δίκην
|
ταύτην |
ἐπέθηκε,
Κύπου
δὲ
πέρι
βουλεύων |
[1, 167] |
ἐκτήσαντο
πόλιν
γῆς
τῆς
Οἰνωτπίης
|
ταύτην |
ἥτις
νῦν
Ὑέλη
καλέεται?
ἔκτισαν |
[1, 103] |
τῷ
πατρὶ
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ταύτην |
θέλων
ἐξελεῖν.
καί
οἱ,
ὡς |
[1, 176] |
ἔπειτα
ὑπῆψαν
τὴν
ἀκρόπολιν
πᾶσαν
|
ταύτην |
καίεσθαι.
ταῦτα
δὲ
ποιήσαντες
καὶ |
[1, 207] |
δὲ
καὶ
μεμφόμενος
τὴν
γνώμην
|
ταύτην |
Κροῖσος
ὁ
Λυδὸς
ἀπεδείκνυτο
ἐναντίην |
[1, 185] |
τρίς
τε
ἐς
τὴν
αὐτὴν
|
ταύτην |
κώμην
παραγίνονται
καὶ
ἐν
τρισὶ |
[1, 64] |
καταστήσας
ἐς
Νάξον
καὶ
γὰρ
|
ταύτην |
ὁ
Πεισίστρατος
κατεστρέψατο
πολέμῳ
καὶ |
[1, 205] |
βασίλεια.
Τόμυρίς
οἱ
ἦν
οὔνομα.
|
ταύτην |
πέμπων
ὁ
Κῦρος
ἐμνᾶτο
τῷ |
[1, 167] |
νῦν
Ὑέλη
καλέεται?
ἔκτισαν
δὲ
|
ταύτην |
πρὸς
ἀνδρὸς
Ποσειδωνιήτεω
μαθόντες
ὡς |
[1, 74] |
νύκτα
γενέσθαι.
τὴν
δὲ
μεταλλαγὴν
|
ταύτην |
τῇ
ἡμέρης
Θαλῆς
ὁ
Μιλήσιος |
[1, 144] |
οἰκία
προσεπασσάλευσε
τὸν
τρίποδα.
διὰ
|
ταύτην |
τὴν
αἰτίην
αἱ
πέντε
πόλιες, |
[1, 60] |
τρεῖς
δακτύλους
καὶ
ἄλλως
εὐειδής?
|
ταύτην |
τὴν
γυναῖκα
σκευάσαντες
πανοπλίῃ,
ἐς |
[1, 144] |
Ἁλικαρνησσόν.
τούτοισι
μέν
νυν
οὗτοι
|
ταύτην |
τὴν
ζημίην
ἐπέθηκαν.
~δυώδεκα
δὲ |
[1, 214] |
τὴν
ἑωυτῆς
δύναμιν
συνέβαλε
Κύρῳ.
|
ταύτην |
τὴν
μάχην,
ὅσαι
δὴ
βαρβάρων |
[1, 174] |
ἀποδεξάμενοι
οὐδέν,
οὔτε
ὅσοι
Ἑλλήνων
|
ταύτην |
τὴν
χώρην
οἰκέουσι?
οἰκέουσι
δὲ |
[1, 38] |
ἀπολέεσθαι.
πρὸς
ὧν
τὴν
ὄψιν
|
ταύτην |
τόν
τε
γάμον
τοι
τοῦτον |
[1, 35] |
μένων
ἐν
ἡμετέρου,
συμφορήν
τε
|
ταύτην |
ὡς
κουφότατα
φέρων
κερδανέεις
πλεῖστον" |