Livre, Chapitre |
[1, 32] |
ἐτέων
μηνὶ
μακρότερον
γίνεσθαι,
ἵνα
|
δὴ |
αἱ
ὧραι
συμβαίνωσι
παραγινόμεναι
ἐς |
[1, 199] |
καὶ
Ἀράβιοι
ποιεῦσι.
~ὁ
δὲ
|
δὴ |
αἴσχιστος
τῶν
νόμων
ἐστὶ
τοῖσι |
[1, 86] |
παῖδας,
ἐν
νόῳ
ἔχων
εἴτε
|
δὴ |
ἀκροθίνια
ταῦτα
καταγιεῖν
θεῶν
ὅτεῳ |
[1, 193] |
Δήμητρος
καρπὸν
ἐκφέρειν
τὰ
γὰρ
|
δὴ |
ἄλλα
δένδρεα
οὐδὲ
πειρᾶται
ἀρχὴν |
[1, 114] |
ἐπείτε
μετείθη
τάχιστα,
ὡς
γε
|
δὴ |
ἀνάξια
ἑωυτοῦ
παθών,
μᾶλλόν
τι |
[1, 152] |
μὴ
τιμωρέειν
Ἴωσι.
οἳ
μὲν
|
δὴ |
ἀπαλλάσσοντο,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἀπωσάμενοι
τῶν |
[1, 21] |
τὸν
νηὸν
οἰκοδομέῃ.
ὃ
μὲν
|
δὴ |
ἀπόστολος
ἐς
τὴν
Μίλητον
ἦν, |
[1, 3] |
οὐδὲ
γὰρ
ἐκείνους
διδόναι.
οὕτω
|
δὴ |
ἁρπάσαντος
αὐτοῦ
Ἑλένην,
τοῖσι
Ἕλλησι |
[1, 116] |
σὸν
μηδὲν
ἐπιμέμφεσθαι"
τὸν
μὲν
|
δὴ |
Ἀρτεμβάρεα
πέμπει,
τὸν
δὲ
Κῦρον |
[1, 82] |
παρῆσαν
πυνθανόμενοι
ἀμφότεροι.
τέως
μὲν
|
δὴ |
αὐτοὶ
ἑκάτεροι
ἔφασαν
νικᾶν,
λέγοντες |
[1, 84] |
ἐς
θυμὸν
ἐβάλετο?
τότε
δὲ
|
δὴ |
αὐτός
τε
ἀναβεβήκεε
καὶ
κατ? |
[1, 173] |
τότε
Σόλυμοι
ἐκαλέοντο.
ἕως
μὲν
|
δὴ |
αὐτῶν
Σαρπηδὼν
ἦρχε,
οἳ
δὲ |
[1, 214] |
Κύρῳ.
ταύτην
τὴν
μάχην,
ὅσαι
|
δὴ |
βαρβάρων
ἀνδρῶν
μάχαι
ἐγένοντο,
κρίνω |
[1, 188] |
τὴν
Ἀσσυρίων
ἀρχήν.
στρατεύεται
δὲ
|
δὴ |
βασιλεὺς
ὁ
μέγας
καὶ
σιτίοισι |
[1, 43] |
τοῦ
Κροίσου
παιδός.
ὃ
μὲν
|
δὴ |
βληθεὶς
τῇ
αἰχμῇ
ἐξέπλησε
τοῦ |
[1, 62] |
πορεύεσθαι
ἐπὶ
τὸ
ἄστυ,
οὕτω
|
δὴ |
βοηθέουσι
ἐπ?
αὐτόν.
καὶ
οὗτοί |
[1, 129] |
εἵνεκεν
Μήδους
κατεδούλωσε.
εἰ
γὰρ
|
δὴ |
δεῖν
πάντως
περιθεῖναι
ἄλλῳ
τεῷ |
[1, 185] |
πεδίον
πᾶν
πελαγίζειν.
~ἡ
δὲ
|
δὴ |
δεύτερον
γενομένη
ταύτης
βασίλεια,
τῇ |
[1, 129] |
παρεὸν
αὐτῷ
βασιλέα
γενέσθαι,
εἰ
|
δὴ |
δι?
ἑωυτοῦ
γε
ἐπρήχθη
τὰ |
[1, 36] |
φέρων
κερδανέεις
πλεῖστον"
~ὃ
μὲν
|
δὴ |
δίαιταν
εἶχε
ἐν
Κροίσου.
ἐν |
[1, 196] |
αἰσχίονας
παρθένους
ἐλάμβανον.
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
διεξέλθοι
ὁ
κῆρυξ
πωλέων
τὰς |
[1, 48] |
τὰ
αὐτὸς
ἐποίησε.
ἐπείτε
γὰρ
|
δὴ |
διέπεμψε
παρὰ
τὰ
χρηστήρια
τοὺς |
[1, 129] |
γὰρ
γράψαι,
τὸ
πρῆγμα
ἑωυτοῦ
|
δὴ |
δικαίως
εἶναι.
Ἀστυάγης
δέ
μιν |
[1, 82] |
οὗτοι
νυκτὸς
ἐπελθούσης.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
δύο
τῶν
Ἀργείων
ὡς
νενικηκότες |
[1, 32] |
μηνὸς
μὴ
γινομένου?
εἰ
δὲ
|
δὴ |
ἐθελήσει
τοὔτερον
τῶν
ἐτέων
μηνὶ |
[1, 5] |
ἐοῦσα,
αἰδεομένη
τοὺς
τοκέας
οὕτω
|
δὴ |
ἐθελοντὴν
αὐτὴν
τοῖσι
Φοίνιξι
συνεκπλῶσαι, |
[1, 206] |
ἢ
δι?
ἡσυχίης
εἶναι?
σὺ
|
δὴ |
εἰ
μεγάλως
προθυμέαι
Μασσαγετέων
πειρηθῆναι, |
[1, 75] |
ποταμὸν
ὁ
στρατός
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
εἶναι
κω
τοῦτον
τὸν
χρόνον |
[1, 146] |
τότε
γε
Ἰώνων
ἦν.
~τούτων
|
δὴ |
εἵνεκα
καὶ
οἱ
Ἴωνες
δυώδεκα |
[1, 86] |
τὸν
ἑωυτοῦ
ὄλβον
ἀποφλαυρίσειε
οἷα
|
δὴ |
εἶπας,
ὥς
τε
αὐτῷ
πάντα |
[1, 186] |
αὐτῆς
τὰ
πρήγματα.
~ταῦτα
μὲν
|
δὴ |
ἐκ
βάθεος
περιεβάλετο,
τοιήνδε
δὲ |
[1, 49] |
χάλκεον
ἐπίθημα
ἐπιθείς.
~τὰ
μὲν
|
δὴ |
ἐκ
Δελφῶν
οὕτω
τῷ,
Κροίσῳ |
[1, 182] |
λέγουσι
οἱ
Αἰγύπτιοι?
καὶ
γὰρ
|
δὴ |
ἐκεῖθι
κοιμᾶται
ἐν
τῷ
τοῦ |
[1, 132] |
ἀνὴρ
παρεστεὼς
ἐπαείδει
θεογονίην,
οἵην
|
δὴ |
ἐκεῖνοι
λέγουσι
εἶναι
τὴν
ἐπαοιδήν? |
[1, 26] |
λίποιεν
ἐν
Τάραντι,
τριήκοντα?
ὃς
|
δὴ |
Ἑλλήνων
πρώτοισι
ἐπεθήκατο
Ἐφεσίοισι.
ἔνθα |
[1, 66] |
ἐστρατεύοντο,
χρησμῷ
κιβδήλῳ
πίσυνοι,
ὡς
|
δὴ |
ἐξανδραποδιούμενοι
τοὺς
Τεγεήτας.
ἑσσωθέντες
δὲ |
[1, 208] |
διαβησομένου
ἐπ?
ἐκείνην.
ἣ
μὲν
|
δὴ |
ἐξανεχώρεε
κατὰ
ὑπέσχετο
πρῶτα?
Κῦρος |
[1, 209] |
κω
ἡλικίην
στρατεύεσθαι.
ἐπεὶ
ὦν
|
δὴ |
ἐξηγέρθη
ὁ
Κῦρος,
ἐδίδου
λόγον |
[1, 11] |
ἐνδέειν
διακρῖναι
τοιαύτην
αἵρεσιν.
οὔκων
|
δὴ |
ἔπειθε,
ἀλλ?
ὥρα
ἀναγκαίην
ἀληθέως |
[1, 13] |
αὐτῶν
λόγον
οὐδένα
ἐποιεῦντο,
πρὶν
|
δὴ |
ἐπετελέσθη.
~τὴν
μὲν
δὴ
τυραννίδα |
[1, 214] |
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
χρόνον
τε
|
δὴ |
ἐπὶ
πολλὸν
συνεστάναι
μαχομένους
καὶ |
[1, 60] |
ὁμολογήσαντος
ἐπὶ
τούτοισι
Πεισιστράτου,
μηχανῶνται
|
δὴ |
ἐπὶ
τῇ
κατόδῳ
πρῆγμα
εὐηθέστατον, |
[1, 122] |
ὡς
ἐπύθοντο,
μεγάλως
ἀσπάζοντο
οἷα
|
δὴ |
ἐπιστάμενοι
αὐτίκα
τότε
τελευτῆσαι,
ἱστόρεόν |
[1, 114] |
δοκίμου
ἐν
Μήδοισι,
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ἐποίησε
τὸ
προσταχθὲν
ἐκ
τοῦ |
[1, 196] |
δὲ
ἐπὶ
συνοικήσι.
ὅσοι
μὲν
|
δὴ |
ἔσκον
εὐδαίμονες
τῶν
Βαβυλωνίων
ἐπίγαμοι, |
[1, 38] |
τυγχάνεις
ἐὼν
παῖς?
τὸν
γὰρ
|
δὴ |
ἕτερον
διεφθαρμένον
τὴν
ἀκοὴν
οὐκ |
[1, 32] |
ὡς
ἀριστῶν
γενομένων"
~Σόλων
μὲν
|
δὴ |
εὐδαιμονίης
δευτερεῖα
ἔνεμε
τούτοισι,
Κροῖσος |
[1, 116] |
ἀγόμενος
ἐς
τὰς
ἀνάγκας
οὕτω
|
δὴ |
ἔφαινε
τὸν
ἐόντα
λόγον?
ἀρχόμενος |
[1, 189] |
ὑποβρύχιον
οἰχώκεε
φέρων.
κάρτα
τε
|
δὴ |
ἐχαλέπαινε
τῷ
ποταμῷ
ὁ
Κῦρος |
[1, 115] |
Κῦρον
ὁ
Ἀστυάγης
ἔφη
σὺ
|
δὴ |
ἐὼν
τοῦδε
τοιούτου
ἐόντος
παῖς |
[1, 190] |
τὸ
δεύτερον
ἔαρ
ὑπέλαμπε,
οὕτω
|
δὴ |
ἤλαυνε
ἐπὶ
τὴν
Βαβυλῶνα.
οἱ |
[1, 143] |
παντὸς
τότε
Ἑλληνικοῦ
γένεος,
πολλῷ
|
δὴ |
ἦν
ἀσθενέστατον
τῶν
ἐθνέων
τὸ |
[1, 131] |
ὕδατι
καὶ
ἀνέμοισι.
τούτοισι
μὲν
|
δὴ |
θύουσι
μούνοισι
ἀρχῆθεν,
ἐπιμεμαθήκασι
δὲ |
[1, 22] |
δὴ
καὶ
ἐγένετο.
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
ἰδών
τε
ἐκεῖνα
ὁ
κῆρυξ |
[1, 183] |
κινέειν
τὸν
ἀνδριάντα.
τὸ
μὲν
|
δὴ |
ἱρὸν
τοῦτο
οὕτω
κεκόσμηται,
ἔστι |
[1, 2] |
ἄν
οὗτοι
Κρῆτες.
ταῦτα
μὲν
|
δὴ |
ἴσα
πρὸς
ἴσα
σφι
γενέσθαι, |
[1, 135] |
τε
παντοδαπὰς
πυνθανόμενοι
ἐπιτηδεύουσι,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἀπ?
Ἑλλήνων
μαθόντες
παισὶ |
[1, 75] |
εἰ
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἀπικομένου
χρησμοῦ
κιβδήλου,
ἐλπίσας |
[1, 214] |
στρατιῆς
αὐτοῦ
ταύτῃ
διεφθάρη
καὶ
|
δὴ |
καὶ
αὐτὸς
Κῦρος
τελευτᾷ,
βασιλεύσας |
[1, 184] |
καὶ
τὰ
ἱρά,
ἐν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
γυναῖκες
δύο.
ἡ
μὲν |
[1, 51] |
καὶ
χεύματα
ἀργύρεα
κυκλοτερέα,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
γυναικὸς
εἴδωλον
χρύσεον
τρίπηχυ, |
[1, 74] |
προθέμενος
ἐνιαυτὸν
τοῦτον
ἐν
τῷ
|
δὴ |
καὶ
ἐγένετο
ἡ
μεταβολή.
οἱ |
[1, 22] |
εὐπαθείῃσι
ἐόντας
ἀγγείλῃ
Ἀλυάττῃ?
τὰ
|
δὴ |
καὶ
ἐγένετο.
ὡς
γὰρ
δὴ |
[1, 129] |
ἐς
αὐτὸν
θυμαλγέα
ἔπεα,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
εἴρετό
μιν
πρὸς
τὸ |
[1, 1] |
τῇ
τε
ἄλλῃ
ἐσαπικνέεσθαι
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐς
Ἄργος.
τὸ
δὲ |
[1, 85] |
ἐπεποιήκεε,
ἄλλα
τε
ἐπιφραζόμενος,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐς
Δελφοὺς
περὶ
αὐτοῦ |
[1, 82] |
τὰς
ἄλλας
ἔπεμπε
συμμαχίας
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐς
Λακεδαίμονα.
τοῖσι
δὲ |
[1, 30] |
Αἴγυπτον
ἀπίκετο
παρὰ
Ἄμασιν
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ἐς
Σάρδις
παρὰ
Κροῖσον. |
[1, 166] |
ἱρὰ
ἐνιδρύσαντο.
καὶ
ἦγον
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
ἔφερον
τοὺς
περιοίκους
ἅπαντας, |
[1, 31] |
τε
ἀμφότεροι
ὁμοίως
ἦσαν,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
λέγεται
ὅδε
ὁ
λόγος. |
[1, 14] |
Γορδίεω
Φρυγίης
βασιλέα.
ἀνέθηκε
γὰρ
|
δὴ |
καὶ
Μίδης
τὸν
βασιλήιον
θρόνον |
[1, 147] |
τι
τῶν
ἄλλων
Ἰώνων,
ἔστωσαν
|
δὴ |
καὶ
οἱ
καθαρῶς
γεγονότες
Ἴωνες. |
[1, 214] |
ἐγένοντο,
κρίνω
ἰσχυροτάτην
γενέσθαι,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
πυνθάνομαι
οὕτω
τοῦτο
γενόμενον. |
[1, 29] |
ὡς
ἕκαστος
αὐτῶν
ἀπικνέοιτο,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
Σόλων
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος,
ὃς |
[1, 185] |
ἀραιρημένα
ἄστεα
αὐτοῖσι,
ἐν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
τὴν
Νίνον,
προεφυλάξατο
ὅσα |
[1, 8] |
πρηγμάτων
ὑπερετίθετο
ὁ
Κανδαύλης
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τὸ
εἶδος
τῆς
γυναικὸς |
[1, 191] |
ἐν
εὐπαθείῃσι
εἶναι,
ἐς
ὃ
|
δὴ |
καὶ
τὸ
κάρτα
ἐπύθοντο.
~καὶ |
[1, 1] |
γυναῖκας
ἄλλας
τε
πολλάς
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τοῦ
βασιλέος
θυγατέρα?
τὸ |
[1, 192] |
ὅση
τις
ἐστί,
ἐν
δὲ
|
δὴ |
καὶ
τῷδε.
βασιλέι
τῷ
μεγάλῳ |
[1, 188] |
ἐξ
οἴκου
καὶ
προβάτοῖσι,
καὶ
|
δὴ |
καὶ
ὕδωρ
ἀπὸ
τοῦ
Χοάσπεω |
[1, 171] |
τὴν
ἤπειρον
ἀπίκοντο.
κατὰ
μὲν
|
δὴ |
Κᾶρας
οὕτω
Κρῆτες
λέγουσι
γενέσθαι? |
[1, 111] |
ἐμφανέα
ἐν
Ἁρπάγου.
καὶ
πρόκατε
|
δὴ |
κατ?
ὁδὸν
πυνθάνομαι
τὸν
πάντα |
[1, 214] |
ἠπείλησα,
αἵματος
κορέσω"
τὰ
μὲν
|
δὴ |
κατὰ
τὴν
Κύρου
τελευτὴν
τοῦ |
[1, 173] |
τοὺς
Τερμίλας
παρὰ
Σαρπηδόνα,
οὕτω
|
δὴ |
κατὰ
τοῦ
Λύκου
τὴν
ἐπωνυμίην |
[1, 81] |
ὑπὸ
τῶν
Περσέων.
~τοῖσι
μὲν
|
δὴ |
κατεστήκεε
πολιορκίη.
Κροῖσος
δὲ
δοκέων |
[1, 30] |
τὸ
λεχθὲν
εἴρετο
ἐπιστρεφέως?
κοίῃ
|
δὴ |
κρίνεις
Τέλλον
εἶναι
ὀλβιώτατον;
ὁ |
[1, 130] |
ἑωυτῷ,
ἐς
ὃ
ἐτελεύτησε.
Οὕτω
|
δὴ |
Κῦρος
γενόμενός
τε
καὶ
τραφεὶς |
[1, 188] |
τις
λέγεται
γενέσθαι.
~ὁ
δὲ
|
δὴ |
Κῦρος
ἐπὶ
ταύτης
τῆς
γυναικὸς |
[1, 34] |
οὕτερος
μὲν
διέφθαρτο,
ἦν
γὰρ
|
δὴ |
κωφός,
ὁ
δὲ
ἕτερος
τῶν |
[1, 23] |
δὲ
ὁ
Περίανδρος
Κορίνθου?
τῷ
|
δὴ |
λέγουσι
Κορίνθιοι
ὁμολογέουσι
δέ
σφι |
[1, 11] |
ἀπόλλυσθαι?
αἱρέεται
αὐτὸς
περιεῖναι.
ἐπειρώτα
|
δὴ |
λέγων
τάδε.
ἐπεί
με
ἀναγκάζεις |
[1, 9] |
μὴ
δέεσθαι
ἀνόμων"
~Ὃ
μὲν
|
δὴ |
λέγων
τοιαῦτα
ἀπεμάχετο,
ἀρρωδέων
μὴ |
[1, 67] |
ἔλασσον,
πάντα
διζήμενοι,
ἐς
οὗ
|
δὴ |
Λίχης
τῶν
ἀγαθοεργῶν
καλεομένων
Σπαρτιητέων |
[1, 134] |
τῶν
ἐχομένων,
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
|
δὴ |
λόγον
καὶ
οἱ
Πέρσαι
τιμῶσι? |
[1, 93] |
ἔργον
ἐὸν
μέγιστον.
τοῦ
γὰρ
|
δὴ |
Λυδῶν
δήμου
αἱ
θυγατέρες
πορνεύονται |
[1, 140] |
μὴ
ὅσα
θύουσι?
οἱ
δὲ
|
δὴ |
Μάγοι
αὐτοχειρίῃ
πάντα
πλὴν
κυνὸς |
[1, 132] |
εἶναι
τὴν
ἐπαοιδήν?
ἄνευ
γὰρ
|
δὴ |
Μάγου
οὔ
σφι
νόμος
ἐστὶ |
[1, 87] |
κατασβεσθῆναί
τε
τὴν
πυρήν.
οὕτω
|
δὴ |
μαθόντα
τὸν
Κῦρον
ὡς
εἴη |
[1, 32] |
ἔχοντες
βίου
εὐτυχέες.
ὁ
μὲν
|
δὴ |
μέγα
πλούσιος
ἀνόλβιος
δὲ
δυοῖσι |
[1, 4] |
τὸ
δὲ
ἀπὸ
τούτου
Ἕλληνας
|
δὴ |
μεγάλως
αἰτίους
γενέσθαι?
προτέρους
γὰρ |
[1, 171] |
εἶναι
Καρὸς
ἀδελφεούς.
τούτοισι
μὲν
|
δὴ |
μέτεστι,
ὅσοι
δὲ
ἐόντες
ἄλλου |
[1, 94] |
τῶν
ἡμερέων
παίζειν
πᾶσαν,
ἵνα
|
δὴ |
μὴ
ζητέοιεν
σιτία,
τὴν
δὲ |
[1, 29] |
κατά
θεωρίης
πρόφασιν
ἐκπλώσας,
ἵνα
|
δὴ |
μή
τινα
τῶν
νόμων
ἀναγκασθῇ, |
[1, 101] |
Ἀριζαντοὶ
Βούδιοι
Μάγοι.
γένεα
μὲν
|
δὴ |
Μήδων
ἐστὶ
τοσάδε.
~Δηιόκεω
δὲ |
[1, 171] |
ἐπλήρουν
οἱ
τὰς
νέας.
ἅτε
|
δὴ |
Μίνω
τε
κατεστραμμένου
γῆν
πολλὴν |
[1, 117] |
μιν
ὁ
Ἀστυάγης
Ἅρπαγε,
τέῳ
|
δὴ |
μόρῳ
τὸν
παῖδα
κατεχρήσαο
τόν |
[1, 176] |
καὶ
οὕτω
περιεγένοντο.
τὴν
μὲν
|
δὴ |
Ξάνθον
οὕτω
ἔσχε
ὁ
Ἅρπαγος, |
[1, 74] |
~μετὰ
δὲ
ταῦτα,
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ὁ
Ἀλυάττης
ἐξεδίδου
τοὺς
Σκύθας |
[1, 110] |
νομὰς
τῶν
βοῶν
εἶχε
οὗτος
|
δὴ |
ὁ
βουκόλος,
πρὸς
βορέω
τε |
[1, 99] |
ἔχων
τοὺς
προμαχεῶνας.
~ταῦτα
μὲν
|
δὴ |
ὁ
Δηιόκης
ἑωυτῷ
τε
ἐτείχεε |
[1, 43] |
ἔνθα
δὴ
ὁ
ξεῖνος,
οὗτος
|
δὴ |
ὁ
καθαρθεὶς
τὸν
φόνον,
καλεόμενος |
[1, 22] |
Θρασύβουλος
τῶνδε
εἵνεκεν,
ὅκως
ἂν
|
δὴ |
ὁ
κῆρυξ
ὁ
Σαρδιηνὸς
ἰδών |
[1, 91] |
οὐδὲ
τοῦτο
συνέλαβε.
ἦν
γὰρ
|
δὴ |
ὁ
Κῦρος
οὗτος
ἡμίονος?
ἐκ |
[1, 43] |
περιστάντες
αὐτὸ
κύκλῳ
ἐσηκόντιζον.
ἔνθα
|
δὴ |
ὁ
ξεῖνος,
οὗτος
δὴ
ὁ |
[1, 59] |
Πεισιστράτῳ
ἔσχον
τὴν
ἀκρόπολιν.
ἔνθα
|
δὴ |
ὁ
Πεισίστρατος
ἦρχε
Ἀθηναίων,
οὔτε |
[1, 45] |
ὁ
Γορδίεω
τοῦ
Μίδεω,
οὗτος
|
δὴ |
ὁ
φονεὺς
μὲν
τοῦ
ἑωυτοῦ |
[1, 26] |
Ἑλλήνων
πρώτοισι
ἐπεθήκατο
Ἐφεσίοισι.
ἔνθα
|
δὴ |
οἱ
Ἐφέσιοι
πολιορκεόμενοι
ὑπ?
αὐτοῦ |
[1, 141] |
Αἰολεῦσι
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε,
ὅτι
|
δὴ |
οἱ
Ἴωνες
πρότερον
αὐτοῦ
Κύρου |
[1, 13] |
ἐν
Δελφοῖσι
χρηστηρίου.
ὡς
γὰρ
|
δὴ |
οἱ
Λυδοὶ
δεινόν
ἐποιεῦντο
τὸ |
[1, 193] |
καρπῷ
οἱ
ἔρσενες
κατά
περ
|
δὴ |
οἱ
ὄλυνθοι.
~τὸ
δὲ
ἁπάντων |
[1, 44] |
τὸν
μὲν
ἐπίστιον
καλέων,
διότι
|
δὴ |
οἰκίοισι
ὑποδεξάμενος
τὸν
ξεῖνον
φονέα |
[1, 174] |
καὶ
Ρόδον
θάλασσα)
τὸ
ὦν
|
δὴ |
ὀλίγον
τοῦτο,
ἐὸν
ὅσον
τε |
[1, 141] |
ἕτοιμοι
πείθεσθαι
Κύρῳ.
ὃ
μὲν
|
δὴ |
ὀργῇ
ἐχόμενος
ἔλεγέ
σφι
τάδε? |
[1, 4] |
ἔχειν
ἁρπασθεισέων
σωφρόνων?
δῆλα
γὰρ
|
δὴ |
ὅτι,
εἰ
μὴ
αὐταὶ
ἐβούλοντο, |
[1, 207] |
πᾶσαν
τὴν
ἀρχήν.
δῆλα
γὰρ
|
δὴ |
ὅτι
νικῶντες
Μασσαγέται
οὐ
τὸ |
[1, 48] |
ἐπώρα
τῶν
συγγραμμάτων,
τῶν
μὲν
|
δὴ |
οὐδὲν
προσίετό
μιν?
ὁ
δὲ |
[1, 194] |
Ἀρμενίους.
ἀνὰ
τὸν
ποταμὸν
γὰρ
|
δὴ |
οὐκ
οἷά
τε
ἐστὶ
πλέειν |
[1, 57] |
τὴν
γλῶσσαν
μετέμαθε.
καὶ
γὰρ
|
δὴ |
οὔτε
οἱ
Κρηστωνιῆται
οὐδαμοῖσι
τῶν |
[1, 83] |
καὶ
ἔχοιτο
Κροῖσος
ζωγρηθείς.
οὕτω
|
δὴ |
οὗτοι
μὲν
συμφορὴν
ποιησάμενοι
μεγάλην |
[1, 214] |
χειρῶν
ἐκράτησε,
διεργάζεται
ἑωυτόν.
~καὶ
|
δὴ |
οὗτος
μὲν
τρόπῳ
τοιούτῳ
τελευτᾷ? |
[1, 11] |
αἰσχύνην
μεγάλην
φέρει.
~τότε
μὲν
|
δὴ |
οὕτω
οὐδέν
δηλώσασα
ἡσυχίην
εἶχε. |
[1, 25] |
τοῦ
Χίου
ποίημα,
ὃς
μοῦνος
|
δὴ |
πάντων
ἀνθρώπων
σιδήρου
κόλλησιν
ἐξεῦρε. |
[1, 55] |
ἐχρηστηριάζετο
τὸ
τρίτον?
ἐπείτε
γὰρ
|
δὴ |
παρέλαβε
τοῦ
μαντείου
ἀληθείην,
ἐνεφορέετο |
[1, 112] |
σὺ
δὲ
ὧδε
ποίησον,
εἰ
|
δὴ |
πᾶσα
ἀνάγκη
ὀφθῆναι
ἐκκείμενον.
τέτοκα |
[1, 204] |
ἄπειρον
ἐς
ἄποψιν.
τοῦ
ὦν
|
δὴ |
πεδίου
τούτου
τοῦ
μεγάλου
οὐκ |
[1, 24] |
προϊέντα,
ψυχὴν
δὲ
παραιτεόμενον.
οὔκων
|
δὴ |
πείθειν
αὐτὸν
τούτοισι,
ἀλλὰ
κελεύειν |
[1, 64] |
~πειθομένων
δὲ
τῶν
Ἀθηναίων,
οὕτω
|
δὴ |
Πεισίστρατος
τὸ
τρίτον
σχὼν
Ἀθήνας |
[1, 93] |
δὲ
αὐταὶ
ἑωυτάς.
ἡ
μὲν
|
δὴ |
περίοδος
τοῦ
σήματός
εἰσὶ
στάδιοι |
[1, 1] |
ὁρμῆσαι
ἐπ?
αὐτάς.
τὰς
μὲν
|
δὴ |
πλεῦνας
τῶν
γυναικῶν
ἀποφυγεῖν,
τὴν |
[1, 195] |
αὐτῷ
ποιεῦνται
πλοῖα.
~τὰ
μὲν
|
δὴ |
πλοῖα
αὐτοῖσι
ἐστὶ
τοιαῦτα?
ἐσθῆτι |
[1, 86] |
μὴ
ζῶντα
κατακαυθῆναι.
τὸν
μὲν
|
δὴ |
ποιέειν
ταῦτα?
τῷ
δὲ
Κροίσῳ |
[1, 140] |
οἶδα
ταῦτα
ποιέοντας?
ἐμφανέως
γὰρ
|
δὴ |
ποιεῦσι.
κατακηρώσαντες
δὲ
ὦν
τὸν |
[1, 214] |
οἱ
Μασσαγέται
περιεγένοντο,
ἥ
τε
|
δὴ |
πολλὴ
τῆς
Περσικῆς
στρατιῆς
αὐτοῦ |
[1, 174] |
ἰσθμός
ἐστι
τὸν
ὤρυσσον.
καὶ
|
δὴ |
πολλῇ,
χειρὶ
ἐργαζομένων
τῶν
Κνιδίων, |
[1, 204] |
περ
τοῖσι
προβάτοισι.
~τὰ
μὲν
|
δὴ |
πρὸς
ἑσπέρην
τῆς
θαλάσσης
ταύτης |
[1, 18] |
ὅμοιον
ἀνταποδιδόντες
ἐτιμώρεον?
καὶ
γὰρ
|
δὴ |
πρότερον
οἱ
Μιλήσιοι
τοῖσι
Χίοισι |
[1, 98] |
κῃ
τὸ
μέγαθος.
τοῦ
μὲν
|
δὴ |
πρώτου
κύκλου
οἱ
προμαχεῶνες
εἰσὶ |
[1, 84] |
ἀνέβαινον?
προσβάντων
δὲ
συχνῶν
οὕτω
|
δὴ |
Σάρδιές
τε
ἡλώκεσαν
καὶ
πᾶν |
[1, 86] |
~οἱ
δὲ
Πέρσαι
τάς
τε
|
δὴ |
Σάρδις
ἔσχον
καὶ
αὐτὸν
Κροῖσον |
[1, 102] |
ἑωυτῶν
εὖ
ἥκοντες,
ἐπὶ
τούτους
|
δὴ |
στρατευσάμενος
ὁ
Φραόρτης
αὐτός
τε |
[1, 19] |
πέμπει
ἐς
Δελφοὺς
θεοπρόπους,
εἴτε
|
δὴ |
συμβουλεύσαντός
τευ,
εἴτε
καὶ
αὐτῷ |
[1, 62] |
ἐλευθερίης
ἦν
ἀσπαστότερον.
οὗτοι
μὲν
|
δὴ |
συνηλίζοντο,
Ἀθηναίων
δὲ
οἱ
ἐκ |
[1, 155] |
εἰ
μοι
ἀπεστᾶσι"
ὃ
μὲν
|
δὴ |
τά
περ
ἐνόεε
ἔλεγε,
ὃ |
[1, 191] |
ἐς
τὴν
πόλιν.
οὕτω
τε
|
δὴ |
τάξας
καὶ
κατὰ
ταῦτα
παραινέσας |
[1, 125] |
εὑρίσκεται
ταῦτα
καιριώτατα
εἶναι?
ἐποίεε
|
δὴ |
ταῦτα.
γράψας
ἐς
βυβλίον
τὰ |
[1, 69] |
δόλου
καὶ
ἀπάτης"
Κροῖσος
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
δι?
ἀγγέλων
ἐπεκηρυκεύετο,
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 60] |
τὴν
ἑωυτῆς
ἀκρόπολιν.
οἳ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
διαφοιτέοντες
ἔλεγον?
αὐτίκα
δὲ |
[1, 157] |
ἀγαγεῖν
παρ?
ἑωυτόν.
~ὃ
μὲν
|
δὴ |
ταῦτα
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
ἐντειλάμενος |
[1, 98] |
καὶ
κρατῦναι
αὐτὸν
δορυφόροισι?
ποιεῦσι
|
δὴ |
ταῦτα
οἱ
Μῆδοι.
οἰκοδομέουσί
τε |
[1, 156] |
ἔσονται
μὴ
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος
μὲν
|
δὴ |
ταῦτά
οἱ
ὑπετίθετο,
αἱρετώτερα
ταῦτα |
[1, 152] |
Αἰολέων
οἱ
ἄγγελοι
κατὰ
γὰρ
|
δὴ |
τάχος
ἦν
ταῦτα
πρησσόμενα)
εἵλοντο |
[1, 180] |
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν.
τὸ
ὦν
|
δὴ |
τεῖχος
ἑκάτερον
τοὺς
ἀγκῶνας
ἐς |
[1, 164] |
καὶ
εὖ
συναρμοσμένων.
~τὸ
μὲν
|
δὴ |
τεῖχος
τοῖσι
Φωκαιεῦσι
τρόπῳ
τοιῶδε |
[1, 91] |
οὐ
τοῦ
θεοῦ.
κατὰ
μὲν
|
δὴ |
τὴν
Κροίσου
τε
ἀρχὴν
καὶ |
[1, 135] |
προσίενται
ἀνδρῶν
μάλιστα.
καὶ
γὰρ
|
δὴ |
τὴν
Μηδικὴν
ἐσθῆτα
νομίσαντες
τῆς |
[1, 63] |
ἄστεος
πρὸς
ἄριστον
τετραμμένοι
ἦσαν
|
δὴ |
τηνικαῦτα,
καὶ
μετὰ
τὸ
ἄριστον |
[1, 1] |
ἀπικομένους
δὲ
τούς
Φοίνικας
ἐς
|
δὴ |
τὸ
Ἄργος
τοῦτο
διατίθεσθαι
τὸν |
[1, 108] |
φίλον
τοῦτο
οὕτω
γίνεσθαι,
χρὴ
|
δὴ |
τό
γε
ἐμὸν
ὑπηρετέεσθαι
ἐπιτηδέως" |
[1, 169] |
ὅρκιον
ποιησάμενοι
ἡσυχίην
ἦγον.
οὕτω
|
δὴ |
τὸ
δεύτερον
Ἰωνίη
ἐδεδούλωτο.
ὡς |
[1, 134] |
οἱ
Πέρσαι
τιμῶσι?
προέβαινε
γὰρ
|
δὴ |
τὸ
ἔθνος
ἄρχον
τε
καὶ |
[1, 95] |
ὑπὸ
Πέρσῃσι
ἐδεδούλωντο.
~ἐπιδίζηται
δὲ
|
δὴ |
τὸ
ἐνθεῦτεν
ἡμῖν
ὁ
λόγος |
[1, 181] |
αὐτὸν
τὸν
ποταμόν.
~τοῦτο
μὲν
|
δὴ |
τὸ
τεῖχος
θώρηξ
ἐστί,
ἕτερον |
[1, 13] |
Ἡρακλείδας
τὴν
ἀρχήν.
ἀνεῖλέ
τε
|
δὴ |
τὸ
χρηστήριον
καὶ
ἐβασίλευσε
οὕτω |
[1, 191] |
τὸ
ποιητέον
οἱ
ἦν,
ἐποίεε
|
δὴ |
τοιόνδε.
τάξας
τὴν
στρατιὴν
ἅπασαν |
[1, 93] |
δὲ
αὕτη
Γυγαίη.
τοῦτο
μὲν
|
δὴ |
τοιοῦτο
ἐστί.
~Λυδοὶ
δὲ
νόμοισι |
[1, 185] |
ἐν
τρισὶ
ἡμέρῃσι.
τοῦτο
μὲν
|
δὴ |
τοιοῦτον
ἐποίησε,
χῶμα
δὲ
παρέχωσε |
[1, 132] |
καὶ
τῷ
βασιλέι?
ἐν
γὰρ
|
δὴ |
τοῖσι
ἅπασι
Πέρσῃσι
καὶ
αὐτὸς |
[1, 200] |
παραπλήσιος
τούτῳ
νόμος.
~νόμοι
μὲν
|
δὴ |
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι
οὗτοι
κατεστᾶσι?
εἰσὶ |
[1, 24] |
τὴν
θάλασσαν
τὴν
ταχίστην?
ἀπειληθέντα
|
δὴ |
τὸν
Ἀρίονα
ἐς
ἀπορίην
παραιτήσασθαι, |
[1, 94] |
ἔτι
ἐπὶ
μᾶλλον
βιάζεσθαι
οὕτω
|
δὴ |
τὸν
βασιλέα
αὐτῶν
δύο
μοίρας |
[1, 189] |
τὴν
Ἐρυθρὴν
θάλασσαν
ἐκδιδοῖ,
τοῦτον
|
δὴ |
τὸν
Γύνδην
ποταμὸν
ὡς
διαβαίνειν |
[1, 118] |
ἐχρήσατο
ὁ
παῖς"
~Ἅρπαγος
μὲν
|
δὴ |
τὸν
ἰθὺν
ἔφαινε
λόγον?
Ἀστυάγης |
[1, 67] |
Ἀλέης
Ἀθηναίης
κρεμάμεναι.
~κατὰ
μὲν
|
δὴ |
τὸν
πρότερον
πόλεμον
συνεχέως
αἰεὶ |
[1, 114] |
εἵλοντο
ἑωυτῶν
βασιλέα
εἶναι
τοῦτον
|
δὴ |
τὸν
τοῦ
βουκόλου
ἐπίκλησιν
παῖδα. |
[1, 85] |
ἐν
ἤματι
πρῶτον
ἀνόλβῳ.
ἁλισκομένου
|
δὴ |
τοῦ
τείχεος,
ἤιε
γὰρ
τῶν |
[1, 115] |
ἔλαβὲ
τὴν
δίκην.
εἰ
ὦν
|
δὴ |
τοῦδε
εἵνεκα
ἄξιός
τευ
κακοῦ |
[1, 4] |
οὐκ
ἂν
ἡρπάζοντο.
σφέας
μὲν
|
δὴ |
τοὺς
ἐκ
τῆς
Ἀσίης
λέγουσι |
[1, 85] |
μὴ
κτεῖνε
Κροῖσον"
οὗτος
μὲν
|
δὴ |
τοῦτο
πρῶτον
ἐφθέγξατο,
μετὰ
δὲ |
[1, 26] |
νηοῦ
ἑπτὰ
στάδιοι.
πρώτοισι
μὲν
|
δὴ |
τούτοισι
ἐπεχείρησε
ὁ
Κροῖσος,
μετὰ |
[1, 77] |
ἐς
χρόνον
ῥητόν
ἁλίσας
τε
|
δὴ |
τούτους
καὶ
τὴν
ἑωυτοῦ
συλλέξας |
[1, 36] |
ἐκ
τῆς
χώρης"
οἳ
μὲν
|
δὴ |
τούτων
ἐδέοντο,
Κροῖσος
δὲ
μνημονεύων |
[1, 114] |
ὡς
ἑκάστῳ
ἔργον
προστάσσων.
εἷς
|
δὴ |
τούτων
τῶν
παίδων
συμπαίζων,
ἐὼν |
[1, 174] |
σφετέρης
τετραμμένης
ἐς
πόντον,
τὸ
|
δὴ |
Τριόπιον
καλέεται,
ἀργμένης
δὲ
ἐκ |
[1, 185] |
δή
τι
ἐποίησε
σκολιὸν
ὥστε
|
δὴ |
τρὶς
ἐς
τῶν
τινα
κωμέων |
[1, 97] |
τοῦ
Δηιόκεω
φίλοι
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τρόπῳ
τῷ
παρεόντι
χρεώμενοι
δυνατοὶ |
[1, 14] |
πρὶν
δὴ
ἐπετελέσθη.
~τὴν
μὲν
|
δὴ |
τυραννίδα
οὕτω
ἔσχον
οἱ
Μερμνάδαι |
[1, 163] |
πάντα
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν.
τούτῳ
|
δὴ |
τῷ
ἀνδρὶ
προσφιλέες
οἱ
Φωκαιέες |
[1, 132] |
τιάραν
μυρσίνῃ
μάλιστα.
ἑωυτῷ
μὲν
|
δὴ |
τῷ
θύοντι
ἰδίῃ
μούνῳ
οὔ |
[1, 123] |
τούτου
καὶ
ἐόντος
ἑτοίμου,
οὕτω
|
δὴ |
τῷ
Κύρῳ
διαιτωμένῳ
ἐν
Πέρσῃσι |
[1, 98] |
ἐόντων
τῶν
συναπάντων
ἑπτά,
ἐν
|
δὴ |
τῷ
τελευταίῳ
τὰ
βασιλήια
ἔνεστι |
[1, 94] |
ποιευμένους
ὀνομασθῆναι
Τυρσηνούς.
Λυδοὶ
μὲν
|
δὴ |
ὑπὸ
Πέρσῃσι
ἐδεδούλωντο.
~ἐπιδίζηται
δὲ |
[1, 32] |
τελευτήν,
κῇ
ἀποβήσεται?
πολλοῖσι
γὰρ
|
δὴ |
ὑποδέξας
ὄλβον
ὁ
θεὸς
προρρίζους |
[1, 84] |
τετραμμένον
τῆς
πόλιος.
ὁ
ὦν
|
δὴ |
Ὑροιάδης
οὗτος
ὁ
Μάρδος
ἰδὼν |
[1, 193] |
καρπὸς
τοῦ
φοίνικος?
ψῆνας
γὰρ
|
δὴ |
φέρουσι
ἐν
τῷ
καρπῷ
οἱ |
[1, 197] |
τὴν
ἀγορὴν
ἐκφορέουσι?
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
χρέωνται
ἰητροῖσι.
προσιόντες
ὦν
πρὸς |
[1, 117] |
αὐτῷ
σοὶ
εἴην
αὐθέντης.
ποιέω
|
δὴ |
ὧδε?
καλέσας
τὸν
βουκόλον
τόνδε |
[1, 191] |
οὐδὲν
τῶν
πρηγμάτων
προκοπτομένων.
~εἴτε
|
δὴ |
ὦν
ἄλλος
οἱ
ἀπορέοντι
ὑπεθήκατο, |
[1, 180] |
ἐπὶ
τὸν
ποταμὸν
ἐχούσας.
κατὰ
|
δὴ |
ὦν
ἑκάστην
ὁδὸν
ἐν
τῇ |
[1, 124] |
ταῦτα
ποιεῦντι
παρεῖναι.
~ταῦτά
τε
|
δὴ |
ὦν
ἐπιτελέα
ἐγίνετο
καὶ
ὁ |
[1, 8] |
μέχρι
Κανδαύλεω
τοῦ
Μύρσου.
~οὗτος
|
δὴ |
ὦν
ὁ
Κανδαύλης
ἠράσθη
τῆς |
[1, 210] |
αὐτοῦ
περιχωρέοι
ἐς
Δαρεῖον.
ἀμείβεται
|
δὴ |
ὦν
ὁ
Ὑστάσπης
τοῖσιδε.
ὦ |
[1, 69] |
τῆς
Πελοποννήσου
ἦν
κατεστραμμένη.
~ταῦτα
|
δὴ |
ὦν
πάντα
πυνθανόμενος
ὁ
Κροῖσος |
[1, 82] |
ὡς
πολιορκεομένου
Κροίσου.
~ἔς
τε
|
δὴ |
ὦν
τὰς
ἄλλας
ἔπεμπε
συμμαχίας |
[1, 75] |
τὸ
αἷμα
ἀναλείχουσι
ἀλλήλων.
~τοῦτον
|
δὴ |
ὦν
τὸν
Ἀστυάγεα
Κῦρος
ἐόντα |
[1, 34] |
δέ
οἱ
ἦν
Ἄτυς.
τοῦτον
|
δὴ |
ὦν
τὸν
Ἄτυν
σημαίνει
τῷ |
[1, 94] |
δὲ
ἄλλο
ἐπιμηχανᾶσθαι
αὐτῶν.
ἐξευρεθῆναι
|
δὴ |
ὦν
τότε
καὶ
τῶν
κύβων |
[1, 80] |
οὔτε
τὴν
ὀδμὴν
ὀσφραινόμενος.
αὐτοῦ
|
δὴ |
ὦν
τούτου
εἵνεκεν
ἐσεσόφιστο,
ἵνα |
[1, 30] |
ἄν
σφι
Σόλων
θῆται.
~αὐτῶν
|
δὴ |
ὦν
τούτων
καὶ
τῆς
θεωρίης |
[1, 59] |
βάρβαρον,
οὐδαμὰ
μεγάλως
αὐξηθῆναι.
~τούτων
|
δὴ |
ὦν
τῶν
ἐθνέων
τὸ
μὲν |
[1, 143] |
χαρακτῆρες
γλώσσης
τέσσερες
γίνονται.
~τούτων
|
δὴ |
ὦν
τῶν
Ἰώνων
οἱ
Μιλήσιοι |
[1, 108] |
γόνος
βασιλεύσειν
ἀντὶ
ἐκείνου.
ταῦτα
|
δὴ |
ὦν
φυλασσόμενος
ὁ
Ἀστυάγης,
ὡς |
[1, 86] |
αὐτῶν
καὶ
ὄχλον
παρεχόντων,
ἔλεγε
|
δὴ |
ὡς
ἦλθε
ἀρχὴν
ὁ
Σόλων |
[1, 10] |
ἰόντα
διὰ
θυρέων"
~Ὃ
μὲν
|
δὴ |
ὡς
οὐκ
ἐδύνατο
διαφυγεῖν,
ἦν |