Alphabétiquement     [«   »]
δεύτερος 2
δευτέρου 1
δευτέρους 1
δὴ 223
δή 21
δῆθεν 2
Δηιόκεα 1
Fréquences     [«    »]
187 τοὺς
191 τῷ
218 ὡς
223 δὴ
230 γὰρ
239 τῆς
257 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

δὴ


Livre, Chapitre
[1, 32]   ἐτέων μηνὶ μακρότερον γίνεσθαι, ἵνα  δὴ   αἱ ὧραι συμβαίνωσι παραγινόμεναι ἐς
[1, 199]   καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ δὲ  δὴ   αἴσχιστος τῶν νόμων ἐστὶ τοῖσι
[1, 86]   παῖδας, ἐν νόῳ ἔχων εἴτε  δὴ   ἀκροθίνια ταῦτα καταγιεῖν θεῶν ὅτεῳ
[1, 193]   Δήμητρος καρπὸν ἐκφέρειν τὰ γὰρ  δὴ   ἄλλα δένδρεα οὐδὲ πειρᾶται ἀρχὴν
[1, 114]   ἐπείτε μετείθη τάχιστα, ὡς γε  δὴ   ἀνάξια ἑωυτοῦ παθών, μᾶλλόν τι
[1, 152]   μὴ τιμωρέειν Ἴωσι. οἳ μὲν  δὴ   ἀπαλλάσσοντο, Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀπωσάμενοι τῶν
[1, 21]   τὸν νηὸν οἰκοδομέῃ. μὲν  δὴ   ἀπόστολος ἐς τὴν Μίλητον ἦν,
[1, 3]   οὐδὲ γὰρ ἐκείνους διδόναι. οὕτω  δὴ   ἁρπάσαντος αὐτοῦ Ἑλένην, τοῖσι Ἕλλησι
[1, 116]   σὸν μηδὲν ἐπιμέμφεσθαι" τὸν μὲν  δὴ   Ἀρτεμβάρεα πέμπει, τὸν δὲ Κῦρον
[1, 82]   παρῆσαν πυνθανόμενοι ἀμφότεροι. τέως μὲν  δὴ   αὐτοὶ ἑκάτεροι ἔφασαν νικᾶν, λέγοντες
[1, 84]   ἐς θυμὸν ἐβάλετο? τότε δὲ  δὴ   αὐτός τε ἀναβεβήκεε καὶ κατ?
[1, 173]   τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο. ἕως μὲν  δὴ   αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε, οἳ δὲ
[1, 214]   Κύρῳ. ταύτην τὴν μάχην, ὅσαι  δὴ   βαρβάρων ἀνδρῶν μάχαι ἐγένοντο, κρίνω
[1, 188]   τὴν Ἀσσυρίων ἀρχήν. στρατεύεται δὲ  δὴ   βασιλεὺς μέγας καὶ σιτίοισι
[1, 43]   τοῦ Κροίσου παιδός. μὲν  δὴ   βληθεὶς τῇ αἰχμῇ ἐξέπλησε τοῦ
[1, 62]   πορεύεσθαι ἐπὶ τὸ ἄστυ, οὕτω  δὴ   βοηθέουσι ἐπ? αὐτόν. καὶ οὗτοί
[1, 129]   εἵνεκεν Μήδους κατεδούλωσε. εἰ γὰρ  δὴ   δεῖν πάντως περιθεῖναι ἄλλῳ τεῷ
[1, 185]   πεδίον πᾶν πελαγίζειν. ~ἡ δὲ  δὴ   δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια, τῇ
[1, 129]   παρεὸν αὐτῷ βασιλέα γενέσθαι, εἰ  δὴ   δι? ἑωυτοῦ γε ἐπρήχθη τὰ
[1, 36]   φέρων κερδανέεις πλεῖστον" ~ὃ μὲν  δὴ   δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου. ἐν
[1, 196]   αἰσχίονας παρθένους ἐλάμβανον. ὡς γὰρ  δὴ   διεξέλθοι κῆρυξ πωλέων τὰς
[1, 48]   τὰ αὐτὸς ἐποίησε. ἐπείτε γὰρ  δὴ   διέπεμψε παρὰ τὰ χρηστήρια τοὺς
[1, 129]   γὰρ γράψαι, τὸ πρῆγμα ἑωυτοῦ  δὴ   δικαίως εἶναι. Ἀστυάγης δέ μιν
[1, 82]   οὗτοι νυκτὸς ἐπελθούσης. οἱ μὲν  δὴ   δύο τῶν Ἀργείων ὡς νενικηκότες
[1, 32]   μηνὸς μὴ γινομένου? εἰ δὲ  δὴ   ἐθελήσει τοὔτερον τῶν ἐτέων μηνὶ
[1, 5]   ἐοῦσα, αἰδεομένη τοὺς τοκέας οὕτω  δὴ   ἐθελοντὴν αὐτὴν τοῖσι Φοίνιξι συνεκπλῶσαι,
[1, 206]   δι? ἡσυχίης εἶναι? σὺ  δὴ   εἰ μεγάλως προθυμέαι Μασσαγετέων πειρηθῆναι,
[1, 75]   ποταμὸν στρατός οὐ γὰρ  δὴ   εἶναι κω τοῦτον τὸν χρόνον
[1, 146]   τότε γε Ἰώνων ἦν. ~τούτων  δὴ   εἵνεκα καὶ οἱ Ἴωνες δυώδεκα
[1, 86]   τὸν ἑωυτοῦ ὄλβον ἀποφλαυρίσειε οἷα  δὴ   εἶπας, ὥς τε αὐτῷ πάντα
[1, 186]   αὐτῆς τὰ πρήγματα. ~ταῦτα μὲν  δὴ   ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε δὲ
[1, 49]   χάλκεον ἐπίθημα ἐπιθείς. ~τὰ μὲν  δὴ   ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ, Κροίσῳ
[1, 182]   λέγουσι οἱ Αἰγύπτιοι? καὶ γὰρ  δὴ   ἐκεῖθι κοιμᾶται ἐν τῷ τοῦ
[1, 132]   ἀνὴρ παρεστεὼς ἐπαείδει θεογονίην, οἵην  δὴ   ἐκεῖνοι λέγουσι εἶναι τὴν ἐπαοιδήν?
[1, 26]   λίποιεν ἐν Τάραντι, τριήκοντα? ὃς  δὴ   Ἑλλήνων πρώτοισι ἐπεθήκατο Ἐφεσίοισι. ἔνθα
[1, 66]   ἐστρατεύοντο, χρησμῷ κιβδήλῳ πίσυνοι, ὡς  δὴ   ἐξανδραποδιούμενοι τοὺς Τεγεήτας. ἑσσωθέντες δὲ
[1, 208]   διαβησομένου ἐπ? ἐκείνην. μὲν  δὴ   ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα? Κῦρος
[1, 209]   κω ἡλικίην στρατεύεσθαι. ἐπεὶ ὦν  δὴ   ἐξηγέρθη Κῦρος, ἐδίδου λόγον
[1, 11]   ἐνδέειν διακρῖναι τοιαύτην αἵρεσιν. οὔκων  δὴ   ἔπειθε, ἀλλ? ὥρα ἀναγκαίην ἀληθέως
[1, 13]   αὐτῶν λόγον οὐδένα ἐποιεῦντο, πρὶν  δὴ   ἐπετελέσθη. ~τὴν μὲν δὴ τυραννίδα
[1, 214]   τοῖσι ἐγχειριδίοισι συνέχεσθαι. χρόνον τε  δὴ   ἐπὶ πολλὸν συνεστάναι μαχομένους καὶ
[1, 60]   ὁμολογήσαντος ἐπὶ τούτοισι Πεισιστράτου, μηχανῶνται  δὴ   ἐπὶ τῇ κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον,
[1, 122]   ὡς ἐπύθοντο, μεγάλως ἀσπάζοντο οἷα  δὴ   ἐπιστάμενοι αὐτίκα τότε τελευτῆσαι, ἱστόρεόν
[1, 114]   δοκίμου ἐν Μήδοισι, οὐ γὰρ  δὴ   ἐποίησε τὸ προσταχθὲν ἐκ τοῦ
[1, 196]   δὲ ἐπὶ συνοικήσι. ὅσοι μὲν  δὴ   ἔσκον εὐδαίμονες τῶν Βαβυλωνίων ἐπίγαμοι,
[1, 38]   τυγχάνεις ἐὼν παῖς? τὸν γὰρ  δὴ   ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν οὐκ
[1, 32]   ὡς ἀριστῶν γενομένων" ~Σόλων μὲν  δὴ   εὐδαιμονίης δευτερεῖα ἔνεμε τούτοισι, Κροῖσος
[1, 116]   ἀγόμενος ἐς τὰς ἀνάγκας οὕτω  δὴ   ἔφαινε τὸν ἐόντα λόγον? ἀρχόμενος
[1, 189]   ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων. κάρτα τε  δὴ   ἐχαλέπαινε τῷ ποταμῷ Κῦρος
[1, 115]   Κῦρον Ἀστυάγης ἔφη σὺ  δὴ   ἐὼν τοῦδε τοιούτου ἐόντος παῖς
[1, 190]   τὸ δεύτερον ἔαρ ὑπέλαμπε, οὕτω  δὴ   ἤλαυνε ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα. οἱ
[1, 143]   παντὸς τότε Ἑλληνικοῦ γένεος, πολλῷ  δὴ   ἦν ἀσθενέστατον τῶν ἐθνέων τὸ
[1, 131]   ὕδατι καὶ ἀνέμοισι. τούτοισι μὲν  δὴ   θύουσι μούνοισι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι δὲ
[1, 22]   δὴ καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ  δὴ   ἰδών τε ἐκεῖνα κῆρυξ
[1, 183]   κινέειν τὸν ἀνδριάντα. τὸ μὲν  δὴ   ἱρὸν τοῦτο οὕτω κεκόσμηται, ἔστι
[1, 2]   ἄν οὗτοι Κρῆτες. ταῦτα μὲν  δὴ   ἴσα πρὸς ἴσα σφι γενέσθαι,
[1, 135]   τε παντοδαπὰς πυνθανόμενοι ἐπιτηδεύουσι, καὶ  δὴ   καὶ ἀπ? Ἑλλήνων μαθόντες παισὶ
[1, 75]   εἰ στρατεύηται ἐπὶ Πέρσας, καὶ  δὴ   καὶ ἀπικομένου χρησμοῦ κιβδήλου, ἐλπίσας
[1, 214]   στρατιῆς αὐτοῦ ταύτῃ διεφθάρη καὶ  δὴ   καὶ αὐτὸς Κῦρος τελευτᾷ, βασιλεύσας
[1, 184]   καὶ τὰ ἱρά, ἐν δὲ  δὴ   καὶ γυναῖκες δύο. μὲν
[1, 51]   καὶ χεύματα ἀργύρεα κυκλοτερέα, καὶ  δὴ   καὶ γυναικὸς εἴδωλον χρύσεον τρίπηχυ,
[1, 74]   προθέμενος ἐνιαυτὸν τοῦτον ἐν τῷ  δὴ   καὶ ἐγένετο μεταβολή. οἱ
[1, 22]   εὐπαθείῃσι ἐόντας ἀγγείλῃ Ἀλυάττῃ? τὰ  δὴ   καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ δὴ
[1, 129]   ἐς αὐτὸν θυμαλγέα ἔπεα, καὶ  δὴ   καὶ εἴρετό μιν πρὸς τὸ
[1, 1]   τῇ τε ἄλλῃ ἐσαπικνέεσθαι καὶ  δὴ   καὶ ἐς Ἄργος. τὸ δὲ
[1, 85]   ἐπεποιήκεε, ἄλλα τε ἐπιφραζόμενος, καὶ  δὴ   καὶ ἐς Δελφοὺς περὶ αὐτοῦ
[1, 82]   τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας καὶ  δὴ   καὶ ἐς Λακεδαίμονα. τοῖσι δὲ
[1, 30]   Αἴγυπτον ἀπίκετο παρὰ Ἄμασιν καὶ  δὴ   καὶ ἐς Σάρδις παρὰ Κροῖσον.
[1, 166]   ἱρὰ ἐνιδρύσαντο. καὶ ἦγον γὰρ  δὴ   καὶ ἔφερον τοὺς περιοίκους ἅπαντας,
[1, 31]   τε ἀμφότεροι ὁμοίως ἦσαν, καὶ  δὴ   καὶ λέγεται ὅδε λόγος.
[1, 14]   Γορδίεω Φρυγίης βασιλέα. ἀνέθηκε γὰρ  δὴ   καὶ Μίδης τὸν βασιλήιον θρόνον
[1, 147]   τι τῶν ἄλλων Ἰώνων, ἔστωσαν  δὴ   καὶ οἱ καθαρῶς γεγονότες Ἴωνες.
[1, 214]   ἐγένοντο, κρίνω ἰσχυροτάτην γενέσθαι, καὶ  δὴ   καὶ πυνθάνομαι οὕτω τοῦτο γενόμενον.
[1, 29]   ὡς ἕκαστος αὐτῶν ἀπικνέοιτο, καὶ  δὴ   καὶ Σόλων ἀνὴρ Ἀθηναῖος, ὃς
[1, 185]   ἀραιρημένα ἄστεα αὐτοῖσι, ἐν δὲ  δὴ   καὶ τὴν Νίνον, προεφυλάξατο ὅσα
[1, 8]   πρηγμάτων ὑπερετίθετο Κανδαύλης καὶ  δὴ   καὶ τὸ εἶδος τῆς γυναικὸς
[1, 191]   ἐν εὐπαθείῃσι εἶναι, ἐς  δὴ   καὶ τὸ κάρτα ἐπύθοντο. ~καὶ
[1, 1]   γυναῖκας ἄλλας τε πολλάς καὶ  δὴ   καὶ τοῦ βασιλέος θυγατέρα? τὸ
[1, 192]   ὅση τις ἐστί, ἐν δὲ  δὴ   καὶ τῷδε. βασιλέι τῷ μεγάλῳ
[1, 188]   ἐξ οἴκου καὶ προβάτοῖσι, καὶ  δὴ   καὶ ὕδωρ ἀπὸ τοῦ Χοάσπεω
[1, 171]   τὴν ἤπειρον ἀπίκοντο. κατὰ μὲν  δὴ   Κᾶρας οὕτω Κρῆτες λέγουσι γενέσθαι?
[1, 111]   ἐμφανέα ἐν Ἁρπάγου. καὶ πρόκατε  δὴ   κατ? ὁδὸν πυνθάνομαι τὸν πάντα
[1, 214]   ἠπείλησα, αἵματος κορέσω" τὰ μὲν  δὴ   κατὰ τὴν Κύρου τελευτὴν τοῦ
[1, 173]   τοὺς Τερμίλας παρὰ Σαρπηδόνα, οὕτω  δὴ   κατὰ τοῦ Λύκου τὴν ἐπωνυμίην
[1, 81]   ὑπὸ τῶν Περσέων. ~τοῖσι μὲν  δὴ   κατεστήκεε πολιορκίη. Κροῖσος δὲ δοκέων
[1, 30]   τὸ λεχθὲν εἴρετο ἐπιστρεφέως? κοίῃ  δὴ   κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον;
[1, 130]   ἑωυτῷ, ἐς ἐτελεύτησε. Οὕτω  δὴ   Κῦρος γενόμενός τε καὶ τραφεὶς
[1, 188]   τις λέγεται γενέσθαι. ~ὁ δὲ  δὴ   Κῦρος ἐπὶ ταύτης τῆς γυναικὸς
[1, 34]   οὕτερος μὲν διέφθαρτο, ἦν γὰρ  δὴ   κωφός, δὲ ἕτερος τῶν
[1, 23]   δὲ Περίανδρος Κορίνθου? τῷ  δὴ   λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι δέ σφι
[1, 11]   ἀπόλλυσθαι? αἱρέεται αὐτὸς περιεῖναι. ἐπειρώτα  δὴ   λέγων τάδε. ἐπεί με ἀναγκάζεις
[1, 9]   μὴ δέεσθαι ἀνόμων" ~Ὃ μὲν  δὴ   λέγων τοιαῦτα ἀπεμάχετο, ἀρρωδέων μὴ
[1, 67]   ἔλασσον, πάντα διζήμενοι, ἐς οὗ  δὴ   Λίχης τῶν ἀγαθοεργῶν καλεομένων Σπαρτιητέων
[1, 134]   τῶν ἐχομένων, κατὰ τὸν αὐτὸν  δὴ   λόγον καὶ οἱ Πέρσαι τιμῶσι?
[1, 93]   ἔργον ἐὸν μέγιστον. τοῦ γὰρ  δὴ   Λυδῶν δήμου αἱ θυγατέρες πορνεύονται
[1, 140]   μὴ ὅσα θύουσι? οἱ δὲ  δὴ   Μάγοι αὐτοχειρίῃ πάντα πλὴν κυνὸς
[1, 132]   εἶναι τὴν ἐπαοιδήν? ἄνευ γὰρ  δὴ   Μάγου οὔ σφι νόμος ἐστὶ
[1, 87]   κατασβεσθῆναί τε τὴν πυρήν. οὕτω  δὴ   μαθόντα τὸν Κῦρον ὡς εἴη
[1, 32]   ἔχοντες βίου εὐτυχέες. μὲν  δὴ   μέγα πλούσιος ἀνόλβιος δὲ δυοῖσι
[1, 4]   τὸ δὲ ἀπὸ τούτου Ἕλληνας  δὴ   μεγάλως αἰτίους γενέσθαι? προτέρους γὰρ
[1, 171]   εἶναι Καρὸς ἀδελφεούς. τούτοισι μὲν  δὴ   μέτεστι, ὅσοι δὲ ἐόντες ἄλλου
[1, 94]   τῶν ἡμερέων παίζειν πᾶσαν, ἵνα  δὴ   μὴ ζητέοιεν σιτία, τὴν δὲ
[1, 29]   κατά θεωρίης πρόφασιν ἐκπλώσας, ἵνα  δὴ   μή τινα τῶν νόμων ἀναγκασθῇ,
[1, 101]   Ἀριζαντοὶ Βούδιοι Μάγοι. γένεα μὲν  δὴ   Μήδων ἐστὶ τοσάδε. ~Δηιόκεω δὲ
[1, 171]   ἐπλήρουν οἱ τὰς νέας. ἅτε  δὴ   Μίνω τε κατεστραμμένου γῆν πολλὴν
[1, 117]   μιν Ἀστυάγης Ἅρπαγε, τέῳ  δὴ   μόρῳ τὸν παῖδα κατεχρήσαο τόν
[1, 176]   καὶ οὕτω περιεγένοντο. τὴν μὲν  δὴ   Ξάνθον οὕτω ἔσχε Ἅρπαγος,
[1, 74]   ~μετὰ δὲ ταῦτα, οὐ γὰρ  δὴ   Ἀλυάττης ἐξεδίδου τοὺς Σκύθας
[1, 110]   νομὰς τῶν βοῶν εἶχε οὗτος  δὴ   βουκόλος, πρὸς βορέω τε
[1, 99]   ἔχων τοὺς προμαχεῶνας. ~ταῦτα μὲν  δὴ   Δηιόκης ἑωυτῷ τε ἐτείχεε
[1, 43]   ἔνθα δὴ ξεῖνος, οὗτος  δὴ   καθαρθεὶς τὸν φόνον, καλεόμενος
[1, 22]   Θρασύβουλος τῶνδε εἵνεκεν, ὅκως ἂν  δὴ   κῆρυξ Σαρδιηνὸς ἰδών
[1, 91]   οὐδὲ τοῦτο συνέλαβε. ἦν γὰρ  δὴ   Κῦρος οὗτος ἡμίονος? ἐκ
[1, 43]   περιστάντες αὐτὸ κύκλῳ ἐσηκόντιζον. ἔνθα  δὴ   ξεῖνος, οὗτος δὴ
[1, 59]   Πεισιστράτῳ ἔσχον τὴν ἀκρόπολιν. ἔνθα  δὴ   Πεισίστρατος ἦρχε Ἀθηναίων, οὔτε
[1, 45]   Γορδίεω τοῦ Μίδεω, οὗτος  δὴ   φονεὺς μὲν τοῦ ἑωυτοῦ
[1, 26]   Ἑλλήνων πρώτοισι ἐπεθήκατο Ἐφεσίοισι. ἔνθα  δὴ   οἱ Ἐφέσιοι πολιορκεόμενοι ὑπ? αὐτοῦ
[1, 141]   Αἰολεῦσι τῶνδε εἵνεκα ἔλεξε, ὅτι  δὴ   οἱ Ἴωνες πρότερον αὐτοῦ Κύρου
[1, 13]   ἐν Δελφοῖσι χρηστηρίου. ὡς γὰρ  δὴ   οἱ Λυδοὶ δεινόν ἐποιεῦντο τὸ
[1, 193]   καρπῷ οἱ ἔρσενες κατά περ  δὴ   οἱ ὄλυνθοι. ~τὸ δὲ ἁπάντων
[1, 44]   τὸν μὲν ἐπίστιον καλέων, διότι  δὴ   οἰκίοισι ὑποδεξάμενος τὸν ξεῖνον φονέα
[1, 174]   καὶ Ρόδον θάλασσα) τὸ ὦν  δὴ   ὀλίγον τοῦτο, ἐὸν ὅσον τε
[1, 141]   ἕτοιμοι πείθεσθαι Κύρῳ. μὲν  δὴ   ὀργῇ ἐχόμενος ἔλεγέ σφι τάδε?
[1, 4]   ἔχειν ἁρπασθεισέων σωφρόνων? δῆλα γὰρ  δὴ   ὅτι, εἰ μὴ αὐταὶ ἐβούλοντο,
[1, 207]   πᾶσαν τὴν ἀρχήν. δῆλα γὰρ  δὴ   ὅτι νικῶντες Μασσαγέται οὐ τὸ
[1, 48]   ἐπώρα τῶν συγγραμμάτων, τῶν μὲν  δὴ   οὐδὲν προσίετό μιν? δὲ
[1, 194]   Ἀρμενίους. ἀνὰ τὸν ποταμὸν γὰρ  δὴ   οὐκ οἷά τε ἐστὶ πλέειν
[1, 57]   τὴν γλῶσσαν μετέμαθε. καὶ γὰρ  δὴ   οὔτε οἱ Κρηστωνιῆται οὐδαμοῖσι τῶν
[1, 83]   καὶ ἔχοιτο Κροῖσος ζωγρηθείς. οὕτω  δὴ   οὗτοι μὲν συμφορὴν ποιησάμενοι μεγάλην
[1, 214]   χειρῶν ἐκράτησε, διεργάζεται ἑωυτόν. ~καὶ  δὴ   οὗτος μὲν τρόπῳ τοιούτῳ τελευτᾷ?
[1, 11]   αἰσχύνην μεγάλην φέρει. ~τότε μὲν  δὴ   οὕτω οὐδέν δηλώσασα ἡσυχίην εἶχε.
[1, 25]   τοῦ Χίου ποίημα, ὃς μοῦνος  δὴ   πάντων ἀνθρώπων σιδήρου κόλλησιν ἐξεῦρε.
[1, 55]   ἐχρηστηριάζετο τὸ τρίτον? ἐπείτε γὰρ  δὴ   παρέλαβε τοῦ μαντείου ἀληθείην, ἐνεφορέετο
[1, 112]   σὺ δὲ ὧδε ποίησον, εἰ  δὴ   πᾶσα ἀνάγκη ὀφθῆναι ἐκκείμενον. τέτοκα
[1, 204]   ἄπειρον ἐς ἄποψιν. τοῦ ὦν  δὴ   πεδίου τούτου τοῦ μεγάλου οὐκ
[1, 24]   προϊέντα, ψυχὴν δὲ παραιτεόμενον. οὔκων  δὴ   πείθειν αὐτὸν τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν
[1, 64]   ~πειθομένων δὲ τῶν Ἀθηναίων, οὕτω  δὴ   Πεισίστρατος τὸ τρίτον σχὼν Ἀθήνας
[1, 93]   δὲ αὐταὶ ἑωυτάς. μὲν  δὴ   περίοδος τοῦ σήματός εἰσὶ στάδιοι
[1, 1]   ὁρμῆσαι ἐπ? αὐτάς. τὰς μὲν  δὴ   πλεῦνας τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν
[1, 195]   αὐτῷ ποιεῦνται πλοῖα. ~τὰ μὲν  δὴ   πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ τοιαῦτα? ἐσθῆτι
[1, 86]   μὴ ζῶντα κατακαυθῆναι. τὸν μὲν  δὴ   ποιέειν ταῦτα? τῷ δὲ Κροίσῳ
[1, 140]   οἶδα ταῦτα ποιέοντας? ἐμφανέως γὰρ  δὴ   ποιεῦσι. κατακηρώσαντες δὲ ὦν τὸν
[1, 214]   οἱ Μασσαγέται περιεγένοντο, τε  δὴ   πολλὴ τῆς Περσικῆς στρατιῆς αὐτοῦ
[1, 174]   ἰσθμός ἐστι τὸν ὤρυσσον. καὶ  δὴ   πολλῇ, χειρὶ ἐργαζομένων τῶν Κνιδίων,
[1, 204]   περ τοῖσι προβάτοισι. ~τὰ μὲν  δὴ   πρὸς ἑσπέρην τῆς θαλάσσης ταύτης
[1, 18]   ὅμοιον ἀνταποδιδόντες ἐτιμώρεον? καὶ γὰρ  δὴ   πρότερον οἱ Μιλήσιοι τοῖσι Χίοισι
[1, 98]   κῃ τὸ μέγαθος. τοῦ μὲν  δὴ   πρώτου κύκλου οἱ προμαχεῶνες εἰσὶ
[1, 84]   ἀνέβαινον? προσβάντων δὲ συχνῶν οὕτω  δὴ   Σάρδιές τε ἡλώκεσαν καὶ πᾶν
[1, 86]   ~οἱ δὲ Πέρσαι τάς τε  δὴ   Σάρδις ἔσχον καὶ αὐτὸν Κροῖσον
[1, 102]   ἑωυτῶν εὖ ἥκοντες, ἐπὶ τούτους  δὴ   στρατευσάμενος Φραόρτης αὐτός τε
[1, 19]   πέμπει ἐς Δελφοὺς θεοπρόπους, εἴτε  δὴ   συμβουλεύσαντός τευ, εἴτε καὶ αὐτῷ
[1, 62]   ἐλευθερίης ἦν ἀσπαστότερον. οὗτοι μὲν  δὴ   συνηλίζοντο, Ἀθηναίων δὲ οἱ ἐκ
[1, 155]   εἰ μοι ἀπεστᾶσι" μὲν  δὴ   τά περ ἐνόεε ἔλεγε,
[1, 191]   ἐς τὴν πόλιν. οὕτω τε  δὴ   τάξας καὶ κατὰ ταῦτα παραινέσας
[1, 125]   εὑρίσκεται ταῦτα καιριώτατα εἶναι? ἐποίεε  δὴ   ταῦτα. γράψας ἐς βυβλίον τὰ
[1, 69]   δόλου καὶ ἀπάτης" Κροῖσος μὲν  δὴ   ταῦτα δι? ἀγγέλων ἐπεκηρυκεύετο, Λακεδαιμόνιοι
[1, 60]   τὴν ἑωυτῆς ἀκρόπολιν. οἳ μὲν  δὴ   ταῦτα διαφοιτέοντες ἔλεγον? αὐτίκα δὲ
[1, 157]   ἀγαγεῖν παρ? ἑωυτόν. ~ὃ μὲν  δὴ   ταῦτα ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος
[1, 98]   καὶ κρατῦναι αὐτὸν δορυφόροισι? ποιεῦσι  δὴ   ταῦτα οἱ Μῆδοι. οἰκοδομέουσί τε
[1, 156]   ἔσονται μὴ ἀποστέωσι" ~Κροῖσος μὲν  δὴ   ταῦτά οἱ ὑπετίθετο, αἱρετώτερα ταῦτα
[1, 152]   Αἰολέων οἱ ἄγγελοι κατὰ γὰρ  δὴ   τάχος ἦν ταῦτα πρησσόμενα) εἵλοντο
[1, 180]   τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν. τὸ ὦν  δὴ   τεῖχος ἑκάτερον τοὺς ἀγκῶνας ἐς
[1, 164]   καὶ εὖ συναρμοσμένων. ~τὸ μὲν  δὴ   τεῖχος τοῖσι Φωκαιεῦσι τρόπῳ τοιῶδε
[1, 91]   οὐ τοῦ θεοῦ. κατὰ μὲν  δὴ   τὴν Κροίσου τε ἀρχὴν καὶ
[1, 135]   προσίενται ἀνδρῶν μάλιστα. καὶ γὰρ  δὴ   τὴν Μηδικὴν ἐσθῆτα νομίσαντες τῆς
[1, 63]   ἄστεος πρὸς ἄριστον τετραμμένοι ἦσαν  δὴ   τηνικαῦτα, καὶ μετὰ τὸ ἄριστον
[1, 1]   ἀπικομένους δὲ τούς Φοίνικας ἐς  δὴ   τὸ Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι τὸν
[1, 108]   φίλον τοῦτο οὕτω γίνεσθαι, χρὴ  δὴ   τό γε ἐμὸν ὑπηρετέεσθαι ἐπιτηδέως"
[1, 169]   ὅρκιον ποιησάμενοι ἡσυχίην ἦγον. οὕτω  δὴ   τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἐδεδούλωτο. ὡς
[1, 134]   οἱ Πέρσαι τιμῶσι? προέβαινε γὰρ  δὴ   τὸ ἔθνος ἄρχον τε καὶ
[1, 95]   ὑπὸ Πέρσῃσι ἐδεδούλωντο. ~ἐπιδίζηται δὲ  δὴ   τὸ ἐνθεῦτεν ἡμῖν λόγος
[1, 181]   αὐτὸν τὸν ποταμόν. ~τοῦτο μὲν  δὴ   τὸ τεῖχος θώρηξ ἐστί, ἕτερον
[1, 13]   Ἡρακλείδας τὴν ἀρχήν. ἀνεῖλέ τε  δὴ   τὸ χρηστήριον καὶ ἐβασίλευσε οὕτω
[1, 191]   τὸ ποιητέον οἱ ἦν, ἐποίεε  δὴ   τοιόνδε. τάξας τὴν στρατιὴν ἅπασαν
[1, 93]   δὲ αὕτη Γυγαίη. τοῦτο μὲν  δὴ   τοιοῦτο ἐστί. ~Λυδοὶ δὲ νόμοισι
[1, 185]   ἐν τρισὶ ἡμέρῃσι. τοῦτο μὲν  δὴ   τοιοῦτον ἐποίησε, χῶμα δὲ παρέχωσε
[1, 132]   καὶ τῷ βασιλέι? ἐν γὰρ  δὴ   τοῖσι ἅπασι Πέρσῃσι καὶ αὐτὸς
[1, 200]   παραπλήσιος τούτῳ νόμος. ~νόμοι μὲν  δὴ   τοῖσι Βαβυλωνίοισι οὗτοι κατεστᾶσι? εἰσὶ
[1, 24]   τὴν θάλασσαν τὴν ταχίστην? ἀπειληθέντα  δὴ   τὸν Ἀρίονα ἐς ἀπορίην παραιτήσασθαι,
[1, 94]   ἔτι ἐπὶ μᾶλλον βιάζεσθαι οὕτω  δὴ   τὸν βασιλέα αὐτῶν δύο μοίρας
[1, 189]   τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν ἐκδιδοῖ, τοῦτον  δὴ   τὸν Γύνδην ποταμὸν ὡς διαβαίνειν
[1, 118]   ἐχρήσατο παῖς" ~Ἅρπαγος μὲν  δὴ   τὸν ἰθὺν ἔφαινε λόγον? Ἀστυάγης
[1, 67]   Ἀλέης Ἀθηναίης κρεμάμεναι. ~κατὰ μὲν  δὴ   τὸν πρότερον πόλεμον συνεχέως αἰεὶ
[1, 114]   εἵλοντο ἑωυτῶν βασιλέα εἶναι τοῦτον  δὴ   τὸν τοῦ βουκόλου ἐπίκλησιν παῖδα.
[1, 85]   ἐν ἤματι πρῶτον ἀνόλβῳ. ἁλισκομένου  δὴ   τοῦ τείχεος, ἤιε γὰρ τῶν
[1, 115]   ἔλαβὲ τὴν δίκην. εἰ ὦν  δὴ   τοῦδε εἵνεκα ἄξιός τευ κακοῦ
[1, 4]   οὐκ ἂν ἡρπάζοντο. σφέας μὲν  δὴ   τοὺς ἐκ τῆς Ἀσίης λέγουσι
[1, 85]   μὴ κτεῖνε Κροῖσον" οὗτος μὲν  δὴ   τοῦτο πρῶτον ἐφθέγξατο, μετὰ δὲ
[1, 26]   νηοῦ ἑπτὰ στάδιοι. πρώτοισι μὲν  δὴ   τούτοισι ἐπεχείρησε Κροῖσος, μετὰ
[1, 77]   ἐς χρόνον ῥητόν ἁλίσας τε  δὴ   τούτους καὶ τὴν ἑωυτοῦ συλλέξας
[1, 36]   ἐκ τῆς χώρης" οἳ μὲν  δὴ   τούτων ἐδέοντο, Κροῖσος δὲ μνημονεύων
[1, 114]   ὡς ἑκάστῳ ἔργον προστάσσων. εἷς  δὴ   τούτων τῶν παίδων συμπαίζων, ἐὼν
[1, 174]   σφετέρης τετραμμένης ἐς πόντον, τὸ  δὴ   Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης δὲ ἐκ
[1, 185]   δή τι ἐποίησε σκολιὸν ὥστε  δὴ   τρὶς ἐς τῶν τινα κωμέων
[1, 97]   τοῦ Δηιόκεω φίλοι οὐ γὰρ  δὴ   τρόπῳ τῷ παρεόντι χρεώμενοι δυνατοὶ
[1, 14]   πρὶν δὴ ἐπετελέσθη. ~τὴν μὲν  δὴ   τυραννίδα οὕτω ἔσχον οἱ Μερμνάδαι
[1, 163]   πάντα εἴκοσι καὶ ἑκατόν. τούτῳ  δὴ   τῷ ἀνδρὶ προσφιλέες οἱ Φωκαιέες
[1, 132]   τιάραν μυρσίνῃ μάλιστα. ἑωυτῷ μὲν  δὴ   τῷ θύοντι ἰδίῃ μούνῳ οὔ
[1, 123]   τούτου καὶ ἐόντος ἑτοίμου, οὕτω  δὴ   τῷ Κύρῳ διαιτωμένῳ ἐν Πέρσῃσι
[1, 98]   ἐόντων τῶν συναπάντων ἑπτά, ἐν  δὴ   τῷ τελευταίῳ τὰ βασιλήια ἔνεστι
[1, 94]   ποιευμένους ὀνομασθῆναι Τυρσηνούς. Λυδοὶ μὲν  δὴ   ὑπὸ Πέρσῃσι ἐδεδούλωντο. ~ἐπιδίζηται δὲ
[1, 32]   τελευτήν, κῇ ἀποβήσεται? πολλοῖσι γὰρ  δὴ   ὑποδέξας ὄλβον θεὸς προρρίζους
[1, 84]   τετραμμένον τῆς πόλιος. ὦν  δὴ   Ὑροιάδης οὗτος Μάρδος ἰδὼν
[1, 193]   καρπὸς τοῦ φοίνικος? ψῆνας γὰρ  δὴ   φέρουσι ἐν τῷ καρπῷ οἱ
[1, 197]   τὴν ἀγορὴν ἐκφορέουσι? οὐ γὰρ  δὴ   χρέωνται ἰητροῖσι. προσιόντες ὦν πρὸς
[1, 117]   αὐτῷ σοὶ εἴην αὐθέντης. ποιέω  δὴ   ὧδε? καλέσας τὸν βουκόλον τόνδε
[1, 191]   οὐδὲν τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων. ~εἴτε  δὴ   ὦν ἄλλος οἱ ἀπορέοντι ὑπεθήκατο,
[1, 180]   ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐχούσας. κατὰ  δὴ   ὦν ἑκάστην ὁδὸν ἐν τῇ
[1, 124]   ταῦτα ποιεῦντι παρεῖναι. ~ταῦτά τε  δὴ   ὦν ἐπιτελέα ἐγίνετο καὶ
[1, 8]   μέχρι Κανδαύλεω τοῦ Μύρσου. ~οὗτος  δὴ   ὦν Κανδαύλης ἠράσθη τῆς
[1, 210]   αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον. ἀμείβεται  δὴ   ὦν Ὑστάσπης τοῖσιδε.
[1, 69]   τῆς Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη. ~ταῦτα  δὴ   ὦν πάντα πυνθανόμενος Κροῖσος
[1, 82]   ὡς πολιορκεομένου Κροίσου. ~ἔς τε  δὴ   ὦν τὰς ἄλλας ἔπεμπε συμμαχίας
[1, 75]   τὸ αἷμα ἀναλείχουσι ἀλλήλων. ~τοῦτον  δὴ   ὦν τὸν Ἀστυάγεα Κῦρος ἐόντα
[1, 34]   δέ οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον  δὴ   ὦν τὸν Ἄτυν σημαίνει τῷ
[1, 94]   δὲ ἄλλο ἐπιμηχανᾶσθαι αὐτῶν. ἐξευρεθῆναι  δὴ   ὦν τότε καὶ τῶν κύβων
[1, 80]   οὔτε τὴν ὀδμὴν ὀσφραινόμενος. αὐτοῦ  δὴ   ὦν τούτου εἵνεκεν ἐσεσόφιστο, ἵνα
[1, 30]   ἄν σφι Σόλων θῆται. ~αὐτῶν  δὴ   ὦν τούτων καὶ τῆς θεωρίης
[1, 59]   βάρβαρον, οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι. ~τούτων  δὴ   ὦν τῶν ἐθνέων τὸ μὲν
[1, 143]   χαρακτῆρες γλώσσης τέσσερες γίνονται. ~τούτων  δὴ   ὦν τῶν Ἰώνων οἱ Μιλήσιοι
[1, 108]   γόνος βασιλεύσειν ἀντὶ ἐκείνου. ταῦτα  δὴ   ὦν φυλασσόμενος Ἀστυάγης, ὡς
[1, 86]   αὐτῶν καὶ ὄχλον παρεχόντων, ἔλεγε  δὴ   ὡς ἦλθε ἀρχὴν Σόλων
[1, 10]   ἰόντα διὰ θυρέων" ~Ὃ μὲν  δὴ   ὡς οὐκ ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/03/2005