Livre, Chapitre
[1, 103]	τοῦ δὲ ἀναμὶξ ἦν πάντα	ὁμοίως	ἀναπεφυρμένα. οὗτος ὁ τοῖσι Λυδοῖσι
[1, 155]	μὴ ἄριστον ᾖ ἐξανδραποδίσασθαι σφέας.	ὁμοίως	γὰρ μοι νῦν γε φαίνομαι
[1, 32]	ἄτην μὲν καὶ ἐπιθυμίην οὐκ	ὁμοίως	δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα δὲ
[1, 190]	ἀλλ? ὁρέοντες αὐτὸν παντὶ ἔθνεϊ	ὁμοίως	ἐπιχειρέοντα, προεσάξαντο σιτία ἐτέων κάρτα
[1, 31]	σώματος τοιήδε? ἀεθλοφόροι τε ἀμφότεροι	ὁμοίως	ἦσαν, καὶ δὴ καὶ λέγεται
[1, 52]	ἀνέθηκε σάκος τε χρύσεον πᾶν	ὁμοίως	καὶ αἰχμὴν στερεὴν πᾶσαν χρυσέην,
[1, 5]	ἐν τὠυτῷ μένουσαν, ἐπιμνήσομαι ἀμφοτέρων	ὁμοίως.	~Κροῖσος ἦν Λυδὸς μὲν γένος,
[1, 140]	ἀγώνισμα μέγα τοῦτο ποιεῦνται, κτείνοντες	ὁμοίως	μύρμηκάς τε καὶ ὄφις καὶ
[1, 148]	τοῦτο, ἀλλὰ καὶ Ἑλλήνων πάντων	ὁμοίως	πᾶσαι ἐς τὠυτὸ γράμμα τελευτῶσι,
[1, 167]	διάστροφα καὶ ἔμπηρα καὶ ἀπόπληκτα,	ὁμοίως	πρόβατα καὶ ὑποζύγια καὶ ἄνθρωποι.
[1, 5]	ἐς τὸ πρόσω τοῦ λόγου,	ὁμοίως	σμικρὰ καὶ μεγάλα ἄστεα ἀνθρώπων
[1, 149]	Ἰώνων, ὡρέων δὲ ἥκουσαν οὐκ	ὁμοίως.	~σμύρνην δὲ ὧδε ἀπέβαλον Αἰολέες.
[1, 139]	τὰ δ? οὔ, ἀλλὰ πάντα	ὁμοίως.	~ταῦτα μὲν ἀτρεκέως ἔχω περὶ
[1, 52]	τὸ ξυστὸν τῇσι λόγχῃσι ἐὸν	ὁμοίως	χρύσεον? τὰ ἔτι καὶ ἀμφότερα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005