Livre, Chapitre |
[1, 141] |
τὸν
λόγον
τοῖσι
Ἴωσι
καὶ
|
τοῖσι |
Αἰολεῦσι
τῶνδε
εἵνεκα
ἔλεξε,
ὅτι |
[1, 10] |
Λυδοῖσι,
σχεδὸν
δὲ
καὶ
παρὰ
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
βαρβάροισι
καὶ
ἄνδρα
ὀφθῆναι |
[1, 138] |
οὗτος
οὐ
κατέρχεται
οὐδὲ
συμμίσγεται
|
τοῖσι |
ἄλλοισι
Πέρσῃσι·
φασὶ
δέ
μιν |
[1, 146] |
τῇσι
θυγατράσι,
μή
κοτε
ὁμοσιτῆσαι
|
τοῖσι |
ἀνδράσι
μηδὲ
οὐνόματι
βῶσαι
τὸν |
[1, 207] |
καλῶν
μεγάλων
ἀπαθέες.
τούτοισι
ὦν
|
τοῖσι |
ἀνδράσι
τῶν
προβάτων
ἀφειδέως
πολλὰ |
[1, 202] |
τε
καὶ
τενάγεα
ἐκδιδοῖ·
ἐν
|
τοῖσι |
ἀνθρώπους
κατοικῆσθαι
λέγουσι
ἰχθῦς
ὠμοὺς |
[1, 91] |
ὑπ᾽
ἐκείνοισι
καὶ
ἔνερθε
ἐὼν
|
τοῖσι |
ἅπασι
δεσποίνῃ
τῇ
ἑωυτοῦ
συνοίκεε" |
[1, 132] |
τῷ
βασιλέι·
ἐν
γὰρ
δὴ
|
τοῖσι |
ἅπασι
Πέρσῃσι
καὶ
αὐτὸς
γίνεται. |
[1, 31] |
λόγος.
ἐούσης
ὁρτῆς
τῇ
Ἥρῃ
|
τοῖσι |
Ἀργείοισι
ἔδεε
πάντως
τὴν
μητέρα |
[1, 171] |
περὶ
τοῖσι
αὐχέσι
τε
καὶ
|
τοῖσι |
ἀριστεροῖσι
ὤμοισι
περικείμενοι.
μετὰ
δὲ |
[1, 194] |
πάντα
σκύτινα.
ἐπεὰν
γὰρ
ἐν
|
τοῖσι |
Ἀρμενίοισι
τοῖσι
κατύπερθε
Ἀσσυρίων
οἰκημένοισι |
[1, 95] |
οὗτοι
περὶ
τῆς
ἐλευθερίης
μαχεσάμενοι
|
τοῖσι |
Ἀσσυρίοισι
ἐγένοντο
ἄνδρες
ἀγαθοί,
καὶ |
[1, 184] |
ἄλλοι
ἐγένοντο
βασιλέες,
τῶν
ἐν
|
τοῖσι |
Ἀσσυρίοισι
λόγοισι
μνήμην
ποιήσομαι,
οἳ |
[1, 141] |
Σάρδις
παρὰ
Κῦρον,
ἐθέλοντες
ἐπὶ
|
τοῖσι |
αὐτοῖσι
εἶναι
τοῖσι
καὶ
Κροίσῳ |
[1, 171] |
χρᾶσθαι,
τελαμῶσι
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
περὶ
|
τοῖσι |
αὐχέσι
τε
καὶ
τοῖσι
ἀριστεροῖσι |
[1, 199] |
δὴ
αἴσχιστος
τῶν
νόμων
ἐστὶ
|
τοῖσι |
Βαβυλωνίοισι
ὅδε·
δεῖ
πᾶσαν
γυναῖκα |
[1, 200] |
τούτῳ
νόμος.
~νόμοι
μὲν
δὴ
|
τοῖσι |
Βαβυλωνίοισι
οὗτοι
κατεστᾶσι·
εἰσὶ
δὲ |
[1, 30] |
Κροῖσον.
ἀπικόμενος
δὲ
ἐξεινίζετο
ἐν
|
τοῖσι |
βασιληίοισι
ὑπὸ
τοῦ
Κροίσου·
μετὰ |
[1, 172] |
τε
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
Καρῶν.
|
τοῖσι |
γὰρ
κάλλιστον
ἐστὶ
κατ᾽
ἡλικίην |
[1, 53] |
τῳ
νηῷ
τοῦ
Ἰσμηνίου
Ἀπόλλωνος.
|
~τοῖσι |
δὲ
ἄγειν
μέλλουσι
τῶν
Λυδῶν |
[1, 26] |
ἐδύνατο
μέζονας
παρευρίσκειν,
μέζονα
ἐπαιτιώμενος,
|
τοῖσι |
δὲ
αὐτῶν
καὶ
φαῦλα
ἐπιφέρων. |
[1, 143] |
σκέπῃ
τοῦ
φόβου,
ὅρκιον
ποιησάμενοι,
|
τοῖσι |
δὲ
αὐτῶν
νησιώτῃσι
ἦν
δεινὸν |
[1, 19] |
θεὸν
ἐπειρέσθαι
περὶ
τῆς
νούσου.
|
τοῖσι |
δὲ
ἡ
Πυθίη
ἀπικομένοισι
ἐς |
[1, 82] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐς
Λακεδαίμονα.
|
τοῖσι |
δὲ
καὶ
αὐτοῖσι
τοῖσι
Σπαρτιήτῃσι |
[1, 141] |
ἐπ᾽
οἷσί
περ
ὁ
Λυδός.
|
τοῖσι |
δὲ
λοιποῖσι
Ἴωσι
ἔδοξε
κοινῷ |
[1, 18] |
πατρὸς
τὸν
πόλεμον
προσεῖχε
ἐντεταμένως.
|
τοῖσι |
δὲ
Μιλησίοισι
οὐδαμοὶ
Ἰώνων
τὸν |
[1, 105] |
ἐκ
ταύτης
τῆς
Συρίης
ἐόντες.
|
τοῖσι |
δὲ
τῶν
Σκυθέων
συλήσασι
τὸ |
[1, 116] |
ἅμα
τε
λέγων
ταῦτα
ἐσήμαινε
|
τοῖσι |
δορυφόροισι
λαμβάνειν
αὐτόν.
ὁ
δὲ |
[1, 90] |
αἰνέσας
δὲ
πολλά,
καὶ
ἐντειλάμενος
|
τοῖσι |
δορυφόροισι
τὰ
Κροῖσος
ὑπεθήκατο
ἐπιτελέειν, |
[1, 214] |
συμπεσόντας
τῇσι
αἰχμῇσί
τε
καὶ
|
τοῖσι |
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
χρόνον
τε
δὴ |
[1, 24] |
τῇ
σκευῇ
πάσῃ
στάντα
ἐν
|
τοῖσι |
ἑδωλίοισι
ἀεῖσαι·
ἀείσας
δὲ
ὑπεδέκετο |
[1, 24] |
λαβόντα
τὴν
κιθάρην,
στάντα
ἐν
|
τοῖσι |
ἑδωλίοισι
διεξελθεῖν
νόμον
τὸν
ὄρθιον, |
[1, 155] |
δὲ
σφέας
κιθῶνάς
τε
ὑποδύνειν
|
τοῖσι |
εἵμασι
καὶ
κοθόρνους
ὑποδέεσθαι,
πρόειπε |
[1, 90] |
καὶ
εἰ
ἀχαρίστοισι
νόμος
εἶναι
|
τοῖσι |
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ
τοῖσι |
[1, 3] |
οὕτω
δὴ
ἁρπάσαντος
αὐτοῦ
Ἑλένην,
|
τοῖσι |
Ἕλλησι
δόξαι
πρῶτον
πέμψαντας
ἀγγέλους |
[1, 35] |
ἡ
κάθαρσις
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
|
τοῖσι |
Ἕλλησι.
ἐπείτε
δὲ
τὰ
νομιζόμενα |
[1, 198] |
ἐν
μέλιτι,
θρῆνοι
δὲ
παραπλήσιοι
|
τοῖσι |
ἐν
Αἰγύπτῳ.
ὁσάκις
δ᾽
ἂν |
[1, 92] |
ἴσα
τε
σταθμὸν
καὶ
ὅμοια
|
τοῖσι |
ἐν
Δελφοῖσι
τὰ
μέν
νυν |
[1, 8] |
ἐκ
τῶν
μανθάνειν
δεῖ·
ἐν
|
τοῖσι |
ἓν
τόδε
ἐστί,
σκοπέειν
τινὰ |
[1, 18] |
πέντε
τῶν
ἐτέων
τὰ
ἑπόμενα
|
τοῖσι |
ἓξ
Ἀλυάττης
ὁ
Σαδυάττεω
ἐπολέμεε, |
[1, 56] |
αἰδεῖσθαι
κακός
εἶναι.
~τούτοισι
ἐλθοῦσι
|
τοῖσι |
ἔπεσι
ὁ
Κροῖσος
πολλόν
τι |
[1, 24] |
δὲ
ὑπεδέκετο
ἑωυτὸν
κατεργάσασθαι.
καὶ
|
τοῖσι |
ἐσελθεῖν
γὰρ
ἡδονὴν
εἰ
μέλλοιεν |
[1, 153] |
οὐκ
ἔδεισά
κω
ἄνδρας
τοιούτους,
|
τοῖσι |
ἐστι
χῶρος
ἐν
μέση
τῇ |
[1, 91] |
τοῦτο
ἐπιστάσθω
Κροῖσος
ὡς
ὕστερον
|
τοῖσι |
ἔτεσι
τούτοισι
ἁλοὺς
τῆς
πεπρωμένης. |
[1, 31] |
εὔχετο
Κλεόβι
τε
καὶ
Βίτωνι
|
τοῖσι |
ἑωυτῆς
τέκνοισι,
οἵ
μιν
ἐτίμησαν |
[1, 62] |
τε
ἐκ
τῶν
δήμων
προσέρρεον,
|
τοῖσι |
ἡ
τυραννὶς
πρὸ
ἐλευθερίης
ἦν |
[1, 153] |
τὸν
συλλεγόμενοι
ἀλλήλους
ὀμνύντες
ἐξαπατῶσι·
|
τοῖσι, |
ἢν
ἐγὼ
ὑγιαίνω,
οὐ
τὰ |
[1, 78] |
τῶν
ἐξηγητέων
Τελμησσέων.
ἀπικομένοισι
δὲ
|
τοῖσι |
θεοπρόποισι
καὶ
μαθοῦσι
πρὸς
Τελμησσέων |
[1, 67] |
κέοιτο
Ὀρέστης.
εἰρωτῶσι
δὲ
ταῦτα
|
τοῖσι |
θεοπρόποισι
λέγει
ἡ
Πυθίη
τάδε. |
[1, 118] |
γὰρ
τοῦ
παιδὸς
μέλλω
θύειν
|
τοῖσι |
θεῶν
τιμὴ
αὕτη
προσκέεται)
πάρισθί |
[1, 159] |
εἰπεῖν
ὦναξ,
αὐτὸς
μὲν
οὕτω
|
τοῖσι |
ἱκέτῃσι
βοηθέεις,
Κυμαίους
δὲ
κελεύεις |
[1, 36] |
κυνηγέσιον
πᾶν
συμπέμψω,
καὶ
διακελεύσομαι
|
τοῖσι |
ἰοῦσι
εἶναι
ὡς
προθυμοτάτοισι
συνεξελεῖν |
[1, 146] |
Εὐβοίες
εἰσὶ
οὐκ
ἐλαχίστη
μοῖρα,
|
τοῖσι |
Ἰωνίης
μέτα
οὐδὲ
τοῦ
οὐνόματος |
[1, 141] |
Κῦρος
μὲν
τοῦτον
τὸν
λόγον
|
τοῖσι |
Ἴωσι
καὶ
τοῖσι
Αἰολεῦσι
τῶνδε |
[1, 74] |
τῇ
ἡμέρης
Θαλῆς
ὁ
Μιλήσιος
|
τοῖσι |
Ἴωσι
προηγόρευσε
ἔσεσθαι,
οὖρον
προθέμενος |
[1, 125] |
τούτων
Πασαργάδαι
εἰσὶ
ἄριστοι,
ἐν
|
τοῖσι |
καὶ
Ἀχαιμενίδαι
εἰσὶ
φρήτρη,
ἔνθεν |
[1, 203] |
ἀπ᾽
ὕλης
ἀγρίης
ζώοντα·
ἐν
|
τοῖσι |
καὶ
δένδρεα
φύλλα
τοιῆσδε
ἰδέης |
[1, 141] |
ἐθέλοντες
ἐπὶ
τοῖσι
αὐτοῖσι
εἶναι
|
τοῖσι |
καὶ
Κροίσῳ
ἦσαν
κατήκοοι.
ὁ |
[1, 171] |
δὲ
ἐόντες
ἄλλου
ἔθνεος
ὁμόγλωσσοι
|
τοῖσι |
Καρσὶ
ἐγένοντο,
τούτοισι
δὲ
οὐ |
[1, 171] |
Λυδοῖσι
μέτεστι
ὡς
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι
|
τοῖσι |
Καρσί·
τὸν
γὰρ
Λυδὸν
καὶ |
[1, 59] |
οὔτε
θέσμια
μεταλλάξας,
ἐπί
τε
|
τοῖσι |
κατεστεῶσι
ἔνεμε
τὴν
πόλιν
κοσμέων |
[1, 181] |
τε
καὶ
θῶκοι
ἀμπαυστήριοι,
ἐν
|
τοῖσι |
κατίζοντες
ἀμπαύονται
οἱ
ἀναβαίνοντες.
ἐν |
[1, 194] |
ἐπεὰν
γὰρ
ἐν
τοῖσι
Ἀρμενίοισι
|
τοῖσι |
κατύπερθε
Ἀσσυρίων
οἰκημένοισι
νομέας
ἰτέης |
[1, 51] |
Δελφούς,
καὶ
τάδε
ἄλλα
ἅμα
|
τοῖσι, |
κρητῆρας
δύο
μεγάθεϊ
μεγάλους,
χρύσεον |
[1, 192] |
μεγάλαι,
τῶν
ἄλλων
ἐοῦσαι
ἀτελέες,
|
τοῖσι |
κυσὶ
προσετετάχατο
σιτία
παρέχειν.
τοιαῦτα |
[1, 186] |
μέσην
κου
μάλιστα
τὴν
πόλιν
|
τοῖσι |
λίθοισι
τοὺς
ὠρύξατο
οἰκοδόμεε
γέφυραν, |
[1, 103] |
πάντα
ὁμοίως
ἀναπεφυρμένα.
οὗτος
ὁ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
ἐστὶ
μαχεσάμενος
ὅτε
νὺξ |
[1, 49] |
οὐκ
ἔχω
εἰπεῖν
ὅ
τι
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
ἔχρησε
ποιήσασι
περὶ
τὸ |
[1, 91] |
τοῖσι
Ἑλληνικοῖσι
θεοῖσι.
~ἀπικομένοισι
δὲ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
καὶ
λέγουσι
τὰ
ἐντεταλμένα |
[1, 35] |
ἔστι
δὲ
παραπλησίη
ἡ
κάθαρσις
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
καὶ
τοῖσι
Ἕλλησι.
ἐπείτε |
[1, 74] |
τοὺς
Σκύθας
ἐξαιτέοντι
Κυαξάρῃ,
πόλεμος
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
καὶ
τοῖσι
Μήδοισι
ἐγεγόνεε |
[1, 91] |
ταῦτα
μὲν
ἡ
Πυθίη
ὑπεκρίνατο
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι,
οἳ
δὲ
ἀνήνεικαν
ἐς |
[1, 10] |
τίσεσθαι
τὸν
Κανδαύλεα.
παρὰ
γὰρ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι,
σχεδὸν
δὲ
καὶ
παρὰ |
[1, 47] |
ἐπὶ
Πέρσας
στρατεύεσθαι.
~ἐντειλάμενος
δὲ
|
τοῖσι |
Λυδοῖσι
τάδε
ἀπέπεμπε
ἐς
τὴν |
[1, 90] |
εἰρωτᾶν
εἰ
οὔ
τι
ἐπαισχύνεται
|
τοῖσι |
μαντηίοισι
ἐπαείρας
Κροῖσον
στρατεύεσθαι
ἐπὶ |
[1, 194] |
ὄνος
ζωὸς
ἔνεστι,
ἐν
δὲ
|
τοῖσι |
μέζοσι
πλεῦνες.
ἐπεὰν
ὦν
ἀπίκωνται |
[1, 119] |
ἄλλοι
δαιτυμόνες
καὶ
ὁ
Ἅρπαγος,
|
τοῖσι |
μὲν
ἄλλοισι
καὶ
αὐτῷ
Ἀστυάγεϊ |
[1, 81] |
τεῖχος
ἐπολιορκέοντο
ὑπὸ
τῶν
Περσέων.
|
~τοῖσι |
μὲν
δὴ
κατεστήκεε
πολιορκίη.
Κροῖσος |
[1, 193] |
οὐ
ποιήσομαι,
εὖ
εἰδὼς
ὅτι
|
τοῖσι |
μὴ
ἀπιγμένοισι
ἐς
τὴν
Βαβυλωνίην |
[1, 74] |
Κυαξάρῃ,
πόλεμος
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
|
τοῖσι |
Μήδοισι
ἐγεγόνεε
ἐπ᾽
ἔτεα
πέντε, |
[1, 96] |
ἐς
τυραννίδα
περιῆλθον.
ἀνὴρ
ἐν
|
τοῖσι |
Μήδοισι
ἐγένετο
σοφὸς
τῷ
οὔνομα |
[1, 95] |
τὰ
ἄλλα
ἔθνεα
ἐποίεε
τὠυτὸ
|
τοῖσι |
Μήδοισι.
~ἐόντων
δὲ
αὐτονόμων
πάντων |
[1, 130] |
τε
καὶ
ὁ
Κῦρος
ἐπαναστάντες
|
τοῖσι |
Μήδοισι
ἦρχον
τὸ
ἀπὸ
τούτου |
[1, 27] |
ἐνθεῦτεν
ἐπενόεε
νέας
ποιησάμενος
ἐπιχειρέειν
|
τοῖσι |
νησιώτῃσι.
ἐόντων
δέ
οἱ
πάντων |
[1, 144] |
ἐτίθεσαν
τὸ
πάλαι
τρίποδας
χαλκέους
|
τοῖσι |
νικῶσι,
καὶ
τούτους
χρῆν
τοὺς |
[1, 57] |
οἰκεόντων,
οἳ
ὅμουροι
κοτὲ
ἦσαν
|
τοῖσι |
νῦν
Δωριεῦσι
καλεομένοισι
οἴκεον
δὲ |
[1, 57] |
δὲ
χρεόν
ἐστι
τεκμαιρόμενον
λέγειν
|
τοῖσι |
νῦν
ἔτι
ἐοῦσι
Πελασγῶν
τῶν |
[1, 171] |
καί
σφι
τριξὰ
ἐξευρήματα
ἐγένετο,
|
τοῖσι |
οἱ
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο·
καὶ
γὰρ |
[1, 175] |
Πηδασέες
οἰκέοντες
ὑπὲρ
Ἁλικαρνησσοῦ
μεσόγαιαν·
|
τοῖσι |
ὅκως
τι
μέλλοι
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι, |
[1, 108] |
ἰδὼν
δὲ
τοῦτο
καὶ
ὑπερθέμενος
|
τοῖσι |
ὀνειροπόλοισι,
μετεπέμψατο
ἐκ
τῶν
Περσέων |
[1, 107] |
πᾶσαν.
ὑπερθέμενος
δὲ
τῶν
Μάγων
|
τοῖσι |
ὀνειροπόλοισι
τὸ
ἐνύπνιον,
ἐφοβήθη
παρ᾽ |
[1, 75] |
δι᾽
αἰτίην
τὴν
ἐγὼ
ἐν
|
τοῖσι |
ὀπίσω
λόγοισι
σημανέω·
τὰ
Κροῖσος |
[1, 61] |
δὲ
ἐς
Ἐρέτριαν
ἐβουλεύετο
ἅμα
|
τοῖσι |
παισί.
Ἱππίεω
δὲ
γνώμῃ
νικήσαντος |
[1, 132] |
ἐγγίνεται
ἀρᾶσθαι
ἀγαθά,
ὁ
δὲ
|
τοῖσι |
πᾶσι
Πέρσῃσι
κατεύχεται
εὖ
γίνεσθαι |
[1, 172] |
ὥς
σφι
ἀπέδοξε,
ἔδοξέ
δὲ
|
τοῖσι |
πατρίοισι
μοῦνον,
χέασθαι
θεοῖσι,
ἐνδύντες |
[1, 97] |
οἱ
λυσιτελέειν
τῶν
ἑωυτοῦ
ἐξημεληκότα
|
τοῖσι |
πέλας
δι᾽
ἡμέρης
δικάζειν.
ἐούσης |
[1, 128] |
ἐξαγαγὼν
δὲ
τούτους
καὶ
συμβαλὼν
|
τοῖσι |
Πέρῃσι
ἑσσώθη,
καὶ
αὐτός
τε |
[1, 175] |
ἀνεπιτήδεον
ἔσεσθαι,
αὐτοῖσί
τε
καὶ
|
τοῖσι |
περιοίκοισι,
ἡ
ἱρείη
τῆς
Ἀθηναίης |
[1, 132] |
Πέρσαι
δὲ
Μίτραν.
~θυσίη
δὲ
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
περὶ
τοὺς
εἰρημένους
θεοὺς |
[1, 122] |
οὔνομα
τοῦτο,
ἵνα
θειοτέρως
δοκέῃ
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
περιεῖναί
σφι
ὁ
παῖς, |
[1, 80] |
ἀποθορόντες
ἀπὸ
τῶν
ἵππων
πεζοὶ
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
συνέβαλλον.
χρόνῳ
δὲ
πεσόντων |
[1, 127] |
ὡς
δὲ
οἱ
Μῆδοι
στρατευσάμενοι
|
τοῖσι |
Πέρσῃσι
συνέμισγον,
οἳ
μέν
τινὲς |
[1, 89] |
ὅ
τι
οἱ
ἐνορῴη
ἐν
|
τοῖσι |
ποιευμένοισι.
ὁ
δὲ
εἶπε
ἐπείτε |
[1, 131] |
νόμῳ
ποιευμένους
ἱδρύεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῖσι |
ποιεῦσι
μωρίην
ἐπιφέρουσι,
ὡς
μὲν |
[1, 186] |
ἐς
δέον
ἐδόκεε
γεγονέναι
καὶ
|
τοῖσι |
πολιήτῃσι
γέφυρα
ἦν
κατεσκευασμένη.
~ἡ |
[1, 37] |
φοιτέοντα
φαίνεσθαι;
κοῖος
μέν
τις
|
τοῖσι |
πολιήτῃσι
δόξω
εἶναι,
κοῖος
δέ |
[1, 74] |
ἐγεγόνεε
ἐπ᾽
ἔτεα
πέντε,
ἐν
|
τοῖσι |
πολλάκις
μὲν
οἱ
Μῆδοι
τοὺς |
[1, 203] |
ἀνθρώπων
εἶναι
ἐμφανέα
κατὰ
περ
|
τοῖσι |
προβάτοισι.
~τὰ
μὲν
δὴ
πρὸς |
[1, 98] |
ὁ
ἕτερος
τοῦ
ἑτέρου
κύκλος
|
τοῖσι |
προμαχεῶσι
μούνοισι
ἐστι
ὑψηλότερος.
τὸ |
[1, 119] |
Ἁρπάγου
καὶ
κάρτα
ἡσθῆναι,
παρέφερον
|
τοῖσι |
προσέκειτο
τὴν
κεφαλὴν
τοῦ
παιδὸς |
[1, 60] |
τότε
γε
οὗτοι
ἐν
Ἀθηναίοισι
|
τοῖσι |
πρώτοισι
λεγομένοισι
εἶναι
Ἑλλήνων
σοφίην |
[1, 106] |
μέν,
βασιλεύσας
τεσσεράκοντα
ἔτεα
σὺν
|
τοῖσι |
Σκύθαι
ἦρξαν,
τελευτᾷ.
~ἐκδέκεται
δὲ |
[1, 104] |
ἐνθαῦτα
οἱ
μὲν
Μῆδοι
συμβαλόντες
|
τοῖσι |
Σκύθῃσι
καὶ
ἑσσωθέντες
τῇ
μάχῃ |
[1, 83] |
Θυρέῃσι
καταχρήσασθαι
ἑωυτόν.
~τοιούτων
δὲ
|
τοῖσι |
Σπαρτιήτῃσι
ἐνεστεώτων
πρηγμάτων
ἧκε
ὁ |
[1, 82] |
Λακεδαίμονα.
τοῖσι
δὲ
καὶ
αὐτοῖσι
|
τοῖσι |
Σπαρτιήτῃσι
κατ᾽
αὐτὸν
τοῦτον
τὸν |
[1, 61] |
ὡς
εἶχε
καταλλάσσετο
τὴν
ἔχθρην
|
τοῖσι |
στασιώτῃσι.
μαθὼν
δὲ
ὁ
Πεισίστρατος |
[1, 134] |
γὰρ
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
φιλέουσι
|
τοῖσι |
στόμασι·
ἢν
δὲ
ᾖ
οὕτερος |
[1, 139] |
τὰ
οὐνόματά
σφι
ἐόντα
ὅμοια
|
τοῖσι |
σώμασι
καὶ
τῇ
μεγαλοπρεπείῃ
τελευτῶσι |
[1, 151] |
καὶ
Τενεδίοισι,
κατά
περ
Ἰώνων
|
τοῖσι |
τὰς
νήσους
ἔχουσι,
ἦν
δεινὸν |
[1, 27] |
παύσασθαι
τῆς
ναυπηγίης.
καὶ
οὕτω
|
τοῖσι |
τὰς
νήσους
οἰκημένοισι
Ἴωσι
ξεινίην |
[1, 214] |
αἵματος
ἀνθρωπηίου
Τόμυρις
ἐδίζητο
ἐν
|
τοῖσι |
τεθνεῶσι
τῶν
Περσέων
τὸν
Κύρου |
[1, 105] |
ἱρὸν
τὸ
ἐν
Ἀσκάλωνι
καὶ
|
τοῖσι |
τούτων
αἰεὶ
ἐκγόνοισι
ἐνέσκηψε
ὁ |
[1, 18] |
ποιέων
ἐπολέμεε
ἔτεα
ἕνδεκα,
ἐν
|
τοῖσι |
τρώματα
μεγάλα
διφάσια
Μιλησίων
ἐγένετο, |
[1, 5] |
τοκέας
οὕτω
δὴ
ἐθελοντὴν
αὐτὴν
|
τοῖσι |
Φοίνιξι
συνεκπλῶσαι,
ὡς
ἂν
μὴ |
[1, 166] |
τῇ
ναυμαχίῃ
Καδμείη
τις
νίκη
|
τοῖσι |
Φωκαιεῦσι
ἐγένετο·
αἱ
μὲν
γὰρ |
[1, 164] |
συναρμοσμένων.
~τὸ
μὲν
δὴ
τεῖχος
|
τοῖσι |
Φωκαιεῦσι
τρόπῳ
τοιῶδε
ἐξεποιήθη.
ὁ |
[1, 18] |
γὰρ
δὴ
πρότερον
οἱ
Μιλήσιοι
|
τοῖσι |
Χίοισι
τὸν
πρὸς
Ἐρυθραίους
πόλεμον |
[1, 41] |
χρεόν
ἐστι
ἰέναι
ἔνθα
ἀπολαμπρυνέαι
|
τοῖσι |
χρεόν
πατρώιόν
τε
γάρ
τοι |
[1, 34] |
δοράτια
καὶ
τά
τοιαῦτα
πάντα
|
τοῖσι |
χρέωνται
ἐς
πόλεμον
ἄνθρωποι,
ἐκ |
[1, 47] |
λοιπὸν
χρόνον
ἑκατοστῇ
ἡμέρῃ
χρᾶσθαι
|
τοῖσι |
χρηστηρίοισι,
ἐπειρωτῶντας
ὅ
τι
ποιέων |
[1, 53] |
Λυδοὶ
ἀνέθεσαν
τὰ
ἀναθήματα,
ἐχρέωντο
|
τοῖσι |
χρηστηρίοισι
λέγοντες
Κροῖσος
ὁ
Λυδῶν |
[1, 54] |
ἐπύθετο
ὁ
Κροῖσος,
ὑπερήσθη
τε
|
τοῖσι |
χρηστηρίοισι,
πάγχυ
τε
ἐλπίσας
καταλύσειν |