Livre, Chapitre
[1, 133]	ἂν ἐόντες βουλεύωνται, καὶ ἢν	μὲν	ἅδῃ καὶ νήφουσι, χρέωνται αὐτῷ,
[1, 207]	ἐόντα ἀχάριτα μαθήματα γέγονε. εἰ	μὲν	ἀθάνατος δοκέεις εἶναι καὶ στρατιῆς
[1, 149]	τῶν Περσέων τὰ οὐνόματα. ~αὗται	μὲν	αἱ Ἰάδες πόλιες εἰσί, αἵδε
[1, 77]	Σάρδις ἐν νόῳ ἔχων παρακαλέσας	μὲν	Αἰγυπτίους κατὰ τὸ ὅρκιον ἐποιήσατο
[1, 82]	ἐξ ἀνδρῶν ἑξακοσίων τρεῖς, Ἀργείων	μὲν	Ἀλκήνωρ τε καὶ Χρομίος, Λακεδαιμονίων
[1, 85]	τοῦ καὶ πρότερον ἐπεμνήσθην, τὰ	μὲν	ἄλλα ἐπιεικής, ἄφωνος δέ. ἐν
[1, 119]	δαιτυμόνες καὶ ὁ Ἅρπαγος, τοῖσι	μὲν	ἄλλοισι καὶ αὐτῷ Ἀστυάγεϊ παρετιθέατο
[1, 80]	οἱ πάντες διετετάχατο, παραίνεσε τῶν	μὲν	ἄλλων Λυδῶν μὴ φειδομένους κτείνειν
[1, 43]	Ἄδρηστος, ἀκοντίζων τὸν ὗν τοῦ	μὲν	ἁμαρτάνει, τυγχάνει δὲ τοῦ Κροίσου
[1, 200]	σῶσι διὰ σινδόνος, καὶ ὃς	μὲν	ἂν βούληται αὐτῶν ἅτε μᾶζαν
[1, 192]	ἰδίῃ, πάρεξ τῶν πολεμιστηρίων, οἱ	μὲν	ἀναβαίνοντες τὰς θηλέας ὀκτακόσιοι, αἱ
[1, 92]	ἐς τὰ εἴρηται. καὶ περὶ	μὲν	ἀναθημάτων τοσαῦτα εἰρήσθω. ~θώματα δὲ
[1, 129]	ἢ Περσέων. νῦν δὲ Μήδους	μὲν	ἀναιτίους τούτου ἐόντας δούλους ἀντὶ
[1, 71]	τοιούτους στρατεύεσθαι παρασκευάζεαι, οἳ σκυτίνας	μὲν	ἀναξυρίδας σκυτίνην δὲ τὴν ἄλλην
[1, 87]	Κύρου μετάγνωσιν, ὡς ὥρα πάντα	μὲν	ἄνδρα σβεννύντα τὸ πῦρ, δυναμένους
[1, 184]	τῇ οὔνομα ἦν Σεμίραμις, αὕτη	μὲν	ἀπεδέξατο χώματα ἀνὰ τὸ πεδίον
[1, 11]	νομιζόμενα" ὁ δὲ Γύγης τέως	μὲν	ἀπεθώμαζε τὰ λεγόμενα, μετὰ δὲ
[1, 171]	Αἰολέας. εἰσὶ δὲ τούτων Κᾶρες	μὲν	ἀπιγμένοι ἐς τὴν ἤπειρον ἐκ
[1, 169]	Ἴωνες πλὴν Μιλησίων διὰ μάχης	μὲν	ἀπίκοντο Ἁρπάγῳ κατά περ οἱ
[1, 24]	τῇ σκευῇ πάσῃ. καὶ τοὺς	μὲν	ἀποπλέειν ἐς Κόρινθον, τὸν δὲ
[1, 82]	πλεῦνες περιγεγόνασι, οἳ δὲ τοὺς	μὲν	ἀποφαίνοντες πεφευγότας, τὸν δὲ σφέτερον
[1, 14]	Δελφοὺς οὐκ ὀλίγα, ἀλλ᾽ ὅσα	μὲν	ἀργύρου ἀναθήματα, ἔστι οἱ πλεῖστα
[1, 120]	ἁλίσας θάψειν τὰ πάντα. ~Ἁρπάγῳ	μὲν	Ἀστυάγης δίκην ταύτην ἐπέθηκε, Κύπου
[1, 109]	κινδύνων ὁ μέγιστος; ἀλλὰ τοῦ	μὲν	ἀσφαλέος εἵνεκα ἐμοὶ δεῖ τοῦτον
[1, 140]	οὔ, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως. ~ταῦτα	μὲν	ἀτρεκέως ἔχω περὶ αὐτῶν εἰδὼς
[1, 59]	δὴ ὦν τῶν ἐθνέων τὸ	μὲν	Ἀττικὸν κατεχόμενόν τε καὶ διεσπασμένον
[1, 208]	λείπεται ἀπόδεξις ἔργων μεγάλων" ~γνῶμαι	μὲν	αὗται συνέστασαν· Κῦρος δὲ μετεὶς
[1, 142]	ἀλλὰ τρόπους τέσσερας παραγωγέων. Μίλητος	μὲν	αὐτέων πρώτη κέεται πόλις πρὸς
[1, 202]	καὶ ἐς ἀοιδὴν ἀπικνέεσθαι. τούτων	μὲν	αὕτη λέγεται δίαιτᾳ εἶναι. ὁ
[1, 64]	πολλοῖσι καὶ χρημάτων συνόδοισι, τῶν	μὲν	αὐτόθεν τῶν δὲ ἀπὸ Στρυμόνος
[1, 70]	Ἑλλήνων αἱρέετο φίλους. καὶ τοῦτο	μὲν	αὐτοὶ ἦσαν ἕτοιμοι ἐπαγγείλαντι, τοῦτο
[1, 139]	ὧδε συμπέπτωκε γίνεσθαι, τὸ Πέρσας	μὲν	αὐτοὺς λέληθε, ἡμέας μέντοι οὔ·
[1, 147]	Μιλήτῳ. βασιλέας δὲ ἐστήσαντο οἳ	μὲν	αὐτῶν Λυκίους ἀπὸ Γλαύκου τοῦ
[1, 125]	Πέρσεων συχνὰ γένεα, καὶ τὰ	μὲν	αὐτῶν ὁ Κῦρος συνάλισε καὶ
[1, 27]	ἑτοίμων ἐς τὴν ναυπηγίην, οἳ	μὲν	Βίαντα λέγουσι τὸν Πριηνέα ἀπικόμενον
[1, 170]	ἐνορᾶν ἐλευθερίην ἔτι ἐσομένην. αὕτη	μὲν	Βίαντος τοῦ Πριηνέος γνώμη ἐπὶ
[1, 117]	ἔχειν αὐτόν. ~Ἀστυάγης δὲ τοῦ	μὲν	βουκόλου τὴν ἀληθείην ἐκφήναντος λόγον
[1, 73]	γὰρ τὸν Κυαξάρεω, ἐόντα Κροίσου	μὲν	γαμβρὸν Μήδων δὲ βασιλέα, Κῦρος
[1, 216]	~νόμοισι δὲ χρέωνται τοιοῖσιδε. γυναῖκα	μὲν	γαμέει ἕκαστος, ταύτῃσι δὲ ἐπίκοινα
[1, 140]	τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἱρέων. οἳ	μὲν	γὰρ ἁγνεύουσι ἔμψυχον μηδὲν κτείνειν,
[1, 120]	κατορθοῦσθαι ἀρχὴν τὴν σήν. κείνως	μὲν	γὰρ ἀλλοτριοῦται ἐς τὸν παῖδα
[1, 140]	ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυσθῇ. Μάγους	μὲν	γὰρ ἀτρεκέως οἶδα ταῦτα ποιέοντας·
[1, 174]	Κνιδίης πλὴν ὀλίγης περιρρόου τὰ	μὲν	γὰρ αὐτῆς πρὸς βορέην ἄνεμον
[1, 56]	τὸ δὲ πολυπλάνητον κάρτα. ἐπὶ	μὲν	γὰρ Δευκαλίωνος βασιλέος οἴκεε γῆν
[1, 92]	δὲ ἀδελφεὸς οὐκ ὁμομήτριος· Κροῖσος	μὲν	γὰρ ἐκ Καείρης ἦν γυναικὸς
[1, 202]	συμμίσγουσα τῇ ἑτέρῃ θαλάσσῃ. τὴν	μὲν	γὰρ Ἕλληνὲς ναυτίλλονται πᾶσα καὶ
[1, 215]	χαλκῷ τὰ πάντα χρέωνται· ὅσα	μὲν	γὰρ ἐς αἰχμὰς καὶ ἄρδις
[1, 32]	ἓν οὐδὲν αὔταρκες ἐστί· τὸ	μὲν	γὰρ ἔχει, ἄλλου δὲ ἐνδεές
[1, 32]	εὖ τελευτῆσαὶ τὸν βίον. πολλοὶ	μὲν	γὰρ ζάπλουτοι ἀνθρώπων ἀνόλβιοι εἰσί,
[1, 110]	τοῦ πόντου τοῦ Εὐξείνου· ταύτῃ	μὲν	γὰρ ἡ Μηδικὴ χωρῇ πρὸς
[1, 91]	ἀμείνονος, πατρὸς δὲ ὑποδεεστέρου· ἣ	μὲν	γὰρ ἦν Μηδὶς καὶ Ἀστυάγεος
[1, 92]	οὐ τὰ εἰρημένα μοῦνα. ἐν	μὲν	γὰρ Θήβῃσι τῇσι Βοιωτῶν τρίπους
[1, 214]	πυνθάνομαι οὕτω τοῦτο γενόμενον. πρῶτα	μὲν	γὰρ λέγεται αὐτοὺς διαστάντας ἐς
[1, 7]	δὲ Ἀλκαίου τοῦ Ἡρακλέος. Ἄγρων	μὲν	γὰρ ὁ Νίνου τοῦ Βήλου
[1, 31]	τεθνάναι μᾶλλον ἢ ζώειν. Ἀργεῖοι	μὲν	γὰρ περιστάντες ἐμακάριζον τῶν νεηνιέων
[1, 199]	ἔχουσαι θώμιγγος πολλαὶ γυναῖκες· αἳ	μὲν	γὰρ προσέρχονται, αἳ δὲ ἀπέρχονται.
[1, 126]	εἶναι αὐτῶν τὸ μέσον· τὴν	μὲν	γὰρ προτέρην ἡμέρην πάντα σφι
[1, 81]	ἀγγέλους ἐς τὰς συμμαχίας. οἱ	μὲν	γὰρ πρότεροι διεπέμποντο ἐς πέμπτον
[1, 155]	καὶ τῶν νῦν ἑστεώτων. τὰ	μὲν	γὰρ πρότερον ἐγώ τε ἔπρηξα
[1, 166]	νίκη τοῖσι Φωκαιεῦσι ἐγένετο· αἱ	μὲν	γὰρ τεσσεράκοντά σφι νέες διεφθάρησαν,
[1, 87]	πόλεμον πρὸ εἰρήνης αἱρέεται· ἐν	μὲν	γὰρ τῇ οἱ παῖδες τοὺς
[1, 124]	τὸν σεωυτοῦ φονέα τῖσαι. κατὰ	μὲν	γὰρ τὴν τούτου προθυμίην τέθνηκας,
[1, 39]	σιδηρέη τὴν σὺ φοβέαι; εἰ	μὲν	γὰρ ὑπὸ ὀδόντος τοι εἶπε
[1, 106]	καὶ ὀλιγωρίης ἀνάστατα ἦν· χωρὶς	μὲν	γὰρ φόρον ἔπρησσον παρ᾽ ἑκάστων
[1, 122]	πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ πάθην· ἐπίστασθαι	μὲν	γὰρ ὡς βουκόλου τοῦ Ἀστυάγεος
[1, 35]	οὐ καθαρὸς χεῖρας, ἐὼν Φρὺξ	μὲν	γενεῇ, γένεος δὲ τοῦ βασιληίου.
[1, 68]	ἑπταπήχεϊ· ὑπὸ δὲ ἀπιστίης μὴ	μὲν	γενέσθαι μηδαμὰ μέζονας ἀνθρώπους τῶν
[1, 6]	ἀμφοτέρων ὁμοίως. ~Κροῖσος ἦν Λυδὸς	μὲν	γένος, παῖς δὲ Ἀλυάττεω, τύραννος
[1, 59]	τὸ τέρας συνεβούλευε Ἱπποκράτεϊ πρῶτα	μὲν	γυναῖκα μὴ ἄγεσθαι τεκνοποιὸν ἐς
[1, 87]	ἐκ τοῦ παρεόντος κακοῦ. τὸν	μὲν	δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν, ἐκ
[1, 152]	σφι μὴ τιμωρέειν Ἴωσι. οἳ	μὲν	δὴ ἀπαλλάσσοντο, Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀπωσάμενοι
[1, 21]	ἂν τὸν νηὸν οἰκοδομέῃ. ὃ	μὲν	δὴ ἀπόστολος ἐς τὴν Μίλητον
[1, 116]	τὸν σὸν μηδὲν ἐπιμέμφεσθαι" τὸν	μὲν	δὴ Ἀρτεμβάρεα πέμπει, τὸν δὲ
[1, 82]	δευτέρῃ παρῆσαν πυνθανόμενοι ἀμφότεροι. τέως	μὲν	δὴ αὐτοὶ ἑκάτεροι ἔφασαν νικᾶν,
[1, 173]	Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο. ἕως	μὲν	δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε, οἳ
[1, 43]	δὲ τοῦ Κροίσου παιδός. ὃ	μὲν	δὴ βληθεὶς τῇ αἰχμῇ ἐξέπλησε
[1, 36]	κουφότατα φέρων κερδανέεις πλεῖστον" ~ὃ	μὲν	δὴ δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου.
[1, 82]	δὲ οὗτοι νυκτὸς ἐπελθούσης. οἱ	μὲν	δὴ δύο τῶν Ἀργείων ὡς
[1, 71]	οὐκ ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο	μὲν	δή, εἰ νικήσεις, τί σφέας
[1, 186]	ἐκμανθάνοιεν αὐτῆς τὰ πρήγματα. ~ταῦτα	μὲν	δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε
[1, 49]	χαλκέῳ, χάλκεον ἐπίθημα ἐπιθείς. ~τὰ	μὲν	δὴ ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ,
[1, 208]	αὐτοῦ διαβησομένου ἐπ᾽ ἐκείνην. ἣ	μὲν	δὴ ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα·
[1, 196]	ἐπωλέοντο δὲ ἐπὶ συνοικήσι. ὅσοι	μὲν	δὴ ἔσκον εὐδαίμονες τῶν Βαβυλωνίων
[1, 32]	Δελφοὺς ὡς ἀριστῶν γενομένων" ~Σόλων	μὲν	δὴ εὐδαιμονίης δευτερεῖα ἔνεμε τούτοισι,
[1, 131]	καὶ ὕδατι καὶ ἀνέμοισι. τούτοισι	μὲν	δὴ θύουσι μούνοισι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι
[1, 183]	μὴ κινέειν τὸν ἀνδριάντα. τὸ	μὲν	δὴ ἱρὸν τοῦτο οὕτω κεκόσμηται,
[1, 2]	δ᾽ ἄν οὗτοι Κρῆτες. ταῦτα	μὲν	δὴ ἴσα πρὸς ἴσα σφι
[1, 171]	ἐς τὴν ἤπειρον ἀπίκοντο. κατὰ	μὲν	δὴ Κᾶρας οὕτω Κρῆτες λέγουσι
[1, 214]	περ ἠπείλησα, αἵματος κορέσω" τὰ	μὲν	δὴ κατὰ τὴν Κύρου τελευτὴν
[1, 81]	ἐπολιορκέοντο ὑπὸ τῶν Περσέων. ~τοῖσι	μὲν	δὴ κατεστήκεε πολιορκίη. Κροῖσος δὲ
[1, 9]	δέομαι μὴ δέεσθαι ἀνόμων" ~Ὃ	μὲν	δὴ λέγων τοιαῦτα ἀπεμάχετο, ἀρρωδέων
[1, 32]	μετρίως ἔχοντες βίου εὐτυχέες. ὁ	μὲν	δὴ μέγα πλούσιος ἀνόλβιος δὲ
[1, 171]	λέγουσι εἶναι Καρὸς ἀδελφεούς. τούτοισι	μὲν	δὴ μέτεστι, ὅσοι δὲ ἐόντες
[1, 101]	Στρούχατες Ἀριζαντοὶ Βούδιοι Μάγοι. γένεα	μὲν	δὴ Μήδων ἐστὶ τοσάδε. ~Δηιόκεω
[1, 176]	ἐκδημέουσι καὶ οὕτω περιεγένοντο. τὴν	μὲν	δὴ Ξάνθον οὕτω ἔσχε ὁ
[1, 99]	κατακεχρυσωμένους ἔχων τοὺς προμαχεῶνας. ~ταῦτα	μὲν	δὴ ὁ Δηιόκης ἑωυτῷ τε
[1, 68]	μετρήσας δὲ συνέχωσα ὀπίσω" ὃ	μὲν	δή οἱ ἔλεγε τά περ
[1, 63]	οἰμήσουσι σεληναίης διὰ νυκτός" ~ὃ	μὲν	δή οἱ ἐνθεάζων χρᾷ τάδε,
[1, 141]	ἦσαν ἕτοιμοι πείθεσθαι Κύρῳ. ὃ	μὲν	δὴ ὀργῇ ἐχόμενος ἔλεγέ σφι
[1, 48]	ἀναπτύσσων ἐπώρα τῶν συγγραμμάτων, τῶν	μὲν	δὴ οὐδὲν προσίετό μιν· ὁ
[1, 11]	ἐς αἰσχύνην μεγάλην φέρει. ~τότε	μὲν	δὴ οὕτω οὐδέν δηλώσασα ἡσυχίην
[1, 93]	ἐκδιδοῦσι δὲ αὐταὶ ἑωυτάς. ἡ	μὲν	δὴ περίοδος τοῦ σήματός εἰσὶ
[1, 1]	διακελευσαμένους ὁρμῆσαι ἐπ᾽ αὐτάς. τὰς	μὲν	δὴ πλεῦνας τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν,
[1, 195]	τῷ αὐτῷ ποιεῦνται πλοῖα. ~τὰ	μὲν	δὴ πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ τοιαῦτα·
[1, 86]	τοῦ μὴ ζῶντα κατακαυθῆναι. τὸν	μὲν	δὴ ποιέειν ταῦτα· τῷ δὲ
[1, 204]	κατὰ περ τοῖσι προβάτοισι. ~τὰ	μὲν	δὴ πρὸς ἑσπέρην τῆς θαλάσσης
[1, 98]	μάλιστά κῃ τὸ μέγαθος. τοῦ	μὲν	δὴ πρώτου κύκλου οἱ προμαχεῶνες
[1, 62]	πρὸ ἐλευθερίης ἦν ἀσπαστότερον. οὗτοι	μὲν	δὴ συνηλίζοντο, Ἀθηναίων δὲ οἱ
[1, 196]	νόμος ἐστὶ ἔχειν σκῆπτρον. ~αὕτη	μὲν	δή σφι ἄρτισις περὶ τὸ
[1, 170]	περ ἐς δῆμοι εἶεν· οὗτοι	μὲν	δή σφι γνώμας τοιάσδε ἀπεδέξαντο.
[1, 155]	θωμάζω εἰ μοι ἀπεστᾶσι" ὃ	μὲν	δὴ τά περ ἐνόεε ἔλεγε,
[1, 69]	τε δόλου καὶ ἀπάτης" Κροῖσος	μὲν	δὴ ταῦτα δι᾽ ἀγγέλων ἐπεκηρυκεύετο,
[1, 60]	ἐς τὴν ἑωυτῆς ἀκρόπολιν. οἳ	μὲν	δὴ ταῦτα διαφοιτέοντες ἔλεγον· αὐτίκα
[1, 157]	ζῶντα ἀγαγεῖν παρ᾽ ἑωυτόν. ~ὃ	μὲν	δὴ ταῦτα ἐκ τῆς ὁδοῦ
[1, 156]	τοι ἔσονται μὴ ἀποστέωσι" ~Κροῖσος	μὲν	δὴ ταῦτά οἱ ὑπετίθετο, αἱρετώτερα
[1, 164]	μεγάλων καὶ εὖ συναρμοσμένων. ~τὸ	μὲν	δὴ τεῖχος τοῖσι Φωκαιεῦσι τρόπῳ
[1, 91]	καὶ οὐ τοῦ θεοῦ. κατὰ	μὲν	δὴ τὴν Κροίσου τε ἀρχὴν
[1, 65]	θεὸν ἔλπομαι, ὦ Λυκόοργε" οἳ	μὲν	δή τινες πρὸς τούτοισι λέγουσι
[1, 181]	ἐς αὐτὸν τὸν ποταμόν. ~τοῦτο	μὲν	δὴ τὸ τεῖχος θώρηξ ἐστί,
[1, 93]	καλέεται δὲ αὕτη Γυγαίη. τοῦτο	μὲν	δὴ τοιοῦτο ἐστί. ~Λυδοὶ δὲ
[1, 185]	καὶ ἐν τρισὶ ἡμέρῃσι. τοῦτο	μὲν	δὴ τοιοῦτον ἐποίησε, χῶμα δὲ
[1, 200]	ἐστὶ παραπλήσιος τούτῳ νόμος. ~νόμοι	μὲν	δὴ τοῖσι Βαβυλωνίοισι οὗτοι κατεστᾶσι·
[1, 118]	μόρῳ ἐχρήσατο ὁ παῖς" ~Ἅρπαγος	μὲν	δὴ τὸν ἰθὺν ἔφαινε λόγον·
[1, 67]	τῆς Ἀλέης Ἀθηναίης κρεμάμεναι. ~κατὰ	μὲν	δὴ τὸν πρότερον πόλεμον συνεχέως
[1, 4]	ἐβούλοντο, οὐκ ἂν ἡρπάζοντο. σφέας	μὲν	δὴ τοὺς ἐκ τῆς Ἀσίης
[1, 85]	ὤνθρώπε, μὴ κτεῖνε Κροῖσον" οὗτος	μὲν	δὴ τοῦτο πρῶτον ἐφθέγξατο, μετὰ
[1, 26]	τοῦ νηοῦ ἑπτὰ στάδιοι. πρώτοισι	μὲν	δὴ τούτοισι ἐπεχείρησε ὁ Κροῖσος,
[1, 36]	ἐξέλωμεν ἐκ τῆς χώρης" οἳ	μὲν	δὴ τούτων ἐδέοντο, Κροῖσος δὲ
[1, 14]	ἐποιεῦντο, πρὶν δὴ ἐπετελέσθη. ~τὴν	μὲν	δὴ τυραννίδα οὕτω ἔσχον οἱ
[1, 132]	τὸν τιάραν μυρσίνῃ μάλιστα. ἑωυτῷ	μὲν	δὴ τῷ θύοντι ἰδίῃ μούνῳ
[1, 94]	ἐπωνυμίην ποιευμένους ὀνομασθῆναι Τυρσηνούς. Λυδοὶ	μὲν	δὴ ὑπὸ Πέρσῃσι ἐδεδούλωντο. ~ἐπιδίζηται
[1, 10]	ὄψεται ἰόντα διὰ θυρέων" ~Ὃ	μὲν	δὴ ὡς οὐκ ἐδύνατο διαφυγεῖν,
[1, 44]	δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε	μὲν	Δία καθάρσιον μαρτυρόμενος τὰ ὑπὸ
[1, 94]	γενέσθαι, καὶ τοὺς Λυδοὺς τέως	μὲν	διάγειν λιπαρέοντας, μετὰ δὲ ὡς
[1, 34]	Κροίσῳ δύο παῖδες, τῶν οὕτερος	μὲν	διέφθαρτο, ἦν γὰρ δὴ κωφός,
[1, 210]	τὸν παῖδα ἐς ἔλεγχον" ~Κῦρος	μὲν	δοκέων οἱ Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν ἔλεγε
[1, 210]	ἀπόλοιτο ὡς τάχιστα· ὃς ἀντὶ	μὲν	δούλων ἐποίησας ἐλευθέρους Πέρσας εἶναι,
[1, 75]	ὁ Κροῖσος, τὸ ἐνθεῦτεν, ὡς	μὲν	ἐγὼ λέγω, κατὰ τὰς ἐούσας
[1, 42]	ὁ Ἄδρηστος ὦ βασιλεῦ, ἄλλως	μὲν	ἔγωγε ἂν οὐκ ἤια ἐς
[1, 26]	ἄλλοισι ἄλλας αἰτίας ἐπιφέρων, τῶν	μὲν	ἐδύνατο μέζονας παρευρίσκειν, μέζονα ἐπαιτιώμενος,
[1, 17]	τὴν Μίλητον τρόπῳ τοιῷδε· ὅκως	μὲν	εἴη ἐν τῇ γῇ καρπὸς
[1, 39]	ἐμὲ τελευτήσειν. ὑὸς δὲ κοῖαι	μὲν	εἰσὶ χεῖρες, κοίη δὲ αἰχμὴ
[1, 202]	ὁ δὲ Ἀράξης ποταμὸς ῥέει	μὲν	ἐκ Ματιηνῶν, ὅθεν περ ὁ
[1, 0]	μεγάλα τε καὶ θωμαστά, τὰ	μὲν	Ἕλλησι τὰ δὲ βαρβάροισι ἀποδεχθέντα,
[1, 30]	ἤδη πάντων εἶδες ὀλβιώτατον" ὃ	μὲν	ἐλπίζων εἶναι ἀνθρώπων ὀλβιώτατος ταῦτα
[1, 214]	τῷ νεκρῷ ἐπέλεγε τάδε· σὺ	μὲν	ἐμὲ ζῶσάν τε καὶ νικῶσάν
[1, 126]	Πέρσαι, οὕτω ὑμῖν ἔχει. βουλομένοισι	μὲν	ἐμέο πείθεσθαί ἔστι τάδε τε
[1, 152]	ὅμως ἀπέστειλαν πεντηκοντέρῳ ἄνδρας, ὡς	μὲν	ἐμοὶ δοκέει, κατασκόπους τῶν τε
[1, 131]	τοῖσι ποιεῦσι μωρίην ἐπιφέρουσι, ὡς	μὲν	ἐμοὶ δοκέειν, ὅτι οὐκ ἀνθρωποφυέας
[1, 165]	ὠνευμένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες μὴ αἳ	μὲν	ἐμπόριον γένωνται, ἡ δὲ αὐτῶν
[1, 72]	διὰ Κιλίκων, μετὰ δὲ Ματιηνοὺς	μὲν	ἐν δεξιῇ ἔχει ῥέων, ἐκ
[1, 142]	Μυοῦς τε καὶ Πριήνη. αὗται	μὲν	ἐν τῇ Καρίῃ κατοίκηνται κατὰ
[1, 64]	ἐτυράννευε Ἀθηνέων, Ἀθηναίων δὲ οἳ	μὲν	ἐν τῇ μάχη ἐπεπτώκεσαν, οἳ
[1, 24]	Περίανδρον δὲ ὑπὸ ἀπιστίης Ἀρίονα	μὲν	ἐν φυλακῇ ἔχειν οὐδαμῇ μετιέντα,
[1, 146]	μωρίη πολλὴ λέγειν· τῶν Ἄβαντες	μὲν	ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ οὐκ ἐλαχίστη
[1, 107]	ἦν Καμβύσης, τὸν εὕρισκε οἰκίης	μὲν	ἐόντα ἀγαθῆς τρόπου δὲ ἡσυχίου,
[1, 58]	φυλακῇ. ~τὸ δὲ Ἑλληνικὸν γλώσσῃ	μὲν	ἐπείτε ἐγένετο αἰεί κοτε τῇ
[1, 213]	ἄπληστον ἐόντα αἵματος κορέσω" ~Κῦρος	μὲν	ἐπέων οὐδένα τούτων ἀνενειχθέντων ἐποιέετο
[1, 7]	Ἰαρδάνου γεγονότες καὶ Ἡρακλέος, ἄρξαντες	μὲν	ἐπὶ δύο τε καὶ εἴκοσι
[1, 94]	διελόντα Λυδῶν πάντων κληρῶσαι τὴν	μὲν	ἐπὶ μόνῃ τὴν δὲ ἐπὶ
[1, 131]	εἶναι· οἳ δὲ νομίζουσι Διὶ	μὲν	ἐπὶ τὰ ὑψηλότατα τῶν ὀρέων
[1, 32]	πλουσίου καὶ ἀνόλβου πολλοῖσι· ὃ	μὲν	ἐπιθυμίην ἐκτελέσαι καί ἄτην μεγάλην
[1, 44]	αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζων θεόν, τὸν	μὲν	ἐπίστιον καλέων, διότι δὴ οἰκίοισι
[1, 52]	Κροῖσος καὶ τὰς ζώνας. ~ταῦτα	μὲν	ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψε, τῷ δὲ
[1, 46]	Λιβύῃ, διαπέμψας ἄλλους ἄλλῃ, τοὺς	μὲν	ἐς Δελφοὺς ἰέναι, τοὺς δὲ
[1, 103]	Μαδύης Προτοθύεω παῖς· οἳ ἐσέβαλον	μὲν	ἐς τὴν Ἀσίην Κιμμερίους ἐκβαλόντες
[1, 185]	παρατείνουσα ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ, βάθος	μὲν	ἐς τὸ ὕδωρ αἰεὶ ὀρύσσουσα,
[1, 109]	ὁ παῖς, καὶ ὅτι Ἀστυάγης	μὲν	ἐστὶ γέρων καὶ ἅπαις ἔρσενος
[1, 32]	γὰρ τῷ μακρῷ χρόνῳ πολλὰ	μὲν	ἐστὶ ἰδεῖν τὰ μή τις
[1, 93]	πατρὸς σῆμα, τοῦ ἡ κρηπὶς	μὲν	ἐστὶ λίθων μεγάλων, τὸ δὲ
[1, 194]	ἀνδρῶν ὀρθῶν ἑστεώτων, καὶ ὃ	μὲν	ἔσω ἕλκει τὸ πλῆκτρον ὁ
[1, 113]	βουκόλου τὸ παιδίον, καὶ τὸ	μὲν	ἐτέθαπτο, τὸν δὲ ὕστερον τούτων
[1, 94]	πρὸς τὸν λιμὸν ἐξευρόντας, τὴν	μὲν	ἑτέρην τῶν ἡμερέων παίζειν πᾶσαν,
[1, 64]	χῶρον τῆς Δήλου. καὶ Πεισίστρατος	μὲν	ἐτυράννευε Ἀθηνέων, Ἀθηναίων δὲ οἳ
[1, 149]	οὗτοι δὲ οἱ Αἰολέες χώρην	μὲν	ἔτυχον κτίσαντες ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων
[1, 164]	ὁ δ᾽ Ἅρπαγος ἔφη εἰδέναι	μὲν	εὖ τὰ ἐκεῖνοι μέλλοιεν ποιέειν,
[1, 87]	ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα τῇ σῇ	μὲν	εὐδαιμονίῃ, τῇ ἐμεωυτοῦ δὲ κακοδαιμονίῃ,
[1, 113]	καὶ αὐτίκα ἐποίεε ταῦτα· τὸν	μὲν	ἔφερε θανατώσων παῖδα, τοῦτον μὲν
[1, 32]	πάντα ἑωυτῇ παρέχουσα, ἀλλὰ ἄλλο	μὲν	ἔχει ἑτέρου δὲ ἐπιδέεται· ἣ
[1, 65]	λέγουσι, Λυκοῦργον ἐπιτροπεύσαντα Λεωβώτεω, ἀδελφιδέου	μὲν	ἑωυτοῦ βασιλεύοντος δὲ Σπαρτιητέων, ἐκ
[1, 204]	ἐπαείροντα καὶ ἐποτρύνοντα ἦν, πρῶτον	μὲν	ἡ γένεσις, τὸ δοκέειν πλέον
[1, 91]	δεσποίνῃ τῇ ἑωυτοῦ συνοίκεε" ταῦτα	μὲν	ἡ Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι,
[1, 123]	ἐκκείμενον Κῦρον κύων ἐξέθρεψε. ~ἐνθεῦτεν	μὲν	ἡ φάτις αὕτη κεχώρηκε. Κύρῳ
[1, 186]	ἐπιτείνεσκε δὲ ἐπ᾽ αὐτήν, ὅκως	μὲν	ἡμέρη γίνοιτο, ξύλα τετράγωνα, ἐπ᾽
[1, 163]	βασιλέι τῶν Ταρτησσίων, τῷ οὔνομα	μὲν	ἦν, Ἀργανθώνιος, ἐτυράννευσε δὲ Ταρτησσοῦ
[1, 143]	ὦν τῶν Ἰώνων οἱ Μιλήσιοι	μὲν	ἦσαν ἐν σκέπῃ τοῦ φόβου,
[1, 2]	οἴχεσθαι ἀποπλέοντας ἐπ᾽ Αἰγύπτου. ~Οὕτω	μὲν	Ἰοῦν ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι
[1, 6]	τοὺς δὲ φίλους προσεποιήσατο. κατεστρέψατο	μὲν	Ἴωνάς τε καὶ Αἰολέας καὶ
[1, 192]	δὲ δύναμιν τῶν Βαβυλωνίων πολλοῖσι	μὲν	καὶ ἄλλοισι δηλώσω ὅση τις
[1, 138]	δὲ τὸ ὀφείλειν χρέος, πολλῶν	μὲν	καὶ ἄλλων εἵνεκα, μάλιστα δὲ
[1, 32]	δὲ τοῖσιδε προέχει ἐκείνου· ἄτην	μὲν	καὶ ἐπιθυμίην οὐκ ὁμοίως δυνατὸς
[1, 92]	Δελφοῖσι ἀσπὶς χρυσέη μεγάλη. ταῦτα	μὲν	καὶ ἔτι ἐς ἐμὲ ἦν
[1, 171]	Καρίου ἱρὸν ἀρχαῖον, τοῦ Μυσοῖσι	μὲν	καὶ Λυδοῖσι μέτεστι ὡς κασιγνήτοισι
[1, 131]	οἶδα νόμοισι τοιοῖσιδε χρεωμένους, ἀγάλματα	μὲν	καὶ νηοὺς καὶ βωμοὺς οὐκ
[1, 207]	λέγων τάδε. ὦ βασιλεῦ, εἶπον	μὲν	καὶ πρότερόν τοι ὅτι ἐπεί
[1, 36]	Μυσοὶ ἐπ᾽ αὐτὸν ἐξελθόντες ποιέεσκον	μὲν	κακὸν οὐδέν, ἔπασχον δὲ πρὸς
[1, 100]	διακρίνων τὰς ἐσφερομένας ἐκπέμπεσκε. ταῦτα	μὲν	κατὰ τὰς δίκας ἐποίεε, τάδε
[1, 98]	δὲ οἱ τελευταῖοί εἰσὶ ὃ	μὲν	καταργυρωμένους ὁ δὲ κατακεχρυσωμένους ἔχων
[1, 6]	πρῶτος τῶν ἡμεῖς ἴδμεν τοὺς	μὲν	κατεστρέψατο Ἑλλήνων ἐς φόρου ἀπαγωγήν,
[1, 178]	ἐπετίθετο. τῆς δὲ Ἀσσυρίης ἐστὶ	μὲν	κου καὶ ἄλλα πολίσματα μεγάλα
[1, 135]	γαμέουσι δὲ ἕκαστος αὐτῶν πολλὰς	μὲν	κουριδίας γυναῖκας, πολλῷ δ᾽ ἔτι
[1, 173]	χρόνον ἐκλήθησαν. νόμοισι δὲ τὰ	μὲν	Κρητικοῖσι τὰ δὲ Καρικοῖσι χρέωνται.
[1, 46]	τῶν Περσέων πρήγματα αὐξανόμενα πένθεος	μὲν	Κροῖσον ἀπέπαυσε, ἐνέβησε δὲ ἐς
[1, 86]	αὐτοῖσι ὀλβίους δοκέοντας εἶναι. τὸν	μὲν	Κροῖσον ταῦτα ἀπηγέεσθαι, τῆς δὲ
[1, 70]	αἰτίας διφασίας λεγομένας τάσδε· οἱ	μὲν	Λακεδαιμόνιοι λέγουσι ὡς ἐπείτε ἀγόμενος
[1, 190]	ἐτέων κάρτα πολλῶν. ἐνθαῦτα οὗτοι	μὲν	λόγον εἶχον τῆς πολιορκίης οὐδένα,
[1, 19]	νηὸς κατεκαύθη. καὶ τὸ παραυτίκα	μὲν	λόγος οὐδεὶς ἐγένετο, μετὰ δὲ
[1, 66]	καὶ γέροντας ἔστησε Λυκοῦργος. ~οὕτω	μὲν	μεταβαλόντες εὐνομήθησαν, τῷ δὲ Λυκούργῳ
[1, 134]	ἦρχε τὰ ἔθνεα ἀλλήλων, συναπάντων	μὲν	Μῆδοι καὶ τῶν ἄγχιστα οἰκεόντων
[1, 104]	τὸ Καυκάσιον ὄρος. ἐνθαῦτα οἱ	μὲν	Μῆδοι συμβαλόντες τοῖσι Σκύθῃσι καὶ
[1, 185]	γενομένη τῆς πρότερον ἀρξάσης τοῦτο	μὲν	μνημόσυνα ἐλίπετο τὰ ἐγὼ ἀπηγήσομαι,
[1, 142]	Ἰάδες πόλιες, τῶν αἱ δύο	μὲν	νήσους οἰκέαται, Σάμον τε καὶ
[1, 183]	λέγω. τούτῳ τῷ ἀνδριάντι Δαρεῖος	μὲν	ὁ Ὑστάσπεος ἐπιβουλεύσας οὐκ ἐτόλμησε
[1, 74]	ἔτεα πέντε, ἐν τοῖσι πολλάκις	μὲν	οἱ Μῆδοι τοὺς Λυδοὺς ἐνίκησαν,
[1, 114]	ὁ δὲ αὐτῶν διέταξε τοὺς	μὲν	οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς δὲ δορυφόρους
[1, 155]	τὰς Σάρδις. ὦ βασιλεῦ, τὰ	μὲν	οἰκότα εἴρηκας, σὺ μέντοι μὴ
[1, 193]	δὲ γῆ τῶν Ἀσσυρίων ὕεται	μὲν	ὀλίγῳ, καὶ τὸ ἐκτρέφον τὴν
[1, 182]	δὲ οἱ αὐτοὶ οὗτοι, ἐμοὶ	μὲν	οὐ πιστὰ λέγοντες, τὸν θεὸν
[1, 75]	ἀρχαῖον ῥέεθρον ἀποξηρανθῆναι. ἀλλὰ τοῦτο	μὲν	οὐ προσίεμαι· κῶς γὰρ ὀπίσω
[1, 187]	δὲ τὸν τάφον εὗρε χρήματα	μὲν	οὔ, τὸν δὲ νεκρὸν καὶ
[1, 56]	δὲ Ἑλληνικὸν ἔθνος. καὶ τὸ	μὲν	οὐδαμῇ κω ἐξεχώρησε, τὸ δὲ
[1, 123]	δηλῶσαι τὴν ἑωυτοῦ γνώμην ἄλλως	μὲν	οὐδαμῶς εἶχε ἅτε τῶν ὁδῶν
[1, 216]	δὲ ἡλικίης σφι πρόκειται ἄλλος	μὲν	οὐδείς· ἐπεὰν δὲ γέρων γένηται
[1, 143]	ἄλλων Ἰώνων οὗτοι κατ᾽ ἄλλο	μὲν	οὐδέν, ἀσθενέος δὲ ἐόντος τοῦ
[1, 196]	ἔσκον ἐπίγαμοι, οὗτοι δὲ εἴδεος	μὲν	οὐδὲν ἐδέοντο χρηστοῦ, οἳ δ᾽
[1, 171]	Λέλεγες εἶχον τὰς νήσους, φόρον	μὲν	οὐδένα ὑποτελέοντες, ὅσον καὶ ἐγὼ
[1, 59]	καταλέξας ἄνδρας τούτους οἳ δορυφόροι	μὲν	οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι δέ·
[1, 122]	σφι ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ	μὲν	οὐκ εἰδέναι ἀλλ᾽ ἡμαρτηκέναι πλεῖστον,
[1, 142]	καὶ τὸ Πανιώνιον ἐστί, τοῦ	μὲν	οὐρανοῦ καὶ τῶν ὡρέων ἐν
[1, 159]	πρὸς ταῦτα εἰπεῖν ὦναξ, αὐτὸς	μὲν	οὕτω τοῖσι ἱκέτῃσι βοηθέεις, Κυμαίους
[1, 192]	τὸ κάρτα ἐπύθοντο. ~καὶ Βαβυλὼν	μὲν	οὕτω τότε πρῶτον ἀραίρητο. τὴν
[1, 51]	οὔνομα οὐκ ἐπιμνήσομαι. ἀλλ᾽ ὁ	μὲν	παῖς, δι᾽ οὗ τῆς χειρὸς
[1, 92]	ὁ δὲ Πανταλέων ἦν Ἀλυάττεω	μὲν	παῖς, Κροίσου δὲ ἀδελφεὸς οὐκ
[1, 125]	οἵδε, Πανθιαλαῖοι Δηρουσιαῖοι Γερμάνιοι. οὗτοι	μὲν	πάντες ἀροτῆρες εἰσί, οἱ δὲ
[1, 32]	παραγινόμεναι ἐς τὸ δέον, μῆνες	μὲν	παρὰ τὰ ἑβδομήκοντα ἔτεα οἱ
[1, 113]	μὲν ἔφερε θανατώσων παῖδα, τοῦτον	μὲν	παραδιδοῖ τῇ ἑωυτοῦ γυναικί, τὸν
[1, 80]	μηδὲ ἢν συλλαμβανόμενος ἀμύνηται. ταῦτα	μὲν	παραίνεσε, τὰς δὲ καμήλους ἔταξε
[1, 94]	τοιοῦτο ἐστί. ~Λυδοὶ δὲ νόμοισι	μὲν	παραπλησίοισι χρέωνται καὶ Ἕλληνές, χωρὶς
[1, 15]	δυῶν δέοντα τεσσεράκοντα ἔτεα, τοῦτον	μὲν	παρήσομεν τοσαῦτα ἐπιμνησθέντες, Ἄρδυος δὲ
[1, 111]	ἐς δεσπότας τοὺς ἡμετέρους. οἶκος	μὲν	πᾶς Ἁρπάγου κλαυθμῷ κατείχετο, ἐγὼ
[1, 60]	τοῦ Λυκούργου ἐξελαύνουσί μιν. οὕτω	μὲν	Πεισίστρατος ἔσχε τὸ πρῶτον Ἀθήνας,
[1, 62]	οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος, ἕως	μὲν	Πεισίστρατος τὰ χρήματα ἤγειρε, καὶ
[1, 56]	προκεκριμένα, ἐόντα τὸ ἀρχαῖον τὸ	μὲν	Πελασγικὸν τὸ δὲ Ἑλληνικὸν ἔθνος.
[1, 215]	δ᾽ αὕτως τῶν ἵππων τὰ	μὲν	περὶ τὰ στέρνα χαλκέους θώρηκας
[1, 36]	ἔπεα ἔλεγέ σφι τάδε. παιδὸς	μὲν	πέρι τοῦ ἐμοῦ μὴ μνησθῆτε
[1, 120]	φέρειν; εἶπαν οἱ Μάγοι εἰ	μὲν	περίεστί τε καὶ ἐβασίλευσε ὁ
[1, 5]	τὸ Ἑλληνικόν ἥγηνται κεχωρίσθαι. ~Οὕτω	μὲν	Πέρσαι λέγουσι γενέσθαι, καὶ διὰ
[1, 189]	ἐπὶ Γύνδῃ ποταμῷ, τοῦ αἱ	μὲν	πηγαὶ ἐν Ματιηνοῖσι ὄρεσι, ῥέει
[1, 178]	περιθέει, μετὰ δὲ τεῖχος πεντήκοντα	μὲν	πηχέων βασιληίων ἐὸν τὸ εὖρος,
[1, 155]	δὲ καὶ ἐγὼ Λυδῶν τὸν	μὲν	πλέον τι ἢ πατέρα ἐόντα
[1, 203]	ἑτέρη ἐπ᾽ ἑωυτῆς, ἐοῦσα μῆκος	μὲν	πλόου εἰρεσίῃ χρεωμένῳ πεντεκαίδεκα ἡμερέων,
[1, 151]	δὲ τὰς νήσους ἔχουσαι πέντε	μὲν	πόλιες τὴν Λέσβον νέμονται τὴν
[1, 161]	τοὺς συμπολιορκήσαντας Τάβαλον, καὶ τοῦτο	μὲν	Πριηνέας ἐξηνδραποδίσατο, τοῦτο δὲ Μαιάνδρου
[1, 59]	τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ τῶν	μὲν	προεστεῶτος Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν
[1, 63]	τὸ ἄριστον μετεξέτεροι αὐτῶν οἳ	μὲν	πρὸς κύβους οἳ δὲ πρὸς
[1, 203]	ἑωυτῆς, ὀκτὼ ἡμερέων. καὶ τὰ	μὲν	πρὸς τὴν ἑσπέρην φέροντα τῆς
[1, 172]	φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι δὲ γλῶσσαν	μὲν	πρὸς τὸ Καρικὸν ἔθνος, ἢ
[1, 159]	ἐκ τοῦ ἀδύτου γενέσθαι φέρουσαν	μὲν	πρὸς τὸν Ἀριστόδικον, λέγουσαν δὲ
[1, 207]	ἐν αὐτῷ κίνδυνος ἔνι· ἑσσωθεὶς	μὲν	προσαπολλύεις πᾶσαν τὴν ἀρχήν. δῆλα
[1, 192]	ἔχοντι τὸν νομὸν τοῦτον ἀργυρίου	μὲν	προσήιε ἑκάστης ἡμέρης ἀρτάβη μεστή.
[1, 184]	δὴ καὶ γυναῖκες δύο. ἡ	μὲν	πρότερον ἄρξασα, τῆς ὕστερον γενεῇσι
[1, 72]	δὲ οἱ Σύριοι οὗτοι τὸ	μὲν	πρότερον ἢ Πέρσας ἄρξαι Μήδων
[1, 178]	πόλισμα τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. τάφρος	μὲν	πρῶτά μιν βαθέα τε καὶ
[1, 163]	δή τι ἐγένοντο ὡς τὰ	μὲν	πρῶτα σφέας ἐκλιπόντας Ἰωνίην ἐκέλευε
[1, 73]	ὃς τοὺς Σκύθας τούτους τὸ	μὲν	πρῶτον περιεῖπε εὖ ὡς ἐόντας
[1, 202]	δὲ αὐτῇσι ἀνθρώπους οἳ σιτέονται	μὲν	ῥίζας τὸ θέρος ὀρύσσοντες παντοίας·
[1, 139]	ἐς τὠυτὸ γράμμα, τὸ Δωριέες	μὲν	σὰν καλέουσι, Ἴωνες δὲ σίγμα·
[1, 153]	ἀγορή. μετὰ ταῦτα ἐπιτρέψας τὰς	μὲν	Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ, τὸν
[1, 86]	προσελθόντας ἐπειρωτᾶν· Κροῖσον δὲ τέως	μὲν	σιγὴν ἔχειν εἰρωτώμενον, μετὰ δὲ
[1, 196]	δὲ αὐτοῖσι ὧδε κατεστᾶσι, ὁ	μὲν	σοφώτατος ὅδε κατὰ γνώμην τὴν
[1, 76]	διέστησαν νυκτὸς ἐπελθούσης. καὶ τὰ	μὲν	στρατόπεδα ἀμφότερα οὕτω ἠγωνίσατο. ~Κροῖσος
[1, 102]	πάντων, τότε δὲ ἦσαν μεμουνωμένοι	μὲν	συμμάχων ἅτε ἀπεστεώτων, ἄλλως μέντοι
[1, 83]	Κροῖσος ζωγρηθείς. οὕτω δὴ οὗτοι	μὲν	συμφορὴν ποιησάμενοι μεγάλην ἐπέπαυντο. ~Σάρδιες
[1, 196]	ἀλλ᾽ ἐγγυητὰς χρῆν καταστήσαντα ἡ	μὲν	συνοικήσειν αὐτῇ, οὕτω ἀπάγεσθαι. εἰ
[1, 72]	ἄνω πρὸς βορέην ἄνεμον ἔνθεν	μὲν	Συρίους Καππαδόκας ἀπέργει, ἐξ εὐωνύμου
[1, 211]	οἱ δὲ Πέρσαι ἐπελθόντες πολλοὺς	μὲν	σφέων ἐφόνευσαν, πολλῷ δ᾽ ἔτι
[1, 24]	δὲ συνέντα τοῦτο λίσσεσθαι, χρήματα	μὲν	σφι προϊέντα, ψυχὴν δὲ παραιτεόμενον.
[1, 181]	ἐτετείχιστο ἐν μέσῳ ἐν τῷ	μὲν	τὰ βασιλήια περιβόλῳ μεγάλῳ τε
[1, 139]	Περσέων τὰ οὐνόματα, οὐ τὰ	μὲν	τὰ δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντα
[1, 17]	ἐς τὴν Μιλησίην ἀπίκοιτο, οἰκήματα	μὲν	τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οὔτε
[1, 216]	δὲ τὰ κρέα κατευωχέονται. ταῦτα	μὲν	τὰ ὀλβιώτατά σφι νενόμισται, τὸν
[1, 186]	ἀπεξηρασμένου τοῦ ἀρχαίου ῥεέθρου τοῦτο	μὲν	τὰ χείλεα τοῦ ποταμοῦ κατὰ
[1, 88]	φίλον ἦν οὕτω γενέσθαι" ~ὅ	μὲν	ταῦτα ἔλεγε, Κῦρος δὲ αὐτὸν
[1, 159]	δηλωθῇ ἀτρεκέως ὁκότερα ποιέωμεν" ὃ	μὲν	ταῦτα ἐπειρώτα, ὃ δ᾽ αὖτις
[1, 53]	στρατὸν ἀνδρῶν προσθέοιτο σύμμαχον" οἳ	μὲν	ταῦτα ἐπειρώτων, τῶν δὲ μαντηίων
[1, 125]	παρεῖναι ἕκαστον ἔχοντα δρέπανον. Κῦρος	μὲν	ταῦτα προηγόρευσε. ἔστι δὲ Πέρσεων
[1, 174]	νῆσον, εἴ κ᾽ ἐβούλετο. Κνίδιοι	μὲν	ταῦτα τῆς Πυθίης χρησάσης τοῦ
[1, 77]	ἐπὶ τοὺς Πέρσας. καὶ ὃ	μὲν	ταῦτα φρονέων, ὡς ἀπίκετο ἐς
[1, 210]	ὁ δαίμων προέφαινε ὡς αὐτὸς	μὲν	τελευτήσειν αὐτοῦ ταύτῃ μέλλοι, ἡ
[1, 94]	ἐκ τῆς χώρης, καὶ ἐπὶ	μὲν	τῇ μένειν αὐτοῦ λαγχανούσῃ τῶν
[1, 209]	ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων τῇ	μὲν	τὴν Ἀσίην τῇ δὲ τὴν
[1, 209]	ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων τῇ	μὲν	τὴν Ἀσίην τῇ δὲ τὴν
[1, 196]	μίαν ἑκάστην κῆρυξ πωλέεσκε, πρῶτα	μὲν	τὴν εὐειδεστάτην ἐκ πασέων· μετὰ
[1, 107]	ὕπνῳ οὐρῆσαι τοσοῦτον ὥστε πλῆσαι	μὲν	τὴν ἑωυτοῦ πόλιν, ἐπικατακλύσαι δὲ
[1, 30]	ὁ δὲ εἶπε Τέλλῳ τοῦτο	μὲν	τῆς πόλιος εὖ ἡκούσης παῖδες
[1, 179]	ταρσοὺς καλάμων διαστοιβάζοντες, ἔδειμαν πρῶτα	μὲν	τῆς τάφου τὰ χείλεα, δευτέρα
[1, 189]	δὲ ὁμίλου πολλοῦ ἐργαζομένου ἤνετο	μὲν	τὸ ἔργον, ὅμως μέντοι τὴν
[1, 193]	ἐκφέρειν ἐστὶ ὥστε ἐπὶ διηκόσια	μὲν	τὸ παράπαν ἀποδιδοῖ, ἐπειδὰν δὲ
[1, 13]	καί οἱ λοιποὶ Λυδοί, ἤν	μὲν	τὸ χρηστήριον ἀνέλῃ μιν βασιλέα
[1, 185]	προεφυλάξατο ὅσα ἐδύνατο μάλιστα. πρῶτα	μὲν	τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν ῥέοντα πρότερον
[1, 206]	προθυμέαι Μασσαγετέων πειρηθῆναι, φέρε μόχθον	μὲν	τὸν ἔχεις ζευγνὺς τὸν ποταμὸν
[1, 118]	τῆς τύχης εὖ μετεστεώσης, τοῦτο	μὲν	τὸν σεωυτοῦ παῖδα ἀπόπεμψον παρὰ
[1, 56]	Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους προέχοντας τοὺς	μὲν	τοῦ Δωρικοῦ γένεος τοὺς δὲ
[1, 45]	Μίδεω, οὗτος δὴ ὁ φονεὺς	μὲν	τοῦ ἑωυτοῦ ἀδελφεοῦ γενόμενος φονεὺς
[1, 35]	δὲ ἀμείβετο ὦ βασιλεῦ, Γορδίεω	μὲν	τοῦ Μίδεω εἰμὶ παῖς, ὀνομάζομαι
[1, 194]	καὶ διαθέωνται τὸν φόρτον, νομέας	μὲν	τοῦ πλοίου καὶ τὴν καλάμην
[1, 111]	φροντίδι ἀμφότεροι ἀλλήλων πέρι, ὃ	μὲν	τοῦ τόκου τῆς γυναικὸς ἀρρωδέων,
[1, 157]	ἀμφὶ Πακτύην ἐν Σάρδισι, πρῶτα	μὲν	τοὺς Λυδοὺς ἠνάγκασε τὰς Κύρου
[1, 106]	τι ἔχοιεν ἕκαστοι. καὶ τούτων	μὲν	τοὺς πλεῦνας Κυαξάρης τε καὶ
[1, 211]	ὅ τι σὺ βούλεαι" ~Ὑστάσπης	μὲν	τούτοισι ἀμειψάμενος καὶ διαβὰς τὸν
[1, 141]	αὐλέοντος ἠθέλετε ἐκβαίνειν ὀρχεόμενοι" Κῦρος	μὲν	τοῦτον τὸν λόγον τοῖσι Ἴωσι
[1, 5]	Φοίνικες λέγουσι· ἐγὼ δὲ περὶ	μὲν	τούτων οὐκ ἔρχομαι ἐρέων ὡς
[1, 173]	τοὺς ξεινικοὺς θεούς. ~καὶ οὗτοι	μὲν	τρόποισι τοιούτοισι χρέωνται, οἱ δὲ
[1, 214]	διεργάζεται ἑωυτόν. ~καὶ δὴ οὗτος	μὲν	τρόπῳ τοιούτῳ τελευτᾷ· Τόμυρις δέ,
[1, 192]	κυσὶ προσετετάχατο σιτία παρέχειν. τοιαῦτα	μὲν	τῷ ἄρχοντι τῆς Βαβυλῶνος ὑπῆρχε
[1, 140]	ἑρπετὰ καὶ πετεινά. καὶ ἀμφὶ	μὲν	τῷ νόμῳ τούτῳ ἐχέτω ὡς
[1, 34]	ἔδωκε, καταρρωδήσας τὸν ὄνειρον ἄγεται	μὲν	τῷ παιδὶ γυναῖκα, ἐωθότα δὲ
[1, 66]	ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, Ἀρκάδων	μὲν	τῶν ἄλλων ἀπείχοντο, οἳ δὲ
[1, 107]	ἐοῦσαν ἤδη ἀνδρὸς ὡραίην Μήδων	μὲν	τῶν ἑωυτοῦ ἀξίων οὐδενὶ διδοῖ
[1, 128]	γε χαιρήσει" τοσαῦτα εἶπας πρῶτον	μὲν	τῶν Μάγων τοὺς ὀνειροπόλους, οἵ
[1, 76]	Συρίων τοὺς κλήρους· καὶ εἷλε	μὲν	τῶν Πτερίων τὴν πόλιν καὶ
[1, 167]	καὶ ἱππικὸν ἐπιστᾶσι. καὶ οὗτοι	μὲν	τῶν Φωκαιέων τοιούτῳ μόρῳ διεχρήσαντο,
[1, 47]	ἅμ᾽ ἀρνείοισι κρέεσσιν, ᾗ χαλκὸς	μὲν	ὑπέστρωται, χαλκὸν δ᾽ ἐπιέσται. ~ταῦτα
[1, 142]	τὰ πρὸς τὴν ἑσπέρην, τὰ	μὲν	ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ τε καὶ
[1, 112]	ἐγώ, τέτοκα δὲ τεθνεός. τοῦτο	μὲν	φέρων πρόθες, τὸν δὲ τῆς
[1, 51]	χρύσεον καὶ ἀργύρεον, τῶν ὁ	μὲν	χρύσεος ἔκειτο ἐπὶ δεξιὰ ἐσιόντι
[1, 51]	τὸν νηὸν κατακαέντα καὶ ὁ	μὲν	χρύσεος κεῖται ἐν τῷ Κλαζομενίων
[1, 11]	ὑπολαβοῦσα ἔφη ἐκ τοῦ αὐτοῦ	μὲν	χωρίου ἡ ὁρμή ἔσται ὅθεν
[1, 39]	~ἀμείβεται ὁ νεηνίης τοῖσιδε. συγγνώμη	μὲν	ὦ πάτερ τοι, ἰδόντι γε
[1, 4]	παρ᾽ ἄλλων δίκας γίνεσθαι. ~Μέχρι	μὲν	ὦν τούτου ἁρπαγάς μούνας εἶναι
[1, 119]	καὶ κατὰ μέλεα διελὼν τὰ	μὲν	ὤπτησε τὰ δὲ ἥψησε τῶν
[1, 82]	ἑκάτεροι ἔφασαν νικᾶν, λέγοντες οἳ	μὲν	ὡς ἑωυτῶν πλεῦνες περιγεγόνασι, οἳ
[1, 119]	πάρισθί μοι ἐπὶ δεῖπνον" ~Ἅρπαγος	μὲν	ὡς ἤκουσε ταῦτα, προσκυνήσας καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005