HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
σφέτερον 1
σφετέρους 1
σφέων 13
σφι 100
σφισι 1
σφίσι 14
σφρηγῖδα 1

Fréquences [« »]
100 κατὰ
100 οὐκ
93 τὰς
100 σφι
106 εἶναι
106 ἡ
107 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

σφι

Livre, Chapitre

[1, 166]   οἷαι τε ἐγίνοντο αἱ νέες σφι ἄγειν, καὶ ἔπειτα ἀπέντες τὴν

[1, 146]   οὐνόματος οὐδέν, Μινύαι δὲ Ὀρχομένιοί σφι ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι καὶ Δρύοπες

[1, 61]   ἀπίκοντο ἐκ Πελοποννήσου, καὶ Νάξιός σφι ἀνὴρ ἀπιγμένος ἐθελοντής, τῷ οὔνομα

[1, 172]   σφι ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς σφι ἀπέδοξε, ἔδοξέ δὲ τοῖσι πατρίοισι

[1, 133]   Ἕλληνας σιτεομένους πεινῶντας παύεσθαι, ὅτι σφι ἀπὸ δείπνου παραφορέεται οὐδὲν λόγου

[1, 196]   ἔχειν σκῆπτρον. ~αὕτη μὲν δή σφι ἄρτισις περὶ τὸ σῶμα ἐστί·

[1, 86]   ἐς λόγους ἐλθεῖν" ὡς δέ σφι ἄσημα ἔφραζε, πάλιν ἐπειρώτων τὰ

[1, 31]   ἐς τὸ ἱρόν, οἱ δέ σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ οὐ

[1, 133]   πρηγμάτων· τὸ δ᾽ ἂν ἅδῃ σφι βουλευομένοισι, τοῦτο τῇ ὑστεραίῃ νήφουσι

[1, 2]   μὲν δὴ ἴσα πρὸς ἴσα σφι γενέσθαι, μετὰ δὲ ταῦτα Ἕλληνας

[1, 170]   δῆμοι εἶεν· οὗτοι μὲν δή σφι γνώμας τοιάσδε ἀπεδέξαντο. ~Ἅρπαγος δὲ

[1, 93]   ἐπὶ τοῦ σήματος ἄνω, καί σφι γράμματα ἐνεκεκόλαπτο τὰ ἕκαστοι ἐξεργάσαντο,

[1, 185]   ποταμὸν ῥέοντα πρότερον ἰθύν, ὅς σφι διὰ τῆς πόλιος μέσης ῥέει,

[1, 2]   ἐκεῖνοι Ἰοῦς τῆς Ἀργείης ἔδοσάν σφι δίκας τῆς ἁρπαγῆς· οὐδὲ ὤν

[1, 99]   λυπεοίατο καὶ ἐπιβουλεύοιεν, ἀλλ᾽ ἑτεροῖός σφι δοκέοι εἶναι μὴ ὁρῶσι. ~ἐπείτε

[1, 22]   μετὰ δὲ ἥ τε διαλλαγή σφι ἐγένετο ἐπ᾽ ᾧ τε ξείνους

[1, 174]   χώρην ποιῆσαι. ἐντὸς δὲ πᾶσά σφι ἐγίνετο· τῇ γὰρ ἡ Κνιδίη

[1, 30]   ἦσαν καλοί τε κἀγαθοί, καί σφι εἶδε ἅπασι τέκνα ἐκγενόμενα καὶ

[1, 126]   προτεραίῃ εἶχον ἢ τὰ παρεόντα σφι εἴη αἱρετώτερα. οἳ δὲ ἔφασαν

[1, 115]   αὐτῶν ἐστήσαντο βασιλέα· ἐδόκεον γὰρ σφι εἶναι ἐς τοῦτο ἐπιτηδεότατος. οἱ

[1, 216]   καὶ ἰχθύων· οἳ δὲ ἄφθονοί σφι ἐκ τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται·

[1, 122]   ὅτεῳ τρόπῳ περιγένοιτο. ὁ δέ σφι ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ μὲν

[1, 198]   ἥντινα νοῦσον ἔχει. ~ταφαὶ δέ σφι ἐν μέλιτι, θρῆνοι δὲ παραπλήσιοι

[1, 170]   καὶ ἄρχοντας ἄλλων· μένουσι δέ σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ ἔφη

[1, 165]   πόλιν. μετὰ δέ, ὡς τοῦτο σφι ἐξέργαστο, ἐποιήσαντο ἰσχυρὰς κατάρας τῷ

[1, 197]   δὲ παρεξελθεῖν τὸν κάμνοντα οὔ σφι ἔξεστι, πρὶν ἂν ἐπείρηται ἥντινα

[1, 202]   σιτέεσθαι τὴν χειμερινήν. ἄλλα δέ σφι ἐξευρῆσθαι δένδρεα καρποὺς τοιούσδε τινὰς

[1, 61]   εἰπεῖν, χρόνος διέφυ καὶ πάντα σφι ἐξήρτυτο ἐς τὴν κάτοδον· καὶ

[1, 139]   ἡμέας μέντοι οὔ· τὰ οὐνόματά σφι ἐόντα ὅμοια τοῖσι σώμασι καὶ

[1, 191]   μανθάνειν ἑαλωκότας, ἀλλὰ τυχεῖν γάρ σφι ἐοῦσαν ὁρτήν, χορεύειν τε τοῦτον

[1, 74]   νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο· διαφέρουσι δέ σφι ἐπὶ ἴσης τὸν πόλεμον τῷ

[1, 202]   καρποὺς δὲ ἀπὸ δενδρέων ἐξευρημένους σφι ἐς φορβὴν κατατίθεσθαι ὡραίους, καὶ

[1, 215]   χρέωνται οὐδέν· οὐδὲ γὰρ οὐδέ σφι ἐστὶ ἐν τῇ χωρῇ, ὁ

[1, 153]   ἀγορῇσι οὐδὲν ἐώθασι χρᾶσθαι, οὐδέ σφι ἐστὶ τὸ παράπαν ἀγορή. μετὰ

[1, 170]   τῇ εἰ ἐπείθοντο, παρεῖχε ἂν σφι εὐδαιμονέειν Ἑλλήνων μάλιστα· ὃς ἐκέλευε

[1, 67]   Τεγεητέων γενοίατο. ἡ δὲ Πυθίη σφι ἔχρησε τὰ Ὀρέστεω τοῦ Ἀγαμέμνονος

[1, 167]   Ποσειδωνιήτεω μαθόντες ὡς τὸν Κύρνον σφι ἡ Πυθίη ἔχρησε κτίσαι ἥρων

[1, 83]   τοῦ κήρυκος, ὁρμέατο βοηθέειν. καί σφι ἤδη παρεσκευασμένοισι καὶ νεῶν ἐουσέων

[1, 1]   νεὸς ὠνέεσθαι τῶν φορτίων τῶν σφι ἦν θυμός μάλιστα· καὶ τοὺς

[1, 196]   μέν νυν κάλλιστος νόμος οὗτός σφι ἦν, οὐ μέντοι νῦν γε

[1, 94]   τὰ ἐσθεμένους τὰ πάντα ὅσα σφι ἦν χρηστὰ ἐπίπλοα, ἀποπλέειν κατὰ

[1, 172]   γυναιξὶ καὶ παισί. ἱδρυθέντων δέ σφι ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς σφι

[1, 68]   ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι· ἤδη δέ σφι καὶ ἡ πολλὴ τῆς Πελοποννήσου

[1, 74]   καὶ Λαβύνητος ὁ Βαβυλώνιος. οὗτοί σφι καὶ τὸ ὅρκιον οἱ σπεύσαντες

[1, 126]   μὲν γὰρ προτέρην ἡμέρην πάντα σφι κακὰ ἔχειν, τὴν δὲ τότε

[1, 23]   δὴ λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι δέ σφι Λέσβιοι) ἐν τῷ βίῳ θῶμα

[1, 141]   ἀκούσας αὐτῶν τὰ προΐσχοντο ἔλεξέ σφι λόγον, ἄνδρα φὰς αὐλητὴν ἰδόντα

[1, 103]   ὅτε νὺξ ἡ ἡμέρη ἐγένετό σφι μαχομένοισι, καὶ ὁ τὴν Ἅλυος

[1, 167]   ἔτι ἐπιτελέουσι· καὶ γὰρ ἐναγίζουσί σφι μεγάλως καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ

[1, 152]   οὔ κως ἐσήκουον, ἀλλ᾽ ἀπέδοξέ σφι μὴ τιμωρέειν Ἴωσι. οἳ μὲν

[1, 3]   τοὺς δέ προϊσχομένων ταῦτα, προφέρειν σφι Μηδείης τὴν ἁρπαγήν, ὡς οὐ

[1, 166]   ἐγένετο· αἱ μὲν γὰρ τεσσεράκοντά σφι νέες διεφθάρησαν, αἱ δὲ εἴκοσι

[1, 216]   κατευωχέονται. ταῦτα μὲν τὰ ὀλβιώτατά σφι νενόμισται, τὸν δὲ νούσῳ τελευτήσαντα

[1, 178]   ὀνομαστότατον καὶ ἰσχυρότατον καὶ ἔνθα σφι Νίνου ἀναστάτου γενομένης τὰ βασιλήια

[1, 195]   τι· ἄνευ γὰρ ἐπισήμου οὔ σφι νόμος ἐστὶ ἔχειν σκῆπτρον. ~αὕτη

[1, 132]   ἄνευ γὰρ δὴ Μάγου οὔ σφι νόμος ἐστὶ θυσίας ποιέεσθαι. ἐπισχὼν

[1, 197]   ~δεύτερος δὲ σοφίῃ ὅδε ἄλλος σφι νόμος κατέστηκε· τοὺς κάμνοντας ἐς

[1, 122]   θειοτέρως δοκέῃ τοῖσι Πέρσῃσι περιεῖναί σφι ὁ παῖς, κατέβαλον φάτιν ὡς

[1, 193]   τὸν φοινίκων, ἵνα πεπαίνῃ τε σφι ὁ ψὴν τὴν βάλανον ἐσδύνων

[1, 199]   τὸ ἱρὸν ἑστᾶσι· θεραπηίη δέ σφι ὄπισθε ἕπεται πολλή. αἱ δὲ

[1, 89]   τῷ Διί. καὶ σύ τέ σφι οὐκ ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος τὰ

[1, 133]   οἴνῳ δὲ κάρτα προσκέαται, καί σφι οὐκ ἐμέσαι ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι

[1, 66]   αὐτίκα καὶ εὐθηνήθησαν, καὶ δή σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν, ἀλλὰ

[1, 24]   Ἀρίονα ἐς ἀπορίην παραιτήσασθαι, ἐπειδή σφι οὕτω δοκέοι, περιιδεῖν αὐτὸν ἐν

[1, 3]   δίκας οὐδὲ ἐκδόντες ἀπαιτεόντων βουλοίατό σφι παρ᾽ ἄλλων δίκας γίνεσθαι. ~Μέχρι

[1, 73]   περὶ πολλοῦ ποιεόμενος αὐτούς, παῖδάς σφι παρέδωκε τὴν γλῶσσάν τε ἐκμαθεῖν

[1, 191]   κύρτῃ. νῦν δὲ ἐξ ἀπροσδοκήτου σφι παρέστησαν οἱ Πέρσαι. ὑπὸ δὲ

[1, 164]   ἐκεῖνοι μέλλοιεν ποιέειν, ὅμως δὲ σφι παριέναι βουλεύσασθαι. ἐν ᾧ ὦν

[1, 155]   δεινοί τοι ἔωσι· ἄπειπε μέν σφι πέμψας ὅπλα ἀρήια μὴ ἐκτῆσθαι,

[1, 138]   ἑωυτοῦ παιδὸς ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα δέ σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα οὐδὲ

[1, 31]   ἐς τὸ ἱρόν. ταῦτα δέ σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ τῆς

[1, 61]   δωτίνας ἐκ τῶν πολίων αἵτινές σφι προαιδέοντό κού τι. πολλῶν δὲ

[1, 126]   Περσέων τὸν προκείμενον ἄεθλον, δεύτερα σφι προεῖπε ἐς τὴν ὑστεραίην παρεῖναι

[1, 206]   συναγείρας δὲ τούτους ἐς μέσον σφι προετίθεε τὸ πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα

[1, 24]   συνέντα τοῦτο λίσσεσθαι, χρήματα μὲν σφι προϊέντα, ψυχὴν δὲ παραιτεόμενον. οὔκων

[1, 216]   μίσγεται ἀδεῶς. οὖρος δὲ ἡλικίης σφι πρόκειται ἄλλος μὲν οὐδείς· ἐπεὰν

[1, 29]   ἔτεα χρήσεσθαι νόμοισι τοὺς ἄν σφι Σόλων θῆται. ~αὐτῶν δὴ ὦν

[1, 62]   ἐν δὲ τούτῳ τῷ χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι οἵ τε ἐκ τοῦ

[1, 37]   τοῦ Κροίσου τόν γε παῖδά σφι συμπέμψειν, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ

[1, 1]   ἡμέρῃ ἀπ᾽ ἧς ἀπίκοντο, ἐξεμπολημένων σφι σχεδόν πάντων, ἐλθεῖν ἐπὶ τὴν

[1, 214]   ἀλλήλους τοξεύειν, μετὰ δὲ ὥς σφι τὰ βέλεα ἐξετετόξευτο, συμπεσόντας τῇσι

[1, 141]   μὲν δὴ ὀργῇ ἐχόμενος ἔλεγέ σφι τάδε· Ἴωνες δὲ ὡς ἤκουσαν

[1, 36]   τοῦ ὀνείρου τὰ ἔπεα ἔλεγέ σφι τάδε. παιδὸς μὲν πέρι τοῦ

[1, 130]   ὑστέρῳ μέντοι χρόνῳ μετεμέλησέ τέ σφι ταῦτα ποιήσασι καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ

[1, 158]   θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι. ἐπειρωτῶσι δέ σφι ταῦτα χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην

[1, 24]   ἐὼν ἡλικίην πέντε καὶ ἐπιφανῆναί σφι τὸν Ἀρίονα ὥσπερ ἔχων ἐξεπήδησε·

[1, 126]   σταδίους ἢ εἴκοσι πάντῃ, τοῦτον σφι τὸν χῶρον προεῖπε ἐξημερῶσαι ἐν

[1, 175]   Ἀθηναίης πώγωνα μέγαν ἴσχε. τρὶς σφι τοῦτο ἐγένετο. οὗτοι τῶν περὶ

[1, 171]   τὸν χρόνον μακρῷ μάλιστα. καί σφι τριξὰ ἐξευρήματα ἐγένετο, τοῖσι οἱ

[1, 106]   οἱ Σκύθαι, καὶ τὰ πάντα σφι ὑπό τε ὕβριος καὶ ὀλιγωρίης

[1, 193]   τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ σφι φοίνικες πεφυκότες ἀνὰ πᾶν τὸ

[1, 165]   Πέρσαι. ~οἱ δὲ Φωκαιέες, ἐπείτε σφι Χῖοι τὰς νήσους τὰς Οἰνούσσας

[1, 66]   Ἀρκάδων χωρῇ. ἡ δὲ Πυθίη σφι χρᾷ τάδε. Ἀρκαδίην μ᾽ αἰτεῖς·

[1, 163]   παρ᾽ αὐτῶν ὡς αὔξοιτο, ἐδίδου σφι χρήματα τεῖχος περιβαλέσθαι τὴν πόλιν,

[1, 159]   ὃ δ᾽ αὖτις τὸν αὐτόν σφι χρησμὸν ἔφαινε, κελεύων ἐκδιδόναι Πακτύην

[1, 82]   Ἀργείων μηδένα, μηδὲ τὰς γυναῖκάς σφι χρυσοφορήσειν, πρὶν Θυρέας ἀνασώσωνται. Λακεδαιμόνιοι

[1, 139]   ποταμοὺς μάλιστα. ~καὶ τόδε ἄλλο σφι ὧδε συμπέπτωκε γίνεσθαι, τὸ Πέρσας

[1, 69]   Θόρνακι ἵδρυται Ἀπόλλωνος· Κροῖσος δέ σφι ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων τε

[1, 174]   τὸ ἀντίξοον. ἡ δὲ Πυθίη σφι, ὡς αὐτοὶ Κνίδιοι λέγουσι, χρᾷ

[1, 31]   ἅμαξαν, ἐπὶ τῆς ἁμάξης δέ σφι ὠχέετο ἡ μήτηρ· σταδίους δὲ

Livre, Chapitre
[1, 166]	οἷαι τε ἐγίνοντο αἱ νέες	σφι	ἄγειν, καὶ ἔπειτα ἀπέντες τὴν
[1, 146]	οὐνόματος οὐδέν, Μινύαι δὲ Ὀρχομένιοί	σφι	ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι καὶ Δρύοπες
[1, 61]	ἀπίκοντο ἐκ Πελοποννήσου, καὶ Νάξιός	σφι	ἀνὴρ ἀπιγμένος ἐθελοντής, τῷ οὔνομα
[1, 172]	σφι ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς	σφι	ἀπέδοξε, ἔδοξέ δὲ τοῖσι πατρίοισι
[1, 133]	Ἕλληνας σιτεομένους πεινῶντας παύεσθαι, ὅτι	σφι	ἀπὸ δείπνου παραφορέεται οὐδὲν λόγου
[1, 196]	ἔχειν σκῆπτρον. ~αὕτη μὲν δή	σφι	ἄρτισις περὶ τὸ σῶμα ἐστί·
[1, 86]	ἐς λόγους ἐλθεῖν" ὡς δέ	σφι	ἄσημα ἔφραζε, πάλιν ἐπειρώτων τὰ
[1, 31]	ἐς τὸ ἱρόν, οἱ δέ	σφι	βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ οὐ
[1, 133]	πρηγμάτων· τὸ δ᾽ ἂν ἅδῃ	σφι	βουλευομένοισι, τοῦτο τῇ ὑστεραίῃ νήφουσι
[1, 2]	μὲν δὴ ἴσα πρὸς ἴσα	σφι	γενέσθαι, μετὰ δὲ ταῦτα Ἕλληνας
[1, 170]	δῆμοι εἶεν· οὗτοι μὲν δή	σφι	γνώμας τοιάσδε ἀπεδέξαντο. ~Ἅρπαγος δὲ
[1, 93]	ἐπὶ τοῦ σήματος ἄνω, καί	σφι	γράμματα ἐνεκεκόλαπτο τὰ ἕκαστοι ἐξεργάσαντο,
[1, 185]	ποταμὸν ῥέοντα πρότερον ἰθύν, ὅς	σφι	διὰ τῆς πόλιος μέσης ῥέει,
[1, 2]	ἐκεῖνοι Ἰοῦς τῆς Ἀργείης ἔδοσάν	σφι	δίκας τῆς ἁρπαγῆς· οὐδὲ ὤν
[1, 99]	λυπεοίατο καὶ ἐπιβουλεύοιεν, ἀλλ᾽ ἑτεροῖός	σφι	δοκέοι εἶναι μὴ ὁρῶσι. ~ἐπείτε
[1, 22]	μετὰ δὲ ἥ τε διαλλαγή	σφι	ἐγένετο ἐπ᾽ ᾧ τε ξείνους
[1, 174]	χώρην ποιῆσαι. ἐντὸς δὲ πᾶσά	σφι	ἐγίνετο· τῇ γὰρ ἡ Κνιδίη
[1, 30]	ἦσαν καλοί τε κἀγαθοί, καί	σφι	εἶδε ἅπασι τέκνα ἐκγενόμενα καὶ
[1, 126]	προτεραίῃ εἶχον ἢ τὰ παρεόντα	σφι	εἴη αἱρετώτερα. οἳ δὲ ἔφασαν
[1, 115]	αὐτῶν ἐστήσαντο βασιλέα· ἐδόκεον γὰρ	σφι	εἶναι ἐς τοῦτο ἐπιτηδεότατος. οἱ
[1, 216]	καὶ ἰχθύων· οἳ δὲ ἄφθονοί	σφι	ἐκ τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται·
[1, 122]	ὅτεῳ τρόπῳ περιγένοιτο. ὁ δέ	σφι	ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ μὲν
[1, 198]	ἥντινα νοῦσον ἔχει. ~ταφαὶ δέ	σφι	ἐν μέλιτι, θρῆνοι δὲ παραπλήσιοι
[1, 170]	καὶ ἄρχοντας ἄλλων· μένουσι δέ	σφι	ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ ἔφη
[1, 165]	πόλιν. μετὰ δέ, ὡς τοῦτο	σφι	ἐξέργαστο, ἐποιήσαντο ἰσχυρὰς κατάρας τῷ
[1, 197]	δὲ παρεξελθεῖν τὸν κάμνοντα οὔ	σφι	ἔξεστι, πρὶν ἂν ἐπείρηται ἥντινα
[1, 202]	σιτέεσθαι τὴν χειμερινήν. ἄλλα δέ	σφι	ἐξευρῆσθαι δένδρεα καρποὺς τοιούσδε τινὰς
[1, 61]	εἰπεῖν, χρόνος διέφυ καὶ πάντα	σφι	ἐξήρτυτο ἐς τὴν κάτοδον· καὶ
[1, 139]	ἡμέας μέντοι οὔ· τὰ οὐνόματά	σφι	ἐόντα ὅμοια τοῖσι σώμασι καὶ
[1, 191]	μανθάνειν ἑαλωκότας, ἀλλὰ τυχεῖν γάρ	σφι	ἐοῦσαν ὁρτήν, χορεύειν τε τοῦτον
[1, 74]	νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο· διαφέρουσι δέ	σφι	ἐπὶ ἴσης τὸν πόλεμον τῷ
[1, 202]	καρποὺς δὲ ἀπὸ δενδρέων ἐξευρημένους	σφι	ἐς φορβὴν κατατίθεσθαι ὡραίους, καὶ
[1, 215]	χρέωνται οὐδέν· οὐδὲ γὰρ οὐδέ	σφι	ἐστὶ ἐν τῇ χωρῇ, ὁ
[1, 153]	ἀγορῇσι οὐδὲν ἐώθασι χρᾶσθαι, οὐδέ	σφι	ἐστὶ τὸ παράπαν ἀγορή. μετὰ
[1, 170]	τῇ εἰ ἐπείθοντο, παρεῖχε ἂν	σφι	εὐδαιμονέειν Ἑλλήνων μάλιστα· ὃς ἐκέλευε
[1, 67]	Τεγεητέων γενοίατο. ἡ δὲ Πυθίη	σφι	ἔχρησε τὰ Ὀρέστεω τοῦ Ἀγαμέμνονος
[1, 167]	Ποσειδωνιήτεω μαθόντες ὡς τὸν Κύρνον	σφι	ἡ Πυθίη ἔχρησε κτίσαι ἥρων
[1, 83]	τοῦ κήρυκος, ὁρμέατο βοηθέειν. καί	σφι	ἤδη παρεσκευασμένοισι καὶ νεῶν ἐουσέων
[1, 1]	νεὸς ὠνέεσθαι τῶν φορτίων τῶν	σφι	ἦν θυμός μάλιστα· καὶ τοὺς
[1, 196]	μέν νυν κάλλιστος νόμος οὗτός	σφι	ἦν, οὐ μέντοι νῦν γε
[1, 94]	τὰ ἐσθεμένους τὰ πάντα ὅσα	σφι	ἦν χρηστὰ ἐπίπλοα, ἀποπλέειν κατὰ
[1, 172]	γυναιξὶ καὶ παισί. ἱδρυθέντων δέ	σφι	ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς σφι
[1, 68]	ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι· ἤδη δέ	σφι	καὶ ἡ πολλὴ τῆς Πελοποννήσου
[1, 74]	καὶ Λαβύνητος ὁ Βαβυλώνιος. οὗτοί	σφι	καὶ τὸ ὅρκιον οἱ σπεύσαντες
[1, 126]	μὲν γὰρ προτέρην ἡμέρην πάντα	σφι	κακὰ ἔχειν, τὴν δὲ τότε
[1, 23]	δὴ λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι δέ	σφι	Λέσβιοι) ἐν τῷ βίῳ θῶμα
[1, 141]	ἀκούσας αὐτῶν τὰ προΐσχοντο ἔλεξέ	σφι	λόγον, ἄνδρα φὰς αὐλητὴν ἰδόντα
[1, 103]	ὅτε νὺξ ἡ ἡμέρη ἐγένετό	σφι	μαχομένοισι, καὶ ὁ τὴν Ἅλυος
[1, 167]	ἔτι ἐπιτελέουσι· καὶ γὰρ ἐναγίζουσί	σφι	μεγάλως καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν καὶ
[1, 152]	οὔ κως ἐσήκουον, ἀλλ᾽ ἀπέδοξέ	σφι	μὴ τιμωρέειν Ἴωσι. οἳ μὲν
[1, 3]	τοὺς δέ προϊσχομένων ταῦτα, προφέρειν	σφι	Μηδείης τὴν ἁρπαγήν, ὡς οὐ
[1, 166]	ἐγένετο· αἱ μὲν γὰρ τεσσεράκοντά	σφι	νέες διεφθάρησαν, αἱ δὲ εἴκοσι
[1, 216]	κατευωχέονται. ταῦτα μὲν τὰ ὀλβιώτατά	σφι	νενόμισται, τὸν δὲ νούσῳ τελευτήσαντα
[1, 178]	ὀνομαστότατον καὶ ἰσχυρότατον καὶ ἔνθα	σφι	Νίνου ἀναστάτου γενομένης τὰ βασιλήια
[1, 195]	τι· ἄνευ γὰρ ἐπισήμου οὔ	σφι	νόμος ἐστὶ ἔχειν σκῆπτρον. ~αὕτη
[1, 132]	ἄνευ γὰρ δὴ Μάγου οὔ	σφι	νόμος ἐστὶ θυσίας ποιέεσθαι. ἐπισχὼν
[1, 197]	~δεύτερος δὲ σοφίῃ ὅδε ἄλλος	σφι	νόμος κατέστηκε· τοὺς κάμνοντας ἐς
[1, 122]	θειοτέρως δοκέῃ τοῖσι Πέρσῃσι περιεῖναί	σφι	ὁ παῖς, κατέβαλον φάτιν ὡς
[1, 193]	τὸν φοινίκων, ἵνα πεπαίνῃ τε	σφι	ὁ ψὴν τὴν βάλανον ἐσδύνων
[1, 199]	τὸ ἱρὸν ἑστᾶσι· θεραπηίη δέ	σφι	ὄπισθε ἕπεται πολλή. αἱ δὲ
[1, 89]	τῷ Διί. καὶ σύ τέ	σφι	οὐκ ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος τὰ
[1, 133]	οἴνῳ δὲ κάρτα προσκέαται, καί	σφι	οὐκ ἐμέσαι ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι
[1, 66]	αὐτίκα καὶ εὐθηνήθησαν, καὶ δή	σφι	οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν, ἀλλὰ
[1, 24]	Ἀρίονα ἐς ἀπορίην παραιτήσασθαι, ἐπειδή	σφι	οὕτω δοκέοι, περιιδεῖν αὐτὸν ἐν
[1, 3]	δίκας οὐδὲ ἐκδόντες ἀπαιτεόντων βουλοίατό	σφι	παρ᾽ ἄλλων δίκας γίνεσθαι. ~Μέχρι
[1, 73]	περὶ πολλοῦ ποιεόμενος αὐτούς, παῖδάς	σφι	παρέδωκε τὴν γλῶσσάν τε ἐκμαθεῖν
[1, 191]	κύρτῃ. νῦν δὲ ἐξ ἀπροσδοκήτου	σφι	παρέστησαν οἱ Πέρσαι. ὑπὸ δὲ
[1, 164]	ἐκεῖνοι μέλλοιεν ποιέειν, ὅμως δὲ	σφι	παριέναι βουλεύσασθαι. ἐν ᾧ ὦν
[1, 155]	δεινοί τοι ἔωσι· ἄπειπε μέν	σφι	πέμψας ὅπλα ἀρήια μὴ ἐκτῆσθαι,
[1, 138]	ἑωυτοῦ παιδὸς ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα δέ	σφι	ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα οὐδὲ
[1, 31]	ἐς τὸ ἱρόν. ταῦτα δέ	σφι	ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ τῆς
[1, 61]	δωτίνας ἐκ τῶν πολίων αἵτινές	σφι	προαιδέοντό κού τι. πολλῶν δὲ
[1, 126]	Περσέων τὸν προκείμενον ἄεθλον, δεύτερα	σφι	προεῖπε ἐς τὴν ὑστεραίην παρεῖναι
[1, 206]	συναγείρας δὲ τούτους ἐς μέσον	σφι	προετίθεε τὸ πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα
[1, 24]	συνέντα τοῦτο λίσσεσθαι, χρήματα μὲν	σφι	προϊέντα, ψυχὴν δὲ παραιτεόμενον. οὔκων
[1, 216]	μίσγεται ἀδεῶς. οὖρος δὲ ἡλικίης	σφι	πρόκειται ἄλλος μὲν οὐδείς· ἐπεὰν
[1, 29]	ἔτεα χρήσεσθαι νόμοισι τοὺς ἄν	σφι	Σόλων θῆται. ~αὐτῶν δὴ ὦν
[1, 62]	ἐν δὲ τούτῳ τῷ χώρῳ	σφι	στρατοπεδευομένοισι οἵ τε ἐκ τοῦ
[1, 37]	τοῦ Κροίσου τόν γε παῖδά	σφι	συμπέμψειν, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ
[1, 1]	ἡμέρῃ ἀπ᾽ ἧς ἀπίκοντο, ἐξεμπολημένων	σφι	σχεδόν πάντων, ἐλθεῖν ἐπὶ τὴν
[1, 214]	ἀλλήλους τοξεύειν, μετὰ δὲ ὥς	σφι	τὰ βέλεα ἐξετετόξευτο, συμπεσόντας τῇσι
[1, 141]	μὲν δὴ ὀργῇ ἐχόμενος ἔλεγέ	σφι	τάδε· Ἴωνες δὲ ὡς ἤκουσαν
[1, 36]	τοῦ ὀνείρου τὰ ἔπεα ἔλεγέ	σφι	τάδε. παιδὸς μὲν πέρι τοῦ
[1, 130]	ὑστέρῳ μέντοι χρόνῳ μετεμέλησέ τέ	σφι	ταῦτα ποιήσασι καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ
[1, 158]	θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι. ἐπειρωτῶσι δέ	σφι	ταῦτα χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην
[1, 24]	ἐὼν ἡλικίην πέντε καὶ ἐπιφανῆναί	σφι	τὸν Ἀρίονα ὥσπερ ἔχων ἐξεπήδησε·
[1, 126]	σταδίους ἢ εἴκοσι πάντῃ, τοῦτον	σφι	τὸν χῶρον προεῖπε ἐξημερῶσαι ἐν
[1, 175]	Ἀθηναίης πώγωνα μέγαν ἴσχε. τρὶς	σφι	τοῦτο ἐγένετο. οὗτοι τῶν περὶ
[1, 171]	τὸν χρόνον μακρῷ μάλιστα. καί	σφι	τριξὰ ἐξευρήματα ἐγένετο, τοῖσι οἱ
[1, 106]	οἱ Σκύθαι, καὶ τὰ πάντα	σφι	ὑπό τε ὕβριος καὶ ὀλιγωρίης
[1, 193]	τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ	σφι	φοίνικες πεφυκότες ἀνὰ πᾶν τὸ
[1, 165]	Πέρσαι. ~οἱ δὲ Φωκαιέες, ἐπείτε	σφι	Χῖοι τὰς νήσους τὰς Οἰνούσσας
[1, 66]	Ἀρκάδων χωρῇ. ἡ δὲ Πυθίη	σφι	χρᾷ τάδε. Ἀρκαδίην μ᾽ αἰτεῖς·
[1, 163]	παρ᾽ αὐτῶν ὡς αὔξοιτο, ἐδίδου	σφι	χρήματα τεῖχος περιβαλέσθαι τὴν πόλιν,
[1, 159]	ὃ δ᾽ αὖτις τὸν αὐτόν	σφι	χρησμὸν ἔφαινε, κελεύων ἐκδιδόναι Πακτύην
[1, 82]	Ἀργείων μηδένα, μηδὲ τὰς γυναῖκάς	σφι	χρυσοφορήσειν, πρὶν Θυρέας ἀνασώσωνται. Λακεδαιμόνιοι
[1, 139]	ποταμοὺς μάλιστα. ~καὶ τόδε ἄλλο	σφι	ὧδε συμπέπτωκε γίνεσθαι, τὸ Πέρσας
[1, 69]	Θόρνακι ἵδρυται Ἀπόλλωνος· Κροῖσος δέ	σφι	ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων τε
[1, 174]	τὸ ἀντίξοον. ἡ δὲ Πυθίη	σφι,	ὡς αὐτοὶ Κνίδιοι λέγουσι, χρᾷ
[1, 31]	ἅμαξαν, ἐπὶ τῆς ἁμάξης δέ	σφι	ὠχέετο ἡ μήτηρ· σταδίους δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005