Livre, Chapitre |
[1, 126] |
εἶχον
ἢ
τὰ
παρεόντα
σφι
|
εἴη |
αἱρετώτερα.
οἳ
δὲ
ἔφασαν
πολλὸν |
[1, 96] |
τῇσι
ἄλλῃσι
κώμῃσι
ὡς
Δηιόκης
|
εἴη |
ἀνὴρ
μοῦνος
κατὰ
τὸ
ὀρθὸν |
[1, 210] |
Ὑστάσπης
τοῖσιδε.
ὦ
βασιλεῦ,
μὴ
|
εἴη |
ἀνὴρ
Πέρσης
γεγονὼς
ὅστις
τοὶ |
[1, 31] |
τούτοισι
ὁ
θεὸς
ὡς
ἄμεινον
|
εἴη |
ἀνθρώπῳ
τεθνάναι
μᾶλλον
ἢ
ζώειν. |
[1, 45] |
καθήραντα
ἀπολωλεκὼς
εἴη,
οὐδέ
οἱ
|
εἴη |
βιώσιμον.
Κροῖσος
δὲ
τούτων
ἀκούσας |
[1, 44] |
τὰ
ὑπὸ
τοῦ
ξείνου
πεπονθὼς
|
εἴη |
ἐκάλεε
δὲ
ἐπίστιόν
τε
καὶ |
[1, 17] |
Μίλητον
τρόπῳ
τοιῷδε·
ὅκως
μὲν
|
εἴη |
ἐν
τῇ
γῇ
καρπὸς
ἁδρός, |
[1, 129] |
τοῦ
παιδὸς
ἐθοίνησε,
ὅ
τι
|
εἴη |
ἡ
ἐκείνου
δουλοσύνη
ἀντὶ
τῆς |
[1, 196] |
ἢ
εἴ
τις
αὐτέων
ἔμπηρος
|
εἴη, |
καὶ
ταύτην
ἂν
ἐκήρυσσε,
ὅστις |
[1, 173] |
δὲ
ἑτέρου
τὸν
πλησίον
τίς
|
εἴη, |
καταλέξει
ἑωυτὸν
μητρόθεν
καὶ
τῆς |
[1, 35] |
ἐπυνθάνετο
ὁκόθεν
τε
καὶ
τίς
|
εἴη, |
λέγων
τάδε·
ὤνθρωπε,
τίς
τε |
[1, 27] |
Μυτιληναῖον,
εἰρομένου
Κροίσου
εἴ
τι
|
εἴη |
νεώτερον
περὶ
τὴν
Ἑλλάδα,
εἰπόντα |
[1, 87] |
δὴ
μαθόντα
τὸν
Κῦρον
ὡς
|
εἴη |
ὁ
Κροῖσος
καὶ
θεοφιλὴς
καὶ |
[1, 116] |
λάβοι
τὸν
παῖδα
καὶ
τίς
|
εἴη |
ὁ
παραδούς.
ὁ
δὲ
ἐξ |
[1, 45] |
ἐπ᾽
ἐκείνῃ
τὸν
καθήραντα
ἀπολωλεκὼς
|
εἴη, |
οὐδέ
οἱ
εἴη
βιώσιμον.
Κροῖσος |
[1, 122] |
γὰρ
ὡς
βουκόλου
τοῦ
Ἀστυάγεος
|
εἴη |
παῖς,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
κεῖθεν |
[1, 111] |
βρέφος,
ὡς
ἄρα
Μανδάνης
τε
|
εἴη |
παῖς
τῆς
Ἀστυάγεος
θυγατρὸς
καὶ |
[1, 185] |
ὡς
ὅ
τε
ποταμὸς
βραδύτερος
|
εἴη |
περὶ
καμπὰς
πολλὰς
ἀγνύμενος,
καὶ |
[1, 207] |
στρατιῆς
τοιαύτης
ἄρχειν,
οὐδὲν
ἂν
|
εἴη |
πρῆγμα
γνώμας
ἐμὲ
σοὶ
ἀποφαίνεσθαι· |
[1, 86] |
τὸ
τοῦ
Σόλωνος
ὥς
οἱ
|
εἴη |
σὺν
θεῷ
εἰρημένον,
τὸ
μηδένα |
[1, 24] |
Ἀρίονος.
φαμένων
δὲ
ἐκείνων
ὡς
|
εἴη |
τε
σῶς
περὶ
Ἰταλίην
καί |
[1, 86] |
τίσιν
καὶ
ἐπιλεξάμενον
ὡς
οὐδὲν
|
εἴη |
τῶν
ἐν
ἀνθρώποισι
ἀσφαλέως
ἔχον, |
[1, 111] |
φέροντα
καὶ
θεῖναι
ἔνθα
θηριωδέστατον
|
εἴη |
τῶν
ὀρέων,
φὰς
Ἀστυάγεα
εἶναι |