HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τῶ 1
τῷ 191
τῷδε 6
τῶν 336
τῶνδε 7
τὠπὸ 1
τὠρχαῖον 1

Fréquences [« »]
333 μὲν
321 ὁ
327 οἱ
336 τῶν
350 τὸ
367 τὸν
378 τὴν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

τῶν

Livre, Chapitre

[1, 146]   τι γεγόνασι, μωρίη πολλὴ λέγειν· τῶν Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ

[1, 67]   διζήμενοι, ἐς οὗ δὴ Λίχης τῶν ἀγαθοεργῶν καλεομένων Σπαρτιητέων ἀνεῦρε, οἱ

[1, 110]   βουκόλος, πρὸς βορέω τε ἀνέμου τῶν Ἀγβατάνων καὶ πρὸς τοῦ πόντου

[1, 17]   ἀπίκοιτο, οἰκήματα μὲν τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οὔτε κατέβαλλε οὔτε ἐνεπίμπρη

[1, 134]   ἀλλήλων, συναπάντων μὲν Μῆδοι καὶ τῶν ἄγχιστα οἰκεόντων σφίσι, οὗτοι δὲ

[1, 2]   Πέρσαι, οὐκ ὡς Ἕλληνες, καὶ τῶν ἀδικημάτων πρῶτον τοῦτο ἄρξαι· μετὰ

[1, 59]   ἔργα. ὁ δὲ δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς ἔδωκέ οἱ τῶν

[1, 64]   ἐπὶ τὰ ἑωυτοῦ. ~πειθομένων δὲ τῶν Ἀθηναίων, οὕτω δὴ Πεισίστρατος τὸ

[1, 142]   δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι Ἰάδες πόλιες, τῶν αἱ δύο μὲν νήσους οἰκέαται,

[1, 108]   ὄψιν, ἐδόκεε δέ οἱ ἐκ τῶν αἰδοίων τῆς θυγατρὸς ταύτης φῦναι

[1, 8]   ταῦτα νομίζων, ἦν γάρ οἱ τῶν αἰχμοφόρων Γύγης ὁ Δασκύλου ἀρεσκόμενος

[1, 61]   νεηνιέων καὶ λεγομένων ἐναγέων εἶναι τῶν Ἀλκμεωνιδέων, οὐ βουλόμενός οἱ γενέσθαι

[1, 133]   ἐν ταύτῃ δὲ πλέω δαῖτα τῶν ἀλλέων δικαιεῦσι προτίθεσθαι· ἐν τῇ

[1, 94]   ἀστραγάλων καὶ τῆς σφαίρης καὶ τῶν ἀλλέων πασέων παιγνιέων τὰ εἴδεα,

[1, 66]   ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, Ἀρκάδων μὲν τῶν ἄλλων ἀπείχοντο, οἳ δὲ πέδας

[1, 192]   ἐν τῷ πεδίῳ κῶμαι μεγάλαι, τῶν ἄλλων ἐοῦσαι ἀτελέες, τοῖσι κυσὶ

[1, 98]   πόλισμα ποιήσασθαι καὶ τοῦτο περιστέλλοντας τῶν ἄλλων ἧσσον ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων δὲ

[1, 147]   περιέχονται τοῦ οὐνόματος μᾶλλόν τι τῶν ἄλλων Ἰώνων, ἔστωσαν δὴ καὶ

[1, 146]   τι μᾶλλον οὗτοι Ἴωνες εἰσὶ τῶν ἄλλων Ἰώνων ἢ κάλλιόν τι

[1, 143]   Πέρσαι ναυβάται. ἀπεσχίσθησαν δὲ ἀπὸ τῶν ἄλλων Ἰώνων οὗτοι κατ᾽ ἄλλο

[1, 153]   τόν τε Κροίσου καὶ τὸν τῶν ἄλλων Λυδῶν Πακτύῃ ἀνδρὶ Λυδῷ

[1, 84]   στρατιῆς ὡς οὐ προεχώρεε, ἐνθαῦτα τῶν ἄλλων πεπαυμένων ἀνὴρ Μάρδος ἐπειρᾶτο

[1, 137]   τὸν βασιλέα μηδένα φονεύειν, μήτε τῶν ἄλλων Περσέων μηδένα τῶν ἑωυτοῦ

[1, 92]   ἦν περιεόντα, τὰ δ᾽ ἐξαπόλωλε τῶν ἀναθημάτων· τὰ δ᾽ ἐν Βραγχίδῃσι

[1, 34]   χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς θαλάμους

[1, 68]   ἐλινύειν ἄλλους ἄλλῃ. ~τούτων ὦν τῶν ἀνδρῶν Λίχης ἀνεῦρε ἐν Τεγέῃ

[1, 207]   ἐκεῖνο πρῶτον μάθε, ὡς κύκλος τῶν ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος δὲ

[1, 45]   δὲ τοῦ καθήραντος, ἐπείτε ἡσυχίη τῶν ἀνθρώπων ἐγένετο περὶ τὸ σῆμα,

[1, 203]   ἐνυφανθέντα ἀρχήν. μῖξιν δὲ τούτων τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐμφανέα κατὰ περ

[1, 32]   μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα. τουτέων τῶν ἁπασέων ἡμερέων τῶν ἐς τὰ

[1, 82]   ἐπελθούσης. οἱ μὲν δὴ δύο τῶν Ἀργείων ὡς νενικηκότες ἔθεον ἐς

[1, 75]   κατὰ τὴν διώρυχα ἐκτραπόμενος ἐκ τῶν ἀρχαίων ῥεέθρων, καὶ αὖτις παραμειβόμενος

[1, 192]   Πέρσαι σατραπηίην καλέουσι, ἐστὶ ἁπασέων τῶν ἀρχέων πολλόν τι κρατίστη, ὅκου

[1, 193]   ὑπῆρχε ἐόντα. ~ἡ δὲ γῆ τῶν Ἀσσυρίων ὕεται μὲν ὀλίγῳ, καὶ

[1, 94]   τότε καὶ τῶν κύβων καὶ τῶν ἀστραγάλων καὶ τῆς σφαίρης καὶ

[1, 110]   ἄγγελον ἔπεμπε ἐπὶ τῶν βουκόλων τῶν Ἀστυάγεος τὸν ἠπίστατο νομάς τε

[1, 165]   αὐτῶν ἐπὶ τὴν Κύρνον, ὑπερημίσεας τῶν ἀστῶν ἔλαβε πόθος τε καὶ

[1, 67]   ἀνεῦρε, οἱ δὲ ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες ἐκ τῶν ἱππέων

[1, 158]   πλήθεος, Ἀριστόδικος ὁ Ἡρακλείδεω ἀνὴρ τῶν ἀστῶν ἐὼν δόκιμος ἔσχε μὴ

[1, 59]   τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς ἔδωκέ οἱ τῶν ἀστῶν καταλέξας ἄνδρας τούτους οἳ

[1, 138]   ψεῦδος λέγειν. ὃς ἂν δὲ τῶν ἀστῶν λέπρην ἢ λεύκην ἔχῃ,

[1, 45]   τὸ σῆμα, συγγινωσκόμενος ἀνθρώπων εἶναι τῶν αὐτὸς ᾔδεε βαρυσυμφορώτατος, ἐπικατασφάζει τῷ

[1, 191]   τὴν λίμνην, τά περ ἡ τῶν Βαβυλωνίων βασίλεια ἐποίησε κατά τε

[1, 196]   ὅσοι μὲν δὴ ἔσκον εὐδαίμονες τῶν Βαβυλωνίων ἐπίγαμοι, ὑπερβάλλοντες ἀλλήλους ἐξωνέοντο

[1, 93]   τῶν τε Αἰγυπτίων ἔργων καὶ τῶν Βαβυλωνίων· ἔστι αὐτόθι Ἀλυάττεω τοῦ

[1, 77]   ἐτυράννευε δὲ τὸν χρόνον τοῦτον τῶν Βαβυλωνίων Λαβύνητος) ἐπαγγείλας δὲ καὶ

[1, 191]   ἑαλωκότων τοὺς τὸ μέσον οἰκέοντας τῶν Βαβυλωνίων οὐ μανθάνειν ἑαλωκότας, ἀλλὰ

[1, 192]   πρῶτον ἀραίρητο. τὴν δὲ δύναμιν τῶν Βαβυλωνίων πολλοῖσι μὲν καὶ ἄλλοισι

[1, 110]   καὶ αὐτίκα ἄγγελον ἔπεμπε ἐπὶ τῶν βουκόλων τῶν Ἀστυάγεος τὸν ἠπίστατο

[1, 110]   τῶν ὀρέων, ἔνθα τὰς νομὰς τῶν βοῶν εἶχε οὗτος δὴ ὁ

[1, 51]   ὕδωρ, Λακεδαιμονίων ἐστί, οὐ μέντοι τῶν γε περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα τε

[1, 155]   τάδε. Κροῖσε, τί ἔσται τέλος τῶν γινομένων τούτων ἐμοί; οὐ παύσονται

[1, 112]   εὐειδὲς ἐόν, δακρύσασα καὶ λαβομένη τῶν γουνάτων τοῦ ἀνδρὸς ἐχρήιζε μηδεμιῇ

[1, 187]   καὶ χρημάτων κειμένων καὶ αὐτῶν τῶν γραμμάτων ἐπικαλεομένων, μὴ οὐ λαβεῖν

[1, 1]   αὐτάς. τὰς μὲν δὴ πλεῦνας τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν δὲ Ἰοῦν

[1, 199]   πάντα τρόπον ὁδῶν ἔχουσι διὰ τῶν γυναικῶν, δι᾽ ὧν οἱ ξεῖνοι

[1, 4]   τῆς Ἀσίης λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζομενέων τῶν γυναικῶν λόγον οὐδένα ποιήσασθαι, Ἕλληνας

[1, 64]   χρημάτων συνόδοισι, τῶν μὲν αὐτόθεν τῶν δὲ ἀπὸ Στρυμόνος ποταμοῦ συνιόντων,

[1, 167]   τὴν Κύρνον ἔπλεον ἐς Ρήγιον. ~τῶν δὲ διαφθαρεισέων νεῶν τοὺς ἄνδρας

[1, 59]   μὲν προεστεῶτος Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν δὲ ἐκ τοῦ πεδίου Λυκούργου

[1, 206]   τὸ πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα ποιέῃ. τῶν δὲ κατὰ τὠυτὸ αἱ γνῶμαι

[1, 53]   σύμμαχον" οἳ μὲν ταῦτα ἐπειρώτων, τῶν δὲ μαντηίων ἀμφοτέρων ἐς τὠυτὸ

[1, 176]   ἐπεξελθόντες ἀπέθανον πάντες Ξάνθιοι μαχόμενοι. τῶν δὲ νῦν Λυκίων φαμένων Ξανθίων

[1, 167]   Καρχηδόνιοι καὶ οἱ Τυρσηνοὶ διέλαχον, τῶν δὲ Τυρσηνῶν οἱ Ἀγυλλαῖοι) ἔλαχόν

[1, 132]   αὐλῷ, οὐ στέμμασι, οὐκὶ οὐλῇσι· τῶν δὲ ὡς ἑκάστῳ θύειν θέλῃ,

[1, 213]   ἦν κακοῦ, δεηθεὶς Κύρου ἐκ τῶν δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς δὲ

[1, 62]   στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι τε ἐκ τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι ἡ τυραννὶς

[1, 205]   στρατῷ, καὶ πύργους ἐπὶ πλοίων τῶν διαπορθμευόντων τὸν ποταμὸν οἰκοδομεόμενος. ~ἔχοντι

[1, 193]   ἐς διώρυχας· καὶ ἡ μεγίστη τῶν διωρύχων ἐστὶ νηυσιπέρητος, πρὸς ἥλιον

[1, 89]   ἀρέσκει τὰ ἐγὼ λέγω· κάτισον τῶν δορυφόρων ἐπὶ πάσῃσι τῇσι πύλῃσι

[1, 37]   ὁ τοῦ Κροίσου παῖς ἀκηκοὼς τῶν ἐδέοντο οἱ Μυσοί. οὐ φαμένου

[1, 29]   τινα τῶν νόμων ἀναγκασθῇ, λῦσαι τῶν ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ οὐκ οἷοί

[1, 171]   τὸ Καρικὸν ἦν ἔθνος λογιμώτατον τῶν ἐθνέων ἁπάντων κατὰ τοῦτον ἅμα

[1, 58]   ἀρχὴν ὁρμώμενον αὔξηται ἐς πλῆθος τῶν ἐθνέων, Πελασγῶν μάλιστα προσκεχωρηκότων αὐτῷ

[1, 143]   γένεος, πολλῷ δὴ ἦν ἀσθενέστατον τῶν ἐθνέων τὸ Ἰωνικὸν καὶ λόγου

[1, 59]   μεγάλως αὐξηθῆναι. ~τούτων δὴ ὦν τῶν ἐθνέων τὸ μὲν Ἀττικὸν κατεχόμενόν

[1, 2]   ποταμόν, ἐνθεῦτεν, διαπρηξαμένους καὶ τἄλλα τῶν εἵνεκεν ἀπίκατο, ἁρπάσαι τοῦ βασιλέος

[1, 59]   ὃς στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ τῶν ἐκ τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ

[1, 90]   με χαριεῖ μάλιστα τὸν θεὸν τῶν Ἑλλήνων, τὸν ἐγὼ ἐτίμησα θεῶν

[1, 109]   αὐτοῦ φονέα γενέσθαι καὶ μὴ τῶν ἐμῶν" ~ταῦτα εἶπε καὶ αὐτίκα

[1, 168]   ἐξελασθεὶς τιμὰς νῦν ὑπὸ Τηίων τῶν ἐν Ἀβδήροισι ὡς ἥρως ἔχει.

[1, 140]   τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἱρέων. οἳ μὲν

[1, 86]   καὶ ἐπιλεξάμενον ὡς οὐδὲν εἴη τῶν ἐν ἀνθρώποισι ἀσφαλέως ἔχον, κελεύειν

[1, 25]   κολλητόν, θέης ἄξιον διὰ πάντων τῶν ἐν Δελφοῖσι ἀναθημάτων, Γλαύκου τοῦ

[1, 185]   τρὶς ἐς τῶν τινα κωμέων τῶν ἐν τῇ Ἀσσυρίῃ ἀπικνέεται ῥέων·

[1, 27]   Λυδούς ἐν θαλάσσῃ, ἵνα ὓπερ τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ οἰκημένων Ἑλλήνων

[1, 151]   αἱ ἠπειρώτιδες Αἰολίδες πόλιες, ἔξω τῶν ἐν τῇ Ἴδῃ οἰκημενέων· κεχωρίδαται

[1, 1]   τοῦτον τὸν χρόνον προεῖχε ἅπασι τῶν ἐν τῇ νῦν Ἑλλάδι καλεομένῃ

[1, 184]   κου καὶ ἄλλοι ἐγένοντο βασιλέες, τῶν ἐν τοῖσι Ἀσσυρίοισι λόγοισι μνήμην

[1, 192]   τι πλῆθος ἐτρέφετο ὥστε τέσσερες τῶν ἐν τῷ πεδίῳ κῶμαι μεγάλαι,

[1, 18]   τὰ μέν νυν ἓξ ἔτεα τῶν ἕνδεκα Σαδυάττης ὁ Ἄρδυος ἔτι

[1, 28]   ἐπιγινομένου καὶ κατεστραμμένων σχεδὸν πάντων τῶν ἐντὸς Ἅλυος ποταμοῦ οἰκημένων· πλὴν

[1, 6]   δὲ Ἀλυάττεω, τύραννος δὲ ἐθνέων τῶν ἐντός Ἅλυος ποταμοῦ, ὃς ῥέων

[1, 145]   μέρεα, κατά περ νῦν Ἀχαιῶν τῶν ἐξελασάντων Ἴωνας δυώδεκα ἐστὶ μέρεα,

[1, 53]   ὑμῖν τε ἄξια δῶρα ἔδωκε τῶν ἐξευρημάτων, καὶ νῦν ὑμέας ἐπειρωτᾷ

[1, 78]   αὐτίκα δὲ ἔπεμπε θεοπρόπους ἐς τῶν ἐξηγητέων Τελμησσέων. ἀπικομένοισι δὲ τοῖσι

[1, 181]   ἀνθρώπων ὅτι μὴ γυνὴ μούνη τῶν ἐπιχωρίων, τὴν ἂν ὁ θεὸς

[1, 86]   περιέσχατα. καὶ τὸν Κῦρον ἀκούσαντα τῶν ἑρμηνέων τὰ Κροῖσος εἶπε, μεταγνόντα

[1, 192]   καὶ μυρίαι· ἀνέβαινε γὰρ ἕκαστος τῶν ἐρσένων τούτων εἴκοσι ἵππους. κυνῶν

[1, 32]   πεντήκοντα. τουτέων τῶν ἁπασέων ἡμερέων τῶν ἐς τὰ ἑβδομήκοντα ἔτεα, ἐουσέων

[1, 32]   εἰ δὲ δὴ ἐθελήσει τοὔτερον τῶν ἐτέων μηνὶ μακρότερον γίνεσθαι, ἵνα

[1, 18]   ἦν συνάψας· τὰ δὲ πέντε τῶν ἐτέων τὰ ἑπόμενα τοῖσι ἓξ

[1, 196]   δὲ ἂν χρυσίον ἐγίνετο ἀπὸ τῶν εὐειδέων παρθένων καὶ οὕτω αἱ

[1, 117]   κελευόμενα ἐτελεύτησε τὸ παιδίον, πέμψας τῶν εὐνούχων τοὺς πιστοτάτους καὶ εἶδον

[1, 173]   ἐν Κρήτῃ περὶ τῆς βασιληίης τῶν Εὐρώπης παίδων Σαρπηδόνος τε καὶ

[1, 146]   τὴν ἀποικίην ἀλλὰ Καείρας ἔσχον, τῶν ἐφόνευσαν τοὺς γονέας. διὰ τοῦτὸν

[1, 134]   τῶν ὁμούρων, οἳ δὲ μάλα τῶν ἐχομένων, κατὰ τὸν αὐτὸν δὴ

[1, 107]   ἤδη ἀνδρὸς ὡραίην Μήδων μὲν τῶν ἑωυτοῦ ἀξίων οὐδενὶ διδοῖ γυναῖκα,

[1, 113]   νέκυν. πέμψας δὲ ὅ Ἅρπαγος τῶν ἑωυτοῦ δορυφόρων τοὺς πιστοτάτους εἶδέ

[1, 108]   τε Μήδων καὶ πάντων ἐπίτροπον τῶν ἑωυτοῦ, ἔλεγὲ οἱ τοιάδε. Ἅρπαγε,

[1, 97]   ἔτι· οὐ γὰρ οἱ λυσιτελέειν τῶν ἑωυτοῦ ἐξημεληκότα τοῖσι πέλας δι᾽

[1, 137]   μήτε τῶν ἄλλων Περσέων μηδένα τῶν ἑωυτοῦ οἰκετέων ἐπὶ μιῇ αἰτίῃ

[1, 86]   θεῷ εἰρημένον, τὸ μηδένα εἶναι τῶν ζωόντων ὄλβιον. ὡς δὲ ἄρα

[1, 165]   καὶ οἶκτος τῆς πόλιος καὶ τῶν ἠθέων τῆς χώρης, ψευδόρκιοι δὲ

[1, 123]   Κύρῳ δὲ ἀνδρευμένῳ καὶ ἐόντι τῶν ἡλίκων ἀνδρηιοτάτῳ καὶ προσφιλεστάτῳ προσέκειτο

[1, 34]   δὴ κωφός, ὁ δὲ ἕτερος τῶν ἡλίκων μακρῷ τὰ πάντα πρῶτος·

[1, 193]   χωρέων αὕτη πασέων μακρῷ ἀρίστη τῶν ἡμεῖς ἴδμεν Δήμητρος καρπὸν ἐκφέρειν

[1, 14]   δὲ ὁ Γύγης πρῶτος βαρβάρων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ἐς Δελφοὺς ἀνέθηκε

[1, 94]   τέκνα καταπορνεύουσι, πρῶτοι δὲ ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν νόμισμα χρυσοῦ καὶ

[1, 142]   ἐτύγχανον ἱδρυσάμενοι πόλιας πάντων ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν· οὔτε γὰρ τὰ

[1, 23]   δεύτερον, καὶ διθύραμβον πρῶτον ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ποιήσαντά τε καὶ

[1, 178]   δὲ ὡς οὐδὲν ἄλλο πόλισμα τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. τάφρος μὲν πρῶτά

[1, 6]   οὗτος ὁ Κροῖσος βαρβάρων πρῶτος τῶν ἡμεῖς ἴδμεν τοὺς μὲν κατεστρέψατο

[1, 48]   τοὺς θεοπρόπους, φυλάξας τὴν κυρίην τῶν ἡμερέων ἐμηχανᾶτο τοιάδε· ἐπινοήσας τὰ

[1, 94]   λιμὸν ἐξευρόντας, τὴν μὲν ἑτέρην τῶν ἡμερέων παίζειν πᾶσαν, ἵνα δὴ

[1, 71]   ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις· γευσάμενοι γὰρ τῶν ἡμετέρων ἀγαθῶν περιέξονται οὐδὲ ἀπωστοὶ

[1, 50]   ἐν Δελφοῖσι νηός, κατέπεσε ἀπὸ τῶν ἡμιπλινθίων ἐπὶ γὰρ τούτοισι ἵδρυτο)

[1, 78]   ἤδη ἡλωκότι, οὐδὲν κω εἰδότες τῶν ἦν περὶ Σάρδις τε καὶ

[1, 216]   νόος δὲ οὗτος τῆς θυσίης· τῶν θεῶν τῷ ταχίστῳ πάντων τῶν

[1, 216]   τῶν θεῶν τῷ ταχίστῳ πάντων τῶν θνητῶν τὸ τάχιστον δατέονται.

[1, 9]   τῆς ἐσόδου θρόνος· ἐπὶ τοῦτον τῶν ἱματίων κατὰ ἕν ἕκαστον ἐκδύνουσα

[1, 67]   εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες ἐκ τῶν ἱππέων αἰεὶ οἱ πρεσβύτατοι, πέντε

[1, 67]   ἐνιαυτόν, τὸν ἂν ἐξίωσι ἐκ τῶν ἱππέων, Σπαρτιητέων τῷ κοινῷ διαπεμπομένους

[1, 80]   ἔμαθον τὸ γινόμενον, ἀποθορόντες ἀπὸ τῶν ἵππων πεζοὶ τοῖσι Πέρσῃσι συνέβαλλον.

[1, 215]   χρυσῷ κοσμέονται. ὣς δ᾽ αὕτως τῶν ἵππων τὰ μὲν περὶ τὰ

[1, 164]   καὶ τὰ ἀγάλματα τὰ ἐν τῶν ἱρῶν καὶ τὰ ἄλλα ἀναθήματα,

[1, 141]   καὶ περιβαλεῖν τε πλῆθος πολλὸν τῶν ἰχθύων καὶ ἐξειρύσαι, ἰδόντα δὲ

[1, 150]   ὁμολογίῃ ἐχρήσαντο τὰ ἔπιπλα ἀποδόντων τῶν Ἰώνων ἐκλιπεῖν Σμύρνην Αἰολέας. ποιησάντων

[1, 152]   δὲ ἀπίκοντο ἐς τὴν Σπάρτην τῶν Ἰώνων καὶ Αἰολέων οἱ ἄγγελοι

[1, 143]   τέσσερες γίνονται. ~τούτων δὴ ὦν τῶν Ἰώνων οἱ Μιλήσιοι μὲν ἦσαν

[1, 152]   δὴ ἀπαλλάσσοντο, Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀπωσάμενοι τῶν Ἰώνων τοὺς ἀγγέλους ὅμως ἀπέστειλαν

[1, 158]   Πακτύεω ἐπειρησόμενοι ἤισαν ἄλλοι θεοπρόποι, τῶν καὶ Ἀριστόδικος ἦν. ~ἀπικομένων δὲ

[1, 134]   εἶναι. ἐπὶ δὲ Μήδων ἀρχὸν τῶν καὶ ἦρχε τὰ ἔθνεα ἀλλήλων,

[1, 115]   με ἐκ τῆς κώμης παῖδες, τῶν καὶ ὅδε ἦν, παίζοντες σφέων

[1, 193]   οἱ πλεῦνες αὐτῶν καρποφόροι, ἐκ τῶν καὶ σιτία καὶ οἶνον καὶ

[1, 142]   τιμωρέειν. ~οἱ δὲ Ἴωνες οὗτοι, τῶν καὶ τὸ Πανιώνιον ἐστί, τοῦ

[1, 172]   δόρασι τὸν ἠέρα, μέχρι οὔρων τῶν Καλυνδικῶν εἵποντο, καὶ ἔφασαν ἐκβάλλειν

[1, 80]   μάχην, ἐνθαῦτα ὡς ὤσφροντο τάχιστα τῶν καμήλων οἱ ἵπποι καὶ εἶδον

[1, 97]   ἐδίδοσαν σφίσι λόγον, λέγοντες περὶ τῶν κατηκόντων. ὡς δ᾽ ἐγὼ δοκέω,

[1, 92]   τε βόες αἱ χρύσεαι καὶ τῶν κιόνων αἱ πολλαί, ἐν δὲ

[1, 174]   καὶ δὴ πολλῇ, χειρὶ ἐργαζομένων τῶν Κνιδίων, μᾶλλον γάρ τι καὶ

[1, 150]   ὑπεδέξαντο. μετὰ δὲ οἱ φυγάδες τῶν Κολοφωνίων φυλάξαντες τοὺς Σμυρναίους ὁρτὴν

[1, 119]   μὲν ὤπτησε τὰ δὲ ἥψησε τῶν κρεῶν, εὔτυκα δὲ ποιησάμενος εἶχε

[1, 119]   ἀμειψάμενος καὶ ἀναλαβὼν τὰ λοιπὰ τῶν κρεῶν ἤιε ἐς τὰ οἰκία,

[1, 73]   Κυαξάρης καὶ οἱ παρεόντες δαιτυμόνες τῶν κρεῶν τούτων ἐπάσαντο, καὶ οἱ

[1, 193]   αὐτόθι τῶν τε πυρῶν καὶ τῶν κριθέων τὸ πλάτος γίνεται τεσσέρων

[1, 94]   ἐξευρεθῆναι δὴ ὦν τότε καὶ τῶν κύβων καὶ τῶν ἀστραγάλων καὶ

[1, 82]   ἐς τὸ Ἄργος, ὁ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων Ὀθρυάδης σκυλεύσας τοὺς Ἀργείων

[1, 70]   ὡς ἐπείτε ὑστέρησαν οἱ ἄγοντες τῶν Λακεδαιμονίων τὸν κρητῆρα, ἐπυνθάνοντο δὲ

[1, 189]   οἱ τῶν τις ἱρῶν ἵππων τῶν λευκῶν ὑπὸ ὕβριος ἐσβὰς ἐς

[1, 120]   ἄρχει. παρὰ σμικρὰ γὰρ καὶ τῶν λογίων ἡμῖν ἔνια κεχώρηκε, καὶ

[1, 64]   τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας ἐκ τῶν λογίων καθήρας δὲ ὧδε· ἐπ᾽

[1, 88]   καὶ ἰδόμενος τοὺς Πέρσας τὸ τῶν Λυδῶν ἄστυ κεραΐζοντας εἶπε ὦ

[1, 90]   ταῦτα ἤκουσε ὁ Κροῖσος, πέμπων τῶν Λυδῶν ἐς Δελφοὺς ἐνετέλλετο τιθέντας

[1, 69]   γενόμενον ἥσθησάν τε τῇ ἀπίξι τῶν Λυδῶν καὶ ἐποιήσαντο ὅρκια ξεινίης

[1, 83]   ἀγγελίη, ὡς ἡλώκοι τὸ τεῖχος τῶν Λυδῶν καὶ ἔχοιτο Κροῖσος ζωγρηθείς.

[1, 34]   γυναῖκα, ἐωθότα δὲ στρατηγέειν μιν τῶν Λυδῶν οὐδαμῇ ἔτι ἐπὶ τοιοῦτο

[1, 53]   Ἀπόλλωνος. ~τοῖσι δὲ ἄγειν μέλλουσι τῶν Λυδῶν ταῦτα τὰ δῶρα ἐς

[1, 79]   πρὶν ἢ τὸ δεύτερον ἁλισθῆναι τῶν Λυδῶν τὴν δύναμιν. ὡς δέ

[1, 120]   πέρι βουλεύων ἐκάλεε τοὺς αὐτοὺς τῶν Μάγων οἳ τὸ ἐνύπνιὸν οἱ

[1, 108]   γάρ οἱ τῆς ὄψιος οἱ τῶν Μάγων ὀνειροπόλοι ἐσήμαινον ὅτι μέλλοι

[1, 107]   τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ὑπερθέμενος δὲ τῶν Μάγων τοῖσι ὀνειροπόλοισι τὸ ἐνύπνιον,

[1, 128]   χαιρήσει" τοσαῦτα εἶπας πρῶτον μὲν τῶν Μάγων τοὺς ὀνειροπόλους, οἵ μιν

[1, 187]   ἀπάτην τοιήνδε τινὰ ἐμηχανήσατο· ὕπερ τῶν μάλιστα λεωφόρων πυλέων τοῦ ἄστεος

[1, 8]   τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται, ἐκ τῶν μανθάνειν δεῖ· ἐν τοῖσι ἓν

[1, 46]   τὴν διάνοιαν ταύτην αὐτίκα ἀπεπειρᾶτο τῶν μαντείων τῶν τε ἐν Ἕλλησι

[1, 46]   ἄλλους χρησομένους. διέπεμπε δὲ πειρώμενος τῶν μαντηίων ὅ τι φρονέοιεν, ὡς

[1, 205]   δὲ τοῦ ἀνδρὸς ἀποθανόντος γυνὴ τῶν Μασσαγετέων βασίλεια. Τόμυρίς οἱ ἦν

[1, 209]   ἐπελθούσης εἶδε ὄψιν εὕδων ἐν τῶν Μασσαγετέων τῇ χωρῇ τοιήνδε· ἐδόκεε

[1, 211]   λειφθέντος δὲ τοῦ ἀχρηίου, ἐπελθοῦσα τῶν Μασσαγετέων τριτημορὶς τοῦ στρατοῦ τούς

[1, 34]   ὅς οἱ τὴν ἀληθείην ἔφαινε τῶν μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ τὸν

[1, 80]   δέ οἱ πάντες διετετάχατο, παραίνεσε τῶν μὲν ἄλλων Λυδῶν μὴ φειδομένους

[1, 64]   τε πολλοῖσι καὶ χρημάτων συνόδοισι, τῶν μὲν αὐτόθεν τῶν δὲ ἀπὸ

[1, 48]   ἕκαστα ἀναπτύσσων ἐπώρα τῶν συγγραμμάτων, τῶν μὲν δὴ οὐδὲν προσίετό μιν·

[1, 26]   Αἰολέων, ἄλλοισι ἄλλας αἰτίας ἐπιφέρων, τῶν μὲν ἐδύνατο μέζονας παρευρίσκειν, μέζονα

[1, 59]   ἐκ τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ τῶν μὲν προεστεῶτος Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος,

[1, 128]   Ἀστυάγης ἐζωγρήθη καὶ τοὺς ἐξήγαγε τῶν Μήδων ἀπέβαλε. ~ἐόντι δὲ αἰχμαλώτῳ

[1, 96]   ἐρασθεὶς τυραννίδος ἐποίεε τοιάδε. κατοικημένων τῶν Μήδων κατὰ κώμας, ἐν τῇ

[1, 128]   τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῷ ἄστεϊ τῶν Μήδων, νέους τε καὶ πρεσβύτας

[1, 98]   ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων δὲ καὶ ταῦτα τῶν Μήδων οἰκοδομέει τείχεα μεγάλα τε

[1, 192]   Βαβυλωνίη χωρῇ, τοὺς δὲ ὀκτὼ τῶν μηνῶν ἡ λοιπὴ πᾶσα Ἀσίη.

[1, 32]   τριήκοντα πέντε, ἡμέραι δὲ ἐκ τῶν μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα. τουτέων

[1, 173]   ἄλλοισι συμφέρονται ἀνθρώπων· καλέουσι ἀπὸ τῶν μητέρων ἑωυτοὺς καὶ οὐκὶ ἀπὸ

[1, 94]   μὲν τῇ μένειν αὐτοῦ λαγχανούσῃ τῶν μοιρέων ἑωυτὸν τὸν βασιλέα προστάσσειν,

[1, 36]   δὲ ἀπικόμενοι παρὰ τὸν Κροῖσον τῶν Μυσῶν ἄγγελοι ἔλεγον τάδε. ὦ

[1, 37]   ~ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων δὲ τούτοισι τῶν Μυσῶν, ἐπεσέρχεται ὁ τοῦ Κροίσου

[1, 36]   ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου τὰ τῶν Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε. πολλάκις δὲ

[1, 160]   ὡς ἔμαθον ταῦτα πρησσόμενα ἐκ τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες πλοῖον ἐς Λέσβον

[1, 31]   Ἀργεῖοι μὲν γὰρ περιστάντες ἐμακάριζον τῶν νεηνιέων τὴν ῥώμην, αἱ δὲ

[1, 82]   Κυθηρίη νῆσος καὶ αἱ λοιπαὶ τῶν νήσων. βοηθησάντων δὲ Ἀργείων τῇ

[1, 171]   τε καὶ Ἴωνες ἐξανέστησαν ἐκ τῶν νήσων, καὶ οὕτω ἐς τὴν

[1, 171]   ἀπιγμένοι ἐς τὴν ἤπειρον ἐκ τῶν νήσων. τὸ γὰρ παλαιὸν ἐόντες

[1, 73]   γενόμενον γαμβρὸν Κροίσῳ ὧδε. Σκυθέων τῶν νομάδων εἴλῃ ἀνδρῶν στασιάσασα ὑπεξῆλθε

[1, 15]   Κιμμέριοι ἐξ ἠθέων ὑπὸ Σκυθέων τῶν νομάδων ἐξαναστάντες ἀπίκοντο ἐς τὴν

[1, 29]   ἐκπλώσας, ἵνα δὴ μή τινα τῶν νόμων ἀναγκασθῇ, λῦσαι τῶν ἔθετο.

[1, 199]   ποιεῦσι. ~ὁ δὲ δὴ αἴσχιστος τῶν νόμων ἐστὶ τοῖσι Βαβυλωνίοισι ὅδε·

[1, 68]   μὲν γενέσθαι μηδαμὰ μέζονας ἀνθρώπους τῶν νῦν ἄνοιξα αὐτὴν καὶ εἶδον

[1, 155]   ἐοῦσαν καὶ τῶν πρότερον καὶ τῶν νῦν ἑστεώτων. τὰ μὲν γὰρ

[1, 57]   δὴ οὔτε οἱ Κρηστωνιῆται οὐδαμοῖσι τῶν νῦν σφέας περιοικεόντων εἰσὶ ὁμόγλωσσοι

[1, 51]   μεγάθεϊ μεγάλους, χρύσεον καὶ ἀργύρεον, τῶν ὁ μὲν χρύσεος ἔκειτο ἐπὶ

[1, 123]   ἄλλως μὲν οὐδαμῶς εἶχε ἅτε τῶν ὁδῶν φυλασσομενέων, ὁ δὲ ἐπιτεχνᾶται

[1, 82]   Ὀθρυάδην, αἰσχυνόμενον ἀπονοστέειν ἐς Σπάρτην τῶν οἱ συλλοχιτέων διεφθαρμένων, αὐτοῦ μιν

[1, 11]   ὡς δὲ ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε, τῶν οἰκετέων τοὺς μάλιστα ὥρα πιστοὺς

[1, 123]   καὶ δίκτυα δοὺς ἅτε θηρευτῇ τῶν οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ, ἀπέστελλε ἐς

[1, 179]   ἐς ἄλληλα· τὸ μέσον δὲ τῶν οἰκημάτων ἔλιπον τεθρίππῳ περιέλασιν. πύλαι

[1, 165]   τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες ἐκ τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε δὲ ἐς

[1, 134]   οἰκεόντων σφίσι, οὗτοι δὲ καὶ τῶν ὁμούρων, οἳ δὲ μάλα τῶν

[1, 120]   ἔνια κεχώρηκε, καὶ τά γε τῶν ὀνειράτων ἐχόμενα τελέως ἐς ἀσθενὲς

[1, 131]   Διὶ μὲν ἐπὶ τὰ ὑψηλότατα τῶν ὀρέων ἀναβαίνοντες θυσίας ἔρδειν, τὸν

[1, 110]   Μῆδοι. αἱ δὲ ὑπώρεαί εἰσὶ τῶν ὀρέων, ἔνθα τὰς νομὰς τῶν

[1, 110]   λαβόντα θεῖναι ἐς τὸ ἐρημότατον τῶν ὀρέων, ὅκως ἂν τάχιστα διαφθαρείη·

[1, 113]   παιδός, φέρων ἐς τὸ ἐρημότατον τῶν ὀρέων τίθει. ὡς δὲ τρίτη

[1, 111]   καὶ θεῖναι ἔνθα θηριωδέστατον εἴη τῶν ὀρέων, φὰς Ἀστυάγεα εἶναι τὸν

[1, 34]   δὲ τῷ Κροίσῳ δύο παῖδες, τῶν οὕτερος μὲν διέφθαρτο, ἦν γὰρ

[1, 94]   τὴν δὲ ἑτέρην σιτέεσθαι παυομένους τῶν παιγνιέων. τοιούτῳ τρόπῳ διάγειν ἐπ᾽

[1, 93]   ἐξεργάσαντο, καὶ ἐφαίνετο μετρεόμενον τὸ τῶν παιδισκέων ἔργον ἐὸν μέγιστον. τοῦ

[1, 155]   ὡς εἴ τις πατέρα ἀποκτείνας τῶν παίδων αὐτοῦ φείσατο· ὡς δὲ

[1, 209]   Ἀρσάμεος ἐόντι ἀνδρὶ Ἀχαιμενίδῃ ἦν τῶν παίδων Δαρεῖος πρεσβύτατος, ἐὼν τότε

[1, 114]   ἄλλους παῖδας διαλαβεῖν, πειθομένων δὲ τῶν παίδων ὁ Κῦρος τὸν παῖδα

[1, 114]   ἔργον προστάσσων. εἷς δὴ τούτων τῶν παίδων συμπαίζων, ἐὼν Ἀρτεμβάρεος παῖς

[1, 160]   καρποῦ τοῦ ἐνθεῦτεν, ἀπείχετο τε τῶν πάντων ἱρῶν τὰ πάντα ἐκ

[1, 73]   ἀνάξια σφέων αὐτῶν πεπονθότες, ἐβούλευσαν τῶν παρὰ σφίσι διδασκομένων παίδων ἕνα

[1, 59]   τὸν Πεισίστρατον τοῦτον, ὃς στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ τῶν ἐκ τοῦ

[1, 64]   Στρυμόνος ποταμοῦ συνιόντων, ὁμήρους τε τῶν παραμεινάντων Ἀθηναίων καὶ μὴ αὐτίκα

[1, 196]   ὁ κῆρυξ πωλέων τὰς εὐειδεστάτας τῶν παρθένων ἀνίστη ἂν τὴν ἀμορφεστάτην,

[1, 173]   μητέρων ἑωυτοὺς καὶ οὐκὶ ἀπὸ τῶν πατέρων· εἰρομένου δὲ ἑτέρου τὸν

[1, 92]   ἀνέθηκε οἰκήιά τε ἐόντα καὶ τῶν πατρωίων χρημάτων ἀπαρχήν· τὰ δὲ

[1, 98]   κυάνεοι, πέμπτου δὲ σανδαράκινοι. οὕτω τῶν πέντε κύκλων οἱ προμαχεῶνες ἠνθισμένοι

[1, 206]   καὶ ἡμέας ἀνέχευ ὁρέων ἄρχοντας τῶν περ ἄρχομεν. οὔκων ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι

[1, 106]   τὴν ἀρχὴν Μῆδοι καὶ ἐπεκράτεον τῶν περ καὶ πρότερον, καὶ τήν

[1, 175]   τρὶς σφι τοῦτο ἐγένετο. οὗτοι τῶν περὶ Καρίην ἀνδρῶν μοῦνοί τε

[1, 191]   λέγεται ὑπὸ τῶν ταύτῃ οἰκημένων, τῶν περὶ τὰ ἔσχατα τῆς πόλιος

[1, 173]   καὶ νυν ἔτι καλέονται ὑπὸ τῶν περιοίκων οἱ Λύκιοι Τερμίλαι· ὡς

[1, 156]   τὸ παρεὸν ὑπεκδράμωσι, ἀποστάντες ἀπὸ τῶν Περσέων ἀπόλωνται. Κῦρος δὲ ἡσθεὶς

[1, 125]   ἐς βυβλίον τὰ ἐβούλετο, ἁλίην τῶν Περσέων ἐποιήσατο, μετὰ δὲ ἀναπτύξας

[1, 46]   Κύρου τοῦ Καμβύσεω καὶ τὰ τῶν Περσέων πρήγματα αὐξανόμενα πένθεος μὲν

[1, 148]   τὠυτὸ γράμμα τελευτῶσι, κατά περ τῶν Περσέων τὰ οὐνόματα. ~αὗται μὲν

[1, 139]   ἐς τοῦτο διζήμενος εὑρήσεις τελευτῶντα τῶν Περσέων τὰ οὐνόματα, οὐ τὰ

[1, 108]   ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι, μετεπέμψατο ἐκ τῶν Περσέων τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα ἐοῦσαν,

[1, 165]   καταπλεύσαντες ἐς τὴν Φωκαίην κατεφόνευσαν τῶν Περσέων τὴν φυλακήν, ἣ ἐφρούρεε

[1, 80]   ἐς τὸ τεῖχος ἐπολιορκέοντο ὑπὸ τῶν Περσέων. ~τοῖσι μὲν δὴ κατεστήκεε

[1, 214]   Τόμυρις ἐδίζητο ἐν τοῖσι τεθνεῶσι τῶν Περσέων τὸν Κύρου νέκυν, ὡς

[1, 126]   ἐξημερῶσαι ἐν ἡμέρῃ. ἐπιτελεσάντων δὲ τῶν Περσέων τὸν προκείμενον ἄεθλον, δεύτερα

[1, 57]   τὴν νῦν Θεσσαλιῶτιν καλεομένην) καὶ τῶν Πλακίην τε καὶ Σκυλάκην Πελασγῶν

[1, 105]   τῆς Συρίης ἐν Ἀσκάλωνι πόλι, τῶν πλεόνων Σκυθέων παρεξελθόντων ἀσινέων, ὀλίγοι

[1, 185]   ἐς τὴν Βαβυλῶνα, ἔκ τε τῶν πλόων ἐκδέκηται περίοδος τῆς λίμνης

[1, 192]   οἱ αὐτοῦ ἦσαν ἰδίῃ, πάρεξ τῶν πολεμιστηρίων, οἱ μὲν ἀναβαίνοντες τὰς

[1, 30]   Ἐλευσῖνι, βοηθήσας καὶ τροπὴν ποιήσας τῶν πολεμίων ἀπέθανε κάλλιστα, καί μιν

[1, 96]   ἔπαινον εἶχε οὐκ ὀλίγον πρὸς τῶν πολιητέων, οὕτω ὥστε πυνθανόμενοι οἱ

[1, 61]   τυραννίδα, ἐνθαῦτα ἤγειρον δωτίνας ἐκ τῶν πολίων αἵτινές σφι προαιδέοντό κού

[1, 6]   ἐὸν πρεσβύτερον, οὐ καταστροφὴ ἐγένετο τῶν πολίων ἀλλ᾽ ἐξ ἐπιδρομῆς ἁρπαγή.

[1, 148]   καταντίον, ἐς τὴν συλλεγόμενοι ἀπὸ τῶν πολίων Ἴωνες ἄγεσκον ὁρτὴν τῇ

[1, 122]   κεῖθεν ὁδοῦ τὸν πάντα λόγον τῶν πομπῶν πυθέσθαι. τραφῆναι δὲ ἔλεγε

[1, 24]   οὐδαμῇ μετιέντα, ἀνακῶς δὲ ἔχειν τῶν πορθμέων. ὡς δὲ ἄρα παρεῖναι

[1, 141]   οὐκ ἐπείθοντο, τότε δὲ κατεργασμένων τῶν πρηγμάτων ἦσαν ἕτοιμοι πείθεσθαι Κύρῳ.

[1, 190]   ἐγγινομένου συχνοῦ ἀνωτέρω τε οὐδὲν τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων. ~εἴτε δὴ ὦν

[1, 133]   δὲ ἐώθασι βουλεύεσθαι τὰ σπουδαιέστατα τῶν πρηγμάτων· τὸ δ᾽ ἂν ἅδῃ

[1, 8]   τῷ Γύγῃ καὶ τὰ σπουδαιέστερα τῶν πρηγμάτων ὑπερετίθετο ὁ Κανδαύλης καὶ

[1, 11]   ὁ δὲ οὐδὲν δοκέων αὐτήν τῶν πρηχθέντων ἐπίστασθαι ἦλθε καλεόμενος· ἐώθεε

[1, 207]   ἀπαθέες. τούτοισι ὦν τοῖσι ἀνδράσι τῶν προβάτων ἀφειδέως πολλὰ κατακόψαντας καὶ

[1, 183]   ἐπ᾽ οὗ θύεται τὰ τέλεα τῶν προβάτων· ἐπὶ γὰρ τοῦ χρυσέου

[1, 133]   δὲ πένητες αὐτῶν τὰ λεπτὰ τῶν προβάτων προτιθέαται. σίτοισι δὲ ὀλίγοισι

[1, 103]   λέγεται πολλὸν ἔτι γενέσθαι ἀλκιμώτερος τῶν προγόνων, καὶ πρῶτός τε ἐλόχισε

[1, 144]   καλεομένης, φυλάσσονται ὦν) μηδαμοὺς ἐσδέξασθαι τῶν προσοίκων Δωριέων ἐς τὸ Τριοπικὸν

[1, 166]   Κύρνον ἀπίκοντο, οἴκεον κοινῇ μετὰ τῶν πρότερον ἀπικομένων ἐπ᾽ ἔτεα πέντε,

[1, 186]   δὲ ποταμοῦ μέσον ἔχοντος, ἐπὶ τῶν πρότερον βασιλέων ὅκως τις ἐθέλοι

[1, 155]   ἀρχαίην ἐξαναστήσῃς ἀναμάρτητον ἐοῦσαν καὶ τῶν πρότερον καὶ τῶν νῦν ἑστεώτων.

[1, 123]   συμμίσγων ἑνὶ ἑκάστῳ ὁ Ἅρπαγος τῶν πρώτων Μήδων ἀνέπειθε ὡς χρὴ

[1, 76]   τοὺς κλήρους· καὶ εἷλε μὲν τῶν Πτερίων τὴν πόλιν καὶ ἠνδραποδίσατο,

[1, 187]   ἑωυτῇ κατεσκευάσατο μετέωρον ἐπιπολῆς αὐτέων τῶν πυλέων, ἐνεκόλαψε δὲ ἐς τὸν

[1, 186]   καὶ τὰς καταβάσιας τὰς ἐκ τῶν πυλίδων ἐς τὸν ποταμὸν φερούσας

[1, 154]   χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν ἐκ τῶν Σαρδίων, ἐπικούρους τε ἐμισθοῦτο καὶ

[1, 154]   δὲ ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς ἀπέστησε ὁ

[1, 206]   ταῦτα τελεόμενα· παυσάμενος δὲ βασίλευε τῶν σεωυτοῦ, καὶ ἡμέας ἀνέχευ ὁρέων

[1, 193]   οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ᾽ ἢ ἐκ τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ σφι

[1, 73]   δὲ γενομένου, καὶ αἰεὶ φοιτεόντων τῶν Σκυθέων ἐπ᾽ ἄγρην καὶ αἰεί

[1, 105]   τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι δὲ τῶν Σκυθέων συλήσασι τὸ ἱρὸν τὸ

[1, 65]   δὲ ὧδε ἐς εὐνομίην. Λυκούργου τῶν Σπαρτιητέων δοκίμου ἀνδρὸς ἐλθόντος ἐς

[1, 202]   φωκέων δέρμασι. τὸ δὲ ἓν τῶν στομάτων τοῦ Ἀράξεω ῥέει διὰ

[1, 82]   τῶνδε εἵνεκεν ἵνα μὴ παρεόντων τῶν στρατοπέδων ὁρῶντες οἱ ἕτεροι ἑσσουμένους

[1, 48]   ὁ Κροῖσος ἕκαστα ἀναπτύσσων ἐπώρα τῶν συγγραμμάτων, τῶν μὲν δὴ οὐδὲν

[1, 98]   τι ἐπετηδεύθη. κύκλων δ᾽ ἐόντων τῶν συναπάντων ἑπτά, ἐν δὴ τῷ

[1, 76]   κῃ κειμένη) ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύετο φθείρων τῶν Συρίων τοὺς κλήρους· καὶ εἷλε

[1, 1]   τῆς νεὸς ὠνέεσθαι τῶν φορτίων τῶν σφι ἦν θυμός μάλιστα· καὶ

[1, 209]   τῇ παροιχομένῃ νυκτὶ εὕδων εἶδον τῶν σῶν παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα

[1, 202]   Κῦρος, στόμασι δὲ ἐξερεύγεται τεσσεράκοντα, τῶν τὰ πάντα πλὴν ἑνὸς ἐς

[1, 163]   Ταρτησσὸν προσφιλέες ἐγένοντο τῷ βασιλέι τῶν Ταρτησσίων, τῷ οὔνομα μὲν ἦν,

[1, 194]   ἁπάντων θῶμα μέγιστόν μοι ἐστὶ τῶν ταύτῃ μετά γε αὐτὴν τὴν

[1, 191]   τῆς πόλιος, ὡς λέγεται ὑπὸ τῶν ταύτῃ οἰκημένων, τῶν περὶ τὰ

[1, 93]   ἔργον πολλὸν μέγιστον παρέχεται χωρὶς τῶν τε Αἰγυπτίων ἔργων καὶ τῶν

[1, 172]   νόμοισι δὲ χρέωνται κεχωρισμένοισι πολλὸν τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων καὶ Καρῶν.

[1, 140]   κρύπτουσι. Μάγοι δὲ κεχωρίδαται πολλὸν τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τῶν

[1, 46]   ταύτην αὐτίκα ἀπεπειρᾶτο τῶν μαντείων τῶν τε ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ

[1, 152]   ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέει, κατασκόπους τῶν τε Κύρου πρηγμάτων καὶ Ἰωνίης.

[1, 193]   ἐκφέρει. τὰ δὲ φύλλα αὐτόθι τῶν τε πυρῶν καὶ τῶν κριθέων

[1, 109]   τελευτᾶν τὸν παῖδα, δεῖ μέντοι τῶν τινα Ἀστυάγεος αὐτοῦ φονέα γενέσθαι

[1, 185]   σκολιὸν ὥστε δὴ τρὶς ἐς τῶν τινα κωμέων τῶν ἐν τῇ

[1, 84]   ὁ Μάρδος ἰδὼν τῇ προτεραίῃ τῶν τινα Λυδῶν κατὰ τοῦτο τῆς

[1, 113]   ἤιε ἐς πόλιν ὁ βουκόλος, τῶν τινα προβοσκῶν φύλακον αὐτοῦ καταλιπών,

[1, 111]   καὶ ἐγὼ ἀναλαβὼν ἔφερον, δοκέων τῶν τινος οἰκετέων εἶναι· οὐ γὰρ

[1, 51]   καὶ τοῦτο Κροίσου, ἐπέγραψε δὲ τῶν τις Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι βουλόμενος χαρίζεσθαι,

[1, 124]   τὰ σὺ βούλεαι, ἤν τε τῶν τις δοκίμων ἄλλος Μήδων· πρῶτοι

[1, 187]   τὸν τάφον γράμματα λέγοντα τάδε. τῶν τις ἐμεῦ ὕστερον γινομένων Βαβυλῶνος

[1, 189]   Κῦρος ἐόντα νηυσιπέρητον, ἐνθαῦτά οἱ τῶν τις ἱρῶν ἵππων τῶν λευκῶν

[1, 71]   δὲ Κροίσου στρατεύεσθαι ἐπὶ Πέρσας, τῶν τις Λυδῶν νομιζόμενος καὶ πρόσθε

[1, 85]   δὴ τοῦ τείχεος, ἤιε γὰρ τῶν τις Περσέων ἀλλογνώσας Κροῖσον ὡς

[1, 73]   τε ἐκμαθεῖν καὶ τὴν τέχνην τῶν τόξων. χρόνου δὲ γενομένου, καὶ

[1, 23]   ἐξενειχθέντα ἐπὶ Ταίναρον, ἐόντα κιθαρῳδὸν τῶν τότε ἐόντων οὐδενὸς δεύτερον, καὶ

[1, 82]   δὲ ἕνα λέγουσι τὸν περιλειφθέντα τῶν τριηκοσίων Ὀθρυάδην, αἰσχυνόμενον ἀπονοστέειν ἐς

[1, 51]   ἀνέθηκε, χρύσεόν τε καὶ ἀργύρεον, τῶν τῷ χρυσέῳ ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων

[1, 57]   τοῖσι νῦν ἔτι ἐοῦσι Πελασγῶν τῶν ὑπὲρ Τυρσηνῶν Κρηστῶνα πόλιν οἰκεόντων,

[1, 59]   δὲ στασιώτας καὶ τῷ λόγῳ τῶν ὑπερακρίων προστὰς μηχανᾶται τοιάδε. τρωματίσας

[1, 114]   πόλιν πρὸς τὸν πατέρα ἀποικτίζετο τῶν ὑπὸ Κύρου ἤντησε, λέγων δὲ

[1, 137]   καὶ μέζω τὰ ἀδικήματα ἐόντα τῶν ὑπουργημάτων, οὕτω τῷ θυμῷ χρᾶται.

[1, 209]   Κῦρος ἐν τῷ ὕπνῳ ὁρᾶν τῶν Ὑστάσπεος παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα

[1, 1]   κατά πρύμνην τῆς νεὸς ὠνέεσθαι τῶν φορτίων τῶν σφι ἦν θυμός

[1, 167]   ἱππικὸν ἐπιστᾶσι. καὶ οὗτοι μὲν τῶν Φωκαιέων τοιούτῳ μόρῳ διεχρήσαντο, οἱ

[1, 213]   δὲ ἐλύθη τε τάχιστα καὶ τῶν χειρῶν ἐκράτησε, διεργάζεται ἑωυτόν. ~καὶ

[1, 61]   χρήματα, Θηβαῖοι ὑπερεβάλοντο τῇ δόσι τῶν χρημάτων. μετὰ δέ, οὐ πολλῷ

[1, 47]   τάδε ἀπέπεμπε ἐς τὴν διάπειραν τῶν χρηστηρίων, ἀπ᾽ ἧς ἂν ἡμέρης

[1, 47]   τι μέν νυν τὰ λοιπὰ τῶν χρηστηρίων ἐθέσπισε, οὐ λέγεται πρὸς

[1, 47]   Ἀλυάττεω· ἅσσα δ᾽ ἂν ἕκαστα τῶν χρηστηρίων θεσπίσῃ, συγγραψαμένους ἀναφέρειν παρ᾽

[1, 90]   πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ διάνοιαν καὶ τῶν χρηστηρίων τὰς ὑποκρίσιας καὶ μάλιστα

[1, 209]   παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα ἐπὶ τῶν ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων τῇ

[1, 209]   παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα ἐπὶ τῶν ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων τῇ

[1, 142]   ἐστί, τοῦ μὲν οὐρανοῦ καὶ τῶν ὡρέων ἐν τῷ καλλίστῳ ἐτύγχανον

Livre, Chapitre
[1, 146]	τι γεγόνασι, μωρίη πολλὴ λέγειν·	τῶν	Ἄβαντες μὲν ἐξ Εὐβοίες εἰσὶ
[1, 67]	διζήμενοι, ἐς οὗ δὴ Λίχης	τῶν	ἀγαθοεργῶν καλεομένων Σπαρτιητέων ἀνεῦρε, οἱ
[1, 110]	βουκόλος, πρὸς βορέω τε ἀνέμου	τῶν	Ἀγβατάνων καὶ πρὸς τοῦ πόντου
[1, 17]	ἀπίκοιτο, οἰκήματα μὲν τὰ ἐπὶ	τῶν	ἀγρῶν οὔτε κατέβαλλε οὔτε ἐνεπίμπρη
[1, 134]	ἀλλήλων, συναπάντων μὲν Μῆδοι καὶ	τῶν	ἄγχιστα οἰκεόντων σφίσι, οὗτοι δὲ
[1, 2]	Πέρσαι, οὐκ ὡς Ἕλληνες, καὶ	τῶν	ἀδικημάτων πρῶτον τοῦτο ἄρξαι· μετὰ
[1, 59]	ἔργα. ὁ δὲ δῆμος ὁ	τῶν	Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς ἔδωκέ οἱ τῶν
[1, 64]	ἐπὶ τὰ ἑωυτοῦ. ~πειθομένων δὲ	τῶν	Ἀθηναίων, οὕτω δὴ Πεισίστρατος τὸ
[1, 142]	δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι Ἰάδες πόλιες,	τῶν	αἱ δύο μὲν νήσους οἰκέαται,
[1, 108]	ὄψιν, ἐδόκεε δέ οἱ ἐκ	τῶν	αἰδοίων τῆς θυγατρὸς ταύτης φῦναι
[1, 8]	ταῦτα νομίζων, ἦν γάρ οἱ	τῶν	αἰχμοφόρων Γύγης ὁ Δασκύλου ἀρεσκόμενος
[1, 61]	νεηνιέων καὶ λεγομένων ἐναγέων εἶναι	τῶν	Ἀλκμεωνιδέων, οὐ βουλόμενός οἱ γενέσθαι
[1, 133]	ἐν ταύτῃ δὲ πλέω δαῖτα	τῶν	ἀλλέων δικαιεῦσι προτίθεσθαι· ἐν τῇ
[1, 94]	ἀστραγάλων καὶ τῆς σφαίρης καὶ	τῶν	ἀλλέων πασέων παιγνιέων τὰ εἴδεα,
[1, 66]	ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, Ἀρκάδων μὲν	τῶν	ἄλλων ἀπείχοντο, οἳ δὲ πέδας
[1, 192]	ἐν τῷ πεδίῳ κῶμαι μεγάλαι,	τῶν	ἄλλων ἐοῦσαι ἀτελέες, τοῖσι κυσὶ
[1, 98]	πόλισμα ποιήσασθαι καὶ τοῦτο περιστέλλοντας	τῶν	ἄλλων ἧσσον ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων δὲ
[1, 147]	περιέχονται τοῦ οὐνόματος μᾶλλόν τι	τῶν	ἄλλων Ἰώνων, ἔστωσαν δὴ καὶ
[1, 146]	τι μᾶλλον οὗτοι Ἴωνες εἰσὶ	τῶν	ἄλλων Ἰώνων ἢ κάλλιόν τι
[1, 143]	Πέρσαι ναυβάται. ἀπεσχίσθησαν δὲ ἀπὸ	τῶν	ἄλλων Ἰώνων οὗτοι κατ᾽ ἄλλο
[1, 153]	τόν τε Κροίσου καὶ τὸν	τῶν	ἄλλων Λυδῶν Πακτύῃ ἀνδρὶ Λυδῷ
[1, 84]	στρατιῆς ὡς οὐ προεχώρεε, ἐνθαῦτα	τῶν	ἄλλων πεπαυμένων ἀνὴρ Μάρδος ἐπειρᾶτο
[1, 137]	τὸν βασιλέα μηδένα φονεύειν, μήτε	τῶν	ἄλλων Περσέων μηδένα τῶν ἑωυτοῦ
[1, 92]	ἦν περιεόντα, τὰ δ᾽ ἐξαπόλωλε	τῶν	ἀναθημάτων· τὰ δ᾽ ἐν Βραγχίδῃσι
[1, 34]	χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ	τῶν	ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς θαλάμους
[1, 68]	ἐλινύειν ἄλλους ἄλλῃ. ~τούτων ὦν	τῶν	ἀνδρῶν Λίχης ἀνεῦρε ἐν Τεγέῃ
[1, 207]	ἐκεῖνο πρῶτον μάθε, ὡς κύκλος	τῶν	ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος δὲ
[1, 45]	δὲ τοῦ καθήραντος, ἐπείτε ἡσυχίη	τῶν	ἀνθρώπων ἐγένετο περὶ τὸ σῆμα,
[1, 203]	ἐνυφανθέντα ἀρχήν. μῖξιν δὲ τούτων	τῶν	ἀνθρώπων εἶναι ἐμφανέα κατὰ περ
[1, 32]	μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα. τουτέων	τῶν	ἁπασέων ἡμερέων τῶν ἐς τὰ
[1, 82]	ἐπελθούσης. οἱ μὲν δὴ δύο	τῶν	Ἀργείων ὡς νενικηκότες ἔθεον ἐς
[1, 75]	κατὰ τὴν διώρυχα ἐκτραπόμενος ἐκ	τῶν	ἀρχαίων ῥεέθρων, καὶ αὖτις παραμειβόμενος
[1, 192]	Πέρσαι σατραπηίην καλέουσι, ἐστὶ ἁπασέων	τῶν	ἀρχέων πολλόν τι κρατίστη, ὅκου
[1, 193]	ὑπῆρχε ἐόντα. ~ἡ δὲ γῆ	τῶν	Ἀσσυρίων ὕεται μὲν ὀλίγῳ, καὶ
[1, 94]	τότε καὶ τῶν κύβων καὶ	τῶν	ἀστραγάλων καὶ τῆς σφαίρης καὶ
[1, 110]	ἄγγελον ἔπεμπε ἐπὶ τῶν βουκόλων	τῶν	Ἀστυάγεος τὸν ἠπίστατο νομάς τε
[1, 165]	αὐτῶν ἐπὶ τὴν Κύρνον, ὑπερημίσεας	τῶν	ἀστῶν ἔλαβε πόθος τε καὶ
[1, 67]	ἀνεῦρε, οἱ δὲ ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ	τῶν	ἀστῶν, ἐξιόντες ἐκ τῶν ἱππέων
[1, 158]	πλήθεος, Ἀριστόδικος ὁ Ἡρακλείδεω ἀνὴρ	τῶν	ἀστῶν ἐὼν δόκιμος ἔσχε μὴ
[1, 59]	τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς ἔδωκέ οἱ	τῶν	ἀστῶν καταλέξας ἄνδρας τούτους οἳ
[1, 138]	ψεῦδος λέγειν. ὃς ἂν δὲ	τῶν	ἀστῶν λέπρην ἢ λεύκην ἔχῃ,
[1, 45]	τὸ σῆμα, συγγινωσκόμενος ἀνθρώπων εἶναι	τῶν	αὐτὸς ᾔδεε βαρυσυμφορώτατος, ἐπικατασφάζει τῷ
[1, 191]	τὴν λίμνην, τά περ ἡ	τῶν	Βαβυλωνίων βασίλεια ἐποίησε κατά τε
[1, 196]	ὅσοι μὲν δὴ ἔσκον εὐδαίμονες	τῶν	Βαβυλωνίων ἐπίγαμοι, ὑπερβάλλοντες ἀλλήλους ἐξωνέοντο
[1, 93]	τῶν τε Αἰγυπτίων ἔργων καὶ	τῶν	Βαβυλωνίων· ἔστι αὐτόθι Ἀλυάττεω τοῦ
[1, 77]	ἐτυράννευε δὲ τὸν χρόνον τοῦτον	τῶν	Βαβυλωνίων Λαβύνητος) ἐπαγγείλας δὲ καὶ
[1, 191]	ἑαλωκότων τοὺς τὸ μέσον οἰκέοντας	τῶν	Βαβυλωνίων οὐ μανθάνειν ἑαλωκότας, ἀλλὰ
[1, 192]	πρῶτον ἀραίρητο. τὴν δὲ δύναμιν	τῶν	Βαβυλωνίων πολλοῖσι μὲν καὶ ἄλλοισι
[1, 110]	καὶ αὐτίκα ἄγγελον ἔπεμπε ἐπὶ	τῶν	βουκόλων τῶν Ἀστυάγεος τὸν ἠπίστατο
[1, 110]	τῶν ὀρέων, ἔνθα τὰς νομὰς	τῶν	βοῶν εἶχε οὗτος δὴ ὁ
[1, 51]	ὕδωρ, Λακεδαιμονίων ἐστί, οὐ μέντοι	τῶν	γε περιρραντηρίων οὐδέτερον. ἄλλα τε
[1, 155]	τάδε. Κροῖσε, τί ἔσται τέλος	τῶν	γινομένων τούτων ἐμοί; οὐ παύσονται
[1, 112]	εὐειδὲς ἐόν, δακρύσασα καὶ λαβομένη	τῶν	γουνάτων τοῦ ἀνδρὸς ἐχρήιζε μηδεμιῇ
[1, 187]	καὶ χρημάτων κειμένων καὶ αὐτῶν	τῶν	γραμμάτων ἐπικαλεομένων, μὴ οὐ λαβεῖν
[1, 1]	αὐτάς. τὰς μὲν δὴ πλεῦνας	τῶν	γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν δὲ Ἰοῦν
[1, 199]	πάντα τρόπον ὁδῶν ἔχουσι διὰ	τῶν	γυναικῶν, δι᾽ ὧν οἱ ξεῖνοι
[1, 4]	τῆς Ἀσίης λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζομενέων	τῶν	γυναικῶν λόγον οὐδένα ποιήσασθαι, Ἕλληνας
[1, 64]	χρημάτων συνόδοισι, τῶν μὲν αὐτόθεν	τῶν	δὲ ἀπὸ Στρυμόνος ποταμοῦ συνιόντων,
[1, 167]	τὴν Κύρνον ἔπλεον ἐς Ρήγιον.	~τῶν	δὲ διαφθαρεισέων νεῶν τοὺς ἄνδρας
[1, 59]	μὲν προεστεῶτος Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος,	τῶν	δὲ ἐκ τοῦ πεδίου Λυκούργου
[1, 206]	τὸ πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα ποιέῃ.	τῶν	δὲ κατὰ τὠυτὸ αἱ γνῶμαι
[1, 53]	σύμμαχον" οἳ μὲν ταῦτα ἐπειρώτων,	τῶν	δὲ μαντηίων ἀμφοτέρων ἐς τὠυτὸ
[1, 176]	ἐπεξελθόντες ἀπέθανον πάντες Ξάνθιοι μαχόμενοι.	τῶν	δὲ νῦν Λυκίων φαμένων Ξανθίων
[1, 167]	Καρχηδόνιοι καὶ οἱ Τυρσηνοὶ διέλαχον,	τῶν	δὲ Τυρσηνῶν οἱ Ἀγυλλαῖοι) ἔλαχόν
[1, 132]	αὐλῷ, οὐ στέμμασι, οὐκὶ οὐλῇσι·	τῶν	δὲ ὡς ἑκάστῳ θύειν θέλῃ,
[1, 213]	ἦν κακοῦ, δεηθεὶς Κύρου ἐκ	τῶν	δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς δὲ
[1, 62]	στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι τε ἐκ	τῶν	δήμων προσέρρεον, τοῖσι ἡ τυραννὶς
[1, 205]	στρατῷ, καὶ πύργους ἐπὶ πλοίων	τῶν	διαπορθμευόντων τὸν ποταμὸν οἰκοδομεόμενος. ~ἔχοντι
[1, 193]	ἐς διώρυχας· καὶ ἡ μεγίστη	τῶν	διωρύχων ἐστὶ νηυσιπέρητος, πρὸς ἥλιον
[1, 89]	ἀρέσκει τὰ ἐγὼ λέγω· κάτισον	τῶν	δορυφόρων ἐπὶ πάσῃσι τῇσι πύλῃσι
[1, 37]	ὁ τοῦ Κροίσου παῖς ἀκηκοὼς	τῶν	ἐδέοντο οἱ Μυσοί. οὐ φαμένου
[1, 29]	τινα τῶν νόμων ἀναγκασθῇ, λῦσαι	τῶν	ἔθετο. αὐτοὶ γὰρ οὐκ οἷοί
[1, 171]	τὸ Καρικὸν ἦν ἔθνος λογιμώτατον	τῶν	ἐθνέων ἁπάντων κατὰ τοῦτον ἅμα
[1, 58]	ἀρχὴν ὁρμώμενον αὔξηται ἐς πλῆθος	τῶν	ἐθνέων, Πελασγῶν μάλιστα προσκεχωρηκότων αὐτῷ
[1, 143]	γένεος, πολλῷ δὴ ἦν ἀσθενέστατον	τῶν	ἐθνέων τὸ Ἰωνικὸν καὶ λόγου
[1, 59]	μεγάλως αὐξηθῆναι. ~τούτων δὴ ὦν	τῶν	ἐθνέων τὸ μὲν Ἀττικὸν κατεχόμενόν
[1, 2]	ποταμόν, ἐνθεῦτεν, διαπρηξαμένους καὶ τἄλλα	τῶν	εἵνεκεν ἀπίκατο, ἁρπάσαι τοῦ βασιλέος
[1, 59]	ὃς στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ	τῶν	ἐκ τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ
[1, 90]	με χαριεῖ μάλιστα τὸν θεὸν	τῶν	Ἑλλήνων, τὸν ἐγὼ ἐτίμησα θεῶν
[1, 109]	αὐτοῦ φονέα γενέσθαι καὶ μὴ	τῶν	ἐμῶν" ~ταῦτα εἶπε καὶ αὐτίκα
[1, 168]	ἐξελασθεὶς τιμὰς νῦν ὑπὸ Τηίων	τῶν	ἐν Ἀβδήροισι ὡς ἥρως ἔχει.
[1, 140]	τῶν τε ἄλλων ἀνθρώπων καὶ	τῶν	ἐν Αἰγύπτῳ ἱρέων. οἳ μὲν
[1, 86]	καὶ ἐπιλεξάμενον ὡς οὐδὲν εἴη	τῶν	ἐν ἀνθρώποισι ἀσφαλέως ἔχον, κελεύειν
[1, 25]	κολλητόν, θέης ἄξιον διὰ πάντων	τῶν	ἐν Δελφοῖσι ἀναθημάτων, Γλαύκου τοῦ
[1, 185]	τρὶς ἐς τῶν τινα κωμέων	τῶν	ἐν τῇ Ἀσσυρίῃ ἀπικνέεται ῥέων·
[1, 27]	Λυδούς ἐν θαλάσσῃ, ἵνα ὓπερ	τῶν	ἐν τῇ ἠπείρῳ οἰκημένων Ἑλλήνων
[1, 151]	αἱ ἠπειρώτιδες Αἰολίδες πόλιες, ἔξω	τῶν	ἐν τῇ Ἴδῃ οἰκημενέων· κεχωρίδαται
[1, 1]	τοῦτον τὸν χρόνον προεῖχε ἅπασι	τῶν	ἐν τῇ νῦν Ἑλλάδι καλεομένῃ
[1, 184]	κου καὶ ἄλλοι ἐγένοντο βασιλέες,	τῶν	ἐν τοῖσι Ἀσσυρίοισι λόγοισι μνήμην
[1, 192]	τι πλῆθος ἐτρέφετο ὥστε τέσσερες	τῶν	ἐν τῷ πεδίῳ κῶμαι μεγάλαι,
[1, 18]	τὰ μέν νυν ἓξ ἔτεα	τῶν	ἕνδεκα Σαδυάττης ὁ Ἄρδυος ἔτι
[1, 28]	ἐπιγινομένου καὶ κατεστραμμένων σχεδὸν πάντων	τῶν	ἐντὸς Ἅλυος ποταμοῦ οἰκημένων· πλὴν
[1, 6]	δὲ Ἀλυάττεω, τύραννος δὲ ἐθνέων	τῶν	ἐντός Ἅλυος ποταμοῦ, ὃς ῥέων
[1, 145]	μέρεα, κατά περ νῦν Ἀχαιῶν	τῶν	ἐξελασάντων Ἴωνας δυώδεκα ἐστὶ μέρεα,
[1, 53]	ὑμῖν τε ἄξια δῶρα ἔδωκε	τῶν	ἐξευρημάτων, καὶ νῦν ὑμέας ἐπειρωτᾷ
[1, 78]	αὐτίκα δὲ ἔπεμπε θεοπρόπους ἐς	τῶν	ἐξηγητέων Τελμησσέων. ἀπικομένοισι δὲ τοῖσι
[1, 181]	ἀνθρώπων ὅτι μὴ γυνὴ μούνη	τῶν	ἐπιχωρίων, τὴν ἂν ὁ θεὸς
[1, 86]	περιέσχατα. καὶ τὸν Κῦρον ἀκούσαντα	τῶν	ἑρμηνέων τὰ Κροῖσος εἶπε, μεταγνόντα
[1, 192]	καὶ μυρίαι· ἀνέβαινε γὰρ ἕκαστος	τῶν	ἐρσένων τούτων εἴκοσι ἵππους. κυνῶν
[1, 32]	πεντήκοντα. τουτέων τῶν ἁπασέων ἡμερέων	τῶν	ἐς τὰ ἑβδομήκοντα ἔτεα, ἐουσέων
[1, 32]	εἰ δὲ δὴ ἐθελήσει τοὔτερον	τῶν	ἐτέων μηνὶ μακρότερον γίνεσθαι, ἵνα
[1, 18]	ἦν συνάψας· τὰ δὲ πέντε	τῶν	ἐτέων τὰ ἑπόμενα τοῖσι ἓξ
[1, 196]	δὲ ἂν χρυσίον ἐγίνετο ἀπὸ	τῶν	εὐειδέων παρθένων καὶ οὕτω αἱ
[1, 117]	κελευόμενα ἐτελεύτησε τὸ παιδίον, πέμψας	τῶν	εὐνούχων τοὺς πιστοτάτους καὶ εἶδον
[1, 173]	ἐν Κρήτῃ περὶ τῆς βασιληίης	τῶν	Εὐρώπης παίδων Σαρπηδόνος τε καὶ
[1, 146]	τὴν ἀποικίην ἀλλὰ Καείρας ἔσχον,	τῶν	ἐφόνευσαν τοὺς γονέας. διὰ τοῦτὸν
[1, 134]	τῶν ὁμούρων, οἳ δὲ μάλα	τῶν	ἐχομένων, κατὰ τὸν αὐτὸν δὴ
[1, 107]	ἤδη ἀνδρὸς ὡραίην Μήδων μὲν	τῶν	ἑωυτοῦ ἀξίων οὐδενὶ διδοῖ γυναῖκα,
[1, 113]	νέκυν. πέμψας δὲ ὅ Ἅρπαγος	τῶν	ἑωυτοῦ δορυφόρων τοὺς πιστοτάτους εἶδέ
[1, 108]	τε Μήδων καὶ πάντων ἐπίτροπον	τῶν	ἑωυτοῦ, ἔλεγὲ οἱ τοιάδε. Ἅρπαγε,
[1, 97]	ἔτι· οὐ γὰρ οἱ λυσιτελέειν	τῶν	ἑωυτοῦ ἐξημεληκότα τοῖσι πέλας δι᾽
[1, 137]	μήτε τῶν ἄλλων Περσέων μηδένα	τῶν	ἑωυτοῦ οἰκετέων ἐπὶ μιῇ αἰτίῃ
[1, 86]	θεῷ εἰρημένον, τὸ μηδένα εἶναι	τῶν	ζωόντων ὄλβιον. ὡς δὲ ἄρα
[1, 165]	καὶ οἶκτος τῆς πόλιος καὶ	τῶν	ἠθέων τῆς χώρης, ψευδόρκιοι δὲ
[1, 123]	Κύρῳ δὲ ἀνδρευμένῳ καὶ ἐόντι	τῶν	ἡλίκων ἀνδρηιοτάτῳ καὶ προσφιλεστάτῳ προσέκειτο
[1, 34]	δὴ κωφός, ὁ δὲ ἕτερος	τῶν	ἡλίκων μακρῷ τὰ πάντα πρῶτος·
[1, 193]	χωρέων αὕτη πασέων μακρῷ ἀρίστη	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν Δήμητρος καρπὸν ἐκφέρειν
[1, 14]	δὲ ὁ Γύγης πρῶτος βαρβάρων	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν ἐς Δελφοὺς ἀνέθηκε
[1, 94]	τέκνα καταπορνεύουσι, πρῶτοι δὲ ἀνθρώπων	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν νόμισμα χρυσοῦ καὶ
[1, 142]	ἐτύγχανον ἱδρυσάμενοι πόλιας πάντων ἀνθρώπων	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν· οὔτε γὰρ τὰ
[1, 23]	δεύτερον, καὶ διθύραμβον πρῶτον ἀνθρώπων	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν ποιήσαντά τε καὶ
[1, 178]	δὲ ὡς οὐδὲν ἄλλο πόλισμα	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν. τάφρος μὲν πρῶτά
[1, 6]	οὗτος ὁ Κροῖσος βαρβάρων πρῶτος	τῶν	ἡμεῖς ἴδμεν τοὺς μὲν κατεστρέψατο
[1, 48]	τοὺς θεοπρόπους, φυλάξας τὴν κυρίην	τῶν	ἡμερέων ἐμηχανᾶτο τοιάδε· ἐπινοήσας τὰ
[1, 94]	λιμὸν ἐξευρόντας, τὴν μὲν ἑτέρην	τῶν	ἡμερέων παίζειν πᾶσαν, ἵνα δὴ
[1, 71]	ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις· γευσάμενοι γὰρ	τῶν	ἡμετέρων ἀγαθῶν περιέξονται οὐδὲ ἀπωστοὶ
[1, 50]	ἐν Δελφοῖσι νηός, κατέπεσε ἀπὸ	τῶν	ἡμιπλινθίων ἐπὶ γὰρ τούτοισι ἵδρυτο)
[1, 78]	ἤδη ἡλωκότι, οὐδὲν κω εἰδότες	τῶν	ἦν περὶ Σάρδις τε καὶ
[1, 216]	νόος δὲ οὗτος τῆς θυσίης·	τῶν	θεῶν τῷ ταχίστῳ πάντων τῶν
[1, 216]	τῶν θεῶν τῷ ταχίστῳ πάντων	τῶν	θνητῶν τὸ τάχιστον δατέονται.
[1, 9]	τῆς ἐσόδου θρόνος· ἐπὶ τοῦτον	τῶν	ἱματίων κατὰ ἕν ἕκαστον ἐκδύνουσα
[1, 67]	εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες ἐκ	τῶν	ἱππέων αἰεὶ οἱ πρεσβύτατοι, πέντε
[1, 67]	ἐνιαυτόν, τὸν ἂν ἐξίωσι ἐκ	τῶν	ἱππέων, Σπαρτιητέων τῷ κοινῷ διαπεμπομένους
[1, 80]	ἔμαθον τὸ γινόμενον, ἀποθορόντες ἀπὸ	τῶν	ἵππων πεζοὶ τοῖσι Πέρσῃσι συνέβαλλον.
[1, 215]	χρυσῷ κοσμέονται. ὣς δ᾽ αὕτως	τῶν	ἵππων τὰ μὲν περὶ τὰ
[1, 164]	καὶ τὰ ἀγάλματα τὰ ἐν	τῶν	ἱρῶν καὶ τὰ ἄλλα ἀναθήματα,
[1, 141]	καὶ περιβαλεῖν τε πλῆθος πολλὸν	τῶν	ἰχθύων καὶ ἐξειρύσαι, ἰδόντα δὲ
[1, 150]	ὁμολογίῃ ἐχρήσαντο τὰ ἔπιπλα ἀποδόντων	τῶν	Ἰώνων ἐκλιπεῖν Σμύρνην Αἰολέας. ποιησάντων
[1, 152]	δὲ ἀπίκοντο ἐς τὴν Σπάρτην	τῶν	Ἰώνων καὶ Αἰολέων οἱ ἄγγελοι
[1, 143]	τέσσερες γίνονται. ~τούτων δὴ ὦν	τῶν	Ἰώνων οἱ Μιλήσιοι μὲν ἦσαν
[1, 152]	δὴ ἀπαλλάσσοντο, Λακεδαιμόνιοι δὲ ἀπωσάμενοι	τῶν	Ἰώνων τοὺς ἀγγέλους ὅμως ἀπέστειλαν
[1, 158]	Πακτύεω ἐπειρησόμενοι ἤισαν ἄλλοι θεοπρόποι,	τῶν	καὶ Ἀριστόδικος ἦν. ~ἀπικομένων δὲ
[1, 134]	εἶναι. ἐπὶ δὲ Μήδων ἀρχὸν	τῶν	καὶ ἦρχε τὰ ἔθνεα ἀλλήλων,
[1, 115]	με ἐκ τῆς κώμης παῖδες,	τῶν	καὶ ὅδε ἦν, παίζοντες σφέων
[1, 193]	οἱ πλεῦνες αὐτῶν καρποφόροι, ἐκ	τῶν	καὶ σιτία καὶ οἶνον καὶ
[1, 142]	τιμωρέειν. ~οἱ δὲ Ἴωνες οὗτοι,	τῶν	καὶ τὸ Πανιώνιον ἐστί, τοῦ
[1, 172]	δόρασι τὸν ἠέρα, μέχρι οὔρων	τῶν	Καλυνδικῶν εἵποντο, καὶ ἔφασαν ἐκβάλλειν
[1, 80]	μάχην, ἐνθαῦτα ὡς ὤσφροντο τάχιστα	τῶν	καμήλων οἱ ἵπποι καὶ εἶδον
[1, 97]	ἐδίδοσαν σφίσι λόγον, λέγοντες περὶ	τῶν	κατηκόντων. ὡς δ᾽ ἐγὼ δοκέω,
[1, 92]	τε βόες αἱ χρύσεαι καὶ	τῶν	κιόνων αἱ πολλαί, ἐν δὲ
[1, 174]	καὶ δὴ πολλῇ, χειρὶ ἐργαζομένων	τῶν	Κνιδίων, μᾶλλον γάρ τι καὶ
[1, 150]	ὑπεδέξαντο. μετὰ δὲ οἱ φυγάδες	τῶν	Κολοφωνίων φυλάξαντες τοὺς Σμυρναίους ὁρτὴν
[1, 119]	μὲν ὤπτησε τὰ δὲ ἥψησε	τῶν	κρεῶν, εὔτυκα δὲ ποιησάμενος εἶχε
[1, 119]	ἀμειψάμενος καὶ ἀναλαβὼν τὰ λοιπὰ	τῶν	κρεῶν ἤιε ἐς τὰ οἰκία,
[1, 73]	Κυαξάρης καὶ οἱ παρεόντες δαιτυμόνες	τῶν	κρεῶν τούτων ἐπάσαντο, καὶ οἱ
[1, 193]	αὐτόθι τῶν τε πυρῶν καὶ	τῶν	κριθέων τὸ πλάτος γίνεται τεσσέρων
[1, 94]	ἐξευρεθῆναι δὴ ὦν τότε καὶ	τῶν	κύβων καὶ τῶν ἀστραγάλων καὶ
[1, 82]	ἐς τὸ Ἄργος, ὁ δὲ	τῶν	Λακεδαιμονίων Ὀθρυάδης σκυλεύσας τοὺς Ἀργείων
[1, 70]	ὡς ἐπείτε ὑστέρησαν οἱ ἄγοντες	τῶν	Λακεδαιμονίων τὸν κρητῆρα, ἐπυνθάνοντο δὲ
[1, 189]	οἱ τῶν τις ἱρῶν ἵππων	τῶν	λευκῶν ὑπὸ ὕβριος ἐσβὰς ἐς
[1, 120]	ἄρχει. παρὰ σμικρὰ γὰρ καὶ	τῶν	λογίων ἡμῖν ἔνια κεχώρηκε, καὶ
[1, 64]	τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας ἐκ	τῶν	λογίων καθήρας δὲ ὧδε· ἐπ᾽
[1, 88]	καὶ ἰδόμενος τοὺς Πέρσας τὸ	τῶν	Λυδῶν ἄστυ κεραΐζοντας εἶπε ὦ
[1, 90]	ταῦτα ἤκουσε ὁ Κροῖσος, πέμπων	τῶν	Λυδῶν ἐς Δελφοὺς ἐνετέλλετο τιθέντας
[1, 69]	γενόμενον ἥσθησάν τε τῇ ἀπίξι	τῶν	Λυδῶν καὶ ἐποιήσαντο ὅρκια ξεινίης
[1, 83]	ἀγγελίη, ὡς ἡλώκοι τὸ τεῖχος	τῶν	Λυδῶν καὶ ἔχοιτο Κροῖσος ζωγρηθείς.
[1, 34]	γυναῖκα, ἐωθότα δὲ στρατηγέειν μιν	τῶν	Λυδῶν οὐδαμῇ ἔτι ἐπὶ τοιοῦτο
[1, 53]	Ἀπόλλωνος. ~τοῖσι δὲ ἄγειν μέλλουσι	τῶν	Λυδῶν ταῦτα τὰ δῶρα ἐς
[1, 79]	πρὶν ἢ τὸ δεύτερον ἁλισθῆναι	τῶν	Λυδῶν τὴν δύναμιν. ὡς δέ
[1, 120]	πέρι βουλεύων ἐκάλεε τοὺς αὐτοὺς	τῶν	Μάγων οἳ τὸ ἐνύπνιὸν οἱ
[1, 108]	γάρ οἱ τῆς ὄψιος οἱ	τῶν	Μάγων ὀνειροπόλοι ἐσήμαινον ὅτι μέλλοι
[1, 107]	τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ὑπερθέμενος δὲ	τῶν	Μάγων τοῖσι ὀνειροπόλοισι τὸ ἐνύπνιον,
[1, 128]	χαιρήσει" τοσαῦτα εἶπας πρῶτον μὲν	τῶν	Μάγων τοὺς ὀνειροπόλους, οἵ μιν
[1, 187]	ἀπάτην τοιήνδε τινὰ ἐμηχανήσατο· ὕπερ	τῶν	μάλιστα λεωφόρων πυλέων τοῦ ἄστεος
[1, 8]	τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται, ἐκ	τῶν	μανθάνειν δεῖ· ἐν τοῖσι ἓν
[1, 46]	τὴν διάνοιαν ταύτην αὐτίκα ἀπεπειρᾶτο	τῶν	μαντείων τῶν τε ἐν Ἕλλησι
[1, 46]	ἄλλους χρησομένους. διέπεμπε δὲ πειρώμενος	τῶν	μαντηίων ὅ τι φρονέοιεν, ὡς
[1, 205]	δὲ τοῦ ἀνδρὸς ἀποθανόντος γυνὴ	τῶν	Μασσαγετέων βασίλεια. Τόμυρίς οἱ ἦν
[1, 209]	ἐπελθούσης εἶδε ὄψιν εὕδων ἐν	τῶν	Μασσαγετέων τῇ χωρῇ τοιήνδε· ἐδόκεε
[1, 211]	λειφθέντος δὲ τοῦ ἀχρηίου, ἐπελθοῦσα	τῶν	Μασσαγετέων τριτημορὶς τοῦ στρατοῦ τούς
[1, 34]	ὅς οἱ τὴν ἀληθείην ἔφαινε	τῶν	μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ τὸν
[1, 80]	δέ οἱ πάντες διετετάχατο, παραίνεσε	τῶν	μὲν ἄλλων Λυδῶν μὴ φειδομένους
[1, 64]	τε πολλοῖσι καὶ χρημάτων συνόδοισι,	τῶν	μὲν αὐτόθεν τῶν δὲ ἀπὸ
[1, 48]	ἕκαστα ἀναπτύσσων ἐπώρα τῶν συγγραμμάτων,	τῶν	μὲν δὴ οὐδὲν προσίετό μιν·
[1, 26]	Αἰολέων, ἄλλοισι ἄλλας αἰτίας ἐπιφέρων,	τῶν	μὲν ἐδύνατο μέζονας παρευρίσκειν, μέζονα
[1, 59]	ἐκ τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ	τῶν	μὲν προεστεῶτος Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος,
[1, 128]	Ἀστυάγης ἐζωγρήθη καὶ τοὺς ἐξήγαγε	τῶν	Μήδων ἀπέβαλε. ~ἐόντι δὲ αἰχμαλώτῳ
[1, 96]	ἐρασθεὶς τυραννίδος ἐποίεε τοιάδε. κατοικημένων	τῶν	Μήδων κατὰ κώμας, ἐν τῇ
[1, 128]	τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῷ ἄστεϊ	τῶν	Μήδων, νέους τε καὶ πρεσβύτας
[1, 98]	ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων δὲ καὶ ταῦτα	τῶν	Μήδων οἰκοδομέει τείχεα μεγάλα τε
[1, 192]	Βαβυλωνίη χωρῇ, τοὺς δὲ ὀκτὼ	τῶν	μηνῶν ἡ λοιπὴ πᾶσα Ἀσίη.
[1, 32]	τριήκοντα πέντε, ἡμέραι δὲ ἐκ	τῶν	μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα. τουτέων
[1, 173]	ἄλλοισι συμφέρονται ἀνθρώπων· καλέουσι ἀπὸ	τῶν	μητέρων ἑωυτοὺς καὶ οὐκὶ ἀπὸ
[1, 94]	μὲν τῇ μένειν αὐτοῦ λαγχανούσῃ	τῶν	μοιρέων ἑωυτὸν τὸν βασιλέα προστάσσειν,
[1, 36]	δὲ ἀπικόμενοι παρὰ τὸν Κροῖσον	τῶν	Μυσῶν ἄγγελοι ἔλεγον τάδε. ὦ
[1, 37]	~ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων δὲ τούτοισι	τῶν	Μυσῶν, ἐπεσέρχεται ὁ τοῦ Κροίσου
[1, 36]	ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου τὰ	τῶν	Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε. πολλάκις δὲ
[1, 160]	ὡς ἔμαθον ταῦτα πρησσόμενα ἐκ	τῶν	Μυτιληναίων, πέμψαντες πλοῖον ἐς Λέσβον
[1, 31]	Ἀργεῖοι μὲν γὰρ περιστάντες ἐμακάριζον	τῶν	νεηνιέων τὴν ῥώμην, αἱ δὲ
[1, 82]	Κυθηρίη νῆσος καὶ αἱ λοιπαὶ	τῶν	νήσων. βοηθησάντων δὲ Ἀργείων τῇ
[1, 171]	τε καὶ Ἴωνες ἐξανέστησαν ἐκ	τῶν	νήσων, καὶ οὕτω ἐς τὴν
[1, 171]	ἀπιγμένοι ἐς τὴν ἤπειρον ἐκ	τῶν	νήσων. τὸ γὰρ παλαιὸν ἐόντες
[1, 73]	γενόμενον γαμβρὸν Κροίσῳ ὧδε. Σκυθέων	τῶν	νομάδων εἴλῃ ἀνδρῶν στασιάσασα ὑπεξῆλθε
[1, 15]	Κιμμέριοι ἐξ ἠθέων ὑπὸ Σκυθέων	τῶν	νομάδων ἐξαναστάντες ἀπίκοντο ἐς τὴν
[1, 29]	ἐκπλώσας, ἵνα δὴ μή τινα	τῶν	νόμων ἀναγκασθῇ, λῦσαι τῶν ἔθετο.
[1, 199]	ποιεῦσι. ~ὁ δὲ δὴ αἴσχιστος	τῶν	νόμων ἐστὶ τοῖσι Βαβυλωνίοισι ὅδε·
[1, 68]	μὲν γενέσθαι μηδαμὰ μέζονας ἀνθρώπους	τῶν	νῦν ἄνοιξα αὐτὴν καὶ εἶδον
[1, 155]	ἐοῦσαν καὶ τῶν πρότερον καὶ	τῶν	νῦν ἑστεώτων. τὰ μὲν γὰρ
[1, 57]	δὴ οὔτε οἱ Κρηστωνιῆται οὐδαμοῖσι	τῶν	νῦν σφέας περιοικεόντων εἰσὶ ὁμόγλωσσοι
[1, 51]	μεγάθεϊ μεγάλους, χρύσεον καὶ ἀργύρεον,	τῶν	ὁ μὲν χρύσεος ἔκειτο ἐπὶ
[1, 123]	ἄλλως μὲν οὐδαμῶς εἶχε ἅτε	τῶν	ὁδῶν φυλασσομενέων, ὁ δὲ ἐπιτεχνᾶται
[1, 82]	Ὀθρυάδην, αἰσχυνόμενον ἀπονοστέειν ἐς Σπάρτην	τῶν	οἱ συλλοχιτέων διεφθαρμένων, αὐτοῦ μιν
[1, 11]	ὡς δὲ ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε,	τῶν	οἰκετέων τοὺς μάλιστα ὥρα πιστοὺς
[1, 123]	καὶ δίκτυα δοὺς ἅτε θηρευτῇ	τῶν	οἰκετέων τῷ πιστοτάτῳ, ἀπέστελλε ἐς
[1, 179]	ἐς ἄλληλα· τὸ μέσον δὲ	τῶν	οἰκημάτων ἔλιπον τεθρίππῳ περιέλασιν. πύλαι
[1, 165]	τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες ἐκ	τῶν	Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε δὲ ἐς
[1, 134]	οἰκεόντων σφίσι, οὗτοι δὲ καὶ	τῶν	ὁμούρων, οἳ δὲ μάλα τῶν
[1, 120]	ἔνια κεχώρηκε, καὶ τά γε	τῶν	ὀνειράτων ἐχόμενα τελέως ἐς ἀσθενὲς
[1, 131]	Διὶ μὲν ἐπὶ τὰ ὑψηλότατα	τῶν	ὀρέων ἀναβαίνοντες θυσίας ἔρδειν, τὸν
[1, 110]	Μῆδοι. αἱ δὲ ὑπώρεαί εἰσὶ	τῶν	ὀρέων, ἔνθα τὰς νομὰς τῶν
[1, 110]	λαβόντα θεῖναι ἐς τὸ ἐρημότατον	τῶν	ὀρέων, ὅκως ἂν τάχιστα διαφθαρείη·
[1, 113]	παιδός, φέρων ἐς τὸ ἐρημότατον	τῶν	ὀρέων τίθει. ὡς δὲ τρίτη
[1, 111]	καὶ θεῖναι ἔνθα θηριωδέστατον εἴη	τῶν	ὀρέων, φὰς Ἀστυάγεα εἶναι τὸν
[1, 34]	δὲ τῷ Κροίσῳ δύο παῖδες,	τῶν	οὕτερος μὲν διέφθαρτο, ἦν γὰρ
[1, 94]	τὴν δὲ ἑτέρην σιτέεσθαι παυομένους	τῶν	παιγνιέων. τοιούτῳ τρόπῳ διάγειν ἐπ᾽
[1, 93]	ἐξεργάσαντο, καὶ ἐφαίνετο μετρεόμενον τὸ	τῶν	παιδισκέων ἔργον ἐὸν μέγιστον. τοῦ
[1, 155]	ὡς εἴ τις πατέρα ἀποκτείνας	τῶν	παίδων αὐτοῦ φείσατο· ὡς δὲ
[1, 209]	Ἀρσάμεος ἐόντι ἀνδρὶ Ἀχαιμενίδῃ ἦν	τῶν	παίδων Δαρεῖος πρεσβύτατος, ἐὼν τότε
[1, 114]	ἄλλους παῖδας διαλαβεῖν, πειθομένων δὲ	τῶν	παίδων ὁ Κῦρος τὸν παῖδα
[1, 114]	ἔργον προστάσσων. εἷς δὴ τούτων	τῶν	παίδων συμπαίζων, ἐὼν Ἀρτεμβάρεος παῖς
[1, 160]	καρποῦ τοῦ ἐνθεῦτεν, ἀπείχετο τε	τῶν	πάντων ἱρῶν τὰ πάντα ἐκ
[1, 73]	ἀνάξια σφέων αὐτῶν πεπονθότες, ἐβούλευσαν	τῶν	παρὰ σφίσι διδασκομένων παίδων ἕνα
[1, 59]	τὸν Πεισίστρατον τοῦτον, ὃς στασιαζόντων	τῶν	παράλων καὶ τῶν ἐκ τοῦ
[1, 64]	Στρυμόνος ποταμοῦ συνιόντων, ὁμήρους τε	τῶν	παραμεινάντων Ἀθηναίων καὶ μὴ αὐτίκα
[1, 196]	ὁ κῆρυξ πωλέων τὰς εὐειδεστάτας	τῶν	παρθένων ἀνίστη ἂν τὴν ἀμορφεστάτην,
[1, 173]	μητέρων ἑωυτοὺς καὶ οὐκὶ ἀπὸ	τῶν	πατέρων· εἰρομένου δὲ ἑτέρου τὸν
[1, 92]	ἀνέθηκε οἰκήιά τε ἐόντα καὶ	τῶν	πατρωίων χρημάτων ἀπαρχήν· τὰ δὲ
[1, 98]	κυάνεοι, πέμπτου δὲ σανδαράκινοι. οὕτω	τῶν	πέντε κύκλων οἱ προμαχεῶνες ἠνθισμένοι
[1, 206]	καὶ ἡμέας ἀνέχευ ὁρέων ἄρχοντας	τῶν	περ ἄρχομεν. οὔκων ἐθελήσεις ὑποθήκῃσι
[1, 106]	τὴν ἀρχὴν Μῆδοι καὶ ἐπεκράτεον	τῶν	περ καὶ πρότερον, καὶ τήν
[1, 175]	τρὶς σφι τοῦτο ἐγένετο. οὗτοι	τῶν	περὶ Καρίην ἀνδρῶν μοῦνοί τε
[1, 191]	λέγεται ὑπὸ τῶν ταύτῃ οἰκημένων,	τῶν	περὶ τὰ ἔσχατα τῆς πόλιος
[1, 173]	καὶ νυν ἔτι καλέονται ὑπὸ	τῶν	περιοίκων οἱ Λύκιοι Τερμίλαι· ὡς
[1, 156]	τὸ παρεὸν ὑπεκδράμωσι, ἀποστάντες ἀπὸ	τῶν	Περσέων ἀπόλωνται. Κῦρος δὲ ἡσθεὶς
[1, 125]	ἐς βυβλίον τὰ ἐβούλετο, ἁλίην	τῶν	Περσέων ἐποιήσατο, μετὰ δὲ ἀναπτύξας
[1, 46]	Κύρου τοῦ Καμβύσεω καὶ τὰ	τῶν	Περσέων πρήγματα αὐξανόμενα πένθεος μὲν
[1, 148]	τὠυτὸ γράμμα τελευτῶσι, κατά περ	τῶν	Περσέων τὰ οὐνόματα. ~αὗται μὲν
[1, 139]	ἐς τοῦτο διζήμενος εὑρήσεις τελευτῶντα	τῶν	Περσέων τὰ οὐνόματα, οὐ τὰ
[1, 108]	ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι, μετεπέμψατο ἐκ	τῶν	Περσέων τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα ἐοῦσαν,
[1, 165]	καταπλεύσαντες ἐς τὴν Φωκαίην κατεφόνευσαν	τῶν	Περσέων τὴν φυλακήν, ἣ ἐφρούρεε
[1, 80]	ἐς τὸ τεῖχος ἐπολιορκέοντο ὑπὸ	τῶν	Περσέων. ~τοῖσι μὲν δὴ κατεστήκεε
[1, 214]	Τόμυρις ἐδίζητο ἐν τοῖσι τεθνεῶσι	τῶν	Περσέων τὸν Κύρου νέκυν, ὡς
[1, 126]	ἐξημερῶσαι ἐν ἡμέρῃ. ἐπιτελεσάντων δὲ	τῶν	Περσέων τὸν προκείμενον ἄεθλον, δεύτερα
[1, 57]	τὴν νῦν Θεσσαλιῶτιν καλεομένην) καὶ	τῶν	Πλακίην τε καὶ Σκυλάκην Πελασγῶν
[1, 105]	τῆς Συρίης ἐν Ἀσκάλωνι πόλι,	τῶν	πλεόνων Σκυθέων παρεξελθόντων ἀσινέων, ὀλίγοι
[1, 185]	ἐς τὴν Βαβυλῶνα, ἔκ τε	τῶν	πλόων ἐκδέκηται περίοδος τῆς λίμνης
[1, 192]	οἱ αὐτοῦ ἦσαν ἰδίῃ, πάρεξ	τῶν	πολεμιστηρίων, οἱ μὲν ἀναβαίνοντες τὰς
[1, 30]	Ἐλευσῖνι, βοηθήσας καὶ τροπὴν ποιήσας	τῶν	πολεμίων ἀπέθανε κάλλιστα, καί μιν
[1, 96]	ἔπαινον εἶχε οὐκ ὀλίγον πρὸς	τῶν	πολιητέων, οὕτω ὥστε πυνθανόμενοι οἱ
[1, 61]	τυραννίδα, ἐνθαῦτα ἤγειρον δωτίνας ἐκ	τῶν	πολίων αἵτινές σφι προαιδέοντό κού
[1, 6]	ἐὸν πρεσβύτερον, οὐ καταστροφὴ ἐγένετο	τῶν	πολίων ἀλλ᾽ ἐξ ἐπιδρομῆς ἁρπαγή.
[1, 148]	καταντίον, ἐς τὴν συλλεγόμενοι ἀπὸ	τῶν	πολίων Ἴωνες ἄγεσκον ὁρτὴν τῇ
[1, 122]	κεῖθεν ὁδοῦ τὸν πάντα λόγον	τῶν	πομπῶν πυθέσθαι. τραφῆναι δὲ ἔλεγε
[1, 24]	οὐδαμῇ μετιέντα, ἀνακῶς δὲ ἔχειν	τῶν	πορθμέων. ὡς δὲ ἄρα παρεῖναι
[1, 141]	οὐκ ἐπείθοντο, τότε δὲ κατεργασμένων	τῶν	πρηγμάτων ἦσαν ἕτοιμοι πείθεσθαι Κύρῳ.
[1, 190]	ἐγγινομένου συχνοῦ ἀνωτέρω τε οὐδὲν	τῶν	πρηγμάτων προκοπτομένων. ~εἴτε δὴ ὦν
[1, 133]	δὲ ἐώθασι βουλεύεσθαι τὰ σπουδαιέστατα	τῶν	πρηγμάτων· τὸ δ᾽ ἂν ἅδῃ
[1, 8]	τῷ Γύγῃ καὶ τὰ σπουδαιέστερα	τῶν	πρηγμάτων ὑπερετίθετο ὁ Κανδαύλης καὶ
[1, 11]	ὁ δὲ οὐδὲν δοκέων αὐτήν	τῶν	πρηχθέντων ἐπίστασθαι ἦλθε καλεόμενος· ἐώθεε
[1, 207]	ἀπαθέες. τούτοισι ὦν τοῖσι ἀνδράσι	τῶν	προβάτων ἀφειδέως πολλὰ κατακόψαντας καὶ
[1, 183]	ἐπ᾽ οὗ θύεται τὰ τέλεα	τῶν	προβάτων· ἐπὶ γὰρ τοῦ χρυσέου
[1, 133]	δὲ πένητες αὐτῶν τὰ λεπτὰ	τῶν	προβάτων προτιθέαται. σίτοισι δὲ ὀλίγοισι
[1, 103]	λέγεται πολλὸν ἔτι γενέσθαι ἀλκιμώτερος	τῶν	προγόνων, καὶ πρῶτός τε ἐλόχισε
[1, 144]	καλεομένης, φυλάσσονται ὦν) μηδαμοὺς ἐσδέξασθαι	τῶν	προσοίκων Δωριέων ἐς τὸ Τριοπικὸν
[1, 166]	Κύρνον ἀπίκοντο, οἴκεον κοινῇ μετὰ	τῶν	πρότερον ἀπικομένων ἐπ᾽ ἔτεα πέντε,
[1, 186]	δὲ ποταμοῦ μέσον ἔχοντος, ἐπὶ	τῶν	πρότερον βασιλέων ὅκως τις ἐθέλοι
[1, 155]	ἀρχαίην ἐξαναστήσῃς ἀναμάρτητον ἐοῦσαν καὶ	τῶν	πρότερον καὶ τῶν νῦν ἑστεώτων.
[1, 123]	συμμίσγων ἑνὶ ἑκάστῳ ὁ Ἅρπαγος	τῶν	πρώτων Μήδων ἀνέπειθε ὡς χρὴ
[1, 76]	τοὺς κλήρους· καὶ εἷλε μὲν	τῶν	Πτερίων τὴν πόλιν καὶ ἠνδραποδίσατο,
[1, 187]	ἑωυτῇ κατεσκευάσατο μετέωρον ἐπιπολῆς αὐτέων	τῶν	πυλέων, ἐνεκόλαψε δὲ ἐς τὸν
[1, 186]	καὶ τὰς καταβάσιας τὰς ἐκ	τῶν	πυλίδων ἐς τὸν ποταμὸν φερούσας
[1, 154]	χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν ἐκ	τῶν	Σαρδίων, ἐπικούρους τε ἐμισθοῦτο καὶ
[1, 154]	δὲ ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ	τῶν	Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς ἀπέστησε ὁ
[1, 206]	ταῦτα τελεόμενα· παυσάμενος δὲ βασίλευε	τῶν	σεωυτοῦ, καὶ ἡμέας ἀνέχευ ὁρέων
[1, 193]	οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ᾽ ἢ ἐκ	τῶν	σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ σφι
[1, 73]	δὲ γενομένου, καὶ αἰεὶ φοιτεόντων	τῶν	Σκυθέων ἐπ᾽ ἄγρην καὶ αἰεί
[1, 105]	τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι δὲ	τῶν	Σκυθέων συλήσασι τὸ ἱρὸν τὸ
[1, 65]	δὲ ὧδε ἐς εὐνομίην. Λυκούργου	τῶν	Σπαρτιητέων δοκίμου ἀνδρὸς ἐλθόντος ἐς
[1, 202]	φωκέων δέρμασι. τὸ δὲ ἓν	τῶν	στομάτων τοῦ Ἀράξεω ῥέει διὰ
[1, 82]	τῶνδε εἵνεκεν ἵνα μὴ παρεόντων	τῶν	στρατοπέδων ὁρῶντες οἱ ἕτεροι ἑσσουμένους
[1, 48]	ὁ Κροῖσος ἕκαστα ἀναπτύσσων ἐπώρα	τῶν	συγγραμμάτων, τῶν μὲν δὴ οὐδὲν
[1, 98]	τι ἐπετηδεύθη. κύκλων δ᾽ ἐόντων	τῶν	συναπάντων ἑπτά, ἐν δὴ τῷ
[1, 76]	κῃ κειμένη) ἐνθαῦτα ἐστρατοπεδεύετο φθείρων	τῶν	Συρίων τοὺς κλήρους· καὶ εἷλε
[1, 1]	τῆς νεὸς ὠνέεσθαι τῶν φορτίων	τῶν	σφι ἦν θυμός μάλιστα· καὶ
[1, 209]	τῇ παροιχομένῃ νυκτὶ εὕδων εἶδον	τῶν	σῶν παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα
[1, 202]	Κῦρος, στόμασι δὲ ἐξερεύγεται τεσσεράκοντα,	τῶν	τὰ πάντα πλὴν ἑνὸς ἐς
[1, 163]	Ταρτησσὸν προσφιλέες ἐγένοντο τῷ βασιλέι	τῶν	Ταρτησσίων, τῷ οὔνομα μὲν ἦν,
[1, 194]	ἁπάντων θῶμα μέγιστόν μοι ἐστὶ	τῶν	ταύτῃ μετά γε αὐτὴν τὴν
[1, 191]	τῆς πόλιος, ὡς λέγεται ὑπὸ	τῶν	ταύτῃ οἰκημένων, τῶν περὶ τὰ
[1, 93]	ἔργον πολλὸν μέγιστον παρέχεται χωρὶς	τῶν	τε Αἰγυπτίων ἔργων καὶ τῶν
[1, 172]	νόμοισι δὲ χρέωνται κεχωρισμένοισι πολλὸν	τῶν	τε ἄλλων ἀνθρώπων καὶ Καρῶν.
[1, 140]	κρύπτουσι. Μάγοι δὲ κεχωρίδαται πολλὸν	τῶν	τε ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τῶν
[1, 46]	ταύτην αὐτίκα ἀπεπειρᾶτο τῶν μαντείων	τῶν	τε ἐν Ἕλλησι καὶ τοῦ
[1, 152]	ὡς μὲν ἐμοὶ δοκέει, κατασκόπους	τῶν	τε Κύρου πρηγμάτων καὶ Ἰωνίης.
[1, 193]	ἐκφέρει. τὰ δὲ φύλλα αὐτόθι	τῶν	τε πυρῶν καὶ τῶν κριθέων
[1, 109]	τελευτᾶν τὸν παῖδα, δεῖ μέντοι	τῶν	τινα Ἀστυάγεος αὐτοῦ φονέα γενέσθαι
[1, 185]	σκολιὸν ὥστε δὴ τρὶς ἐς	τῶν	τινα κωμέων τῶν ἐν τῇ
[1, 84]	ὁ Μάρδος ἰδὼν τῇ προτεραίῃ	τῶν	τινα Λυδῶν κατὰ τοῦτο τῆς
[1, 113]	ἤιε ἐς πόλιν ὁ βουκόλος,	τῶν	τινα προβοσκῶν φύλακον αὐτοῦ καταλιπών,
[1, 111]	καὶ ἐγὼ ἀναλαβὼν ἔφερον, δοκέων	τῶν	τινος οἰκετέων εἶναι· οὐ γὰρ
[1, 51]	καὶ τοῦτο Κροίσου, ἐπέγραψε δὲ	τῶν	τις Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι βουλόμενος χαρίζεσθαι,
[1, 124]	τὰ σὺ βούλεαι, ἤν τε	τῶν	τις δοκίμων ἄλλος Μήδων· πρῶτοι
[1, 187]	τὸν τάφον γράμματα λέγοντα τάδε.	τῶν	τις ἐμεῦ ὕστερον γινομένων Βαβυλῶνος
[1, 189]	Κῦρος ἐόντα νηυσιπέρητον, ἐνθαῦτά οἱ	τῶν	τις ἱρῶν ἵππων τῶν λευκῶν
[1, 71]	δὲ Κροίσου στρατεύεσθαι ἐπὶ Πέρσας,	τῶν	τις Λυδῶν νομιζόμενος καὶ πρόσθε
[1, 85]	δὴ τοῦ τείχεος, ἤιε γὰρ	τῶν	τις Περσέων ἀλλογνώσας Κροῖσον ὡς
[1, 73]	τε ἐκμαθεῖν καὶ τὴν τέχνην	τῶν	τόξων. χρόνου δὲ γενομένου, καὶ
[1, 23]	ἐξενειχθέντα ἐπὶ Ταίναρον, ἐόντα κιθαρῳδὸν	τῶν	τότε ἐόντων οὐδενὸς δεύτερον, καὶ
[1, 82]	δὲ ἕνα λέγουσι τὸν περιλειφθέντα	τῶν	τριηκοσίων Ὀθρυάδην, αἰσχυνόμενον ἀπονοστέειν ἐς
[1, 51]	ἀνέθηκε, χρύσεόν τε καὶ ἀργύρεον,	τῶν	τῷ χρυσέῳ ἐπιγέγραπται Λακεδαιμονίων φαμένων
[1, 57]	τοῖσι νῦν ἔτι ἐοῦσι Πελασγῶν	τῶν	ὑπὲρ Τυρσηνῶν Κρηστῶνα πόλιν οἰκεόντων,
[1, 59]	δὲ στασιώτας καὶ τῷ λόγῳ	τῶν	ὑπερακρίων προστὰς μηχανᾶται τοιάδε. τρωματίσας
[1, 114]	πόλιν πρὸς τὸν πατέρα ἀποικτίζετο	τῶν	ὑπὸ Κύρου ἤντησε, λέγων δὲ
[1, 137]	καὶ μέζω τὰ ἀδικήματα ἐόντα	τῶν	ὑπουργημάτων, οὕτω τῷ θυμῷ χρᾶται.
[1, 209]	Κῦρος ἐν τῷ ὕπνῳ ὁρᾶν	τῶν	Ὑστάσπεος παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα
[1, 1]	κατά πρύμνην τῆς νεὸς ὠνέεσθαι	τῶν	φορτίων τῶν σφι ἦν θυμός
[1, 167]	ἱππικὸν ἐπιστᾶσι. καὶ οὗτοι μὲν	τῶν	Φωκαιέων τοιούτῳ μόρῳ διεχρήσαντο, οἱ
[1, 213]	δὲ ἐλύθη τε τάχιστα καὶ	τῶν	χειρῶν ἐκράτησε, διεργάζεται ἑωυτόν. ~καὶ
[1, 61]	χρήματα, Θηβαῖοι ὑπερεβάλοντο τῇ δόσι	τῶν	χρημάτων. μετὰ δέ, οὐ πολλῷ
[1, 47]	τάδε ἀπέπεμπε ἐς τὴν διάπειραν	τῶν	χρηστηρίων, ἀπ᾽ ἧς ἂν ἡμέρης
[1, 47]	τι μέν νυν τὰ λοιπὰ	τῶν	χρηστηρίων ἐθέσπισε, οὐ λέγεται πρὸς
[1, 47]	Ἀλυάττεω· ἅσσα δ᾽ ἂν ἕκαστα	τῶν	χρηστηρίων θεσπίσῃ, συγγραψαμένους ἀναφέρειν παρ᾽
[1, 90]	πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ διάνοιαν καὶ	τῶν	χρηστηρίων τὰς ὑποκρίσιας καὶ μάλιστα
[1, 209]	παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα ἐπὶ	τῶν	ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων τῇ
[1, 209]	παίδων τὸν πρεσβύτατον ἔχοντα ἐπὶ	τῶν	ὤμων πτέρυγας καὶ τουτέων τῇ
[1, 142]	ἐστί, τοῦ μὲν οὐρανοῦ καὶ	τῶν	ὡρέων ἐν τῷ καλλίστῳ ἐτύγχανον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005