Livre, Chapitre
[1, 67]	ἀγαθοεργῶν καλεομένων Σπαρτιητέων ἀνεῦρε, οἱ	δὲ	ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες
[1, 53]	νηῷ τοῦ Ἰσμηνίου Ἀπόλλωνος. ~τοῖσι	δὲ	ἄγειν μέλλουσι τῶν Λυδῶν ταῦτα
[1, 76]	ἐόντας αἰτίους ἀναστάτους ἐποίησε. Κῦρος	δὲ	ἀγείρας τὸν ἑωυτοῦ στρατὸν καὶ
[1, 116]	τοῖσι δορυφόροισι λαμβάνειν αὐτόν. ὁ	δὲ	ἀγόμενος ἐς τὰς ἀνάγκας οὕτω
[1, 167]	καὶ ὑποζύγια καὶ ἄνθρωποι. οἱ	δὲ	Ἀγυλλαῖοι ἐς Δελφοὺς ἔπεμπον βουλόμενοι
[1, 167]	καὶ τούτους ἐξαγαγόντες κατέλευσαν. μετὰ	δὲ	Ἀγυλλαίοισι πάντα τὰ παριόντα τὸν
[1, 9]	ἡ ἐμὴ ἐς κοῖτον. κεῖται	δὲ	ἀγχοῦ τῆς ἐσόδου θρόνος· ἐπὶ
[1, 35]	παῖς, ὀνομάζομαι δὲ Ἄδρηστος, φονεύσας	δὲ	ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ ἀέκων πάρειμι ἐξεληλαμένος
[1, 92]	ἦν Ἀλυάττεω μὲν παῖς, Κροίσου	δὲ	ἀδελφεὸς οὐκ ὁμομήτριος· Κροῖσος μὲν
[1, 43]	ὁ καθαρθεὶς τὸν φόνον, καλεόμενος	δὲ	Ἄδρηστος, ἀκοντίζων τὸν ὗν τοῦ
[1, 35]	τοῦ Μίδεω εἰμὶ παῖς, ὀνομάζομαι	δὲ	Ἄδρηστος, φονεύσας δὲ ἀδελφεὸν ἐμεωυτοῦ
[1, 149]	αἱ Ἰάδες πόλιες εἰσί, αἵδε	δὲ	αἱ Αἰολίδες, Κύμη ἡ Φρικωνὶς
[1, 142]	Λέβεδος Τέως Κλαζομεναὶ Φώκαια· αὗται	δὲ	αἱ πόλιες τῇσι πρότερον λεχθείσῃσι
[1, 145]	γε πρώτη πρὸς Σικυῶνος, μετὰ	δὲ	Αἴγειρα καὶ Αἰγαί, ἐν τῇ
[1, 97]	δὲ οὐδενὶ ἄλλῳ ἐπετράποντο. ~πλεῦνος	δὲ	αἰεὶ γινομένου τοῦ ἐπιφοιτέοντος, οἷα
[1, 87]	δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν, ἐκ	δὲ	αἰθρίης τε καὶ νηνεμίης συνδραμεῖν
[1, 129]	ἐξήγαγε τῶν Μήδων ἀπέβαλε. ~ἐόντι	δὲ	αἰχμαλώτῳ τῷ Ἀστυάγεϊ προσστὰς ὁ
[1, 39]	κοῖαι μὲν εἰσὶ χεῖρες, κοίη	δὲ	αἰχμὴ σιδηρέη τὴν σὺ φοβέαι;
[1, 69]	ταῦτα δι᾽ ἀγγέλων ἐπεκηρυκεύετο, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ἀκηκοότες καὶ αὐτοὶ τὸ θεοπρόπιον
[1, 68]	τοὺς ἀνέμους εὕρισκε ἐόντας, τὸν	δὲ	ἄκμονα καὶ τὴν σφῦραν τόν
[1, 141]	καὶ Κροίσῳ ἦσαν κατήκοοι. ὁ	δὲ	ἀκούσας αὐτῶν τὰ προΐσχοντο ἔλεξέ
[1, 206]	σὺ τὠυτὸ τοῦτο ποίεε. ταῦτα	δὲ	ἀκούσας ὁ Κῦρος συνεκάλεσε Περσέων
[1, 91]	Σάρδις καὶ ἀπήγγειλαν Κροίσῳ. ὁ	δὲ	ἀκούσας συνέγνω ἑωυτοῦ εἶναι τὴν
[1, 131]	Ἀσσύριοι τὴν Ἀφροδίτην Μύλιττα, Ἀράβιοι	δὲ	Ἀλιλάτ, Πέρσαι δὲ Μίτραν. ~θυσίη
[1, 7]	Μυρσίλον ὀνομάζουσι, τύραννος Σαρδίων, ἀπόγονος	δὲ	Ἀλκαίου τοῦ Ἡρακλέος. Ἄγρων μὲν
[1, 92]	τῶν πατρωίων χρημάτων ἀπαρχήν· τὰ	δὲ	ἄλλα ἀναθήματα ἐξ ἀνδρὸς ἐγένετο
[1, 100]	κατὰ τὰς δίκας ἐποίεε, τάδε	δὲ	ἄλλα ἐκεκοσμέατὸ οἱ· εἴ τινα
[1, 50]	τρίτον ἡμιτάλαντον ἕκαστον ἕλκοντα, τὰ	δὲ	ἄλλα ἡμιπλίνθια λευκοῦ χρυσοῦ, σταθμὸν
[1, 164]	λίθος ἢ γραφὴ ἦν, τὰ	δὲ	ἄλλα πάντα ἐσθέντες καὶ αὐτοὶ
[1, 170]	γὰρ μέσον εἶναι Ἰωνίης) τὰς	δὲ	ἄλλας πόλιας οἰκεομένας μηδὲν ἧσσον
[1, 110]	τε καὶ ἴδῃσι συνηρεφής, ἡ	δὲ	ἄλλη Μηδικὴ χωρῇ ἐστὶ πᾶσα
[1, 179]	τε καὶ ὑπέρθυρα ὡσαύτως. ἔστι	δὲ	ἄλλη πόλις ἀπέχουσα ὀκτὼ ἡμερέων
[1, 94]	οὐ παύεσθαι, ἄκεα δίζησθαι, ἄλλον	δὲ	ἄλλο ἐπιμηχανᾶσθαι αὐτῶν. ἐξευρεθῆναι δὴ
[1, 93]	μὲν ἐστὶ λίθων μεγάλων, τὸ	δὲ	ἄλλο σῆμα χῶμα γῆς. ἐξεργάσαντο
[1, 125]	μὲν πάντες ἀροτῆρες εἰσί, οἱ	δὲ	ἄλλοι νομάδες, Δάοι Μάρδοι Δροπικοὶ
[1, 99]	περὶ τὰ ἑωυτοῦ οἰκία, τὸν	δὲ	ἄλλον δῆμον πέριξ ἐκέλευε τὸ
[1, 134]	μακρῷ τὰ πάντα ἀρίστους, τοὺς	δὲ	ἄλλους κατὰ λόγον τῆς ἀρετῆς
[1, 26]	ἀνθρώπων σιδήρου κόλλησιν ἐξεῦρε. ~τελευτήσαντος	δὲ	Ἀλυάττεω ἐξεδέξατο τὴν βασιληίην Κροῖσος
[1, 6]	ἦν Λυδὸς μὲν γένος, παῖς	δὲ	Ἀλυάττεω, τύραννος δὲ ἐθνέων τῶν
[1, 16]	καὶ ἐβασίλευσε ἔτεα δυώδεκα, Σαδυάττεω	δὲ	Ἀλυάττης. οὗτος δὲ Κυαξάρῃ τε
[1, 71]	τὸν κρητῆρα οὕτω ἔσχε. ~Κροῖσος	δὲ	ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ ἐποιέετο στρατηίην
[1, 120]	καὶ μὴ ἀπέθανε πρότερον. ὁ	δὲ	ἀμείβεται αὐτοὺς τοῖσιδε. ἔστι τε
[1, 109]	ἐν νόῳ ἐστὶ ποιέειν; ὁ	δὲ	ἀμείβεται οὐ τῇ ἐνετέλλετο Ἀστυάγης,
[1, 108]	τρόπῳ ὅτεῳ αὐτὸς βούλεαι" ὁ	δὲ	ἀμείβεται ὦ βασιλεῦ, οὔτε ἄλλοτε
[1, 88]	χρήματα τὰ σὰ διαφορέει" Κροῖσος	δὲ	ἀμείβετο οὔτε πόλιν τὴν ἐμὴν
[1, 35]	ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν ἐφόνευσας; ὁ	δὲ	ἀμείβετο ὦ βασιλεῦ, Γορδίεω μὲν
[1, 115]	ἐμοὶ ἀεικείῃ τοιῇδε περισπεῖν; ὁ	δὲ	ἀμείβετο ὧδε. ὦ δέσποτα, ἐγὼ
[1, 119]	τὸ ἂν βασιλεὺς ἔρδῃ. τούτοισι	δὲ	ἀμειψάμενος καὶ ἀναλαβὼν τὰ λοιπὰ
[1, 199]	καὶ μεγάθεος, ταχὺ ἀπαλλάσσονται, ὅσαι	δὲ	ἄμορφοι αὐτέων εἰσί, χρόνον πολλὸν
[1, 108]	θυγατρὸς ταύτης φῦναι ἄμπελον, τὴν	δὲ	ἄμπελον ἐπισχεῖν τὴν Ἀσίην πᾶσαν.
[1, 63]	οἳ δὲ πρὸς ὕπνον. οἱ	δὲ	ἀμφὶ Πεισίστρατον ἐσπεσόντες τοὺς Ἀθηναίους
[1, 52]	μὲν ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψε, τῷ	δὲ	Ἀμφιάρεῳ, πυθόμενος αὐτοῦ τήν τε
[1, 185]	κύκλῳ περὶ αὐτὴν ἤλασε. ἐποίεε	δὲ	ἀμφότερα ταῦτα, τόν τε ποταμὸν
[1, 37]	ἐς ἄγρας φοιτέοντας εὐδοκιμέειν· νῦν	δὲ	ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληίσας ἔχεις,
[1, 70]	μιν ἐς τὸ Ἥραιον. τάχα	δὲ	ἂν καὶ οἱ ἀποδόμενοι λέγοιεν
[1, 32]	ἔχει ἑτέρου δὲ ἐπιδέεται· ἣ	δὲ	ἂν τὰ πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη
[1, 196]	τὸ ἐλάχιστον ὑπισταμένῳ προσέκειτο. τὸ	δὲ	ἂν χρυσίον ἐγίνετο ἀπὸ τῶν
[1, 138]	μὲν καὶ ἄλλων εἵνεκα, μάλιστα	δὲ	ἀναγκαίην φασὶ εἶναι τὸν ὀφείλοντα
[1, 103]	καὶ τοὺς ἱππέας· πρὸ τοῦ	δὲ	ἀναμὶξ ἦν πάντα ὁμοίως ἀναπεφυρμένα.
[1, 125]	ἁλίην τῶν Περσέων ἐποιήσατο, μετὰ	δὲ	ἀναπτύξας τὸ βυβλίον καὶ ἐπιλεγόμενος
[1, 70]	τὸν κρητῆρα ἐν Σάμῳ, ἰδιώτας	δὲ	ἄνδρας πριαμένους ἀναθεῖναί μιν ἐς
[1, 123]	ἡ φάτις αὕτη κεχώρηκε. Κύρῳ	δὲ	ἀνδρευμένῳ καὶ ἐόντι τῶν ἡλίκων
[1, 54]	οἱ ἐξευρόντα φίλους προσθέσθαι. ~ἐπείτε	δὲ	ἀνενειχθέντα τὰ θεοπρόπια ἐπύθετο ὁ
[1, 171]	εἰσὶ οἱ ποιησάμενοι πρῶτοι· τέως	δὲ	ἄνευ ὀχάνων ἐφόρεον τὰς ἀσπίδας
[1, 67]	τοῦ Ἀγαμέμνονος ὀστέα ἐπαγαγομένους. ὡς	δὲ	ἀνευρεῖν οὐκ οἷοί τε ἐγίνοντο
[1, 115]	παῖδες τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον, οὗτος	δὲ	ἀνηκούστεέ τε καὶ λόγον εἶχε
[1, 91]	Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι, οἳ	δὲ	ἀνήνεικαν ἐς Σάρδις καὶ ἀπήγγειλαν
[1, 173]	γενναῖα τὰ τέκνα νενόμισται· ἢν	δὲ	ἀνὴρ ἀστὸς καὶ ὁ πρῶτος
[1, 203]	μέγιστον καὶ μεγάθεϊ ὑψηλότατον. ἔθνεα	δὲ	ἀνθρώπων πολλὰ καὶ παντοῖα ἐν
[1, 94]	τὰ θήλεα τέκνα καταπορνεύουσι, πρῶτοι	δὲ	ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν νόμισμα
[1, 54]	δύο στατῆρσι ἕκαστον χρυσοῦ. Δελφοὶ	δὲ	ἀντὶ τούτων ἔδοσαν Κροίσῳ καὶ
[1, 177]	Ἀσίης Ἅρπαγος ἀνάστατα ἐποίεε, τὰ	δὲ	ἄνω αὐτῆς αὐτὸς Κῦρος, πᾶν
[1, 116]	ἔφαινε τὸν ἐόντα λόγον· ἀρχόμενος	δὲ	ἀπ᾽ ἀρχῆς διεξήιε τῇ ἀληθείῃ
[1, 194]	περ δὴ οἱ ὄλυνθοι. ~τὸ	δὲ	ἁπάντων θῶμα μέγιστόν μοι ἐστὶ
[1, 133]	τι μιν λόγος αἱρέει. ~ἡμέρην	δὲ	ἁπασέων μάλιστα ἐκείνην τιμᾶν νομίζουσι
[1, 199]	αἳ μὲν γὰρ προσέρχονται, αἳ	δὲ	ἀπέρχονται. σχοινοτενέες δὲ διέξοδοι πάντα
[1, 154]	Ἴωνας ἄλλον πέμπειν στρατηγόν. ~ὡς	δὲ	ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ τῶν
[1, 75]	ἐς τὴν Περσέων μοῖραν. ὡς	δὲ	ἀπίκετο ἐπὶ τὸν Ἅλυν ποταμὸν
[1, 53]	στρατὸν ἀνδρῶν προσθέοιτο φίλον, ὡς	δὲ	ἀπικόμενοι ἐς τὰ ἀπεπέμφθησαν, οἱ
[1, 36]	ἔπασχον δὲ πρὸς αὐτοῦ. τέλος	δὲ	ἀπικόμενοι παρὰ τὸν Κροῖσον τῶν
[1, 68]	ἐπενείκαντὲς οἱ αἰτίην ἐδίωξαν. ὁ	δὲ	ἀπικόμενος ἐς Τεγέην καὶ φράζων
[1, 152]	τῇ ἂν οὗτοι ἐξηγέωνται. ~ὡς	δὲ	ἀπίκοντο ἐς τὴν Σπάρτην τῶν
[1, 68]	ὀρύσσων ἐπέτυχον σορῷ ἑπταπήχεϊ· ὑπὸ	δὲ	ἀπιστίης μὴ μὲν γενέσθαι μηδαμὰ
[1, 126]	κατακλίνας ἐς λειμῶνα εὐώχεε. ἐπείτε	δὲ	ἀπὸ δείπνου ἦσαν, εἴρετο σφέας
[1, 202]	τὸ θέρος ὀρύσσοντες παντοίας· καρποὺς	δὲ	ἀπὸ δενδρέων ἐξευρημένους σφι ἐς
[1, 64]	συνόδοισι, τῶν μὲν αὐτόθεν τῶν	δὲ	ἀπὸ Στρυμόνος ποταμοῦ συνιόντων, ὁμήρους
[1, 104]	τὴν Μηδικὴν χώρην ἀπίκοντο. ~ἔστι	δὲ	ἀπὸ τῆς λίμνης τῆς Μαιήτιδος
[1, 180]	ἐς τὸν ποταμὸν ἐλήλαται· τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου αἱ ἐπικαμπαὶ παρὰ
[1, 4]	μούνας εἶναι παρ᾽ ἀλλήλων, τὸ	δὲ	ἀπὸ τούτου Ἕλληνας δὴ μεγάλως
[1, 143]	αὐτοὶ οἱ Πέρσαι ναυβάται. ἀπεσχίσθησαν	δὲ	ἀπὸ τῶν ἄλλων Ἰώνων οὗτοι
[1, 111]	μεταπέμψαιτο αὐτῆς τὸν ἄνδρα. ἐπείτε	δὲ	ἀπονοστήσας ἐπέστη, οἷα ἐξ ἀέλπτου
[1, 190]	εἶχον τῆς πολιορκίης οὐδένα, Κῦρος	δὲ	ἀπορίῃσι ἐνείχετο, ἅτε χρόνου τε
[1, 120]	πᾶν ἂν σοὶ προεφράζομεν. νῦν	δὲ	ἀποσκήψαντος τοῦ ἐνυπνίου ἐς φαῦλον,
[1, 152]	οἳ μὲν δὴ ἀπαλλάσσοντο, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	ἀπωσάμενοι τῶν Ἰώνων τοὺς ἀγγέλους
[1, 173]	καὶ τοὺς στασιώτας αὐτοῦ, οἳ	δὲ	ἀπωσθέντες ἀπίκοντο τῆς Ἀσίης ἐς
[1, 86]	εἶναι τῶν ζωόντων ὄλβιον. ὡς	δὲ	ἄρα μιν προσστῆναι τοῦτο, ἀνενεικάμενόν
[1, 27]	αὐτῶν καὶ φαῦλα ἐπιφέρων. ~ὡς	δὲ	ἄρα οἱ ἐν τῇ Ἀσίῃ
[1, 24]	δὲ ἔχειν τῶν πορθμέων. ὡς	δὲ	ἄρα παρεῖναι αὐτούς, κληθέντας ἱστορέεσθαι
[1, 202]	τοῦτο τὸ ἔθνος εἶναι. ~ὁ	δὲ	Ἀράξης λέγεται καὶ μέζων καὶ
[1, 202]	αὕτη λέγεται δίαιτᾳ εἶναι. ὁ	δὲ	Ἀράξης ποταμὸς ῥέει μὲν ἐκ
[1, 31]	τῶν νεηνιέων τὴν ῥώμην, αἱ	δὲ	Ἀργεῖαι τὴν μητέρα αὐτῶν, οἵων
[1, 82]	αἱ λοιπαὶ τῶν νήσων. βοηθησάντων	δὲ	Ἀργείων τῇ σφετέρῃ ἀποταμνομένῃ, ἐνθαῦτα
[1, 1]	δὴ καὶ ἐς Ἄργος. τὸ	δὲ	Ἄργος τοῦτον τὸν χρόνον προεῖχε
[1, 51]	ἐσιόντι ἐς τὸν νηόν, ὁ	δὲ	ἀργύρεος ἐπ᾽ ἀριστερά. μετεκινήθησαν δὲ
[1, 51]	καὶ ἔτι δυώδεκα μνέας, ὁ	δὲ	ἀργύρεος ἐπὶ τοῦ προνηίου τῆς
[1, 199]	καλέουσι τὴν Ἀφροδίτην Ἀσσύριοι. τὸ	δὲ	ἀργύριον μέγαθος ἐστὶ ὅσον ὦν·
[1, 193]	μὲν τὸ παράπαν ἀποδιδοῖ, ἐπειδὰν	δὲ	ἄριστα αὐτὴ ἑωυτῆς ἐνείκῃ, ἐπὶ
[1, 117]	θυγατρὸς γεγονότα τῆς ἐμῆς; ὁ	δὲ	Ἅρπαγος ὡς εἶδε τὸν βουκόλον
[1, 164]	Φωκαιεῦσι τρόπῳ τοιῶδε ἐξεποιήθη. ὁ	δὲ	Ἅρπαγος ὡς ἐπήλασε τὴν στρατιήν,
[1, 119]	ἡσθείη τι τῇ θοίνῃ. φαμένου	δὲ	Ἁρπάγου καὶ κάρτα ἡσθῆναι, παρέφερον
[1, 4]	ἀδίκων νομίζειν ἔργον εἶναι, τὸ	δὲ	ἁρπασθεισέων σπουδήν ποιήσασθαι τιμωρέειν ἀνοήτων,
[1, 192]	ἑκάστης ἡμέρης ἀρτάβη μεστή. ἡ	δὲ	ἀρτάβη, μέτρον ἐὸν Περσικόν, χωρέει
[1, 114]	βουκόλου τοῦ Ἀστυάγεος παιδός. ὁ	δὲ	Ἀρτεμβάρης ὀργῇ ὡς εἶχε ἐλθὼν
[1, 200]	ἅτε μᾶζαν μαξάμενος ἔχει, ὁ	δὲ	ἄρτου τρόπον ὀπτήσας. ~ὡς δὲ
[1, 210]	ἐποίησας ἐλευθέρους Πέρσας εἶναι, ἀντὶ	δὲ	ἄρχεσθαι ὑπ᾽ ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων.
[1, 178]	ὑποχείρια ἐποιήσατο, Ἀσσυρίοισι ἐπετίθετο. τῆς	δὲ	Ἀσσυρίης ἐστὶ μὲν κου καὶ
[1, 131]	Ἀσσυρίων μαθόντες καὶ Ἀραβίων. καλέουσι	δὲ	Ἀσσύριοι τὴν Ἀφροδίτην Μύλιττα, Ἀράβιοι
[1, 180]	αἱμασιὴ πλίνθων ὀπτέων παρατείνει. τὸ	δὲ	ἄστυ αὐτό, ἐὸν πλῆρες οἰκιέων
[1, 107]	τοῖσι Σκύθαι ἦρξαν, τελευτᾷ. ~ἐκδέκεται	δὲ	Ἀστυάγης Κυαξάρεω παῖς τὴν βασιληίην.
[1, 160]	ἐπὶ τῷ Ἀταρνέι μισθῷ· τοῦ	δὲ	Ἀταρνέος τούτου ἐστὶ χῶρος τῆς
[1, 93]	ἂν συνοικήσωσι τοῦτο ποιέουσαι· ἐκδιδοῦσι	δὲ	αὐταὶ ἑωυτάς. ἡ μὲν δὴ
[1, 182]	Διὸς τοῦ Θηβαιέος γυνή, ἀμφότεραι	δὲ	αὗται λέγονται ἀνδρῶν οὐδαμῶν ἐς
[1, 196]	ἓν χωρίον ἐσάγεσκον ἁλέας, πέριξ	δὲ	αὐτὰς ἵστατο ὅμιλος ἀνδρῶν, ἀνιστὰς
[1, 136]	ἔτι πλεῦνας παλλακὰς κτῶνται. ~ἀνδραγαθίη	δὲ	αὕτη ἀποδέδεκται, μετὰ τὸ μάχεσθαι
[1, 93]	λέγουσι Λυδοὶ ἀείναον εἶναι· καλέεται	δὲ	αὕτη Γυγαίη. τοῦτο μὲν δὴ
[1, 202]	παραπλησίας συχνάς φασι εἶναι, ἐν	δὲ	αὐτῇσι ἀνθρώπους οἳ σιτέονται μὲν
[1, 79]	τε καὶ αὐτὸν Κροῖσον. ~Κῦρος	δὲ	αὐτίκα ἀπελαύνοντος Κροίσου μετὰ τὴν
[1, 159]	κελεύεις τὸν ἱκέτην ἐκδιδόναι; τὸν	δὲ	αὖτις ἀμείψασθαι τοῖσιδε ναὶ κελεύω,
[1, 56]	ἐν Πίνδῳ Μακεδνὸν καλεόμενον· ἐνθεῦτεν	δὲ	αὖτις ἐς τὴν Δρυοπίδα μετέβη
[1, 179]	τῆς τάφου τὰ χείλεα, δευτέρα	δὲ	αὐτὸ τὸ τεῖχος τὸν αὐτὸν
[1, 94]	δὲ καὶ κάπηλοι ἐγένοντο. φασὶ	δὲ	αὐτοὶ Λυδοὶ καὶ τὰς παιγνίας
[1, 138]	ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι. αἴσχιστον	δὲ	αὐτοῖσι τὸ ψεύδεσθαι νενόμισται, δεύτερα
[1, 196]	περὶ τὸ σῶμα ἐστί· νόμοι	δὲ	αὐτοῖσι ὧδε κατεστᾶσι, ὁ μὲν
[1, 127]	μὴ τοῦ λόγου μετέσχον, οἳ	δὲ	αὐτομόλεον πρὸς τοὺς Πέρσας, οἱ
[1, 88]	λέγειν ὅ τι βούλοιτο. ὁ	δὲ	αὐτὸν εἰρώτα λέγων οὗτος ὁ
[1, 88]	~ὅ μὲν ταῦτα ἔλεγε, Κῦρος	δὲ	αὐτὸν λύσας κατεῖσέ τε ἐγγὺς
[1, 80]	πάντα τὸν ἐμποδὼν γινόμενον, Κροῖσον	δὲ	αὐτὸν μὴ κτείνειν, μηδὲ ἢν
[1, 119]	ἐντός τε ἑωυτοῦ γίνεται. εἴρετο	δὲ	αὐτὸν ὁ Ἀστυάγης εἰ γινώσκοι
[1, 86]	τὴν ἑωυτοῦ μεγάλην ἀρχήν. λαβόντες	δὲ	αὐτὸν οἱ Πέρσαι ἤγαγον παρὰ
[1, 73]	διδασκομένων παίδων ἕνα κατακόψαι, σκευάσαντες	δὲ	αὐτὸν ὥσπερ ἐώθεσαν καὶ τὰ
[1, 96]	ἐποίεε τὠυτὸ τοῖσι Μήδοισι. ~ἐόντων	δὲ	αὐτονόμων πάντων ἀνὰ τὴν ἤπειρον,
[1, 132]	ὦν πάντα τὰ κρέα. διαθέντος	δὲ	αὐτοῦ Μάγος ἀνὴρ παρεστεὼς ἐπαείδει
[1, 143]	τῷ οὔνομα ἔθεντο Πανιώνιον, ἐβουλεύσαντο	δὲ	αὐτοῦ μεταδοῦναι μηδαμοῖσι ἄλλοισι Ἰώνων
[1, 80]	μέγα τε καὶ ψιλὸν διὰ	δὲ	αὐτοῦ ποταμοὶ ῥέοντες καὶ ἄλλοι
[1, 159]	γένεα ἐν τῷ νηῷ. ποιέοντος	δὲ	αὐτοῦ ταῦτα λέγεται φωνὴν ἐκ
[1, 103]	ἐπῆλθε Σκυθέων στρατὸς μέγας, ἦγε	δὲ	αὐτοὺς βασιλεὺς ὁ Σκυθέων Μαδύης
[1, 73]	συνήνεικε ἑλεῖν σφεας μηδέν· νοστήσαντας	δὲ	αὐτοὺς κεινῇσι χερσὶ ὁ Κυαξάρης
[1, 80]	ἀνέβησε ἱππάδα στολὴν ἐνεσταλμένους, σκευάσας	δὲ	αὐτοὺς προσέταξε τῆς ἄλλης στρατιῆς
[1, 146]	τε ἔθνεα πολλὰ ἀναμεμίχαται· οἱ	δὲ	αὐτῶν ἀπὸ τοῦ πρυτανηίου τοῦ
[1, 114]	τοῦ βουκόλου ἐπίκλησιν παῖδα. ὁ	δὲ	αὐτῶν διέταξε τοὺς μὲν οἰκίας
[1, 165]	τὸν μύδρον τοῦτον ἀναφανῆναι. στελλομένων	δὲ	αὐτῶν ἐπὶ τὴν Κύρνον, ὑπερημίσεας
[1, 167]	Φωκαιέων τοιούτῳ μόρῳ διεχρήσαντο, οἱ	δὲ	αὐτῶν ἐς τὸ Ρήγιον καταφυγόντες
[1, 86]	πάλιν ἐπειρώτων τὰ λεγόμενα. λιπαρεόντων	δὲ	αὐτῶν καὶ ὄχλον παρεχόντων, ἔλεγε
[1, 26]	μέζονας παρευρίσκειν, μέζονα ἐπαιτιώμενος, τοῖσι	δὲ	αὐτῶν καὶ φαῦλα ἐπιφέρων. ~ὡς
[1, 64]	ἐν τῇ μάχη ἐπεπτώκεσαν, οἳ	δὲ	αὐτῶν μετ᾽ Ἀλκμεωνιδέων ἔφευγον ἐκ
[1, 143]	τοῦ φόβου, ὅρκιον ποιησάμενοι, τοῖσι	δὲ	αὐτῶν νησιώτῃσι ἦν δεινὸν οὐδέν·
[1, 165]	αἳ μὲν ἐμπόριον γένωνται, ἡ	δὲ	αὐτῶν νῆσος ἀποκληισθῇ τούτου εἵνεκα,
[1, 78]	προάστειον πᾶν ὀφίων ἐνεπλήσθη· φανέντων	δὲ	αὐτῶν οἱ ἵπποι μετιέντες τὰς
[1, 200]	τοῖσι Βαβυλωνίοισι οὗτοι κατεστᾶσι· εἰσὶ	δὲ	αὐτῶν πατριαὶ τρεῖς αἳ οὐδὲν
[1, 165]	ὀπίσω ἐς τὴν Φωκαίην. οἳ	δὲ	αὐτῶν τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες
[1, 94]	τῷ οὔνομα εἶναι Τυρσηνόν. λαχόντας	δὲ	αὐτῶν τοὺς ἑτέρους ἐξιέναι ἐκ
[1, 72]	ἐς τὸν Εὔξεινον πόντον. ἔστι	δὲ	αὐχὴν οὗτος τῆς χώρης ταύτης
[1, 163]	τεῖχος περιβαλέσθαι τὴν πόλιν, ἐδίδου	δὲ	ἀφειδέως· καὶ γὰρ καὶ ἡ
[1, 216]	κτηνέων ζώουσι καὶ ἰχθύων· οἳ	δὲ	ἄφθονοί σφι ἐκ τοῦ Ἀράξεω
[1, 190]	ἤλαυνε ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα. οἱ	δὲ	Βαβυλώνιοι ἐκστρατευσάμενοι ἔμενον αὐτόν. ἐπεὶ
[1, 184]	καὶ ἴδια ἀναθήματα πολλά. ~τῆς	δὲ	Βαβυλῶνος ταύτης πολλοὶ μέν κου
[1, 192]	ἀναβαίνοντες τὰς θηλέας ὀκτακόσιοι, αἱ	δὲ	βαινόμεναι ἑξακισχίλιαι καὶ μυρίαι· ἀνέβαινε
[1, 0]	θωμαστά, τὰ μὲν Ἕλλησι τὰ	δὲ	βαρβάροισι ἀποδεχθέντα, ἀκλεᾶ γένηται, τά
[1, 73]	ἐόντα Κροίσου μὲν γαμβρὸν Μήδων	δὲ	βασιλέα, Κῦρος ὁ Καμβύσεω καταστρεψάμενος
[1, 206]	καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα· παυσάμενος	δὲ	βασίλευε τῶν σεωυτοῦ, καὶ ἡμέας
[1, 13]	μιν βασιλέα εἶναι Λυδῶν, τόν	δὲ	βασιλεύειν, ἤν δὲ μή, ἀποδοῦναι
[1, 16]	πλὴν τῆς ἀκροπόλιος εἷλον. ~Ἄρδυος	δὲ	βασιλεύσαντος ἑνὸς δέοντα πεντήκοντα ἔτεα
[1, 210]	τελευτήσειν αὐτοῦ ταύτῃ μέλλοι, ἡ	δὲ	βασιληίη αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς Δαρεῖον.
[1, 178]	ὕψος δὲ διηκοσίων πηχέων· ὁ	δὲ	βασιλήιος πῆχυς τοῦ μετρίου ἐστὶ
[1, 194]	ποταμὸν φέρεσθαι, φορτίων πλήσαντες· μάλιστα	δὲ	βίκους φοινικηίους κατάγουσι οἴνου πλέους.
[1, 164]	καὶ ἔπειτα ὑποκρινέεσθαι· ἐν ᾧ	δὲ	βουλεύονται αὐτοί, ἀπαγαγεῖν ἐκεῖνον ἐκέλευον
[1, 90]	τῷ θεῷ τοῦτο ὀνειδίσαι. Κῦρος	δὲ	γελάσας εἶπε καὶ τούτου τεύξεαι
[1, 182]	αἰεί ἐστι χρηστήριον αὐτόθι· ἐπεὰν	δὲ	γένηται τότε ὦν συγκατακληίεται τὰς
[1, 165]	τῶν ἠθέων τῆς χώρης, ψευδόρκιοι	δὲ	γενόμενοι ἀπέπλεον ὀπίσω ἐς τὴν
[1, 73]	τὴν τέχνην τῶν τόξων. χρόνου	δὲ	γενομένου, καὶ αἰεὶ φοιτεόντων τῶν
[1, 198]	γυνὴ τὠυτὸ τοῦτο ποιέει, ὄρθρου	δὲ	γενομένου λοῦνται καὶ ἀμφότεροι· ἄγγεος
[1, 216]	πρόκειται ἄλλος μὲν οὐδείς· ἐπεὰν	δὲ	γέρων γένηται κάρτα, οἱ προσήκοντές
[1, 93]	μὲν ἀναθημάτων τοσαῦτα εἰρήσθω. ~θώματα	δὲ	γῆ ἡ) Λυδίη ἐς συγγραφὴν
[1, 193]	τῆς Βαβυλῶνος ὑπῆρχε ἐόντα. ~ἡ	δὲ	γῆ τῶν Ἀσσυρίων ὕεται μὲν
[1, 57]	Πελοπόννησον ἐλθὸν Δωρικὸν ἐκλήθη. ~ἥντινα	δὲ	γλῶσσαν ἵεσαν οἱ Πελασγοί, οὐκ
[1, 172]	ἐκ Κρήτης φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι	δὲ	γλῶσσαν μὲν πρὸς τὸ Καρικὸν
[1, 61]	ἐβουλεύετο ἅμα τοῖσι παισί. Ἱππίεω	δὲ	γνώμῃ νικήσαντος ἀνακτᾶσθαι ὀπίσω τὴν
[1, 124]	βυβλίον ἐνεὸν λαβὼν ἐπελέγετο, τὰ	δὲ	γράμματα ἔλεγε τάδε. ὦ παῖ
[1, 11]	καὶ ποιήσαντα οὐ νομιζόμενα" ὁ	δὲ	Γύγης τέως μὲν ἀπεθώμαζε τὰ
[1, 111]	τόκου τῆς γυναικὸς ἀρρωδέων, ἡ	δὲ	γυνὴ ὅ τι οὐκ ἐωθὼς
[1, 199]	μιχθῇ ἔξω τοῦ ἱροῦ· ἐμβαλόντα	δὲ	δεῖ εἰπεῖν τοσόνδε· ἐπικαλέω τοι
[1, 159]	ἐξαιτέονται, προεῖναι Κυμαίους κελεύοντες. ἡμεῖς	δὲ	δειμαίνοντες τὴν Περσέων δύναμιν τὸν
[1, 24]	μὲν ἀποπλέειν ἐς Κόρινθον, τὸν	δὲ	δελφῖνα λέγουσι ὑπολαβόντα ἐξενεῖκαι ἐπὶ
[1, 47]	οὐ λέγεται πρὸς οὐδαμῶν· ἐν	δὲ	Δελφοῖσι ὡς ἐσῆλθον τάχιστα ἐς
[1, 82]	τῇ τάξι εἶχε ἑωυτόν. ἡμέρῃ	δὲ	δευτέρῃ παρῆσαν πυνθανόμενοι ἀμφότεροι. τέως
[1, 98]	οἱ προμαχεῶνες εἰσὶ λευκοί, τοῦ	δὲ	δευτέρου μέλανες, τρίτου δὲ κύκλου
[1, 199]	ταῦτα καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ	δὲ	δὴ αἴσχιστος τῶν νόμων ἐστὶ
[1, 84]	καὶ ἐς θυμὸν ἐβάλετο· τότε	δὲ	δὴ αὐτός τε ἀναβεβήκεε καὶ
[1, 188]	καὶ τὴν Ἀσσυρίων ἀρχήν. στρατεύεται	δὲ	δὴ βασιλεὺς ὁ μέγας καὶ
[1, 185]	τὸ πεδίον πᾶν πελαγίζειν. ~ἡ	δὲ	δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια,
[1, 32]	ἐμβολίμου μηνὸς μὴ γινομένου· εἰ	δὲ	δὴ ἐθελήσει τοὔτερον τῶν ἐτέων
[1, 184]	ἐπεκόσμησαν καὶ τὰ ἱρά, ἐν	δὲ	δὴ καὶ γυναῖκες δύο. ἡ
[1, 185]	τε ἀραιρημένα ἄστεα αὐτοῖσι, ἐν	δὲ	δὴ καὶ τὴν Νίνον, προεφυλάξατο
[1, 192]	δηλώσω ὅση τις ἐστί, ἐν	δὲ	δὴ καὶ τῷδε. βασιλέι τῷ
[1, 116]	ἐπὶ χρόνον ἄφθογγος ἦν· μόγις	δὲ	δή κοτε ἀνενειχθεὶς εἶπε, θέλων
[1, 188]	τοιαύτη τις λέγεται γενέσθαι. ~ὁ	δὲ	δὴ Κῦρος ἐπὶ ταύτης τῆς
[1, 140]	εἰ μὴ ὅσα θύουσι· οἱ	δὲ	δὴ Μάγοι αὐτοχειρίῃ πάντα πλὴν
[1, 96]	δικαστήν μιν ἑωυτῶν αἱρέοντο. ὁ	δὲ	δή, οἷα μνώμενος ἀρχήν, ἰθύς
[1, 95]	δὴ ὑπὸ Πέρσῃσι ἐδεδούλωντο. ~ἐπιδίζηται	δὲ	δὴ τὸ ἐνθεῦτεν ἡμῖν ὁ
[1, 59]	ἄλλα ἀποδεξάμενος μεγάλα ἔργα. ὁ	δὲ	δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων ἐξαπατηθεὶς
[1, 189]	πηγαὶ ἐν Ματιηνοῖσι ὄρεσι, ῥέει	δὲ	διὰ Δαρδανέων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐς
[1, 132]	Πέρσῃσι καὶ αὐτὸς γίνεται. ἐπεὰν	δὲ	διαμιστύλας κατὰ μέλεα τὸ ἱρήιον
[1, 167]	Κύρνον ἔπλεον ἐς Ρήγιον. ~τῶν	δὲ	διαφθαρεισέων νεῶν τοὺς ἄνδρας οἱ
[1, 199]	προσέρχονται, αἳ δὲ ἀπέρχονται. σχοινοτενέες	δὲ	διέξοδοι πάντα τρόπον ὁδῶν ἔχουσι
[1, 178]	βασιληίων ἐὸν τὸ εὖρος, ὕψος	δὲ	διηκοσίων πηχέων· ὁ δὲ βασιλήιος
[1, 62]	ἔρριπται δ᾽ ὁ βόλος, τὸ	δὲ	δίκτυον ἐκπεπέτασται, θύννοι δ᾽ οἰμήσουσι
[1, 194]	πᾶσαν ἀπ᾽ ὦν ἐκήρυξαν, τὰς	δὲ	διφθέρας ἐπισάξαντες ἐπὶ τοὺς ὄνους
[1, 81]	μὲν δὴ κατεστήκεε πολιορκίη. Κροῖσος	δὲ	δοκέων οἱ χρόνον ἐπὶ μακρὸν
[1, 92]	Πανταλέων δὲ ἐξ Ἰάδος. ἐπείτε	δὲ	δόντος τοῦ πατρὸς ἐκράτησε τῆς
[1, 114]	τοὺς μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς	δὲ	δορυφόρους εἶναι, τὸν δέ κου
[1, 129]	δούλους ἀντὶ δεσποτέων γεγονέναι, Πέρσας	δὲ	δούλους ἐόντας τὸ πρὶν Μήδων
[1, 192]	οὕτω τότε πρῶτον ἀραίρητο. τὴν	δὲ	δύναμιν τῶν Βαβυλωνίων πολλοῖσι μὲν
[1, 180]	ἡ Βαβυλὼν τρόπῳ τοιῷδε, ἔστι	δὲ	δύο φάρσεα τῆς πόλιος. τὸ
[1, 32]	μὲν δὴ μέγα πλούσιος ἀνόλβιος	δὲ	δυοῖσι προέχει τοῦ εὐτυχέος μοῦνον,
[1, 143]	αὐτῶν ἐπαισχύνεσθαι τῷ οὐνόματι· αἱ	δὲ	δυώδεκα πόλιες αὗται τῷ τε
[1, 19]	πρὸς Ἐρυθραίους πόλεμον συνδιήνεικαν. ~τῷ	δὲ	δυωδεκάτῳ ἔτεϊ ληίου ἐμπιπραμένου ὑπὸ
[1, 56]	οἴκεε γῆν τὴν Φθιῶτιν, ἐπὶ	δὲ	Δώρου τοῦ Ἕλληνος τὴν ὑπὸ
[1, 190]	Βαβυλώνιοι ἐκστρατευσάμενοι ἔμενον αὐτόν. ἐπεὶ	δὲ	ἐγένετο ἐλαύνων ἀγχοῦ τῆς πόλιος,
[1, 121]	ἴθι χαίρων ἐς Πέρσας, πομποὺς	δὲ	ἐγὼ ἅμα πέμψω. ἐλθὼν δὲ
[1, 6]	γένος, παῖς δὲ Ἀλυάττεω, τύραννος	δὲ	ἐθνέων τῶν ἐντός Ἅλυος ποταμοῦ,
[1, 201]	Μασσαγέτας ὑπ᾽ ἑωυτῷ ποιήσασθαι. τὸ	δὲ	ἔθνος τοῦτο καὶ μέγα λέγεται
[1, 196]	τοῦ δήμου ἔσκον ἐπίγαμοι, οὗτοι	δὲ	εἴδεος μὲν οὐδὲν ἐδέοντο χρηστοῦ,
[1, 166]	τεσσεράκοντά σφι νέες διεφθάρησαν, αἱ	δὲ	εἴκοσι αἱ περιεοῦσαι ἦσαν ἄχρηστοι·
[1, 106]	τήν τε Νίνον εἷλον ὡς	δὲ	εἷλον ἐν ἑτέροισι λόγοισι δηλώσω)
[1, 170]	ἓν βουλευτήριον Ἴωνας ἐκτῆσθαι, τὸ	δὲ	εἶναι ἐν Τέῳ Τέων γὰρ
[1, 109]	ἐς φόνον τοιοῦτον ὑπηρετήσω. πολλῶν	δὲ	εἵνεκα οὐ φονεύσω μιν, καὶ
[1, 136]	τῇσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει. τοῦδε	δὲ	εἵνεκα τοῦτο οὕτω ποιέεται, ἵνα
[1, 89]	ἐνορῴη ἐν τοῖσι ποιευμένοισι. ὁ	δὲ	εἶπε ἐπείτε με θεοὶ ἔδωκαν
[1, 88]	ταῦτα πολλῇ σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ	δὲ	εἶπε πόλιν τε τὴν σὴν
[1, 30]	κρίνεις Τέλλον εἶναι ὀλβιώτατον; ὁ	δὲ	εἶπε Τέλλῳ τοῦτο μὲν τῆς
[1, 111]	οὕτω προθύμως Ἅρπαγος μετεπέμψατο. ὁ	δὲ	εἶπε ὤ γύναι, εἶδόν τε
[1, 87]	ἀντὶ φίλου ἐμοὶ καταστῆναι; ὁ	δὲ	εἶπε ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα
[1, 90]	βούλεαί τοι γενέσθαι παραυτίκα" ὁ	δὲ	εἶπε ὦ δέσποτα, ἐάσας με
[1, 32]	ἀνδρῶν ἀξίους ἡμέας ἐποίησας; ὁ	δὲ	εἶπε ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν με
[1, 45]	Λυδοὶ φέροντες τὸν νεκρόν, ὄπισθε	δὲ	εἵπετό οἱ ὁ φονεύς. στὰς
[1, 120]	ἐνύπνιὸν οἱ ταύτῃ ἔκριναν. ἀπικομένους	δὲ	εἴρετο ὁ Ἁστυάγης τῇ ἔκρινάν
[1, 90]	ποιεῦντας νόμος ἐστί οἱ" Κῦρος	δὲ	εἴρετο ὅ τι οἱ τοῦτο
[1, 215]	φορέουσι καὶ δίαιταν ἔχουσι, ἱππόται	δὲ	εἰσὶ καὶ ἄνιπποι ἀμφοτέρων γὰρ
[1, 61]	ἔκρυπτε ταῦτα ἡ γυνή, μετὰ	δὲ	εἴτε ἱστορεύσῃ εἴτε καὶ οὒ
[1, 123]	γαστέρα καὶ οὐδὲν ἀποτίλας, ὡς	δὲ	εἶχε οὕτω ἐσέθηκε βυβλίον, γράψας
[1, 68]	Λακεδαιμονίοσσι πᾶν τὸ πρῆγμα. οἳ	δὲ	ἐκ λόγου πλαστοῦ ἐπενείκαντὲς οἱ
[1, 134]	προσπίπτων προσκυνέει τὸν ἕτερον. τιμῶσι	δὲ	ἐκ πάντων τοὺς ἄγχιστα ἑωυτῶν
[1, 82]	σκυλεύσαντα τοὺς ἐκείνων νεκρούς· τέλος	δὲ	ἐκ τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο,
[1, 50]	ὅ τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς	δὲ	ἐκ τῆς θυσίης ἐγένετο, καταχεάμενος
[1, 174]	τὸ δὴ Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης	δὲ	ἐκ τῆς Χερσονήσου τῆς Βυβασσίης,
[1, 59]	προεστεῶτος Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν	δὲ	ἐκ τοῦ πεδίου Λυκούργου Ἀριστολαΐδεω,
[1, 32]	ἐμβόλιμοι γίνονται τριήκοντα πέντε, ἡμέραι	δὲ	ἐκ τῶν μηνῶν τούτων χίλιαι
[1, 173]	δὴ αὐτῶν Σαρπηδὼν ἦρχε, οἳ	δὲ	ἐκαλέοντο τό πέρ τε ἠνείκαντο
[1, 134]	λόγον τῆς ἀρετῆς ἀντέχεσθαι, τοὺς	δὲ	ἑκαστάτω οἰκέοντας ἀπὸ ἑωυτῶν κακίστους
[1, 135]	Ἑλλήνων μαθόντες παισὶ μίσγονται. γαμέουσι	δὲ	ἕκαστος αὐτῶν πολλὰς μὲν κουριδίας
[1, 195]	μεμυρισμένοι πᾶν τὸ σῶμα. σφρηγῖδα	δὲ	ἕκαστος ἔχει καὶ σκῆπτρον χειροποίητον·
[1, 82]	ἀπαμύνοιεν. συνθέμενοι ταῦτα ἀπαλλάσσοντο, λογάδες	δὲ	ἑκατέρων ὑπολειφθέντες συνέβαλον. μαχομένων δὲ
[1, 121]	δὲ ἐγὼ ἅμα πέμψω. ἐλθὼν	δὲ	ἐκεῖ πατέρα τε καὶ μητέρα
[1, 37]	τις τῇ νεογάμῳ γυναικί; κοίῳ	δὲ	ἐκείνη δόξει ἀνδρὶ συνοικέειν; ἐμὲ
[1, 17]	καὶ ἐργάζεσθαι οἱ Μιλήσιοι, αὐτὸς	δὲ	ἐκείνων ἐργαζομένων ἔχοι τι καὶ
[1, 24]	τι λέγοιεν περὶ Ἀρίονος. φαμένων	δὲ	ἐκείνων ὡς εἴη τε σῶς
[1, 119]	χεῖρας καὶ τοὺς πόδας, Ἅρπαγον	δὲ	ἐκέλευον προσστάντες ἀποκαλύπτειν τε καὶ
[1, 110]	τῷ κακίστῳ σε διαχρήσεσθαι. ἐπορᾶν	δὲ	ἐκκείμενον τέταγμαι ἐγώ" ~ταῦτα ἀκούσας
[1, 111]	πᾶς Ἁρπάγου κλαυθμῷ κατείχετο, ἐγὼ	δὲ	ἐκπλαγεὶς ἤια ἔσω. ὡς δὲ
[1, 25]	ἔτεα ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα. ἀνέθηκε	δὲ	ἐκφυγὼν τὴν νοῦσον δεύτερος οὗτος
[1, 122]	λόγον τῶν πομπῶν πυθέσθαι. τραφῆναι	δὲ	ἔλεγε ὑπὸ τῆς τοῦ βουκόλου
[1, 69]	τε τὰ λέγειν χρῆν. οἳ	δὲ	ἐλθόντες ἔλεγον ἔπεμψε ἡμέας Κροῖσος
[1, 58]	τοῦτον ἔχουσι ἐν φυλακῇ. ~τὸ	δὲ	Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μὲν ἐπείτε ἐγένετο
[1, 56]	ἀρχαῖον τὸ μὲν Πελασγικὸν τὸ	δὲ	Ἑλληνικὸν ἔθνος. καὶ τὸ μὲν
[1, 53]	μεγάλην ἀρχὴν μιν καταλύσειν· τοὺς	δὲ	Ἑλλήνων δυνατωτάτους συνεβούλευόν οἱ ἐξευρόντα
[1, 208]	τὴν προτέρην γνώμην, τὴν Κροίσου	δὲ	ἑλόμενος, προηγόρευε Τομύρι ἐξαναχωρέειν ὡς
[1, 27]	ἐν νόῳ ἔχοντες στρατεύεσθαι" Κροῖσον	δὲ	ἐλπίσαντα λέγειν ἐκεῖνον ἀληθέα εἰπεῖν
[1, 213]	τῶν δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς	δὲ	ἐλύθη τε τάχιστα καὶ τῶν
[1, 119]	ἤιε ἐς τὰ οἰκία, ἐνθεῦτεν	δὲ	ἔμελλε, ὡς ἐγὼ δοκέω, ἁλίσας
[1, 126]	πόνον δουλοπρεπέα ἔχουσι, μὴ βουλομένοισι	δὲ	ἐμέο πείθεσθαι εἰσὶ ὑμῖν πόνοι
[1, 202]	ἐλάσσων εἶναι τοῦ Ἴστρου· νήσους	δὲ	ἐν αὐτῷ Λέσβῳ μεγάθεα παραπλησίας
[1, 124]	παραλαβὼν τὸν λαγὸν ἀνέσχισε· εὑρὼν	δὲ	ἐν αὐτῷ τὸ βυβλίον ἐνεὸν
[1, 173]	τὸ παλαιὸν πᾶσαν βάρβαροι) διενειχθέντων	δὲ	ἐν Κρήτῃ περὶ τῆς βασιληίης
[1, 26]	τούτοισι ἐπεχείρησε ὁ Κροῖσος, μετὰ	δὲ	ἐν μέρεϊ ἑκάστοισι Ἰώνων τε
[1, 171]	διαχρεωμένους τῷ περ νῦν. ἀποδείκνῦσι	δὲ	ἐν Μυλάσοισι Διὸς Καρίου ἱρὸν
[1, 66]	ἱρὸν εἱσάμενοι σέβονται μεγάλως. οἷα	δὲ	ἐν τε χώρῃ ἀγαθῇ καὶ
[1, 142]	κατὰ ταὐτὰ διαλεγόμεναι σφίσι, αἵδε	δὲ	ἐν τῇ Λυδίῃ, Ἔφεσος Κολοφὼν
[1, 24]	μισθώσασθαι πλοῖον ἀνδρῶν Κορινθίων. τοὺς	δὲ	ἐν τῷ πελάγεϊ ἐπιβουλεύειν τὸν
[1, 183]	ἄγωσι τῷ θεῷ τούτῳ. ἦν	δὲ	ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ ἔτι
[1, 111]	τοῦ βουκόλου ἐς πόλιν. ἦσαν	δὲ	ἐν φροντίδι ἀμφότεροι ἀλλήλων πέρι,
[1, 202]	νομίζοντας χρᾶσθαι φωκέων δέρμασι. τὸ	δὲ	ἓν τῶν στομάτων τοῦ Ἀράξεω
[1, 82]	τούτου ἀπὸ τούτου κομᾶν. τὸν	δὲ	ἕνα λέγουσι τὸν περιλειφθέντα τῶν
[1, 32]	τὸ μὲν γὰρ ἔχει, ἄλλου	δὲ	ἐνδεές ἐστι· ὃς δ᾽ ἂν
[1, 24]	πρύμνης ἐς μέσην νέα. τὸν	δὲ	ἐνδύντα τε πᾶσαν τὴν σκευὴν
[1, 91]	τε ἐγίνετο παραγαγεῖν μοίρας. ὅσον	δὲ	ἐνέδωκαν αὗται, ἤνυσέ τε καὶ
[1, 179]	οἰκημάτων ἔλιπον τεθρίππῳ περιέλασιν. πύλαι	δὲ	ἐνεστᾶσι πέριξ τοῦ τείχεος ἑκατόν,
[1, 68]	ἔλεγε τά περ ὀπώπεε, ὁ	δὲ	ἐννώσας τὰ λεγόμενα συνεβάλλετο τὸν
[1, 8]	ἠράσθη τῆς ἑωυτοῦ γυναικός, ἐρασθεὶς	δὲ	ἐνόμιζέ οἱ εἶναι γυναῖκα πολλὸν
[1, 173]	περιοίκων οἱ Λύκιοι Τερμίλαι· ὡς	δὲ	ἐξ Ἀθηνέων Λύκος ὁ Πανδίονος,
[1, 191]	σφέας ὡς ἐν κύρτῃ. νῦν	δὲ	ἐξ ἀπροσδοκήτου σφι παρέστησαν οἱ
[1, 180]	τῷ οὔνομα ἐστὶ Εὐφρήτης· ῥέει	δὲ	ἐξ Ἀρμενίων, ἐὼν μέγας καὶ
[1, 186]	δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε	δὲ	ἐξ αὐτῶν παρενθήκην ἐποιήσατο. τῆς
[1, 116]	τίς εἴη ὁ παραδούς. ὁ	δὲ	ἐξ ἑωυτοῦ τε ἔφη γεγονέναι
[1, 92]	Καείρης ἦν γυναικὸς Ἀλυάττῃ, Πανταλέων	δὲ	ἐξ Ἰάδος. ἐπείτε δὲ δόντος
[1, 160]	ἐκκομίζουσι Πακτύην ἐς Χίον. ἐνθεῦτεν	δὲ	ἐξ ἱροῦ Ἀθηναίης πολιούχου ἀποσπασθεὶς
[1, 144]	πενταπόλιος νῦν χώρης Δωριέες, πρότερον	δὲ	ἑξαπόλιος τῆς αὐτῆς ταύτης καλεομένης,
[1, 30]	ἐς Σάρδις παρὰ Κροῖσον. ἀπικόμενος	δὲ	ἐξεινίζετο ἐν τοῖσι βασιληίοισι ὑπὸ
[1, 60]	κάρτα ἐρριζωμένην ἔχων ἀπέβαλε. οἳ	δὲ	ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αὖτις ἐκ νέης
[1, 76]	οἰκέοντας πάντας ἠντιοῦτο Κροίσῳ. πρὶν	δὲ	ἐξελαύνειν ὁρμῆσαι τὸν στρατόν, πέμψας
[1, 68]	τύπον καὶ τὸν ἀντίτυπον, τὸν	δὲ	ἐξελαυνόμενον σίδηρον τὸ πῆμα ἐπὶ
[1, 81]	προερέοντες συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις, τούτους	δὲ	ἐξέπεμπε τὴν ταχίστην δέεσθαι βοηθέειν
[1, 190]	κατειλήθησαν ἐς τὸ ἄστυ. οἷα	δὲ	ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον τὸν Κῦρον
[1, 202]	τριηκοσίας διέλαβε ὁ Κῦρος, στόμασι	δὲ	ἐξερεύγεται τεσσεράκοντα, τῶν τὰ πάντα
[1, 194]	ἔσω ἕλκει τὸ πλῆκτρον ὁ	δὲ	ἔξω ὠθέει. ποιέεται δὲ καὶ
[1, 171]	τούτοισι μὲν δὴ μέτεστι, ὅσοι	δὲ	ἐόντες ἄλλου ἔθνεος ὁμόγλωσσοι τοῖσι
[1, 143]	κατ᾽ ἄλλο μὲν οὐδέν, ἀσθενέος	δὲ	ἐόντος τοῦ παντὸς τότε Ἑλληνικοῦ
[1, 186]	σιδήρῳ τε καὶ μολύβδῳ. ἐπιτείνεσκε	δὲ	ἐπ᾽ αὐτήν, ὅκως μὲν ἡμέρη
[1, 5]	πολλὰ σμικρὰ αὐτῶν γέγονε· τὰ	δὲ	ἐπ᾽ ἐμεῦ ἦν μεγάλα, πρότερον
[1, 142]	Ἐρυθραῖοι κατὰ τὠυτὸ διαλέγονται, Σάμιοι	δὲ	ἐπ᾽ ἑωυτῶν μοῦνοι. οὗτοι χαρακτῆρες
[1, 105]	τὸ προσωτέρω μὴ πορεύεσθαι. οἳ	δὲ	ἐπείτε ἀναχωρέοντες ὀπίσω ἐγένοντο τῆς
[1, 76]	ὀπίσω πορευόμενοι διέβησαν αὐτόν; ~Κροῖσος	δὲ	ἐπείτε διαβὰς σὺν τῷ στρατῷ
[1, 114]	τρηχέως κάρτα περιέσπε μαστιγέων. ὁ	δὲ	ἐπείτε μετείθη τάχιστα, ὡς γε
[1, 78]	ἦν ἔδοξε τέρας εἶναι· αὐτίκα	δὲ	ἔπεμπε θεοπρόπους ἐς τῶν ἐξηγητέων
[1, 209]	καὶ ὁ στρατὸς αὐτοῦ. ~ἐπείτε	δὲ	ἐπεραιώθη τὸν Ἀράξεα, νυκτὸς ἐπελθούσης
[1, 130]	ὀπίσω κατεστράφθησαν μάχῃ νικηθέντες. τότε	δὲ	ἐπὶ Ἀστυάγεος οἱ Πέρσαι τε
[1, 46]	ἐπικατασφάζει τῷ τύμβῳ ἑωυτόν. ~Κροῖσος	δὲ	ἐπὶ δύο ἔτεα ἐν πένθεϊ
[1, 94]	τὴν μὲν ἐπὶ μόνῃ τὴν	δὲ	ἐπὶ ἐξόδῳ ἐκ τῆς χώρης,
[1, 154]	τε Ταβάλου καὶ Κύρου, καταβὰς	δὲ	ἐπὶ θάλασσαν, ἅτε τὸν χρυσὸν
[1, 196]	μετ᾽ ἐκείνην ἔσκε εὐειδεστάτη· ἐπωλέοντο	δὲ	ἐπὶ συνοικήσι. ὅσοι μὲν δὴ
[1, 154]	ἔπειθε σὺν ἑωυτῷ στρατεύεσθαι. ἐλάσας	δὲ	ἐπὶ τὰς Σάρδις ἐπολιόρκεε Τάβαλον
[1, 165]	δὲ τηνικαῦτα ἤδη τετελευτήκεε. στελλόμενοι	δὲ	ἐπὶ τὴν Κύρνον, πρῶτα καταπλεύσαντες
[1, 191]	τῷ ἀχρηίῳ τοῦ στρατοῦ. ἀπικόμενος	δὲ	ἐπὶ τὴν λίμνην, τά περ
[1, 140]	ὡς καὶ ἀρχὴν ἐνομίσθη, ἄνειμι	δὲ	ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον. ~Ἴωνες
[1, 202]	περ Ἕλληνας τῷ οἴνῳ πλεῦνος	δὲ	ἐπιβαλλομένου τοῦ καρποῦ μᾶλλον μεθύσκεσθαι,
[1, 28]	οἰκημένοισι Ἴωσι ξεινίην συνεθήκατο. ~χρόνου	δὲ	ἐπιγινομένου καὶ κατεστραμμένων σχεδὸν πάντων
[1, 32]	ἀλλὰ ἄλλο μὲν ἔχει ἑτέρου	δὲ	ἐπιδέεται· ἣ δὲ ἂν τὰ
[1, 216]	γυναῖκα μὲν γαμέει ἕκαστος, ταύτῃσι	δὲ	ἐπίκοινα χρέωνται· τὸ γὰρ Σκύθας
[1, 89]	καὶ ἄγουσι τὰ σά" ~Κύρῳ	δὲ	ἐπιμελὲς ἐγένετο τὰ Κροῖσος εἶπε·
[1, 103]	ἐκβαλόντες ἐκ τῆς Εὐρώπης, τούτοισι	δὲ	ἐπισπόμενοι φεύγουσι οὕτω ἐς τὴν
[1, 44]	τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη ἐκάλεε	δὲ	ἐπίστιόν τε καὶ ἑταιρήιον, τὸν
[1, 88]	συννοίῃ ἐχόμενος ἥσυχος ἦν· μετὰ	δὲ	ἐπιστραφείς τε καὶ ἰδόμενος τοὺς
[1, 123]	ἅτε τῶν ὁδῶν φυλασσομενέων, ὁ	δὲ	ἐπιτεχνᾶται τοιόνδε· λαγὸν μηχανησάμενος, καὶ
[1, 22]	κώμῳ χρᾶσθαι ἐς ἀλλήλους. ~ταῦτα	δὲ	ἐποίεέ τε καὶ προηγόρευε Θρασύβουλος
[1, 50]	τριπάλαιστα, ὕψος δὲ παλαιστιαῖα. ἀριθμὸν	δὲ	ἑπτακαίδεκα καὶ ἑκατόν, καὶ τούτων
[1, 62]	Μαραθῶνα, λόγον οὐδένα εἶχον· ἐπείτε	δὲ	ἐπύθοντο ἐκ τοῦ Μαραθῶνος αὐτὸν
[1, 16]	ἀπήλλαξε, ἀλλὰ προσπταίσας μεγάλως· ἄλλα	δὲ	ἔργα ἀπεδέξατο ἐὼν ἐν τῇ
[1, 185]	τῆς λίμνης μακρή. κατὰ τοῦτο	δὲ	ἐργάζετο τῆς χώρης τῇ αἵ
[1, 93]	τοῦ Τμώλου καταφερομένου ψήγματος. ἓν	δὲ	ἔργον πολλὸν μέγιστον παρέχεται χωρὶς
[1, 80]	συρρηγνῦσι ἐς τὸν μέγιστον, καλεόμενον	δὲ	Ἕρμον, ὃς ἐξ ὄρεος ἱροῦ
[1, 46]	μὲν ἐς Δελφοὺς ἰέναι, τοὺς	δὲ	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων, τοὺς
[1, 193]	ἥλιον τετραμμένη τὸν χειμερινόν, ἐσέχει	δὲ	ἐς ἄλλον ποταμὸν ἐκ τοῦ
[1, 181]	μέχρι οὗ ὀκτὼ πύργων. ἀνάβασις	δὲ	ἐς αὐτοὺς ἔξωθεν κύκλῳ περὶ
[1, 159]	τῶν καὶ Ἀριστόδικος ἦν. ~ἀπικομένων	δὲ	ἐς Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο ἐκ πάντων
[1, 46]	ἐς Ἄβας τὰς Φωκέων, τοὺς	δὲ	ἐς Δωδώνην· οἳ δὲ τινὲς
[1, 61]	τῆς χώρης τὸ παράπαν, ἀπικόμενος	δὲ	ἐς Ἐρέτριαν ἐβουλεύετο ἅμα τοῖσι
[1, 189]	ῥέει δὲ διὰ Δαρδανέων, ἐκδιδοῖ	δὲ	ἐς ἕτερον ποταμὸν Τίγρην, ὁ
[1, 114]	παθών, μᾶλλόν τι περιημέκτεε, κατελθὼν	δὲ	ἐς πόλιν πρὸς τὸν πατέρα
[1, 108]	ἀνδρὶ τῷδε ἄχαρι οὐδέν, φυλασσόμεθα	δὲ	ἐς σὲ καὶ ἐς τὸν
[1, 108]	τὸν Μανδάνη ἔτεκε παῖδα, φέρων	δὲ	ἐς σεωυτοῦ ἀπόκτεινον, μετὰ δὲ
[1, 43]	τῷ Κροίσῳ τὸ γεγονός, ἀπικόμενος	δὲ	ἐς τὰς Σάρδις τὴν τε
[1, 166]	ἀπεστράφατο γὰρ τοὺς ἐμβόλους. καταπλώσαντες	δὲ	ἐς τὴν Ἀλαλίην ἀνέλαβον τὰ
[1, 166]	ἐκ τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε	δὲ	ἐς τὴν Κύρνον ἀπίκοντο, οἴκεον
[1, 17]	γυναικηίου τε καὶ ἀνδρηίου. ὡς	δὲ	ἐς τὴν Μιλησίην ἀπίκοιτο, οἰκήματα
[1, 1]	Ἰοῦν σὺν ἄλλῃσι ἁρπασθῆναι. ἐσβαλομένους	δὲ	ἐς τὴν νέα οἴχεσθαι ἀποπλέοντας
[1, 80]	πολλῶν ἐτράποντο οἱ Λυδοί, κατειληθέντες	δὲ	ἐς τὸ τεῖχος ἐπολιορκέοντο ὑπὸ
[1, 43]	τε νεηνίῃσι καὶ κυσί. ἀπικόμενοι	δὲ	ἐς τὸν Ὄλυμπον τὸ ὄρος
[1, 163]	στρογγύλῃσι νηυσὶ ἀλλὰ πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι	δὲ	ἐς τὸν Ταρτησσὸν προσφιλέες ἐγένοντο
[1, 187]	ἐπιπολῆς αὐτέων τῶν πυλέων, ἐνεκόλαψε	δὲ	ἐς τὸν τάφον γράμματα λέγοντα
[1, 113]	προβοσκῶν φύλακον αὐτοῦ καταλιπών, ἐλθὼν	δὲ	ἐς τοῦ Ἁρπάγου ἀποδεικνύναι ἔφη
[1, 46]	πένθεος μὲν Κροῖσον ἀπέπαυσε, ἐνέβησε	δὲ	ἐς φροντίδα, εἴ κως δύναιτο,
[1, 60]	δὴ ταῦτα διαφοιτέοντες ἔλεγον· αὐτίκα	δὲ	ἔς τε τοὺς δήμους φάτις
[1, 215]	μοι ὁ πιθανώτατος εἴρηται. ~Μασσαγέται	δὲ	ἐσθῆτά τε ὁμοίην τῇ Σκυθικῇ
[1, 147]	ἦν γινόμενα ἐν Μιλήτῳ. βασιλέας	δὲ	ἐστήσαντο οἳ μὲν αὐτῶν Λυκίους
[1, 92]	πρώτην καταστροφὴν ἔσχε οὕτω. ~Κροίσῳ	δὲ	ἐστὶ ἄλλα ἀναθήματα ἐν τῇ
[1, 32]	ἡ εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει, ἄπηρος	δὲ	ἐστί, ἄνουσος, ἀπαθὴς κακῶν, εὔπαις,
[1, 181]	τὸ τεῖχος θώρηξ ἐστί, ἕτερον	δὲ	ἔσωθεν τεῖχος περιθέει, οὐ πολλῷ
[1, 44]	τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων, τὸν	δὲ	ἑταιρήιον, ὡς φύλακα συμπέμψας αὐτὸν
[1, 94]	δὴ μὴ ζητέοιεν σιτία, τὴν	δὲ	ἑτέρην σιτέεσθαι παυομένους τῶν παιγνιέων.
[1, 34]	ἦν γὰρ δὴ κωφός, ὁ	δὲ	ἕτερος τῶν ἡλίκων μακρῷ τὰ
[1, 173]	οὐκὶ ἀπὸ τῶν πατέρων· εἰρομένου	δὲ	ἑτέρου τὸν πλησίον τίς εἴη,
[1, 65]	πρὸς Τεγεήτας μούνους προσέπταιον. τὸ	δὲ	ἔτι πρότερον τούτων καί κακονομώτατοι
[1, 214]	Περσέων τὸν Κύρου νέκυν, ὡς	δὲ	εὗρε, ἐναπῆκε αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν
[1, 56]	δυνατωτάτους ἐόντας προσκτήσαιτο φίλους, ἱστορέων	δὲ	εὕρισκε Λακεδαιμονίους καὶ Ἀθηναίους προέχοντας
[1, 125]	σοφωτάτῳ Πέρσας ἀναπείσει ἀπίστασθαι, φροντίζων	δὲ	εὑρίσκεται ταῦτα καιριώτατα εἶναι· ἐποίεε
[1, 93]	ἓξ καὶ δύο πλέθρα, τὸ	δὲ	εὖρος ἐστὶ πλέθρα τρία καὶ
[1, 4]	βάρβαρα οἰκηιεῦνται οἱ Πέρσαι, τὴν	δὲ	Εὐρώπην καὶ τὸ Ἑλληνικόν ἥγηνται
[1, 126]	παρεόντα σφι εἴη αἱρετώτερα. οἳ	δὲ	ἔφασαν πολλὸν εἶναι αὐτῶν τὸ
[1, 92]	τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ, ἐν	δὲ	Ἐφέσῳ αἵ τε βόες αἱ
[1, 129]	ποιέεται τὸ Κύρου ἔργον. Ἅρπαγος	δὲ	ἔφη, αὐτὸς γὰρ γράψαι, τὸ
[1, 109]	κλαίων ἐς τὰ οἰκία· παρελθὼν	δὲ	ἔφραζε τῇ ἑωυτοῦ γυναικὶ τὸν
[1, 108]	τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα ἐοῦσαν, ἀπικομένην	δὲ	ἐφύλασσε βουλόμενος τὸ γενόμενον ἐξ
[1, 24]	φυλακῇ ἔχειν οὐδαμῇ μετιέντα, ἀνακῶς	δὲ	ἔχειν τῶν πορθμέων. ὡς δὲ
[1, 93]	πλέθρα τρία καὶ δέκα. λίμνη	δὲ	ἔχεται τοῦ σήματος μεγάλη, τὴν
[1, 71]	διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ σῦκα	δὲ	ἔχουσι τρώγειν, οὐκ ἄλλο ἀγαθὸν
[1, 102]	πρώτους Μήδων ὑπηκόους ἐποίησε. μετὰ	δὲ	ἔχων δύο ταῦτα ἔθνεα καὶ
[1, 133]	μέν νυν οὕτω φυλάσσεται, μεθυσκόμενοι	δὲ	ἐώθασι βουλεύεσθαι τὰ σπουδαιέστατα τῶν
[1, 184]	τὸ πεδίον ἐόντα ἀξιοθέητα· πρότερον	δὲ	ἐώθεε ὁ ποταμὸς ἀνὰ τὸ
[1, 113]	παραδιδοῖ τῇ ἑωυτοῦ γυναικί, τὸν	δὲ	ἑωυτοῦ ἐόντα νεκρὸν λαβὼν ἔθηκε
[1, 110]	τῷ οὔνομα ἦν Μιτραδάτης, συνοίκεε	δὲ	ἑωυτοῦ συνδούλῃ, οὔνομα δὲ τῇ
[1, 203]	ἐς τὴν ἐσθῆτα ἐγγράφειν· τὰ	δὲ	ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ συγκαταγηράσκειν
[1, 1]	τοῦτο διατίθεσθαι τὸν φόρτον. πέμπτῃ	δὲ	ἢ ἕκτῃ ἡμέρῃ ἀπ᾽ ἧς
[1, 136]	καὶ τοξεύειν καὶ ἀληθίζεσθαι. πρὶν	δὲ	ἢ πενταέτης γένηται, οὐκ ἀπικνέεται
[1, 134]	ἀλλήλους φιλέουσι τοῖσι στόμασι· ἢν	δὲ	ᾖ οὕτερος ὑποδεέστερος ὀλίγῳ, τὰς
[1, 46]	κατῆστο τοῦ παιδὸς ἐστερημένος. μετὰ	δὲ	ἡ Ἀστυάγεος τοῦ Κυαξάρεω ἡγεμονίη
[1, 198]	περὶ θυμίημα καταγιζόμενον ἵζει, ἑτέρωθι	δὲ	ἡ γυνὴ τὠυτὸ τοῦτο ποιέει,
[1, 11]	ἐκεῖνος ἐμέ ἐπεδέξατο γυμνήν, ὑπνωμένῳ	δὲ	ἡ ἐπιχείρησις ἔσται" ~ὡς δὲ
[1, 204]	πλέον τι εἶναι ἀνθρώπου, δευτέρα	δὲ	ἡ εὐτυχίη ἡ κατὰ τοὺς
[1, 32]	ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα	δὲ	ἡ εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει, ἄπηρος
[1, 19]	ἐπειρέσθαι περὶ τῆς νούσου. τοῖσι	δὲ	ἡ Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς
[1, 22]	ἢ ὡς αὐτὸς κατεδόκεε. μετὰ	δὲ	ἥ τε διαλλαγή σφι ἐγένετο
[1, 7]	ἀλλ᾽ ἐξ ἐπιδρομῆς ἁρπαγή. ~Ἡ	δὲ	ἡγεμονίη οὕτω περιῆλθε, ἐοῦσα Ἡρακλειδέων,
[1, 105]	τὴν Ἀσίην πᾶσαν ἐπέσχον. ~ἐνθεῦτεν	δὲ	ἤισαν ἐπ᾽ Αἴγυπτον. καὶ ἐπείτε
[1, 149]	ἔτυχον κτίσαντες ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων	δὲ	ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως. ~σμύρνην δὲ
[1, 216]	τῆς ἁμάξης μίσγεται ἀδεῶς. οὖρος	δὲ	ἡλικίης σφι πρόκειται ἄλλος μὲν
[1, 131]	τοῦ οὐρανοῦ Δία καλέοντες· θύουσι	δὲ	ἡλίῳ τε καὶ σελήνῃ καὶ
[1, 84]	συμφορὴν ποιησάμενοι μεγάλην ἐπέπαυντο. ~Σάρδιες	δὲ	ἥλωσαν ὧδε. ἐπειδὴ τεσσερεσκαιδεκάτη ἐγένετο
[1, 11]	οὐδέν δηλώσασα ἡσυχίην εἶχε. ὡς	δὲ	ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε, τῶν οἰκετέων
[1, 30]	βασιληίοισι ὑπὸ τοῦ Κροίσου· μετὰ	δὲ	ἡμέρῃ τρίτῃ ἢ τετάρτῃ κελεύσαντος
[1, 206]	ζευγνὺς τὸν ποταμὸν ἄπες, σὺ	δὲ	ἡμέων ἀναχωρησάντων ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[1, 147]	ταῦτα ποιήσαντες αὐτῇσι συνοίκεον. ~ταῦτα	δὲ	ἦν γινόμενα ἐν Μιλήτῳ. βασιλέας
[1, 23]	πόλεμον Ἀλυάττῃ ὧδε ἔσχε. ~Περίανδρος	δὲ	ἦν Κυψέλου παῖς οὗτος ὁ
[1, 12]	δὲ ἡ ἐπιχείρησις ἔσται" ~ὡς	δὲ	ἤρτυσαν τὴν ἐπιβουλήν, νυκτὸς γενομένης
[1, 102]	καὶ ἦρχον πρότερον πάντων, τότε	δὲ	ἦσαν μεμουνωμένοι μὲν συμμάχων ἅτε
[1, 156]	ἀπὸ τῶν Περσέων ἀπόλωνται. Κῦρος	δὲ	ἡσθεὶς τῇ ὑποθήκῃ καὶ ὑπεὶς
[1, 107]	οἰκίης μὲν ἐόντα ἀγαθῆς τρόπου	δὲ	ἡσυχίου, πολλῷ ἔνερθε ἄγων αὐτὸν
[1, 119]	διελὼν τὰ μὲν ὤπτησε τὰ	δὲ	ἥψησε τῶν κρεῶν, εὔτυκα δὲ
[1, 108]	δὲ ἐς σεωυτοῦ ἀπόκτεινον, μετὰ	δὲ	θάψον τρόπῳ ὅτεῳ αὐτὸς βούλεαι"
[1, 11]	μὲν ἀπεθώμαζε τὰ λεγόμενα, μετὰ	δὲ	ἱκέτευε μὴ μιν ἀναγκαίῃ ἐνδέειν
[1, 192]	ἐρσένων τούτων εἴκοσι ἵππους. κυνῶν	δὲ	Ἰνδικῶν τοσοῦτο δή τι πλῆθος
[1, 1]	πλεῦνας τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν	δὲ	Ἰοῦν σὺν ἄλλῃσι ἁρπασθῆναι. ἐσβαλομένους
[1, 201]	πέρην τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ, ἀντίον	δὲ	Ἰσσηδόνων ἀνδρῶν. εἰσὶ δὲ οἵτινες
[1, 56]	καὶ τὸν Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην	δὲ	Ἱστιαιῶτιν· ἐκ δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος
[1, 153]	ἐπεῖχέ τε στρατηλατέειν αὐτός, ἐπὶ	δὲ	Ἴωνας ἄλλον πέμπειν στρατηγόν. ~ὡς
[1, 142]	Σπάρτην δεησομένους Ἴωσι τιμωρέειν. ~οἱ	δὲ	Ἴωνες οὗτοι, τῶν καὶ τὸ
[1, 170]	σφέας αὐτοὺς ἔδοσαν Κύρῳ. ~κεκακωμένων	δὲ	Ἰώνων καὶ συλλεγομένων οὐδὲν ἧσσον
[1, 141]	ἐπὶ τὸν πρότερον λόγον. ~Ἴωνες	δὲ	καὶ Αἰολέες, ὡς οἱ Λυδοὶ
[1, 174]	ταύτην τὴν χώρην οἰκέουσι· οἰκέουσι	δὲ	καὶ ἄλλοι καὶ Λακεδαιμονίων ἄποικοι
[1, 183]	νηοῦ βωμός ἐστι χρύσεος, ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλος βωμὸς μέγας, ἐπ᾽
[1, 169]	τῆς ἑωυτοῦ ἕκαστος μαχόμενοι, ἑσσωθέντες	δὲ	καὶ ἁλόντες ἔμενον κατὰ χώρην
[1, 82]	τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο, πεσόντων	δὲ	καὶ ἀμφοτέρων πολλῶν ἐνίκων Λακεδαιμόνιοι.
[1, 32]	πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη ἀρίστη. ὣς	δὲ	καὶ ἀνθρώπου σῶμα ἓν οὐδὲν
[1, 180]	αἱ λαῦραι, τοσαῦται ἀριθμόν· ἦσαν	δὲ	καὶ αὗται χάλκεαι φέρουσαι καὶ
[1, 82]	δὴ καὶ ἐς Λακεδαίμονα. τοῖσι	δὲ	καὶ αὐτοῖσι τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ᾽
[1, 77]	ἤ περ πρὸς Λακεδαιμονίους) μεταπεμψάμενος	δὲ	καὶ Βαβυλωνίους καὶ γὰρ πρὸς
[1, 119]	ὅτευ θηρίου κρέα βεβρώκοι. ὁ	δὲ	καὶ γινώσκειν ἔφη καὶ ἀρεστὸν
[1, 187]	Δαρεῖον περιῆλθε ἡ βασιληίη· Δαρείῳ	δὲ	καὶ δεινὸν ἐδόκεε εἶναι τῇσι
[1, 34]	ἐπὶ τοιοῦτο πρῆγμα ἐξέπεμπε· ἀκόντια	δὲ	καὶ δοράτια καὶ τά τοιαῦτα
[1, 155]	τῶν παίδων αὐτοῦ φείσατο· ὡς	δὲ	καὶ ἐγὼ Λυδῶν τὸν μὲν
[1, 196]	τὸ χρυσίον ἔκειτο νόμος. ἐξῆν	δὲ	καὶ ἐξ ἄλλης ἐλθόντα κώμης
[1, 82]	ἀποταμόμενοι ἔσχον οἱ Λακεδαιμόνιοι. ἦν	δὲ	καὶ ἡ μέχρι Μαλέων ἡ
[1, 183]	ἱρὸν τοῦτο οὕτω κεκόσμηται, ἔστι	δὲ	καὶ ἴδια ἀναθήματα πολλά. ~τῆς
[1, 115]	τοῦ παιδὸς τοὺς ὤμους. ~ἀκούσας	δὲ	καὶ ἰδὼν Ἀστυάγης, θέλων τιμωρῆσαι
[1, 94]	καὶ ἀργύρου κοψάμενοι ἐχρήσαντο, πρῶτοι	δὲ	καὶ κάπηλοι ἐγένοντο. φασὶ δὲ
[1, 194]	ὁ δὲ ἔξω ὠθέει. ποιέεται	δὲ	καὶ κάρτα μεγάλα ταῦτα τὰ
[1, 176]	πρὸς πολλοὺς ἀρετᾶς ἀπεδείκνυντο, ἑσσωθέντες	δὲ	καὶ κατειληθέντες ἐς τὸ ἄστυ
[1, 111]	τε καὶ εἵμασι κεκοσμημένον, πρὸς	δὲ	καὶ κλαυθμὸν κατεστεῶτα ἐμφανέα ἐν
[1, 207]	στρατοπέδῳ τῷ ἡμετέρῳ δαῖτα, πρὸς	δὲ	καὶ κρητῆρας ἀφειδέως οἴνου ἀκρήτου
[1, 77]	τοῦτον τῶν Βαβυλωνίων Λαβύνητος) ἐπαγγείλας	δὲ	καὶ Λακεδαιμονίοισι παρεῖναι ἐς χρόνον
[1, 50]	λευκοῦ χρυσοῦ, σταθμὸν διτάλαντα. ἐποιέετο	δὲ	καὶ λέοντος εἰκόνα χρυσοῦ ἀπέφθου
[1, 98]	ἐὼν ὥστε τοιοῦτο εἶναι, τὸ	δὲ	καὶ μᾶλλόν τι ἐπετηδεύθη. κύκλων
[1, 117]	ἤδη καὶ ἐλάσσω ἐποιέετο, Ἁρπάγῳ	δὲ	καὶ μεγάλως μεμφόμενος καλέειν αὐτὸν
[1, 207]	αὐτῆς ἐς τὴν χώρην. ~παρεὼν	δὲ	καὶ μεμφόμενος τὴν γνώμην ταύτην
[1, 74]	οἱ Λυδοὶ τοὺς Μήδους, ἐν	δὲ	καὶ νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο· διαφέρουσι
[1, 199]	ζόῃ μιχθῆναι ἀνδρὶ ξείνῳ. πολλαὶ	δὲ	καὶ οὐκ ἀξιούμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι
[1, 51]	δὲ ἀργύρεος ἐπ᾽ ἀριστερά. μετεκινήθησαν	δὲ	καὶ οὗτοι ὑπὸ τὸν νηὸν
[1, 32]	τὰ μή τις ἐθέλει, πολλὰ	δὲ	καὶ παθεῖν. ἐς γὰρ ἑβδομήκοντα
[1, 10]	παρὰ γὰρ τοῖσι Λυδοῖσι, σχεδὸν	δὲ	καὶ παρὰ τοῖσι ἄλλοισι βαρβάροισι
[1, 43]	ὄρος ἐζήτεον τὸ θηρίον, εὑρόντες	δὲ	καὶ περιστάντες αὐτὸ κύκλῳ ἐσηκόντιζον.
[1, 170]	ἐπὶ διεφθαρμένοισι Ἴωσι γενομένη, χρηστὴ	δὲ	καὶ πρὶν ἢ διαφθαρῆναι Ἰωνίην
[1, 147]	ἀπὸ Κόδρου τοῦ Μελάνθου, οἳ	δὲ	καὶ συναμφοτέρους. ἀλλὰ γὰρ περιέχονται
[1, 80]	ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι ὁ Λυδός. ὡς	δὲ	καὶ συνήισαν ἐς τὴν μάχην,
[1, 164]	γυναῖκας καὶ ἔπιπλα πάντα, πρὸς	δὲ	καὶ τὰ ἀγάλματα τὰ ἐν
[1, 67]	κομισσάμενος Τεγέης ἐπιτάρροθος ἔσσῃ" ὡς	δὲ	καὶ ταῦτα ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι,
[1, 98]	τῶν ἄλλων ἧσσον ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων	δὲ	καὶ ταῦτα τῶν Μήδων οἰκοδομέει
[1, 131]	δὴ θύουσι μούνοισι ἀρχῆθεν, ἐπιμεμαθήκασι	δὲ	καὶ τῇ Οὐρανίῃ θύειν, παρά
[1, 107]	μὲν τὴν ἑωυτοῦ πόλιν, ἐπικατακλύσαι	δὲ	καὶ τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ὑπερθέμενος
[1, 176]	οὕτω ἔσχε ὁ Ἅρπαγος, παραπλησίως	δὲ	καὶ τὴν Καῦνον ἔσχε· καὶ
[1, 51]	Κροίσου εἰκόνα λέγουσι εἶναι. πρὸς	δὲ	καὶ τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς τὰ
[1, 199]	τετραέτεα μετεξέτεραι χρόνον μένουσι. ἐνιαχῇ	δὲ	καὶ τῆς Κύπρου ἐστὶ παραπλήσιος
[1, 10]	παρῆν καὶ ἡ γυνή. ἐσελθοῦσαν	δὲ	καὶ τιθεῖσαν τὰ εἵματα ἐθηεῖτο
[1, 75]	ποταμός, ἀμφοτέρῃ διαβατὸς ἐγένετο, οἳ	δὲ	καὶ τὸ παράπαν λέγουσι καὶ
[1, 137]	νυν τόνδε τὸν νόμον, αἰνέω	δὲ	καὶ τόνδε, τὸ μὴ μιῆς
[1, 186]	ἐγὼ δοκέω, ὀχληρὸν τοῦτο. αὕτη	δὲ	καὶ τοῦτο προεῖδε. ἐπείτε γὰρ
[1, 134]	τῶν ἄγχιστα οἰκεόντων σφίσι, οὗτοι	δὲ	καὶ τῶν ὁμούρων, οἳ δὲ
[1, 215]	αἰχμοφόροι, σαγάρις νομίζοντες ἔχειν. χρυσῷ	δὲ	καὶ χαλκῷ τὰ πάντα χρέωνται·
[1, 48]	ἀπιόντες ἐς τὰς Σάρδις. ὡς	δὲ	καὶ ὧλλοι οἱ περιπεμφθέντες παρῆσαν
[1, 87]	σῇ μὲν εὐδαιμονίῃ, τῇ ἐμεωυτοῦ	δὲ	κακοδαιμονίῃ, αἴτιος δὲ τούτων ἐγένετο
[1, 199]	τοι τὴν θεὸν Μύλιττα" Μύλιττα	δὲ	καλέουσι τὴν Ἀφροδίτην Ἀσσύριοι. τὸ
[1, 80]	ἀμύνηται. ταῦτα μὲν παραίνεσε, τὰς	δὲ	καμήλους ἔταξε ἀντία τῆς ἵππου
[1, 80]	πρὸς τὴν Κροίσου ἵππον, τῇ	δὲ	καμήλῳ ἕπεσθαι τὸν πεζὸν στρατὸν
[1, 10]	ἐδύνατο διαφυγεῖν, ἦν ἕτοιμος· ὁ	δὲ	Κανδαύλης, ἐπεὶ ἐδόκεε ὥρη τῆς
[1, 72]	ἁβρὸν οὔτε ἀγαθὸν οὐδέν. ~οἱ	δὲ	Καππαδόκαι ὑπὸ Ἑλλήνων Σύριοι ὀνομάζονται·
[1, 173]	δὲ τὰ μὲν Κρητικοῖσι τὰ	δὲ	Καρικοῖσι χρέωνται. ἓν δὲ τόδε
[1, 133]	ἐσθίοντας ἂν οὐ παύεσθαι. οἴνῳ	δὲ	κάρτα προσκέαται, καί σφι οὐκ
[1, 76]	κατὰ τὸ ἰσχυρὸν ἀλλήλων. μάχης	δὲ	καρτερῆς γενομένης καὶ πεσόντων ἀμφοτέρων
[1, 203]	Ἐρυθρὴ μία ἐοῦσα τυγχάνει. ~ἡ	δὲ	Κασπίη ἐστὶ ἑτέρη ἐπ᾽ ἑωυτῆς,
[1, 202]	ἐς τὴν Κασπίην θάλασσαν. ἡ	δὲ	Κασπίη θάλασσα ἐστὶ ἐπ᾽ ἑωυτῆς,
[1, 155]	ἀπεργμένον ἐν τῇ ἀκροπόλι. ~πυθόμενος	δὲ	κατ᾽ ὁδὸν ταῦτα ὁ Κῦρος
[1, 124]	τὴν τούτου προθυμίην τέθνηκας, τὸ	δὲ	κατὰ θεούς τε καὶ ἐμὲ
[1, 134]	δευτέρα δὲ τοὺς δευτέρους· μετὰ	δὲ	κατὰ λόγον προβαίνοντες τιμῶσι· ἥκιστα
[1, 186]	αὐτὸν λόγον τῷ τείχεϊ, τοῦτο	δὲ	κατὰ μέσην κου μάλιστα τὴν
[1, 196]	αὐτὰς ἵστατο ὅμιλος ἀνδρῶν, ἀνιστὰς	δὲ	κατὰ μίαν ἑκάστην κῆρυξ πωλέεσκε,
[1, 10]	εἵματα ἐθηεῖτο ὁ Γύγης. ὡς	δὲ	κατὰ νώτου ἐγένετο ἰούσης τῆς
[1, 120]	ἔκρινάν οἱ τὴν ὄψιν. οἳ	δὲ	κατὰ ταὐτὰ εἶπαν λέγοντες ὡς
[1, 206]	πρῆγμα, συμβουλευόμενος ὁκότερα ποιέῃ. τῶν	δὲ	κατὰ τὠυτὸ αἱ γνῶμαι συνεξέπιπτον
[1, 17]	ἐνεπίμπρη οὔτε θύρας ἀπέσπα, ἔα	δὲ	κατὰ χώρην ἑστάναι· ὁ δὲ
[1, 202]	ἐπιβάλλειν ἐπὶ τὸ πῦρ, ὀσφραινομένους	δὲ	καταγιζομένου τοῦ καρποῦ τοῦ ἐπιβαλλομένου
[1, 98]	εἰσὶ ὃ μὲν καταργυρωμένους ὁ	δὲ	κατακεχρυσωμένους ἔχων τοὺς προμαχεῶνας. ~ταῦτα
[1, 63]	παῖδας ἐπὶ ἵππους προέπεμπε, οἳ	δὲ	καταλαμβάνοντες τοὺς φεύγοντας ἔλεγον τὰ
[1, 171]	σφι γνώμας τοιάσδε ἀπεδέξαντο. ~Ἅρπαγος	δὲ	καταστρεψάμενος Ἰωνίην ἐποιέετο στρατηίην ἐπὶ
[1, 130]	ὡς εἴρηταί μοι πρότερον. Τοῦτον	δὲ	καταστρεψάμενος οὕτῳ πάσης τῆς Ἀσίης
[1, 141]	ἀπὸ Κροίσου οὐκ ἐπείθοντο, τότε	δὲ	κατεργασμένων τῶν πρηγμάτων ἦσαν ἕτοιμοι
[1, 189]	διαίρεε τὴν στρατιὴν δίχα, διελὼν	δὲ	κατέτεινε σχοινοτενέας ὑποδέξας διώρυχας ὀγδώκοντα
[1, 147]	Γλαύκου τοῦ Ἱππολόχου γεγονότας, οἳ	δὲ	Καύκωνας Πυλίους ἀπὸ Κόδρου τοῦ
[1, 172]	τούτοισι δὲ οὐ μέτα. ~οἱ	δὲ	Καύνιοι αὐτόχθονες δοκέειν ἐμοὶ εἰσί,
[1, 193]	γίνεται τεσσέρων εὐπετέως δακτύλων. ἐκ	δὲ	κέγχρου καὶ σησάμου ὅσον τι
[1, 159]	οὕτω τοῖσι ἱκέτῃσι βοηθέεις, Κυμαίους	δὲ	κελεύεις τὸν ἱκέτην ἐκδιδόναι; τὸν
[1, 157]	Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν, ἐκ τούτου	δὲ	κελευσμοσύνης Λυδοὶ τὴν πᾶσαν δίαιταν
[1, 140]	νέκυν Πέρσαι γῆ κρύπτουσι. Μάγοι	δὲ	κεχωρίδαται πολλὸν τῶν τε ἄλλων
[1, 8]	τὴν ἐμὴν θεήσασθαι γυμνήν; ἅμα	δὲ	κιθῶνι ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν
[1, 39]	σιδηρέης φάναι ἐμὲ τελευτήσειν. ὑὸς	δὲ	κοῖαι μὲν εἰσὶ χεῖρες, κοίη
[1, 208]	ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα· Κῦρος	δὲ	Κροῖσον ἐς τὰς χεῖρας ἐσθεὶς
[1, 85]	τὸ ἄστυ ἐπορθέετο. ~κατ᾽ αὐτὸν	δὲ	Κροῖσον τάδε ἐγίνετο. ἦν οἱ
[1, 30]	ὦ βασιλεῦ, Τέλλον Ἀθηναῖον" ἀποθωμάσας	δὲ	Κροῖσος τὸ λεχθὲν εἴρετο ἐπιστρεφέως·
[1, 44]	παιδὸς μόρον ἐσήμηνέ οἱ. ~ὁ	δὲ	Κροῖσος τῳ θανάτῳ τοῦ παιδὸς
[1, 71]	καὶ τὴν Περσέων δύναμιν. παρασκευαζομένου	δὲ	Κροίσου στρατεύεσθαι ἐπὶ Πέρσας, τῶν
[1, 86]	μὲν δὴ ποιέειν ταῦτα· τῷ	δὲ	Κροίσῳ ἑστεῶτι ἐπὶ τῆς πυρῆς
[1, 118]	τὸν ἰθὺν ἔφαινε λόγον· Ἀστυάγης	δὲ	κρύπτων τὸν οἱ ἐνεῖχε χόλον
[1, 98]	τρίτου δὲ κύκλου φοινίκεοι, τετάρτου	δὲ	κυάνεοι, πέμπτου δὲ σανδαράκινοι. οὕτω
[1, 16]	δυώδεκα, Σαδυάττεω δὲ Ἀλυάττης. οὗτος	δὲ	Κυαξάρῃ τε τῷ Δηιόκεω ἀπογόνῳ
[1, 98]	τοῦ δὲ δευτέρου μέλανες, τρίτου	δὲ	κύκλου φοινίκεοι, τετάρτου δὲ κυάνεοι,
[1, 157]	ἀγγέλους ἐκδιδόναι κελεύων Πακτύην. οἱ	δὲ	Κυμαῖοι ἔγνωσαν συμβουλῆς περὶ ἐς
[1, 116]	μὲν δὴ Ἀρτεμβάρεα πέμπει, τὸν	δὲ	Κῦρον ἦγον ἔσω οἱ θεράποντες
[1, 127]	πέμψας ἄγγελον ἐκάλεε αὐτόν. ὁ	δὲ	Κῦρος ἐκέλευε τὸν ἄγγελον ἀπαγγέλλειν
[1, 130]	ἀπὸ τούτου τῆς Ἀσίης. Ἀστυάγεα	δὲ	Κῦρος κακὸν οὐδὲν ἄλλο ποιήσας
[1, 72]	Πέρσας ἄρξαι Μήδων κατήκοοι, τότε	δὲ	Κύρου. ὁ γὰρ οὖρος ἦν
[1, 185]	τῇ Ἀσσυρίῃ ἀπικνέεται ῥέων· τῇ	δὲ	κώμῃ οὔνομα ἐστί, ἐς τὴν
[1, 4]	γυναικῶν λόγον οὐδένα ποιήσασθαι, Ἕλληνας	δὲ	Λακεδαιμονίης εἵνεκεν γυναικὸς στόλον μέγαν
[1, 65]	ἐπυνθάνετο ὁ Κροῖσος κατέχοντα, τοὺς	δὲ	Λακεδαιμονίους ἐκ κακῶν τε μεγάλων
[1, 183]	μέν μιν οὐκ εἶδον, τὰ	δὲ	λέγεται ὑπὸ Χαλδαίων, ταῦτα λέγω.
[1, 3]	ὤν αὐτοὶ δώσειν ἐκείνοισι. ~Δευτέρῃ	δὲ	λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον
[1, 14]	σταθμὸν ἔχοντες τριήκοντα τάλαντα· ἀληθέι	δὲ	λόγῳ χρεωμένῳ οὐ Κορινθίων τοῦ
[1, 151]	ἔχουσι, ἦν δεινὸν οὐδέν· τῇσι	δὲ	λοιπῇσι πόλισι ἕαδε κοινῇ Ἴωσι
[1, 141]	οἷσί περ ὁ Λυδός. τοῖσι	δὲ	λοιποῖσι Ἴωσι ἔδοξε κοινῷ λόγῳ
[1, 91]	τιμὴν οὐδέν οἱ προσήκουσαν. προθυμεομένου	δὲ	Λοξίεω ὅκως ἂν κατὰ τοὺς
[1, 74]	καὶ ἐγένετο ἡ μεταβολή. οἱ	δὲ	Λυδοί τε καὶ οἱ Μῆδοι
[1, 155]	ἐόντα σὲ λαβὼν ἄγω, αὐτοῖσι	δὲ	Λυδοῖσι τὴν πόλιν παρέδωκα, καὶ
[1, 94]	οἰκέειν τὸ μέχρι τοῦδε. ἀντὶ	δὲ	Λυδῶν μετονομασθῆναι αὐτοὺς ἐπὶ τοῦ
[1, 173]	μὲν τρόποισι τοιούτοισι χρέωνται, οἱ	δὲ	Λύκιοι ἐκ Κρήτης τὠρχαῖον γεγόνασι
[1, 66]	~οὕτω μὲν μεταβαλόντες εὐνομήθησαν, τῷ	δὲ	Λυκούργῳ τελευτήσαντι ἱρὸν εἱσάμενοι σέβονται
[1, 156]	ὀργῆς ἔφη οἱ πείθεσθαι. καλέσας	δὲ	Μαζάρεα ἄνδρα Μῆδον, ταῦτά τέ
[1, 161]	τοῦτο μὲν Πριηνέας ἐξηνδραποδίσατο, τοῦτο	δὲ	Μαιάνδρου πεδίον πᾶν ἐπέδραμε ληίην
[1, 134]	δὲ καὶ τῶν ὁμούρων, οἳ	δὲ	μάλα τῶν ἐχομένων, κατὰ τὸν
[1, 53]	οἳ μὲν ταῦτα ἐπειρώτων, τῶν	δὲ	μαντηίων ἀμφοτέρων ἐς τὠυτὸ αἱ
[1, 72]	Ἀρμενίου ὄρεος διὰ Κιλίκων, μετὰ	δὲ	Ματιηνοὺς μὲν ἐν δεξιῇ ἔχει
[1, 79]	οὔτε ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου. ἡ	δὲ	μάχη σφέων ἦν ἀπ᾽ ἵππων,
[1, 191]	σφι παρέστησαν οἱ Πέρσαι. ὑπὸ	δὲ	μεγάθεος τῆς πόλιος, ὡς λέγεται
[1, 61]	σφι προαιδέοντό κού τι. πολλῶν	δὲ	μεγάλα παρασχόντων χρήματα, Θηβαῖοι ὑπερεβάλοντο
[1, 194]	τὰ πλοῖα καὶ ἐλάσσω· τὰ	δὲ	μέγιστα αὐτῶν καὶ πεντακισχιλίων ταλάντων
[1, 77]	στρατόπεδα ἀμφότερα οὕτω ἠγωνίσατο. ~Κροῖσος	δὲ	μεμφθεὶς κατὰ τὸ πλῆθος τὸ
[1, 7]	τὸ γένος τὸ Κροίσου, καλεομένους	δὲ	Μερμνάδας. ἦν Κανδαύλης, τὸν οἱ
[1, 114]	καὶ αἱ βουκολίαι αὗται, ἔπαιζε	δὲ	μετ᾽ ἄλλων ἡλίκων ἐν ὁδῷ.
[1, 161]	μέν νυν Πακτύην ἐξέδοσαν. Μαζάρης	δὲ	μετὰ ταῦτα ἐστρατεύετο ἐπὶ τοὺς
[1, 157]	δίαιταν τῆς ζόης μετέβαλον. Μαζάρης	δὲ	μετὰ τοῦτο ἔπεμπε ἐς τὴν
[1, 45]	συμπέμψας αὐτὸν εὑρήκοι πολεμιώτατον. ~παρῆσαν	δὲ	μετὰ τοῦτο οἱ Λυδοὶ φέροντες
[1, 205]	βασιληίην, ἀπείπατο τὴν πρόσοδον. Κῦρος	δὲ	μετὰ τοῦτο, ὥς οἱ δόλῳ
[1, 74]	ἡμέρην ἐξαπίνης νύκτα γενέσθαι. τὴν	δὲ	μεταλλαγὴν ταύτην τῇ ἡμέρης Θαλῆς
[1, 26]	σχοινίον ἐς τὸ τεῖχος. ἔστι	δὲ	μεταξὺ τῆς τε παλαιῆς πόλιος,
[1, 208]	~γνῶμαι μὲν αὗται συνέστασαν· Κῦρος	δὲ	μετεὶς τὴν προτέρην γνώμην, τὴν
[1, 32]	ζάπλουτοι ἀνθρώπων ἀνόλβιοι εἰσί, πολλοὶ	δὲ	μετρίως ἔχοντες βίου εὐτυχέες. ὁ
[1, 13]	Λυδῶν, τόν δὲ βασιλεύειν, ἤν	δὲ	μή, ἀποδοῦναι ὀπίσω ἐς Ἡρακλείδας
[1, 156]	οὐκ ἀναπείσει μιν μεταβουλεύσασθαι, ἀρρωδέων	δὲ	μὴ καὶ ὕστερον κοτὲ οἱ
[1, 174]	ἐν τριμέτρῳ τόνῳ τάδε. Ἰσθμὸν	δὲ	μὴ πυργοῦτε μηδ᾽ ὀρύσσετε· Ζεὺς
[1, 196]	συνοικήσειν αὐτῇ, οὕτω ἀπάγεσθαι. εἰ	δὲ	μὴ συμφεροίατο, ἀποφέρειν τὸ χρυσίον
[1, 4]	σπουδήν ποιήσασθαι τιμωρέειν ἀνοήτων, τὸ	δὲ	μηδεμίαν ὤρην ἔχειν ἁρπασθεισέων σωφρόνων·
[1, 129]	τὸ ἀγαθὸν ἢ Περσέων. νῦν	δὲ	Μήδους μὲν ἀναιτίους τούτου ἐόντας
[1, 134]	ἀπὸ ἑωυτῶν κακίστους εἶναι. ἐπὶ	δὲ	Μήδων ἀρχὸν τῶν καὶ ἦρχε
[1, 101]	μοῦνον καὶ τοῦτον ἦρξε· ἔστι	δὲ	Μήδων τοσάδε γένεα, Βοῦσαι Παρητακηνοὶ
[1, 84]	τεῖχος ἔσονται Σάρδιες ἀνάλωτοι. ὁ	δὲ	Μήλης κατὰ τὸ ἄλλο τεῖχος
[1, 31]	αὐτῶν, οἵων τέκνων ἐκύρησε· ἡ	δὲ	μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα τῷ τε
[1, 142]	Σάμον τε καὶ Χίον, ἡ	δὲ	μία ἐν τῇ ἠπείρῳ ἵδρυται,
[1, 151]	Μηθυμναῖοι ἐόντας ὁμαίμους) ἐν Τενέδῳ	δὲ	μία οἴκηται πόλις, καὶ ἐν
[1, 18]	τὸν πόλεμον προσεῖχε ἐντεταμένως. τοῖσι	δὲ	Μιλησίοισι οὐδαμοὶ Ἰώνων τὸν πόλεμον
[1, 173]	τὸ παλαιὸν ἦν Μιλυάς, οἱ	δὲ	Μιλύαι τότε Σόλυμοι ἐκαλέοντο. ἕως
[1, 51]	γὰρ ὑπὸ Δελφῶν Θεοφανίοισι. φασὶ	δὲ	μιν Δελφοὶ Θεοδώρου τοῦ Σαμίου
[1, 116]	εἶναι ἔτι παρ᾽ ἑωυτῷ. Ἀστυάγης	δὲ	μιν οὐκ εὖ βουλεύεσθαι ἔφη
[1, 131]	Μύλιττα, Ἀράβιοι δὲ Ἀλιλάτ, Πέρσαι	δὲ	Μίτραν. ~θυσίη δὲ τοῖσι Πέρσῃσι
[1, 199]	ἕπεται οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ οὐδένα. ἐπεὰν	δὲ	μιχθῇ, ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται
[1, 36]	μὲν δὴ τούτων ἐδέοντο, Κροῖσος	δὲ	μνημονεύων τοῦ ὀνείρου τὰ ἔπεα
[1, 145]	ταύτην τὴν ζημίην ἐπέθηκαν. ~δυώδεκα	δὲ	μοι δοκέουσι πόλιας ποιήσασθαι οἱ
[1, 207]	σῷ κατὰ δύναμιν ἀποτρέψειν· τὰ	δὲ	μοι παθήματα ἐόντα ἀχάριτα μαθήματα
[1, 121]	οὐ τελέην ἠδίκεον, τῇ σεωυτοῦ	δὲ	μοίρῃ περίεις· νῦν ὦν ἴθι
[1, 216]	παραγίνονται· γαλακτοπόται δ᾽ εἰσί. θεῶν	δὲ	μοῦνον ἥλιον σέβονται, τῷ θύουσι
[1, 148]	ὑπὸ Ἰώνων Ποσειδέωνι Ἑλικωνίῳ. ἡ	δὲ	Μυκάλη ἐστὶ τῆς ἠπείρου ἄκρη
[1, 142]	κέεται πόλις πρὸς μεσαμβρίην, μετὰ	δὲ	Μυοῦς τε καὶ Πριήνη. αὗται
[1, 160]	ἐκπέμπουσι αὐτὸν ἐς Μυτιλήνην. οἱ	δὲ	Μυτιληναῖοι ἐπιπέμποντος τοῦ Μαζάρεος ἀγγελίας
[1, 187]	εὗρε χρήματα μὲν οὔ, τὸν	δὲ	νεκρὸν καὶ γράμματα λέγοντα τάδε·
[1, 135]	ἄρχον τε καὶ ἐπιτροπεῦον. ~ξεινικὰ	δὲ	νόμαια Πέρσαι προσίενται ἀνδρῶν μάλιστα.
[1, 202]	λέγουσι ἰχθῦς ὠμοὺς σιτεομένους, ἐσθῆτι	δὲ	νομίζοντας χρᾶσθαι φωκέων δέρμασι. τὸ
[1, 131]	περ οἱ Ἕλληνες εἶναι· οἳ	δὲ	νομίζουσι Διὶ μὲν ἐπὶ τὰ
[1, 94]	μὲν δὴ τοιοῦτο ἐστί. ~Λυδοὶ	δὲ	νόμοισι μὲν παραπλησίοισι χρέωνται καὶ
[1, 216]	τὰ ὀλβιώτατά σφι νενόμισται, τὸν	δὲ	νούσῳ τελευτήσαντα οὐ κατασιτέονται ἀλλ᾽
[1, 186]	διάβασιν ἐποιεῦντο οἱ Βαβυλώνιοι· τὰς	δὲ	νύκτας τὰ ξύλα ταῦτα ἀπαιρέεσκον
[1, 176]	ἀπέθανον πάντες Ξάνθιοι μαχόμενοι. τῶν	δὲ	νῦν Λυκίων φαμένων Ξανθίων εἶναι
[1, 155]	ἐγὼ κεφαλῇ ἀναμάξας φέρω· τὰ	δὲ	νῦν παρεόντα Πακτύης γὰρ ἐστὶ
[1, 119]	λαβεῖν τὸ βούλεται αὐτῶν. πειθόμενος	δὲ	ὁ Ἅρπαγος καὶ ἀποκαλύπτων ὁρᾷ
[1, 45]	ἦν τὸν ἑωυτοῦ παῖδα· Ἄδρηστος	δὲ	ὁ Γορδίεω τοῦ Μίδεω, οὗτος
[1, 11]	ἡ βασίλεια καλέοι, φοιτᾶν. ὡς	δὲ	ὁ Γύγης ἀπίκετο, ἔλεγε ἡ
[1, 14]	ἀλλὰ Κυψέλου τοῦ Ἠετίωνος. οὗτος	δὲ	ὁ Γύγης πρῶτος βαρβάρων τῶν
[1, 210]	Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν ἔλεγε τάδε· τῷ	δὲ	ὁ δαίμων προέφαινε ὡς αὐτὸς
[1, 183]	ἐπιβουλεύσας οὐκ ἐτόλμησε λαβεῖν, Χέρξης	δὲ	ὁ Δαρείου ἔλαβε καὶ τὸν
[1, 14]	προκατίζων ἐδίκαζε, ἐόντα ἀξιοθέητον· κεῖται	δὲ	ὁ θρόνος οὗτος ἔνθα περ
[1, 73]	ἀνδρὶ πέντε ἡμέραι ἀναισιμοῦνται. ~ἐστρατεύετο	δὲ	ὁ Κροῖσος ἐπὶ τὴν Καππαδοκίην
[1, 51]	γὰρ αὐτοῦ τέταρτον ἡμιτάλαντον. ~ἐπιτελέσας	δὲ	ὁ Κροῖσος ταῦτα ἀπέπεμπε ἐς
[1, 189]	ὅκῃ ἂν ἐλαύνῃ ἑκάστοτε. ~ἐπείτε	δὲ	ὁ Κῦρος πορευόμενος ἐπὶ τὴν
[1, 59]	πυρὸς ἔζεσαν καὶ ὑπερέβαλον. Χίλων	δὲ	ὁ Λακεδαιμόνιος παρατυχὼν καὶ θεησάμενος
[1, 25]	ἐπὶ δελφῖνος ἐπὲων ἄνθρωπος. ~Ἀλυάττης	δὲ	ὁ Λυδὸς τὸν πρὸς Μιλησίους
[1, 157]	οἴχετο φεύγων ἐς Κύμην. Μαζάρης	δὲ	ὁ Μῆδος ἐλάσας ἐπὶ τὰς
[1, 7]	Ἡρακλειδέων βασιλεὺς ἐγένετο Σαρδίων, Κανδαύλης	δὲ	ὁ Μύρσου ὕστατος. οἱ δὲ
[1, 19]	νηοῦ Ἀθηναίης ἐπίκλησιν Ἀσσησίης, ἁφθεὶς	δὲ	ὁ νηὸς κατεκαύθη. καὶ τὸ
[1, 61]	τὴν ἔχθρην τοῖσι στασιώτῃσι. μαθὼν	δὲ	ὁ Πεισίστρατος τὰ ποιεύμενα ἐπ᾽
[1, 23]	Θρασυβούλῳ τὸ χρηστήριον μηνύσας· ἐτυράννευε	δὲ	ὁ Περίανδρος Κορίνθου· τῷ δὴ
[1, 75]	γεφύρας διεβίβασε τὸν στρατόν, ὡς	δὲ	ὁ πολλὸς λόγος Ἑλλήνων, Θαλῆς
[1, 113]	τοῦ παιδίου τὸν νέκυν. πέμψας	δὲ	ὅ Ἅρπαγος τῶν ἑωυτοῦ δορυφόρων
[1, 176]	ὀγδώκοντα ἱστιέων, εἰσὶ ἐπήλυδες· αἱ	δὲ	ὀγδώκοντα ἱστίαι αὗται ἔτυχον τηνικαῦτα
[1, 82]	Ἀλκήνωρ τε καὶ Χρομίος, Λακεδαιμονίων	δὲ	Ὀθρυάδης· ὑπελείφθησαν δὲ οὗτοι νυκτὸς
[1, 149]	αἱ ἐν τῆ ἠπείρῳ. οὗτοι	δὲ	οἱ Αἰολέες χώρην μὲν ἔτυχον
[1, 182]	ἱρέες τούτου τοῦ θεοῦ. ~φασὶ	δὲ	οἱ αὐτοὶ οὗτοι, ἐμοὶ μὲν
[1, 192]	πλέον χοίνιξι τρισὶ Ἀττικῇσι, ἵπποι	δὲ	οἱ αὐτοῦ ἦσαν ἰδίῃ, πάρεξ
[1, 62]	οὗτοι μὲν δὴ συνηλίζοντο, Ἀθηναίων	δὲ	οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος, ἕως
[1, 63]	χρησθὲν ἐπῆγε τὴν στρατιήν. Ἀθηναῖοι	δὲ	οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος πρὸς
[1, 74]	Μῆδοι τοὺς Λυδοὺς ἐνίκησαν, πολλάκις	δὲ	οἱ Λυδοὶ τοὺς Μήδους, ἐν
[1, 214]	καὶ οὐδετέρους ἐθέλειν φεύγειν. τέλος	δὲ	οἱ Μασσαγέται περιεγένοντο, ἥ τε
[1, 127]	ποιεύμενος τά μιν ἐόργεε. ὡς	δὲ	οἱ Μῆδοι στρατευσάμενοι τοῖσι Πέρσῃσι
[1, 36]	τῶν Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε. πολλάκις	δὲ	οἱ Μυσοὶ ἐπ᾽ αὐτὸν ἐξελθόντες
[1, 177]	νυν αὐτῶν πλέω παρήσομεν· τὰ	δὲ	οἱ παρέσχε τε πόνον πλεῖστον
[1, 72]	ὑπὸ Ἑλλήνων Σύριοι ὀνομάζονται· ἦσαν	δὲ	οἱ Σύριοι οὗτοι τὸ μὲν
[1, 98]	προμαχεῶνες ἠνθισμένοι εἰσὶ φαρμάκοισι· δύο	δὲ	οἱ τελευταῖοί εἰσὶ ὃ μὲν
[1, 150]	ἐκ τῆς πατρίδος ὑπεδέξαντο. μετὰ	δὲ	οἱ φυγάδες τῶν Κολοφωνίων φυλάξαντες
[1, 160]	ἀποσπασθεὶς ὑπὸ Χίων ἐξεδόθη· ἐξέδοσαν	δὲ	οἱ Χῖοι ἐπὶ τῷ Ἀταρνέι
[1, 64]	Πεισίστρατος μὲν ἐτυράννευε Ἀθηνέων, Ἀθηναίων	δὲ	οἳ μὲν ἐν τῇ μάχη
[1, 5]	ἄλλως κως ταῦτα ἐγένετο, τὸν	δὲ	οἶδα αὐτὸς πρῶτον ὑπάρξαντα ἀδίκων
[1, 131]	πάσης τῆς Ἀσίης ἤρξε. ~Πέρσας	δὲ	οἶδα νόμοισι τοιοῖσιδε χρεωμένους, ἀγάλματα
[1, 28]	εἶχε καταστρεψάμενος ὁ Κροῖσος. εἰσὶ	δὲ	οἵδε, Λυδοί, Φρύγες, Μυσοί, Μαριανδυνοί,
[1, 17]	εἶναι ἔργον τῇ στρατιῇ. τὰς	δὲ	οἰκίας οὐ κατέβαλλε ὁ Λυδὸς
[1, 126]	δεξόμενος τὸν Περσέων στρατόν, πρὸς	δὲ	οἴνῳ τε καὶ σιτίοισι ὡς
[1, 201]	ἀντίον δὲ Ἰσσηδόνων ἀνδρῶν. εἰσὶ	δὲ	οἵτινες καὶ Σκυθικὸν λέγουσι τοῦτο
[1, 192]	μιν ἡ Βαβυλωνίη χωρῇ, τοὺς	δὲ	ὀκτὼ τῶν μηνῶν ἡ λοιπὴ
[1, 133]	λεπτὰ τῶν προβάτων προτιθέαται. σίτοισι	δὲ	ὀλίγοισι χρέωνται, ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι
[1, 132]	νόμος ἐστὶ θυσίας ποιέεσθαι. ἐπισχὼν	δὲ	ὀλίγον χρόνον ἀποφέρεται ὁ θύσας
[1, 189]	τὸν στρατὸν ὀρύσσειν ἐκέλευε. οἷα	δὲ	ὁμίλου πολλοῦ ἐργαζομένου ἤνετο μὲν
[1, 57]	ὁμόγλωσσοι οὔτε οἱ Πλακιηνοί, σφίσι	δὲ	ὁμόγλωσσοι· δηλοῦσί τε ὅτι τὸν
[1, 142]	ὁμολογέουσι κατὰ γλῶσσαν οὐδέν, σφισι	δὲ	ὁμοφωνέουσι. ἔτι δὲ τρεῖς ὑπόλοιποι
[1, 83]	δεόμενος Κροίσῳ βοηθέειν πολιορκεομένῳ. οἳ	δὲ	ὅμως, ἐπείτε ἐπύθοντο τοῦ κήρυκος,
[1, 178]	ἄλλα πολίσματα μεγάλα πολλά, τὸ	δὲ	ὀνομαστότατον καὶ ἰσχυρότατον καὶ ἔνθα
[1, 130]	καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ Δαρείου, ἀποστάντες	δὲ	ὀπίσω κατεστράφθησαν μάχῃ νικηθέντες. τότε
[1, 123]	τιμωρίην ἐσομένην ἐς Ἀστυάγεα, Κῦρον	δὲ	ὁρέων ἐπιτρεφόμενον ἐποιέετο σύμμαχον, τὰς
[1, 111]	κατέδοξα ἔνθεν γε ἦν. ἐθάμβεον	δὲ	ὁρέων χρυσῷ τε καὶ εἵμασι
[1, 62]	χρήματα καὶ ἄνδρας. ~ἐξ Ἐρετρίης	δὲ	ὁρμηθέντες διὰ ἑνδεκάτου ἔτεος ἀπίκοντο
[1, 185]	τε καὶ τετρακοσίων σταδίων· τὸν	δὲ	ὀρυσσόμενον χοῦν ἐκ τούτου τοῦ
[1, 146]	οὐδὲ τοῦ οὐνόματος οὐδέν, Μινύαι	δὲ	Ὀρχομένιοί σφι ἀναμεμίχαται καὶ Καδμεῖοι
[1, 146]	νομίζοντες γενναιότατοι εἶναι Ἰώνων, οὗτοι	δὲ	οὐ γυναῖκας ἠγάγοντο ἐς τὴν
[1, 114]	τῶν ὑπὸ Κύρου ἤντησε, λέγων	δὲ	οὐ Κύρου οὐ γάρ κω
[1, 39]	περὶ ἐμὲ φυλακὴν ἔχειν· τὸ	δὲ	οὐ μανθάνεις ἀλλὰ λέληθέ σε
[1, 171]	ὁμόγλωσσοι τοῖσι Καρσὶ ἐγένοντο, τούτοισι	δὲ	οὐ μέτα. ~οἱ δὲ Καύνιοι
[1, 207]	ἀρχὰς τὰς σὰς ἐλῶσι. νικῶν	δὲ	οὐ νικᾷς τοσοῦτον ὅσον εἰ
[1, 60]	καλῶς τε καὶ εὖ. ~μετὰ	δὲ	οὐ πολλὸν χρόνον τὠυτὸ φρονήσαντες
[1, 8]	εἶδος τῆς γυναικὸς ὑπερεπαινέων. χρόνου	δὲ	οὐ πολλοῦ διελθόντος χρῆν γὰρ
[1, 163]	οὗτοι εἰσὶ οἱ καταδέξαντες· ἐναυτίλλοντο	δὲ	οὐ στρογγύλῃσι νηυσὶ ἀλλὰ πεντηκοντέροισι.
[1, 45]	ἐπειδὴ σεωυτοῦ καταδικάζεις θάνατον. εἶς	δὲ	οὐ σύ μοι τοῦδε τοῦ
[1, 142]	θερμοῦ τε καὶ αὐχμώδεος. γλῶσσαν	δὲ	οὐ τὴν αὐτὴν οὗτοι νενομίκασι,
[1, 152]	πολλὰ τιμωρέειν ἑωυτοῖσι χρηίζων. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	οὔ κως ἐσήκουον, ἀλλ᾽ ἀπέδοξέ
[1, 215]	στόμια καὶ φάλαρα χρυσῷ. σιδήρῳ	δὲ	οὐδ᾽ ἀργύρῳ χρέωνται οὐδέν· οὐδὲ
[1, 143]	μηδαμοῖσι ἄλλοισι Ἰώνων οὐδ᾽ ἐδεήθησαν	δὲ	οὐδαμοὶ μετασχεῖν ὅτι μὴ Σμυρναῖοι)
[1, 24]	μέν νυν ἐκ Τάραντος, πιστεύοντα	δὲ	οὐδαμοῖσι μᾶλλον ἢ Κορινθίοισι μισθώσασθαι
[1, 216]	ἵκετο ἐς τὸ τυθῆναι. σπείρουσι	δὲ	οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀπὸ κτηνέων ζώουσι
[1, 11]	ποιησαμένη ἐκάλεε τὸν Γύγεα. ὁ	δὲ	οὐδὲν δοκέων αὐτήν τῶν πρηχθέντων
[1, 193]	ἐς ἀπιστίην πολλὴν ἀπῖκται. χρέωνται	δὲ	οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ᾽ ἢ ἐκ
[1, 30]	ἀνθρώπων ὀλβιώτατος ταῦτα ἐπειρώτα· Σόλων	δὲ	οὐδὲν ὑποθωπεύσας ἀλλὰ τῷ ἐόντι
[1, 137]	οὕτω τῷ θυμῷ χρᾶται. ἀποκτεῖναι	δὲ	οὐδένα κω λέγουσι τὸν ἑωυτοῦ
[1, 96]	Δηιόκεα καὶ αὐτοὶ δικασόμενοι, τέλος	δὲ	οὐδενὶ ἄλλῳ ἐπετράποντο. ~πλεῦνος δὲ
[1, 94]	ἔτεα δυῶν δέοντα εἴκοσι. ἐπείτε	δὲ	οὐκ ἀνιέναι τὸ κακὸν ἀλλ᾽
[1, 102]	ἔτεα, παρεδέξατο τὴν ἀρχήν, παραδεξάμενος	δὲ	οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν,
[1, 159]	ἐκ τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον	δὲ	οὐκ ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν
[1, 207]	τῶν ἀνθρωπηίων ἐστὶ πρηγμάτων, περιφερόμενος	δὲ	οὐκ ἐᾷ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς;
[1, 181]	οἱ τράπεζα παρακέεται χρυσέη. ἄγαλμα	δὲ	οὐκ ἔνι οὐδὲν αὐτόθι ἐνιδρυμένον,
[1, 112]	ἢν μὴ σφεα ποιήσῃ. ὡς	δὲ	οὐκ ἔπειθε ἄρα τὸν ἄνδρα,
[1, 112]	μηδεμιῇ τέχνῃ ἐκθεῖναί μιν. ὁ	δὲ	οὐκ ἔφη οἷός τ᾽ εἶναι
[1, 71]	ἔχουσι, χώρην ἔχοντες τρηχέαν. πρὸς	δὲ	οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι,
[1, 71]	τὴν ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται	δὲ	οὐκ ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ᾽ ὅσα
[1, 87]	ἄνδρα σβεννύντα τὸ πῦρ, δυναμένους	δὲ	οὐκέτι καταλαβεῖν, ἐπιβώσασθαι τὸν Ἀπόλλωνα
[1, 92]	ἐπὶ κνάφου ἕλκων διέφθειρε, τὴν	δὲ	οὐσίην αὐτοῦ ἔτι πρότερον κατιρώσας
[1, 138]	αὐτὴν αἰτίην ἐπιφέροντες. ἐς ποταμὸν	δὲ	οὔτε ἐνουρέουσι οὔτε ἐμπτύουσι, οὐ
[1, 119]	τοῦ παιδὸς τὰ λείμματα, ἰδὼν	δὲ	οὔτε ἐξεπλάγη ἐντός τε ἑωυτοῦ
[1, 148]	τῇ ἔθεντο οὔνομα Πανιώνια. πεπόνθασι	δὲ	οὔτι μοῦναι αἱ Ἰώνων ὁρταὶ
[1, 59]	ἔχοντες εἵποντό οἱ ὄπισθε. συνεπαναστάντες	δὲ	οὗτοι ἅμα Πεισιστράτῳ ἔσχον τὴν
[1, 14]	ἀριθμὸν ἓξ χρύσεοι ἀνακέαται. ἑστᾶσι	δὲ	οὗτοι ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ,
[1, 152]	Κύρου πρηγμάτων καὶ Ἰωνίης. ἀπικόμενοι	δὲ	οὗτοι ἐς Φώκαιαν ἔπεμπον ἐς
[1, 82]	Χρομίος, Λακεδαιμονίων δὲ Ὀθρυάδης· ὑπελείφθησαν	δὲ	οὗτοι νυκτὸς ἐπελθούσης. οἱ μὲν
[1, 36]	ὑὸς χρῆμα γίνεται μέγα· ὁρμώμενος	δὲ	οὗτος ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου
[1, 35]	γένεος δὲ τοῦ βασιληίου. παρελθὼν	δὲ	οὗτος ἐς τὰ Κροίσου οἰκία
[1, 180]	καὶ βαθὺς καὶ ταχύς· ἐξιεῖ	δὲ	οὗτος ἐς τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν.
[1, 179]	τῷ ποταμῷ τὸ οὔνομα· ἐσβάλλει	δὲ	οὗτος ἐς τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν
[1, 45]	εἵπετό οἱ ὁ φονεύς. στὰς	δὲ	οὗτος πρὸ τοῦ νεκροῦ παρεδίδου
[1, 216]	σέβονται, τῷ θύουσι ἵππους. νόος	δὲ	οὗτος τῆς θυσίης· τῶν θεῶν
[1, 98]	ἕτερον ἑτέρῳ κύκλῳ ἐνεστεῶτα. μεμηχάνηται	δὲ	οὕτω τοῦτο τὸ τεῖχος ὥστε
[1, 120]	σοὶ ἕτερα τοιαῦτα παρακελευόμεθα. τὸν	δὲ	παῖδα τοῦτον ἐξ ὀφθαλμῶν ἀπόπεμψαι
[1, 114]	ὑπὸ τοῦ σοῦ δούλου, βουκόλου	δὲ	παιδὸς ὧδε περιυβρίσμεθα, δεικνὺς τοῦ
[1, 61]	τοῦ Μεγακλέος τὴν θυγατέρα. οἷα	δὲ	παίδων τέ οἱ ὑπαρχόντων νεηνιέων
[1, 102]	δὴ Μήδων ἐστὶ τοσάδε. ~Δηιόκεω	δὲ	παῖς γίνεται Φραόρτης, ὃς τελευτήσαντος
[1, 85]	οἱ διέφερε πληγέντι ἀποθανεῖν· ὁ	δὲ	παῖς οὗτος ὁ ἄφωνος ὡς
[1, 156]	Λυδῶν ἐπὶ Σάρδις ἐστρατεύσαντο, αὐτὸν	δὲ	Πακτύην πάντως ζῶντα ἀγαγεῖν παρ᾽
[1, 50]	δὲ τὰ βραχύτερα τριπάλαιστα, ὕψος	δὲ	παλαιστιαῖα. ἀριθμὸν δὲ ἑπτακαίδεκα καὶ
[1, 141]	τῶν ἰχθύων καὶ ἐξειρύσαι, ἰδόντα	δὲ	παλλομένους εἰπεῖν ἄρα αὐτὸν πρὸς
[1, 163]	οὐκ ὀλίγοι στάδιοι εἰσί, τοῦτο	δὲ	πᾶν λίθων μεγάλων καὶ εὖ
[1, 148]	κατὰ φόνου τινὰ σκῆψιν. ~τὸ	δὲ	Πανιώνιον ἐστὶ τῆς Μυκάλης χῶρος
[1, 163]	δὲ Ταρτησσοῦ ὀγδώκοντα ἔτεα, ἐβίωσε	δὲ	πάντα εἴκοσι καὶ ἑκατόν. τούτῳ
[1, 120]	κώμης παῖδες ἐστήσαντο βασιλέα. ὁ	δὲ	πάντα ὅσα περ οἱ ἀληθέι
[1, 138]	ἁμαρτόντα τι ταῦτα ἔχειν. ξεῖνον	δὲ	πάντα τὸν λαμβανόμενον ὑπὸ τουτέων
[1, 99]	παρὰ βασιλέα μηδένα, δι᾽ ἀγγέλων	δὲ	πάντα χρᾶσθαι, ὁρᾶσθαι τε βασιλέα
[1, 92]	γενέσθαι τὴν Λυδῶν ἀρχήν. ὁ	δὲ	Πανταλέων ἦν Ἀλυάττεω μὲν παῖς,
[1, 147]	οἱ καθαρῶς γεγονότες Ἴωνες. εἰσὶ	δὲ	πάντες Ἴωνες ὅσοι ἀπ᾽ Ἀθηνέων
[1, 147]	καὶ Ἀπατούρια ἄγουσι ὁρτήν. ἄγουσι	δὲ	πάντες πλὴν Ἐφεσίων καὶ Κολοφωνίων·
[1, 150]	ἀποκληίσαντες ἔσχον τὴν πόλιν. βοηθησάντων	δὲ	πάντων Αἰολέων, ὁμολογίῃ ἐχρήσαντο τὰ
[1, 99]	ἐκέλευε τὸ τεῖχος οἰκέειν. οἰκοδομηθέντων	δὲ	πάντων κόσμον τόνδε Δηιόκης πρῶτος
[1, 46]	τὰ ἀπέπεμψε μαντευσόμενος Κροῖσος· Λιβύης	δὲ	παρὰ Ἄμμωνα ἀπέστελλε ἄλλους χρησομένους.
[1, 189]	ἐς ἕτερον ποταμὸν Τίγρην, ὁ	δὲ	παρὰ Ὦπιν πόλιν ῥέων ἐς
[1, 24]	χρήματα μὲν σφι προϊέντα, ψυχὴν	δὲ	παραιτεόμενον. οὔκων δὴ πείθειν αὐτὸν
[1, 104]	ἔθνος αὐτῶν ἐστι, Σάσπειρες, τοῦτο	δὲ	παραμειβομένοισι εἶναι ἐν τῇ Μηδικῇ.
[1, 35]	Κροῖσος δέ μιν ἐκάθηρε. ἔστι	δὲ	παραπλησίη ἡ κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι
[1, 198]	δέ σφι ἐν μέλιτι, θρῆνοι	δὲ	παραπλήσιοι τοῖσι ἐν Αἰγύπτῳ. ὁσάκις
[1, 197]	ἢ ἄλλον εἶδε ἐκφυγόντα. σιγῇ	δὲ	παρεξελθεῖν τὸν κάμνοντα οὔ σφι
[1, 77]	μῆνα συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις· τὸν	δὲ	παρεόντα καὶ μαχεσάμενον στρατὸν Πέρσῃσι,
[1, 185]	μὲν δὴ τοιοῦτον ἐποίησε, χῶμα	δὲ	παρέχωσε παρ᾽ ἑκάτερον τοῦ ποταμοῦ
[1, 115]	βουκόλον καὶ τὸν παῖδα. ἐπείτε	δὲ	παρῆσαν ἀμφότεροι, βλέψας πρὸς τὸν
[1, 126]	Δάοι Μάρδοι Δροπικοὶ Σαγάρτιοι. ~ὡς	δὲ	παρῆσαν ἅπαντες ἔχοντες τὸ προειρημένον,
[1, 174]	νῆσον τὴν χώρην ποιῆσαι. ἐντὸς	δὲ	πᾶσά σφι ἐγίνετο· τῇ γὰρ
[1, 72]	Συρίους Καππαδόκας ἀπέργει, ἐξ εὐωνύμου	δὲ	Παφλαγόνας. οὕτω ὁ Ἅλυς ποταμὸς
[1, 66]	πεδίον τὸ Τεγεητέων ἐργάζοντο. αἱ	δὲ	πέδαι αὗται ἐν τῇσι ἐδεδέατο
[1, 66]	μὲν τῶν ἄλλων ἀπείχοντο, οἳ	δὲ	πέδας φερόμενοι ἐπὶ Τεγεήτας ἐστρατεύοντο,
[1, 8]	σκοπέειν τινὰ τὰ ἑωυτοῦ. ἐγὼ	δὲ	πείθομαι ἐκείνην εἶναι πασέων γυναικῶν
[1, 46]	Ἄμμωνα ἀπέστελλε ἄλλους χρησομένους. διέπεμπε	δὲ	πειρώμενος τῶν μαντηίων ὅ τι
[1, 91]	ἐστὶ ἀποφυγεῖν καὶ θεῷ· Κροῖσος	δὲ	πέμπτου γονέος ἁμαρτάδα ἐξέπλησε, ὃς
[1, 133]	ὅλους ὀπτοὺς ἐν καμίνοισι, οἱ	δὲ	πένητες αὐτῶν τὰ λεπτὰ τῶν
[1, 93]	καὶ αἱ ἐνεργαζόμεναι παιδίσκαι. οὖροι	δὲ	πέντε ἐόντες ἔτι καὶ ἐς
[1, 31]	σφι ὠχέετο ἡ μήτηρ· σταδίους	δὲ	πέντε καὶ τεσσεράκοντα διακομίσαντες ἀπίκοντο
[1, 18]	τὸν πόλεμον ἦν συνάψας· τὰ	δὲ	πέντε τῶν ἐτέων τὰ ἑπόμενα
[1, 120]	Ἀστυάγης δίκην ταύτην ἐπέθηκε, Κύπου	δὲ	πέρι βουλεύων ἐκάλεε τοὺς αὐτοὺς
[1, 99]	εἶναι τοῦτό γε αἰσχρόν. ταῦτα	δὲ	περὶ ἑωυτὸν ἐσέμνυνε τῶνδε εἵνεκεν,
[1, 215]	χαλκῷ τὰ πάντα χρέωνται, ὅσα	δὲ	περὶ κεφαλὴν καὶ ζωστῆρας καὶ
[1, 5]	τε καὶ Φοίνικες λέγουσι· ἐγὼ	δὲ	περὶ μὲν τούτων οὐκ ἔρχομαι
[1, 73]	εὖ ὡς ἐόντας ἱκέτας· ὥστε	δὲ	περὶ πολλοῦ ποιεόμενος αὐτούς, παῖδάς
[1, 215]	στέρνα χαλκέους θώρηκας περιβάλλουσι, τὰ	δὲ	περὶ τοὺς χαλινοὺς καὶ στόμια
[1, 119]	τι ἂν ἐκεῖνος κελεύῃ, αὐτὸς	δὲ	περιχαρὴς ἐὼν φράζει τῇ γυναικὶ
[1, 125]	βασιλέες οἱ Περσεῖδαι γεγόνασι. ἄλλοι	δὲ	Πέρσαι εἰσὶ οἵδε, Πανθιαλαῖοι Δηρουσιαῖοι
[1, 211]	φορβῆς καὶ οἴνου ηὗδον. οἱ	δὲ	Πέρσαι ἐπελθόντες πολλοὺς μὲν σφέων
[1, 86]	πάντα χρόνον τῆς ζόης. ~οἱ	δὲ	Πέρσαι τάς τε δὴ Σάρδις
[1, 125]	Κῦρος μὲν ταῦτα προηγόρευσε. ἔστι	δὲ	Πέρσεων συχνὰ γένεα, καὶ τὰ
[1, 107]	γυναῖκα, δεδοικὼς τὴν ὄψιν· ὁ	δὲ	Πέρσῃ διδοῖ τῷ οὔνομα ἦν
[1, 91]	θυγάτηρ τοῦ Μήδων βασιλέος, ὁ	δὲ	Πέρσης τε ἦν καὶ ἀρχόμενος
[1, 80]	πεζοὶ τοῖσι Πέρσῃσι συνέβαλλον. χρόνῳ	δὲ	πεσόντων ἀμφοτέρων πολλῶν ἐτράποντο οἱ
[1, 175]	ἀμαχητὶ σφέας αὐτοὺς παρέδοσαν. ~ἦσαν	δὲ	Πηδασέες οἰκέοντες ὑπὲρ Ἁλικαρνησσοῦ μεσόγαιαν·
[1, 27]	Πριηνέα ἀπικόμενον ἐς Σάρδις, οἳ	δὲ	Πιττακὸν τὸν Μυτιληναῖον, εἰρομένου Κροίσου
[1, 127]	αὐτομόλεον πρὸς τοὺς Πέρσας, οἱ	δὲ	πλεῖστοι ἐθελοκάκεόν τε καὶ ἔφευγον.
[1, 199]	σφι ὄπισθε ἕπεται πολλή. αἱ	δὲ	πλεῦνες ποιεῦσι ὧδε· ἐν τεμένεϊ
[1, 133]	τῇ ἕκαστος ἐγένετο. ἐν ταύτῃ	δὲ	πλέω δαῖτα τῶν ἀλλέων δικαιεῦσι
[1, 82]	τούτων εἶναι τὸν χῶρον· τὸ	δὲ	πλῆθος τοῦ στρατοῦ ἀπαλλάσσεσθαι ἑκάτερον
[1, 214]	ἑνὸς δέοντα τριήκοντα ἔτεα. ἀσκὸν	δὲ	πλήσασα αἵματος ἀνθρωπηίου Τόμυρις ἐδίζητο
[1, 179]	ἐκ τοῦ ὀρύγματος ἐκφερομένην, ἑλκύσαντες	δὲ	πλίνθους ἱκανὰς ὤπτησαν αὐτὰς ἐν
[1, 194]	ταλάντων γόμον ἔχει. ἐν ἑκάστῳ	δὲ	πλοίῳ ὄνος ζωὸς ἔνεστι, ἐν
[1, 74]	ἰσχυραὶ οὐκ ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια	δὲ	ποιέεται ταῦτα τὰ ἔθνεα τὰ
[1, 70]	αὐτοὶ ἦσαν ἕτοιμοι ἐπαγγείλαντι, τοῦτο	δὲ	ποιησάμενοι κρητῆρα χάλκεον ζῳδίων τε
[1, 119]	δὲ ἥψησε τῶν κρεῶν, εὔτυκα	δὲ	ποιησάμενος εἶχε ἕτοιμα. ἐπείτε δὲ
[1, 176]	ἀκρόπολιν πᾶσαν ταύτην καίεσθαι. ταῦτα	δὲ	ποιήσαντες καὶ συνομόσαντες ὅρκους δεινούς,
[1, 117]	μὴ τάδε ἐπιτελέα ποιήσῃ. ἐπείτε	δὲ	ποιήσαντος τούτου τὰ κελευόμενα ἐτελεύτησε
[1, 78]	ὄφιν εἶναι γῆς παῖδα, ἵππον	δὲ	πολέμιόν τε καὶ ἐπήλυδα. Τελμησσέες
[1, 90]	οἱ ἐδόκεε εὖ ὑποτίθεσθαι· αἰνέσας	δὲ	πολλά, καὶ ἐντειλάμενος τοῖσι δορυφόροισι
[1, 133]	σίτοισι δὲ ὀλίγοισι χρέωνται, ἐπιφορήμασι	δὲ	πολλοῖσι καὶ οὐκ ἁλέσι· καὶ
[1, 185]	ὕψος ὅσον τι ἐστί. κατύπερθε	δὲ	πολλῷ Βαβυλῶνος ὤρυσσε ἔλυτρον λίμνῃ,
[1, 134]	ὀλίγῳ, τὰς παρειὰς φιλέονται· ἢν	δὲ	πολλῷ ᾖ οὕτερος ἀγεννέστερος, προσπίπτων
[1, 56]	μὲν οὐδαμῇ κω ἐξεχώρησε, τὸ	δὲ	πολυπλάνητον κάρτα. ἐπὶ μὲν γὰρ
[1, 152]	τῷ οὔνομα ἦν Πύθερμος. ὁ	δὲ	πορφύρεόν τε εἷμα περιβαλόμενος, ὡς
[1, 186]	πόλιος ἐούσης δύο φαρσέων, τοῦ	δὲ	ποταμοῦ μέσον ἔχοντος, ἐπὶ τῶν
[1, 15]	Γύγην βασιλεύσαντος μνήμην ποιήσομαι. οὗτος	δὲ	Πριηνέας τε εἷλε ἐς Μίλητόν
[1, 98]	λέγοντες πείθουσι ἑωυτοὺς βασιλεύεσθαι. ~αὐτίκα	δὲ	προβαλλομένων ὅντινα στήσονται βασιλέα, ὁ
[1, 211]	Κύρῳ τὸν παῖδα Δαρεῖον, Κῦρος	δὲ	προελθὼν ἀπὸ τοῦ Ἀράξεω ἡμέρης
[1, 92]	τῶν κιόνων αἱ πολλαί, ἐν	δὲ	Προνηίης τῆς ἐν Δελφοῖσι ἀσπὶς
[1, 109]	πάντα Ἀστυάγεος ῥηθέντα λόγον. ἣ	δὲ	πρὸς αὐτὸν λέγει νῦν ὦν
[1, 36]	ποιέεσκον μὲν κακὸν οὐδέν, ἔπασχον	δὲ	πρὸς αὐτοῦ. τέλος δὲ ἀπικόμενοι
[1, 204]	καλεομένης ὁ Καύκασος ἀπέργει, τὰ	δὲ	πρὸς ἠῶ τε καὶ ἥλιον
[1, 201]	λέγεται εἶναι καὶ ἄλκιμον, οἰκημένον	δὲ	πρὸς ἠῶ τε καὶ ἡλίου
[1, 174]	ὁ Κεραμεικὸς κόλπος ἀπέργει, τὰ	δὲ	πρὸς νότον ἡ κατὰ Σύμην
[1, 144]	νικήσας τὸν νόμον κατηλόγησε, φέρων	δὲ	πρὸς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία προσεπασσάλευσε
[1, 91]	μεγάλην ἀρχὴν αὐτὸν καταλύσειν. τὸν	δὲ	πρὸς ταῦτα χρῆν εὖ μέλλοντα
[1, 84]	ἄμαχόν τε καὶ ἀπότομον· ἔστι	δὲ	πρὸς τοῦ Τμώλου τετραμμένον τῆς
[1, 32]	ἀπαθὴς κακῶν, εὔπαις, εὐειδής. εἰ	δὲ	πρὸς τούτοισι ἔτι τελευτήσῃ τὸν
[1, 63]	οἳ μὲν πρὸς κύβους οἳ	δὲ	πρὸς ὕπνον. οἱ δὲ ἀμφὶ
[1, 6]	τοὺς ἐν τῇ Ἀσίῃ, φίλους	δὲ	προσεποιήσατο Λακεδαιμονίους. πρὸ δὲ τῆς
[1, 7]	δὲ ὁ Μύρσου ὕστατος. οἱ	δὲ	πρότερον Ἄγρωνος βασιλεύσαντες ταύτης τῆς
[1, 199]	ἱρὸν τοῦτο τὸ ἀργύριον. τῷ	δὲ	πρώτῳ ἐμβαλόντι ἕπεται οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ
[1, 76]	ἐς τὴν Πτερίην καλεομένην ἡ	δὲ	Πτερίη ἐστὶ τῆς χώρης ταύτης
[1, 122]	ἀλλ᾽ ἡμαρτηκέναι πλεῖστον, κατ᾽ ὁδὸν	δὲ	πυθέσθαι πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ πάθην·
[1, 85]	περὶ αὐτοῦ ἐπεπόμφεε χρησομένους. ἡ	δὲ	Πυθίη οἱ εἶπε τάδε. Λυδὲ
[1, 55]	πολυχρόνιος ἔσται ἡ μουναρχίη. ἡ	δὲ	Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε. ἀλλ᾽
[1, 167]	βουλόμενοι ἀκέσασθαι τὴν ἁμαρτάδα. ἡ	δὲ	Πυθίη σφέας ἐκέλευσε ποιέειν τὰ
[1, 67]	τῷ πολέμῳ Τεγεητέων γενοίατο. ἡ	δὲ	Πυθίη σφι ἔχρησε τὰ Ὀρέστεω
[1, 66]	πάσῃ τῇ Ἀρκάδων χωρῇ. ἡ	δὲ	Πυθίη σφι χρᾷ τάδε. Ἀρκαδίην
[1, 174]	θεοπρόπους ἐπειρησομένους τὸ ἀντίξοον. ἡ	δὲ	Πυθίη σφι, ὡς αὐτοὶ Κνίδιοι
[1, 212]	τῷ οὔνομα ἦν Σπαργαπίσης. ~ἣ	δὲ	πυθομένη τά τε περὶ τὴν
[1, 157]	ἐς ἤθεα τὰ Περσέων, Πακτύης	δὲ	πυθόμενος ἀγχοῦ εἶναι στρατὸν ἐπ᾽
[1, 163]	οὐκ ἔπειθε τοὺς Φωκαιέας, ὁ	δὲ	πυθόμενος τὸν Μῆδον παρ᾽ αὐτῶν
[1, 187]	μὴ οὐ λαβεῖν αὐτά· τῇσι	δὲ	πύλῃσι ταύτῃσι οὐδὲν ἐχρᾶτο τοῦδε
[1, 86]	μὲν Κροῖσον ταῦτα ἀπηγέεσθαι, τῆς	δὲ	πυρῆς ἤδη ἁμμένης καίεσθαι τὰ
[1, 70]	αὐτὸν νηυσὶ μακρῇσι ἐπιπλώσαντες· αὐτοὶ	δὲ	Σάμιοι λέγουσι ὡς ἐπείτε ὑστέρησαν
[1, 98]	φοινίκεοι, τετάρτου δὲ κυάνεοι, πέμπτου	δὲ	σανδαράκινοι. οὕτω τῶν πέντε κύκλων
[1, 70]	τῶν Λακεδαιμονίων τὸν κρητῆρα, ἐπυνθάνοντο	δὲ	Σάρδις τε καὶ Κροῖσον ἡλωκέναι,
[1, 21]	ἐς τὴν Μίλητον ἦν, Θρασύβουλος	δὲ	σαφέως προπεπυσμένος πάντα λόγον, καὶ
[1, 139]	Δωριέες μὲν σὰν καλέουσι, Ἴωνες	δὲ	σίγμα· ἐς τοῦτο διζήμενος εὑρήσεις
[1, 195]	καὶ σκῆπτρον χειροποίητον· ἐπ᾽ ἑκάστῳ	δὲ	σκήπτρῳ ἔπεστι πεποιημένον ἢ μῆλον
[1, 104]	μάχῃ τῆς ἀρχῆς κατελύθησαν. οἱ	δὲ	Σκύθαι τὴν Ἀσίην πᾶσαν ἐπέσχον.
[1, 34]	παντὸς χρήματος ὁρᾶν ἐκέλευε. ~μετὰ	δὲ	Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ ἐκ θεοῦ
[1, 197]	καταπορνεύει τὰ θήλεα τέκνα. ~δεύτερος	δὲ	σοφίῃ ὅδε ἄλλος σφι νόμος
[1, 65]	Λεωβώτεω, ἀδελφιδέου μὲν ἑωυτοῦ βασιλεύοντος	δὲ	Σπαρτιητέων, ἐκ Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα.
[1, 32]	εὐδαιμονίης δευτερεῖα ἔνεμε τούτοισι, Κροῖσος	δὲ	σπερχθεὶς εἶπε ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε,
[1, 59]	τυραννίδα ἤγειρε τρίτην στάσιν· συλλέξας	δὲ	στασιώτας καὶ τῷ λόγῳ τῶν
[1, 34]	μὲν τῷ παιδὶ γυναῖκα, ἐωθότα	δὲ	στρατηγέειν μιν τῶν Λυδῶν οὐδαμῇ
[1, 32]	πᾶν ἐστὶ ἄνθρωπος συμφορή. ἐμοὶ	δὲ	σὺ καὶ πλουτέειν μέγα φαίνεαι
[1, 155]	οὗτος δότω τοι δίκην. Λυδοῖσι	δὲ	συγγνώμην ἔχων τάδε αὐτοῖσι ἐπίταξον,
[1, 63]	οἱ ἐνθεάζων χρᾷ τάδε, Πεισίστρατος	δὲ	συλλαβὼν τὸ χρηστήριον καὶ φὰς
[1, 74]	ἀμφότεροι εἰρήνην ἑωυτοῖσι γενέσθαι. οἱ	δὲ	συμβιβάσαντες αὐτοὺς ἦσαν οἵδε, Συέννεσίς
[1, 80]	ἱππεύεσθαι ἀγαθοί. ~ἐς τὸ πεδίον	δὲ	συνελθόντων τοῦτο τὸ πρὸ τοῦ
[1, 24]	ἐκβαλόντας ἔχειν τὰ χρήματα. τὸν	δὲ	συνέντα τοῦτο λίσσεσθαι, χρήματα μὲν
[1, 185]	τῇ οὔνομα ἦν Νίτωκρις, αὕτη	δὲ	συνετωτέρη γενομένη τῆς πρότερον ἀρξάσης
[1, 68]	ἴσον ἐόντα τῇ σορῷ· μετρήσας	δὲ	συνέχωσα ὀπίσω" ὃ μὲν δή
[1, 86]	Πέρσαι ἤγαγον παρὰ Κῦρον. ὁ	δὲ	συννήσας πυρὴν μεγάλην ἀνεβίβασε ἐπ᾽
[1, 88]	περὶ ἐκεῖνον ἐόντες πάντες. ὁ	δὲ	συννοίῃ ἐχόμενος ἥσυχος ἦν· μετὰ
[1, 84]	αὐτὸν ἄλλοι Περσέων ἀνέβαινον· προσβάντων	δὲ	συχνῶν οὕτω δὴ Σάρδιές τε
[1, 155]	ὅπλα ἀρήια μὴ ἐκτῆσθαι, κέλευε	δὲ	σφέας κιθῶνάς τε ὑποδύνειν τοῖσι
[1, 82]	τοὺς μὲν ἀποφαίνοντες πεφευγότας, τὸν	δὲ	σφέτερον παραμείναντα καὶ σκυλεύσαντα τοὺς
[1, 31]	ἐν τέλεϊ τούτῳ ἔσχοντο. Ἀργεῖοι	δὲ	σφέων εἰκόνας ποιησάμενοι ἀνέθεσαν ἐς
[1, 82]	δὲ ἑκατέρων ὑπολειφθέντες συνέβαλον. μαχομένων	δὲ	σφέων καὶ γινομένων ἰσοπαλέων ὑπελείποντο
[1, 164]	τὰ ἐκεῖνοι μέλλοιεν ποιέειν, ὅμως	δὲ	σφι παριέναι βουλεύσασθαι. ἐν ᾧ
[1, 118]	τὸν παῖδα τὸν νεήλυδα, τοῦτο	δὲ	σῶστρα γὰρ τοῦ παιδὸς μέλλω
[1, 50]	τὰ μακρότερα ποιέων ἑξαπάλαιστα, ἐπὶ	δὲ	τὰ βραχύτερα τριπάλαιστα, ὕψος δὲ
[1, 82]	χρυσοφορήσειν, πρὶν Θυρέας ἀνασώσωνται. Λακεδαιμόνιοι	δὲ	τὰ ἐναντία τούτων ἔθεντο νόμον·
[1, 65]	ἐφύλαξε ταῦτα μὴ παραβαίνειν· μετὰ	δὲ	τὰ ἐς πόλεμον ἔχοντα, ἐνωμοτίας
[1, 8]	καὶ τὴν αἰδῶ γυνή. πάλαι	δὲ	τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται, ἐκ
[1, 31]	ἔπεσε καὶ ἐτίμησαν μεγάλως" ~ὣς	δὲ	τὰ κατὰ τὸν Τέλλον προετρέψατο
[1, 216]	ἄλλα πρόβατα ἅμα αὐτῷ, ἑψήσαντες	δὲ	τὰ κρέα κατευωχέονται. ταῦτα μὲν
[1, 173]	Λύκιοι ἀνὰ χρόνον ἐκλήθησαν. νόμοισι	δὲ	τὰ μὲν Κρητικοῖσι τὰ δὲ
[1, 35]	Λυδοῖσι καὶ τοῖσι Ἕλλησι. ἐπείτε	δὲ	τὰ νομιζόμενα ἐποίησε ὁ Κροῖσος,
[1, 17]	δὲ κατὰ χώρην ἑστάναι· ὁ	δὲ	τὰ τε δένδρεα καὶ τὸν
[1, 159]	μὲν πρὸς τὸν Ἀριστόδικον, λέγουσαν	δὲ	τάδε ἀνοσιώτατε ἀνθρώπων, τί τάδε
[1, 125]	ἀνέπεισε ἀπίστασθαι ἀπὸ Μήδων. ἔστι	δὲ	τάδε, ἐξ ὧν ὧλλοι πάντες
[1, 207]	ὅσον ἂν ἐκεῖνοι ὑπεξίωσι, ἐνθεῦτεν	δὲ	τάδε ποιεῦντας πειρᾶσθαι ἐκείνων περιγενέσθαι.
[1, 20]	ἐγὼ οὕτω ἀκούσας γενέσθαι· Μιλήσιοι	δὲ	τάδε προστιθεῖσι τούτοισι, Περίανδρον τὸν
[1, 55]	μαντείου ἀληθείην, ἐνεφορέετο αὐτοῦ. ἐπειρώτα	δὲ	τάδε χρηστηριαζόμενος, εἴ οἱ πολυχρόνιος
[1, 163]	οὔνομα μὲν ἦν, Ἀργανθώνιος, ἐτυράννευσε	δὲ	Ταρτησσοῦ ὀγδώκοντα ἔτεα, ἐβίωσε δὲ
[1, 195]	παραπλήσια τῇσι Βοιωτίῃσι ἐμβάσι. κομῶντες	δὲ	τὰς κεφαλὰς μίτρῃσι ἀναδέονται, μεμυρισμένοι
[1, 151]	οἰκημενέων· κεχωρίδαται γὰρ αὗται. αἱ	δὲ	τὰς νήσους ἔχουσαι πέντε μὲν
[1, 76]	τὴν πόλιν καὶ ἠνδραποδίσατο, εἷλε	δὲ	τὰς περιοικίδας αὐτῆς πάσας, Συρίους
[1, 209]	τῇ ἐμῇ ἀρχῇ ἑάλωκε. ὡς	δὲ	ταῦτα ἀτρεκέως οἶδα, ἐγὼ σημανέω·
[1, 161]	στρατῷ, Μαγνησίην τε ὡσαύτως. μετὰ	δὲ	ταῦτα αὐτίκα νούσῳ τελευτᾷ. ~ἀποθανόντος
[1, 100]	δοκέοι εἶναι μὴ ὁρῶσι. ~ἐπείτε	δὲ	ταῦτα διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε ἑωυτὸν
[1, 112]	νῦν τε ὅδε ἐστί" ~ἅμα	δὲ	ταῦτα ἔλεγε ὁ βουκόλος καὶ
[1, 2]	πρὸς ἴσα σφι γενέσθαι, μετὰ	δὲ	ταῦτα Ἕλληνας αἰτίους τῆς δευτέρης
[1, 2]	ἀδικημάτων πρῶτον τοῦτο ἄρξαι· μετὰ	δὲ	ταῦτα Ἑλλήνων τινάς οὐ γὰρ
[1, 56]	παύσεσθαι κοτὲ τῆς ἀρχῆς. μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐφρόντιζε ἱστορέων τοὺς ἂν
[1, 90]	τοῦ ἂν ἑκάστοτε δέῃ" ὡς	δὲ	ταῦτα ἤκουσε ὁ Κροῖσος, πέμπων
[1, 50]	ἐνόμισε μαντήιον ἀψευδὲς ἐκτῆσθαι. ~μετὰ	δὲ	ταῦτα θυσίῃσι μεγάλῃσι τὸν ἐν
[1, 68]	κακῷ ἀνθρώπου σίδηρος ἀνεύρηται. συμβαλόμενος	δὲ	ταῦτα καὶ ἀπελθὼν ἐς Σπάρτην
[1, 198]	ἅψονται πρὶν ἂν λούσωνται. ταὐτὰ	δὲ	ταῦτα καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ
[1, 90]	μαντηίῳ ἐστρατεύσατο ἐπὶ Πέρσας· λέγων	δὲ	ταῦτα κατέβαινε αὖτις παραιτεόμενος ἐπεῖναί
[1, 106]	πλὴν τῆς Βαβυλωνίης μοίρης. μετὰ	δὲ	ταῦτα Κυαξάρης μέν, βασιλεύσας τεσσεράκοντα
[1, 211]	κατὰ τὰς Κροίσου ὑποθήκας. μετὰ	δὲ	ταῦτα Κύρου τε καὶ Περσέων
[1, 8]	γυναῖκα πολλὸν πασέων καλλίστην. ὥστε	δὲ	ταῦτα νομίζων, ἦν γάρ οἱ
[1, 127]	ἢ Ἀστυάγης αὐτὸς βουλήσεται. ἀκούσας	δὲ	ταῦτα ὁ Ἀστυάγης Μήδους τε
[1, 41]	ἰέναι ἐπὶ τὴν ἄγρην" ~εἴπας	δὲ	ταῦτα ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τὸν
[1, 74]	ποιήσαντες Ἀλυάττεω ἱκέται ἐγένοντο. ~μετὰ	δὲ	ταῦτα, οὐ γὰρ δὴ ὁ
[1, 212]	τριτημορίδι τοῦ στρατοῦ κατυβρίσας. εἰ	δὲ	ταῦτα οὐ ποιήσεις, ἥλιον ἐπόμνυμί
[1, 73]	τρηχέως κάρτα περιέσπε ἀεικείῃ. οἳ	δὲ	ταῦτα πρὸς Κυαξάρεω παθόντες, ὥστε
[1, 150]	Ἰώνων ἐκλιπεῖν Σμύρνην Αἰολέας. ποιησάντων	δὲ	ταῦτα Σμυρναίων ἐπιδιείλοντο σφέας αἱ
[1, 67]	ἐν τῷ κέοιτο Ὀρέστης. εἰρωτῶσι	δὲ	ταῦτα τοῖσι θεοπρόποισι λέγει ἡ
[1, 207]	ἀκρήτου καὶ σιτία παντοῖα· ποιήσαντας	δὲ	ταῦτα, ὑπολιπομένους τῆς στρατιῆς τὸ
[1, 94]	κατεστεώσας ἑωυτῶν ἐξεύρημα γενέσθαι· ἅμα	δὲ	ταύτας τε ἐξευρεθῆναι παρὰ σφίσι
[1, 158]	οἱ Κυμαῖοι, ὁρμέατο ἐκδιδόναι· ὁρμημένου	δὲ	ταύτῃ τοῦ πλήθεος, Ἀριστόδικος ὁ
[1, 167]	ἥτις νῦν Ὑέλη καλέεται· ἔκτισαν	δὲ	ταύτην πρὸς ἀνδρὸς Ποσειδωνιήτεω μαθόντες
[1, 71]	καὶ πρόσθε εἶναι σοφός, ἀπὸ	δὲ	ταύτης τῆς γνώμης καὶ τὸ
[1, 165]	ὑπολειπομένῳ ἑωυτῶν τοῦ στόλου, πρὸς	δὲ	ταύτῃσι καὶ μύδρον σιδήρεον κατεπόντωσαν
[1, 111]	δὲ ἐκπλαγεὶς ἤια ἔσω. ὡς	δὲ	τάχιστα ἐσῆλθον, ὁρέω παιδίον προκείμενον
[1, 112]	τέτοκα γὰρ καὶ ἐγώ, τέτοκα	δὲ	τεθνεός. τοῦτο μὲν φέρων πρόθες,
[1, 178]	καὶ πλέη ὕδατος περιθέει, μετὰ	δὲ	τεῖχος πεντήκοντα μὲν πηχέων βασιληίων
[1, 103]	στρατὸς αὐτοῦ ὁ πολλός. ~Φραόρτεω	δὲ	τελευτήσαντος ἐξεδέξατο Κυαξάρης ὁ Φραόρτεω
[1, 179]	ὤπτησαν αὐτὰς ἐν καμίνοισι· μετὰ	δὲ	τέλματι χρεώμενοι ἀσφάλτῳ θερμῇ καὶ
[1, 86]	καὶ τοὺς προσελθόντας ἐπειρωτᾶν· Κροῖσον	δὲ	τέως μὲν σιγὴν ἔχειν εἰρωτώμενον,
[1, 94]	ἑωυτὸν τὸν βασιλέα προστάσσειν, ἐπὶ	δὲ	τῇ ἀπαλλασσομένῃ τὸν ἑωυτοῦ παῖδα,
[1, 110]	συνοίκεε δὲ ἑωυτοῦ συνδούλῃ, οὔνομα	δὲ	τῇ γυναικὶ ἦν τῇ συνοίκεε
[1, 166]	τὸ Σαρδόνιον καλεόμενον πέλαγος. συμμισγόντων	δὲ	τῇ ναυμαχίῃ Καδμείη τις νίκη
[1, 60]	νέης ἐπ᾽ ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος	δὲ	τῇ στάσι ὁ Μεγακλέης ἐπεκηρυκεύετο
[1, 66]	δὴ ἐξανδραποδιούμενοι τοὺς Τεγεήτας. ἑσσωθέντες	δὲ	τῇ συμβολῇ, ὅσοι αὐτῶν ἐζωγρήθησαν,
[1, 44]	τὸν αὐτὸς φόνου ἐκάθηρε· περιημεκτέων	δὲ	τῇ συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε μὲν
[1, 126]	καὶ σιτίοισι ὡς ἐπιτηδεοτάτοισι. ἀπικομένους	δὲ	τῇ ὑστεραίῃ τοὺς Πέρσας κατακλίνας
[1, 31]	οὐ παρεγίνοντο ἐν ὥρῃ· ἐκκληιόμενοι	δὲ	τῇ ὥρῃ οἱ νεηνίαι ὑποδύντες
[1, 71]	οἳ σκυτίνας μὲν ἀναξυρίδας σκυτίνην	δὲ	τὴν ἄλλην ἐσθῆτα φορέουσι, σιτέονται
[1, 49]	οὕτω τῷ, Κροίσῳ ἐχρήσθη· κατὰ	δὲ	τὴν Ἀμφιάρεω τοῦ μαντηίου ὑπόκρισιν,
[1, 189]	γόνυ οὐ βρεχούσας διαβήσεσθαι. μετὰ	δὲ	τὴν ἀπειλὴν μετεὶς τὴν ἐπὶ
[1, 13]	ἐν ἰάμβῳ τριμέτρῳ ἐπεμνήσθη. ~ἔσχε	δὲ	τὴν βασιληίην καὶ ἐκρατύνθη ἐκ
[1, 209]	τῇ μὲν τὴν Ἀσίην τῇ	δὲ	τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. οὔκων ἐστὶ
[1, 209]	τῇ μὲν τὴν Ἀσίην τῇ	δὲ	τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. Ὑστάσπεϊ δὲ
[1, 31]	τυχεῖν ἄριστον ἐστί. μετὰ ταύτην	δὲ	τὴν εὐχὴν ὡς ἔθυσάν τε
[1, 196]	ἀμόρφους καὶ ἐμπήρους ἐξεδίδοσαν. ἐκδοῦναι	δὲ	τὴν ἑωυτοῦ θυγατέρα ὅτεῳ βούλοιτο
[1, 107]	αὐτῶν αὐτὰ ἕκαστα μαθών. μετὰ	δὲ	τὴν Μανδάνην ταύτην ἐοῦσαν ἤδη
[1, 110]	κατὰ τὴν Ἑλλήνων γλῶσσαν, κατὰ	δὲ	τὴν Μηδικὴν Σπακώ· τὴν γὰρ
[1, 185]	ἐλίπετο τὰ ἐγὼ ἀπηγήσομαι, τοῦτο	δὲ	τὴν Μήδων ὁρῶσα ἀρχὴν μεγάλην
[1, 119]	ἤιε ἐς τὰ οἰκία. ἐσελθὼν	δὲ	τὴν ταχίστην, ἦν γὰρ οἱ
[1, 73]	φέροντες ὡς ἄγρην δῆθεν, δόντες	δὲ	τὴν ταχίστην κομίζεσθαι παρὰ Ἀλυάττεα
[1, 61]	ἄνθρωπον καὶ ἐδέκοντο Πεισίστρατον. ~ἀπολαβὼν	δὲ	τὴν τυραννίδα τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ
[1, 57]	τοῖσι νῦν Δωριεῦσι καλεομένοισι οἴκεον	δὲ	τηνικαῦτα γῆν τὴν νῦν Θεσσαλιῶτιν
[1, 165]	τῇ οὔνομα ἦν Ἀλαλίη. Ἀργανθώνιος	δὲ	τηνικαῦτα ἤδη τετελευτήκεε. στελλόμενοι δὲ
[1, 112]	τοῦτο μὲν φέρων πρόθες, τὸν	δὲ	τῆς Ἀστυάγεος θυγατρὸς παῖδα ὡς
[1, 213]	τούτων ἀνενειχθέντων ἐποιέετο λόγον· ὁ	δὲ	τῆς βασιλείης Τομύριος παῖς Σπαργαπίσης,
[1, 193]	οὔτε ἄμπελον οὔτε ἐλαίην. τὸν	δὲ	τῆς Δήμητρος καρπὸν ὧδε ἀγαθὴ
[1, 5]	τῆς ἐς τοὺς Ἕλληνας. περὶ	δὲ	τῆς Ἰοῦς οὐκ ὁμολογέουσι Πέρσῃσι
[1, 56]	χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν· ἐκ	δὲ	τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη ὑπὸ
[1, 122]	τοῦ Ἀστυάγεος εἴη παῖς, ἀπὸ	δὲ	τῆς κεῖθεν ὁδοῦ τὸν πάντα
[1, 104]	τριήκοντα ἡμερέων εὐζώνῳ ὁδός, ἐκ	δὲ	τῆς Κολχίδος οὐ πολλὸν ὑπερβῆναι
[1, 6]	φίλους δὲ προσεποιήσατο Λακεδαιμονίους. πρὸ	δὲ	τῆς Κροίσου ἀρχῆς πάντες Ἕλληνες
[1, 46]	Ἀμφιάρεων καὶ παρὰ Τροφώνιον, οἳ	δὲ	τῆς Μιλησίης ἐς Βραγχίδας. ταῦτα
[1, 19]	μὲν λόγος οὐδεὶς ἐγένετο, μετὰ	δὲ	τῆς στρατιῆς ἀπικομένης ἐς Σάρδις
[1, 119]	δὲ ποιησάμενος εἶχε ἕτοιμα. ἐπείτε	δὲ	τῆς ὥρης γινομένης τοῦ δείπνου
[1, 27]	ἐν ἠπείρῳ, οἰκότα ἐλπίζων. νησιώτας	δὲ	τί δοκέεις εὔχεσθαι ἄλλο ἤ,
[1, 46]	τοὺς δὲ ἐς Δωδώνην· οἳ	δὲ	τινὲς ἐπέμποντο παρὰ τε Ἀμφιάρεων
[1, 114]	αὐτῶν ὀφθαλμὸν βασιλέος εἶναι, τῷ	δὲ	τινὶ τὰς ἀγγελίας φέρειν ἐδίδου
[1, 32]	βασιλεὺς πολλῶν εἶναι ἀνθρώπων· ἐκεῖνο	δὲ	τὸ εἴρεό με, οὔκω σε
[1, 91]	τούτων καιομένῳ αὐτῷ ἐπήρκεσε. κατὰ	δὲ	τὸ μαντήιον τὸ γενόμενον οὐκ
[1, 18]	ὅτι μὴ Χῖοι μοῦνοι. οὗτοι	δὲ	τὸ ὅμοιον ἀνταποδιδόντες ἐτιμώρεον· καὶ
[1, 138]	αὐτοῖσι τὸ ψεύδεσθαι νενόμισται, δεύτερα	δὲ	τὸ ὀφείλειν χρέος, πολλῶν μὲν
[1, 185]	τὸ ὕδωρ αἰεὶ ὀρύσσουσα, εὖρος	δὲ	τὸ περίμετρον αὐτοῦ ποιεῦσα εἴκοσί
[1, 10]	γυνὴ ἐπορᾷ μιν ἐξιόντα. μαθοῦσὰ	δὲ	τὸ ποιηθέν ἐκ τοῦ ἀνδρὸς
[1, 91]	Κύρου λέγοι ἀρχήν. οὐ συλλαβὼν	δὲ	τὸ ῥηθὲν οὐδ᾽ ἐπανειρόμενος ἑωυτὸν
[1, 186]	νύκτας κλέπτοιεν παρ᾽ ἀλλήλων. ὡς	δὲ	τό τε ὀρυχθὲν λίμνη πλήρης
[1, 132]	ὑποπάσας ποίην ὡς ἁπαλωτάτην, μάλιστα	δὲ	τὸ τρίφυλλον, ἐπὶ ταύτης ἔθηκε
[1, 173]	τὰ δὲ Καρικοῖσι χρέωνται. ἓν	δὲ	τόδε ἴδιον νενομίκασι καὶ οὐδαμοῖσι
[1, 66]	ἔασιν, οἵ σ᾽ ἀποκωλύσουσιν. ἐγὼ	δὲ	τοι οὔτι μεγαίρω· δώσω τοί
[1, 195]	πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ τοιαῦτα· ἐσθῆτι	δὲ	τοιῇδε χρέωνται, κιθῶνι ποδηνεκέι λινέῳ,
[1, 78]	ἐς τῶν ἐξηγητέων Τελμησσέων. ἀπικομένοισι	δὲ	τοῖσι θεοπρόποισι καὶ μαθοῦσι πρὸς
[1, 91]	εἶναι τοῖσι Ἑλληνικοῖσι θεοῖσι. ~ἀπικομένοισι	δὲ	τοῖσι Λυδοῖσι καὶ λέγουσι τὰ
[1, 47]	ἐπιχειρέοι ἐπὶ Πέρσας στρατεύεσθαι. ~ἐντειλάμενος	δὲ	τοῖσι Λυδοῖσι τάδε ἀπέπεμπε ἐς
[1, 194]	πλοίῳ ὄνος ζωὸς ἔνεστι, ἐν	δὲ	τοῖσι μέζοσι πλεῦνες. ἐπεὰν ὦν
[1, 132]	οἱ ἐγγίνεται ἀρᾶσθαι ἀγαθά, ὁ	δὲ	τοῖσι πᾶσι Πέρσῃσι κατεύχεται εὖ
[1, 172]	μετέπειτα ὥς σφι ἀπέδοξε, ἔδοξέ	δὲ	τοῖσι πατρίοισι μοῦνον, χέασθαι θεοῖσι,
[1, 132]	Ἀλιλάτ, Πέρσαι δὲ Μίτραν. ~θυσίη	δὲ	τοῖσι Πέρσῃσι περὶ τοὺς εἰρημένους
[1, 83]	τῇσι Θυρέῃσι καταχρήσασθαι ἑωυτόν. ~τοιούτων	δὲ	τοῖσι Σπαρτιήτῃσι ἐνεστεώτων πρηγμάτων ἧκε
[1, 32]	μεγάλην προσπεσοῦσαν ἐνεῖκαι δυνατώτερος, ὁ	δὲ	τοῖσιδε προέχει ἐκείνου· ἄτην μὲν
[1, 122]	τὰ πάντα ἡ Κυνώ. οἱ	δὲ	τοκέες παραλαβόντες τὸ οὔνομα τοῦτο,
[1, 205]	θέλων γυναῖκα ἣν ἔχειν. ἡ	δὲ	Τόμυρις συνιεῖσα οὐκ αὐτήν μιν
[1, 190]	αὐτοῦ ταύτῃ διέτριψαν ἐργαζόμενοι. ~ὡς	δὲ	τὸν Γύνδην ποταμὸν ἐτίσατο Κῦρος
[1, 67]	ἀέθλεον πρὸς τοὺς Τεγεήτας, κατὰ	δὲ	τὸν κατὰ Κροῖσον χρόνον καὶ
[1, 2]	βασιλέος τὴν θυγατέρα Μηδείην. πέμψαντά	δὲ	τὸν Κόλχων βασιλέα ἐς τὴν
[1, 60]	γυναῖκα ἐπὶ τῇ τυραννίδι. ἐνδεξαμένου	δὲ	τὸν λόγον καὶ ὁμολογήσαντος ἐπὶ
[1, 189]	Γύνδεω τετραμμένας πάντα τρόπον, διατάξας	δὲ	τὸν στρατὸν ὀρύσσειν ἐκέλευε. οἷα
[1, 187]	ἐγίνετο ὁ νεκρὸς διεξελαύνοντι. ἀνοίξας	δὲ	τὸν τάφον εὗρε χρήματα μὲν
[1, 68]	δὲ ὡς ἀνέγνωσε, ἐνοικίσθη, ἀνορύξας	δὲ	τὸν τάφον καὶ τὰ ὀστέα
[1, 146]	ἐφόνευσαν τοὺς γονέας. διὰ τοῦτὸν	δὲ	τὸν φόνον αἱ γυναῖκες αὗται
[1, 73]	ἐς γῆν τὴν Μηδικήν· ἐτυράννευε	δὲ	τὸν χρόνον τοῦτον Μήδων Κυαξάρης
[1, 77]	τούτους αὐτῷ ἐπεποίητο συμμαχίη, ἐτυράννευε	δὲ	τὸν χρόνον τοῦτον τῶν Βαβυλωνίων
[1, 126]	πάντα σφι κακὰ ἔχειν, τὴν	δὲ	τότε παρεοῦσαν πάντα ἀγαθά. παραλαβὼν
[1, 205]	ἐκεῖνο τὸ ἔθνος διαφυγεῖν. ~ἦν	δὲ	τοῦ ἀνδρὸς ἀποθανόντος γυνὴ τῶν
[1, 14]	οἱ πλεῖστα ἐν Δελφοῖσι, πάρεξ	δὲ	τοῦ ἀργύρου χρυσὸν ἄπλετον ἀνέθηκε
[1, 211]	ὀπίσω ἐπὶ τὸν Ἀράξεα, λειφθέντος	δὲ	τοῦ ἀχρηίου, ἐπελθοῦσα τῶν Μασσαγετέων
[1, 35]	ἐὼν Φρὺξ μὲν γενεῇ, γένεος	δὲ	τοῦ βασιληίου. παρελθὼν δὲ οὗτος
[1, 30]	ἐκγενόμενα καὶ πάντα παραμείναντα· τοῦτο	δὲ	τοῦ βίου εὖ ἥκοντι, ὡς
[1, 15]	μὲν παρήσομεν τοσαῦτα ἐπιμνησθέντες, Ἄρδυος	δὲ	τοῦ Γύγεω μετὰ Γύγην βασιλεύσαντος
[1, 196]	ἀλλήλους ἐξωνέοντο τὰς καλλιστευούσας· ὅσοι	δὲ	τοῦ δήμου ἔσκον ἐπίγαμοι, οὗτοι
[1, 183]	ἔσω ἐν τῷ νηῷ. ~ἔστι	δὲ	τοῦ ἐν Βαβύλῶνι ἱροῦ καὶ
[1, 72]	ἐν δεξιῇ ἔχει ῥέων, ἐκ	δὲ	τοῦ ἑτέρου Φρύγας· παραμειβόμενος δὲ
[1, 181]	πάντῃ, ἐὸν τετράγωνον. ἐν μέσῳ	δὲ	τοῦ ἱροῦ πύργος στερεὸς οἰκοδόμηται,
[1, 56]	μὲν τοῦ Δωρικοῦ γένεος τοὺς	δὲ	τοῦ Ἰωνικοῦ. ταῦτα γὰρ ἦν
[1, 45]	τοῦ ἑωυτοῦ ἀδελφεοῦ γενόμενος φονεὺς	δὲ	τοῦ καθήραντος, ἐπείτε ἡσυχίη τῶν
[1, 43]	ὗν τοῦ μὲν ἁμαρτάνει, τυγχάνει	δὲ	τοῦ Κροίσου παιδός. ὃ μὲν
[1, 37]	ἐδέοντο οἱ Μυσοί. οὐ φαμένου	δὲ	τοῦ Κροίσου τόν γε παῖδά
[1, 123]	γράψας τά οἱ ἐδόκεε· ἀπορράψας	δὲ	τοῦ λαγοῦ τὴν γαστέρα, καὶ
[1, 183]	ὅτι μὴ γαλαθηνὰ μούνᾳ, ἐπὶ	δὲ	τοῦ μέζονος βωμοῦ καὶ καταγίζουσι
[1, 117]	ἑωυτῷ κελεύων ἔχειν αὐτόν. ~Ἀστυάγης	δὲ	τοῦ μὲν βουκόλου τὴν ἀληθείην
[1, 128]	ἐθελοκάκεόν τε καὶ ἔφευγον. ~διαλυθέντος	δὲ	τοῦ Μηδικοῦ. στρατεύματος αἰσχρῶς, ὡς
[1, 183]	ὀκτακοσίων χρυσίου πεποίηται ταῦτα. ἔξω	δὲ	τοῦ νηοῦ βωμός ἐστι χρύσεος,
[1, 24]	διεξελθεῖν νόμον τὸν ὄρθιον, τελευτῶντος	δὲ	τοῦ νόμου ῥῖψαί μιν ἐς
[1, 119]	τράπεζαι ἐπίπλεαι μηλέων κρεῶν, Ἁρπάγῳ	δὲ	τοῦ παιδὸς τοῦ ἑωυτοῦ, πλὴν
[1, 80]	τὸν πεζὸν στρατὸν ἐκέλευσε, ὄπισθε	δὲ	τοῦ πεζοῦ ἐπέταξε τὴν πᾶσαν
[1, 32]	προέχει τοῦ εὐτυχέος μοῦνον, οὗτος	δὲ	τοῦ πλουσίου καὶ ἀνόλβου πολλοῖσι·
[1, 179]	τεῖχος τὸν αὐτὸν τρόπον. ἐπάνω	δὲ	τοῦ τείχεος παρὰ τὰ ἔσχατα
[1, 106]	ἑκάστων τὸν ἑκάστοισι ἐπέβαλλον, χωρὶς	δὲ	τοῦ φόρου ἥρπαζον περιελαύνοντες τοῦτο
[1, 188]	καὶ ἄλλου οὐδενὸς ποταμοῦ. τούτου	δὲ	τοῦ Χοάσπεω τοῦ ὕδατος ἀπεψημένου
[1, 89]	ἐγένετο τὰ Κροῖσος εἶπε· μεταστησάμενος	δὲ	τοὺς ἄλλους, εἴρετο Κροῖσον ὅ
[1, 55]	ἐς τὸν αἰεὶ χρόνον. ~δωρησάμενος	δὲ	τοὺς Δελφοὺς ὁ Κροῖσος ἐχρηστηριάζετο
[1, 134]	οἰκέοντας μετά γε ἑωυτούς, δευτέρα	δὲ	τοὺς δευτέρους· μετὰ δὲ κατὰ
[1, 169]	τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἐδεδούλωτο. ὡς	δὲ	τοὺς ἐν τῇ ἠπείρῳ Ἴωνας
[1, 134]	κατὰ λόγον προβαίνοντες τιμῶσι· ἥκιστα	δὲ	τοὺς ἑωυτῶν ἑκαστάτω οἰκημένους ἐν
[1, 171]	τοῖσι ἀριστεροῖσι ὤμοισι περικείμενοι. μετὰ	δὲ	τοὺς Κᾶρας χρόνῳ ὕστερον πολλῷ
[1, 82]	ὡς ἑωυτῶν πλεῦνες περιγεγόνασι, οἳ	δὲ	τοὺς μὲν ἀποφαίνοντες πεφευγότας, τὸν
[1, 194]	πλοῖα ἀλλ᾽ ἐκ διφθερέων. ἐπεὰν	δὲ	τοὺς ὄνους ἐλαύνοντες ἀπίκωνται ὀπίσω
[1, 136]	δ᾽ ἡγέαται ἰσχυρὸν εἶναι. παιδεύουσι	δὲ	τοὺς παῖδας ἀπὸ πενταέτεος ἀρξάμενοι
[1, 136]	ἂν πολλοὺς ἀποδέξῃ παῖδας· τῷ	δὲ	τοὺς πλείστους ἀποδεικνύντι δῶρα ἐκπέμπει
[1, 103]	Ἀσίην πᾶσαν συστήσας ἑωυτῷ. συλλέξας	δὲ	τοὺς ὑπ᾽ ἑωυτῷ ἀρχομένους πάντας
[1, 1]	νῦν Ἑλλάδι καλεομένῃ χωρῇ. ἀπικομένους	δὲ	τούς Φοίνικας ἐς δὴ τὸ
[1, 85]	δὴ τοῦτο πρῶτον ἐφθέγξατο, μετὰ	δὲ	τοῦτο ἤδη ἐφώνεε τὸν πάντα
[1, 108]	ἐπισχεῖν τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ἰδὼν	δὲ	τοῦτο καὶ ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι,
[1, 78]	νομὰς νέμεσθαι φοιτέοντες κατήσθιον. ἰδόντι	δὲ	τοῦτο Κροίσῳ, ὥσπερ καὶ ἦν
[1, 84]	τοῦ τείχεος δῶρα δώσειν. μετὰ	δὲ	τοῦτο πειρησαμένης τῆς στρατιῆς ὡς
[1, 126]	τότε παρεοῦσαν πάντα ἀγαθά. παραλαβὼν	δὲ	τοῦτο τὸ ἔπος ὁ Κῦρος
[1, 105]	οὐρανίης Ἀφροδίτης τὸ ἱρόν. ἔστι	δὲ	τοῦτο τὸ ἱρόν, ὡς ἐγὼ
[1, 116]	τοῦ παιδὸς ἐδόκεε συμβαίνειν. ἐκπλαγεὶς	δὲ	τούτοισι ἐπὶ χρόνον ἄφθογγος ἦν·
[1, 168]	ἐν Ἰωνίῃ οὕτω ἔσχε παραπλήσια	δὲ	τούτοισι καὶ Τήιοι ἐποίησαν. ἐπείτε
[1, 37]	τῆς χώρης" ~ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων	δὲ	τούτοισι τῶν Μυσῶν, ἐπεσέρχεται ὁ
[1, 78]	Κροίσῳ ἐπὶ τὴν χώρην, ἀπικόμενον	δὲ	τοῦτον καταστρέψεσθαι τοὺς ἐπιχωρίους, λέγοντες
[1, 79]	Λυδοὺς ἐξῆγε ἐς μάχην. ἦν	δὲ	τοῦτον τὸν χρόνον ἔθνος οὐδὲν
[1, 162]	ταῦτα αὐτίκα νούσῳ τελευτᾷ. ~ἀποθανόντος	δὲ	τούτου, Ἅρπαγος κατέβη διάδοχος τῆς
[1, 191]	ἐποίησε, ὑπονοστήσαντος τοῦ ποταμοῦ. γενομένου	δὲ	τούτου τοιούτου, οἱ Πέρσαι οἵ
[1, 206]	συνεκάλεσε Περσέων τοὺς πρώτους, συναγείρας	δὲ	τούτους ἐς μέσον σφι προετίθεε
[1, 72]	δὲ τοῦ ἑτέρου Φρύγας· παραμειβόμενος	δὲ	τούτους καὶ ῥέων ἄνω πρὸς
[1, 128]	τε καὶ πρεσβύτας ἄνδρας. ἐξαγαγὼν	δὲ	τούτους καὶ συμβαλὼν τοῖσι Πέρῃσι
[1, 95]	ἀπωσάμενοι τὴν δουλοσύνην ἐλευθερώθησαν. μετὰ	δὲ	τούτους καὶ τὰ ἄλλα ἔθνεα
[1, 41]	ἐπὶ δηλήσι φανέωσι ὑμῖν. πρὸς	δὲ	τούτῳ καὶ σέ τοι χρεόν
[1, 126]	τὴν ὑστεραίην παρεῖναι λελουμένους. ἐν	δὲ	τούτῳ τά τε αἰπόλια καὶ
[1, 62]	τῆς Ἀττικῆς ἴσχουσι Μαραθῶνα. ἐν	δὲ	τούτῳ τῷ χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι
[1, 45]	οὐδέ οἱ εἴη βιώσιμον. Κροῖσος	δὲ	τούτων ἀκούσας τόν τε Ἄδρηστον
[1, 63]	ἐσπεσόντες τοὺς Ἀθηναίους τρέπουσι. φευγόντων	δὲ	τούτων βουλὴν ἐνθαῦτα σοφωτάτην Πεισίστρατος
[1, 87]	τῇ ἐμεωυτοῦ δὲ κακοδαιμονίῃ, αἴτιος	δὲ	τούτων ἐγένετο ὁ Ἑλλήνων θεὸς
[1, 28]	Ἴωνες, Δωριέες, Αἰολέες, Πάμφυλοι κατεστραμμένων	δὲ	τούτων καὶ προσεπικτωμένου Κροίσου Λυδοῖσι,
[1, 91]	τούτοισι ἁλοὺς τῆς πεπρωμένης. δευτέρα	δὲ	τούτων καιομένῳ αὐτῷ ἐπήρκεσε. κατὰ
[1, 171]	καὶ Ἴωνας καὶ Αἰολέας. εἰσὶ	δὲ	τούτων Κᾶρες μὲν ἀπιγμένοι ἐς
[1, 203]	κατὰ περ ἐνυφανθέντα ἀρχήν. μῖξιν	δὲ	τούτων τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐμφανέα
[1, 142]	οὐδέν, σφισι δὲ ὁμοφωνέουσι. ἔτι	δὲ	τρεῖς ὑπόλοιποι Ἰάδες πόλιες, τῶν
[1, 113]	ἐρημότατον τῶν ὀρέων τίθει. ὡς	δὲ	τρίτη ἡμέρη τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ
[1, 59]	τεκνοποιὸν ἐς τὰ οἰκία, εἰ	δὲ	τυγχάνει ἔχων, δευτέρα τὴν γυναῖκα
[1, 14]	Μερμνάδαι τοὺς Ἡρακλείδας ἀπελόμενοι, Γύγης	δὲ	τυραννεύσας ἀπέπεμψε ἀναθήματα ἐς Δελφοὺς
[1, 167]	καὶ οἱ Τυρσηνοὶ διέλαχον, τῶν	δὲ	Τυρσηνῶν οἱ Ἀγυλλαῖοι) ἔλαχόν τε
[1, 61]	φράζει τῇ ἑωυτῆς μητρί, ἣ	δὲ	τῷ ἀνδρί. ὀργῇ δὲ ὡς
[1, 119]	ἔκειτο ἐπὶ κανέῳ κατακεκαλυμμένα, ὡς	δὲ	τῷ Ἁρπάγῳ ἐδόκεε ἅλις ἔχειν
[1, 209]	δὲ τὴν Εὐρώπην ἐπισκιάζειν. Ὑστάσπεϊ	δὲ	τῷ Ἀρσάμεος ἐόντι ἀνδρὶ Ἀχαιμενίδῃ
[1, 36]	δίαιταν εἶχε ἐν Κροίσου. ἐν	δὲ	τῷ αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ ἐν
[1, 181]	μεγάλῳ τε καὶ ἰσχυρῷ, ἐν	δὲ	τῷ ἑτέρῳ Διὸς Βήλου ἱρὸν
[1, 108]	αὐτὸν μέσου ἀνδρὸς Μήδου. ~συνοικεούσης	δὲ	τῷ Καμβύσῃ τῆς Μανδάνης, ὁ
[1, 113]	τῷ ἔφερε τὸν ἕτερον· κοσμήσας	δὲ	τῷ κόσμῳ παντὶ τοῦ ἑτέρου
[1, 34]	κακῶν κατὰ τὸν παῖδα. ἦσαν	δὲ	τῷ Κροίσῳ δύο παῖδες, τῶν
[1, 201]	δὲ ἄρτου τρόπον ὀπτήσας. ~ὡς	δὲ	τῷ Κύρῳ καὶ τοῦτο τὸ
[1, 214]	κεφαλὴν ἐς τὸν ἀσκόν, λυμαινομένη	δὲ	τῷ νεκρῷ ἐπέλεγε τάδε· σὺ
[1, 181]	πύργῳ νηὸς ἔπεστι μέγας· ἐν	δὲ	τῷ νηῷ κλίνη μεγάλη κέεται
[1, 87]	παῖδες τοὺς πατέρας θάπτουσι, ἐν	δὲ	τῷ οἱ πατέρες τοὺς παῖδας.
[1, 181]	κατίζοντες ἀμπαύονται οἱ ἀναβαίνοντες. ἐν	δὲ	τῷ τελευταίῳ πύργῳ νηὸς ἔπεστι
[1, 64]	ἕκαστον ἐπὶ τὰ ἑωυτοῦ. ~πειθομένων	δὲ	τῶν Ἀθηναίων, οὕτω δὴ Πεισίστρατος
[1, 138]	τι ψεῦδος λέγειν. ὃς ἂν	δὲ	τῶν ἀστῶν λέπρην ἢ λεύκην
[1, 82]	ἔθεον ἐς τὸ Ἄργος, ὁ	δὲ	τῶν Λακεδαιμονίων Ὀθρυάδης σκυλεύσας τοὺς
[1, 107]	καὶ τὴν Ἀσίην πᾶσαν. ὑπερθέμενος	δὲ	τῶν Μάγων τοῖσι ὀνειροπόλοισι τὸ
[1, 179]	τετραμμένα ἐς ἄλληλα· τὸ μέσον	δὲ	τῶν οἰκημάτων ἔλιπον τεθρίππῳ περιέλασιν.
[1, 114]	τοὺς ἄλλους παῖδας διαλαβεῖν, πειθομένων	δὲ	τῶν παίδων ὁ Κῦρος τὸν
[1, 126]	προεῖπε ἐξημερῶσαι ἐν ἡμέρῃ. ἐπιτελεσάντων	δὲ	τῶν Περσέων τὸν προκείμενον ἄεθλον,
[1, 105]	ταύτης τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι	δὲ	τῶν Σκυθέων συλήσασι τὸ ἱρὸν
[1, 51]	γὰρ καὶ τοῦτο Κροίσου, ἐπέγραψε	δὲ	τῶν τις Δελφῶν Λακεδαιμονίοισι βουλόμενος
[1, 24]	ἐν τοῖσι ἑδωλίοισι ἀεῖσαι· ἀείσας	δὲ	ὑπεδέκετο ἑωυτὸν κατεργάσασθαι. καὶ τοῖσι
[1, 130]	οὕτω τῆς βασιληίης κατεπαύσθη, Μῆδοι	δὲ	ὑπέκυψαν Πέρσῃσι διὰ τὴν τούτου
[1, 116]	θεράποντες κελεύσαντος τοῦ Ἀστυάγεος, ἐπεὶ	δὲ	ὑπελέλειπτο ὁ βουκόλος μοῦνος μουνόθεν,
[1, 39]	σε ποιέειν τὰ ποιέεις· νῦν	δὲ	ὑπὸ αἰχμῆς. ἐπείτε ὦν οὐ
[1, 24]	ἀπηγέεσθαι πᾶν τὸ γεγονός. Περίανδρον	δὲ	ὑπὸ ἀπιστίης Ἀρίονα μὲν ἐν
[1, 17]	τηνικαῦτα ἐσέβαλλε τὴν στρατιήν· ἐστρατεύετο	δὲ	ὑπὸ συρίγγων τε καὶ πηκτίδων
[1, 194]	φοινικηίους κατάγουσι οἴνου πλέους. ἰθύνεται	δὲ	ὑπό τε δύο πλήκτρων καὶ
[1, 142]	τε καὶ ὑγροῦ πιεζόμενα, τὰ	δὲ	ὑπὸ τοῦ θερμοῦ τε καὶ
[1, 91]	ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε, μητρὸς ἀμείνονος, πατρὸς	δὲ	ὑποδεεστέρου· ἣ μὲν γὰρ ἦν
[1, 2]	καὶ ἀπαιτέειν τὴν θυγατέρα. τοὺς	δὲ	ὑποκρίνασθαι ὡς οὐδὲ ἐκεῖνοι Ἰοῦς
[1, 27]	Λυδῶν παῖδας σὺν ἵπποισι. τὸν	δὲ	ὑπολαβόντα φάναι ὦ βασιλεῦ, προθύμως
[1, 11]	καὶ τρόπῳ ἐπιχειρήσομεν αὐτῷ" ἣ	δὲ	ὑπολαβοῦσα ἔφη ἐκ τοῦ αὐτοῦ
[1, 110]	κύνα καλέουσι σπάκα Μῆδοι. αἱ	δὲ	ὑπώρεαί εἰσὶ τῶν ὀρέων, ἔνθα
[1, 113]	καὶ τὸ μὲν ἐτέθαπτο, τὸν	δὲ	ὕστερον τούτων Κῦρον ὀνομασθέντα παραλαβοῦσα
[1, 181]	ἑτέρου τείχεος, στεινότερον δέ. ἐν	δὲ	φάρσεϊ ἑκατέρῳ τῆς πόλιος ἐτετείχιστο
[1, 6]	Ἑλλήνων ἐς φόρου ἀπαγωγήν, τοὺς	δὲ	φίλους προσεποιήσατο. κατεστρέψατο μὲν Ἴωνάς
[1, 211]	τοὺς ἐναντίους, κλιθέντες ἐδαίνυντο, πληρωθέντες	δὲ	φορβῆς καὶ οἴνου ηὗδον. οἱ
[1, 1]	αὐτίκα ναυτιλίῃσι μακρῇσι ἐπιθέσθαι, ἀπαγινέοντας	δὲ	φορτία Αἰγύπτιά τε καὶ Ἀσσύρια
[1, 193]	ἐνείκῃ, ἐπὶ τριηκόσια ἐκφέρει. τὰ	δὲ	φύλλα αὐτόθι τῶν τε πυρῶν
[1, 165]	ἀνδρῶν ἔσχον οἱ Πέρσαι. ~οἱ	δὲ	Φωκαιέες, ἐπείτε σφι Χῖοι τὰς
[1, 163]	δὲ Φωκαίῃ Ἰωνίης ἐπεχείρησε. ~οἱ	δὲ	Φωκαιέες οὗτοι ναυτιλίῃσι μακρῇσι πρῶτοι
[1, 164]	καὶ οἴκημα ἓν κατιρῶσαι. οἱ	δὲ	Φωκαιέες περιημεκτέοντες τῇ δουλοσύνη ἔφασαν
[1, 166]	Καρχηδόνιοι, νηυσὶ ἑκάτεροι ἑξήκόντα. οἱ	δὲ	Φωκαιέες πληρώσαντες καὶ αὐτοὶ τὰ
[1, 162]	πρὸς τὰ τείχεα ἐπόρθεε. πρώτῃ	δὲ	Φωκαίῃ Ἰωνίης ἐπεχείρησε. ~οἱ δὲ
[1, 164]	εἰσβάντες ἔπλεον ἐπὶ Χίου. τὴν	δὲ	Φωκαίην ἐρημωθεῖσαν ἀνδρῶν ἔσχον οἱ
[1, 57]	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως εἰπεῖν. εἰ	δὲ	χρεόν ἐστι τεκμαιρόμενον λέγειν τοῖσι
[1, 172]	οὐκ ἔχω ἀτρεκέως διακρῖναι) νόμοισι	δὲ	χρέωνται κεχωρισμένοισι πολλὸν τῶν τε
[1, 216]	καὶ ὁ χαλκὸς ἄπλετος. ~νόμοισι	δὲ	χρέωνται τοιοῖσιδε. γυναῖκα μὲν γαμέει
[1, 32]	βασιλεῦ δίκαιος ἐστὶ φέρεσθαι. σκοπέειν	δὲ	χρὴ παντὸς χρήματος τὴν τελευτήν,
[1, 24]	Ἰταλίην τε καὶ Σικελίην, ἐργασάμενον	δὲ	χρήματα μεγάλα θελῆσαι ὀπίσω ἐς
[1, 160]	φυλακῇ, θέλοντες Κύρῳ ἀποδέξαι. ἦν	δὲ	χρόνος οὗτος οὐκ ὀλίγος γινόμενος,
[1, 153]	Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ, τὸν	δὲ	χρυσὸν τόν τε Κροίσου καὶ
[1, 215]	ἐστὶ ἐν τῇ χωρῇ, ὁ	δὲ	χρυσὸς καὶ ὁ χαλκὸς ἄπλετος.
[1, 14]	οἱ τοῦ Γύγεω κρητῆρες. ὁ	δὲ	χρυσός οὗτος καὶ ὁ ἄργυρος
[1, 193]	ὃν Νίνος πόλις οἴκητο. ἔστι	δὲ	χωρέων αὕτη πασέων μακρῷ ἀρίστη
[1, 119]	καὶ ποδῶν, τἄλλα πάντα· ταῦτα	δὲ	χωρὶς ἔκειτο ἐπὶ κανέῳ κατακεκαλυμμένα,
[1, 157]	καὶ Αἰολέες ἐώθεσαν χρᾶσθαι. ὁ	δὲ	χῶρος οὗτος ἐστὶ τῆς Μιλησίης
[1, 141]	σφέας ἐξελεύσεσθαι ἐς γῆν· ὡς	δὲ	ψευσθῆναι τῆς ἐλπίδος, λαβεῖν ἀμφίβληστρον
[1, 75]	καὶ ἐκ δεξιῆς ῥέειν, ποιῆσαι	δὲ	ὧδε· ἄνωθεν τοῦ στρατοπέδου ἀρξάμενον
[1, 150]	δὲ ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως. ~σμύρνην	δὲ	ὧδε ἀπέβαλον Αἰολέες. Κολοφωνίους ἄνδρας
[1, 64]	καθήρας ἐκ τῶν λογίων καθήρας	δὲ	ὧδε· ἐπ᾽ ὅσον ἔποψις τοῦ
[1, 65]	αὐτοὺς καὶ ξείνοισι ἀπρόσμικτοι· μετέβαλον	δὲ	ὧδε ἐς εὐνομίην. Λυκούργου τῶν
[1, 112]	σε πείθειν μὴ ἐκθεῖναι, σὺ	δὲ	ὧδε ποίησον, εἰ δὴ πᾶσα
[1, 94]	ἐξεύρεσιν οὐκ οἰκηιοῦνται Λυδοί. ποιέειν	δὲ	ὧδε πρὸς τὸν λιμὸν ἐξευρόντας,
[1, 58]	ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρόσθε	δὲ	ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδὲ τὸ
[1, 140]	ἐμφανέως γὰρ δὴ ποιεῦσι. κατακηρώσαντες	δὲ	ὦν τὸν νέκυν Πέρσαι γῆ
[1, 85]	καὶ κακοῦ ἔρρηξε φωνήν, εἶπε	δὲ	ὤνθρώπε, μὴ κτεῖνε Κροῖσον" οὗτος
[1, 128]	τὸν Κῦρον, τούτους ἀνεσκολόπισε, μετὰ	δὲ	ὥπλισε τοὺς ὑπολειφθέντας ἐν τῷ
[1, 68]	οὐκ ἐκδιδόντος τὴν αὐλήν· χρόνῳ	δὲ	ὡς ἀνέγνωσε, ἐνοικίσθη, ἀνορύξας δὲ
[1, 158]	ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι. ταῦτα	δὲ	ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι,
[1, 76]	μέν νυν οὐκ ἐπείθοντο. Κῦρος	δὲ	ὡς ἀπίκετο καὶ ἀντεστρατοπεδεύσατο Κροίσῳ,
[1, 111]	τε καὶ ἐσθῆτι ποικίλῃ. Ἅρπαγος	δὲ	ὡς εἶδέ με, ἐκέλευε τὴν
[1, 112]	βουκόλος καὶ ἐκκαλύψας ἀπεδείκνυε. ἣ	δὲ	ὡς εἶδε τὸ παιδίον μέγα
[1, 61]	ἣ δὲ τῷ ἀνδρί. ὀργῇ	δὲ	ὡς εἶχε καταλλάσσετο τὴν ἔχθρην
[1, 132]	οὐ στέμμασι, οὐκὶ οὐλῇσι· τῶν	δὲ	ὡς ἑκάστῳ θύειν θέλῃ, ἐς
[1, 127]	ποιεύμενοι ὑπὸ Μήδων ἄρχεσθαι. Ἀστυάγης	δὲ	ὡς ἐπύθετο Κῦρον ταῦτα πρήσσοντα,
[1, 98]	ἐκ πάντων Μήδων καταλέξασθαι. ὁ	δὲ	ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν, τοὺς
[1, 141]	ἐχόμενος ἔλεγέ σφι τάδε· Ἴωνες	δὲ	ὡς ἤκουσαν τούτων ἀνενειχθέντων ἐς
[1, 86]	μὲν σιγὴν ἔχειν εἰρωτώμενον, μετὰ	δὲ	ὡς ἠναγκάζετο, εἰπεῖν τὸν ἂν
[1, 94]	τέως μὲν διάγειν λιπαρέοντας, μετὰ	δὲ	ὡς οὐ παύεσθαι, ἄκεα δίζησθαι,
[1, 178]	τοῦ ἄστεος τοῦ Βαβυλωνίου, ἐκεκόσμητο	δὲ	ὡς οὐδὲν ἄλλο πόλισμα τῶν
[1, 48]	δὴ οὐδὲν προσίετό μιν· ὁ	δὲ	ὡς τὸ ἐκ Δελφῶν ἤκουσε,
[1, 214]	διαστάντας ἐς ἀλλήλους τοξεύειν, μετὰ	δὲ	ὥς σφι τὰ βέλεα ἐξετετόξευτο,
[1, 118]	πάλιν ἀπηγέετο τῷ Ἁρπάγῳ, μετὰ	δὲ	ὣς οἱ ἐπαλιλλόγητο, κατέβαινε λέγων