Alphabétiquement     [«   »]
Τομύριος 3
Τόμυρις 4
Τόμυρίς 1
τὸν 367
τόν 11
τόνδε 5
τόνῳ 3
Fréquences     [«    »]
333 μὲν
350 τὸ
336 τῶν
367 τὸν
378 τὴν
393 ἐς
412 τε
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

τὸν


Livre, Chapitre
[1, 127]   αὐτόν. δὲ Κῦρος ἐκέλευε  τὸν   ἄγγελον ἀπαγγέλλειν ὅτι πρότερον ἥξοι
[1, 98]   αὐτῶν μέγιστον ἐστὶ τεῖχος κατὰ  τὸν   Ἀθηνέων κύκλον μάλιστά κῃ τὸ
[1, 54]   βουλομένῳ αὐτῶν γίνεσθαι Δελφὸν ἐς  τὸν   αἰεὶ χρόνον. ~δωρησάμενος δὲ τοὺς
[1, 32]   ἐγὼ λέγω, πρὶν τελευτήσαντα καλῶς  τὸν   αἰῶνα πύθωμαι. οὐ γάρ τι
[1, 75]   μοῖραν. ὡς δὲ ἀπίκετο ἐπὶ  τὸν   Ἅλυν ποταμὸν Κροῖσος, τὸ
[1, 86]   μετὰ δὲ ὡς ἠναγκάζετο, εἰπεῖν  τὸν   ἂν ἐγὼ πᾶσι τυράννοισι προετίμησα
[1, 67]   τοὺς δεῖ τοῦτὸν τὸν ἐνιαυτόν,  τὸν   ἂν ἐξίωσι ἐκ τῶν ἱππέων,
[1, 112]   ὡς δὲ οὐκ ἔπειθε ἄρα  τὸν   ἄνδρα, δευτέρα λέγει γυνὴ
[1, 111]   ἐωθὼς Ἅρπαγος μεταπέμψαιτο αὐτῆς  τὸν   ἄνδρα. ἐπείτε δὲ ἀπονοστήσας ἐπέστη,
[1, 183]   ἱρέα ἀπέκτεινε ἀπαγορεύοντα μὴ κινέειν  τὸν   ἀνδριάντα. τὸ μὲν δὴ ἱρὸν
[1, 92]   Θήβῃσι τῇσι Βοιωτῶν τρίπους χρύσεος,  τὸν   ἀνέθηκέ τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ,
[1, 92]   ἐκράτησε τῆς ἀρχῆς Κροῖσος,  τὸν   ἄνθρωπον τὸν ἀντιπρήσσοντα ἐπὶ κνάφου
[1, 92]   ἀρχῆς Κροῖσος, τὸν ἄνθρωπον  τὸν   ἀντιπρήσσοντα ἐπὶ κνάφου ἕλκων διέφθειρε,
[1, 68]   σφῦραν τόν τε τύπον καὶ  τὸν   ἀντίτυπον, τὸν δὲ ἐξελαυνόμενον σίδηρον
[1, 87]   δυναμένους δὲ οὐκέτι καταλαβεῖν, ἐπιβώσασθαι  τὸν   Ἀπόλλωνα ἐπικαλεόμενον, εἴ τί οἱ
[1, 205]   δόλῳ οὐ προεχώρεε, ἐλάσας ἐπὶ  τὸν   Ἀράξεα ἐποιέετο ἐκ τοῦ ἐμφανέος
[1, 211]   μὲν τούτοισι ἀμειψάμενος καὶ διαβὰς  τὸν   Ἀράξεα ἤιε ἐς Πέρσας φυλάξων
[1, 211]   καθαροῦ στρατοῦ ἀπελάσαντος ὀπίσω ἐπὶ  τὸν   Ἀράξεα, λειφθέντος δὲ τοῦ ἀχρηίου,
[1, 209]   στρατὸς αὐτοῦ. ~ἐπείτε δὲ ἐπεραιώθη  τὸν   Ἀράξεα, νυκτὸς ἐπελθούσης εἶδε ὄψιν
[1, 24]   δὲ ἐν τῷ πελάγεϊ ἐπιβουλεύειν  τὸν   Ἀρίονα ἐκβαλόντας ἔχειν τὰ χρήματα.
[1, 24]   θάλασσαν τὴν ταχίστην? ἀπειληθέντα δὴ  τὸν   Ἀρίονα ἐς ἀπορίην παραιτήσασθαι, ἐπειδή
[1, 24]   καὶ διδάξαντα ἐν Κορίνθῳ. ~τοῦτον  τὸν   Ἀρίονα λέγουσι, τὸν πολλὸν τοῦ
[1, 24]   ἡλικίην πέντε καὶ ἐπιφανῆναί σφι  τὸν   Ἀρίονα ὥσπερ ἔχων ἐξεπήδησε? καὶ
[1, 159]   ἀδύτου γενέσθαι φέρουσαν μὲν πρὸς  τὸν   Ἀριστόδικον, λέγουσαν δὲ τάδε ἀνοσιώτατε
[1, 116]   κοτε ἀνενειχθεὶς εἶπε, θέλων ἐκπέμψαι  τὸν   Ἀρτεμβάρεα, ἵνα τὸν βουκόλον μοῦνον
[1, 214]   ἐναπῆκε αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν ἐς  τὸν   ἀσκόν, λυμαινομένη δὲ τῷ νεκρῷ
[1, 116]   πάρειμι" ~ταῦτα λέγοντος τοῦ παιδὸς  τὸν   Ἀστυάγεα ἐσήιε ἀνάγνωσις αὐτοῦ, καὶ
[1, 114]   ὀργῇ ὡς εἶχε ἐλθὼν παρὰ  τὸν   Ἀστυάγεα καὶ ἅμα ἀγόμενος τὸν
[1, 75]   ἀναλείχουσι ἀλλήλων. ~τοῦτον δὴ ὦν  τὸν   Ἀστυάγεα Κῦρος ἐόντα ἑωυτοῦ μητροπάτορα
[1, 34]   ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ ὦν  τὸν   Ἄτυν σημαίνει τῷ Κροίσῳ
[1, 60]   Ἀθηναῖοι, δέκεσθε ἀγαθῷ νόῳ Πεισίστρατον,  τὸν   αὐτὴ Ἀηθναίη τιμήσασα ἀνθρώπων
[1, 134]   δὲ μάλα τῶν ἐχομένων, κατὰ  τὸν   αὐτὸν δὴ λόγον καὶ οἱ
[1, 186]   φερούσας ἀνοικοδόμησε πλίνθοισι ὀπτῇσι κατὰ  τὸν   αὐτὸν λόγον τῷ τείχεϊ, τοῦτο
[1, 159]   ταῦτα ἐπειρώτα, δ? αὖτις  τὸν   αὐτόν σφι χρησμὸν ἔφαινε, κελεύων
[1, 44]   δὲ ἐπίστιόν τε καὶ ἑταιρήιον,  τὸν   αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζων θεόν, τὸν
[1, 179]   δευτέρα δὲ αὐτὸ τὸ τεῖχος  τὸν   αὐτὸν τρόπον. ἐπάνω δὲ τοῦ
[1, 182]   ἐν Θήβῃσι τῇσι Αἰγυπτίῃσι κατὰ  τὸν   αὐτὸν τρόπον, ὡς λέγουσι οἱ
[1, 12]   καὶ Ἀρχίλοχος Πάριος κατὰ  τὸν   αὐτὸν χρόνον γενόμενος ἐν ἰάμβῳ
[1, 44]   τι ἐδεινολογέετο ὅτι μιν ἀπέκτεινε  τὸν   αὐτὸς φόνου ἐκάθηρε? περιημεκτέων δὲ
[1, 94]   ἐπὶ μᾶλλον βιάζεσθαι οὕτω δὴ  τὸν   βασιλέα αὐτῶν δύο μοίρας διελόντα
[1, 137]   μιῆς αἰτίης εἵνεκα μήτε αὐτὸν  τὸν   βασιλέα μηδένα φονεύειν, μήτε τῶν
[1, 94]   αὐτοῦ λαγχανούσῃ τῶν μοιρέων ἑωυτὸν  τὸν   βασιλέα προστάσσειν, ἐπὶ δὲ τῇ
[1, 14]   ἀνέθηκε γὰρ δὴ καὶ Μίδης  τὸν   βασιλήιον θρόνον ἐς τὸν προκατίζων
[1, 32]   δὲ πρὸς τούτοισι ἔτι τελευτήσῃ  τὸν   βίον εὖ, οὗτος ἐκεῖνος τὸν
[1, 32]   διατελέῃ καὶ ἔπειτα τελευτήσῃ εὐχαρίστως  τὸν   βίον, οὗτος παρ? ἐμοὶ τὸ
[1, 32]   πάντα καλὰ ἔχοντα εὖ τελευτῆσαὶ  τὸν   βίον. πολλοὶ μὲν γὰρ ζάπλουτοι
[1, 117]   δὲ Ἅρπαγος ὡς εἶδε  τὸν   βουκόλον ἔνδον ἐόντα, οὐ τρέπεται
[1, 121]   εὑρήσεις οὐ κατὰ Μιτραδάτην τε  τὸν   βουκόλον καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ"
[1, 116]   θέλων ἐκπέμψαι τὸν Ἀρτεμβάρεα, ἵνα  τὸν   βουκόλον μοῦνον λαβὼν βασανίσῃ, Ἀρτέμβαρες,
[1, 117]   αὐθέντης. ποιέω δὴ ὧδε? καλέσας  τὸν   βουκόλον τόνδε παραδίδωμι τὸ παιδίον,
[1, 196]   καὶ ἐξ ἄλλης ἐλθόντα κώμης  τὸν   βουλόμενον ὠνέεσθαι. μέν νυν
[1, 35]   οἱ ἐν χερσὶ τοῦ παιδὸς  τὸν   γάμον, ἀπικνέεται ἐς τὰς Σάρδις
[1, 38]   μοι μοῦνος τυγχάνεις ἐὼν παῖς?  τὸν   γὰρ δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν
[1, 171]   ὡς κασιγνήτοισι ἐοῦσι τοῖσι Καρσί?  τὸν   γὰρ Λυδὸν καὶ τὸν Μυσὸν
[1, 191]   καὶ Κῦρος ἕτερα τοιαῦτα?  τὸν   γὰρ ποταμὸν διώρυχι ἐσαγαγὼν ἐς
[1, 14]   Δελφοὺς ἀνέθηκε ἀναθήματα μετὰ Μίδην  τὸν   Γορδίεω Φρυγίης βασιλέα. ἀνέθηκε γὰρ
[1, 10]   ὥρη τῆς κοίτης εἶναι, ἤγαγε  τὸν   Γύγεα ἐς τὸ οἴκημα. καὶ
[1, 11]   ἐόντας ἑωυτῇ, ἑτοίμους ποιησαμένη ἐκάλεε  τὸν   Γύγεα. δὲ οὐδὲν δοκέων
[1, 8]   Κανδαύλῃ γενέσθαι κακῶς) ἔλεγε πρὸς  τὸν   Γύγην τοιάδε. Γύγη, οὐ γὰρ
[1, 190]   ταύτῃ διέτριψαν ἐργαζόμενοι. ~ὡς δὲ  τὸν   Γύνδην ποταμὸν ἐτίσατο Κῦρος ἐς
[1, 189]   Ἐρυθρὴν θάλασσαν ἐκδιδοῖ, τοῦτον δὴ  τὸν   Γύνδην ποταμὸν ὡς διαβαίνειν ἐπειρᾶτο
[1, 68]   φύσας τοὺς ἀνέμους εὕρισκε ἐόντας,  τὸν   δὲ ἄκμονα καὶ τὴν σφῦραν
[1, 99]   καὶ περὶ τὰ ἑωυτοῦ οἰκία,  τὸν   δὲ ἄλλον δῆμον πέριξ ἐκέλευε
[1, 159]   δὲ κελεύεις τὸν ἱκέτην ἐκδιδόναι;  τὸν   δὲ αὖτις ἀμείψασθαι τοῖσιδε ναὶ
[1, 24]   τοὺς μὲν ἀποπλέειν ἐς Κόρινθον,  τὸν   δὲ δελφῖνα λέγουσι ὑπολαβόντα ἐξενεῖκαι
[1, 82]   πρὸ τούτου ἀπὸ τούτου κομᾶν.  τὸν   δὲ ἕνα λέγουσι τὸν περιλειφθέντα
[1, 24]   τῆς πρύμνης ἐς μέσην νέα.  τὸν   δὲ ἐνδύντα τε πᾶσαν τὴν
[1, 68]   τε τύπον καὶ τὸν ἀντίτυπον,  τὸν   δὲ ἐξελαυνόμενον σίδηρον τὸ πῆμα
[1, 44]   φονέα τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε βόσκων,  τὸν   δὲ ἑταιρήιον, ὡς φύλακα συμπέμψας
[1, 113]   μὲν παραδιδοῖ τῇ ἑωυτοῦ γυναικί,  τὸν   δὲ ἑωυτοῦ ἐόντα νεκρὸν λαβὼν
[1, 114]   οἰκοδομέειν, τοὺς δὲ δορυφόρους εἶναι,  τὸν   δέ κου τινὰ αὐτῶν ὀφθαλμὸν
[1, 116]   τὸν μὲν δὴ Ἀρτεμβάρεα πέμπει,  τὸν   δὲ Κῦρον ἦγον ἔσω οἱ
[1, 187]   τάφον εὗρε χρήματα μὲν οὔ,  τὸν   δὲ νεκρὸν καὶ γράμματα λέγοντα
[1, 216]   μὲν τὰ ὀλβιώτατά σφι νενόμισται,  τὸν   δὲ νούσῳ τελευτήσαντα οὐ κατασιτέονται
[1, 5]   ἄλλως κως ταῦτα ἐγένετο,  τὸν   δὲ οἶδα αὐτὸς πρῶτον ὑπάρξαντα
[1, 185]   εἴκοσί τε καὶ τετρακοσίων σταδίων?  τὸν   δὲ ὀρυσσόμενον χοῦν ἐκ τούτου
[1, 120]   καὶ σοὶ ἕτερα τοιαῦτα παρακελευόμεθα.  τὸν   δὲ παῖδα τοῦτον ἐξ ὀφθαλμῶν
[1, 77]   πέμπτον μῆνα συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις?  τὸν   δὲ παρεόντα καὶ μαχεσάμενον στρατὸν
[1, 91]   Πέρσας, μεγάλην ἀρχὴν αὐτὸν καταλύσειν.  τὸν   δὲ πρὸς ταῦτα χρῆν εὖ
[1, 24]   Ἀρίονα ἐκβαλόντας ἔχειν τὰ χρήματα.  τὸν   δὲ συνέντα τοῦτο λίσσεσθαι, χρήματα
[1, 82]   δὲ τοὺς μὲν ἀποφαίνοντες πεφευγότας,  τὸν   δὲ σφέτερον παραμείναντα καὶ σκυλεύσαντα
[1, 112]   τεθνεός. τοῦτο μὲν φέρων πρόθες,  τὸν   δὲ τῆς Ἀστυάγεος θυγατρὸς παῖδα
[1, 193]   συκέην οὔτε ἄμπελον οὔτε ἐλαίην.  τὸν   δὲ τῆς Δήμητρος καρπὸν ὧδε
[1, 27]   ἐπὶ Λυδῶν παῖδας σὺν ἵπποισι.  τὸν   δὲ ὑπολαβόντα φάναι βασιλεῦ,
[1, 113]   παιδίον, καὶ τὸ μὲν ἐτέθαπτο,  τὸν   δὲ ὕστερον τούτων Κῦρον ὀνομασθέντα
[1, 153]   μὲν Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ,  τὸν   δὲ χρυσὸν τόν τε Κροίσου
[1, 11]   ὥρα ἀναγκαίην ἀληθέως προκειμένην  τὸν   δεσπότεα ἀπολλύναι αὐτὸν ὑπ?
[1, 91]   Ἡρακλειδέων, δόλῳ γυναικηίῳ ἐπισπόμενος ἐφόνευσε  τὸν   δεσπότεα καὶ ἔσχε τὴν ἐκείνου
[1, 96]   ἐπείτε ἤκουσαν ἄσμενοι, ἐφοίτων παρὰ  τὸν   Δηιόκεα καὶ αὐτοὶ δικασόμενοι, τέλος
[1, 42]   ἕτοιμος ταῦτα, παῖδα τε σόν,  τὸν   διακελεύεαι φυλάσσειν, ἀπήμονα τοῦ φυλάσσοντος
[1, 152]   ἔπεμπον ἐς Σάρδις σφέων αὐτῶν  τὸν   δοκιμώτατον, τῷ οὔνομα ἦν Λακρίνης,
[1, 90]   μάλιστα τὸν θεὸν τῶν Ἑλλήνων,  τὸν   ἐγὼ ἐτίμησα θεῶν μάλιστα, ἐπειρέσθαι
[1, 154]   ἅτε τὸν χρυσὸν ἔχων πάντα  τὸν   ἐκ τῶν Σαρδίων, ἐπικούρους τε
[1, 106]   γὰρ φόρον ἔπρησσον παρ? ἑκάστων  τὸν   ἑκάστοισι ἐπέβαλλον, χωρὶς δὲ τοῦ
[1, 69]   Λακεδαιμόνιοι, χρήσαντος τοῦ θεοῦ  τὸν   Ἕλληνα φίλον προσθέσθαι, ὑμέας γὰρ
[1, 11]   βουλεύσαντα δεῖ ἀπόλλυσθαι, σε  τὸν   ἐμὲ γυμνήν θεησάμενον καὶ ποιήσαντα
[1, 214]   νικῶσάν σε μάχῃ ἀπώλεσας, παῖδα  τὸν   ἐμὸν ἑλὼν δόλῳ? σὲ δ?
[1, 11]   τάδε. ἐπεί με ἀναγκάζεις δεσπότεα  τὸν   ἐμὸν κτείνειν οὐκ ἐθέλοντα, φέρε
[1, 210]   τις τοὶ ὄψις ἀπαγγέλλει παῖδα  τὸν   ἐμὸν νεώτερα βουλεύειν περὶ σέο,
[1, 80]   Λυδῶν μὴ φειδομένους κτείνειν πάντα  τὸν   ἐμποδὼν γινόμενον, Κροῖσον δὲ αὐτὸν
[1, 157]   συμβουλῆς περὶ ἐς θεὸν ἀνοῖσαι  τὸν   ἐν Βραγχίδῃσι? ἦν γὰρ αὐτόθι
[1, 50]   ~μετὰ δὲ ταῦτα θυσίῃσι μεγάλῃσι  τὸν   ἐν Δελφοῖσι θεὸν ἱλάσκετο? κτήνεά
[1, 17]   τε δένδρεα καὶ τὸν καρπὸν  τὸν   ἐν τῇ γῇ ὅκως διαφθείρειε,
[1, 19]   τὸν νηὸν τῆς Ἀθηναίης ἀνορθώσωσι,  τὸν   ἐνέπρησαν χώρης τῆς Μιλησίης ἐν
[1, 67]   ἔτεος ἑκάστου? τοὺς δεῖ τοῦτὸν  τὸν   ἐνιαυτόν, τὸν ἂν ἐξίωσι ἐκ
[1, 192]   δυώδεκα ὦν μηνῶν ἐόντων ἐς  τὸν   ἐνιαυτὸν τοὺς τέσσερας μῆνας τρέφει
[1, 95]   σεμνοῦν τὰ περὶ Κῦρον ἀλλὰ  τὸν   ἐόντα λέγειν λόγον, κατὰ ταῦτα
[1, 116]   τὰς ἀνάγκας οὕτω δὴ ἔφαινε  τὸν   ἐόντα λόγον? ἀρχόμενος δὲ ἀπ?
[1, 202]   Ματιηνῶν, ὅθεν περ Γύνδης  τὸν   ἐς τὰς διώρυχας τὰς ἑξήκοντά
[1, 113]   τὸ ἄγγος ἐν τῷ ἔφερε  τὸν   ἕτερον? κοσμήσας δὲ τῷ κόσμῳ
[1, 134]   οὕτερος ἀγεννέστερος, προσπίπτων προσκυνέει  τὸν   ἕτερον. τιμῶσι δὲ ἐκ πάντων
[1, 6]   ἐξιεῖ πρὸς βορέην ἄνεμον ἐς  τὸν   Εὔξεινον καλεόμενον πόντον. οὗτος
[1, 72]   θαλάσσης τῆς ἀντίον Κύπρου ἐς  τὸν   Εὔξεινον πόντον. ἔστι δὲ αὐχὴν
[1, 107]   διδοῖ τῷ οὔνομα ἦν Καμβύσης,  τὸν   εὕρισκε οἰκίης μὲν ἐόντα ἀγαθῆς
[1, 186]   τὰ περὶ τὴν γέφυραν ἐκεκόσμητο,  τὸν   Εὐφρήτην ποταμὸν ἐς τὰ ἀρχαῖα
[1, 185]   ὅσα ἐδύνατο μάλιστα. πρῶτα μὲν  τὸν   Εὐφρήτην ποταμὸν ῥέοντα πρότερον ἰθύν,
[1, 179]   οὔνομα? ἐσβάλλει δὲ οὗτος ἐς  τὸν   Εὐφρήτην ποταμὸν τὸ ῥέεθρον. οὗτος
[1, 185]   τῆς θαλάσσης ἐς Βαβυλῶνα, καταπλέοντες  τὸν   Εὐφρήτην ποταμὸν τρίς τε ἐς
[1, 206]   Μασσαγετέων πειρηθῆναι, φέρε μόχθον μὲν  τὸν   ἔχεις ζευγνὺς τὸν ποταμὸν ἄπες,
[1, 146]   τοῖσι ἀνδράσι μηδὲ οὐνόματι βῶσαι  τὸν   ἑωυτῆς ἄνδρα, τοῦδε εἵνεκα ὅτι
[1, 86]   ἐὼν Ἀθηναῖος, καὶ θεησάμενος πάντα  τὸν   ἑωυτοῦ ὄλβον ἀποφλαυρίσειε οἷα δὴ
[1, 45]   νυν ἔθαψε ὡς οἰκὸς ἦν  τὸν   ἑωυτοῦ παῖδα? Ἄδρηστος δὲ
[1, 94]   προστάσσειν, ἐπὶ δὲ τῇ ἀπαλλασσομένῃ  τὸν   ἑωυτοῦ παῖδα, τῷ οὔνομα εἶναι
[1, 137]   ἀποκτεῖναι δὲ οὐδένα κω λέγουσι  τὸν   ἑωυτοῦ πατέρα οὐδὲ μητέρα, ἀλλὰ
[1, 76]   ἀναστάτους ἐποίησε. Κῦρος δὲ ἀγείρας  τὸν   ἑωυτοῦ στρατὸν καὶ παραλαβὼν τοὺς
[1, 172]   ἅπαντες Καύνιοι ἡβηδόν, τύπτοντες δόρασι  τὸν   ἠέρα, μέχρι οὔρων τῶν Καλυνδικῶν
[1, 138]   Πέρσῃσι? φασὶ δέ μιν ἐς  τὸν   ἥλιον ἁμαρτόντα τι ταῦτα ἔχειν.
[1, 57]   δὲ ὁμόγλωσσοι? δηλοῦσί τε ὅτι  τὸν   ἠνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα μεταβαίνοντες ἐς
[1, 110]   ἐπὶ τῶν βουκόλων τῶν Ἀστυάγεος  τὸν   ἠπίστατο νομάς τε ἐπιτηδεοτάτας νέμοντα
[1, 12]   ἀπολωλέναι Κανδαύλεα) εἵπετο ἐς  τὸν   θάλαμον τῇ γυναικί, καί μιν
[1, 75]   τὰς γεφύρας ταύτας) λέγεται παρεόντα  τὸν   Θαλῆν ἐν τῷ στρατοπέδῳ ποιῆσαι
[1, 182]   ἐμοὶ μὲν οὐ πιστὰ λέγοντες,  τὸν   θεὸν αὐτὸν φοιτᾶν τε ἐς
[1, 87]   κακοῦ. τὸν μὲν δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι  τὸν   θεόν, ἐκ δὲ αἰθρίης τε
[1, 19]   εἴτε καὶ αὐτῷ ἔδοξε πέμψαντα  τὸν   θεὸν ἐπειρέσθαι περὶ τῆς νούσου.
[1, 132]   καθαρὸν ἀγαγὼν τὸ κτῆνος καλέει  τὸν   θεόν, ἐστεφανωμένος τὸν τιάραν μυρσίνῃ
[1, 50]   νήσας πυρὴν μεγάλην, κατέκαιε, ἐλπίζων  τὸν   θεὸν μᾶλλον τι τούτοισι ἀνακτήσεσθαι?
[1, 90]   δέσποτα, ἐάσας με χαριεῖ μάλιστα  τὸν   θεὸν τῶν Ἑλλήνων, τὸν ἐγὼ
[1, 118]   παῖς" ~Ἅρπαγος μὲν δὴ  τὸν   ἰθὺν ἔφαινε λόγον? Ἀστυάγης δὲ
[1, 159]   ἱκέτῃσι βοηθέεις, Κυμαίους δὲ κελεύεις  τὸν   ἱκέτην ἐκδιδόναι; τὸν δὲ αὖτις
[1, 159]   δὲ δειμαίνοντες τὴν Περσέων δύναμιν  τὸν   ἱκέτην ἐς τόδε οὐ τετολμήκαμεν
[1, 59]   ταῦτα παραινέσαντος Χίλωνος πείθεσθαι θέλειν  τὸν   Ἱπποκράτεα? γενέσθαι οἱ μετὰ ταῦτα
[1, 183]   δὲ Δαρείου ἔλαβε καὶ  τὸν   ἱρέα ἀπέκτεινε ἀπαγορεύοντα μὴ κινέειν
[1, 45]   συμφορήν, καὶ ὡς ἐπ? ἐκείνῃ  τὸν   καθήραντα ἀπολωλεκὼς εἴη, οὐδέ οἱ
[1, 1]   καὶ οἰκήσαντας τοῦτον τὸν χῶρον  τὸν   καὶ νῦν οἰκέουσι, αὐτίκα ναυτιλίῃσι
[1, 207]   καὶ οὐκ ἀνασχετὸν Κῦρόν γε  τὸν   Καμβύσεω γυναικὶ εἴξαντα ὑποχωρῆσαι τῆς
[1, 197]   εἶδε ἐκφυγόντα. σιγῇ δὲ παρεξελθεῖν  τὸν   κάμνοντα οὔ σφι ἔξεστι, πρὶν
[1, 197]   χρέωνται ἰητροῖσι. προσιόντες ὦν πρὸς  τὸν   κάμνοντα συμβουλεύουσι περὶ τῆς νούσου,
[1, 10]   μαθεῖν, ἐν νοῶ ἔχουσα τίσεσθαι  τὸν   Κανδαύλεα. παρὰ γὰρ τοῖσι Λυδοῖσι,
[1, 193]   τοὺς ἔρσενας Ἕλληνὲς καλέουσι, τούτων  τὸν   καρπὸν περιδέουσι τῇσι βαλανηφόροισι τὸν
[1, 17]   δὲ τὰ τε δένδρεα καὶ  τὸν   καρπὸν τὸν ἐν τῇ γῇ
[1, 67]   πρὸς τοὺς Τεγεήτας, κατὰ δὲ  τὸν   κατὰ Κροῖσον χρόνον καὶ τὴν
[1, 117]   παιδίον, φὰς σέ τε εἶναι  τὸν   κελεύοντα ἀποκτεῖναι αὐτό. καὶ λέγων
[1, 2]   τὴν θυγατέρα Μηδείην. πέμψαντά δὲ  τὸν   Κόλχων βασιλέα ἐς τὴν Ἑλλάδα
[1, 70]   τε καὶ Κροῖσον ἡλωκέναι, ἀπέδοντο  τὸν   κρητῆρα ἐν Σάμῳ, ἰδιώτας δὲ
[1, 70]   ὑστέρησαν οἱ ἄγοντες τῶν Λακεδαιμονίων  τὸν   κρητῆρα, ἐπυνθάνοντο δὲ Σάρδις τε
[1, 70]   ὑπὸ Σαμίων. κατὰ μέν νυν  τὸν   κρητῆρα οὕτω ἔσχε. ~Κροῖσος δὲ
[1, 86]   ἐπιτελέσαι θέλων, εἴτε καὶ πυθόμενος  τὸν   Κροῖσον εἶναι θεοσεβέα τοῦδε εἵνεκεν
[1, 31]   τὸν Τέλλον προετρέψατο Σόλων  τὸν   Κροῖσον εἴπας πολλά τε καὶ
[1, 71]   Λυδούς" ταῦτα λέγων οὐκ ἔπειθε  τὸν   Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ, πρὶν Λυδοὺς
[1, 86]   πυρὴν μεγάλην ἀνεβίβασε ἐπ? αὐτὴν  τὸν   Κροῖσόν τε ἐν πέδῃσι δεδεμένον
[1, 86]   ἀκούσαντα κελεῦσαι τοὺς ἑρμηνέας ἐπειρέσθαι  τὸν   Κροῖσον τίνα τοῦτον ἐπικαλέοιτο, καὶ
[1, 36]   αὐτοῦ. τέλος δὲ ἀπικόμενοι παρὰ  τὸν   Κροῖσον τῶν Μυσῶν ἄγγελοι ἔλεγον
[1, 73]   ὑπὲρ Ἀστυάγεος Κῦρον. Ἀστυάγεα γὰρ  τὸν   Κυαξάρεω, ἐόντα Κροίσου μὲν γαμβρὸν
[1, 131]   τῶν ὀρέων ἀναβαίνοντες θυσίας ἔρδειν,  τὸν   κύκλον πάντα τοῦ οὐρανοῦ Δία
[1, 167]   πρὸς ἀνδρὸς Ποσειδωνιήτεω μαθόντες ὡς  τὸν   Κύρνον σφι Πυθίη ἔχρησε
[1, 86]   ἐς τρὶς ὀνομάσαι Σόλων" καὶ  τὸν   Κῦρον ἀκούσαντα κελεῦσαι τοὺς ἑρμηνέας
[1, 86]   ἁμμένης καίεσθαι τὰ περιέσχατα. καὶ  τὸν   Κῦρον ἀκούσαντα τῶν ἑρμηνέων τὰ
[1, 121]   Ἀστυάγης ἐχάρη τε καὶ καλέσας  τὸν   Κῦρον ἔλεγέ οἱ τάδε.
[1, 122]   ~ταῦτα εἶπας Ἀστυάγης ἀποπέμπει  τὸν   Κῦρον. νοστήσαντα δέ μιν ἐς
[1, 115]   δὲ παρῆσαν ἀμφότεροι, βλέψας πρὸς  τὸν   Κῦρον Ἀστυάγης ἔφη σὺ
[1, 190]   οἷα δὲ ἐξεπιστάμενοι ἔτι πρότερον  τὸν   Κῦρον οὐκ ἀτρεμίζοντα, ἀλλ? ὁρέοντες
[1, 128]   ὀνειροπόλους, οἵ μιν ἀνέγνωσαν μετεῖναι  τὸν   Κῦρον, τούτους ἀνεσκολόπισε, μετὰ δὲ
[1, 87]   τὴν πυρήν. οὕτω δὴ μαθόντα  τὸν   Κῦρον ὡς εἴη Κροῖσος
[1, 214]   ἐν τοῖσι τεθνεῶσι τῶν Περσέων  τὸν   Κύρου νέκυν, ὡς δὲ εὗρε,
[1, 20]   δὲ τάδε προστιθεῖσι τούτοισι, Περίανδρον  τὸν   Κυψέλου ἐόντα Θρασυβούλῳ τῷ τότε
[1, 124]   ἐγίνετο καὶ Κῦρος παραλαβὼν  τὸν   λαγὸν ἀνέσχισε? εὑρὼν δὲ ἐν
[1, 123]   ἐντειλάμενὸς οἱ ἀπὸ γλώσσης διδόντα  τὸν   λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν αὐτοχειρίῃ μιν
[1, 138]   ταῦτα ἔχειν. ξεῖνον δὲ πάντα  τὸν   λαμβανόμενον ὑπὸ τουτέων πολλοὶ ἐξελαύνουσι
[1, 84]   βασιλεὺς Σαρδίων μούνῃ οὐ περιήνεικε  τὸν   λέοντα τὸν οἱ παλλακὴ
[1, 22]   ἰσχυρὴν ἐν τῇ Μιλήτῳ καὶ  τὸν   λεὼν τετρῦσθαι ἐς τὸ ἔσχατον
[1, 94]   Λυδοί. ποιέειν δὲ ὧδε πρὸς  τὸν   λιμὸν ἐξευρόντας, τὴν μὲν ἑτέρην
[1, 212]   ὦν μευ εὖ παραινεούσης ὑπόλαβε  τὸν   λόγον? ἀποδούς μοι τὸν παῖδα
[1, 60]   ἐπὶ τῇ τυραννίδι. ἐνδεξαμένου δὲ  τὸν   λόγον καὶ ὁμολογήσαντος ἐπὶ τούτοισι
[1, 141]   ἐκβαίνειν ὀρχεόμενοι" Κῦρος μὲν τοῦτον  τὸν   λόγον τοῖσι Ἴωσι καὶ τοῖσι
[1, 47]   ἐκ Σαρδίων, ἀπὸ ταύτης ἡμερολογέοντας  τὸν   λοιπὸν χρόνον ἑκατοστῇ ἡμέρῃ χρᾶσθαι
[1, 108]   ὑστέρης σοὶ αὐτῷ περιπέσῃς? λάβε  τὸν   Μανδάνη ἔτεκε παῖδα, φέρων δὲ
[1, 212]   οὐ ποιήσεις, ἥλιον ἐπόμνυμί τοι  τὸν   Μασσαγετέων δεσπότην, μέν σε
[1, 80]   ἄλλοι καὶ Ὕλλος συρρηγνῦσι ἐς  τὸν   μέγιστον, καλεόμενον δὲ Ἕρμον, ὃς
[1, 87]   αὐτὸν ἐκ τοῦ παρεόντος κακοῦ.  τὸν   μὲν δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν,
[1, 116]   παῖδα τὸν σὸν μηδὲν ἐπιμέμφεσθαι"  τὸν   μὲν δὴ Ἀρτεμβάρεα πέμπει, τὸν
[1, 86]   ῥύσεται τοῦ μὴ ζῶντα κατακαυθῆναι.  τὸν   μὲν δὴ ποιέειν ταῦτα? τῷ
[1, 44]   τὸν αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζων θεόν,  τὸν   μὲν ἐπίστιον καλέων, διότι δὴ
[1, 113]   γυνή, καὶ αὐτίκα ἐποίεε ταῦτα?  τὸν   μὲν ἔφερε θανατώσων παῖδα, τοῦτον
[1, 86]   σφίσι αὐτοῖσι ὀλβίους δοκέοντας εἶναι.  τὸν   μὲν Κροῖσον ταῦτα ἀπηγέεσθαι, τῆς
[1, 155]   ὡς δὲ καὶ ἐγὼ Λυδῶν  τὸν   μὲν πλέον τι πατέρα
[1, 108]   δὲ ἐς σὲ καὶ ἐς  τὸν   μετέπειτα χρόνον μηδὲν ἐξαμαρτεῖν. ἀλλ?
[1, 163]   τοὺς Φωκαιέας, δὲ πυθόμενος  τὸν   Μῆδον παρ? αὐτῶν ὡς αὔξοιτο,
[1, 23]   βίῳ θῶμα μέγιστον παραστῆναι, Ἀρίονα  τὸν   Μηθυμναῖον ἐπὶ δελφῖνος ἐξενειχθέντα ἐπὶ
[1, 165]   ἐς Φωκαίην ἥξειν πρὶν  τὸν   μύδρον τοῦτον ἀναφανῆναι. στελλομένων δὲ
[1, 171]   Καρσί? τὸν γὰρ Λυδὸν καὶ  τὸν   Μυσὸν λέγουσι εἶναι Καρὸς ἀδελφεούς.
[1, 27]   ἐς Σάρδις, οἳ δὲ Πιττακὸν  τὸν   Μυτιληναῖον, εἰρομένου Κροίσου εἴ τι
[1, 118]   παῖδα ἀπόπεμψον παρὰ τὸν παῖδα  τὸν   νεήλυδα, τοῦτο δὲ σῶστρα γὰρ
[1, 68]   νῦν ἄνοιξα αὐτὴν καὶ εἶδον  τὸν   νεκρὸν μήκεϊ ἴσον ἐόντα τῇ
[1, 45]   μετὰ τοῦτο οἱ Λυδοὶ φέροντες  τὸν   νεκρόν, ὄπισθε δὲ εἵπετό οἱ
[1, 113]   ἔφη ἕτοιμος εἶναι τοῦ παιδίου  τὸν   νέκυν. πέμψας δὲ Ἅρπαγος
[1, 140]   δὴ ποιεῦσι. κατακηρώσαντες δὲ ὦν  τὸν   νέκυν Πέρσαι γῆ κρύπτουσι. Μάγοι
[1, 182]   θεὸν αὐτὸν φοιτᾶν τε ἐς  τὸν   νηὸν καὶ ἀμπαύεσθαι ἐπὶ τῆς
[1, 51]   μετεκινήθησαν δὲ καὶ οὗτοι ὑπὸ  τὸν   νηὸν κατακαέντα καὶ μὲν
[1, 159]   ἐκ προνοίης ἐποίεε τάδε? περιιὼν  τὸν   νηὸν κύκλῳ ἐξαίρεε τοὺς στρουθοὺς
[1, 51]   ἔκειτο ἐπὶ δεξιὰ ἐσιόντι ἐς  τὸν   νηόν, δὲ ἀργύρεος ἐπ?
[1, 21]   καὶ Μιλησίοισι χρόνον ὅσον ἂν  τὸν   νηὸν οἰκοδομέῃ. μὲν δὴ
[1, 19]   οὐκ ἔφη χρήσειν πρὶν  τὸν   νηὸν τῆς Ἀθηναίης ἀνορθώσωσι, τὸν
[1, 66]   ἦσαν σόαι ἐν Τεγέῃ περὶ  τὸν   νηὸν τῆς Ἀλέης Ἀθηναίης κρεμάμεναι.
[1, 137]   προσβάλῃ. ~αἰνέω μέν νυν τόνδε  τὸν   νόμον, αἰνέω δὲ καὶ τόνδε,
[1, 199]   χρόνον πολλὸν προσμένουσι οὐ δυνάμεναι  τὸν   νόμον ἐκπλῆσαι? καὶ γὰρ τριέτεα
[1, 144]   τῷ οὔνομα ἦν Ἀγασικλέης, νικήσας  τὸν   νόμον κατηλόγησε, φέρων δὲ πρὸς
[1, 192]   τῷ Ἀρταβάζου ἐκ βασιλέος ἔχοντι  τὸν   νομὸν τοῦτον ἀργυρίου μὲν προσήιε
[1, 65]   καὶ φράσαι αὐτῷ τὴν Πυθίην  τὸν   νῦν κατεστεῶτα κόσμον Σπαρτιήτῃσι. ὡς
[1, 44]   καλέων, διότι δὴ οἰκίοισι ὑποδεξάμενος  τὸν   ξεῖνον φονέα τοῦ παιδὸς ἐλάνθανε
[1, 14]   χρυσός οὗτος καὶ ἄργυρος  τὸν   Γύγης ἀνέθηκε, ὑπὸ Δελφῶν
[1, 162]   γένος καὶ αὐτὸς ἐὼν Μῆδος,  τὸν   Μήδων βασιλεὺς Ἀστυάγης ἀνόμῳ
[1, 7]   καλεομένους δὲ Μερμνάδας. ἦν Κανδαύλης,  τὸν   οἱ Ἕλληνές Μυρσίλον ὀνομάζουσι, τύραννος
[1, 118]   ἔφαινε λόγον? Ἀστυάγης δὲ κρύπτων  τὸν   οἱ ἐνεῖχε χόλον διὰ τὸ
[1, 84]   μούνῃ οὐ περιήνεικε τὸν λέοντα  τὸν   οἱ παλλακὴ ἔτεκε, Τελμησσέων
[1, 43]   καὶ κυσί. ἀπικόμενοι δὲ ἐς  τὸν   Ὄλυμπον τὸ ὄρος ἐζήτεον τὸ
[1, 56]   ὑπὸ τὴν Ὄσσαν τε καὶ  τὸν   Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν?
[1, 34]   καὶ ἑωυτῷ λόγον ἔδωκε, καταρρωδήσας  τὸν   ὄνειρον ἄγεται μὲν τῷ παιδὶ
[1, 120]   ὀνομασθέντος τοῦ παιδὸς ἐξήκειν τε  τὸν   ὄνειρον καί μοι τὸν παῖδα
[1, 68]   δὲ ἐννώσας τὰ λεγόμενα συνεβάλλετο  τὸν   Ὀρέστεα κατὰ τὸ θεοπρόπιον τοῦτον
[1, 24]   ἐν τοῖσι ἑδωλίοισι διεξελθεῖν νόμον  τὸν   ὄρθιον, τελευτῶντος δὲ τοῦ νόμου
[1, 90]   τὰς πέδας ἐπὶ τοῦ νηοῦ  τὸν   οὐδὸν εἰρωτᾶν εἰ οὔ τι
[1, 138]   μάλιστα δὲ ἀναγκαίην φασὶ εἶναι  τὸν   ὀφείλοντα καί τι ψεῦδος λέγειν.
[1, 114]   τὸν Ἀστυάγεα καὶ ἅμα ἀγόμενος  τὸν   παῖδα ἀνάρσια πρήγματα ἔφη πεπονθέναι,
[1, 212]   ὑπόλαβε τὸν λόγον? ἀποδούς μοι  τὸν   παῖδα ἄπιθι ἐκ τῆσδε τῆς
[1, 211]   ἤιε ἐς Πέρσας φυλάξων Κύρῳ  τὸν   παῖδα Δαρεῖον, Κῦρος δὲ προελθὼν
[1, 109]   εἵνεκα ἐμοὶ δεῖ τοῦτον τελευτᾶν  τὸν   παῖδα, δεῖ μέντοι τῶν τινα
[1, 120]   εἶπαν λέγοντες ὡς βασιλεῦσαι χρῆν  τὸν   παῖδα, εἰ ἐπέζωσε καὶ μὴ
[1, 115]   μετεπέμπετο τόν τε βουκόλον καὶ  τὸν   παῖδα. ἐπείτε δὲ παρῆσαν ἀμφότεροι,
[1, 209]   ἔλθω ἐκεῖ, ὥς μοι καταστήσεις  τὸν   παῖδα ἐς ἔλεγχον" ~Κῦρος μὲν
[1, 188]   Κῦρος ἐπὶ ταύτης τῆς γυναικὸς  τὸν   παῖδα ἐστρατεύετο, ἔχοντά τε τοῦ
[1, 34]   τῶν μελλόντων γενέσθαι κακῶν κατὰ  τὸν   παῖδα. ἦσαν δὲ τῷ Κροίσῳ
[1, 36]   δυνάμεθα. νῦν ὦν προσδεόμεθά σευ  τὸν   παῖδα καὶ λογάδας νεηνίας καὶ
[1, 116]   εἴρετο Ἀστυάγεος, κόθεν λάβοι  τὸν   παῖδα καὶ τίς εἴη
[1, 117]   Ἀστυάγης Ἅρπαγε, τέῳ δὴ μόρῳ  τὸν   παῖδα κατεχρήσαο τόν τοι παρέδωκα
[1, 212]   στρατιὴν γεγονότα καὶ τὰ περὶ  τὸν   παῖδα, πέμπουσα κήρυκα παρὰ Κῦρον
[1, 118]   τὸν σεωυτοῦ παῖδα ἀπόπεμψον παρὰ  τὸν   παῖδα τὸν νεήλυδα, τοῦτο δὲ
[1, 116]   ταῦτα ποιήσω ὥστε σὲ καὶ  τὸν   παῖδα τὸν σὸν μηδὲν ἐπιμέμφεσθαι"
[1, 120]   τε τὸν ὄνειρον καί μοι  τὸν   παῖδα τοῦτον εἶναι δεινὸν ἔτι
[1, 118]   γὰρ πεποιημένῳ" ἔφη λέγων ἐς  τὸν   παῖδα τοῦτον ἔκαμνον μεγάλως, καὶ
[1, 120]   κείνως μὲν γὰρ ἀλλοτριοῦται ἐς  τὸν   παῖδα τοῦτον περιιοῦσα ἐόντα Πέρσην,
[1, 114]   δὲ τῶν παίδων Κῦρος  τὸν   παῖδα τρηχέως κάρτα περιέσπε μαστιγέων.
[1, 160]   ἐπιπέμποντος τοῦ Μαζάρεος ἀγγελίας ἐκδιδόναι  τὸν   Πακτύην παρεσκευάζοντο ἐπὶ μισθῷ ὅσῳ
[1, 109]   δὲ ἔφραζε τῇ ἑωυτοῦ γυναικὶ  τὸν   πάντα Ἀστυάγεος ῥηθέντα λόγον.
[1, 111]   πρόκατε δὴ κατ? ὁδὸν πυνθάνομαι  τὸν   πάντα λόγον θεράποντος, ὃς ἐμὲ
[1, 126]   τὸ ἔπος Κῦρος παρεγύμνου  τὸν   πάντα λόγον, λέγων ἄνδρες Πέρσαι,
[1, 122]   ἀπὸ δὲ τῆς κεῖθεν ὁδοῦ  τὸν   πάντα λόγον τῶν πομπῶν πυθέσθαι.
[1, 85]   μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη ἐφώνεε  τὸν   πάντα χρόνον τῆς ζόης. ~οἱ
[1, 114]   κατελθὼν δὲ ἐς πόλιν πρὸς  τὸν   πατέρα ἀποικτίζετο τῶν ὑπὸ Κύρου
[1, 80]   ἵππον, τῇ δὲ καμήλῳ ἕπεσθαι  τὸν   πεζὸν στρατὸν ἐκέλευσε, ὄπισθε δὲ
[1, 59]   Ἱπποκράτεα? γενέσθαι οἱ μετὰ ταῦτα  τὸν   Πεισίστρατον τοῦτον, ὃς στασιαζόντων τῶν
[1, 13]   ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις ἥξει ἐς  τὸν   πέμπτον ἀπόγονον Γύγεω. τούτου τοῦ
[1, 82]   κομᾶν. τὸν δὲ ἕνα λέγουσι  τὸν   περιλειφθέντα τῶν τριηκοσίων Ὀθρυάδην, αἰσχυνόμενον
[1, 126]   ἔθυσε καὶ παρεσκεύαζε ὡς δεξόμενος  τὸν   Περσέων στρατόν, πρὸς δὲ οἴνῳ
[1, 85]   ἄφωνος ὡς εἶδε ἐπιόντα  τὸν   Πέρσην, ὑπὸ δέους τε καὶ
[1, 173]   τῶν πατέρων? εἰρομένου δὲ ἑτέρου  τὸν   πλησίον τίς εἴη, καταλέξει ἑωυτὸν
[1, 18]   Σαδυάττης οὗτος γὰρ καὶ  τὸν   πόλεμον ἦν συνάψας? τὰ δὲ
[1, 17]   ἀξιαπηγητότατα τάδε. ~ἐπολέμησε Μιλησίοισι, παραδεξάμενος  τὸν   πόλεμον παρὰ τοῦ πατρός. ἐπελαύνων
[1, 18]   μοι δεδήλωται, παρὰ τοῦ πατρὸς  τὸν   πόλεμον προσεῖχε ἐντεταμένως. τοῖσι δὲ
[1, 18]   τοῖσι δὲ Μιλησίοισι οὐδαμοὶ Ἰώνων  τὸν   πόλεμον τοῦτον συνεπελάφρυνον ὅτι μὴ
[1, 74]   διαφέρουσι δέ σφι ἐπὶ ἴσης  τὸν   πόλεμον τῷ ἕκτῳ ἔτεϊ συμβολῆς
[1, 24]   Κορίνθῳ. ~τοῦτον τὸν Ἀρίονα λέγουσι,  τὸν   πολλὸν τοῦ χρόνου διατρίβοντα παρὰ
[1, 206]   οἰκοδομεόμενος. ~ἔχοντι δέ οἱ τοῦτον  τὸν   πόνον πέμψασα Τόμυρις κήρυκα
[1, 206]   μόχθον μὲν τὸν ἔχεις ζευγνὺς  τὸν   ποταμὸν ἄπες, σὺ δὲ ἡμέων
[1, 194]   ἀπελαύνουσι ἐς τοὺς Ἀρμενίους. ἀνὰ  τὸν   ποταμὸν γὰρ δὴ οὐκ οἷά
[1, 189]   λευκῶν ὑπὸ ὕβριος ἐσβὰς ἐς  τὸν   ποταμὸν διαβαίνειν ἐπειρᾶτο, δέ
[1, 180]   τεῖχος ἑκάτερον τοὺς ἀγκῶνας ἐς  τὸν   ποταμὸν ἐλήλαται? τὸ δὲ ἀπὸ
[1, 75]   ἐν τῷ στρατοπέδῳ ποιῆσαι αὐτῷ  τὸν   ποταμὸν ἐξ ἀριστερῆς χειρὸς ῥέοντα
[1, 180]   καὶ τὰς ἐπικαρσίας τὰς ἐπὶ  τὸν   ποταμὸν ἐχούσας. κατὰ δὴ ὦν
[1, 207]   τοὺς λοιποὺς αὖτις ἐξαναχωρέειν ἐπὶ  τὸν   ποταμόν. ἢν γὰρ ἐγὼ γνώμης
[1, 191]   Βαβυλωνίων βασίλεια ἐποίησε κατά τε  τὸν   ποταμὸν καὶ κατὰ τὴν λίμνην,
[1, 208]   τούτους ἐς Πέρσας, αὐτὸς διέβαινε  τὸν   ποταμὸν καὶ στρατὸς αὐτοῦ.
[1, 75]   γὰρ Κροίσου ὅκως οἱ διαβήσεται  τὸν   ποταμὸν στρατός οὐ γὰρ
[1, 205]   πύργους ἐπὶ πλοίων τῶν διαπορθμευόντων  τὸν   ποταμὸν οἰκοδομεόμενος. ~ἔχοντι δέ οἱ
[1, 194]   πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ τὰ κατὰ  τὸν   ποταμὸν πορευόμενα ἐς τὴν Βαβυλῶνα,
[1, 191]   γὰρ ἂν πάσας τὰς ἐς  τὸν   ποταμὸν πυλίδας ἐχούσας καὶ αὐτοὶ
[1, 180]   ἐν τῇ αἱμασιῇ τῇ παρὰ  τὸν   ποταμὸν πυλίδες ἐπῆσαν, ὅσαι περ
[1, 180]   φέρουσαι καὶ αὐταὶ) ἐς αὐτὸν  τὸν   ποταμόν. ~τοῦτο μὲν δὴ τὸ
[1, 194]   τὸ πλοῖον τοῦτο ἀπιεῖσι κατὰ  τὸν   ποταμὸν φέρεσθαι, φορτίων πλήσαντες? μάλιστα
[1, 186]   τὰς ἐκ τῶν πυλίδων ἐς  τὸν   ποταμὸν φερούσας ἀνοικοδόμησε πλίνθοισι ὀπτῇσι
[1, 209]   εὕδων εἶδον τῶν σῶν παίδων  τὸν   πρεσβύτατον ἔχοντα ἐπὶ τῶν ὤμων
[1, 209]   ὕπνῳ ὁρᾶν τῶν Ὑστάσπεος παίδων  τὸν   πρεσβύτατον ἔχοντα ἐπὶ τῶν ὤμων
[1, 3]   λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον  τὸν   Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα, ἐθελῆσαί οἱ
[1, 27]   ναυπηγίην, οἳ μὲν Βίαντα λέγουσι  τὸν   Πριηνέα ἀπικόμενον ἐς Σάρδις, οἳ
[1, 14]   Μίδης τὸν βασιλήιον θρόνον ἐς  τὸν   προκατίζων ἐδίκαζε, ἐόντα ἀξιοθέητον? κεῖται
[1, 126]   ἡμέρῃ. ἐπιτελεσάντων δὲ τῶν Περσέων  τὸν   προκείμενον ἄεθλον, δεύτερα σφι προεῖπε
[1, 18]   πρότερον οἱ Μιλήσιοι τοῖσι Χίοισι  τὸν   πρὸς Ἐρυθραίους πόλεμον συνδιήνεικαν. ~τῷ
[1, 25]   ἄνθρωπος. ~Ἀλυάττης δὲ Λυδὸς  τὸν   πρὸς Μιλησίους πόλεμον διενείκας μετέπειτα
[1, 22]   τῆς νούσου ἀνέστη. κατὰ μέν  τὸν   πρὸς Μιλησίους τε καὶ Θρασύβουλον
[1, 140]   ἀρχὴν ἐνομίσθη, ἄνειμι δὲ ἐπὶ  τὸν   πρότερον λόγον. ~Ἴωνες δὲ καὶ
[1, 67]   Ἀθηναίης κρεμάμεναι. ~κατὰ μὲν δὴ  τὸν   πρότερον πόλεμον συνεχέως αἰεὶ κακῶς
[1, 73]   τὴν ταχίστην κομίζεσθαι παρὰ Ἀλυάττεα  τὸν   Σαδυάττεω ἐς Σάρδις. ταῦτα καὶ
[1, 118]   τύχης εὖ μετεστεώσης, τοῦτο μὲν  τὸν   σεωυτοῦ παῖδα ἀπόπεμψον παρὰ τὸν
[1, 124]   τύχης ἀπίκευ? σύ νυν Ἀστυάγεα  τὸν   σεωυτοῦ φονέα τῖσαι. κατὰ μὲν
[1, 30]   τρίτῃ τετάρτῃ κελεύσαντος Κροίσου  τὸν   Σόλωνα θεράποντες περιῆγον κατὰ τοὺς
[1, 116]   ὥστε σὲ καὶ τὸν παῖδα  τὸν   σὸν μηδὲν ἐπιμέμφεσθαι" τὸν μὲν
[1, 206]   κελευόντων ἐσδέκεσθαι Τόμυρίν τε καὶ  τὸν   στρατὸν αὐτῆς ἐς τὴν χώρην.
[1, 79]   ὡς ἀπελάσας μέλλοι Κροῖσος διασκεδᾶν  τὸν   στρατόν, βουλευόμενος εὕρισκε πρῆγμά οἷ
[1, 176]   Ξάνθιον πεδίον ἤλασε Ἅρπαγος  τὸν   στρατόν, ἐπεξιόντες καὶ μαχόμενοι ὀλίγοι
[1, 79]   ἐποίεε κατὰ τάχος? ἐλάσας γὰρ  τὸν   στρατὸν ἐς τὴν Λυδίην αὐτὸς
[1, 189]   τετραμμένας πάντα τρόπον, διατάξας δὲ  τὸν   στρατὸν ὀρύσσειν ἐκέλευε. οἷα δὲ
[1, 76]   Κροίσῳ. πρὶν δὲ ἐξελαύνειν ὁρμῆσαι  τὸν   στρατόν, πέμψας κήρυκας ἐς τοὺς
[1, 75]   κατὰ τὰς ἐούσας γεφύρας διεβίβασε  τὸν   στρατόν, ὡς δὲ πολλὸς
[1, 32]   τὸν βίον εὖ, οὗτος ἐκεῖνος  τὸν   σὺ ζητέεις, ὄλβιος κεκλῆσθαι
[1, 67]   ἔνθ? Ἀγαμεμνονίδην κατέχει φυσίζοος αἶα,  τὸν   σὺ κομισσάμενος Τεγέης ἐπιτάρροθος ἔσσῃ"
[1, 153]   μέση τῇ πόλι ἀποδεδεγμένος ἐς  τὸν   συλλεγόμενοι ἀλλήλους ὀμνύντες ἐξαπατῶσι? τοῖσι,
[1, 163]   Τυρσηνίην καὶ τὴν Ἰβηρίην καὶ  τὸν   Ταρτησσὸν οὗτοι εἰσὶ οἱ καταδέξαντες?
[1, 163]   ἀλλὰ πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι δὲ ἐς  τὸν   Ταρτησσὸν προσφιλέες ἐγένοντο τῷ βασιλέι
[1, 11]   δεῖ. ἀλλ? ἤτοι κεῖνόν γε  τὸν   ταῦτα βουλεύσαντα δεῖ ἀπόλλυσθαι,
[1, 111]   τῶν ὀρέων, φὰς Ἀστυάγεα εἶναι  τὸν   ταῦτα ἐπιθέμενόν μοι, πόλλ? ἀπειλήσας
[1, 187]   τῶν πυλέων, ἐνεκόλαψε δὲ ἐς  τὸν   τάφον γράμματα λέγοντα τάδε. τῶν
[1, 187]   νεκρὸς διεξελαύνοντι. ἀνοίξας δὲ  τὸν   τάφον εὗρε χρήματα μὲν οὔ,
[1, 68]   ὡς ἀνέγνωσε, ἐνοικίσθη, ἀνορύξας δὲ  τὸν   τάφον καὶ τὰ ὀστέα συλλέξας
[1, 187]   βασιλέων ἢν σπανίσῃ χρημάτων, ἀνοίξας  τὸν   τάφον λαβέτω ὁκόσα βούλεται χρήματα?
[1, 163]   μακρῇσι πρῶτοι Ἑλλήνων ἐχρήσαντο, καὶ  τὸν   τε Ἀδρίην καὶ τὴν Τυρσηνίην
[1, 31]   μεγάλως" ~ὣς δὲ τὰ κατὰ  τὸν   Τέλλον προετρέψατο Σόλων τὸν
[1, 211]   πλεῦνας ἐζώγρησαν καὶ ἄλλους καὶ  τὸν   τῆς βασιλείης Τομύριος παῖδα στρατηγέοντα
[1, 132]   κτῆνος καλέει τὸν θεόν, ἐστεφανωμένος  τὸν   τιάραν μυρσίνῃ μάλιστα. ἑωυτῷ μὲν
[1, 193]   ποταμὸν ἐκ τοῦ Εὐφρήτεω, ἐς  τὸν   Τίγρην, παρ? ὃν Νίνος πόλις
[1, 114]   ἑωυτῶν βασιλέα εἶναι τοῦτον δὴ  τὸν   τοῦ βουκόλου ἐπίκλησιν παῖδα.
[1, 43]   Σάρδις τὴν τε μάχην καὶ  τὸν   τοῦ παιδὸς μόρον ἐσήμηνέ οἱ.
[1, 115]   τοῦδε τοιούτου ἐόντος παῖς ἐτόλμησας  τὸν   τοῦδε παῖδα ἐόντος πρώτου παρ?
[1, 144]   πρὸς τὰ ἑωυτοῦ οἰκία προσεπασσάλευσε  τὸν   τρίποδα. διὰ ταύτην τὴν αἰτίην
[1, 153]   χρυσὸν τόν τε Κροίσου καὶ  τὸν   τῶν ἄλλων Λυδῶν Πακτύῃ ἀνδρὶ
[1, 109]   ἀναβῆναι τυραννίς, τῆς νῦν  τὸν   υἱὸν κτείνει δι? ἐμεῦ, ἄλλο
[1, 43]   φόνον, καλεόμενος δὲ Ἄδρηστος, ἀκοντίζων  τὸν   ὗν τοῦ μὲν ἁμαρτάνει, τυγχάνει
[1, 216]   γὰρ ἐπιθυμήσῃ γυναικὸς Μασσαγέτης ἀνήρ,  τὸν   φαρετρεῶνα ἀποκρεμάσας πρὸ τῆς ἁμάξης
[1, 193]   τὸν καρπὸν περιδέουσι τῇσι βαλανηφόροισι  τὸν   φοινίκων, ἵνα πεπαίνῃ τε σφι
[1, 146]   τοὺς γονέας. διὰ τοῦτὸν δὲ  τὸν   φόνον αἱ γυναῖκες αὗται νόμον
[1, 43]   ξεῖνος, οὗτος δὴ καθαρθεὶς  τὸν   φόνον, καλεόμενος δὲ Ἄδρηστος, ἀκοντίζων
[1, 194]   ἐς τὴν Βαβυλῶνα καὶ διαθέωνται  τὸν   φόρτον, νομέας μὲν τοῦ πλοίου
[1, 1]   δὴ τὸ Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι  τὸν   φόρτον. πέμπτῃ δὲ ἕκτῃ
[1, 41]   δὲ ταῦτα Κροῖσος μεταπέμπεται  τὸν   Φρύγα Ἄδρηστον, ἀπικομένῳ δέ οἱ
[1, 152]   πρησσόμενα) εἵλοντο πρὸ πάντων λέγειν  τὸν   Φωκαέα, τῷ οὔνομα ἦν Πύθερμος.
[1, 68]   φράζων τὴν ἑωυτοῦ συμφορὴν πρὸς  τὸν   χαλκέα ἐμισθοῦτο παρ? οὐκ ἐκδιδόντος
[1, 193]   ἐστὶ νηυσιπέρητος, πρὸς ἥλιον τετραμμένη  τὸν   χειμερινόν, ἐσέχει δὲ ἐς ἄλλον
[1, 77]   τὴν ἑωυτοῦ συλλέξας στρατιὴν ἐνένωτο  τὸν   χειμῶνα παρείς, ἅμα τῷ ἔαρι
[1, 75]   χρησμοῦ κιβδήλου, ἐλπίσας πρὸς ἑωυτοῦ  τὸν   χρησμὸν εἶναι, ἐστρατεύετο ἐς τὴν
[1, 79]   ἐς μάχην. ἦν δὲ τοῦτον  τὸν   χρόνον ἔθνος οὐδὲν ἐν τῇ
[1, 183]   ἐν τῷ τεμένεϊ τούτῳ ἔτι  τὸν   χρόνον ἐκεῖνον καὶ ἀνδριὰς δυώδεκα
[1, 68]   καὶ σοφίῃ. ἐούσης γὰρ τοῦτον  τὸν   χρόνον ἐπιμιξίης πρὸς τοὺς Τεγεήτας,
[1, 29]   τῆς Ἑλλάδος σοφισταί, οἳ τοῦτον  τὸν   χρόνον ἐτύγχανον ἐόντες, ὡς ἕκαστος
[1, 191]   ἐοῦσαν ὁρτήν, χορεύειν τε τοῦτον  τὸν   χρόνον καὶ ἐν εὐπαθείῃσι εἶναι,
[1, 171]   ἐθνέων ἁπάντων κατὰ τοῦτον ἅμα  τὸν   χρόνον μακρῷ μάλιστα. καί σφι
[1, 1]   Ἄργος. τὸ δὲ Ἄργος τοῦτον  τὸν   χρόνον προεῖχε ἅπασι τῶν ἐν
[1, 82]   τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ? αὐτὸν τοῦτον  τὸν   χρόνον συνεπεπτώκεε ἔρις ἐοῦσα πρὸς
[1, 75]   γὰρ δὴ εἶναι κω τοῦτον  τὸν   χρόνον τὰς γεφύρας ταύτας) λέγεται
[1, 65]   ~τοὺς μέν νυν Ἀθηναίους τοιαῦτα  τὸν   χρόνον τοῦτον ἐπυνθάνετο Κροῖσος
[1, 73]   γῆν τὴν Μηδικήν? ἐτυράννευε δὲ  τὸν   χρόνον τοῦτον Μήδων Κυαξάρης
[1, 77]   αὐτῷ ἐπεποίητο συμμαχίη, ἐτυράννευε δὲ  τὸν   χρόνον τοῦτον τῶν Βαβυλωνίων Λαβύνητος)
[1, 59]   ὑπὸ Πεισιστράτου τοῦ Ἱπποκράτεος τοῦτον  τὸν   χρόνον τυραννεύοντος Ἀθηναίων. Ἱπποκράτεϊ γὰρ
[1, 154]   καταβὰς δὲ ἐπὶ θάλασσαν, ἅτε  τὸν   χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν ἐκ
[1, 67]   αὖτις τὴν ἐς θεὸν ἐπειρησομένους  τὸν   χῶρον ἐν τῷ κέοιτο Ὀρέστης.
[1, 167]   δὲ Ἀγυλλαίοισι πάντα τὰ παριόντα  τὸν   χῶρον, ἐν τῶ οἱ Φωκαιέες
[1, 126]   εἴκοσι πάντῃ, τοῦτον σφι  τὸν   χῶρον προεῖπε ἐξημερῶσαι ἐν ἡμέρῃ.
[1, 82]   δ? ἂν περιγένωνται, τούτων εἶναι  τὸν   χῶρον? τὸ δὲ πλῆθος τοῦ
[1, 1]   τὴν θάλασσαν, καὶ οἰκήσαντας τοῦτον  τὸν   χῶρον τὸν καὶ νῦν οἰκέουσι,
[1, 174]   τελευτᾷ, ταύτῃ ἰσθμός ἐστι  τὸν   ὤρυσσον. καὶ δὴ πολλῇ, χειρὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/03/2005