Livre, Chapitre |
[1, 134] |
νήφοντες
προβουλεύσωνται,
μεθυσκόμενοι
ἐπιδιαγινώσκουσι.
~ἐντυγχάνοντες
|
δ᾽ |
ἀλλήλοισι
ἐν
τῇσι
ὁδοῖσι,
τῷδε |
[1, 169] |
ἀνεχόμενοι
ἐξέλιπον
τὰς
πατρίδας·
οἱ
|
δ᾽ |
ἄλλοι
Ἴωνες
πλὴν
Μιλησίων
διὰ |
[1, 8] |
ὅκως
ἐκείνην
θεήσεαι
γυμνήν"
ὃ
|
δ᾽ |
ἀμβώσας
εἶπε
δέσποτα,
τίνα
λέγεις |
[1, 155] |
τά
περ
ἐνόεε
ἔλεγε,
ὃ
|
δ᾽ |
ἀμείβετο
τοῖσιδε,
δείσας
μὴ
ἀναστάτους |
[1, 9] |
ἐξ
αὐτῶν
γένηται
κακόν,
ὃ
|
δ᾽ |
ἀμείβετο
τοῖσιδε.
θάρσεε,
Γύγη,
καὶ |
[1, 2] |
βασιλέος
τὴν
θυγατέρα
Εὐρώπην.
εἴησαν
|
δ᾽ |
ἄν
οὗτοι
Κρῆτες.
ταῦτα
μὲν |
[1, 133] |
τὰ
σπουδαιέστατα
τῶν
πρηγμάτων·
τὸ
|
δ᾽ |
ἂν
ἅδῃ
σφι
βουλευομένοισι,
τοῦτο |
[1, 32] |
ἄλλου
δὲ
ἐνδεές
ἐστι·
ὃς
|
δ᾽ |
ἂν
αὐτῶν
πλεῖστα
ἔχων
διατελέῃ |
[1, 47] |
βασιλεὺς
Κροῖσος
ὁ
Ἀλυάττεω·
ἅσσα
|
δ᾽ |
ἂν
ἕκαστα
τῶν
χρηστηρίων
θεσπίσῃ, |
[1, 198] |
παραπλήσιοι
τοῖσι
ἐν
Αἰγύπτῳ.
ὁσάκις
|
δ᾽ |
ἂν
μιχθῇ
γυναικὶ
τῇ
ἑωυτοῦ |
[1, 133] |
ἢν
δὲμὴ
ἅδῃ,
μετιεῖσι.
τὰ
|
δ᾽ |
ἂν
νήφοντες
προβουλεύσωνται,
μεθυσκόμενοι
ἐπιδιαγινώσκουσι. |
[1, 82] |
ὥστε
τριηκοσίους
ἑκατέρων
μαχέσασθαι,
ὁκότεροι
|
δ᾽ |
ἂν
περιγένωνται,
τούτων
εἶναι
τὸν |
[1, 191] |
ἐκ
τοῦ
Κύρου
ποιεύμενον,
οἳ
|
δ᾽ |
ἂν
περιιδόντες
τοὺς
Πέρσας
ἐσελθεῖν |
[1, 32] |
ὄλβιος
κεκλῆσθαι
ἄξιος
ἐστί·
πρὶν
|
δ᾽ |
ἂν
τελευτήσῃ,
ἐπισχεῖν,
μηδὲ
καλέειν |
[1, 196] |
μὲν
οὐδὲν
ἐδέοντο
χρηστοῦ,
οἳ
|
δ᾽ |
ἂν
χρήματά
τε
καὶ
αἰσχίονας |
[1, 111] |
ἀπικνέεται
ἐς
τὴν
ἔπαυλιν.
τῷ
|
δ᾽ |
ἄρα
καὶ
αὐτῷ
ἡ
γυνή, |
[1, 164] |
στρατιὴν
ἀπὸ
τοῦ
τείχεος.
ὁ
|
δ᾽ |
Ἅρπαγος
ἔφη
εἰδέναι
μὲν
εὖ |
[1, 187] |
πολιήτῃσι
γέφυρα
ἦν
κατεσκευασμένη.
~ἡ
|
δ᾽ |
αὐτὴ
αὕτη
βασίλεια
καὶ
ἀπάτην |
[1, 159] |
ὃ
μὲν
ταῦτα
ἐπειρώτα,
ὃ
|
δ᾽ |
αὖτις
τὸν
αὐτόν
σφι
χρησμὸν |
[1, 65] |
νῦν
κατεστεῶτα
κόσμον
Σπαρτιήτῃσι.
ὡς
|
δ᾽ |
αὐτοὶ
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι,
Λυκοῦργον
ἐπιτροπεύσαντα |
[1, 155] |
εἵμασι
καὶ
κοθόρνους
ὑποδέεσθαι,
πρόειπε
|
δ᾽ |
αὐτοῖσι
κιθαρίζειν
τε
καὶ
ψάλλειν |
[1, 98] |
ἔνεστι
καὶ
οἱ
θησαυροί.
τὸ
|
δ᾽ |
αὐτῶν
μέγιστον
ἐστὶ
τεῖχος
κατὰ |
[1, 215] |
καὶ
μασχαλιστῆρας,
χρυσῷ
κοσμέονται.
ὣς
|
δ᾽ |
αὕτως
τῶν
ἵππων
τὰ
μὲν |
[1, 207] |
γνώμας
ἐμὲ
σοὶ
ἀποφαίνεσθαι·
εἰ
|
δ᾽ |
ἔγνωκας
ὅτι
ἄνθρωπος
καὶ
σὺ |
[1, 97] |
λέγοντες
περὶ
τῶν
κατηκόντων.
ὡς
|
δ᾽ |
ἐγὼ
δοκέω,
μάλιστα
ἔλεγον
οἱ |
[1, 214] |
τὸν
ἐμὸν
ἑλὼν
δόλῳ·
σὲ
|
δ᾽ |
ἐγώ,
κατά
περ
ἠπείλησα,
αἵματος |
[1, 47] |
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ
λέγει
τάδε.
οἶδα
|
δ᾽ |
ἐγὼ
ψάμμου
τ᾽
ἀριθμὸν
καὶ |
[1, 109] |
καὶ
ἅπαις
ἔρσενος
γόνου·
εἰ
|
δ᾽ |
ἐθελήσει
τούτου
τελευτήσαντος
ἐς
τὴν |
[1, 31] |
πάγχυ
δευτερεῖα
γῶν
οἴσεσθαι.
ὃ
|
δ᾽ |
εἶπε
Κλέοβίν
τε
καὶ
Βίτωνα. |
[1, 216] |
τοῦ
Ἀράξεω
ποταμοῦ
παραγίνονται·
γαλακτοπόται
|
δ᾽ |
εἰσί.
θεῶν
δὲ
μοῦνον
ἥλιον |
[1, 96] |
τὸ
ἄδικον
πολέμιον
ἐστί.
οἱ
|
δ᾽ |
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
κώμης
Μῆδοι |
[1, 98] |
καταινέουσι
βασιλέα
σφίσι
εἶναι.
ὃ
|
δ᾽ |
ἐκέλευε
αὐτοὺς
οἰκία
τε
ἑωυτῷ |
[1, 5] |
τῷ
ναυκλήρῳ
τῆς
νέος·
ἐπεὶ
|
δ᾽ |
ἔμαθε
ἔγκυος
ἐοῦσα,
αἰδεομένη
τοὺς |
[1, 9] |
τῆς
ἀνοιγομένης
θύρης
στήσω.
μετὰ
|
δ᾽ |
ἐμὲ
ἐσελθόντα
παρέσται
καὶ
ἡ |
[1, 92] |
δ᾽
ἐξαπόλωλε
τῶν
ἀναθημάτων·
τὰ
|
δ᾽ |
ἐν
Βραγχίδῃσι
τῇσι
Μιλησίων
ἀναθήματα |
[1, 120] |
πρὸς
Περσέων,
ἐόντες
ξεῖνοι·
σέο
|
δ᾽ |
ἐνεστεῶτος
βασιλέος,
ἐόντος
πολιήτεω,
καὶ |
[1, 92] |
ἐς
ἐμὲ
ἦν
περιεόντα,
τὰ
|
δ᾽ |
ἐξαπόλωλε
τῶν
ἀναθημάτων·
τὰ
δ᾽ |
[1, 98] |
καὶ
μᾶλλόν
τι
ἐπετηδεύθη.
κύκλων
|
δ᾽ |
ἐόντων
τῶν
συναπάντων
ἑπτά,
ἐν |
[1, 34] |
μιν
αἰχμῇ
σιδηρέῃ
βληθέντα.
ὃ
|
δ᾽ |
ἐπείτε
ἐξηγέρθη
καὶ
ἑωυτῷ
λόγον |
[1, 47] |
ᾗ
χαλκὸς
μὲν
ὑπέστρωται,
χαλκὸν
|
δ᾽ |
ἐπιέσται.
~ταῦτα
οἱ
Λυδοὶ
θεσπισάσης |
[1, 210] |
γεγονὼς
ὅστις
τοὶ
ἐπιβουλεύσειε,
εἰ
|
δ᾽ |
ἐστί,
ἀπόλοιτο
ὡς
τάχιστα·
ὃς |
[1, 211] |
πολλοὺς
μὲν
σφέων
ἐφόνευσαν,
πολλῷ
|
δ᾽ |
ἔτι
πλεῦνας
ἐζώγρησαν
καὶ
ἄλλους |
[1, 135] |
πολλὰς
μὲν
κουριδίας
γυναῖκας,
πολλῷ
|
δ᾽ |
ἔτι
πλεῦνας
παλλακὰς
κτῶνται.
~ἀνδραγαθίη |
[1, 123] |
Κύρου
τῇσι
ἑωυτοῦ
ὁμοιούμενος.
πρὸ
|
δ᾽ |
ἔτι
τούτου
τάδε
οἱ
κατέργαστο· |
[1, 136] |
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος.
τὸ
πολλὸν
|
δ᾽ |
ἡγέαται
ἰσχυρὸν
εἶναι.
παιδεύουσι
δὲ |
[1, 206] |
διάβαινε
ἐς
τὴν
ἡμετέρην·
εἰ
|
δ᾽ |
ἡμέας
βούλεαι
ἐσδέξασθαι
μᾶλλον
ἐς |
[1, 32] |
εἶπε
ὦ
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
ἡ
|
δ᾽ |
ἡμετέρη
εὐδαιμονίη
οὕτω
τοι
ἀπέρριπται |
[1, 96] |
τῷ
οὔνομα
ἦν
Δηιόκης,
παῖς
|
δ᾽ |
ἦν
Φραόρτεω.
οὗτος
ὁ
Δηιόκης |
[1, 62] |
ἑξαμέτρῳ
τόνῳ
τάδε
λέγων·
ἔρριπται
|
δ᾽ |
ὁ
βόλος,
τὸ
δὲ
δίκτυον |
[1, 62] |
τὸ
δὲ
δίκτυον
ἐκπεπέτασται,
θύννοι
|
δ᾽ |
οἰμήσουσι
σεληναίης
διὰ
νυκτός"
~ὃ |
[1, 139] |
οὐνόματα,
οὐ
τὰ
μὲν
τὰ
|
δ᾽ |
οὔ,
ἀλλὰ
πάντα
ὁμοίως.
~ταῦτα |