Livre, Chapitre |
[1, 70] |
οἱ
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
λέγουσι
ὡς
|
ἐπείτε |
ἀγόμενος
ἐς
τὰς
Σάρδις
ὁ |
[1, 202] |
καρποὺς
τοιούσδε
τινὰς
φέροντα,
τοὺς
|
ἐπείτε |
ἂν
ἐς
τὠυτὸ
συνέλθωσι
κατὰ |
[1, 200] |
εἰ
μὴ
ἰχθὺς
μοῦνον,
τοὺς
|
ἐπείτε |
ἂν
θηρεύσαντες
αὐήνωσι
πρὸς
ἥλιον, |
[1, 105] |
προσωτέρω
μὴ
πορεύεσθαι.
οἳ
δὲ
|
ἐπείτε |
ἀναχωρέοντες
ὀπίσω
ἐγένοντο
τῆς
Συρίης |
[1, 196] |
μηδ᾽
εἰς
ἑτέραν
πόλιν
ἄγωνται)
|
ἐπείτε |
γὰρ
ἁλόντες
ἐκακώθησαν
καὶ
οἰκοφθορήθησαν, |
[1, 48] |
οἱ
ἐξευρήκεε
τὰ
αὐτὸς
ἐποίησε.
|
ἐπείτε |
γὰρ
δὴ
διέπεμψε
παρὰ
τὰ |
[1, 55] |
ὁ
Κροῖσος
ἐχρηστηριάζετο
τὸ
τρίτον·
|
ἐπείτε |
γὰρ
δὴ
παρέλαβε
τοῦ
μαντείου |
[1, 168] |
δὲ
τούτοισι
καὶ
Τήιοι
ἐποίησαν.
|
ἐπείτε |
γὰρ
σφέων
εἷλε
χώματι
τὸ |
[1, 186] |
αὕτη
δὲ
καὶ
τοῦτο
προεῖδε.
|
ἐπείτε |
γὰρ
ὤρυσσε
τὸ
ἔλυτρον
τῇ |
[1, 54] |
συνεβούλευόν
οἱ
ἐξευρόντα
φίλους
προσθέσθαι.
|
~ἐπείτε |
δὲ
ἀνενειχθέντα
τὰ
θεοπρόπια
ἐπύθετο |
[1, 126] |
Πέρσας
κατακλίνας
ἐς
λειμῶνα
εὐώχεε.
|
ἐπείτε |
δὲ
ἀπὸ
δείπνου
ἦσαν,
εἴρετο |
[1, 111] |
Ἅρπαγος
μεταπέμψαιτο
αὐτῆς
τὸν
ἄνδρα.
|
ἐπείτε |
δὲ
ἀπονοστήσας
ἐπέστη,
οἷα
ἐξ |
[1, 92] |
Ἀλυάττῃ,
Πανταλέων
δὲ
ἐξ
Ἰάδος.
|
ἐπείτε |
δὲ
δόντος
τοῦ
πατρὸς
ἐκράτησε |
[1, 209] |
ποταμὸν
καὶ
ὁ
στρατὸς
αὐτοῦ.
|
~ἐπείτε |
δὲ
ἐπεραιώθη
τὸν
Ἀράξεα,
νυκτὸς |
[1, 62] |
ἔσχε
Μαραθῶνα,
λόγον
οὐδένα
εἶχον·
|
ἐπείτε |
δὲ
ἐπύθοντο
ἐκ
τοῦ
Μαραθῶνος |
[1, 166] |
ἀερθέντες
ἐκ
τῶν
Οἰνουσσέων
ἔπλεον.
|
~ἐπείτε |
δὲ
ἐς
τὴν
Κύρνον
ἀπίκοντο, |
[1, 189] |
ἕπονται,
ὅκῃ
ἂν
ἐλαύνῃ
ἑκάστοτε.
|
~ἐπείτε |
δὲ
ὁ
Κῦρος
πορευόμενος
ἐπὶ |
[1, 185] |
τὰ
χείλεα
τοῦ
ποταμοῦ
παραχέουσα.
|
ἐπείτε |
δέ
οἱ
ὀρώρυκτο,
λίθους
ἀγαγομένη |
[1, 94] |
ἐπ᾽
ἔτεα
δυῶν
δέοντα
εἴκοσι.
|
ἐπείτε |
δὲ
οὐκ
ἀνιέναι
τὸ
κακὸν |
[1, 115] |
τε
βουκόλον
καὶ
τὸν
παῖδα.
|
ἐπείτε |
δὲ
παρῆσαν
ἀμφότεροι,
βλέψας
πρὸς |
[1, 117] |
ἢν
μὴ
τάδε
ἐπιτελέα
ποιήσῃ.
|
ἐπείτε |
δὲ
ποιήσαντος
τούτου
τὰ
κελευόμενα |
[1, 35] |
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
τοῖσι
Ἕλλησι.
|
ἐπείτε |
δὲ
τὰ
νομιζόμενα
ἐποίησε
ὁ |
[1, 100] |
σφι
δοκέοι
εἶναι
μὴ
ὁρῶσι.
|
~ἐπείτε |
δὲ
ταῦτα
διεκόσμησε
καὶ
ἐκράτυνε |
[1, 119] |
εὔτυκα
δὲ
ποιησάμενος
εἶχε
ἕτοιμα.
|
ἐπείτε |
δὲ
τῆς
ὥρης
γινομένης
τοῦ |
[1, 76] |
πορευόμενοι
διέβησαν
αὐτόν;
~Κροῖσος
δὲ
|
ἐπείτε |
διαβὰς
σὺν
τῷ
στρατῷ
ἀπίκετο |
[1, 58] |
~τὸ
δὲ
Ἑλληνικὸν
γλώσσῃ
μὲν
|
ἐπείτε |
ἐγένετο
αἰεί
κοτε
τῇ
αὐτῇ |
[1, 105] |
δὲ
ἤισαν
ἐπ᾽
Αἴγυπτον.
καὶ
|
ἐπείτε |
ἐγένοντο
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
Συρίῃ, |
[1, 74] |
Λυδοί
τε
καὶ
οἱ
Μῆδοι
|
ἐπείτε |
εἶδον
νύκτα
ἀντὶ
ἡμέρης
γενομένην, |
[1, 34] |
αἰχμῇ
σιδηρέῃ
βληθέντα.
ὃ
δ᾽
|
ἐπείτε |
ἐξηγέρθη
καὶ
ἑωυτῷ
λόγον
ἔδωκε, |
[1, 83] |
βοηθέειν
πολιορκεομένῳ.
οἳ
δὲ
ὅμως,
|
ἐπείτε |
ἐπύθοντο
τοῦ
κήρυκος,
ὁρμέατο
βοηθέειν. |
[1, 96] |
πρότερον
περιπίπτοντες
ἀδίκοισι
γνώμῃσι,
τότε
|
ἐπείτε |
ἤκουσαν
ἄσμενοι,
ἐφοίτων
παρὰ
τὸν |
[1, 15] |
μέν
νυν
στρατιὴν
καὶ
οὗτος
|
ἐπείτε |
ἦρξε
ἔς
τε
Μίλητον
καὶ |
[1, 45] |
γενόμενος
φονεὺς
δὲ
τοῦ
καθήραντος,
|
ἐπείτε |
ἡσυχίη
τῶν
ἀνθρώπων
ἐγένετο
περὶ |
[1, 75] |
ἐς
τὰ
ἀρχαῖα
ἐσβάλλοι·
ὥστε
|
ἐπείτε |
καὶ
ἐσχίσθη
τάχιστα
ὁ
ποταμός, |
[1, 50] |
τάλαντα
δέκα.
οὗτος
ὁ
λέων,
|
ἐπείτε |
κατεκαίετο
ὁ
ἐν
Δελφοῖσι
νηός, |
[1, 89] |
τοῖσι
ποιευμένοισι.
ὁ
δὲ
εἶπε
|
ἐπείτε |
με
θεοὶ
ἔδωκαν
δοῦλον
σοί, |
[1, 114] |
κάρτα
περιέσπε
μαστιγέων.
ὁ
δὲ
|
ἐπείτε |
μετείθη
τάχιστα,
ὡς
γε
δὴ |
[1, 43] |
εἵνεκεν
προσδόκα
τοι
ἀπονοστήσειν"
~τοιούτοισι
|
ἐπείτε |
οὗτος
ἀμείψατο
Κροῖσον,
ἤισαν
μετὰ |
[1, 117] |
ἀλλὰ
λέγει
τάδε.
ὦ
βασιλεῦ,
|
ἐπείτε |
παρέλαβον
τὸ
παιδίον,
ἐβούλευον
σκοπέων |
[1, 42] |
ἂν
ἶσχον
ἐμεωυτόν.
νῦν
δέ,
|
ἐπείτε |
σὺ
σπεύδεις
καὶ
δεῖ
τοί |
[1, 165] |
οἱ
Πέρσαι.
~οἱ
δὲ
Φωκαιέες,
|
ἐπείτε |
σφι
Χῖοι
τὰς
νήσους
τὰς |
[1, 178] |
ἀξιαπηγητότατα
ἐστί,
τούτων
ἐπιμνήσομαι.
~Κῦρος
|
ἐπείτε |
τὰ
πάντα
τῆς
ἠπείρου
ὑποχείρια |
[1, 27] |
τί
δοκέεις
εὔχεσθαι
ἄλλο
ἤ,
|
ἐπείτε |
τάχιστα
ἐπύθοντό
σε
μέλλοντα
ἐπὶ |
[1, 70] |
αὐτοὶ
δὲ
Σάμιοι
λέγουσι
ὡς
|
ἐπείτε |
ὑστέρησαν
οἱ
ἄγοντες
τῶν
Λακεδαιμονίων |
[1, 39] |
ποιέεις·
νῦν
δὲ
ὑπὸ
αἰχμῆς.
|
ἐπείτε |
ὦν
οὐ
πρὸς
ἄνδρας
ἡμῖν |