Livre, Chapitre
[1, 79]	τὸν στρατὸν ἐς τὴν Λυδίην	αὐτὸς	ἄγγελος Κροίσῳ ἐληλύθεε. ἐνθαῦτα Κροῖσος
[1, 86]	τε καὶ ἐννώσαντα ὅτι καὶ	αὐτὸς	ἄνθρωπος ἐὼν ἄλλον ἄνθρωπον, γενόμενον
[1, 108]	μετὰ δὲ θάψον τρόπῳ ὅτεῳ	αὐτὸς	βούλεαι" ὁ δὲ ἀμείβεται ὦ
[1, 127]	ἥξοι παρ? ἐκεῖνον ἢ Ἀστυάγης	αὐτὸς	βουλήσεται. ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ
[1, 129]	Κύρου ἔργον. Ἅρπαγος δὲ ἔφη,	αὐτὸς	γὰρ γράψαι, τὸ πρῆγμα ἑωυτοῦ
[1, 132]	δὴ τοῖσι ἅπασι Πέρσῃσι καὶ	αὐτὸς	γίνεται. ἐπεὰν δὲ διαμιστύλας κατὰ
[1, 17]	τε καὶ ἐργάζεσθαι οἱ Μιλήσιοι,	αὐτὸς	δὲ ἐκείνων ἐργαζομένων ἔχοι τι
[1, 119]	ὅ τι ἂν ἐκεῖνος κελεύῃ,	αὐτὸς	δὲ περιχαρὴς ἐὼν φράζει τῇ
[1, 208]	καὶ ἀποστείλας τούτους ἐς Πέρσας,	αὐτὸς	διέβαινε τὸν ποταμὸν καὶ ὁ
[1, 191]	οἱ ἀπορέοντι ὑπεθήκατο, εἴτε καὶ	αὐτὸς	ἔμαθε τὸ ποιητέον οἱ ἦν,
[1, 48]	καὶ ἄρνα κατακόψας ὁμοῦ ἧψε	αὐτὸς	ἐν λέβητι χαλκέῳ, χάλκεον ἐπίθημα
[1, 48]	Δελφοῖσι, ὅτι οἱ ἐξευρήκεε τὰ	αὐτὸς	ἐποίησε. ἐπείτε γὰρ δὴ διέπεμψε
[1, 153]	Πακτύῃ ἀνδρὶ Λυδῷ κομίζειν, ἀπήλαυνε	αὐτὸς	ἐς Ἀγβάτανα, Κροῖσόν τε ἅμα
[1, 98]	μεγάλα τε καὶ ἰσχυρά, ἵνα	αὐτὸς	ἔφρασε τῆς χώρης, καὶ δορυφόρους
[1, 162]	διάδοχος τῆς στρατηγίης, γένος καὶ	αὐτὸς	ἐὼν Μῆδος, τὸν ὁ Μήδων
[1, 45]	σῆμα, συγγινωσκόμενος ἀνθρώπων εἶναι τῶν	αὐτὸς	ᾔδεε βαρυσυμφορώτατος, ἐπικατασφάζει τῷ τύμβῳ
[1, 88]	εἶχε, ἀπεθώμαζέ τε ὁρέων καὶ	αὐτὸς	καὶ οἱ περὶ ἐκεῖνον ἐόντες
[1, 22]	τοὺς ἐναντίους λόγους ἢ ὡς	αὐτὸς	κατεδόκεε. μετὰ δὲ ἥ τε
[1, 79]	ἔσχε τὰ πρήγματα ἢ ὡς	αὐτὸς	κατεδόκεε, ὅμως τοὺς Λυδοὺς ἐξῆγε
[1, 177]	ἐποίεε, τὰ δὲ ἄνω αὐτῆς	αὐτὸς	Κῦρος, πᾶν ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ
[1, 214]	ταύτῃ διεφθάρη καὶ δὴ καὶ	αὐτὸς	Κῦρος τελευτᾷ, βασιλεύσας τὰ πάντα
[1, 159]	ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν ὦναξ,	αὐτὸς	μὲν οὕτω τοῖσι ἱκέτῃσι βοηθέεις,
[1, 210]	δὲ ὁ δαίμων προέφαινε ὡς	αὐτὸς	μὲν τελευτήσειν αὐτοῦ ταύτῃ μέλλοι,
[1, 56]	ἀνδρὸς βασιλεύσειν Μήδων, οὐδ? ὦν	αὐτὸς	οὐδὲ οἱ ἐξ αὐτοῦ παύσεσθαι
[1, 11]	αὐτὸν ὑπ? ἄλλων ἀπόλλυσθαι? αἱρέεται	αὐτὸς	περιεῖναι. ἐπειρώτα δὴ λέγων τάδε.
[1, 197]	προσιόντες συμβουλεύουσι καὶ παραινέουσι ἅσσα	αὐτὸς	ποιήσας ἐξέφυγε ὁμοίην νοῦσον ἢ
[1, 118]	πρῶτα μέν, κατά περ ἤκουσε	αὐτὸς	πρὸς τοῦ βουκόλου τὸ πρῆγμα,
[1, 5]	ταῦτα ἐγένετο, τὸν δὲ οἶδα	αὐτὸς	πρῶτον ὑπάρξαντα ἀδίκων ἔργων ἐς
[1, 21]	τὴν ἀγορὴν προεῖπε Μιλησίοισι, ἐπεὰν	αὐτὸς	σημήνῃ, τότε πίνειν τε πάντας
[1, 191]	καὶ κατὰ ταῦτα παραινέσας ἀπήλαυνε	αὐτὸς	σὺν τῷ ἀχρηίῳ τοῦ στρατοῦ.
[1, 197]	τῆς νούσου, εἴ τις καὶ	αὐτὸς	τοιοῦτο ἔπαθε ὁκοῖον ἂν ἔχῃ
[1, 44]	ἐδεινολογέετο ὅτι μιν ἀπέκτεινε τὸν	αὐτὸς	φόνου ἐκάθηρε? περιημεκτέων δὲ τῇ
[1, 120]	ἀμείβεται ὁ Ἀστυάγης τοῖσιδε. καὶ	αὐτὸς	ὦ Μάγοι ταύτῃ πλεῖστος γνώμην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005