Livre, Chapitre |
[1, 24] |
κληθέντας
ἱστορέεσθαι
εἴ
τι
λέγοιεν
|
περὶ |
Ἀρίονος.
φαμένων
δὲ
ἐκείνων
ὡς |
[1, 185] |
ὀρώρυκτο,
λίθους
ἀγαγομένη
κρηπῖδα
κύκλῳ
|
περὶ |
αὐτὴν
ἤλασε.
ἐποίεε
δὲ
ἀμφότερα |
[1, 85] |
καὶ
δὴ
καὶ
ἐς
Δελφοὺς
|
περὶ |
αὐτοῦ
ἐπεπόμφεε
χρησομένους.
ἡ
δὲ |
[1, 140] |
ὁμοίως.
~ταῦτα
μὲν
ἀτρεκέως
ἔχω
|
περὶ |
αὐτῶν
εἰδὼς
εἰπεῖν·
τάδε
μέντοι |
[1, 94] |
λέγουσι
καὶ
Τυρσηνίην
ἀποικίσαι,
ὧδε
|
περὶ |
αὐτῶν
λέγοντες.
ἐπὶ
Ἄτυος
τοῦ |
[1, 5] |
ἔχθρης
τῆς
ἐς
τοὺς
Ἕλληνας.
|
περὶ |
δὲ
τῆς
Ἰοῦς
οὐκ
ὁμολογέουσι |
[1, 88] |
ὁρέων
καὶ
αὐτὸς
καὶ
οἱ
|
περὶ |
ἐκεῖνον
ἐόντες
πάντες.
ὁ
δὲ |
[1, 39] |
τοι,
ἰδόντι
γε
ὄψιν
τοιαύτην,
|
περὶ |
ἐμὲ
φυλακὴν
ἔχειν·
τὸ
δὲ |
[1, 157] |
οἱ
δὲ
Κυμαῖοι
ἔγνωσαν
συμβουλῆς
|
περὶ |
ἐς
θεὸν
ἀνοῖσαι
τὸν
ἐν |
[1, 99] |
τοῦτό
γε
αἰσχρόν.
ταῦτα
δὲ
|
περὶ |
ἑωυτὸν
ἐσέμνυνε
τῶνδε
εἵνεκεν,
ὅκως |
[1, 91] |
τὸ
τελευταῖον
χρηστηριαζομένῳ
εἶπε
Λοξίης
|
περὶ |
ἡμιόνου,
οὐδὲ
τοῦτο
συνέλαβε.
ἦν |
[1, 198] |
γυναικὶ
τῇ
ἑωυτοῦ
ἀνὴρ
Βαβυλώνιος,
|
περὶ |
θυμίημα
καταγιζόμενον
ἵζει,
ἑτέρωθι
δὲ |
[1, 159] |
ἀπόλησθε,
ὡς
μὴ
τὸ
λοιπὸν
|
περὶ |
ἱκετέων
ἐκδόσιος
ἔλθητε
ἐπὶ
τὸ |
[1, 24] |
ἐκείνων
ὡς
εἴη
τε
σῶς
|
περὶ |
Ἰταλίην
καί
μιν
εὖ
πρήσσοντα |
[1, 185] |
ὅ
τε
ποταμὸς
βραδύτερος
εἴη
|
περὶ |
καμπὰς
πολλὰς
ἀγνύμενος,
καὶ
οἱ |
[1, 175] |
σφι
τοῦτο
ἐγένετο.
οὗτοι
τῶν
|
περὶ |
Καρίην
ἀνδρῶν
μοῦνοί
τε
ἀντέσχον |
[1, 215] |
τὰ
πάντα
χρέωνται,
ὅσα
δὲ
|
περὶ |
κεφαλὴν
καὶ
ζωστῆρας
καὶ
μασχαλιστῆρας, |
[1, 95] |
οἱ
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν
τὰ
|
περὶ |
Κῦρον
ἀλλὰ
τὸν
ἐόντα
λέγειν |
[1, 95] |
λόγον,
κατὰ
ταῦτα
γράψω,
ἐπιστάμενος
|
περὶ |
Κύρου
καὶ
τριφασίας
ἄλλας
λόγων |
[1, 92] |
ἀνέθηκε
ἐς
τὰ
εἴρηται.
καὶ
|
περὶ |
μὲν
ἀναθημάτων
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
~θώματα |
[1, 5] |
καὶ
Φοίνικες
λέγουσι·
ἐγὼ
δὲ
|
περὶ |
μὲν
τούτων
οὐκ
ἔρχομαι
ἐρέων |
[1, 158] |
ἀληθέως,
ἐς
ὃ
τὸ
δεύτερον
|
περὶ |
Πακτύεω
ἐπειρησόμενοι
ἤισαν
ἄλλοι
θεοπρόποι, |
[1, 158] |
ἐς
τοὺς
Βραγχίδας
θεοπρόπους
εἰρώτευν
|
περὶ |
Πακτύην
ὁκοῖόν
τι
ποιέοντες
θεοῖσι |
[1, 181] |
δὲ
ἐς
αὐτοὺς
ἔξωθεν
κύκλῳ
|
περὶ |
πάντας
τοὺς
πύργους
ἔχουσα
πεποίηται. |
[1, 120] |
ὦ
βασιλεῦ,
καὶ
αὐτοῖσι
ἡμῖν
|
περὶ |
πολλοῦ
ἐστι
κατορθοῦσθαι
ἀρχὴν
τὴν |
[1, 73] |
ὡς
ἐόντας
ἱκέτας·
ὥστε
δὲ
|
περὶ |
πολλοῦ
ποιεόμενος
αὐτούς,
παῖδάς
σφι |
[1, 78] |
οὐδὲν
κω
εἰδότες
τῶν
ἦν
|
περὶ |
Σάρδις
τε
καὶ
αὐτὸν
Κροῖσον. |
[1, 210] |
παῖδα
τὸν
ἐμὸν
νεώτερα
βουλεύειν
|
περὶ |
σέο,
ἐγώ
τοι
παραδίδωμι
χρᾶσθαι |
[1, 30] |
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
παρ᾽
ἡμέας
γὰρ
|
περὶ |
σέο
λόγος
ἀπῖκται
πολλὸς
καὶ |
[1, 191] |
ὑπὸ
τῶν
ταύτῃ
οἰκημένων,
τῶν
|
περὶ |
τὰ
ἔσχατα
τῆς
πόλιος
ἑαλωκότων |
[1, 99] |
Δηιόκης
ἑωυτῷ
τε
ἐτείχεε
καὶ
|
περὶ |
τὰ
ἑωυτοῦ
οἰκία,
τὸν
δὲ |
[1, 215] |
αὕτως
τῶν
ἵππων
τὰ
μὲν
|
περὶ |
τὰ
στέρνα
χαλκέους
θώρηκας
περιβάλλουσι, |
[1, 186] |
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὴν
γέφυραν
ἐκεκόσμητο,
τὸν
Εὐφρήτην |
[1, 27] |
Κροίσου
εἴ
τι
εἴη
νεώτερον
|
περὶ |
τὴν
Ἑλλάδα,
εἰπόντα
τάδε
καταπαῦσαι |
[1, 212] |
~ἣ
δὲ
πυθομένη
τά
τε
|
περὶ |
τὴν
στρατιὴν
γεγονότα
καὶ
τὰ |
[1, 173] |
βάρβαροι)
διενειχθέντων
δὲ
ἐν
Κρήτῃ
|
περὶ |
τῆς
βασιληίης
τῶν
Εὐρώπης
παίδων |
[1, 95] |
ἤρξαντο
ἀπίστασθαι,
καὶ
κως
οὗτοι
|
περὶ |
τῆς
ἐλευθερίης
μαχεσάμενοι
τοῖσι
Ἀσσυρίοισι |
[1, 169] |
ἐκλιπόντες,
καὶ
ἄνδρες
ἐγένοντο
ἀγαθοὶ
|
περὶ |
τῆς
ἑωυτοῦ
ἕκαστος
μαχόμενοι,
ἑσσωθέντες |
[1, 197] |
ὦν
πρὸς
τὸν
κάμνοντα
συμβουλεύουσι
|
περὶ |
τῆς
νούσου,
εἴ
τις
καὶ |
[1, 19] |
ἔδοξε
πέμψαντα
τὸν
θεὸν
ἐπειρέσθαι
|
περὶ |
τῆς
νούσου.
τοῖσι
δὲ
ἡ |
[1, 209] |
ὁ
Κῦρος,
ἐδίδου
λόγον
ἑωυτῷ
|
περὶ |
τῆς
ὄψιος.
ὡς
δέ
οἱ |
[1, 199] |
ἐν
τεμένεϊ
Ἀφροδίτης
κατέαται
στέφανον
|
περὶ |
τῇσι
κεφαλῇσι
ἔχουσαι
θώμιγγος
πολλαὶ |
[1, 144] |
ἀλλὰ
καὶ
σφέων
αὐτῶν
τοὺς
|
περὶ |
τὸ
ἱρόν
ἀνομήσαντας
ἐξεκλήισαν
τῆς |
[1, 49] |
τι
τοῖσι
Λυδοῖσι
ἔχρησε
ποιήσασι
|
περὶ |
τὸ
ἱρὸν
τὰ
νομιζόμενα
οὐ |
[1, 45] |
ἐπείτε
ἡσυχίη
τῶν
ἀνθρώπων
ἐγένετο
|
περὶ |
τὸ
σῆμα,
συγγινωσκόμενος
ἀνθρώπων
εἶναι |
[1, 196] |
~αὕτη
μὲν
δή
σφι
ἄρτισις
|
περὶ |
τὸ
σῶμα
ἐστί·
νόμοι
δὲ |
[1, 70] |
χάλκεον
ζῳδίων
τε
ἔξωθεν
πλήσαντες
|
περὶ |
τὸ
χεῖλος
καὶ
μεγάθεϊ
τριηκοσίους |
[1, 171] |
ἀσπίσι
χρᾶσθαι,
τελαμῶσι
σκυτίνοισι
οἰηκίζοντες,
|
περὶ |
τοῖσι
αὐχέσι
τε
καὶ
τοῖσι |
[1, 66] |
ἐμὲ
ἦσαν
σόαι
ἐν
Τεγέῃ
|
περὶ |
τὸν
νηὸν
τῆς
Ἀλέης
Ἀθηναίης |
[1, 212] |
τὴν
στρατιὴν
γεγονότα
καὶ
τὰ
|
περὶ |
τὸν
παῖδα,
πέμπουσα
κήρυκα
παρὰ |
[1, 140] |
κρυπτόμενα
λέγεται
καὶ
οὐ
σαφηνέως
|
περὶ |
τοῦ
ἀποθανόντος,
ὡς
οὐ
πρότερον |
[1, 8] |
σε
δοκέω
πείθεσθαι
μοι
λέγοντι
|
περὶ |
τοῦ
εἴδεος
τῆς
γυναικός
ὦτα |
[1, 40] |
τῇ
με
νικᾷς
γνώμην
ἀποφαίνων
|
περὶ |
τοῦ
ἐνυπνίου.
ὡς
ὦν
νενικημένος |
[1, 117] |
μιν.
οὕτω
ἔσχε
ὦ
βασιλεῦ
|
περὶ |
τοῦ
πρήγματος
τούτου,
καὶ
τοιούτῳ |
[1, 207] |
εὐτυχέειν.
ἤδη
ὦν
ἔχω
γνώμην
|
περὶ |
τοῦ
προκειμένου
πρήγματος
τὰ
ἔμπαλιν |
[1, 132] |
Μίτραν.
~θυσίη
δὲ
τοῖσι
Πέρσῃσι
|
περὶ |
τοὺς
εἰρημένους
θεοὺς
ἥδε
κατέστηκε· |
[1, 174] |
τοῦ
σώματος
καὶ
μάλιστα
τὰ
|
περὶ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
θραυομένης
τῆς
πέτρης, |
[1, 215] |
χαλκέους
θώρηκας
περιβάλλουσι,
τὰ
δὲ
|
περὶ |
τοὺς
χαλινοὺς
καὶ
στόμια
καὶ |
[1, 97] |
καὶ
ἐδίδοσαν
σφίσι
λόγον,
λέγοντες
|
περὶ |
τῶν
κατηκόντων.
ὡς
δ᾽
ἐγὼ |
[1, 82] |
συνεπεπτώκεε
ἔρις
ἐοῦσα
πρὸς
Ἀργείους
|
περὶ |
χώρου
καλεομένου
Θυρέης·
τὰς
γὰρ |
[1, 124] |
πάντα
ἐκμεμαθηκέναι,
σέο
τε
αὐτοῦ
|
περὶ |
ὡς
ἐπρήχθη,
καὶ
οἷα
ἐγὼ |