Livre, Chapitre |
[1, 140] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
ἱρέων.
οἳ
μὲν
|
γὰρ |
ἁγνεύουσι
ἔμψυχον
μηδὲν
κτείνειν,
εἰ |
[1, 30] |
τοῦ
βίου
λαμπροτάτη
ἐπεγένετο·
γενομένης
|
γὰρ |
Ἀθηναίοισι
μάχης
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας |
[1, 38] |
ἔφη
σε
ὀλιγοχρόνιον
ἔσεσθαι·
ὑπὸ
|
γὰρ |
αἰχμῆς
σιδηρέης
ἀπολέεσθαι.
πρὸς
ὧν |
[1, 120] |
ἀρχὴν
τὴν
σήν.
κείνως
μὲν
|
γὰρ |
ἀλλοτριοῦται
ἐς
τὸν
παῖδα
τοῦτον |
[1, 196] |
εἰς
ἑτέραν
πόλιν
ἄγωνται)
ἐπείτε
|
γὰρ |
ἁλόντες
ἐκακώθησαν
καὶ
οἰκοφθορήθησαν,
πᾶς |
[1, 187] |
σπανίσας
γε
ἄλλως
ἀνοίξῃ·
οὐ
|
γὰρ |
ἄμεινον·
οὗτος
ὁ
τάφος
ἦν |
[1, 206] |
παῦσαι
σπεύδων
τὰ
σπεύδεις·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
εἰδείης
εἴ
τοι
ἐς |
[1, 124] |
σὲ
γὰρ
θεοὶ
ἐπορῶσι·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
κοτὲ
ἐς
τοσοῦτο
τύχης |
[1, 111] |
τῶν
τινος
οἰκετέων
εἶναι·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
κοτὲ
κατέδοξα
ἔνθεν
γε |
[1, 191] |
πόλιν
διέφθειραν
ἂν
κάκιστα·
κατακληίσαντες
|
γὰρ |
ἂν
πάσας
τὰς
ἐς
τὸν |
[1, 36] |
ἐμοῦ
μὴ
μνησθῆτε
ἔτι·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ὑμῖν
συμπέμψαιμι·
νεόγαμός
τε |
[1, 74] |
Ἀστυάγεϊ
τῷ
Κυαξάρεω
παιδί·
ἄνευ
|
γὰρ |
ἀναγκαίης
ἰσχυρῆς
συμβάσιες
ἰσχυραὶ
οὐκ |
[1, 124] |
χώρης,
ταύτης
ἁπάσης
ἄρξεις.
Πέρσας
|
γὰρ |
ἀναπείσας
ἀπίστασθαι
στρατηλάτεε
ἐπὶ
Μήδους· |
[1, 207] |
νικῶν
Μασσαγέτας,
ἕποιο
φεύγουσι.
τὠυτὸ
|
γὰρ |
ἀντιθήσω
ἐκείνῳ,
ὅτι
νικήσας
τοὺς |
[1, 1] |
φασί
γενέσθαι
τῆς
διαφορῆς.
τούτους
|
γὰρ |
ἀπό
τῆς
Ἐρυθρῆς
καλεομένης
θαλάσσης |
[1, 61] |
ἐξήρτυτο
ἐς
τὴν
κάτοδον·
καὶ
|
γὰρ |
Ἀργεῖοι
μισθωτοὶ
ἀπίκοντο
ἐκ
Πελοποννήσου, |
[1, 4] |
δὴ
μεγάλως
αἰτίους
γενέσθαι·
προτέρους
|
γὰρ |
ἄρξαι
στρατεύεσθαι
ἐς
τὴν
Ἀσίην |
[1, 5] |
ὁμολογέουσι
Πέρσῃσι
οὕτω
Φοίνικες·
οὐ
|
γὰρ |
ἁρπαγῇ
σφέας
χρησαμένους
λέγουσι
ἀγαγεῖν |
[1, 4] |
Ἑλληνικὸν
σφίσι
εἶναι
πολέμιον.
τὴν
|
γὰρ |
Ἀσίην
καὶ
τὰ
ἐνοικέοντα
ἔθνεα |
[1, 140] |
ἢ
κυνὸς
ἑλκυσθῇ.
Μάγους
μὲν
|
γὰρ |
ἀτρεκέως
οἶδα
ταῦτα
ποιέοντας·
ἐμφανέως |
[1, 151] |
ἐν
τῇ
Ἴδῃ
οἰκημενέων·
κεχωρίδαται
|
γὰρ |
αὗται.
αἱ
δὲ
τὰς
νήσους |
[1, 174] |
πλὴν
ὀλίγης
περιρρόου
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῆς
πρὸς
βορέην
ἄνεμον
ὁ |
[1, 157] |
ἀνοῖσαι
τὸν
ἐν
Βραγχίδῃσι·
ἦν
|
γὰρ |
αὐτόθι
μαντήιον
ἐκ
παλαιοῦ
ἱδρυμένον, |
[1, 59] |
Ὀλύμπια
τέρας
ἐγένετο
μέγα·
θύσαντος
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τὰ
ἱρὰ
οἱ
λέβητες |
[1, 50] |
ἕλκων
σταθμὸν
ἕβδομον
ἡμιτάλαντον·
ἀπετάκη
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τέταρτον
ἡμιτάλαντον.
~ἐπιτελέσας
δὲ |
[1, 98] |
ταῦτα
οἱ
Μῆδοι.
οἰκοδομέουσί
τε
|
γὰρ |
αὐτῷ
οἰκία
μεγάλα
τε
καὶ |
[1, 153] |
τὴν
πρώτην
εἶναι.
ἡ
τε
|
γὰρ |
Βαβυλών
οἱ
ἦν
ἐμπόδιος
καὶ |
[1, 193] |
τε
καὶ
κηλωνηίοισι
ἀρδόμενος.
ἡ
|
γὰρ |
Βαβυλωνίη
χώρη
πᾶσα,
κατά
περ |
[1, 129] |
ἔργον.
Ἅρπαγος
δὲ
ἔφη,
αὐτὸς
|
γὰρ |
γράψαι,
τὸ
πρῆγμα
ἑωυτοῦ
δὴ |
[1, 56] |
δὲ
πολυπλάνητον
κάρτα.
ἐπὶ
μὲν
|
γὰρ |
Δευκαλίωνος
βασιλέος
οἴκεε
γῆν
τὴν |
[1, 193] |
ἴδμεν
Δήμητρος
καρπὸν
ἐκφέρειν
τὰ
|
γὰρ |
δὴ
ἄλλα
δένδρεα
οὐδὲ
πειρᾶται |
[1, 129] |
δείπνου
εἵνεκεν
Μήδους
κατεδούλωσε.
εἰ
|
γὰρ |
δὴ
δεῖν
πάντως
περιθεῖναι
ἄλλῳ |
[1, 196] |
καὶ
αἰσχίονας
παρθένους
ἐλάμβανον.
ὡς
|
γὰρ |
δὴ
διεξέλθοι
ὁ
κῆρυξ
πωλέων |
[1, 48] |
ἐξευρήκεε
τὰ
αὐτὸς
ἐποίησε.
ἐπείτε
|
γὰρ |
δὴ
διέπεμψε
παρὰ
τὰ
χρηστήρια |
[1, 75] |
τὸν
ποταμὸν
ὁ
στρατός
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
εἶναι
κω
τοῦτον
τὸν |
[1, 182] |
ὡς
λέγουσι
οἱ
Αἰγύπτιοι·
καὶ
|
γὰρ |
δὴ
ἐκεῖθι
κοιμᾶται
ἐν
τῷ |
[1, 114] |
ἀνδρὸς
δοκίμου
ἐν
Μήδοισι,
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
ἐποίησε
τὸ
προσταχθὲν
ἐκ |
[1, 38] |
μοῦνος
τυγχάνεις
ἐὼν
παῖς·
τὸν
|
γὰρ |
δὴ
ἕτερον
διεφθαρμένον
τὴν
ἀκοὴν |
[1, 22] |
τὰ
δὴ
καὶ
ἐγένετο.
ὡς
|
γὰρ |
δὴ
ἰδών
τε
ἐκεῖνα
ὁ |
[1, 166] |
καὶ
ἱρὰ
ἐνιδρύσαντο.
καὶ
ἦγον
|
γὰρ |
δὴ
καὶ
ἔφερον
τοὺς
περιοίκους |
[1, 14] |
τὸν
Γορδίεω
Φρυγίης
βασιλέα.
ἀνέθηκε
|
γὰρ |
δὴ
καὶ
Μίδης
τὸν
βασιλήιον |
[1, 34] |
τῶν
οὕτερος
μὲν
διέφθαρτο,
ἦν
|
γὰρ |
δὴ
κωφός,
ὁ
δὲ
ἕτερος |
[1, 93] |
παιδισκέων
ἔργον
ἐὸν
μέγιστον.
τοῦ
|
γὰρ |
δὴ
Λυδῶν
δήμου
αἱ
θυγατέρες |
[1, 132] |
λέγουσι
εἶναι
τὴν
ἐπαοιδήν·
ἄνευ
|
γὰρ |
δὴ
Μάγου
οὔ
σφι
νόμος |
[1, 74] |
ἐγένοντο.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα,
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
ὁ
Ἀλυάττης
ἐξεδίδου
τοὺς |
[1, 91] |
ἡμιόνου,
οὐδὲ
τοῦτο
συνέλαβε.
ἦν
|
γὰρ |
δὴ
ὁ
Κῦρος
οὗτος
ἡμίονος· |
[1, 13] |
τοῦ
ἐν
Δελφοῖσι
χρηστηρίου.
ὡς
|
γὰρ |
δὴ
οἱ
Λυδοὶ
δεινόν
ἐποιεῦντο |
[1, 4] |
ὤρην
ἔχειν
ἁρπασθεισέων
σωφρόνων·
δῆλα
|
γὰρ |
δὴ
ὅτι,
εἰ
μὴ
αὐταὶ |
[1, 207] |
προσαπολλύεις
πᾶσαν
τὴν
ἀρχήν.
δῆλα
|
γὰρ |
δὴ
ὅτι
νικῶντες
Μασσαγέται
οὐ |
[1, 194] |
τοὺς
Ἀρμενίους.
ἀνὰ
τὸν
ποταμὸν
|
γὰρ |
δὴ
οὐκ
οἷά
τε
ἐστὶ |
[1, 57] |
καὶ
τὴν
γλῶσσαν
μετέμαθε.
καὶ
|
γὰρ |
δὴ
οὔτε
οἱ
Κρηστωνιῆται
οὐδαμοῖσι |
[1, 55] |
Κροῖσος
ἐχρηστηριάζετο
τὸ
τρίτον·
ἐπείτε
|
γὰρ |
δὴ
παρέλαβε
τοῦ
μαντείου
ἀληθείην, |
[1, 140] |
ἀτρεκέως
οἶδα
ταῦτα
ποιέοντας·
ἐμφανέως
|
γὰρ |
δὴ
ποιεῦσι.
κατακηρώσαντες
δὲ
ὦν |
[1, 18] |
τὸ
ὅμοιον
ἀνταποδιδόντες
ἐτιμώρεον·
καὶ
|
γὰρ |
δὴ
πρότερον
οἱ
Μιλήσιοι
τοῖσι |
[1, 152] |
καὶ
Αἰολέων
οἱ
ἄγγελοι
κατὰ
|
γὰρ |
δὴ
τάχος
ἦν
ταῦτα
πρησσόμενα) |
[1, 135] |
Πέρσαι
προσίενται
ἀνδρῶν
μάλιστα.
καὶ
|
γὰρ |
δὴ
τὴν
Μηδικὴν
ἐσθῆτα
νομίσαντες |
[1, 134] |
καὶ
οἱ
Πέρσαι
τιμῶσι·
προέβαινε
|
γὰρ |
δὴ
τὸ
ἔθνος
ἄρχον
τε |
[1, 132] |
γίνεσθαι
καὶ
τῷ
βασιλέι·
ἐν
|
γὰρ |
δὴ
τοῖσι
ἅπασι
Πέρσῃσι
καὶ |
[1, 97] |
οἱ
τοῦ
Δηιόκεω
φίλοι
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
τρόπῳ
τῷ
παρεόντι
χρεώμενοι |
[1, 32] |
τὴν
τελευτήν,
κῇ
ἀποβήσεται·
πολλοῖσι
|
γὰρ |
δὴ
ὑποδέξας
ὄλβον
ὁ
θεὸς |
[1, 137] |
ὑποβολιμαῖα
ἐόντα
ἢ
μοιχίδια·
οὐ
|
γὰρ |
δή
φασι
οἰκὸς
εἶναι
τόν |
[1, 193] |
ὁ
καρπὸς
τοῦ
φοίνικος·
ψῆνας
|
γὰρ |
δὴ
φέρουσι
ἐν
τῷ
καρπῷ |
[1, 197] |
ἐς
τὴν
ἀγορὴν
ἐκφορέουσι·
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
χρέωνται
ἰητροῖσι.
προσιόντες
ὦν |
[1, 126] |
πειθόμενοι
γίνεσθε
ἐλεύθεροι.
αὐτός
τε
|
γὰρ |
δοκέω
θείῃ
τύχῃ
γεγονὼς
τάδε |
[1, 27] |
τῷ
ἐπιλόγῳ
καί
οἱ,
προσφυέως
|
γὰρ |
δόξαι
λέγειν,
πειθόμενον
παύσασθαι
τῆς |
[1, 120] |
λόγῳ
βασιλέες
ἐτελέωσε
ποιήσας·
καὶ
|
γὰρ |
δορυφόρους
καὶ
θυρωροὺς
καὶ
ἀγγελιηφόρους |
[1, 91] |
ὁ
Κῦρος
οὗτος
ἡμίονος·
ἐκ
|
γὰρ |
δυῶν
οὐκ
ὁμοεθνέων
ἐγεγόνεε,
μητρὸς |
[1, 32] |
πολλὰ
δὲ
καὶ
παθεῖν.
ἐς
|
γὰρ |
ἑβδομήκοντα
ἔτεα
οὖρον
τῆς
ζόης |
[1, 74] |
καὶ
γάμων
ἐπαλλαγὴν
ἐποίησαν·
Ἀλυάττεα
|
γὰρ |
ἔγνωσαν
δοῦναι
τὴν
θυγατέρα
Ἀρύηνιν |
[1, 207] |
ἐξαναχωρέειν
ἐπὶ
τὸν
ποταμόν.
ἢν
|
γὰρ |
ἐγὼ
γνώμης
μὴ
ἁμάρτω,
κεῖνοι |
[1, 121] |
οἱ
τάδε.
ὦ
παῖ,
σὲ
|
γὰρ |
ἐγὼ
δι᾽
ὄψιν
ὀνείρου
οὐ |
[1, 9] |
ἐξ
αὐτῆς
γένηται
βλάβος.
ἀρχήν
|
γὰρ |
ἐγὼ
μηχανήσομαι
οὕτω
ὥστε
μηδέ |
[1, 207] |
ποιεῦντας
πειρᾶσθαι
ἐκείνων
περιγενέσθαι.
ὡς
|
γὰρ |
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
Μασσαγέται
εἰσὶ
ἀγαθῶν |
[1, 207] |
τὰ
ἔμπαλιν
ἢ
οὗτοι.
εἰ
|
γὰρ |
ἐθελήσομεν
ἐσδέξασθαι
τοὺς
πολεμίους
ἐς |
[1, 209] |
οὗτος
κατελέλειπτο
ἐν
Πέρσῃσι·
οὐ
|
γὰρ |
εἶχέ
κω
ἡλικίην
στρατεύεσθαι.
ἐπεὶ |
[1, 92] |
ἀδελφεὸς
οὐκ
ὁμομήτριος·
Κροῖσος
μὲν
|
γὰρ |
ἐκ
Καείρης
ἦν
γυναικὸς
Ἀλυάττῃ, |
[1, 192] |
βαινόμεναι
ἑξακισχίλιαι
καὶ
μυρίαι·
ἀνέβαινε
|
γὰρ |
ἕκαστος
τῶν
ἐρσένων
τούτων
εἴκοσι |
[1, 3] |
ὅτι
οὐ
δώσει
δίκας·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐκείνους
διδόναι.
οὕτω
δὴ
ἁρπάσαντος |
[1, 151] |
πόλιες
τὴν
Λέσβον
νέμονται
τὴν
|
γὰρ |
ἕκτην
ἐν
τῇ
Λέσβῳ
οἰκημένην |
[1, 202] |
τῇ
ἑτέρῃ
θαλάσσῃ.
τὴν
μὲν
|
γὰρ |
Ἕλληνὲς
ναυτίλλονται
πᾶσα
καὶ
ἡ |
[1, 12] |
τὴν
ἐπιβουλήν,
νυκτὸς
γενομένης
οὐ
|
γὰρ |
ἐμετίετο
ὁ
Γύγης,
οὐδέ
οἱ |
[1, 88] |
χρήματα
τὰ
ἐμὰ
διαρπάζει·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἐμοὶ
ἔτι
τούτων
μέτα·
ἀλλὰ |
[1, 41] |
πᾶσαν
δαπάνην.
νῦν
ὤν
ὀφείλεις
|
γὰρ |
ἐμοῦ
προποιήσαντος
χρηστὰ
ἐς
σὲ |
[1, 85] |
πολὺ
λώιον
ἀμφὶς
ἔμμεναι·
αὐδήσει
|
γὰρ |
ἐν
ἤματι
πρῶτον
ἀνόλβῳ.
ἁλισκομένου |
[1, 68] |
τὴν
ἐργασίην
τοῦ
σιδήρου.
ἐγὼ
|
γὰρ |
ἐν
τῇδε
θέλων
τῇ
αὐλῇ |
[1, 194] |
ἐόντα
κυκλοτερέα,
πάντα
σκύτινα.
ἐπεὰν
|
γὰρ |
ἐν
τοῖσι
Ἀρμενίοισι
τοῖσι
κατύπερθε |
[1, 167] |
οἱ
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι
ἐπιτελέουσι·
καὶ
|
γὰρ |
ἐναγίζουσί
σφι
μεγάλως
καὶ
ἀγῶνα |
[1, 117] |
τοῦτό
γε
οὐκ
ἐψευδόμην·
σὺ
|
γὰρ |
ἐνετέλλεο
οὕτω.
παραδίδωμι
μέντοι
τῷδε |
[1, 59] |
τὸν
χρόνον
τυραννεύοντος
Ἀθηναίων.
Ἱπποκράτεϊ
|
γὰρ |
ἐόντι
ἰδιώτῃ
καὶ
θεωρέοντι
τὰ |
[1, 123] |
τίσασθαι
Ἀστυάγεα
ἐπιθυμέων·
ἀπ᾽
ἑωυτοῦ
|
γὰρ |
ἐόντος
ἰδιώτεω
οὐκ
ἐνώρα
τιμωρίην |
[1, 31] |
Κλέοβίν
τε
καὶ
Βίτωνα.
τούτοισι
|
γὰρ |
ἐοῦσι
γένος
Ἀργείοισι
βίος
τε |
[1, 65] |
ἐκ
Κρήτης
ἀγαγέσθαι
ταῦτα.
ὡς
|
γὰρ |
ἐπετρόπευσε
τάχιστα,
μετέστησε
τὰ
νόμιμα |
[1, 171] |
τοῖσι
οἱ
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο·
καὶ
|
γὰρ |
ἐπὶ
τὰ
κράνεα
λόφους
ἐπιδέεσθαι |
[1, 216] |
οἱ
ποιέοντες
ἀλλὰ
Μασσαγέται·
τῆς
|
γὰρ |
ἐπιθυμήσῃ
γυναικὸς
Μασσαγέτης
ἀνήρ,
τὸν |
[1, 195] |
αἰετὸς
ἢ
ἄλλο
τι·
ἄνευ
|
γὰρ |
ἐπισήμου
οὔ
σφι
νόμος
ἐστὶ |
[1, 17] |
πόλεμον
παρὰ
τοῦ
πατρός.
ἐπελαύνων
|
γὰρ |
ἐπολιόρκεε
τὴν
Μίλητον
τρόπῳ
τοιῷδε· |
[1, 215] |
τὰ
πάντα
χρέωνται·
ὅσα
μὲν
|
γὰρ |
ἐς
αἰχμὰς
καὶ
ἄρδις
καὶ |
[1, 36] |
ἂν
ὑμῖν
συμπέμψαιμι·
νεόγαμός
τε
|
γὰρ |
ἐστὶ
καὶ
ταῦτά
οἱ
νῦν |
[1, 155] |
τὰ
δὲ
νῦν
παρεόντα
Πακτύης
|
γὰρ |
ἐστὶ
ὁ
ἀδικέων,
τῷ
σὺ |
[1, 84] |
μὴ
ἁλῷ
κοτέ.
ἀπότομός
τε
|
γὰρ |
ἐστι\
ταύτῃ
ἡ
ἀκρόπολις
καὶ |
[1, 91] |
τε
καὶ
ἐχαρίσατό
οἱ·
τρία
|
γὰρ |
ἔτεα
ἐπανεβάλετο
τὴν
Σαρδίων
ἅλωσιν, |
[1, 160] |
τοῦτό
γε
εἰπεῖν
ἀτρεκέως·
οὐ
|
γὰρ |
ἐτελεώθη.
Κυμαῖοι
γὰρ
ὡς
ἔμαθον |
[1, 120] |
καὶ
θυμὸν
ἔχε
ἀγαθόν·
οὐ
|
γὰρ |
ἔτι
τὸ
δεύτερον
ἄρχει.
παρὰ |
[1, 32] |
οὐδὲν
αὔταρκες
ἐστί·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἔχει,
ἄλλου
δὲ
ἐνδεές
ἐστι· |
[1, 2] |
δὲ
ταῦτα
Ἑλλήνων
τινάς
οὐ
|
γὰρ |
ἔχουσι
τοὔνομα
ἀπηγήσασθαι)
φασὶ
τῆς |
[1, 160] |
ἐπὶ
μισθῷ
ὅσῳ
δή·
οὐ
|
γὰρ |
ἔχω
τοῦτό
γε
εἰπεῖν
ἀτρεκέως· |
[1, 32] |
τελευτῆσαὶ
τὸν
βίον.
πολλοὶ
μὲν
|
γὰρ |
ζάπλουτοι
ἀνθρώπων
ἀνόλβιοι
εἰσί,
πολλοὶ |
[1, 78] |
οὐκ
ἐξεγένετο
Κροίσῳ
ἀπαγγεῖλαι·
πρὶν
|
γὰρ |
ἢ
ὀπίσω
σφέας
ἀναπλῶσαι
ἐς |
[1, 174] |
δὲ
πᾶσά
σφι
ἐγίνετο·
τῇ
|
γὰρ |
ἡ
Κνιδίη
χώρη
ἐς
τὴν |
[1, 110] |
πόντου
τοῦ
Εὐξείνου·
ταύτῃ
μὲν
|
γὰρ |
ἡ
Μηδικὴ
χωρῇ
πρὸς
Σασπείρων |
[1, 24] |
ἑωυτὸν
κατεργάσασθαι.
καὶ
τοῖσι
ἐσελθεῖν
|
γὰρ |
ἡδονὴν
εἰ
μέλλοιεν
ἀκούσεσθαι
τοῦ |
[1, 84] |
τῇ
οὐδεὶς
ἐτέτακτο
φύλακος·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
δεινὸν
κατὰ
τοῦτο
μὴ |
[1, 91] |
πατρὸς
δὲ
ὑποδεεστέρου·
ἣ
μὲν
|
γὰρ |
ἦν
Μηδὶς
καὶ
Ἀστυάγεος
θυγάτηρ |
[1, 56] |
τοὺς
δὲ
τοῦ
Ἰωνικοῦ.
ταῦτα
|
γὰρ |
ἦν
τὰ
προκεκριμένα,
ἐόντα
τὸ |
[1, 17] |
ὅκως
διαφθείρειε,
ἀπαλλάσσετο
ὀπίσω.
τῆς
|
γὰρ |
θαλάσσης
οἱ
Μιλήσιοι
ἐπεκράτεον,
ὥστε |
[1, 124] |
τάδε.
ὦ
παῖ
Καμβύσεω,
σὲ
|
γὰρ |
θεοὶ
ἐπορῶσι·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[1, 92] |
τὰ
εἰρημένα
μοῦνα.
ἐν
μὲν
|
γὰρ |
Θήβῃσι
τῇσι
Βοιωτῶν
τρίπους
χρύσεος, |
[1, 82] |
περὶ
χώρου
καλεομένου
Θυρέης·
τὰς
|
γὰρ |
Θυρέας
ταύτας
ἐοῦσα
τῆς
Ἀργολίδος |
[1, 204] |
κατὰ
τοὺς
πολέμους
γενομένη·
ὅκῃ
|
γὰρ |
ἰθύσειε
στρατεύεσθαι
Κῦρος,
ἀμήχανον
ἦν |
[1, 199] |
γάρ
οἱ
θέμις
ἐστί·
γίνεται
|
γὰρ |
ἱρὸν
τοῦτο
τὸ
ἀργύριον.
τῷ |
[1, 149] |
παρελύθη
Σμύρνη
ὑπὸ
Ἰώνων·
ἦσαν
|
γὰρ |
καὶ
αὗται
δυώδεκα
αἱ
ἐν |
[1, 112] |
πᾶσα
ἀνάγκη
ὀφθῆναι
ἐκκείμενον.
τέτοκα
|
γὰρ |
καὶ
ἐγώ,
τέτοκα
δὲ
τεθνεός. |
[1, 163] |
πόλιν,
ἐδίδου
δὲ
ἀφειδέως·
καὶ
|
γὰρ |
καὶ
ἡ
περίοδος
τοῦ
τείχεος |
[1, 18] |
Μιλησίην
τὴν
στρατιήν·
Σαδυάττης
οὗτος
|
γὰρ |
καὶ
ὁ
τὸν
πόλεμον
ἦν |
[1, 77] |
Αἰγυπτίους
κατὰ
τὸ
ὅρκιον
ἐποιήσατο
|
γὰρ |
καὶ
πρὸς
Ἄμασιν
βασιλεύοντα
Αἰγύπτου |
[1, 11] |
πρηχθέντων
ἐπίστασθαι
ἦλθε
καλεόμενος·
ἐώθεε
|
γὰρ |
καὶ
πρόσθε,
ὅκως
ἡ
βασίλεια |
[1, 51] |
ἀνάθημα,
οὐκ
ὀρθῶς
λέγοντες·
ἔστι
|
γὰρ |
καὶ
τοῦτο
Κροίσου,
ἐπέγραψε
δὲ |
[1, 120] |
τὸ
δεύτερον
ἄρχει.
παρὰ
σμικρὰ
|
γὰρ |
καὶ
τῶν
λογίων
ἡμῖν
ἔνια |
[1, 172] |
ἄλλων
ἀνθρώπων
καὶ
Καρῶν.
τοῖσι
|
γὰρ |
κάλλιστον
ἐστὶ
κατ᾽
ἡλικίην
τε |
[1, 11] |
αἵρεσιν,
ὁκοτέρην
βούλεαι
τραπέσθαι.
ἢ
|
γὰρ |
Κανδαύλεα
ἀποκτείνας
ἐμέ
τε
καὶ |
[1, 8] |
δὲ
οὐ
πολλοῦ
διελθόντος
χρῆν
|
γὰρ |
Κανδαύλῃ
γενέσθαι
κακῶς)
ἔλεγε
πρὸς |
[1, 112] |
εἶναι
ἄλλως
αὐτὰ
ποιέειν·
ἐπιφοιτήσειν
|
γὰρ |
κατασκόπους
ἐξ
Ἁρπάγου
ἐποψομένους,
ἀπολέεσθαί |
[1, 28] |
ἐντὸς
Ἅλυος
ποταμοῦ
οἰκημένων·
πλὴν
|
γὰρ |
Κιλίκων
καὶ
Λυκίων
τοὺς
ἄλλους |
[1, 6] |
πάντες
Ἕλληνες
ἦσαν
ἐλεύθεροι·
τὸ
|
γὰρ |
Κιμμερίων
στράτευμα
τὸ
ἐπὶ
τὴν |
[1, 82] |
ἐναντία
τούτων
ἔθεντο
νόμον·
οὐ
|
γὰρ |
κομῶντες
πρὸ
τούτου
ἀπὸ
τούτου |
[1, 59] |
ἐγένοντο
Πεισιστράτου,
κορυνηφόροι
δέ·
ξύλων
|
γὰρ |
κορύνας
ἔχοντες
εἵποντό
οἱ
ὄπισθε. |
[1, 173] |
ἐκ
Κρήτης
τὠρχαῖον
γεγόνασι
τὴν
|
γὰρ |
Κρήτην
εἶχον
τὸ
παλαιὸν
πᾶσαν |
[1, 75] |
οἱ
ὁ
Μιλήσιος
διεβίβασε.
ἀπορέοντος
|
γὰρ |
Κροίσου
ὅκως
οἱ
διαβήσεται
τὸν |
[1, 73] |
Σάρδις.
ταῦτα
καὶ
ἐγένετο.
καὶ
|
γὰρ |
Κυαξάρης
καὶ
οἱ
παρεόντες
δαιτυμόνες |
[1, 110] |
δὲ
τὴν
Μηδικὴν
Σπακώ·
τὴν
|
γὰρ |
κύνα
καλέουσι
σπάκα
Μῆδοι.
αἱ |
[1, 214] |
οὕτω
τοῦτο
γενόμενον.
πρῶτα
μὲν
|
γὰρ |
λέγεται
αὐτοὺς
διαστάντας
ἐς
ἀλλήλους |
[1, 65] |
τῷ
πολέμῳ
κατυπερτέρους
Τεγεητέων.
ἐπὶ
|
γὰρ |
Λέοντος
βασιλεύοντος
καὶ
Ἡγησικλέος
ἐν |
[1, 171] |
κασιγνήτοισι
ἐοῦσι
τοῖσι
Καρσί·
τὸν
|
γὰρ |
Λυδὸν
καὶ
τὸν
Μυσὸν
λέγουσι |
[1, 2] |
τῆς
δευτέρης
ἀδικίης
γενέσθαι·
καταπλώσαντας
|
γὰρ |
μακρῇ
νηί
ἐς
Αἶάν
τε |
[1, 15] |
τὸ
ἄστυ
εἷλε·
ἀλλ᾽
οὐδὲν
|
γὰρ |
μέγα
ἀπ᾽
αὐτοῦ
ἄλλο
ἔργον |
[1, 29] |
ἦσαν
αὐτὸ
ποιῆσαι
Ἀθηναῖοι·
ὁρκίοισι
|
γὰρ |
μεγάλοισι
κατείχοντο
δέκα
ἔτεα
χρήσεσθαι |
[1, 180] |
δύο
φάρσεα
τῆς
πόλιος.
τὸ
|
γὰρ |
μέσον
αὐτῆς
ποταμὸς
διέργει,
τῷ |
[1, 170] |
δὲ
εἶναι
ἐν
Τέῳ
Τέων
|
γὰρ |
μέσον
εἶναι
Ἰωνίης)
τὰς
δὲ |
[1, 215] |
δὲ
εἰσὶ
καὶ
ἄνιπποι
ἀμφοτέρων
|
γὰρ |
μετέχουσι)
καὶ
τοξόται
τε
καὶ |
[1, 143] |
Ἰωνικὸν
καὶ
λόγου
ἐλαχίστου·
ὅτι
|
γὰρ |
μὴ
Ἀθῆναι,
ἦν
οὐδὲν
ἄλλο |
[1, 199] |
μέγαθος
ἐστὶ
ὅσον
ὦν·
οὐ
|
γὰρ |
μὴ
ἀπώσηται·
οὐ
γάρ
οἱ |
[1, 38] |
ἐμῆς
σε
ζόης
διακλέψαι.
εἷς
|
γὰρ |
μοι
μοῦνος
τυγχάνεις
ἐὼν
παῖς· |
[1, 155] |
ἄριστον
ᾖ
ἐξανδραποδίσασθαι
σφέας.
ὁμοίως
|
γὰρ |
μοι
νῦν
γε
φαίνομαι
πεποιηκέναι |
[1, 147] |
πλὴν
Ἐφεσίων
καὶ
Κολοφωνίων·
οὗτοι
|
γὰρ |
μοῦνοι
Ἰώνων
οὐκ
ἄγουσι
Ἀπατούρια, |
[1, 173] |
ἐς
γῆν
τὴν
Μιλυάδα·
τὴν
|
γὰρ |
νῦν
Λύκιοι
νέμονται,
αὕτη
τὸ |
[1, 22] |
ἄλλο
ἐγένετο
ἡ
διαλλαγή.
ἐλπίζων
|
γὰρ |
ὁ
Ἀλυάττης
σιτοδείην
τε
εἶναι |
[1, 7] |
Ἀλκαίου
τοῦ
Ἡρακλέος.
Ἄγρων
μὲν
|
γὰρ |
ὁ
Νίνου
τοῦ
Βήλου
τοῦ |
[1, 176] |
καὶ
τὴν
Καῦνον
ἔσχε·
καὶ
|
γὰρ |
οἱ
Καύνιοι
τοὺς
Λυκίους
ἐμιμήσαντο |
[1, 69] |
Κροίσου
πρότερον
ἔτι
γεγονυῖαι.
πέμψαντες
|
γὰρ |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
ἐς
Σάρδις
χρυσὸν |
[1, 91] |
οὐκ
ὀρθῶς
Κροῖσος
μέμφεται.
προηγόρευε
|
γὰρ |
οἱ
Λοξίης,
ἢν
στρατεύηται
ἐπὶ |
[1, 97] |
οὔτ᾽
ἔφη
δίκαν
ἔτι·
οὐ
|
γὰρ |
οἱ
λυσιτελέειν
τῶν
ἑωυτοῦ
ἐξημεληκότα |
[1, 119] |
ἐσελθὼν
δὲ
τὴν
ταχίστην,
ἦν
|
γὰρ |
οἱ
παῖς
εἷς
μοῦνος
ἔτεα |
[1, 153] |
τε
καὶ
πρήσι
χρέωνται·
αὐτοὶ
|
γὰρ |
οἱ
Πέρσαι
ἀγορῇσι
οὐδὲν
ἐώθασι |
[1, 75] |
τοῦτο
μὲν
οὐ
προσίεμαι·
κῶς
|
γὰρ |
ὀπίσω
πορευόμενοι
διέβησαν
αὐτόν;
~Κροῖσος |
[1, 215] |
οὐδ᾽
ἀργύρῳ
χρέωνται
οὐδέν·
οὐδὲ
|
γὰρ |
οὐδέ
σφι
ἐστὶ
ἐν
τῇ |
[1, 198] |
γενομένου
λοῦνται
καὶ
ἀμφότεροι·
ἄγγεος
|
γὰρ |
οὐδενὸς
ἅψονται
πρὶν
ἂν
λούσωνται. |
[1, 172] |
Κᾶρες
πρὸς
τὸ
Καυνικόν
τοῦτο
|
γὰρ |
οὐκ
ἔχω
ἀτρεκέως
διακρῖναι)
νόμοισι |
[1, 29] |
ἀναγκασθῇ,
λῦσαι
τῶν
ἔθετο.
αὐτοὶ
|
γὰρ |
οὐκ
οἷοί
τε
ἦσαν
αὐτὸ |
[1, 72] |
κατήκοοι,
τότε
δὲ
Κύρου.
ὁ
|
γὰρ |
οὖρος
ἦν
τῆς
τε
Μηδικῆς |
[1, 124] |
τις
δοκίμων
ἄλλος
Μήδων·
πρῶτοι
|
γὰρ |
οὗτοι
ἀποστάντες
ἀπ᾽
ἐκείνου
καὶ |
[1, 87] |
θεὸς
ἐπαείρας
ἐμὲ
στρατεύεσθαι.
οὐδεὶς
|
γὰρ |
οὕτω
ἀνόητος
ἐστὶ
ὅστις
πόλεμον |
[1, 171] |
ἤπειρον
ἐκ
τῶν
νήσων.
τὸ
|
γὰρ |
παλαιὸν
ἐόντες
Μίνω
κατήκοοι
καὶ |
[1, 118] |
γεγονὸς
ἔχει
καλῶς·
τῷ
τε
|
γὰρ |
πεποιημένῳ"
ἔφη
λέγων
ἐς
τὸν |
[1, 30] |
τάδε.
ξεῖνε
Ἀθηναῖε,
παρ᾽
ἡμέας
|
γὰρ |
περὶ
σέο
λόγος
ἀπῖκται
πολλὸς |
[1, 147] |
οἳ
δὲ
καὶ
συναμφοτέρους.
ἀλλὰ
|
γὰρ |
περιέχονται
τοῦ
οὐνόματος
μᾶλλόν
τι |
[1, 31] |
μᾶλλον
ἢ
ζώειν.
Ἀργεῖοι
μὲν
|
γὰρ |
περιστάντες
ἐμακάριζον
τῶν
νεηνιέων
τὴν |
[1, 191] |
ὁ
Κῦρος
ἕτερα
τοιαῦτα·
τὸν
|
γὰρ |
ποταμὸν
διώρυχι
ἐσαγαγὼν
ἐς
τὴν |
[1, 77] |
μεταπεμψάμενος
δὲ
καὶ
Βαβυλωνίους
καὶ
|
γὰρ |
πρὸς
τούτους
αὐτῷ
ἐπεποίητο
συμμαχίη, |
[1, 199] |
θώμιγγος
πολλαὶ
γυναῖκες·
αἳ
μὲν
|
γὰρ |
προσέρχονται,
αἳ
δὲ
ἀπέρχονται.
σχοινοτενέες |
[1, 126] |
αὐτῶν
τὸ
μέσον·
τὴν
μὲν
|
γὰρ |
προτέρην
ἡμέρην
πάντα
σφι
κακὰ |
[1, 81] |
ἐς
τὰς
συμμαχίας.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
πρότεροι
διεπέμποντο
ἐς
πέμπτον
μῆνα |
[1, 155] |
τῶν
νῦν
ἑστεώτων.
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
πρότερον
ἐγώ
τε
ἔπρηξα
καὶ |
[1, 69] |
τὸν
Ἕλληνα
φίλον
προσθέσθαι,
ὑμέας
|
γὰρ |
πυνθάνομαι
προεστάναι
τῆς
Ἑλλάδος,
ὑμέας |
[1, 8] |
τὸν
Γύγην
τοιάδε.
Γύγη,
οὐ
|
γὰρ |
σε
δοκέω
πείθεσθαι
μοι
λέγοντι |
[1, 216] |
ταύτῃσι
δὲ
ἐπίκοινα
χρέωνται·
τὸ
|
γὰρ |
Σκύθας
φασὶ
Ἕλληνες
ποιέειν,
οὐ |
[1, 42] |
ἤια
ἐς
ἄεθλον
τοιόνδε·
οὔτε
|
γὰρ |
συμφορῇ
τοιῇδε
κεχρημένον
οἰκός
ἐστι |
[1, 168] |
τούτοισι
καὶ
Τήιοι
ἐποίησαν.
ἐπείτε
|
γὰρ |
σφέων
εἷλε
χώματι
τὸ
τεῖχος |
[1, 149] |
Αἰολέων
πόλιες
αἱ
ἀρχαῖαι·
μία
|
γὰρ |
σφέων
παρελύθη
Σμύρνη
ὑπὸ
Ἰώνων· |
[1, 115] |
σφέων
αὐτῶν
ἐστήσαντο
βασιλέα·
ἐδόκεον
|
γὰρ |
σφι
εἶναι
ἐς
τοῦτο
ἐπιτηδεότατος. |
[1, 142] |
ἀνθρώπων
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν·
οὔτε
|
γὰρ |
τὰ
ἄνω
αὐτῆς
χωρία
τὠυτὸ |
[1, 50] |
Δελφοῖσι
θεὸν
ἱλάσκετο·
κτήνεά
τε
|
γὰρ |
τὰ
θύσιμα
πάντα
τρισχίλια
ἔθυσε, |
[1, 194] |
ὑπὸ
τάχεος
τοῦ
ποταμοῦ·
διὰ
|
γὰρ |
ταῦτα
καὶ
οὐκ
ἐκ
ξύλων |
[1, 64] |
καὶ
καταστήσας
ἐς
Νάξον
καὶ
|
γὰρ |
ταύτην
ὁ
Πεισίστρατος
κατεστρέψατο
πολέμῳ |
[1, 112] |
κακῶς
βεβουλευμένα
ἔσται·
ὅ
τε
|
γὰρ |
τεθνεὼς
βασιληίης
ταφῆς
κυρήσει
καὶ |
[1, 162] |
αἵρεε
τὰς
πόλιας
χώμασι·
ὅκως
|
γὰρ |
τειχήρεας
ποιήσειε,
τὸ
ἐνθεῦτεν
χώματα |
[1, 166] |
τοῖσι
Φωκαιεῦσι
ἐγένετο·
αἱ
μὲν
|
γὰρ |
τεσσεράκοντά
σφι
νέες
διεφθάρησαν,
αἱ |
[1, 165] |
Φωκαίες
ἐστέλλοντο
ἐς
Κύρνον·
ἐν
|
γὰρ |
τῇ
Κύρνῳ
εἴκοσι
ἔτεσι
πρότερον |
[1, 87] |
πρὸ
εἰρήνης
αἱρέεται·
ἐν
μὲν
|
γὰρ |
τῇ
οἱ
παῖδες
τοὺς
πατέρας |
[1, 124] |
σεωυτοῦ
φονέα
τῖσαι.
κατὰ
μὲν
|
γὰρ |
τὴν
τούτου
προθυμίην
τέθνηκας,
τὸ |
[1, 69] |
ξεινίης
πέρι
καὶ
συμμαχίης·
καὶ
|
γὰρ |
τινὲς
αὐτοὺς
εὐεργεσίαι
εἶχον
ἐκ |
[1, 105] |
ὅσα
ταύτης
τῆς
θεοῦ·
καὶ
|
γὰρ |
τὸ
ἐν
Κύπρῳ
ἱρὸν
ἐνθεῦτεν |
[1, 5] |
μεγάλα
ἄστεα
ἀνθρώπων
ἐπεξιών.
τὰ
|
γὰρ |
τὸ
πάλαι
μεγάλα
ἦν,
τὰ |
[1, 51] |
εἶναι,
καὶ
ἐγὼ
δοκέω·
οὐ
|
γὰρ |
τὸ
συντυχὸν
φαίνεταί
μοι
ἔργον |
[1, 10] |
ἔχουσα
τίσεσθαι
τὸν
Κανδαύλεα.
παρὰ
|
γὰρ |
τοῖσι
Λυδοῖσι,
σχεδὸν
δὲ
καὶ |
[1, 73] |
θέλων
ὑπὲρ
Ἀστυάγεος
Κῦρον.
Ἀστυάγεα
|
γὰρ |
τὸν
Κυαξάρεω,
ἐόντα
Κροίσου
μὲν |
[1, 79] |
καὶ
ἐποίεε
κατὰ
τάχος·
ἐλάσας
|
γὰρ |
τὸν
στρατὸν
ἐς
τὴν
Λυδίην |
[1, 118] |
τὸν
νεήλυδα,
τοῦτο
δὲ
σῶστρα
|
γὰρ |
τοῦ
παιδὸς
μέλλω
θύειν
τοῖσι |
[1, 134] |
ὅμοιοί
εἰσὶ
οἱ
συντυγχάνοντες·
ἀντὶ
|
γὰρ |
τοῦ
προσαγορεύειν
ἀλλήλους
φιλέουσι
τοῖσι |
[1, 183] |
τὰ
τέλεα
τῶν
προβάτων·
ἐπὶ
|
γὰρ |
τοῦ
χρυσέου
βωμοῦ
οὐκ
ἔξεστι |
[1, 166] |
αἱ
περιεοῦσαι
ἦσαν
ἄχρηστοι·
ἀπεστράφατο
|
γὰρ |
τοὺς
ἐμβόλους.
καταπλώσαντες
δὲ
ἐς |
[1, 27] |
λέγειν
ἐκεῖνον
ἀληθέα
εἰπεῖν
αἲ
|
γὰρ |
τοῦτο
θεοὶ
ποιήσειαν
ἐπὶ
νόον |
[1, 50] |
κατέπεσε
ἀπὸ
τῶν
ἡμιπλινθίων
ἐπὶ
|
γὰρ |
τούτοισι
ἵδρυτο)
καὶ
νῦν
κεῖται |
[1, 68] |
συντυχίῃ
χρησάμενος
καὶ
σοφίῃ.
ἐούσης
|
γὰρ |
τοῦτον
τὸν
χρόνον
ἐπιμιξίης
πρὸς |
[1, 141] |
ἄλλοι,
πλὴν
Μιλησίων·
πρὸς
μούνους
|
γὰρ |
τούτους
ὅρκιον
Κῦρος
ἐποιήσατο
ἐπ᾽ |
[1, 199] |
δυνάμεναι
τὸν
νόμον
ἐκπλῆσαι·
καὶ
|
γὰρ |
τριέτεα
καὶ
τετραέτεα
μετεξέτεραι
χρόνον |
[1, 8] |
τοῦ
εἴδεος
τῆς
γυναικός
ὦτα
|
γὰρ |
τυγχάνει
ἀνθρώποισι
ἐόντα
ἀπιστότερα
ὀφθαλμῶν) |
[1, 144] |
ἀνομήσαντας
ἐξεκλήισαν
τῆς
μετοχῆς,
ἐν
|
γὰρ |
τῷ
ἀγῶνι
τοῦ
Τριοπίου
Ἀπόλλωνος |
[1, 32] |
ἐπειρωτᾷς
ἀνθρωπηίων
πρηγμάτων
πέρι.
ἐν
|
γὰρ |
τῷ
μακρῷ
χρόνῳ
πολλὰ
μὲν |
[1, 71] |
μάθε
ὅσα
ἀγαθὰ
ἀποβαλέεις·
γευσάμενοι
|
γὰρ |
τῶν
ἡμετέρων
ἀγαθῶν
περιέξονται
οὐδὲ |
[1, 85] |
ἁλισκομένου
δὴ
τοῦ
τείχεος,
ἤιε
|
γὰρ |
τῶν
τις
Περσέων
ἀλλογνώσας
Κροῖσον |
[1, 51] |
γωνίης,
χωρέων
ἀμφορέας
ἑξακοσίους·
ἐπικίρναται
|
γὰρ |
ὑπὸ
Δελφῶν
Θεοφανίοισι.
φασὶ
δὲ |
[1, 39] |
τὴν
σὺ
φοβέαι;
εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ὑπὸ
ὀδόντος
τοι
εἶπε
τελευτήσειν |
[1, 143] |
νησιώτῃσι
ἦν
δεινὸν
οὐδέν·
οὔτε
|
γὰρ |
Φοίνικες
ἦσαν
κω
Περσέων
κατήκοοι |
[1, 106] |
ὀλιγωρίης
ἀνάστατα
ἦν·
χωρὶς
μὲν
|
γὰρ |
φόρον
ἔπρησσον
παρ᾽
ἑκάστων
τὸν |
[1, 182] |
τοῦ
θεοῦ,
ἐπεὰν
γένηται·
οὐ
|
γὰρ |
ὦν
αἰεί
ἐστι
χρηστήριον
αὐτόθι· |
[1, 49] |
τὸ
ἱρὸν
τὰ
νομιζόμενα
οὐ
|
γὰρ |
ὦν
οὐδὲ
τοῦτο
λέγεται)
ἄλλο |
[1, 94] |
τὰ
εἴδεα,
πλὴν
πεσσῶν
τούτων
|
γὰρ |
ὦν
τὴν
ἐξεύρεσιν
οὐκ
οἰκηιοῦνται |
[1, 186] |
δὲ
καὶ
τοῦτο
προεῖδε.
ἐπείτε
|
γὰρ |
ὤρυσσε
τὸ
ἔλυτρον
τῇ
λίμνῃ, |
[1, 122] |
τὴν
ἑωυτοῦ
πάθην·
ἐπίστασθαι
μὲν
|
γὰρ |
ὡς
βουκόλου
τοῦ
Ἀστυάγεος
εἴη |
[1, 160] |
ἀτρεκέως·
οὐ
γὰρ
ἐτελεώθη.
Κυμαῖοι
|
γὰρ |
ὡς
ἔμαθον
ταῦτα
πρησσόμενα
ἐκ |