HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τάσδε 2
τασσομένους 1
ταῦτά 6
ταῦτα 162
ταὐτὰ 3
ταύτας 6
ταύτῃ 16

Fréquences [« »]
159 ἐπὶ
147 τῇ
132 τοῖσι
162 ταῦτα
187 τοὺς
191 τῷ
218 ὡς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

ταῦτα

Livre, Chapitre

[1, 111]   ἐπορᾶν δὲ ἐκκείμενον τέταγμαι ἐγώ" ~ταῦτα ἀκούσας ὁ βουκόλος καὶ ἀναλαβὼν

[1, 90]   ποιέειν σε δίκαια ἑκόντες προήσουσι" ~ταῦτα ἀκούων ὁ Κῦρος ὑπερήδετο, ὥς

[1, 3]   ~Δευτέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα,

[1, 38]   οὐδὲν ἄχαρι παριδών, τοι ποιέω ταῦτα, ἀλλά μοι ὄψις ὀνείρου ἐν

[1, 37]   τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης" ~ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων δὲ τούτοισι τῶν

[1, 12]   τὴν αὐτὴν θύρην. καὶ μετὰ ταῦτα ἀναπαυομένου Κανδαύλεω ὑπεκδύς τε καὶ

[1, 137]   ἐγένετο, πᾶσαν ἀνάγκην φασὶ ἀναζητεόμενα ταῦτα ἀνευρεθῆναι ἤτοι ὑποβολιμαῖα ἐόντα ἢ

[1, 186]   τὰς δὲ νύκτας τὰ ξύλα ταῦτα ἀπαιρέεσκον τοῦδε εἵνεκα, ἵνα μὴ

[1, 82]   ἑσσουμένους τοὺς σφετέρους ἀπαμύνοιεν. συνθέμενοι ταῦτα ἀπαλλάσσοντο, λογάδες δὲ ἑκατέρων ὑπολειφθέντες

[1, 51]   ἡμιτάλαντον. ~ἐπιτελέσας δὲ ὁ Κροῖσος ταῦτα ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς, καὶ τάδε

[1, 86]   δοκέοντας εἶναι. τὸν μὲν Κροῖσον ταῦτα ἀπηγέεσθαι, τῆς δὲ πυρῆς ἤδη

[1, 209]   ἐμῇ ἀρχῇ ἑάλωκε. ὡς δὲ ταῦτα ἀτρεκέως οἶδα, ἐγὼ σημανέω· ἐμεῦ

[1, 161]   Μαγνησίην τε ὡσαύτως. μετὰ δὲ ταῦτα αὐτίκα νούσῳ τελευτᾷ. ~ἀποθανόντος δὲ

[1, 10]   ἐς τὸ οἴκημα. καὶ μετὰ ταῦτα αὐτίκα παρῆν καὶ ἡ γυνή.

[1, 11]   ἀλλ᾽ ἤτοι κεῖνόν γε τὸν ταῦτα βουλεύσαντα δεῖ ἀπόλλυσθαι, ἢ σε

[1, 56]   γένεος τοὺς δὲ τοῦ Ἰωνικοῦ. ταῦτα γὰρ ἦν τὰ προκεκριμένα, ἐόντα

[1, 125]   ταῦτα καιριώτατα εἶναι· ἐποίεε δὴ ταῦτα. γράψας ἐς βυβλίον τὰ ἐβούλετο,

[1, 95]   τὸν ἐόντα λέγειν λόγον, κατὰ ταῦτα γράψω, ἐπιστάμενος περὶ Κύρου καὶ

[1, 87]   οἱ πατέρες τοὺς παῖδας. ἀλλὰ ταῦτα δαίμοσί κου φίλον ἦν οὕτω

[1, 206]   ὑμετέρην, σὺ τὠυτὸ τοῦτο ποίεε. ταῦτα δὲ ἀκούσας ὁ Κῦρος συνεκάλεσε

[1, 22]   καὶ κώμῳ χρᾶσθαι ἐς ἀλλήλους. ~ταῦτα δὲ ἐποίεέ τε καὶ προηγόρευε

[1, 32]   οὐκ ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα δὲ ἡ εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει,

[1, 147]   ἔπειτα ταῦτα ποιήσαντες αὐτῇσι συνοίκεον. ~ταῦτα δὲ ἦν γινόμενα ἐν Μιλήτῳ.

[1, 99]   ἅπασι εἶναι τοῦτό γε αἰσχρόν. ταῦτα δὲ περὶ ἑωυτὸν ἐσέμνυνε τῶνδε

[1, 176]   τὴν ἀκρόπολιν πᾶσαν ταύτην καίεσθαι. ταῦτα δὲ ποιήσαντες καὶ συνομόσαντες ὅρκους

[1, 31]   διακομίσαντες ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν. ταῦτα δέ σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι

[1, 119]   τε καὶ ποδῶν, τἄλλα πάντα· ταῦτα δὲ χωρὶς ἔκειτο ἐπὶ κανέῳ

[1, 158]   χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι. ταῦτα δὲ ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ

[1, 69]   πολλὴ τῆς Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη. ~ταῦτα δὴ ὦν πάντα πυνθανόμενος ὁ

[1, 108]   αὐτοῦ γόνος βασιλεύσειν ἀντὶ ἐκείνου. ταῦτα δὴ ὦν φυλασσόμενος ὁ Ἀστυάγης,

[1, 69]   καὶ ἀπάτης" Κροῖσος μὲν δὴ ταῦτα δι᾽ ἀγγέλων ἐπεκηρυκεύετο, Λακεδαιμόνιοι δὲ

[1, 60]   ἑωυτῆς ἀκρόπολιν. οἳ μὲν δὴ ταῦτα διαφοιτέοντες ἔλεγον· αὐτίκα δὲ ἔς

[1, 100]   εἶναι μὴ ὁρῶσι. ~ἐπείτε δὲ ταῦτα διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε ἑωυτὸν τῇ

[1, 145]   οἳ μοῦνοι τούτων μεσόγαιοι οἰκέουσι. ταῦτα δυώδεκα μέρεα νῦν Ἀχαιῶν ἐστὶ

[1, 5]   ὡς οὕτω ἢ ἄλλως κως ταῦτα ἐγένετο, τὸν δὲ οἶδα αὐτὸς

[1, 79]   τὴν δύναμιν. ὡς δέ οἱ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίεε κατὰ τάχος·

[1, 3]   ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα, ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος

[1, 102]   ἐποίησε. μετὰ δὲ ἔχων δύο ταῦτα ἔθνεα καὶ ἀμφότερα ἰσχυρά, κατεστρέφετο

[1, 122]   βουκόλον καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ" ~ταῦτα εἶπας ὁ Ἀστυάγης ἀποπέμπει τὸν

[1, 110]   γενέσθαι καὶ μὴ τῶν ἐμῶν" ~ταῦτα εἶπε καὶ αὐτίκα ἄγγελον ἔπεμπε

[1, 159]   Ἀριστόδικον δὲ οὐκ ἀπορήσαντα πρὸς ταῦτα εἰπεῖν ὦναξ, αὐτὸς μὲν οὕτω

[1, 153]   σιναμωρέειν, ὡς αὐτῶν οὐ περιοψομένων. ~ταῦτα εἰπόντος τοῦ κήρυκος, λέγεται Κῦρον

[1, 157]   παρ᾽ ἑωυτόν. ~ὃ μὲν δὴ ταῦτα ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε

[1, 88]   ἦν οὕτω γενέσθαι" ~ὅ μὲν ταῦτα ἔλεγε, Κῦρος δὲ αὐτὸν λύσας

[1, 112]   τε ὅδε ἐστί" ~ἅμα δὲ ταῦτα ἔλεγε ὁ βουκόλος καὶ ἐκκαλύψας

[1, 2]   ἴσα σφι γενέσθαι, μετὰ δὲ ταῦτα Ἕλληνας αἰτίους τῆς δευτέρης ἀδικίης

[1, 2]   πρῶτον τοῦτο ἄρξαι· μετὰ δὲ ταῦτα Ἑλλήνων τινάς οὐ γὰρ ἔχουσι

[1, 208]   ἡ ἐπὶ Μασσαγέτας μὴ ὀρθωθῇ, ταῦτα ἐντειλάμενος καὶ ἀποστείλας τούτους ἐς

[1, 21]   γενέσθαι. Ἀλυάττης δέ, ὡς οἱ ταῦτα ἐξαγγέλθη, αὐτίκα ἔπεμπε κήρυκα ἐς

[1, 43]   οὗτος ἀμείψατο Κροῖσον, ἤισαν μετὰ ταῦτα ἐξηρτυμένοι λογάσι τε νεηνίῃσι καὶ

[1, 183]   Χαλδαῖοι, ταλάντων ὀκτακοσίων χρυσίου πεποίηται ταῦτα. ἔξω δὲ τοῦ νηοῦ βωμός

[1, 96]   καὶ δίκαιος ἦν, ποιέων τε ταῦτα ἔπαινον εἶχε οὐκ ὀλίγον πρὸς

[1, 159]   ἀτρεκέως ὁκότερα ποιέωμεν" ὃ μὲν ταῦτα ἐπειρώτα, ὃ δ᾽ αὖτις τὸν

[1, 30]   μὲν ἐλπίζων εἶναι ἀνθρώπων ὀλβιώτατος ταῦτα ἐπειρώτα· Σόλων δὲ οὐδὲν ὑποθωπεύσας

[1, 53]   ἀνδρῶν προσθέοιτο σύμμαχον" οἳ μὲν ταῦτα ἐπειρώτων, τῶν δὲ μαντηίων ἀμφοτέρων

[1, 111]   ὀρέων, φὰς Ἀστυάγεα εἶναι τὸν ταῦτα ἐπιθέμενόν μοι, πόλλ᾽ ἀπειλήσας εἰ

[1, 78]   παραπλησίως Κῦρος ἐλάσῃ ἐπὶ Σάρδις. ~ταῦτα ἐπιλεγομένῳ Κροίσῳ τὸ προάστειον πᾶν

[1, 153]   ἐστὶ τὸ παράπαν ἀγορή. μετὰ ταῦτα ἐπιτρέψας τὰς μὲν Σάρδις Ταβάλῳ

[1, 87]   δὲ εἶπε ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ ταῦτα ἔπρηξα τῇ σῇ μὲν εὐδαιμονίῃ,

[1, 153]   ἔσται ἔλλεσχα ἀλλὰ τὰ οἰκήια" ταῦτα ἐς τοὺς πάντας Ἕλληνας ἀπέρριψε

[1, 116]   μεγάλας ἀπικνέεσθαι, ἅμα τε λέγων ταῦτα ἐσήμαινε τοῖσι δορυφόροισι λαμβάνειν αὐτόν.

[1, 161]   Πακτύην ἐξέδοσαν. Μαζάρης δὲ μετὰ ταῦτα ἐστρατεύετο ἐπὶ τοὺς συμπολιορκήσαντας Τάβαλον,

[1, 156]   δὴ ταῦτά οἱ ὑπετίθετο, αἱρετώτερα ταῦτα εὑρίσκων Λυδοῖσι ἢ ἀνδραποδισθέντας πρηθῆναι

[1, 56]   κοτὲ τῆς ἀρχῆς. μετὰ δὲ ταῦτα ἐφρόντιζε ἱστορέων τοὺς ἂν Ἑλλήνων

[1, 138]   ἐς τὸν ἥλιον ἁμαρτόντα τι ταῦτα ἔχειν. ξεῖνον δὲ πάντα τὸν

[1, 153]   ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ κόσοι πλῆθος ταῦτα ἑωυτῷ προαγορεύουσι· πυνθανόμενον δέ μιν

[1, 61]   τὰ μέν νυν πρῶτα ἔκρυπτε ταῦτα ἡ γυνή, μετὰ δὲ εἴτε

[1, 67]   ἐπιτάρροθος ἔσσῃ" ὡς δὲ καὶ ταῦτα ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ἀπεῖχον τῆς

[1, 90]   ἂν ἑκάστοτε δέῃ" ὡς δὲ ταῦτα ἤκουσε ὁ Κροῖσος, πέμπων τῶν

[1, 50]   μαντήιον ἀψευδὲς ἐκτῆσθαι. ~μετὰ δὲ ταῦτα θυσίῃσι μεγάλῃσι τὸν ἐν Δελφοῖσι

[1, 68]   ἀνθρώπου σίδηρος ἀνεύρηται. συμβαλόμενος δὲ ταῦτα καὶ ἀπελθὼν ἐς Σπάρτην ἔφραζε

[1, 198]   πρὶν ἂν λούσωνται. ταὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ δὲ

[1, 73]   Ἀλυάττεα τὸν Σαδυάττεω ἐς Σάρδις. ταῦτα καὶ ἐγένετο. καὶ γὰρ Κυαξάρης

[1, 194]   τάχεος τοῦ ποταμοῦ· διὰ γὰρ ταῦτα καὶ οὐκ ἐκ ξύλων ποιεῦνται

[1, 124]   τοῦ γε ἐνθάδε ἐόντος, ποίεε ταῦτα καὶ ποίεε κατὰ τάχος" ~ἀκούσας

[1, 125]   ἀναπείσει ἀπίστασθαι, φροντίζων δὲ εὑρίσκεται ταῦτα καιριώτατα εἶναι· ἐποίεε δὴ ταῦτα.

[1, 86]   νόῳ ἔχων εἴτε δὴ ἀκροθίνια ταῦτα καταγιεῖν θεῶν ὅτεῳ δή, εἴτε

[1, 90]   ἐστρατεύσατο ἐπὶ Πέρσας· λέγων δὲ ταῦτα κατέβαινε αὖτις παραιτεόμενος ἐπεῖναί οἱ

[1, 106]   τῆς Βαβυλωνίης μοίρης. μετὰ δὲ ταῦτα Κυαξάρης μέν, βασιλεύσας τεσσεράκοντα ἔτεα

[1, 158]   ἐὼν δόκιμος ἔσχε μὴ ποιῆσαι ταῦτα Κυμαίους, ἀπιστέων τε τῷ χρησμῷ

[1, 211]   τὰς Κροίσου ὑποθήκας. μετὰ δὲ ταῦτα Κύρου τε καὶ Περσέων τοῦ

[1, 159]   τῷ νηῷ. ποιέοντος δὲ αὐτοῦ ταῦτα λέγεται φωνὴν ἐκ τοῦ ἀδύτου

[1, 116]   κακοῦ εἰμί, ὅδε τοὶ πάρειμι" ~ταῦτα λέγοντος τοῦ παιδὸς τὸν Ἀστυάγεα

[1, 183]   τὰ δὲ λέγεται ὑπὸ Χαλδαίων, ταῦτα λέγω. τούτῳ τῷ ἀνδριάντι Δαρεῖος

[1, 71]   ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς" ταῦτα λέγων οὐκ ἔπειθε τὸν Κροῖσον.

[1, 33]   ὄλβον ὁ θεὸς προρρίζους ἀνέτρεψε" ~ταῦτα λέγων τῷ Κροίσῳ οὔ κως

[1, 140]   δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως. ~ταῦτα μὲν ἀτρεκέως ἔχω περὶ αὐτῶν

[1, 186]   Μῆδοι ἐκμανθάνοιεν αὐτῆς τὰ πρήγματα. ~ταῦτα μὲν δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο,

[1, 2]   εἴησαν δ᾽ ἄν οὗτοι Κρῆτες. ταῦτα μὲν δὴ ἴσα πρὸς ἴσα

[1, 99]   δὲ κατακεχρυσωμένους ἔχων τοὺς προμαχεῶνας. ~ταῦτα μὲν δὴ ὁ Δηιόκης ἑωυτῷ

[1, 52]   ὁ Κροῖσος καὶ τὰς ζώνας. ~ταῦτα μὲν ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψε, τῷ

[1, 91]   ἅπασι δεσποίνῃ τῇ ἑωυτοῦ συνοίκεε" ταῦτα μὲν ἡ Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι

[1, 92]   ἐν Δελφοῖσι ἀσπὶς χρυσέη μεγάλη. ταῦτα μὲν καὶ ἔτι ἐς ἐμὲ

[1, 100]   ἐκεῖνος διακρίνων τὰς ἐσφερομένας ἐκπέμπεσκε. ταῦτα μὲν κατὰ τὰς δίκας ἐποίεε,

[1, 24]   οὐκ ἔχειν ἔτι ἐλεγχομένους ἀρνέεσθαι. ταῦτα μέν νυν Κορίνθιοί τε καὶ

[1, 133]   ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι ἀντίον ἄλλου. ταῦτα μέν νυν οὕτω φυλάσσεται, μεθυσκόμενοι

[1, 5]   ὡς ἂν μὴ κατάδηλος γένηται. ταῦτα μέν νυν Πέρσαι τε καὶ

[1, 46]   δὲ τῆς Μιλησίης ἐς Βραγχίδας. ταῦτα μέν νυν τὰ Ἑλληνικὰ μαντήια

[1, 80]   κτείνειν, μηδὲ ἢν συλλαμβανόμενος ἀμύνηται. ταῦτα μὲν παραίνεσε, τὰς δὲ καμήλους

[1, 216]   ἑψήσαντες δὲ τὰ κρέα κατευωχέονται. ταῦτα μὲν τὰ ὀλβιώτατά σφι νενόμισται,

[1, 96]   προθυμότερον δικαιοσύνην ἐπιθέμενος ἤσκεε· καὶ ταῦτα μέντοι ἐούσης ἀνομίης πολλῆς ἀνὰ

[1, 65]   τὰ νόμιμα πάντα, καὶ ἐφύλαξε ταῦτα μὴ παραβαίνειν· μετὰ δὲ τὰ

[1, 8]   πολλὸν πασέων καλλίστην. ὥστε δὲ ταῦτα νομίζων, ἦν γάρ οἱ τῶν

[1, 159]   κελεύων ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι. πρὸς ταῦτα ὁ Ἀριστόδικος ἐκ προνοίης ἐποίεε

[1, 121]   τε καὶ τοὺς γειναμένους" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ Ἀστυάγης ἐχάρη τε καὶ

[1, 127]   Ἀστυάγης αὐτὸς βουλήσεται. ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἀστυάγης Μήδους τε ὥπλισε

[1, 41]   ἐπὶ τὴν ἄγρην" ~εἴπας δὲ ταῦτα ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τὸν Φρύγα

[1, 155]   ἀκροπόλι. ~πυθόμενος δὲ κατ᾽ ὁδὸν ταῦτα ὁ Κῦρος εἶπε πρὸς Κροῖσον

[1, 125]   καὶ ποίεε κατὰ τάχος" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ Κῦρος ἐφρόντιζε ὅτεῳ τρόπῳ

[1, 48]   μὲν ὑπέστρωται, χαλκὸν δ᾽ ἐπιέσται. ~ταῦτα οἱ Λυδοὶ θεσπισάσης τῆς Πυθίης

[1, 120]   ἐμῷ καὶ ὑμῖν" εἶπαν πρὸς ταῦτα οἱ Μάγοι ὦ βασιλεῦ, καὶ

[1, 98]   κρατῦναι αὐτὸν δορυφόροισι· ποιεῦσι δὴ ταῦτα οἱ Μῆδοι. οἰκοδομέουσί τε γὰρ

[1, 165]   νῆσος ἀποκληισθῇ τούτου εἵνεκα, πρὸς ταῦτα οἱ Φωκαίες ἐστέλλοντο ἐς Κύρνον·

[1, 74]   Ἀλυάττεω ἱκέται ἐγένοντο. ~μετὰ δὲ ταῦτα, οὐ γὰρ δὴ ὁ Ἀλυάττης

[1, 212]   τοῦ στρατοῦ κατυβρίσας. εἰ δὲ ταῦτα οὐ ποιήσεις, ἥλιον ἐπόμνυμί τοι

[1, 138]   δέ σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα οὐδὲ λέγειν ἔξεστι. αἴσχιστον δὲ

[1, 37]   ἀνάπεισον ὅκως μοι ἀμείνω ἐστὶ ταῦτα οὕτω ποιεόμενα" ~ἀμείβεται Κροῖσος τοῖσιδε.

[1, 42]   ἀμείβεσθαι χρηστοῖσι) ποιέειν εἰμὶ ἕτοιμος ταῦτα, παῖδα τε σόν, τὸν διακελεύεαι

[1, 59]   ἐὼν παῖς, τοῦτον ἀπείπασθαι. οὔκων ταῦτα παραινέσαντος Χίλωνος πείθεσθαι θέλειν τὸν

[1, 191]   τε δὴ τάξας καὶ κατὰ ταῦτα παραινέσας ἀπήλαυνε αὐτὸς σὺν τῷ

[1, 140]   Μάγους μὲν γὰρ ἀτρεκέως οἶδα ταῦτα ποιέοντας· ἐμφανέως γὰρ δὴ ποιεῦσι.

[1, 123]   μιν διελεῖν καὶ μηδένα οἱ ταῦτα ποιεῦντι παρεῖναι. ~ταῦτά τε δὴ

[1, 18]   ἔχοι τι καὶ σίνεσθαι ἐσβάλλων. ~ταῦτα ποιέων ἐπολέμεε ἔτεα ἕνδεκα, ἐν

[1, 73]   τούτων ἐπάσαντο, καὶ οἱ Σκύθαι ταῦτα ποιήσαντες Ἀλυάττεω ἱκέται ἐγένοντο. ~μετὰ

[1, 146]   ἄνδρας καὶ παῖδας καὶ ἔπειτα ταῦτα ποιήσαντες αὐτῇσι συνοίκεον. ~ταῦτα δὲ

[1, 130]   μέντοι χρόνῳ μετεμέλησέ τέ σφι ταῦτα ποιήσασι καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ Δαρείου,

[1, 116]   μοῦνον λαβὼν βασανίσῃ, Ἀρτέμβαρες, ἐγὼ ταῦτα ποιήσω ὥστε σὲ καὶ τὸν

[1, 88]   οὗτος ὁ πολλὸς ὅμιλος τί ταῦτα πολλῇ σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ δὲ

[1, 152]   κατὰ γὰρ δὴ τάχος ἦν ταῦτα πρησσόμενα) εἵλοντο πρὸ πάντων λέγειν

[1, 160]   ἐτελεώθη. Κυμαῖοι γὰρ ὡς ἔμαθον ταῦτα πρησσόμενα ἐκ τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες

[1, 127]   Ἀστυάγης δὲ ὡς ἐπύθετο Κῦρον ταῦτα πρήσσοντα, πέμψας ἄγγελον ἐκάλεε αὐτόν.

[1, 125]   ἕκαστον ἔχοντα δρέπανον. Κῦρος μὲν ταῦτα προηγόρευσε. ἔστι δὲ Πέρσεων συχνὰ

[1, 73]   κάρτα περιέσπε ἀεικείῃ. οἳ δὲ ταῦτα πρὸς Κυαξάρεω παθόντες, ὥστε ἀνάξια

[1, 197]   κάμνων ἢ ἄλλον εἶδε παθόντα, ταῦτα προσιόντες συμβουλεύουσι καὶ παραινέουσι ἅσσα

[1, 119]   δεῖπνον" ~Ἅρπαγος μὲν ὡς ἤκουσε ταῦτα, προσκυνήσας καὶ μεγάλα ποιησάμενος ὅτι

[1, 3]   ἁρπαγῆς αἰτέειν. τοὺς δέ προϊσχομένων ταῦτα, προφέρειν σφι Μηδείης τὴν ἁρπαγήν,

[1, 150]   ἐκλιπεῖν Σμύρνην Αἰολέας. ποιησάντων δὲ ταῦτα Σμυρναίων ἐπιδιείλοντο σφέας αἱ ἕνδεκα

[1, 32]   εὐτυχέα. τὰ πάντα μέν νυν ταῦτα συλλαβεῖν ἄνθρωπον ἐόντα ἀδύνατον ἐστί,

[1, 169]   τὰς νήσους ἔχοντες Ἴωνες καταρρωδήσαντες ταῦτα σφέας αὐτοὺς ἔδοσαν Κύρῳ. ~κεκακωμένων

[1, 53]   δὲ ἄγειν μέλλουσι τῶν Λυδῶν ταῦτα τὰ δῶρα ἐς τὰ ἱρὰ

[1, 74]   ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια δὲ ποιέεται ταῦτα τὰ ἔθνεα τὰ πέρ τε

[1, 98]   τείχεα μεγάλα τε καὶ καρτερὰ ταῦτα τὰ νῦν Ἀγβάτανα κέκληται, ἕτερον

[1, 194]   ποιέεται δὲ καὶ κάρτα μεγάλα ταῦτα τὰ πλοῖα καὶ ἐλάσσω· τὰ

[1, 57]   ἠνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα μεταβαίνοντες ἐς ταῦτα τὰ χωρία, τοῦτον ἔχουσι ἐν

[1, 206]   εἴ τοι ἐς καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα· παυσάμενος δὲ βασίλευε τῶν

[1, 174]   εἴ κ᾽ ἐβούλετο. Κνίδιοι μὲν ταῦτα τῆς Πυθίης χρησάσης τοῦ τε

[1, 67]   τῷ κέοιτο Ὀρέστης. εἰρωτῶσι δὲ ταῦτα τοῖσι θεοπρόποισι λέγει ἡ Πυθίη

[1, 113]   ἡ γυνή, καὶ αὐτίκα ἐποίεε ταῦτα· τὸν μὲν ἔφερε θανατώσων παῖδα,

[1, 59]   τὸν Ἱπποκράτεα· γενέσθαι οἱ μετὰ ταῦτα τὸν Πεισίστρατον τοῦτον, ὃς στασιαζόντων

[1, 185]   αὐτὴν ἤλασε. ἐποίεε δὲ ἀμφότερα ταῦτα, τόν τε ποταμὸν σκολιὸν καὶ

[1, 115]   ἀμείβετο ὧδε. ὦ δέσποτα, ἐγὼ ταῦτα τοῦτον ἐποίησα σὺν δίκῃ. οἱ

[1, 86]   κατακαυθῆναι. τὸν μὲν δὴ ποιέειν ταῦτα· τῷ δὲ Κροίσῳ ἑστεῶτι ἐπὶ

[1, 98]   ἧσσον ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων δὲ καὶ ταῦτα τῶν Μήδων οἰκοδομέει τείχεα μεγάλα

[1, 78]   καὶ ἐπήλυδα. Τελμησσέες μέν νυν ταῦτα ὑπεκρίναντο Κροίσῳ ἤδη ἡλωκότι, οὐδὲν

[1, 207]   καὶ σιτία παντοῖα· ποιήσαντας δὲ ταῦτα, ὑπολιπομένους τῆς στρατιῆς τὸ φλαυρότατον,

[1, 120]   καὶ νῦν ἐς τί ὑμῖν ταῦτα φαίνεται φέρειν; εἶπαν οἱ Μάγοι

[1, 77]   τοὺς Πέρσας. καὶ ὃ μὲν ταῦτα φρονέων, ὡς ἀπίκετο ἐς τὰς

[1, 91]   αὐτὸν καταλύσειν. τὸν δὲ πρὸς ταῦτα χρῆν εὖ μέλλοντα βουλεύεσθαι ἐπειρέσθαι

[1, 158]   μέλλοιεν χαριεῖσθαι. ἐπειρωτῶσι δέ σφι ταῦτα χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι.

[1, 160]   ἐκδόσιος ἔλθητε ἐπὶ τὸ χρηστήριον" ~ταῦτα ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι,

[1, 66]   καὶ καλὸν πεδίον σχοίνῳ διαμετρήσασθαι" ταῦτα ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι,

[1, 65]   δὲ Σπαρτιητέων, ἐκ Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα. ὡς γὰρ ἐπετρόπευσε τάχιστα, μετέστησε

Livre, Chapitre
[1, 111]	ἐπορᾶν δὲ ἐκκείμενον τέταγμαι ἐγώ"	~ταῦτα	ἀκούσας ὁ βουκόλος καὶ ἀναλαβὼν
[1, 90]	ποιέειν σε δίκαια ἑκόντες προήσουσι"	~ταῦτα	ἀκούων ὁ Κῦρος ὑπερήδετο, ὥς
[1, 3]	~Δευτέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ μετὰ	ταῦτα	Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα,
[1, 38]	οὐδὲν ἄχαρι παριδών, τοι ποιέω	ταῦτα,	ἀλλά μοι ὄψις ὀνείρου ἐν
[1, 37]	τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης"	~ταῦτα	ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων δὲ τούτοισι τῶν
[1, 12]	τὴν αὐτὴν θύρην. καὶ μετὰ	ταῦτα	ἀναπαυομένου Κανδαύλεω ὑπεκδύς τε καὶ
[1, 137]	ἐγένετο, πᾶσαν ἀνάγκην φασὶ ἀναζητεόμενα	ταῦτα	ἀνευρεθῆναι ἤτοι ὑποβολιμαῖα ἐόντα ἢ
[1, 186]	τὰς δὲ νύκτας τὰ ξύλα	ταῦτα	ἀπαιρέεσκον τοῦδε εἵνεκα, ἵνα μὴ
[1, 82]	ἑσσουμένους τοὺς σφετέρους ἀπαμύνοιεν. συνθέμενοι	ταῦτα	ἀπαλλάσσοντο, λογάδες δὲ ἑκατέρων ὑπολειφθέντες
[1, 51]	ἡμιτάλαντον. ~ἐπιτελέσας δὲ ὁ Κροῖσος	ταῦτα	ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς, καὶ τάδε
[1, 86]	δοκέοντας εἶναι. τὸν μὲν Κροῖσον	ταῦτα	ἀπηγέεσθαι, τῆς δὲ πυρῆς ἤδη
[1, 209]	ἐμῇ ἀρχῇ ἑάλωκε. ὡς δὲ	ταῦτα	ἀτρεκέως οἶδα, ἐγὼ σημανέω· ἐμεῦ
[1, 161]	Μαγνησίην τε ὡσαύτως. μετὰ δὲ	ταῦτα	αὐτίκα νούσῳ τελευτᾷ. ~ἀποθανόντος δὲ
[1, 10]	ἐς τὸ οἴκημα. καὶ μετὰ	ταῦτα	αὐτίκα παρῆν καὶ ἡ γυνή.
[1, 11]	ἀλλ᾽ ἤτοι κεῖνόν γε τὸν	ταῦτα	βουλεύσαντα δεῖ ἀπόλλυσθαι, ἢ σε
[1, 56]	γένεος τοὺς δὲ τοῦ Ἰωνικοῦ.	ταῦτα	γὰρ ἦν τὰ προκεκριμένα, ἐόντα
[1, 125]	ταῦτα καιριώτατα εἶναι· ἐποίεε δὴ	ταῦτα.	γράψας ἐς βυβλίον τὰ ἐβούλετο,
[1, 95]	τὸν ἐόντα λέγειν λόγον, κατὰ	ταῦτα	γράψω, ἐπιστάμενος περὶ Κύρου καὶ
[1, 87]	οἱ πατέρες τοὺς παῖδας. ἀλλὰ	ταῦτα	δαίμοσί κου φίλον ἦν οὕτω
[1, 206]	ὑμετέρην, σὺ τὠυτὸ τοῦτο ποίεε.	ταῦτα	δὲ ἀκούσας ὁ Κῦρος συνεκάλεσε
[1, 22]	καὶ κώμῳ χρᾶσθαι ἐς ἀλλήλους.	~ταῦτα	δὲ ἐποίεέ τε καὶ προηγόρευε
[1, 32]	οὐκ ὁμοίως δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι,	ταῦτα	δὲ ἡ εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει,
[1, 147]	ἔπειτα ταῦτα ποιήσαντες αὐτῇσι συνοίκεον.	~ταῦτα	δὲ ἦν γινόμενα ἐν Μιλήτῳ.
[1, 99]	ἅπασι εἶναι τοῦτό γε αἰσχρόν.	ταῦτα	δὲ περὶ ἑωυτὸν ἐσέμνυνε τῶνδε
[1, 176]	τὴν ἀκρόπολιν πᾶσαν ταύτην καίεσθαι.	ταῦτα	δὲ ποιήσαντες καὶ συνομόσαντες ὅρκους
[1, 31]	διακομίσαντες ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν.	ταῦτα	δέ σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι
[1, 119]	τε καὶ ποδῶν, τἄλλα πάντα·	ταῦτα	δὲ χωρὶς ἔκειτο ἐπὶ κανέῳ
[1, 158]	χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι.	ταῦτα	δὲ ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ
[1, 69]	πολλὴ τῆς Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη.	~ταῦτα	δὴ ὦν πάντα πυνθανόμενος ὁ
[1, 108]	αὐτοῦ γόνος βασιλεύσειν ἀντὶ ἐκείνου.	ταῦτα	δὴ ὦν φυλασσόμενος ὁ Ἀστυάγης,
[1, 69]	καὶ ἀπάτης" Κροῖσος μὲν δὴ	ταῦτα	δι᾽ ἀγγέλων ἐπεκηρυκεύετο, Λακεδαιμόνιοι δὲ
[1, 60]	ἑωυτῆς ἀκρόπολιν. οἳ μὲν δὴ	ταῦτα	διαφοιτέοντες ἔλεγον· αὐτίκα δὲ ἔς
[1, 100]	εἶναι μὴ ὁρῶσι. ~ἐπείτε δὲ	ταῦτα	διεκόσμησε καὶ ἐκράτυνε ἑωυτὸν τῇ
[1, 145]	οἳ μοῦνοι τούτων μεσόγαιοι οἰκέουσι.	ταῦτα	δυώδεκα μέρεα νῦν Ἀχαιῶν ἐστὶ
[1, 5]	ὡς οὕτω ἢ ἄλλως κως	ταῦτα	ἐγένετο, τὸν δὲ οἶδα αὐτὸς
[1, 79]	τὴν δύναμιν. ὡς δέ οἱ	ταῦτα	ἔδοξε, καὶ ἐποίεε κατὰ τάχος·
[1, 3]	ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου, ἀκηκοότα	ταῦτα,	ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[1, 102]	ἐποίησε. μετὰ δὲ ἔχων δύο	ταῦτα	ἔθνεα καὶ ἀμφότερα ἰσχυρά, κατεστρέφετο
[1, 122]	βουκόλον καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ"	~ταῦτα	εἶπας ὁ Ἀστυάγης ἀποπέμπει τὸν
[1, 110]	γενέσθαι καὶ μὴ τῶν ἐμῶν"	~ταῦτα	εἶπε καὶ αὐτίκα ἄγγελον ἔπεμπε
[1, 159]	Ἀριστόδικον δὲ οὐκ ἀπορήσαντα πρὸς	ταῦτα	εἰπεῖν ὦναξ, αὐτὸς μὲν οὕτω
[1, 153]	σιναμωρέειν, ὡς αὐτῶν οὐ περιοψομένων.	~ταῦτα	εἰπόντος τοῦ κήρυκος, λέγεται Κῦρον
[1, 157]	παρ᾽ ἑωυτόν. ~ὃ μὲν δὴ	ταῦτα	ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε
[1, 88]	ἦν οὕτω γενέσθαι" ~ὅ μὲν	ταῦτα	ἔλεγε, Κῦρος δὲ αὐτὸν λύσας
[1, 112]	τε ὅδε ἐστί" ~ἅμα δὲ	ταῦτα	ἔλεγε ὁ βουκόλος καὶ ἐκκαλύψας
[1, 2]	ἴσα σφι γενέσθαι, μετὰ δὲ	ταῦτα	Ἕλληνας αἰτίους τῆς δευτέρης ἀδικίης
[1, 2]	πρῶτον τοῦτο ἄρξαι· μετὰ δὲ	ταῦτα	Ἑλλήνων τινάς οὐ γὰρ ἔχουσι
[1, 208]	ἡ ἐπὶ Μασσαγέτας μὴ ὀρθωθῇ,	ταῦτα	ἐντειλάμενος καὶ ἀποστείλας τούτους ἐς
[1, 21]	γενέσθαι. Ἀλυάττης δέ, ὡς οἱ	ταῦτα	ἐξαγγέλθη, αὐτίκα ἔπεμπε κήρυκα ἐς
[1, 43]	οὗτος ἀμείψατο Κροῖσον, ἤισαν μετὰ	ταῦτα	ἐξηρτυμένοι λογάσι τε νεηνίῃσι καὶ
[1, 183]	Χαλδαῖοι, ταλάντων ὀκτακοσίων χρυσίου πεποίηται	ταῦτα.	ἔξω δὲ τοῦ νηοῦ βωμός
[1, 96]	καὶ δίκαιος ἦν, ποιέων τε	ταῦτα	ἔπαινον εἶχε οὐκ ὀλίγον πρὸς
[1, 159]	ἀτρεκέως ὁκότερα ποιέωμεν" ὃ μὲν	ταῦτα	ἐπειρώτα, ὃ δ᾽ αὖτις τὸν
[1, 30]	μὲν ἐλπίζων εἶναι ἀνθρώπων ὀλβιώτατος	ταῦτα	ἐπειρώτα· Σόλων δὲ οὐδὲν ὑποθωπεύσας
[1, 53]	ἀνδρῶν προσθέοιτο σύμμαχον" οἳ μὲν	ταῦτα	ἐπειρώτων, τῶν δὲ μαντηίων ἀμφοτέρων
[1, 111]	ὀρέων, φὰς Ἀστυάγεα εἶναι τὸν	ταῦτα	ἐπιθέμενόν μοι, πόλλ᾽ ἀπειλήσας εἰ
[1, 78]	παραπλησίως Κῦρος ἐλάσῃ ἐπὶ Σάρδις.	~ταῦτα	ἐπιλεγομένῳ Κροίσῳ τὸ προάστειον πᾶν
[1, 153]	ἐστὶ τὸ παράπαν ἀγορή. μετὰ	ταῦτα	ἐπιτρέψας τὰς μὲν Σάρδις Ταβάλῳ
[1, 87]	δὲ εἶπε ὦ βασιλεῦ, ἐγὼ	ταῦτα	ἔπρηξα τῇ σῇ μὲν εὐδαιμονίῃ,
[1, 153]	ἔσται ἔλλεσχα ἀλλὰ τὰ οἰκήια"	ταῦτα	ἐς τοὺς πάντας Ἕλληνας ἀπέρριψε
[1, 116]	μεγάλας ἀπικνέεσθαι, ἅμα τε λέγων	ταῦτα	ἐσήμαινε τοῖσι δορυφόροισι λαμβάνειν αὐτόν.
[1, 161]	Πακτύην ἐξέδοσαν. Μαζάρης δὲ μετὰ	ταῦτα	ἐστρατεύετο ἐπὶ τοὺς συμπολιορκήσαντας Τάβαλον,
[1, 156]	δὴ ταῦτά οἱ ὑπετίθετο, αἱρετώτερα	ταῦτα	εὑρίσκων Λυδοῖσι ἢ ἀνδραποδισθέντας πρηθῆναι
[1, 56]	κοτὲ τῆς ἀρχῆς. μετὰ δὲ	ταῦτα	ἐφρόντιζε ἱστορέων τοὺς ἂν Ἑλλήνων
[1, 138]	ἐς τὸν ἥλιον ἁμαρτόντα τι	ταῦτα	ἔχειν. ξεῖνον δὲ πάντα τὸν
[1, 153]	ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ κόσοι πλῆθος	ταῦτα	ἑωυτῷ προαγορεύουσι· πυνθανόμενον δέ μιν
[1, 61]	τὰ μέν νυν πρῶτα ἔκρυπτε	ταῦτα	ἡ γυνή, μετὰ δὲ εἴτε
[1, 67]	ἐπιτάρροθος ἔσσῃ" ὡς δὲ καὶ	ταῦτα	ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ἀπεῖχον τῆς
[1, 90]	ἂν ἑκάστοτε δέῃ" ὡς δὲ	ταῦτα	ἤκουσε ὁ Κροῖσος, πέμπων τῶν
[1, 50]	μαντήιον ἀψευδὲς ἐκτῆσθαι. ~μετὰ δὲ	ταῦτα	θυσίῃσι μεγάλῃσι τὸν ἐν Δελφοῖσι
[1, 68]	ἀνθρώπου σίδηρος ἀνεύρηται. συμβαλόμενος δὲ	ταῦτα	καὶ ἀπελθὼν ἐς Σπάρτην ἔφραζε
[1, 198]	πρὶν ἂν λούσωνται. ταὐτὰ δὲ	ταῦτα	καὶ Ἀράβιοι ποιεῦσι. ~ὁ δὲ
[1, 73]	Ἀλυάττεα τὸν Σαδυάττεω ἐς Σάρδις.	ταῦτα	καὶ ἐγένετο. καὶ γὰρ Κυαξάρης
[1, 194]	τάχεος τοῦ ποταμοῦ· διὰ γὰρ	ταῦτα	καὶ οὐκ ἐκ ξύλων ποιεῦνται
[1, 124]	τοῦ γε ἐνθάδε ἐόντος, ποίεε	ταῦτα	καὶ ποίεε κατὰ τάχος" ~ἀκούσας
[1, 125]	ἀναπείσει ἀπίστασθαι, φροντίζων δὲ εὑρίσκεται	ταῦτα	καιριώτατα εἶναι· ἐποίεε δὴ ταῦτα.
[1, 86]	νόῳ ἔχων εἴτε δὴ ἀκροθίνια	ταῦτα	καταγιεῖν θεῶν ὅτεῳ δή, εἴτε
[1, 90]	ἐστρατεύσατο ἐπὶ Πέρσας· λέγων δὲ	ταῦτα	κατέβαινε αὖτις παραιτεόμενος ἐπεῖναί οἱ
[1, 106]	τῆς Βαβυλωνίης μοίρης. μετὰ δὲ	ταῦτα	Κυαξάρης μέν, βασιλεύσας τεσσεράκοντα ἔτεα
[1, 158]	ἐὼν δόκιμος ἔσχε μὴ ποιῆσαι	ταῦτα	Κυμαίους, ἀπιστέων τε τῷ χρησμῷ
[1, 211]	τὰς Κροίσου ὑποθήκας. μετὰ δὲ	ταῦτα	Κύρου τε καὶ Περσέων τοῦ
[1, 159]	τῷ νηῷ. ποιέοντος δὲ αὐτοῦ	ταῦτα	λέγεται φωνὴν ἐκ τοῦ ἀδύτου
[1, 116]	κακοῦ εἰμί, ὅδε τοὶ πάρειμι"	~ταῦτα	λέγοντος τοῦ παιδὸς τὸν Ἀστυάγεα
[1, 183]	τὰ δὲ λέγεται ὑπὸ Χαλδαίων,	ταῦτα	λέγω. τούτῳ τῷ ἀνδριάντι Δαρεῖος
[1, 71]	ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς"	ταῦτα	λέγων οὐκ ἔπειθε τὸν Κροῖσον.
[1, 33]	ὄλβον ὁ θεὸς προρρίζους ἀνέτρεψε"	~ταῦτα	λέγων τῷ Κροίσῳ οὔ κως
[1, 140]	δ᾽ οὔ, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως.	~ταῦτα	μὲν ἀτρεκέως ἔχω περὶ αὐτῶν
[1, 186]	Μῆδοι ἐκμανθάνοιεν αὐτῆς τὰ πρήγματα.	~ταῦτα	μὲν δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο,
[1, 2]	εἴησαν δ᾽ ἄν οὗτοι Κρῆτες.	ταῦτα	μὲν δὴ ἴσα πρὸς ἴσα
[1, 99]	δὲ κατακεχρυσωμένους ἔχων τοὺς προμαχεῶνας.	~ταῦτα	μὲν δὴ ὁ Δηιόκης ἑωυτῷ
[1, 52]	ὁ Κροῖσος καὶ τὰς ζώνας.	~ταῦτα	μὲν ἐς Δελφοὺς ἀπέπεμψε, τῷ
[1, 91]	ἅπασι δεσποίνῃ τῇ ἑωυτοῦ συνοίκεε"	ταῦτα	μὲν ἡ Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι
[1, 92]	ἐν Δελφοῖσι ἀσπὶς χρυσέη μεγάλη.	ταῦτα	μὲν καὶ ἔτι ἐς ἐμὲ
[1, 100]	ἐκεῖνος διακρίνων τὰς ἐσφερομένας ἐκπέμπεσκε.	ταῦτα	μὲν κατὰ τὰς δίκας ἐποίεε,
[1, 24]	οὐκ ἔχειν ἔτι ἐλεγχομένους ἀρνέεσθαι.	ταῦτα	μέν νυν Κορίνθιοί τε καὶ
[1, 133]	ἔξεστι, οὐκὶ οὐρῆσαι ἀντίον ἄλλου.	ταῦτα	μέν νυν οὕτω φυλάσσεται, μεθυσκόμενοι
[1, 5]	ὡς ἂν μὴ κατάδηλος γένηται.	ταῦτα	μέν νυν Πέρσαι τε καὶ
[1, 46]	δὲ τῆς Μιλησίης ἐς Βραγχίδας.	ταῦτα	μέν νυν τὰ Ἑλληνικὰ μαντήια
[1, 80]	κτείνειν, μηδὲ ἢν συλλαμβανόμενος ἀμύνηται.	ταῦτα	μὲν παραίνεσε, τὰς δὲ καμήλους
[1, 216]	ἑψήσαντες δὲ τὰ κρέα κατευωχέονται.	ταῦτα	μὲν τὰ ὀλβιώτατά σφι νενόμισται,
[1, 96]	προθυμότερον δικαιοσύνην ἐπιθέμενος ἤσκεε· καὶ	ταῦτα	μέντοι ἐούσης ἀνομίης πολλῆς ἀνὰ
[1, 65]	τὰ νόμιμα πάντα, καὶ ἐφύλαξε	ταῦτα	μὴ παραβαίνειν· μετὰ δὲ τὰ
[1, 8]	πολλὸν πασέων καλλίστην. ὥστε δὲ	ταῦτα	νομίζων, ἦν γάρ οἱ τῶν
[1, 159]	κελεύων ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι. πρὸς	ταῦτα	ὁ Ἀριστόδικος ἐκ προνοίης ἐποίεε
[1, 121]	τε καὶ τοὺς γειναμένους" ~ἀκούσας	ταῦτα	ὁ Ἀστυάγης ἐχάρη τε καὶ
[1, 127]	Ἀστυάγης αὐτὸς βουλήσεται. ἀκούσας δὲ	ταῦτα	ὁ Ἀστυάγης Μήδους τε ὥπλισε
[1, 41]	ἐπὶ τὴν ἄγρην" ~εἴπας δὲ	ταῦτα	ὁ Κροῖσος μεταπέμπεται τὸν Φρύγα
[1, 155]	ἀκροπόλι. ~πυθόμενος δὲ κατ᾽ ὁδὸν	ταῦτα	ὁ Κῦρος εἶπε πρὸς Κροῖσον
[1, 125]	καὶ ποίεε κατὰ τάχος" ~ἀκούσας	ταῦτα	ὁ Κῦρος ἐφρόντιζε ὅτεῳ τρόπῳ
[1, 48]	μὲν ὑπέστρωται, χαλκὸν δ᾽ ἐπιέσται.	~ταῦτα	οἱ Λυδοὶ θεσπισάσης τῆς Πυθίης
[1, 120]	ἐμῷ καὶ ὑμῖν" εἶπαν πρὸς	ταῦτα	οἱ Μάγοι ὦ βασιλεῦ, καὶ
[1, 98]	κρατῦναι αὐτὸν δορυφόροισι· ποιεῦσι δὴ	ταῦτα	οἱ Μῆδοι. οἰκοδομέουσί τε γὰρ
[1, 165]	νῆσος ἀποκληισθῇ τούτου εἵνεκα, πρὸς	ταῦτα	οἱ Φωκαίες ἐστέλλοντο ἐς Κύρνον·
[1, 74]	Ἀλυάττεω ἱκέται ἐγένοντο. ~μετὰ δὲ	ταῦτα,	οὐ γὰρ δὴ ὁ Ἀλυάττης
[1, 212]	τοῦ στρατοῦ κατυβρίσας. εἰ δὲ	ταῦτα	οὐ ποιήσεις, ἥλιον ἐπόμνυμί τοι
[1, 138]	δέ σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι,	ταῦτα	οὐδὲ λέγειν ἔξεστι. αἴσχιστον δὲ
[1, 37]	ἀνάπεισον ὅκως μοι ἀμείνω ἐστὶ	ταῦτα	οὕτω ποιεόμενα" ~ἀμείβεται Κροῖσος τοῖσιδε.
[1, 42]	ἀμείβεσθαι χρηστοῖσι) ποιέειν εἰμὶ ἕτοιμος	ταῦτα,	παῖδα τε σόν, τὸν διακελεύεαι
[1, 59]	ἐὼν παῖς, τοῦτον ἀπείπασθαι. οὔκων	ταῦτα	παραινέσαντος Χίλωνος πείθεσθαι θέλειν τὸν
[1, 191]	τε δὴ τάξας καὶ κατὰ	ταῦτα	παραινέσας ἀπήλαυνε αὐτὸς σὺν τῷ
[1, 140]	Μάγους μὲν γὰρ ἀτρεκέως οἶδα	ταῦτα	ποιέοντας· ἐμφανέως γὰρ δὴ ποιεῦσι.
[1, 123]	μιν διελεῖν καὶ μηδένα οἱ	ταῦτα	ποιεῦντι παρεῖναι. ~ταῦτά τε δὴ
[1, 18]	ἔχοι τι καὶ σίνεσθαι ἐσβάλλων.	~ταῦτα	ποιέων ἐπολέμεε ἔτεα ἕνδεκα, ἐν
[1, 73]	τούτων ἐπάσαντο, καὶ οἱ Σκύθαι	ταῦτα	ποιήσαντες Ἀλυάττεω ἱκέται ἐγένοντο. ~μετὰ
[1, 146]	ἄνδρας καὶ παῖδας καὶ ἔπειτα	ταῦτα	ποιήσαντες αὐτῇσι συνοίκεον. ~ταῦτα δὲ
[1, 130]	μέντοι χρόνῳ μετεμέλησέ τέ σφι	ταῦτα	ποιήσασι καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ Δαρείου,
[1, 116]	μοῦνον λαβὼν βασανίσῃ, Ἀρτέμβαρες, ἐγὼ	ταῦτα	ποιήσω ὥστε σὲ καὶ τὸν
[1, 88]	οὗτος ὁ πολλὸς ὅμιλος τί	ταῦτα	πολλῇ σπουδῇ ἐργάζεται; ὁ δὲ
[1, 152]	κατὰ γὰρ δὴ τάχος ἦν	ταῦτα	πρησσόμενα) εἵλοντο πρὸ πάντων λέγειν
[1, 160]	ἐτελεώθη. Κυμαῖοι γὰρ ὡς ἔμαθον	ταῦτα	πρησσόμενα ἐκ τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες
[1, 127]	Ἀστυάγης δὲ ὡς ἐπύθετο Κῦρον	ταῦτα	πρήσσοντα, πέμψας ἄγγελον ἐκάλεε αὐτόν.
[1, 125]	ἕκαστον ἔχοντα δρέπανον. Κῦρος μὲν	ταῦτα	προηγόρευσε. ἔστι δὲ Πέρσεων συχνὰ
[1, 73]	κάρτα περιέσπε ἀεικείῃ. οἳ δὲ	ταῦτα	πρὸς Κυαξάρεω παθόντες, ὥστε ἀνάξια
[1, 197]	κάμνων ἢ ἄλλον εἶδε παθόντα,	ταῦτα	προσιόντες συμβουλεύουσι καὶ παραινέουσι ἅσσα
[1, 119]	δεῖπνον" ~Ἅρπαγος μὲν ὡς ἤκουσε	ταῦτα,	προσκυνήσας καὶ μεγάλα ποιησάμενος ὅτι
[1, 3]	ἁρπαγῆς αἰτέειν. τοὺς δέ προϊσχομένων	ταῦτα,	προφέρειν σφι Μηδείης τὴν ἁρπαγήν,
[1, 150]	ἐκλιπεῖν Σμύρνην Αἰολέας. ποιησάντων δὲ	ταῦτα	Σμυρναίων ἐπιδιείλοντο σφέας αἱ ἕνδεκα
[1, 32]	εὐτυχέα. τὰ πάντα μέν νυν	ταῦτα	συλλαβεῖν ἄνθρωπον ἐόντα ἀδύνατον ἐστί,
[1, 169]	τὰς νήσους ἔχοντες Ἴωνες καταρρωδήσαντες	ταῦτα	σφέας αὐτοὺς ἔδοσαν Κύρῳ. ~κεκακωμένων
[1, 53]	δὲ ἄγειν μέλλουσι τῶν Λυδῶν	ταῦτα	τὰ δῶρα ἐς τὰ ἱρὰ
[1, 74]	ἐθέλουσι συμμένειν. ὅρκια δὲ ποιέεται	ταῦτα	τὰ ἔθνεα τὰ πέρ τε
[1, 98]	τείχεα μεγάλα τε καὶ καρτερὰ	ταῦτα	τὰ νῦν Ἀγβάτανα κέκληται, ἕτερον
[1, 194]	ποιέεται δὲ καὶ κάρτα μεγάλα	ταῦτα	τὰ πλοῖα καὶ ἐλάσσω· τὰ
[1, 57]	ἠνείκαντο γλώσσης χαρακτῆρα μεταβαίνοντες ἐς	ταῦτα	τὰ χωρία, τοῦτον ἔχουσι ἐν
[1, 206]	εἴ τοι ἐς καιρὸν ἔσται	ταῦτα	τελεόμενα· παυσάμενος δὲ βασίλευε τῶν
[1, 174]	εἴ κ᾽ ἐβούλετο. Κνίδιοι μὲν	ταῦτα	τῆς Πυθίης χρησάσης τοῦ τε
[1, 67]	τῷ κέοιτο Ὀρέστης. εἰρωτῶσι δὲ	ταῦτα	τοῖσι θεοπρόποισι λέγει ἡ Πυθίη
[1, 113]	ἡ γυνή, καὶ αὐτίκα ἐποίεε	ταῦτα·	τὸν μὲν ἔφερε θανατώσων παῖδα,
[1, 59]	τὸν Ἱπποκράτεα· γενέσθαι οἱ μετὰ	ταῦτα	τὸν Πεισίστρατον τοῦτον, ὃς στασιαζόντων
[1, 185]	αὐτὴν ἤλασε. ἐποίεε δὲ ἀμφότερα	ταῦτα,	τόν τε ποταμὸν σκολιὸν καὶ
[1, 115]	ἀμείβετο ὧδε. ὦ δέσποτα, ἐγὼ	ταῦτα	τοῦτον ἐποίησα σὺν δίκῃ. οἱ
[1, 86]	κατακαυθῆναι. τὸν μὲν δὴ ποιέειν	ταῦτα·	τῷ δὲ Κροίσῳ ἑστεῶτι ἐπὶ
[1, 98]	ἧσσον ἐπιμέλεσθαι. πειθομένων δὲ καὶ	ταῦτα	τῶν Μήδων οἰκοδομέει τείχεα μεγάλα
[1, 78]	καὶ ἐπήλυδα. Τελμησσέες μέν νυν	ταῦτα	ὑπεκρίναντο Κροίσῳ ἤδη ἡλωκότι, οὐδὲν
[1, 207]	καὶ σιτία παντοῖα· ποιήσαντας δὲ	ταῦτα,	ὑπολιπομένους τῆς στρατιῆς τὸ φλαυρότατον,
[1, 120]	καὶ νῦν ἐς τί ὑμῖν	ταῦτα	φαίνεται φέρειν; εἶπαν οἱ Μάγοι
[1, 77]	τοὺς Πέρσας. καὶ ὃ μὲν	ταῦτα	φρονέων, ὡς ἀπίκετο ἐς τὰς
[1, 91]	αὐτὸν καταλύσειν. τὸν δὲ πρὸς	ταῦτα	χρῆν εὖ μέλλοντα βουλεύεσθαι ἐπειρέσθαι
[1, 158]	μέλλοιεν χαριεῖσθαι. ἐπειρωτῶσι δέ σφι	ταῦτα	χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι Πακτύην Πέρσῃσι.
[1, 160]	ἐκδόσιος ἔλθητε ἐπὶ τὸ χρηστήριον"	~ταῦτα	ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι,
[1, 66]	καὶ καλὸν πεδίον σχοίνῳ διαμετρήσασθαι"	ταῦτα	ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι,
[1, 65]	δὲ Σπαρτιητέων, ἐκ Κρήτης ἀγαγέσθαι	ταῦτα.	ὡς γὰρ ἐπετρόπευσε τάχιστα, μετέστησε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005