Livre, Chapitre
[1, 94]	πόλιας καὶ οἰκέειν τὸ μέχρι	τοῦδε.	ἀντὶ δὲ Λυδῶν μετονομασθῆναι αὐτοὺς
[1, 136]	παρὰ τῇσι γυναιξὶ δίαιταν ἔχει.	τοῦδε	δὲ εἵνεκα τοῦτο οὕτω ποιέεται,
[1, 115]	τὴν δίκην. εἰ ὦν δὴ	τοῦδε	εἵνεκα ἄξιός τευ κακοῦ εἰμί,
[1, 186]	νύκτας τὰ ξύλα ταῦτα ἀπαιρέεσκον	τοῦδε	εἵνεκα, ἵνα μὴ διαφοιτέοντες τὰς
[1, 146]	οὐνόματι βῶσαι τὸν ἑωυτῆς ἄνδρα,	τοῦδε	εἵνεκα ὅτι ἐφόνευσαν σφέων τοὺς
[1, 145]	καὶ οὐκ ἐθελῆσαι πλεῦνας ἐσδέξασθαι	τοῦδε	εἵνεκα, ὅτι καὶ ὅτε ἐν
[1, 187]	δὲ πύλῃσι ταύτῃσι οὐδὲν ἐχρᾶτο	τοῦδε	εἵνεκα, ὅτι ὕπερ κεφαλῆς οἱ
[1, 86]	πυθόμενος τὸν Κροῖσον εἶναι θεοσεβέα	τοῦδε	εἵνεκεν ἀνεβίβασε ἐπὶ τὴν πυρήν,
[1, 115]	τοιούτου ἐόντος παῖς ἐτόλμησας τὸν	τοῦδε	παῖδα ἐόντος πρώτου παρ? ἐμοὶ
[1, 115]	Ἀστυάγης ἔφη σὺ δὴ ἐὼν	τοῦδε	τοιούτου ἐόντος παῖς ἐτόλμησας τὸν
[1, 45]	εἶς δὲ οὐ σύ μοι	τοῦδε	τοῦ κακοῦ αἴτιος, εἰ μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005