Livre, Chapitre |
[1, 164] |
ἔπιπλα
πάντα,
πρὸς
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἀγάλματα
τὰ
ἐν
τῶν
ἱρῶν |
[1, 137] |
εὑρίσκῃ
πλέω
τε
καὶ
μέζω
|
τὰ |
ἀδικήματα
ἐόντα
τῶν
ὑπουργημάτων,
οὕτω |
[1, 164] |
τὰ
ἐν
τῶν
ἱρῶν
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
ἀναθήματα,
χωρὶς
ὅ
τι |
[1, 95] |
ἐλευθερώθησαν.
μετὰ
δὲ
τούτους
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
ἔθνεα
ἐποίεε
τὠυτὸ
τοῖσι |
[1, 21] |
προπεπυσμένος
πάντα
λόγον,
καὶ
εἰδὼς
|
τὰ |
Ἀλυάττης
μέλλοι
ποιήσειν,
μηχανᾶται
τοιάδε? |
[1, 53] |
τὰ
ἀπεπέμφθησαν,
οἱ
Λυδοὶ
ἀνέθεσαν
|
τὰ |
ἀναθήματα,
ἐχρέωντο
τοῖσι
χρηστηρίοισι
λέγοντες |
[1, 90] |
χρηστηρίων
τὰς
ὑποκρίσιας
καὶ
μάλιστα
|
τὰ |
ἀναθήματα,
καὶ
ὡς
ἐπαερθεὶς
τῷ |
[1, 142] |
τῶν
ἡμεῖς
ἴδμεν?
οὔτε
γὰρ
|
τὰ |
ἄνω
αὐτῆς
χωρία
τὠυτὸ
ποιέει |
[1, 53] |
φίλον,
ὡς
δὲ
ἀπικόμενοι
ἐς
|
τὰ |
ἀπεπέμφθησαν,
οἱ
Λυδοὶ
ἀνέθεσαν
τὰ |
[1, 46] |
νυν
τὰ
Ἑλληνικὰ
μαντήια
ἐς
|
τὰ |
ἀπέπεμψε
μαντευσόμενος
Κροῖσος?
Λιβύης
δὲ |
[1, 51] |
δὲ
καὶ
τῆς
ἑωυτοῦ
γυναικὸς
|
τὰ |
ἀπὸ
τῆς
δειρῆς
ἀνέθηκε
ὁ |
[1, 75] |
αὖτις
παραμειβόμενος
τὸ
στρατόπεδον
ἐς
|
τὰ |
ἀρχαῖα
ἐσβάλλοι?
ὥστε
ἐπείτε
καὶ |
[1, 186] |
ἐκεκόσμητο,
τὸν
Εὐφρήτην
ποταμὸν
ἐς
|
τὰ |
ἀρχαῖα
ῥέεθρα
ἐκ
τῆς
λίμνης |
[1, 48] |
ἐν
Δελφοῖσι,
ὅτι
οἱ
ἐξευρήκεε
|
τὰ |
αὐτὸς
ἐποίησε.
ἐπείτε
γὰρ
δὴ |
[1, 80] |
ταύτας
πάσας
ἁλίσας
καὶ
ἀπελὼν
|
τὰ |
ἄχθεα
ἄνδρας
ἐπ?
αὐτὰς
ἀνέβησε |
[1, 98] |
ἑπτά,
ἐν
δὴ
τῷ
τελευταίῳ
|
τὰ |
βασιλήια
ἔνεστι
καὶ
οἱ
θησαυροί. |
[1, 178] |
ἔνθα
σφι
Νίνου
ἀναστάτου
γενομένης
|
τὰ |
βασιλήια
κατεστήκεε,
ἦν
Βαβυλών,
ἐοῦσα |
[1, 181] |
ἐν
μέσῳ
ἐν
τῷ
μὲν
|
τὰ |
βασιλήια
περιβόλῳ
μεγάλῳ
τε
καὶ |
[1, 214] |
τοξεύειν,
μετὰ
δὲ
ὥς
σφι
|
τὰ |
βέλεα
ἐξετετόξευτο,
συμπεσόντας
τῇσι
αἰχμῇσί |
[1, 126] |
αἰπόλια
καὶ
τὰς
ποίμνας
καὶ
|
τὰ |
βουκόλια
ὁ
Κῦρος
πάντα
τοῦ |
[1, 50] |
μακρότερα
ποιέων
ἑξαπάλαιστα,
ἐπὶ
δὲ
|
τὰ |
βραχύτερα
τριπάλαιστα,
ὕψος
δὲ
παλαιστιαῖα. |
[1, 193] |
ἡμεῖς
ἴδμεν
Δήμητρος
καρπὸν
ἐκφέρειν
|
τὰ |
γὰρ
δὴ
ἄλλα
δένδρεα
οὐδὲ |
[1, 5] |
καὶ
μεγάλα
ἄστεα
ἀνθρώπων
ἐπεξιών.
|
τὰ |
γὰρ
τὸ
πάλαι
μεγάλα
ἦν, |
[1, 0] |
ἱστορίης
ἀπόδεξις
ἥδε,
ὡς
μήτε
|
τὰ |
γενόμενα
ἐξ
ἀνθρώπων
τῷ
χρόνῳ |
[1, 199] |
οἱ
ξείνων
ἀργύριον
ἐμβαλὼν
ἐς
|
τὰ |
γούνατα
μιχθῇ
ἔξω
τοῦ
ἱροῦ? |
[1, 133] |
αὐτῷ,
ἢν
δὲμὴ
ἅδῃ,
μετιεῖσι.
|
τὰ |
δ?
ἂν
νήφοντες
προβουλεύσωνται,
μεθυσκόμενοι |
[1, 92] |
τὰ
δ?
ἐξαπόλωλε
τῶν
ἀναθημάτων?
|
τὰ |
δ?
ἐν
Βραγχίδῃσι
τῇσι
Μιλησίων |
[1, 92] |
ἔτι
ἐς
ἐμὲ
ἦν
περιεόντα,
|
τὰ |
δ?
ἐξαπόλωλε
τῶν
ἀναθημάτων?
τὰ |
[1, 139] |
τὰ
οὐνόματα,
οὐ
τὰ
μὲν
|
τὰ |
δ?
οὔ,
ἀλλὰ
πάντα
ὁμοίως. |
[1, 92] |
καὶ
τῶν
πατρωίων
χρημάτων
ἀπαρχήν?
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
ἀναθήματα
ἐξ
ἀνδρὸς |
[1, 50] |
τέσσερα,
τρίτον
ἡμιτάλαντον
ἕκαστον
ἕλκοντα,
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
ἡμιπλίνθια
λευκοῦ
χρυσοῦ, |
[1, 164] |
ἢ
λίθος
ἢ
γραφὴ
ἦν,
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
πάντα
ἐσθέντες
καὶ |
[1, 177] |
τῆς
Ἀσίης
Ἅρπαγος
ἀνάστατα
ἐποίεε,
|
τὰ |
δὲ
ἄνω
αὐτῆς
αὐτὸς
Κῦρος, |
[1, 0] |
καὶ
θωμαστά,
τὰ
μὲν
Ἕλλησι
|
τὰ |
δὲ
βαρβάροισι
ἀποδεχθέντα,
ἀκλεᾶ
γένηται, |
[1, 124] |
τὸ
βυβλίον
ἐνεὸν
λαβὼν
ἐπελέγετο,
|
τὰ |
δὲ
γράμματα
ἔλεγε
τάδε.
ὦ |
[1, 5] |
τὰ
πολλὰ
σμικρὰ
αὐτῶν
γέγονε?
|
τὰ |
δὲ
ἐπ?
ἐμεῦ
ἦν
μεγάλα, |
[1, 203] |
ἑωυτοῖσι
ἐς
τὴν
ἐσθῆτα
ἐγγράφειν?
|
τὰ |
δὲ
ζῷα
οὐκ
ἐκπλύνεσθαι,
ἀλλὰ |
[1, 119] |
μέλεα
διελὼν
τὰ
μὲν
ὤπτησε
|
τὰ |
δὲ
ἥψησε
τῶν
κρεῶν,
εὔτυκα |
[1, 173] |
νόμοισι
δὲ
τὰ
μὲν
Κρητικοῖσι
|
τὰ |
δὲ
Καρικοῖσι
χρέωνται.
ἓν
δὲ |
[1, 183] |
ἐγὼ
μέν
μιν
οὐκ
εἶδον,
|
τὰ |
δὲ
λέγεται
ὑπὸ
Χαλδαίων,
ταῦτα |
[1, 194] |
ταῦτα
τὰ
πλοῖα
καὶ
ἐλάσσω?
|
τὰ |
δὲ
μέγιστα
αὐτῶν
καὶ
πεντακισχιλίων |
[1, 207] |
τῷ
σῷ
κατὰ
δύναμιν
ἀποτρέψειν?
|
τὰ |
δὲ
μοι
παθήματα
ἐόντα
ἀχάριτα |
[1, 155] |
καὶ
ἐγὼ
κεφαλῇ
ἀναμάξας
φέρω?
|
τὰ |
δὲ
νῦν
παρεόντα
Πακτύης
γὰρ |
[1, 177] |
μέν
νυν
αὐτῶν
πλέω
παρήσομεν?
|
τὰ |
δὲ
οἱ
παρέσχε
τε
πόνον |
[1, 18] |
ὁ
τὸν
πόλεμον
ἦν
συνάψας?
|
τὰ |
δὲ
πέντε
τῶν
ἐτέων
τὰ |
[1, 215] |
τὰ
στέρνα
χαλκέους
θώρηκας
περιβάλλουσι,
|
τὰ |
δὲ
περὶ
τοὺς
χαλινοὺς
καὶ |
[1, 204] |
Κασπίης
καλεομένης
ὁ
Καύκασος
ἀπέργει,
|
τὰ |
δὲ
πρὸς
ἠῶ
τε
καὶ |
[1, 174] |
ἄνεμον
ὁ
Κεραμεικὸς
κόλπος
ἀπέργει,
|
τὰ |
δὲ
πρὸς
νότον
ἡ
κατὰ |
[1, 142] |
ψυχροῦ
τε
καὶ
ὑγροῦ
πιεζόμενα,
|
τὰ |
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
θερμοῦ
τε |
[1, 193] |
ἑωυτῆς
ἐνείκῃ,
ἐπὶ
τριηκόσια
ἐκφέρει.
|
τὰ |
δὲ
φύλλα
αὐτόθι
τῶν
τε |
[1, 22] |
ἐν
εὐπαθείῃσι
ἐόντας
ἀγγείλῃ
Ἀλυάττῃ?
|
τὰ |
δὴ
καὶ
ἐγένετο.
ὡς
γὰρ |
[1, 53] |
ἄγειν
μέλλουσι
τῶν
Λυδῶν
ταῦτα
|
τὰ |
δῶρα
ἐς
τὰ
ἱρὰ
ἐνετέλλετο |
[1, 32] |
τῶν
ἁπασέων
ἡμερέων
τῶν
ἐς
|
τὰ |
ἑβδομήκοντα
ἔτεα,
ἐουσέων
πεντήκοντα
καὶ |
[1, 32] |
τὸ
δέον,
μῆνες
μὲν
παρὰ
|
τὰ |
ἑβδομήκοντα
ἔτεα
οἱ
ἐμβόλιμοι
γίνονται |
[1, 125] |
δὴ
ταῦτα.
γράψας
ἐς
βυβλίον
|
τὰ |
ἐβούλετο,
ἁλίην
τῶν
Περσέων
ἐποιήσατο, |
[1, 185] |
ἀρξάσης
τοῦτο
μὲν
μνημόσυνα
ἐλίπετο
|
τὰ |
ἐγὼ
ἀπηγήσομαι,
τοῦτο
δὲ
τὴν |
[1, 89] |
ποίησον
ὧδε,
εἲ
τοι
ἀρέσκει
|
τὰ |
ἐγὼ
λέγω?
κάτισον
τῶν
δορυφόρων |
[1, 134] |
Μήδων
ἀρχὸν
τῶν
καὶ
ἦρχε
|
τὰ |
ἔθνεα
ἀλλήλων,
συναπάντων
μὲν
Μῆδοι |
[1, 74] |
συμμένειν.
ὅρκια
δὲ
ποιέεται
ταῦτα
|
τὰ |
ἔθνεα
τὰ
πέρ
τε
Ἕλληνες, |
[1, 94] |
καὶ
τῶν
ἀλλέων
πασέων
παιγνιέων
|
τὰ |
εἴδεα,
πλὴν
πεσσῶν
τούτων
γὰρ |
[1, 10] |
γυνή.
ἐσελθοῦσαν
δὲ
καὶ
τιθεῖσαν
|
τὰ |
εἵματα
ἐθηεῖτο
ὁ
Γύγης.
ὡς |
[1, 193] |
ἐς
τὴν
Βαβυλωνίην
χώρην
καὶ
|
τὰ |
εἰρημένα
καρπῶν
ἐχόμενα
ἐς
ἀπιστίην |
[1, 92] |
τῇ
Ἑλλάδι
πολλὰ
καὶ
οὐ
|
τὰ |
εἰρημένα
μοῦνα.
ἐν
μὲν
γὰρ |
[1, 92] |
τρόπῳ
τῷ
εἰρημένῳ
ἀνέθηκε
ἐς
|
τὰ |
εἴρηται.
καὶ
περὶ
μὲν
ἀναθημάτων |
[1, 93] |
ἄνω,
καί
σφι
γράμματα
ἐνεκεκόλαπτο
|
τὰ |
ἕκαστοι
ἐξεργάσαντο,
καὶ
ἐφαίνετο
μετρεόμενον |
[1, 164] |
Ἅρπαγος
ἔφη
εἰδέναι
μὲν
εὖ
|
τὰ |
ἐκεῖνοι
μέλλοιεν
ποιέειν,
ὅμως
δὲ |
[1, 46] |
ἐς
Βραγχίδας.
ταῦτα
μέν
νυν
|
τὰ |
Ἑλληνικὰ
μαντήια
ἐς
τὰ
ἀπέπεμψε |
[1, 88] |
πόλιν
τὴν
ἐμὴν
οὔτε
χρήματα
|
τὰ |
ἐμὰ
διαρπάζει?
οὐδὲν
γὰρ
ἐμοὶ |
[1, 207] |
γνώμην
περὶ
τοῦ
προκειμένου
πρήγματος
|
τὰ |
ἔμπαλιν
ἢ
οὗτοι.
εἰ
γὰρ |
[1, 164] |
πρὸς
δὲ
καὶ
τὰ
ἀγάλματα
|
τὰ |
ἐν
τῶν
ἱρῶν
καὶ
τὰ |
[1, 82] |
πρὶν
Θυρέας
ἀνασώσωνται.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
|
τὰ |
ἐναντία
τούτων
ἔθεντο
νόμον?
οὐ |
[1, 4] |
πολέμιον.
τὴν
γὰρ
Ἀσίην
καὶ
|
τὰ |
ἐνοικέοντα
ἔθνεα
βάρβαρα
οἰκηιεῦνται
οἱ |
[1, 60] |
ἄστυ,
προδρόμους
κήρυκας
προπέμψαντες?
οἳ
|
τὰ |
ἐντεταλμένα
ἠγόρευον
ἀπικόμενοι
ἐς
τὸ |
[1, 91] |
δὲ
τοῖσι
Λυδοῖσι
καὶ
λέγουσι
|
τὰ |
ἐντεταλμένα
τὴν
Πυθίην
λέγεται
εἰπεῖν |
[1, 63] |
δὲ
καταλαμβάνοντες
τοὺς
φεύγοντας
ἔλεγον
|
τὰ |
ἐντεταλμένα
ὑπὸ
Πεισιστράτου,
θαρσέειν
τε |
[1, 204] |
τε
γάρ
μιν
καὶ
μεγάλα
|
τὰ |
ἐπαείροντα
καὶ
ἐποτρύνοντα
ἦν,
πρῶτον |
[1, 36] |
Κροῖσος
δὲ
μνημονεύων
τοῦ
ὀνείρου
|
τὰ |
ἔπεα
ἔλεγέ
σφι
τάδε.
παιδὸς |
[1, 153] |
πάντας
Ἕλληνας
ἀπέρριψε
ὁ
Κῦρος
|
τὰ |
ἔπεα,
ὅτι
ἀγορὰς
στησάμενοι
ὠνῇ |
[1, 17] |
τὴν
Μιλησίην
ἀπίκοιτο,
οἰκήματα
μὲν
|
τὰ |
ἐπὶ
τῶν
ἀγρῶν
οὔτε
κατέβαλλε |
[1, 150] |
δὲ
πάντων
Αἰολέων,
ὁμολογίῃ
ἐχρήσαντο
|
τὰ |
ἔπιπλα
ἀποδόντων
τῶν
Ἰώνων
ἐκλιπεῖν |
[1, 169] |
ἔμενον
κατὰ
χώρην
ἕκαστοι
καὶ
|
τὰ |
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον.
Μιλήσιοι
δέ,
ὡς |
[1, 115] |
οἱ
μέν
νυν
ἄλλοι
παῖδες
|
τὰ |
ἐπιτασσόμενα
ἐπετέλεον,
οὗτος
δὲ
ἀνηκούστεέ |
[1, 209] |
κήδονται
καί
μοι
πάντα
προδεικνύουσι
|
τὰ |
ἐπιφερόμενα.
ἤδη
ὦν
ἐν
τῇ |
[1, 18] |
τὰ
δὲ
πέντε
τῶν
ἐτέων
|
τὰ |
ἑπόμενα
τοῖσι
ἓξ
Ἀλυάττης
ὁ |
[1, 36] |
ἡμῖν
ἐν
τῇ
χώρῃ,
ὃς
|
τὰ |
ἔργα
διαφθείρει.
τοῦτον
προθυμεόμενοι
ἑλεῖν |
[1, 65] |
ταῦτα
μὴ
παραβαίνειν?
μετὰ
δὲ
|
τὰ |
ἐς
πόλεμον
ἔχοντα,
ἐνωμοτίας
καὶ |
[1, 94] |
Σμύρνην
καὶ
μηχανήσασθαι
πλοῖα,
ἐς
|
τὰ |
ἐσθεμένους
τὰ
πάντα
ὅσα
σφι |
[1, 179] |
ἐπάνω
δὲ
τοῦ
τείχεος
παρὰ
|
τὰ |
ἔσχατα
οἰκήματα
μουνόκωλα
ἔδειμαν,
τετραμμένα |
[1, 191] |
τῶν
ταύτῃ
οἰκημένων,
τῶν
περὶ
|
τὰ |
ἔσχατα
τῆς
πόλιος
ἑαλωκότων
τοὺς |
[1, 52] |
τῇσι
λόγχῃσι
ἐὸν
ὁμοίως
χρύσεον?
|
τὰ |
ἔτι
καὶ
ἀμφότερα
ἐς
ἐμὲ |
[1, 8] |
ἓν
τόδε
ἐστί,
σκοπέειν
τινὰ
|
τὰ |
ἑωυτοῦ.
ἐγὼ
δὲ
πείθομαι
ἐκείνην |
[1, 144] |
νόμον
κατηλόγησε,
φέρων
δὲ
πρὸς
|
τὰ |
ἑωυτοῦ
οἰκία
προσεπασσάλευσε
τὸν
τρίποδα. |
[1, 99] |
ἑωυτῷ
τε
ἐτείχεε
καὶ
περὶ
|
τὰ |
ἑωυτοῦ
οἰκία,
τὸν
δὲ
ἄλλον |
[1, 63] |
κελεύοντες
καὶ
ἀπιέναι
ἕκαστον
ἐπὶ
|
τὰ |
ἑωυτοῦ.
~πειθομένων
δὲ
τῶν
Ἀθηναίων, |
[1, 48] |
τῶν
ἡμερέων
ἐμηχανᾶτο
τοιάδε?
ἐπινοήσας
|
τὰ |
ἦν
ἀμήχανον
ἐξευρεῖν
τε
καὶ |
[1, 54] |
φίλους
προσθέσθαι.
~ἐπείτε
δὲ
ἀνενειχθέντα
|
τὰ |
θεοπρόπια
ἐπύθετο
ὁ
Κροῖσος,
ὑπερήσθη |
[1, 196] |
τοῦ
δήμου
βίου
σπανίζων
καταπορνεύει
|
τὰ |
θήλεα
τέκνα.
~δεύτερος
δὲ
σοφίῃ |
[1, 94] |
καὶ
Ἕλληνές,
χωρὶς
ἢ
ὅτι
|
τὰ |
θήλεα
τέκνα
καταπορνεύουσι,
πρῶτοι
δὲ |
[1, 73] |
δὲ
αὐτὸν
ὥσπερ
ἐώθεσαν
καὶ
|
τὰ |
θηρία
σκευάζειν,
Κυαξάρῃ
δοῦναι
φέροντες |
[1, 50] |
θεὸν
ἱλάσκετο?
κτήνεά
τε
γὰρ
|
τὰ |
θύσιμα
πάντα
τρισχίλια
ἔθυσε,
κλίνας |
[1, 184] |
τὰ
τείχεά
τε
ἐπεκόσμησαν
καὶ
|
τὰ |
ἱρά,
ἐν
δὲ
δὴ
καὶ |
[1, 53] |
Λυδῶν
ταῦτα
τὰ
δῶρα
ἐς
|
τὰ |
ἱρὰ
ἐνετέλλετο
ὁ
Κροῖσος
ἐπειρωτᾶν |
[1, 59] |
ἐγένετο
μέγα?
θύσαντος
γὰρ
αὐτοῦ
|
τὰ |
ἱρὰ
οἱ
λέβητες
ἐπεστεῶτες
καὶ |
[1, 153] |
τοῖσι,
ἢν
ἐγὼ
ὑγιαίνω,
οὐ
|
τὰ |
Ἰώνων
πάθεα
ἔσται
ἔλλεσχα
ἀλλὰ |
[1, 167] |
δὲ
Πυθίη
σφέας
ἐκέλευσε
ποιέειν
|
τὰ |
καὶ
νῦν
οἱ
Ἀγυλλαῖοι
ἔτι |
[1, 8] |
τὴν
αἰδῶ
γυνή.
πάλαι
δὲ
|
τὰ |
καλὰ
ἀνθρώποισι
ἐξεύρηται,
ἐκ
τῶν |
[1, 37] |
ὁ
νεηνίης
τάδε.
ὦ
πάτερ,
|
τὰ |
κάλλιστα
πρότερον
κοτὲ
καὶ
γενναιότατα |
[1, 194] |
φράσων?
τὰ
πλοῖα
αὐτοῖσι
ἐστὶ
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
ποταμὸν
πορευόμενα
ἐς |
[1, 31] |
καὶ
ἐτίμησαν
μεγάλως"
~ὣς
δὲ
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
Τέλλον
προετρέψατο
ὁ |
[1, 72] |
ἀποτάμνει
σχεδὸν
πάντα
τῆς
Ἀσίης
|
τὰ |
κάτω
ἐκ
θαλάσσης
τῆς
ἀντίον |
[1, 142] |
τὠυτὸ
ποιέει
τῇ
Ἰωνίῃ
οὔτε
|
τὰ |
κάτω
οὔτε
τὰ
πρὸς
τὴν |
[1, 117] |
ποιήσῃ.
ἐπείτε
δὲ
ποιήσαντος
τούτου
|
τὰ |
κελευόμενα
ἐτελεύτησε
τὸ
παιδίον,
πέμψας |
[1, 171] |
Ἕλληνες
ἐχρήσαντο?
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
|
τὰ |
κράνεα
λόφους
ἐπιδέεσθαι
Κᾶρες
εἰσὶ |
[1, 132] |
ἐπὶ
ταύτης
ἔθηκε
ὦν
πάντα
|
τὰ |
κρέα.
διαθέντος
δὲ
αὐτοῦ
Μάγος |
[1, 132] |
ὀλίγον
χρόνον
ἀποφέρεται
ὁ
θύσας
|
τὰ |
κρέα
καὶ
χρᾶται
ὅ
τι |
[1, 216] |
πρόβατα
ἅμα
αὐτῷ,
ἑψήσαντες
δὲ
|
τὰ |
κρέα
κατευωχέονται.
ταῦτα
μὲν
τὰ |
[1, 132] |
κατὰ
μέλεα
τὸ
ἱρήιον
ἑψήσῃ
|
τὰ |
κρέα
ὑποπάσας
ποίην
ὡς
ἁπαλωτάτην, |
[1, 86] |
τὸν
Κῦρον
ἀκούσαντα
τῶν
ἑρμηνέων
|
τὰ |
Κροῖσος
εἶπε,
μεταγνόντα
τε
καὶ |
[1, 89] |
σά"
~Κύρῳ
δὲ
ἐπιμελὲς
ἐγένετο
|
τὰ |
Κροῖσος
εἶπε?
μεταστησάμενος
δὲ
τοὺς |
[1, 75] |
ἐν
τοῖσι
ὀπίσω
λόγοισι
σημανέω?
|
τὰ |
Κροῖσος
ἐπιμεμφόμενος
τῷ
Κύρῳ
ἔς |
[1, 90] |
πολλά,
καὶ
ἐντειλάμενος
τοῖσι
δορυφόροισι
|
τὰ |
Κροῖσος
ὑπεθήκατο
ἐπιτελέειν,
εἶπε
πρὸς |
[1, 35] |
βασιληίου.
παρελθὼν
δὲ
οὗτος
ἐς
|
τὰ |
Κροίσου
οἰκία
κατὰ
νόμους
τοὺς |
[1, 69] |
καὶ
δεησομένους
συμμαχίης,
ἐντειλάμενός
τε
|
τὰ |
λέγειν
χρῆν.
οἳ
δὲ
ἐλθόντες |
[1, 86] |
σφι
ἄσημα
ἔφραζε,
πάλιν
ἐπειρώτων
|
τὰ |
λεγόμενα.
λιπαρεόντων
δὲ
αὐτῶν
καὶ |
[1, 11] |
δὲ
Γύγης
τέως
μὲν
ἀπεθώμαζε
|
τὰ |
λεγόμενα,
μετὰ
δὲ
ἱκέτευε
μὴ |
[1, 68] |
περ
ὀπώπεε,
ὁ
δὲ
ἐννώσας
|
τὰ |
λεγόμενα
συνεβάλλετο
τὸν
Ὀρέστεα
κατὰ |
[1, 119] |
καὶ
ἀποκαλύπτων
ὁρᾷ
τοῦ
παιδὸς
|
τὰ |
λείμματα,
ἰδὼν
δὲ
οὔτε
ἐξεπλάγη |
[1, 133] |
καμίνοισι,
οἱ
δὲ
πένητες
αὐτῶν
|
τὰ |
λεπτὰ
τῶν
προβάτων
προτιθέαται.
σίτοισι |
[1, 120] |
καὶ
θυρωροὺς
καὶ
ἀγγελιηφόρους
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
πάντα
διατάξας
ἦρχε.
καὶ |
[1, 119] |
τούτοισι
δὲ
ἀμειψάμενος
καὶ
ἀναλαβὼν
|
τὰ |
λοιπὰ
τῶν
κρεῶν
ἤιε
ἐς |
[1, 47] |
ἑωυτόν.
ὅ
τι
μέν
νυν
|
τὰ |
λοιπὰ
τῶν
χρηστηρίων
ἐθέσπισε,
οὐ |
[1, 50] |
ἐξ
αὐτοῦ
ἐξήλαυνε,
ἐπὶ
μὰν
|
τὰ |
μακρότερα
ποιέων
ἑξαπάλαιστα,
ἐπὶ
δὲ |
[1, 20] |
τότε
Μιλήτου
τυραννεύοντι
ξεῖνον
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα,
πυθόμενον
τὸ
χρηστήριον
τὸ |
[1, 120] |
τοι
συμβουλεύσατέ
μοι
εὖ
περισκεψάμενοι
|
τὰ |
μέλλει
ἀσφαλέστατα
εἶναι
οἴκῳ
τε |
[1, 45] |
ὅς
μοι
καὶ
πάλαι
προεσήμαινε
|
τὰ |
μέλλοντα
ἔσεσθαι"
Κροῖσος
μέν
νυν |
[1, 85] |
παῖς,
τοῦ
καὶ
πρότερον
ἐπεμνήσθην,
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
ἐπιεικής,
ἄφωνος
δέ. |
[1, 125] |
δὲ
Πέρσεων
συχνὰ
γένεα,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
αὐτῶν
ὁ
Κῦρος
συνάλισε |
[1, 174] |
τῆς
Κνιδίης
πλὴν
ὀλίγης
περιρρόου
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
αὐτῆς
πρὸς
βορέην |
[1, 155] |
πρότερον
καὶ
τῶν
νῦν
ἑστεώτων.
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
πρότερον
ἐγώ
τε |
[1, 49] |
λέβητι
χαλκέῳ,
χάλκεον
ἐπίθημα
ἐπιθείς.
|
~τὰ |
μὲν
δὴ
ἐκ
Δελφῶν
οὕτω |
[1, 214] |
κατά
περ
ἠπείλησα,
αἵματος
κορέσω"
|
τὰ |
μὲν
δὴ
κατὰ
τὴν
Κύρου |
[1, 195] |
τρόπῳ
τῷ
αὐτῷ
ποιεῦνται
πλοῖα.
|
~τὰ |
μὲν
δὴ
πλοῖα
αὐτοῖσι
ἐστὶ |
[1, 204] |
ἐμφανέα
κατὰ
περ
τοῖσι
προβάτοισι.
|
~τὰ |
μὲν
δὴ
πρὸς
ἑσπέρην
τῆς |
[1, 0] |
ἔργα
μεγάλα
τε
καὶ
θωμαστά,
|
τὰ |
μὲν
Ἕλλησι
τὰ
δὲ
βαρβάροισι |
[1, 173] |
ἀνὰ
χρόνον
ἐκλήθησαν.
νόμοισι
δὲ
|
τὰ |
μὲν
Κρητικοῖσι
τὰ
δὲ
Καρικοῖσι |
[1, 177] |
ἔθνος
καταστρεφόμενος
καὶ
οὐδὲν
παριείς.
|
τὰ |
μέν
νυν
αὐτῶν
πλέω
παρήσομεν? |
[1, 18] |
μαχεσαμένων
καὶ
ἐν
Μαιάνδρου
πεδίῳ.
|
τὰ |
μέν
νυν
ἓξ
ἔτεα
τῶν |
[1, 92] |
καὶ
ὅμοια
τοῖσι
ἐν
Δελφοῖσι
|
τὰ |
μέν
νυν
ἔς
τε
Δελφοὺς |
[1, 177] |
τοὺς
Λυκίους
ἐμιμήσαντο
τὰ
πλέω.
|
~τὰ |
μέν
νυν
κάτω
τῆς
Ἀσίης |
[1, 61] |
ἐμίσγετό
οἱ
οὐ
κατὰ
νόμον.
|
τὰ |
μέν
νυν
πρῶτα
ἔκρυπτε
ταῦτα |
[1, 155] |
ποιήσῃ
τὰς
Σάρδις.
ὦ
βασιλεῦ,
|
τὰ |
μὲν
οἰκότα
εἴρηκας,
σὺ
μέντοι |
[1, 215] |
ὣς
δ?
αὕτως
τῶν
ἵππων
|
τὰ |
μὲν
περὶ
τὰ
στέρνα
χαλκέους |
[1, 203] |
αὐτὴ
ἑωυτῆς,
ὀκτὼ
ἡμερέων.
καὶ
|
τὰ |
μὲν
πρὸς
τὴν
ἑσπέρην
φέροντα |
[1, 163] |
οὕτω
δή
τι
ἐγένοντο
ὡς
|
τὰ |
μὲν
πρῶτα
σφέας
ἐκλιπόντας
Ἰωνίην |
[1, 76] |
νικήσαντες
διέστησαν
νυκτὸς
ἐπελθούσης.
καὶ
|
τὰ |
μὲν
στρατόπεδα
ἀμφότερα
οὕτω
ἠγωνίσατο. |
[1, 139] |
τῶν
Περσέων
τὰ
οὐνόματα,
οὐ
|
τὰ |
μὲν
τὰ
δ?
οὔ,
ἀλλὰ |
[1, 142] |
οὔτε
τὰ
πρὸς
τὴν
ἑσπέρην,
|
τὰ |
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
τε |
[1, 119] |
αὐτὸν
καὶ
κατὰ
μέλεα
διελὼν
|
τὰ |
μὲν
ὤπτησε
τὰ
δὲ
ἥψησε |
[1, 11] |
πειθόμενος
Κανδαύλῃ
τοῦ
λοιποῦ
ἴδῃς
|
τὰ |
μὴ
σε
δεῖ.
ἀλλ?
ἤτοι |
[1, 32] |
χρόνῳ
πολλὰ
μὲν
ἐστὶ
ἰδεῖν
|
τὰ |
μή
τις
ἐθέλει,
πολλὰ
δὲ |
[1, 88] |
βασιλεῦ,
κότερον
λέγειν
πρὸς
σὲ
|
τὰ |
νοέων
τυγχάνω
ἢ
σιγᾶν
ἐν |
[1, 35] |
καὶ
τοῖσι
Ἕλλησι.
ἐπείτε
δὲ
|
τὰ |
νομιζόμενα
ἐποίησε
ὁ
Κροῖσος,
ἐπυνθάνετο |
[1, 49] |
ἔχρησε
ποιήσασι
περὶ
τὸ
ἱρὸν
|
τὰ |
νομιζόμενα
οὐ
γὰρ
ὦν
οὐδὲ |
[1, 65] |
ὡς
γὰρ
ἐπετρόπευσε
τάχιστα,
μετέστησε
|
τὰ |
νόμιμα
πάντα,
καὶ
ἐφύλαξε
ταῦτα |
[1, 98] |
μεγάλα
τε
καὶ
καρτερὰ
ταῦτα
|
τὰ |
νῦν
Ἀγβάτανα
κέκληται,
ἕτερον
ἑτέρῳ |
[1, 186] |
οἱ
Βαβυλώνιοι?
τὰς
δὲ
νύκτας
|
τὰ |
ξύλα
ταῦτα
ἀπαιρέεσκον
τοῦδε
εἵνεκα, |
[1, 156] |
τέ
οἱ
ἐνετείλατο
προειπεῖν
Λυδοῖσι
|
τὰ |
ὁ
Κροῖσος
ὑπετίθετο,
καὶ
πρὸς |
[1, 153] |
Ἰώνων
πάθεα
ἔσται
ἔλλεσχα
ἀλλὰ
|
τὰ |
οἰκήια"
ταῦτα
ἐς
τοὺς
πάντας |
[1, 122] |
δέ
μιν
ἐς
τοῦ
Καμβύσεω
|
τὰ |
οἰκία
ἐδέξαντο
οἱ
γεινάμενοι,
καὶ |
[1, 59] |
γυναῖκα
μὴ
ἄγεσθαι
τεκνοποιὸν
ἐς
|
τὰ |
οἰκία,
εἰ
δὲ
τυγχάνει
ἔχων, |
[1, 119] |
λοιπὰ
τῶν
κρεῶν
ἤιε
ἐς
|
τὰ |
οἰκία,
ἐνθεῦτεν
δὲ
ἔμελλε,
ὡς |
[1, 119] |
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐκέκλητο,
ἤιε
ἐς
|
τὰ |
οἰκία.
ἐσελθὼν
δὲ
τὴν
ταχίστην, |
[1, 199] |
γυνή,
οὐ
πρότερον
ἀπαλλάσσεται
ἐς
|
τὰ |
οἰκία
ἤ
τίς
οἱ
ξείνων |
[1, 199] |
ἀποσιωσαμένη
τῇ
θεῷ
ἀπαλλάσσεται
ἐς
|
τὰ |
οἰκία,
καὶ
τὠπὸ
τούτου
οὐκ |
[1, 109] |
ἐπὶ
θανάτῳ
ἤιε
κλαίων
ἐς
|
τὰ |
οἰκία?
παρελθὼν
δὲ
ἔφραζε
τῇ |
[1, 216] |
τὰ
κρέα
κατευωχέονται.
ταῦτα
μὲν
|
τὰ |
ὀλβιώτατά
σφι
νενόμισται,
τὸν
δὲ |
[1, 59] |
γὰρ
ἐόντι
ἰδιώτῃ
καὶ
θεωρέοντι
|
τὰ |
Ὀλύμπια
τέρας
ἐγένετο
μέγα?
θύσαντος |
[1, 172] |
πατρίοισι
μοῦνον,
χέασθαι
θεοῖσι,
ἐνδύντες
|
τὰ |
ὅπλα
ἅπαντες
Καύνιοι
ἡβηδόν,
τύπτοντες |
[1, 62] |
Ἀθηναίης
ἱρόν,
καὶ
ἀντία
ἔθεντο
|
τὰ |
ὅπλα.
ἐνθαῦτα
θείῃ
πομπῇ
χρεώμενος |
[1, 82] |
τοὺς
Ἀργείων
νεκροὺς
καὶ
προσφορήσας
|
τὰ |
ὅπλα
πρὸς
τὸ
ἑωυτοῦ
στρατόπεδον |
[1, 67] |
ἡ
δὲ
Πυθίη
σφι
ἔχρησε
|
τὰ |
Ὀρέστεω
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
ὀστέα
ἐπαγαγομένους. |
[1, 68] |
ἀνορύξας
δὲ
τὸν
τάφον
καὶ
|
τὰ |
ὀστέα
συλλέξας
οἴχετο
φέρων
ἐς |
[1, 148] |
τελευτῶσι,
κατά
περ
τῶν
Περσέων
|
τὰ |
οὐνόματα.
~αὗται
μὲν
αἱ
Ἰάδες |
[1, 139] |
διζήμενος
εὑρήσεις
τελευτῶντα
τῶν
Περσέων
|
τὰ |
οὐνόματα,
οὐ
τὰ
μὲν
τὰ |
[1, 139] |
αὐτοὺς
λέληθε,
ἡμέας
μέντοι
οὔ?
|
τὰ |
οὐνόματά
σφι
ἐόντα
ὅμοια
τοῖσι |
[1, 134] |
νομίζοντες
ἑωυτοὺς
εἶναι
ἀνθρώπων
μακρῷ
|
τὰ |
πάντα
ἀρίστους,
τοὺς
δὲ
ἄλλους |
[1, 119] |
ὡς
ἐγὼ
δοκέω,
ἁλίσας
θάψειν
|
τὰ |
πάντα.
~Ἁρπάγῳ
μὲν
Ἀστυάγης
δίκην |
[1, 160] |
ἀπείχετο
τε
τῶν
πάντων
ἱρῶν
|
τὰ |
πάντα
ἐκ
τῆς
χώρης
ταύτης |
[1, 214] |
καὶ
αὐτὸς
Κῦρος
τελευτᾷ,
βασιλεύσας
|
τὰ |
πάντα
ἑνὸς
δέοντα
τριήκοντα
ἔτεα. |
[1, 122] |
τέ
οἱ
ἐν
τῷ
λόγῳ
|
τὰ |
πάντα
ἡ
Κυνώ.
οἱ
δὲ |
[1, 30] |
καὶ
ὄλβια.
θεησάμενον
δέ
μιν
|
τὰ |
πάντα
καὶ
σκεψάμενον
ὥς
οἱ |
[1, 32] |
καλέειν
κω
ὄλβιον
ἀλλ?
εὐτυχέα.
|
τὰ |
πάντα
μέν
νυν
ταῦτα
συλλαβεῖν |
[1, 94] |
μηχανήσασθαι
πλοῖα,
ἐς
τὰ
ἐσθεμένους
|
τὰ |
πάντα
ὅσα
σφι
ἦν
χρηστὰ |
[1, 202] |
στόμασι
δὲ
ἐξερεύγεται
τεσσεράκοντα,
τῶν
|
τὰ |
πάντα
πλὴν
ἑνὸς
ἐς
ἕλεά |
[1, 34] |
δὲ
ἕτερος
τῶν
ἡλίκων
μακρῷ
|
τὰ |
πάντα
πρῶτος?
οὔνομα
δέ
οἱ |
[1, 106] |
τῆς
Ἀσίης
οἱ
Σκύθαι,
καὶ
|
τὰ |
πάντα
σφι
ὑπό
τε
ὕβριος |
[1, 178] |
ἐστί,
τούτων
ἐπιμνήσομαι.
~Κῦρος
ἐπείτε
|
τὰ |
πάντα
τῆς
ἠπείρου
ὑποχείρια
ἐποιήσατο, |
[1, 215] |
καὶ
ἄρδις
καὶ
σαγάρις,
χαλκῷ
|
τὰ |
πάντα
χρέωνται,
ὅσα
δὲ
περὶ |
[1, 215] |
ἔχειν.
χρυσῷ
δὲ
καὶ
χαλκῷ
|
τὰ |
πάντα
χρέωνται?
ὅσα
μὲν
γὰρ |
[1, 30] |
τοῦ
βίου
εὖ
ἥκοντι,
ὡς
|
τὰ |
παρ?
ἡμῖν,
τελευτὴ
τοῦ
βίου |
[1, 38] |
τοι
τοῦτον
ἔσπευσα
καὶ
ἐπὶ
|
τὰ |
παραλαμβανόμενα
οὐκ
ἀποπέμπω,
φυλακὴν
ἔχων, |
[1, 33] |
κάρτα
δόξας
ἀμαθέα
εἶναι,
ὃς
|
τὰ |
παρεόντα
ἀγαθὰ
μετεὶς
τὴν
τελευτὴν |
[1, 129] |
δὴ
δι?
ἑωυτοῦ
γε
ἐπρήχθη
|
τὰ |
παρεόντα,
ἄλλῳ
περιέθηκε
τὸ
κράτος, |
[1, 113] |
τε
ἔδοξε
τῷ,
βουκόλῳ
πρὸς
|
τὰ |
παρεόντα
εὖ
λέγειν
ἡ
γυνή, |
[1, 126] |
τὰ
τῇ
προτεραίῃ
εἶχον
ἢ
|
τὰ |
παρεόντα
σφι
εἴη
αἱρετώτερα.
οἳ |
[1, 167] |
κατέλευσαν.
μετὰ
δὲ
Ἀγυλλαίοισι
πάντα
|
τὰ |
παριόντα
τὸν
χῶρον,
ἐν
τῶ |
[1, 74] |
δὲ
ποιέεται
ταῦτα
τὰ
ἔθνεα
|
τὰ |
πέρ
τε
Ἕλληνες,
καὶ
πρὸς |
[1, 95] |
λέγουσι,
οἱ
μὴ
βουλόμενοι
σεμνοῦν
|
τὰ |
περὶ
Κῦρον
ἀλλὰ
τὸν
ἐόντα |
[1, 186] |
ἐγεγόνεε
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
γέφυραν
ἐκεκόσμητο,
τὸν |
[1, 212] |
περὶ
τὴν
στρατιὴν
γεγονότα
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὸν
παῖδα,
πέμπουσα
κήρυκα |
[1, 174] |
ἄλλα
τοῦ
σώματος
καὶ
μάλιστα
|
τὰ |
περὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
θραυομένης
τῆς |
[1, 86] |
δὲ
πυρῆς
ἤδη
ἁμμένης
καίεσθαι
|
τὰ |
περιέσχατα.
καὶ
τὸν
Κῦρον
ἀκούσαντα |
[1, 157] |
ὁδοῦ
ἐντειλάμενος
ἀπήλαυνε
ἐς
ἤθεα
|
τὰ |
Περσέων,
Πακτύης
δὲ
πυθόμενος
ἀγχοῦ |
[1, 32] |
δὲ
ἐπιδέεται?
ἣ
δὲ
ἂν
|
τὰ |
πλεῖστα
ἔχῃ,
αὕτη
ἀρίστη.
ὣς |
[1, 176] |
οἱ
Καύνιοι
τοὺς
Λυκίους
ἐμιμήσαντο
|
τὰ |
πλέω.
~τὰ
μέν
νυν
κάτω |
[1, 194] |
καὶ
οὐκ
ἐκ
ξύλων
ποιεῦνται
|
τὰ |
πλοῖα
ἀλλ?
ἐκ
διφθερέων.
ἐπεὰν |
[1, 194] |
αὐτὴν
τὴν
πόλιν,
ἔρχομαι
φράσων?
|
τὰ |
πλοῖα
αὐτοῖσι
ἐστὶ
τὰ
κατὰ |
[1, 166] |
δὲ
Φωκαιέες
πληρώσαντες
καὶ
αὐτοὶ
|
τὰ |
πλοῖα,
ἐόντα
ἀριθμὸν
ἑξήκοντα,
ἀντίαζον |
[1, 194] |
δὲ
καὶ
κάρτα
μεγάλα
ταῦτα
|
τὰ |
πλοῖα
καὶ
ἐλάσσω?
τὰ
δὲ |
[1, 168] |
τεῖχος
Ἅρπαγος,
ἐσβάντες
πάντες
ἐς
|
τὰ |
πλοῖα
οἴχοντο
πλέοντες
ἐπὶ
τῆς |
[1, 39] |
ἔοικε,
χρῆν
δή
σε
ποιέειν
|
τὰ |
ποιέεις?
νῦν
δὲ
ὑπὸ
αἰχμῆς. |
[1, 61] |
στασιώτῃσι.
μαθὼν
δὲ
ὁ
Πεισίστρατος
|
τὰ |
ποιεύμενα
ἐπ?
ἑωυτῷ
ἀπαλλάσσετο
ἐκ |
[1, 126] |
οὐ
φαυλοτέρους
οὔτε
τἄλλα
οὔτε
|
τὰ |
πολέμια.
ὡς
ὦν
ἐχόντων
ὧδε, |
[1, 203] |
ἐν
ἑωυτῷ
ἔχει
ὁ
Καύκασος,
|
τὰ |
πολλὰ
πάντα
ἀπ?
ὕλης
ἀγρίης |
[1, 5] |
γὰρ
τὸ
πάλαι
μεγάλα
ἦν,
|
τὰ |
πολλὰ
σμικρὰ
αὐτῶν
γέγονε?
τὰ |
[1, 79] |
ὥς
οἱ
παρὰ
δόξαν
ἔσχε
|
τὰ |
πρήγματα
ἢ
ὡς
αὐτὸς
κατεδόκεε, |
[1, 185] |
ἐπιμισγόμενοι
οἱ
Μῆδοι
ἐκμανθάνοιεν
αὐτῆς
|
τὰ |
πρήγματα.
~ταῦτα
μὲν
δὴ
ἐκ |
[1, 141] |
κατήκοοι.
ὁ
δὲ
ἀκούσας
αὐτῶν
|
τὰ |
προΐσχοντο
ἔλεξέ
σφι
λόγον,
ἄνδρα |
[1, 56] |
τοῦ
Ἰωνικοῦ.
ταῦτα
γὰρ
ἦν
|
τὰ |
προκεκριμένα,
ἐόντα
τὸ
ἀρχαῖον
τὸ |
[1, 142] |
τὰ
πρὸς
τὴν
ἠῶ
οὔτε
|
τὰ |
πρὸς
τὴν
ἑσπέρην,
τὰ
μὲν |
[1, 142] |
Ἰωνίῃ
οὔτε
τὰ
κάτω
οὔτε
|
τὰ |
πρὸς
τὴν
ἠῶ
οὔτε
τὰ |
[1, 88] |
τὴν
σὴν
διαρπάζει
καὶ
χρήματα
|
τὰ |
σὰ
διαφορέει"
Κροῖσος
δὲ
ἀμείβετο |
[1, 88] |
ἀλλὰ
φέρουσί
τε
καὶ
ἄγουσι
|
τὰ |
σά"
~Κύρῳ
δὲ
ἐπιμελὲς
ἐγένετο |
[1, 171] |
καταδέξαντες
καὶ
ἐπὶ
τὰς
ἀσπίδας
|
τὰ |
σημήια
ποιέεσθαι,
καὶ
ὄχανα
ἀσπίσι |
[1, 206] |
ὦ
βασιλεῦ
Μήδων,
παῦσαι
σπεύδων
|
τὰ |
σπεύδεις?
οὐ
γὰρ
ἂν
εἰδείης |
[1, 133] |
φυλάσσεται,
μεθυσκόμενοι
δὲ
ἐώθασι
βουλεύεσθαι
|
τὰ |
σπουδαιέστατα
τῶν
πρηγμάτων?
τὸ
δ? |
[1, 8] |
μάλιστα,
τούτῳ
τῷ
Γύγῃ
καὶ
|
τὰ |
σπουδαιέστερα
τῶν
πρηγμάτων
ὑπερετίθετο
ὁ |
[1, 215] |
τῶν
ἵππων
τὰ
μὲν
περὶ
|
τὰ |
στέρνα
χαλκέους
θώρηκας
περιβάλλουσι,
τὰ |
[1, 124] |
στρατηγὸς
ἀντία
σεῦ,
ἔστι
τοι
|
τὰ |
σὺ
βούλεαι,
ἤν
τε
τῶν |
[1, 119] |
περιχαρὴς
ἐὼν
φράζει
τῇ
γυναικὶ
|
τὰ |
συγκυρήσαντα.
Ἀστυάγης
δέ,
ὥς
οἱ |
[1, 185] |
αἵ
τε
ἐσβολαὶ
ἦσαν
καὶ
|
τὰ |
σύντομα
τῆς
ἐκ
Μήδων
ὁδοῦ, |
[1, 17] |
κατὰ
χώρην
ἑστάναι?
ὁ
δὲ
|
τὰ |
τε
δένδρεα
καὶ
τὸν
καρπὸν |
[1, 162] |
τὸ
ἐνθεῦτεν
χώματα
χῶν
πρὸς
|
τὰ |
τείχεα
ἐπόρθεε.
πρώτῃ
δὲ
Φωκαίῃ |
[1, 184] |
Ἀσσυρίοισι
λόγοισι
μνήμην
ποιήσομαι,
οἳ
|
τὰ |
τείχεά
τε
ἐπεκόσμησαν
καὶ
τὰ |
[1, 173] |
ξείνην
ἢ
παλλακὴν
ἔχῃ,
ἄτιμα
|
τὰ |
τέκνα
γίνεται.
~οἱ
μέν
νυν |
[1, 176] |
ἀκρόπολιν
τάς
τε
γυναῖκας
καὶ
|
τὰ |
τέκνα
καὶ
τὰ
χρήματα
καὶ |
[1, 166] |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἀλαλίην
ἀνέλαβον
|
τὰ |
τέκνα
καὶ
τὰς
γυναῖκας
καὶ |
[1, 173] |
γυνὴ
ἀστὴ
δούλῳ
συνοικήσῃ,
γενναῖα
|
τὰ |
τέκνα
νενόμισται?
ἢν
δὲ
ἀνὴρ |
[1, 183] |
βωμὸς
μέγας,
ἐπ?
οὗ
θύεται
|
τὰ |
τέλεα
τῶν
προβάτων?
ἐπὶ
γὰρ |
[1, 126] |
εἴρετο
σφέας
ὁ
Κῦρος
κότερα
|
τὰ |
τῇ
προτεραίῃ
εἶχον
ἢ
τὰ |
[1, 203] |
τοιῆσδε
ἰδέης
παρεχόμενα
εἶναι
λέγεται,
|
τὰ |
τρίβοντάς
τε
καὶ
παραμίσγοντας
ὕδωρ |
[1, 36] |
οὗτος
ἐκ
τοῦ
ὄρεος
τούτου
|
τὰ |
τῶν
Μυσῶν
ἔργα
διαφθείρεσκε.
πολλάκις |
[1, 46] |
ὑπὸ
Κύρου
τοῦ
Καμβύσεω
καὶ
|
τὰ |
τῶν
Περσέων
πρήγματα
αὐξανόμενα
πένθεος |
[1, 44] |
ἐκάλεε
μὲν
Δία
καθάρσιον
μαρτυρόμενος
|
τὰ |
ὑπὸ
τοῦ
ξείνου
πεπονθὼς
εἴη |
[1, 131] |
δὲ
νομίζουσι
Διὶ
μὲν
ἐπὶ
|
τὰ |
ὑψηλότατα
τῶν
ὀρέων
ἀναβαίνοντες
θυσίας |
[1, 179] |
ἔδειμαν
πρῶτα
μὲν
τῆς
τάφου
|
τὰ |
χείλεα,
δευτέρα
δὲ
αὐτὸ
τὸ |
[1, 191] |
τὰς
αἱμασιὰς
ἀναβάντες
τὰς
παρὰ
|
τὰ |
χείλεα
τοῦ
ποταμοῦ
ἐληλαμένας,
ἔλαβον |
[1, 186] |
τοῦ
ἀρχαίου
ῥεέθρου
τοῦτο
μὲν
|
τὰ |
χείλεα
τοῦ
ποταμοῦ
κατὰ
τὴν |
[1, 185] |
τούτου
τοῦ
ὀρύγματος
ἀναισίμου
παρὰ
|
τὰ |
χείλεα
τοῦ
ποταμοῦ
παραχέουσα.
ἐπείτε |
[1, 89] |
οἳ
λεγόντων
πρὸς
τοὺς
ἐκφέροντας
|
τὰ |
χρήματα
ἀπαιρεόμενοι
ὡς
σφέα
ἀναγκαίως |
[1, 62] |
τοῦ
ἄστεος,
ἕως
μὲν
Πεισίστρατος
|
τὰ |
χρήματα
ἤγειρε,
καὶ
μεταῦτις
ὡς |
[1, 89] |
σφι
οὐκ
ἀπεχθήσεαι
βίῃ
ἀπαιρεόμενος
|
τὰ |
χρήματα,
καὶ
ἐκεῖνοι
συγγνόντες
ποιέειν |
[1, 176] |
γυναῖκας
καὶ
τὰ
τέκνα
καὶ
|
τὰ |
χρήματα
καὶ
τοὺς
οἰκέτας,
καὶ |
[1, 24] |
ἐπιβουλεύειν
τὸν
Ἀρίονα
ἐκβαλόντας
ἔχειν
|
τὰ |
χρήματα.
τὸν
δὲ
συνέντα
τοῦτο |
[1, 53] |
ἱρὰ
ἐνετέλλετο
ὁ
Κροῖσος
ἐπειρωτᾶν
|
τὰ |
χρηστήρια
εἰ
στρατεύηται
ἐπὶ
Πέρσας |
[1, 75] |
ἐπιμεμφόμενος
τῷ
Κύρῳ
ἔς
τε
|
τὰ |
χρηστήρια
ἔπεμπε
εἰ
στρατεύηται
ἐπὶ |
[1, 48] |
ἐπείτε
γὰρ
δὴ
διέπεμψε
παρὰ
|
τὰ |
χρηστήρια
τοὺς
θεοπρόπους,
φυλάξας
τὴν |
[1, 57] |
γλώσσης
χαρακτῆρα
μεταβαίνοντες
ἐς
ταῦτα
|
τὰ |
χωρία,
τοῦτον
ἔχουσι
ἐν
φυλακῇ. |