Alphabétiquement     [«   »]
σῶστρα 1
σωφρόνων 1
τ 2
τὰ 268
τά 13
Τάβαλον 2
Ταβάλου 1
Fréquences     [«    »]
230 γὰρ
257 ἐν
239 τῆς
268 τὰ
317 τοῦ
321
327 οἱ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

τὰ


Livre, Chapitre
[1, 164]   ἔπιπλα πάντα, πρὸς δὲ καὶ  τὰ   ἀγάλματα τὰ ἐν τῶν ἱρῶν
[1, 137]   εὑρίσκῃ πλέω τε καὶ μέζω  τὰ   ἀδικήματα ἐόντα τῶν ὑπουργημάτων, οὕτω
[1, 164]   τὰ ἐν τῶν ἱρῶν καὶ  τὰ   ἄλλα ἀναθήματα, χωρὶς τι
[1, 95]   ἐλευθερώθησαν. μετὰ δὲ τούτους καὶ  τὰ   ἄλλα ἔθνεα ἐποίεε τὠυτὸ τοῖσι
[1, 21]   προπεπυσμένος πάντα λόγον, καὶ εἰδὼς  τὰ   Ἀλυάττης μέλλοι ποιήσειν, μηχανᾶται τοιάδε?
[1, 53]   τὰ ἀπεπέμφθησαν, οἱ Λυδοὶ ἀνέθεσαν  τὰ   ἀναθήματα, ἐχρέωντο τοῖσι χρηστηρίοισι λέγοντες
[1, 90]   χρηστηρίων τὰς ὑποκρίσιας καὶ μάλιστα  τὰ   ἀναθήματα, καὶ ὡς ἐπαερθεὶς τῷ
[1, 142]   τῶν ἡμεῖς ἴδμεν? οὔτε γὰρ  τὰ   ἄνω αὐτῆς χωρία τὠυτὸ ποιέει
[1, 53]   φίλον, ὡς δὲ ἀπικόμενοι ἐς  τὰ   ἀπεπέμφθησαν, οἱ Λυδοὶ ἀνέθεσαν τὰ
[1, 46]   νυν τὰ Ἑλληνικὰ μαντήια ἐς  τὰ   ἀπέπεμψε μαντευσόμενος Κροῖσος? Λιβύης δὲ
[1, 51]   δὲ καὶ τῆς ἑωυτοῦ γυναικὸς  τὰ   ἀπὸ τῆς δειρῆς ἀνέθηκε
[1, 75]   αὖτις παραμειβόμενος τὸ στρατόπεδον ἐς  τὰ   ἀρχαῖα ἐσβάλλοι? ὥστε ἐπείτε καὶ
[1, 186]   ἐκεκόσμητο, τὸν Εὐφρήτην ποταμὸν ἐς  τὰ   ἀρχαῖα ῥέεθρα ἐκ τῆς λίμνης
[1, 48]   ἐν Δελφοῖσι, ὅτι οἱ ἐξευρήκεε  τὰ   αὐτὸς ἐποίησε. ἐπείτε γὰρ δὴ
[1, 80]   ταύτας πάσας ἁλίσας καὶ ἀπελὼν  τὰ   ἄχθεα ἄνδρας ἐπ? αὐτὰς ἀνέβησε
[1, 98]   ἑπτά, ἐν δὴ τῷ τελευταίῳ  τὰ   βασιλήια ἔνεστι καὶ οἱ θησαυροί.
[1, 178]   ἔνθα σφι Νίνου ἀναστάτου γενομένης  τὰ   βασιλήια κατεστήκεε, ἦν Βαβυλών, ἐοῦσα
[1, 181]   ἐν μέσῳ ἐν τῷ μὲν  τὰ   βασιλήια περιβόλῳ μεγάλῳ τε καὶ
[1, 214]   τοξεύειν, μετὰ δὲ ὥς σφι  τὰ   βέλεα ἐξετετόξευτο, συμπεσόντας τῇσι αἰχμῇσί
[1, 126]   αἰπόλια καὶ τὰς ποίμνας καὶ  τὰ   βουκόλια Κῦρος πάντα τοῦ
[1, 50]   μακρότερα ποιέων ἑξαπάλαιστα, ἐπὶ δὲ  τὰ   βραχύτερα τριπάλαιστα, ὕψος δὲ παλαιστιαῖα.
[1, 193]   ἡμεῖς ἴδμεν Δήμητρος καρπὸν ἐκφέρειν  τὰ   γὰρ δὴ ἄλλα δένδρεα οὐδὲ
[1, 5]   καὶ μεγάλα ἄστεα ἀνθρώπων ἐπεξιών.  τὰ   γὰρ τὸ πάλαι μεγάλα ἦν,
[1, 0]   ἱστορίης ἀπόδεξις ἥδε, ὡς μήτε  τὰ   γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ
[1, 199]   οἱ ξείνων ἀργύριον ἐμβαλὼν ἐς  τὰ   γούνατα μιχθῇ ἔξω τοῦ ἱροῦ?
[1, 133]   αὐτῷ, ἢν δὲμὴ ἅδῃ, μετιεῖσι.  τὰ   δ? ἂν νήφοντες προβουλεύσωνται, μεθυσκόμενοι
[1, 92]   τὰ δ? ἐξαπόλωλε τῶν ἀναθημάτων?  τὰ   δ? ἐν Βραγχίδῃσι τῇσι Μιλησίων
[1, 92]   ἔτι ἐς ἐμὲ ἦν περιεόντα,  τὰ   δ? ἐξαπόλωλε τῶν ἀναθημάτων? τὰ
[1, 139]   τὰ οὐνόματα, οὐ τὰ μὲν  τὰ   δ? οὔ, ἀλλὰ πάντα ὁμοίως.
[1, 92]   καὶ τῶν πατρωίων χρημάτων ἀπαρχήν?  τὰ   δὲ ἄλλα ἀναθήματα ἐξ ἀνδρὸς
[1, 50]   τέσσερα, τρίτον ἡμιτάλαντον ἕκαστον ἕλκοντα,  τὰ   δὲ ἄλλα ἡμιπλίνθια λευκοῦ χρυσοῦ,
[1, 164]   λίθος γραφὴ ἦν,  τὰ   δὲ ἄλλα πάντα ἐσθέντες καὶ
[1, 177]   τῆς Ἀσίης Ἅρπαγος ἀνάστατα ἐποίεε,  τὰ   δὲ ἄνω αὐτῆς αὐτὸς Κῦρος,
[1, 0]   καὶ θωμαστά, τὰ μὲν Ἕλλησι  τὰ   δὲ βαρβάροισι ἀποδεχθέντα, ἀκλεᾶ γένηται,
[1, 124]   τὸ βυβλίον ἐνεὸν λαβὼν ἐπελέγετο,  τὰ   δὲ γράμματα ἔλεγε τάδε.
[1, 5]   τὰ πολλὰ σμικρὰ αὐτῶν γέγονε?  τὰ   δὲ ἐπ? ἐμεῦ ἦν μεγάλα,
[1, 203]   ἑωυτοῖσι ἐς τὴν ἐσθῆτα ἐγγράφειν?  τὰ   δὲ ζῷα οὐκ ἐκπλύνεσθαι, ἀλλὰ
[1, 119]   μέλεα διελὼν τὰ μὲν ὤπτησε  τὰ   δὲ ἥψησε τῶν κρεῶν, εὔτυκα
[1, 173]   νόμοισι δὲ τὰ μὲν Κρητικοῖσι  τὰ   δὲ Καρικοῖσι χρέωνται. ἓν δὲ
[1, 183]   ἐγὼ μέν μιν οὐκ εἶδον,  τὰ   δὲ λέγεται ὑπὸ Χαλδαίων, ταῦτα
[1, 194]   ταῦτα τὰ πλοῖα καὶ ἐλάσσω?  τὰ   δὲ μέγιστα αὐτῶν καὶ πεντακισχιλίων
[1, 207]   τῷ σῷ κατὰ δύναμιν ἀποτρέψειν?  τὰ   δὲ μοι παθήματα ἐόντα ἀχάριτα
[1, 155]   καὶ ἐγὼ κεφαλῇ ἀναμάξας φέρω?  τὰ   δὲ νῦν παρεόντα Πακτύης γὰρ
[1, 177]   μέν νυν αὐτῶν πλέω παρήσομεν?  τὰ   δὲ οἱ παρέσχε τε πόνον
[1, 18]   τὸν πόλεμον ἦν συνάψας?  τὰ   δὲ πέντε τῶν ἐτέων τὰ
[1, 215]   τὰ στέρνα χαλκέους θώρηκας περιβάλλουσι,  τὰ   δὲ περὶ τοὺς χαλινοὺς καὶ
[1, 204]   Κασπίης καλεομένης Καύκασος ἀπέργει,  τὰ   δὲ πρὸς ἠῶ τε καὶ
[1, 174]   ἄνεμον Κεραμεικὸς κόλπος ἀπέργει,  τὰ   δὲ πρὸς νότον κατὰ
[1, 142]   ψυχροῦ τε καὶ ὑγροῦ πιεζόμενα,  τὰ   δὲ ὑπὸ τοῦ θερμοῦ τε
[1, 193]   ἑωυτῆς ἐνείκῃ, ἐπὶ τριηκόσια ἐκφέρει.  τὰ   δὲ φύλλα αὐτόθι τῶν τε
[1, 22]   ἐν εὐπαθείῃσι ἐόντας ἀγγείλῃ Ἀλυάττῃ?  τὰ   δὴ καὶ ἐγένετο. ὡς γὰρ
[1, 53]   ἄγειν μέλλουσι τῶν Λυδῶν ταῦτα  τὰ   δῶρα ἐς τὰ ἱρὰ ἐνετέλλετο
[1, 32]   τῶν ἁπασέων ἡμερέων τῶν ἐς  τὰ   ἑβδομήκοντα ἔτεα, ἐουσέων πεντήκοντα καὶ
[1, 32]   τὸ δέον, μῆνες μὲν παρὰ  τὰ   ἑβδομήκοντα ἔτεα οἱ ἐμβόλιμοι γίνονται
[1, 125]   δὴ ταῦτα. γράψας ἐς βυβλίον  τὰ   ἐβούλετο, ἁλίην τῶν Περσέων ἐποιήσατο,
[1, 185]   ἀρξάσης τοῦτο μὲν μνημόσυνα ἐλίπετο  τὰ   ἐγὼ ἀπηγήσομαι, τοῦτο δὲ τὴν
[1, 89]   ποίησον ὧδε, εἲ τοι ἀρέσκει  τὰ   ἐγὼ λέγω? κάτισον τῶν δορυφόρων
[1, 134]   Μήδων ἀρχὸν τῶν καὶ ἦρχε  τὰ   ἔθνεα ἀλλήλων, συναπάντων μὲν Μῆδοι
[1, 74]   συμμένειν. ὅρκια δὲ ποιέεται ταῦτα  τὰ   ἔθνεα τὰ πέρ τε Ἕλληνες,
[1, 94]   καὶ τῶν ἀλλέων πασέων παιγνιέων  τὰ   εἴδεα, πλὴν πεσσῶν τούτων γὰρ
[1, 10]   γυνή. ἐσελθοῦσαν δὲ καὶ τιθεῖσαν  τὰ   εἵματα ἐθηεῖτο Γύγης. ὡς
[1, 193]   ἐς τὴν Βαβυλωνίην χώρην καὶ  τὰ   εἰρημένα καρπῶν ἐχόμενα ἐς ἀπιστίην
[1, 92]   τῇ Ἑλλάδι πολλὰ καὶ οὐ  τὰ   εἰρημένα μοῦνα. ἐν μὲν γὰρ
[1, 92]   τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἀνέθηκε ἐς  τὰ   εἴρηται. καὶ περὶ μὲν ἀναθημάτων
[1, 93]   ἄνω, καί σφι γράμματα ἐνεκεκόλαπτο  τὰ   ἕκαστοι ἐξεργάσαντο, καὶ ἐφαίνετο μετρεόμενον
[1, 164]   Ἅρπαγος ἔφη εἰδέναι μὲν εὖ  τὰ   ἐκεῖνοι μέλλοιεν ποιέειν, ὅμως δὲ
[1, 46]   ἐς Βραγχίδας. ταῦτα μέν νυν  τὰ   Ἑλληνικὰ μαντήια ἐς τὰ ἀπέπεμψε
[1, 88]   πόλιν τὴν ἐμὴν οὔτε χρήματα  τὰ   ἐμὰ διαρπάζει? οὐδὲν γὰρ ἐμοὶ
[1, 207]   γνώμην περὶ τοῦ προκειμένου πρήγματος  τὰ   ἔμπαλιν οὗτοι. εἰ γὰρ
[1, 164]   πρὸς δὲ καὶ τὰ ἀγάλματα  τὰ   ἐν τῶν ἱρῶν καὶ τὰ
[1, 82]   πρὶν Θυρέας ἀνασώσωνται. Λακεδαιμόνιοι δὲ  τὰ   ἐναντία τούτων ἔθεντο νόμον? οὐ
[1, 4]   πολέμιον. τὴν γὰρ Ἀσίην καὶ  τὰ   ἐνοικέοντα ἔθνεα βάρβαρα οἰκηιεῦνται οἱ
[1, 60]   ἄστυ, προδρόμους κήρυκας προπέμψαντες? οἳ  τὰ   ἐντεταλμένα ἠγόρευον ἀπικόμενοι ἐς τὸ
[1, 91]   δὲ τοῖσι Λυδοῖσι καὶ λέγουσι  τὰ   ἐντεταλμένα τὴν Πυθίην λέγεται εἰπεῖν
[1, 63]   δὲ καταλαμβάνοντες τοὺς φεύγοντας ἔλεγον  τὰ   ἐντεταλμένα ὑπὸ Πεισιστράτου, θαρσέειν τε
[1, 204]   τε γάρ μιν καὶ μεγάλα  τὰ   ἐπαείροντα καὶ ἐποτρύνοντα ἦν, πρῶτον
[1, 36]   Κροῖσος δὲ μνημονεύων τοῦ ὀνείρου  τὰ   ἔπεα ἔλεγέ σφι τάδε. παιδὸς
[1, 153]   πάντας Ἕλληνας ἀπέρριψε Κῦρος  τὰ   ἔπεα, ὅτι ἀγορὰς στησάμενοι ὠνῇ
[1, 17]   τὴν Μιλησίην ἀπίκοιτο, οἰκήματα μὲν  τὰ   ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οὔτε κατέβαλλε
[1, 150]   δὲ πάντων Αἰολέων, ὁμολογίῃ ἐχρήσαντο  τὰ   ἔπιπλα ἀποδόντων τῶν Ἰώνων ἐκλιπεῖν
[1, 169]   ἔμενον κατὰ χώρην ἕκαστοι καὶ  τὰ   ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον. Μιλήσιοι δέ, ὡς
[1, 115]   οἱ μέν νυν ἄλλοι παῖδες  τὰ   ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον, οὗτος δὲ ἀνηκούστεέ
[1, 209]   κήδονται καί μοι πάντα προδεικνύουσι  τὰ   ἐπιφερόμενα. ἤδη ὦν ἐν τῇ
[1, 18]   τὰ δὲ πέντε τῶν ἐτέων  τὰ   ἑπόμενα τοῖσι ἓξ Ἀλυάττης
[1, 36]   ἡμῖν ἐν τῇ χώρῃ, ὃς  τὰ   ἔργα διαφθείρει. τοῦτον προθυμεόμενοι ἑλεῖν
[1, 65]   ταῦτα μὴ παραβαίνειν? μετὰ δὲ  τὰ   ἐς πόλεμον ἔχοντα, ἐνωμοτίας καὶ
[1, 94]   Σμύρνην καὶ μηχανήσασθαι πλοῖα, ἐς  τὰ   ἐσθεμένους τὰ πάντα ὅσα σφι
[1, 179]   ἐπάνω δὲ τοῦ τείχεος παρὰ  τὰ   ἔσχατα οἰκήματα μουνόκωλα ἔδειμαν, τετραμμένα
[1, 191]   τῶν ταύτῃ οἰκημένων, τῶν περὶ  τὰ   ἔσχατα τῆς πόλιος ἑαλωκότων τοὺς
[1, 52]   τῇσι λόγχῃσι ἐὸν ὁμοίως χρύσεον?  τὰ   ἔτι καὶ ἀμφότερα ἐς ἐμὲ
[1, 8]   ἓν τόδε ἐστί, σκοπέειν τινὰ  τὰ   ἑωυτοῦ. ἐγὼ δὲ πείθομαι ἐκείνην
[1, 144]   νόμον κατηλόγησε, φέρων δὲ πρὸς  τὰ   ἑωυτοῦ οἰκία προσεπασσάλευσε τὸν τρίποδα.
[1, 99]   ἑωυτῷ τε ἐτείχεε καὶ περὶ  τὰ   ἑωυτοῦ οἰκία, τὸν δὲ ἄλλον
[1, 63]   κελεύοντες καὶ ἀπιέναι ἕκαστον ἐπὶ  τὰ   ἑωυτοῦ. ~πειθομένων δὲ τῶν Ἀθηναίων,
[1, 48]   τῶν ἡμερέων ἐμηχανᾶτο τοιάδε? ἐπινοήσας  τὰ   ἦν ἀμήχανον ἐξευρεῖν τε καὶ
[1, 54]   φίλους προσθέσθαι. ~ἐπείτε δὲ ἀνενειχθέντα  τὰ   θεοπρόπια ἐπύθετο Κροῖσος, ὑπερήσθη
[1, 196]   τοῦ δήμου βίου σπανίζων καταπορνεύει  τὰ   θήλεα τέκνα. ~δεύτερος δὲ σοφίῃ
[1, 94]   καὶ Ἕλληνές, χωρὶς ὅτι  τὰ   θήλεα τέκνα καταπορνεύουσι, πρῶτοι δὲ
[1, 73]   δὲ αὐτὸν ὥσπερ ἐώθεσαν καὶ  τὰ   θηρία σκευάζειν, Κυαξάρῃ δοῦναι φέροντες
[1, 50]   θεὸν ἱλάσκετο? κτήνεά τε γὰρ  τὰ   θύσιμα πάντα τρισχίλια ἔθυσε, κλίνας
[1, 184]   τὰ τείχεά τε ἐπεκόσμησαν καὶ  τὰ   ἱρά, ἐν δὲ δὴ καὶ
[1, 53]   Λυδῶν ταῦτα τὰ δῶρα ἐς  τὰ   ἱρὰ ἐνετέλλετο Κροῖσος ἐπειρωτᾶν
[1, 59]   ἐγένετο μέγα? θύσαντος γὰρ αὐτοῦ  τὰ   ἱρὰ οἱ λέβητες ἐπεστεῶτες καὶ
[1, 153]   τοῖσι, ἢν ἐγὼ ὑγιαίνω, οὐ  τὰ   Ἰώνων πάθεα ἔσται ἔλλεσχα ἀλλὰ
[1, 167]   δὲ Πυθίη σφέας ἐκέλευσε ποιέειν  τὰ   καὶ νῦν οἱ Ἀγυλλαῖοι ἔτι
[1, 8]   τὴν αἰδῶ γυνή. πάλαι δὲ  τὰ   καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται, ἐκ τῶν
[1, 37]   νεηνίης τάδε. πάτερ,  τὰ   κάλλιστα πρότερον κοτὲ καὶ γενναιότατα
[1, 194]   φράσων? τὰ πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ  τὰ   κατὰ τὸν ποταμὸν πορευόμενα ἐς
[1, 31]   καὶ ἐτίμησαν μεγάλως" ~ὣς δὲ  τὰ   κατὰ τὸν Τέλλον προετρέψατο
[1, 72]   ἀποτάμνει σχεδὸν πάντα τῆς Ἀσίης  τὰ   κάτω ἐκ θαλάσσης τῆς ἀντίον
[1, 142]   τὠυτὸ ποιέει τῇ Ἰωνίῃ οὔτε  τὰ   κάτω οὔτε τὰ πρὸς τὴν
[1, 117]   ποιήσῃ. ἐπείτε δὲ ποιήσαντος τούτου  τὰ   κελευόμενα ἐτελεύτησε τὸ παιδίον, πέμψας
[1, 171]   Ἕλληνες ἐχρήσαντο? καὶ γὰρ ἐπὶ  τὰ   κράνεα λόφους ἐπιδέεσθαι Κᾶρες εἰσὶ
[1, 132]   ἐπὶ ταύτης ἔθηκε ὦν πάντα  τὰ   κρέα. διαθέντος δὲ αὐτοῦ Μάγος
[1, 132]   ὀλίγον χρόνον ἀποφέρεται θύσας  τὰ   κρέα καὶ χρᾶται τι
[1, 216]   πρόβατα ἅμα αὐτῷ, ἑψήσαντες δὲ  τὰ   κρέα κατευωχέονται. ταῦτα μὲν τὰ
[1, 132]   κατὰ μέλεα τὸ ἱρήιον ἑψήσῃ  τὰ   κρέα ὑποπάσας ποίην ὡς ἁπαλωτάτην,
[1, 86]   τὸν Κῦρον ἀκούσαντα τῶν ἑρμηνέων  τὰ   Κροῖσος εἶπε, μεταγνόντα τε καὶ
[1, 89]   σά" ~Κύρῳ δὲ ἐπιμελὲς ἐγένετο  τὰ   Κροῖσος εἶπε? μεταστησάμενος δὲ τοὺς
[1, 75]   ἐν τοῖσι ὀπίσω λόγοισι σημανέω?  τὰ   Κροῖσος ἐπιμεμφόμενος τῷ Κύρῳ ἔς
[1, 90]   πολλά, καὶ ἐντειλάμενος τοῖσι δορυφόροισι  τὰ   Κροῖσος ὑπεθήκατο ἐπιτελέειν, εἶπε πρὸς
[1, 35]   βασιληίου. παρελθὼν δὲ οὗτος ἐς  τὰ   Κροίσου οἰκία κατὰ νόμους τοὺς
[1, 69]   καὶ δεησομένους συμμαχίης, ἐντειλάμενός τε  τὰ   λέγειν χρῆν. οἳ δὲ ἐλθόντες
[1, 86]   σφι ἄσημα ἔφραζε, πάλιν ἐπειρώτων  τὰ   λεγόμενα. λιπαρεόντων δὲ αὐτῶν καὶ
[1, 11]   δὲ Γύγης τέως μὲν ἀπεθώμαζε  τὰ   λεγόμενα, μετὰ δὲ ἱκέτευε μὴ
[1, 68]   περ ὀπώπεε, δὲ ἐννώσας  τὰ   λεγόμενα συνεβάλλετο τὸν Ὀρέστεα κατὰ
[1, 119]   καὶ ἀποκαλύπτων ὁρᾷ τοῦ παιδὸς  τὰ   λείμματα, ἰδὼν δὲ οὔτε ἐξεπλάγη
[1, 133]   καμίνοισι, οἱ δὲ πένητες αὐτῶν  τὰ   λεπτὰ τῶν προβάτων προτιθέαται. σίτοισι
[1, 120]   καὶ θυρωροὺς καὶ ἀγγελιηφόρους καὶ  τὰ   λοιπὰ πάντα διατάξας ἦρχε. καὶ
[1, 119]   τούτοισι δὲ ἀμειψάμενος καὶ ἀναλαβὼν  τὰ   λοιπὰ τῶν κρεῶν ἤιε ἐς
[1, 47]   ἑωυτόν. τι μέν νυν  τὰ   λοιπὰ τῶν χρηστηρίων ἐθέσπισε, οὐ
[1, 50]   ἐξ αὐτοῦ ἐξήλαυνε, ἐπὶ μὰν  τὰ   μακρότερα ποιέων ἑξαπάλαιστα, ἐπὶ δὲ
[1, 20]   τότε Μιλήτου τυραννεύοντι ξεῖνον ἐς  τὰ   μάλιστα, πυθόμενον τὸ χρηστήριον τὸ
[1, 120]   τοι συμβουλεύσατέ μοι εὖ περισκεψάμενοι  τὰ   μέλλει ἀσφαλέστατα εἶναι οἴκῳ τε
[1, 45]   ὅς μοι καὶ πάλαι προεσήμαινε  τὰ   μέλλοντα ἔσεσθαι" Κροῖσος μέν νυν
[1, 85]   παῖς, τοῦ καὶ πρότερον ἐπεμνήσθην,  τὰ   μὲν ἄλλα ἐπιεικής, ἄφωνος δέ.
[1, 125]   δὲ Πέρσεων συχνὰ γένεα, καὶ  τὰ   μὲν αὐτῶν Κῦρος συνάλισε
[1, 174]   τῆς Κνιδίης πλὴν ὀλίγης περιρρόου  τὰ   μὲν γὰρ αὐτῆς πρὸς βορέην
[1, 155]   πρότερον καὶ τῶν νῦν ἑστεώτων.  τὰ   μὲν γὰρ πρότερον ἐγώ τε
[1, 49]   λέβητι χαλκέῳ, χάλκεον ἐπίθημα ἐπιθείς.  ~τὰ   μὲν δὴ ἐκ Δελφῶν οὕτω
[1, 214]   κατά περ ἠπείλησα, αἵματος κορέσω"  τὰ   μὲν δὴ κατὰ τὴν Κύρου
[1, 195]   τρόπῳ τῷ αὐτῷ ποιεῦνται πλοῖα.  ~τὰ   μὲν δὴ πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ
[1, 204]   ἐμφανέα κατὰ περ τοῖσι προβάτοισι.  ~τὰ   μὲν δὴ πρὸς ἑσπέρην τῆς
[1, 0]   ἔργα μεγάλα τε καὶ θωμαστά,  τὰ   μὲν Ἕλλησι τὰ δὲ βαρβάροισι
[1, 173]   ἀνὰ χρόνον ἐκλήθησαν. νόμοισι δὲ  τὰ   μὲν Κρητικοῖσι τὰ δὲ Καρικοῖσι
[1, 177]   ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ οὐδὲν παριείς.  τὰ   μέν νυν αὐτῶν πλέω παρήσομεν?
[1, 18]   μαχεσαμένων καὶ ἐν Μαιάνδρου πεδίῳ.  τὰ   μέν νυν ἓξ ἔτεα τῶν
[1, 92]   καὶ ὅμοια τοῖσι ἐν Δελφοῖσι  τὰ   μέν νυν ἔς τε Δελφοὺς
[1, 177]   τοὺς Λυκίους ἐμιμήσαντο τὰ πλέω.  ~τὰ   μέν νυν κάτω τῆς Ἀσίης
[1, 61]   ἐμίσγετό οἱ οὐ κατὰ νόμον.  τὰ   μέν νυν πρῶτα ἔκρυπτε ταῦτα
[1, 155]   ποιήσῃ τὰς Σάρδις. βασιλεῦ,  τὰ   μὲν οἰκότα εἴρηκας, σὺ μέντοι
[1, 215]   ὣς δ? αὕτως τῶν ἵππων  τὰ   μὲν περὶ τὰ στέρνα χαλκέους
[1, 203]   αὐτὴ ἑωυτῆς, ὀκτὼ ἡμερέων. καὶ  τὰ   μὲν πρὸς τὴν ἑσπέρην φέροντα
[1, 163]   οὕτω δή τι ἐγένοντο ὡς  τὰ   μὲν πρῶτα σφέας ἐκλιπόντας Ἰωνίην
[1, 76]   νικήσαντες διέστησαν νυκτὸς ἐπελθούσης. καὶ  τὰ   μὲν στρατόπεδα ἀμφότερα οὕτω ἠγωνίσατο.
[1, 139]   τῶν Περσέων τὰ οὐνόματα, οὐ  τὰ   μὲν τὰ δ? οὔ, ἀλλὰ
[1, 142]   οὔτε τὰ πρὸς τὴν ἑσπέρην,  τὰ   μὲν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ τε
[1, 119]   αὐτὸν καὶ κατὰ μέλεα διελὼν  τὰ   μὲν ὤπτησε τὰ δὲ ἥψησε
[1, 11]   πειθόμενος Κανδαύλῃ τοῦ λοιποῦ ἴδῃς  τὰ   μὴ σε δεῖ. ἀλλ? ἤτοι
[1, 32]   χρόνῳ πολλὰ μὲν ἐστὶ ἰδεῖν  τὰ   μή τις ἐθέλει, πολλὰ δὲ
[1, 88]   βασιλεῦ, κότερον λέγειν πρὸς σὲ  τὰ   νοέων τυγχάνω σιγᾶν ἐν
[1, 35]   καὶ τοῖσι Ἕλλησι. ἐπείτε δὲ  τὰ   νομιζόμενα ἐποίησε Κροῖσος, ἐπυνθάνετο
[1, 49]   ἔχρησε ποιήσασι περὶ τὸ ἱρὸν  τὰ   νομιζόμενα οὐ γὰρ ὦν οὐδὲ
[1, 65]   ὡς γὰρ ἐπετρόπευσε τάχιστα, μετέστησε  τὰ   νόμιμα πάντα, καὶ ἐφύλαξε ταῦτα
[1, 98]   μεγάλα τε καὶ καρτερὰ ταῦτα  τὰ   νῦν Ἀγβάτανα κέκληται, ἕτερον ἑτέρῳ
[1, 186]   οἱ Βαβυλώνιοι? τὰς δὲ νύκτας  τὰ   ξύλα ταῦτα ἀπαιρέεσκον τοῦδε εἵνεκα,
[1, 156]   τέ οἱ ἐνετείλατο προειπεῖν Λυδοῖσι  τὰ   Κροῖσος ὑπετίθετο, καὶ πρὸς
[1, 153]   Ἰώνων πάθεα ἔσται ἔλλεσχα ἀλλὰ  τὰ   οἰκήια" ταῦτα ἐς τοὺς πάντας
[1, 122]   δέ μιν ἐς τοῦ Καμβύσεω  τὰ   οἰκία ἐδέξαντο οἱ γεινάμενοι, καὶ
[1, 59]   γυναῖκα μὴ ἄγεσθαι τεκνοποιὸν ἐς  τὰ   οἰκία, εἰ δὲ τυγχάνει ἔχων,
[1, 119]   λοιπὰ τῶν κρεῶν ἤιε ἐς  τὰ   οἰκία, ἐνθεῦτεν δὲ ἔμελλε, ὡς
[1, 119]   ἐπὶ δεῖπνον ἐκέκλητο, ἤιε ἐς  τὰ   οἰκία. ἐσελθὼν δὲ τὴν ταχίστην,
[1, 199]   γυνή, οὐ πρότερον ἀπαλλάσσεται ἐς  τὰ   οἰκία τίς οἱ ξείνων
[1, 199]   ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐς  τὰ   οἰκία, καὶ τὠπὸ τούτου οὐκ
[1, 109]   ἐπὶ θανάτῳ ἤιε κλαίων ἐς  τὰ   οἰκία? παρελθὼν δὲ ἔφραζε τῇ
[1, 216]   τὰ κρέα κατευωχέονται. ταῦτα μὲν  τὰ   ὀλβιώτατά σφι νενόμισται, τὸν δὲ
[1, 59]   γὰρ ἐόντι ἰδιώτῃ καὶ θεωρέοντι  τὰ   Ὀλύμπια τέρας ἐγένετο μέγα? θύσαντος
[1, 172]   πατρίοισι μοῦνον, χέασθαι θεοῖσι, ἐνδύντες  τὰ   ὅπλα ἅπαντες Καύνιοι ἡβηδόν, τύπτοντες
[1, 62]   Ἀθηναίης ἱρόν, καὶ ἀντία ἔθεντο  τὰ   ὅπλα. ἐνθαῦτα θείῃ πομπῇ χρεώμενος
[1, 82]   τοὺς Ἀργείων νεκροὺς καὶ προσφορήσας  τὰ   ὅπλα πρὸς τὸ ἑωυτοῦ στρατόπεδον
[1, 67]   δὲ Πυθίη σφι ἔχρησε  τὰ   Ὀρέστεω τοῦ Ἀγαμέμνονος ὀστέα ἐπαγαγομένους.
[1, 68]   ἀνορύξας δὲ τὸν τάφον καὶ  τὰ   ὀστέα συλλέξας οἴχετο φέρων ἐς
[1, 148]   τελευτῶσι, κατά περ τῶν Περσέων  τὰ   οὐνόματα. ~αὗται μὲν αἱ Ἰάδες
[1, 139]   διζήμενος εὑρήσεις τελευτῶντα τῶν Περσέων  τὰ   οὐνόματα, οὐ τὰ μὲν τὰ
[1, 139]   αὐτοὺς λέληθε, ἡμέας μέντοι οὔ?  τὰ   οὐνόματά σφι ἐόντα ὅμοια τοῖσι
[1, 134]   νομίζοντες ἑωυτοὺς εἶναι ἀνθρώπων μακρῷ  τὰ   πάντα ἀρίστους, τοὺς δὲ ἄλλους
[1, 119]   ὡς ἐγὼ δοκέω, ἁλίσας θάψειν  τὰ   πάντα. ~Ἁρπάγῳ μὲν Ἀστυάγης δίκην
[1, 160]   ἀπείχετο τε τῶν πάντων ἱρῶν  τὰ   πάντα ἐκ τῆς χώρης ταύτης
[1, 214]   καὶ αὐτὸς Κῦρος τελευτᾷ, βασιλεύσας  τὰ   πάντα ἑνὸς δέοντα τριήκοντα ἔτεα.
[1, 122]   τέ οἱ ἐν τῷ λόγῳ  τὰ   πάντα Κυνώ. οἱ δὲ
[1, 30]   καὶ ὄλβια. θεησάμενον δέ μιν  τὰ   πάντα καὶ σκεψάμενον ὥς οἱ
[1, 32]   καλέειν κω ὄλβιον ἀλλ? εὐτυχέα.  τὰ   πάντα μέν νυν ταῦτα συλλαβεῖν
[1, 94]   μηχανήσασθαι πλοῖα, ἐς τὰ ἐσθεμένους  τὰ   πάντα ὅσα σφι ἦν χρηστὰ
[1, 202]   στόμασι δὲ ἐξερεύγεται τεσσεράκοντα, τῶν  τὰ   πάντα πλὴν ἑνὸς ἐς ἕλεά
[1, 34]   δὲ ἕτερος τῶν ἡλίκων μακρῷ  τὰ   πάντα πρῶτος? οὔνομα δέ οἱ
[1, 106]   τῆς Ἀσίης οἱ Σκύθαι, καὶ  τὰ   πάντα σφι ὑπό τε ὕβριος
[1, 178]   ἐστί, τούτων ἐπιμνήσομαι. ~Κῦρος ἐπείτε  τὰ   πάντα τῆς ἠπείρου ὑποχείρια ἐποιήσατο,
[1, 215]   καὶ ἄρδις καὶ σαγάρις, χαλκῷ  τὰ   πάντα χρέωνται, ὅσα δὲ περὶ
[1, 215]   ἔχειν. χρυσῷ δὲ καὶ χαλκῷ  τὰ   πάντα χρέωνται? ὅσα μὲν γὰρ
[1, 30]   τοῦ βίου εὖ ἥκοντι, ὡς  τὰ   παρ? ἡμῖν, τελευτὴ τοῦ βίου
[1, 38]   τοι τοῦτον ἔσπευσα καὶ ἐπὶ  τὰ   παραλαμβανόμενα οὐκ ἀποπέμπω, φυλακὴν ἔχων,
[1, 33]   κάρτα δόξας ἀμαθέα εἶναι, ὃς  τὰ   παρεόντα ἀγαθὰ μετεὶς τὴν τελευτὴν
[1, 129]   δὴ δι? ἑωυτοῦ γε ἐπρήχθη  τὰ   παρεόντα, ἄλλῳ περιέθηκε τὸ κράτος,
[1, 113]   τε ἔδοξε τῷ, βουκόλῳ πρὸς  τὰ   παρεόντα εὖ λέγειν γυνή,
[1, 126]   τὰ τῇ προτεραίῃ εἶχον  τὰ   παρεόντα σφι εἴη αἱρετώτερα. οἳ
[1, 167]   κατέλευσαν. μετὰ δὲ Ἀγυλλαίοισι πάντα  τὰ   παριόντα τὸν χῶρον, ἐν τῶ
[1, 74]   δὲ ποιέεται ταῦτα τὰ ἔθνεα  τὰ   πέρ τε Ἕλληνες, καὶ πρὸς
[1, 95]   λέγουσι, οἱ μὴ βουλόμενοι σεμνοῦν  τὰ   περὶ Κῦρον ἀλλὰ τὸν ἐόντα
[1, 186]   ἐγεγόνεε ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ  τὰ   περὶ τὴν γέφυραν ἐκεκόσμητο, τὸν
[1, 212]   περὶ τὴν στρατιὴν γεγονότα καὶ  τὰ   περὶ τὸν παῖδα, πέμπουσα κήρυκα
[1, 174]   ἄλλα τοῦ σώματος καὶ μάλιστα  τὰ   περὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς θραυομένης τῆς
[1, 86]   δὲ πυρῆς ἤδη ἁμμένης καίεσθαι  τὰ   περιέσχατα. καὶ τὸν Κῦρον ἀκούσαντα
[1, 157]   ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε ἐς ἤθεα  τὰ   Περσέων, Πακτύης δὲ πυθόμενος ἀγχοῦ
[1, 32]   δὲ ἐπιδέεται? δὲ ἂν  τὰ   πλεῖστα ἔχῃ, αὕτη ἀρίστη. ὣς
[1, 176]   οἱ Καύνιοι τοὺς Λυκίους ἐμιμήσαντο  τὰ   πλέω. ~τὰ μέν νυν κάτω
[1, 194]   καὶ οὐκ ἐκ ξύλων ποιεῦνται  τὰ   πλοῖα ἀλλ? ἐκ διφθερέων. ἐπεὰν
[1, 194]   αὐτὴν τὴν πόλιν, ἔρχομαι φράσων?  τὰ   πλοῖα αὐτοῖσι ἐστὶ τὰ κατὰ
[1, 166]   δὲ Φωκαιέες πληρώσαντες καὶ αὐτοὶ  τὰ   πλοῖα, ἐόντα ἀριθμὸν ἑξήκοντα, ἀντίαζον
[1, 194]   δὲ καὶ κάρτα μεγάλα ταῦτα  τὰ   πλοῖα καὶ ἐλάσσω? τὰ δὲ
[1, 168]   τεῖχος Ἅρπαγος, ἐσβάντες πάντες ἐς  τὰ   πλοῖα οἴχοντο πλέοντες ἐπὶ τῆς
[1, 39]   ἔοικε, χρῆν δή σε ποιέειν  τὰ   ποιέεις? νῦν δὲ ὑπὸ αἰχμῆς.
[1, 61]   στασιώτῃσι. μαθὼν δὲ Πεισίστρατος  τὰ   ποιεύμενα ἐπ? ἑωυτῷ ἀπαλλάσσετο ἐκ
[1, 126]   οὐ φαυλοτέρους οὔτε τἄλλα οὔτε  τὰ   πολέμια. ὡς ὦν ἐχόντων ὧδε,
[1, 203]   ἐν ἑωυτῷ ἔχει Καύκασος,  τὰ   πολλὰ πάντα ἀπ? ὕλης ἀγρίης
[1, 5]   γὰρ τὸ πάλαι μεγάλα ἦν,  τὰ   πολλὰ σμικρὰ αὐτῶν γέγονε? τὰ
[1, 79]   ὥς οἱ παρὰ δόξαν ἔσχε  τὰ   πρήγματα ὡς αὐτὸς κατεδόκεε,
[1, 185]   ἐπιμισγόμενοι οἱ Μῆδοι ἐκμανθάνοιεν αὐτῆς  τὰ   πρήγματα. ~ταῦτα μὲν δὴ ἐκ
[1, 141]   κατήκοοι. δὲ ἀκούσας αὐτῶν  τὰ   προΐσχοντο ἔλεξέ σφι λόγον, ἄνδρα
[1, 56]   τοῦ Ἰωνικοῦ. ταῦτα γὰρ ἦν  τὰ   προκεκριμένα, ἐόντα τὸ ἀρχαῖον τὸ
[1, 142]   τὰ πρὸς τὴν ἠῶ οὔτε  τὰ   πρὸς τὴν ἑσπέρην, τὰ μὲν
[1, 142]   Ἰωνίῃ οὔτε τὰ κάτω οὔτε  τὰ   πρὸς τὴν ἠῶ οὔτε τὰ
[1, 88]   τὴν σὴν διαρπάζει καὶ χρήματα  τὰ   σὰ διαφορέει" Κροῖσος δὲ ἀμείβετο
[1, 88]   ἀλλὰ φέρουσί τε καὶ ἄγουσι  τὰ   σά" ~Κύρῳ δὲ ἐπιμελὲς ἐγένετο
[1, 171]   καταδέξαντες καὶ ἐπὶ τὰς ἀσπίδας  τὰ   σημήια ποιέεσθαι, καὶ ὄχανα ἀσπίσι
[1, 206]   βασιλεῦ Μήδων, παῦσαι σπεύδων  τὰ   σπεύδεις? οὐ γὰρ ἂν εἰδείης
[1, 133]   φυλάσσεται, μεθυσκόμενοι δὲ ἐώθασι βουλεύεσθαι  τὰ   σπουδαιέστατα τῶν πρηγμάτων? τὸ δ?
[1, 8]   μάλιστα, τούτῳ τῷ Γύγῃ καὶ  τὰ   σπουδαιέστερα τῶν πρηγμάτων ὑπερετίθετο
[1, 215]   τῶν ἵππων τὰ μὲν περὶ  τὰ   στέρνα χαλκέους θώρηκας περιβάλλουσι, τὰ
[1, 124]   στρατηγὸς ἀντία σεῦ, ἔστι τοι  τὰ   σὺ βούλεαι, ἤν τε τῶν
[1, 119]   περιχαρὴς ἐὼν φράζει τῇ γυναικὶ  τὰ   συγκυρήσαντα. Ἀστυάγης δέ, ὥς οἱ
[1, 185]   αἵ τε ἐσβολαὶ ἦσαν καὶ  τὰ   σύντομα τῆς ἐκ Μήδων ὁδοῦ,
[1, 17]   κατὰ χώρην ἑστάναι? δὲ  τὰ   τε δένδρεα καὶ τὸν καρπὸν
[1, 162]   τὸ ἐνθεῦτεν χώματα χῶν πρὸς  τὰ   τείχεα ἐπόρθεε. πρώτῃ δὲ Φωκαίῃ
[1, 184]   Ἀσσυρίοισι λόγοισι μνήμην ποιήσομαι, οἳ  τὰ   τείχεά τε ἐπεκόσμησαν καὶ τὰ
[1, 173]   ξείνην παλλακὴν ἔχῃ, ἄτιμα  τὰ   τέκνα γίνεται. ~οἱ μέν νυν
[1, 176]   ἀκρόπολιν τάς τε γυναῖκας καὶ  τὰ   τέκνα καὶ τὰ χρήματα καὶ
[1, 166]   δὲ ἐς τὴν Ἀλαλίην ἀνέλαβον  τὰ   τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας καὶ
[1, 173]   γυνὴ ἀστὴ δούλῳ συνοικήσῃ, γενναῖα  τὰ   τέκνα νενόμισται? ἢν δὲ ἀνὴρ
[1, 183]   βωμὸς μέγας, ἐπ? οὗ θύεται  τὰ   τέλεα τῶν προβάτων? ἐπὶ γὰρ
[1, 126]   εἴρετο σφέας Κῦρος κότερα  τὰ   τῇ προτεραίῃ εἶχον τὰ
[1, 203]   τοιῆσδε ἰδέης παρεχόμενα εἶναι λέγεται,  τὰ   τρίβοντάς τε καὶ παραμίσγοντας ὕδωρ
[1, 36]   οὗτος ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου  τὰ   τῶν Μυσῶν ἔργα διαφθείρεσκε. πολλάκις
[1, 46]   ὑπὸ Κύρου τοῦ Καμβύσεω καὶ  τὰ   τῶν Περσέων πρήγματα αὐξανόμενα πένθεος
[1, 44]   ἐκάλεε μὲν Δία καθάρσιον μαρτυρόμενος  τὰ   ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη
[1, 131]   δὲ νομίζουσι Διὶ μὲν ἐπὶ  τὰ   ὑψηλότατα τῶν ὀρέων ἀναβαίνοντες θυσίας
[1, 179]   ἔδειμαν πρῶτα μὲν τῆς τάφου  τὰ   χείλεα, δευτέρα δὲ αὐτὸ τὸ
[1, 191]   τὰς αἱμασιὰς ἀναβάντες τὰς παρὰ  τὰ   χείλεα τοῦ ποταμοῦ ἐληλαμένας, ἔλαβον
[1, 186]   τοῦ ἀρχαίου ῥεέθρου τοῦτο μὲν  τὰ   χείλεα τοῦ ποταμοῦ κατὰ τὴν
[1, 185]   τούτου τοῦ ὀρύγματος ἀναισίμου παρὰ  τὰ   χείλεα τοῦ ποταμοῦ παραχέουσα. ἐπείτε
[1, 89]   οἳ λεγόντων πρὸς τοὺς ἐκφέροντας  τὰ   χρήματα ἀπαιρεόμενοι ὡς σφέα ἀναγκαίως
[1, 62]   τοῦ ἄστεος, ἕως μὲν Πεισίστρατος  τὰ   χρήματα ἤγειρε, καὶ μεταῦτις ὡς
[1, 89]   σφι οὐκ ἀπεχθήσεαι βίῃ ἀπαιρεόμενος  τὰ   χρήματα, καὶ ἐκεῖνοι συγγνόντες ποιέειν
[1, 176]   γυναῖκας καὶ τὰ τέκνα καὶ  τὰ   χρήματα καὶ τοὺς οἰκέτας, καὶ
[1, 24]   ἐπιβουλεύειν τὸν Ἀρίονα ἐκβαλόντας ἔχειν  τὰ   χρήματα. τὸν δὲ συνέντα τοῦτο
[1, 53]   ἱρὰ ἐνετέλλετο Κροῖσος ἐπειρωτᾶν  τὰ   χρηστήρια εἰ στρατεύηται ἐπὶ Πέρσας
[1, 75]   ἐπιμεμφόμενος τῷ Κύρῳ ἔς τε  τὰ   χρηστήρια ἔπεμπε εἰ στρατεύηται ἐπὶ
[1, 48]   ἐπείτε γὰρ δὴ διέπεμψε παρὰ  τὰ   χρηστήρια τοὺς θεοπρόπους, φυλάξας τὴν
[1, 57]   γλώσσης χαρακτῆρα μεταβαίνοντες ἐς ταῦτα  τὰ   χωρία, τοῦτον ἔχουσι ἐν φυλακῇ.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/03/2005