HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Κῦρόν 2
Κῦρον 22
Κῦρός 1
Κῦρος 59
Κύρου 26
κύρτῃ 1
Κύρῳ 15

Fréquences [« »]
56 εἰ
58 ἐστὶ
55 νῦν
59 Κῦρος
61 περὶ
62 ἑωυτοῦ
62 μέν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

Κῦρος

Livre, Chapitre

[1, 204]   γενομένη· ὅκῃ γὰρ ἰθύσειε στρατεύεσθαι Κῦρος, ἀμήχανον ἦν ἐκεῖνο τὸ ἔθνος

[1, 77]   ὑστεραίῃ οὐκ ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ Κῦρος, ἀπήλαυνε ἐς τὰς Σάρδις ἐν

[1, 130]   ἐς ὃ ἐτελεύτησε. Οὕτω δὴ Κῦρος γενόμενός τε καὶ τραφεὶς καὶ

[1, 76]   οὐδὲν ἐόντας αἰτίους ἀναστάτους ἐποίησε. Κῦρος δὲ ἀγείρας τὸν ἑωυτοῦ στρατὸν

[1, 190]   λόγον εἶχον τῆς πολιορκίης οὐδένα, Κῦρος δὲ ἀπορίῃσι ἐνείχετο, ἅτε χρόνου

[1, 79]   Σάρδις τε καὶ αὐτὸν Κροῖσον. ~Κῦρος δὲ αὐτίκα ἀπελαύνοντος Κροίσου μετὰ

[1, 88]   γενέσθαι" ~ὅ μὲν ταῦτα ἔλεγε, Κῦρος δὲ αὐτὸν λύσας κατεῖσέ τε

[1, 90]   οἱ τῷ θεῷ τοῦτο ὀνειδίσαι. Κῦρος δὲ γελάσας εἶπε καὶ τούτου

[1, 90]   εὖ ποιεῦντας νόμος ἐστί οἱ" Κῦρος δὲ εἴρετο ὅ τι οἱ

[1, 156]   ἀποστάντες ἀπὸ τῶν Περσέων ἀπόλωνται. Κῦρος δὲ ἡσθεὶς τῇ ὑποθήκῃ καὶ

[1, 208]   δὴ ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα· Κῦρος δὲ Κροῖσον ἐς τὰς χεῖρας

[1, 205]   Μασαγετέων βασιληίην, ἀπείπατο τὴν πρόσοδον. Κῦρος δὲ μετὰ τοῦτο, ὥς οἱ

[1, 208]   μεγάλων" ~γνῶμαι μὲν αὗται συνέστασαν· Κῦρος δὲ μετεὶς τὴν προτέρην γνώμην,

[1, 88]   σιγᾶν ἐν τῷ παρεόντι χρή; Κῦρος δέ μιν θαρσέοντα ἐκέλευε λέγειν

[1, 211]   φυλάξων Κύρῳ τὸν παῖδα Δαρεῖον, Κῦρος δὲ προελθὼν ἀπὸ τοῦ Ἀράξεω

[1, 76]   Ἴωνες μέν νυν οὐκ ἐπείθοντο. Κῦρος δὲ ὡς ἀπίκετο καὶ ἀντεστρατοπεδεύσατο

[1, 209]   ἐπεὶ ὦν δὴ ἐξηγέρθη ὁ Κῦρος, ἐδίδου λόγον ἑωυτῷ περὶ τῆς

[1, 155]   δὲ κατ᾽ ὁδὸν ταῦτα ὁ Κῦρος εἶπε πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε,

[1, 154]   στρατηγόν. ~ὡς δὲ ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς

[1, 127]   ἄγγελον ἐκάλεε αὐτόν. ὁ δὲ Κῦρος ἐκέλευε τὸν ἄγγελον ἀπαγγέλλειν ὅτι

[1, 77]   κοτε ἄρα ἀγωνισάμενος οὕτω παραπλησίως Κῦρος ἐλάσῃ ἐπὶ Σάρδις. ~ταῦτα ἐπιλεγομένῳ

[1, 205]   ἦν οὔνομα. ταύτην πέμπων ὁ Κῦρος ἐμνᾶτο τῷ λόγῳ θέλων γυναῖκα

[1, 209]   τῇ χωρῇ τοιήνδε· ἐδόκεε ὁ Κῦρος ἐν τῷ ὕπνῳ ὁρᾶν τῶν

[1, 75]   ~τοῦτον δὴ ὦν τὸν Ἀστυάγεα Κῦρος ἐόντα ἑωυτοῦ μητροπάτορα καταστρεψάμενος ἔσχε

[1, 189]   ποταμὸν ὡς διαβαίνειν ἐπειρᾶτο ὁ Κῦρος ἐόντα νηυσιπέρητον, ἐνθαῦτά οἱ τῶν

[1, 130]   οἱ Πέρσαι τε καὶ ὁ Κῦρος ἐπαναστάντες τοῖσι Μήδοισι ἦρχον τὸ

[1, 178]   καὶ ἀξιαπηγητότατα ἐστί, τούτων ἐπιμνήσομαι. ~Κῦρος ἐπείτε τὰ πάντα τῆς ἠπείρου

[1, 188]   λέγεται γενέσθαι. ~ὁ δὲ δὴ Κῦρος ἐπὶ ταύτης τῆς γυναικὸς τὸν

[1, 141]   πρὸς μούνους γὰρ τούτους ὅρκιον Κῦρος ἐποιήσατο ἐπ᾽ οἷσί περ ὁ

[1, 190]   δὲ τὸν Γύνδην ποταμὸν ἐτίσατο Κῦρος ἐς τριηκοσίας καὶ ἑξήκοντα διώρυχάς

[1, 204]   οἱ Μασσαγέται, ἐπ᾽ οὓς ὁ Κῦρος ἔσχε προθυμίην στρατεύσασθαι. πολλά τε

[1, 191]   τὴν λίμνην, ἐποίεε καὶ ὁ Κῦρος ἕτερα τοιαῦτα· τὸν γὰρ ποταμὸν

[1, 125]   κατὰ τάχος" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ Κῦρος ἐφρόντιζε ὅτεῳ τρόπῳ σοφωτάτῳ Πέρσας

[1, 126]   ἔχοντες τὸ προειρημένον, ἐνθαῦτα ὁ Κῦρος, ἦν γάρ τις χῶρος τῆς

[1, 130]   τούτου τῆς Ἀσίης. Ἀστυάγεα δὲ Κῦρος κακὸν οὐδὲν ἄλλο ποιήσας εἶχε

[1, 108]   ὁ Ἀστυάγης, ὡς ἐγένετο ὁ Κῦρος, καλέσας Ἅρπαγον ἄνδρα οἰκήιον καὶ

[1, 126]   δείπνου ἦσαν, εἴρετο σφέας ὁ Κῦρος κότερα τὰ τῇ προτεραίῃ εἶχον

[1, 210]   καταστήσεις τὸν παῖδα ἐς ἔλεγχον" ~Κῦρος μὲν δοκέων οἱ Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν

[1, 213]   καὶ ἄπληστον ἐόντα αἵματος κορέσω" ~Κῦρος μὲν ἐπέων οὐδένα τούτων ἀνενειχθέντων

[1, 125]   ὑμῖν παρεῖναι ἕκαστον ἔχοντα δρέπανον. Κῦρος μὲν ταῦτα προηγόρευσε. ἔστι δὲ

[1, 141]   ἐμέο αὐλέοντος ἠθέλετε ἐκβαίνειν ὀρχεόμενοι" Κῦρος μὲν τοῦτον τὸν λόγον τοῖσι

[1, 73]   μὲν γαμβρὸν Μήδων δὲ βασιλέα, Κῦρος ὁ Καμβύσεω καταστρεψάμενος εἶχε, γενόμενον

[1, 214]   τελευτᾷ· Τόμυρις δέ, ὥς οἱ Κῦρος οὐκ ἐσήκουσε, συλλέξασα πᾶσαν τὴν

[1, 91]   συνέλαβε. ἦν γὰρ δὴ ὁ Κῦρος οὗτος ἡμίονος· ἐκ γὰρ δυῶν

[1, 177]   τὰ δὲ ἄνω αὐτῆς αὐτὸς Κῦρος, πᾶν ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ οὐδὲν

[1, 126]   ποίμνας καὶ τὰ βουκόλια ὁ Κῦρος πάντα τοῦ πατρὸς συναλίσας ἐς

[1, 124]   ὦν ἐπιτελέα ἐγίνετο καὶ ὁ Κῦρος παραλαβὼν τὸν λαγὸν ἀνέσχισε· εὑρὼν

[1, 126]   δὲ τοῦτο τὸ ἔπος ὁ Κῦρος παρεγύμνου τὸν πάντα λόγον, λέγων

[1, 189]   ἐλαύνῃ ἑκάστοτε. ~ἐπείτε δὲ ὁ Κῦρος πορευόμενος ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα ἐγίνετο

[1, 202]   τε καὶ τριηκοσίας διέλαβε ὁ Κῦρος, στόμασι δὲ ἐξερεύγεται τεσσεράκοντα, τῶν

[1, 125]   καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ὁ Κῦρος συνάλισε καὶ ἀνέπεισε ἀπίστασθαι ἀπὸ

[1, 206]   ποίεε. ταῦτα δὲ ἀκούσας ὁ Κῦρος συνεκάλεσε Περσέων τοὺς πρώτους, συναγείρας

[1, 153]   τοὺς πάντας Ἕλληνας ἀπέρριψε ὁ Κῦρος τὰ ἔπεα, ὅτι ἀγορὰς στησάμενοι

[1, 214]   διεφθάρη καὶ δὴ καὶ αὐτὸς Κῦρος τελευτᾷ, βασιλεύσας τὰ πάντα ἑνὸς

[1, 84]   τεσσερεσκαιδεκάτη ἐγένετο ἡμέρη πολιορκεομένῳ Κροίσῳ, Κῦρος τῇ στρατιῇ τῇ ἑωυτοῦ διαπέμψας

[1, 114]   πειθομένων δὲ τῶν παίδων ὁ Κῦρος τὸν παῖδα τρηχέως κάρτα περιέσπε

[1, 189]   δὴ ἐχαλέπαινε τῷ ποταμῷ ὁ Κῦρος τοῦτο ὑβρίσαντι, καί οἱ ἐπηπείλησε

[1, 90]   ἑκόντες προήσουσι" ~ταῦτα ἀκούων ὁ Κῦρος ὑπερήδετο, ὥς οἱ ἐδόκεε εὖ

[1, 80]   κατὰ Φωκαίην πόλιν) ἐνθαῦτα ὁ Κῦρος ὡς εἶδε τοὺς Λυδοὺς ἐς

Livre, Chapitre
[1, 204]	γενομένη· ὅκῃ γὰρ ἰθύσειε στρατεύεσθαι	Κῦρος,	ἀμήχανον ἦν ἐκεῖνο τὸ ἔθνος
[1, 77]	ὑστεραίῃ οὐκ ἐπειρᾶτο ἐπιὼν ὁ	Κῦρος,	ἀπήλαυνε ἐς τὰς Σάρδις ἐν
[1, 130]	ἐς ὃ ἐτελεύτησε. Οὕτω δὴ	Κῦρος	γενόμενός τε καὶ τραφεὶς καὶ
[1, 76]	οὐδὲν ἐόντας αἰτίους ἀναστάτους ἐποίησε.	Κῦρος	δὲ ἀγείρας τὸν ἑωυτοῦ στρατὸν
[1, 190]	λόγον εἶχον τῆς πολιορκίης οὐδένα,	Κῦρος	δὲ ἀπορίῃσι ἐνείχετο, ἅτε χρόνου
[1, 79]	Σάρδις τε καὶ αὐτὸν Κροῖσον.	~Κῦρος	δὲ αὐτίκα ἀπελαύνοντος Κροίσου μετὰ
[1, 88]	γενέσθαι" ~ὅ μὲν ταῦτα ἔλεγε,	Κῦρος	δὲ αὐτὸν λύσας κατεῖσέ τε
[1, 90]	οἱ τῷ θεῷ τοῦτο ὀνειδίσαι.	Κῦρος	δὲ γελάσας εἶπε καὶ τούτου
[1, 90]	εὖ ποιεῦντας νόμος ἐστί οἱ"	Κῦρος	δὲ εἴρετο ὅ τι οἱ
[1, 156]	ἀποστάντες ἀπὸ τῶν Περσέων ἀπόλωνται.	Κῦρος	δὲ ἡσθεὶς τῇ ὑποθήκῃ καὶ
[1, 208]	δὴ ἐξανεχώρεε κατὰ ὑπέσχετο πρῶτα·	Κῦρος	δὲ Κροῖσον ἐς τὰς χεῖρας
[1, 205]	Μασαγετέων βασιληίην, ἀπείπατο τὴν πρόσοδον.	Κῦρος	δὲ μετὰ τοῦτο, ὥς οἱ
[1, 208]	μεγάλων" ~γνῶμαι μὲν αὗται συνέστασαν·	Κῦρος	δὲ μετεὶς τὴν προτέρην γνώμην,
[1, 88]	σιγᾶν ἐν τῷ παρεόντι χρή;	Κῦρος	δέ μιν θαρσέοντα ἐκέλευε λέγειν
[1, 211]	φυλάξων Κύρῳ τὸν παῖδα Δαρεῖον,	Κῦρος	δὲ προελθὼν ἀπὸ τοῦ Ἀράξεω
[1, 76]	Ἴωνες μέν νυν οὐκ ἐπείθοντο.	Κῦρος	δὲ ὡς ἀπίκετο καὶ ἀντεστρατοπεδεύσατο
[1, 209]	ἐπεὶ ὦν δὴ ἐξηγέρθη ὁ	Κῦρος,	ἐδίδου λόγον ἑωυτῷ περὶ τῆς
[1, 155]	δὲ κατ᾽ ὁδὸν ταῦτα ὁ	Κῦρος	εἶπε πρὸς Κροῖσον τάδε. Κροῖσε,
[1, 154]	στρατηγόν. ~ὡς δὲ ἀπήλασε ὁ	Κῦρος	ἐκ τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς
[1, 127]	ἄγγελον ἐκάλεε αὐτόν. ὁ δὲ	Κῦρος	ἐκέλευε τὸν ἄγγελον ἀπαγγέλλειν ὅτι
[1, 77]	κοτε ἄρα ἀγωνισάμενος οὕτω παραπλησίως	Κῦρος	ἐλάσῃ ἐπὶ Σάρδις. ~ταῦτα ἐπιλεγομένῳ
[1, 205]	ἦν οὔνομα. ταύτην πέμπων ὁ	Κῦρος	ἐμνᾶτο τῷ λόγῳ θέλων γυναῖκα
[1, 209]	τῇ χωρῇ τοιήνδε· ἐδόκεε ὁ	Κῦρος	ἐν τῷ ὕπνῳ ὁρᾶν τῶν
[1, 75]	~τοῦτον δὴ ὦν τὸν Ἀστυάγεα	Κῦρος	ἐόντα ἑωυτοῦ μητροπάτορα καταστρεψάμενος ἔσχε
[1, 189]	ποταμὸν ὡς διαβαίνειν ἐπειρᾶτο ὁ	Κῦρος	ἐόντα νηυσιπέρητον, ἐνθαῦτά οἱ τῶν
[1, 130]	οἱ Πέρσαι τε καὶ ὁ	Κῦρος	ἐπαναστάντες τοῖσι Μήδοισι ἦρχον τὸ
[1, 178]	καὶ ἀξιαπηγητότατα ἐστί, τούτων ἐπιμνήσομαι.	~Κῦρος	ἐπείτε τὰ πάντα τῆς ἠπείρου
[1, 188]	λέγεται γενέσθαι. ~ὁ δὲ δὴ	Κῦρος	ἐπὶ ταύτης τῆς γυναικὸς τὸν
[1, 141]	πρὸς μούνους γὰρ τούτους ὅρκιον	Κῦρος	ἐποιήσατο ἐπ᾽ οἷσί περ ὁ
[1, 190]	δὲ τὸν Γύνδην ποταμὸν ἐτίσατο	Κῦρος	ἐς τριηκοσίας καὶ ἑξήκοντα διώρυχάς
[1, 204]	οἱ Μασσαγέται, ἐπ᾽ οὓς ὁ	Κῦρος	ἔσχε προθυμίην στρατεύσασθαι. πολλά τε
[1, 191]	τὴν λίμνην, ἐποίεε καὶ ὁ	Κῦρος	ἕτερα τοιαῦτα· τὸν γὰρ ποταμὸν
[1, 125]	κατὰ τάχος" ~ἀκούσας ταῦτα ὁ	Κῦρος	ἐφρόντιζε ὅτεῳ τρόπῳ σοφωτάτῳ Πέρσας
[1, 126]	ἔχοντες τὸ προειρημένον, ἐνθαῦτα ὁ	Κῦρος,	ἦν γάρ τις χῶρος τῆς
[1, 130]	τούτου τῆς Ἀσίης. Ἀστυάγεα δὲ	Κῦρος	κακὸν οὐδὲν ἄλλο ποιήσας εἶχε
[1, 108]	ὁ Ἀστυάγης, ὡς ἐγένετο ὁ	Κῦρος,	καλέσας Ἅρπαγον ἄνδρα οἰκήιον καὶ
[1, 126]	δείπνου ἦσαν, εἴρετο σφέας ὁ	Κῦρος	κότερα τὰ τῇ προτεραίῃ εἶχον
[1, 210]	καταστήσεις τὸν παῖδα ἐς ἔλεγχον"	~Κῦρος	μὲν δοκέων οἱ Δαρεῖον ἐπιβουλεύειν
[1, 213]	καὶ ἄπληστον ἐόντα αἵματος κορέσω"	~Κῦρος	μὲν ἐπέων οὐδένα τούτων ἀνενειχθέντων
[1, 125]	ὑμῖν παρεῖναι ἕκαστον ἔχοντα δρέπανον.	Κῦρος	μὲν ταῦτα προηγόρευσε. ἔστι δὲ
[1, 141]	ἐμέο αὐλέοντος ἠθέλετε ἐκβαίνειν ὀρχεόμενοι"	Κῦρος	μὲν τοῦτον τὸν λόγον τοῖσι
[1, 73]	μὲν γαμβρὸν Μήδων δὲ βασιλέα,	Κῦρος	ὁ Καμβύσεω καταστρεψάμενος εἶχε, γενόμενον
[1, 214]	τελευτᾷ· Τόμυρις δέ, ὥς οἱ	Κῦρος	οὐκ ἐσήκουσε, συλλέξασα πᾶσαν τὴν
[1, 91]	συνέλαβε. ἦν γὰρ δὴ ὁ	Κῦρος	οὗτος ἡμίονος· ἐκ γὰρ δυῶν
[1, 177]	τὰ δὲ ἄνω αὐτῆς αὐτὸς	Κῦρος,	πᾶν ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ οὐδὲν
[1, 126]	ποίμνας καὶ τὰ βουκόλια ὁ	Κῦρος	πάντα τοῦ πατρὸς συναλίσας ἐς
[1, 124]	ὦν ἐπιτελέα ἐγίνετο καὶ ὁ	Κῦρος	παραλαβὼν τὸν λαγὸν ἀνέσχισε· εὑρὼν
[1, 126]	δὲ τοῦτο τὸ ἔπος ὁ	Κῦρος	παρεγύμνου τὸν πάντα λόγον, λέγων
[1, 189]	ἐλαύνῃ ἑκάστοτε. ~ἐπείτε δὲ ὁ	Κῦρος	πορευόμενος ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα ἐγίνετο
[1, 202]	τε καὶ τριηκοσίας διέλαβε ὁ	Κῦρος,	στόμασι δὲ ἐξερεύγεται τεσσεράκοντα, τῶν
[1, 125]	καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ὁ	Κῦρος	συνάλισε καὶ ἀνέπεισε ἀπίστασθαι ἀπὸ
[1, 206]	ποίεε. ταῦτα δὲ ἀκούσας ὁ	Κῦρος	συνεκάλεσε Περσέων τοὺς πρώτους, συναγείρας
[1, 153]	τοὺς πάντας Ἕλληνας ἀπέρριψε ὁ	Κῦρος	τὰ ἔπεα, ὅτι ἀγορὰς στησάμενοι
[1, 214]	διεφθάρη καὶ δὴ καὶ αὐτὸς	Κῦρος	τελευτᾷ, βασιλεύσας τὰ πάντα ἑνὸς
[1, 84]	τεσσερεσκαιδεκάτη ἐγένετο ἡμέρη πολιορκεομένῳ Κροίσῳ,	Κῦρος	τῇ στρατιῇ τῇ ἑωυτοῦ διαπέμψας
[1, 114]	πειθομένων δὲ τῶν παίδων ὁ	Κῦρος	τὸν παῖδα τρηχέως κάρτα περιέσπε
[1, 189]	δὴ ἐχαλέπαινε τῷ ποταμῷ ὁ	Κῦρος	τοῦτο ὑβρίσαντι, καί οἱ ἐπηπείλησε
[1, 90]	ἑκόντες προήσουσι" ~ταῦτα ἀκούων ὁ	Κῦρος	ὑπερήδετο, ὥς οἱ ἐδόκεε εὖ
[1, 80]	κατὰ Φωκαίην πόλιν) ἐνθαῦτα ὁ	Κῦρος	ὡς εἶδε τοὺς Λυδοὺς ἐς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005