HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εἶχε 17
εἶχέ 1
εἶχον 8
ἐκ 128
ἔκ 1
ἐκάθηρα 1
ἐκάθηρε 2

Fréquences [« »]
108 ἦν
115 οὐ
107 πρὸς
128 ἐκ
132 τοῖσι
147 τῇ
159 ἐπὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

ἐκ

Livre, Chapitre

[1, 186]   τὰ πρήγματα. ~ταῦτα μὲν δὴ ἐκ βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε δὲ ἐξ

[1, 192]   κρατίστη, ὅκου Τριτανταίχμῃ τῷ Ἀρταβάζου ἐκ βασιλέος ἔχοντι τὸν νομὸν τοῦτον

[1, 91]   δὴ ὁ Κῦρος οὗτος ἡμίονος· ἐκ γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε,

[1, 108]   τὸ γενόμενον ἐξ αὐτῆς διαφθεῖραι· ἐκ γάρ οἱ τῆς ὄψιος οἱ

[1, 87]   μὲν δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν, ἐκ δὲ αἰθρίης τε καὶ νηνεμίης

[1, 193]   πλάτος γίνεται τεσσέρων εὐπετέως δακτύλων. ἐκ δὲ κέγχρου καὶ σησάμου ὅσον

[1, 56]   Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν· ἐκ δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη

[1, 104]   Κόλχους τριήκοντα ἡμερέων εὐζώνῳ ὁδός, ἐκ δὲ τῆς Κολχίδος οὐ πολλὸν

[1, 72]   μὲν ἐν δεξιῇ ἔχει ῥέων, ἐκ δὲ τοῦ ἑτέρου Φρύγας· παραμειβόμενος

[1, 48]   μιν· ὁ δὲ ὡς τὸ ἐκ Δελφῶν ἤκουσε, αὐτίκα προσεύχετό τε

[1, 49]   ἐπίθημα ἐπιθείς. ~τὰ μὲν δὴ ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ, Κροίσῳ ἐχρήσθη·

[1, 75]   χειρὸς ῥέοντα τοῦ στρατοῦ καὶ ἐκ δεξιῆς ῥέειν, ποιῆσαι δὲ ὧδε·

[1, 194]   ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ᾽ ἐκ διφθερέων. ἐπεὰν δὲ τοὺς ὄνους

[1, 7]   ἔσχον τὴν ἀρχήν ἐκ θεοπροπίου, ἐκ δούλης τε τῆς Ἰαρδάνου γεγονότες

[1, 72]   πάντα τῆς Ἀσίης τὰ κάτω ἐκ θαλάσσης τῆς ἀντίον Κύπρου ἐς

[1, 165]   Κύρνῳ εἴκοσι ἔτεσι πρότερον τούτων ἐκ θεοπροπίου ἀνεστήσαντο πόλιν, τῇ οὔνομα

[1, 7]   Ἡρακλεῖδαι ἐπιτραφθέντες ἔσχον τὴν ἀρχήν ἐκ θεοπροπίου, ἐκ δούλης τε τῆς

[1, 34]   ~μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ ἐκ θεοῦ νέμεσις μεγάλη Κροῖσον, ὡς

[1, 117]   παῖδα κατεχρήσαο τόν τοι παρέδωκα ἐκ θυγατρὸς γεγονότα τῆς ἐμῆς; ὁ

[1, 92]   οὐκ ὁμομήτριος· Κροῖσος μὲν γὰρ ἐκ Καείρης ἦν γυναικὸς Ἀλυάττῃ, Πανταλέων

[1, 65]   Κροῖσος κατέχοντα, τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους ἐκ κακῶν τε μεγάλων πεφευγότας καὶ

[1, 65]   μὲν ἑωυτοῦ βασιλεύοντος δὲ Σπαρτιητέων, ἐκ Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα. ὡς γὰρ

[1, 173]   τοιούτοισι χρέωνται, οἱ δὲ Λύκιοι ἐκ Κρήτης τὠρχαῖον γεγόνασι τὴν γὰρ

[1, 172]   δοκέειν ἐμοὶ εἰσί, αὐτοὶ μέντοι ἐκ Κρήτης φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι δὲ

[1, 69]   γὰρ τινὲς αὐτοὺς εὐεργεσίαι εἶχον ἐκ Κροίσου πρότερον ἔτι γεγονυῖαι. πέμψαντες

[1, 68]   πᾶν τὸ πρῆγμα. οἳ δὲ ἐκ λόγου πλαστοῦ ἐπενείκαντὲς οἱ αἰτίην

[1, 62]   οἱ ἀμφὶ Πεισίστρατον, ὡς ὁρμηθέντες ἐκ Μαραθῶνος ἤισαν ἐπὶ τὸ ἄστυ,

[1, 202]   δὲ Ἀράξης ποταμὸς ῥέει μὲν ἐκ Ματιηνῶν, ὅθεν περ ὁ Γύνδης

[1, 185]   ἦσαν καὶ τὰ σύντομα τῆς ἐκ Μήδων ὁδοῦ, ἵνα μὴ ἐπιμισγόμενοι

[1, 60]   οἳ δὲ ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αὖτις ἐκ νέης ἐπ᾽ ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος

[1, 194]   διὰ γὰρ ταῦτα καὶ οὐκ ἐκ ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ᾽

[1, 157]   Βραγχίδῃσι· ἦν γὰρ αὐτόθι μαντήιον ἐκ παλαιοῦ ἱδρυμένον, τῷ Ἴωνές τε

[1, 60]   εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη ἐκ παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος τὸ

[1, 159]   ~ἀπικομένων δὲ ἐς Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο ἐκ πάντων Ἀριστόδικος ἐπειρωτῶν τάδε. ὦναξ,

[1, 98]   χώρης, καὶ δορυφόρους αὐτῷ ἐπιτρέπουσι ἐκ πάντων Μήδων καταλέξασθαι. ὁ δὲ

[1, 70]   τὴν συμμαχίην ἐδέξαντο, καὶ ὅτι ἐκ πάντων σφέας προκρίνας Ἑλλήνων αἱρέετο

[1, 134]   προσκυνέει τὸν ἕτερον. τιμῶσι δὲ ἐκ πάντων τοὺς ἄγχιστα ἑωυτῶν οἰκέοντας

[1, 196]   πωλέεσκε, πρῶτα μὲν τὴν εὐειδεστάτην ἐκ πασέων· μετὰ δέ, ὅκως αὕτη

[1, 181]   τὴν ἂν ὁ θεὸς ἕληται ἐκ πασέων, ὡς λέγουσι οἱ Χαλδαῖοι

[1, 61]   καὶ γὰρ Ἀργεῖοι μισθωτοὶ ἀπίκοντο ἐκ Πελοποννήσου, καὶ Νάξιός σφι ἀνὴρ

[1, 86]   τοῦτο, ἀνενεικάμενόν τε καὶ ἀναστενάξαντα ἐκ πολλῆς ἡσυχίης ἐς τρὶς ὀνομάσαι

[1, 159]   Πέρσῃσι. πρὸς ταῦτα ὁ Ἀριστόδικος ἐκ προνοίης ἐποίεε τάδε· περιιὼν τὸν

[1, 120]   καὶ ἐβασίλευσε ὁ παῖς μὴ ἐκ προνοίης τινός, θάρσεέ τε τούτου

[1, 47]   ἀπ᾽ ἧς ἂν ἡμέρης ὁρμηθέωσι ἐκ Σαρδίων, ἀπὸ ταύτης ἡμερολογέοντας τὸν

[1, 24]   Κόρινθον ἀπικέσθαι. ὁρμᾶσθαι μέν νυν ἐκ Τάραντος, πιστεύοντα δὲ οὐδαμοῖσι μᾶλλον

[1, 105]   Κυθήροισι Φοίνικές εἰσὶ οἱ ἱδρυσάμενοι ἐκ ταύτης τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι

[1, 16]   ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι, Κιμμερίους τε ἐκ τῆς Ἀσίης ἐξήλασε, Σμύρνην τε

[1, 4]   ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ τοὺς ἐκ τῆς Ἀσίης λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζομενέων

[1, 96]   ἄδικον πολέμιον ἐστί. οἱ δ᾽ ἐκ τῆς αὐτῆς κώμης Μῆδοι ὁρῶντες

[1, 56]   ἐς τὴν Δρυοπίδα μετέβη καὶ ἐκ τῆς Δρυοπίδος οὕτω ἐς Πελοπόννησον

[1, 3]   Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα, ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι᾽ ἁρπαγῆς γενέσθαι

[1, 29]   πλούτῳ ἄλλοι τε οἱ πάντες ἐκ τῆς Ἑλλάδος σοφισταί, οἳ τοῦτον

[1, 82]   τοὺς ἐκείνων νεκρούς· τέλος δὲ ἐκ τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο, πεσόντων

[1, 103]   ἐς τὴν Ἀσίην Κιμμερίους ἐκβαλόντες ἐκ τῆς Εὐρώπης, τούτοισι δὲ ἐπισπόμενοι

[1, 50]   τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς δὲ ἐκ τῆς θυσίης ἐγένετο, καταχεάμενος χρυσὸν

[1, 120]   μιν ἐπ᾽ ἀγροῦ διαιτώμενον οἱ ἐκ τῆς κώμης παῖδες ἐστήσαντο βασιλέα.

[1, 115]   σὺν δίκῃ. οἱ γάρ με ἐκ τῆς κώμης παῖδες, τῶν καὶ

[1, 186]   ποταμὸν ἐς τὰ ἀρχαῖα ῥέεθρα ἐκ τῆς λίμνης ἐξήγαγε, καὶ οὕτω

[1, 22]   κακοῦ, ἤκουε τοῦ κήρυκος νοστήσαντος ἐκ τῆς Μιλήτου τοὺς ἐναντίους λόγους

[1, 61]   Ἀλκμεωνιδέων, οὐ βουλόμενός οἱ γενέσθαι ἐκ τῆς νεογάμου γυναικὸς τέκνα ἐμίσγετό

[1, 22]   ἐν τῇ Ἀσσησῷ, αὐτός τε ἐκ τῆς νούσου ἀνέστη. κατὰ μέν

[1, 157]   ἑωυτόν. ~ὃ μὲν δὴ ταῦτα ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε ἐς

[1, 64]   δὲ αὐτῶν μετ᾽ Ἀλκμεωνιδέων ἔφευγον ἐκ τῆς οἰκηίης. ~τοὺς μέν νυν

[1, 150]   ἄνδρας στάσι ἑσσωθέντας καὶ ἐκπεσόντας ἐκ τῆς πατρίδος ὑπεδέξαντο. μετὰ δὲ

[1, 144]   μὴ Σμυρναῖοι) ~κατά περ οἱ ἐκ τῆς πενταπόλιος νῦν χώρης Δωριέες,

[1, 191]   πόλιος τάξας ἑτέρους, τῇ ἐξιεῖ ἐκ τῆς πόλιος ὁ ποταμός, προεῖπε

[1, 24]   τοῦ ἀρίστου ἀνθρώπων ἀοιδοῦ, ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς πρύμνης ἐς μέσην νέα.

[1, 179]   τούτοισι ἔτι φράσαι ἵνα τε ἐκ τῆς τάφρου ἡ γῆ ἀναισιμώθη,

[1, 174]   δὴ Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης δὲ ἐκ τῆς Χερσονήσου τῆς Βυβασσίης, ἐούσης

[1, 94]   μόνῃ τὴν δὲ ἐπὶ ἐξόδῳ ἐκ τῆς χώρης, καὶ ἐπὶ μὲν

[1, 138]   λαμβανόμενον ὑπὸ τουτέων πολλοὶ ἐξελαύνουσι ἐκ τῆς χώρης, καὶ τὰς λευκὰς

[1, 94]   δὲ αὐτῶν τοὺς ἑτέρους ἐξιέναι ἐκ τῆς χώρης καταβῆναι ἐς Σμύρνην

[1, 36]   ἡμῖν, ὡς ἄν μιν ἐξέλωμεν ἐκ τῆς χώρης" οἳ μὲν δὴ

[1, 36]   προθυμοτάτοισι συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης" ~ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων

[1, 160]   τῶν πάντων ἱρῶν τὰ πάντα ἐκ τῆς χώρης ταύτης γινόμενα. ~Χῖοι

[1, 61]   τὰ ποιεύμενα ἐπ᾽ ἑωυτῷ ἀπαλλάσσετο ἐκ τῆς χώρης τὸ παράπαν, ἀπικόμενος

[1, 212]   ἀποδούς μοι τὸν παῖδα ἄπιθι ἐκ τῆσδε τῆς χώρης ἀζήμιος, Μασσαγετέων

[1, 31]   ἱρόν, οἱ δέ σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ οὐ παρεγίνοντο ἐν

[1, 159]   δὲ αὐτοῦ ταῦτα λέγεται φωνὴν ἐκ τοῦ ἀδύτου γενέσθαι φέρουσαν μὲν

[1, 10]   ἐξιόντα. μαθοῦσὰ δὲ τὸ ποιηθέν ἐκ τοῦ ἀνδρὸς οὔτε ἀνέβωσε αἰσχυνθεῖσα

[1, 216]   ἰχθύων· οἳ δὲ ἄφθονοί σφι ἐκ τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται· γαλακτοπόται

[1, 62]   δὴ συνηλίζοντο, Ἀθηναίων δὲ οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος, ἕως μὲν Πεισίστρατος

[1, 63]   τὴν στρατιήν. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐκ τοῦ ἄστεος πρὸς ἄριστον τετραμμένοι

[1, 62]   χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι οἵ τε ἐκ τοῦ ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι

[1, 160]   ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς ἐκ τοῦ Ἀταρνέος τούτου οὔτε οὐλὰς

[1, 11]   αὐτῷ" ἣ δὲ ὑπολαβοῦσα ἔφη ἐκ τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου ἡ

[1, 205]   ἐλάσας ἐπὶ τὸν Ἀράξεα ἐποιέετο ἐκ τοῦ ἐμφανέος ἐπὶ τοὺς Μασσαγέτας

[1, 13]   δὲ τὴν βασιληίην καὶ ἐκρατύνθη ἐκ τοῦ ἐν Δελφοῖσι χρηστηρίου. ὡς

[1, 186]   πρότερον βασιλέων ὅκως τις ἐθέλοι ἐκ τοῦ ἑτέρου φάρσεος ἐς τοὔτερον

[1, 193]   ἐσέχει δὲ ἐς ἄλλον ποταμὸν ἐκ τοῦ Εὐφρήτεω, ἐς τὸν Τίγρην,

[1, 144]   καὶ τούτους χρῆν τοὺς λαμβάνοντας ἐκ τοῦ ἱροῦ μὴ ἐκφέρειν ἀλλ᾽

[1, 114]   γὰρ δὴ ἐποίησε τὸ προσταχθὲν ἐκ τοῦ Κύρου, ἐκέλευε αὐτὸν τοὺς

[1, 191]   ἢ ἔμαθον οἱ Βαβυλώνιοι τὸ ἐκ τοῦ Κύρου ποιεύμενον, οἳ δ᾽

[1, 62]   οὐδένα εἶχον· ἐπείτε δὲ ἐπύθοντο ἐκ τοῦ Μαραθῶνος αὐτὸν πορεύεσθαι ἐπὶ

[1, 159]   τολμᾷς ποιέειν; τοὺς ἱκέτας μου ἐκ τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ

[1, 26]   τὴν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, ἐξάψαντες ἐκ τοῦ νηοῦ σχοινίον ἐς τὸ

[1, 36]   γίνεται μέγα· ὁρμώμενος δὲ οὗτος ἐκ τοῦ ὄρεος τούτου τὰ τῶν

[1, 179]   τάφρον ἐπλίνθευον τὴν γῆν τὴν ἐκ τοῦ ὀρύγματος ἐκφερομένην, ἑλκύσαντες δὲ

[1, 87]   ἐδωρήθη, παραστῆναι καὶ ῥύσασθαι αὐτὸν ἐκ τοῦ παρεόντος κακοῦ. τὸν μὲν

[1, 59]   στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ τῶν ἐκ τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ τῶν

[1, 59]   Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν δὲ ἐκ τοῦ πεδίου Λυκούργου Ἀριστολαΐδεω, καταφρονήσας

[1, 193]   σίτου ἐστὶ τοῦτο· ἀρδόμενον μέντοι ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἁδρύνεταί τε τὸ

[1, 81]   μακρὸν ἔσεσθαι τὴν πολιορκίην ἔπεμπε ἐκ τοῦ τείχεος ἄλλους ἀγγέλους ἐς

[1, 93]   καὶ ἄλλη χώρη, πάρεξ τοῦ ἐκ τοῦ Τμώλου καταφερομένου ψήγματος. ἓν

[1, 157]   ἠνάγκασε τὰς Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν, ἐκ τούτου δὲ κελευσμοσύνης Λυδοὶ τὴν

[1, 185]   σταδίων· τὸν δὲ ὀρυσσόμενον χοῦν ἐκ τούτου τοῦ ὀρύγματος ἀναισίμου παρὰ

[1, 64]   ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχε, ἐκ τούτου τοῦ χώρου παντὸς ἐξορύξας

[1, 108]   ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε δέ οἱ ἐκ τῶν αἰδοίων τῆς θυγατρὸς ταύτης

[1, 34]   τοῖσι χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι, ἐκ τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς

[1, 75]   ταύτῃ κατὰ τὴν διώρυχα ἐκτραπόμενος ἐκ τῶν ἀρχαίων ῥεέθρων, καὶ αὖτις

[1, 213]   ἵνα ἦν κακοῦ, δεηθεὶς Κύρου ἐκ τῶν δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς

[1, 62]   ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι τε ἐκ τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι ἡ

[1, 67]   ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες ἐκ τῶν ἱππέων αἰεὶ οἱ πρεσβύτατοι,

[1, 67]   τὸν ἐνιαυτόν, τὸν ἂν ἐξίωσι ἐκ τῶν ἱππέων, Σπαρτιητέων τῷ κοινῷ

[1, 193]   πεδίον, οἱ πλεῦνες αὐτῶν καρποφόροι, ἐκ τῶν καὶ σιτία καὶ οἶνον

[1, 64]   τούτοισι τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας ἐκ τῶν λογίων καθήρας δὲ ὧδε·

[1, 8]   δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται, ἐκ τῶν μανθάνειν δεῖ· ἐν τοῖσι

[1, 32]   γίνονται τριήκοντα πέντε, ἡμέραι δὲ ἐκ τῶν μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα.

[1, 160]   γὰρ ὡς ἔμαθον ταῦτα πρησσόμενα ἐκ τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες πλοῖον ἐς

[1, 171]   Δωριέες τε καὶ Ἴωνες ἐξανέστησαν ἐκ τῶν νήσων, καὶ οὕτω ἐς

[1, 171]   μὲν ἀπιγμένοι ἐς τὴν ἤπειρον ἐκ τῶν νήσων. τὸ γὰρ παλαιὸν

[1, 165]   αὐτῶν τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες ἐκ τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε δὲ

[1, 108]   καὶ ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι, μετεπέμψατο ἐκ τῶν Περσέων τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα

[1, 61]   τὴν τυραννίδα, ἐνθαῦτα ἤγειρον δωτίνας ἐκ τῶν πολίων αἵτινές σφι προαιδέοντό

[1, 186]   πόλιν καὶ τὰς καταβάσιας τὰς ἐκ τῶν πυλίδων ἐς τὸν ποταμὸν

[1, 154]   τὸν χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν ἐκ τῶν Σαρδίων, ἐπικούρους τε ἐμισθοῦτο

[1, 154]   ~ὡς δὲ ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς ἀπέστησε

[1, 193]   δὲ οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ᾽ ἢ ἐκ τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ

Livre, Chapitre
[1, 186]	τὰ πρήγματα. ~ταῦτα μὲν δὴ	ἐκ	βάθεος περιεβάλετο, τοιήνδε δὲ ἐξ
[1, 192]	κρατίστη, ὅκου Τριτανταίχμῃ τῷ Ἀρταβάζου	ἐκ	βασιλέος ἔχοντι τὸν νομὸν τοῦτον
[1, 91]	δὴ ὁ Κῦρος οὗτος ἡμίονος·	ἐκ	γὰρ δυῶν οὐκ ὁμοεθνέων ἐγεγόνεε,
[1, 108]	τὸ γενόμενον ἐξ αὐτῆς διαφθεῖραι·	ἐκ	γάρ οἱ τῆς ὄψιος οἱ
[1, 87]	μὲν δακρύοντα ἐπικαλέεσθαι τὸν θεόν,	ἐκ	δὲ αἰθρίης τε καὶ νηνεμίης
[1, 193]	πλάτος γίνεται τεσσέρων εὐπετέως δακτύλων.	ἐκ	δὲ κέγχρου καὶ σησάμου ὅσον
[1, 56]	Ὄλυμπον χώρην, καλεομένην δὲ Ἱστιαιῶτιν·	ἐκ	δὲ τῆς Ἱστιαιώτιδος ὡς ἐξανέστη
[1, 104]	Κόλχους τριήκοντα ἡμερέων εὐζώνῳ ὁδός,	ἐκ	δὲ τῆς Κολχίδος οὐ πολλὸν
[1, 72]	μὲν ἐν δεξιῇ ἔχει ῥέων,	ἐκ	δὲ τοῦ ἑτέρου Φρύγας· παραμειβόμενος
[1, 48]	μιν· ὁ δὲ ὡς τὸ	ἐκ	Δελφῶν ἤκουσε, αὐτίκα προσεύχετό τε
[1, 49]	ἐπίθημα ἐπιθείς. ~τὰ μὲν δὴ	ἐκ	Δελφῶν οὕτω τῷ, Κροίσῳ ἐχρήσθη·
[1, 75]	χειρὸς ῥέοντα τοῦ στρατοῦ καὶ	ἐκ	δεξιῆς ῥέειν, ποιῆσαι δὲ ὧδε·
[1, 194]	ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ᾽	ἐκ	διφθερέων. ἐπεὰν δὲ τοὺς ὄνους
[1, 7]	ἔσχον τὴν ἀρχήν ἐκ θεοπροπίου,	ἐκ	δούλης τε τῆς Ἰαρδάνου γεγονότες
[1, 72]	πάντα τῆς Ἀσίης τὰ κάτω	ἐκ	θαλάσσης τῆς ἀντίον Κύπρου ἐς
[1, 165]	Κύρνῳ εἴκοσι ἔτεσι πρότερον τούτων	ἐκ	θεοπροπίου ἀνεστήσαντο πόλιν, τῇ οὔνομα
[1, 7]	Ἡρακλεῖδαι ἐπιτραφθέντες ἔσχον τὴν ἀρχήν	ἐκ	θεοπροπίου, ἐκ δούλης τε τῆς
[1, 34]	~μετὰ δὲ Σόλωνα οἰχόμενον ἔλαβέ	ἐκ	θεοῦ νέμεσις μεγάλη Κροῖσον, ὡς
[1, 117]	παῖδα κατεχρήσαο τόν τοι παρέδωκα	ἐκ	θυγατρὸς γεγονότα τῆς ἐμῆς; ὁ
[1, 92]	οὐκ ὁμομήτριος· Κροῖσος μὲν γὰρ	ἐκ	Καείρης ἦν γυναικὸς Ἀλυάττῃ, Πανταλέων
[1, 65]	Κροῖσος κατέχοντα, τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους	ἐκ	κακῶν τε μεγάλων πεφευγότας καὶ
[1, 65]	μὲν ἑωυτοῦ βασιλεύοντος δὲ Σπαρτιητέων,	ἐκ	Κρήτης ἀγαγέσθαι ταῦτα. ὡς γὰρ
[1, 173]	τοιούτοισι χρέωνται, οἱ δὲ Λύκιοι	ἐκ	Κρήτης τὠρχαῖον γεγόνασι τὴν γὰρ
[1, 172]	δοκέειν ἐμοὶ εἰσί, αὐτοὶ μέντοι	ἐκ	Κρήτης φασὶ εἶναι. προσκεχωρήκασι δὲ
[1, 69]	γὰρ τινὲς αὐτοὺς εὐεργεσίαι εἶχον	ἐκ	Κροίσου πρότερον ἔτι γεγονυῖαι. πέμψαντες
[1, 68]	πᾶν τὸ πρῆγμα. οἳ δὲ	ἐκ	λόγου πλαστοῦ ἐπενείκαντὲς οἱ αἰτίην
[1, 62]	οἱ ἀμφὶ Πεισίστρατον, ὡς ὁρμηθέντες	ἐκ	Μαραθῶνος ἤισαν ἐπὶ τὸ ἄστυ,
[1, 202]	δὲ Ἀράξης ποταμὸς ῥέει μὲν	ἐκ	Ματιηνῶν, ὅθεν περ ὁ Γύνδης
[1, 185]	ἦσαν καὶ τὰ σύντομα τῆς	ἐκ	Μήδων ὁδοῦ, ἵνα μὴ ἐπιμισγόμενοι
[1, 60]	οἳ δὲ ἐξελάσαντες Πεισίστρατον αὖτις	ἐκ	νέης ἐπ᾽ ἀλλήλοισι ἐστασίασαν. περιελαυνόμενος
[1, 194]	διὰ γὰρ ταῦτα καὶ οὐκ	ἐκ	ξύλων ποιεῦνται τὰ πλοῖα ἀλλ᾽
[1, 157]	Βραγχίδῃσι· ἦν γὰρ αὐτόθι μαντήιον	ἐκ	παλαιοῦ ἱδρυμένον, τῷ Ἴωνές τε
[1, 60]	εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη	ἐκ	παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεος τὸ
[1, 159]	~ἀπικομένων δὲ ἐς Βραγχίδας ἐχρηστηριάζετο	ἐκ	πάντων Ἀριστόδικος ἐπειρωτῶν τάδε. ὦναξ,
[1, 98]	χώρης, καὶ δορυφόρους αὐτῷ ἐπιτρέπουσι	ἐκ	πάντων Μήδων καταλέξασθαι. ὁ δὲ
[1, 70]	τὴν συμμαχίην ἐδέξαντο, καὶ ὅτι	ἐκ	πάντων σφέας προκρίνας Ἑλλήνων αἱρέετο
[1, 134]	προσκυνέει τὸν ἕτερον. τιμῶσι δὲ	ἐκ	πάντων τοὺς ἄγχιστα ἑωυτῶν οἰκέοντας
[1, 196]	πωλέεσκε, πρῶτα μὲν τὴν εὐειδεστάτην	ἐκ	πασέων· μετὰ δέ, ὅκως αὕτη
[1, 181]	τὴν ἂν ὁ θεὸς ἕληται	ἐκ	πασέων, ὡς λέγουσι οἱ Χαλδαῖοι
[1, 61]	καὶ γὰρ Ἀργεῖοι μισθωτοὶ ἀπίκοντο	ἐκ	Πελοποννήσου, καὶ Νάξιός σφι ἀνὴρ
[1, 86]	τοῦτο, ἀνενεικάμενόν τε καὶ ἀναστενάξαντα	ἐκ	πολλῆς ἡσυχίης ἐς τρὶς ὀνομάσαι
[1, 159]	Πέρσῃσι. πρὸς ταῦτα ὁ Ἀριστόδικος	ἐκ	προνοίης ἐποίεε τάδε· περιιὼν τὸν
[1, 120]	καὶ ἐβασίλευσε ὁ παῖς μὴ	ἐκ	προνοίης τινός, θάρσεέ τε τούτου
[1, 47]	ἀπ᾽ ἧς ἂν ἡμέρης ὁρμηθέωσι	ἐκ	Σαρδίων, ἀπὸ ταύτης ἡμερολογέοντας τὸν
[1, 24]	Κόρινθον ἀπικέσθαι. ὁρμᾶσθαι μέν νυν	ἐκ	Τάραντος, πιστεύοντα δὲ οὐδαμοῖσι μᾶλλον
[1, 105]	Κυθήροισι Φοίνικές εἰσὶ οἱ ἱδρυσάμενοι	ἐκ	ταύτης τῆς Συρίης ἐόντες. τοῖσι
[1, 16]	ἐπολέμησε καὶ Μήδοισι, Κιμμερίους τε	ἐκ	τῆς Ἀσίης ἐξήλασε, Σμύρνην τε
[1, 4]	ἡρπάζοντο. σφέας μὲν δὴ τοὺς	ἐκ	τῆς Ἀσίης λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζομενέων
[1, 96]	ἄδικον πολέμιον ἐστί. οἱ δ᾽	ἐκ	τῆς αὐτῆς κώμης Μῆδοι ὁρῶντες
[1, 56]	ἐς τὴν Δρυοπίδα μετέβη καὶ	ἐκ	τῆς Δρυοπίδος οὕτω ἐς Πελοπόννησον
[1, 3]	Πριάμου, ἀκηκοότα ταῦτα, ἐθελῆσαί οἱ	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος δι᾽ ἁρπαγῆς γενέσθαι
[1, 29]	πλούτῳ ἄλλοι τε οἱ πάντες	ἐκ	τῆς Ἑλλάδος σοφισταί, οἳ τοῦτον
[1, 82]	τοὺς ἐκείνων νεκρούς· τέλος δὲ	ἐκ	τῆς ἔριδος συμπεσόντες ἐμάχοντο, πεσόντων
[1, 103]	ἐς τὴν Ἀσίην Κιμμερίους ἐκβαλόντες	ἐκ	τῆς Εὐρώπης, τούτοισι δὲ ἐπισπόμενοι
[1, 50]	τι ἔχοι ἕκαστος. ὡς δὲ	ἐκ	τῆς θυσίης ἐγένετο, καταχεάμενος χρυσὸν
[1, 120]	μιν ἐπ᾽ ἀγροῦ διαιτώμενον οἱ	ἐκ	τῆς κώμης παῖδες ἐστήσαντο βασιλέα.
[1, 115]	σὺν δίκῃ. οἱ γάρ με	ἐκ	τῆς κώμης παῖδες, τῶν καὶ
[1, 186]	ποταμὸν ἐς τὰ ἀρχαῖα ῥέεθρα	ἐκ	τῆς λίμνης ἐξήγαγε, καὶ οὕτω
[1, 22]	κακοῦ, ἤκουε τοῦ κήρυκος νοστήσαντος	ἐκ	τῆς Μιλήτου τοὺς ἐναντίους λόγους
[1, 61]	Ἀλκμεωνιδέων, οὐ βουλόμενός οἱ γενέσθαι	ἐκ	τῆς νεογάμου γυναικὸς τέκνα ἐμίσγετό
[1, 22]	ἐν τῇ Ἀσσησῷ, αὐτός τε	ἐκ	τῆς νούσου ἀνέστη. κατὰ μέν
[1, 157]	ἑωυτόν. ~ὃ μὲν δὴ ταῦτα	ἐκ	τῆς ὁδοῦ ἐντειλάμενος ἀπήλαυνε ἐς
[1, 64]	δὲ αὐτῶν μετ᾽ Ἀλκμεωνιδέων ἔφευγον	ἐκ	τῆς οἰκηίης. ~τοὺς μέν νυν
[1, 150]	ἄνδρας στάσι ἑσσωθέντας καὶ ἐκπεσόντας	ἐκ	τῆς πατρίδος ὑπεδέξαντο. μετὰ δὲ
[1, 144]	μὴ Σμυρναῖοι) ~κατά περ οἱ	ἐκ	τῆς πενταπόλιος νῦν χώρης Δωριέες,
[1, 191]	πόλιος τάξας ἑτέρους, τῇ ἐξιεῖ	ἐκ	τῆς πόλιος ὁ ποταμός, προεῖπε
[1, 24]	τοῦ ἀρίστου ἀνθρώπων ἀοιδοῦ, ἀναχωρῆσαι	ἐκ	τῆς πρύμνης ἐς μέσην νέα.
[1, 179]	τούτοισι ἔτι φράσαι ἵνα τε	ἐκ	τῆς τάφρου ἡ γῆ ἀναισιμώθη,
[1, 174]	δὴ Τριόπιον καλέεται, ἀργμένης δὲ	ἐκ	τῆς Χερσονήσου τῆς Βυβασσίης, ἐούσης
[1, 94]	μόνῃ τὴν δὲ ἐπὶ ἐξόδῳ	ἐκ	τῆς χώρης, καὶ ἐπὶ μὲν
[1, 138]	λαμβανόμενον ὑπὸ τουτέων πολλοὶ ἐξελαύνουσι	ἐκ	τῆς χώρης, καὶ τὰς λευκὰς
[1, 94]	δὲ αὐτῶν τοὺς ἑτέρους ἐξιέναι	ἐκ	τῆς χώρης καταβῆναι ἐς Σμύρνην
[1, 36]	ἡμῖν, ὡς ἄν μιν ἐξέλωμεν	ἐκ	τῆς χώρης" οἳ μὲν δὴ
[1, 36]	προθυμοτάτοισι συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον	ἐκ	τῆς χώρης" ~ταῦτα ἀμείψατο· ἀποχρεωμένων
[1, 160]	τῶν πάντων ἱρῶν τὰ πάντα	ἐκ	τῆς χώρης ταύτης γινόμενα. ~Χῖοι
[1, 61]	τὰ ποιεύμενα ἐπ᾽ ἑωυτῷ ἀπαλλάσσετο	ἐκ	τῆς χώρης τὸ παράπαν, ἀπικόμενος
[1, 212]	ἀποδούς μοι τὸν παῖδα ἄπιθι	ἐκ	τῆσδε τῆς χώρης ἀζήμιος, Μασσαγετέων
[1, 31]	ἱρόν, οἱ δέ σφι βόες	ἐκ	τοῦ ἀγροῦ οὐ παρεγίνοντο ἐν
[1, 159]	δὲ αὐτοῦ ταῦτα λέγεται φωνὴν	ἐκ	τοῦ ἀδύτου γενέσθαι φέρουσαν μὲν
[1, 10]	ἐξιόντα. μαθοῦσὰ δὲ τὸ ποιηθέν	ἐκ	τοῦ ἀνδρὸς οὔτε ἀνέβωσε αἰσχυνθεῖσα
[1, 216]	ἰχθύων· οἳ δὲ ἄφθονοί σφι	ἐκ	τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται· γαλακτοπόται
[1, 62]	δὴ συνηλίζοντο, Ἀθηναίων δὲ οἱ	ἐκ	τοῦ ἄστεος, ἕως μὲν Πεισίστρατος
[1, 63]	τὴν στρατιήν. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ	ἐκ	τοῦ ἄστεος πρὸς ἄριστον τετραμμένοι
[1, 62]	χώρῳ σφι στρατοπεδευομένοισι οἵ τε	ἐκ	τοῦ ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι
[1, 160]	ὀλίγος γινόμενος, ὅτε Χίων οὐδεὶς	ἐκ	τοῦ Ἀταρνέος τούτου οὔτε οὐλὰς
[1, 11]	αὐτῷ" ἣ δὲ ὑπολαβοῦσα ἔφη	ἐκ	τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου ἡ
[1, 205]	ἐλάσας ἐπὶ τὸν Ἀράξεα ἐποιέετο	ἐκ	τοῦ ἐμφανέος ἐπὶ τοὺς Μασσαγέτας
[1, 13]	δὲ τὴν βασιληίην καὶ ἐκρατύνθη	ἐκ	τοῦ ἐν Δελφοῖσι χρηστηρίου. ὡς
[1, 186]	πρότερον βασιλέων ὅκως τις ἐθέλοι	ἐκ	τοῦ ἑτέρου φάρσεος ἐς τοὔτερον
[1, 193]	ἐσέχει δὲ ἐς ἄλλον ποταμὸν	ἐκ	τοῦ Εὐφρήτεω, ἐς τὸν Τίγρην,
[1, 144]	καὶ τούτους χρῆν τοὺς λαμβάνοντας	ἐκ	τοῦ ἱροῦ μὴ ἐκφέρειν ἀλλ᾽
[1, 114]	γὰρ δὴ ἐποίησε τὸ προσταχθὲν	ἐκ	τοῦ Κύρου, ἐκέλευε αὐτὸν τοὺς
[1, 191]	ἢ ἔμαθον οἱ Βαβυλώνιοι τὸ	ἐκ	τοῦ Κύρου ποιεύμενον, οἳ δ᾽
[1, 62]	οὐδένα εἶχον· ἐπείτε δὲ ἐπύθοντο	ἐκ	τοῦ Μαραθῶνος αὐτὸν πορεύεσθαι ἐπὶ
[1, 159]	τολμᾷς ποιέειν; τοὺς ἱκέτας μου	ἐκ	τοῦ νηοῦ κεραΐζεις; Ἀριστόδικον δὲ
[1, 26]	τὴν πόλιν τῇ Ἀρτέμιδι, ἐξάψαντες	ἐκ	τοῦ νηοῦ σχοινίον ἐς τὸ
[1, 36]	γίνεται μέγα· ὁρμώμενος δὲ οὗτος	ἐκ	τοῦ ὄρεος τούτου τὰ τῶν
[1, 179]	τάφρον ἐπλίνθευον τὴν γῆν τὴν	ἐκ	τοῦ ὀρύγματος ἐκφερομένην, ἑλκύσαντες δὲ
[1, 87]	ἐδωρήθη, παραστῆναι καὶ ῥύσασθαι αὐτὸν	ἐκ	τοῦ παρεόντος κακοῦ. τὸν μὲν
[1, 59]	στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ τῶν	ἐκ	τοῦ πεδίου Ἀθηναίων, καὶ τῶν
[1, 59]	Μεγακλέος τοῦ Ἀλκμέωνος, τῶν δὲ	ἐκ	τοῦ πεδίου Λυκούργου Ἀριστολαΐδεω, καταφρονήσας
[1, 193]	σίτου ἐστὶ τοῦτο· ἀρδόμενον μέντοι	ἐκ	τοῦ ποταμοῦ ἁδρύνεταί τε τὸ
[1, 81]	μακρὸν ἔσεσθαι τὴν πολιορκίην ἔπεμπε	ἐκ	τοῦ τείχεος ἄλλους ἀγγέλους ἐς
[1, 93]	καὶ ἄλλη χώρη, πάρεξ τοῦ	ἐκ	τοῦ Τμώλου καταφερομένου ψήγματος. ἓν
[1, 157]	ἠνάγκασε τὰς Κύρου ἐντολὰς ἐπιτελέειν,	ἐκ	τούτου δὲ κελευσμοσύνης Λυδοὶ τὴν
[1, 185]	σταδίων· τὸν δὲ ὀρυσσόμενον χοῦν	ἐκ	τούτου τοῦ ὀρύγματος ἀναισίμου παρὰ
[1, 64]	ὅσον ἔποψις τοῦ ἱροῦ εἶχε,	ἐκ	τούτου τοῦ χώρου παντὸς ἐξορύξας
[1, 108]	ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε δέ οἱ	ἐκ	τῶν αἰδοίων τῆς θυγατρὸς ταύτης
[1, 34]	τοῖσι χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποι,	ἐκ	τῶν ἀνδρεώνων ἐκκομίσας ἐς τοὺς
[1, 75]	ταύτῃ κατὰ τὴν διώρυχα ἐκτραπόμενος	ἐκ	τῶν ἀρχαίων ῥεέθρων, καὶ αὖτις
[1, 213]	ἵνα ἦν κακοῦ, δεηθεὶς Κύρου	ἐκ	τῶν δεσμῶν λυθῆναι ἔτυχε, ὡς
[1, 62]	ἄστεος στασιῶται ἀπίκοντο ἄλλοι τε	ἐκ	τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι ἡ
[1, 67]	ἀγαθοεργοὶ εἰσὶ τῶν ἀστῶν, ἐξιόντες	ἐκ	τῶν ἱππέων αἰεὶ οἱ πρεσβύτατοι,
[1, 67]	τὸν ἐνιαυτόν, τὸν ἂν ἐξίωσι	ἐκ	τῶν ἱππέων, Σπαρτιητέων τῷ κοινῷ
[1, 193]	πεδίον, οἱ πλεῦνες αὐτῶν καρποφόροι,	ἐκ	τῶν καὶ σιτία καὶ οἶνον
[1, 64]	τούτοισι τὴν νῆσον Δῆλον καθήρας	ἐκ	τῶν λογίων καθήρας δὲ ὧδε·
[1, 8]	δὲ τὰ καλὰ ἀνθρώποισι ἐξεύρηται,	ἐκ	τῶν μανθάνειν δεῖ· ἐν τοῖσι
[1, 32]	γίνονται τριήκοντα πέντε, ἡμέραι δὲ	ἐκ	τῶν μηνῶν τούτων χίλιαι πεντήκοντα.
[1, 160]	γὰρ ὡς ἔμαθον ταῦτα πρησσόμενα	ἐκ	τῶν Μυτιληναίων, πέμψαντες πλοῖον ἐς
[1, 171]	Δωριέες τε καὶ Ἴωνες ἐξανέστησαν	ἐκ	τῶν νήσων, καὶ οὕτω ἐς
[1, 171]	μὲν ἀπιγμένοι ἐς τὴν ἤπειρον	ἐκ	τῶν νήσων. τὸ γὰρ παλαιὸν
[1, 165]	αὐτῶν τὸ ὅρκιον ἐφύλασσον, ἀερθέντες	ἐκ	τῶν Οἰνουσσέων ἔπλεον. ~ἐπείτε δὲ
[1, 108]	καὶ ὑπερθέμενος τοῖσι ὀνειροπόλοισι, μετεπέμψατο	ἐκ	τῶν Περσέων τὴν θυγατέρα ἐπίτεκα
[1, 61]	τὴν τυραννίδα, ἐνθαῦτα ἤγειρον δωτίνας	ἐκ	τῶν πολίων αἵτινές σφι προαιδέοντό
[1, 186]	πόλιν καὶ τὰς καταβάσιας τὰς	ἐκ	τῶν πυλίδων ἐς τὸν ποταμὸν
[1, 154]	τὸν χρυσὸν ἔχων πάντα τὸν	ἐκ	τῶν Σαρδίων, ἐπικούρους τε ἐμισθοῦτο
[1, 154]	~ὡς δὲ ἀπήλασε ὁ Κῦρος	ἐκ	τῶν Σαρδίων, τοὺς Λυδοὺς ἀπέστησε
[1, 193]	δὲ οὐδὲν ἐλαίῳ ἀλλ᾽ ἢ	ἐκ	τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ δέ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/03/2005