Alphabétiquement     [«   »]
ὅτευ 3
ὅτεῳ 6
ὅτι 38
οὐ 115
οὔ 11
οὒ 1
οὗ 6
Fréquences     [«    »]
106
108 ἦν
107 πρὸς
115 οὐ
128 ἐκ
132 τοῖσι
147 τῇ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

οὐ


Livre, Chapitre
[1, 143]   οἱ Ἀθηναῖοι ἔφυγον τὸ οὔνομα,  οὐ   βουλόμενοι Ἴωνες κεκλῆσθαι, ἀλλὰ καὶ
[1, 160]   ὡς ἀπενειχθέντα ἤκουσαν οἱ Κυμαῖοι,  οὐ   βουλόμενοι οὔτε ἐκδόντες ἀπολέσθαι οὔτε
[1, 61]   λεγομένων ἐναγέων εἶναι τῶν Ἀλκμεωνιδέων,  οὐ   βουλόμενός οἱ γενέσθαι ἐκ τῆς
[1, 189]   γυναῖκας μιν εὐπετέως τὸ γόνυ  οὐ   βρεχούσας διαβήσεσθαι. μετὰ δὲ τὴν
[1, 187]   μὴ σπανίσας γε ἄλλως ἀνοίξῃ?  οὐ   γὰρ ἄμεινον? οὗτος τάφος
[1, 206]   Μήδων, παῦσαι σπεύδων τὰ σπεύδεις?  οὐ   γὰρ ἂν εἰδείης εἴ τοι
[1, 124]   Καμβύσεω, σὲ γὰρ θεοὶ ἐπορῶσι?  οὐ   γὰρ ἂν κοτὲ ἐς τοσοῦτο
[1, 111]   δοκέων τῶν τινος οἰκετέων εἶναι?  οὐ   γὰρ ἂν κοτὲ κατέδοξα ἔνθεν
[1, 36]   τοῦ ἐμοῦ μὴ μνησθῆτε ἔτι?  οὐ   γὰρ ἂν ὑμῖν συμπέμψαιμι? νεόγαμός
[1, 5]   οὐκ ὁμολογέουσι Πέρσῃσι οὕτω Φοίνικες?  οὐ   γὰρ ἁρπαγῇ σφέας χρησαμένους λέγουσι
[1, 75]   διαβήσεται τὸν ποταμὸν στρατός  οὐ   γὰρ δὴ εἶναι κω τοῦτον
[1, 114]   παῖς ἀνδρὸς δοκίμου ἐν Μήδοισι,  οὐ   γὰρ δὴ ἐποίησε τὸ προσταχθὲν
[1, 74]   ἱκέται ἐγένοντο. ~μετὰ δὲ ταῦτα,  οὐ   γὰρ δὴ Ἀλυάττης ἐξεδίδου
[1, 97]   ἔλεγον οἱ τοῦ Δηιόκεω φίλοι  οὐ   γὰρ δὴ τρόπῳ τῷ παρεόντι
[1, 137]   ἤτοι ὑποβολιμαῖα ἐόντα μοιχίδια?  οὐ   γὰρ δή φασι οἰκὸς εἶναι
[1, 197]   κάμνοντας ἐς τὴν ἀγορὴν ἐκφορέουσι?  οὐ   γὰρ δὴ χρέωνται ἰητροῖσι. προσιόντες
[1, 209]   καὶ οὗτος κατελέλειπτο ἐν Πέρσῃσι?  οὐ   γὰρ εἶχέ κω ἡλικίην στρατεύεσθαι.
[1, 12]   ἤρτυσαν τὴν ἐπιβουλήν, νυκτὸς γενομένης  οὐ   γὰρ ἐμετίετο Γύγης, οὐδέ
[1, 160]   ἔχω τοῦτό γε εἰπεῖν ἀτρεκέως?  οὐ   γὰρ ἐτελεώθη. Κυμαῖοι γὰρ ὡς
[1, 120]   εἵνεκα καὶ θυμὸν ἔχε ἀγαθόν?  οὐ   γὰρ ἔτι τὸ δεύτερον ἄρχει.
[1, 2]   μετὰ δὲ ταῦτα Ἑλλήνων τινάς  οὐ   γὰρ ἔχουσι τοὔνομα ἀπηγήσασθαι) φασὶ
[1, 160]   παρεσκευάζοντο ἐπὶ μισθῷ ὅσῳ δή?  οὐ   γὰρ ἔχω τοῦτό γε εἰπεῖν
[1, 84]   ἀκροπόλιος τῇ οὐδεὶς ἐτέτακτο φύλακος?  οὐ   γὰρ ἦν δεινὸν κατὰ τοῦτο
[1, 82]   τὰ ἐναντία τούτων ἔθεντο νόμον?  οὐ   γὰρ κομῶντες πρὸ τούτου ἀπὸ
[1, 114]   ἤντησε, λέγων δὲ οὐ Κύρου  οὐ   γάρ κω ἦν τοῦτο τοὔνομα)
[1, 199]   ἀργύριον μέγαθος ἐστὶ ὅσον ὦν?  οὐ   γὰρ μὴ ἀπώσηται? οὐ γάρ
[1, 199]   ὦν? οὐ γὰρ μὴ ἀπώσηται?  οὐ   γάρ οἱ θέμις ἐστί? γίνεται
[1, 97]   ἐδίκαζε, οὔτ? ἔφη δίκαν ἔτι?  οὐ   γὰρ οἱ λυσιτελέειν τῶν ἑωυτοῦ
[1, 8]   πρὸς τὸν Γύγην τοιάδε. Γύγη,  οὐ   γὰρ σε δοκέω πείθεσθαι μοι
[1, 32]   τελευτήσαντα καλῶς τὸν αἰῶνα πύθωμαι.  οὐ   γάρ τι μέγα πλούσιος
[1, 51]   ἔργον εἶναι, καὶ ἐγὼ δοκέω?  οὐ   γὰρ τὸ συντυχὸν φαίνεταί μοι
[1, 182]   πρόμαντις τοῦ θεοῦ, ἐπεὰν γένηται?  οὐ   γὰρ ὦν αἰεί ἐστι χρηστήριον
[1, 49]   περὶ τὸ ἱρὸν τὰ νομιζόμενα  οὐ   γὰρ ὦν οὐδὲ τοῦτο λέγεται)
[1, 146]   γενναιότατοι εἶναι Ἰώνων, οὗτοι δὲ  οὐ   γυναῖκας ἠγάγοντο ἐς τὴν ἀποικίην
[1, 3]   σφι Μηδείης τὴν ἁρπαγήν, ὡς  οὐ   δόντες αὐτοὶ δίκας οὐδὲ ἐκδόντες
[1, 112]   γυνὴ τάδε. ἐπεὶ τοίνυν  οὐ   δύναμαί σε πείθειν μὴ ἐκθεῖναι,
[1, 36]   ἔργα διαφθείρει. τοῦτον προθυμεόμενοι ἑλεῖν  οὐ   δυνάμεθα. νῦν ὦν προσδεόμεθά σευ
[1, 199]   αὐτέων εἰσί, χρόνον πολλὸν προσμένουσι  οὐ   δυνάμεναι τὸν νόμον ἐκπλῆσαι? καὶ
[1, 86]   μετὰ Κροίσου. καὶ τοὺς πειρωμένους  οὐ   δύνασθαι ἔτι τοῦ πυρὸς ἐπικρατῆσαι.
[1, 3]   γενέσθαι γυναῖκα, ἐπιστάμενον πάντως ὅτι  οὐ   δώσει δίκας? οὐδὲ γὰρ ἐκείνους
[1, 35]   Σάρδις ἀνὴρ συμφορῇ ἐχόμενος καὶ  οὐ   καθαρὸς χεῖρας, ἐὼν Φρὺξ μὲν
[1, 121]   πατέρα τε καὶ μητέρα εὑρήσεις  οὐ   κατὰ Μιτραδάτην τε τὸν βουκόλον
[1, 61]   νεογάμου γυναικὸς τέκνα ἐμίσγετό οἱ  οὐ   κατὰ νόμον. τὰ μέν νυν
[1, 193]   λήιον καὶ παραγίνεται σῖτος,  οὐ   κατὰ περ ἐν Αἰγύπτῳ αὐτοῦ
[1, 216]   νενόμισται, τὸν δὲ νούσῳ τελευτήσαντα  οὐ   κατασιτέονται ἀλλ? γῇ κρύπτουσι, συμφορὴν
[1, 6]   Ἰωνίην ἀπικόμενον, Κροίσου ἐὸν πρεσβύτερον,  οὐ   καταστροφὴ ἐγένετο τῶν πολίων ἀλλ?
[1, 17]   τῇ στρατιῇ. τὰς δὲ οἰκίας  οὐ   κατέβαλλε Λυδὸς τῶνδε εἵνεκα,
[1, 138]   λεύκην ἔχῃ, ἐς πόλιν οὗτος  οὐ   κατέρχεται οὐδὲ συμμίσγεται τοῖσι ἄλλοισι
[1, 14]   τάλαντα? ἀληθέι δὲ λόγῳ χρεωμένῳ  οὐ   Κορινθίων τοῦ δημοσίου ἐστὶ
[1, 113]   οὔνομα ἄλλο κού τι καὶ  οὐ   Κῦρον θεμένη. ~καὶ ὅτε ἦν
[1, 114]   ὑπὸ Κύρου ἤντησε, λέγων δὲ  οὐ   Κύρου οὐ γάρ κω ἦν
[1, 187]   αὐτῶν τῶν γραμμάτων ἐπικαλεομένων, μὴ  οὐ   λαβεῖν αὐτά? τῇσι δὲ πύλῃσι
[1, 158]   χρησμῷ καὶ δοκέων τοὺς θεοπρόπους  οὐ   λέγειν ἀληθέως, ἐς τὸ
[1, 47]   τὰ λοιπὰ τῶν χρηστηρίων ἐθέσπισε,  οὐ   λέγεται πρὸς οὐδαμῶν? ἐν δὲ
[1, 93]   γῆ ἡ) Λυδίη ἐς συγγραφὴν  οὐ   μάλα ἔχει, οἷά τε καὶ
[1, 191]   τὸ μέσον οἰκέοντας τῶν Βαβυλωνίων  οὐ   μανθάνειν ἑαλωκότας, ἀλλὰ τυχεῖν γάρ
[1, 39]   ἐμὲ φυλακὴν ἔχειν? τὸ δὲ  οὐ   μανθάνεις ἀλλὰ λέληθέ σε τὸ
[1, 212]   ἐκράτησας παιδὸς τοῦ ἐμοῦ, ἀλλ?  οὐ   μάχῃ κατὰ τὸ καρτερόν. νῦν
[1, 24]   χάλκεον  οὐ   μέγα ἐπὶ Ταινάρῳ, ἐπὶ δελφῖνος
[1, 179]   οὔνομα αὐτῇ. ἔνθα ἐστὶ ποταμὸς  οὐ   μέγας? Ἲς καὶ τῷ ποταμῷ
[1, 171]   Κᾶρας οὕτω Κρῆτες λέγουσι γενέσθαι?  οὐ   μέντοι αὐτοί γε ὁμολογέουσι τούτοισι
[1, 196]   κάλλιστος νόμος οὗτός σφι ἦν,  οὐ   μέντοι νῦν γε διατελέει ἐών,
[1, 80]   τε τῷ Κροίσῳ ἐλπίς.  οὐ   μέντοι οἵ γε Λυδοὶ τὸ
[1, 104]   παραμειβομένοισι εἶναι ἐν τῇ Μηδικῇ.  οὐ   μέντοι οἵ γε Σκύθαι ταύτῃ
[1, 51]   ῥέει τὸ ὕδωρ, Λακεδαιμονίων ἐστί,  οὐ   μέντοι τῶν γε περιρραντηρίων οὐδέτερον.
[1, 171]   τοῖσι Καρσὶ ἐγένοντο, τούτοισι δὲ  οὐ   μέτα. ~οἱ δὲ Καύνιοι αὐτόχθονες
[1, 207]   τὰς σὰς ἐλῶσι. νικῶν δὲ  οὐ   νικᾷς τοσοῦτον ὅσον εἰ διαβὰς
[1, 11]   ἐμὲ γυμνήν θεησάμενον καὶ ποιήσαντα  οὐ   νομιζόμενα" δὲ Γύγης τέως
[1, 31]   σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ  οὐ   παρεγίνοντο ἐν ὥρῃ? ἐκκληιόμενοι δὲ
[1, 94]   διάγειν λιπαρέοντας, μετὰ δὲ ὡς  οὐ   παύεσθαι, ἄκεα δίζησθαι, ἄλλον δὲ
[1, 133]   δέ τι παραφέροιτο, ἐσθίοντας ἂν  οὐ   παύεσθαι. οἴνῳ δὲ κάρτα προσκέαται,
[1, 155]   τέλος τῶν γινομένων τούτων ἐμοί;  οὐ   παύσονται Λυδοί, ὡς οἴκασι, πρήγμάτα
[1, 84]   πρότερον βασιλεὺς Σαρδίων μούνῃ  οὐ   περιήνεικε τὸν λέοντα τὸν οἱ
[1, 152]   μηδεμίαν πόλιν σιναμωρέειν, ὡς αὐτῶν  οὐ   περιοψομένων. ~ταῦτα εἰπόντος τοῦ κήρυκος,
[1, 182]   οἱ αὐτοὶ οὗτοι, ἐμοὶ μὲν  οὐ   πιστὰ λέγοντες, τὸν θεὸν αὐτὸν
[1, 212]   στρατοῦ κατυβρίσας. εἰ δὲ ταῦτα  οὐ   ποιήσεις, ἥλιον ἐπόμνυμί τοι τὸν
[1, 193]   δένδρον μέγαθος γίνεται, ἐξεπιστάμενος μνήμην  οὐ   ποιήσομαι, εὖ εἰδὼς ὅτι τοῖσι
[1, 104]   ὁδός, ἐκ δὲ τῆς Κολχίδος  οὐ   πολλὸν ὑπερβῆναι ἐς τὴν Μηδικήν,
[1, 60]   τε καὶ εὖ. ~μετὰ δὲ  οὐ   πολλὸν χρόνον τὠυτὸ φρονήσαντες οἵ
[1, 8]   τῆς γυναικὸς ὑπερεπαινέων. χρόνου δὲ  οὐ   πολλοῦ διελθόντος χρῆν γὰρ Κανδαύλῃ
[1, 61]   δόσι τῶν χρημάτων. μετὰ δέ,  οὐ   πολλῷ λόγῳ εἰπεῖν, χρόνος διέφυ
[1, 181]   ἕτερον δὲ ἔσωθεν τεῖχος περιθέει,  οὐ   πολλῷ τεῳ ἀσθενέστερον τοῦ ἑτέρου
[1, 205]   μετὰ τοῦτο, ὥς οἱ δόλῳ  οὐ   προεχώρεε, ἐλάσας ἐπὶ τὸν Ἀράξεα
[1, 84]   τοῦτο πειρησαμένης τῆς στρατιῆς ὡς  οὐ   προεχώρεε, ἐνθαῦτα τῶν ἄλλων πεπαυμένων
[1, 39]   δὲ ὑπὸ αἰχμῆς. ἐπείτε ὦν  οὐ   πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται
[1, 75]   ῥέεθρον ἀποξηρανθῆναι. ἀλλὰ τοῦτο μὲν  οὐ   προσίεμαι? κῶς γὰρ ὀπίσω πορευόμενοι
[1, 199]   ἐκλέγονται? ἔνθα ἐπεὰν ἵζηται γυνή,  οὐ   πρότερον ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ οἰκία
[1, 140]   σαφηνέως περὶ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς  οὐ   πρότερον θάπτεται ἀνδρὸς Πέρσεω
[1, 140]   μέντοι ὡς κρυπτόμενα λέγεται καὶ  οὐ   σαφηνέως περὶ τοῦ ἀποθανόντος, ὡς
[1, 216]   γὰρ Σκύθας φασὶ Ἕλληνες ποιέειν,  οὐ   Σκύθαι εἰσὶ οἱ ποιέοντες ἀλλὰ
[1, 132]   οὔτε πῦρ ἀνακαίουσι μέλλοντες θύειν,  οὐ   σπονδῇ χρέωνται, οὐκὶ αὐλῷ, οὐ
[1, 132]   οὐ σπονδῇ χρέωνται, οὐκὶ αὐλῷ,  οὐ   στέμμασι, οὐκὶ οὐλῇσι? τῶν δὲ
[1, 163]   εἰσὶ οἱ καταδέξαντες? ἐναυτίλλοντο δὲ  οὐ   στρογγύλῃσι νηυσὶ ἀλλὰ πεντηκοντέροισι. ἀπικόμενοι
[1, 45]   σεωυτοῦ καταδικάζεις θάνατον. εἶς δὲ  οὐ   σύ μοι τοῦδε τοῦ κακοῦ
[1, 71]   οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι,  οὐ   σῦκα δὲ ἔχουσι τρώγειν, οὐκ
[1, 91]   τὴν Κύρου λέγοι ἀρχήν.  οὐ   συλλαβὼν δὲ τὸ ῥηθὲν οὐδ?
[1, 202]   Κασπίη θάλασσα ἐστὶ ἐπ? ἑωυτῆς,  οὐ   συμμίσγουσα τῇ ἑτέρῃ θαλάσσῃ. τὴν
[1, 92]   ἐν τῇ Ἑλλάδι πολλὰ καὶ  οὐ   τὰ εἰρημένα μοῦνα. ἐν μὲν
[1, 153]   ἐξαπατῶσι? τοῖσι, ἢν ἐγὼ ὑγιαίνω,  οὐ   τὰ Ἰώνων πάθεα ἔσται ἔλλεσχα
[1, 139]   τελευτῶντα τῶν Περσέων τὰ οὐνόματα,  οὐ   τὰ μὲν τὰ δ? οὔ,
[1, 121]   γὰρ ἐγὼ δι? ὄψιν ὀνείρου  οὐ   τελέην ἠδίκεον, τῇ σεωυτοῦ δὲ
[1, 159]   δύναμιν τὸν ἱκέτην ἐς τόδε  οὐ   τετολμήκαμεν ἐκδιδόναι, πρὶν ἂν τὸ
[1, 109]   ἐστὶ ποιέειν; δὲ ἀμείβεται  οὐ   τῇ ἐνετέλλετο Ἀστυάγης, οὐδ? εἰ
[1, 142]   τε καὶ αὐχμώδεος. γλῶσσαν δὲ  οὐ   τὴν αὐτὴν οὗτοι νενομίκασι, ἀλλὰ
[1, 167]   ἔχρησε κτίσαι ἥρων ἐόντα, ἀλλ?  οὐ   τὴν νῆσον. ~Φωκαίης μέν νυν
[1, 207]   γὰρ δὴ ὅτι νικῶντες Μασσαγέται  οὐ   τὸ ὀπίσω φεύξονται ἀλλ? ἐπ?
[1, 66]   μ? αἰτεῖς? μέγα μ? αἰτεῖς?  οὐ   τοι δώσω. πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίῃ
[1, 91]   ἑωυτοῦ εἶναι τὴν ἁμαρτάδα καὶ  οὐ   τοῦ θεοῦ. κατὰ μὲν δὴ
[1, 117]   εἶδε τὸν βουκόλον ἔνδον ἐόντα,  οὐ   τρέπεται ἐπὶ ψευδέα ὁδόν, ἵνα
[1, 37]   ἀκηκοὼς τῶν ἐδέοντο οἱ Μυσοί.  οὐ   φαμένου δὲ τοῦ Κροίσου τόν
[1, 126]   ὑμέας ἥγημαι ἄνδρας Μήδων εἶναι  οὐ   φαυλοτέρους οὔτε τἄλλα οὔτε τὰ
[1, 99]   σύντροφοί τε ἐκείνῳ καὶ οἰκίης  οὐ   φλαυροτέρης οὐδὲ ἐς ἀνδραγαθίην λειπόμενοι,
[1, 109]   τοιοῦτον ὑπηρετήσω. πολλῶν δὲ εἵνεκα  οὐ   φονεύσω μιν, καὶ ὅτι αὐτῷ
[1, 47]   θαλάσσης, καὶ κωφοῦ συνίημι, καὶ  οὐ   φωνεῦντος ἀκούω. ὀδμή μ? ἐς
[1, 138]   δὲ οὔτε ἐνουρέουσι οὔτε ἐμπτύουσι,  οὐ   χεῖρας ἐναπονίζονται, οὐδὲ ἄλλον οὐδένα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/03/2005