Livre, Chapitre |
[1, 143] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἔφυγον
τὸ
οὔνομα,
|
οὐ |
βουλόμενοι
Ἴωνες
κεκλῆσθαι,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 160] |
ὡς
ἀπενειχθέντα
ἤκουσαν
οἱ
Κυμαῖοι,
|
οὐ |
βουλόμενοι
οὔτε
ἐκδόντες
ἀπολέσθαι
οὔτε |
[1, 61] |
λεγομένων
ἐναγέων
εἶναι
τῶν
Ἀλκμεωνιδέων,
|
οὐ |
βουλόμενός
οἱ
γενέσθαι
ἐκ
τῆς |
[1, 189] |
γυναῖκας
μιν
εὐπετέως
τὸ
γόνυ
|
οὐ |
βρεχούσας
διαβήσεσθαι.
μετὰ
δὲ
τὴν |
[1, 187] |
μὴ
σπανίσας
γε
ἄλλως
ἀνοίξῃ?
|
οὐ |
γὰρ
ἄμεινον?
οὗτος
ὁ
τάφος |
[1, 206] |
Μήδων,
παῦσαι
σπεύδων
τὰ
σπεύδεις?
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
εἰδείης
εἴ
τοι |
[1, 124] |
Καμβύσεω,
σὲ
γὰρ
θεοὶ
ἐπορῶσι?
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
κοτὲ
ἐς
τοσοῦτο |
[1, 111] |
δοκέων
τῶν
τινος
οἰκετέων
εἶναι?
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
κοτὲ
κατέδοξα
ἔνθεν |
[1, 36] |
τοῦ
ἐμοῦ
μὴ
μνησθῆτε
ἔτι?
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ὑμῖν
συμπέμψαιμι?
νεόγαμός |
[1, 5] |
οὐκ
ὁμολογέουσι
Πέρσῃσι
οὕτω
Φοίνικες?
|
οὐ |
γὰρ
ἁρπαγῇ
σφέας
χρησαμένους
λέγουσι |
[1, 75] |
διαβήσεται
τὸν
ποταμὸν
ὁ
στρατός
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
εἶναι
κω
τοῦτον |
[1, 114] |
παῖς
ἀνδρὸς
δοκίμου
ἐν
Μήδοισι,
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
ἐποίησε
τὸ
προσταχθὲν |
[1, 74] |
ἱκέται
ἐγένοντο.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα,
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
ὁ
Ἀλυάττης
ἐξεδίδου |
[1, 97] |
ἔλεγον
οἱ
τοῦ
Δηιόκεω
φίλοι
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
τρόπῳ
τῷ
παρεόντι |
[1, 137] |
ἤτοι
ὑποβολιμαῖα
ἐόντα
ἢ
μοιχίδια?
|
οὐ |
γὰρ
δή
φασι
οἰκὸς
εἶναι |
[1, 197] |
κάμνοντας
ἐς
τὴν
ἀγορὴν
ἐκφορέουσι?
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
χρέωνται
ἰητροῖσι.
προσιόντες |
[1, 209] |
καὶ
οὗτος
κατελέλειπτο
ἐν
Πέρσῃσι?
|
οὐ |
γὰρ
εἶχέ
κω
ἡλικίην
στρατεύεσθαι. |
[1, 12] |
ἤρτυσαν
τὴν
ἐπιβουλήν,
νυκτὸς
γενομένης
|
οὐ |
γὰρ
ἐμετίετο
ὁ
Γύγης,
οὐδέ |
[1, 160] |
ἔχω
τοῦτό
γε
εἰπεῖν
ἀτρεκέως?
|
οὐ |
γὰρ
ἐτελεώθη.
Κυμαῖοι
γὰρ
ὡς |
[1, 120] |
εἵνεκα
καὶ
θυμὸν
ἔχε
ἀγαθόν?
|
οὐ |
γὰρ
ἔτι
τὸ
δεύτερον
ἄρχει. |
[1, 2] |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Ἑλλήνων
τινάς
|
οὐ |
γὰρ
ἔχουσι
τοὔνομα
ἀπηγήσασθαι)
φασὶ |
[1, 160] |
παρεσκευάζοντο
ἐπὶ
μισθῷ
ὅσῳ
δή?
|
οὐ |
γὰρ
ἔχω
τοῦτό
γε
εἰπεῖν |
[1, 84] |
ἀκροπόλιος
τῇ
οὐδεὶς
ἐτέτακτο
φύλακος?
|
οὐ |
γὰρ
ἦν
δεινὸν
κατὰ
τοῦτο |
[1, 82] |
τὰ
ἐναντία
τούτων
ἔθεντο
νόμον?
|
οὐ |
γὰρ
κομῶντες
πρὸ
τούτου
ἀπὸ |
[1, 114] |
ἤντησε,
λέγων
δὲ
οὐ
Κύρου
|
οὐ |
γάρ
κω
ἦν
τοῦτο
τοὔνομα) |
[1, 199] |
ἀργύριον
μέγαθος
ἐστὶ
ὅσον
ὦν?
|
οὐ |
γὰρ
μὴ
ἀπώσηται?
οὐ
γάρ |
[1, 199] |
ὦν?
οὐ
γὰρ
μὴ
ἀπώσηται?
|
οὐ |
γάρ
οἱ
θέμις
ἐστί?
γίνεται |
[1, 97] |
ἐδίκαζε,
οὔτ?
ἔφη
δίκαν
ἔτι?
|
οὐ |
γὰρ
οἱ
λυσιτελέειν
τῶν
ἑωυτοῦ |
[1, 8] |
πρὸς
τὸν
Γύγην
τοιάδε.
Γύγη,
|
οὐ |
γὰρ
σε
δοκέω
πείθεσθαι
μοι |
[1, 32] |
τελευτήσαντα
καλῶς
τὸν
αἰῶνα
πύθωμαι.
|
οὐ |
γάρ
τι
ὁ
μέγα
πλούσιος |
[1, 51] |
ἔργον
εἶναι,
καὶ
ἐγὼ
δοκέω?
|
οὐ |
γὰρ
τὸ
συντυχὸν
φαίνεταί
μοι |
[1, 182] |
πρόμαντις
τοῦ
θεοῦ,
ἐπεὰν
γένηται?
|
οὐ |
γὰρ
ὦν
αἰεί
ἐστι
χρηστήριον |
[1, 49] |
περὶ
τὸ
ἱρὸν
τὰ
νομιζόμενα
|
οὐ |
γὰρ
ὦν
οὐδὲ
τοῦτο
λέγεται) |
[1, 146] |
γενναιότατοι
εἶναι
Ἰώνων,
οὗτοι
δὲ
|
οὐ |
γυναῖκας
ἠγάγοντο
ἐς
τὴν
ἀποικίην |
[1, 3] |
σφι
Μηδείης
τὴν
ἁρπαγήν,
ὡς
|
οὐ |
δόντες
αὐτοὶ
δίκας
οὐδὲ
ἐκδόντες |
[1, 112] |
ἡ
γυνὴ
τάδε.
ἐπεὶ
τοίνυν
|
οὐ |
δύναμαί
σε
πείθειν
μὴ
ἐκθεῖναι, |
[1, 36] |
ἔργα
διαφθείρει.
τοῦτον
προθυμεόμενοι
ἑλεῖν
|
οὐ |
δυνάμεθα.
νῦν
ὦν
προσδεόμεθά
σευ |
[1, 199] |
αὐτέων
εἰσί,
χρόνον
πολλὸν
προσμένουσι
|
οὐ |
δυνάμεναι
τὸν
νόμον
ἐκπλῆσαι?
καὶ |
[1, 86] |
μετὰ
Κροίσου.
καὶ
τοὺς
πειρωμένους
|
οὐ |
δύνασθαι
ἔτι
τοῦ
πυρὸς
ἐπικρατῆσαι. |
[1, 3] |
γενέσθαι
γυναῖκα,
ἐπιστάμενον
πάντως
ὅτι
|
οὐ |
δώσει
δίκας?
οὐδὲ
γὰρ
ἐκείνους |
[1, 35] |
Σάρδις
ἀνὴρ
συμφορῇ
ἐχόμενος
καὶ
|
οὐ |
καθαρὸς
χεῖρας,
ἐὼν
Φρὺξ
μὲν |
[1, 121] |
πατέρα
τε
καὶ
μητέρα
εὑρήσεις
|
οὐ |
κατὰ
Μιτραδάτην
τε
τὸν
βουκόλον |
[1, 61] |
νεογάμου
γυναικὸς
τέκνα
ἐμίσγετό
οἱ
|
οὐ |
κατὰ
νόμον.
τὰ
μέν
νυν |
[1, 193] |
λήιον
καὶ
παραγίνεται
ὁ
σῖτος,
|
οὐ |
κατὰ
περ
ἐν
Αἰγύπτῳ
αὐτοῦ |
[1, 216] |
νενόμισται,
τὸν
δὲ
νούσῳ
τελευτήσαντα
|
οὐ |
κατασιτέονται
ἀλλ?
γῇ
κρύπτουσι,
συμφορὴν |
[1, 6] |
Ἰωνίην
ἀπικόμενον,
Κροίσου
ἐὸν
πρεσβύτερον,
|
οὐ |
καταστροφὴ
ἐγένετο
τῶν
πολίων
ἀλλ? |
[1, 17] |
τῇ
στρατιῇ.
τὰς
δὲ
οἰκίας
|
οὐ |
κατέβαλλε
ὁ
Λυδὸς
τῶνδε
εἵνεκα, |
[1, 138] |
λεύκην
ἔχῃ,
ἐς
πόλιν
οὗτος
|
οὐ |
κατέρχεται
οὐδὲ
συμμίσγεται
τοῖσι
ἄλλοισι |
[1, 14] |
τάλαντα?
ἀληθέι
δὲ
λόγῳ
χρεωμένῳ
|
οὐ |
Κορινθίων
τοῦ
δημοσίου
ἐστὶ
ὁ |
[1, 113] |
οὔνομα
ἄλλο
κού
τι
καὶ
|
οὐ |
Κῦρον
θεμένη.
~καὶ
ὅτε
ἦν |
[1, 114] |
ὑπὸ
Κύρου
ἤντησε,
λέγων
δὲ
|
οὐ |
Κύρου
οὐ
γάρ
κω
ἦν |
[1, 187] |
αὐτῶν
τῶν
γραμμάτων
ἐπικαλεομένων,
μὴ
|
οὐ |
λαβεῖν
αὐτά?
τῇσι
δὲ
πύλῃσι |
[1, 158] |
χρησμῷ
καὶ
δοκέων
τοὺς
θεοπρόπους
|
οὐ |
λέγειν
ἀληθέως,
ἐς
ὃ
τὸ |
[1, 47] |
τὰ
λοιπὰ
τῶν
χρηστηρίων
ἐθέσπισε,
|
οὐ |
λέγεται
πρὸς
οὐδαμῶν?
ἐν
δὲ |
[1, 93] |
γῆ
ἡ)
Λυδίη
ἐς
συγγραφὴν
|
οὐ |
μάλα
ἔχει,
οἷά
τε
καὶ |
[1, 191] |
τὸ
μέσον
οἰκέοντας
τῶν
Βαβυλωνίων
|
οὐ |
μανθάνειν
ἑαλωκότας,
ἀλλὰ
τυχεῖν
γάρ |
[1, 39] |
ἐμὲ
φυλακὴν
ἔχειν?
τὸ
δὲ
|
οὐ |
μανθάνεις
ἀλλὰ
λέληθέ
σε
τὸ |
[1, 212] |
ἐκράτησας
παιδὸς
τοῦ
ἐμοῦ,
ἀλλ?
|
οὐ |
μάχῃ
κατὰ
τὸ
καρτερόν.
νῦν |
[1, 24] |
χάλκεον
|
οὐ |
μέγα
ἐπὶ
Ταινάρῳ,
ἐπὶ
δελφῖνος |
[1, 179] |
οὔνομα
αὐτῇ.
ἔνθα
ἐστὶ
ποταμὸς
|
οὐ |
μέγας?
Ἲς
καὶ
τῷ
ποταμῷ |
[1, 171] |
Κᾶρας
οὕτω
Κρῆτες
λέγουσι
γενέσθαι?
|
οὐ |
μέντοι
αὐτοί
γε
ὁμολογέουσι
τούτοισι |
[1, 196] |
κάλλιστος
νόμος
οὗτός
σφι
ἦν,
|
οὐ |
μέντοι
νῦν
γε
διατελέει
ἐών, |
[1, 80] |
τε
τῷ
Κροίσῳ
ἡ
ἐλπίς.
|
οὐ |
μέντοι
οἵ
γε
Λυδοὶ
τὸ |
[1, 104] |
παραμειβομένοισι
εἶναι
ἐν
τῇ
Μηδικῇ.
|
οὐ |
μέντοι
οἵ
γε
Σκύθαι
ταύτῃ |
[1, 51] |
ῥέει
τὸ
ὕδωρ,
Λακεδαιμονίων
ἐστί,
|
οὐ |
μέντοι
τῶν
γε
περιρραντηρίων
οὐδέτερον. |
[1, 171] |
τοῖσι
Καρσὶ
ἐγένοντο,
τούτοισι
δὲ
|
οὐ |
μέτα.
~οἱ
δὲ
Καύνιοι
αὐτόχθονες |
[1, 207] |
τὰς
σὰς
ἐλῶσι.
νικῶν
δὲ
|
οὐ |
νικᾷς
τοσοῦτον
ὅσον
εἰ
διαβὰς |
[1, 11] |
ἐμὲ
γυμνήν
θεησάμενον
καὶ
ποιήσαντα
|
οὐ |
νομιζόμενα"
ὁ
δὲ
Γύγης
τέως |
[1, 31] |
σφι
βόες
ἐκ
τοῦ
ἀγροῦ
|
οὐ |
παρεγίνοντο
ἐν
ὥρῃ?
ἐκκληιόμενοι
δὲ |
[1, 94] |
διάγειν
λιπαρέοντας,
μετὰ
δὲ
ὡς
|
οὐ |
παύεσθαι,
ἄκεα
δίζησθαι,
ἄλλον
δὲ |
[1, 133] |
δέ
τι
παραφέροιτο,
ἐσθίοντας
ἂν
|
οὐ |
παύεσθαι.
οἴνῳ
δὲ
κάρτα
προσκέαται, |
[1, 155] |
τέλος
τῶν
γινομένων
τούτων
ἐμοί;
|
οὐ |
παύσονται
Λυδοί,
ὡς
οἴκασι,
πρήγμάτα |
[1, 84] |
ὁ
πρότερον
βασιλεὺς
Σαρδίων
μούνῃ
|
οὐ |
περιήνεικε
τὸν
λέοντα
τὸν
οἱ |
[1, 152] |
μηδεμίαν
πόλιν
σιναμωρέειν,
ὡς
αὐτῶν
|
οὐ |
περιοψομένων.
~ταῦτα
εἰπόντος
τοῦ
κήρυκος, |
[1, 182] |
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι,
ἐμοὶ
μὲν
|
οὐ |
πιστὰ
λέγοντες,
τὸν
θεὸν
αὐτὸν |
[1, 212] |
στρατοῦ
κατυβρίσας.
εἰ
δὲ
ταῦτα
|
οὐ |
ποιήσεις,
ἥλιον
ἐπόμνυμί
τοι
τὸν |
[1, 193] |
δένδρον
μέγαθος
γίνεται,
ἐξεπιστάμενος
μνήμην
|
οὐ |
ποιήσομαι,
εὖ
εἰδὼς
ὅτι
τοῖσι |
[1, 104] |
ὁδός,
ἐκ
δὲ
τῆς
Κολχίδος
|
οὐ |
πολλὸν
ὑπερβῆναι
ἐς
τὴν
Μηδικήν, |
[1, 60] |
τε
καὶ
εὖ.
~μετὰ
δὲ
|
οὐ |
πολλὸν
χρόνον
τὠυτὸ
φρονήσαντες
οἵ |
[1, 8] |
τῆς
γυναικὸς
ὑπερεπαινέων.
χρόνου
δὲ
|
οὐ |
πολλοῦ
διελθόντος
χρῆν
γὰρ
Κανδαύλῃ |
[1, 61] |
δόσι
τῶν
χρημάτων.
μετὰ
δέ,
|
οὐ |
πολλῷ
λόγῳ
εἰπεῖν,
χρόνος
διέφυ |
[1, 181] |
ἕτερον
δὲ
ἔσωθεν
τεῖχος
περιθέει,
|
οὐ |
πολλῷ
τεῳ
ἀσθενέστερον
τοῦ
ἑτέρου |
[1, 205] |
μετὰ
τοῦτο,
ὥς
οἱ
δόλῳ
|
οὐ |
προεχώρεε,
ἐλάσας
ἐπὶ
τὸν
Ἀράξεα |
[1, 84] |
τοῦτο
πειρησαμένης
τῆς
στρατιῆς
ὡς
|
οὐ |
προεχώρεε,
ἐνθαῦτα
τῶν
ἄλλων
πεπαυμένων |
[1, 39] |
δὲ
ὑπὸ
αἰχμῆς.
ἐπείτε
ὦν
|
οὐ |
πρὸς
ἄνδρας
ἡμῖν
γίνεται
ἡ |
[1, 75] |
ῥέεθρον
ἀποξηρανθῆναι.
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
|
οὐ |
προσίεμαι?
κῶς
γὰρ
ὀπίσω
πορευόμενοι |
[1, 199] |
ἐκλέγονται?
ἔνθα
ἐπεὰν
ἵζηται
γυνή,
|
οὐ |
πρότερον
ἀπαλλάσσεται
ἐς
τὰ
οἰκία |
[1, 140] |
σαφηνέως
περὶ
τοῦ
ἀποθανόντος,
ὡς
|
οὐ |
πρότερον
θάπτεται
ἀνδρὸς
Πέρσεω
ὁ |
[1, 140] |
μέντοι
ὡς
κρυπτόμενα
λέγεται
καὶ
|
οὐ |
σαφηνέως
περὶ
τοῦ
ἀποθανόντος,
ὡς |
[1, 216] |
γὰρ
Σκύθας
φασὶ
Ἕλληνες
ποιέειν,
|
οὐ |
Σκύθαι
εἰσὶ
οἱ
ποιέοντες
ἀλλὰ |
[1, 132] |
οὔτε
πῦρ
ἀνακαίουσι
μέλλοντες
θύειν,
|
οὐ |
σπονδῇ
χρέωνται,
οὐκὶ
αὐλῷ,
οὐ |
[1, 132] |
οὐ
σπονδῇ
χρέωνται,
οὐκὶ
αὐλῷ,
|
οὐ |
στέμμασι,
οὐκὶ
οὐλῇσι?
τῶν
δὲ |
[1, 163] |
εἰσὶ
οἱ
καταδέξαντες?
ἐναυτίλλοντο
δὲ
|
οὐ |
στρογγύλῃσι
νηυσὶ
ἀλλὰ
πεντηκοντέροισι.
ἀπικόμενοι |
[1, 45] |
σεωυτοῦ
καταδικάζεις
θάνατον.
εἶς
δὲ
|
οὐ |
σύ
μοι
τοῦδε
τοῦ
κακοῦ |
[1, 71] |
οὐκ
οἴνῳ
διαχρέωνται
ἀλλὰ
ὑδροποτέουσι,
|
οὐ |
σῦκα
δὲ
ἔχουσι
τρώγειν,
οὐκ |
[1, 91] |
ἢ
τὴν
Κύρου
λέγοι
ἀρχήν.
|
οὐ |
συλλαβὼν
δὲ
τὸ
ῥηθὲν
οὐδ? |
[1, 202] |
Κασπίη
θάλασσα
ἐστὶ
ἐπ?
ἑωυτῆς,
|
οὐ |
συμμίσγουσα
τῇ
ἑτέρῃ
θαλάσσῃ.
τὴν |
[1, 92] |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
πολλὰ
καὶ
|
οὐ |
τὰ
εἰρημένα
μοῦνα.
ἐν
μὲν |
[1, 153] |
ἐξαπατῶσι?
τοῖσι,
ἢν
ἐγὼ
ὑγιαίνω,
|
οὐ |
τὰ
Ἰώνων
πάθεα
ἔσται
ἔλλεσχα |
[1, 139] |
τελευτῶντα
τῶν
Περσέων
τὰ
οὐνόματα,
|
οὐ |
τὰ
μὲν
τὰ
δ?
οὔ, |
[1, 121] |
γὰρ
ἐγὼ
δι?
ὄψιν
ὀνείρου
|
οὐ |
τελέην
ἠδίκεον,
τῇ
σεωυτοῦ
δὲ |
[1, 159] |
δύναμιν
τὸν
ἱκέτην
ἐς
τόδε
|
οὐ |
τετολμήκαμεν
ἐκδιδόναι,
πρὶν
ἂν
τὸ |
[1, 109] |
ἐστὶ
ποιέειν;
ὁ
δὲ
ἀμείβεται
|
οὐ |
τῇ
ἐνετέλλετο
Ἀστυάγης,
οὐδ?
εἰ |
[1, 142] |
τε
καὶ
αὐχμώδεος.
γλῶσσαν
δὲ
|
οὐ |
τὴν
αὐτὴν
οὗτοι
νενομίκασι,
ἀλλὰ |
[1, 167] |
ἔχρησε
κτίσαι
ἥρων
ἐόντα,
ἀλλ?
|
οὐ |
τὴν
νῆσον.
~Φωκαίης
μέν
νυν |
[1, 207] |
γὰρ
δὴ
ὅτι
νικῶντες
Μασσαγέται
|
οὐ |
τὸ
ὀπίσω
φεύξονται
ἀλλ?
ἐπ? |
[1, 66] |
μ?
αἰτεῖς?
μέγα
μ?
αἰτεῖς?
|
οὐ |
τοι
δώσω.
πολλοὶ
ἐν
Ἀρκαδίῃ |
[1, 91] |
ἑωυτοῦ
εἶναι
τὴν
ἁμαρτάδα
καὶ
|
οὐ |
τοῦ
θεοῦ.
κατὰ
μὲν
δὴ |
[1, 117] |
εἶδε
τὸν
βουκόλον
ἔνδον
ἐόντα,
|
οὐ |
τρέπεται
ἐπὶ
ψευδέα
ὁδόν,
ἵνα |
[1, 37] |
ἀκηκοὼς
τῶν
ἐδέοντο
οἱ
Μυσοί.
|
οὐ |
φαμένου
δὲ
τοῦ
Κροίσου
τόν |
[1, 126] |
ὑμέας
ἥγημαι
ἄνδρας
Μήδων
εἶναι
|
οὐ |
φαυλοτέρους
οὔτε
τἄλλα
οὔτε
τὰ |
[1, 99] |
σύντροφοί
τε
ἐκείνῳ
καὶ
οἰκίης
|
οὐ |
φλαυροτέρης
οὐδὲ
ἐς
ἀνδραγαθίην
λειπόμενοι, |
[1, 109] |
τοιοῦτον
ὑπηρετήσω.
πολλῶν
δὲ
εἵνεκα
|
οὐ |
φονεύσω
μιν,
καὶ
ὅτι
αὐτῷ |
[1, 47] |
θαλάσσης,
καὶ
κωφοῦ
συνίημι,
καὶ
|
οὐ |
φωνεῦντος
ἀκούω.
ὀδμή
μ?
ἐς |
[1, 138] |
δὲ
οὔτε
ἐνουρέουσι
οὔτε
ἐμπτύουσι,
|
οὐ |
χεῖρας
ἐναπονίζονται,
οὐδὲ
ἄλλον
οὐδένα |