Livre, Chapitre |
[1, 132] |
θυσίας
ποιέεσθαι.
ἐπισχὼν
δὲ
ὀλίγον
|
χρόνον |
ἀποφέρεται
ὁ
θύσας
τὰ
κρέα |
[1, 175] |
Καρίην
ἀνδρῶν
μοῦνοί
τε
ἀντέσχον
|
χρόνον |
Ἁρπάγῳ
καὶ
πρήγματα
παρέσχον
πλεῖστα, |
[1, 116] |
συμβαίνειν.
ἐκπλαγεὶς
δὲ
τούτοισι
ἐπὶ
|
χρόνον |
ἄφθογγος
ἦν?
μόγις
δὲ
δή |
[1, 12] |
ὁ
Πάριος
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
|
χρόνον |
γενόμενος
ἐν
ἰάμβῳ
τριμέτρῳ
ἐπεμνήσθη. |
[1, 54] |
γίνεσθαι
Δελφὸν
ἐς
τὸν
αἰεὶ
|
χρόνον. |
~δωρησάμενος
δὲ
τοὺς
Δελφοὺς
ὁ |
[1, 79] |
μάχην.
ἦν
δὲ
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
ἔθνος
οὐδὲν
ἐν
τῇ
Ἀσίῃ |
[1, 47] |
ἀπὸ
ταύτης
ἡμερολογέοντας
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
ἑκατοστῇ
ἡμέρῃ
χρᾶσθαι
τοῖσι
χρηστηρίοισι, |
[1, 183] |
τῷ
τεμένεϊ
τούτῳ
ἔτι
τὸν
|
χρόνον |
ἐκεῖνον
καὶ
ἀνδριὰς
δυώδεκα
πηχέων |
[1, 173] |
Λύκου
τὴν
ἐπωνυμίην
Λύκιοι
ἀνὰ
|
χρόνον |
ἐκλήθησαν.
νόμοισι
δὲ
τὰ
μὲν |
[1, 81] |
πολιορκίη.
Κροῖσος
δὲ
δοκέων
οἱ
|
χρόνον |
ἐπὶ
μακρὸν
ἔσεσθαι
τὴν
πολιορκίην |
[1, 68] |
σοφίῃ.
ἐούσης
γὰρ
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
ἐπιμιξίης
πρὸς
τοὺς
Τεγεήτας,
ἐλθὼν |
[1, 29] |
Ἑλλάδος
σοφισταί,
οἳ
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
ἐτύγχανον
ἐόντες,
ὡς
ἕκαστος
αὐτῶν |
[1, 191] |
ὁρτήν,
χορεύειν
τε
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
καὶ
ἐν
εὐπαθείῃσι
εἶναι,
ἐς |
[1, 67] |
κατὰ
δὲ
τὸν
κατὰ
Κροῖσον
|
χρόνον |
καὶ
τὴν
Ἀναξανδρίδεώ
τε
καὶ |
[1, 171] |
ἁπάντων
κατὰ
τοῦτον
ἅμα
τὸν
|
χρόνον |
μακρῷ
μάλιστα.
καί
σφι
τριξὰ |
[1, 199] |
γὰρ
τριέτεα
καὶ
τετραέτεα
μετεξέτεραι
|
χρόνον |
μένουσι.
ἐνιαχῇ
δὲ
καὶ
τῆς |
[1, 108] |
σὲ
καὶ
ἐς
τὸν
μετέπειτα
|
χρόνον |
μηδὲν
ἐξαμαρτεῖν.
ἀλλ?
εἲ
τοι |
[1, 21] |
ποιήσασθαι
Θρασυβούλῳ
τε
καὶ
Μιλησίοισι
|
χρόνον |
ὅσον
ἂν
τὸν
νηὸν
οἰκοδομέῃ. |
[1, 199] |
ὅσαι
δὲ
ἄμορφοι
αὐτέων
εἰσί,
|
χρόνον |
πολλὸν
προσμένουσι
οὐ
δυνάμεναι
τὸν |
[1, 1] |
τὸ
δὲ
Ἄργος
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
προεῖχε
ἅπασι
τῶν
ἐν
τῇ |
[1, 77] |
δὲ
καὶ
Λακεδαιμονίοισι
παρεῖναι
ἐς
|
χρόνον |
ῥητόν
ἁλίσας
τε
δὴ
τούτους |
[1, 82] |
Σπαρτιήτῃσι
κατ?
αὐτὸν
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
συνεπεπτώκεε
ἔρις
ἐοῦσα
πρὸς
Ἀργείους |
[1, 75] |
δὴ
εἶναι
κω
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
τὰς
γεφύρας
ταύτας)
λέγεται
παρεόντα |
[1, 214] |
τε
καὶ
τοῖσι
ἐγχειριδίοισι
συνέχεσθαι.
|
χρόνον |
τε
δὴ
ἐπὶ
πολλὸν
συνεστάναι |
[1, 85] |
τοῦτο
ἤδη
ἐφώνεε
τὸν
πάντα
|
χρόνον |
τῆς
ζόης.
~οἱ
δὲ
Πέρσαι |
[1, 65] |
μέν
νυν
Ἀθηναίους
τοιαῦτα
τὸν
|
χρόνον |
τοῦτον
ἐπυνθάνετο
ὁ
Κροῖσος
κατέχοντα, |
[1, 73] |
τὴν
Μηδικήν?
ἐτυράννευε
δὲ
τὸν
|
χρόνον |
τοῦτον
Μήδων
Κυαξάρης
ὁ
Φραόρτεω |
[1, 77] |
ἐπεποίητο
συμμαχίη,
ἐτυράννευε
δὲ
τὸν
|
χρόνον |
τοῦτον
τῶν
Βαβυλωνίων
Λαβύνητος)
ἐπαγγείλας |
[1, 59] |
Πεισιστράτου
τοῦ
Ἱπποκράτεος
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον |
τυραννεύοντος
Ἀθηναίων.
Ἱπποκράτεϊ
γὰρ
ἐόντι |
[1, 60] |
εὖ.
~μετὰ
δὲ
οὐ
πολλὸν
|
χρόνον |
τὠυτὸ
φρονήσαντες
οἵ
τε
τοῦ |