Livre, Chapitre |
[1, 119] |
ἔτεα
τρία
καὶ
δέκα
κου
|
μάλιστα |
γεγονώς,
τοῦτον
ἐκπέμπεν
ἰέναι
τε |
[1, 138] |
πολλῶν
μὲν
καὶ
ἄλλων
εἵνεκα,
|
μάλιστα |
δὲ
ἀναγκαίην
φασὶ
εἶναι
τὸν |
[1, 194] |
τὸν
ποταμὸν
φέρεσθαι,
φορτίων
πλήσαντες?
|
μάλιστα |
δὲ
βίκους
φοινικηίους
κατάγουσι
οἴνου |
[1, 132] |
κρέα
ὑποπάσας
ποίην
ὡς
ἁπαλωτάτην,
|
μάλιστα |
δὲ
τὸ
τρίφυλλον,
ἐπὶ
ταύτης |
[1, 133] |
λόγος
αἱρέει.
~ἡμέρην
δὲ
ἁπασέων
|
μάλιστα |
ἐκείνην
τιμᾶν
νομίζουσι
τῇ
ἕκαστος |
[1, 97] |
κατηκόντων.
ὡς
δ?
ἐγὼ
δοκέω,
|
μάλιστα |
ἔλεγον
οἱ
τοῦ
Δηιόκεω
φίλοι |
[1, 90] |
Ἑλλήνων,
τὸν
ἐγὼ
ἐτίμησα
θεῶν
|
μάλιστα, |
ἐπειρέσθαι
πέμψαντα
τάσδε
τὰς
πέδας, |
[1, 209] |
τότε
ἡλικίην
ἐς
εἴκοσί
κου
|
μάλιστα |
ἔτεα,
καὶ
οὗτος
κατελέλειπτο
ἐν |
[1, 132] |
θεόν,
ἐστεφανωμένος
τὸν
τιάραν
μυρσίνῃ
|
μάλιστα. |
ἑωυτῷ
μὲν
δὴ
τῷ
θύοντι |
[1, 135] |
δὲ
νόμαια
Πέρσαι
προσίενται
ἀνδρῶν
|
μάλιστα. |
καὶ
γὰρ
δὴ
τὴν
Μηδικὴν |
[1, 171] |
τοῦτον
ἅμα
τὸν
χρόνον
μακρῷ
|
μάλιστα. |
καί
σφι
τριξὰ
ἐξευρήματα
ἐγένετο, |
[1, 138] |
οὐδένα
περιορῶσι,
ἀλλὰ
σέβονται
ποταμοὺς
|
μάλιστα. |
~καὶ
τόδε
ἄλλο
σφι
ὧδε |
[1, 1] |
φορτίων
τῶν
σφι
ἦν
θυμός
|
μάλιστα? |
καὶ
τοὺς
Φοίνικας
διακελευσαμένους
ὁρμῆσαι |
[1, 60] |
αὐτὴ
ἡ
Ἀηθναίη
τιμήσασα
ἀνθρώπων
|
μάλιστα |
κατάγει
ἐς
τὴν
ἑωυτῆς
ἀκρόπολιν. |
[1, 187] |
τοιήνδε
τινὰ
ἐμηχανήσατο?
ὕπερ
τῶν
|
μάλιστα |
λεωφόρων
πυλέων
τοῦ
ἄστεος
τάφον |
[1, 14] |
ἀνέθηκε
ἄλλον
τε
καὶ
τοῦ
|
μάλιστα |
μνήμην
ἄξιον
ἔχειν
ἐστί,
κρητῆρες |
[1, 170] |
παρεῖχε
ἂν
σφι
εὐδαιμονέειν
Ἑλλήνων
|
μάλιστα? |
ὃς
ἐκέλευε
κοινῷ
στόλῳ
Ἴωνας |
[1, 56] |
ἔπεσι
ὁ
Κροῖσος
πολλόν
τι
|
μάλιστα |
πάντων
ἥσθη,
ἐλπίζων
ἡμίονον
οὐδαμὰ |
[1, 58] |
ἐς
πλῆθος
τῶν
ἐθνέων,
Πελασγῶν
|
μάλιστα |
προσκεχωρηκότων
αὐτῷ
καὶ
ἄλλων
ἐθνέων |
[1, 185] |
τὴν
Νίνον,
προεφυλάξατο
ὅσα
ἐδύνατο
|
μάλιστα. |
πρῶτα
μὲν
τὸν
Εὐφρήτην
ποταμὸν |
[1, 20] |
Μιλήτου
τυραννεύοντι
ξεῖνον
ἐς
τὰ
|
μάλιστα, |
πυθόμενον
τὸ
χρηστήριον
τὸ
τῷ |
[1, 90] |
τῶν
χρηστηρίων
τὰς
ὑποκρίσιας
καὶ
|
μάλιστα |
τὰ
ἀναθήματα,
καὶ
ὡς
ἐπαερθεὶς |
[1, 174] |
τε
ἄλλα
τοῦ
σώματος
καὶ
|
μάλιστα |
τὰ
περὶ
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
θραυομένης |
[1, 186] |
τοῦτο
δὲ
κατὰ
μέσην
κου
|
μάλιστα |
τὴν
πόλιν
τοῖσι
λίθοισι
τοὺς |
[1, 90] |
ὦ
δέσποτα,
ἐάσας
με
χαριεῖ
|
μάλιστα |
τὸν
θεὸν
τῶν
Ἑλλήνων,
τὸν |
[1, 86] |
ἐς
ἅπαν
τὸ
ἀνθρώπινον
καὶ
|
μάλιστα |
τοὺς
παρὰ
σφίσι
αὐτοῖσι
ὀλβίους |
[1, 8] |
αἰχμοφόρων
Γύγης
ὁ
Δασκύλου
ἀρεσκόμενος
|
μάλιστα, |
τούτῳ
τῷ
Γύγῃ
καὶ
τὰ |
[1, 73] |
τὴν
ἑωυτοῦ
μοῖραν
βουλόμενος,
καὶ
|
μάλιστα |
τῷ
χρηστηρίῳ
πίσυνος
ἐὼν
καὶ |
[1, 11] |
τάχιστα
ἐγεγόνεε,
τῶν
οἰκετέων
τοὺς
|
μάλιστα |
ὥρα
πιστοὺς
ἐόντας
ἑωυτῇ,
ἑτοίμους |