Livre, Chapitre
[1, 60]	ἀγαθῷ νόῳ Πεισίστρατον, τὸν αὐτὴ	ἡ	Ἀηθναίη τιμήσασα ἀνθρώπων μάλιστα κατάγει
[1, 193]	Βαβυλωνίη χώρη πᾶσα, κατά περ	ἡ	Αἰγυπτίη, κατατέτμηται ἐς διώρυχας· καὶ
[1, 84]	ἀπότομός τε γὰρ ἐστι\ ταύτῃ	ἡ	ἀκρόπολις καὶ ἄμαχος· τῇ οὐδὲ
[1, 119]	καὶ μεγάλα ποιησάμενος ὅτι τε	ἡ	ἁμαρτὰς οἱ ἐς δέον ἐγεγόνεε
[1, 192]	δυνάμι τῆς ἄλλης Ἀσίης. καὶ	ἡ	ἀρχὴ τῆς χώρης ταύτης, τὴν
[1, 192]	λοιπὴ πᾶσα Ἀσίη. οὕτω τριτημορίη	ἡ	Ἀσσυρίη χώρη τῇ δυνάμι τῆς
[1, 46]	τοῦ παιδὸς ἐστερημένος. μετὰ δὲ	ἡ	Ἀστυάγεος τοῦ Κυαξάρεω ἡγεμονίη καταιρεθεῖσα
[1, 179]	θρόμβους ἀσφάλτου ἀναδιδοῖ πολλούς, ἔνθεν	ἡ	ἄσφαλτος ἐς τὸ ἐν Βαβυλῶνι
[1, 202]	καὶ ἡ ἔξω στηλέων θάλασσα	ἡ	Ἀτλαντὶς καλεομένη καὶ ἡ Ἐρυθρὴ
[1, 180]	τεῖχος ἐκομίσθη. ~ἐτετείχιστο μέν νυν	ἡ	Βαβυλὼν τρόπῳ τοιῷδε, ἔστι δὲ
[1, 192]	τοὺς τέσσερας μῆνας τρέφει μιν	ἡ	Βαβυλωνίη χωρῇ, τοὺς δὲ ὀκτὼ
[1, 11]	ἐώθεε γὰρ καὶ πρόσθε, ὅκως	ἡ	βασίλεια καλέοι, φοιτᾶν. ὡς δὲ
[1, 187]	θήκας ἀνέῳγες" αὕτη μέν νυν	ἡ	βασίλεια τοιαύτη τις λέγεται γενέσθαι.
[1, 187]	μέχρι οὗ ἐς Δαρεῖον περιῆλθε	ἡ	βασιληίη· Δαρείῳ δὲ καὶ δεινὸν
[1, 193]	χερσί τε καὶ κηλωνηίοισι ἀρδόμενος.	ἡ	γὰρ Βαβυλωνίη χώρη πᾶσα, κατά
[1, 204]	καὶ ἐποτρύνοντα ἦν, πρῶτον μὲν	ἡ	γένεσις, τὸ δοκέειν πλέον τι
[1, 179]	ἵνα τε ἐκ τῆς τάφρου	ἡ	γῆ ἀναισιμώθη, καὶ τὸ τεῖχος
[1, 111]	ἐπέστη, οἷα ἐξ ἀέλπτου ἰδοῦσα	ἡ	γυνὴ εἴρετο προτέρη ὅ τι
[1, 111]	τῷ δ᾽ ἄρα καὶ αὐτῷ	ἡ	γυνή, ἐπίτεξ ἐοῦσα πᾶσαν ἡμέρην,
[1, 10]	κοίτην, ὑπεκδὺς ἐχώρεε ἔξω, καὶ	ἡ	γυνὴ ἐπορᾷ μιν ἐξιόντα. μαθοῦσὰ
[1, 10]	μετὰ ταῦτα αὐτίκα παρῆν καὶ	ἡ	γυνή. ἐσελθοῦσαν δὲ καὶ τιθεῖσαν
[1, 9]	δ᾽ ἐμὲ ἐσελθόντα παρέσται καὶ	ἡ	γυνὴ ἡ ἐμὴ ἐς κοῖτον.
[1, 113]	πρὸς τὰ παρεόντα εὖ λέγειν	ἡ	γυνή, καὶ αὐτίκα ἐποίεε ταῦτα·
[1, 61]	μέν νυν πρῶτα ἔκρυπτε ταῦτα	ἡ	γυνή, μετὰ δὲ εἴτε ἱστορεύσῃ
[1, 112]	ἄρα τὸν ἄνδρα, δευτέρα λέγει	ἡ	γυνὴ τάδε. ἐπεὶ τοίνυν οὐ
[1, 11]	δὲ ὁ Γύγης ἀπίκετο, ἔλεγε	ἡ	γυνὴ τάδε. νῦν τοί δυῶν
[1, 113]	τούτων Κῦρον ὀνομασθέντα παραλαβοῦσα ἔτρεφε	ἡ	γυνὴ τοῦ βουκόλου, οὔνομα ἄλλο
[1, 198]	θυμίημα καταγιζόμενον ἵζει, ἑτέρωθι δὲ	ἡ	γυνὴ τὠυτὸ τοῦτο ποιέει, ὄρθρου
[1, 187]	τοῖσι πολιήτῃσι γέφυρα ἦν κατεσκευασμένη.	~ἡ	δ᾽ αὐτὴ αὕτη βασίλεια καὶ
[1, 32]	σπερχθεὶς εἶπε ὦ ξεῖνε Ἀθηναῖε,	ἡ	δ᾽ ἡμετέρη εὐδαιμονίη οὕτω τοι
[1, 110]	ὑψηλή τε καὶ ἴδῃσι συνηρεφής,	ἡ	δὲ ἄλλη Μηδικὴ χωρῇ ἐστὶ
[1, 192]	προσήιε ἑκάστης ἡμέρης ἀρτάβη μεστή.	ἡ	δὲ ἀρτάβη, μέτρον ἐὸν Περσικόν,
[1, 165]	μὴ αἳ μὲν ἐμπόριον γένωνται,	ἡ	δὲ αὐτῶν νῆσος ἀποκληισθῇ τούτου
[1, 210]	μὲν τελευτήσειν αὐτοῦ ταύτῃ μέλλοι,	ἡ	δὲ βασιληίη αὐτοῦ περιχωρέοι ἐς
[1, 193]	ἄρχοντι τῆς Βαβυλῶνος ὑπῆρχε ἐόντα.	~ἡ	δὲ γῆ τῶν Ἀσσυρίων ὕεται
[1, 111]	τοῦ τόκου τῆς γυναικὸς ἀρρωδέων,	ἡ	δὲ γυνὴ ὅ τι οὐκ
[1, 185]	ἀνὰ τὸ πεδίον πᾶν πελαγίζειν.	~ἡ	δὲ δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης
[1, 203]	ἡ Ἐρυθρὴ μία ἐοῦσα τυγχάνει.	~ἡ	δὲ Κασπίη ἐστὶ ἑτέρη ἐπ᾽
[1, 202]	καθαροῦ ἐς τὴν Κασπίην θάλασσαν.	ἡ	δὲ Κασπίη θάλασσα ἐστὶ ἐπ᾽
[1, 79]	ἀνδρηιότερον οὔτε ἀλκιμώτερον τοῦ Λυδίου.	ἡ	δὲ μάχη σφέων ἦν ἀπ᾽
[1, 31]	μητέρα αὐτῶν, οἵων τέκνων ἐκύρησε·	ἡ	δὲ μήτηρ περιχαρής ἐοῦσα τῷ
[1, 142]	οἰκέαται, Σάμον τε καὶ Χίον,	ἡ	δὲ μία ἐν τῇ ἠπείρῳ
[1, 148]	ἐξαραιρημένος ὑπὸ Ἰώνων Ποσειδέωνι Ἑλικωνίῳ.	ἡ	δὲ Μυκάλη ἐστὶ τῆς ἠπείρου
[1, 76]	Καππαδοκίης ἐς τὴν Πτερίην καλεομένην	ἡ	δὲ Πτερίη ἐστὶ τῆς χώρης
[1, 85]	Δελφοὺς περὶ αὐτοῦ ἐπεπόμφεε χρησομένους.	ἡ	δὲ Πυθίη οἱ εἶπε τάδε.
[1, 55]	οἱ πολυχρόνιος ἔσται ἡ μουναρχίη.	ἡ	δὲ Πυθίη οἱ χρᾷ τάδε.
[1, 167]	ἔπεμπον βουλόμενοι ἀκέσασθαι τὴν ἁμαρτάδα.	ἡ	δὲ Πυθίη σφέας ἐκέλευσε ποιέειν
[1, 67]	κατύπερθε τῷ πολέμῳ Τεγεητέων γενοίατο.	ἡ	δὲ Πυθίη σφι ἔχρησε τὰ
[1, 66]	ἐπὶ πάσῃ τῇ Ἀρκάδων χωρῇ.	ἡ	δὲ Πυθίη σφι χρᾷ τάδε.
[1, 174]	Δελφοὺς θεοπρόπους ἐπειρησομένους τὸ ἀντίξοον.	ἡ	δὲ Πυθίη σφι, ὡς αὐτοὶ
[1, 205]	λόγῳ θέλων γυναῖκα ἣν ἔχειν.	ἡ	δὲ Τόμυρις συνιεῖσα οὐκ αὐτήν
[1, 208]	αὐτὸν καὶ εὖ ποιέειν, ἢν	ἡ	διάβασις ἡ ἐπὶ Μασσαγέτας μὴ
[1, 22]	πυνθάνομαι, δι᾽ οὐδὲν ἄλλο ἐγένετο	ἡ	διαλλαγή. ἐλπίζων γὰρ ὁ Ἀλυάττης
[1, 129]	παιδὸς ἐθοίνησε, ὅ τι εἴη	ἡ	ἐκείνου δουλοσύνη ἀντὶ τῆς βασιληίης.
[1, 80]	ἀνέστρεφον, διέφθαρτό τε τῷ Κροίσῳ	ἡ	ἐλπίς. οὐ μέντοι οἵ γε
[1, 9]	ἐσελθόντα παρέσται καὶ ἡ γυνὴ	ἡ	ἐμὴ ἐς κοῖτον. κεῖται δὲ
[1, 202]	γὰρ Ἕλληνὲς ναυτίλλονται πᾶσα καὶ	ἡ	ἔξω στηλέων θάλασσα ἡ Ἀτλαντὶς
[1, 208]	εὖ ποιέειν, ἢν ἡ διάβασις	ἡ	ἐπὶ Μασσαγέτας μὴ ὀρθωθῇ, ταῦτα
[1, 11]	ἐμέ ἐπεδέξατο γυμνήν, ὑπνωμένῳ δὲ	ἡ	ἐπιχείρησις ἔσται" ~ὡς δὲ ἤρτυσαν
[1, 202]	θάλασσα ἡ Ἀτλαντὶς καλεομένη καὶ	ἡ	Ἐρυθρὴ μία ἐοῦσα τυγχάνει. ~ἡ
[1, 32]	διηκοσιέων καὶ ἑξακισχιλιέων καὶ δισμυριέων,	ἡ	ἑτέρη αὐτέων τῇ ἑτέρῃ ἡμέρῃ
[1, 204]	τι εἶναι ἀνθρώπου, δευτέρα δὲ	ἡ	εὐτυχίη ἡ κατὰ τοὺς πολέμους
[1, 32]	δυνατὸς ἐκείνῳ ἐνεῖκαι, ταῦτα δὲ	ἡ	εὐτυχίη οἱ ἀπερύκει, ἄπηρος δὲ
[1, 103]	Λυδοῖσι ἐστὶ μαχεσάμενος ὅτε νὺξ	ἡ	ἡμέρη ἐγένετό σφι μαχομένοισι, καὶ
[1, 175]	αὐτοῖσί τε καὶ τοῖσι περιοίκοισι,	ἡ	ἱρείη τῆς Ἀθηναίης πώγωνα μέγαν
[1, 35]	μιν ἐκάθηρε. ἔστι δὲ παραπλησίη	ἡ	κάθαρσις τοῖσι Λυδοῖσι καὶ τοῖσι
[1, 174]	ἀπέργει, τὰ δὲ πρὸς νότον	ἡ	κατὰ Σύμην τε καὶ Ρόδον
[1, 204]	ἀνθρώπου, δευτέρα δὲ ἡ εὐτυχίη	ἡ	κατὰ τοὺς πολέμους γενομένη· ὅκῃ
[1, 174]	πᾶσά σφι ἐγίνετο· τῇ γὰρ	ἡ	Κνιδίη χώρη ἐς τὴν ἤπειρον
[1, 93]	τοῦ Κροίσου πατρὸς σῆμα, τοῦ	ἡ	κρηπὶς μὲν ἐστὶ λίθων μεγάλων,
[1, 82]	ἐν τῇ ἠπείρῳ χώρῇ καὶ	ἡ	Κυθηρίη νῆσος καὶ αἱ λοιπαὶ
[1, 122]	ἐν τῷ λόγῳ τὰ πάντα	ἡ	Κυνώ. οἱ δὲ τοκέες παραλαβόντες
[1, 192]	τοὺς δὲ ὀκτὼ τῶν μηνῶν	ἡ	λοιπὴ πᾶσα Ἀσίη. οὕτω τριτημορίη
[1, 93]	τοσαῦτα εἰρήσθω. ~θώματα δὲ γῆ	ἡ)	Λυδίη ἐς συγγραφὴν οὐ μάλα
[1, 39]	οὐ πρὸς ἄνδρας ἡμῖν γίνεται	ἡ	μάχη, μέτες με" ~ἀμείβεται Κροῖσος
[1, 193]	Αἰγυπτίη, κατατέτμηται ἐς διώρυχας· καὶ	ἡ	μεγίστη τῶν διωρύχων ἐστὶ νηυσιπέρητος,
[1, 93]	ποιέουσαι· ἐκδιδοῦσι δὲ αὐταὶ ἑωυτάς.	ἡ	μὲν δὴ περίοδος τοῦ σήματός
[1, 184]	δὲ δὴ καὶ γυναῖκες δύο.	ἡ	μὲν πρότερον ἄρξασα, τῆς ὕστερον
[1, 196]	πριάμενον, ἀλλ᾽ ἐγγυητὰς χρῆν καταστήσαντα	ἡ	μὲν συνοικήσειν αὐτῇ, οὕτω ἀπάγεσθαι.
[1, 74]	ἐν τῷ δὴ καὶ ἐγένετο	ἡ	μεταβολή. οἱ δὲ Λυδοί τε
[1, 82]	οἱ Λακεδαιμόνιοι. ἦν δὲ καὶ	ἡ	μέχρι Μαλέων ἡ πρὸς ἑσπέρην
[1, 110]	τοῦ Εὐξείνου· ταύτῃ μὲν γὰρ	ἡ	Μηδικὴ χωρῇ πρὸς Σασπείρων ὀρεινή
[1, 31]	τῆς ἁμάξης δέ σφι ὠχέετο	ἡ	μήτηρ· σταδίους δὲ πέντε καὶ
[1, 55]	χρηστηριαζόμενος, εἴ οἱ πολυχρόνιος ἔσται	ἡ	μουναρχίη. ἡ δὲ Πυθίη οἱ
[1, 11]	ἐκ τοῦ αὐτοῦ μὲν χωρίου	ἡ	ὁρμή ἔσται ὅθεν περ καὶ
[1, 209]	δέ οἱ ἐδόκεε μεγάλη εἶναι	ἡ	ὄψις, καλέσας Ὑστάσπεα καὶ ἀπολαβὼν
[1, 84]	περιήνεικε τὸν λέοντα τὸν οἱ	ἡ	παλλακὴ ἔτεκε, Τελμησσέων δικασάντων ὡς
[1, 163]	δὲ ἀφειδέως· καὶ γὰρ καὶ	ἡ	περίοδος τοῦ τείχεος οὐκ ὀλίγοι
[1, 68]	Λακεδαιμόνιοι· ἤδη δέ σφι καὶ	ἡ	πολλὴ τῆς Πελοποννήσου ἦν κατεστραμμένη.
[1, 182]	περ ἐν Πατάροισι τῆς Λυκίης	ἡ	πρόμαντις τοῦ θεοῦ, ἐπεὰν γένηται·
[1, 82]	δὲ καὶ ἡ μέχρι Μαλέων	ἡ	πρὸς ἑσπέρην Ἀργείων, ἥ τε
[1, 19]	περὶ τῆς νούσου. τοῖσι δὲ	ἡ	Πυθίη ἀπικομένοισι ἐς Δελφοὺς οὐκ
[1, 47]	θεῷ καὶ ἐπειρώτων τὸ ἐντεταλμένον,	ἡ	Πυθίη ἐν ἑξαμέτρῳ τόνῳ λέγει
[1, 167]	μαθόντες ὡς τὸν Κύρνον σφι	ἡ	Πυθίη ἔχρησε κτίσαι ἥρων ἐόντα,
[1, 65]	ἐσήιε ἐς τὸ μέγαρον, εὐθὺς	ἡ	Πυθίη λέγει τάδε. ἥκεις ὦ
[1, 67]	δὲ ταῦτα τοῖσι θεοπρόποισι λέγει	ἡ	Πυθίη τάδε. ἔστι τις Ἀρκαδίης
[1, 91]	τῇ ἑωυτοῦ συνοίκεε" ταῦτα μὲν	ἡ	Πυθίη ὑπεκρίνατο τοῖσι Λυδοῖσι, οἳ
[1, 13]	οὕτω Γύγης. τοσόνδε μέντοι εἶπε	ἡ	Πυθίη, ὡς Ἡρακλείδῃσι τίσις ἥξει
[1, 153]	λόγῳ ποιησάμενος τὴν πρώτην εἶναι.	ἡ	τε γὰρ Βαβυλών οἱ ἦν
[1, 206]	οἱ τοῦτον τὸν πόνον πέμψασα	ἡ	Τόμυρις κήρυκα ἔλεγε τάδε. ὦ
[1, 62]	ἐκ τῶν δήμων προσέρρεον, τοῖσι	ἡ	τυραννὶς πρὸ ἐλευθερίης ἦν ἀσπαστότερον.
[1, 109]	ἐς τὴν θυγατέρα ταύτην ἀναβῆναι	ἡ	τυραννίς, τῆς νῦν τὸν υἱὸν
[1, 191]	ἐπὶ τὴν λίμνην, τά περ	ἡ	τῶν Βαβυλωνίων βασίλεια ἐποίησε κατά
[1, 116]	προσφέρεσθαι ἐδόκεε ἐς ἑωυτὸν καὶ	ἡ	ὑπόκρισις ἐλευθερωτέρη εἶναι, ὅ τε
[1, 123]	Κῦρον κύων ἐξέθρεψε. ~ἐνθεῦτεν μὲν	ἡ	φάτις αὕτη κεχώρηκε. Κύρῳ δὲ
[1, 149]	αἵδε δὲ αἱ Αἰολίδες, Κύμη	ἡ	Φρικωνὶς καλεομένη, Λήρισαι, Νέον τεῖχος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005