Livre, Chapitre |
[1, 124] |
καὶ
ἤν
τε
ἐγὼ
ὑπὸ
|
Ἀστυάγεος |
ἀποδεχθέω
στρατηγὸς
ἀντία
σεῦ,
ἔστι |
[1, 109] |
παῖδα,
δεῖ
μέντοι
τῶν
τινα
|
Ἀστυάγεος |
αὐτοῦ
φονέα
γενέσθαι
καὶ
μὴ |
[1, 122] |
μὲν
γὰρ
ὡς
βουκόλου
τοῦ
|
Ἀστυάγεος |
εἴη
παῖς,
ἀπὸ
δὲ
τῆς |
[1, 116] |
ἔσω
οἱ
θεράποντες
κελεύσαντος
τοῦ
|
Ἀστυάγεος, |
ἐπεὶ
δὲ
ὑπελέλειπτο
ὁ
βουκόλος |
[1, 91] |
μὲν
γὰρ
ἦν
Μηδὶς
καὶ
|
Ἀστυάγεος |
θυγάτηρ
τοῦ
Μήδων
βασιλέος,
ὁ |
[1, 111] |
Μανδάνης
τε
εἴη
παῖς
τῆς
|
Ἀστυάγεος |
θυγατρὸς
καὶ
Καμβύσεω
τοῦ
Κύρου, |
[1, 112] |
φέρων
πρόθες,
τὸν
δὲ
τῆς
|
Ἀστυάγεος |
θυγατρὸς
παῖδα
ὡς
ἐξ
ἡμέων |
[1, 119] |
ἐκπέμπεν
ἰέναι
τε
κελεύων
ἐς
|
Ἀστυάγεος |
καὶ
ποιέειν
ὅ
τι
ἂν |
[1, 116] |
μουνόθεν,
τάδε
αὐτὸν
εἴρετο
ὁ
|
Ἀστυάγεος, |
κόθεν
λάβοι
τὸν
παῖδα
καὶ |
[1, 73] |
ἐὼν
καὶ
τίσασθαι
θέλων
ὑπὲρ
|
Ἀστυάγεος |
Κῦρον.
Ἀστυάγεα
γὰρ
τὸν
Κυαξάρεω, |
[1, 130] |
μάχῃ
νικηθέντες.
τότε
δὲ
ἐπὶ
|
Ἀστυάγεος |
οἱ
Πέρσαι
τε
καὶ
ὁ |
[1, 114] |
ἀλλὰ
πρὸς
τοῦ
βουκόλου
τοῦ
|
Ἀστυάγεος |
παιδός.
ὁ
δὲ
Ἀρτεμβάρης
ὀργῇ |
[1, 124] |
ἐπρήχθη,
καὶ
οἷα
ἐγὼ
ὑπὸ
|
Ἀστυάγεος |
πέπονθα,
ὅτι
σε
οὐκ
ἀπέκτεινα |
[1, 123] |
τάδε
οἱ
κατέργαστο·
ἐόντος
τοῦ
|
Ἀστυάγεος |
πικροῦ
ἐς
τοὺς
Μήδους,
συμμίσγων |
[1, 109] |
τῇ
ἑωυτοῦ
γυναικὶ
τὸν
πάντα
|
Ἀστυάγεος |
ῥηθέντα
λόγον.
ἣ
δὲ
πρὸς |
[1, 126] |
ὦν
ἐχόντων
ὧδε,
ἀπίστασθε
ἀπ᾽
|
Ἀστυάγεος |
τὴν
ταχίστην"
~Πέρσαι
μέν
νυν |
[1, 110] |
ἔπεμπε
ἐπὶ
τῶν
βουκόλων
τῶν
|
Ἀστυάγεος |
τὸν
ἠπίστατο
νομάς
τε
ἐπιτηδεοτάτας |
[1, 46] |
παιδὸς
ἐστερημένος.
μετὰ
δὲ
ἡ
|
Ἀστυάγεος |
τοῦ
Κυαξάρεω
ἡγεμονίη
καταιρεθεῖσα
ὑπὸ |