Livre, Chapitre |
[1, 59] |
συνεβούλευε
Ἱπποκράτεϊ
πρῶτα
μὲν
γυναῖκα
|
μὴ |
ἄγεσθαι
τεκνοποιὸν
ἐς
τὰ
οἰκία, |
[1, 196] |
τι
ἐξευρήκασι
νεωστὶ
γενέσθαι
ἵνα
|
μὴ |
ἀδικοῖεν
αὐτὰς
μηδ᾽
εἰς
ἑτέραν |
[1, 143] |
καὶ
λόγου
ἐλαχίστου·
ὅτι
γὰρ
|
μὴ |
Ἀθῆναι,
ἦν
οὐδὲν
ἄλλο
πόλισμα |
[1, 165] |
οὐκ
ἐβούλοντο
ὠνευμένοισι
πωλέειν,
δειμαίνοντες
|
μὴ |
αἳ
μὲν
ἐμπόριον
γένωνται,
ἡ |
[1, 84] |
γὰρ
ἦν
δεινὸν
κατὰ
τοῦτο
|
μὴ |
ἁλῷ
κοτέ.
ἀπότομός
τε
γὰρ |
[1, 207] |
ποταμόν.
ἢν
γὰρ
ἐγὼ
γνώμης
|
μὴ |
ἁμάρτω,
κεῖνοι
ἰδόμενοι
ἀγαθὰ
πολλὰ |
[1, 155] |
ὃ
δ᾽
ἀμείβετο
τοῖσιδε,
δείσας
|
μὴ |
ἀναστάτους
ποιήσῃ
τὰς
Σάρδις.
ὦ |
[1, 156] |
πρηθῆναι
σφέας,
ἐπιστάμενος
ὅτι
ἢν
|
μὴ |
ἀξιόχρεον
πρόφασιν
προτείνῃ,
οὐκ
ἀναπείσει |
[1, 120] |
τὸν
παῖδα,
εἰ
ἐπέζωσε
καὶ
|
μὴ |
ἀπέθανε
πρότερον.
ὁ
δὲ
ἀμείβεται |
[1, 193] |
ποιήσομαι,
εὖ
εἰδὼς
ὅτι
τοῖσι
|
μὴ |
ἀπιγμένοισι
ἐς
τὴν
Βαβυλωνίην
χώρην |
[1, 187] |
καὶ
γράμματα
λέγοντα
τάδε·
εἰ
|
μὴ |
ἄπληστός
τε
ἔας
χρημάτων
καὶ |
[1, 110] |
τάδε
τοὶ
ἐκέλευσε
εἰπεῖν,
ἢν
|
μὴ |
ἀποκτείνῃς
αὐτὸ
ἀλλὰ
τεῷ
τρόπῳ |
[1, 193] |
ψὴν
τὴν
βάλανον
ἐσδύνων
καὶ
|
μὴ |
ἀπορρέῃ
ὁ
καρπὸς
τοῦ
φοίνικος· |
[1, 155] |
ὥστε
οὐδὲν
δεινοί
τοι
ἔσονται
|
μὴ |
ἀποστέωσι"
~Κροῖσος
μὲν
δὴ
ταῦτά |
[1, 199] |
ἐστὶ
ὅσον
ὦν·
οὐ
γὰρ
|
μὴ |
ἀπώσηται·
οὐ
γάρ
οἱ
θέμις |
[1, 155] |
παρέχοντες
καὶ
αὐτοὶ
ἔχοντες.
φροντίζω
|
μὴ |
ἄριστον
ᾖ
ἐξανδραποδίσασθαι
σφέας.
ὁμοίως |
[1, 4] |
δῆλα
γὰρ
δὴ
ὅτι,
εἰ
|
μὴ |
αὐταὶ
ἐβούλοντο,
οὐκ
ἂν
ἡρπάζοντο. |
[1, 64] |
τε
τῶν
παραμεινάντων
Ἀθηναίων
καὶ
|
μὴ |
αὐτίκα
φυγόντων
παῖδας
λαβὼν
καὶ |
[1, 129] |
ἄλλῳ
τεῷ
τὴν
βασιληίην
καὶ
|
μὴ |
αὐτὸν
ἔχειν,
δικαιότερον
εἶναι
Μήδων |
[1, 95] |
ὦν
Περσέων
μετεξέτεροι
λέγουσι,
οἱ
|
μὴ |
βουλόμενοι
σεμνοῦν
τὰ
περὶ
Κῦρον |
[1, 126] |
ἀγαθά,
οὐδένα
πόνον
δουλοπρεπέα
ἔχουσι,
|
μὴ |
βουλομένοισι
δὲ
ἐμέο
πείθεσθαι
εἰσὶ |
[1, 85] |
πολλῶν
βασιλεῦ,
μέγα
νήπιε
Κροῖσε,
|
μὴ |
βούλου
πολύευκτον
ἰὴν
ἀνὰ
δώματ᾽ |
[1, 183] |
βωμοῦ
οὐκ
ἔξεστι
θύειν
ὅτι
|
μὴ |
γαλαθηνὰ
μούνᾳ,
ἐπὶ
δὲ
τοῦ |
[1, 32] |
πεντακισχιλίας
καὶ
δισμυρίας,
ἐμβολίμου
μηνὸς
|
μὴ |
γινομένου·
εἰ
δὲ
δὴ
ἐθελήσει |
[1, 181] |
νύκτα
οὐδεὶς
ἐναυλίζεται
ἀνθρώπων
ὅτι
|
μὴ |
γυνὴ
μούνη
τῶν
ἐπιχωρίων,
τὴν |
[1, 8] |
γυναικῶν
καλλίστην,
καὶ
σέο
δέομαι
|
μὴ |
δέεσθαι
ἀνόμων"
~Ὃ
μὲν
δὴ |
[1, 186] |
ταῦτα
ἀπαιρέεσκον
τοῦδε
εἵνεκα,
ἵνα
|
μὴ |
διαφοιτέοντες
τὰς
νύκτας
κλέπτοιεν
παρ᾽ |
[1, 210] |
ὁ
Ὑστάσπης
τοῖσιδε.
ὦ
βασιλεῦ,
|
μὴ |
εἴη
ἀνὴρ
Πέρσης
γεγονὼς
ὅστις |
[1, 17] |
οἱ
Μιλήσιοι
ἐπεκράτεον,
ὥστε
ἐπέδρης
|
μὴ |
εἶναι
ἔργον
τῇ
στρατιῇ.
τὰς |
[1, 120] |
τε
καὶ
ἐβασίλευσε
ὁ
παῖς
|
μὴ |
ἐκ
προνοίης
τινός,
θάρσεέ
τε |
[1, 209] |
τῆς
ὄψιος
ταύτης
οὐδεμία
τὸ
|
μὴ |
ἐκεῖνον
ἐπιβουλεύειν
ἐμοί·
σύ
νυν |
[1, 112] |
τοίνυν
οὐ
δύναμαί
σε
πείθειν
|
μὴ |
ἐκθεῖναι,
σὺ
δὲ
ὧδε
ποίησον, |
[1, 155] |
μέν
σφι
πέμψας
ὅπλα
ἀρήια
|
μὴ |
ἐκτῆσθαι,
κέλευε
δὲ
σφέας
κιθῶνάς |
[1, 144] |
τοὺς
λαμβάνοντας
ἐκ
τοῦ
ἱροῦ
|
μὴ |
ἐκφέρειν
ἀλλ᾽
αὐτοῦ
ἀνατιθέναι
τῷ |
[1, 117] |
τρέπεται
ἐπὶ
ψευδέα
ὁδόν,
ἵνα
|
μὴ |
ἐλεγχόμενος
ἁλίσκηται,
ἀλλὰ
λέγει
τάδε. |
[1, 67] |
ἱππέων,
Σπαρτιητέων
τῷ
κοινῷ
διαπεμπομένους
|
μὴ |
ἐλινύειν
ἄλλους
ἄλλῃ.
~τούτων
ὦν |
[1, 185] |
τῆς
ἐκ
Μήδων
ὁδοῦ,
ἵνα
|
μὴ |
ἐπιμισγόμενοι
οἱ
Μῆδοι
ἐκμανθάνοιεν
αὐτῆς |
[1, 71] |
τί
σφέας
ἀπαιρήσεαι,
τοῖσί
γε
|
μὴ |
ἔστι
μηδέν;
τοῦτο
δέ,
ἢν |
[1, 94] |
ἡμερέων
παίζειν
πᾶσαν,
ἵνα
δὴ
|
μὴ |
ζητέοιεν
σιτία,
τὴν
δὲ
ἑτέρην |
[1, 86] |
τίς
μιν
δαιμόνων
ῥύσεται
τοῦ
|
μὴ |
ζῶντα
κατακαυθῆναι.
τὸν
μὲν
δὴ |
[1, 200] |
αἳ
οὐδὲν
ἄλλο
σιτέονται
εἰ
|
μὴ |
ἰχθὺς
μοῦνον,
τοὺς
ἐπείτε
ἂν |
[1, 156] |
ἀναπείσει
μιν
μεταβουλεύσασθαι,
ἀρρωδέων
δὲ
|
μὴ |
καὶ
ὕστερον
κοτὲ
οἱ
Λυδοί, |
[1, 91] |
γένοιτο
τὸ
Σαρδίων
πάθος
καὶ
|
μὴ |
κατ᾽
αὐτὸν
Κροῖσον,
οὐκ
οἷόν |
[1, 5] |
τοῖσι
Φοίνιξι
συνεκπλῶσαι,
ὡς
ἂν
|
μὴ |
κατάδηλος
γένηται.
ταῦτα
μέν
νυν |
[1, 183] |
καὶ
τὸν
ἱρέα
ἀπέκτεινε
ἀπαγορεύοντα
|
μὴ |
κινέειν
τὸν
ἀνδριάντα.
τὸ
μὲν |
[1, 77] |
πάντα
ἀπεὶς
διεσκέδασε
οὐδαμὰ
ἐλπίσας
|
μὴ |
κοτε
ἄρα
ἀγωνισάμενος
οὕτω
παραπλησίως |
[1, 85] |
ἔρρηξε
φωνήν,
εἶπε
δὲ
ὤνθρώπε,
|
μὴ |
κτεῖνε
Κροῖσον"
οὗτος
μὲν
δὴ |
[1, 80] |
ἐμποδὼν
γινόμενον,
Κροῖσον
δὲ
αὐτὸν
|
μὴ |
κτείνειν,
μηδὲ
ἢν
συλλαμβανόμενος
ἀμύνηται. |
[1, 68] |
σορῷ
ἑπταπήχεϊ·
ὑπὸ
δὲ
ἀπιστίης
|
μὴ |
μὲν
γενέσθαι
μηδαμὰ
μέζονας
ἀνθρώπους |
[1, 187] |
τάφον
λαβέτω
ὁκόσα
βούλεται
χρήματα·
|
μὴ |
μέντοι
γε
μὴ
σπανίσας
γε |
[1, 137] |
αἰνέω
δὲ
καὶ
τόνδε,
τὸ
|
μὴ |
μιῆς
αἰτίης
εἵνεκα
μήτε
αὐτὸν |
[1, 11] |
τὰ
λεγόμενα,
μετὰ
δὲ
ἱκέτευε
|
μὴ |
μιν
ἀναγκαίῃ
ἐνδέειν
διακρῖναι
τοιαύτην |
[1, 36] |
παιδὸς
μὲν
πέρι
τοῦ
ἐμοῦ
|
μὴ |
μνησθῆτε
ἔτι·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[1, 208] |
ἡ
διάβασις
ἡ
ἐπὶ
Μασσαγέτας
|
μὴ |
ὀρθωθῇ,
ταῦτα
ἐντειλάμενος
καὶ
ἀποστείλας |
[1, 99] |
ἐσέμνυνε
τῶνδε
εἵνεκεν,
ὅκως
ἂν
|
μὴ |
ὁρῶντες
οἱ
ὁμήλικες,
ἐόντες
σύντροφοί |
[1, 99] |
ἀλλ᾽
ἑτεροῖός
σφι
δοκέοι
εἶναι
|
μὴ |
ὁρῶσι.
~ἐπείτε
δὲ
ταῦτα
διεκόσμησε |
[1, 140] |
ἁγνεύουσι
ἔμψυχον
μηδὲν
κτείνειν,
εἰ
|
μὴ |
ὅσα
θύουσι·
οἱ
δὲ
δὴ |
[1, 45] |
τοῦδε
τοῦ
κακοῦ
αἴτιος,
εἰ
|
μὴ |
ὅσον
ἀέκων
ἐξεργάσαο,
ἀλλὰ
θεῶν |
[1, 187] |
καὶ
αὐτῶν
τῶν
γραμμάτων
ἐπικαλεομένων,
|
μὴ |
οὐ
λαβεῖν
αὐτά·
τῇσι
δὲ |
[1, 155] |
μὲν
οἰκότα
εἴρηκας,
σὺ
μέντοι
|
μὴ |
πάντα
θυμῷ
χρέο,
μηδὲ
πόλιν |
[1, 11] |
οὕτω
ἀποθνήσκειν
δεῖ,
ὡς
ἂν
|
μὴ |
πάντα
πειθόμενος
Κανδαύλῃ
τοῦ
λοιποῦ |
[1, 65] |
νόμιμα
πάντα,
καὶ
ἐφύλαξε
ταῦτα
|
μὴ |
παραβαίνειν·
μετὰ
δὲ
τὰ
ἐς |
[1, 82] |
παραμένειν
ἀγωνιζομένων,
τῶνδε
εἵνεκεν
ἵνα
|
μὴ |
παρεόντων
τῶν
στρατοπέδων
ὁρῶντες
οἱ |
[1, 158] |
τῶν
ἀστῶν
ἐὼν
δόκιμος
ἔσχε
|
μὴ |
ποιῆσαι
ταῦτα
Κυμαίους,
ἀπιστέων
τε |
[1, 105] |
καὶ
λιτῇσι
ἀποτράπει
τὸ
προσωτέρω
|
μὴ |
πορεύεσθαι.
οἳ
δὲ
ἐπείτε
ἀναχωρέοντες |
[1, 165] |
μύδρον
σιδήρεον
κατεπόντωσαν
καὶ
ὤμοσαν
|
μὴ |
πρὶν
ἐς
Φωκαίην
ἥξειν
πρὶν |
[1, 82] |
ἐποιήσαντο
νόμον
τε
καὶ
κατάρην
|
μὴ |
πρότερον
θρέψειν
κόμην
Ἀργείων
μηδένα, |
[1, 174] |
τριμέτρῳ
τόνῳ
τάδε.
Ἰσθμὸν
δὲ
|
μὴ |
πυργοῦτε
μηδ᾽
ὀρύσσετε·
Ζεὺς
γάρ |
[1, 11] |
Κανδαύλῃ
τοῦ
λοιποῦ
ἴδῃς
τὰ
|
μὴ |
σε
δεῖ.
ἀλλ᾽
ἤτοι
κεῖνόν |
[1, 9] |
σοὶ
μελέτω
τὸ
ἐνθεῦτεν
ὅκως
|
μὴ |
σε
ὄψεται
ἰόντα
διὰ
θυρέων" |
[1, 143] |
ἐδεήθησαν
δὲ
οὐδαμοὶ
μετασχεῖν
ὅτι
|
μὴ |
Σμυρναῖοι)
~κατά
περ
οἱ
ἐκ |
[1, 187] |
βούλεται
χρήματα·
μὴ
μέντοι
γε
|
μὴ |
σπανίσας
γε
ἄλλως
ἀνοίξῃ·
οὐ |
[1, 196] |
αὐτῇ,
οὕτω
ἀπάγεσθαι.
εἰ
δὲ
|
μὴ |
συμφεροίατο,
ἀποφέρειν
τὸ
χρυσίον
ἔκειτο |
[1, 112] |
ἐποψομένους,
ἀπολέεσθαί
τε
κάκιστα
ἢν
|
μὴ |
σφεα
ποιήσῃ.
ὡς
δὲ
οὐκ |
[1, 117] |
τελευτήσῃ,
ἀπειλήσας
παντοῖα
τῷδε
ἢν
|
μὴ |
τάδε
ἐπιτελέα
ποιήσῃ.
ἐπείτε
δὲ |
[1, 9] |
δὴ
λέγων
τοιαῦτα
ἀπεμάχετο,
ἀρρωδέων
|
μὴ |
τί
οἱ
ἐξ
αὐτῶν
γένηται |
[1, 9] |
τόνδε,
μήτε
γυναῖκα
τὴν
ἐμήν,
|
μὴ |
τὶ
τοι
ἐξ
αὐτῆς
γένηται |
[1, 152] |
κως
ἐσήκουον,
ἀλλ᾽
ἀπέδοξέ
σφι
|
μὴ |
τιμωρέειν
Ἴωσι.
οἳ
μὲν
δὴ |
[1, 159] |
γε
ἀσεβήσαντες
θᾶσσον
ἀπόλησθε,
ὡς
|
μὴ |
τὸ
λοιπὸν
περὶ
ἱκετέων
ἐκδόσιος |
[1, 127] |
μέν
τινὲς
αὐτῶν
ἐμάχοντο,
ὅσοι
|
μὴ |
τοῦ
λόγου
μετέσχον,
οἳ
δὲ |
[1, 109] |
Ἀστυάγεος
αὐτοῦ
φονέα
γενέσθαι
καὶ
|
μὴ |
τῶν
ἐμῶν"
~ταῦτα
εἶπε
καὶ |
[1, 80] |
παραίνεσε
τῶν
μὲν
ἄλλων
Λυδῶν
|
μὴ |
φειδομένους
κτείνειν
πάντα
τὸν
ἐμποδὼν |
[1, 9] |
ἀμείβετο
τοῖσιδε.
θάρσεε,
Γύγη,
καὶ
|
μὴ |
φοβεῦ
μήτε
ἐμέ,
ὡς
σέο |
[1, 18] |
τὸν
πόλεμον
τοῦτον
συνεπελάφρυνον
ὅτι
|
μὴ |
Χῖοι
μοῦνοι.
οὗτοι
δὲ
τὸ |