Livre, Chapitre |
[1, 4] |
ἀνοήτων,
τὸ
δὲ
μηδεμίαν
ὤρην
|
ἔχειν |
ἁρπασθεισέων
σωφρόνων·
δῆλα
γὰρ
δὴ |
[1, 116] |
τε
καὶ
συγγνώμην
ἑωυτῷ
κελεύων
|
ἔχειν |
αὐτόν.
~Ἀστυάγης
δὲ
τοῦ
μὲν |
[1, 60] |
εἰ
βούλοιτό
οἱ
τὴν
θυγατέρα
|
ἔχειν |
γυναῖκα
ἐπὶ
τῇ
τυραννίδι.
ἐνδεξαμένου |
[1, 129] |
τὴν
βασιληίην
καὶ
μὴ
αὐτὸν
|
ἔχειν, |
δικαιότερον
εἶναι
Μήδων
τεῷ
περιβαλεῖν |
[1, 86] |
Κροῖσον
δὲ
τέως
μὲν
σιγὴν
|
ἔχειν |
εἰρωτώμενον,
μετὰ
δὲ
ὡς
ἠναγκάζετο, |
[1, 14] |
καὶ
τοῦ
μάλιστα
μνήμην
ἄξιον
|
ἔχειν |
ἐστί,
κρητῆρες
οἱ
ἀριθμὸν
ἓξ |
[1, 24] |
ἐξεπήδησε·
καὶ
τοὺς
ἐκπλαγέντας
οὐκ
|
ἔχειν |
ἔτι
ἐλεγχομένους
ἀρνέεσθαι.
ταῦτα
μέν |
[1, 205] |
τῷ
λόγῳ
θέλων
γυναῖκα
ἣν
|
ἔχειν. |
ἡ
δὲ
Τόμυρις
συνιεῖσα
οὐκ |
[1, 138] |
τὸν
ἥλιον
ἁμαρτόντα
τι
ταῦτα
|
ἔχειν. |
ξεῖνον
δὲ
πάντα
τὸν
λαμβανόμενον |
[1, 24] |
ἀπιστίης
Ἀρίονα
μὲν
ἐν
φυλακῇ
|
ἔχειν |
οὐδαμῇ
μετιέντα,
ἀνακῶς
δὲ
ἔχειν |
[1, 195] |
ἐπισήμου
οὔ
σφι
νόμος
ἐστὶ
|
ἔχειν |
σκῆπτρον.
~αὕτη
μὲν
δή
σφι |
[1, 24] |
πελάγεϊ
ἐπιβουλεύειν
τὸν
Ἀρίονα
ἐκβαλόντας
|
ἔχειν |
τὰ
χρήματα.
τὸν
δὲ
συνέντα |
[1, 126] |
προτέρην
ἡμέρην
πάντα
σφι
κακὰ
|
ἔχειν, |
τὴν
δὲ
τότε
παρεοῦσαν
πάντα |
[1, 119] |
δὲ
τῷ
Ἁρπάγῳ
ἐδόκεε
ἅλις
|
ἔχειν |
τῆς
βορῆς,
Ἀστυάγης
εἴρετό
μιν |
[1, 39] |
ὄψιν
τοιαύτην,
περὶ
ἐμὲ
φυλακὴν
|
ἔχειν· |
τὸ
δὲ
οὐ
μανθάνεις
ἀλλὰ |
[1, 24] |
ἔχειν
οὐδαμῇ
μετιέντα,
ἀνακῶς
δὲ
|
ἔχειν |
τῶν
πορθμέων.
ὡς
δὲ
ἄρα |
[1, 215] |
τε
καὶ
αἰχμοφόροι,
σαγάρις
νομίζοντες
|
ἔχειν. |
χρυσῷ
δὲ
καὶ
χαλκῷ
τὰ |