Alphabétiquement     [«   »]
Δασκύλου 1
δατέονται 1
δὲ 1123
δέ 75
δεδεμένον 1
δεδήλωται 1
δεδοικὼς 1
Fréquences     [«    »]
69 ἂν
69 μιν
70 ὦν
75 δέ
78 οὕτω
84 μὴ
90 τοῦτο
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, Livre I

δέ


Livre, Chapitre
[1, 9]   πολλὴν παρέξει τοι θεήσασθαι. ἐπεὰν  δέ   ἀπὸ τοῦ θρόνου στείχῃ ἐπὶ
[1, 24]   ὑπολαβόντα ἐξενεῖκαι ἐπὶ Ταίναρον. ἀποβάντα  δέ   αὐτὸν χωρέειν ἐς Κόρινθον σὺν
[1, 181]   ἀσθενέστερον τοῦ ἑτέρου τείχεος, στεινότερον  δέ.   ἐν δὲ φάρσεϊ ἑκατέρῳ τῆς
[1, 85]   τὰ μὲν ἄλλα ἐπιεικής, ἄφωνος  δέ.   ἐν τῇ ὦν παρελθούσῃ εὐεστοῖ
[1, 42]   τε ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. νῦν  δέ,   ἐπείτε σὺ σπεύδεις καὶ δεῖ
[1, 71]   γε μὴ ἔστι μηδέν; τοῦτο  δέ,   ἢν νικηθῇς, μάθε ὅσα ἀγαθὰ
[1, 181]   τοὺς πύργους ἔχουσα πεποίηται. μεσοῦντι  δέ   κου τῆς ἀναβάσιος ἐστὶ καταγωγή
[1, 114]   τοὺς δὲ δορυφόρους εἶναι, τὸν  δέ   κου τινὰ αὐτῶν ὀφθαλμὸν βασιλέος
[1, 35]   πατρὸς καὶ ἐστερημένος πάντων" Κροῖσος  δέ   μιν ἀμείβετο τοῖσιδε? ἀνδρῶν τε
[1, 129]   ἑωυτοῦ δὴ δικαίως εἶναι. Ἀστυάγης  δέ   μιν ἀπέφαινε τῷ λόγῳ σκαιότατόν
[1, 153]   πλῆθος ταῦτα ἑωυτῷ προαγορεύουσι? πυνθανόμενον  δέ   μιν εἰπεῖν ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ
[1, 35]   ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος  δέ   μιν ἐκάθηρε. ἔστι δὲ παραπλησίη
[1, 159]   θάνατον βίαιον πρὸς Περσέων? οἳ  δέ   μιν ἐξαιτέονται, προεῖναι Κυμαίους κελεύοντες.
[1, 138]   συμμίσγεται τοῖσι ἄλλοισι Πέρσῃσι? φασὶ  δέ   μιν ἐς τὸν ἥλιον ἁμαρτόντα
[1, 122]   Ἀστυάγης ἀποπέμπει τὸν Κῦρον. νοστήσαντα  δέ   μιν ἐς τοῦ Καμβύσεω τὰ
[1, 88]   ἐν τῷ παρεόντι χρή; Κῦρος  δέ   μιν θαρσέοντα ἐκέλευε λέγειν
[1, 68]   ἦν ὀρέων τὸ ποιεόμενον. μαθὼν,  δέ   μιν χαλκεὺς ἀποθωμάζοντα εἶπε
[1, 93]   ἄλλο σῆμα χῶμα γῆς. ἐξεργάσαντο  δέ   μιν οἱ ἀγοραῖοι ἄνθρωποι καὶ
[1, 129]   δουλοσύνη ἀντὶ τῆς βασιληίης.  δέ   μιν προσιδὼν ἀντείρετο εἰ ἑωυτοῦ
[1, 189]   τὸν ποταμὸν διαβαίνειν ἐπειρᾶτο,  δέ   μιν συμψήσας ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων.
[1, 30]   μεγάλα τε καὶ ὄλβια. θεησάμενον  δέ   μιν τὰ πάντα καὶ σκεψάμενον
[1, 59]   μὲν οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι  δέ?   ξύλων γὰρ κορύνας ἔχοντες εἵποντό
[1, 19]   Σάρδις ἐνόσησε Ἀλυάττης. μακροτέρης  δέ   οἱ γινομένης τῆς νούσου πέμπει
[1, 209]   ἑωυτῷ περὶ τῆς ὄψιος. ὡς  δέ   οἱ ἐδόκεε μεγάλη εἶναι
[1, 108]   ἔτεϊ εἶδε ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε  δέ   οἱ ἐκ τῶν αἰδοίων τῆς
[1, 35]   κρεμάμενον τῷ παιδὶ ἐμπέσῃ. ~ἔχοντι  δέ   οἱ ἐν χερσὶ τοῦ παιδὸς
[1, 90]   οἱ τοῦτο ἐπηγορέων παραιτέοιτο. Κροῖσος  δέ   οἱ ἐπαλιλλόγησε πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ
[1, 34]   εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον. αὐτίκα  δέ   οἱ εὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος, ὅς
[1, 34]   μακρῷ τὰ πάντα πρῶτος? οὔνομα  δέ   οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ
[1, 186]   ἐλίπετο? ἐτάμνετο λίθους περιμήκεας, ὡς  δέ   οἱ ἦσαν οἱ λίθοι ἕτοιμοι
[1, 41]   μεταπέμπεται τὸν Φρύγα Ἄδρηστον, ἀπικομένῳ  δέ   οἱ λέγει τάδε. Ἄδρηστε, ἐγώ
[1, 185]   χείλεα τοῦ ποταμοῦ παραχέουσα. ἐπείτε  δέ   οἱ ὀρώρυκτο, λίθους ἀγαγομένη κρηπῖδα
[1, 1]   καὶ τοῦ βασιλέος θυγατέρα? τὸ  δέ   οἱ οὔνομα εἶναι, κατὰ τὠυτὸ
[1, 80]   ἐπέταξε τὴν πᾶσαν ἵππον. ὡς  δέ   οἱ πάντες διετετάχατο, παραίνεσε τῶν
[1, 27]   ποιησάμενος ἐπιχειρέειν τοῖσι νησιώτῃσι. ἐόντων  δέ   οἱ πάντων ἑτοίμων ἐς τὴν
[1, 117]   αὐτὸν τοὺς δορυφόρους ἐκέλευε. ὡς  δέ   οἱ παρῆν Ἅρπαγος, εἴρετό
[1, 79]   τῶν Λυδῶν τὴν δύναμιν. ὡς  δέ   οἱ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίεε
[1, 206]   διαπορθμευόντων τὸν ποταμὸν οἰκοδομεόμενος. ~ἔχοντι  δέ   οἱ τοῦτον τὸν πόνον πέμψασα
[1, 123]   Ἀστυάγεα παῦσαι τῆς βασιληίης. κατεργασμένου  δέ   οἱ τούτου καὶ ἐόντος ἑτοίμου,
[1, 196]   τὴν εὐειδεστάτην ἐκ πασέων? μετὰ  δέ,   ὅκως αὕτη εὑροῦσα πολλὸν χρυσίον
[1, 171]   ἐπὶ μακρότατον ἐξικέσθαι ἀκοῇ? οἳ  δέ,   ὅκως Μίνως δέοιτο, ἐπλήρουν οἱ
[1, 129]   ἄλλῳ περιέθηκε τὸ κράτος, ἀδικώτατον  δέ,   ὅτι τοῦ δείπνου εἵνεκεν Μήδους
[1, 61]   τῇ δόσι τῶν χρημάτων. μετὰ  δέ,   οὐ πολλῷ λόγῳ εἰπεῖν, χρόνος
[1, 3]   δίκας τῆς ἁρπαγῆς αἰτέειν. τοὺς  δέ   προϊσχομένων ταῦτα, προφέρειν σφι Μηδείης
[1, 85]   δώματ? ἀκούειν παιδὸς φθεγγομένου. τὸ  δέ   σοι πολὺ λώιον ἀμφὶς ἔμμεναι?
[1, 86]   χρημάτων ἐς λόγους ἐλθεῖν" ὡς  δέ   σφι ἄσημα ἔφραζε, πάλιν ἐπειρώτων
[1, 31]   κομισθῆναι ἐς τὸ ἱρόν, οἱ  δέ   σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ
[1, 122]   τε ὅτεῳ τρόπῳ περιγένοιτο.  δέ   σφι ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ
[1, 198]   ἐπείρηται ἥντινα νοῦσον ἔχει. ~ταφαὶ  δέ   σφι ἐν μέλιτι, θρῆνοι δὲ
[1, 170]   νεμομένους καὶ ἄρχοντας ἄλλων? μένουσι  δέ   σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ
[1, 202]   τούτους σιτέεσθαι τὴν χειμερινήν. ἄλλα  δέ   σφι ἐξευρῆσθαι δένδρεα καρποὺς τοιούσδε
[1, 74]   καὶ νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο? διαφέρουσι  δέ   σφι ἐπὶ ἴσης τὸν πόλεμον
[1, 172]   καὶ γυναιξὶ καὶ παισί. ἱδρυθέντων  δέ   σφι ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς
[1, 68]   πολέμῳ ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι? ἤδη  δέ   σφι καὶ πολλὴ τῆς
[1, 23]   τῷ δὴ λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι  δέ   σφι Λέσβιοι) ἐν τῷ βίῳ
[1, 199]   πρὸς τὸ ἱρὸν ἑστᾶσι? θεραπηίη  δέ   σφι ὄπισθε ἕπεται πολλή. αἱ
[1, 138]   τοῦ, ἑωυτοῦ παιδὸς ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα  δέ   σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα
[1, 31]   ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν. ταῦτα  δέ   σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ
[1, 158]   ποιέοντες θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι. ἐπειρωτῶσι  δέ   σφι ταῦτα χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι
[1, 193]   ἐκ τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ  δέ   σφι φοίνικες πεφυκότες ἀνὰ πᾶν
[1, 69]   ἐν Θόρνακι ἵδρυται Ἀπόλλωνος? Κροῖσος  δέ   σφι ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων
[1, 31]   τὴν ἅμαξαν, ἐπὶ τῆς ἁμάξης  δέ   σφι ὠχέετο μήτηρ? σταδίους
[1, 203]   εἰρεσίῃ χρεωμένῳ πεντεκαίδεκα ἡμερέων, εὖρος  δέ,   τῇ εὐρυτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς,
[1, 196]   νῦν γε διατελέει ἐών, ἄλλο  δέ   τι ἐξευρήκασι νεωστὶ γενέσθαι ἵνα
[1, 133]   παραφορέεται οὐδὲν λόγου ἄξιον? εἰ  δέ   τι παραφέροιτο, ἐσθίοντας ἂν οὐ
[1, 43]   τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην, ἔθεε  δέ   τις ἀγγελέων τῷ Κροίσῳ τὸ
[1, 37]   τοῖσι πολιήτῃσι δόξω εἶναι, κοῖος  δέ   τις τῇ νεογάμῳ γυναικί; κοίῳ
[1, 210]   ὑπ? ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων. εἰ  δέ   τις τοὶ ὄψις ἀπαγγέλλει παῖδα
[1, 176]   μέν νυν χρόνῳ ἐξαιρέθησαν. Λύκιοι  δέ,   ὡς ἐς τὸ Ξάνθιον πεδίον
[1, 169]   καὶ τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον. Μιλήσιοι  δέ,   ὡς καὶ πρότερόν μοι ἔρηται,
[1, 21]   νυν οὕτω λέγουσι γενέσθαι. Ἀλυάττης  δέ,   ὡς οἱ ταῦτα ἐξαγγέλθη, αὐτίκα
[1, 163]   χώρης οἰκῆσαι ὅκου βούλονται? μετὰ  δέ,   ὡς τοῦτό γε οὐκ ἔπειθε
[1, 165]   παρὰ Ἁρπάγου τὴν πόλιν. μετὰ  δέ,   ὡς τοῦτο σφι ἐξέργαστο, ἐποιήσαντο
[1, 119]   τῇ γυναικὶ τὰ συγκυρήσαντα. Ἀστυάγης  δέ,   ὥς οἱ ἀπίκετο Ἁρπάγου
[1, 214]   μὲν τρόπῳ τοιούτῳ τελευτᾷ? Τόμυρις  δέ,   ὥς οἱ Κῦρος οὐκ ἐσήκουσε,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/03/2005