Livre, Chapitre
[1, 9]	πολλὴν παρέξει τοι θεήσασθαι. ἐπεὰν	δέ	ἀπὸ τοῦ θρόνου στείχῃ ἐπὶ
[1, 24]	ὑπολαβόντα ἐξενεῖκαι ἐπὶ Ταίναρον. ἀποβάντα	δέ	αὐτὸν χωρέειν ἐς Κόρινθον σὺν
[1, 181]	ἀσθενέστερον τοῦ ἑτέρου τείχεος, στεινότερον	δέ.	ἐν δὲ φάρσεϊ ἑκατέρῳ τῆς
[1, 85]	τὰ μὲν ἄλλα ἐπιεικής, ἄφωνος	δέ.	ἐν τῇ ὦν παρελθούσῃ εὐεστοῖ
[1, 42]	τε ἂν ἶσχον ἐμεωυτόν. νῦν	δέ,	ἐπείτε σὺ σπεύδεις καὶ δεῖ
[1, 71]	γε μὴ ἔστι μηδέν; τοῦτο	δέ,	ἢν νικηθῇς, μάθε ὅσα ἀγαθὰ
[1, 181]	τοὺς πύργους ἔχουσα πεποίηται. μεσοῦντι	δέ	κου τῆς ἀναβάσιος ἐστὶ καταγωγή
[1, 114]	τοὺς δὲ δορυφόρους εἶναι, τὸν	δέ	κου τινὰ αὐτῶν ὀφθαλμὸν βασιλέος
[1, 35]	πατρὸς καὶ ἐστερημένος πάντων" Κροῖσος	δέ	μιν ἀμείβετο τοῖσιδε· ἀνδρῶν τε
[1, 129]	ἑωυτοῦ δὴ δικαίως εἶναι. Ἀστυάγης	δέ	μιν ἀπέφαινε τῷ λόγῳ σκαιότατόν
[1, 153]	πλῆθος ταῦτα ἑωυτῷ προαγορεύουσι· πυνθανόμενον	δέ	μιν εἰπεῖν ἄνθρωποι Λακεδαιμόνιοι καὶ
[1, 35]	ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρῆσαι, Κροῖσος	δέ	μιν ἐκάθηρε. ἔστι δὲ παραπλησίη
[1, 159]	θάνατον βίαιον πρὸς Περσέων· οἳ	δέ	μιν ἐξαιτέονται, προεῖναι Κυμαίους κελεύοντες.
[1, 138]	συμμίσγεται τοῖσι ἄλλοισι Πέρσῃσι· φασὶ	δέ	μιν ἐς τὸν ἥλιον ἁμαρτόντα
[1, 122]	Ἀστυάγης ἀποπέμπει τὸν Κῦρον. νοστήσαντα	δέ	μιν ἐς τοῦ Καμβύσεω τὰ
[1, 88]	ἐν τῷ παρεόντι χρή; Κῦρος	δέ	μιν θαρσέοντα ἐκέλευε λέγειν ὅ
[1, 68]	ἦν ὀρέων τὸ ποιεόμενον. μαθὼν,	δέ	μιν ὁ χαλκεὺς ἀποθωμάζοντα εἶπε
[1, 93]	ἄλλο σῆμα χῶμα γῆς. ἐξεργάσαντο	δέ	μιν οἱ ἀγοραῖοι ἄνθρωποι καὶ
[1, 129]	δουλοσύνη ἀντὶ τῆς βασιληίης. ὁ	δέ	μιν προσιδὼν ἀντείρετο εἰ ἑωυτοῦ
[1, 189]	τὸν ποταμὸν διαβαίνειν ἐπειρᾶτο, ὁ	δέ	μιν συμψήσας ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων.
[1, 30]	μεγάλα τε καὶ ὄλβια. θεησάμενον	δέ	μιν τὰ πάντα καὶ σκεψάμενον
[1, 59]	μὲν οὐκ ἐγένοντο Πεισιστράτου, κορυνηφόροι	δέ·	ξύλων γὰρ κορύνας ἔχοντες εἵποντό
[1, 19]	Σάρδις ἐνόσησε ὁ Ἀλυάττης. μακροτέρης	δέ	οἱ γινομένης τῆς νούσου πέμπει
[1, 209]	ἑωυτῷ περὶ τῆς ὄψιος. ὡς	δέ	οἱ ἐδόκεε μεγάλη εἶναι ἡ
[1, 108]	ἔτεϊ εἶδε ἄλλην ὄψιν, ἐδόκεε	δέ	οἱ ἐκ τῶν αἰδοίων τῆς
[1, 35]	κρεμάμενον τῷ παιδὶ ἐμπέσῃ. ~ἔχοντι	δέ	οἱ ἐν χερσὶ τοῦ παιδὸς
[1, 90]	οἱ τοῦτο ἐπηγορέων παραιτέοιτο. Κροῖσος	δέ	οἱ ἐπαλιλλόγησε πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ
[1, 34]	εἶναι ἀνθρώπων ἁπάντων ὀλβιώτατον. αὐτίκα	δέ	οἱ εὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος, ὅς
[1, 34]	μακρῷ τὰ πάντα πρῶτος· οὔνομα	δέ	οἱ ἦν Ἄτυς. τοῦτον δὴ
[1, 186]	ἐλίπετο· ἐτάμνετο λίθους περιμήκεας, ὡς	δέ	οἱ ἦσαν οἱ λίθοι ἕτοιμοι
[1, 41]	μεταπέμπεται τὸν Φρύγα Ἄδρηστον, ἀπικομένῳ	δέ	οἱ λέγει τάδε. Ἄδρηστε, ἐγώ
[1, 185]	χείλεα τοῦ ποταμοῦ παραχέουσα. ἐπείτε	δέ	οἱ ὀρώρυκτο, λίθους ἀγαγομένη κρηπῖδα
[1, 1]	καὶ τοῦ βασιλέος θυγατέρα· τὸ	δέ	οἱ οὔνομα εἶναι, κατὰ τὠυτὸ
[1, 80]	ἐπέταξε τὴν πᾶσαν ἵππον. ὡς	δέ	οἱ πάντες διετετάχατο, παραίνεσε τῶν
[1, 27]	ποιησάμενος ἐπιχειρέειν τοῖσι νησιώτῃσι. ἐόντων	δέ	οἱ πάντων ἑτοίμων ἐς τὴν
[1, 117]	αὐτὸν τοὺς δορυφόρους ἐκέλευε. ὡς	δέ	οἱ παρῆν ὁ Ἅρπαγος, εἴρετό
[1, 79]	τῶν Λυδῶν τὴν δύναμιν. ὡς	δέ	οἱ ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίεε
[1, 206]	διαπορθμευόντων τὸν ποταμὸν οἰκοδομεόμενος. ~ἔχοντι	δέ	οἱ τοῦτον τὸν πόνον πέμψασα
[1, 123]	Ἀστυάγεα παῦσαι τῆς βασιληίης. κατεργασμένου	δέ	οἱ τούτου καὶ ἐόντος ἑτοίμου,
[1, 196]	τὴν εὐειδεστάτην ἐκ πασέων· μετὰ	δέ,	ὅκως αὕτη εὑροῦσα πολλὸν χρυσίον
[1, 171]	ἐπὶ μακρότατον ἐξικέσθαι ἀκοῇ· οἳ	δέ,	ὅκως Μίνως δέοιτο, ἐπλήρουν οἱ
[1, 129]	ἄλλῳ περιέθηκε τὸ κράτος, ἀδικώτατον	δέ,	ὅτι τοῦ δείπνου εἵνεκεν Μήδους
[1, 61]	τῇ δόσι τῶν χρημάτων. μετὰ	δέ,	οὐ πολλῷ λόγῳ εἰπεῖν, χρόνος
[1, 3]	δίκας τῆς ἁρπαγῆς αἰτέειν. τοὺς	δέ	προϊσχομένων ταῦτα, προφέρειν σφι Μηδείης
[1, 85]	δώματ᾽ ἀκούειν παιδὸς φθεγγομένου. τὸ	δέ	σοι πολὺ λώιον ἀμφὶς ἔμμεναι·
[1, 86]	χρημάτων ἐς λόγους ἐλθεῖν" ὡς	δέ	σφι ἄσημα ἔφραζε, πάλιν ἐπειρώτων
[1, 31]	κομισθῆναι ἐς τὸ ἱρόν, οἱ	δέ	σφι βόες ἐκ τοῦ ἀγροῦ
[1, 122]	τε ὅτεῳ τρόπῳ περιγένοιτο. ὁ	δέ	σφι ἔλεγε, φὰς πρὸ τοῦ
[1, 198]	ἐπείρηται ἥντινα νοῦσον ἔχει. ~ταφαὶ	δέ	σφι ἐν μέλιτι, θρῆνοι δὲ
[1, 170]	νεμομένους καὶ ἄρχοντας ἄλλων· μένουσι	δέ	σφι ἐν τῇ Ἰωνίῃ οὐκ
[1, 202]	τούτους σιτέεσθαι τὴν χειμερινήν. ἄλλα	δέ	σφι ἐξευρῆσθαι δένδρεα καρποὺς τοιούσδε
[1, 74]	καὶ νυκτομαχίην τινὰ ἐποιήσαντο· διαφέρουσι	δέ	σφι ἐπὶ ἴσης τὸν πόλεμον
[1, 172]	καὶ γυναιξὶ καὶ παισί. ἱδρυθέντων	δέ	σφι ἱρῶν ξεινικῶν, μετέπειτα ὥς
[1, 68]	πολέμῳ ἐγίνοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι· ἤδη	δέ	σφι καὶ ἡ πολλὴ τῆς
[1, 23]	τῷ δὴ λέγουσι Κορίνθιοι ὁμολογέουσι	δέ	σφι Λέσβιοι) ἐν τῷ βίῳ
[1, 199]	πρὸς τὸ ἱρὸν ἑστᾶσι· θεραπηίη	δέ	σφι ὄπισθε ἕπεται πολλή. αἱ
[1, 138]	τοῦ, ἑωυτοῦ παιδὸς ἀποθνήσκειν. ~ἅσσα	δέ	σφι ποιέειν οὐκ ἔξεστι, ταῦτα
[1, 31]	ἀπίκοντο ἐς τὸ ἱρόν. ταῦτα	δέ	σφι ποιήσασι καὶ ὀφθεῖσι ὑπὸ
[1, 158]	ποιέοντες θεοῖσι μέλλοιεν χαριεῖσθαι. ἐπειρωτῶσι	δέ	σφι ταῦτα χρηστήριον ἐγένετο ἐκδιδόναι
[1, 193]	ἐκ τῶν σησάμων ποιεῦντες. εἰσὶ	δέ	σφι φοίνικες πεφυκότες ἀνὰ πᾶν
[1, 69]	ἐν Θόρνακι ἵδρυται Ἀπόλλωνος· Κροῖσος	δέ	σφι ὠνεομένοισι ἔδωκε δωτίνην. ~τούτων
[1, 31]	τὴν ἅμαξαν, ἐπὶ τῆς ἁμάξης	δέ	σφι ὠχέετο ἡ μήτηρ· σταδίους
[1, 203]	εἰρεσίῃ χρεωμένῳ πεντεκαίδεκα ἡμερέων, εὖρος	δέ,	τῇ εὐρυτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς,
[1, 196]	νῦν γε διατελέει ἐών, ἄλλο	δέ	τι ἐξευρήκασι νεωστὶ γενέσθαι ἵνα
[1, 133]	παραφορέεται οὐδὲν λόγου ἄξιον· εἰ	δέ	τι παραφέροιτο, ἐσθίοντας ἂν οὐ
[1, 43]	τοῦ ὀνείρου τὴν φήμην, ἔθεε	δέ	τις ἀγγελέων τῷ Κροίσῳ τὸ
[1, 37]	τοῖσι πολιήτῃσι δόξω εἶναι, κοῖος	δέ	τις τῇ νεογάμῳ γυναικί; κοίῳ
[1, 210]	ὑπ᾽ ἄλλων ἄρχειν ἁπάντων. εἰ	δέ	τις τοὶ ὄψις ἀπαγγέλλει παῖδα
[1, 176]	μέν νυν χρόνῳ ἐξαιρέθησαν. Λύκιοι	δέ,	ὡς ἐς τὸ Ξάνθιον πεδίον
[1, 169]	καὶ τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον. Μιλήσιοι	δέ,	ὡς καὶ πρότερόν μοι ἔρηται,
[1, 21]	νυν οὕτω λέγουσι γενέσθαι. Ἀλυάττης	δέ,	ὡς οἱ ταῦτα ἐξαγγέλθη, αὐτίκα
[1, 163]	χώρης οἰκῆσαι ὅκου βούλονται· μετὰ	δέ,	ὡς τοῦτό γε οὐκ ἔπειθε
[1, 165]	παρὰ Ἁρπάγου τὴν πόλιν. μετὰ	δέ,	ὡς τοῦτο σφι ἐξέργαστο, ἐποιήσαντο
[1, 119]	τῇ γυναικὶ τὰ συγκυρήσαντα. Ἀστυάγης	δέ,	ὥς οἱ ἀπίκετο ὁ Ἁρπάγου
[1, 214]	μὲν τρόπῳ τοιούτῳ τελευτᾷ· Τόμυρις	δέ,	ὥς οἱ Κῦρος οὐκ ἐσήκουσε,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/03/2005